Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 11:15
Data zakończenia: 4 maja 2025 11:56

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wskaż komponent, który reguluje wartość napięcia pochodzącego z sieci elektrycznej, wykorzystując transformator do przeniesienia energii między dwoma obwodami elektrycznymi z zastosowaniem zjawiska indukcji magnetycznej?

A. Rejestr szeregowy

B. Zasilacz transformatorowy

C. Rezonator kwarcowy

D. Przerzutnik synchroniczny

Wybór odpowiedzi związanych z rejestrami szeregowymi, rezonatorami kwarcowymi oraz przerzutnikami synchronicznymi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania. Rejestr szeregowy to układ cyfrowy, którego głównym celem jest przechowywanie i przesyłanie danych w postaci binarnej. Nie ma on związku z procesami transformacji napięcia w obwodach elektrycznych. Z kolei rezonator kwarcowy służy do stabilizacji częstotliwości w układach elektronicznych, co jest istotne w kontekście synchronizacji zegarów, ale również nie ma powiązań z regulowaniem napięcia w obwodach zasilających. Przerzutnik synchroniczny to element cyfrowy, który działa na podstawie sygnałów zegarowych, a jego głównym zastosowaniem jest przechowywanie i manipulowanie danymi w systemach cyfrowych. Żaden z wymienionych elementów nie jest zaprojektowany do bezpośredniego dostosowywania napięcia. Błąd w wyborze odpowiedzi może wynikać z mylnego skojarzenia tych elementów z systemami zasilania. W rzeczywistości, zasilacz transformatorowy pełni unikalną rolę w dostosowywaniu napięcia, co jest kluczowe dla prawidłowego działania wielu urządzeń elektrycznych. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi komponentami jest niezbędne dla prawidłowej interpretacji zagadnień związanych z elektrycznością i elektroniką. Warto zapoznać się z podstawami działania transformatorów oraz ich znaczeniem w sieciach energetycznych, aby unikać takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 2

W systemie oktalnym liczba heksadecymalna 1E2F16 ma zapis w postaci

A. 74274

B. 7277

C. 17057

D. 7727

Wybór niewłaściwych odpowiedzi na pytanie o konwersję liczby heksadecymalnej 1E2F16 na system oktalny może wynikać z kilku typowych błędów poznawczych. Często myli się kolejność konwersji, zakładając, że można bezpośrednio zamienić system heksadecymalny na oktalny bez pośredniego przeliczenia na system dziesiętny lub binarny. Tego rodzaju pomyłki prowadzą do zafałszowania wyników. Inne alternatywy, takie jak 7277 czy 7727, mogą wynikać z błędnego przeliczenia wartości heksadecymalnej na dziesiętną, gdzie użytkownik pomija istotne cyfry lub źle interpretuje ich wagę. Warto zwrócić uwagę, że przekształcanie liczb w różnych systemach liczbowych wymaga znajomości podstawowych zasad arytmetyki oraz reguł konwersji. W systemie heksadecymalnym każda cyfra reprezentuje wartość od 0 do 15, gdzie litery A-F odpowiadają wartościom 10-15. Dlatego, błędna interpretacja tych wartości prowadzi do nieprawidłowych wyników. Z kolei odpowiedzi takie jak 17057, mogą być wynikiem poprawnego zrozumienia konwersji, ale na etapie błędnego przeliczenia. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, warto korzystać z dedykowanych narzędzi lub programów, które automatyzują ten proces konwersji, co pozwala na zachowanie dokładności i minimalizację ryzyka błędów.

Pytanie 3

Zarządzanie pasmem (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. pozwalająca na przesył danych z jednego portu równocześnie do innego portu

B. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem

C. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na wybranym porcie

D. umożliwiająca jednoczesne połączenie switchy poprzez kilka łącz

Wiele osób może mylić zarządzanie pasmem z innymi funkcjami przełączników, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że zarządzanie pasmem umożliwia łączenie przełączników równocześnie kilkoma łączami, odnosi się do technologii agregacji łączy, która jest odrębną koncepcją. Agregacja łączy pozwala na zestawienie kilku fizycznych portów w jeden wirtualny port, co zwiększa całkowitą przepustowość i zapewnia redundancję, ale nie wpływa na kontrolę pasma. Inna nieprawidłowa odpowiedź dotycząca zdalnego dostępu do urządzenia myli funkcję zarządzania pasmem z dostępem administracyjnym. Zdalny dostęp jest zapewniany przez protokoły takie jak SSH czy Telnet, które nie mają związku z zarządzaniem pasmem. Ostatnia odpowiedź, mówiąca o przesyłaniu danych z jednego portu do innego, również jest mylna – jest to opis działania samego przełącznika, a nie kontroli pasma. Warto zrozumieć, że zarządzanie pasmem jest specyficznym procesem optymalizacji przepustowości, który powinien być stosowany w kontekście polityk QoS, a nie mylony z innymi, bardziej ogólnymi funkcjami urządzeń sieciowych. Typowym błędem jest nieodróżnianie tych terminów, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania siecią i potencjalnych problemów z wydajnością. Zrozumienie roli zarządzania pasmem w architekturze sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i eksploatacji nowoczesnych systemów informatycznych.

Pytanie 4

Router Wi-Fi działający w technologii 802.11n umożliwia osiągnięcie maksymalnej prędkości przesyłu danych

A. 54 Mb/s

B. 600 Mb/s

C. 11 Mb/s

D. 1000 Mb/s

Odpowiedzi 11 Mb/s, 54 Mb/s oraz 1000 Mb/s są nieprawidłowe w kontekście maksymalnej prędkości transmisji dostępnej dla standardu 802.11n. Standard 802.11b, który działa na prędkości 11 Mb/s, był jednym z pierwszych standardów Wi-Fi, a jego ograniczenia w zakresie prędkości są znane i zrozumiałe w kontekście starszych technologii. Z kolei standard 802.11g, który osiąga maksymalnie 54 Mb/s, zapewnia lepszą wydajność od 802.11b, ale nadal nie dorównuje możliwościom 802.11n. Zrozumienie tych wartości jest kluczowe, aby uniknąć mylnych wniosków o wydajności sieci. Ponadto, odpowiedź wskazująca na 1000 Mb/s jest myląca, ponieważ odnosi się do standardów, które nie są jeszcze powszechnie implementowane w użytkowanych routerach. W rzeczywistości maksymalna prędkość 1000 Mb/s odnosi się do standardu 802.11ac, który wprowadza jeszcze bardziej zaawansowane technologie, takie jak MU-MIMO oraz lepsze wykorzystanie pasma 5 GHz. Typowym błędem jest postrzeganie routerów Wi-Fi jako jedynie komponentów sprzętowych, bez zrozumienia ich pełnych możliwości oraz ograniczeń wynikających z zastosowanych technologii. Użytkownicy powinni być świadomi, że różne standardy mają różne zastosowania i mogą wpływać na to, jak wpływają na codzienne korzystanie z internetu. Dobrze jest również regularnie monitorować wydajność swojego routera oraz dostosowywać jego ustawienia, aby zapewnić optymalną prędkość i niezawodność połączenia.

Pytanie 5

Jakie funkcje posiada program tar?

A. obsługa pakietów

B. archiwizowanie plików

C. ustawianie parametrów karty sieciowej

D. pokazywanie listy aktywnych procesów

Program tar (tape archive) jest standardowym narzędziem w systemach Unix i Linux, które służy do archiwizowania plików. Jego głównym zadaniem jest tworzenie jednego pliku archiwum z wielu plików i katalogów, co ułatwia ich przechowywanie i przenoszenie. Tar jest niezwykle przydatny w sytuacjach, gdy trzeba zarchiwizować duże zbiory danych, na przykład podczas tworzenia kopii zapasowych, przenoszenia aplikacji między serwerami czy też przygotowywania plików do dystrybucji. W praktyce, użytkownicy często wykorzystują tar w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak gzip lub bzip2, aby kompresować archiwa i zaoszczędzić miejsce na dysku. Dobrą praktyką jest również dodawanie opcji do tar, takich jak -v (verbose), aby monitorować postęp archiwizacji. Rekomenduje się regularne archiwizowanie ważnych danych za pomocą narzędzi takich jak tar, co jest zgodne z zasadami zarządzania danymi i bezpieczeństwa, a także z politykami dotyczącymi tworzenia kopii zapasowych.

Pytanie 6

Wyznacz całkowity koszt brutto materiałów potrzebnych do stworzenia sieci w topologii gwiazdowej dla 3 komputerów z kartami sieciowymi, używając przewodów o długości 2m. Ceny poszczególnych elementów przedstawiono w tabeli.

A. 89 zł

B. 92 zł

C. 249 zł

D. 252 zł

Aby obliczyć koszt brutto materiałów do połączenia trzech komputerów w topologii gwiazdy, należy uwzględnić wszystkie wymagane elementy. W topologii gwiazdy każdy komputer łączy się z centralnym przełącznikiem za pomocą przewodów. W tym przypadku korzystamy z przewodów o długości 2 metrów. Mamy więc trzy komputery, co daje nam łącznie trzy przewody o długości 2 metrów każdy. Koszt przewodu wynosi 1 zł za metr, co oznacza, że koszt trzech przewodów o długości 2 metrów wyniesie 3 x 2 m x 1 zł = 6 zł. Dodatkowo potrzebujemy trzech wtyków RJ-45, z których każdy kosztuje 1 zł, co łącznie kosztuje 3 zł. Na końcu musimy uwzględnić koszt przełącznika, który wynosi 80 zł. Sumując wszystkie koszty: 80 zł (przełącznik) + 6 zł (przewody) + 3 zł (wtyki) = 89 zł. Warto jednak zwrócić uwagę, że w pytaniu hetuje o koszt brutto, co może obejmować dodatkowe opłaty lub podatki, które są wliczone w cenę brutto. Jednak, jeśli przyjmiemy, że wszystkie podane ceny już uwzględniają VAT, to całkowity koszt wynosi 89 zł, a nie 92 zł. Koszt łączny to 89 zł, co czyni tę odpowiedź poprawną.

Pytanie 7

Jak sprawdzić, który z programów w systemie Windows generuje największe obciążenie dla procesora?

A. dxdiag

B. msconfig

C. regedit

D. menedżer zadań

Menedżer zadań jest kluczowym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia monitorowanie i zarządzanie procesami działającymi na komputerze. Dzięki niemu użytkownicy mogą uzyskać wgląd w aktualne obciążenie procesora przez poszczególne aplikacje oraz procesy systemowe. W zakładce 'Procesy' można zobaczyć zarówno zużycie CPU, jak i pamięci RAM przez różne aplikacje, co jest niezwykle pomocne w identyfikacji programów, które obciążają system. Przykładowo, jeśli zauważysz, że jeden z procesów, jak przeglądarka internetowa, zużywa znaczną część CPU, można podjąć decyzję o jego zamknięciu lub optymalizacji. Dobre praktyki sugerują regularne sprawdzanie Menedżera zadań w celu utrzymania optymalnej wydajności systemu. Dodatkowo, program ten pozwala na zakończenie nieodpowiadających aplikacji oraz zarządzanie uruchamianiem programów przy starcie systemu, co również wpływa na ogólną wydajność komputera.

Pytanie 8

Który zakres adresów pozwala na komunikację multicast w sieciach z użyciem adresacji IPv6?

A. ff00::/8

B. ::/96

C. 2002::/24

D. 3ffe::/16

Wybór adresów, takich jak ::/96, 3ffe::/16 czy 2002::/24, jest błędny z różnych powodów. Adres ::/96 jest częścią adresacji IPv6, która jest stosowana do translacji adresów IPv4, ale nie jest dedykowana do komunikacji multicast. Z kolei adres 3ffe::/16 był częścią zarezerwowanej przestrzeni adresowej IPv6 przeznaczonej dla zastosowań eksperymentalnych, co również nie ma związku z multicastem. Adres 2002::/24 jest związany z protokołem 6to4, który służy do tunelowania IPv6 przez IPv4, a więc również nie odnosi się do multicastu. W kontekście adresacji IPv6, nieprawidłowe podejście do wyboru adresów może prowadzić do nieefektywnej komunikacji w sieci, ponieważ nie każda pula adresów ma zastosowanie w różnych scenariuszach komunikacyjnych. Kluczowe jest, aby w przypadku rozważań nad multicastem korzystać z odpowiednio zdefiniowanych standardów, które wskazują na konkretne zakresy adresów, a także rozumieć ich różne zastosowania. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieporozumień i trudności w implementacji rozwiązań sieciowych, co może poważnie wpłynąć na jakość i wydajność usług świadczonych w sieci.

Pytanie 9

Analizując ruch w sieci, zauważono, że na adres serwera kierowano tysiące zapytań DNS na sekundę z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego zjawiska był atak typu

A. Flooding

B. DNS snooping

C. Mail Bombing

D. DDoS (Distributed Denial of Service)

Wybór innych odpowiedzi nie oddaje złożoności sytuacji i nie uwzględnia charakterystyki ataków sieciowych. DNS snooping to technika polegająca na zbieraniu informacji o nazwach domen poprzez analizowanie zapytań DNS, co nie ma związku z przeciążeniem serwera. Ta metoda jest bardziej związana z bezpieczeństwem informacji, a nie bezpośrednim atakiem mającym na celu zablokowanie usługi. Mail Bombing odnosi się do wysyłania dużej liczby e-maili do danego odbiorcy, co jest innym rodzajem ataku i nie ma wpływu na serwery DNS. Flooding, jako termin, może być używany w kontekście różnych ataków, jednak w kontekście DDoS jest zbyt ogólny, aby właściwie zdefiniować rozpoznany problem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zabezpieczenia infrastruktury IT. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z pomylenia różnych technik ataku oraz ich skutków. Właściwe rozpoznanie i klasyfikacja ataków jest fundamentalne dla wdrażania skutecznych strategii obronnych. Bez znajomości specyfiki DDoS, zapobieganie takim atakom staje się znacznie trudniejsze, dlatego kluczowe jest ciągłe kształcenie się w zakresie aktualnych zagrożeń i najlepszych praktyk w dziedzinie cyberbezpieczeństwa.

Pytanie 10

Aby podłączyć dysk z interfejsem SAS, należy użyć kabla przedstawionego na diagramie

A. rys. A

B. rys. C

C. rys. B

D. rys. D

Kabel na rysunku D to świetny wybór do podłączenia dysku z interfejsem SAS. Jest zaprojektowany specjalnie do przesyłania danych w serwerach i systemach storage. Moim zdaniem SAS to naprawdę zaawansowana technologia, bo pozwala na transfer danych z prędkością do 22,5 Gb/s, co jest mega szybkie! Kabel SAS jest bardzo niezawodny i to sprawia, że nadaje się idealnie do zastosowań, gdzie liczy się efektywność, jak w centrach danych. Dzięki temu, że SAS obsługuje dużo jednoczesnych połączeń i dynamiczne rozpoznawanie urządzeń, to jest naprawdę kluczowe w korporacyjnych środowiskach. Warto pamiętać, że SAS jest też kompatybilny z SATA, co daje większe możliwości w konfiguracji systemów pamięci. Używanie kabli SAS według standardów branżowych zapewnia stabilność i elastyczność, co w dzisiejszych czasach jest mega istotne dla każdej firmy.

Pytanie 11

Zgodnie z podanym cennikiem, przeciętny koszt zakupu wyposażenia stanowiska komputerowego wynosi:

Nazwa sprzętu	Cena minimalna	Cena maksymalna
Jednostka centralna	1300,00 zł	4550,00 zł
Monitor	650,00 zł	2000,00 zł
Klawiatura	28,00 zł	100,00 zł
Myszka	22,00 zł	50,00 zł

A. 4350,00 zł

B. 5000,50 zł

C. 6700,00 zł

D. 2000,00 zł

Prawidłowa odpowiedź wynika z analizy średniego kosztu wyposażenia stanowiska komputerowego na podstawie podanych cen minimalnych i maksymalnych dla poszczególnych elementów. Dla jednostki centralnej cena minimalna wynosi 1300 zł, a maksymalna 4550 zł. Dla monitora wartości te to 650 zł i 2000 zł, dla klawiatury 28 zł i 100 zł, a dla myszki 22 zł i 50 zł. Obliczając średnią dla każdego elementu, otrzymujemy: jednostka centralna (1300+4550)/2 = 2925 zł, monitor (650+2000)/2 = 1325 zł, klawiatura (28+100)/2 = 64 zł i myszka (22+50)/2 = 36 zł. Sumując te wartości, średni koszt całego wyposażenia wynosi 2925+1325+64+36 = 4350 zł. Znajomość takich obliczeń jest kluczowa w planowaniu budżetów w branży IT i zakupach sprzętu komputerowego, umożliwiając efektywne zarządzanie kosztami przy jednoczesnym zachowaniu standardów jakości.

Pytanie 12

Główny punkt, z którego odbywa się dystrybucja okablowania szkieletowego, to punkt

A. abonamentowy

B. pośredni

C. dostępowy

D. dystrybucyjny

Punkt dystrybucyjny to kluczowy element w infrastrukturze okablowania szkieletowego, pełniący rolę centralnego punktu, z którego rozprowadzane są sygnały do różnych lokalizacji. Przy jego pomocy można efektywnie zarządzać siecią, co obejmuje zarówno dystrybucję sygnału, jak i zapewnienie odpowiedniej organizacji kabli. W praktyce, punkt dystrybucyjny zazwyczaj znajduje się w pomieszczeniach technicznych lub serwerowych, gdzie zainstalowane są urządzenia aktywne, takie jak przełączniki czy routery. Zgodnie z normami ANSI/TIA-568, efektywne planowanie i instalacja infrastruktury okablowania szkieletowego powinny uwzględniać lokalizację punktów dystrybucyjnych, aby minimalizować długość kabli oraz optymalizować ich wydajność. Dobrze zaprojektowany punkt dystrybucyjny umożliwia łatwy dostęp do urządzeń, co jest istotne podczas konserwacji i rozbudowy sieci.

Pytanie 13

Liczba 100110011 zapisana w systemie ósemkowym wynosi

A. 383

B. 333

C. 463

D. 346

Liczba 100110011 w systemie binarnym można przekształcić na system ósemkowy, grupując bity w trójki, począwszy od prawej strony. Grupa 100 to 4 w systemie ósemkowym, 110 to 6, a ostatnia grupa 011 to 3. Łącząc te wartości, otrzymujemy 463 jako wynik konwersji. Praktyczne zastosowanie tego procesu jest szczególnie istotne w informatyce, gdzie konwersja między systemami liczbowymi jest często wykorzystywana w programowaniu i inżynierii oprogramowania. Warto zwrócić uwagę na standardy konwersji, takie jak IEEE 754 dla liczb zmiennoprzecinkowych, które często wymagają takich przekształceń. Dzięki znajomości konwersji między systemami liczbowymi można lepiej zrozumieć, jak komputery przechowują i przetwarzają dane w różnorodnych formatach.

Pytanie 14

Jakie zdanie charakteryzuje SSH Secure Shell?

A. Bezpieczny protokół terminalowy oferujący usługi szyfrowania połączenia

B. Sesje SSH powodują wysłanie zwykłego tekstu, niezaszyfrowanych danych

C. Protokół do pracy zdalnej na odległym komputerze, który nie zapewnia kodowania transmisji

D. Sesje SSH nie umożliwiają stwierdzenia, czy punkty końcowe są autentyczne

SSH, czyli Secure Shell, to protokół, który umożliwia bezpieczne zdalne połączenie z innymi komputerami w sieci. Jego główną funkcją jest zapewnienie poufności i integralności danych przesyłanych przez sieć poprzez szyfrowanie połączenia. Dzięki temu, nawet jeśli ktoś przechwyci dane, będą one dla niego nieczytelne. Protokół ten jest niezbędny w zarządzaniu serwerami i urządzeniami sieciowymi, gdzie administratorzy często muszą się łączyć z systemami znajdującymi się w innych lokalizacjach. Przykładem zastosowania SSH może być logowanie się do serwera Linux z lokalnego komputera przy użyciu terminala. W praktyce, SSH jest standardem w branży IT, a wiele organizacji stosuje go jako część swojej polityki bezpieczeństwa, aby chronić komunikację wewnętrzną oraz zdalny dostęp do zasobów. Istotne jest również, że SSH pozwala na autoryzację użytkowników za pomocą kluczy publicznych i prywatnych, co zwiększa bezpieczeństwo i eliminuje potrzebę przesyłania haseł w postaci tekstu jawnego.

Pytanie 15

Jak nazywa się proces dodawania do danych z warstwy aplikacji informacji powiązanych z protokołami funkcjonującymi na różnych poziomach modelu sieciowego?

A. Multipleksacja

B. Fragmentacja

C. Dekodowanie

D. Enkapsulacja

Segmentacja jest procesem, który polega na dzieleniu danych na mniejsze części, zwane segmentami, w celu ich efektywnego przesyłania przez sieć. Choć segmentacja jest ważnym elementem w warstwie transportowej, to nie obejmuje całego procesu dodawania informacji na różnych poziomach modelu sieciowego, co jest istotą enkapsulacji. Ponadto, dekodowanie odnosi się do procesu interpretacji przesyłanych danych przez odbiorcę, co jest odwrotnością enkapsulacji. W kontekście protokołów sieciowych, dekodowanie nie dodaje nowych informacji do danych, a jedynie je odczytuje. Multipleksacja z kolei to technika, która umożliwia przesyłanie wielu sygnałów przez ten sam kanał komunikacyjny, również nie jest związana z procesem dodawania informacji do danych. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych pojęć z enkapsulacją, co prowadzi do nieporozumień dotyczących sposobu, w jaki dane są przygotowywane do przesyłu. Szczególnie w kontekście projektowania protokołów i systemów komunikacyjnych, ważne jest, aby zrozumieć rolę każdego z tych procesów oraz ich odpowiednie zastosowania i różnice. Właściwe zrozumienie ogólnych zasad ich działania jest kluczowe dla budowy wydajnych i bezpiecznych systemów sieciowych.

Pytanie 16

Aby zablokować hasło dla użytkownika egzamin w systemie Linux, jakie polecenie należy zastosować?

A. useradd –d egzamin

B. passwd –p egzamin

C. usermod –L egzamin

D. userdel –r egzamin

Odpowiedzi wskazujące na inne polecenia są niepoprawne z różnych powodów. Użycie 'passwd –p egzamin' wprowadza w błąd, ponieważ opcja '–p' zmienia hasło użytkownika na podane w formacie zaszyfrowanym, co nie blokuje konta, a jedynie ustawia nowe hasło, co może prowadzić do niezamierzonych konsekwencji, jeśli nowe hasło jest puste lub niewłaściwe. 'userdel –r egzamin' z kolei usuwa konto użytkownika i jego domowy katalog, co jest nieodwracalne i w większości przypadków niepożądane w sytuacji, gdy chcemy tylko zablokować dostęp. Podejście to ignoruje fakt, że często zablokowanie konta jest lepszym rozwiązaniem niż jego usunięcie. Zastosowanie 'useradd –d egzamin' jest również błędne, ponieważ 'useradd' jest poleceniem do tworzenia nowych kont użytkowników, a opcja '-d' wskazuje na katalog domowy, co w kontekście blokowania konta użytkownika jest zupełnie nieadekwatne. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie funkcji różnych poleceń w systemie Linux oraz brak zrozumienia, czego faktycznie potrzebujemy w danej sytuacji administracyjnej. Ostatecznie kluczowe jest, aby zrozumieć różnice między usuwaniem a blokowaniem konta oraz zasady bezpieczeństwa związane z zarządzaniem użytkownikami w systemach operacyjnych.

Pytanie 17

Metoda przekazywania tokena (ang. token) jest wykorzystywana w strukturze

A. magistrali

B. pierścienia

C. gwiazdy

D. kraty

Technika przekazywania żetonu, znana również jako token passing, jest kluczowym elementem topologii pierścienia. W tej topologii wszystkie urządzenia sieciowe są połączone w zamknięty pierścień, co oznacza, że dane przemieszczają się w jednym kierunku od jednego urządzenia do drugiego. Przekazywanie żetonu polega na tym, że tylko urządzenie, które posiada token (żeton), ma prawo do wysyłania danych. Taki mechanizm zapobiega kolizjom, które mogą wystąpić, gdy dwa lub więcej urządzeń próbuje przesłać dane jednocześnie. Przykładem zastosowania tej techniki jest protokół Token Ring, który był szeroko stosowany w latach 80. i 90. XX wieku. Chociaż obecnie jego popularność maleje na rzecz szybszych i bardziej elastycznych technologii, takich jak Ethernet, znajomość tej koncepcji jest nadal ważna, szczególnie w kontekście projektowania i analizy sieci. W artykułach dotyczących standardów IEEE 802.5 można znaleźć szczegółowe informacje na temat implementacji tego rozwiązania, które zapewniało stabilność i przewidywalność w ruchu sieciowym.

Pytanie 18

Elementem, który jest odpowiedzialny za utrwalanie tonera na kartce podczas drukowania z drukarki laserowej, jest

A. bęben światłoczuły

B. listwa czyszcząca

C. elektroda ładująca

D. wałek grzewczy

Bęben światłoczuły nie jest elementem, który odpowiada za utrwalanie tonera, lecz za jego naniesienie na papier w procesie drukowania. To on jest odpowiedzialny za naświetlanie i ładowanie elektryczne, które przyciąga toner do odpowiednich miejsc na papierze. Zrozumienie roli bębna jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przypisanie mu funkcji utwardzania może prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie funkcjonowania drukarek laserowych. Elektroda ładująca to kolejny element, który ma na celu naładowanie bębna, aby toner mógł być prawidłowo przyciągany. Ostatnim z wymienionych elementów, listwa czyszcząca, jest z kolei odpowiedzialna za usuwanie resztek tonera z bębna, co jest niezbędne do zapewnienia jakości kolejnych wydruków. Wiele osób myli te elementy, co prowadzi do błędnych wniosków na temat działania drukarek laserowych. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy z tych komponentów ma swoją specyficzną rolę w całym procesie drukowania, a ich właściwe funkcjonowanie jest niezbędne do uzyskania najwyższej jakości wydruków. Znajomość tych zasady pozwala uniknąć frustracji związanej z problemami w druku oraz zapewnia długotrwałe użytkowanie urządzeń.

Pytanie 19

Na dołączonym obrazku pokazano działanie

A. usuwania danych

B. połączenia danych

C. kodu źródłowego

D. kompresji danych

Kompresja danych to proces redukcji rozmiaru plików poprzez usuwanie redundancji w danych. Jest to kluczowy etap w zarządzaniu wielkimi zbiorami danych oraz w transmisji danych przez sieci, szczególnie gdy przepustowość jest ograniczona. Najczęściej stosowane algorytmy kompresji to ZIP RAR i 7z, które różnią się efektywnością i czasem kompresji. Kompresja jest szeroko stosowana w różnych dziedzinach techniki i informatyki, m.in. przy przesyłaniu plików w Internecie, gdzie ograniczenie wielkości plików przyspiesza ich przepływ. Proces ten jest również istotny w przechowywaniu danych, ponieważ zredukowane pliki zajmują mniej miejsca na dyskach twardych, co przyczynia się do oszczędności przestrzeni dyskowej oraz kosztów związanych z utrzymaniem infrastruktury IT. Przy kompresji plików istotne jest zachowanie integralności danych, co zapewniają nowoczesne algorytmy kompresji bezstratnej, które umożliwiają odtworzenie oryginalnych danych bez żadnych strat. Kompresja ma również zastosowanie w multimediach, gdzie algorytmy stratne są używane do zmniejszenia rozmiarów plików wideo i audio poprzez usuwanie mniej istotnych danych, co jest mniej zauważalne dla ludzkiego oka i ucha.

Pytanie 20

Możliwość odzyskania listy kontaktów na telefonie z systemem Android występuje, jeśli użytkownik wcześniej zsynchronizował dane urządzenia z Google Drive za pomocą

A. konta Microsoft

B. jakiegokolwiek konta pocztowego z portalu Onet

C. konta Google

D. konta Yahoo

Konta Google to świetna opcja, jeśli chodzi o synchronizację danych na telefonach z Androidem. Jak to działa? Kiedy synchronizujesz swoje konto, to automatycznie przesyłane są twoje kontakty, kalendarze i inne dane do chmury. Dzięki temu, jeśli zmienisz telefon lub coś stracisz, możesz w prosty sposób odzyskać wszystko. Na przykład, kupując nowy telefon, wystarczy, że zalogujesz się na konto Google, a wszystkie twoje kontakty wracają na miejsce. To naprawdę przydatne! Warto pamiętać, żeby zawsze mieć włączoną synchronizację kontaktów w ustawieniach, bo dzięki temu twoje dane są bezpieczne i na wyciągnięcie ręki.

Pytanie 21

Kiedy adres IP komputera ma formę 176.16.50.10/26, to jakie będą adres rozgłoszeniowy oraz maksymalna liczba hostów w danej sieci?

A. 176.16.50.63; 62 hosty

B. 176.16.50.1; 26 hostów

C. 176.16.50.62; 63 hosty

D. 176.16.50.36; 6 hostów

Wybór niepoprawnej odpowiedzi pokazuje, że możesz mieć problemy z podstawami adresacji IP i podsieci. Jeśli chodzi o adres 176.16.50.10/26, maska /26 znaczy, że 26 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, czyli zostaje 6 bitów dla hostów. Obliczając maksymalną liczbę hostów, korzystamy z wzoru 2^n - 2, gdzie n to 6, i dostajemy 62 dostępne adresy, bo dwa są zarezerwowane: jeden dla adresu sieciowego (176.16.50.0) i drugi dla adresu rozgłoszeniowego (176.16.50.63). Kluczowe jest zrozumienie tej zasady, żeby dobrze projektować i wdrażać sieci. Jeśli ktoś wybiera 176.16.50.62; 63 hosty, to może mylić adres rozgłoszeniowy z ostatnim dostępnych adresem hosta, co się często zdarza. Odpowiedzi takie jak 176.16.50.36; 6 hostów czy 176.16.50.1; 26 hostów też wskazują na błędy w obliczeniach lub niewłaściwe zrozumienie, które adresy są zarezerwowane. Ważne jest, żeby ogarnąć, że adresy IP są super istotne w sieciach komputerowych, a ich poprawne obliczenie jest kluczowe dla zarządzania zasobami sieciowymi.

Pytanie 22

Który standard IEEE 802.3 powinien być użyty w sytuacji z zakłóceniami elektromagnetycznymi, jeżeli odległość między punktem dystrybucyjnym a punktem abonenckim wynosi 200 m?

A. 100BaseT

B. 100BaseFX

C. 1000BaseTX

D. 10Base2

Wybór nieodpowiednich standardów Ethernet może prowadzić do problemów z jakością połączenia, zwłaszcza w środowiskach z zakłóceniami elektromagnetycznymi. Standard 1000BaseTX, który wykorzystuje miedź, ma zasięg do 100 m i jest bardziej podatny na zakłócenia, co czyni go nieodpowiednim w przypadku 200 m. Ponadto, 100BaseT również operuje na miedzi i ma podobne ograniczenia, co sprawia, że nie zapewni stabilnego połączenia w trudnych warunkach. Z kolei 10Base2, będący standardem z lat 90., oparty na współdzielonej sieci miedzianej, charakteryzuje się niską przepustowością (10 Mbps) i też nie jest odporny na zakłócenia, co czyni go przestarzałym i nieefektywnym w nowoczesnych aplikacjach. Wybierając niewłaściwy standard, można napotkać problemy z prędkością transferu danych oraz stabilnością połączenia, a także zwiększone ryzyko utraty pakietów. W praktyce, aby zapewnić niezawodne połączenie w warunkach narażonych na zakłócenia, należy skupić się na technologiach, które wykorzystują włókna optyczne, co przewiduje najlepsze praktyki w projektowaniu nowoczesnych sieci.

Pytanie 23

Proces aktualizacji systemów operacyjnych ma na celu przede wszystkim

A. dodawanie nowych aplikacji dla użytkowników.

B. zaniżenie ochrony danych użytkownika.

C. redukcję fragmentacji danych.

D. usunięcie luk w systemie, które obniżają poziom bezpieczeństwa.

Aktualizacja systemów operacyjnych jest kluczowym procesem zapewniającym bezpieczeństwo oraz stabilność działania systemu. Głównym celem tego procesu jest naprawa luk systemowych, które mogą być wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie, co z kolei zmniejsza ogólny poziom bezpieczeństwa. W miarę odkrywania nowych podatności przez badaczy bezpieczeństwa, producenci systemów operacyjnych, tacy jak Microsoft, Apple czy Linux, regularnie udostępniają aktualizacje, które eliminują te zagrożenia. Przykładowo, aktualizacje mogą zawierać poprawki dla błędów, które umożliwiają atakującym dostęp do poufnych danych użytkowników. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest regularne sprawdzanie dostępności aktualizacji i ich instalacja, co jest zalecane przez standardy branżowe, takie jak NIST SP 800-53, które podkreślają znaczenie zarządzania lukami bezpieczeństwa w systemach informatycznych. W ten sposób użytkownicy mogą zabezpieczyć swoje dane i systemy przed nieautoryzowanym dostępem oraz innymi zagrożeniami.

Pytanie 24

Uruchomienie systemu Windows jest niemożliwe z powodu awarii oprogramowania. W celu przeprowadzenia jak najmniej inwazyjnej diagnostyki i usunięcia tej usterki, zaleca się

A. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym

B. przeprowadzenie diagnostyki komponentów

C. wykonanie reinstalacji systemu Windows

D. przeprowadzenie wymiany komponentów

Uruchomienie komputera w trybie awaryjnym jest jedną z najskuteczniejszych metod diagnozowania problemów z systemem operacyjnym Windows, zwłaszcza w sytuacjach, gdy system nie uruchamia się poprawnie z powodu usterki programowej. Tryb awaryjny włącza system Windows w minimalnej konfiguracji, co oznacza, że załadowane są jedynie podstawowe sterowniki i usługi. Dzięki temu można zidentyfikować, czy problem wynika z konfliktów z oprogramowaniem lub niewłaściwych ustawień. Przykładowo, jeśli nowo zainstalowane oprogramowanie lub aktualizacja systemu spowodowały awarię, uruchomienie w trybie awaryjnym umożliwi odinstalowanie takich komponentów bez ryzyka uszkodzenia systemu. Dodatkowo, w tym trybie można wykonać skanowanie systemu w poszukiwaniu wirusów lub złośliwego oprogramowania, które mogłyby być przyczyną problemów. Warto również pamiętać, że standardy diagnostyki informatycznej sugerują stosowanie trybu awaryjnego jako pierwszego kroku w przypadku awarii, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale każdego technika komputerowego.

Pytanie 25

Czy bęben światłoczuły znajduje zastosowanie w drukarkach?

A. laserowych

B. atramentowych

C. igłowych

D. termosublimacyjnych

Bęben światłoczuły, znany również jako bęben fotoreceptorowy, jest kluczowym elementem drukarek laserowych. Jego główną rolą jest zbieranie naładowanych cząsteczek tonera, które są następnie przenoszone na papier podczas procesu drukowania. Proces ten polega na wykorzystaniu technologii elektrofotograficznej, gdzie bęben pokryty materiałem światłoczułym jest naświetlany laserem. Dzięki zmianom ładunku elektrycznego na powierzchni bębna, toner przylega do określonych obszarów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z precyzyjnie odwzorowanymi detalami. Przykładowo, w biurach i środowiskach profesjonalnych, drukarki laserowe z bębnem światłoczułym są preferowane ze względu na ich szybkość, efektywność kosztową oraz zdolność do wydruku dużych ilości dokumentów. Standardy ISO dotyczące jakości wydruku podkreślają znaczenie bębna fotoreceptorowego w uzyskiwaniu spójnych i wyraźnych wydruków, co czyni go nieodłącznym elementem w tym typie urządzeń.

Pytanie 26

Aby zdalnie i jednocześnie bezpiecznie zarządzać systemem Linux, należy zastosować protokół

A. Telnet

B. SSH2

C. SMTP

D. FTP

SSH2 (Secure Shell 2) jest protokołem, który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie oraz administrowanie systemami operacyjnymi opartymi na Linuxie. Zapewnia szyfrowanie przesyłanych danych, co chroni je przed podsłuchiwaniem i manipulacją. Dzięki użyciu SSH2, administratorzy mogą bezpiecznie łączyć się z serwerami, zdalnie wydawać polecenia i zarządzać systemem bez obaw o utratę poufnych informacji. Przykładowe zastosowanie SSH2 obejmuje zdalne aktualizacje systemu, monitorowanie stanu serwera, a także transfer plików za pomocą SFTP (SSH File Transfer Protocol). W praktyce, każdy serwer Linux powinien być skonfigurowany do akceptacji połączeń SSH2, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i wygodę w zdalnym zarządzaniu. Użycie SSH2 jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie bezpieczeństwa IT, które zalecają szyfrowanie wszystkich połączeń zdalnych. Z tego powodu, SSH2 jest powszechnie uznawany za standard w zabezpieczonym dostępie do systemów zdalnych.

Pytanie 27

Rejestry procesora są resetowane poprzez

A. ustawienie licznika rozkazów na adres zerowy

B. wyzerowanie bitów rejestru flag

C. konfigurację parametru w BIOS-ie

D. użycie sygnału RESET

Użycie sygnału RESET jest kluczowym procesem w architekturze komputerowej, który pozwala na zainicjowanie stanu początkowego rejestrów procesora. Sygnał ten uruchamia rutynę resetującą, która ustawia wszystkie rejestry w procesorze na wartości domyślne, co najczęściej oznacza zera. Reset procesora jest niezwykle istotny w kontekście uruchamiania systemu operacyjnego, ponieważ zapewnia, że nie będą one zawierały przypadkowych danych, które mogłyby wpłynąć na działanie systemu. Na przykład, w komputerach osobistych, proces resetowania może być wywoływany poprzez przyciśnięcie przycisku reset, co skutkuje ponownym uruchomieniem systemu oraz wyczyszczeniem stanu rejestrów. W zastosowaniach wbudowanych, takich jak mikrokontrolery, sygnał RESET może być używany do restartowania urządzenia w przypadku wystąpienia błędu. Kluczowym standardem dotyczącym tego procesu jest architektura von Neumanna, która podkreśla znaczenie resetowania w kontekście organizacji pamięci i przetwarzania instrukcji. Właściwe użycie sygnału RESET jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, zapewniającymi niezawodność i stabilność systemów komputerowych.

Pytanie 28

Jaką topologię sieci przedstawia rysunek?

A. siatka

B. gwiazda

C. szeregowa

D. pierścień

Topologia mesh, czyli kratowa, charakteryzuje się tym, że każdy węzeł sieci jest połączony z kilkoma innymi węzłami, co zapewnia wysoką niezawodność i odporność na awarie. W praktyce oznacza to, że jeśli jedno połączenie ulegnie awarii, dane mogą być przekierowane inną trasą, co minimalizuje ryzyko przerwy w komunikacji. Takie podejście jest szczególnie korzystne w sieciach o znaczeniu krytycznym, takich jak sieci wojskowe, systemy ratunkowe czy rozległe sieci komputerowe. Standardy takie jak IEEE 802.11s wspierają topologię mesh w kontekście sieci bezprzewodowych, umożliwiając dynamiczne zarządzanie trasami i automatyczną rekonfigurację sieci. Topologia mesh jest również stosowana w nowoczesnych systemach IoT, gdzie niezawodność połączeń jest kluczowa. Dobre praktyki projektowe w przypadku tej topologii obejmują uwzględnianie redundancji i analizy odporności sieci na awarie. W efekcie, mimo wyższych kosztów związanych z większą liczbą połączeń, topologia mesh oferuje elastyczność i bezpieczeństwo, które są nieocenione w wielu zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 29

Jaki akronim oznacza program do tworzenia graficznych wykresów ruchu, który odbywa się na interfejsach urządzeń sieciowych?

A. SMTP

B. MRTG

C. CDP

D. ICMP

Wybór innych akronimów, takich jak CDP, ICMP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji oraz zastosowania tych protokołów w kontekście monitorowania ruchu sieciowego. CDP, czyli Cisco Discovery Protocol, jest używany do zbierania informacji o urządzeniach Cisco w sieci, ale nie służy do graficznego przedstawiania danych o ruchu. ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest protokołem używanym głównie do diagnostyki i informowania o błędach w transmisji danych, a nie do monitorowania obciążenia interfejsów. Z kolei SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem do wysyłania wiadomości e-mail i nie ma żadnego zastosowania w kontekście monitorowania ruchu sieciowego. Wybierając niewłaściwy akronim, możemy popełnić podstawowy błąd myślowy, polegający na myleniu różnych warstw i funkcji protokołów w architekturze sieci. Zrozumienie, jakie są podstawowe różnice między tymi technologiami oraz ich rolą w zarządzaniu siecią, jest kluczowe dla skutecznego monitorowania i optymalizacji zasobów sieciowych. Uczy to również, jak ważne jest właściwe dobieranie narzędzi oraz protokołów do konkretnego zadania, co stanowi fundament efektywnego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 30

Najskuteczniejszym sposobem na dodanie skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. wykonanie ponownej instalacji programu

B. zastosowanie zasad grupy

C. przypisanie dysku

D. ściągnięcie aktualizacji Windows

Użycie zasad grupy (Group Policy) to najskuteczniejszy i najszybszy sposób do wstawienia skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników domenowych. Dzięki zasadom grupy administratorzy mogą centralnie zarządzać ustawieniami systemów operacyjnych, aplikacji i użytkowników w obrębie całej domeny. Przykładowo, można utworzyć zasadę, która automatycznie dodaje skrót do aplikacji, takiej jak edytor tekstu, na pulpicie każdego użytkownika, co znacząco ułatwia dostęp do oprogramowania i zmniejsza czas potrzebny na jego ręczną konfigurację. W praktyce, stosowanie zasad grupy pozwala na zgodność z dobrymi praktykami zarządzania systemami informatycznymi, takimi jak standaryzacja i automatyzacja procesów, a także zapewnia łatwość w aktualizowaniu i modyfikowaniu ustawień w przyszłości. Dodatkowo, zasady grupy wspierają zarządzanie bezpieczeństwem w organizacji, umożliwiając wprowadzenie restrykcji i polityk, które są automatycznie wdrażane dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 31

Jakie są nazwy licencji, które umożliwiają korzystanie z programu w pełnym zakresie, ale ograniczają liczbę uruchomień do określonej, niewielkiej ilości od momentu instalacji?

A. Adware

B. Box

C. Trialware

D. Donationware

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnych typów licencji oprogramowania. Donationware to model, w którym program jest dostępny za darmo, jednak autorzy zachęcają użytkowników do dobrowolnego wsparcia finansowego. W tym przypadku brak jest ograniczeń co do liczby uruchomień, a użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania bez obaw o wygaszenie dostępu. Adware to rodzaj oprogramowania, które w zamian za darmowe korzystanie wyświetla reklamy. W przeciwieństwie do trialware, adware nie ogranicza liczby uruchomień, lecz może wpływać na doświadczenia użytkownika poprzez irytujące reklamy. Box zaś odnosi się do tradycyjnych modeli dystrybucji oprogramowania, które jest sprzedawane na fizycznych nośnikach, a nie licencji. W tym kontekście nie jest to odpowiedź, która odnosiłaby się do funkcji ograniczonych licencji. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru nieprawidłowych odpowiedzi to mylenie funkcji trialowych z innymi modelami licencyjnymi lub brak zrozumienia podstawowych różnic pomiędzy nimi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego identyfikowania i korzystania z różnych modeli licencji w praktyce.

Pytanie 32

Gdy chce się, aby jedynie wybrane urządzenia mogły uzyskiwać dostęp do sieci WiFi, należy w punkcie dostępowym

A. skonfigurować filtrowanie adresów MAC

B. zmienić typ szyfrowania z WEP na WPA

C. zmienić częstotliwość radiową

D. zmienić kod dostępu

Zmiana szyfrowania z WEP na WPA to na pewno krok naprzód, ale sama w sobie nie załatwia sprawy, jeśli chodzi o ograniczenie dostępu do naszej sieci WiFi. WEP to już przeszłość, a WPA (i nowocześniejsza wersja WPA2) daje znacznie lepsze zabezpieczenia. Choć WPA poprawia bezpieczeństwo danych w sieci, to nie sprawia, że możemy kontrolować, które urządzenia się z nią łączą. Zmiana hasła też nie wystarczy, bo to nie blokuje dostępu dla tych nieautoryzowanych urządzeń, które mogą zdobyć to hasło. Jeśli przypadkiem przekażemy hasło osobom, które nie powinny go mieć, to możemy narazić się na poważne problemy z bezpieczeństwem. A zmiana kanału radiowego? To tylko wpływa na jakość sygnału i zakłócenia. Ludzie często myślą, że wystarczy tylko hasło zmienić, ignorując fakt, że są inne, lepsze sposoby, jak na przykład filtrowanie adresów MAC, które dają większą kontrolę nad tym, kto ma dostęp. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, że samo szyfrowanie i zmiana hasła to za mało, by zapewnić bezpieczeństwo sieci WiFi – trzeba podejść do tematu kompleksowo i stosować różnorodne metody zabezpieczeń.

Pytanie 33

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia między dwoma hostami?

A. RIP (Routing Information Protocol)

B. RARP (Reverse Address Resolution Protocol)

C. UDP (User Datagram Protocol)

D. ICMP (Internet Control Message Protocol)

ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem, który odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu i diagnostyce sieci komputerowych. Umożliwia on hostom na wymianę komunikatów o błędach oraz informacji dotyczących stanu połączenia. Protokół ten jest wykorzystywany przede wszystkim w takich operacjach jak ping, który sprawdza, czy dany host jest osiągalny w sieci, a także mierzy czas odpowiedzi. ICMP wysyła komunikaty typu echo request i echo reply, co pozwala administratorom sieci na monitorowanie dostępności urządzeń oraz wydajności połączeń. Zastosowanie ICMP jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami, ponieważ umożliwia szybką identyfikację problemów z połączeniem, co z kolei pozwala na szybsze podejmowanie działań naprawczych. W kontekście standardów, ICMP jest częścią protokołu IP i działa w warstwie sieci, co czyni go fundamentalnym elementem architektury Internetu. Warto również zaznaczyć, że ICMP ma zastosowanie w różnych narzędziach diagnostycznych, takich jak traceroute, co umożliwia analizę i optymalizację tras w sieci.

Pytanie 34

Jaką maksymalną prędkość transferu danych pozwala osiągnąć interfejs USB 3.0?

A. 5 Gb/s

B. 4 GB/s

C. 400 Mb/s

D. 120 MB/s

Wybór prędkości transferu z poniższych opcji nie prowadzi do prawidłowego wniosku o możliwościach interfejsu USB 3.0. Przykładowo, 120 MB/s jest znacznie poniżej specyfikacji USB 3.0 i odpowiada wydajności interfejsów z wcześniejszych wersji, takich jak USB 2.0. Tego rodzaju błędne wyobrażenia mogą wynikać z niewłaściwego porównania prędkości transferu, gdzie nie uwzględnia się konwersji jednostek – prędkości wyrażone w megabajtach na sekundę (MB/s) różnią się od megabitów na sekundę (Mb/s). Dla przykładu, 400 Mb/s to tylko około 50 MB/s, co również nie osiąga specyfikacji USB 3.0. W przypadku 4 GB/s, choć wydaje się to atrakcyjne, przekracza to możliwości USB 3.0, które maksymalizuje swoje transfery do 5 Gb/s, co oznacza, że nie jest to opcja realistyczna. Zrozumienie różnicy między jednostkami oraz rzeczywistymi możliwościami technologii USB jest kluczowe dla prawidłowego wykonania zastosowań w praktyce. Użytkownicy często mylą maksymalne wartości przesyłania danych z rzeczywistymi prędkościami, które mogą być ograniczone przez inne czynniki, takie jak jakość kabli, zastosowane urządzenia czy też warunki środowiskowe. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o zakupie lub użyciu danego sprzętu z interfejsem USB, dokładnie zrozumieć jego specyfikację oraz możliwości.

Pytanie 35

Zestaw komputerowy, który został przedstawiony, jest niepełny. Który z elementów nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania zestawu?

Lp.	Nazwa podzespołu
1.	Zalman Obudowa R1 Midi Tower bez PSU, USB 3.0
2.	Gigabyte GA-H110M-S2H, Realtek ALC887, DualDDR4-2133, SATA3, HDMI, DVI, D-Sub, LGA1151, mATX
3.	Intel Core i5-6400, Quad Core, 2.70GHz, 6MB, LGA1151, 14nm, 65W, Intel HD Graphics, VGA, BOX
4.	Patriot Signature DDR4 2x4GB 2133MHz
5.	Seagate BarraCuda, 3.5", 1TB, SATA/600, 7200RPM, 64MB cache
6.	LG SuperMulti SATA DVD+/-R24x,DVD+RW6x,DVD+R DL 8x, bare bulk (czarny)
7.	Gembird Bezprzewodowy Zestaw Klawiatura i Mysz
8.	Monitor Iiyama E2083HSD-B1 19.5inch, TN, HD+, DVI, głośniki
9.	Microsoft OEM Win Home 10 64Bit Polish 1pk DVD

A. Pamięć RAM

B. Karta graficzna

C. Wentylator procesora

D. Zasilacz

Zasilacz jest kluczowym komponentem każdego zestawu komputerowego. Jego podstawową funkcją jest przekształcanie prądu zmiennego z sieci elektrycznej na prąd stały, który zasila poszczególne podzespoły komputera. Bez zasilacza żaden z elementów, takich jak płyta główna, procesor, pamięć RAM czy dyski twarde, nie będzie mógł prawidłowo funkcjonować. Zasilacze są także odpowiedzialne za stabilizację napięcia, co jest kluczowe dla zapobiegania uszkodzeniom sprzętu spowodowanym przez skoki napięcia. Wybierając zasilacz, należy zwrócić uwagę na jego moc, która powinna być dostosowana do zapotrzebowania energetycznego całego zestawu komputerowego. Zasilacze muszą spełniać określone standardy, takie jak ATX, aby pasować do typowych obudów i płyt głównych. Standardy te określają nie tylko fizyczne wymiary, ale także wymagania dotyczące napięć i złączy. Ważną cechą jest również certyfikacja sprawności, jak na przykład 80 PLUS, która świadczy o efektywności przetwarzania energii. Warto pamiętać, że odpowiedni dobór zasilacza wpływa na stabilność i niezawodność całego systemu, a także na jego energooszczędność, co w dłuższej perspektywie przekłada się na niższe rachunki za prąd oraz mniejsze obciążenie środowiska naturalnego.

Pytanie 36

Proces zapisu na nośnikach BD-R realizowany jest przy użyciu

A. promieniowania UV

B. lasera czerwonego

C. głowicy magnetycznej

D. lasera niebieskiego

Zrozumienie technologii zapisu na dyskach optycznych jest kluczowe dla właściwego rozróżnienia pomiędzy różnymi metodami, które są stosowane w tym procesie. Światło UV, chociaż wykorzystywane w niektórych technologiach, takich jak druk czy utwardzanie materiałów, nie jest stosowane w zapisie na dyskach BD-R. Technologia ta bazuje na laserach, które emitują światło o konkretnych długościach fal, co jest kluczowe dla precyzyjnego zapisu danych na nośnikach optycznych. Zastosowanie lasera czerwonego, choć powszechnie kojarzone z technologią DVD, nie jest odpowiednie dla dysków Blu-ray, które wymagają większej gęstości zapisu. Przykładem błędnego myślenia jest mylenie długości fali laserów oraz ich wpływu na pojemność i jakość zapisu. Głowica magnetyczna, która jest stosowana w technologii dysków twardych, operuje na zupełnie innej zasadzie niż lasery optyczne i nie ma zastosowania w kontekście zapisu na dyskach BD-R. Ponadto, nieprawidłowe przypisanie technologii zapisu do poszczególnych metod prowadzi do nieporozumień i utrudnia zrozumienie, jak działają nowoczesne nośniki danych. Warto zwrócić uwagę na standardy, takie jak Blu-ray Disc Association, które określają wymagania i specyfikacje techniczne dla produkcji i użytku dysków Blu-ray, a co za tym idzie, podkreślają znaczenie wykorzystania lasera niebieskiego w tym procesie.

Pytanie 37

Jakiego kodu numerycznego należy użyć w komendzie zmiany uprawnień do katalogu w systemie Linux, aby właściciel folderu miał prawa do zapisu i odczytu, grupa posiadała prawa do odczytu i wykonywania, a pozostali użytkownicy jedynie prawa do odczytu?

A. 765

B. 123

C. 751

D. 654

Odpowiedź 654 jest poprawna, ponieważ odpowiada wymaganym uprawnieniom w systemie Linux. Wartości kodu numerycznego są interpretowane w następujący sposób: pierwsza cyfra (6) reprezentuje uprawnienia właściciela folderu, druga cyfra (5) to uprawnienia grupy, a trzecia cyfra (4) dotyczy pozostałych użytkowników. Wartość 6 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) oraz zapisu (2), co daje łącznie 6. Grupa z wartością 5 ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), co daje 5. Natomiast pozostali użytkownicy mają tylko uprawnienia do odczytu, reprezentowane przez wartość 4. Te zasady są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach Unix/Linux, gdzie ważne jest ograniczenie dostępu do danych oraz zapewnienie, że tylko osoby mające odpowiednie uprawnienia mogą modyfikować pliki. Aby zastosować tę zmianę, można użyć polecenia 'chmod 654 nazwa_folderu', co w praktyce zmieni uprawnienia do folderu zgodnie z wymaganiami.

Pytanie 38

Czym jest licencja OEM?

A. licencja, która pozwala użytkownikowi na zainstalowanie zakupionego oprogramowania tylko na jednym komputerze, z zakazem udostępniania tego oprogramowania w sieci oraz na innych niezależnych komputerach

B. licencja oprogramowania ograniczona tylko do systemu komputerowego, na którym zostało pierwotnie zainstalowane, dotyczy oprogramowania sprzedawanego razem z nowymi komputerami lub odpowiednimi komponentami

C. dokument, który umożliwia używanie oprogramowania na różnych sprzętach komputerowych w określonej w niej liczbie stanowisk, bez potrzeby instalacyjnych dyskietek czy płyt CD

D. licencja, która czyni oprogramowanie własnością publiczną, na mocy której twórcy oprogramowania zrzekają się praw do jego rozpowszechniania na rzecz wszystkich użytkowników

Wiele osób może błędnie sądzić, że licencje OEM pozwalają na dowolne wykorzystywanie oprogramowania na różnych komputerach, co jest nieprawdziwe. Licencja OEM jest ściśle związana z danym urządzeniem, co stanowi kluczową różnicę w porównaniu do bardziej elastycznych licencji, które mogą być przenoszone między różnymi systemami. Niektórzy mogą mylić licencję OEM z licencją open source, zakładając, że obie umożliwiają swobodny dostęp i instalację oprogramowania na różnych urządzeniach. W rzeczywistości licencje open source pozwalają użytkownikom na modyfikację oraz dystrybucję oprogramowania, co jest całkowicie sprzeczne z zasadami licencji OEM, która ogranicza użycie do pierwotnego komputera. Istnieje również nieporozumienie dotyczące liczby stanowisk objętych licencją. Licencje OEM nie zezwalają na instalację oprogramowania na wielu komputerach bez dodatkowych zakupów, co jest istotne w kontekście organizacji, które mogą myśleć o wdrożeniu oprogramowania na wielu stanowiskach. Dodatkowo, niektóre osoby mogą uważać, że licencje OEM są bardziej kosztowne niż inne typy licencji, co jest fałszywe, gdyż często są one tańsze. Zrozumienie różnic między różnymi rodzajami licencji, takimi jak OEM, open source, czy licencje na wielu użytkowników, jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z oprogramowania i unikania problemów prawnych związanych z niezgodnym użyciem.

Pytanie 39

Obrazek ilustruje rodzaj złącza

A. LPT

B. FireWire

C. USB

D. COM

Złącze COM, znane również jako port szeregowy lub RS-232, jest jednym z najstarszych typów złączy używanych do komunikacji między urządzeniami elektronicznymi. Jego historia sięga lat 60. XX wieku, a mimo upływu lat wciąż znajduje zastosowanie w przemyśle, gdzie stabilność i niezawodność przesyłu danych są kluczowe. Typowe zastosowanie złącza COM obejmuje łączenie komputerów z modemami, myszkami czy urządzeniami przemysłowymi. Złącze to charakteryzuje się 9-pinowym układem (DB-9), chociaż istnieją wersje 25-pinowe (DB-25). Standard RS-232 definiuje napięcia przesyłanych sygnałów oraz sposób ich przesyłu, co zapewnia kompatybilność między różnymi urządzeniami. W praktyce oznacza to, że urządzenia różnych producentów mogą ze sobą współpracować bez problemów. Złącza COM są mniej podatne na zakłócenia elektromagnetyczne w porównaniu do nowszych technologii, co sprawia, że są idealne do zastosowań, gdzie jakość sygnału jest priorytetem. Wprawdzie interfejsy USB i inne nowoczesne technologie zazwyczaj oferują większą prędkość transmisji, jednak w kontekście pewnych specyficznych zastosowań, takich jak systemy sterowania w automatyce przemysłowej, COM pozostaje niezastąpiony.

Pytanie 40

W dwóch sąsiadujących pomieszczeniach w pewnej firmie występują bardzo silne zakłócenia elektromagnetyczne. Aby osiągnąć jak największą przepustowość podczas działania istniejącej sieci LAN, jakie medium transmisyjne powinno zostać użyte?

A. fale elektromagnetyczne w zakresie podczerwieni

B. kabel telefoniczny

C. kabel światłowodowy

D. skrętkę nieekranowaną

Kabel światłowodowy jest najlepszym rozwiązaniem w przypadku silnych zakłóceń elektromagnetycznych, jak te występujące w przyległych pomieszczeniach. Dzięki wykorzystaniu światła jako medium transmisyjnego, kable światłowodowe są całkowicie odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co zapewnia nieprzerwaną i wysoką przepustowość danych. W zastosowaniach biznesowych, gdzie stabilność i prędkość połączenia są kluczowe, światłowody stają się standardem. Przykłady ich zastosowania obejmują centra danych oraz infrastruktury telekomunikacyjne, gdzie duża ilość danych musi być przesyłana w krótkim czasie. Co więcej, światłowody mogą przesyłać sygnały na dużą odległość bez znacznej degradacji jakości, co jest istotne w dużych biurowcach czy kampusach. Według standardów IEEE, światłowody są zalecane do zastosowań w sieciach lokalnych, zwłaszcza tam, gdzie wymagane są wysokie prędkości oraz niezawodność, co czyni je najlepszym wyborem w warunkach dużych zakłóceń.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej