Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 24 marca 2025 07:03
Data zakończenia: 24 marca 2025 07:33

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na której linii przodu bluzki damskiej podstawowej umiejscowiona jest konstrukcyjna zaszewka piersiowa?

A. Podkroju szyi

B. Środka przodu

C. Boku

D. Talii

Umiejscowienie zaszewki piersiowej w konstrukcji bluzki jest kluczowym elementem, który wpływa na jej formę i dopasowanie. Wybór odpowiadający podkrojowi szyi sugeruje, że zaszewka powinna znajdować się w górnej części bluzki, co jest niezgodne z zasadami klasycznej konstrukcji odzieży. Zaszewki piersiowe mają na celu modelowanie materiału w rejonie biustu, a ich umiejscowienie w podkroju szyi nie zapewnia odpowiedniego wsparcia ani dopasowania. Wskazanie na bok bluzki jako miejsce dla zaszewki piersiowej również jest błędne, ponieważ zaszewki w tej lokalizacji służą głównie do dopasowania w talii i nie są przeznaczone do modelowania biustu. Podobnie, zaszewka umieszczona w talii nie ma związku z kształtowaniem linii biustu, a jej funkcja koncentruje się na wysmukleniu sylwetki w dolnej części bluzki. W kontekście projektowania odzieży, ważne jest, aby znać klasyczne zasady dotyczące umiejscowienia zaszewek, co znacząco wpływa na estetykę i funkcjonalność odzieży. Typowym błędem myślowym jest założenie, że zaszewki mogą być umieszczane dowolnie, co prowadzi do powstawania odzieży, która nie leży dobrze na ciele i nie spełnia oczekiwań użytkowników. Dlatego znajomość anatomii sylwetki i zasad konstrukcji odzieży jest kluczowa dla uzyskania optymalnych efektów w projektowaniu bluzek damskich.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Jaką metodę obróbki tkanin należy wykorzystać, aby chronić odzież przed deszczem i wilgocią?

A. Kalandrowanie

B. Krochmalenie

C. Dekatyzowanie

D. Impregnowanie

Dekatyzowanie to proces, który ma na celu usunięcie naprężeń z tkanin po ich wyprodukowaniu, co zapewnia stabilność wymiarową materiału. Jest to istotna metoda w kontekście poprawy jakości tkanin, jednak nie ma ona zastosowania w zabezpieczaniu odzieży przed deszczem czy wilgocią. Podobnie, kalandrowanie to technika wykończania tkanin, polegająca na ich prasowaniu między gorącymi walcami, co prowadzi do uzyskania gładkiej powierzchni. Ta metoda jest często stosowana w produkcji tkanin o wysokiej gęstości, ale nie zapewnia ochrony przed wodą. Krochmalenie natomiast, polegające na aplikacji skrobi na tkaniny, ma na celu usztywnienie ich, co jest przydatne w przypadku niektórych typów odzieży, jak koszule czy obrusy, ale również nie zabezpiecza przed wilgocią. Wybór niewłaściwej metody wykończania tkanin może prowadzić do nieadekwatnej ochrony użytkownika w zmiennych warunkach atmosferycznych. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze odpowiednich technik uwzględniać specyfikę zastosowania oraz oczekiwania dotyczące funkcjonalności odzieży.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jakie dodatkowe czynniki, oprócz rozmiarów klienta i kroju odzieży, mają istotny wpływ na ilość materiału wykorzystywanego w produkcji na miarę?

A. Umiejętności pracownika

B. Szerokość materiału

C. Oczekiwania klienta

D. Użyte dodatki krawieckie

Szerokość materiału ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji miarowej. Przy wyborze tkaniny, należy zwrócić uwagę na jej szerokość, ponieważ wpływa ona bezpośrednio na ilość materiału potrzebnego do uszycia odzieży. W przypadku szerszych materiałów, możliwość cięcia odzieży w sposób bardziej optymalny znacznie ogranicza straty materiałowe. Przykładowo, jeśli odzież zaprojektowana na podstawie standardowych wymiarów jest szyta z wąskiego materiału, to wymaga to większej ilości kawałków, co prowadzi do większej ilości odpadów. W branży odzieżowej standardowa szerokość materiałów wynosi zazwyczaj 140-150 cm, co pozwala na efektywne układanie wykrojów. Dobre praktyki w produkcji podkreślają, że projektanci i technologowie powinni optimalizować układ wykrojów, aby wykorzystać materiał w maksymalny sposób, co z kolei wpływa na finalny koszt produkcji oraz zrównoważony rozwój. Warto także wziąć pod uwagę, że odpowiedni dobór szerokości materiału w kontekście fasonu odzieży może zredukować niepożądane odpady, co jest zgodne z ekologicznymi trendami w branży fashion.

Pytanie 6

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z etaminy

B. Z satyny

C. Z kretonu

D. Z flaneli

Etamina to świetny materiał do szycia koszul damskich na lato. Jest lekka i super przewiewna, co sprawia, że w upalne dni nosi się ją bardzo komfortowo. Dodatkowo ma przyjemną, gładką powierzchnię, więc super się na niej pracuje. Koszule z etaminy ładnie układają się na ciele, co jest istotne, gdy chcemy dobrze wyglądać. Jest też dostępna w różnych kolorach i wzorach, co daje duże pole do popisu, jeśli chodzi o projektowanie. I co ważne, etamina dobrze znosi pranie oraz prasowanie, więc nie musisz się martwić o wygląd swojej koszuli po kilku użyciach. Jak dla mnie, etamina wpisuje się w obecne trendy mody, bo łączy elegancję z wygodą.

Pytanie 7

Aby wykroić elementy z pojedynczych warstw materiału, należy zastosować

A. maszynę krojcza z nożem taśmowym

B. krajarkę z nożem okrągłym

C. mechaniczny ciąg krojczy

D. elektryczne nożyce tarczowe

Elektryczne nożyce tarczowe to narzędzia zaprojektowane specjalnie do cięcia pojedynczych warstw materiału. Ich konstrukcja umożliwia precyzyjne i szybkie cięcie, co jest kluczowe w procesach produkcyjnych, gdzie czas i dokładność mają istotne znaczenie. Nożyce tarczowe są często stosowane w przemyśle tekstylnym, odzieżowym oraz w produkcji mebli, gdzie wymagana jest wysoka jakość wykończenia i minimalizacja strat materiałowych. Przykładowo, w zakładzie krawieckim, użycie elektrycznych nożyc tarczowych pozwala na dokładne wykroje, które są niezbędne do szycia odzieży. Dodatkowo, nożyce te minimalizują ryzyko frędzlowania krawędzi materiału, co może występować przy zastosowaniu maszyn o innej konstrukcji. W kontekście norm branżowych, stosowanie elektrycznych nożyc tarczowych jest zgodne z zasadami ergonomii, ponieważ zmniejsza obciążenie pracy operatora i zwiększa wydajność procesu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jaką tkaninę powinno się wybrać do uszycia damskiej spódnicy całorocznej podstawowej?

A. Flausz

B. Tenis

C. Szyfon

D. Loden

Wybór tkanin do szycia odzieży, w tym spódnic, powinien być oparty na ich właściwościach oraz przeznaczeniu. Flausz, będący materiałem o miękkiej, puszystej fakturze, jest najczęściej stosowany do produkcji odzieży zimowej, co sprawia, że nie nadaje się do całorocznej spódnicy. Jego grubość oraz ciężar mogą powodować dyskomfort w cieplejsze dni, a także ograniczać swobodę ruchów, co jest kluczowe w przypadku odzieży noszonej przez cały rok. Loden, z kolei, to tkanina wełniana, która ma podobne zastosowania, co flausz. Jest to materiał dedykowany głównie na odzież wierzchnią, ze względu na swoje właściwości termoizolacyjne oraz wodoodporność. Chociaż loden oferuje znakomitą ochronę przed zimnem, nie jest odpowiedni do spódnicy, która ma być noszona w różnych warunkach atmosferycznych. Szyfon, lekka, zwiewna tkanina, często stosowana w odzieży wieczorowej, może być pięknym materiałem, ale jego delikatność sprawia, że nie jest praktyczny na co dzień. Szyfon może łatwo ulegać zniszczeniu, a także nie zapewnia wystarczającej gry dla spódnicy, która powinna mieć odpowiednią strukturę. Wybór nieodpowiedniej tkaniny nie tylko wpływa na komfort noszenia, ale także na trwałość odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie właściwości materiałów, aby dokonać najlepszego wyboru, co jest istotne w praktyce krawieckiej oraz projektowej.

Pytanie 11

W procesie końcowego prasowania płaszczy produkowanych w zakładzie odzieżowym można wykorzystać

A. automat do prasowania

B. żelazko z generatorem pary

C. prasę specjalistyczną

D. manekin do prasowania

Żelazko z wytwornicą pary, choć powszechnie stosowane w domach i małych zakładach krawieckich, w kontekście końcowego prasowania płaszczy nie znajduje zastosowania w profesjonalnej produkcji. Wytwornica pary generuje dużą ilość pary, co może być przydatne do wygładzania materiałów, jednak nie zapewnia odpowiedniego kształtu i struktury odzieży, co jest kluczowe w produkcji płaszczy. Prasowanie przy użyciu żelazka nie pozwala na uformowanie odzieży zgodnie z jej przeznaczeniem, co często prowadzi do powstania zagnieceń podczas noszenia. Automat prasowalniczy z kolei może być używany do prostszych elementów odzieży, ale w kontekście bardziej skomplikowanych form, jak płaszcze, nie jest w stanie zapewnić precyzyjnego kształtowania. Prasa specjalna, mimo że jest narzędziem używanym w niektórych zakładach, nie jest dedykowana do końcowego prasowania płaszczy, ponieważ jej działanie opiera się na dużym nacisku, co może prowadzić do deformacji materiału. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde urządzenie do prasowania sprawdzi się w każdej sytuacji; kluczowe jest dobranie narzędzia do specyficznych wymagań odzieży, co w przypadku płaszczy najlepiej realizuje manekin prasowalniczy.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Wskaż odpowiednią sekwencję wszystkich działań krawca przed przystąpieniem do przeróbki odzieży, zgodnie z wymaganiami klienta?

A. Ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich, wykonać przeróbkę

B. Dokonać pomiarów krawieckich, określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki

C. Dokonać pomiarów krawieckich, ustalić zakres prac, wykonać przeróbkę

D. Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich

Podejścia przedstawione w niepoprawnych odpowiedziach często pomijają kluczowe etapy przygotowania przeróbki, skutkując nieefektywnym procesem krawieckim. Na przykład, jeśli krawiec rozpoczyna od dokonywania pomiarów krawieckich bez najpierw określenia celu przeróbki, może dojść do sytuacji, w której pomiary będą nieadekwatne do oczekiwań klienta. Ustalanie zakresu prac bez zrozumienia celu przeróbki prowadzi do chaosu, ponieważ krawiec może wprowadzić zmiany, które są niezgodne z intencjami klienta. Niedostateczne planowanie dotyczące sposobu przeróbki przed przystąpieniem do pomiarów może skutkować zastosowaniem niewłaściwych technik lub materiałów, co z kolei prowadzi do niskiej jakości końcowego produktu. Każdy z tych kroków jest niezwykle istotny, aby zapewnić wysoką jakość usług. Krawiec powinien zawsze stosować dobre praktyki, takie jak kompleksowe zaplanowanie pracy już na wstępnym etapie, aby uniknąć potencjalnych problemów i zapewnić, że efekt końcowy spełnia oczekiwania klienta. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieefektywności i niezadowolenia klientów, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na reputację krawca oraz jego działalność.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Jaką tkaninę należy wybrać na letnią męską koszulę?

A. Etaminę

B. Flanelę

C. Welwet

D. Popelinę

Etamina, jako materiał o luźnej strukturze i wyraźnym splocie, nie jest najlepszym wyborem na letnią koszulę męską. Chociaż jest lekka, jej charakterystyka sprawia, że nie zapewnia takiego komfortu noszenia jak popelina. Głównym powodem jest to, że etamina jest bardziej przeznaczona do zastosowań dekoracyjnych, takich jak firany czy zasłony, niż do odzieży użytkowej. Flanela to materiał stworzony do cieplejszych warunków atmosferycznych, jego grubość i właściwości izolacyjne sprawiają, że jest to tkanina odpowiednia na chłodniejsze pory roku. Flanela, często wykonana z wełny lub bawełny, zatrzymuje ciepło, co jest przeciwieństwem tego, czego potrzeba latem. Welwet, z kolei, to tkanina o bogatej fakturze, która także nie nadaje się na letnie koszule z powodu swojej grubości i mniej przewiewnej struktury. Jak widać, wybór odpowiedniej tkaniny na letnią koszulę opiera się na zrozumieniu właściwości materiałów i ich zastosowaniach, a powszechne mylenie tych tkanin prowadzi do niewłaściwego doboru ubrań, co wpływa na komfort i funkcyjność odzieży. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mody.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

W warunkach domowych, w przypadku wełnianych spodni, których metka jest nieczytelna, należy prasować je żelazkiem ustawionym na maksymalną temperaturę

A. 150°C

B. 110°C

C. 180°C

D. 120°C

Wybór zbyt wysokiej temperatury prasowania dla spodni wełnianych, takiej jak 150°C, 180°C czy 120°C, może prowadzić do poważnych uszkodzeń tkaniny. Wełna to materiał, który ma naturalną zdolność do rozciągania się i kurczenia. Wysokie temperatury powodują denaturację białek obecnych w wełnie, co skutkuje nieodwracalnym skurczeniem tkaniny oraz zmianami w jej strukturze. Prasowanie w temperaturze 150°C i wyższej jest nie tylko ryzykowne, ale również nieefektywne, ponieważ może zniszczyć delikatne włókna, prowadząc do nieestetycznych zniekształceń i trudności w dalszej pielęgnacji. Ponadto, wiele osób myli pojęcie wysokiej temperatury z efektywnym prasowaniem, co jest błędne. Kluczem do sukcesu w prasowaniu tkanin wełnianych jest umiejętne zarządzanie temperaturą oraz czasem kontaktu żelazka z materiałem. Warto również pamiętać o różnych rodzajach wełny i ich właściwościach, a także o tym, że jakość prasowania w dużej mierze zależy od zastosowania odpowiednich technik, takich jak użycie pary lub ściereczek ochronnych. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieodwracalnych szkód w wełnianych ubraniach i poważnych problemów z ich późniejszą konserwacją.

Pytanie 21

Jakie urządzenie wykorzystuje się do ostatecznego prasowania żakietów?

A. Manekin do prasowania

B. Prasa formująca

C. Generator pary

D. Zestaw prasowalniczy

Agregat prasowalniczy, wytwornica pary oraz prasa formująca to urządzenia, które mają swoje specyficzne zastosowania w procesie prasowania, ale nie są najbardziej odpowiednie do końcowego prasowania żakietu. Często mylone są z manekinem prasowalniczym, co prowadzi do nieporozumień. Agregat prasowalniczy jest zazwyczaj używany w procesach przemysłowych do efektywnego wytwarzania pary i zapewnienia jej odpowiedniego ciśnienia, co jest przydatne w różnych etapach produkcji odzieży, ale nie zastępuje manekina, który formuje i wygładza tkaninę. Wytwornica pary dostarcza parę wodną, co jest potrzebne podczas prasowania, lecz nie umożliwia uzyskania pożądanej formy odzieży, jak robi to manekin. Prasa formująca, z kolei, może być używana do formowania większych elementów odzieży, lecz nie jest w stanie zastąpić precyzyjnego i dokładnego procesu, który zapewnia manekin. Na etapie końcowym, kiedy żakiet jest już uszyty, kluczowe jest użycie narzędzia, które nie tylko zastosuje parę, ale także uformuje tkaninę w odpowiedni sposób, co jest kluczowe dla jej estetyki i jakości. Stosowanie niewłaściwych metod może prowadzić do uszkodzeń tkanin oraz obniżenia jakości finalnego produktu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Jaką tkaninę "naturalną" charakteryzującą się dużą wytrzymałością wykorzystuje się do produkcji spodni na co dzień, przeznaczonych m.in. dla kobiet, mężczyzn oraz młodzieży?

A. Boston

B. Denim

C. Szewiot

D. Welwet

Denim to tkanina o dużej wytrzymałości, która jest powszechnie stosowana w produkcji spodni codziennego użytku, zarówno dla kobiet, mężczyzn, jak i młodzieży. Charakteryzuje się swoją trwałością oraz odpornością na zużycie, co czyni ją idealnym materiałem do odzieży, która jest noszona na co dzień. Denim jest zazwyczaj tkany w splocie skośnym, co dodatkowo zwiększa jego wytrzymałość. Przykładami zastosowania denimu są klasyczne dżinsy, które są nie tylko wygodne, ale również stylowe, a także szeroko akceptowane w modzie streetwear. W przemyśle odzieżowym denim jest dostępny w różnych wariantach, w tym elastanowym, co pozwala na większą elastyczność i komfort noszenia. Przestrzeganie standardów produkcji, takich jak odpowiednie pranie i wykańczanie, wpływa na jakość końcowego produktu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Warto również wspomnieć, że denim jest często używany w kontekście zrównoważonej mody, gdzie producenci zwracają uwagę na ekologiczne aspekty produkcji, wykorzystując organiczne bawełny czy zrównoważone procesy barwienia.

Pytanie 24

Aby wykonać przeróbkę rozszerzającą dół sukni princeski, trzeba przeciąć szwy na pionowej linii cięcia w dolnej części przodu i tyłu oraz wszyć

A. baskinkę

B. godety

C. kryzę

D. wolant

Godety to dodatkowe kawałki tkaniny wszywane w dolnej części sukni, które poszerzają jej dół i nadają jej lekkość oraz objętość. W przypadku sukni princeski, ich zastosowanie jest szczególnie istotne, ponieważ pozwala na uzyskanie efektownego rozkładu materiału wokół nóg, co jest kluczowe dla zachowania harmonijnego kształtu sukni. Aby wszyć godety, należy wcześniej rozpruć szwy na linii cięć pionowych w dolnej części przodu i tyłu sukni oraz odpowiednio je zaaranżować, aby zapewnić płynne przejście między oryginalnym materiałem a nowym elementem. Dobrą praktyką jest dobór godetów w tej samej lub zbliżonej kolorystyce oraz fakturze, co reszta sukni, aby uzyskać estetyczny efekt. Warto również pamiętać o odpowiednim wykończeniu brzegów godetów, aby zapobiec ich strzępieniu. Zastosowanie godetów jest zgodne z zasadami konstrukcji odzieży, a ich umiejętne wszycie może znacząco podnieść walory estetyczne oraz komfort noszenia sukni.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Merceryzacja, polegająca na przepuszczaniu napiętej tkaniny przez zimny roztwór mocnego ługu sodowego, co pozwala na uzyskanie trwałego połysku, jest stosowana w przypadku tkanin

A. poliamidowych

B. poliakrylonitrylowych

C. wełnianych

D. bawełnianych

Wybór poliakrylonitrylu, wełny czy poliamidu jako materiałów poddawanych merceryzacji jest nieuzasadniony, ponieważ te włókna nie reagują w taki sam sposób jak bawełna. Poliakrylonitryl, będący włóknem syntetycznym, nie ma właściwości chemicznych, które umożliwiłyby mu efektywne przetwarzanie w procesie merceryzacji. Dodatkowo, wełna, będąca włóknem pochodzenia zwierzęcego, poddawana jest innym procesom, takim jak filcowanie, które mają na celu zwiększenie grubości i trwałości, ale nie nadają jej połysku w sposób, w jaki robi to merceryzacja. Poliamidy, jak nylon, również nie mogą być poddawane merceryzacji ze względu na ich odmienność chemiczną, co prowadzi do rozkładu włókien w kontakcie z silnymi zasadami. Wspólnym błędem myślowym jest zakładanie, że procesy stosowane w przemyśle tekstylnym są uniwersalne dla wszystkich rodzajów włókien. W rzeczywistości, każdy typ włókna ma swoje unikalne właściwości, co wpływa na wybór odpowiednich technologii obróbczych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że merceryzowanie jest procesem specyficznym dla bawełny, a jego zastosowanie do innych rodzajów włókien nie tylko mija się z celem, ale może również prowadzić do uszkodzenia materiału.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Który z przyrządów pomocniczych służy do jednostkowego obszywania krawędzi elementów odzieży taśmą dekoracyjną?

A. Stopka do szycia taśm.

B. Podwijacz.

C. Stopka z nawijaczem.

D. Lamownik

Wybór innych przyrządów pomocniczych, takich jak stopka do naszywania taśm, podwijacz czy stopka ze zwijaczem, wynika z niepełnego zrozumienia ich funkcji w procesie szycia. Stopka do naszywania taśm jest używana głównie do przyszywania taśm dekoracyjnych wzdłuż krawędzi, ale nie zapewnia efektywnego obszywania, które jest kluczowe dla zastosowań, gdzie estetyka i wytrzymałość krawędzi mają znaczenie. Podwijacz natomiast ma na celu zwijanie krawędzi tkaniny w celu ich estetycznego wykończenia, ale nie jest przystosowany do automatycznego nałożenia taśmy ozdobnej, co czyni go nieodpowiednim narzędziem dla tego konkretnego zadania. Z kolei stopka ze zwijaczem, mimo że zbliża się do koncepcji lamownika, nie obsługuje efektywnie nałożenia taśmy w jednym kroku, co jest kluczową funkcjonalnością lamownika. Użycie tych przyrządów w kontekście obszywania taśmą ozdobną prowadzi do nieefektywności oraz potencjalnych problemów z jakością wyrobu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia są przeznaczone do konkretnego zastosowania, aby uzyskać najlepsze rezultaty w produkcji odzieżowej.

Pytanie 29

Jakie pomiary powinny zostać wykonane na klientce w celu zaprojektowania form spódnicy kloszowej z półokręgu?

A. ZTv, opx, ot

B. ZWo, obt, ot

C. TD, ot

D. ZKo, obt

Aby opracować formę spódnicy kloszowej z połowy koła, konieczne jest dokonanie dwóch kluczowych pomiarów: TD (talia do dolnej krawędzi) oraz ot (obwód talii). Pomiar TD pozwala na ustalenie długości, na jakiej spódnica będzie się kończyć, co jest istotne dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego oraz komfortu noszenia. Z kolei obwód talii jest niezbędny do poprawnego skonstruowania spódnicy, aby dobrze leżała na sylwetce klientki. Warto pamiętać, że dokładność tych pomiarów wpływa na finalny efekt, dlatego istotne jest, aby były one wykonane w sposób staranny i zgodny z zasadami krawiectwa. Przykładowo, przy tworzeniu spódnicy z materiału o dużej elastyczności, takich jak jersey, należy uwzględnić dodatkowy zapas, aby spódnica nie opinała zbyt mocno ciała. Dobrze wykonane pomiary i ich właściwe zastosowanie w konstrukcji spódnicy kloszowej pozwalają na uzyskanie estetycznego oraz funkcjonalnego produktu, który będzie odpowiadał oczekiwaniom klientki.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jakie kroki powinien podjąć krawiec w trakcie przygotowań odzieży do pierwszej miary?

A. Przyszyć guziki i wykonać dziurki

B. Sfastrygować elementy odzieży

C. Połączyć komponenty odzieży na maszynie

D. Rozprasować szwy

Rozprasowanie szwów, połączenie części odzieży na maszynie czy przyszywanie guzików oraz robienie dziurek to czynności, które przychodzą na myśl w kontekście szycia odzieży, jednak nie są one odpowiednie na etapie przygotowania do pierwszej miary. Rozprasowanie szwów jest czynnością, która ma miejsce po wykonaniu ostatecznego szycia, a nie przed. Celem tej praktyki jest wygładzenie szwów, co ma na celu poprawę ogólnego wyglądu odzieży. Połączenie na maszynie części odzieży jest kolejnym krokiem, który następuje po tym, jak krawiec ma pewność, że fason odzieży jest odpowiedni. Właściwe dopasowanie i kontrola wymiarów powinny poprzedzać ten proces, aby uniknąć konieczności ponownego prucia i poprawiania. Przyszywanie guzików i robienie dziurek to finalne etapy wykończeniowe, które są realizowane dopiero po zakończeniu wszystkich prac konstrukcyjnych. W praktyce, pomijanie etapu sfastrygowania może prowadzić do wielu błędów, takich jak źle dopasowane szwy czy niewłaściwe proporcje odzieży. Dobrze jest pamiętać, że w krawiectwie istotne jest przestrzeganie kolejności działań, aby osiągnąć optymalną jakość i zadowolenie klienta. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, aby uniknąć typowych pułapek, które mogą wpłynąć na ostateczny efekt pracy. W branży krawieckiej priorytetem jest precyzja, a sfastrygowanie odzieży staje się niezbędnym krokiem w kierunku uzyskania idealnego dopasowania i wysokiej jakości wykończenia.

Pytanie 33

Długość odcinka konstrukcyjnego SP, który określa głębokość pachy w siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej, oblicza się na podstawie danych antropometrycznych

A. RvRv i SyTy

B. ZWo i opx

C. ZWo i obt

D. SyTy i SvXp

Wybór odpowiedzi, który opiera się na wymiarach ZWo i obt, RvRv i SyTy oraz SyTy i SvXp, jest nieuzasadniony w kontekście obliczania długości odcinka konstrukcyjnego SP na siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej. Każdy z tych wymiarów, mimo że ma swoje miejsce w procesie projektowania odzieży, nie odnosi się bezpośrednio do głębokości pachy. ZWo, jako wymiar klatki piersiowej, jest kluczowy, jednak obt, czyli 'obwód bioder', nie jest związany z głębokością pachy i nie wpływa na układanie się bluzki w górnej partii. RvRv, z kolei, oznacza 'rozstaw ramion', a SyTy oraz SvXp to miary, które również nie mają bezpośredniego zastosowania w kontekście obliczania długości odcinka SP. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na wymiarach, które są istotne w innych aspektach konstrukcji odzieży, takich jak szerokość ramion czy bioder, ale nie dotyczące bezpośrednio głębokości pachy. Właściwe podejście do wymiarów, które powinny być brane pod uwagę przy projektowaniu bluzek, opiera się na umiejętności identyfikacji, które z nich mają kluczowe znaczenie dla konkretnego elementu odzieży. Stąd konieczność ścisłego określenia, które miary powinny być użyte do precyzyjnego obliczenia długości odcinka SP.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Zanim rozpoczniesz pracę na maszynie do szycia, powinieneś upewnić się, czy jest ona zaopatrzona w

A. osłonę igły

B. szpulkę z nićmi

C. komplet stopek

D. zęby transportujące

Ząbki transportujące, zestaw stopek oraz szpulki z nićmi są istotnymi elementami maszyny szwalniczej, ale ich obecność nie jest tak kluczowa dla bezpieczeństwa pracy jak osłona igły. Ząbki transportujące odpowiadają za przesuwanie materiału podczas szycia. Ich właściwe działanie jest istotne dla uzyskania równego ściegu, jednak ich brak nie zagraża bezpośrednio zdrowiu użytkownika. Zestaw stopek, chociaż wpływa na różnorodność wykonywanych ściegów, również nie ma znaczenia w kontekście bezpieczeństwa. Z kolei szpulki z nićmi są niezbędne do samego procesu szycia, ale ich obecność nie zabezpiecza operatora przed kontuzjami. Często pojawia się mylne wrażenie, że wszystkie te elementy mają równy priorytet podczas uruchamiania maszyny. W rzeczywistości, brak osłony igły może prowadzić do poważnych urazów, co czyni ją kluczowym elementem. Użytkowanie maszyny bez odpowiednich zabezpieczeń jest rażącym naruszeniem podstawowych zasad bezpieczeństwa w pracy, co może skutkować nie tylko wypadkami, ale także konsekwencjami prawnymi dla pracodawcy. Dlatego tak ważne jest, aby przed rozpoczęciem pracy zawsze upewnić się, że maszyna jest odpowiednio wyposażona w osłonę igły, a brak jej obecności powinien skutkować natychmiastowym wstrzymaniem pracy maszyny.

Pytanie 39

Jakie czynności powinny być zrealizowane w pierwszej kolejności podczas szycia spodni wykończonych paskiem z podtrzymywaczami w talii?

A. Wszyć pasek oraz podtrzymywacze

B. Wszyć zamek błyskawiczny z listewką

C. Zszyć zaszewki, szwy boczne oraz wewnętrzne nogawek

D. Zszyć zaszewki, przyszyć kieszenie, wszyć pasek oraz zamek błyskawiczny

Odpowiedzi, które wskazują na wszywanie zamka błyskawicznego z listewką, wszywanie paska i podtrzymywaczy, a także zszywanie zaszewek oraz kieszeni przed wykonaniem szwów bocznych i wewnętrznych nogawek, mogą wydawać się logiczne, ale w rzeczywistości prowadzą do wielu problemów podczas szycia. Zamek błyskawiczny z listewką, choć istotny, powinien być wszyty dopiero po zakończeniu podstawowych prac konstrukcyjnych. Niewłaściwe podejście do kolejności działań w szyciu może prowadzić do niskiej jakości wykończenia oraz trudności w późniejszym dopasowywaniu spodni. Podobnie, wszywanie paska przed zszywaniem szwów bocznych i wewnętrznych nogawek może skutkować problemami z luźnym dopasowaniem, co jest szczególnie problematyczne w przypadku materiałów elastycznych. W szybkim szyciu spodni, kluczowe jest, aby najpierw ustalić wszystkie wewnętrzne połączenia, co pozwala na lepsze dopasowanie i wykończenie produktu końcowego. Zasady dobrego szycia nakładają na nas obowiązek, aby nie przyspieszać procesu, bo każdy krok ma swoje znaczenie. Zbierając te wszystkie aspekty, można uznać, że każdy krok w procesie szycia powinien być starannie przemyślany i poparty doświadczeniem, aby uniknąć trudności w późniejszych etapach produkcji.

Pytanie 40

Aby zwiększyć szerokość spodni w pasie, należy usunąć pasek, a następnie

A. poszerzyć w szwie bocznym

B. pogłębić szew podkroju krocza

C. wypuścić zapas w szwie siedzeniowym

D. wszyć klin w szwie wewnętrznym

Pogłębianie szwu podkroju krocza wydaje się być logicznym rozwiązaniem, jednak w rzeczywistości jest to niewłaściwa technika w kontekście poszerzania spodni w pasie. Takie podejście może skutkować niewłaściwym dopasowaniem, a zamiast zwęzić lub poszerzyć spodni, może wprowadzić nieodpowiednie zmiany w kroju. W przypadku wszywania klina w szwie wewnętrznym, może to prowadzić do zaburzeń w linii nogawki, co obniża estetykę oraz funkcjonalność odzieży. Ponadto, poszerzenie w szwie bocznym z reguły prowadzi do zniekształcenia proporcji całego fasonu – w szczególności, jeśli materiał nie jest odpowiednio dobrany lub nie ma wystarczającego zapasu. Często popełnianym błędem jest myślenie, że można dowolnie manipulować każdym szwem, nie uwzględniając specyfiki konstrukcji danego modelu odzieży. Aby uniknąć takich błędów, kluczowe jest zrozumienie, jak poszczególne elementy konstrukcji wpływają na ogólną formę oraz wygodę noszenia spodni. Dlatego najczęściej zaleca się stosowanie sprawdzonych technik, takich jak wypuszczenie zapasu w szwie siedzeniowym, które minimalizują ryzyko błędów i zapewniają odpowiednie dopasowanie do sylwetki.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej