Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 12:53
Data zakończenia: 22 maja 2025 12:59

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Domyślnie w programie Eksplorator Windows przy użyciu klawisza F5 uruchamiana jest funkcja

A. odświeżania zawartości aktualnego okna

B. otwierania okna wyszukiwania

C. kopiowania

D. rozpoczynania drukowania zrzutu ekranowego

Klawisz F5 w programie Eksplorator Windows jest standardowo używany do odświeżania zawartości bieżącego okna. Funkcja ta jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania plikami i folderami, gdyż umożliwia aktualizację widoku, co jest niezbędne w przypadku wprowadzania zmian w systemie plików. Na przykład, gdy dodasz lub usuniesz pliki z wybranego folderu, naciśnięcie F5 pozwala na natychmiastowe zaktualizowanie wyświetlanej listy, co zwiększa efektywność pracy. Warto również zauważyć, że odświeżanie jest praktyką zalecaną w standardach użytkowania systemów operacyjnych, aby zapewnić, że użytkownik zawsze dysponuje aktualnymi danymi. Ponadto, w kontekście programowania, wiele aplikacji przyjmuje podobne skróty klawiszowe dla odświeżania widoku, co świadczy o ujednoliceniu dobrych praktyk w interfejsach użytkownika.

Pytanie 2

Jaki sterownik drukarki jest uniwersalny dla różnych urządzeń oraz systemów operacyjnych i stanowi standard w branży poligraficznej?

A. PCL6

B. PCL5

C. PostScript

D. Graphics Device Interface

Wybór PCL5, PCL6 lub Graphics Device Interface jako odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia związane z rolą i funkcjonalnością tych technologii. PCL, czyli Printer Command Language, to zestaw języków stworzonych przez firmę Hewlett-Packard, które są specyficzne dla urządzeń HP. Chociaż PCL5 i PCL6 oferują różne możliwości, w tym wsparcie dla kolorów i zaawansowane funkcje drukowania, są one ściśle związane z technologią i urządzeniami HP, co czyni je mniej uniwersalnymi niż PostScript. W rzeczywistości, PCL nie jest standardem w branży, a raczej specyfikacją ograniczoną do określonych producentów, co może prowadzić do problemów z kompatybilnością na innych urządzeniach. Z kolei Graphics Device Interface (GDI) jest interfejsem graficznym w systemie Windows, który umożliwia aplikacjom rysowanie na ekranie oraz drukowanie, ale nie jest to rozwiązanie niezależne od systemu operacyjnego. GDI nie został stworzony z myślą o zapewnieniu standardu w poligrafii, a jego zastosowanie jest ściśle związane z platformą Windows. Podsumowując, wybór tych odpowiedzi sugeruje mylne zrozumienie, że PCL i GDI mogą funkcjonować jako uniwersalne standardy, podczas gdy w rzeczywistości PostScript, dzięki swojej niezależności i wszechstronności, odgrywa kluczową rolę w profesjonalnej poligrafii.

Pytanie 3

Aplikacja służąca jako dodatek do systemu Windows, mająca na celu ochronę przed oprogramowaniem szpiegującym oraz innymi niepożądanymi elementami, to

A. Windows Azure

B. Windows Home Server

C. Windows Defender

D. Windows Embedded

Wybierając odpowiedzi inne niż Windows Defender, można łatwo wpaść w pułapkę związaną z funkcjami różnych produktów Microsoftu. Na przykład, Windows Azure to platforma chmurowa, która oferuje usługi obliczeniowe, ale nie zajmuje się lokalną ochroną przed złośliwym oprogramowaniem. Jest bardziej o rozwijaniu aplikacji w chmurze, a to zupełnie inna bajka. Z kolei Windows Embedded jest przeznaczony dla urządzeń wbudowanych, jak kioski, i też nie ma nic wspólnego z zabezpieczeniem komputerów. A Windows Home Server? To było coś do zarządzania danymi w domowych sieciach, ale nie miało za bardzo narzędzi do ochrony przed zagrożeniami. Takie mylne wnioski mogą wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, co każdy z tych produktów robi. Poznanie różnic między nimi jest ważne, żeby dobrze wybrać, jak zabezpieczyć swój system operacyjny.

Pytanie 4

W którym typie macierzy, wszystkie fizyczne dyski są postrzegane jako jeden dysk logiczny?

A. RAID 2

B. RAID 0

C. RAID 5

D. RAID 1

Chociaż RAID 1, RAID 2 i RAID 5 są popularnymi typami rozwiązań dla macierzy dyskowych, różnią się one zasadniczo od RAID 0 w sposobie organizacji i zarządzania danymi. RAID 1 zakłada mirroring, co oznacza, że dane są duplikowane na dwóch lub więcej dyskach. Ta konfiguracja zapewnia wysoką redundancję, więc w razie awarii jednego z dysków, dane pozostają dostępne na pozostałych. W praktyce jest to rozwiązanie stosowane w serwerach, gdzie kluczowe jest bezpieczeństwo danych, ale niekoniecznie ich szybkość. RAID 2, który polega na użyciu wielu dysków do zapisywania danych oraz dodatkowych dysków do przechowywania informacji o błędach, jest teraz rzadkością ze względu na swoją złożoność oraz niewielkie korzyści w porównaniu do nowszych rozwiązań. RAID 5 natomiast łączy striping z parzystością, co zapewnia zarówno wydajność, jak i pewien poziom ochrony danych. W przypadku utraty jednego dysku, dane mogą być odtworzone z informacji parzystości przechowywanych na pozostałych dyskach. W kontekście RAID 0, kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie typy RAID oferują analogiczne korzyści, podczas gdy każdy typ ma swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia. Wybór odpowiedniego typu macierzy powinien opierać się na analizie wymagań dotyczących wydajności, redundancji oraz bezpieczeństwa danych.

Pytanie 5

Urządzeniem, które chroni przed różnorodnymi atakami sieciowymi oraz może wykonywać dodatkowe zadania, takie jak szyfrowanie przesyłanych informacji lub automatyczne informowanie administratora o próbie włamania, jest

A. punkt dostępowy

B. koncentrator

C. regenerator

D. firewall sprzętowy

Twoje odpowiedzi pokazują, że nie do końca rozumiesz, co robią różne urządzenia sieciowe. Regenerator to sprzęt, który tylko wzmacnia sygnał, on nie zabezpiecza danych przed żadnymi atakami. Po prostu nie nadaje się do ochrony systemów. Koncentrator z kolei łączy urządzenia w sieci lokalnej, ale nie filtruje danych, więc daje spore szanse na przechwycenie informacji. Punkt dostępowy? To też nie to, co potrzebujesz do zabezpieczeń; jego robota to umożliwić dostęp bezprzewodowy do sieci. Może mieć dodatkowe opcje zabezpieczeń, ale to nie jego główny cel. Musisz zrozumieć, które urządzenia naprawdę zabezpieczają sieci, a firewalle są do tego najważniejsze, bo mają mechanizmy, które chronią przed atakami w dzisiejszym skomplikowanym cyfrowym świecie.

Pytanie 6

Jakie elementy łączy okablowanie pionowe w sieci LAN?

A. Gniazdo abonenckie z punktem pośrednim rozdzielczym

B. Główny punkt rozdzielczy z gniazdem dla użytkownika

C. Dwa sąsiadujące punkty abonenckie

D. Główny punkt rozdzielczy z punktami pośrednimi rozdzielczymi

Warto zauważyć, że odpowiedzi sugerujące połączenie dwóch sąsiednich punktów abonenckich oraz gniazda abonenckiego z pośrednim punktem rozdzielczym są nieprawidłowe w kontekście definicji okablowania pionowego. Okablowanie pionowe odnosi się do systemu, który łączy główne punkty rozdzielcze z pośrednimi, co zapewnia centralizację i organizację wszystkich połączeń sieciowych. Przyjęcie, że okablowanie pionowe może ograniczać się do sąsiednich punktów abonenckich, ignoruje istotną rolę centralizacji, która jest niezbędna do efektywnego zarządzania siecią. Z kolei związek gniazda abonenckiego z pośrednim punktem rozdzielczym nie odpowiada na definicję okablowania pionowego, gdyż nie uwzględnia głównego punktu rozdzielczego jako kluczowego komponentu w architekturze sieci. Tego rodzaju błędne myślenie może prowadzić do decyzji projektowych, które nie zapewniają odpowiedniej wydajności i elastyczności sieci. W praktyce, projektowanie sieci musi być zgodne ze standardami, takimi jak ISO/IEC 11801, które podkreślają znaczenie architektury okablowania w zapewnieniu trwałych i skalowalnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 7

Które z połączeń zaznaczonych strzałkami na diagramie monitora stanowi wejście cyfrowe?

A. Połączenie 2

B. Żadne z połączeń

C. Połączenia 1 i 2

D. Połączenie 1

Rozumienie, które złącze to wejście cyfrowe, wymaga wiedzy o różnicach między sygnałami cyfrowymi a analogowymi. Na przykład, złącze DSUB, często zwane VGA, przesyła sygnały wideo w sposób analogowy. To oznacza, że sygnał jest wysyłany jako ciągła fala, co może prowadzić do gorszej jakości przez zakłócenia elektromagnetyczne oraz konieczności konwersji do formy cyfrowej w monitorze. Przy DVI, które jest cyfrowe, dane są przesyłane binarnie, co minimalizuje te straty. Często myślimy, że wszystkie złącza widoczne na schemacie są tego samego rodzaju, ale to może być mylne. Złącza cyfrowe jak DVI stosują protokół TMDS, co zapewnia szybki i efektywny przesył danych bez konwersji. Myleniem jest także myślenie, że brak znajomości specyfikacji technologicznych złącz nie ma znaczenia - to może prowadzić do złych decyzji, jak wybieranie niewłaściwych kabli czy urządzeń. Rozumienie tych różnic technologicznych i funkcjonalnych jest naprawdę kluczowe, żeby zapewnić dobrą jakość obrazu i działanie systemów wizualnych. Dlatego warto znać standardy złączy i wiedzieć, jak je zastosować w pracy, zwłaszcza w dziedzinach, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i szczegółów jest ważne, na przykład w kreatywnych branżach czy medycynie.

Pytanie 8

W celu poprawy efektywności procesora Intel można wykorzystać procesor oznaczony literą

A. K

B. U

C. B

D. Y

Odpowiedzi litery B, U oraz Y nie są związane z możliwościami podkręcania procesora Intel. Procesory oznaczone literą B to modele, które oferują lepszy stosunek ceny do wydajności, ale mają zablokowane mnożniki, co uniemożliwia ich podkręcanie. Przykładem są procesory Intel Core i5-10400B, które są zoptymalizowane do pracy w standardowych warunkach, a ich wydajność jest ograniczona do specyfikacji fabrycznych. Odpowiedź z literą U odnosi się do energooszczędnych modeli, które są przeznaczone głównie do ultrabooków i urządzeń mobilnych. Te procesory charakteryzują się niskim poborem energii i ograniczoną wydajnością, co czyni je nieodpowiednimi do overclockingu. W przypadku procesorów oznaczonych literą Y mamy do czynienia z jeszcze bardziej zoptymalizowanymi modelami, które są projektowane do ultraniskiego poboru mocy, co skutkuje jeszcze niższą wydajnością i brakiem możliwości podkręcania. Właściwe zrozumienie oznaczeń stosowanych przez producentów jest kluczowe dla dokonania właściwego wyboru procesora do zadań wymagających wysokiej wydajności. Dlatego ważne jest, aby nie mylić oznaczeń literowych z możliwościami modyfikacji, jakie dany procesor oferuje.

Pytanie 9

Jaką maskę domyślną mają adresy IP klasy B?

A. 255.255.0.0

B. 255.0.0.0

C. 255.255.255.0

D. 255.255.255.255

Maski podsieci są kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP, a ich zrozumienie jest niezbędne do prawidłowego projektowania i konfiguracji sieci. Odpowiedzi, które wskazują inne maski niż 255.255.0.0, mylą pojęcia związane z klasami adresów i ich zastosowaniem. Przykładowo, 255.255.255.255 jest tzw. adresem rozgłoszeniowym, który nie jest używany jako maska dla klasy B, lecz jako adres, na który wysyłane są pakiety przez wszystkie hosty w sieci. Z kolei maska 255.255.255.0 jest zgodna z klasą C, która obsługuje mniejsze sieci, oferując jedynie 256 adresów IP, co czyni ją niewłaściwą dla typowych zastosowań klasy B. Zastosowanie maski 255.0.0.0, związanej z klasą A, także jest nieadekwatne, ponieważ umożliwia zbyt dużą liczbę hostów w sieci, co w wielu przypadkach prowadzi do nieefektywnego zarządzania i trudności w organizacji. Tego typu nieporozumienia mogą wynikać z mylnego przekonania, że większe numery w masce oznaczają większe możliwości adresowe, co jest błędne. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że każda klasa adresowa ma przypisaną swoją charakterystyczną maskę, która powinna być stosowana w odpowiednich kontekstach sieciowych. Niewłaściwe przypisanie masek może skutkować problemami z komunikacją w sieci i ograniczeniem jej efektywności.

Pytanie 10

Dostosowywanie parametrów TCP/IP hosta w oparciu o adres MAC karty sieciowej to funkcjonalność jakiego protokołu?

A. HTTP

B. DNS

C. FTP

D. DHCP

Wybierając inny protokół zamiast DHCP, można naprawdę narobić sobie kłopotów, bo inne protokoły jak FTP, DNS czy HTTP mają zupełnie inne zadania w sieci. FTP służy do przesyłania plików między komputerami, więc kompletnie nie zajmuje się przydzielaniem adresów IP ani zarządzaniem konfiguracją. Podobnie DNS jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw stron na adresy IP, ale też nie ma nic wspólnego z dynamiczną konfiguracją. HTTP, to z kolei odpowiada za przesyłanie danych w Internecie - głównie chodzi o strony WWW. Myślę, że wybór tych protokołów jako odpowiedzi może być wynikiem pomylenia ich z funkcją DHCP. Często mylimy te różne protokoły i myślimy, że pełnią tę samą rolę, co prowadzi do bałaganu w zarządzaniu siecią. Właściwie, żeby skutecznie zarządzać adresami IP i hostami, trzeba znać protokoły takie jak DHCP, które są stworzone specjalnie do tego celu. Każdy protokół ma swoją specyfikę i zastosowanie, co jest bardzo ważne w inżynierii sieciowej.

Pytanie 11

Zidentyfikuj powód pojawienia się komunikatu, który został pokazany na ilustracji

A. Brak zainstalowanego oprogramowania antywirusowego

B. Wyłączona zapora sieciowa

C. Problem z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa

D. Niewłaściwy program do przeglądania

Komunikat o problemach z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa jest typowym ostrzeżeniem wyświetlanym przez przeglądarki internetowe w przypadku, gdy certyfikat SSL/TLS nie jest prawidłowy lub nie można go zweryfikować. Certyfikaty SSL/TLS służą do szyfrowania danych przesyłanych między użytkownikiem a serwerem oraz do potwierdzenia tożsamości serwera. Problemy z certyfikatem mogą wynikać z jego wygaśnięcia, niepoprawnego wystawienia przez urząd certyfikacji (CA) lub braku zaufania do CA. W praktyce użytkownik powinien sprawdzić szczegóły certyfikatu klikając na ikonę kłódki obok adresu URL aby ustalić przyczynę problemu. Standardy branżowe, takie jak TLS 1.3 oraz rekomendacje organizacji takich jak IETF, kładą duży nacisk na korzystanie z aktualnych i zaufanych certyfikatów. Ważne jest również, aby administratorzy regularnie monitorowali stan certyfikatów i odnawiali je przed wygaśnięciem. W kontekście bezpieczeństwa danych ignorowanie takich ostrzeżeń może prowadzić do ataków typu Man-in-the-Middle, gdzie atakujący przechwytuje i potencjalnie modyfikuje dane przesyłane między użytkownikiem a serwerem. W związku z tym prawidłowe zarządzanie certyfikatami jest kluczowym elementem ochrony danych w sieci.

Pytanie 12

W celu zbudowania sieci komputerowej w danym pomieszczeniu wykorzystano 25 metrów kabli UTP, 5 gniazd RJ45 oraz odpowiednią liczbę wtyków RJ45 potrzebnych do stworzenia 5 kabli połączeniowych typu patchcord. Jaki jest całkowity koszt zastosowanych materiałów do budowy sieci? Ceny jednostkowe materiałów są przedstawione w tabeli.

Material	Jednostka miary	Cena
Skrętka UTP	m	1 zł
Gniazdo RJ45	szt.	10 zł
Wtyk RJ45	szt.	50 gr

A. 90 zł

B. 50 zł

C. 75 zł

D. 80 zł

Obliczanie kosztów materiałów do sieci komputerowej wymaga precyzyjnego podejścia oraz uwzględnienia wszystkich komponentów i ich cen jednostkowych Błąd w kalkulacjach może wynikać z pominięcia jednego z elementów lub zastosowania nieprawidłowych cen jednostkowych Częstym błędem jest niedoszacowanie liczby wtyków RJ45 które są niezbędne do zakończenia kabli patchcord co może prowadzić do nieprawidłowej odpowiedzi W przypadku skrętki UTP należy zawsze sprawdzić dokładną długość potrzebną do instalacji oraz uwzględnić wszystkie zapasy które mogą być niezbędne do prawidłowego położenia kabli Warto również pamiętać że dobór komponentów musi być zgodny z obowiązującymi normami branżowymi takimi jak TIA EIA 568 Często osoby uczące się mogą mylnie zakładać że koszt wtyków jest pomijalny lub stosunkowo niski co prowadzi do błędnych kalkulacji Ponadto przy obliczaniu kosztów warto uwzględniać również potencjalne dodatkowe koszty związane z instalacją takie jak narzędzia lub inne akcesoria chociaż nie są one tutaj wymagane do obliczenia końcowego kosztu Właściwe zrozumienie wszystkich tych elementów i skrupulatne podejście do obliczeń jest kluczowe dla powodzenia w tego typu zadaniach

Pytanie 13

Skaner, który został przedstawiony, należy podłączyć do komputera za pomocą złącza

A. Micro USB

B. USB-B

C. USB-A

D. Mini USB

Odpowiedź 'Mini USB' jest prawidłowa, ponieważ wiele urządzeń peryferyjnych starszej generacji, takich jak skanery przenośne, wykorzystuje złącze Mini USB do komunikacji z komputerem. Mini USB to starszy standard złącza, który był powszechnie stosowany w małych urządzeniach elektronicznych. Charakteryzuje się kompaktowym rozmiarem, które umożliwia łatwe podłączenie urządzeń bez potrzeby stosowania dużych portów. Mini USB był popularny zanim został zastąpiony przez Micro USB i USB-C w nowszych urządzeniach. Złącze to oferuje zarówno zasilanie, jak i możliwość przesyłania danych, co czyni je praktycznym wyborem dla przenośnych urządzeń, które potrzebują komunikacji z komputerami. W przypadku podłączenia skanera takim złączem użytkownik może łatwo przesyłać zeskanowane obrazy do komputera, co jest istotne w pracy biurowej lub podczas archiwizowania dokumentów. Mini USB jest także zgodne z wcześniejszymi wersjami standardu USB, co ułatwia integrację z różnymi systemami komputerowymi. Chociaż obecnie Mini USB jest mniej powszechne, jego znajomość jest istotna dla obsługi starszych urządzeń, które wciąż mogą być w użyciu w wielu biurach i aplikacjach specjalistycznych.

Pytanie 14

Planowana sieć należy do kategorii C. Została ona podzielona na 4 podsieci, z których każda obsługuje 62 urządzenia. Która z poniższych masek będzie odpowiednia do tego zadania?

A. 255.255.255.240

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.224

D. 255.255.255.128

Maski 255.255.255.128, 255.255.255.224 oraz 255.255.255.240 są niewłaściwe dla podziału sieci klasy C na cztery podsieci z 62 urządzeniami w każdej. Maska 255.255.255.128, odpowiadająca /25, pozwala na utworzenie dwóch podsieci, z maksymalnie 126 hostami w każdej, co jest znacznie więcej niż potrzebne, a tym samym nieefektywne. Z kolei maska 255.255.255.224, reprezentująca /27, umożliwia jedynie utworzenie ośmiu podsieci, ale zaledwie 30 dostępnych adresów w każdej, co nie spełnia wymaganego kryterium 62 urządzeń. Ostatecznie, maska 255.255.255.240, przyporządkowana /28, pozwala na stworzenie 16 podsieci, z zaledwie 14 hostami w każdej, co czyni ją absolutnie niewłaściwą do tego planu. Właściwy dobór maski sieciowej jest kluczowy dla efektywnej organizacji adresacji w sieciach IP, a błędne rozumienie podstawowych zasad podziału na podsieci może prowadzić do niedoboru adresów IP lub ich nieefektywnego wykorzystania. Prawidłowe zrozumienie przydzielania adresów IP oraz zastosowań masek podsieciowych jest istotne dla administratorów sieci, aby zapewnić ich odpowiednią konfigurację i działanie zgodnie z normami i praktykami branżowymi.

Pytanie 15

Jak nazywa się seria procesorów produkowanych przez firmę Intel, charakteryzująca się małymi wymiarami oraz niskim zużyciem energii, zaprojektowana z myślą o urządzeniach mobilnych?

A. Alpha

B. Atom

C. Radeon

D. Athlon

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z mylenia różnych producentów i rodzajów procesorów. Athlon to linia procesorów stworzona przez firmę AMD, a nie Intel. Procesory te są często stosowane w komputerach stacjonarnych i laptopach, które wymagają większej mocy obliczeniowej, a więc nie odpowiadają na potrzeby rozwiązań mobilnych, w których kluczowe są niskie zużycie energii i kompaktowe wymiary. Radeon to rodzina kart graficznych również produkowana przez AMD, co podkreśla, że nie ma związku z procesorami mobilnymi Intela. Alpha to natomiast architektura procesorów opracowana przez firmę Digital Equipment Corporation (DEC), która była używana głównie w serwerach i stacjach roboczych, a nie w małych, mobilnych urządzeniach. Te błędne odpowiedzi mogą sugerować, że użytkownik nie do końca zrozumiał klasyfikację oraz różnice między różnymi rodzajami procesorów na rynku, co może prowadzić do nieporozumień podczas wyboru sprzętu odpowiedniego do określonych zastosowań. Kluczem do skutecznego doboru sprzętu jest zrozumienie specyfiki i przeznaczenia różnych linii procesorów, co z pewnością wpłynie na efektywność ich zastosowania w danym kontekście.

Pytanie 16

W skład sieci komputerowej wchodzi 3 komputery stacjonarne oraz drukarka sieciowa, które są połączone kablem UTP z routerem mającym porty 1 x WAN oraz 5 x LAN. Które urządzenie sieciowe pozwoli na dołączenie kablem UTP dwóch dodatkowych komputerów do tej sieci?

A. Modem

B. Terminal sieciowy

C. Przełącznik

D. Konwerter mediów

Terminal sieciowy jest urządzeniem, które zazwyczaj służy do łączenia użytkownika z systemem komputerowym lub siecią, ale nie pełni funkcji przełączania sygnałów w sieci LAN. Oznacza to, że nie może być użyty do dodawania kolejnych komputerów do istniejącej sieci, co jest kluczowym wymaganiem w tym przypadku. Z kolei konwerter mediów to urządzenie, które zmienia format sygnału sieciowego, na przykład z miedzi na światłowód, ale nie ma zastosowania w kontekście podłączania dużej liczby urządzeń do lokalnej sieci. Niekiedy można pomylić jego funkcję z funkcjonalnością przełącznika, co prowadzi do błędnych wniosków na temat możliwości rozbudowy sieci. Modem z kolei służy do łączenia lokalnej sieci z siecią szerokopasmową, ale nie ma możliwości podłączania dodatkowych urządzeń w obrębie LAN. Typowe błędy myślowe polegają na nieodróżnianiu funkcji związanych z różnymi typami urządzeń sieciowych. W praktyce, wybór odpowiedniego urządzenia do rozbudowy sieci powinien opierać się na znajomości jego podstawowych funkcji oraz zastosowań w architekturze sieciowej. Każde z wymienionych urządzeń ma swoje unikalne zastosowanie, które powinno być dokładnie zrozumiane, aby uniknąć nieefektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 17

Jaki parametr powinien być użyty do wywołania komendy netstat, aby pokazać statystykę interfejsu sieciowego (ilość wysłanych oraz odebranych bajtów i pakietów)?

A. -e

B. -a

C. -n

D. -o

Użycie parametru -e w poleceniu netstat pozwala na wyświetlenie szczegółowych statystyk interfejsów sieciowych, w tym liczby wysłanych i odebranych bajtów oraz pakietów. To narzędzie jest niezwykle przydatne dla administratorów systemów oraz specjalistów IT, którzy monitorują wydajność sieci. Przykładowo, podczas analizy obciążenia sieci można wykorzystać wynik polecenia netstat -e do oceny, które interfejsy wymagają optymalizacji lub dodatkowych zasobów. Zrozumienie tych statystyk jest kluczowe w kontekście zarządzania ruchem sieciowym oraz diagnozowania problemów z połączeniem. Ponadto, używanie netstat w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak ping czy traceroute, pozwala na skuteczniejsze rozwiązywanie problemów, a także na lepsze zarządzanie zasobami sieciowymi w organizacji. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie tych danych może przyczynić się do zwiększenia stabilności i wydajności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 18

Do efektywnego zrealizowania macierzy RAID 1 wymagane jest minimum

A. 5 dysków

B. 2 dysków

C. 3 dysków

D. 4 dysków

Wydaje mi się, że myśląc o RAID 1, pomyliłeś się z ilością dysków. Wiesz, RAID 1 działa tak, że każda informacja jest zapisywana na dwóch dyskach, więc potrzebujesz tylko dwóch. Wybór 4, 3, czy 5 dysków sugeruje, że myślisz o jakimś zwiększaniu wydajności lub pojemności, co dotyczy innych typów RAID, jak RAID 0 czy RAID 5. W RAID 1, jeżeli dodasz więcej dysków, to pojemność się nie zmienia, bo każda jednostka danych jest kopiowana. Często ludzie myślą, że więcej dysków = lepsza wydajność czy bezpieczeństwo, ale to nie tak działa w RAID 1. Tutaj chodzi głównie o niezawodność, a nie o maksymalizację pojemności czy wydajności. Dlatego warto znać zasady działania różnych poziomów RAID, żeby dobrze projektować systemy pamięciowe.

Pytanie 19

Element trwale zainstalowany, w którym znajduje się zakończenie poziomego okablowania strukturalnego abonenta, to

A. gniazdo teleinformatyczne

B. gniazdo energetyczne

C. punkt konsolidacyjny

D. punkt rozdzielczy

Punkt rozdzielczy jest elementem, który pełni rolę centralnej jednostki w systemach okablowania, jednak jego zadaniem jest rozdzielenie sygnałów na różne kierunki, a nie kończenie okablowania. W praktyce oznacza to, że choć punkt rozdzielczy jest istotny dla zarządzania sygnałami w sieci, to nie jest on odpowiednim rozwiązaniem dla zakończenia okablowania strukturalnego, co sprawia, że nie może być uznawany za poprawną odpowiedź w tym kontekście. Punkt konsolidacyjny działa jako połączenie pomiędzy okablowaniem pionowym a poziomym, ale również nie jest jego końcowym elementem. Jego rola polega na ułatwieniu zarządzania i organizacji kabli, co może prowadzić do pomyłek w interpretacji jego funkcji. Gniazdo energetyczne, choć ważne w kontekście zasilania urządzeń, nie ma nic wspólnego z okablowaniem strukturalnym i nie obsługuje sygnałów teleinformatycznych. Często możemy spotkać się z mylnym rozumieniem tych terminów, co prowadzi do nieprawidłowego doboru komponentów w instalacji. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych elementów ma swoją określoną funkcję, a ich zamiana może skutkować poważnymi problemami w działaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 20

Organizacja zajmująca się międzynarodową normalizacją, która stworzyła 7-warstwowy Model Referencyjny Połączonych Systemów Otwartych, to

A. EN (European Norm)

B. IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers)

C. ISO (International Organization for Standardization)

D. TIA/EIA (Telecommunications Industry Association / Electronic Industries Association)

Odpowiedzi, które nie wskazują na ISO, mogą wydawać się atrakcyjne, jednak mają fundamentalne nieporozumienia związane z rolą różnych organizacji w kontekście norm i standardów. IEEE, na przykład, jest instytucją znaną przede wszystkim z opracowywania standardów w dziedzinie elektroniki i telekomunikacji, takich jak 802.11 dla sieci Wi-Fi, ale nie jest odpowiedzialna za model OSI. Również European Norm (EN) to zbiór norm opracowywanych na poziomie europejskim, które nie obejmują globalnych standardów jak te publikowane przez ISO. Z kolei TIA/EIA koncentruje się na normach dotyczących telekomunikacji i elektroniki, ale nie ma kompetencji do tworzenia ogólnych modeli referencyjnych, które są kluczowe dla interoperacyjności systemów. Te niepoprawne odpowiedzi mogą sugerować, że różne organizacje mają podobny zakres odpowiedzialności, co prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak mylenie celów i zadań instytucji oraz ich wpływu na standardy międzynarodowe. Zrozumienie, która organizacja odpowiada za konkretne modele i standardy, jest niezbędne dla każdego, kto chce zgłębić temat norm ISO i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 21

Jaki typ zabezpieczeń w sieciach WiFi oferuje najwyższy poziom ochrony?

A. WPA2

B. WPA

C. WEP

D. NTFS

Wybór WEP jako metody zabezpieczeń w sieci WiFi jest poważnym błędem, ponieważ ten protokół został zaprojektowany w latach 90. i nie jest już uważany za odpowiedni do współczesnych standardów bezpieczeństwa. WEP oferuje jedynie podstawowe szyfrowanie, które jest podatne na liczne ataki, takie jak ataki typu 'packet sniffing' i 'IV collision'. Hakerzy mogą złamać klucz WEP w kilka minut, co czyni go nieodpowiednim dla jakiejkolwiek sieci wymagającej ochrony. Wybór WPA, mimo że jest lepszy od WEP, również nie jest wystarczający w kontekście współczesnych wymagań. WPA korzysta z TKIP (Temporal Key Integrity Protocol), który, choć wprowadza pewne usprawnienia bezpieczeństwa, jest również podatny na ataki, zwłaszcza w przypadku nieodpowiednich konfiguracji. Ponadto, WPA2 nie tylko wprowadza AES, ale również obsługuje różne metody autoryzacji, co czyni go bardziej elastycznym w zastosowaniach. Kiedy użytkownicy wybierają WPA zamiast WPA2, narażają swoje dane i sieć na ryzyko, nie zdając sobie sprawy z tego, że istnieją znacznie bardziej skuteczne metody ochrony. W przypadku NTFS, to nie jest nawet protokół zabezpieczeń sieciowych, lecz system plików stosowany w systemach operacyjnych Windows, co dodatkowo wskazuje na nieporozumienie co do koncepcji zabezpieczeń w sieciach WiFi.

Pytanie 22

Który protokół należy do bezpołączeniowych protokołów warstwy transportowej?

A. ARP

B. UDP

C. TCP

D. FTP

UDP, czyli User Datagram Protocol, to taki protokół transportowy, który nie wymaga nawiązywania połączenia. To sprawia, że jest super szybki w przesyłaniu danych. Właściwie, to jest kluczowy element w sieciach, zwłaszcza gdy mówimy o aplikacjach, które potrzebują błyskawicznej transmisji, na przykład w grach online czy podczas strumieniowania wideo. W przeciwieństwie do TCP, które najpierw nawiązuje sesję, UDP po prostu wysyła pakiety, co oznacza, że nie możemy liczyć na to, że wszystkie dotrą na miejsce, ani w jakiej kolejności. To dlatego świetnie działa tam, gdzie szybkość ma znaczenie. Na przykład, protokół DHCP korzysta z UDP do przydzielania adresów IP bez zbędnych formalności. Jeśli więc zależy ci na prędkości i efektywności, UDP jest na pewno lepszym wyborem. W branży wiadomo, że tam, gdzie liczy się czas, UDP jest na czołowej pozycji.

Pytanie 23

Technik serwisowy zrealizował w ramach zlecenia działania wymienione w zestawieniu. Całkowity koszt zlecenia obejmuje cenę usług wymienionych w zestawieniu oraz wynagrodzenie serwisanta, którego stawka godzinowa wynosi 60,00 zł netto. Oblicz całkowity koszt zlecenia brutto. Stawka VAT na usługi wynosi 23%

LP	Czynność	Czas wykonania w minutach	Cena usługi netto w zł
1.	Instalacja i konfiguracja programu	35	20,00
2.	Wymiana płyty głównej	80	50,00
3.	Wymiana karty graficznej	30	25,00
4.	Tworzenie kopii zapasowej i archiwizacja danych	65	45,00
5.	Konfiguracja rutera	30	20,00

A. 436,80 zł

B. 492,00 zł

C. 400,00 zł

D. 455,20 zł

Widzę, że coś poszło nie tak z Twoimi obliczeniami. Główny błąd to pewnie to, że nie zliczyłeś dobrze kosztów netto i brutto. Koszty usług powinny dać 160,00 zł, a koszt pracy serwisanta to 240,00 zł, co razem daje 400,00 zł netto. Niektórzy mogą się mylić, bo nie uwzględnili pełnej stawki godzinowej serwisanta albo błędnie przeliczyli czas pracy. Pamiętaj, że przeliczanie minut na godziny jest ważne, bo stawki zazwyczaj podaje się za godzinę. Jak doliczasz VAT, też ważne, żeby dobrze ogarnąć tę stawkę. 23% to właściwie prawie jedna czwarta sumy, którą musisz dodać. Takie małe pomyłki mogą w końcu wpłynąć na wycenę, co z kolei może sprawić, że klient będzie niezadowolony albo firma straci na tym. Warto wiedzieć, jak to wszystko działa, żeby lepiej zarządzać finansami w serwisie i komunikować się z klientem.

Pytanie 24

W sieciach komputerowych miarą prędkości przesyłu danych jest

A. ips

B. byte

C. dpi

D. bps

Odpowiedzi 'byte', 'dpi' oraz 'ips' są niepoprawne, ponieważ nie odnoszą się do jednostki używanej do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. Byte to jednostka miary danych, która odpowiada 8 bitom, lecz sama w sobie nie wskazuje na szybkość transmisji. Często używa się jej do określania wielkości plików, co może prowadzić do mylnej interpretacji w kontekście prędkości przesyłu, gdyż nie określa, jak szybko dane mogą być przesyłane. DPI (dots per inch) to jednostka miary stosowana głównie w kontekście rozdzielczości obrazów i wydruków, a nie w transmisji danych. Z kolei IPS (inches per second) jest miarą prędkości, której używa się w kontekście ruchu fizycznego, np. w skanerach optycznych. Takie pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia, że różne dziedziny technologii używają swoich specyficznych jednostek miar, które nie są zamienne. Kluczowe jest zrozumienie, że bps jako jednostka szybkiej transmisji danych jest fundamentalna w projektowaniu i ocenie wydajności sieci komputerowych, a nie wszystkie jednostki są ze sobą powiązane w tym kontekście. Zrozumienie różnic między tymi jednostkami jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się technologią sieciową lub informatyką.

Pytanie 25

W której fizycznej topologii awaria jednego komputera powoduje przerwanie pracy całej sieci?

A. Magistrali

B. Drzewa

C. Pierścienia

D. Siatki

Topologie magistrali, siatki i drzewa różnią się od pierścienia pod względem struktury i sposobu działania, co wpływa na ich odporność na awarie. W topologii magistrali wszystkie urządzenia są podłączone do pojedynczego kabla, co sprawia, że awaria kabla prowadzi do przerwania komunikacji całej sieci. W praktyce, jeśli jeden segment magistrali ulegnie uszkodzeniu, to wszystkie urządzenia w tej sieci przestaną być w stanie komunikować się ze sobą. Użytkownicy mylnie mogą sądzić, że magistrala jest bardziej odporna na awarie, ponieważ jest łatwiejsza w instalacji i tańsza, jednak jej kruchość w obliczu uszkodzeń jest istotnym problemem w większych sieciach. Topologia siatki zapewnia większą redundancję dzięki wielokrotnym połączeniom między węzłami, co oznacza, że uszkodzenie jednego węzła nie wpływa na funkcjonowanie całej sieci. Użytkownicy mogą mylnie myśleć, że siatka jest podobna do pierścienia, ale w rzeczywistości siatka umożliwia różne trasy dla danych, co zwiększa stabilność. Z kolei topologia drzewa, będąca hybrydą magistrali i gwiazdy, również prezentuje wyzwania związane z awariami. Uszkodzenie węzła w hierarchii drzewa może prowadzić do problemów z dostępnością, ale niekoniecznie do całkowitego zatrzymania sieci, co czyni ją bardziej odporną na awarie w porównaniu do magistrali. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że różne topologie mają swoje unikalne właściwości, które wpływają na ich odporność na uszkodzenia oraz na efektywność komunikacji w sieci.

Pytanie 26

Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozszerzeniem którego z poniższych protokołów?

A. Network Terminal Protocol (telnet)

B. Security Shell (SSH)

C. Session Initiation Protocol (SIP)

D. Security Socket Layer (SSL)

Wybór odpowiedzi związanych z Session Initiation Protocol (SIP), Network Terminal Protocol (telnet) oraz Security Shell (SSH) nosi w sobie fundamentalne błędy w zrozumieniu roli i zastosowania różnych protokołów w komunikacji sieciowej. SIP jest protokołem używanym do inicjowania, utrzymywania i kończenia sesji multimedialnych w Internecie, co nie ma związku z bezpieczeństwem danych, a z zarządzaniem komunikacją głosową i wideo. Telnet, z kolei, jest protokołem, który umożliwia zdalne logowanie się do systemów, ale nie oferuje żadnych zabezpieczeń, co czyni go podatnym na ataki, jak np. przechwytywanie haseł. Zastosowanie telnetu w dzisiejszych czasach jest ograniczone ze względu na braki w szyfrowaniu, co stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. SSH, mimo że jest protokołem bezpiecznym i używanym do zdalnych połączeń, jest odrębnym mechanizmem, który nie ma związku z SSL/TLS, a jego głównym celem jest bezpieczna komunikacja między klientem a serwerem. Wybór tych niepoprawnych opcji wskazuje na niepełne zrozumienie różnicy między protokołami komunikacyjnymi a protokołami zabezpieczeń. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego stosowania technologii w dziedzinie informatyki i cyberbezpieczeństwa, ponieważ stosowanie niewłaściwych protokołów może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach oraz utraty danych.

Pytanie 27

Która z podanych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że obecnie nie jest on używany do tworzenia lokalnych sieci komputerowych?

A. Koszt narzędzi do instalacji i łączenia kabli

B. Brak opcji zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych

C. Maksymalna odległość między punktami wynosząca 185 m

D. Maksymalna prędkość przesyłania danych 10Mb/s

Maksymalna odległość pomiędzy stacjami wynosząca 185 m nie jest kluczowym czynnikiem decydującym o ograniczeniach kabla RG-58 w kontekście lokalnych sieci komputerowych. Choć rzeczywiście ta odległość może stanowić wyzwanie dla niektórych zastosowań, wiele nowoczesnych technologii, takich jak Ethernet, pozwala na większe dystanse. Na przykład, standardy przewodowe, takie jak Cat6, mogą obsługiwać odległości do 100 m przy pełnej prędkości. W rzeczywistości, w przypadku zastosowań, które wymagają dużych odległości, technologia światłowodowa jest preferowana ze względu na jej zdolność do przesyłania sygnałów na znacznie większe odległości bez strat jakości. Podobnie, cena narzędzi do montażu i łączenia przewodów nie jest czynnikiem decydującym o wyborze technologii, ponieważ koszty instalacji mogą być porównywalne w różnych systemach, a kluczowe są parametry techniczne, takie jak prędkość i jakość transmisji. Brak możliwości zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych również nie jest istotnym problemem, ponieważ RG-58 był szeroko stosowany w przeszłości i istniały systemy wsparcia. Wnioskując, istotnym powodem, dla którego RG-58 nie jest obecnie preferowany, jest niska maksymalna prędkość transmisji danych, która jest nieodpowiednia dla współczesnych wymagań sieciowych.

Pytanie 28

Narzędzie pokazane na ilustracji jest używane do weryfikacji

A. zasilacza

B. karty sieciowej

C. okablowania LAN

D. płyty głównej

Pokazane na rysunku urządzenie to tester okablowania LAN, które jest kluczowym narzędziem w pracy techników sieciowych. Tester ten, często wyposażony w dwie jednostki – główną i zdalną, pozwala na sprawdzenie integralności przewodów sieciowych takich jak kable Ethernet. Działa na zasadzie wysyłania sygnału elektrycznego przez poszczególne przewody w kablu i weryfikacji ich poprawnego ułożenia oraz ciągłości. Dzięki temu można zdiagnozować potencjalne przerwy lub błędne połączenia w przewodach. Stosowanie testerów okablowania LAN jest zgodne ze standardami branżowymi, takimi jak TIA/EIA-568, które określają zasady projektowania i instalacji sieci strukturalnych. W środowisku biznesowym regularne testowanie okablowania sieciowego zapewnia stabilne i wydajne działanie sieci komputerowych, co jest niezbędne dla utrzymania ciągłości operacyjnej. Dodatkowo, tester można wykorzystać do sprawdzania zgodności z określonymi standardami, co jest kluczowe przy zakładaniu nowych instalacji lub modernizacji istniejącej infrastruktury. Regularna kontrola i certyfikacja okablowania przy użyciu takich urządzeń minimalizuje ryzyko awarii i problemów z przepustowością sieci.

Pytanie 29

Typ systemu plików, który nie obsługuje tworzenia wewnętrznego rejestru zmian, zwanego księgowaniem, to

A. FAT32

B. ext3

C. ext4

D. NTFS

Wybór NTFS, ext3 lub ext4 jako odpowiedzi na pytanie o system plików, który nie obsługuje księgowania, jest nieprawidłowy, ponieważ wszystkie te systemy implementują funkcję dziennikowania. NTFS, będący nowoczesnym systemem plików dla systemów Windows, wykorzystuje zaawansowane mechanizmy dziennikowania, które nie tylko rejestrują operacje na plikach, ale także zapewniają lepszą wydajność i bezpieczeństwo. Z kolei ext3 i ext4, popularne w systemach Linux, również obsługują księgowanie, co pozwala na szybsze odzyskiwanie systemu po awarii. Użytkownicy często myślą, że systemy plików o bardziej zaawansowanych możliwościach są jedynie skomplikowane, podczas gdy w rzeczywistości dostarczają one istotnych korzyści w kontekście zarządzania danymi. Wybór systemu plików powinien być uzależniony od specyficznych wymagań aplikacji i środowiska, w którym będzie używany. FAT32, mimo braku dziennika, znajduje zastosowanie w prostszych zadaniach, natomiast NTFS i ext3/ext4 są zalecane w sytuacjach wymagających bardziej zaawansowanej ochrony danych oraz wydajności operacji na plikach. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do nieodwracalnej utraty danych lub problemów z wydajnością systemu.

Pytanie 30

Jakie napięcie zasilające mają pamięci DDR2?

A. 2,5 V

B. 1,4 V

C. 1,0 V

D. 1,8 V

Odpowiedź 1,8 V jest prawidłowa, ponieważ pamięci DDR2 zostały zaprojektowane do pracy przy napięciu zasilania wynoszącym właśnie 1,8 V. Ten standard zasilania zapewnia równocześnie odpowiednią wydajność oraz stabilność działania modułów pamięci. Pamięci DDR2, które są rozwinięciem wcześniejszych standardów DDR, wprowadziły szereg udoskonaleń, takich jak podwyższona szybkość transferu i wydajność energetyczna. Dzięki niższemu napięciu w porównaniu do starszych pamięci DDR (które wymagały 2,5 V), DDR2 generują mniej ciepła i pozwalają na oszczędność energii, co jest szczególnie istotne w przypadku laptopów i urządzeń mobilnych. Umożliwia to także projektowanie bardziej kompaktowych systemów z mniejszymi wymaganiami chłodzenia, co jest kluczowym aspektem w nowoczesnych komputerach i sprzęcie elektronicznym. Warto zaznaczyć, że zgodność z tym napięciem jest kluczowa dla zapewnienia optymalnej pracy pamięci w systemach komputerowych oraz dla zapewnienia ich długotrwałej niezawodności.

Pytanie 31

NAT64 (Network Address Translation 64) to proces, który dokonuje mapowania adresów

A. prywatne na adresy publiczne

B. IPv4 na adresy IPv6

C. IPv4 na adresy MAC

D. MAC na adresy IPv4

Niezrozumienie funkcji NAT64 często prowadzi do mylnych interpretacji, zwłaszcza w kontekście mapowania adresów. Na przykład, pomylenie translacji adresów IPv4 na adresy MAC jest całkowicie błędne; adresy MAC odnoszą się do warstwy łącza danych w modelu OSI i nie są bezpośrednio związane z procesem translacji adresów IP. Adresy MAC są unikalnymi identyfikatorami sprzętowymi kart sieciowych, a NAT64 działa na poziomie wyżej, zajmując się adresami IP. Podobnie, próba przypisania translacji adresów MAC na adresy IPv4 wskazuje na brak zrozumienia, że te dwa typy adresów pełnią różne role w komunikacji sieciowej. Co więcej, mapowanie prywatnych adresów IP na publiczne również nie jest związane z NAT64, choć jest to proces, który może być realizowany przez inne techniki NAT, takie jak PAT (Port Address Translation). NAT64 jest zatem specyficznie skoncentrowany na integracji IPv4 i IPv6, a wszelkie inne koncepcje mogą prowadzić do zamieszania i nieefektywnego zarządzania adresacją w sieciach. Kluczowe jest, aby w pełni zrozumieć, jakie funkcje pełnią różne protokoły i mechanizmy, aby uniknąć typowych pułapek w analizie i implementacji rozwiązań sieciowych.

Pytanie 32

Jakie polecenie wykorzystano do analizy zaprezentowanej konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Linux?

A. ping

B. ifconfig

C. ip route

D. ip addr down

Polecenie ifconfig jest klasycznym narzędziem w systemach Linux służącym do konfiguracji i monitorowania interfejsów sieciowych. Używane jest głównie do wyświetlania bieżącej konfiguracji interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, informacje o transmisji pakietów czy stan interfejsu. Choć ifconfig jest uznawane za nieco przestarzałe i zostało zastąpione przez nowsze narzędzia jak ip, wciąż pozostaje powszechnie stosowane w starszych dystrybucjach Linuxa. Praktyczne zastosowanie polecenia ifconfig obejmuje diagnozowanie problemów sieciowych, np. sprawdzanie czy interfejs jest włączony lub czy otrzymuje poprawnie pakiety. W wielu systemach serwerowych, gdzie GUI nie jest dostępne, znajomość ifconfig może być kluczowa do szybkiej analizy stanu sieci. Użycie polecenia ifconfig bez żadnych dodatkowych argumentów wyświetla szczegółowe informacje o wszystkich aktywnych interfejsach. Dla administratorów sieci zrozumienie wyjścia z ifconfig jest podstawą do zarządzania siecią i rozwiązywania problemów z interfejsami sieciowymi.

Pytanie 33

Jaką maksymalną liczbę hostów można przypisać w lokalnej sieci, dysponując jedną klasą C adresów IPv4?

A. 510

B. 255

C. 512

D. 254

Maksymalna liczba hostów, które można zaadresować w sieci lokalnej przy użyciu jednego bloku klas C adresów IPv4, wynosi 254. Adresy klasy C mają maskę podsieci 255.255.255.0, co daje możliwość zaadresowania 256 adresów IP. Jednakże, dwa z nich są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (w tym przypadku 192.168.1.0) oraz jeden dla adresu rozgłoszeniowego (w tym przypadku 192.168.1.255). W związku z tym, z 256 adresów, możemy użyć 254 do przydzielenia hostom. W praktyce, w lokalnych sieciach komputerowych, takie podejście jest powszechnie stosowane, zwłaszcza w małych sieciach domowych lub biurowych, gdzie nie jest potrzebna większa liczba urządzeń. Znajomość tych zasad jest istotna w projektowaniu oraz zarządzaniu sieciami, zapewniając skuteczność i wydajność przydzielania zasobów IP w danej infrastrukturze.

Pytanie 34

Jakie miejsce nie jest zalecane do przechowywania kopii zapasowej danych z dysku twardego komputera?

A. Inna partycja dysku tego komputera

B. Pamięć USB

C. Płyta CD/DVD

D. Dysk zewnętrzny

Przechowywanie kopii bezpieczeństwa na innej partycji dysku tego samego komputera może wydawać się na pierwszy rzut oka sensownym rozwiązaniem, jednak takie podejście jest obarczone poważnymi niedociągnięciami. Głównym problemem jest to, że w przypadku awarii sprzętowej, jak np. uszkodzenie dysku twardego, obie partycje mogą stać się niedostępne, co prowadzi do całkowitej utraty danych. Ponadto, wirusy i złośliwe oprogramowanie mogą z łatwością atakować wszystkie partycje znajdujące się na jednym dysku, co stawia pod znakiem zapytania bezpieczeństwo przechowywanych kopii zapasowych. Inne opcje, takie jak dyski zewnętrzne czy pamięci USB, oferują fizyczną separację, co jest kluczowe w kontekście ochrony przed nieprzewidywalnymi zdarzeniami. Często błędnie zakłada się, że jeżeli kopie zapasowe są zrobione na inną partycję, to są one bezpieczne. To myślenie jest mylne i niezgodne z najlepszymi praktykami. Zgodnie z rekomendacjami ekspertów w dziedzinie bezpieczeństwa IT, skuteczne strategie zarządzania danymi obejmują przechowywanie kopii zapasowych w różnych lokalizacjach oraz na różnych nośnikach, co znacząco zwiększa szanse na ich odzyskanie w przypadku awarii. W związku z tym, korzystanie z zewnętrznych nośników i rozdzielanie kopii zapasowych od głównych danych jest kluczową strategią ochrony informacji.

Pytanie 35

Jaka jest maksymalna prędkość przesyłania danych w sieci lokalnej, w której wykorzystano przewód UTP kat.5e do budowy infrastruktury kablowej?

A. 10 Gb/s

B. 100 Mb/s

C. 1 Gb/s

D. 10 Mb/s

Przewód UTP kat. 5e, zgodnie z normą TIA/EIA-568-B, pozwala na transmisję danych z maksymalną prędkością 1 Gb/s na odległość do 100 metrów. To oznacza, że w sieciach lokalnych, które wykorzystują ten typ okablowania, możliwe jest osiągnięcie wydajności, która spełnia wymagania dla wielu aplikacji, w tym przesyłania danych w środowiskach biurowych i dla użytkowników końcowych. Przewody te wspierają standardy Ethernet, w tym 1000BASE-T, co czyni je odpowiednim rozwiązaniem dla nowoczesnych sieci, w których prędkość i niezawodność są kluczowe. Stosowanie UTP kat. 5e staje się standardem w instalacjach, gdzie zasięg i koszty są istotnymi czynnikami. Warto również zauważyć, że przewód kat. 5e jest w stanie obsłużyć nie tylko dane, ale również sygnały telefoniczne oraz inne formy komunikacji, co czyni go uniwersalnym w zastosowaniach sieciowych.

Pytanie 36

Zewnętrzny dysk 3,5 cala o pojemności 5 TB, przeznaczony do archiwizacji lub tworzenia kopii zapasowych, dysponuje obudową z czterema różnymi interfejsami komunikacyjnymi. Który z tych interfejsów powinno się użyć do podłączenia do komputera, aby uzyskać najwyższą prędkość transferu?

A. USB 3.1 gen 2

B. eSATA 6G

C. WiFi 802.11n

D. FireWire80

Wybór eSATA 6G, WiFi 802.11n lub FireWire80 jako interfejsu do podłączenia dysku zewnętrznego nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż żaden z tych interfejsów nie oferuje tak wysokich prędkości przesyłu danych jak USB 3.1 gen 2. eSATA 6G może osiągnąć prędkości do 6 Gbps, co jest zbliżone, ale nadal niższe niż maksymalne możliwości USB 3.1 gen 2. Dodatkowo, eSATA nie obsługuje zasilania, co może wymagać dodatkowego zasilania dla dysku zewnętrznego, co jest niepraktyczne w wielu sytuacjach. WiFi 802.11n oferuje prędkości do 600 Mbps, ale z racji na zmienne warunki sygnału, opóźnienia i zakłócenia, rzeczywista wydajność przesyłu danych jest znacznie niższa. WiFi nie jest więc odpowiednie do transferu dużych plików, gdzie stabilność i szybkość są kluczowe. FireWire 80, mimo że był szybszy od wcześniejszych standardów FireWire, nie osiąga prędkości USB 3.1 gen 2, co czyni go przestarzałym wyborem w kontekście nowoczesnych zastosowań. Często pojawiającym się błędem w myśleniu jest przekonanie, że starsze standardy mogą wciąż konkurować z nowymi technologiami; rzeczywistość technologiczna zmienia się z dnia na dzień, a zatem korzystanie z przestarzałych interfejsów może prowadzić do znaczących opóźnień i utraty danych.

Pytanie 37

Aby w systemie Windows XP stworzyć nowego użytkownika o nazwisku egzamin z hasłem qwerty, powinno się zastosować polecenie

A. net user egzamin qwerty /add

B. useradd egzamin qwerty /add

C. adduser egzamin qwerty /add

D. user net egzamin qwerty /add

Wszystkie inne odpowiedzi są niepoprawne z kilku powodów. Po pierwsze, w odpowiedziach, które zawierają błędne kolejności słów, jak 'user net' lub 'adduser', nie wykorzystuje się poprawnej składni wymaganej przez system Windows. W przypadku systemu Windows, komenda 'net user' jest jedynym prawidłowym poleceniem dla zarządzania użytkownikami. Kolejnym błędem jest użycie komendy 'useradd', która jest znana z systemów Unix/Linux, a nie z Windows. Użytkownicy często mylą polecenia pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi, co prowadzi do nieporozumień i błędnych prób zarządzania kontami. Istotne jest, aby zrozumieć, że różne systemy operacyjne mają swoje własne, unikalne podejścia do zarządzania użytkownikami. Takie zrozumienie jest kluczowe dla efektywnej administracji i pracy w różnych środowiskach IT. Ponadto, korzystanie z błędnych komend może prowadzić do niezamierzonych skutków, takich jak brak możliwości utworzenia konta lub błędne przypisanie uprawnień, co w konsekwencji może zagrozić bezpieczeństwu systemu. Dlatego tak ważne jest zapoznanie się z dokumentacją oraz praktyczne ćwiczenie w środowisku, aby unikać typowych błędów i zapewnić, że operacje administracyjne są przeprowadzane zgodnie z najlepszymi praktykami.

Pytanie 38

Czym zajmuje się usługa DNS?

A. przekład nazw domenowych na adresy IP

B. weryfikacja poprawności adresów domenowych

C. przekład adresów IP na nazwy domenowe

D. weryfikacja poprawności adresów IP

Wybierając odpowiedzi, które sugerują sprawdzanie poprawności adresów IP lub domenowych, można łatwo wpaść w pułapkę nieporozumień dotyczących funkcji usług DNS. Usługa DNS nie zajmuje się weryfikacją poprawności adresów IP – jej rola nie obejmuje analizy, czy dany adres IP jest prawidłowy czy nie. Zamiast tego, DNS odpowiada na zapytania o translację nazw domenowych, co oznacza, że jego celem jest zamiana łatwych do zapamiętania nazw na ich odpowiedniki numeryczne. Istnieje również mylne przekonanie, że DNS może tłumaczyć adresy IP na nazwy domenowe, ale to nie jest jego podstawowa funkcja. Chociaż dostępne są techniki, takie jak reverse DNS lookup, które mogą dostarczyć nazwę domenową z adresu IP, są one mniej powszechne i nie stanowią głównego zadania DNS. Istotne jest więc, aby zrozumieć, że główną odpowiedzialnością DNS jest ułatwienie dostępu do zasobów internetowych poprzez translację nazw, a nie weryfikacja ich poprawności. Takie błędne koncepcje mogą prowadzić do nieporozumień, które w dłuższej perspektywie mogą wpłynąć na skuteczność i bezpieczeństwo zarządzania domenami oraz korzystania z zasobów sieciowych.

Pytanie 39

Jakim protokołem jest realizowana kontrola poprawności transmisji danych w sieciach Ethernet?

A. UDP

B. TCP

C. HTTP

D. IP

Wybór protokołów IP, UDP oraz HTTP w kontekście kontroli poprawności przesyłania danych w sieciach Ethernet jest nietrafiony ze względu na różnice w ich funkcjonalności. Protokół IP (Internet Protocol) odpowiada za adresowanie i przesyłanie pakietów danych między urządzeniami w sieci, ale nie zapewnia niezawodności ani kontroli błędów. Działa na poziomie sieci, a jego głównym celem jest dostarczenie pakietów do miejsca przeznaczenia, co sprawia, że mogą występować utraty danych, duplikacje czy zamiana kolejności pakietów. Protokół UDP (User Datagram Protocol) z kolei, mimo że jest prostszy i szybszy, służy do przesyłania datagramów bez nawiązywania połączenia i nie oferuje żadnych mechanizmów zapewniających poprawność transmisji, co czyni go odpowiednim jedynie dla zastosowań, w których szybkość jest kluczowa, a stabilność nie jest wymagana, jak w transmisjach audio czy wideo na żywo. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem aplikacyjnym, który opiera się na TCP, co oznacza, że korzysta z jego niezawodnych mechanizmów, ale sam w sobie nie jest odpowiedzialny za kontrolę poprawności przesyłania danych. Wybierając te protokoły, można błędnie założyć, że zapewniają one te same mechanizmy kontroli i niezawodności, co TCP, co prowadzi do zrozumienia ich ról w architekturze sieciowej w sposób zbyt uproszczony i nieprecyzyjny. Rozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 40

Program do monitorowania, który umożliwia przechwytywanie, nagrywanie oraz dekodowanie różnych pakietów sieciowych to

A. konqueror

B. wireshark

C. tracker

D. finder

Odpowiedzi takie jak finder, tracker czy konqueror zawierają błędne założenia dotyczące zastosowania narzędzi do analizy ruchu sieciowego. Finder, jako termin, jest ściśle związany z systemami operacyjnymi, w szczególności z macOS, gdzie odnosi się do aplikacji do zarządzania plikami. Ta odpowiedź sugeruje mylne pojęcie o roli narzędzi analitycznych, które w rzeczywistości są bardziej zaawansowane i złożone. Tracker, podobnie, wskazuje na programy do śledzenia lub monitorowania, które nie są dedykowane do przechwytywania pakietów ani ich analizy. Takie narzędzia mogą być użyteczne w kontekście marketingu czy analizy danych, ale nie w kontekście analizy sieci. Konqueror, będący przeglądarką internetową oraz menedżerem plików w środowisku KDE, również nie ma funkcji przechwytywania ani analizy pakietów, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Te odpowiedzi mogą sugerować, że użytkownik myli pojęcia związane z różnymi rodzajami oprogramowania, co może prowadzić do błędnych wniosków o tym, jakie narzędzia są naprawdę potrzebne do analizy sieci. Kluczowym aspektem w wykorzystaniu narzędzi do monitorowania ruchu jest ich zdolność do dekodowania i analizy protokołów, co żadne z wymienionych programów nie oferuje na poziomie, który zapewnia Wireshark.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej