Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 10:36
  • Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 10:54

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Która z ras powinna być zastosowana do hodowli jagniąt rzeźnych w metodzie krzyżowania towarowego?

A. Wschodniofryzyjska
B. Suffolk
C. Świniarka
D. Polska owca górska
Odpowiedź Suffolk jest prawidłowa, ponieważ rasa ta charakteryzuje się wysoką wydajnością w produkcji jagniąt rzeźnych. Suffolk to rasa owiec mięsnych, która została wyhodowana z myślą o intensywnej produkcji, co czyni ją idealnym wyborem do krzyżowania towarowego. Jagnięta tej rasy osiągają dobrą masę ciała w krótkim czasie, co jest niezwykle istotne w kontekście komercyjnej produkcji mięsa. W praktyce, krzyżowanie Suffolk z innymi rasami, takimi jak np. lokalne rasy owiec, może skutkować uzyskaniem potomstwa, które łączy pozytywne cechy obu ras, takie jak lepsza wydajność rzeźna i lepsza jakość mięsa. Dodatkowo, Suffolk jest znana z dobrej konwersji paszy oraz łatwego przyrostu masy ciała, co znacząco poprawia rentowność hodowli. W standardach hodowlanych również zwraca się uwagę na te cechy, co rekomenduje ich szerokie stosowanie w systemach produkcji mięsnej.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Który z elementów pasz wykorzystywanych w karmieniu knurów, w przypadku niedoboru powoduje uczucie głodu, a w zbyt dużej ilości może wpływać negatywnie na strawność paszy?

A. Popiół
B. Tłuszcz
C. Białko
D. Włókno
Popiół, jako składnik mineralny, jest niezbędny w diecie zwierząt, ale nie ma bezpośredniego wpływu na odczuwanie głodu czy strawność paszy. Wysoki poziom popiołu w paszach może świadczyć o nieodpowiednich materiałach źródłowych lub zanieczyszczeniach, co może prowadzić do problemów zdrowotnych, a nie do regulacji apetytu. Tłuszcz jest źródłem energii, które może wpływać na uczucie sytości, ale jego nadmiar może prowadzić do obniżenia strawności paszy z uwagi na tłuszczowe właściwości otaczające inne składniki odżywcze, co może ograniczać ich dostępność dla enzymów trawiennych. Białko jest niezbędne do budowy tkanek i produkcji enzymów, ale jego nadmiar także nie przyczynia się do regulacji głodu. Dlatego koncepcje te często prowadzą do błędnych wniosków. Należy pamiętać, że każdy składnik paszy pełni swoją unikalną rolę, a ich równowaga jest kluczowa dla zdrowia i wydajności knurów. Zrozumienie interakcji między różnymi składnikami diety jest istotne dla efektywnego żywienia i optymalizacji wyników produkcji. Właściwe żywienie powinno opierać się na analizie składników odżywczych oraz dostosowywaniu ich ilości do indywidualnych potrzeb zwierząt.

Pytanie 4

System komputerowy, który obejmuje wszystkie aspekty dotyczące oceny krów mlecznych, to system

A. SYMLEK
B. OBORA
C. DLG
D. CASA
Odpowiedź 'SYMLEK' jest prawidłowa, ponieważ jest to kompleksowy komputerowy system oceny krów mlecznych, który umożliwia gromadzenie, analizowanie i interpretowanie danych związanych z wydajnością mleczną oraz zdrowiem zwierząt. SYMLEK integruje różne aspekty zarządzania hodowlą, takie jak ocena genetyczna, monitorowanie zdrowia, a także zarządzanie żywieniem, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji w zakresie hodowli i reprodukcji. Użytkownicy systemu mogą korzystać z zaawansowanych narzędzi analitycznych, które pozwalają na identyfikację najlepszych praktyk w zakresie hodowli, co w efekcie prowadzi do zwiększenia wydajności produkcji mleka. Przykładem praktycznego zastosowania SYMLEK jest możliwość monitorowania postępów w hodowli oraz natychmiastowego reagowania na problemy zdrowotne krów, co przekłada się na poprawę ich dobrostanu oraz efektywności produkcyjnej. Warto również zauważyć, że SYMLEK jest zgodny z obowiązującymi standardami branżowymi, takimi jak normy DLG, co dodatkowo potwierdza jego wysoką jakość i użyteczność w praktyce rolniczej.

Pytanie 5

Która błona płodowa znajduje się najbliżej płodu?

A. kosmówka
B. omocznia
C. pępowina
D. owodnia
Omocznia, kosmówka i pępowina to błony i struktury, które pełnią ważne, lecz różne funkcje w trakcie ciąży, ale nie są to błony leżące najbliżej płodu. Omocznia jest jedną z błon płodowych, która bierze udział w tworzeniu i funkcjonowaniu łożyska, ale nie otacza bezpośrednio płodu. Jej główną rolą jest proces metaboliczny oraz transport substancji odżywczych. Kosmówka z kolei, stanowiąca zewnętrzną warstwę błon płodowych, jest odpowiedzialna za tworzenie łożyska oraz wymianę gazów i substancji odżywczych pomiędzy matką a płodem, ale również nie znajduje się najbliżej samego płodu. Pępowina natomiast to struktura, która łączy płód z łożyskiem, ale nie jest błoną płodową. To przez nią płód otrzymuje tlen i składniki odżywcze, a także pozbywa się odpadów metabolicznych. Typowym błędem myślowym jest mylenie lokalizacji i funkcji tych struktur, co może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia ich roli w rozwoju płodu. Kluczowe jest zrozumienie, że owodnia, jako błona wypełniona płynem, stanowi bezpośrednią ochronę dla rozwijającego się płodu, co jest istotne w kontekście zdrowia i bezpieczeństwa zarówno matki, jak i dziecka.

Pytanie 6

Okrężna jest to fragment jelita

A. biodrowego
B. cienkiego
C. grubego
D. czczego
Odpowiedź "grubego" jest poprawna, ponieważ okrężnica, znana również jako jelito grube, jest kluczowym elementem układu pokarmowego. Okrężnica ma za zadanie absorpcję wody i soli mineralnych z niestrawionych resztek pokarmowych oraz formowanie stolca. Jej struktura jest podzielona na różne odcinki, takie jak okrężnica wstępująca, poprzeczna, zstępująca i esowata. Znajomość anatomii jelita grubego jest istotna w kontekście diagnostyki i leczenia schorzeń, takich jak zapalenie jelita grubego, nowotwory jelit czy choroby uchyłkowe. W praktyce klinicznej, lekarze często wykonują badania endoskopowe, aby zdiagnozować problemy w obrębie okrężnicy. Znalezienie i zrozumienie funkcji okrężnicy jest również istotne w kontekście dietetycznym, ponieważ odpowiednia dieta wpływa na zdrowie jelit i może zapobiegać wielu chorobom.

Pytanie 7

Koza została skutecznie pokryta 15 października. Kiedy przewiduje się termin porodu?

A. 15 lipca
B. 15 stycznia
C. 15 lutego
D. 15 marca
Odpowiedź 15 marca jest jak najbardziej okej, bo ciąża kozy trwa około 150 dni, czyli jakieś pięć miesięcy. Jeśli liczymy od 15 października, dodajemy te 150 dni i wychodzi nam właśnie 15 marca jako dzień porodu. W hodowli kóz dobrze jest znać dokładny termin porodu, bo można wtedy lepiej zapewnić opiekę nad zwierzęciem i przygotować wszystko, jak jedzenie, miejsce na poród czy opiekę nad maluchami. Zrozumienie, jak działa cykl reprodukcyjny w hodowli, ma ogromne znaczenie dla każdego hodowcy i pozwala lepiej zarządzać zdrowiem zwierząt oraz całym stadem, zgodnie z tym, co zalecają najlepsi w branży.

Pytanie 8

U krów produkujących mleko najbardziej preferowane jest wymię

A. piętrowe
B. obwisłe
C. miskowate
D. kuliste
Wymię miskowate jest uznawane za najbardziej pożądany kształt u krów mlecznych, ponieważ sprzyja efektywnemu odciąganiu mleka oraz minimalizuje ryzyko kontuzji i chorób związanych z niewłaściwą budową wymienia. Taki kształt pozwala na lepszą eliminację mleka podczas udoju, co zwiększa wydajność mleczną i poprawia zdrowotność zwierząt. Dobrze uformowane wymię miskowate powinno również charakteryzować się odpowiednią elastycznością i sprężystością, co ma znaczenie nie tylko podczas dojenia, ale także dla dobrostanu krowy. Warto zaznaczyć, że wymię o tym kształcie jest bardziej odporne na urazy mechaniczne, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia mastitis, jednej z najczęstszych chorób u krów mlecznych. W praktyce, hodowcy powinni dążyć do selekcji osobników z wytwornym i prawidłowo ukształtowanym wymieniem, co wpisuje się w ramy dobrych praktyk w hodowli bydła mlecznego.

Pytanie 9

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u knura
B. u ogiera
C. u psa
D. u buhaja
Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.

Pytanie 10

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 30 ha
B. 40 ha
C. 20 ha
D. 15 ha
Aby obliczyć wymaganą powierzchnię użytków rolnych dla gospodarstwa dysponującego 30 DJP (dużymi jednostkami przeliczeniowymi), przy obsadzie 1,5 DJP na hektar użytków rolnych, stosujemy prosty wzór: powierzchnia UR = liczba DJP / obsada na ha. W tym przypadku: 30 DJP / 1,5 DJP/ha = 20 ha. Oznacza to, że gospodarstwo potrzebuje 20 hektarów użytków rolnych, aby efektywnie utrzymać 30 DJP. Ważne jest, aby w praktyce rolniczej zrozumieć, że obsada na hektar może się różnić w zależności od rodzaju hodowli, intensywności produkcji oraz lokalnych warunków glebowych. Przykładowo, w intensywnych systemach hodowli bydła mlecznego, obsada może być wyższa, co wymaga mniejszej powierzchni użytków do utrzymania tej samej liczby DJP. Rekomendacje dotyczące obsady są często zawarte w lokalnych standardach i zaleceniach agrotechnicznych, które warto uwzględniać w planowaniu gospodarstw.

Pytanie 11

Które z ras kur nie nadają się do ekologicznej produkcji jaj konsumpcyjnych?

A. dominant white cornish
B. zielononóżka kuropatwiana
C. żółtonóżka kuropatwiana
D. rhode island red
Odpowiedzi takie jak Rhode Island Red oraz zielononóżka kuropatwiana są często mylone z rasami odpowiednimi do produkcji jaj konsumpcyjnych. Rasa Rhode Island Red jest znana z wysokiej wydajności w znoszeniu jaj, co sprawia, że jest popularna w gospodarstwach ekologicznych. Kury te mają dobre przystosowanie do różnorodnych warunków hodowlanych, a ich odporność na choroby czyni je stosunkowo łatwymi w utrzymaniu. Zielononóżka kuropatwiana, z kolei, to jedna z tradycyjnych polskich ras, która również dobrze znosi warunki ekologiczne i jest ceniona za jakość swoich jaj. Typowe błędne myślenie polega na założeniu, że każda rasa kur może być stosowana do każdej formy produkcji. W rzeczywistości, każda rasa ma swoje specyficzne cechy i dostosowania do różnych celów hodowlanych. Ekologiczna produkcja jaj wymaga nie tylko odpowiednich ras, ale także przestrzegania zasad dobrostanu zwierząt, takich jak dostęp do naturalnych warunków, co jest zgodne z normami ekologicznymi. Ponadto, rasy takie jak żółtonóżka kuropatwiana, także nadają się do ekologicznej produkcji jaj, oferując różnorodność i jakość, która jest oczekiwana na rynku ekologicznym.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Wskaż produkt uboczny, który powstaje w trakcie warzenia piwa i jest stosowany w karmieniu krów mlecznych?

A. Ekspelery
B. Młóto
C. Makuchy
D. Śruta poekstrakcyjna
Młóto jest produktem ubocznym powstającym w trakcie procesu warzenia piwa, przede wszystkim podczas ekstrakcji substancji czynnych z słodu jęczmiennego. Jest to bogate źródło białka, błonnika oraz składników mineralnych, co sprawia, że znajduje szerokie zastosowanie w żywieniu krów mlecznych. W praktyce, młóto może być stosowane jako pasza, która wpływa korzystnie na wydajność mleczną krów oraz ich zdrowie. Dzięki wysokiej zawartości energii i dobrej strawności, młóto sprzyja poprawie kondycji zwierząt, a także ich reprodukcji. Wprowadzenie młóta do diety bydła może przyczynić się do zwiększenia efektywności produkcji mleka, co jest zgodne z zaleceniami Instytutu Zootechniki w zakresie żywienia zwierząt. Dodatkowo, zastosowanie młóta w paszach pozwala na efektywne wykorzystanie surowców ubocznych z przemysłu piwowarskiego, co jest zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.

Pytanie 14

Pasza, która jest stworzona do bezpośredniego karmienia zwierząt oraz odpowiednio skomponowana, aby całkowicie zaspokoić dzienne potrzeby różnych gatunków zwierząt na składniki odżywcze, minerały oraz witaminy, nazywana jest

A. koncentrat białkowy
B. mieszanka treściwa, uzupełniająca
C. mieszanka mineralno-witaminowa
D. mieszanka treściwa, pełnoporcjowa
Wybór odpowiedzi, która odnosi się do mieszanki treściwej, uzupełniającej, nie oddaje istoty zbilansowanej diety, jaką powinny otrzymywać zwierzęta w hodowli. Mieszanka treściwa, uzupełniająca jest bowiem przeznaczona do stosowania w połączeniu z innymi paszami i nie dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych, które są kluczowe dla zachowania zdrowia i wydajności zwierząt. Również koncentrat białkowy, który zawiera głównie białko, nie jest wystarczający, aby dostarczyć pełne spektrum składników odżywczych, jakie są wymagane. Tego rodzaju pasze mogą prowadzić do niedoborów innych ważnych składników, takich jak witaminy i minerały, co w dłuższym czasie może negatywnie wpływać na zdrowie zwierząt oraz ich wydajność. Mieszanka mineralno-witaminowa, choć ważna, również nie jest w stanie zaspokoić pełnych potrzeb żywieniowych, ponieważ nie dostarcza odpowiedniej ilości energii i białka. Błędem jest zatem myślenie, że podstawowym celem paszy może być jedynie uzupełnianie, a nie kompleksowe zaspokajanie potrzeb żywieniowych. Kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowa dieta powinna być zrównoważona, a mieszanka treściwa, pełnoporcjowa jest jedynym rozwiązaniem, które zapewnia zwierzętom całościowe pokrycie ich potrzeb. Zachowanie równowagi w diecie jest podstawą efektywnej produkcji zwierzęcej oraz zdrowia hodowli.

Pytanie 15

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 15 do 3
B. W godzinach od 17 do 5
C. W godzinach od 12 do 24
D. W godzinach od 8 do 20
Odpowiedź między 17 a 5 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na okres unoszenia, który jest kluczowy dla skutecznego unasienniania krów. Proces rui u krów trwa zazwyczaj około 18-24 godzin, a optymalnym czasem na przeprowadzenie inseminacji jest okres od 12 do 24 godzin po rozpoczęciu rui. W przypadku, gdy początek rui miał miejsce o 5 rano, zabieg unoszenia powinien być przeprowadzony między 17 a 5, co obejmuje kluczowy czas dla inseminacji. Realizacja zabiegu w tym czasie zwiększa prawdopodobieństwo zapłodnienia, co zostało potwierdzone przez badania w dziedzinie zootechniki. W praktyce, aby maksymalizować szanse na sukces, hodowcy często dokumentują cykle rujowe swoich krów, co pozwala na precyzyjne planowanie zabiegów. Warto również pamiętać, że temperatura, stres oraz zdrowie bydła mają wpływ na efektywność tego procesu, dlatego tak ważne jest obserwowanie i odpowiednie reagowanie na sygnały wskazujące na ruję.

Pytanie 16

W końcowej fazie hodowli gęsi często stosuje się ziarno

A. pszenicy
B. owsa
C. jęczmienia
D. żyta
Owies jest szczególnie cenionym zbożem w końcowym okresie tuczu gęsi ze względu na swoje korzystne właściwości odżywcze oraz energetyczne. Zawiera wyższą zawartość tłuszczów i błonnika w porównaniu do innych zbóż, co wspiera prawidłowy rozwój gęsi oraz przyczynia się do efektywnego przyrostu masy ciała. Wprowadzenie owsa do diety gęsi pobudza ich apetyt, co jest istotne w ostatnich etapach tuczu, gdy gęsi powinny zwiększyć swoją masę przed ubojami. Przykładowo, w praktyce hodowlanej, owies może być podawany w formie całego ziarna lub jako składnik paszy mieszanej, co umożliwia łatwe dostosowanie diety do indywidualnych potrzeb ptaków. Dodatkowo, owies jest zbożem o niskim indeksie glikemicznym, co przyczynia się do stabilizacji poziomu cukru we krwi, hamując jednocześnie nagłe skoki energii, co jest korzystne w kontekście zdrowia gęsi. W wielu gospodarstwach stosuje się owies zgodnie z zaleceniami weterynarzy i specjalistów ds. żywienia zwierząt, co wpływa na jakość uzyskiwanych produktów.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Profilaktyczne podawanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie

A. kanibalizmowi
B. parakeratozie
C. anemii
D. krzywicy
Podanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie anemii, co jest szczególnie istotne w przypadku ras świń, które mogą mieć zwiększone zapotrzebowanie na ten pierwiastek. Żelazo jest kluczowym elementem hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu we krwi. Prosięta, po urodzeniu, posiadają ograniczone zapasy żelaza, które mogą szybko się wyczerpać, zwłaszcza w intensywnie hodowanych gospodarstwach, gdzie nie mają możliwości pobierania go z naturalnego źródła, jakim jest gleba. Wdrożenie profilaktycznego podawania żelaza jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt, co potwierdza jego rolę w prewencji anemii, a tym samym w poprawie ogólnego stanu zdrowia i przyrostu masy ciała prosiąt. Przykładem zastosowania takiej praktyki jest szczepienie prosiąt oraz ich regularne monitorowanie pod kątem objawów anemii, takich jak bladość błon śluzowych czy osłabienie. Właściwe zarządzanie żywieniem w początkowej fazie życia prosiąt przyczynia się do lepszego rozwoju zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 19

Osoba, która zrealizowała procedurę sztucznego unasieniania krowy lub jałówki, powinna przechowywać kopię dokumentu potwierdzającego wykonanie zabiegu przez czas

A. 1 rok od daty przeprowadzenia zabiegu
B. 3 lata od daty przeprowadzenia zabiegu
C. 2 lata od daty przeprowadzenia zabiegu
D. 5 lat od daty przeprowadzenia zabiegu
Podmiot, który przeprowadza zabieg sztucznego unasieniania krowy lub jałówki, jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia wykonania zabiegu przez okres pięciu lat. Taki obowiązek wynika z przepisów dotyczących ochrony zdrowia zwierząt oraz rejestracji działalności związanej z inseminacją. Przechowywanie dokumentacji przez pięć lat pozwala na audyt i monitorowanie praktyk hodowlanych, co ma kluczowe znaczenie w kontekście bioasekuracji oraz zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych w stadach. Przykładowo, w przypadku wystąpienia choroby zakaźnej, takich jak bruceloza, odpowiednia dokumentacja może pomóc w identyfikacji źródła i przebiegu zakażenia. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, które wymagają zachowania odpowiedniej ewidencji, a także z normami unijnymi, które nakładają obowiązki na hodowców dotyczące monitorowania zdrowia zwierząt oraz dokumentowania przeprowadzanych zabiegów.

Pytanie 20

Najmniej moczu wydalają

A. świnie
B. indyki
C. psy
D. konie
Indyki, jako ptaki, mają zdolność do oszczędzania wody w organizmie, co jest szczególnie istotne w ich naturalnym środowisku. W porównaniu do ssaków, ptaki często wydalają mocz w postaci pasty moczowej, co pozwala im na minimalizację utraty wody. W praktyce oznacza to, że indyki wydalają stosunkowo niewielkie ilości wody w porównaniu do zwierząt takich jak konie czy psy, które wydalają bardziej rozcieńczony mocz, zawierający większe ilości wody. To podejście jest zgodne z przystosowaniami ewolucyjnymi, które pozwalają ptakom na przetrwanie w warunkach, gdzie dostępność wody jest ograniczona. Dobrą praktyką w hodowli indyków jest zapewnienie im odpowiednich warunków żywienia oraz dostępu do wody, co wspiera ich zdrowie i optymalne funkcjonowanie. Zrozumienie tych potrzeb jest kluczowe dla hodowców, aby mogli oni skutecznie zarządzać ich dobrostanem.

Pytanie 21

Nie wolno podawać zwierzętom pasz, które zawierają

A. mykotoksyny
B. ligniny
C. karotenoidy
D. hemicelulozy
Mykotoksyny są toksycznymi substancjami wytwarzanymi przez niektóre pleśnie, które mogą zagrażać zdrowiu zwierząt, a nawet ludzi. Ich obecność w paszach dla zwierząt hodowlanych jest absolutnie niedopuszczalna, ponieważ mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak uszkodzenia wątroby, osłabienie układu immunologicznego, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. W praktyce, hodowcy są zobowiązani do regularnego monitorowania jakości pasz oraz przeprowadzania badań na obecność mykotoksyn, aby zapewnić bezpieczeństwo zwierząt. W Polsce oraz Unii Europejskiej istnieją rygorystyczne normy dotyczące maksymalnych dopuszczalnych poziomów mykotoksyn w paszach, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w hodowli zwierząt. Przykładem może być stosowanie odpowiednich środków konserwujących oraz monitorowanie warunków przechowywania pasz, co minimalizuje ryzyko rozwoju pleśni i obecności toksycznych metabolitów.

Pytanie 22

Nawozy naturalne w formie płynnej (gnojowica, gnojówka) powinny być

A. rozlewane na polach w zimowym okresie
B. przechowywane na płytach wspólnie z obornikiem
C. przechowywane w szczelnych pojemnikach
D. regularnie wywożone na pola
Przechowywanie nawozów naturalnych w szczelnych zbiornikach jest kluczowe, aby zminimalizować ich wpływ na środowisko oraz zapewnić ich optymalne wykorzystanie. Szczelne zbiorniki zapobiegają wyciekom i zanieczyszczeniu wód gruntowych, co jest nie tylko korzystne dla ekosystemów wodnych, ale także zgodne z przepisami prawa ochrony środowiska. Ponadto, stosowanie szczelnych zbiorników pozwala na lepszą kontrolę nad procesami fermentacji oraz stabilizacją nawozów, co przyczynia się do zwiększenia ich wartości odżywczej. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie zbiorników o odpowiedniej pojemności, które są regularnie kontrolowane pod kątem szczelności oraz stanu technicznego. Zgodnie z normami europejskimi, takie zbiorniki powinny być projektowane w sposób, który minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia oraz zapewnia łatwy dostęp do kontroli i konserwacji. To podejście wpisuje się w zasady zrównoważonego rolnictwa, które stawia na efektywne zarządzanie zasobami naturalnymi oraz ochronę środowiska.

Pytanie 23

Brak witaminy E w organizmie zwierząt ma wpływ na zakłócenia

A. płodności
B. wzroku
C. krzepliwości krwi
D. mineralizacji kości
Niedobór witaminy E w organizmach zwierzęcych ma istotny wpływ na płodność, ponieważ witamina ta jest kluczowym antyoksydantem, który chroni komórki przed stresem oksydacyjnym. W kontekście reprodukcji, jej niedobór może prowadzić do obniżenia jakości jajników i nasienia, co wpływa na zdolności reprodukcyjne. Na przykład, badania wykazały, że u samic bydła mlecznego, suplementacja witaminy E zwiększała wskaźniki ciąż oraz poprawiała przeżywalność zarodków. Normy jakościowe dla pasz zwierzęcych, takie jak te opracowane przez European Feed Manufacturers' Federation, rekomendują odpowiednie dawki witaminy E w diecie, aby wspierać zdrowie reprodukcyjne zwierząt. Dlatego istotna jest regularna kontrola zawartości witamin w paszach i suplementacja w razie niedoborów, co jest kluczowe dla efektywności hodowli zwierząt i ich płodności.

Pytanie 24

Aby uzyskać 1 kg siana, ile zielonki jest potrzebne?

A. 4-5 kg zielonki
B. 6-7 kg zielonki
C. 8-9 kg zielonki
D. 2-3 kg zielonki
Aby wyprodukować 1 kg siana, rzeczywiście potrzeba 4-5 kg zielonki. Wynika to z procesu suszenia, w którym woda i inne składniki odżywcze są usuwane z roślin. Zielonka, będąca świeżą rośliną, ma znacznie wyższą zawartość wilgoci, co powoduje, że jej masa zmniejsza się podczas i po procesie suszenia. W praktyce, z jednego kilograma zielonki uzyskuje się zaledwie 15-20% masy suchej, co przekłada się na konieczność użycia większej ilości świeżej zielonki, aby uzyskać określoną ilość siana. Przykładowo, w produkcji siana z traw, zbierając 5 kg zielonki, można uzyskać około 1 kg siana. Znajomość tego procesu jest istotna dla rolników i producentów pasz, ponieważ pozwala na efektywne planowanie zbiorów oraz oszacowanie potrzebnych zasobów. Przestrzeganie dobrych praktyk w tym zakresie, takich jak odpowiedni czas zbioru i techniki suszenia, jest kluczowe dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 25

Aby zapewnić właściwe warunki w kurniku, konieczne jest utrzymanie wilgotności względnej powietrza w zakresie

A. 60-70%
B. 20-30%
C. 85-95%
D. 45-55%
Utrzymanie wilgotności względnej powietrza w kurniku na poziomie 60-70% jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu ptaków. Zbyt niska wilgotność może prowadzić do problemów z układem oddechowym i podrażnień błon śluzowych, zwiększając podatność na choroby. Z kolei zbyt wysoka wilgotność, przekraczająca 70%, sprzyja rozwojowi pleśni, bakterii oraz pasożytów, co może prowadzić do dużych strat ekonomicznych. Przy odpowiedniej wilgotności, ptaki lepiej przyswajają pokarm, co wpływa na ich wzrost i produkcję jaj. Dobrymi praktykami są regularne pomiary wilgotności oraz stosowanie wentylacji mechanicznej lub naturalnej. Warto również zainwestować w systemy monitorowania, które pozwolą na automatyczne dostosowywanie warunków w kurniku do aktualnych potrzeb. Właściwe nawilżenie powietrza, osiągane często poprzez stosowanie nawilżaczy, wspiera także kontrolę temperatury, co jest istotne dla komfortu ptaków.

Pytanie 26

Rejestr zmian w stadzie zwierząt hodowlanych w ciągu roku tworzy się w formie zestawienia

A. obrotu stada
B. obsady zwierząt
C. przelotowości stada
D. obciążenia zwierząt
Wybierając inne odpowiedzi, można natknąć się na pewne nieporozumienia dotyczące tego, co tak naprawdę oznacza dokumentacja zmian w stadzie zwierząt. Przelotowość stada odnosi się do szybkości rotacji zwierząt, jednak nie dostarcza pełnych informacji o ich obrocie. Tego rodzaju podejście może prowadzić do niepełnego obrazu sytuacji w gospodarstwie, ponieważ nie uwzględnia wszystkich zwierząt, które były nabyte lub sprzedane w danym okresie. Obsada zwierząt natomiast koncentruje się na liczbie zwierząt, które są obecnie w stadzie, co również nie oddaje dynamicznych zmian zachodzących w hodowli. Podejście to może skutkować trudnościami w śledzeniu historii stada oraz w planowaniu przyszłych zakupów czy sprzedaży, co jest kluczowe w zarządzaniu. Obciążenie zwierząt dotyczy ich zdrowia i wydajności, a nie obrotu. Ignorowanie dokumentacji obrotu stada w kontekście obciążenia może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących diety czy opieki weterynaryjnej. Na przykład, brak informacji o obrocie stada może skutkować sytuacją, w której nieoptymalnie wykorzystuje się zasoby, prowadząc do spadku wydajności oraz jakości produktów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie różnych aspektów zarządzania zwierzętami z dokumentacją obrotu, co może skutkować niedoinformowaniem i nieefektywnością w prowadzeniu hodowli.

Pytanie 27

Po stracie swojego zwierzęcia rolnik zobowiązany jest do przechowywania jego danych w rejestrze bydła lub świń przez czas

A. 1 roku
B. 2 lat
C. 3 lat
D. 4 lat
Odpowiedź, że rolnik ma obowiązek przechowywać dane o utraconym zwierzęciu przez 3 lata, jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa dotyczącymi prowadzenia rejestru bydła oraz świń. Utrzymanie takiej dokumentacji jest kluczowe z perspektywy bioasekuracji, identyfikowalności zwierząt oraz monitorowania chorób zakaźnych. Przechowywanie danych przez okres 3 lat umożliwia odpowiednim służbom weterynaryjnym oraz instytucjom zajmującym się zdrowiem publicznym analizę i identyfikację potencjalnych ognisk chorób. Przykładowo, w przypadku wystąpienia epidemii, dostępność pełnych informacji na temat historii zwierząt w danym gospodarstwie pozwala na szybsze podjęcie działań prewencyjnych oraz ograniczenie rozprzestrzeniania się choroby. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu gospodarstwami, prawidłowe prowadzenie dokumentacji nie tylko spełnia wymogi prawne, ale także zwiększa efektywność zarządzania stadem oraz pozwala na lepszą kontrolę nad zdrowiem i dobrostanem zwierząt.

Pytanie 28

Loszki białych ras osiągają dojrzałość płciową, gdy mają

A. 4-6 miesięcy i wagę 70-90 kg
B. 10-11 miesięcy i wagę 125-135 kg
C. 12-13 miesięcy i wagę 130-140 kg
D. 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg
Odpowiedź 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg jest uznawana za poprawną, ponieważ to właśnie w tym okresie loszki ras białych osiągają dojrzałość płciową i są gotowe do rozrodu. W praktyce, dojrzałość ta jest związana nie tylko z wiekiem, ale również z odpowiednią wagą, co odzwierciedla się w ich zdolności do reprodukcji. Dobrym praktyką w hodowli jest monitorowanie zarówno wieku, jak i wagi loszek, aby zapewnić ich optymalne zdrowie i wydajność w produkcji. Warto również pamiętać, że odpowiednia dieta, dostęp do ruchu oraz warunki bytowe mają kluczowe znaczenie w osiąganiu przez loszki dojrzałości płciowej. W przypadku ras białych, ich genotyp oraz metody hodowli mogą wpływać na czas osiągnięcia dojrzałości, co potwierdzają badania zootechniczne. Świadomość hodowcy na temat tych kwestii ma istotny wpływ na efektywność produkcji trzody chlewnej oraz dobrostan zwierząt.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Niedobór witaminy A w diecie zwierząt może prowadzić do

A. krwawych wybroczyn pod skórą
B. obrzmienia oraz krwawienia dziąseł
C. osłabienia wzroku znanego jako "kurza ślepota"
D. osłabienia kości i stawów, określanego krzywicą
Witamina A odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu wzroku. Jej niedobór prowadzi do zaburzeń w produkcji rodopsyny, pigmentu niezbędnego do percepcji światła w siatkówce oka, co skutkuje osłabieniem wzroku, znanym jako 'kurza ślepota'. To schorzenie charakteryzuje się trudnościami w widzeniu w słabym oświetleniu. W praktyce, aby zapobiec niedoborom witaminy A w diecie zwierząt, należy stosować odpowiednie suplementy oraz wprowadzać do ich żywienia źródła tej witaminy, takie jak marchew, wątroba czy produkty mleczne. Zgodnie z wytycznymi dotyczących żywienia zwierząt, witamina A powinna być dostarczana w odpowiednich dawkach, aby zapewnić optymalne zdrowie i wydajność, co jest szczególnie istotne w hodowli zwierząt gospodarskich i domowych, gdzie maksymalizacja zdrowia zwierząt przekłada się na ich wydajność produkcyjną i dobrostan.

Pytanie 32

Aby prosięta ssące w pierwszym tygodniu życia mogły cieszyć się dobrym samopoczuciem, temperatura w ich otoczeniu powinna wynosić około

A. 18°C
B. 42°C
C. 33°C
D. 38°C
Wybór 42°C jako temperatury dla prosiąt ssących w pierwszym tygodniu życia jest niewłaściwy, ponieważ tak wysoka temperatura może prowadzić do przegrzania organizmu młodych zwierząt. Prosięta, będące mało odporne na ekstremalne warunki, mogą w takich warunkach doświadczyć stresu cieplnego, który ma negatywne konsekwencje dla ich zdrowia. Wysokie temperatury mogą powodować obniżoną apetyt, co z kolei wpływa na przyrost masy ciała i ogólny rozwój. Przy 18°C prosięta mogą odczuwać chłód, co zmusza je do wydatkowania dodatkowej energii na ogrzewanie ciała, co jest szkodliwe dla ich wzrostu w kluczowym okresie rozwoju. Z kolei 38°C, chociaż bardziej odpowiednie niż 42°C, nadal jest zbyt wysoka dla nowonarodzonych prosiąt, które nie mają jeszcze rozwiniętych mechanizmów termoregulacji. W prawidłowo zarządzanej hodowli, kluczowe jest dostosowanie temperatury do specyficznych potrzeb prosiąt, a standardy branżowe zalecają utrzymanie wartości w granicach 30-33°C aby zapewnić im komfort i wspierać ich prawidłowy rozwój w pierwszych dniach życia. Właściwe zarządzanie środowiskiem jest niezbędne do zapewnienia dobrostanu zwierząt i optymalizacji wyników produkcyjnych.

Pytanie 33

Która z wymienionych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito ślepe
B. Jelito biodrowe
C. Jelito czcze
D. Dwunastnica
Jelito biodrowe, jelito czcze oraz dwunastnica to trzy główne segmenty jelita cienkiego, które pełnią kluczowe funkcje w procesie trawienia i absorpcji składników odżywczych. Błędne przekonanie o przynależności jelita ślepego do jelita cienkiego może wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia anatomii układu pokarmowego. Jelito ślepe, mimo że zlokalizowane w bliskim sąsiedztwie jelita cienkiego, jest częścią jelita grubego i stanowi jego początkowy odcinek. Zrozumienie granic pomiędzy jelitem cienkim a jelitem grubym jest kluczowe w kontekście diagnostyki i terapii wielu schorzeń, w tym zapaleń jelit czy nowotworów. Ponadto, niektórzy mogą mylnie uznawać, że wszystkie odcinki jelita powiązane są z trawieniem, a tymczasem jelito ślepe pełni funkcję bardziej związaną z przechowywaniem odpadów oraz rozkładem resztek pokarmowych przez bakterie jelitowe. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie przyswoić sobie wiedzę na temat anatomii i funkcji poszczególnych odcinków jelita, co pozwala na uniknięcie typowych błędów myślowych związanych z ich klasyfikacją.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Prawidłowe warunki rozmrażania słomki z nasieniem buhaja to

OdpowiedźTemperatura wody
[°C]
Czas rozmrażania
[sekunda]
A.15÷1720
B.25÷2730
C.35÷3740
D.45÷4760

A. C.
B. A.
C. B.
D. D.
Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ prawidłowe warunki rozmrażania słomki z nasieniem buhaja są kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości nasienia, co bezpośrednio wpływa na skuteczność inseminacji. Temperatura wody w zakresie 35-37°C jest optymalna, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do niepełnego rozmrożenia komórek, a zbyt wysoka może je uszkodzić. Czas rozmrażania wynoszący 40 sekund to standard stosowany w praktyce, który pozwala na osiągnięcie najlepszego rezultatu. W przypadku nieprzestrzegania tych warunków, nasienie może stracić swoją zdolność do zapłodnienia, co z kolei wpływa na wyniki hodowlane. Warto również zaznaczyć, że przy rozmrażaniu nasienia zaleca się korzystanie z wody o stabilnej temperaturze, a nie z gorącego źródła, co może prowadzić do nagłych zmian temperatury i negatywnie wpływać na jakość nasienia. Dobrze przeprowadzony proces rozmrażania to kluczowy element w inseminacji buhajów, który wymaga uwagi i precyzji.

Pytanie 36

Która rasa świń jest stosowana w krzyżowaniu towarowym w celu zwiększenia mięsności?

A. Pietrain
B. Wielka biała polska
C. Polska biała zwisłoucha
D. Puławska
Wybór innych ras świń, takich jak Wielka Biała Polska, Puławska czy Polska Biała Zwisłoucha, do krzyżowania towarowego w celu poprawy mięsności może być mylny, ponieważ nie wszystkie z nich charakteryzują się optymalnymi cechami dla produkcji mięsnej. Rasa Wielka Biała Polska jest znana przede wszystkim z wysokiej wydajności i dobrej jakości tłuszczu, ale nie ma tak wysokiej zawartości mięśni jak Pietrain. Dlatego krzyżowanie tej rasy z innymi może nie przynieść pożądanych efektów w zakresie zwiększenia mięsności. Rasa Puławska, choć cenna ze względu na swoje walory smakowe i jakość mięsa, raczej nie jest wykorzystywana w programach krzyżowania towarowego z naciskiem na poprawę mięsności, a jej cechy sprawiają, że lepiej sprawdza się w produkcji mięsa wieprzowego o wysokiej jakości, a nie w masowej produkcji. Polska Biała Zwisłoucha, mimo że ma swoje atuty, również nie jest preferowaną rasą do krzyżowania towarowego nastawionego na maksymalizację mięsności. Wybierając rasę do krzyżowania, należy brać pod uwagę konkretną strategię hodowlaną oraz cele produkcyjne, co oznacza, że kluczowe jest dobranie odpowiednich ras, by uzyskać optymalne rezultaty, co nie zawsze jest możliwe przy wyborze wymienionych ras zamiast Pietrain.

Pytanie 37

Właściciel bydła, owiec oraz kóz jest zobowiązany do zgłoszenia w biurze powiatowym ARiMR każdej zmiany lokalizacji zwierząt w ciągu

A. 30 dni od daty wystąpienia zdarzenia
B. 7 dni od daty wystąpienia zdarzenia
C. 21 dni od daty wystąpienia zdarzenia
D. 180 dni od daty wystąpienia zdarzenia
Odpowiedź 7 dni od daty zaistnienia zdarzenia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi zwierząt gospodarskich, każdy posiadacz bydła, owiec i kóz ma obowiązek zgłosić wszelkie zmiany miejsca pobytu tych zwierząt w ciągu 7 dni. Przepisy te wynikają z potrzeby monitorowania i utrzymania zdrowia zwierząt, zapobiegania chorobom oraz zapewnienia odpowiednich warunków życia. Tak szybkie zgłaszanie zmian wpływa również na skuteczność działań weterynaryjnych oraz kontrolnych. Na przykład, w przypadku epidemii choroby zakaźnej, szybkie zlokalizowanie potencjalnych ognisk choroby wymaga aktualnych informacji o lokalizacji zwierząt. Dobra praktyka w hodowli zwierząt polega na regularnym aktualizowaniu dokumentacji oraz zgłaszaniu zmian, co wspiera efektywność systemów zarządzania zdrowiem zwierząt oraz promuje odpowiedzialność w branży rolniczej. Przestrzeganie tego terminu jest kluczowe dla ochrony zarówno zwierząt, jak i ludzi.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Oblicz zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa, które posiada 65 krów. Dzienna ilość sianokiszonki wynosi 15 kg na sztukę. Czas karmienia paszą trwa 200 dni. Rezerwa na pasze objętościowe stanowi 20%

A. 234 t
B. 195 t
C. 3 t
D. 975 kg
Obliczenia dotyczące zapotrzebowania na sianokiszonkę mogą wydawać się proste, lecz łatwo jest popełnić błąd w rozumieniu potrzeby uwzględnienia rezerwy paszy. Na przykład, odpowiedź sugerująca 195 ton ignoruje istotny element, jakim jest rezerwa na pasze objętościowe. W praktyce, nieprzewidywalność dostępności paszy wymaga, aby hodowcy zawsze planowali dodatkowe zapasy, aby zminimalizować ryzyko związane z niewłaściwym żywieniem. Odpowiedzi o niskich wartościach, takich jak 975 kg lub 3 t, mogą wynikać z błędnego zrozumienia jednostek miary lub pomijania ważnych kroków w obliczeniach. Na przykład, niektórzy mogą błędnie obliczyć, ile paszy potrzebują, obliczając jedynie dzienne zapotrzebowanie bez uwzględnienia całego okresu żywienia. Tego rodzaju uproszczenie prowadzi do poważnych niedoszacowań, które mogą wpłynąć na dobrostan zwierząt. Kluczowym elementem w zarządzaniu paszą jest nie tylko samo obliczenie ilości, ale także uwzględnienie zmiennych takich jak sezonowość, jakość paszy oraz zdrowie zwierząt, co podkreśla znaczenie podejścia opartego na danych i dobrych praktykach hodowlanych.

Pytanie 40

Która z ras świń, znana jako świnia czteroszynkowa, wyróżnia się doskonałą jakością mięsa?

A. Złotnicka biała
B. Pietrain
C. Puławska
D. Polska biała zwisłoucha
Złotnicka biała, Puławska oraz Polska biała zwisłoucha to rasy świń, które różnią się pod względem cech morfologicznych oraz zastosowania w hodowli. Złotnicka biała jest popularna w Polsce, głównie ze względu na swoje dobre właściwości rzeźne i mniejsze zapotrzebowanie na pasze, ale nie osiąga tak wysokiej jakości mięsa jak Pietrain. Rasa ta często wykorzystywana jest w systemach ekstensywnych, co wpływa na jej charakterystykę mięsności, która jest niższa w porównaniu do Pietrain. Rasa Puławska, znana z dobrej adaptacji do lokalnych warunków, przede wszystkim w Polsce, ma swoje właściwe cechy, takie jak mięso o niższym poziomie tłuszczu, lecz nie dorównuje Pietrain pod względem mięsności i wydajności tuszy. Polska biała zwisłoucha jest z kolei rasą, która charakteryzuje się głównie dobrą jakością mięsa, ale także nieco innymi parametrami hodowlanymi, które nie są na poziomie Pietrain. Typowe błędne myślenie przy wyborze tych ras opiera się na założeniu, że każda świnia o dobrych właściwościach rzeźnych będzie miała wysoką jakość mięsa. Należy zauważyć, że różne rasy mają różne cele hodowlane i nie każda z nich jest przystosowana do produkcji mięsa o najwyższej jakości. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze rasy kierować się nie tylko lokalnymi uwarunkowaniami, ale również docelowym przeznaczeniem produkcji, co jest kluczowym aspektem w branży mięsnej.