Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik geodeta
- Kwalifikacja: BUD.18 - Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych, wysokościowych i realizacyjnych oraz opracowywanie wyników tych pomiarów
- Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 19:44
- Data zakończenia: 20 maja 2025 20:04
Egzamin zdany!
Wynik: 25/40 punktów (62,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Jakie grupy lub grupy dokładnościowe obejmują detale terenowe, których pomiar można zrealizować za pomocą limy pomiarowej, opierając się z jednej strony na narożniku budynku, a z drugiej na latarni?
A. Tylko do II grupy
B. Tylko do I grupy
C. Do II i III grupy
D. Do I i II grupy
Odpowiedź wskazująca na przynależność szczegółów terenowych do II i III grupy jest poprawna, ponieważ obie te grupy obejmują pomiary, które można wykonać za pomocą limy pomiarowej. Grupa II odnosi się do pomiarów, które wymagają większej dokładności, typowych dla prac geodezyjnych związanych z inżynierią lądową i budownictwem, gdzie precyzyjne ustalenie lokalizacji elementów budowlanych jest kluczowe. Z kolei grupa III to pomiary o niższej precyzji, jednak nadal akceptowalne w kontekście podstawowych prac terenowych. W praktyce, dokładne pomiary związane z narożnikami budynków oraz ich relacją do latarni mogą mieć zastosowanie w różnych projektach budowlanych, takich jak planowanie i kontrola robót budowlanych, a także w geodezyjnych kontrolach jakości. Standardy, takie jak normy ISO 17123 dotyczące metod pomiarów w geodezji, podkreślają znaczenie stosowania odpowiednich narzędzi, jak lima pomiarowa, w celu zapewnienia wymaganej dokładności i powtarzalności pomiarów.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
W trakcie stabilizacji punktu poziomej osnowy 1 klasy, w jego otoczeniu oraz jako jego ochrona, utworzono cztery punkty
A. kierunkowe
B. podcentra
C. poboczniki
D. przeniesienia
Poboczniki to dodatkowe punkty pomiarowe, które są zakładane w pobliżu punktu osnowy, aby zapewnić stabilność i precyzję w pomiarach geodezyjnych. Wszechstronność poboczników jest szczególnie ważna podczas stabilizacji punktów osnowy 1 klasy, gdzie kluczowe znaczenie ma dokładność i niezawodność danych. W praktyce, poboczniki mogą być używane do weryfikacji i korekty błędów pomiarowych, a także do minimalizowania wpływu zjawisk atmosferycznych, które mogą zakłócać wyniki. Na przykład, w przypadku pomiarów w trudnych warunkach terenowych, takie jak obszary górzyste, użycie poboczników pozwala na uzyskanie dodatkowych danych, które mogą być wykorzystane do kalibracji głównych punktów osnowy. W branży geodezyjnej standardy takie jak norma PN-EN ISO 17123-1 określają wytyczne dotyczące zakładania i użytkowania poboczników, co czyni je niezbędnym elementem w realizacji zadań geodezyjnych.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Jaki zapis, używany na mapie zasadniczej, odnosi się do przewodu kanalizacyjnego sanitarnego o średnicy 20 cm, zmierzonego na osnowę?
A. ks200
B. ksP200
C. ks20
D. ksB20
Odpowiedź ks200 jest jak najbardziej trafna. Tutaj literka 'k' oznacza, że mówimy o przewodach kanalizacyjnych, a 's' wskazuje na ich rodzaj, czyli sanitarny. Liczba '200' to nic innego jak średnica przewodu podana w milimetrach, co oznacza, że mamy do czynienia z przewodem o średnicy 20 cm. Moim zdaniem, takie oznaczenia są super ważne, bo inżynierowie muszą mieć jasność, jak rozróżnić różne rodzaje przewodów w kanalizacji. Dzięki temu możemy lepiej zaprojektować i zrealizować instalacje. Odpowiednie oznaczenie przewodów jest kluczowe, żeby wszystko działało jak należy i było zgodne z normami budowlanymi. Fajnie, że mamy ustalone konwencje, bo to podnosi jakość projektów i ułatwia późniejszą konserwację.
Pytanie 10
Do oznaczania lokalizacji punktów sytuacyjnej osnowy geodezyjnej na twardych nawierzchniach dróg i chodników należy użyć
A. słup granitowy
B. bolec żelazny
C. palik drewniany
D. słup betonowy
Bolec żelazny jest właściwym rozwiązaniem do oznakowania położenia punktów sytuacyjnej osnowy pomiarowej na utwardzonych nawierzchniach jezdni i chodników z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, jego solidna konstrukcja zapewnia trwałość oraz stabilność, co jest kluczowe w kontekście długotrwałych pomiarów geodezyjnych. Dzięki swojej metalowej formie, bolec żelazny jest odporny na warunki atmosferyczne oraz uszkodzenia mechaniczne, co czyni go idealnym narzędziem w terenie. Przykładowo, w praktyce geodezyjnej, bolece żelazne są często stosowane do wyznaczania punktów kontrolnych, które są niezbędne podczas budowy dróg oraz innych obiektów infrastrukturalnych. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk, zaleca się, aby punkty te były dobrze widoczne i łatwo dostępne, co w przypadku bolców żelaznych jest zapewnione poprzez ich odpowiednią wysokość i umiejscowienie. Dodatkowo, ich instalacja nie wymaga skomplikowanych procedur, co przyspiesza proces oznakowania i umożliwia szybkie przystąpienie do dalszych prac pomiarowych.
Pytanie 11
Jakiego typu przyrządów geodezyjnych należy użyć do przeprowadzenia pomiarów w metodzie tachimetrii klasycznej?
A. Teodolitu oraz łaty niwelacyjnej
B. Niwelatora oraz łaty niwelacyjnej
C. Niwelatora oraz tyczki
D. Teodolitu oraz tyczki
Odpowiedź 'Teodolitu i łaty niwelacyjnej' jest poprawna, ponieważ tachimetria to metoda pomiarów geodezyjnych, która łączy w sobie funkcje teodolitu oraz niwelacji. Teodolit umożliwia dokładne pomiary kątów poziomych i pionowych, co jest kluczowe w ustalaniu położenia punktów w terenie. Łata niwelacyjna z kolei pozwala na pomiar różnic wysokości, co jest niezbędne dla uzyskania precyzyjnych wyników. W praktycznym zastosowaniu, pomiar odbywa się poprzez ustawienie teodolitu na statywie w punkcie kontrolnym, a następnie skierowanie go na łaty niwelacyjne umieszczone w różnych lokalizacjach. Dzięki tej metodzie można szybko i efektywnie zrealizować pomiary, co jest szczególnie istotne w kontekście dużych projektów budowlanych oraz inżynieryjnych, gdzie czas i dokładność są kluczowe. Warto również zauważyć, że stosowanie teodolitu i łaty niwelacyjnej jest zgodne z normami geodezyjnymi oraz najlepszymi praktykami w branży, co zapewnia wysoką jakość i wiarygodność uzyskanych wyników.
Pytanie 12
Który z poniższych dokumentów jest wymagany przy wykonywaniu inwentaryzacji powykonawczej budowli?
A. Mapa zasadnicza
B. Projekt budowlany
C. Instrukcja obsługi tachimetru
D. Mapa topograficzna
Pozostałe dokumenty wymienione w pytaniu, choć mogą być przydatne w różnych etapach pracy geodezyjnej, nie są kluczowe dla samej inwentaryzacji powykonawczej budowli. Mapa zasadnicza jest używana przede wszystkim do celów ogólnego planowania przestrzennego oraz jako podstawa do tworzenia różnego rodzaju planów miejscowych. Zawiera ona informacje o sieciach uzbrojenia terenu, granicach działek czy ukształtowaniu terenu, ale nie dostarcza szczegółowych danych na temat samej budowli, które są niezbędne do przeprowadzenia inwentaryzacji powykonawczej. Mapa topograficzna natomiast, jest bardziej szczegółowa i obejmuje większe obszary, ale jej głównym celem jest odwzorowanie ukształtowania terenu oraz elementów krajobrazu, co nie jest bezpośrednio związane z dokumentacją budowlaną konkretnej budowli. Instrukcja obsługi tachimetru, choć istotna z punktu widzenia samego procesu pomiarowego, nie odnosi się do dokumentacji budowlanej ani do wymogów formalnych związanych z inwentaryzacją powykonawczą. Jest to raczej techniczny dokument pomocniczy, który zapewnia poprawne użytkowanie sprzętu pomiarowego, ale nie wpływa bezpośrednio na zgodność budowli z projektem budowlanym. W kontekście inwentaryzacji powykonawczej, kluczowe jest porównanie rzeczywistego stanu budowli z zapisami w projekcie budowlanym, co czyni ten dokument niezbędnym, podczas gdy inne mogą być jedynie wspomagające.
Pytanie 13
Przeprowadzono dwa różne pomiary długości odcinka L1 oraz L2, które charakteryzują się odmienną precyzją. Każdemu z tych pomiarów nadano inną wagę p:
L1 = 20,000 m, p1 = 3
L2 = 20,050 m, p2 = 2
Jaką długość można uznać za najbardziej prawdopodobną dla tego odcinka?
A. 20,010 m
B. 20,020 m
C. 20,000 m
D. 20,025 m
Analizując podane odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na przyczyny, dla których inne opcje są niepoprawne. Odpowiedzi 20,010 m oraz 20,000 m ignorują wagi przypisane do pomiarów L1 i L2, co jest kluczowe w procesie wyznaczania najbardziej prawdopodobnej wartości. Przyjmowanie wartości średnich bez uwzględnienia dokładności pomiarów prowadzi do zniekształcenia wyników. Na przykład, 20,000 m to wartość jednego z pomiarów, ale nie bierze pod uwagę, że pomiar L2, mimo że mniej dokładny, jest bliższy rzeczywistej długości odcinka. Z kolei 20,010 m jest bliskie wartości średniej, jednak nie uwzględnia proporcji wag, co jeszcze bardziej oddala tę wartość od dokładnej odpowiedzi. Użytkownicy często popełniają błąd polegający na traktowaniu wszystkich pomiarów jako równoważnych, co jest błędne w kontekście metod statystycznych. Ważenie pomiarów jest fundamentalne dla uzyskania rzetelnych wyników, a w praktyce powinno się zawsze dążyć do uwzględnienia różnorodności w dokładności pomiarów. Ostatecznie, błędne podejścia do analizy danych pomiarowych mogą prowadzić do podejmowania decyzji, które opierają się na nieprzemyślanych lub zniekształconych informacjach, co w kontekście inżynieryjnym może mieć poważne skutki. Dlatego tak istotne jest, aby przy wyznaczaniu wartości średnich stosować metody, które uwzględniają wagi oraz dokładność pomiarów.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
Aby zaktualizować część mapy zasadniczej, geodeta powinien uzyskać informacje
A. z urzędu miasta
B. z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego
C. z urzędu wojewódzkiego
D. z ewidencji gruntów oraz budynków
Odpowiedź "z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego" jest prawidłowa, ponieważ to właśnie ten zasób stanowi kompleksowe źródło aktualnych i wiarygodnych danych geodezyjnych i kartograficznych, które są niezbędne do aktualizacji mapy zasadniczej. W Polsce państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny jest gromadzony i udostępniany przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii (GUGiK), a jego zawartość obejmuje m.in. dane o granicach nieruchomości, infrastrukturze oraz elementach zagospodarowania przestrzennego. Przykładowo, przy aktualizacji mapy zasadniczej, geodeta powinien korzystać z ortofotomap oraz modelu 3D, które są dostępne w ramach tego zasobu. Warto też zaznaczyć, że korzystanie z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa, w tym Ustawą z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, co zapewnia rzetelność i aktualność pozyskiwanych danych, co jest kluczowe dla precyzyjnego odwzorowania rzeczywistości na mapach.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Dokonano pomiaru kąta pionowego w dwóch ustawieniach lunety, uzyskując rezultaty: OI= 101g80c70cc, OII= 298g17c00cc. Jaki jest kąt zenitalny?
A. 199g98c85cc
B. 196g36c30cc
C. 101g81c85cc
D. 298g18c15cc
Jeżeli wybrałeś błędną odpowiedź, to pewnie było to wynikiem nieporozumienia w kwestii obliczania kątów zenitalnych. Kąt zenitalny jest powiązany z pomiarami kątów pionowych, które przeprowadza się w dwóch różnych ustawieniach lunety. Kluczowe tutaj jest, żeby zrozumieć, że przy dodawaniu kątów pionowych do obliczenia kąta zenitalnego, zawsze trzeba od sumy odjąć 200g. Wiele osób może tu popełnić błąd nie stosując tej zasady, co prowadzi do zawyżenia wyników. Czasami zdarza się, że złe odpowiedzi wynikają też z błędnego rozumienia konwencji pomiarowej, gdzie zapomina się uwzględnić konieczność konwersji jednostek kątowych. Na przykład, gdy dodasz kąty bez odpowiedniej konwersji do systemu pełnych stopni, minut i sekund, to możesz dostać fałszywe wyniki, które mogą być obecne wśród odpowiedzi. Ważne, żeby pamiętać, że kąt zenitalny musi mieścić się w konkretnym zakresie, co jest typowe dla pomiarów geodezyjnych. Przy obliczeniach z użyciem kątów pionowych, istotne jest przestrzeganie standardów pomiarowych, takich jak te ustalone przez Międzynarodową Federację Geodetów (FIG) i inne organizacje branżowe, które podkreślają znaczenie precyzyjnych i dokładnych wyników w tej dziedzinie.
Pytanie 20
Jaki typ błędu mógł wystąpić podczas pomiaru długości w kierunku powrotnym, jeśli osoba dokonująca pomiaru niepoprawnie określiła liczbę pełnych odłożeń taśmy, ponieważ zgubiła jedną szpilkę?
A. Losowy
B. Gruby
C. Systematyczny
D. Przypadkowy
Odpowiedź "gruby" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do błędu, który wynika z nieprawidłowego określenia liczby pełnych odłożeń taśmy pomiarowej. W sytuacji, gdy pomiar wykonuje osoba, która zgubiła szpilkę, może to prowadzić do pomyłek w odczycie długości, co skutkuje błędem grubościowym. Taki błąd systematycznie wpływa na wyniki pomiaru, ponieważ nieprawidłowe zarejestrowanie jednego z odłożeń może powodować stałe zaniżenie lub zawyżenie uzyskane wyniki. Przykładowo, w branży budowlanej, dokładność pomiarów jest kluczowa do zapewnienia precyzyjnego wymiarowania materiałów, co ma bezpośredni wpływ na jakość konstrukcji. Dobre praktyki w zakresie pomiarów zalecają stosowanie kalibracji narzędzi oraz regularne sprawdzanie ich stanu technicznego, co pozwala na minimalizację występowania błędów grubościowych.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
Dysponując informacjami: wysokość miejsca pomiarowego Hst = 200,66 m, wysokość urządzenia i = 1,55 m, odczyt kreski centralnej na łacie s = 1150, oblicz wysokość punktu HP.
A. HP = 201,06 m
B. HP = 200,26 m
C. HP = 203,36 m
D. HP = 197,96 m
Aby obliczyć wysokość punktu HP, należy skorzystać z poniższej formuły: HP = Hst + i - s. Zastosowane dane to: wysokość stanowiska pomiarowego Hst = 200,66 m, wysokość instrumentu i = 1,55 m oraz odczyt kreski środkowej na łacie s = 1150 mm (czyli 1,15 m). Po podstawieniu wartości do wzoru otrzymujemy: HP = 200,66 m + 1,55 m - 1,15 m = 201,06 m. Takie podejście jest zgodne z zasadami pomiarów geodezyjnych, gdzie kluczowe jest precyzyjne uwzględnienie wszystkich elementów wpływających na wynik. Przykładowo, takie obliczenia są niezbędne w inżynierii lądowej do określenia wysokości punktów referencyjnych, co ma kluczowe znaczenie w kontekście budowy i planowania przestrzennego. Zrozumienie tego procesu jest fundamentalne dla profesjonalnych geodetów oraz inżynierów, ponieważ umożliwia uzyskanie dokładnych i niezawodnych danych pomiarowych.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
Precyzja graficzna mapy odpowiada długości terenowej, która wynosi 0,1 mm na mapie. Z jaką precyzją został zaznaczony punkt na mapie w skali 1:5000?
A. ± 50,00 m
B. ± 0,50 m
C. ± 0,05 m
D. ± 5,00 m
Wybór odpowiedzi ± 50,00 m, ± 0,05 m lub ± 5,00 m pokazuje, że mamy do czynienia z pewnymi nieporozumieniami, jeśli chodzi o interpretację skali mapy i przeliczanie jednostek. Przy skali 1:5000 ważne jest, żeby zrozumieć, że jednostka na mapie odpowiada pięciokrotnemu powiększeniu w rzeczywistości. Odpowiedź ± 50,00 m jest zdecydowanie za duża, co sugeruje, że mogłeś się pomylić w zrozumieniu skali. Podobnie, ± 0,05 m pomija fakt, że 0,1 mm na mapie to tak naprawdę 0,5 m w terenie, więc ta odpowiedź też nie jest trafiona. Odpowiedź ± 5,00 m pokazuje, że myślisz o większym błędzie pomiarowym, ale nie uwzględnia skali. Te błędy mogą naprawdę wpłynąć na ważne rzeczy, jak planowanie przestrzenne, gdzie precyzyjna lokalizacja punktów ma kluczowe znaczenie. Więc warto zwracać uwagę na detale dotyczące skali i przeliczania jednostek, żeby uniknąć pomyłek i mieć pewność, że wyniki będą rzetelne.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
Wyniki geodezyjnego opracowania projektu zagospodarowania działki należy przenieść na szkic
A. polowy
B. pomiarowy
C. dokumentacyjny
D. tyczenia
Wybór odpowiedzi tyczenia, polowy czy pomiarowy wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie terminologii geodezyjnej. Tyczenie odnosi się do procesu przenoszenia punktów geodezyjnych na teren budowy, co ma miejsce po zakończeniu opracowania dokumentacji. Tyczenie jest zatem czynnością wykonywaną na podstawie wcześniej przygotowanych dokumentów, a nie ich bezpośrednim wynikiem. Odpowiedź polowy sugeruje, że wyniki pomiarów są jeszcze na etapie pracy w terenie, co jest nieprawidłowe, ponieważ po zebraniu danych geodezyjnych ich analiza oraz opracowanie odbywa się już w biurze, a nie na polu. Z kolei pomiarowy może kojarzyć się z etapem zbierania danych, jednak nie jest on odpowiedni w kontekście dokumentacji projektowej. Dlatego można zauważyć, że wybór tych terminów często wynika z mylenia różnych etapów pracy geodezyjnej. Właściwe zrozumienie, kiedy i jakie dokumenty są potrzebne w procesie inwestycyjnym, jest kluczowe dla każdej osoby zaangażowanej w planowanie i realizację projektów budowlanych.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Wyniki przeprowadzonego wywiadu terenowego powinny być oznaczone na kopii mapy zasadniczej przy użyciu koloru
A. czerwonym
B. niebieskim
C. grafitowym
D. czarnym
Zaznaczenie wyników wywiadu terenowego na kopii mapy zasadniczej kolorem czerwonym jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami w dziedzinie geodezji i kartografii. Czerwony kolor jest często używany do oznaczania istotnych informacji, takich jak granice, obszary objęte analizą, a także miejsca o szczególnym znaczeniu. W praktyce, używanie czerwonego koloru pozwala na szybkie i łatwe zidentyfikowanie obszarów, które były przedmiotem badania, co jest niezbędne podczas dalszych analiz oraz planowania. Na przykład, podczas analizy wyników wywiadu terenowego dotyczącego projektów budowlanych, czerwone oznaczenie wskazuje na miejsca, które wymagają szczególnej uwagi, co może być istotne dla inżynierów i planistów. Dzięki temu, efektywnie wspiera się proces podejmowania decyzji, minimalizując ryzyko błędów w interpretacji danych. Stosowanie jednolitych kolorów w dokumentacji geodezyjnej sprzyja również lepszemu zrozumieniu i współpracy pomiędzy różnymi zespołami pracującymi nad projektem.
Pytanie 34
Jaki jest błąd wartości wyrównanej, jeśli kąt poziomy został zmierzony 4 razy, a średni błąd pojedynczego pomiaru kąta wynosi ±10cc?
A. M = ±4cc
B. M = ±5cc
C. M = ±3cc
D. M = ±2cc
Odpowiedź M = ±5cc jest poprawna, ponieważ błąd wartości wyrównanej oblicza się na podstawie błędu pomiaru oraz liczby pomiarów. W tym przypadku, błąd średni pojedynczego pomiaru wynosi ±10cc, a kąt poziomy został zmierzony cztery razy. Aby obliczyć błąd wartości wyrównanej, stosujemy wzór: M = błąd średni pomiaru / √n, gdzie n to liczba pomiarów. W naszym przypadku: M = ±10cc / √4 = ±10cc / 2 = ±5cc. Zastosowanie tej metody pozwala na uzyskanie bardziej precyzyjnych wyników pomiarów, które są kluczowe w inżynierii i geodezji. Umożliwia to nie tylko poprawę dokładności, ale także redukcję ryzyka błędów w dalszych analizach i obliczeniach. W praktyce, znajomość błędów pomiarowych oraz ich poprawne obliczanie jest fundamentalne dla zapewnienia jakości i wiarygodności wyników w takich dziedzinach jak geodezja, inżynieria czy kartografia.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Zastosowanie metody niwelacji służy do pomiaru oraz zagęszczenia osnowy wysokościowej?
A. powierzchniowej
B. barometrycznej
C. reperów
D. profilów
Wybór odpowiedzi niebędącej reperami prowadzi do nieporozumienia w zakresie metod pomiaru wysokości. Odpowiedzi, takie jak "profilów", "powierzchniowej" oraz "barometrycznej", nie są odpowiednie w kontekście konkretnych zastosowań niwelacji. Metoda "profilów" odnosi się do pomiarów, które mogą być wykorzystane do analizy różnic wysokości wzdłuż określonej trasy, ale nie stanowi standardowej metody tworzenia osnowy wysokościowej. W kontekście niwelacji, punkty profilowe są bardziej użyteczne do obserwacji gradientów terenu, a nie do tworzenia systematycznej sieci wysokości. Metoda "powierzchniowa" może sugerować pomiary na powierzchni terenu, ale nie odnosi się bezpośrednio do precyzyjnych pomiarów wysokości wymaganych w geodezji. Z kolei "metoda barometryczna" polega na pomiarze ciśnienia atmosferycznego w celu oszacowania wysokości, co jest mniej dokładne niż niwelacja oparta na reperach. Typowym błędem myślowym jest przypuszczenie, że każda technika pomiarowa związana z wysokością jest równoważna z niwelacją; w rzeczywistości jednak, każde podejście ma swoje zastosowania i ograniczenia. Precyzyjne pomiary wysokości są kluczowe dla działań inżynieryjnych i geodezyjnych, dlatego stosowanie odpowiedniej metody, zgodnej z obowiązującymi standardami, jest niezbędne dla uzyskania wiarygodnych wyników.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Na podstawie zamieszczonych w tabeli współrzędnych punktów kontrolowanych, wyznaczonych w wyniku pomiarów, oblicz liniowe przemieszczenie punktu nr 21.
| Nr punktu | Pomiar pierwotny | Pomiar wtórny | ||
|---|---|---|---|---|
| Xp [m] | Yp [m] | Xw [m] | Yw [m] | |
| 20 | 130,220 | 242,256 | 130,225 | 242,255 |
| 21 | 125,212 | 258,236 | 125,220 | 258,240 |
| 22 | 134,515 | 234,515 | 134,510 | 234,510 |
| 23 | 138,310 | 230,025 | 138,313 | 230,026 |
A. p = 9 mm
B. p = 10 mm
C. p = 3 mm
D. p = 5 mm
Wszystkie odpowiedzi inne niż p = 9 mm wynikają najczęściej z błędnego zrozumienia metody obliczania przemieszczenia liniowego. Istotne jest, aby w procesie obliczeń poprawnie zidentyfikować współrzędne punktu przed i po pomiarach. Wiele osób może pomylić się w obliczeniach, myląc różnice z wartościami absolutnymi współrzędnych, co prowadzi do błędnych wyników. Odpowiedzi takie jak p = 5 mm, p = 10 mm, czy p = 3 mm mogą sugerować niepełne zrozumienie zastosowania twierdzenia Pitagorasa, które jest fundamentalne w obliczeniach przestrzennych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych konkluzji, to pomijanie elementów wzoru lub fałszywe założenia dotyczące proporcji pomiędzy współrzędnymi. Każde nieprecyzyjne przeliczenie może skutkować dużymi błędami w końcowych wynikach, co w kontekście geodezji i pomiarów przestrzennych ma poważne konsekwencje. Dlatego tak ważne jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń zawsze zweryfikować dane wejściowe oraz zastosować odpowiednie techniki analizy, co zapewnia wysoką jakość i dokładność uzyskanych wyników.
Pytanie 39
Podczas pomiarów sytuacyjnych narożnika ogrodzenia przy zastosowaniu metody biegunowej, należy przeprowadzić obserwacje geodezyjne
A. kąta pionowego i odległości poziomej
B. kąta poziomego i odległości skośnej
C. kąta poziomego i odległości poziomej
D. kąta pionowego i odległości skośnej
Wybór kąta poziomego oraz odległości poziomej podczas pomiaru narożnika ogrodzenia metodą biegunową jest zgodny z praktycznymi zasadami geodezji. Obserwacja kąta poziomego pozwala na precyzyjne określenie kierunku, w którym znajduje się punkt, co jest kluczowe dla określenia granic działek i lokalizacji obiektów. Z kolei pomiar odległości poziomej jest istotny, ponieważ pozwala na dokładne wyznaczenie dystansu pomiędzy punktami w poziomie, co ma bezpośrednie zastosowanie w geodezyjnych mapach i planach. Zastosowanie tej metody jest szczególnie ważne w przypadku działek o nieregularnym kształcie, gdzie dokładność pomiarów wpływa na późniejsze decyzje dotyczące zagospodarowania przestrzennego. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami ISO oraz krajowymi standardami geodezyjnymi, wykorzystanie pomiarów poziomych jest preferowane w wielu przypadkach, co podkreśla ich znaczenie w praktyce geodezyjnej.
Pytanie 40
Który z obiektów należy do I grupy dokładnościowej detali terenowych?
A. Skarpa bez umocnień
B. Słup telekomunikacyjny
C. Rura wodociągowa
D. Plac sportowy
Przewód wodociągowy nie łapie się do I grupy dokładnościowej, bo jego miejsce może się zmieniać i często jest schowany pod ziemią, co utrudnia jego lokalizację. W porównaniu do słupów telekomunikacyjnych, które są stałe, przewody potrzebują dodatkowych informacji, żeby je znaleźć. Zresztą skarpy, jako coś naturalnego, też nie pasują do tej grupy, bo ich położenie zmienia się przez erozję czy działania ludzi. Boisko sportowe, choć jest widoczne, ma zbyt dużą powierzchnię i różne kształty, przez co nie spełnia wymogów precyzyjnej lokalizacji. Widać, że to mylne podejście do oceny obiektów w geodezji. Wiele osób myśli, że widoczne rzeczy są bardziej precyzyjne, co prowadzi do złych wniosków i problemów przy planowaniu w inżynierii oraz urbanistyce. Ważne jest, żeby rozumieć różnice w dokładności obiektów, bo to jest kluczowe dla dobrego zarządzania danymi przestrzennymi.