Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 23:25
  • Data zakończenia: 18 maja 2025 23:39

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Rodzajem rośliny, która jest uprawiana głównie dla kolorowych oraz długo utrzymujących się na krzewie żółtych, pomarańczowych lub czerwonych owoców, jest

A. mahonia pospolita (Mahonia aquifolium)
B. pigwo wiec japoński (Chaenomeles japonica)
C. winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia)
D. ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea)
Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) to gatunek rośliny, który jest ceniony za swoje dekoracyjne owoce, które występują w odcieniach żółtego, pomarańczowego i czerwonego. Owoce te utrzymują się na krzewie przez długi czas, co czyni je atrakcyjnym elementem ogrodów przez cały rok. Ognik jest również bardzo odporny na warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest łatwy w uprawie. W ogrodnictwie, ognik szkarłatny jest często wykorzystywany jako roślina osłonowa, ponieważ dobrze znosi przycinanie i można go formować w różne kształty. Ponadto, owoce ognika są źródłem pożywienia dla ptaków, co dodatkowo wspiera bioróżnorodność w ogrodzie. Warto również zauważyć, że ognik jest często stosowany w projektach krajobrazowych, gdzie jego intensywne kolory mogą dodać życia i dynamiki do przestrzeni. Jako roślina z rodziny róży, ognik szkarłatny powinien być sadzony w słonecznych lub półcienistych miejscach, z dobrze przepuszczalną glebą, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie.
Pytanie 2

W rejonie gospodarstwa szkółkarskiego znajdującego się w okolicach Suwałk nie zaleca się prowadzenia uprawy na gruncie

A. buka pospolitego (Fagus sylvatica), sosny wejmutki (Pinus strobus)
B. kasztana jadalnego (Castanea sativa), sosny himalajskiej (Pinus wallichiana)
C. platanolistnego klonu (Platanus x hispanica), świerka pospolitego (Picea abies)
D. dębu szypułkowego (Quercus robur), świerka kaukaskiego (Picea orientalis)
Kasztan jadalny i sosna himalajska to naprawdę fajne drzewka do uprawy w okolicach Suwałk. Mają sporo zalet, bo dobrze rosną w tamtejszych warunkach. Kasztan jadalny wymaga żyznej gleby, więc to świetny wybór, jeśli ktoś chce mieć zdrowe drzewo, które będzie dawało owoce. Z kolei sosna himalajska ma ładne drewno i dobrze wygląda w ogrodzie, a do tego jest wytrzymała na różne warunki. Wybierając drzewka, dobrze jest zwrócić uwagę na to, co im pasuje - gleba, klimat, wszystko to ma znaczenie. Wiedza na ten temat może pomóc w osiągnięciu sukcesu w szkółkarstwie, ja zawsze staram się brać pod uwagę te aspekty.
Pytanie 3

Jakie owady powodują intensywne deformacje wierzchołkowych liści roślin?

A. Mszyce
B. Biedronki
C. Acarina
D. Poczwarki
Chrząszcze, gąsienice i przędziorki to różne grupy szkodników, które mogą być problemem dla roślin, ale działają na nie w inny sposób niż mszyce. Chrząszcze, czyli dorosłe owady, mogą jeść liście od krawędzi, co powoduje otwory, ale nie pofałdowują ich. Gąsienice, jako larwy motyli i ćm, żerują na liściach, ale efekt jest inny – liście są po prostu zjedzone, a nie pofałdowane. Przędziorki za to żywią się sokami roślinnymi, a ich objawy to raczej żółknięcie lub czerwienienie liści. Bardzo ważne jest, żeby wiedzieć, jak te różne szkodniki działają, bo tylko wtedy można dobrze zaplanować, jak je kontrolować i lepiej dbać o rośliny.
Pytanie 4

Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 nie odnosi się do obliczania wydatków na

A. obsadzenie rabat kwiatowych
B. wykonanie instalacji elektrycznej
C. sadzenie krzewów
D. wykonanie trawnika
Wykonanie instalacji elektrycznej nie jest objęte Katalogiem Nakładów Rzeczowych nr 2-21, ponieważ katalog ten koncentruje się na nakładach związanych z pracami w zakresie zagospodarowania terenów zielonych, takich jak obsadzenie kwietników, wykonanie trawników czy sadzenie krzewów. Instalacja elektryczna to złożony proces, który wymaga specjalistycznych umiejętności oraz wiedzy technicznej, a także stosowania odpowiednich norm i przepisów budowlanych. Przykładowo, podczas wykonywania instalacji elektrycznej należy przestrzegać norm PN-IEC 60364 dotyczących instalacji elektrycznych niskiego napięcia. W praktyce, aby prawidłowo zaprojektować i wykonać instalację elektryczną, wykonawcy muszą uwzględnić różne aspekty, takie jak dobór odpowiednich materiałów, zabezpieczeń oraz obliczeń obciążeniowych. Dlatego też Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 nie ma zastosowania w kontekście obliczania nakładów na te prace.
Pytanie 5

Jakie pnącze powinno się wybrać do obsadzenia podpory znajdującej się w słonecznym miejscu, aby jesienią uzyskać efekt kolorystycznego zharmonizowania z rosnącym w pobliżu sumakiem octowcem (Rhus typhina)?

A. Winobluszcz trójklapowy (Parthenocissus tricuspidata)
B. Glicynia kwiecista (Wisteria floribunda)
C. Bluszcz pospolity (Hedera helix)
D. Dławisz okrągłolistny (Celastrus orbiculatus)
Winobluszcz trójklapowy (Parthenocissus tricuspidata) to pnącze, które doskonale sprawdza się w warunkach słonecznych, a jego liście zmieniają kolor na intensywny czerwony i purpurowy jesienią, co tworzy efektowne zharmonizowanie z intensywnymi barwami sumaka octowca (Rhus typhina). To pnącze charakteryzuje się szybkim wzrostem oraz dużą odpornością na różnorodne warunki atmosferyczne, co czyni je popularnym wyborem w ogrodnictwie. Winobluszcz dobrze przylega do podpór, dzięki czemu może tworzyć gęste, kolorowe okrycie. Stosując go w pobliżu sumaka, uzyskujemy nie tylko efekt estetyczny, ale również korzystne dla ekosystemu połączenie różnych gatunków roślin, które mogą wspierać lokalne owady i ptaki. Winobluszcz preferuje gleby żyzne i dobrze przepuszczalne, dlatego ważne jest, aby odpowiednio przygotować stanowisko przed sadzeniem, co może obejmować wzbogacenie gleby o materię organiczną. Dodatkowo, pnącze to nie wymaga intensywnej pielęgnacji, co sprawia, że jest idealnym wyborem dla osób poszukujących roślin łatwych w uprawie i efektownych.
Pytanie 6

Podaj właściwą sekwencję działań technologicznych związanych z użyźnianiem gleby obornikiem na terenie, gdzie występują chwasty?

A. Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, przekopanie podłoża
B. Usunięcie chwastów, przekopanie podłoża, rozłożenie obornika
C. Rozłożenie obornika, usunięcie chwastów, przekopanie podłoża
D. Rozłożenie obornika, przekopanie podłoża, usunięcie chwastów
Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, a następnie przekopanie podłoża to poprawna kolejność działań przy użyźnianiu gleby obornikiem, zwłaszcza w terenie zachwaszczonym. Usunięcie chwastów jest kluczowym pierwszym krokiem, ponieważ pozwala na uniknięcie konkurencji pomiędzy roślinami uprawnymi a chwastami o dostępne składniki odżywcze oraz wodę. Ponadto, chwasty mogą być źródłem szkodników oraz chorób, które mogą zaszkodzić roślinom uprawnym. Następnie, po usunięciu chwastów, rozkładamy obornik, który dostarcza niezbędnych składników odżywczych, takich jak azot, fosfor i potas, poprawiając żyzność gleby. Obornik nie tylko wzbogaca glebę, ale także poprawia jej strukturę, co sprzyja lepszemu zatrzymywaniu wody. Ostatnim krokiem jest przekopanie podłoża, co pozwala na równomierne wymieszanie obornika z glebą, a także na poprawę aeracji i struktury gleby, co korzystnie wpływa na rozwój systemu korzeniowego roślin. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami w rolnictwie ekologicznym, które kładzie duży nacisk na zachowanie równowagi w ekosystemie glebowym.
Pytanie 7

Jaką technologię uprawy roślin można zastosować w gospodarstwie ogrodniczym, które nie dysponuje tunelami ani ogrzewanymi szklarniami?

A. Uprawianie roślin doniczkowych
B. Rozmnażanie roślin jednorocznych z rozsady
C. Pędzenie roślin cebulowych
D. Rozmnażanie krzewów z sadzonek zdrewniałych
Wybór metod rozmnażania roślin jednorocznych z rozsady oraz pędzenia roślin cebulowych w kontekście gospodarstwa ogrodniczego, które nie dysponuje tunelami i ogrzewanymi szklarniami, nie jest trafny. Rozmnażanie roślin jednorocznych z rozsady to technika, która wymaga zapewnienia odpowiednich warunków do kiełkowania nasion, a także optymalnej temperatury i wilgotności, co jest trudne do osiągnięcia bez kontrolowanych warunków, jakimi dysponują tunele czy szklarnie. W przypadku pędzenia roślin cebulowych, metoda ta również wymaga precyzyjnej kontroli temperatury i światła, aby uzyskać pożądany efekt wzrostu cebul. Takie podejście może prowadzić do niepowodzeń, ponieważ rośliny nie będą miały odpowiednich warunków do rozwoju, co w efekcie skutkuje słabymi plonami. Uprawa roślin doniczkowych z kolei, wymaga przestrzeni oraz odpowiednich pojemników, które muszą być umieszczone w miejscach zapewniających ich właściwy rozwój, co w przypadku braku tuneli i szklarni również staje się wyzwaniem. Ponadto, często popełnianym błędem jest brak zrozumienia, że wiele roślin doniczkowych, jak również jednorocznych, wymaga szczególnej opieki w zakresie nawadniania i nawożenia, co może być problematyczne w warunkach ograniczonego dostępu do odpowiednich technologii uprawy. Zrozumienie specyfiki tych metod oraz ich wymagań jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w ogrodnictwie.
Pytanie 8

Trawnik o formie prostokąta o wymiarach 40 m x 20 m, w projekcie koncepcyjnym w skali 1 : 50, przyjmie wymiary

A. 8 cm x 4 cm
B. 4 cm x 2 cm
C. 80 cm x 40 cm
D. 20 cm x 10 cm
Odpowiedź 80 cm x 40 cm jest poprawna, ponieważ wymiary prostokąta trawnika (40 m x 20 m) muszą być przeliczone na skalę 1:50. W praktyce oznacza to, że każda jednostka miary w rzeczywistości jest dzielona przez 50. Zatem długość 40 m w rzeczywistości przekłada się na 40 m / 50 = 0,8 m, co w centymetrach wynosi 80 cm. Z kolei szerokość 20 m w tej samej skali daje 20 m / 50 = 0,4 m, co odpowiada 40 cm. Tak więc wymiary trawnika w projekcie koncepcyjnym wynoszą 80 cm x 40 cm. Ta metoda przeliczania wymiarów jest powszechnie stosowana w architekturze i projektowaniu, aby ułatwić wizualizację i planowanie przestrzenne. Stosowanie skal w projektach jest kluczowe, aby zachować proporcje i umożliwić dokładne wykonanie robót budowlanych, co jest zgodne z normami branżowymi takimi jak PN-EN 1991, które podkreślają znaczenie precyzyjnych wymiarów w projektach budowlanych.
Pytanie 9

Zieleń miejska w kontekście zabudowy jednorodzinnej zaliczana jest do terenów zielonych

A. towarzyszące różnym obiektom.
B. specjalnego przeznaczenia.
C. wypoczynkowo-wycieczkowe.
D. otwarte.
Odpowiedź "towarzyszące różnym obiektom" jest prawidłowa, ponieważ zieleń miejska w kontekście zabudowy indywidualnej zazwyczaj występuje w formie terenów zieleni, które są integralną częścią przestrzeni mieszkalnej. Takie tereny pełnią różnorodne funkcje, w tym poprawiają estetykę otoczenia, zwiększają komfort życia mieszkańców oraz przyczyniają się do ochrony środowiska poprzez redukcję zanieczyszczeń powietrza i zwiększenie bioróżnorodności. Przykłady takiej zieleni to ogrody przydomowe, alejki z drzewami, czy skwery osiedlowe. Warto zaznaczyć, że zgodnie z definicjami zawartymi w aktach prawnych dotyczących planowania przestrzennego, tereny te powinny być projektowane z uwzględnieniem zasad zrównoważonego rozwoju oraz dbałości o ekosystemy miejskie. W praktyce oznacza to, iż projektanci i architekci krajobrazu powinni stosować sprawdzone metody, takie jak tworzenie przestrzeni zielonych, które wspierają lokalną faunę i florę, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju miast.
Pytanie 10

Cis pospolity (Taxus baccata) nie jest wykorzystywany na placach zabaw dla dzieci, ponieważ posiada

A. bardzo ciemną barwę, co wprowadza ponurą atmosferę
B. trujące: pestki czerwonych owoców, korę, drewno i szpilki
C. kłujące, ostre igły
D. zbyt wielkie wymiary oraz zacienia teren zabaw
Cis pospolity (Taxus baccata) jest rośliną, która zawiera substancje toksyczne, co czyni go nieodpowiednim do stosowania na placach zabaw dla dzieci. Wszystkie części rośliny, w tym pestki czerwonych owoców, kora, drewno oraz igły, zawierają alkaloidy, które mogą być szkodliwe dla zdrowia. Spożycie jakiejkolwiek części cisa może prowadzić do objawów zatrucia, takich jak zawroty głowy, nudności, a w poważnych przypadkach nawet do śmierci. Z tego względu, w projektowaniu przestrzeni rekreacyjnych dla dzieci, należy stosować rośliny, które są nietoksyczne oraz bezpieczne. Standardy dotyczące projektowania placów zabaw, takie jak normy EN 1176, zalecają unikanie roślin, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia użytkowników. Przykładem bezpiecznych roślin mogą być krzewy owocowe lub kwiatowe, które nie tylko są estetyczne, ale także przyjazne dla dzieci. Wiedza na temat toksyczności niektórych roślin jest kluczowa w zapewnieniu bezpieczeństwa przestrzeni zabaw.
Pytanie 11

Jaką metodę sadzenia zaleca się do założenia wąskiego, bardzo zwartego żywopłotu z cisu pospolitego (Taxus baccata)?

A. Jednorzędowo, w dołach
B. Jednorzędowo, w rowach
C. W trójkę, w rowach
D. W trójkę, w dołach
Sadzenie cisu pospolitego (Taxus baccata) w sposób jednorzędowy, w rowach, jest najbardziej efektywną metodą dla uzyskania zwartego i gęstego żywopłotu. Ta technika pozwala na odpowiednie rozłożenie roślin, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi oraz lepszemu rozwojowi korzeni. Rowy zapewniają odpowiednie warunki do osadzania roślin, poprawiając drenaż gleby i umożliwiając lepszą penetrację wody oraz składników odżywczych. Przy takiej formie sadzenia, rośliny nie tylko mają wystarczająco miejsca na wzrost, ale również tworzą zwarte ściany, co jest pożądane w przypadku żywopłotu. Ponadto, jednorzędowe sadzenie ułatwia pielęgnację, na przykład przycinanie i nawożenie. W praktyce, zaleca się zachowanie odstępów od 50 do 100 cm między roślinami, co pozwala na ich równomierny rozwój. Stosowanie tej metody jest zgodne z zaleceniami wielu ekspertów w dziedzinie ogrodnictwa oraz standardami nawadniania i pielęgnacji roślin ozdobnych, co potwierdza jej skuteczność.
Pytanie 12

Do grupy roślin drzewiastych nie wliczamy takich gatunków jak:

A. surmia, złotlin chiński, glediczia trójcieniowa
B. parzydło leśne, zawilec gajowy, smagliczka skalna
C. jaśminowiec wonny, trzmielina Fortune'a, barwinek pospolity
D. hortensja ogrodowa, irga pozioma, wrzos pospolity
Dobra odpowiedź! Parzydło leśne, zawilec gajowy i smagliczka skalna rzeczywiście nie są roślinami drzewiastymi. Parzydło leśne to taka zielna roślina, ma fajne pędy, ale nie wyrośnie na drzewo. Zawilec gajowy też jest zielny, a smagliczka skalna to w ogóle roślinka, która lubi skaliste miejsca. Z kolei rośliny drzewiaste, jak dąb czy sosna, mają zdrewniałe pędy i są ważne dla środowiska, bo stabilizują glebę i dają schronienie innym zwierzętom. Jak w ogrodnictwie planujesz przestrzeń, to warto wiedzieć, co sadzić, żeby wszystko pięknie rosło!
Pytanie 13

Jaki sposób przygotowania roślin do sadzenia jest odpowiedni dla rozsady pelargonii ogrodowej uprawianej w pojemnikach?

A. Zredukowanie pędów o połowę oraz podlanie
B. Skrócenie korzeni o 50% oraz pozbycie się suchych liści
C. Usunięcie uszkodzonych części rośliny i podlanie
D. Przycięcie korzeni oraz pędów
Usunięcie uszkodzonych części rośliny oraz podlanie to kluczowe kroki przygotowania rozsady pelargonii ogrodowej do sadzenia. W praktyce, usunięcie uszkodzonych lub chorych liści oraz pędów wspomaga zdrowy wzrost rośliny i minimalizuje ryzyko rozprzestrzeniania się chorób. Przygotowując rośliny w ten sposób, zapewniamy im lepsze warunki do adaptacji po przesadzeniu. Podlanie jest istotne, ponieważ dostarcza roślinom niezbędną wilgoć, co ułatwia ich aklimatyzację w nowym środowisku. Ważne jest, aby woda była równomiernie rozprowadzona, co można osiągnąć przez delikatne podlewanie, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni. Zgodnie z zaleceniami agronomów, regularne monitorowanie stanu roślin po przesadzeniu oraz odpowiednie nawożenie wspiera ich dalszy rozwój. Standardy branżowe podkreślają również znaczenie uniknięcia stresu roślin podczas sadzenia, a usunięcie uszkodzonych części znacząco w tym pomaga.
Pytanie 14

Rodzajem o giętkich, wspinających się i owijających wokół podpór pędach, jest

A. wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum)
B. magnolia japońska (Magnolia kobus)
C. pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)
D. tawuła japońska (Spirea japonica)
Wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum) to naprawdę fajna roślina. Ma miękkie, elastyczne pędy, które potrafią się wspinać i owijają wokół różnych podpór. Dlatego właśnie często się go sadzi w ogrodach, bo świetnie wygląda na altanach i murach. A jego kwiaty są super pachnące i przyciągają owady, co jest ekstra, bo wspiera lokalne ekosystemy. Generalnie, wiciokrzew jest łatwy w uprawie, bo jest odporny na różne warunki glebowe i klimatyczne. Także jak chcesz, żeby Twój ogród był piękny i przyjazny dla przyrody, to to jest dobra opcja.
Pytanie 15

Podczas przeprowadzania szczegółowej inwentaryzacji drzewostanu obwód pnia drzewa rosnącego w pasie drogowym powinien być mierzony nad poziomem gruntu na wysokości

A. 130 cm
B. 100 cm
C. 120 cm
D. 150 cm
Pomiar obwodu pnia drzewa w pasie drogowym na wysokości 130 cm nad poziomem gruntu jest zgodny z powszechnie przyjętymi standardami w dziedzinie inwentaryzacji drzewostanów. Wysokość ta została ustalona, aby zapewnić jednorodność pomiarów oraz uwzględnić naturalną ekspansję pnia w miarę wzrostu drzewa. W praktyce, pomiar na tej wysokości pozwala na eliminację zniekształceń, które mogą wystąpić w dolnych partiach pnia, na przykład z powodu zgrubień czy uszkodzeń. Zgodnie z normą PN-EN ISO 3340, pomiar na wysokości 130 cm jest rekomendowany jako standardowy, co ma na celu uzyskanie wiarygodnych danych do oceny stanu drzew oraz ich wartości w kontekście zarządzania pasem drogowym. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie raportu o stanie drzewostanu, który jest wymogiem podczas projektowania nowych inwestycji drogowych oraz oceny ich wpływu na środowisko. Rekomendowane jest również przeprowadzanie tych pomiarów w porze, gdy drzewa nie są osłonięte liśćmi, aby uzyskać możliwie najdokładniejsze wyniki.
Pytanie 16

Osoba przeprowadzająca inspekcję starszych drzew jest głównie narażona na

A. poparzenie ciała płomieniem ze spawarki
B. uszkodzenie słuchu na skutek hałasu
C. złamanie kręgosłupa spowodowane upadkiem z wysokości
D. zatrucie toksycznymi oparami preparatów ochrony roślin
Wybór innych zagrożeń, jak poparzenia od spawarki, uszkodzenia słuchu z hałasu, czy zatrucie toksycznymi oparami, nie do końca pasuje do tego, co robi pracownik zajmujący się prześwietlaniem drzew. On w zasadzie nie spawa, więc poparzenia ze spawarki to rzadkość. Fakt, że uszkodzenia słuchu są ważne w wielu branżach, ale w pracach leśnych hałas nie jest tak głośny, jak w przemyśle. Co do zatrucia oparami, to też nie jest typowe dla prac przy drzewach. Jasne, używanie środków ochrony roślin może wiązać się z ryzykiem, ale to bardziej dotyczy nawożenia czy ochrony roślin niż prześwietlania drzew. Patrząc na te odpowiedzi, widać, że jest tam trochę błędów myślowych, jak przypisywanie zagrożeń do niewłaściwego kontekstu pracy, co prowadzi do błędnych wniosków. Ocena ryzyka zawsze powinna być dostosowana do konkretnej pracy, żeby móc skutecznie zidentyfikować prawdziwe zagrożenia i wprowadzić odpowiednie zabezpieczenia.
Pytanie 17

Aby zwiększyć odporność roślin na mróz, używa się nawozów

A. siarkowych
B. azotowych
C. manganowych
D. potasowych
Nawozy potasowe odgrywają kluczową rolę w podwyższaniu mrozoodporności roślin. Potas, będący jednym z makroskładników, wpływa na wiele procesów fizjologicznych, takich jak regulacja gospodarki wodnej roślin czy synteza białek. W warunkach niskich temperatur, rośliny z odpowiednią ilością potasu lepiej radzą sobie z stresem, a ich komórki są bardziej odporne na uszkodzenia spowodowane mrozem. Ponadto, nawozy potasowe poprawiają akumulację cukrów w roślinach, co wpływa na obniżenie temperatury zamarzania ich soków komórkowych. Przykładem nawozów potasowych są sól potasowa, siarczan potasu oraz nawozy wieloskładnikowe zawierające potas. Standardy w produkcji rolniczej zalecają stosowanie nawozów potasowych zwłaszcza w uprawach, gdzie mrozoodporność jest kluczowa, takich jak warzywa, owoce oraz rośliny ozdobne. Regularne badania gleby powinny wskazywać na potrzebę aplikacji potasu, aby zapewnić optymalne warunki dla wzrostu i rozwoju roślin, szczególnie w regionach o surowym klimacie.
Pytanie 18

Kainit to nawóz

A. potasowy
B. fosforowy
C. wapniowy
D. azotowy
Kainit jako nawóz potasowy często jest mylony z nawozami fosforowymi, wapniowymi czy azotowymi, co wynika z braku zrozumienia różnic pomiędzy tymi rodzajami nawozów. Nawóz fosforowy, na przykład, jest kluczowy dla rozwoju systemu korzeniowego i kwitnienia roślin, ale nie dostarcza potasu, który jest kluczowy dla wielu aspektów metabolizmu roślin. Z kolei nawozy wapniowe mają na celu poprawę struktury gleby oraz neutralizację kwasowości, co jest istotne w przypadku gleb ubogich w wapń, ale również nie mają one właściwości nawozów potasowych. Azot natomiast stanowi kluczowy element w syntezie białek roślinnych, a nawozy azotowe są często stosowane w celu zwiększenia wzrostu liści i ogólnej masy roślin. Użycie niewłaściwego typu nawozu może prowadzić do niedoboru istotnych składników odżywczych, co negatywnie wpłynie na plony. Dlatego tak ważne jest, by przed zastosowaniem nawozów zawsze przeprowadzać analizy gleby oraz dostosować odpowiednią dawkę nawozu do konkretnych potrzeb upraw. Ostatecznie, zrozumienie, jakie składniki odżywcze są potrzebne w danym momencie wzrostu roślin, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania nawożeniem.
Pytanie 19

Jakie gatunki są typowe dla lasów gradowych?

A. lipa drobnolistna (Tilia cordata) i grab pospolity (Carpinus betulus)
B. olsza czarna (Alnus glutinosa) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)
C. olsza szara (Alnus incana) i świerk pospolity (Picea abies)
D. dąb szypułkowy (Quercus robur) oraz sosna zwyczajna (Pinus sylvestris)
Olsza szara (Alnus incana) i świerk pospolity (Picea abies) to gatunki, które nie są typowe dla lasów gradowych i generalnie preferują inne warunki siedliskowe. Olsza szara jest gatunkiem, który często występuje w wilgotnych miejscach, takich jak brzegi rzek czy tereny podmokłe, gdzie jej korzenie mogą dostosować się do zmiennych warunków wodnych. Świerk pospolity, z kolei, jest gatunkiem iglastym, który dominująco rośnie w chłodniejszych i mniej wilgotnych regionach, takich jak góry. Takie podejście do klasyfikacji gatunków może prowadzić do błędnych wniosków o ich ekologicznych preferencjach i roli w ekosystemie. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy gatunek ma swoje specyficzne wymagania środowiskowe, które decydują o jego rozmieszczeniu. Zrozumienie tych zależności jest niezbędne w praktykach z zakresu leśnictwa oraz ochrony przyrody. W przypadkach niepoprawnych odpowiedzi można zauważyć zjawisko nadmiernego generalizowania, które prowadzi do mylnego przyporządkowania gatunków do określonych typów ekosystemów. Niewłaściwe interpretacje mogą osłabić działania na rzecz ochrony bioróżnorodności i efektywnego zarządzania zasobami leśnymi.
Pytanie 20

Jaką grupę roślin można zalecić do wykorzystania na rabacie bylinowej usytuowanej w cienistym miejscu?

A. Czyściec wełnisty (Stachys byzantina), rogownica kutnerowata (Cerastium tomentosum), karmik ościsty (Sagina subulatd)
B. Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans), konwalia majowa (Convallaria majalis), fiołek wonny (Viola odorata)
C. Szałwia błyszcząca (Salvia splendens), paciorecznik ogrodowy (Canna generalis), aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)
D. Aster krzaczasty (Aster dumosus), jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea), malwa różowa (Althea rosea)
Dąbrówka rozłogowa, konwalia majowa i fiołek wonny to super rośliny do robienia rabat w cieniu. Te gatunki dobrze znoszą cień i wilgoć, co jest mega ważne w takich miejscach. Dąbrówka rozłogowa jest niską byliną i rośnie dość szybko, tworząc gęste dywany, co skutecznie tłumi chwasty. Konwalia majowa ma piękny zapach i też preferuje cień oraz wilgoć, a jej zapach przyciąga pszczoły i inne zapylacze. Fiołek wonny jest śliczny i odporny na chłody, więc idealnie nadaje się do wiosennych kompozycji. W praktyce, przy tworzeniu rabat w cieniu, warto wybierać rośliny o podobnych wymaganiach co do gleby i światła, bo to pomaga im się rozwijać i dobrze wyglądać. Też dobrym pomysłem jest używanie mulczu, żeby gleba była wilgotna, bo w cieniu wysychanie trwa dłużej.
Pytanie 21

Jaką ilość m3 ziemi urodzajnej trzeba przygotować do utworzenia rabaty o powierzchni 1 200 m2, jeżeli zużycie ziemi wynosi 15,4 m3 na 100 m2?

A. 12,83 m3
B. 18,48 m3
C. 128,33 m3
D. 184,80 m3
Aby obliczyć ilość ziemi urodzajnej potrzebnej do założenia rabaty o powierzchni 1 200 m2, należy skorzystać z podanej normy zużycia ziemi, która wynosi 15,4 m3 na 100 m2. Proces obliczenia wygląda następująco: najpierw ustalamy, ile razy 100 m2 mieści się w 1 200 m2, co daje 12. Następnie mnożymy tę liczbę przez normę zużycia ziemi: 12 x 15,4 m3 = 184,80 m3. To oznacza, że do przygotowania rabaty o takiej powierzchni potrzebujemy 184,80 m3 ziemi. Zrozumienie tej metody jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście planowania ogrodów i rabat kwiatowych, gdzie stosowanie odpowiednich ilości podłoża wpływa na zdrowie roślin. Warto również pamiętać o standardach dotyczących jakości używanej ziemi, które powinny odpowiadać potrzebom konkretnych roślin, co zapewni ich prawidłowy wzrost i rozwój.
Pytanie 22

W miejscu publicznym doszło do wycieku koncentratu środka ochrony roślin. W takiej sytuacji należy niezwłocznie

A. przeprowadzić neutralizację preparatu
B. zapoznać się z atestem preparatu
C. rozcieńczyć wyciek wodą
D. zabezpieczyć miejsce wycieku i powiadomić odpowiednie władze
W przypadku wycieku koncentratu środka ochrony roślin, kluczowym działaniem jest niezwłoczne zabezpieczenie miejsca wycieku oraz powiadomienie odpowiednich służb. Zabezpieczenie miejsca wycieku pozwala na ograniczenie rozprzestrzeniania się substancji chemicznej oraz minimalizację ryzyka dla ludzi i środowiska. W praktyce oznacza to, że należy odizolować teren, aby zapobiec dostępowi osób nieupoważnionych oraz ograniczyć kontakt potencjalnie zagrożonych. Powiadomienie oficjalnych władz, takich jak straż pożarna czy służby ochrony środowiska, jest niezbędne, ponieważ mają one odpowiednie zasoby oraz wiedzę, aby bezpiecznie usunąć substancję i zarządzać sytuacją kryzysową. Zgodnie z procedurami bezpieczeństwa, każda osoba, która ma styczność z substancjami chemicznymi, powinna znać lokalne przepisy dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych, a także posiadać dostęp do kart charakterystyki substancji chemicznych. Te karty zawierają informacje o właściwościach chemicznych, zagrożeniach oraz metodach postępowania w przypadku wycieku.
Pytanie 23

Wykonanie inwentaryzacji dendrologicznej wymaga posiadania zdolności

A. realizowania pomiarów wysokościowych.
B. korzystania z teodolitu.
C. opracowywania projektów technicznych.
D. identyfikowania gatunków roślin.
Wybór umiejętności posługiwania się teodolitem lub przeprowadzania pomiarów wysokościowych jako kluczowych umiejętności do inwentaryzacji dendrologicznej wskazuje na niepełne zrozumienie tematu. Teodolit, będący instrumentem do precyzyjnego pomiaru kątów, jest ważnym narzędziem w geodezji i inżynierii lądowej, ale nie jest bezpośrednio związany z inwentaryzacją roślinności. Użycie teodolitu w kontekście inwentaryzacji dendrologicznej może być pomocne przy dokładnym ustaleniu lokalizacji drzew w terenie, jednakże to umiejętność identyfikacji gatunków roślin jest kluczowa dla właściwego przeprowadzenia inwentaryzacji. Należy również zauważyć, że pomiary wysokościowe, choć istotne dla oceny struktury lasu, nie zastąpią zdolności rozpoznawania gatunków. Sporządzanie projektów technicznych jest umiejętnością przydatną w różnych dziedzinach, ale nie jest bezpośrednio związane z inwentaryzacją dendrologiczną. Często mylące jest postrzeganie technicznych umiejętności jako najważniejszych, podczas gdy fundamentem skutecznej inwentaryzacji jest znajomość biologii i ekologii roślin. Aby skutecznie przeprowadzić inwentaryzację, kluczowe jest zrozumienie interakcji pomiędzy różnymi gatunkami oraz ich środowiskiem, co wymaga dogłębnej wiedzy o roślinach, a nie tylko umiejętności pomiarowych.
Pytanie 24

Materiał szkółkarski przeznaczony do wysyłki w pięciolitrowym pojemniku oznacza się symbolem

A. Pf5
B. P5
C. C5
D. CE
Odpowiedź C5 jest jak najbardziej trafna. Oznaczenie C5 mówi nam, że mamy do czynienia z materiałem szkółkarskim, który jest gotowy do transportu w pojemniku o pojemności pięciu litrów. To jest ważne, bo takie oznaczenia pomagają zrozumieć, jaki rodzaj rośliny mamy do czynienia i ile miejsca potrzebuje. Dzięki temu, kiedy kupujemy rośliny, mamy pewność, że są one w dobrym stanie i odpowiednio przygotowane do przesadzenia w nowe miejsce. To, że roślina jest dojrzała i ma dobrze rozwinięty system korzeniowy, to naprawdę zwiększa szansę, że dobrze się zaaklimatyzuje. W branży ogrodniczej takie oznaczenia są powszechne i ułatwiają życie wszystkim – zarówno producentom, jak i klientom. Znajomość tych standardów to podstawa dla każdego, kto myśli o pracy w ogrodnictwie czy projektowaniu zieleni miejskiej.
Pytanie 25

Przed wysiewem nasion trawnika, grunt powinien być

A. wodowany
B. wyrównany
C. uwałowany
D. spulchniony
Uważanie gruntu przed wysiewem nasion trawnika jest kluczowym krokiem w procesie zakupu idealnego trawnika. Uwałowanie polega na zagęszczeniu powierzchni gleby, co pomaga w eliminacji pustych przestrzeni i zapewnia lepszą stabilność podłoża. Dzięki temu nasiona trawnika będą miały lepszy kontakt z glebą, co sprzyja ich zakorzenieniu i wzrostowi. Uwałowanie jest szczególnie istotne w przypadku gleb luźnych czy piaszczystych, które mogą nie zapewniać odpowiedniej struktury dla nasion. Przykładowo, glebę można uważować przy użyciu walca ręcznego lub motorowego, co pozwala na równomierne zagęszczenie. Warto również zwrócić uwagę, aby nie przeprowadzać tej czynności na glebie zbyt mokrej, co mogłoby prowadzić do zbicia podłoża i obniżenia jakości trawnika. Standardy dobrego zakupu trawnika, takie jak zasady agrotechniki, podkreślają znaczenie uwałowania jako kluczowego etapu przygotowań do wysiewu.
Pytanie 26

Do obszarów zieleni przeznaczonych na aktywny wypoczynek zaliczają się

A. bulwary nad rzekami
B. skwery osiedlowe
C. parki wielofunkcyjne
D. miejskie promenady
Parki wielofunkcyjne to super ważny element zieleni w miastach, które są stworzone głównie do aktywnego wypoczynku. Mają różne funkcje, które zachęcają ludzi do ruchu, zabawy i spotykania się ze sobą. Zazwyczaj znajdziesz w nich ścieżki do spacerów i biegania, boiska do sportu, place zabaw, a nawet strefy do gier zespołowych. Przykładowo, parki miejskie mają miejsca do fitnessu, ale też obszary na relaks czy organizację różnych wydarzeń. W projektowaniu takich parków warto pomyśleć o tym, żeby były dostępne dla wszystkich, niezależnie od wieku czy możliwości. Dzięki temu z różnych grup społecznych można zbudować lepsze więzi i poprawić jakość życia mieszkańców, co moim zdaniem jest bardzo istotne.
Pytanie 27

Krzewem dekoracyjnym o kształcie kolumnowym jest

A. sosna górska odm. Wintergold (Pinus mugo 'Wintergold')
B. jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)
C. jałowiec pospolity odm. Hibernica (Juniperus communis 'Hibernica')
D. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
Jałowiec pospolity odm. Hibernica (Juniperus communis 'Hibernica') to krzew o pokroju kolumnowym, który idealnie nadaje się do ogrodów, zarówno w stylu nowoczesnym, jak i klasycznym. Jego wąska, stożkowata forma sprawia, że jest doskonałym rozwiązaniem do tworzenia żywopłotów, ale również jako pojedynczy akcent w przestrzeni zielonej. W praktyce, jałowiec ten nie tylko pełni funkcję estetyczną, lecz także ma właściwości zdrowotne i ochronne, ponieważ jego olejek eteryczny działa odstraszająco na niektóre szkodniki. Ponadto, jałowiec pospolity jest rośliną mało wymagającą, tolerującą różne warunki glebowe i nasłonecznienie, co czyni go łatwym w uprawie. W kontekście standardów ogrodniczych, jałowiec Hibernica spełnia normy dotyczące odporności na choroby i szkodniki, co czyni go niezawodnym wyborem dla wielu projektów ogrodowych i krajobrazowych.
Pytanie 28

Jakie rośliny można by polecić do użycia jako rośliny okrywowe w miejscu cienistym, osłoniętym przez korony drzew?

A. barwinek pospolity (Vinca minor), bluszcz pospolity (Hedera helix)
B. jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
C. płomyk szydlasty (Phlox subulata), goździk kropkowany (Dianthus deltoides)
D. macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum), karmnik ościsty (Sagina subulata)
Barwinek pospolity (Vinca minor) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które doskonale sprawdzają się jako okrywowe w warunkach zacienionych. Barwinek pospolity charakteryzuje się gęstym, zielonym listowiem i jest w stanie dobrze rosnąć w cieniu, co czyni go idealnym do miejsc, gdzie inne rośliny mogą mieć trudności z rozwojem. Dodatkowo, barwinek kwitnie wiosną, dostarczając atrakcyjnych, niebieskawych kwiatów, które mogą ożywić zacienione obszary. Bluszcz pospolity z kolei jest znany z dużej tolerancji na cień oraz zdolności do wspinania się na inne rośliny i powierzchnie, co sprawia, że jest doskonałym wyborem do zalesionych ogrodów. Obie rośliny są mało wymagające, co wpisuje się w dzisiejsze trendy ekologiczne, promujące wykorzystanie rodzimych gatunków do tworzenia zrównoważonych ekosystemów w ogrodach. Warto również zaznaczyć, że zarówno barwinek, jak i bluszcz, mają właściwości stabilizujące glebę, co jest istotne w kontekście zapobiegania erozji w obszarach narażonych na klęski żywiołowe.
Pytanie 29

Termin sadzenia cebuli przypada na wrzesień i październik?

A. tulipana ogrodowego (Tulipagesneriand)
B. szachownicy cesarskiej (Fritillaria imperialis)
C. lilii białej (Lilium candidum)
D. szafirka groniastego (Muscaribotryoides)
Lilia biała (Lilium candidum) nie jest cebulą, którą sadzi się w okresie wrzesień-październik, ponieważ jej okres sadzenia przypada na wiosnę. To roślina, która kwitnie latem i wymaga ciepłych, dobrze zdrenowanych gleb. Właściwe sadzenie lilii jest kluczowe dla uzyskania zdrowych kwiatów, co często prowadzi do mylnego utożsamiania ich z innymi cebulowymi roślinami kwitnącymi wiosną. Szafirek groniasty (Muscari botryoides), pomimo że jest rośliną cebulową i również wymaga sadzenia przed zimą, nie jest tak popularny jak tulipan i jego cebule można sadzić w miejscu o częściowym cieniu, co różni się od preferencji tulipanów. Szachownica cesarska (Fritillaria imperialis) również nie jest odpowiednia do sadzenia w tym okresie; jej cebule najlepiej sadzić wczesną wiosną, zanim ziemia zagotuje się. Dobrze jest znać różnice między tymi roślinami, aby uniknąć typowych błędów myślowych związanych z ich cyklami wzrostu i preferencjami glebowymi.
Pytanie 30

Skutkiem żerowania mszyc na liściach roślin dekoracyjnych jest pojawienie się

A. gołożerów.
B. lepkiej substancji.
C. białego nalotu.
D. min.
Odpowiedź 'lepkiej substancji' jest trafiona, bo mszyce wydzielają coś, co nazywamy spadzią, a to jest właśnie ta lepkawa ciecz. Powstaje ona, gdy mszyce żerują na liściach roślin, a później zbiera się na powierzchni liści. Moim zdaniem to dość istotne, bo ta spadź przyciąga grzyby sadzakowe, które mogą psuć roślinę, a to wpływa na fotosyntezę. Rośliny stają się wtedy bardziej wrażliwe na choroby i szkodniki, co z pewnością jest problemem dla tych ozdobnych. Takie monitorowanie mszyc i tego ich lepkiego 'produktu' jest kluczowe, by rośliny były zdrowe. Jeśli szybko wyłapiemy ten problem, możemy działać, wprowadzając na przykład naturalnych wrogów mszyc albo korzystając z preparatów biologicznych. To wszystko ładnie wpisuje się w zasady ochrony roślin i dbałości o środowisko.
Pytanie 31

Ogólna inwentaryzacja drzewostanu nie uwzględnia

A. rozstawu drzew.
B. średnicy korony.
C. powierzchni zajmowanej.
D. liczby drzew.
Inwentaryzacja ogólna drzewostanu to proces, który ma na celu zbieranie i analizowanie danych dotyczących lasów oraz ich zasobów. W ramach tego procesu zbierane są dane dotyczące liczby drzew, ich rozstawu oraz zajmowanej powierzchni. Odpowiedź "średnicy korony" jest poprawna, ponieważ średnica korony nie jest standardowym parametrem uwzględnianym w inwentaryzacji ogólnej drzewostanu. W praktyce, średnica korony może być istotna w kontekście analizy zdrowotności drzewostanu lub w badaniach nad bioróżnorodnością, ale nie wpływa bezpośrednio na klasyfikację i ocenę struktury drzewostanu. W dobrych praktykach inwentaryzacyjnych, takich jak te opisane w normach ISO 14001, skupia się na takich wskaźnikach jak liczba drzew, ich rozstaw oraz powierzchnia, co pozwala na ocenę stanu lasów oraz ich zdolności do regeneracji i produkcji drewna.
Pytanie 32

Jakiego herbicydu można użyć do zwalczania chwastów dwuliściennych?

A. chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli)
B. kupkówki pospolitej (Dactylis glomerata)
C. perzu właściwego (Elymus repem)
D. gwiazdnicy pospolitej (Stellaria media)
Kupkówka pospolita (Dactylis glomerata) jest trawą jednoliścienną, co sprawia, że herbicydy przeznaczone do zwalczania chwastów dwuliściennych nie działają na nią. Przyjmowanie, że herbicydy te mogą skutecznie eliminować rośliny jednoliścienne, prowadzi do błędnych wniosków i marnotrawienia zasobów. Gdyby spróbować zastosować herbicydy dwuliścienne na kupkówkę, roślina ta nie tylko przetrwałaby, ale również mogłaby się rozwijać, co potwierdza konieczność precyzyjnego dobierania środków ochrony roślin do konkretnego typu chwastów. Chwastnica jednostronna (Echinochloa crus-galli), również należąca do grupy roślin jednoliściennych, wykazuje podobne właściwości. Zastosowanie herbicydów na niej może być nieefektywne, a ich wybór powinien opierać się na środkach przeznaczonych do chwastów jednoliściennych. Perz właściwy (Elymus repens) również jest trawą jednoliścienną, a jego kontrola wymaga zastosowania herbicydów skoncentrowanych na jednoliściennych. Typowe błędy myślowe związane z tą problematyką często wynikają z braku zrozumienia różnic między grupami roślin, co skutkuje nieefektywnymi praktykami w rolnictwie. Kluczowe jest, aby przy planowaniu strategii zwalczania chwastów brać pod uwagę biologiczne i ekologiczne podstawy działania herbicydów, co pozwoli na optymalne wykorzystanie dostępnych środków ochrony roślin oraz zwiększenie efektywności agrotechnicznej.
Pytanie 33

Jakie rośliny wykorzystuje się do urządzania ozdobnych ogrodów przy barokowych pałacach?

A. leszczyna pospolita (Corylus avellana)
B. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
C. bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempervirens)
D. irga szwedzka (Cotoneaster suecicus)
Bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempervirens) jest rośliną, która idealnie sprawdza się w tworzeniu ozdobnych parterów przy zabytkowych pałacach barokowych. Jego gęsty pokrój oraz ciemnozielone liście zapewniają estetyczny wygląd przez cały rok, co jest zgodne z wymogami architektury ogrodowej z epoki baroku. Bukszpan można formować w różnorodne kształty i figury, co było niezwykle cenione w ogrodach barokowych, które miały na celu podkreślenie symetrii i porządku. Dodatkowo, bukszpan jest odporny na zanieczyszczenia powietrza, co czyni go idealnym wyborem do ogrodów miejskich, w których często znajdują się zabytkowe budynki. W praktyce, bukszpan jest często stosowany w nasadzeniach formalnych, ale również w kompozycjach z innymi roślinami, co pozwala na uzyskanie efektownych kontrastów kolorystycznych i teksturalnych. W kontekście standardów ogrodnictwa, bukszpan jest uznawany za klasyczną roślinę ozdobną, której pielęgnacja i formowanie wpisują się w zasady zrównoważonego rozwoju ogrodów.
Pytanie 34

W ramach ogólnej inwentaryzacji terenu, analiza drzewostanu polega na ustaleniu

A. średnicy korony i wysokości pierśnicy każdego drzewa.
B. stanu zdrowia poszczególnych drzew.
C. wieków oraz wysokości drzew.
D. liczby drzew należących do każdego gatunku.
Odpowiedź dotycząca ilości drzew każdego gatunku jest poprawna, ponieważ w ramach inwentaryzacji ogólnej terenu kluczowym elementem analizy drzewostanu jest określenie bioróżnorodności oraz struktury gatunkowej. Ustalając ilość drzew poszczególnych gatunków, można ocenić zdrowotność ekosystemu, jego stabilność oraz potrzebę ochrony lub przekształceń. Przykładowo, w parkach narodowych i rezerwatach przyrody, inwentaryzacja ta pomaga w planowaniu działań ochronnych oraz w monitorowaniu skutków zmian klimatycznych. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami leśnymi, takie dane są niezbędne do oceny dynamiki wzrostu drzewostanu oraz do podejmowania decyzji o ewentualnym wprowadzeniu zabiegów konserwacyjnych. Analiza ta pozwala również na określenie wartości przyrodniczej terenu oraz jego potencjału turystycznego, co ma znaczenie nie tylko dla ekologii, ale także dla ekonomii lokalnych społeczności. Wnioski z inwentaryzacji powinny być dokumentowane zgodnie z obowiązującymi normami, co sprzyja transparentności i skuteczności działań ochronnych.
Pytanie 35

Zabiegi chemicznej ochrony roślin powinny być przeprowadzane w warunkach

A. wietrznych i upalnych
B. bezwietrznych i lekko pochmurnych
C. bezwietrznych i słonecznych
D. wietrznych i deszczowych
Zabiegi chemicznej ochrony roślin powinny być wykonywane w warunkach bezwietrznych i lekko pochmurnych, aby zminimalizować ryzyko niekontrolowanego rozprzestrzenienia się środków ochrony roślin. Wietrzenie wpływa na rozprzestrzenianie się oprysków, co może prowadzić do ich osadzania się na innych roślinach, w tym tych, które nie wymagają ochrony, a także na powierzchniach wodnych, co jest szkodliwe dla ekosystemów. Lekka pochmurność zmniejsza intensywność promieniowania słonecznego, co z kolei może wpłynąć na szybsze wchłanianie substancji chemicznych przez rośliny. Przykładowo, w przypadku stosowania fungicydów, optymalne warunki atmosferyczne sprzyjają ich skuteczności, gdyż nie są one degradowane przez promieniowanie UV. Ważnym aspektem jest również przestrzeganie zasad IPM (Integrated Pest Management), które kładą nacisk na stosowanie chemii w sposób przemyślany i odpowiedzialny, uwzględniający prognozy pogody oraz cykle rozwojowe szkodników.
Pytanie 36

Bratek ogrodowy (Viola x wittrockiana), niezapominajka leśna (Myosotis sylvatica) oraz stokrotka pospolita (Bellis perennis) to grupa roślin wykorzystywanych w aranżacji

A. wiosennych kwietników sezonowych
B. ogrodów żwirowych
C. ogrodów skalnych
D. letnich kwietników sezonowych
Bratek ogrodowy, niezapominajka leśna i stokrotka to super rośliny do wiosennych kwietników. Mają ładne kolory, długo kwitną i rosną szybko. Widać je często w parkach czy ogrodach, bo fajnie wyglądają obok tulipanów czy narcyzów. W ogóle to są rośliny, które mogą rosnąć w różnych warunkach glebowych, więc łatwo je wkomponować w różne projekty. Warto korzystać z takich sezonowych roślin, bo dodają uroku ogrodom na wiosnę, gdy inne kwiaty jeszcze nie pokazują swoich pięknych kolorów.
Pytanie 37

Jakie rośliny są odpowiednie do tworzenia wysokich żywopłotów i szpalerów?

A. Grab pospolity (Carpinus betulus)
B. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)
C. Trzmielina europejska (Euonymus europea)
D. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
Grab pospolity, czyli Carpinus betulus, to naprawdę super opcja, jeśli chodzi o wysokie żywopłoty i szpalery. Ma świetne właściwości wzrostu i na dodatek ładnie wygląda. Jego liście są gęste, co sprawia, że fajnie zasłania widok i tłumi hałas. No i to, że znosi cięcie, jest mega ważne przy formowaniu żywopłotów. Może urosnąć nawet do 20 metrów, więc idealnie nadaje się do dużych ogrodów i parków. Co więcej, jest odporny na różne szkodniki i choroby, więc nie trzeba się martwić o jego trwałość. W architekturze krajobrazu mówi się, żeby sadzić go w odstępach 60-80 cm, co zapewnia piękny wygląd. Rośnie w różnych warunkach glebowych, a jesienią liście mają piękne złote odcienie, co jeszcze bardziej upiększa żywopłot.
Pytanie 38

Ogrody botaniczne są klasyfikowane jako tereny zieleni.

A. specjalnego zastosowania
B. otwartych do wypoczynku biernego oraz czynnego
C. towarzyszących obiektom usługowym z zakresu kultury i społeczeństwa
D. gospodarki ogrodniczej, rolniczej i leśnej
Odpowiedzi wskazujące na tereny zieleni towarzyszące obiektom usług kulturalno-społecznych, gospodarki ogrodniczej, rolnej i leśnej oraz otwarte wypoczynku biernego i czynnego mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie klasyfikacji obiektów zieleni. Tereny towarzyszące obiektom usług kulturalnych nie są głównie nastawione na ochronę i edukację w zakresie roślin, lecz na wspieranie działalności rekreacyjnych i kulturalnych, co stawia je w innej kategorii. Z kolei tereny związane z gospodarką ogrodniczą, rolnej i leśnej koncentrują się na produkcji roślin i surowców, a nie na ich ochronie i badaniu, co jest kluczowym aspektem ogrodów botanicznych. Odpowiedzi związane z otwartym wypoczynkiem odnoszą się do miejsc, które umożliwiają rekreację, ale nie mają na celu naukowego badania roślinności czy ochrony gatunków. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z mylnego utożsamienia ogrodów botanicznych z innymi rodzajami terenów zielonych, które różnią się funkcjami i celami. Kluczowe jest zrozumienie, że ogrody botaniczne są instytucjami o charakterze naukowym i ochronnym, a ich klasyfikacja jako terenów specjalnego przeznaczenia odzwierciedla ich unikalną rolę w zachowaniu bioróżnorodności i edukacji ekologicznej.
Pytanie 39

Jakie urządzenie najlepiej sprawdzi się do nawadniania roślin zadarniających na skarpach?

A. maty podsiąkowe
B. zraszacze zamgławiające
C. linie kroplujące
D. zraszacze wynurzeniowe
Linie kroplujące to jeden z najefektywniejszych sposobów nawadniania roślin zadarniających na skarpach, ponieważ dostarczają wodę bezpośrednio do strefy korzeniowej, co minimalizuje straty wody i zwiększa jej efektywność wchłaniania przez rośliny. Systemy te są projektowane w taki sposób, aby woda była dostarczana w małych ilościach, co zapobiega przesiąkaniu i erozji gleby, co jest szczególnie istotne na skarpach. Praktyczne zastosowanie linii kroplujących obejmuje zarówno tereny o dużej nachylonej powierzchni, jak i miejsca, gdzie zachowanie wilgotności gleby jest kluczowe dla zdrowia roślin. Dzięki możliwości regulacji przepływu, linie kroplujące są w stanie dostosować się do indywidualnych potrzeb różnych gatunków roślin. Ponadto, z uwagi na ich wysoką efektywność, systemy te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego zarządzania wodą, co jest zgodne z normami ochrony środowiska.
Pytanie 40

Powszechnie akceptowaną zasadą przy sadzeniu cebul i bulw jest umieszczanie ich na głębokości odpowiadającej

A. jednej wysokości bulwy lub cebuli
B. czterem wysokościom bulwy lub cebuli
C. trzem wysokościom bulwy lub cebuli
D. dwóm wysokościom bulwy lub cebuli
Sadzenie bulw i cebul na głębokości trzech wysokości bulwy lub cebuli to naprawdę dobra praktyka w ogrodnictwie. Taka głębokość sprzyja temu, żeby rośliny mogły lepiej rosnąć, a korzenie się rozwijały. Poza tym, zmniejsza ryzyko przemarznięcia. Jak się je sadzi na tej głębokości, to mają większe szanse na wykorzystanie wilgoci z ziemi, co jest mega ważne. Przykłady to chociażby tulipany czy czosnek – sadzone zgodnie z tą zasadą, rosną silniej i zdrowiej. Z mojego doświadczenia, warto też sprawdzić, jaką mamy glebę. Na lekkiej, piaszczystej glebie można je sadzić trochę płycej, ale w gliniastej lepiej trzymać się tej głębokości, żeby nie zgnili. To wszystko pomaga korzeniom się rozwijać, co na koniec przekłada się na lepsze plony.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej