Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 8 stycznia 2025 22:47
Data zakończenia: 8 stycznia 2025 23:01

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Według zasad walidacji HTML5, właściwym zapisem dla znacznika hr jest

Odpowiedź

jest poprawna, ponieważ zgodnie z regułami HTML5, znacznik

jest znakiem samodzielnym, co oznacza, że nie wymaga zamknięcia. Jest to element blokowy, który służy do wprowadzania poziomej linii w dokumencie, co często wykorzystuje się do rozdzielania sekcji treści. Standard HTML5 zezwala na użycie skróconej formy, a zatem

jest wystarczające do oznaczenia poziomej linii. W praktyce, użycie tego znacznika jest istotne dla strukturyzacji dokumentów i poprawy ich czytelności. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich atrybutów, takich jak 'class' czy 'id', co może ułatwić późniejsze stylizowanie za pomocą CSS. Warto pamiętać, że w HTML5, chociaż można używać atrybutów takich jak 'style' czy 'title', powinny one być stosowane odpowiedzialnie, aby nie zaburzać semantyki dokumentu. Ponadto, korzystanie z tego znacznika jest zgodne z WAI-ARIA, co wspiera dostępność aplikacji webowych.

Pytanie 2

Na ilustracji przedstawiono związek jeden do wielu. Łączy on

A. klucz podstawowy id w tabeli filmy z kluczem podstawowym id w tabeli rezyserzy

B. klucz obcy rezyserzy_id w tabeli filmy z kluczem obcym id w tabeli rezyserzy

C. klucz podstawowy id w tabeli z kluczem obcym rezyserzy_id w tabeli rezyserzy

D. klucz obcy rezyserzy_id w tabeli filmy z kluczem podstawowym id w tabeli rezyserzy

Relacja jeden do wielu jest kluczowym elementem projektowania baz danych i występuje, gdy pojedynczy rekord w jednej tabeli może być powiązany z wieloma rekordami w innej tabeli. W tym przypadku mamy do czynienia z relacją między tabelą 'rezyserzy' i 'filmy'. Klucz podstawowy 'id' w tabeli 'rezyserzy' jest związany z kluczem obcym 'rezyserzy_id' w tabeli 'filmy'. Oznacza to, że jeden reżyser może być autorem wielu filmów. Klucz obcy w tabeli 'filmy' wskazuje na odpowiedni rekord w tabeli 'rezyserzy', co zapewnia integralność danych i umożliwia wykonywanie operacji takich jak JOIN w języku SQL, co jest przydatne przy pobieraniu danych z obu tabel jednocześnie. W praktyce stosowanie kluczy obcych jest standardową praktyką w projektowaniu relacyjnych baz danych, ponieważ ułatwia organizację i normalizację danych. Zrozumienie tych relacji jest niezbędne dla każdego, kto pracuje z bazami danych, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie i analizowanie danych w skomplikowanych systemach informatycznych.

Pytanie 3

Tworzenie struktury logicznej strony internetowej polega na

A. stworzonym zestawie grafik dla strony

B. określeniu adresów URL dla podstron serwisu

C. umiejscowieniu elementów w wyznaczonych lokalizacjach witryny

D. określeniu zawartości witryny

Projektowanie układu strony internetowej to naprawdę ważny krok, który warto dobrze przemyśleć. Chodzi o to, żeby elementy były umieszczone w sensownych miejscach, co z kolei pomaga użytkownikom lepiej się po niej poruszać. Trzeba pamiętać o zasadach UX i UI, bo dzięki nim można stworzyć coś, co będzie intuicyjne i przyjazne. Dobrze jest odpowiednio poukładać tekst, zdjęcia, linki i formularze, żeby wszystko działało sprawnie. Fajnie jest korzystać z siatki do rozmieszczania elementów, bo to pomaga utrzymać ład i równowagę wizualną. Na przykład zasada F-layout świetnie sprawdza się, bo układ przypomina literę „F” i to odpowiada temu, jak ludzie przeglądają treści. Z mojego doświadczenia, ważne jest też, żeby zrozumieć hierarchię wizualną – dzięki temu można lepiej wyróżnić istotne informacje i zaangażować użytkowników.

Pytanie 4

W bazie danych znajduje się tabela o nazwie pracownicy z kolumnami: nazwisko, imię, pensja, wiek. Jak powinna wyglądać składnia polecenia do obliczenia średniej pensji pracowników?

A. select VAR (pracownicy) into pensja

B. select AVG (pensja) from pracownicy

C. select AVG (nazwisko) into pensja

D. select VAR (pensja) from nazwisko

Poprawna odpowiedź, czyli polecenie 'select AVG (pensja) from pracownicy', wykorzystuje funkcję agregującą AVG, która jest standardowo stosowana w SQL do obliczania średniej wartości w kolumnie. W tym przypadku, polecenie to oblicza średnią pensję pracowników zapisanych w tabeli 'pracownicy'. Użycie funkcji AVG jest zgodne z dobrymi praktykami SQL, które zalecają stosowanie odpowiednich funkcji agregujących w celu efektywnego przetwarzania danych. Wartości w kolumnie 'pensja' są analizowane, a wynik zwraca jedną wartość — średnią pensję, co jest niezwykle użyteczne w kontekście raportowania czy analizy wynagrodzeń. Przykładowo, jeśli tabela zawiera pensje 3000, 4000 i 5000, funkcja AVG zwróci 4000. Tego rodzaju zapytania są powszechnie stosowane w raportach kadrowych oraz podczas analizy budżetu w organizacjach, co czyni je niezbędnym elementem wiedzy dla analityków danych oraz programistów baz danych.

Pytanie 5

Jak wygląda instrukcja przypisania wartości do elementu tablicy w języku JavaScript względem tablicy? ```Tablica['technik'] = 'informatyk';```

A. statycznej

B. numerycznej

C. wielowymiarowej

D. asocjacyjnej

Wszystkie inne odpowiedzi są błędne z kilku kluczowych powodów. Statyczna tablica oznaczałaby, że jej rozmiar i elementy są ustalone podczas kompilacji i nie mogą być zmieniane w trakcie działania programu. W JavaScript tablice są dynamiczne, co w pełni przeczy koncepcji statyczności, ponieważ można dodawać, usuwać lub modyfikować elementy w trakcie działania programu. Numeryczne tablice w JavaScript odnoszą się do tablic, które są indeksowane przy użyciu liczb całkowitych. Choć tablice w JavaScript mają domyślnie numeryczną indeksację, w podanym przykładzie użycie stringa jako indeksu wskazuje na typ obiektu asocjacyjnego, a nie numerycznego. Wielowymiarowa tablica to pojęcie, które odnosi się do tablic zawierających inne tablice jako elementy, tworząc struktury o wielu wymiarach. Przykład 'Tablica[\'technik\'] = \'informatyk\';' nie tworzy wielowymiarowej tablicy, lecz jedynie dodaje nowy klucz do obiektu, a nie nową tablicę jako element. Reasumując, żadna z tych odpowiedzi nie zgadza się z właściwym zastosowaniem tablicy jako obiektu asocjacyjnego w JavaScript, co jest kluczem do zrozumienia elastyczności tego języka.

Pytanie 6

Jakiego typu mechanizm zabezpieczeń dotyczący uruchamiania aplikacji jest obecny w środowisku wykonawczym platformy .NET Framework?

A. Mechanizm uruchamiania aplikacji oparty na uprawnieniach kodu (CAS - Code Access Security) i na rolach (RBS - Role-Based Security)

B. Mechanizm uruchamiania aplikacji dla bibliotek klas

C. Mechanizm uruchamiania aplikacji realizowany przez frameworki aplikacji internetowych (ASP.NET)

D. Mechanizm uruchamiania aplikacji realizowany przez funkcję Windows API (Application Programming Interface)

Wiele osób myli odpowiedzi dotyczące mechanizmów wykonywania aplikacji w .NET Framework, wskazując na różne inne opcje, które nie dotyczą bezpośrednio kontroli bezpieczeństwa. Mechanizm realizowany przez Windows API, choć istotny w kontekście interakcji z systemem operacyjnym, nie zapewnia specyficznych mechanizmów kontroli dostępu do zasobów, jak ma to miejsce w przypadku CAS. Windows API jest jedynie zestawem funkcji umożliwiających aplikacjom komunikację z systemem operacyjnym, a nie narzędziem do zabezpieczania aplikacji. Również stwierdzenie, że mechanizm wykonywania aplikacji dla bibliotek klas działa jako mechanizm bezpieczeństwa, jest mylne, ponieważ biblioteki klas same w sobie nie definiują polityki bezpieczeństwa, lecz dostarczają funkcjonalności, które mogą być używane w aplikacjach. Kolejna pomyłka polega na twierdzeniu, że mechanizmy ASP.NET, takie jak autoryzacja i uwierzytelnianie, są odpowiedzialne za kontrolę bezpieczeństwa wykonywania aplikacji. Choć ASP.NET dostarcza narzędzi do zabezpieczania aplikacji webowych, nie są one bezpośrednio związane z mechanizmami bezpieczeństwa na poziomie uruchamiania kodu. Przykładowo, można zastosować CAS w aplikacji ASP.NET, ale samo ASP.NET nie implementuje tego mechanizmu. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi mechanizmami jest kluczowe dla skutecznego wdrażania zabezpieczeń w aplikacjach .NET, co w praktyce przekłada się na lepsze zarządzanie ryzykiem związanym z bezpieczeństwem.

Pytanie 7

W SQL, używanym w bazie danych MySQL, aby przypisać wartość 0 do kolumny przebieg w tabeli samochody, jaką kwerendę należy zastosować?

A. UPDATE przebieg SET 0 TABLE samochody

B. UPDATE samochody SET przebieg = 0

C. UPDATE samochody SET przebieg VALUE 0

D. UPDATE przebieg SET 0 FROM samochody

Wybór złych odpowiedzi pokazuje, że mogą być problemy z zasadami składni SQL. Pierwsza opcja, 'UPDATE przebieg SET 0 TABLE samochody;', jest nietrafiona, bo nie ma takiej składni w SQL, która używałaby słowa 'TABLE' w tym kontekście. Klauzula UPDATE potrzebuje nazwy tabeli, a nie kolumny. Druga odpowiedź 'UPDATE samochody SET przebieg VALUE 0;' też jest błędna, bo SQL nie zna słowa 'VALUE'. W poprawnej składni używamy '=', żeby przypisać wartość, to podstawa. A w trzeciej opcji, 'UPDATE przebieg SET 0 FROM samochody;', widzimy znowu błąd, bo 'FROM' nie jest potrzebne przy aktualizacji, co świadczy o nieporozumieniu z zasadami SQL. Takie pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia podstaw działania baz danych i ich składni, co jest istotne w pracy z SQL. Wiedza na ten temat pomaga tworzyć poprawne zapytania oraz unikać błędnych założeń, co oszczędza czas podczas pisania bardziej skomplikowanych poleceń.

Pytanie 8

Na obrazie przedstawiono projekt układu bloków witryny internetowej. Zakładając, że bloki są realizowane za pomocą znaczników sekcji, ich formatowanie w CSS, oprócz ustawionych szerokości, powinno zawierać właściwość

BLOK 1		BLOK 2
BLOK 3	BLOK 4
BLOK 5

A. clear: both dla wszystkich bloków.

B. clear: both dla bloku 5 oraz float: left dla pozostałych bloków.

C. float: left dla wszystkich bloków.

D. clear: both dla bloku 5 oraz float: left jedynie dla 1 i 2 bloku.

Hmm, tutaj coś poszło nie tak. Wybrałeś opcję z `clear: both`, ale to nie do końca pasuje do tego zadania. `clear: both` w CSS służy głównie do resetowania pływania bloków, więc jak masz blok z tym ustawieniem, to następny nie będzie obok niego, tylko przesunie się na dół. A w tym przypadku nie musisz resetować pływania, bo to nie jest potrzebne. Wiem, że wybór `float: left` dla niektórych bloków może wydawać się dobrym pomysłem, ale żeby wszystko się poprawnie ułożyło, musisz zastosować `float: left` dla wszystkich bloków. I pamiętaj, żeby im ustawić szerokość, bo inaczej bloków może się nie udać ułożyć w poziomie.

Pytanie 9

W PHP typ float oznacza

A. całkowity

B. łańcuchowy

C. zmiennoprzecinkowy

D. logiczny

Wybór typów logicznego, całkowitego lub łańcuchowego jako odpowiedzi na pytanie o float w PHP sugeruje, że mogą być pewne nieporozumienia. Typ logiczny to prawda/fałsz i jest przydatny przy warunkach, ale do liczb się nie nadaje. Typ całkowity, czyli integer, przechowuje tylko liczby całkowite, a float potrzebuje liczb dziesiętnych, które są istotne w obliczeniach zmiennoprzecinkowych. Zrozumienie, co to za typy danych, jest naprawdę istotne w programowaniu, bo niewłaściwe użycie ich może dać nieoczekiwane rezultaty czy błędy w kodzie. Ponadto, łańcuch (string) to sekwencja znaków, i nie powinien być używany do obliczeń. Dlatego ważne, żeby znać różne typy danych i ich zastosowanie, żeby uniknąć problemów i zapewnić, że program będzie działał sprawnie.

Pytanie 10

Na podstawie przypisania wartości do zmiennych zapisanych w języku PHP można stwierdzić, że

$zmienna1 = 15;
$zmienna2 = "15";
$zmienna3 = (string) $zmienna1;

A. zmienna1 i zmienna2 są tych samych typów.

B. zmienna2 i zmienna3 są tych samych typów.

C. wszystkie zmienne są tych samych typów.

D. zmienna1 i zmienna3 są tych samych typów.

Niestety, twoja odpowiedź była nieprawidłowa. Wydaje się, że mogła wynikać z niezrozumienia typów zmiennych w języku PHP. W tym pytaniu zmienna1 była typu int (liczba całkowita), zmienna2 była typu string (ciąg znaków), natomiast zmienna3 była wynikiem rzutowania zmiennej1 na typ string. Stąd wynika, że zmienna2 i zmienna3 są obie typu string. Natomiast zmienna1, pomimo że miała taką samą wartość jak zmienna2 i zmienna3 (15), nie była tego samego typu. W językach programowania typ danych jest ważny, szczególnie przy operacjach porównania czy połączenia różnych typów danych. PHP jest językiem o dynamicznych typach, co oznacza, że typ zmiennej może ulec zmianie w trakcie wykonania skryptu, ale mimo to warto zawsze świadomie operować na typach zmiennych.

Pytanie 11

Przy założeniu, że nie istnieją inne definicje, jakie skutki będzie miało poniższe formatowanie CSS?

<style> td {padding: 30px; } </style>
 …
 <td style="padding: 10px;">Anna</td>
 <td>Ewa</td>

A. marginesy wewnętrzne wszystkich komórek wyniosą 30 px

B. marginesy wewnętrzne wszystkich komórek wyniosą 10 px

C. margines wewnętrzny komórki z napisem Anna wyniesie 10 px, a z napisem Ewa – 30 px

D. margines wewnętrzny komórki z napisem Anna wyniesie 30 px, a z napisem Ewa – 10 px

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w kodzie HTML zastosowano bezpośrednie nadpisanie stylu dla komórki z napisem Anna. Chociaż w sekcji style zdefiniowano, że wszystkie komórki td mają padding 30px, to w przypadku komórki Anna zastosowano style inline, które mają wyższy priorytet i nadpisują ustalone wcześniej wartości. W rezultacie padding dla komórki Anna wynosi 10px. Natomiast dla pozostałych komórek, w tym komórki z napisem Ewa, obowiązuje reguła zdefiniowana globalnie w sekcji style, czyli padding wynosi 30px. Jest to przykład specyficzności w CSS, gdzie style inline są bardziej specyficzne niż style w sekcji style. W praktyce ważne jest, aby rozumieć hierarchię i specyficzność CSS, ponieważ pozwala to na skuteczne zarządzanie stylami i unikanie niezamierzonych zmian w wyglądzie strony. Dobra praktyka nakazuje unikać styli inline na rzecz zewnętrznych arkuszy stylów, co ułatwia zarządzanie kodem i czyni go bardziej czytelnym oraz łatwiejszym w utrzymaniu. Warto też stosować metodologie takie jak BEM, które pomagają w organizacji kodu CSS.

Pytanie 12

W języku HTML kolor biały można przedstawić przy użyciu wartości

A. #000000

B. #255255

C. rgb(FFFF,FF)

D. rgb(255,255,255)

Kolory w HTML można zapisać na kilka sposobów, ale nie każda opcja jest dobra. Zobaczmy błędne odpowiedzi. Pierwsza, #255255, jest zła, bo w systemie szesnastkowym (hex) kolory powinno się zapisywać w formacie #RRGGBB. Tutaj brakuje cyfr, więc to jest błędny zapis. Druga opcja, #000000, to kolor czarny. Wszędzie mamy 0, czyli brak światła w trzech kanałach RGB, co daje nam czarny, a nie biały. Ostatnia odpowiedź, rgb(FFFF,FF), też jest niepoprawna, ponieważ w rgb muszą być liczby całkowite od 0 do 255. Używanie szesnastkowych wartości tutaj to zły pomysł. Generalnie, zrozumienie jak poprawnie zapisywać kolory w HTML jest kluczowe, jeśli chcesz robić fajne i funkcjonalne projekty w sieci.

Pytanie 13

W języku PHP po wykonaniu poniższego fragmentu kodu w zmiennej o nazwie Nowy_Napis zostanie zapisany

$Napis = "ZaWszE SpRaWdZ swoj KoD";
$Nowy_Napis = strtolower($Napis);

A. zAwSZe sPrAwDz SWOJ kOd

B. zawsze sprawdz swoj kod

C. ZaWszE

D. ZAWSZE SPRAWDZ SWOJ KOD

Odpowiedź 'zawsze sprawdz swoj kod' jest poprawna, ponieważ funkcja strtolower() w PHP konwertuje wszystkie znaki w łańcuchu na małe litery. W przypadku podanego kodu, zmienna $Napis zawiera tekst 'ZaWszE SpRaWdZ swoj KoD', który po zastosowaniu funkcji strtolower() przekształca się na 'zawsze sprawdz swoj kod'. Praktyczne zastosowanie tej funkcji jest bardzo istotne w kontekście normalizacji danych wejściowych, szczególnie w aplikacjach internetowych, gdzie wielkość liter może wpływać na sposób przechowywania, wyszukiwania lub porównywania tekstów. Warto również podkreślić, że w przypadku korzystania z baz danych, stosowanie jednolitej konwencji zapisu (np. zawsze małe litery) może zminimalizować ryzyko błędów i niejednoznaczności. Dobrymi praktykami jest także walidacja danych użytkowników oraz przygotowywanie ich do dalszego przetwarzania, co sprzyja lepszej organizacji kodu i efektywności aplikacji.

Pytanie 14

W tabeli Recepta pola Imię oraz Nazwisko odnoszą się do pacjenta, dla którego recepta została wystawiona. Jaką kwerendę należy wykorzystać, aby dla wszystkich recept uzyskać datę ich wystawienia oraz imię i nazwisko lekarza, który je wystawił?

A. SELECT Imie, DataWystawienia FROM Recepta JOIN Lekarz ON Recepta.Lekarz_id = Lekarz.id

B. SELECT Imie, Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta

C. SELECT Lekarz.Imie, Lekarz.Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta

D. SELECT Lekarz.Imie, Lekarz.Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta JOIN Lekarz ON Recepta.Lekarz_id = Lekarz.id

Zauważyłem, że dobrze zrozumiałeś, jak skonstruować kwerendę SQL, która łączy dane lekarza z datą wystawienia recepty. Użycie klauzuli JOIN to kluczowa sprawa, bo dzięki temu możesz połączyć tabele Recepta i Lekarz na podstawie odpowiednich kluczy. Dzięki temu dostajesz imię i nazwisko lekarza, który wypisał daną receptę. Klauzula SELECT, którą używasz, wskazuje, co chcesz zobaczyć – w tym przypadku Imie i Nazwisko z tabeli Lekarz oraz Datę Wystawienia z tabeli Recepta. To jest naprawdę podstawowa umiejętność, która pomaga w pracy z relacyjnymi bazami danych. Z mojego doświadczenia, umiejętność tworzenia takich zapytań, pomoże nie tylko w nauce, ale i w przyszłej pracy, bo baza danych rzadko jest prosta i często trzeba łączyć różne dane. I jeszcze jedna rzecz: używanie JOIN w odpowiedni sposób może przyspieszyć działanie zapytań, co jest ważne, gdy mamy do czynienia z dużą ilością danych.

Pytanie 15

Aby zwiększyć wydajność operacji w bazie danych, należy skupić się na polach, które są często wyszukiwane lub sortowane

A. dodać klucz obcy

B. dodać więzy integralności

C. stworzyć oddzielną tabelę przechowującą wyłącznie te pola

D. utworzyć indeks

Dodawanie kluczy obcych nie jest bezpośrednią metodą na przyspieszenie operacji na bazie danych. Klucze obce są używane do zapewnienia integralności referencyjnej, co oznacza, że ich celem jest zapewnienie spójności danych w relacjach pomiędzy tabelami. Choć klucze obce mogą wpłynąć na wydajność w kontekście zapytań, nie przyspieszają one ani nie optymalizują wyszukiwania w obrębie pojedynczych tabel. Tworzenie osobnych tabel przechowujących tylko te pola również nie jest metodą optymalizacji efektywności wyszukiwania. Tego rodzaju podejście może prowadzić do komplikacji w zarządzaniu danymi oraz zmniejszenia wydajności przy łączeniu tabel w zapytaniach. Dodanie więzów integralności, które zapewniają, że dane w tabelach są poprawne i zgodne z określonymi zasadami, jest również istotne, ale nie wpływa bezpośrednio na szybkość operacji na bazie danych. Takie podejścia mogą prowadzić do błędnych przekonań, że poprawa wydajności bazy danych można osiągnąć poprzez wprowadzenie dodatkowych ograniczeń lub zmian w strukturze danych, co w rzeczywistości może generować dodatkowe koszty obliczeniowe przy wykonywaniu podstawowych operacji. Kluczowe jest stosowanie odpowiednich technik indeksacji, które są powszechnie uznawane za najlepszą praktykę w kontekście optymalizacji zasobów bazy danych.

Pytanie 16

W PHP zmienna $_SERVER zawiera między innymi dane o

A. informacjach związanych z sesjami

B. adresie IP serwera oraz nazwie protokołu

C. nazwie ciasteczek zapisanych na serwerze oraz powiązanych z nimi danych

D. informacjach z formularza przetwarzanego na serwerze

Zmienna superglobalna $_SERVER w PHP gromadzi różnorodne informacje dotyczące bieżącego żądania HTTP oraz środowiska serwera. W szczególności przechowuje dane takie jak adres IP klienta, nazwa protokołu (np. HTTP/1.1), a także inne istotne informacje, takie jak metoda żądania (GET, POST) oraz nagłówki HTTP. Znajomość tych danych jest kluczowa w kontekście programowania aplikacji webowych, ponieważ umożliwia dostosowanie odpowiedzi serwera do specyficznych potrzeb klienta. Przykładowo, można wykorzystać $_SERVER['REMOTE_ADDR'], aby uzyskać adres IP odwiedzającego, co może być istotne w kontekście logowania użytkowników lub analizy ruchu. Ponadto, $_SERVER['SERVER_PROTOCOL'] pozwala na identyfikację używanego protokołu, co jest pomocne przy wdrażaniu funkcji zgodnych z określonymi standardami bezpieczeństwa i wydajności. Praktycznym zastosowaniem tych danych jest implementacja systemów uwierzytelniania lub ograniczanie dostępu na podstawie adresów IP, co wpisuje się w dobre praktyki bezpieczeństwa aplikacji webowych.

Pytanie 17

Aby móc edytować nakładające się na siebie pojedyncze fragmenty grafiki, przy zachowaniu niezmienności pozostałych elementów, powinno się zastosować

A. histogram

B. kanał alfa

C. kadrowanie

D. warstwy

Histogram jest narzędziem analitycznym, które obrazuje rozkład wartości pikseli w obrazie. Choć pomocny w ocenie kontrastu i jasności, nie umożliwia edytowania poszczególnych fragmentów obrazu ani ich separacji, co czyni go niewłaściwym rozwiązaniem w kontekście nakładania zmian na konkretne elementy. Kanał alfa odnosi się do przezroczystości obrazu, co również nie pozwala na niezależne edytowanie nakładających się fragmentów. Może być użyteczny w kontekście maskowania warstw, jednak nie zastąpi funkcjonalności warstw, które pozwalają na pełną kontrolę nad każdym elementem. Kadrowanie to technika polegająca na przycinaniu obrazu, aby skupić się na określonym obszarze. Ta metoda również nie pozwala na edytowanie poszczególnych elementów w obrębie obrazu, lecz ogranicza widoczny obszar. W każdym z tych przypadków pojawia się typowy błąd myślowy polegający na utożsamianiu narzędzi analitycznych lub technik wstępnych z możliwościami edycyjnymi, które oferują warstwy. Współczesne oprogramowanie graficzne standardowo implementuje takie rozwiązania, co czyni je fundamentalnym narzędziem dla każdego grafika.

Pytanie 18

Który z zapisów znacznika

może pojawić się w dokumencie HTML tylko raz, a ponowne jego użycie spowoduje błędy podczas walidacji tego dokumentu?

Wybór innego znacznika

z atrybutami class lub bez atrybutów, takich jak

czy

, może sugerować, że ich użycie nie jest ograniczone do pojedynczego wystąpienia w dokumencie. Te odpowiedzi nie uwzględniają kluczowej zasady dotyczącej atrybutu id, który, jak wcześniej wspomniano, musi być unikalny. Atrybut class z kolei nie ma podobnych ograniczeń; można go wielokrotnie przypisywać różnym elementom, co pozwala na grupowanie stylów. To często prowadzi do nieporozumień, w których użytkownicy mylą pojęcie unikalności id z możliwością wielokrotnego użycia class. Również przy użyciu znacznika

bez jakichkolwiek atrybutów, programiści mogą nieświadomie tworzyć wiele divów, które nie są jednoznacznie identyfikowalne, co może prowadzić do nieefektywnego kodu oraz problemów z dostępnością. Konsolidowanie wiedzy o tym, jak atrybuty wpływają na zachowanie i strukturyzację dokumentu HTML, jest kluczowe dla tworzenia poprawnych i wydajnych aplikacji webowych. W praktyce, zauważając różnice w zastosowaniu id i class, można lepiej organizować kod i unikać błędów walidacji.

Pytanie 19

Aby wykonać kopię zapasową bazy danych w MySQL, jakie polecenie należy zastosować?

A. mysqlreplicate

B. mysqlslap

C. mysqlcheck

D. mysqldump

Wybór polecenia mysqlslap jako metody do tworzenia kopii zapasowych bazy danych jest nieuzasadniony, ponieważ funkcjonalność tego narzędzia jest całkowicie inna. Mysqlslap jest narzędziem do testowania wydajności MySQL, które symuluje obciążenie bazy danych i umożliwia ocenę jej reakcji na różne zapytania. Zamiast służyć do backupu, jest wykorzystywane do analizy i optymalizacji wydajności systemu, co może prowadzić do błędnych wniosków o jego zastosowaniu w kontekście bezpieczeństwa danych. Podobnie, mysqlcheck jest narzędziem używanym do sprawdzania i naprawy tabel w bazach danych MySQL, co oznacza, że nie ma on zastosowania w kontekście tworzenia kopii zapasowych. Jego główną rolą jest diagnostyka i konserwacja bazy danych, a nie zarządzanie danymi. Z kolei mysqlreplicate, jak sama nazwa wskazuje, odnosi się do replikacji bazy danych, co jest zupełnie inną procedurą, mającą na celu zapewnienie wysokiej dostępności i skalowalności poprzez tworzenie duplikatów danych na różnych serwerach. Typowym błędem jest mylenie narzędzi do zarządzania danymi z narzędziami do ich zabezpieczania. Aby skutecznie zarządzać bazą danych, konieczne jest zrozumienie różnicy między tymi funkcjami oraz właściwe dobieranie narzędzi do konkretnych zadań, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności i bezpieczeństwa danych.

Pytanie 20

Która z pętli w PHP umożliwia przeprowadzenie operacji na wszystkich elementach tablicy z automatycznym nadawaniem indeksów jej elementom?

A. while

B. for

C. foreach

D. do...while

Wybór pętli 'for' nie jest odpowiedni, gdyż wymaga ręcznego zarządzania indeksami, co może prowadzić do błędów, szczególnie w przypadku zmieniających się tablic. Pętla 'while' działa na zasadzie powtarzania bloku kodu do momentu spełnienia określonego warunku, co również nie jest optymalne do iteracji po tablicach, ponieważ wymaga dodatkowego zarządzania wskaźnikiem lub indeksem. Z kolei 'do...while' jest podobne do 'while', lecz gwarantuje przynajmniej jedno wykonanie bloku kodu, co w kontekście iteracji po tablicy nie jest koniecznym wymogiem. Pętle te, mimo że są funkcjonalne w swoich kontekstach, nie są zoptymalizowane do pracy z tablicami w PHP, co czyni je mniej praktycznymi w tej konkretnej sytuacji. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niewłaściwej pętli to nieznajomość różnic w zastosowaniu tych konstrukcji oraz niewłaściwe ocenianie kontekstu, w którym są one używane. Zrozumienie struktury danych i odpowiednich narzędzi do ich przetwarzania jest kluczowe dla skutecznego programowania.

Pytanie 21

Który z poniższych sposobów na dodawanie komentarzy do kodu nie jest używany w języku PHP?

A. // komentarz

C. /* komentarz */

D. # komentarz

Komentarze w kodzie PHP są kluczowym aspektem, który wspomaga zrozumienie i utrzymanie kodu. W PHP możemy korzystać z różnych metod komentowania, które są standardowo akceptowane w branży. Użycie # lub // pozwala na tworzenie komentarzy jedno-liniowych, co jest szczególnie przydatne w przypadku krótkich uwag lub przypomnienia o szczególnych funkcjach kodu. Komentarze wielo-liniowe, z kolei, realizowane przy pomocy /* komentarz */ są idealne do bardziej rozbudowanych objaśnień lub do tymczasowego wyłączenia większych bloków kodu podczas testowania. Zastosowaniejest błędne, ponieważ jest to sposób komentowania stosowany w HTML, a nie w PHP. To mylne powiązanie może prowadzić do nieporozumień i błędów w kodzie, szczególnie dla programistów, którzy pracują z różnymi językami programowania. Kluczowe jest, aby przy pracy z różnymi językami programowania znać specyfikę ich składni oraz standardy. W praktyce, niepoprawne stosowanie komentarzy może skutkować poważnymi problemami w zrozumieniu kodu, co może prowadzić do zwiększenia czasu potrzebnego na jego debugowanie oraz mniejsze zrozumienie między członkami zespołu. W związku z tym, istotne jest, aby programiści byli świadomi różnorodnych konwencji komend oraz ich kontekstu, co jest kluczowe dla skutecznej współpracy i efektywności wszystkich pracujących nad projektem.

Pytanie 22

W języku PHP zmienna $_GET jest zmienną

A. predefiniowaną, wykorzystywaną do zbierania wartości formularza po nagłówkach żądania HTTP (dane z formularza nie są widoczne w adresie)

B. predefiniowaną, używaną do przesyłania informacji do skryptów PHP za pośrednictwem adresu URL

C. zwykłą, utworzoną przez autora witryny

D. utworzoną przez autora strony, używaną do przesyłania danych z formularza przez adres URL

Niepoprawne odpowiedzi prowadzą do nieporozumień dotyczących funkcji i konstrukcji zmiennej $_GET. W przeciwieństwie do stwierdzenia, że zmienna ta jest zdefiniowana przez twórcę strony, $_GET jest predefiniowaną zmienną, co oznacza, że jest dostarczana przez PHP jako część jego standardowej biblioteki. Również błędne jest twierdzenie, że dane przekazywane przez $_GET nie są widoczne w adresie URL. W rzeczywistości, jednym z kluczowych elementów działania $_GET jest to, że dane są rzeczywiście dołączane do adresu URL, co czyni je publicznie dostępnymi. Takie podejście może być użyteczne w przypadku, gdy chcemy, aby dane były łatwe do udostępnienia lub w przypadku, gdy chcemy umożliwić użytkownikom zakładanie zakładek na konkretne wyniki wyszukiwania. Niedopuszczalne jest także określanie $_GET jako 'zwykłej' zmiennej, ponieważ jej funkcjonalność jest ściśle związana z interakcją z protokołem HTTP i sposobem, w jaki dane są przesyłane pomiędzy klientem a serwerem. W kontekście aplikacji webowych, kluczowe jest, aby deweloperzy rozumieli nie tylko techniczne aspekty używania $_GET, ale także konsekwencje związane z bezpieczeństwem, takie jak ryzyko ataków XSS (Cross-site scripting) i potrzeba sanitizacji danych, które mogą pochodzić od użytkowników.

Pytanie 23

Jakie wyrażenie logiczne w języku PHP weryfikuje, czy zmienna1 znajduje się w przedziale jednostronnie domkniętym <-5, 10)?

A. $zmienna1 >= -5 && $zmienna1 < 10

B. $zmienna1 <= -5 && $zmienna1 < 10

C. $zmienna1 <= -5 || $zmienna1 < 10

D. $zmienna1 >= -5 || $zmienna1 < 10

Wyrażenie logiczne $zmienna1 >= -5 && $zmienna1 < 10 jest poprawne, ponieważ precyzyjnie określa przedział jednostronnie domknięty <-5, 10). W tym przypadku, aby zmienna1 należała do tego przedziału, musi być większa lub równa -5 oraz jednocześnie mniejsza od 10. To oznacza, że -5 jest włączone do przedziału, podczas gdy 10 już nie. W praktycznym użyciu tego wyrażenia, można je zastosować np. w walidacji danych wejściowych w formularzach, gdzie wartość powinna mieścić się w określonym zakresie. Dobre praktyki programistyczne sugerują, aby zawsze jasno określać zakresy wartości, aby unikać błędów logicznych, co jest szczególnie istotne w obszarze programowania warunkowego. Dodatkowo, proponowane wyrażenie jest również zgodne z zasadami czytelności kodu, ułatwiając jego późniejsze zrozumienie przez innych programistów.

Pytanie 24

Aby zbudować tabelę, należy wykorzystać polecenie

A. CREATE TABLE

B. INSERT INTO

C. ALTER TABLE

D. CREATE DATABASE

Odpowiedzi takie jak 'INSERT INTO', 'ALTER TABLE' oraz 'CREATE DATABASE' wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji poszczególnych poleceń SQL. 'INSERT INTO' jest poleceniem służącym do dodawania nowych wierszy do już istniejącej tabeli, co oznacza, że nie można go używać do tworzenia nowych struktur danych. Typowym błędem myślowym jest mylenie operacji dodawania danych z operacjami tworzenia struktury bazy danych. Z kolei 'ALTER TABLE' służy do modyfikacji istniejących tabel, co obejmuje takie działania jak dodawanie lub usuwanie kolumn, zmiana typów danych kolumn itp. Użytkownicy mogą myśleć, że to polecenie jest odpowiednie do tworzenia tabeli, ponieważ dotyczy tabel, ale w rzeczywistości jest używane w zupełnie innym kontekście. 'CREATE DATABASE' to polecenie, które umożliwia stworzenie nowej bazy danych, co również nie jest tym, o co pytano w kontekście tworzenia tabeli. Niezrozumienie między tworzeniem baz i tabel jest częste, jednak kluczowe jest, aby zrozumieć hierarchię i relacje pomiędzy tymi elementami w systemie zarządzania bazą danych. Dlatego ważne jest, aby przy nauce SQL skupić się na funkcjonalności i kontekście każdego polecenia oraz jego zastosowaniu w praktyce.

Pytanie 25

Wskaż PRAWIDŁOWE stwierdzenie dotyczące polecenia: CREATE TABLE IF NOT EXISTS ADRES(ulica VARCHAR(70) CHARACTER SET utf8);

A. Do tabeli nie można wprowadzać ulic, które zawierają w nazwie polskie znaki

B. IF NOT EXISTS jest stosowane opcjonalnie, aby upewnić się, że tabela nie istnieje już w bazie danych

C. Rekordem tabeli nie może być 3 MAJA

D. Klauzula CHARACTER SET utf8 jest wymagana

Stwierdzenie, że 'IF NOT EXISTS' stosuje się opcjonalnie, aby upewnić się, że brak w bazie danych takiej tabeli, jest jak najbardziej prawdziwe. Klauzula ta jest używana w kontekście tworzenia tabel, aby uniknąć błędu, który wystąpiłby, gdyby tabela o tej samej nazwie już istniała. Dzięki temu programista może mieć pewność, że operacja tworzenia tabeli przebiegnie pomyślnie, bez konieczności wcześniejszego sprawdzania, czy tabela już istnieje. Przykładowo, w praktyce programistycznej, podczas automatyzacji skryptów do zarządzania bazami danych, często wykorzystuje się tę klauzulę, aby zapewnić, że skrypty są odporne na błędy wynikające z istniejących obiektów. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w programowaniu baz danych, które koncentrują się na minimalizowaniu ryzyka i poprawie efektywności pracy.

Pytanie 26

Programista stworzył pętlę w języku C++ mającą na celu obliczenie wartości 5! (5! = 1 * 2 * 3 * 4 * 5). Niestety, popełnił błąd logiczny polegający na tym, że

int a = 1;
for (int i = 1; i < 5; i++)
{
    a = a * i;
}
cout << a;

A. parametr i pętli powinien być zmniejszany zamiast zwiększany

B. parametr i pętli powinien być inicjowany wartością 0, a nie 1

C. zmienna a powinna być ustawiona na 0 zamiast 1

D. w drugim warunku pętli powinno być porównanie i < 6 zamiast i < 5

Podczas analizy błędów w pętli for jednym z kluczowych aspektów jest poprawne inicjowanie i aktualizowanie zmiennych sterujących oraz warunków zakończenia pętli. W kontekście obliczania silni 5 trzeba zwrócić uwagę na to, że inicjowanie zmiennej a wartością 0 zamiast 1 spowodowałoby, że wszystkie mnożenia dadzą wynik 0, co jest fundamentalnym błędem w logice obliczeń silni. Zmienna powinna startować od wartości 1, aby mnożenie było poprawne. Zainicjowanie parametru i wartością 0 zamiast 1 również prowadziłoby do niepoprawnych rezultatów, ponieważ mnożyłoby przez 0 w pierwszej iteracji, co skutkowałoby, że cała silnia wynosiłaby 0. To typowy błąd związany z niewłaściwym zakresem iteracji. Natomiast zmiana w kierunku dekrementacji zamiast inkrementacji nie ma sensu w kontekście tego zadania, gdzie celem jest sekwencyjne przemnożenie przez kolejne liczby naturalne do 5. Takie podejście jest błędne, ponieważ nie odwzorowuje poprawnego algorytmu obliczania silni. Rozumienie poprawnych zakresów i logicznych schodków iteracji w pętlach to kluczowy element w zapobieganiu tego typu błędom i osiąganiu zamierzonych wyników w algorytmach obliczeniowych. Warto pamiętać, że dbanie o poprawność warunków iteracyjnych jest nieodzowne w praktyce programistycznej, aby zapewnić niezawodność i poprawność działania kodu w różnych scenariuszach testowych i produkcyjnych.

Pytanie 27

Aby uruchomić kod JavaScript w przeglądarce, potrzebne jest

A. interpretowanie

B. debugowanie

C. kompilowanie

D. przetwarzanie na kod maszynowy

Wykonywanie kodu JavaScript wymaga zrozumienia różnych procesów, które mogą mylnie sugerować, że debugowanie, zamiana na kod maszynowy czy kompilowanie są kluczowe w tym kontekście. Debugowanie to proces identyfikacji i naprawy błędów w kodzie, który odbywa się już po interpretacji kodu. Kiedy kod jest uruchamiany, programista może używać narzędzi debugujących dostępnych w przeglądarkach, aby analizować działanie skryptu, co jednak nie jest wymogiem do jego wykonania. Zamiana na kod maszynowy oraz kompilowanie dotyczą języków programowania, które nie są interpretowane, a ich kod źródłowy jest przekształcany do postaci zrozumiałej dla procesora przed uruchomieniem. Przykładem mogą być języki takie jak C++ czy Java, które wymagają złożonego procesu kompilacji. W przypadku JavaScript, silnik interpretuje kod w czasie rzeczywistym, co pozwala na natychmiastowe wykonanie skryptów bez wcześniejszego kompilowania, co jest dużą zaletą w kontekście tworzenia aplikacji webowych. Pojęcie kompilacji może prowadzić do nieporozumień, ponieważ niektóre nowoczesne narzędzia, takie jak TypeScript, mogą wymagać kompilacji, ale to nie zmienia faktu, że czysty JavaScript jest interpretowany. Dlatego kluczowym elementem pracy z JavaScript w przeglądarkach jest zrozumienie jego interpretacyjnej natury oraz umiejętność korzystania z narzędzi dostępnych dla programistów.

Pytanie 28

W relacyjnych bazach danych encja jest przedstawiana przez

A. rekord.

B. kwerendę.

C. relację.

D. tabelę.

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące definicji podstawowych elementów relacyjnych baz danych. Rekord, chociaż jest istotnym składnikiem tabeli, nie reprezentuje encji, lecz pojedynczą instancję encji. Mylne jest również utożsamianie tabeli z relacją, ponieważ relacja w kontekście teorii zbiorów odnosi się do zbioru krotek, podczas gdy tabela jest fizycznym i trwałym przedstawieniem tychże zbiorów w bazie danych. Kwerenda natomiast to instrukcja używana do uzyskiwania danych z bazy danych, a nie do ich reprezentacji. To podejście do zrozumienia modeli relacyjnych może prowadzić do błędnych wniosków w projektowaniu baz danych. Dla przykładu, nieumiejętność rozróżnienia między tabelą a rekordem może skutkować niewłaściwym modelowaniem danych, co wpłynie negatywnie na wydajność i integralność bazy danych. Warto zwrócić uwagę na znaczenie właściwego stosowania terminologii oraz zrozumienie struktury danych w relacyjnych bazach danych, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi i ich relacjami.

Pytanie 29

Ile razy wykona się pętla napisana w języku PHP, przy założeniu, że zmienna kontrolna nie jest zmieniana w jej wnętrzu?
for ($i = 0; $i <= 10; $i+=2) { ............ }

A. 5

B. 10

C. 0

D. 6

W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 10, 5, 0 czy 6, można zauważyć, że wynikają one z nieprawidłowego zrozumienia działania pętli for w PHP. Odpowiedź 10 sugeruje, że użytkownik zakłada, iż pętla wykonuje się do 10, co jest błędne, ponieważ na każdym kroku zmienna $i zwiększa się o 2. Użycie 5 jako odpowiedzi może wskazywać na niepoprawne obliczenie liczby iteracji przy założeniu, że pętla mogłaby wykonać się z tylko pięcioma incrementami, co jest również mylące. Wybór 0 jako odpowiedzi jest konsekwencją mylnego założenia, że pętla mogłaby w ogóle nie działać, co jest sprzeczne z logiką, ponieważ pętla rozpoczyna się od $i = 0 i spełnia warunek kontynuacji. Ważne jest, aby podczas analizy pętli skupić się na warunkach początkowych, zmiennej sterującej oraz modyfikacji tej zmiennej w każdym cyklu. Prawidłowe obliczenie liczby iteracji pętli jest kluczowe w programowaniu, ponieważ ma to bezpośredni wpływ na wydajność i efektywność działania algorytmów.

Pytanie 30

Na zakończenie dnia w systemie zarządzania magazynem sklepu spożywczego generowany jest raport, który przedstawia produkty oraz ich dostawców, dla których ilość na stanie jest mniejsza niż 10 sztuk. Do stworzenia tego raportu zastosowano kwerendę

A. SELECT

B. INSERT INTO

C. UPDATE

D. CHECK TABLE

Odpowiedzi takie jak CHECK TABLE, UPDATE i INSERT INTO są niewłaściwe w kontekście opisywanego raportu. CHECK TABLE jest komendą używaną do sprawdzania integralności tabel w bazie danych, ale nie ma zastosowania w kontekście generowania raportów. Nie umożliwia ona pobierania danych ani ich analizowania, co jest kluczowe w przypadku raportowania stanów magazynowych. Z kolei UPDATE to polecenie, które służy do modyfikowania istniejących rekordów w bazie danych. Chociaż może być użyteczne w sytuacjach, gdy chcemy zaktualizować ilość produktów w magazynie, nie ma zastosowania w kontekście generowania raportu, ponieważ nie jest to operacja mająca na celu odczyt danych. Tak samo INSERT INTO jest używane do dodawania nowych rekordów do tabeli. W przypadku raportu, którego celem jest analizy danych, to podejście nie jest ani odpowiednie, ani praktyczne. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie operacji manipulacji danymi z operacjami odczytu. W kontekście efektywnego zarządzania bazami danych, kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych kwerend ma swoje specyficzne zastosowania, a w przypadku raportowania stanów magazynowych jedynie kwerenda SELECT jest odpowiednia, ponieważ umożliwia wydobycie i analizę danych zgodnie z zdefiniowanymi kryteriami.

Pytanie 31

Dla strony internetowej stworzono grafikę rysunek.jpg o wymiarach: szerokość 200 px, wysokość 100 px. Jak można wyświetlić tę grafikę jako miniaturę – pomniejszoną z zachowaniem proporcji, używając znacznika?

Pozostałe odpowiedzi niestety nie trzymają się zasady zachowania proporcji, jak zmniejszamy grafikę. W pierwszej opcji,

zestawione wartości szerokości i wysokości są krzywe, co powoduje zniekształcenie obrazu. Oryginalny rysunek ma proporcje 2:1, a tu wychodzi 1:2, co może wprowadzać ludzi w błąd. W trzeciej opcji,

brak wskazania szerokości i wysokości sprawia, że obrazek wyświetla się w swoim pierwotnym rozmiarze, a to nie jest cel, bo chcemy mieć miniaturę. A ostatnia odpowiedź,

ustala jednakowe wymiary, przez co wychodzi kwadratowa miniaturka, co nie zgadza się z oryginalnymi proporcjami. Generalnie, niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia, dlaczego dbanie o proporcje w grafikach jest takie ważne. To kluczowe zagadnienie w projektowaniu stron, bo dobre proporcje to podstawa estetyki i funkcjonalności wizualnych elementów na stronie.

Pytanie 32

W języku JavaScript zadeklarowano funkcję.

A. zwrócić wartość przeciwną do f

B. wypisać wartość bezwzględną z f

C. wypisać wartość przeciwną do f

D. zwrócić wartość bezwzględną z f

Poprawna odpowiedź to 'zwrócić wartość bezwzględną z f'. Funkcja zapisana w JavaScript przyjmuje argument 'f' i, jeżeli wartość tego argumentu jest mniejsza od zera, przekształca ją na wartość dodatnią poprzez pomnożenie przez -1. W przeciwnym razie, wartość 'f' pozostaje bez zmian. Na końcu funkcja zwraca wartość 'f', co oznacza, że po ewentualnej konwersji, zwróci wartość bezwzględną. Zastosowanie tej funkcji jest praktyczne w różnych kontekstach programistycznych, na przykład w sytuacjach, gdy potrzebujemy obliczyć odległość, która nie powinna być ujemna, czy też w algorytmach związanych z analizą danych, gdzie wartości ujemne mogą prowadzić do błędów wynikowych. Wartości bezwzględne są kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak obliczenia numeryczne czy analiza statystyczna, gdzie przekształcanie danych do formy nieujemnej jest fundamentalne. Używanie takich funkcji jest zgodne z zasadami dobrych praktyk programistycznych, co podkreśla znaczenie jasnych i zrozumiałych metod przetwarzania danych.

Pytanie 33

W formularzu umieszczono kontrolki do podania imienia oraz nazwiska. Który z atrybutów odpowiada za wyświetlanie sugestii w polu kontrolki, która znika, gdy użytkownik zaczyna wpisywanie wartości?

<label for="imie">Imię: </label> <input id="imie" value="Wpisz dane" title="Wpisz imię"><br>
 <label for="nazw">Nazwisko: </label> <input id="nazw" placeholder="Wpisz dane" title="Wpisz nazwisko">

A. placeholder

B. title

C. value

D. for

Atrybut "placeholder" jest kluczowym elementem w formularzach HTML, który definiuje tekst podpowiedzi umieszczony w polu kontrolki. Tekst ten zniknie, gdy użytkownik zacznie wpisywać dane, co pozwala na zapewnienie bardziej intuicyjnego interfejsu. W przypadku przykładowego formularza, atrybut "placeholder" jest użyty w polu nazwiska, co stanowi doskonały przykład jego praktycznego zastosowania. Dobrą praktyką jest stosowanie atrybutu "placeholder" w formularzach, ponieważ wprowadza on klarowność i ułatwia użytkownikom wypełnianie formularzy, jednocześnie zmniejszając ryzyko błędów. Atrybut ten nie tylko poprawia doświadczenia użytkownika, ale także zwiększa dostępność formularzy, ponieważ pozwala osobom korzystającym z czytników ekranu lepiej zrozumieć, jakie dane są wymagane. Warto również zauważyć, że "placeholder" nie powinien być używany jako substytut etykiety, która jest niezbędna do poprawnej dostępności i użyteczności. Etykiety powinny być zawsze stosowane, a "placeholder" powinien pełnić jedynie funkcję pomocniczą.

Pytanie 34

Zapis CSS w postaci: ```ul{ list-style-image:url('rys.gif');}``` spowoduje, że na stronie internetowej

A. rys.gif będzie służyć jako tło dla nienumerowanej listy

B. każdy element listy zyska indywidualne tło pochodzące z grafiki rys.gif

C. rysunek rys.gif zostanie wyświetlony jako punkt listy nienumerowanej

D. punktorem nienumerowanej listy stanie się rys.gif

W CSS właściwość 'list-style-image' służy do określenia obrazu, który ma być użyty jako znacznik punktu dla list nienumerowanych. W podanym przykładzie zapis 'ul{ list-style-image:url('rys.gif'); }' informuje przeglądarkę, aby zamiast domyślnego punktu, wykorzystała obrazek 'rys.gif'. Oznacza to, że każdy element listy (li) w tej nienumerowanej liście będzie miał przypisany obraz jako punkt. To podejście jest zgodne ze standardami CSS i jest szeroko stosowane w celu dodania indywidualnego stylu do elementów listy. Przykładowo, zamiast tradycyjnego kropkowania, możemy użyć ikon lub obrazów, które lepiej oddają tematykę strony. Ważne jest, aby plik graficzny był dostępny i poprawnie załadowany, co zapewni, że znacznik wyświetli się na stronie. Istotne jest również, aby pamiętać o optymalizacji obrazków dla sieci, co może poprawić szybkość ładowania strony.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Sklep online używa tabeli faktury. W trakcie generowania faktury pole dataPlatnosci nie zawsze zostaje uzupełnione. Aby to skorygować, na zakończenie dnia trzeba wpisać bieżącą datę do rekordów, w których to pole nie jest wypełnione. Można to osiągnąć za pomocą kwerendy

A. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURDATE() WHERE dataPlatnosci IS NULL;

B. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURDATE() WHERE dataplatnosci = '0000-00-00';

C. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURTIME() WHERE id = 3;

D. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURTIME() WHERE dataPlatnosci IS NOT NULL;

Wybór innych opcji jest nieco problematyczny. Kwerenda, która ustawia dataPlatnosci na CURTIME() w wierszach, gdzie id = 3, nie jest zbyt sensowna, bo odnosi się tylko do jednego rekordu. Poza tym, CURTIME() zwraca czas, a nie datę, a w kontekście faktur to nie ma sensu, bo powinny mieć datę płatności, a nie tylko czas. Kolejna sprawa to aktualizacja dat w wierszach, gdzie dataPlatnosci IS NOT NULL, co prowadzi do utraty ważnych informacji. Tego typu podejście jest sprzeczne z zasadami ochrony danych i może narobić bałaganu przy audytach. I ostatnia opcja, która ustawia datę na '0000-00-00', to kompletna katastrofa. Takie coś wprowadza błędne dane, które mogą wywołać problemy później. Użycie '0000-00-00' jako znacznika braku daty jest do bani i może prowadzić do nieporozumień. Lepiej używać NULL, bo to standard w SQL. Wybierając złe opcje, nie tylko ograniczasz funkcjonalność, ale także łamiesz zasady dobrego zarządzania danymi.

Pytanie 37

Jaki zestaw liczb zostanie wyświetlony w wyniku działania pętli napisanej w języku PHP?

$liczba = 10;
while ($liczba < 50) {
  echo "$liczba ";
  $liczba = $liczba + 5;
}

A. 10 15 20 25 30 35 40 45 50

B. 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45

C. 10 15 20 25 30 35 40 45

D. 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50

Prawidłowa odpowiedź to 10 15 20 25 30 35 40 45 ponieważ pętla while w języku PHP działa na zasadzie sprawdzania warunku przed każdą iteracją. W tym przypadku zmienna $liczba jest inicjalizowana wartością 10 a warunek w pętli sprawdza czy $liczba jest mniejsza niż 50. Wartość zmiennej jest wypisywana i następnie zwiększana o 5 w każdym kroku iteracyjnym. Pętla zakończy się gdy $liczba osiągnie wartość 50 lub większą. Dlatego ostatnią wypisaną wartością będzie 45 gdyż po dodaniu 5 zmienna $liczba wyniesie 50 i przestanie spełniać warunek pętli. Takie konstrukcje pętli są powszechne w programowaniu szczególnie gdy mamy do czynienia z iteracją po stałych przedziałach liczbowych. Stosowanie pętli while jest zalecane w przypadku gdy liczba iteracji nie jest z góry znana a jedynie zależy od spełnienia określonego warunku. Ważne jest by pamiętać o możliwości nieskończonej pętli jeśli warunek nigdy nie zostanie spełniony co może prowadzić do błędów wykonania programu. Praktycznym zastosowaniem takiej pętli jest iteracja po zbiorze danych którego rozmiar zależy od zewnętrznych czynników np danych wejściowych od użytkownika lub zawartości pliku.

Pytanie 38

W PHP użyto funkcji is_float(). Które z wymienionych wywołań tej funkcji zwróci wartość true?

A. is_float(3.34)

B. is_float(334)

C. is_float('3,34')

D. is_float(NULL)

W przypadku odpowiedzi is_float('3,34') oraz is_float(334) obie są nieprawidłowe z powodów związanych z typem danych. Pierwsza z nich przekazuje wartość jako ciąg znaków (string) z przecinkiem, co w PHP nie jest interpretowane jako liczba zmiennoprzecinkowa. PHP nie rozumie przecinka jako separatora dziesiętnego, co prowadzi do błędu w rozpoznawaniu typu. Wartości numeryczne powinny być podawane w formie, która jest zgodna z oczekiwaną konwencją, co w większości języków programowania, w tym PHP, wymaga kropki jako separatora dziesiętnego. Tak więc, is_float('3,34') zwróci false, ponieważ argument nie jest typu float. W przypadku is_float(334), wartość ta jest liczbą całkowitą (integer), co również nie spełnia kryteriów funkcji is_float(). W kontekście programowania, bywa, że programiści mylą różne typy danych i ich konwersje, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat typów. Ostatnia odpowiedź, is_float(NULL), również zwraca false, ponieważ NULL nie jest typem danych numerycznych. Użycie NULL często stosowane jest do reprezentowania braku wartości, co jest odrębnym stanem od jakiejkolwiek liczby. Zrozumienie różnicy między typami danych oraz odpowiednie ich użycie jest fundamentem efektywnego programowania i uniknięcia wielu błędów w aplikacjach.

Pytanie 39

Definicja stylu zaprezentowana w CSS odnosi się do odsyłacza, który

a:visited {color: orange;}

A. jeszcze nie był odwiedzony

B. został wcześniej odwiedzony

C. wskaźnik myszy znajduje się nad nim

D. posiada błędny adres URL

Odpowiedź "został wcześniej odwiedzony" jest prawidłowa, ponieważ definicja stylu CSS `a:visited {color: orange;}` dotyczy odsyłaczy, które zostały już odwiedzone przez użytkownika. W CSS pseudo-klasa `:visited` jest stosowana do stylizacji odsyłaczy, które prowadzą do stron, które użytkownik już otworzył. Dzięki tej możliwości, twórcy stron internetowych mogą wprowadzać różne kolory dla odwiedzonych i nieodwiedzonych linków, co pozwala na szybszą orientację użytkowników w treści strony. Na przykład, jeżeli na stronie znajduje się wiele linków, użytkownik może łatwiej zrozumieć, które z nich już kliknął, a które są nowe. Dobrą praktyką jest stosowanie kontrastowych kolorów dla odsyłaczy, aby zwiększyć ich dostępność i użyteczność. Warto również zauważyć, że przeglądarki mogą mieć różne ograniczenia dotyczące stylizacji odwiedzonych linków, co jest podyktowane względami prywatności użytkowników. Z tego powodu zaleca się, aby nie opierać funkcjonalności strony jedynie na wyglądzie odwiedzonych linków.

Pytanie 40

Wskaż, który paragraf jest sformatowany przy użyciu podanego stylu CSS?

A. Paragraf 3

B. Paragraf 2

C. Paragraf 4

D. Paragraf 1

Paragraf 4 jest prawidłowo sformatowany zgodnie z przedstawionym stylem CSS. W stylu tym zastosowano cztery właściwości: font-family o wartości serif co sugeruje użycie czcionki o kroju szeryfowym background-color ustawiony na Teal co ustawia tło na ciemnozielony kolor color ustawiony na White co oznacza że tekst powinien być biały oraz font-style ustawiony na italic co powoduje że tekst jest pochylony. Paragraf 4 spełnia te kryteria jest napisany czcionką szeryfową ma ciemnozielone tło biały tekst i jest kursywą. Zastosowanie takich stylów jest częste w projektowaniu stron internetowych gdzie ważne jest czytelne i estetyczne przedstawienie informacji. Używanie odpowiednich stylów CSS pozwala na lepszą organizację wizualną treści co jest kluczowe w tworzeniu interfejsów przyjaznych dla użytkownika. Stylowanie w CSS wspiera standardy takie jak CSS3 które wprowadzają nowe właściwości i ulepszenia umożliwiające bardziej zaawansowane i wydajne metody formatowania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej