Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 11:06
  • Data zakończenia: 10 marca 2025 11:18

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Co otrzymujemy po zsumowaniu liczb 33(8) oraz 71(8)?

A. 1010101(2)
B. 1010100(2)
C. 1001100(2)
D. 1100101(2)
Wybór innych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad konwersji liczb między systemami liczbowymi oraz z błędnego dodawania w systemie ósemkowym. Na przykład, przy dodawaniu 33(8) i 71(8), kluczowe jest zrozumienie, że system ósemkowy ogranicza wartości cyfr do zakresu od 0 do 7. W przypadku, gdy użytkownik próbuje dodać te liczby bez wcześniejszej konwersji do systemu dziesiętnego, mógłby popełnić błąd arytmetyczny, myśląc, że cyfry są dodawane tak jak w systemie dziesiętnym. Inną możliwością jest pomylenie wyniku podczas konwersji z systemu dziesiętnego na binarny, co może prowadzić do niepoprawnych wyników, takich jak 1001100(2) lub 1010101(2). Często takie błędy wynikają z braku praktyki w konwertowaniu liczb oraz z niewłaściwego zrozumienia, jak różne systemy liczbowo-arabiczne różnią się między sobą. Użytkownicy mogą także zafałszować wyniki przez błędne dodawanie w systemie ósemkowym, na przykład dodając cyfry w sposób, który nie uwzględnia przeniesienia, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku w systemie ósemkowym. Wszystkie te błędy podkreślają znaczenie zrozumienia podstawowych zasad systemów liczbowych oraz praktyki w ich stosowaniu, by uniknąć typowych pułapek w obliczeniach.

Pytanie 2

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. rozszerzona
B. systemowa
C. folderowa
D. wymiany
Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 3

Użytkownik systemu Linux, który pragnie usunąć konto innej osoby wraz z jej katalogiem domowym, powinien użyć polecenia

A. sudo userdel -r nazwa_użytkownika
B. userdel -d nazwa_użytkownika
C. userdel nazwa_użytkownika
D. sudo userdel nazwa_użytkownika
Użycie polecenia 'userdel nazwa_użytkownika' bez jakiejkolwiek opcji prowadzi do usunięcia konta użytkownika, ale nie usunie to jego katalogu domowego ani plików. Może to prowadzić do nieporozumień, szczególnie w sytuacjach, gdy użytkownik miał zgromadzone dane istotne dla organizacji. W praktyce, administratorzy powinni być świadomi, że pozostawienie katalogu domowego po usunięciu konta użytkownika może powodować, że dane te pozostaną narażone na nieautoryzowany dostęp, jeśli nie zostaną odpowiednio usunięte. Dodatkowo, opcja 'userdel -d nazwa_użytkownika' jest nieprawidłowa, ponieważ nie istnieje taka opcja w standardowym poleceniu 'userdel' w systemach Linux. Takie podejście wskazuje na brak zrozumienia składni poleceń systemowych, co może prowadzić do błędów w administracji. W przypadku komendy 'sudo userdel nazwa_użytkownika', chociaż polecenie jest częściowo poprawne, brakuje w nim opcji '-r', przez co również nie usunie katalogu domowego użytkownika, co znów prowadzi do potencjalnych problemów z bezpieczeństwem i zarządzaniem danymi. Ignorowanie tych szczegółów może prowadzić do sytuacji, w których niepotrzebne dane pozostają w systemie, co z perspektywy zarządzania administracyjnego jest nieefektywne. Dlatego ważne jest, aby rozumieć nie tylko polecenia, ale także ich konsekwencje w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania systemem.

Pytanie 4

W sieci lokalnej, aby chronić urządzenia sieciowe przed przepięciami oraz różnicami napięć, które mogą wystąpić w trakcie burzy lub innych wyładowań atmosferycznych, należy zastosować

A. ruter
B. urządzenie typu NetProtector
C. sprzętową zaporę sieciową
D. przełącznik
Urządzenie typu NetProtector jest kluczowym elementem ochrony sieci LAN przed skutkami przepięć i różnic potencjałów, które mogą wystąpić w wyniku wyładowań atmosferycznych. Te urządzenia, znane również jako ograniczniki przepięć, są zaprojektowane do odprowadzania nadmiaru energii do ziemi, chroniąc w ten sposób wrażliwe sprzęty sieciowe, takie jak routery, przełączniki, serwery i inne urządzenia końcowe. Przykładowo, w przypadku burzy, kiedy może dojść do pojawienia się przepięć, NetProtektor działa jako pierwsza linia obrony, minimalizując ryzyko uszkodzeń. W praktyce, wdrażanie takich urządzeń jest rekomendowane przez organizacje zajmujące się standardami bezpieczeństwa, takie jak IEC (Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna) oraz NFPA (Krajowe Stowarzyszenie Ochrony Przeciwpożarowej). Dobrą praktyką jest zainstalowanie NetProtectora na każdym etapie sieci, a także regularne przeprowadzanie ich konserwacji i wymiany, aby zapewnić stałą ochronę.

Pytanie 5

Domyślnie w programie Eksplorator Windows przy użyciu klawisza F5 uruchamiana jest funkcja

A. rozpoczynania drukowania zrzutu ekranowego
B. kopiowania
C. otwierania okna wyszukiwania
D. odświeżania zawartości aktualnego okna
Klawisz F5 w programie Eksplorator Windows jest standardowo używany do odświeżania zawartości bieżącego okna. Funkcja ta jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania plikami i folderami, gdyż umożliwia aktualizację widoku, co jest niezbędne w przypadku wprowadzania zmian w systemie plików. Na przykład, gdy dodasz lub usuniesz pliki z wybranego folderu, naciśnięcie F5 pozwala na natychmiastowe zaktualizowanie wyświetlanej listy, co zwiększa efektywność pracy. Warto również zauważyć, że odświeżanie jest praktyką zalecaną w standardach użytkowania systemów operacyjnych, aby zapewnić, że użytkownik zawsze dysponuje aktualnymi danymi. Ponadto, w kontekście programowania, wiele aplikacji przyjmuje podobne skróty klawiszowe dla odświeżania widoku, co świadczy o ujednoliceniu dobrych praktyk w interfejsach użytkownika.

Pytanie 6

Który z portów znajdujących się na tylnej części komputera jest oznaczony podanym symbolem?

Ilustracja do pytania
A. LPT
B. COM
C. USB
D. RJ45
Symbol przedstawiony na obrazie to standardowe oznaczenie portu USB Universal Serial Bus który jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej wszechstronnych interfejsów do komunikacji i połączenia urządzeń peryferyjnych z komputerami Port USB jest używany do podłączania różnorodnych urządzeń takich jak klawiatury myszy drukarki kamery cyfrowe i dyski zewnętrzne Jest to uniwersalny standard który umożliwia łatwe podłączenie i odłączenie urządzeń dzięki możliwości hot-pluggingu co oznacza że urządzenia można podłączać i odłączać bez konieczności wyłączania komputera Porty USB są dostępne w różnych wersjach takich jak USB 2.0 USB 3.0 i USB 3.1 każda z różnymi prędkościami transmisji danych co jest istotne przy przesyłaniu dużych ilości danych na przykład z zewnętrznych dysków twardych lub pamięci flash USB jest również standardem zasilania co pozwala na ładowanie urządzeń mobilnych przez port USB To wszechstronność i łatwość użycia sprawiają że USB jest preferowanym wyborem wśród użytkowników komputerów i urządzeń peryferyjnych

Pytanie 7

Które z poniższych poleceń w systemie Linux NIE pozwala na przeprowadzenie testów diagnostycznych sprzętu komputerowego?

A. lspci
B. ls
C. fsck
D. top
Odpowiedzi, które wskazują na 'fsck', 'top' i 'lspci' są nietrafione, bo to polecenia mają inne zadania związane z diagnostyką sprzętu. Na przykład, 'fsck' to program, który sprawdza i naprawia system plików, co jest ważne, bo błędy w systemie plików mogą prowadzić do utraty danych. 'top' z kolei pokazuje, co się dzieje w systemie, które procesy działają i jak wykorzystują zasoby, a to też jest istotne, gdy chcemy ocenić, jak sprzęt sobie radzi. 'lspci' natomiast pokazuje, jakie urządzenia są podłączone do magistrali PCI, co pozwala nam lepiej zrozumieć, co jest w komputerze. Warto pamiętać, że każde polecenie w Linuxie ma swoje konkretne zastosowanie, więc ważne jest, by rozumieć, w jakim kontekście możemy je używać. Z mojego doświadczenia, znajomość tych narzędzi jest niezbędna dla każdego, kto chce ogarniać administrację systemu.

Pytanie 8

Jaką konfigurację sieciową może posiadać komputer, który należy do tej samej sieci LAN co komputer z adresem 192.168.1.10/24?

A. 192.168.0.11 i 255.255.255.0
B. 192.168.1.11 i 255.255.0.0
C. 192.168.0.11 i 255.255.0.0
D. 192.168.1.11 i 255.255.255.0
Adres IP 192.168.1.11 z maską 255.255.255.0 jest całkiem nieźle skonfigurowany. Działa, bo oba komputery są w tej samej podsieci, co znaczy, że mają wspólną część adresu. W przypadku tej maski, pierwsze trzy oktety (czyli 192.168.1) identyfikują sieć, a ostatni oktet (11) to jakby numer konkretnego komputera w tej sieci. Czyli można powiedzieć, że komputery z adresami w zakresie od 192.168.1.1 do 192.168.1.254 mogą się dogadać bez potrzeby używania routera, co jest dość ważne dla wydajności w lokalnych sieciach. Pamiętaj, żeby unikać konfliktów adresów, bo w tej samej podsieci każdy komp musi mieć unikalny adres IP. Maski podsieci, jak ta, są popularne w małych sieciach i ułatwiają konfigurację, więc to dobry wybór.

Pytanie 9

Określenie najbardziej efektywnej trasy dla połączenia w sieci to

A. routing
B. sniffing
C. tracking
D. conntrack
Analizując inne odpowiedzi, można dostrzec, że sniffing odnosi się do procesu przechwytywania pakietów danych w sieci. Sniffing jest używany w celach diagnostycznych oraz bezpieczeństwa, jednak nie ma nic wspólnego z wyznaczaniem tras. To podejście skupia się na monitorowaniu ruchu, a nie na jego kierowaniu. Kolejną nieprawidłową odpowiedzią jest tracking, który zazwyczaj odnosi się do śledzenia ruchu lub lokalizacji zasobów, ale nie obejmuje aspektów związanych z określaniem optymalnych tras dla przesyłanych danych. Metody te są bardziej związane z analizą niż z routingiem. Natomiast conntrack służy do śledzenia połączeń w sieci w kontekście firewalla i NAT (Network Address Translation). Pomaga w zarządzaniu sesjami, jednak nie zajmuje się bezpośrednio wyznaczaniem tras. Wiele osób może mylić te terminy z routingiem, co wynika z ich bliskiego powiązania z zarządzaniem siecią. Kluczowe jest zrozumienie, że routing dotyczy głównie efektywnego przesyłania danych przez sieć, podczas gdy sniffing, tracking i conntrack są narzędziami pomocniczymi, które pełnią różne, ale niezbędne funkcje w szerszym kontekście zarządzania sieciami.

Pytanie 10

Kable światłowodowe nie są powszechnie używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. znacznych strat sygnału podczas transmisji
B. ograniczonej przepustowości
C. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji
D. niskiej odporności na zakłócenia elektromagnetyczne
Kable światłowodowe są coraz częściej wykorzystywane w różnych systemach komunikacyjnych, jednak ich powszechne zastosowanie w lokalnych sieciach komputerowych jest ograniczone przez koszty elementów pośredniczących w transmisji. Światłowody wymagają zastosowania specjalistycznych urządzeń, takich jak transceivery i przełączniki światłowodowe, które są znacznie droższe w porównaniu do tradycyjnych urządzeń dla kabli miedzianych. Przykładem może być wykorzystanie światłowodów w dużych przedsiębiorstwach, gdzie ich zalety, takie jak wysoka przepustowość i odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, przeważają nad kosztami. W zastosowaniach lokalnych, szczególnie w małych biurach lub domach, miedź (np. kable Ethernet) pozostaje bardziej opłacalna. Zgodnie z najlepszymi praktykami, gdyż koszt wykonania instalacji światłowodowej nie zawsze jest uzasadniony w kontekście wymagań lokalnej sieci, ciągle preferowane są rozwiązania oparte na miedzi, które wystarczają do zaspokojenia bieżących potrzeb.

Pytanie 11

Jaka jest maksymalna ilość pamięci RAM w GB, do której może uzyskać dostęp 32-bitowa wersja systemu Windows?

A. 8GB
B. 2GB
C. 12GB
D. 4GB
32-bitowe wersje systemów operacyjnych, takich jak Windows, mają ograniczenia wynikające z architektury procesora. W przypadku 32-bitowego systemu maksymalna ilość adresowalnej pamięci RAM wynosi 4GB. Jednakże, ze względu na zarezerwowane przestrzenie adresowe dla systemu operacyjnego oraz sterowników, w praktyce użytkownicy mogą uzyskać dostęp do około 3.2GB do 3.5GB pamięci. Ograniczenie to wynika z faktu, że część przestrzeni adresowej jest wykorzystywana do zarządzania innymi zasobami systemowymi. W sytuacjach, gdy aplikacje wymagają więcej pamięci, korzysta się z systemów 64-bitowych, które mogą obsługiwać znacznie większe ilości RAM, co jest kluczowe w zastosowaniach wymagających intensywnej obróbki danych, takich jak wirtualizacja, edycja wideo czy zaawansowane obliczenia naukowe. W związku z rosnącymi wymaganiami oprogramowania, przejście na architekturę 64-bitową stało się standardem w branży, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie zasobów komputerowych.

Pytanie 12

Narzędzie służące do oceny wydajności systemu komputerowego to

A. exploit
B. benchmark
C. sniffer
D. checkdisk
Odpowiedzi takie jak 'checkdisk', 'exploit' oraz 'sniffer' nie są właściwe w kontekście pytania o programy testujące wydajność sprzętu komputerowego. Checkdisk to narzędzie służące do sprawdzania integralności systemu plików na dysku, a jego głównym celem jest wykrywanie i naprawianie błędów w strukturze danych, a nie ocena wydajności. Użytkownicy mogą pomylić checkdisk z narzędziami do testowania wydajności, jednak jego funkcjonalność koncentruje się na ochronie danych, a nie na analizie szybkości operacji sprzętowych. Exploit odnosi się do technik wykorzystywanych do atakowania systemów komputerowych poprzez wykorzystanie ich luk w zabezpieczeniach. Jest to termin związany z bezpieczeństwem, a nie wydajnością, co może wprowadzać w błąd osoby, które nie posiadają dostatecznej wiedzy na temat różnicy pomiędzy testowaniem wydajności a testowaniem zabezpieczeń. Sniffer to narzędzie służące do przechwytywania i analizy ruchu sieciowego, co jest istotne w diagnostyce i monitorowaniu sieci, ale nie ma związku z oceną wydajności sprzętu komputerowego. Dlatego ważne jest, aby użytkownicy rozumieli różnice pomiędzy tymi narzędziami, aby skutecznie dobierać odpowiednie oprogramowanie do swoich potrzeb w zakresie wydajności i bezpieczeństwa.

Pytanie 13

Jak wiele urządzeń może być podłączonych do interfejsu IEEE1394?

A. 8
B. 1
C. 63
D. 55
Odpowiedzi sugerujące, że można podłączyć 1, 8 lub 55 urządzeń do portu IEEE 1394 są nieprawidłowe i wynikają z pewnych nieporozumień dotyczących architektury tej technologii. Przykładowo, odpowiedź wskazująca na 1 urządzenie jest mylna, ponieważ IEEE 1394 jest systemem zbudowanym na zasadzie topologii magistrali, co oznacza, że porty mogą obsługiwać wiele urządzeń jednocześnie. Odpowiedź o 8 urządzeniach może wynikać z błędnej interpretacji maksymalnej liczby urządzeń w niektórych wariantach zastosowań, jednak standardowy limit wynosi 63. Z kolei podanie 55 jako liczby podłączonych urządzeń również jest mylące, ponieważ nie odnosi się do normy, która jasno określa górny limit. Takie pomyłki mogą wynikać z dezorientacji związanej z innymi standardami komunikacyjnymi lub z błędnych założeń dotyczących architektury sieciowej. W rzeczywistości, połączenie tak dużej liczby urządzeń jest możliwe dzięki zastosowaniu adresowania i identyfikacji każdego z nich w sieci, co stanowi kluczowy element funkcjonowania IEEE 1394. Zrozumienie tych zasad jest istotne dla inżynierów i techników pracujących z urządzeniami elektronicznymi, aby efektywnie projektować i integrować systemy z wieloma komponentami.

Pytanie 14

Ile adresów IP można wykorzystać do adresowania komputerów w sieci o adresie 192.168.100.0 oraz masce 255.255.255.0?

A. 253
B. 254
C. 255
D. 256
Adres 192.168.100.0 z maską 255.255.255.0 wskazuje na sieć klasy C, w której dostępna przestrzeń adresowa wynosi 256 adresów (od 192.168.100.0 do 192.168.100.255). Jednakże, dwa adresy są zarezerwowane: jeden to adres sieci (192.168.100.0), a drugi to adres rozgłoszeniowy (192.168.100.255). To oznacza, że w tej sieci możemy efektywnie wykorzystać 254 adresy IP do przydzielenia urządzeniom. W praktyce oznacza to, że administratorzy sieci mogą skonfigurować do 254 komputerów, drukarek, serwerów i innych urządzeń w tej konkretnej podsieci bez obaw o konfl ikty adresowe. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami lokalnymi oraz projektowania ich struktury zgodnie z najlepszymi praktykami, co jest szczególnie istotne w kontekście bezpieczeństwa sieci i zarządzania zasobami.

Pytanie 15

Protokół trasowania wewnętrznego, który opiera się na analizie stanu łącza, to

A. RIP
B. BGP
C. EGP
D. OSPF
OSPF, czyli Open Shortest Path First, to taki fajny protokół trasowania, który opiera się na algorytmie stanu łącza. Działa to tak, że routery w sieci wymieniają między sobą informacje o tym, w jakim stanie są ich łącza. Dzięki temu mogą mieć pełny obraz topologii sieci. W większych rozwiązaniach OSPF ma sporo przewag nad innymi protokołami, jak na przykład RIP, bo jest bardziej skalowalny i efektywny. W korporacyjnych sieciach OSPF sprawdza się super, bo szybko reaguje na zmiany w topologii, co jest mega ważne, żeby wszystko działało jak należy. Jakby co, to standard OSPF można znaleźć w dokumencie RFC 2328, więc jest to naprawdę ważny protokół w sieciach. Przy projektowaniu większych i bardziej skomplikowanych sieci warto korzystać z OSPF, bo prostsze protokoły mogą nie dać sobie rady z takimi wyzwaniami.

Pytanie 16

Jakie polecenie trzeba wydać w systemie Windows 7, aby uruchomić program Zapora systemu Windows z zabezpieczeniami zaawansowanymi bezpośrednio z wiersza poleceń?

A. perfmon.msc
B. serwices.msc
C. wf.msc
D. compmgmt.msc
Odpowiedzi "serwices.msc", "perfmon.msc" oraz "compmgmt.msc" nie są właściwe dla uruchamiania Zaporę systemu Windows z zabezpieczeniami zaawansowanymi, ponieważ każda z nich odpowiada za inne funkcje systemowe. "Serwices.msc" uruchamia menedżera usług, który umożliwia zarządzanie usługami systemowymi, ich uruchamianiem i zatrzymywaniem. Choć jest to ważne narzędzie do monitorowania i kontroli działania różnych procesów, nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem zaporą sieciową. "Perfmon.msc" otwiera narzędzie do monitorowania wydajności systemu, które pozwala na analizę i zbieranie danych o wydajności, ale nie jest przeznaczone do zarządzania zaporą. Z kolei "compmgmt.msc" to menedżer komputera, który agreguje różne narzędzia administracyjne, w tym zarządzanie dyskami i kontami użytkowników, ale również nie dostarcza funkcji do bezpośredniego zarządzania ustawieniami zapory. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że podobieństwo w nazwach skrótów oznacza podobieństwo w funkcjonalności. Warto podkreślić, że umiejętność rozróżniania między różnymi narzędziami i ich przeznaczeniem jest kluczowa dla efektywnego zarządzania systemem oraz jego bezpieczeństwem. W praktyce, administratorzy powinni zapoznawać się z dokumentacją każdego narzędzia, aby w pełni zrozumieć ich funkcje i zastosowanie.

Pytanie 17

Jak można skonfigurować interfejs sieciowy w systemie Linux, modyfikując plik

A. /etc/resolv.conf
B. /etc/host.conf
C. /etc/hosts
D. /etc/network/interfaces
Plik /etc/network/interfaces jest kluczowym elementem konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach Linux opartych na Debianie i jego pochodnych, takich jak Ubuntu. Umożliwia on administratorom systemów szczegółowe ustawienie parametrów sieciowych, takich jak adres IP, maska podsieci, brama domyślna oraz inne opcje. Struktura tego pliku jest zrozumiała i oparta na konwencjach, co ułatwia jego edycję. Na przykład, aby przypisać statyczny adres IP do interfejsu eth0, można dodać następujące linie: 'auto eth0' oraz 'iface eth0 inet static', a następnie podać adres IP, maskę i bramę. Warto także wspomnieć, że plik ten jest zgodny z najlepszymi praktykami, które zalecają centralizację konfiguracji sieciowej w jednym miejscu, co ułatwia zarządzanie oraz utrzymanie systemu. Konfiguracja ta jest szczególnie przydatna w środowiskach serwerowych, gdzie stabilność i przewidywalność ustawień sieciowych są kluczowe. Dodatkowo, zrozumienie działania tego pliku może pomóc w rozwiązywaniu problemów z połączeniami sieciowymi w systemie Linux.

Pytanie 18

Która z usług umożliwia centralne zarządzanie identyfikacjami, uprawnieniami oraz zasobami w sieci?

A. WDS (Windows Deployment Services)
B. NFS (Network File System)
C. AD (Active Directory)
D. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
WDS (Windows Deployment Services) to usługa służąca do zdalnego wdrażania systemów operacyjnych w sieciach komputerowych, co nie ma związku z zarządzaniem tożsamościami czy uprawnieniami użytkowników. Jej głównym celem jest uproszczenie procesu instalacji systemu Windows na wielu komputerach jednocześnie, jednak nie oferuje funkcji związanych z zarządzaniem użytkownikami ani ich dostępem do zasobów. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem odpowiedzialnym za automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych informacji konfiguracyjnych urządzeniom w sieci, co również nie dotyczy zarządzania tożsamościami. DHCP nie ma możliwości kontrolowania uprawnień użytkowników ani zarządzania ich dostępem do danych. NFS (Network File System) z kolei to protokół umożliwiający zdalny dostęp do plików na systemach Unix/Linux. Chociaż ułatwia on współdzielenie plików w sieci, to nie ma funkcjonalności związanych z centralnym zarządzaniem tożsamościami czy uprawnieniami. Typowym błędem w rozumieniu tych kwestii jest mylenie zadań i funkcji różnych technologii w sieciach komputerowych. Każda z wymienionych usług ma swoje specyficzne zastosowania, ale żadna z nich nie pełni roli, jaką odgrywa Active Directory w kontekście zarządzania tożsamościami i uprawnieniami.

Pytanie 19

Aby skanera działał prawidłowo, należy

A. zweryfikować temperaturę komponentów komputera
B. nie umieszczać kartek ze zszywkami w podajniku urządzenia, gdy jest on automatyczny
C. mieć w systemie zainstalowany program antywirusowy
D. smarować łożyska wentylatorów chłodzenia jednostki centralnej
Nieprawidłowe podejście do konserwacji sprzętu biurowego, takiego jak skanery, może prowadzić do wielu problemów, w tym do uszkodzenia urządzenia oraz obniżenia jakości pracy. Kontrola temperatury podzespołów komputera, choć istotna dla zapewnienia stabilności systemu, nie ma bezpośredniego wpływu na funkcjonowanie skanera. Wysoka temperatura może wpłynąć na wydajność całego systemu, ale sama w sobie nie jest czynnikiem, który mógłby bezpośrednio wpłynąć na działanie skanera, chyba że prowadzi do awarii komputera, z którym skaner jest połączony. Smarowanie łożysk wentylatorów chłodzenia jednostki centralnej również nie ma związku z prawidłowym działaniem skanera. Chociaż konserwacja jednostki centralnej jest ważna, pominięcie zasad dotyczących używania skanera może prowadzić do bardziej bezpośrednich problemów, takich jak zacinanie się dokumentów lub uszkodzenia mechaniczne skanera. Na koniec, instalacja programu antywirusowego jest dobrym krokiem w kierunku ochrony danych, ale nie ma wpływu na hardware skanera. W praktyce, te aspekty mogą prowadzić do przekonania, że działania te poprawiają wydajność skanera, co jest mylnym wnioskiem, ponieważ nie adresują one rzeczywistych potrzeb związanych z używaniem automatycznego podajnika i prawidłowymi procedurami eksploatacyjnymi.

Pytanie 20

Jak ustawić w systemie Windows Server 2008 parametry protokołu TCP/IP karty sieciowej, aby komputer mógł jednocześnie funkcjonować w dwóch sieciach lokalnych o różnych adresach IP?

A. Wpisać dwa adresy serwerów DNS
B. Wpisać dwa adresy bramy, korzystając z zakładki "Zaawansowane"
C. Zaznaczyć opcję "Uzyskaj adres IP automatycznie"
D. Wpisać dwa adresy IP, korzystając z zakładki "Zaawansowane"
Wybór dodawania dwóch adresów bramy lub serwerów DNS to trochę pudło. Adres bramy jest kluczowy do przekazywania ruchu między różnymi sieciami, a nie do samego ustawienia karty sieciowej. Brama to jakby punkt wyjścia do innych sieci, a jak zdefiniujesz dwie bramy, to mogą być kłopoty – konflikty i niejasności w trasowaniu pakietów, co może skutkować problemami w komunikacji. Co do dodawania dwóch adresów serwerów DNS, to jest też nie do końca właściwe, bo to tylko do rozwiązywania nazw, a nie do fizycznych połączeń. Jak chcesz uzyskać adres IP przez DHCP, to w sumie też nie rozwiążesz problemu z przynależnością do dwóch sieci, bo komputer dostaje tylko jeden adres IP od serwera DHCP. Często ludzie mylą te zasady związane z działaniem protokołów sieciowych, co prowadzi do błędnego myślenia, że różne sposoby konfiguracji można wymieniać. Żeby dobrze skonfigurować komputer do działania w dwóch sieciach, kluczowe jest wprowadzenie wielu adresów IP w odpowiednich miejscach w ustawieniach karty sieciowej, co pozwala na lepsze zarządzanie ruchem i unikanie problemów z dostępnością.

Pytanie 21

Na którym z przedstawionych rysunków ukazano topologię sieci typu magistrala?

Ilustracja do pytania
A. Rys. A
B. Rys. D
C. Rys. B
D. Rys. C
Topologia typu magistrala charakteryzuje się jedną linią komunikacyjną, do której podłączone są wszystkie urządzenia sieciowe. Rysunek B pokazuje właśnie taką konfigurację gdzie komputery są podłączone do wspólnej magistrali liniowej. Tego typu sieć jest prosta w implementacji i wymaga minimalnej ilości kabli co czyni ją ekonomiczną opcją dla małych sieci. Wadą może być jednak to że awaria pojedynczego fragmentu przewodu może prowadzić do przerwania działania całej sieci. W rzeczywistości topologia magistrali była popularna w czasach klasycznych sieci Ethernet jednak obecnie jest rzadziej stosowana na rzecz topologii bardziej odpornych na awarie takich jak gwiazda. Niemniej jednak zrozumienie tej topologii jest kluczowe ponieważ koncepcja wspólnej magistrali jest podstawą wielu nowoczesnych architektur sieciowych gdzie wspólne medium służy do przesyłania danych pomiędzy urządzeniami. Dlatego znajomość jej zasad działania może być przydatna w projektowaniu rozwiązań sieciowych szczególnie w kontekście prostych systemów telemetrii czy monitoringu które mogą korzystać z tego typu struktury. Praktyczne zastosowanie znajduje się również w sieciach rozgłoszeniowych gdzie skutecznie wspiera transmisję danych do wielu odbiorców jednocześnie.

Pytanie 22

Jakie znaczenie ma zaprezentowany symbol graficzny?

Ilustracja do pytania
A. przetwornik analogowo-cyfrowy
B. filtr dolnoprzepustowy
C. przetwornik cyfrowo-analogowy
D. generator dźwięku
Filtr dolnoprzepustowy to urządzenie, które przepuszcza sygnały o częstotliwości niższej od ustalonej wartości granicznej, jednocześnie tłumiąc sygnały o wyższych częstotliwościach. Jest szeroko stosowany w systemach telekomunikacyjnych do eliminacji szumów i zakłóceń o wysokich częstotliwościach. Jednak w przeciwieństwie do przetwornika analogowo-cyfrowego nie zajmuje się konwersją sygnałów analogowych na cyfrowe, co jest kluczowym zadaniem urządzeń oznaczanych symbolem A/D. Z kolei przetwornik cyfrowo-analogowy działa odwrotnie do przetwornika A/D, przekształcając dane cyfrowe na sygnały analogowe. Jest on używany w urządzeniach takich jak odtwarzacze muzyki, gdzie cyfrowe pliki audio muszą być przekształcone w sygnały analogowe dla głośników. Generator dźwięku wytwarza sygnały dźwiękowe i jest często stosowany w instrumentach muzycznych oraz systemach powiadomień. Nie jest związany z przetwarzaniem sygnałów analogowych na cyfrowe, co jest podstawową funkcją przetwornika A/D. Błędne zrozumienie funkcji tych urządzeń często wynika z powierzchownego podejścia do ich roli w systemach elektronicznych oraz braku znajomości procesów konwersji sygnałów. Analiza funkcji i zastosowań każdego z tych elementów jest kluczowa dla ich poprawnego zrozumienia i efektywnego wykorzystania w projektach elektronicznych.

Pytanie 23

Użytkownik drukarki samodzielnie i poprawnie napełnił pojemnik z tonerem. Po jego zamontowaniu drukarka nie podejmuje się próby drukowania. Co może być przyczyną tej usterki?

A. niewymieniony chip zliczający, znajdujący się na pojemniku z tonerem
B. niewłaściwie dobrany toner
C. zabrudzony wałek magnetyczny
D. nieodpowiednia jakość użytego tonera do uzupełnienia pojemnika
Strasznie łatwo jest pomylić się przy wyborze tonera, ale to nie do końca o to chodzi, gdy drukarka działa źle. Jakość tonera to istotna sprawa, ale najważniejszy przy napełnianiu pojemnika jest chip zliczający, a nie sam toner. Często można spotkać się z problemem, że wałek magnetyczny jest zabrudzony, ale to nie blokuje drukarki przed działaniem. Tak, zabrudzenia mogą zepsuć jakość wydruków, ale przecież drukarka wciąż działa. A jeżeli użyjesz tonera niskiej jakości, to mogą wychodzić smugi i kolory będą nie równe, ale drukarka powinna działać, o ile jest sprawna. Warto zwrócić uwagę na kluczowe części systemu druku, takie jak ten wspomniany chip, bo to on komunikuje się z drukarką. Wiele osób błędnie myśli, że problem leży tylko w tonerze, a przecież monitoring elektroniczny jest równie ważny. Pamiętajmy, że serwisowanie drukarek i napełnianie tonerów wymaga zwracania uwagi na te małe, ale istotne szczegóły, bo inaczej mogą nas zaskoczyć nieprzyjemne sytuacje.

Pytanie 24

Switch sieciowy w standardzie Fast Ethernet pozwala na przesył danych z maksymalną prędkością

A. 10 MB/s
B. 100 Mbps
C. 100 MB/s
D. 10 Mbps
No to tak, odpowiedź '100 Mbps' jest jak najbardziej na miejscu. Fast Ethernet, czyli ten standard sieciowy, pozwala na przesył danych z prędkością do 100 megabitów na sekundę. Wprowadzono go jako następcę 10Base-T i jest częścią tej całej rodziny Ethernet 802.3. W praktyce, to rozwiązanie jest mega popularne w sieciach lokalnych, bo naprawdę poprawia wydajność w porównaniu do starszych standardów. Przykładowo, w biurach, gdzie podłącza się różne urządzenia jak komputery czy drukarki, Fast Ethernet sprawia, że wszystko działa sprawnie i szybko. Co ważne, migracja do 100 Mbps nie wymagała dużych wydatków na nowy sprzęt, bo może się dobrze zgrywało ze starą infrastrukturą 10 Mbps. Ostatecznie, Fast Ethernet to był fundament dla innych technologii, jak Gigabit Ethernet, które zaś wprowadziły jeszcze szybsze prędkości, ale zasada działania pozostała podobna.

Pytanie 25

Tryb działania portu równoległego, oparty na magistrali ISA, pozwalający na transfer danych do 2.4 MB/s, przeznaczony dla skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych, to

A. Bi-directional
B. SPP
C. ECP
D. Nibble Mode
Nibble Mode to sposób przesyłania danych w portach równoległych, który umożliwia transfer danych w blokach po 4 bity. Choć ten tryb może być użyty w niektórych starych urządzeniach, jego maksymalna prędkość transferu jest znacznie niższa niż ta oferowana przez ECP, sięgając jedynie około 0.5 MB/s. W przypadku skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych, taka prędkość transferu staje się niewystarczająca, zwłaszcza w kontekście rosnących wymagań dotyczących szybkości i wydajności. SPP, czyli Standard Parallel Port, to kolejny sposób komunikacji, który, choć stosunkowo prosty, również nie jest w stanie dorównać ECP pod względem wydajności. SPP korzysta z jednokierunkowego transferu danych, co oznacza, że nie jest w stanie jednocześnie przesyłać danych w obie strony, co może znacząco wydłużać czas potrzebny na zakończenie operacji. Bi-directional, choć teoretycznie pozwala na dwukierunkową komunikację, również nie oferuje takiej prędkości transferu, jak ECP, co czyni go mniej efektywnym rozwiązaniem w przypadku bardziej zaawansowanych technologicznie urządzeń. Zrozumienie tych trybów pracy portów równoległych jest kluczowe, aby móc prawidłowo ocenić i wybrać odpowiednie rozwiązanie w kontekście wymagań sprzętowych i operacyjnych w nowoczesnych biurach oraz w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 26

Wykorzystane kasety od drukarek powinny być

A. wyrzucone do pojemnika na plastik
B. przekazane do wydziału ochrony środowiska
C. przekazane firmie zajmującej się utylizacją tego typu odpadów
D. wyrzucone do pojemnika z odpadami komunalnymi
Przekazanie zużytych kaset od drukarek do firmy utylizującej odpady jest najodpowiedniejszym działaniem, ponieważ zapewnia, że materiały te zostaną poddane właściwej obróbce i recyklingowi. Kasety tonerowe zawierają substancje chemiczne i materiały, które mogą być szkodliwe dla środowiska, dlatego ich utylizacja w odpowiednich warunkach jest kluczowa. Firmy zajmujące się utylizacją mają odpowiednie technologie i procedury, które pozwalają na bezpieczne przetwarzanie tych odpadów. Dodatkowo, wiele z tych firm jest w stanie odzyskać surowce wtórne, co przyczynia się do ochrony zasobów naturalnych. Na przykład, części metalowe i plastikowe mogą być przetwarzane, co zmniejsza potrzebę wydobywania nowych surowców. Używanie usług profesjonalnych firm utylizacyjnych jest zgodne z międzynarodowymi standardami ochrony środowiska, takimi jak ISO 14001, które promują zrównoważony rozwój oraz zarządzanie wpływem na środowisko. Dlatego, aby spełnić normy ekologiczne i zminimalizować ślad węglowy, najlepiej jest wybierać tę ścieżkę utylizacji.

Pytanie 27

Rezultat wykonania komendy ls -l w systemie Linux ilustruje poniższy rysunek

Ilustracja do pytania
A. rys. b
B. rys. c
C. rys.
D. rys. d
Zrozumienie działania polecenia ls -l jest kluczowe dla efektywnego zarządzania plikami w systemie Linux. Pierwsza przedstawiona lista błędnych odpowiedzi może dezorientować ponieważ rysunki A i C dotyczą innych poleceń. Rysunek A pokazuje wynik polecenia free które dostarcza informacji o użyciu pamięci RAM takie jak całkowita ilość pamięci używana i wolna pamięć oraz pamięć buforowana. Rysunek C przedstawia wynik polecenia top które służy do monitorowania procesów systemowych i pokazuje takie dane jak PID użytkownik priorytet użycie CPU i pamięci dla poszczególnych procesów. Natomiast rysunek B jest podobny do rysunku D lecz brakuje w nim pełnych dat co jest niezgodne z formatem ls -l który wyświetla pełne daty modyfikacji. Typowym błędem jest mylenie poleceń związanych z zarządzaniem systemem co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji danych. Ważne jest aby dokładnie rozpoznawać struktury wyjściowe różnych poleceń oraz ich kontekst co pozwala na ich prawidłowe zastosowanie w praktyce administracyjnej. Wiedza ta jest kluczowa dla każdego administratora systemu który musi zarządzać zasobami systemowymi w sposób efektywny i bezpieczny. Rozpoznanie odpowiedniego wyjścia pozwala na szybkie podejmowanie decyzji dotyczących zarządzania plikami i procesami w systemie.

Pytanie 28

Jaką minimalną ilość pamięci RAM powinien mieć komputer, aby zainstalować 32-bitowy system operacyjny Windows 7 i móc efektywnie korzystać z trybu graficznego?

A. 2GB
B. 512MB
C. 256MB
D. 1GB
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia wymagań dotyczących pamięci RAM dla systemów operacyjnych. Odpowiedzi takie jak 256MB lub 512MB są zdecydowanie zbyt niskie dla współczesnych systemów, w tym Windows 7. Te wartości mogą być wystarczające dla bardzo podstawowych operacji w dawnych systemach operacyjnych, jednak Windows 7 wymaga znacznie więcej zasobów, aby móc efektywnie obsługiwać interfejs graficzny oraz podstawowe funkcje wielozadaniowości. Ponadto, użytkownicy mogą mylnie sądzić, że niższa pamięć RAM wystarczy do uruchamiania prostych aplikacji, co jest błędnym podejściem, ponieważ współczesne oprogramowanie, nawet te z podstawowymi funkcjami, potrafi zająć znaczną ilość pamięci. Przykładowo, nawet przeglądarki internetowe mogą wykorzystywać znaczne ilości pamięci RAM, a brak wystarczającej ilości pamięci prowadzi do spowolnienia działania systemu i aplikacji. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze odpowiedniego sprzętu kierować się nie tylko minimalnymi wymaganiami, ale również tendencjami w rozwoju oprogramowania oraz standardami branżowymi, które wymagają coraz większej wydajności sprzętowej.

Pytanie 29

Jakie urządzenie należy wykorzystać w sieci Ethernet, aby zredukować liczbę kolizji pakietów?

A. Regenerator
B. Koncentrator
C. Bramkę VoIP
D. Przełącznik
Przełącznik (switch) to urządzenie sieciowe, które działa na poziomie drugiego poziomu modelu OSI (warstwa łącza danych) i ma za zadanie przekazywanie ramek danych między różnymi urządzeniami w sieci Ethernet. Główną zaletą przełączników jest ich zdolność do tworzenia osobnych domen kolizji. Oznacza to, że każdy port przełącznika może działać jako odrębny kanał komunikacyjny, co znacznie minimalizuje ryzyko kolizji pakietów. Dzięki temu, w sieciach z dużym ruchem, przełączniki umożliwiają równoczesne przesyłanie danych przez wiele urządzeń bez zakłóceń. Przełączniki wykorzystują adresy MAC do zarządzania ruchem, co pozwala na efektywne kierowanie danych do odpowiednich odbiorców. W praktyce, wdrożenie przełączników w sieciach lokalnych (LAN) jest standardową praktyką, a ich użycie jest zgodne z normami IEEE 802.3, które definiują standardy dla Ethernetu. Używając przełączników, administratorzy sieci mogą nie tylko zwiększyć wydajność sieci, ale także uprościć zarządzanie ruchem i poprawić bezpieczeństwo poprzez segmentację sieci.

Pytanie 30

Jakie typy połączeń z Internetem mogą być współdzielone w sieci lokalnej?

A. Połączenie o prędkości przesyłu co najmniej 56 kb/s
B. Wszystkie połączenia oprócz analogowych modemów
C. Wszystkie rodzaje połączeń
D. Tylko tzw. szybkie połączenia, czyli te powyżej 64 kb/s
Wszystkie rodzaje połączeń z Internetem mogą być udostępniane w sieci lokalnej, co oznacza, że niezależnie od rodzaju technologii dostępu do Internetu, można ją współdzielić z innymi użytkownikami w ramach lokalnej sieci. Przykładem mogą być połączenia DSL, kablowe, światłowodowe, a także mobilne połączenia LTE czy 5G. W praktyce, routery sieciowe są w stanie obsługiwać różne typy połączeń i umożliwiają ich udostępnianie. To podejście jest zgodne z normami branżowymi, które wskazują na elastyczność w projektowaniu rozwiązań sieciowych. Warto również zauważyć, że niezależnie od szybkości transmisji, kluczowym czynnikiem jest stabilność i jakość połączenia, co ma wpływ na doświadczenia użytkowników. Dzięki odpowiedniej konfiguracji routera, możliwe jest nie tylko udostępnianie połączenia, ale także zarządzanie priorytetami ruchu sieciowego, co jest szczególnie ważne w biurach i domach, gdzie wiele urządzeń korzysta z Internetu jednocześnie.

Pytanie 31

W czterech różnych sklepach ten sam model komputera oferowany jest w różnych cenach. Gdzie można go kupić najtaniej?

A. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1600 zł 23% Rabat 15%
B. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1800 zł 23% Rabat 25%
C. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1500 zł 23% Rabat 5%
D. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1650 zł 23% Rabat 20%
Odpowiedź wskazująca na komputer w cenie 1650 zł z 20% rabatem jest poprawna, ponieważ po uwzględnieniu rabatu oraz podatku VAT, jego finalna cena jest najniższa spośród wszystkich ofert. Aby obliczyć ostateczną cenę, najpierw stosujemy rabat, co daje 1650 zł - 20% = 1320 zł. Następnie naliczamy podatek VAT, czyli 23% od kwoty po rabacie: 1320 zł + 23% = 1629,60 zł. Warto zwrócić uwagę, że przy porównywaniu cen produktów, zawsze należy brać pod uwagę zarówno rabaty, jak i podatki, aby uzyskać rzeczywistą cenę zakupu. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w sprzedaży, gdzie kluczowe znaczenie ma transparentność cenowa oraz informowanie klientów o wszystkich kosztach związanych z zakupem. Dlatego użytkownicy powinni być świadomi, że sama cena netto nie jest wystarczająca do oceny opłacalności oferty.

Pytanie 32

W której fizycznej topologii awaria jednego komputera powoduje przerwanie pracy całej sieci?

A. Magistrali
B. Siatki
C. Drzewa
D. Pierścienia
Topologie magistrali, siatki i drzewa różnią się od pierścienia pod względem struktury i sposobu działania, co wpływa na ich odporność na awarie. W topologii magistrali wszystkie urządzenia są podłączone do pojedynczego kabla, co sprawia, że awaria kabla prowadzi do przerwania komunikacji całej sieci. W praktyce, jeśli jeden segment magistrali ulegnie uszkodzeniu, to wszystkie urządzenia w tej sieci przestaną być w stanie komunikować się ze sobą. Użytkownicy mylnie mogą sądzić, że magistrala jest bardziej odporna na awarie, ponieważ jest łatwiejsza w instalacji i tańsza, jednak jej kruchość w obliczu uszkodzeń jest istotnym problemem w większych sieciach. Topologia siatki zapewnia większą redundancję dzięki wielokrotnym połączeniom między węzłami, co oznacza, że uszkodzenie jednego węzła nie wpływa na funkcjonowanie całej sieci. Użytkownicy mogą mylnie myśleć, że siatka jest podobna do pierścienia, ale w rzeczywistości siatka umożliwia różne trasy dla danych, co zwiększa stabilność. Z kolei topologia drzewa, będąca hybrydą magistrali i gwiazdy, również prezentuje wyzwania związane z awariami. Uszkodzenie węzła w hierarchii drzewa może prowadzić do problemów z dostępnością, ale niekoniecznie do całkowitego zatrzymania sieci, co czyni ją bardziej odporną na awarie w porównaniu do magistrali. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że różne topologie mają swoje unikalne właściwości, które wpływają na ich odporność na uszkodzenia oraz na efektywność komunikacji w sieci.

Pytanie 33

Który element pasywny sieci powinien być użyty do połączenia okablowania ze wszystkich gniazd abonenckich z panelem krosowniczym umieszczonym w szafie rack?

A. Organizer kabli
B. Kabel połączeniowy
C. Przepust szczotkowy
D. Adapter LAN
Wybór niewłaściwego elementu do podłączenia okablowania w infrastrukturze sieciowej może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpływają na funkcjonalność całego systemu. Adapter LAN jest urządzeniem, które służy głównie do konwersji różnych typów połączeń sieciowych, ale nie rozwiązuje problemu organizacji kabli w szafie rackowej. Użycie adapterów może wprowadzać dodatkowe punkty awarii i komplikować proces konserwacji, co nie jest zgodne z praktykami polecanymi w standardach branżowych. Z kolei kabel połączeniowy, choć istotny w sieci, nie spełnia roli organizera, a jego niewłaściwe prowadzenie może skutkować splątaniem i trudnościami w identyfikacji poszczególnych linii. Przepust szczotkowy, będący elementem do zarządzania kablami, służy głównie do przeprowadzania kabli przez otwory w obudowach, ale nie pełni funkcji organizera w kontekście porządku kablowego w szafach rackowych. W branży IT kluczowe jest, aby zarządzanie kablami odbywało się w sposób systematyczny, co pozwala na łatwiejsze wykrywanie problemów oraz ich szybsze rozwiązywanie. Stosowanie niewłaściwych elementów do organizacji kabli prowadzi do zwiększonego ryzyka awarii i utrudnia przyszłą rozbudowę oraz utrzymanie systemu, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 34

Jaki protokół sygnalizacyjny jest wykorzystywany w technologii VoIP?

A. SNMP (Simple Network Management Protocol)
B. SIP (Session Initiation Protocol)
C. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
D. POP (Post Office Protocol)
SIP, czyli Session Initiation Protocol, to jeden z najważniejszych protokołów w telefonii VoIP. Odpowiada za wszystko, co związane z rozpoczęciem, modyfikowaniem i kończeniem sesji multimedialnych, jak na przykład połączenia głosowe i wideo. Dzięki SIP można łatwo nawiązać połączenie między kilkoma osobami, a także zarządzać informacjami, takimi jak kodeki audio czy wideo, które są niezbędne do prawidłowego działania. Zauważyłem, że ten protokół jest niezwykle elastyczny i świetnie współpracuje z innymi technologiami, co czyni go standardem w nowoczesnych systemach telefonii IP. Przykładem mogą być programy jak Skype czy Zoom, które korzystają z SIP do łączenia nas w czasie rozmów wideo. Co więcej, ten protokół radzi sobie w różnych sytuacjach – od prostych połączeń głosowych po bardziej skomplikowane systemy konferencyjne, więc naprawdę jest to wszechstronne narzędzie. Jeśli sięgniemy do standardów IETF i RFC 3261, to znajdziemy tam zasady działania SIP, które pomagają w jego szerokiej akceptacji w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 35

Urządzenie warstwy dystrybucji, które umożliwia komunikację pomiędzy różnymi sieciami, to

A. koncentratorem
B. przełącznikiem
C. serwerem
D. routerem
Router jest urządzeniem, które działa na trzeciej warstwie modelu OSI, czyli warstwie sieci. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie danych pomiędzy różnymi sieciami, co jest kluczowe w przypadku, gdy te sieci są oddzielne. Router analizuje otrzymane pakiety danych i, na podstawie ich adresów docelowych, podejmuje decyzje dotyczące trasowania, czyli wyboru najefektywniejszej drogi do przesłania danych. Przykładem zastosowania routerów są sieci domowe, gdzie router łączy lokalną sieć (LAN) z internetem. Dzięki funkcjom takim jak NAT (Network Address Translation) routery pozwalają na wykorzystanie jednego adresu IP do łączenia wielu urządzeń w sieci lokalnej. Ponadto, routery są zgodne z różnymi protokołami sieciowymi, co umożliwia im współpracę z innymi urządzeniami oraz integrację z systemami zarządzania siecią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 36

W systemie Windows, po dezaktywacji domyślnego konta administratora i ponownym uruchomieniu komputera

A. jest niedostępne, gdy system włączy się w trybie awaryjnym
B. pozwala na uruchamianie niektórych usług z tego konta
C. jest dostępne po starcie systemu w trybie awaryjnym
D. nie umożliwia zmiany hasła do konta
Domyślne konto administratora w systemie Windows, nawet po jego dezaktywacji, pozostaje dostępne w trybie awaryjnym. Tryb ten jest przeznaczony do rozwiązywania problemów, co oznacza, że system ładuje minimalną ilość sterowników i usług. W tym kontekście konto administratora staje się dostępne, co umożliwia użytkownikowi przeprowadzenie diagnozowania i naprawy systemu. Przykładowo, jeśli pojawią się problemy z systemem operacyjnym, użytkownik może uruchomić komputer w trybie awaryjnym i uzyskać dostęp do konta administratora, co pozwala na usunięcie złośliwego oprogramowania czy naprawę uszkodzonych plików systemowych. Dobrą praktyką jest, aby administratorzy byli świadomi, że konto to jest dostępne w trybie awaryjnym, a tym samym powinni podejmować odpowiednie środki bezpieczeństwa, takie jak silne hasła czy zabezpieczenia fizyczne komputera. Warto również zauważyć, że w niektórych konfiguracjach systemowych konto administratora może być widoczne nawet wtedy, gdy zostało wyłączone w normalnym trybie pracy. Dlatego dbanie o bezpieczeństwo konta administratora jest kluczowe w zarządzaniu systemami Windows.

Pytanie 37

Wskaź narzędzie przeznaczone do mocowania pojedynczych żył kabla miedzianego w złączach?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. C.
C. A.
D. D.
Narzędziem służącym do mocowania pojedynczych żył kabla miedzianego w złączach jest narzędzie typu Krone, przedstawione jako odpowiedź B. To narzędzie, znane również jako punch down tool, jest standardem w instalacjach telekomunikacyjnych i sieciowych, gdzie często wykorzystuje się złącza typu LSA. Narzędzie to umożliwia precyzyjne wciśnięcie przewodów w złącza, jednocześnie odcinając nadmiar przewodu dzięki wbudowanej gilotynie. Dzięki temu zapewnia pewne i trwałe połączenie, co jest kluczowe dla utrzymania integralności sygnału i minimalizacji strat. W praktyce używane jest w instalacjach sieciowych, np. przy mocowaniu kabli w panelach krosowych i gniazdach. Stosowanie narzędzia Krone zgodnie z normami, np. ISO/IEC 11801, gwarantuje poprawność instalacji i długowieczność połączeń. Zapewnia też bezpieczeństwo pracy, chroniąc przewody przed uszkodzeniami mechanicznymi, co jest kluczowe w profesjonalnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 38

Jakie polecenie w systemie Linux służy do przypisania adresu IP oraz maski podsieci dla interfejsu eth0?

A. ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0
B. ifconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0
C. ipconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0
D. ipconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0
Odpowiedź 'ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0' jest poprawna, ponieważ używa właściwego polecenia do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Linux. Komenda 'ifconfig' jest standardowym narzędziem do zarządzania interfejsami sieciowymi, a parametr 'netmask' jest używany do określenia maski podsieci. W tym przypadku, przypisanie adresu IP 172.16.31.1 z maską 255.255.0.0 oznacza, że wszystkie adresy IP od 172.16.0.1 do 172.16.255.254 będą traktowane jako część tej samej podsieci, co jest powszechnie stosowane w sieciach lokalnych. Praktyczne zastosowanie tego polecenia można zauważyć w konfiguracji serwerów, gdzie przypisanie statycznych adresów IP zapewnia stabilność i łatwość w zarządzaniu urządzeniami w sieci. Ponadto, znajomość tego polecenia jest istotna w kontekście administracji serwerami i sieciami, gdzie często wymagane jest szybkie i efektywne konfigurowanie interfejsów sieciowych.

Pytanie 39

Aby przesłać projekt wydruku bezpośrednio z komputera do drukarki 3D, której parametry są pokazane w tabeli, można zastosować złącze

Technologia pracyFDM (Fused Deposition Modeling)
Głowica drukującaPodwójny ekstruder z unikalnym systemem unoszenia dyszy
i wymiennymi modułami drukującymi (PrintCore)
Średnica filamentu2,85 mm
Platforma drukowaniaSzklana, podgrzewana
Temperatura platformy20°C – 100°C
Temperatura dyszy180°C – 280°C
ŁącznośćWiFi, Ethernet, USB
Rozpoznawanie materiałuSkaner NFC

A. Micro Ribbon
B. Centronics
C. mini DIN
D. RJ45
Mini DIN to złącze używane głównie do urządzeń peryferyjnych, takich jak klawiatury czy myszy, i nie jest odpowiednie do przesyłu dużych plików czy obsługi sieciowej komunikacji wymaganej do sterowania drukarką 3D. Centronics i Micro Ribbon to złącza stosowane w starych drukarkach i urządzeniach peryferyjnych. Centronics jest znane z użycia w drukarkach równoległych, ale jego przepustowość i funkcjonalność są ograniczone w porównaniu do nowoczesnych standardów sieciowych takich jak Ethernet. Micro Ribbon, podobnie jak Centronics, jest mniej powszechnie stosowane w dzisiejszych rozwiązaniach technologicznych, szczególnie w kontekście integracji sieciowej z drukarkami 3D. Wybór złącza dla drukarki 3D powinien opierać się na możliwości integracji z innymi urządzeniami oraz szybkości i stabilności przesyłu danych, co jest kluczowe przy dużych projektach. Zastosowanie starszych technologii często wiąże się z koniecznością użycia dodatkowych adapterów, co może wpłynąć na niezawodność i efektywność całego systemu. W nowoczesnych drukarkach 3D preferuje się rozwiązania oferujące bezpośrednią łączność sieciową przez Ethernet, co zapewnia łatwiejszą obsługę i lepsze rezultaty produkcyjne.

Pytanie 40

Co symbolizuje graficzny znak przedstawiony na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. gniazd telekomunikacyjne
B. główny punkt dystrybucyjny
C. zamknięty kanał kablowy
D. otwarty kanał kablowy
Symbole używane w dokumentacji technicznej są kluczowe dla zrozumienia planów i schematów instalacji teletechnicznych. Otwarty kanał kablowy, mimo że jest często używany do prowadzenia przewodów, zwykle oznaczany jest w inny sposób, bardziej przypominający prostokątną ramkę, co pozwala na łatwe wyróżnienie na planach. Zamknięte kanały kablowe, takie jak korytka czy rynny, też mają różne oznaczenia w zależności od ich specyfiki i zastosowania, co jest regulowane przez normy takie jak EN 50085. Z kolei główny punkt dystrybucyjny, będący centralnym elementem sieci telekomunikacyjnej, gdzie zbiegają się główne linie transmisyjne, zwykle oznaczany jest bardziej złożonym symbolem, często z dodatkowymi opisami technicznymi. Błędne zrozumienie symboli może prowadzić do nieprawidłowej instalacji lub konfiguracji systemów telekomunikacyjnych, co z kolei skutkuje problemami z łącznością lub niespełnieniem norm bezpieczeństwa i funkcjonalności. Dlatego tak istotne jest dokładne zaznajomienie się ze standardami oznaczeń, co pozwala na efektywne planowanie i realizację projektów zgodnie z wymaganiami branżowymi. Znajomość różnic w symbolach i ich zastosowaniach jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się projektowaniem i instalacją systemów telekomunikacyjnych, aby uniknąć typowych błędów myślowych i nieporozumień w interpretacji dokumentacji technicznej. Prawidłowa interpretacja symboli jest kluczowa dla zapewnienia, że wszystkie elementy infrastruktury są zainstalowane zgodnie z planem i działają optymalnie.