Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
  • Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 22:42
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 23:02

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Przy wymianie kolektora słonecznego, koszt zakupu materiałów wyniósł 1600 zł, wartość pracy według wykonawcy została oszacowana na 240 zł, a wydatki na użycie sprzętu to 150 zł. Jaką wartość narzutu kosztów można obliczyć od nabytych materiałów, które stanowią 12%?

A. 192,00 zł
B. 46,80 zł
C. 238,80 zł
D. 210,00 zł
Aby obliczyć wartość narzutu kosztów od zakupionych materiałów, musimy znać całkowity koszt materiałów oraz procent narzutu. W tym przypadku koszt materiałów wynosi 1600 zł, a narzut to 12%. Narzut obliczamy, mnożąc koszt materiałów przez procent narzutu wyrażony jako ułamek: 1600 zł * 0,12 = 192 zł. Oznacza to, że do kosztów materiałów należy doliczyć 192 zł jako narzut. Przykładem praktycznego zastosowania tego typu obliczeń może być sytuacja, w której wykonawca musi uwzględnić narzut w ofercie dla klienta, aby pokryć koszty ogólne, a także przewidywane zyski. Dobrą praktyką w branży budowlanej i instalacyjnej jest zawsze precyzyjne obliczenie kosztów i narzutów, aby uniknąć nieporozumień oraz zapewnić rentowność projektu. Użycie właściwych wskaźników kosztowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem projektu.
Pytanie 2

Aby sprawdzić ciągłość połączeń elektrycznych w systemie fotowoltaicznym, należy przeprowadzić pomiar

A. napięcia, zakres pomiarowy 50 V
B. rezystancji, zakres pomiarowy 100 Ω
C. prądu, zakres pomiarowy 5 A
D. rezystancji, zakres pomiarowy 100 kΩ
Tak, dobrze wybrałeś! Pomiar rezystancji z zakresem 100 Ω to rzeczywiście kluczowa rzecz w instalacjach fotowoltaicznych. Jeżeli połączenia elektryczne mają zbyt dużą rezystancję, może to prowadzić do różnych problemów, jak np. straty energii czy nawet uszkodzenia sprzętu. Z mojego doświadczenia wynika, że warto zawsze robić te pomiary, żeby mieć pewność, że wszystko działa tak jak powinno. Powiedzmy, jeśli izolacja jest uszkodzona albo jest korozja, to rezystancja może naprawdę mocno skoczyć, co potrafi negatywnie wpłynąć na wydajność systemu. Podczas analizowania tych wyników, można zdiagnozować różne problemy, np. luźne złącza czy uziemienie, co jest mega ważne dla długoterminowego działania instalacji.
Pytanie 3

Montaż stelaża pod panel fotowoltaiczny na betonowej nawierzchni wykonuje się przy pomocy młota udarowo-obrotowego z wiertłami oraz

A. zaciskarki do profili metalowych
B. klucza płaskiego i nastawnego
C. spawarki elektrycznej
D. zgrzewarki punktowej
Klucz płaski i nastawny to podstawowe narzędzia, które są niezbędne przy montażu stelaża pod panele fotowoltaiczne na betonowej powierzchni. Użycie klucza płaskiego pozwala na skuteczne dokręcanie nakrętek i śrub, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności stelaża. Klucz nastawny, z kolei, umożliwia łatwe dopasowanie do różnych rozmiarów elementów złącznych, co pozwala na szybszą i bardziej efektywną pracę. W praktyce, podczas montażu stelaża, po wcześniejszym wywierceniu otworów w betonie za pomocą młota udarowo-obrotowego, klucz płaski i nastawny są używane do mocowania konstrukcji, co zapewnia odpowiednią trwałość i bezpieczeństwo całego systemu. Warto zaznaczyć, że zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, wszystkie elementy nośne powinny być regularnie kontrolowane pod kątem ich stanu, a także, w miarę możliwości, stosowane powinny być odpowiednie smary, co zwiększa żywotność połączeń.
Pytanie 4

Dla zapewnienia maksymalnej rocznej wydajności instalacji c.w.u. w Polsce, kąt nachylenia kolektorów słonecznych powinien znajdować się w zakresie

A. 30° ÷ 50°
B. 10° ÷ 30°
C. 70° ÷ 90°
D. 50° ÷ 70°
Odpowiedź 30° ÷ 50° jest prawidłowa, ponieważ optymalne nachylenie kolektorów słonecznych w Polsce powinno być dostosowane do średniej szerokości geograficznej kraju, co sprzyja maksymalnej efektywności całorocznej instalacji ciepłej wody użytkowej (c.w.u.). W tym zakresie nachylenia kolektory mogą najlepiej zbierać energię słoneczną, przede wszystkim w miesiącach zimowych, kiedy słońce znajduje się nisko na niebie. Praktyczne przykłady zastosowania tego nachylenia można zaobserwować w standardowych instalacjach solarnych, które są projektowane zgodnie z normą PN-EN 12975 dotyczącą kolektorów słonecznych. Przy zastosowaniu nachylenia w tym zakresie, użytkownicy mogą osiągnąć znaczne oszczędności na kosztach energii, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz efektywności energetycznej, promowanymi przez wiele organizacji zajmujących się odnawialnymi źródłami energii. Warto również zaznaczyć, że eksperci zalecają regularne monitorowanie wydajności instalacji oraz dostosowywanie nachylenia w zależności od lokalnych warunków klimatycznych oraz zmieniających się pór roku.
Pytanie 5

W pompach ciepła z bezpośrednim odparowaniem, jakie zadanie pełni wymiennik gruntowy?

A. skraplacza
B. zaworu odcinającego
C. parownika
D. zaworu rozprężnego
W pompach ciepła z bezpośrednim odparowaniem, wymiennik gruntowy pełni rolę parownika, co oznacza, że absorbuje ciepło z gruntu, które następnie jest wykorzystywane do odparowania czynnika chłodniczego. Proces ten umożliwia efektywne ogrzewanie budynków w zimie oraz chłodzenie latem. W praktyce, wymienniki gruntowe mogą być wykonane w różnych konfiguracjach, takich jak pionowe lub poziome kolektory, w zależności od warunków geologicznych i potrzeb energetycznych obiektu. Zastosowanie technologii gruntowych pozwala na wykorzystanie stabilnej temperatury gruntu, co znacząco zwiększa efektywność energetyczną systemu. Standardy branżowe, takie jak normy EN 14511 dotyczące pomp ciepła, podkreślają znaczenie optymalizacji wymienników ciepła, co wpisuje się w działania mające na celu zwiększenie efektywności energetycznej budynków oraz redukcję emisji CO2. W praktycznych zastosowaniach, właściwie zaprojektowany i zainstalowany wymiennik gruntowy może zapewnić znaczące oszczędności w kosztach ogrzewania i chłodzenia, a także przyczynić się do zrównoważonego rozwoju poprzez wykorzystanie odnawialnych źródeł energii.
Pytanie 6

Najwyższą efektywność energetyczną uzyskują panele fotowoltaiczne

A. amorficzne
B. monokrystaliczne
C. polikrystaliczne
D. organiczne
Monokrystaliczne fotoogniwa to naprawdę świetna opcja, mają najwyższą sprawność energetyczną. Dzieje się tak głównie przez ich strukturę i materiały, jakie wykorzystuje się do ich produkcji. W zasadzie są robione z pojedynczych kryształów krzemu, przez co lepiej zamieniają energię słoneczną na elektryczną. Ich sprawność często przekracza 22%, co sprawia, że są idealne w miejscach, gdzie trzeba maksymalnie wykorzystać dostępne miejsce, jak dachy domów czy farmy słoneczne. W branży często wybiera się monokrystaliczne ogniwa tam, gdzie miejsca jest mało, a ich dłuższy czas życia oraz mniejsze straty energii w wysokich temperaturach sprawiają, że długoterminowo są opłacalne. Co więcej, monokrystaliczne ogniwa są bardziej odporne na degradację, co zwiększa ich niezawodność i wydajność w długim okresie. Widać to szczególnie w nowoczesnej architekturze, gdzie stosuje się zintegrowane systemy fotowoltaiczne.
Pytanie 7

Aby zobrazować za pomocą symboli graficznych ogólny przebieg oraz wyposażenie instalacji grzewczej podczas jej funkcjonowania, należy skorzystać z rysunku

A. schematycznego
B. szczegółowego
C. zasadniczego
D. aksonometrycznego
Odpowiedź schematycznego rysunku jest poprawna, ponieważ takie rysunki są powszechnie stosowane do przedstawiania ogólnych przebiegów oraz wyposażenia instalacji grzewczych. Rysunki schematyczne umożliwiają zrozumienie ogólnej struktury systemu bez wchodzenia w szczegóły poszczególnych komponentów. Za pomocą symboli graficznych i uproszczonych przedstawień, schematy te ułatwiają identyfikację kluczowych elementów instalacji, takich jak kotły, pompy, grzejniki oraz ich wzajemne połączenia. Zastosowanie rysunków schematycznych jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 13306, które podkreślają znaczenie jednolitych symboli i oznaczeń w dokumentacji technicznej. Dzięki nim zarówno inżynierowie, jak i technicy mają możliwość szybkiej analizy oraz komunikacji dotyczącej systemów grzewczych. Przykładem zastosowania takiego rysunku mogą być projekty instalacji w budynkach mieszkalnych, gdzie schematy pomagają w planowaniu i późniejszym serwisowaniu systemu grzewczego.
Pytanie 8

Co oznacza symbol PE-HD na rurze?

A. polietylen o średniej gęstości
B. polietylen o niskiej gęstości
C. polietylen o wysokiej gęstości
D. homopolimer polietylenu
Oznaczenie PE-HD odnosi się do polietylenu wysokiej gęstości, który jest jednym z najczęściej stosowanych tworzyw sztucznych w branży budowlanej oraz przemysłowej. PE-HD charakteryzuje się wysoką odpornością na chemikalia, działanie wysokich temperatur oraz promieniowanie UV, co czyni go idealnym materiałem do produkcji rur wykorzystywanych w różnych systemach wodociągowych, kanalizacyjnych oraz gazowych. Dzięki swojej gęstości i strukturze, PE-HD ma również dobrą odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest szczególnie ważne w przypadku instalacji w trudnych warunkach. Standardy ISO 4427 oraz EN 12201 określają wymagania techniczne dla rur PE-HD, co zapewnia ich wysoką jakość oraz niezawodność. W praktyce, rury oznaczone jako PE-HD są powszechnie stosowane do transportu wody pitnej oraz ścieków, a także w systemach irygacyjnych. Warto również zauważyć, że proces recyklingu PE-HD jest stosunkowo prosty, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.
Pytanie 9

Aby chronić instalację centralnego ogrzewania przed nadmiernym wzrostem ciśnienia czynnika grzewczego spowodowanym temperaturą i związanym ze wzrostem objętości, należy zastosować

A. naczynie wzbiorcze
B. zawór zwrotny
C. grupę pompową
D. zawór bezpieczeństwa
Zawór zwrotny to już zupełnie inna bajka w systemach grzewczych. Jego rola to zapobieganie cofaniu się czynnika grzewczego, czyli tak naprawdę dba o to, by płynął w jednym kierunku. To ważne dla działania pomp, bo jak nie, to mogą się pojawić różne nieprzyjemne zjawiska, takie jak problemy hydrauliczne, które mogą prowadzić do uszkodzeń. Tylko, że zawór zwrotny nie ma wpływu na kontrolę ciśnienia instalacji, co w kontekście wzrostu objętości wody przy podwyższonej temperaturze jest kluczowe. Grupa pompową z kolei odpowiada za to, żeby zapewnić odpowiedni przepływ czynnika grzewczego, i może coś tam regulować ciśnienie, ale sama w sobie nie zapobiegnie jego wzrostowi w sytuacjach awaryjnych. Zawór bezpieczeństwa to już inna sprawa – on działa, żeby chronić instalację przed zbyt dużym ciśnieniem, ale jego rola to spuszczenie nadmiaru, a nie kontrolowanie tego ciśnienia. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, że te różne elementy mają swoje unikalne funkcje, ale żadne z nich nie zastąpi kluczowej roli naczynia wzbiorczego w zabezpieczaniu instalacji przed skutkami termicznej ekspansji czynnika grzewczego. Po prostu, żeby mieć pewność, że wszystko działa bezpiecznie i efektywnie, trzeba stosować naczynie wzbiorcze zgodnie z aktualnymi standardami i dobrymi praktykami w branży.
Pytanie 10

Kolor izolacji przewodu łączącego regulator ładowania z dodatnim biegunem akumulatora powinien być

A. czerwony
B. niebieski
C. brązowy
D. czarny
Izolacja przewodu łączącego regulator ładowania z dodatnim zaciskiem akumulatora powinna być w kolorze czerwonym, co jest zgodne z szeroko przyjętymi standardami w branży motoryzacyjnej oraz elektroinstalacyjnej. Kolor czerwony zazwyczaj oznacza przewody zasilające lub dodatnie, co ma na celu ułatwienie identyfikacji i eliminację błędów podczas instalacji. Przykładem dobrych praktyk może być instalacja w systemach fotowoltaicznych, gdzie przewody dodatnie są również oznaczone kolorem czerwonym, co ułatwia ich odróżnienie od przewodów ujemnych, zazwyczaj czarnych. W ten sposób zwiększa się bezpieczeństwo użytkowania, minimalizując ryzyko zwarcia czy błędnego podłączenia. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami IEC (International Electrotechnical Commission), stosowanie odpowiednich kolorów dla przewodów zasilających jest istotnym elementem nie tylko dla bezpieczeństwa, ale także dla ułatwienia diagnostyki i serwisowania systemów elektrycznych.
Pytanie 11

Kocioł na biomasę powinien być poddany konserwacji w najbardziej odpowiednim czasie, czyli w trakcie

A. wzrostu efektywności cieplnej kotła
B. realizacji remontu zbiornika CWU
C. zaplanowanego postoju pracy kotłowni
D. przerw w dostawie paliwa do kotła
Odpowiedź wskazująca na planowany przestój pracy kotłowni jako najkorzystniejszy okres na przeprowadzenie konserwacji kotła na biomasę jest właściwa, ponieważ w tym czasie urządzenie nie jest eksploatowane, co pozwala na dokładne przeprowadzenie niezbędnych działań serwisowych bez wpływu na jego wydajność i funkcjonalność. Przykładowo, podczas przestoju można przeprowadzić inspekcję elementów krytycznych, takich jak wymienniki ciepła, palniki czy układy podawania paliwa, co jest zgodne z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi, które nakładają obowiązek regularnej konserwacji w celu zapewnienia efektywności energetycznej oraz bezpieczeństwa pracy. Regularne przeglądy i konserwacje mogą również przyczynić się do wydłużenia żywotności kotła oraz zmniejszenia ryzyka awarii, co w dłuższej perspektywie jest korzystne pod względem ekonomicznym. Przykładem może być planowanie prac konserwacyjnych w okresach letnich, kiedy zapotrzebowanie na ciepło jest minimalne, co zapewnia optymalne warunki do przeprowadzenia takich działań.
Pytanie 12

Współczynnik efektywności COP pompy ciepła o parametrach podanych w tabeli przy podgrzewaniu wody do temperatury 30 °C przy temperaturze otoczenia 2 °C wynosi

Parametry pompy
ParametrJednostkaWartość
Moc cieplna*kW15,0
Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki*kW3,0
Pobór prądu*A6,5
Moc cieplna**kW16,5
Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki**kW3,6
Pobór prądu*A6,7
* temp. otoczenia 2°C, temp wody 30°C
** temp. otoczenia 7°C, temp wody 50°C

A. 3,0
B. 3,6
C. 5,0
D. 4,6
Kiedy mamy współczynnik efektywności COP na poziomie 5,0, to znaczy, że ta pompa ciepła działa jak maszyna na piątkę! Dostarcza 5 razy więcej energii cieplnej niż sama zużywa prądu. To świetne osiągnięcie, zwłaszcza w systemach, co wykorzystują niskotemperaturowe źródła ciepła, jak np. powietrze albo grunt. W praktyce, przy 1 kWh energii elektrycznej, nasza pompa oddaje aż 5 kWh energii cieplnej do ogrzewania. Taka efektywność naprawdę może zaoszczędzić kasę na ogrzewaniu i wpływa na mniejszą emisję CO2, co jest super ważne dla planety. W branży są normy, takie jak EN 14511, które pomagają w testowaniu efektywności pomp, dzięki czemu można porównywać różne dane i lepiej wybierać systemy grzewcze. Wartości COP są kluczowe, nie tylko przy wyborze urządzeń, ale także ocenie ich opłacalności i wpływu na środowisko.
Pytanie 13

Jakie ogniwo fotowoltaiczne wykazuje najwyższą efektywność?

A. Hybrydowe
B. Polikrystaliczne
C. Monokrystaliczne
D. Amorficzne
Monokrystaliczne ogniwa fotowoltaiczne, chociaż charakteryzują się wysoką efektywnością, nie osiągają najwyższych sprawności w porównaniu do hybrydowych odpowiedników. Ich budowa polega na wykorzystaniu jednego kryształu krzemu, co ogranicza ich zdolność do absorpcji światła w niekorzystnych warunkach, takich jak chmury czy cień. Z drugiej strony, ogniwa amorficzne zdobijają uznanie za swoją elastyczność i możliwość wielowarstwowych zastosowań, ale ich sprawność w konwersji energii jest znacznie niższa, nie przekraczająca zazwyczaj 10-12%. Polikrystaliczne ogniwa, mimo że są tańsze w produkcji, także nie dorównują sprawnością ogniw hybrydowych. Wiele osób błędnie myśli, że wybór ogniw monokrystalicznych lub polikrystalicznych jest najlepszym rozwiązaniem ze względu na ich popularność, jednakże nie uwzględniają przy tym postępu technologicznego oraz badań nad ogniwami hybrydowymi. W rzeczywistości, wybór odpowiedniego typu ogniwa powinien opierać się na specyficznych potrzebach projektu oraz na warunkach, w jakich będą one używane. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji o wyborze technologii fotowoltaicznej, konsultować się z ekspertami oraz kierować się obowiązującymi standardami branżowymi, takimi jak IEC 61730, które opisują wymagania dotyczące bezpieczeństwa i wydajności modułów fotowoltaicznych.
Pytanie 14

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, jakiego typu palenisko należy zastosować do spalania zrębków o dużej wilgotności.

UwagiTypZakres mocyPaliwaPopiółWilgoć
Dozowanie paliwa manualnePiece2÷10 kWPolana drzewne< 25÷20%
Kotły5÷50 kWPolana, szczapy< 25÷30%
GranulatyPiece i kotły2÷25 kWGranulaty< 28÷10%
Dozowanie paliwa automatycznePaleniska podsuwowe20 kW÷2,5 MWZrębki, odpady drzewne< 25÷50%
Paleniska z rusztem mechanicznym150 kW÷15 MWWszystkie rodzaje biomasy< 5%5÷60%
Przedpalenisko20 kW÷1,5 MWDrewno, trociny< 5%5÷35%
Palenisko obrotowe podsuwowe2÷5 MWZrębki< 5%40÷65%
Palenisko cygarowe3÷5 MWBaloty słomy< 5%20%
Palenisko do spalania całych balotów3÷5 MWBaloty słomy< 5%20%

A. Cygarowe.
B. Podsuwowe.
C. Obrotowe podsuwowe.
D. Z rusztem mechanicznym.
Palenisko obrotowe podsuwowe jest idealnym wyborem do spalania zrębków o dużej wilgotności, ponieważ jego konstrukcja pozwala na efektywne zarządzanie paliwem, które charakteryzuje się wilgotnością w przedziale 40%-65%. Dzięki temu, możliwe jest osiągnięcie optymalnej temperatury spalania oraz minimalizacja emisji szkodliwych substancji. W praktyce, zastosowanie tego typu paleniska zapewnia lepsze spalanie, co prowadzi do uzyskania większej ilości energii z danego paliwa. W branży energetycznej, obrotowe podsuwowe paleniska są szeroko stosowane w instalacjach przemysłowych, gdzie efektywność energetyczna i redukcja emisji są kluczowe. Ponadto, zgodnie z normami europejskimi, odpowiednia wilgotność paliwa jest istotnym czynnikiem wpływającym na sprawność procesów spalania. Dlatego wybór paleniska obrotowego podsuwowego przyczynia się do realizacji standardów dotyczących ochrony środowiska oraz efektywności energetycznej.
Pytanie 15

Energia petrotermiczna jest gromadzona w

A. warstwie wodonośnej
B. parze
C. suchych porowatych skałach
D. wodzie gruntowej
Nieprawidłowe odpowiedzi dotyczą innych źródeł energii i nie uwzględniają specyfiki zasobów petrotermicznych. Warstwa wodonośna oraz woda gruntowa to elementy hydrosfery, które przechowują wodę, ale nie są odpowiednie dla gromadzenia energii w postaci ciepła. Woda gruntowa, mimo że może absorbować ciepło, nie jest medium, które umożliwia efektywne gromadzenie i wykorzystanie energii termalnej w kontekście petrotermicznym. Ponadto, para jako substancja gazowa nie jest głównym nośnikiem energii w kontekście magazynowania ciepła w suchych porowatych skałach. Podczas analizy tego zagadnienia kluczowe jest zrozumienie, że źródła energii petrotermicznej wiążą się z geotermalnymi procesami, które wymagają odpowiednich warunków geologicznych. Głównym błędem myślowym jest mylenie różnych form energii geotermalnej oraz nieodpowiednie utożsamianie ich z zasobami wodnymi. Właściwe podejście do analizy zasobów geotermalnych powinno uwzględniać właściwości fizyczne skał, ich porowatość, oraz ich zdolność do przewodzenia ciepła. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla skutecznego projektowania systemów wykorzystujących energię geotermalną.
Pytanie 16

W systemie grzewczym opartym na energii słonecznej, przeznaczonym do podgrzewania wody użytkowej, gdzie powinien być zainstalowany zawór mieszający?

A. między przyłączem wody zimnej a systemem ciepłej wody użytkowej
B. pomiędzy obiegiem solarnym a obiegiem cyrkulacyjnym wody ciepłej
C. między przyłączem wody zimnej a obiegiem cyrkulacyjnym wody ciepłej
D. w między obiegiem solarnym a instalacją wody zimnej
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wynika z niepełnego zrozumienia roli zaworu mieszającego w systemach ogrzewania wody. Nieumiejscowienie zaworu pomiędzy przyłączem wody zimnej a instalacją ciepłej wody użytkowej prowadzi do nieefektywnego zarządzania temperaturą wody, co w efekcie może powodować ryzyko poparzeń. Umiejscowienie zaworu pomiędzy obiegiem solarnym a cyrkulacją wody ciepłej czy innymi kombinacjami, jak obieg solarny z instalacją wody zimnej, nie uwzględnia zasady mieszania wody gorącej z zimną w odpowiednich proporcjach. W takich rozwiązaniach brakuje możliwości precyzyjnego regulowania temperatury na wylocie, co zwiększa ryzyko dostarczania wody o zbyt wysokiej lub zbyt niskiej temperaturze do punktów poboru. Ponadto, nieodpowiednie umiejscowienie zaworu w systemie wpływa na efektywność energetyczną, co może skutkować niepotrzebnym zużyciem energii oraz kosztami eksploatacyjnymi. Zrozumienie roli zaworu mieszającego jako kluczowego elementu systemu grzewczego oraz jego poprawne zamontowanie są podstawą do osiągnięcia optymalnej wydajności oraz bezpieczeństwa użytkowania wody w instalacjach opartych na energii słonecznej.
Pytanie 17

W trakcie transportu samochodowego gruntowej pompy ciepła do klienta, gdy moduł chłodniczy jest umieszczony na dole urządzenia, należy ją przewozić

A. w pozycji leżącej na tylnej ściance
B. w pozycji stojącej pionowo
C. w pozycji leżącej na bocznej ściance
D. w pozycji pochylonej pod kątem 45°
Wybór innych opcji, jak leżenie na tylnej ściance czy bocznej, nie jest zbyt mądry. To może spowodować różne kłopoty, zarówno w trakcie transportu, jak i później, jak już zamontujemy urządzenie. Na przykład, jeśli pompa leży na tylnej ściance, to chłodnicze części, jak sprężarka, mogą się uszkodzić przez złe rozłożenie ciężaru. Leżenie na bocznej też nie jest najlepsze, bo to może powodować, że płyny się przemieszczają i urządzenie potem nie działa jak trzeba. A jeszcze transport w pozycji pochylonej pod kątem 45° – to też nie jest dobre, bo może zaburzyć równowagę płynów i wydajność systemu. W praktyce to właśnie takie błędy w transporcie są przyczyną wielu awarii pomp ciepła po ich montażu. Dlatego warto pamiętać, że nieodpowiednie ustawienie może prowadzić do problemów, a w dłuższej perspektywie generować koszty związane z naprawami. Dlatego lepiej trzymać się norm dotyczących transportu takiego sprzętu.
Pytanie 18

W trakcie użytkowania systemu grzewczego opartego na energii słonecznej zauważono, że pompa solarna włącza się regularnie w porze nocnej. Możliwą przyczyną tego zjawiska może być

A. uszkodzona pompa solarna
B. zbyt mała histereza na regulatorze
C. niski poziom cieczy solarnej
D. aktywowany tryb urlop na kontrolerze solarnym
Ustawiony tryb urlop na sterowniku solarnym to najczęstsza przyczyna, dla której pompa solarna może włączać się w godzinach nocnych. Tryb urlopowy jest zaprojektowany w taki sposób, aby w razie nieobecności użytkownika system pozostawał aktywny, co może obejmować włączanie pompy, aby uniknąć zamarzania płynu solarnego w instalacji. W praktyce, podczas gdy pompa działa, system może nie być w stanie skutecznie utrzymać odpowiedniej temperatury, co prowadzi do niepotrzebnego zużycia energii. W celu minimalizacji takich sytuacji, zaleca się regularne sprawdzanie ustawień sterownika oraz zrozumienie jego funkcji. Nawet w trakcie dłuższej nieobecności użytkownik powinien rozważyć ustanowienie bardziej ekonomicznego trybu pracy, takiego jak tryb oszczędnościowy, jeśli jego system to umożliwia. Zrozumienie działania sterowników i ich ustawień jest kluczowe dla efektywności i oszczędności energetycznej systemów solarnych. Znajomość tych mechanizmów jest podstawą prawidłowej eksploatacji.
Pytanie 19

Połączenie zaciskowe przewodów solarnych z twardymi rurami miedzianymi jest wykonane nieprawidłowo, gdy

A. nie oznaczono pełnego wsunięcia rury do kielicha złączki
B. brak daty opisującej połączenie
C. nie podano numeru porządkowego do opisu połączenia
D. połączenie nie zostało oznaczone jako zaciśnięte
Oznaczenie połączenia datą, numerem porządkowym oraz informacja o zaciśnięciu, mimo że mogą być użyteczne w kontekście dokumentacji, nie mają kluczowego znaczenia dla jakości samego połączenia zaciskowego. W praktyce, oznaczenie daty wykonania połączenia może być ważne dla celów serwisowych lub kontrolnych, jednak nie wpływa bezpośrednio na trwałość i funkcjonalność połączenia. Z kolei brak oznaczenia jako 'zaciśnięte' może wynikać z niewłaściwych procedur dokumentacyjnych, ale nie prowadzi bezpośrednio do fizycznych problemów z połączeniem. Oznaczenia tego typu są bardziej praktyczne w kontekście zarządzania projektami niż technicznych aspektów montażu. Właściwe wykonanie połączenia, na co wskazuje kluczowe znaczenie pełnego wsunięcia rury do kielicha, jest podstawowym elementem bezpieczeństwa i efektywności instalacji. Użytkownicy często pomijają ten aspekt, koncentrując się na kwestiach administracyjnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Dlatego istotne jest, aby dokładnie rozumieć znaczenie każdego kroku w procesie montażu, a nie tylko skupić się na dokumentacji. Właściwe połączenia wymagają kompleksowego podejścia, w którym wszystkie aspekty, w tym techniczne, administracyjne i serwisowe, są odpowiednio zintegrowane.
Pytanie 20

Do prac związanych z konserwacją układu solarnego nie wlicza się

A. czyszczenia zbiornika.
B. sprawdzenia stanu izolacji rur w obiegu solarnym.
C. zweryfikowania i ewentualnego uzupełnienia czynnika w obiegu solarnym.
D. wymiany czynnika grzewczego w obiegu solarnym.
Czynności konserwacji obiegu solarnego obejmują różnorodne działania, mające na celu zapewnienie ciągłości i efektywności działania całego systemu. Kontrola stanu izolacji rur obiegu solarnego jest kluczowa, ponieważ dobrze izolowane rury minimalizują straty ciepła, co bezpośrednio wpływa na efektywność energetyczną systemu. Niezbędne jest regularne sprawdzanie izolacji, aby uniknąć niepotrzebnych strat energii, które mogą prowadzić do wyższych kosztów eksploatacji. Sprawdzenie i ewentualne uzupełnienie czynnika w obiegu solarnym to również istotny element konserwacji. Czynnik roboczy w obiegu solarnym musi być utrzymywany na odpowiednim poziomie, aby zapewnić efektywne przekazywanie ciepła z kolektorów do zasobnika. Niedobór czynnika może prowadzić do obniżenia wydajności, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia układu. Wymiana czynnika grzewczego, choć mniej typowa, może być również konieczna w przypadku degradacji lub zanieczyszczenia czynnika, co wpływa na właściwe funkcjonowanie systemu. Błędem jest myślenie, że te działania są zbędne lub nie mają wpływu na efektywność całego systemu solarnego. Ignorowanie ich może prowadzić do kosztownych awarii oraz zmniejszenia efektywności energetycznej instalacji.
Pytanie 21

Odbiór części robót, które zostają zakryte, należy zaliczyć do odbiorów

A. częściowych
B. końcowych
C. pogwarancyjnych
D. przejściowych
Odpowiedź częściowych jest poprawna, ponieważ odbiór fragmentu robót, które ulegają zakryciu, jest częścią procesu odbiorowego, który ma na celu potwierdzenie, że zrealizowane prace są zgodne z umową oraz obowiązującymi normami. Odbiór częściowy dotyczy fragmentów robót, które mogą być już wykonane, a ich zakrycie uniemożliwia późniejszą ocenę jakości wykonania. W praktyce, na przykład podczas budowy budynku, instalacje elektryczne czy hydrauliczne muszą być odebrane przed ich zasłonięciem przez ściany, co pozwala na zweryfikowanie ich zgodności z projektem oraz jakości wykonania. Taki odbiór jest zgodny z normami budowlanymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi, które zalecają regularne i etapowe sprawdzanie wykonania robót. W przypadku problemów stwierdzonych podczas odbioru częściowego, wykonawca ma możliwość ich naprawy przed przystąpieniem do dalszych etapów budowy, co chroni inwestora przed późniejszymi kosztami napraw.
Pytanie 22

Z kolektora słonecznego o powierzchni 3 m² oraz efektywności przekazywania energii cieplnej wynoszącej 80% przy nasłonecznieniu 1000 W/m² można uzyskać moc równą

A. 3000 W
B. 800 W
C. 2400 W
D. 1600 W
Kolektor słoneczny o powierzchni 3 m² i sprawności 80% przy nasłonecznieniu 1000 W/m² rzeczywiście może generować moc 2400 W. Aby zrozumieć ten proces, warto przyjrzeć się, jak obliczamy moc, którą kolektor jest w stanie przekazać. Mnożymy powierzchnię kolektora przez natężenie promieniowania słonecznego oraz sprawność urządzenia. W tym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 3 m² x 1000 W/m² = 3000 W, a następnie uwzględniając sprawność 80%, otrzymujemy 3000 W x 0,8 = 2400 W. W kontekście praktycznym, moc uzyskana z kolektora słonecznego może być wykorzystywana do podgrzewania wody w systemach grzewczych, co jest ekologicznym rozwiązaniem redukującym emisję CO2. Warto również zauważyć, że efektywność kolektorów słonecznych została potwierdzona w standardach branżowych, takich jak Solar Keymark, co dodatkowo podkreśla ich wiarygodność i wydajność w zastosowaniach komercyjnych i przemysłowych.
Pytanie 23

Jaką minimalną powierzchnię działki należy posiadać do zainstalowania poziomego wymiennika gruntowego w glebie gliniastej, który będzie źródłem energii niskotemperaturowej dla pompy ciepła o mocy grzewczej wynoszącej 10 kW?

A. od 60 m2 do 100 m2
B. od 400 m2 do 600 m2
C. od 10 m2 do 20 m2
D. od 2000 m2 do 3000 m2
Odpowiedzi sugerujące mniejsze powierzchnie, takie jak od 60 m2 do 100 m2, od 10 m2 do 20 m2 czy od 2000 m2 do 3000 m2, nie biorą pod uwagę istotnych czynników wpływających na efektywność wymiennika gruntowego. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnego założenia, że mniejsza powierzchnia może wystarczyć do uzyskania pożądanej mocy grzewczej. W przypadku gruntów gliniastych, ich niska przewodność cieplna oznacza, że wymiennik musi mieć znaczną powierzchnię, aby skutecznie przekazywać ciepło. Odpowiedź zakładająca powierzenie tylko 10 m2 do 20 m2 jest zupełnie nieadekwatna, gdyż taka powierzchnia nie jest w stanie dostarczyć wystarczającej ilości energii cieplnej dla pompy ciepła o mocy 10 kW. Ponadto, odpowiedzi sugerujące dużą powierzchnię od 2000 m2 do 3000 m2 mogą prowadzić do niepotrzebnych wydatków i nieefektywności w projektowaniu systemów, gdyż nie ma uzasadnienia technicznego dla tak dużej powierzchni w kontekście podanych wymagań. Właściwe zaprojektowanie wymiennika gruntowego powinno opierać się na analizie lokalnych warunków gruntowych, przewidywanej mocy grzewczej oraz zaleceniach technicznych, co pozwoli na optymalizację kosztów oraz efektywności energetycznej systemu. Dlatego kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do budowy wymiennika gruntowego zasięgnąć porady specjalisty i przeprowadzić szczegółowe badania gruntu.
Pytanie 24

W trakcie lutowania rur i złączek miedzianych wykorzystywane jest zjawisko

A. kapilarne
B. grawitacji
C. kawitacji
D. kohezji
Wiesz, grawitacja jest ważna w różnych sytuacjach, ale nie wpływa bezpośrednio na lutowanie złączek i rur miedzianych. Chociaż wpływa na przepływ cieczy, nie decyduje o tym, gdzie dokładnie znajdzie się materiał lutowniczy, co jest kluczowe w lutowaniu kapilarnym. Kawitacja, czyli to tworzenie i znikanie pęcherzyków powietrza w cieczy, też nie ma tu większego sensu. Może wręcz doprowadzić do problemów z materiałami lub pogorszyć jakość połączeń, co jest totalnie niezgodne z tym, co chcemy osiągnąć w lutowaniu miedzianych rur. Kohezja, czyli przyciąganie cząsteczek tej samej substancji, ma znaczenie, ale podczas lutowania nie odgrywa kluczowej roli. Ważne, żeby zrozumieć, że w lutowaniu nie wystarczy ogólna znajomość zjawisk fizycznych. Trzeba wiedzieć, jak konkretne zjawiska, jak kapilarność, wpływają na trwałość połączeń. Kiedy podchodzimy do tego tematu nieco nieodpowiednio, to możemy dojść do błędnych wniosków i źle wybrać metody lutowania, co w dłuższym czasie może naprawdę zagrażać bezpieczeństwu i funkcjonowaniu instalacji.
Pytanie 25

Po zakończeniu robót, które są zakrywane, przeprowadza się odbiór

A. ostateczny
B. częściowy
C. wstępny
D. końcowy
Odpowiedź 'częściowy' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z praktyką budowlaną, po zakończeniu robót ulegających zakryciu należy przeprowadzić odbiór częściowy. Działanie to ma na celu zapewnienie, że poszczególne etapy prac zostały wykonane zgodnie z projektem oraz obowiązującymi normami. Odbiór częściowy umożliwia identyfikację ewentualnych błędów przed zakryciem, co jest kluczowe dla dalszych etapów budowy. Na przykład, w przypadku instalacji elektrycznych, dokonanie odbioru częściowego przed zamknięciem ścian pozwala na sprawdzenie poprawności podłączeń oraz zgodności z normami PN-IEC, co może zapobiec poważnym problemom w przyszłości. Zgodnie z definicją zawartą w przepisach prawa budowlanego, odbiór częściowy potwierdza, że dane prace są zakończone, a ich jakość jest zgodna z wymaganiami, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i trwałości całej inwestycji.
Pytanie 26

Do instalacji ogrzewania podłogowego zasilanego pompą ciepła wykorzystuje się rury

A. stalowe
B. żeliwne
C. kamionkowe
D. z tworzywa sztucznego
Instalację ogrzewania podłogowego zasilaną z pompy ciepła wykonuje się najczęściej z rur z tworzywa sztucznego, takich jak polietylen (PE) lub polipropylen (PP). Te materiały charakteryzują się doskonałą odpornością na korozję, co jest kluczowe w systemach, w których krążą płyny o różnej chemicznej charakterystyce. Ponadto, rury z tworzywa sztucznego mają dobre właściwości izolacyjne, co pozwala na efektywne wykorzystanie energii z pompy ciepła. Elastyczność tych materiałów ułatwia montaż, pozwalając na łatwe formowanie i dostosowanie do najbardziej wymagających układów. W praktyce, stosując rury z tworzywa sztucznego, można zredukować ilość połączeń i złączy, co z kolei zmniejsza ryzyko wycieków. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 1264 dotyczące ogrzewania podłogowego, podkreślają zalety używania tych materiałów i ich zgodność z nowoczesnymi technologiami ogrzewania. Dodatkowo, ich lekkość w porównaniu do rur stalowych czy żeliwnych sprawia, że instalacja staje się prostsza i szybsza, co jest nieocenione w praktyce budowlanej.
Pytanie 27

Jakim kolorem jest wyłącznie oznaczony przewód ochronny PE?

A. niebieski
B. brązowy
C. czerwony
D. żółto-zielony
Przewód ochronny PE (Protective Earth) jest oznaczony kolorem żółto-zielonym zgodnie z międzynarodowymi normami, takimi jak IEC 60446 oraz PN-EN 60446. Oznaczenie to ma na celu jednoznaczne rozróżnienie przewodów ochronnych od przewodów zasilających oraz innych przewodów w instalacjach elektrycznych. Przewód PE pełni kluczową funkcję w zapewnieniu bezpieczeństwa użytkowników urządzeń elektrycznych poprzez odprowadzenie prądu doziemnego w przypadku awarii, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem. Użycie koloru żółto-zielonego jest standaryzowane na całym świecie, co ułatwia rozpoznawanie przewodów ochronnych, niezależnie od kraju. W praktyce, przewody PE są stosowane w instalacjach domowych i przemysłowych, w tym w urządzeniach takich jak gniazdka, maszyny przemysłowe, a także w instalacjach fotowoltaicznych. Dzięki jednoznacznemu oznaczeniu, technicy i elektrycy mogą szybko zidentyfikować przewody ochronne, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa podczas prac serwisowych.
Pytanie 28

W elektrowni wodnej zainstalowany jest generator o mocy P=100 kW. Jaką częstotliwość powinno mieć napięcie, aby mogła ona współdziałać z Polskim Systemem Energetycznym?

A. 80 Hz
B. 50 Hz
C. 20 Hz
D. 70 Hz
Wybór odpowiedzi innej niż 50 Hz wskazuje na brak zrozumienia kluczowych zasad związanych z częstotliwością napięcia w systemach elektroenergetycznych. W Polsce, jak i w innych krajach europejskich, ustalono standardową częstotliwość 50 Hz, która jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania sieci. Wybierając odpowiedzi takie jak 20 Hz, 80 Hz czy 70 Hz, można zakładać, że nie bierze się pod uwagę konsekwencji wynikających z niskiej lub wysokiej częstotliwości na stabilność systemu. Na przykład, częstotliwość 20 Hz jest znacznie poniżej wymaganego poziomu, co mogłoby prowadzić do problemów z synchronizacją z innymi źródłami energii oraz poważnych zakłóceń w dostawie prądu. Z kolei częstotliwości 80 Hz i 70 Hz są zbyt wysokie, co również wpływa negatywnie na urządzenia podłączone do sieci, mogąc prowadzić do ich uszkodzenia lub obniżenia efektywności. Zrozumienie, że generator musi być zgodny z normami systemu energetycznego, a także znajomość praktycznych zastosowań takich jak współpraca z innymi źródłami energii, jest kluczowe dla właściwego projektowania i eksploatacji systemów elektroenergetycznych. Wybory takie jak te wskazują na typowe błędy myślowe, gdzie brak jest wiedzy na temat norm i standardów branżowych, co może prowadzić do poważnych konsekwencji technicznych.
Pytanie 29

Który rodzaj kosztorysu tworzony na podstawie przedmiaru robót, jest wykorzystywany do określenia kosztów całej planowanej inwestycji przez ustalenie cen materiałów budowlanych oraz wynagrodzenia za pracę sprzętu i ludzi?

A. Dodatkowy
B. Ślepy
C. Inwestorski
D. Powykonawczy
Odpowiedź 'Inwestorski' jest prawidłowa, ponieważ kosztorys inwestorski jest kluczowym dokumentem w procesie planowania i realizacji inwestycji budowlanych. Sporządzany na podstawie przedmiaru robót, kosztorys ten pozwala na oszacowanie całkowitych kosztów projektu, uwzględniając ceny materiałów budowlanych, wynagrodzenie pracowników oraz koszty eksploatacji sprzętu. Jego poprawne przygotowanie jest niezbędne do zabezpieczenia finansowania oraz do podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych. Przykładowo, w przypadku budowy nowego obiektu komercyjnego, kosztorys inwestorski pozwala inwestorowi zrozumieć, jakie będą całkowite wydatki związane z realizacją projektu, co umożliwia efektywne zarządzanie budżetem oraz planowanie harmonogramu robót. Dobre praktyki branżowe zalecają, aby kosztorys inwestorski był regularnie aktualizowany w miarę postępu prac, co pomaga w monitorowaniu ewentualnych odchyleń od pierwotnych założeń finansowych oraz w identyfikowaniu potencjalnych oszczędności.
Pytanie 30

Czujnik termostatyczny systemu "strażak" używany do ochrony kotłów na biomasę powinien być zamontowany

A. w czopuchu kotła
B. na obudowie podajnika
C. w komorze paleniskowej
D. w podajniku ślimakowym
Montaż czujnika termostatycznego w podajniku ślimakowym może wydawać się sensownym rozwiązaniem, jednak wiąże się z kilkoma istotnymi zagrożeniami. Przede wszystkim, podajnik może być miejscem o zmiennym cieple, gdzie temperatura materiału opałowego nie jest jednolita. W praktyce, czujnik umieszczony w takim miejscu może nie dostarczać precyzyjnych danych o temperaturze, co w efekcie prowadzi do niewłaściwego działania systemu zabezpieczeń. Ponadto, umiejscowienie czujnika w czopuchu kotła, gdzie odpływają gazy spalinowe, jest błędne, ponieważ temperatury w tym obszarze mogą być znacznie wyższe, co może prowadzić do fałszywych alarmów lub uszkodzenia czujnika. Montaż czujnika w komorze paleniskowej również jest nieodpowiedni, ponieważ ekstremalne warunki panujące w tym miejscu mogą zdemolować czujnik, co z kolei grozi poważnymi skutkami dla bezpieczeństwa systemu. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że czujnik termostatyczny można umieścić w dowolnym miejscu, byle tylko był blisko źródła ciepła. Tego typu podejście ignoruje zasady działania i odpowiednie normy, które jasno wskazują, że lokalizacja czujnika powinna sprzyjać stabilności i dokładności pomiarów, co jest kluczowe dla efektywnego i bezpiecznego działania systemów grzewczych.
Pytanie 31

Dokumentem dołączonym do propozycji sprzedaży sprzętu systemów odnawialnych źródeł energii, w którym znajdują się specyfikacje techniczne, zasady instalacji, diagramy montażowe oraz warunki użytkowania, są

A. katalogi ofertowe
B. projekty architektoniczne
C. standardy
D. potwierdzone protokoły odbiorcze montażu urządzeń
Podczas analizy dostępnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na to, że odpowiedzi zawierające podpisane protokoły odbioru montażu, normy oraz projekty budowlane, choć istotne w kontekście realizacji projektów energetycznych, nie spełniają roli, jaką pełnią katalogi ofertowe. Protokół odbioru montażu dokumentuje zakończenie prac związanych z instalacją urządzeń, ale nie zawiera szczegółowych informacji o ich specyfikacji technicznej czy warunkach użytkowania. Normy są kluczowe dla zapewnienia zgodności z wymaganiami prawnymi i bezpieczeństwa, jednak nie dostarczają one praktycznych informacji o produktach oferowanych na rynku. Projekty budowlane koncentrują się na ogólnym planowaniu struktury budynku oraz rozmieszczeniu instalacji, ale nie zawierają szczegółowych danych technicznych dotyczących konkretnych urządzeń. Typowym błędem myślowym w analizie tego pytania jest mylenie dokumentów operacyjnych z materiałami promocyjnymi. Katalogi ofertowe są narzędziem marketingowym, które ma na celu nie tylko przedstawienie produktu, ale również dostarczenie szczegółowych informacji, które są niezbędne dla użytkowników końcowych, co różni je od innych typów dokumentacji. W związku z tym, wybór katalogów ofertowych jako odpowiedzi jest uzasadniony przez ich kluczową rolę w dostarczaniu informacji niezbędnych do podjęcia decyzji zakupowych i planowania instalacji urządzeń energetyki odnawialnej.
Pytanie 32

Jaką jednostkę stosuje się do określenia wydajności kolektora słonecznego?

A. kWh/m2/rok
B. kWh/m2/kwartał
C. kWh/m2/godzinę
D. kWh/m2/miesiąc
Wydajność kolektora słonecznego określa się w jednostkach kWh/m2/rok, co oznacza ilość energii słonecznej, jaką kolektor jest w stanie przetworzyć na energię cieplną w ciągu roku w przeliczeniu na każdy metr kwadratowy powierzchni kolektora. Taki sposób wyrażania wydajności jest zgodny z normami branżowymi i pozwala na obiektywne porównanie różnych typów kolektorów oraz ich efektywności w różnych warunkach klimatycznych. Przykładem zastosowania tej metody jest ocena systemów solarno-termalnych w instalacjach domowych, gdzie często analizuje się dane roczne, aby dostosować system do potrzeb grzewczych. Analiza rocznej produkcji energii uwzględnia zmienność warunków atmosferycznych i sezonowe różnice w nasłonecznieniu, co jest kluczowe dla efektywności energetycznej budynków. Z tego względu, znajomość wydajności w skali rocznej jest istotna dla projektantów systemów solarnych oraz użytkowników, którzy chcą zoptymalizować swoje wydatki na energię.
Pytanie 33

Jakie jest napięcie łańcucha modułów (stringu) po jego odłączeniu od falownika?

A. sumie napięć wszystkich modułów
B. zero
C. napięciu pojedynczego modułu
D. nieskończoności
Przy analizie poszczególnych niepoprawnych odpowiedzi można zauważyć, że wybór napięcia jednego modułu sugeruje zrozumienie jedynie częściowego działania systemu. Napięcie pojedynczego modułu jest istotne, lecz nie oddaje rzeczywistej charakterystyki całego stringu. W przypadku pełnego zrozumienia, należy pamiętać, że w instalacji szeregowej, napięcia modułów łączą się, co skutkuje sumarycznym napięciem końcowym. Stwierdzenie, że napięcie wynosi nieskończoność, wskazuje na brak zrozumienia podstawowych zasad obwodów elektrycznych; w rzeczywistości napięcie nie może być nieskończone, gdyż każdy moduł ma swoje ograniczenia. Z kolei zerowe napięcie budzi wątpliwości, ponieważ odłączenie od falownika nie oznacza braku napięcia w stringu. W rzeczywistości napięcie w łańcuchu może być obecne, nawet gdy nie jest podłączone do falownika. Takie błędne myślenie może wynikać z niepełnego zrozumienia działania systemów PV oraz obliczeń elektrotechnicznych. Właściwe zrozumienie zasad działania systemów fotowoltaicznych, w tym napięcia w stringu, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i eksploatacji instalacji.
Pytanie 34

Kluczową wartością niezbędną do przygotowania przedmiaru robót instalacji solarnej jest średnie zapotrzebowanie na wodę użytkową w trakcie

A. roku
B. miesiąca
C. doby
D. tygodnia
Średnie zapotrzebowanie na wodę użytkową w ciągu doby jest kluczową wielkością przy projektowaniu instalacji solarnych, ponieważ pozwala na określenie wymagań dotyczących pojemności zbiorników oraz mocy systemu kolektorów słonecznych. Ustalając średnią dobową konsumpcję, inżynierowie mogą precyzyjnie oszacować, ile energii będzie potrzebne do podgrzania wody, co przekłada się na efektywność systemu. Przykładowo, rodzina czteroosobowa może zużywać około 200 litrów wody na dobę. Taki parametr pozwala na dobór odpowiedniej wielkości kolektora słonecznego, który zaspokoi te potrzeby. W standardach projektowania instalacji solarnych, takich jak PN-EN 12976, podkreślana jest konieczność analizy dobowego zapotrzebowania, co wpływa na optymalizację kosztów oraz wydajności systemu. Praktycznie, dobranie odpowiednich parametrów do obliczeń może znacząco zmniejszyć koszty eksploatacyjne oraz zwiększyć komfort użytkowników, co jest niezwykle istotne w kontekście inwestycji w odnawialne źródła energii.
Pytanie 35

Po zakończeniu robót, które są ukryte, należy przeprowadzić odbiór

A. gwarancyjnego
B. końcowego
C. częściowego
D. inwestorskiego
Wybór odbioru gwarancyjnego, końcowego lub inwestorskiego w kontekście robót ulegających zakryciu jest nieprawidłowy z kilku powodów. Odbiór gwarancyjny odnosi się do sprawdzenia stanu obiektu po upływie określonego czasu od zakończenia inwestycji, co nie ma zastosowania przed zakryciem istotnych elementów budowlanych. Odbiór końcowy ma miejsce po zakończeniu wszystkich robót budowlanych i obejmuje cały projekt, jednak nie daje możliwości weryfikacji ukrytych detali, które mogą wpłynąć na późniejsze funkcjonowanie budynku. Z kolei odbiór inwestorski, choć może być przeprowadzany w dowolnym momencie, nie jest wystarczający do zapewnienia, że prace zostały wykonane zgodnie z normami przed ich zakryciem. Często mylone jest znaczenie etapu odbioru z momentem zakończenia prac, co prowadzi do błędnych przekonań, że wszystko, co zostało zrobione, jest poprawne i spełnia wymogi. Bez odpowiedniego odbioru częściowego mogą wystąpić poważne problemy kosztowne w naprawach, gdyż późniejsze odsłonięcie zakrytych instalacji może ujawnić wady, które powinny były być zauważone i skorygowane na wcześniejszym etapie.
Pytanie 36

Do obróbki krawędzi rur miedzianych, które są stosowane w instalacjach ciepłej wody użytkowej i zostały przycięte na odpowiednią długość, należy zastosować

A. gwinciarki
B. gradownicy
C. zaginarki
D. giętarki
Gradownice to narzędzia wykorzystywane do obróbki końców rur, w tym rur miedzianych, w celu uzyskania gładkich i równych krawędzi. Ich zastosowanie jest kluczowe w montażu instalacji ciepłej wody użytkowej, ponieważ zgrubne lub nierówne krawędzie mogą prowadzić do problemów z uszczelnieniem połączeń, co z kolei może skutkować wyciekami i innymi awariami. Gradownice działają na zasadzie mechanicznego usuwania nadmiaru materiału, co pozwala na precyzyjne wygładzenie krawędzi. W praktyce, korzyści płynące z użycia gradownicy obejmują nie tylko poprawę estetyki połączeń, ale również wzrost ich trwałości oraz niezawodności. Zgodnie z obowiązującymi standardami w branży sanitarno-grzewczej, odpowiednio obrobione krawędzie rur miedzianych są kluczowe dla zapewnienia szczelności połączeń lutowanych czy też gwintowanych. Zastosowanie gradownicy jest szczególnie zalecane w sytuacjach, gdy rury są poddawane dużym obciążeniom termicznym i ciśnieniowym, co jest typowe dla instalacji ciepłej wody użytkowej.
Pytanie 37

W wymienniku ciepła jednopłaszczowym z dwoma wężownicami, który współpracuje z instalacją solarną oraz kotłem, podgrzewa się

A. mieszaninę glikolu
B. powietrze
C. ciepłą wodę użytkową
D. ciecz solarną
W jednopłaszczowym, dwuwężownicowym wymienniku ciepła, który współpracuje z instalacją solarną oraz kotłem, ciepła woda użytkowa jest kluczowym medium, które jest ogrzewane. Wymienniki ciepła tego typu są zaprojektowane w taki sposób, aby efektywnie przekazywać ciepło z jednego medium do drugiego. W tym przypadku, energia cieplna jest przekazywana z płynu solarnego lub z wody grzewczej dostarczanej przez kocioł do wody użytkowej. Ogrzewanie wody użytkowej jest istotnym elementem w systemach grzewczych, ponieważ zapewnia komfort w domach oraz spełnia podstawowe potrzeby sanitarno-higieniczne. Przykładowo, w domach jednorodzinnych lub budynkach użyteczności publicznej, wymienniki ciepła są szeroko stosowane do efektywnego podgrzewania wody, co jest zgodne z normami i wymaganiami efektywności energetycznej. Warto również zaznaczyć, że stosowanie wymienników ciepła wspomaga w osiąganiu celów związanych z redukcją zużycia energii oraz poprawą efektywności energetycznej budynków, co jest zgodne z obowiązującymi standardami budowlanymi.
Pytanie 38

Po zakończeniu robót związanych z zamknięciem wykopu należy przeprowadzić odbiór

A. inwestorskiego
B. końcowego
C. częściowego
D. gwarancyjnego
Odpowiedź częściowa jest prawidłowa, ponieważ odbiór częściowy jest kluczowym elementem procesu budowlanego, umożliwiającym kontrolę jakości wykonanych prac na różnych etapach projektu. Po zakończeniu robót zakrywania wykopu, dokonanie odbioru częściowego pozwala inspektorom i kierownikom budowy na weryfikację, czy prace zostały zrealizowane zgodnie z projektem oraz normami budowlanymi. Na tym etapie można sprawdzić, czy zastosowane materiały są odpowiadające wymaganiom technicznym, jak również ocenić, czy wykonane czynności nie stwarzają zagrożenia dla dalszych prac. Praktyczne zastosowanie odbioru częściowego jest szczególnie widoczne w dużych projektach budowlanych, gdzie każdy etap wymaga szczegółowej analizy i dokumentacji, co zwiększa przejrzystość inwestycji i minimalizuje ryzyko późniejszych usterek. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, odbiór częściowy jest nie tylko procedurą kontrolną, ale także sposobem na zapewnienie ciągłości i bezpieczeństwa prac budowlanych. Dodatkowo, dokumentacja z odbioru częściowego jest istotna w razie przyszłych roszczeń lub kontroli zewnętrznych.
Pytanie 39

W rozwinięciu systemu grzewczego na energię słoneczną w skali 1:50, długość odcinka pionowego z miedzi wynosi 100 mm. Jaką długość przewodu miedzianego trzeba nabyć do zainstalowania tego pionu?

A. 5,0 m
B. 500,0 m
C. 0,5 m
D. 50,0 m
Wybór błędnej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z kilku powszechnych nieporozumień związanych z interpretacją skali i jednostek miary. Odpowiedzi sugerujące długości takie jak 0,5 m, 50,0 m czy 500,0 m pokazują, że osoby udzielające tych odpowiedzi mogły nie wziąć pod uwagę faktu, że długości przedstawione w skali muszą być przeliczone w odpowiedni sposób. Na przykład, wybór 0,5 m może sugerować, że użytkownik sądził, że łatwo jest pomnożyć długość na planie bez uwzględnienia skali. Z kolei odpowiedź 50,0 m odzwierciedla błędne założenie, że długość na planie odpowiada rzeczywistej długości bez mnożenia przez skale, co prowadzi do znacznego przeszacowania rzeczywistych potrzeb materiałowych. W przypadku odpowiedzi 500,0 m, możliwe, że wynikło to z nieprawidłowego przeliczenia jednostek, gdzie użytkownik mógł błędnie zrozumieć, że 100 mm na planie powinno być traktowane jako 500 mm w rzeczywistości bez uwzględnienia proporcji wynikającej ze skali. Te błędy myślowe mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w praktyce inżynieryjnej, takich jak nadmierne zamówienia materiałów, które nie tylko zwiększają koszty projektu, ale także mogą prowadzić do marnotrawstwa zasobów. Kluczowe jest zatem zrozumienie zasadności przeliczania długości w kontekście projektowania oraz umiejętność oceny wymagań materiałowych na podstawie odpowiednich standardów inżynieryjnych.
Pytanie 40

Aby połączyć dwie stalowe rury o identycznej średnicy z gwintem zewnętrznym, jakie złącze należy zastosować?

A. łącznika zaprasowywanego.
B. złączki nakrętnej, określanej jako mufy.
C. złączki wkrętnej, znanej jako nypl.
D. łącznika zaprasowywano-gwintowanego.
Złączka nakrętna, czyli mufa, jest idealnym rozwiązaniem do łączenia dwóch stalowych rur o tej samej średnicy, które zakończone są gwintem zewnętrznym. Mufa dysponuje wewnętrznymi gwintami, co pozwala na ich nakręcenie na zewnętrzne gwinty rur. Tego rodzaju połączenie jest niezwykle trwałe i pozwala na uzyskanie szczelności, co jest kluczowe w instalacjach hydraulicznych i grzewczych. W praktyce, mufa jest często stosowana w systemach wodociągowych oraz w instalacjach gazowych, gdzie bezpieczeństwo i szczelność są niezbędne. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich smarów lub uszczelek podczas montażu, aby zminimalizować ryzyko nieszczelności. Warto zaznaczyć, że zgodnie z normami branżowymi, zastosowanie mufy w takich sytuacjach jest powszechnie akceptowane i rekomendowane przez specjalistów w dziedzinie hydrauliki. Dzięki temu połączenie jest nie tylko funkcjonalne, ale również spełnia wysokie standardy bezpieczeństwa.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej