Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 16:14
Data zakończenia: 22 maja 2025 16:33

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Awaria klawiatury może być spowodowana przez uszkodzenie

A. matrycy CCD

B. kontrolera DMA

C. przełącznika membranowego

D. czujnika elektromagnetycznego

Kontroler DMA, czyli Direct Memory Access, jest komponentem używanym do bezpośredniego przesyłania danych między urządzeniami peryferyjnymi a pamięcią bez angażowania procesora. Choć ważny w kontekście ogólnej wydajności systemu, nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za działanie klawiatury. Mylenie roli kontrolera DMA z elementami klawiatury może wynikać z błędnego zrozumienia architektury sprzętowej komputera. Czujnik elektromagnetyczny nie ma związku z działaniem klawiatury komputerowej, gdyż jest on powszechnie stosowany w systemach do wykrywania pola magnetycznego, co nie ma zastosowania w standardowych klawiaturach. Matryca CCD, czyli Charge-Coupled Device, to technologia stosowana w kamerach i aparatach do przetwarzania obrazów, a nie w urządzeniach wejściowych takich jak klawiatury. Błędne przypisanie funkcji matrycy CCD do klawiatury może wynikać z nieznajomości technologii używanych w różnych urządzeniach. Ważne jest, aby zrozumieć funkcje i zastosowanie poszczególnych komponentów w systemie komputerowym, co pozwala na lepszą diagnozę i serwis urządzeń. Rozróżnienie, które elementy są kluczowe w różnych kontekstach, jest fundamentalne w profesjonalnym serwisowaniu sprzętu.

Pytanie 2

Który aplet w panelu sterowania systemu Windows 7 pozwala na ograniczenie czasu, jaki użytkownik spędza przed komputerem?

A. Konta użytkowników

B. Windows Defender

C. Centrum akcji

D. Kontrola rodzicielska

Centrum akcji to aplet służący do zarządzania powiadomieniami i alertami w systemie Windows, a nie do ograniczania czasu pracy użytkownika. Jego głównym celem jest informowanie o stanie zabezpieczeń, aktualizacjach systemu oraz innych istotnych kwestiach, co czyni go narzędziem pomocnym w monitorowaniu kondycji systemu, ale nie w zarządzaniu czasem użytkowania. Windows Defender, z kolei, to wbudowane oprogramowanie zabezpieczające, które chroni system przed złośliwym oprogramowaniem i innymi zagrożeniami. Jego funkcjonalność koncentruje się na bezpieczeństwie, a nie na kontroli dostępu do komputera. Konta użytkowników umożliwiają zarządzanie różnymi profilami dostępu do systemu, ale same w sobie nie oferują narzędzi do ograniczania czasu pracy na komputerze. Często mylone jest również pojęcie kontroli użytkowników z kontrolą rodzicielską, co prowadzi do błędnych wniosków. Aby skutecznie zarządzać czasem spędzanym przed komputerem przez dzieci, należy korzystać z rozwiązań dedykowanych, takich jak Kontrola rodzicielska, która jest stworzona z myślą o rodzicach i ich dzieciach, a nie ogólne mechanizmy dostępne w systemie operacyjnym.

Pytanie 3

Jak nazywa się licencja w systemie Windows Server, która pozwala użytkownikom komputerów stacjonarnych na korzystanie z usług serwera?

A. BOX

B. MOLP

C. CAL

D. OEM

Wybór innych opcji sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące systemów licencjonowania w środowisku IT. Licencja BOX, nazywana także jednostkową, jest przeważnie sprzedawana z oprogramowaniem, przeznaczona głównie dla użytkowników indywidualnych lub małych firm, nie jest jednak używana do udostępniania usług serwera. Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest przypisana do konkretnego sprzętu, co oznacza, że można ją używać tylko na zainstalowanym oryginalnym sprzęcie. Licencje te są często tańsze, ale ich przenoszenie na inne maszyny jest zabronione, co czyni je niewłaściwymi do zarządzania dostępem do serwera. MOLP (Microsoft Open License Program) to program licencyjny skierowany do dużych organizacji, umożliwiający zakup licencji w większych ilościach, ale nie odnosi się bezpośrednio do licencji dostępowych, które są kluczowe w kontekście otwierania dostępu do serwerów. Niezrozumienie różnicy między tymi typami licencji często prowadzi do błędnych decyzji zakupowych oraz naruszeń praw licencyjnych, co może skutkować dodatkowymi kosztami oraz ryzykiem prawnych konsekwencji. Dobrą praktyką jest zrozumienie struktury licencjonowania w Microsoft Windows Server oraz regularne aktualizowanie wiedzy na temat licencji, aby móc właściwie zarządzać zasobami IT w firmie.

Pytanie 4

Jeżeli szybkość pobierania danych z sieci wynosi 8 Mb/s, to w ciągu 6 s możliwe jest pobranie pliku o maksymalnej wielkości równej

A. 8 MB

B. 2 MB

C. 6 MB

D. 4 MB

Zrozumienie tematu prędkości pobierania danych z Internetu wymaga uwzględnienia konwersji jednostek oraz właściwych obliczeń. Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowego oszacowania, ile danych można pobrać, co jest kluczowe w kontekście prędkości określanej w megabitach na sekundę. Często myli się megabity z megabajtami, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 8 MB lub 4 MB ignorują konwersję jednostek. 8 MB w rzeczywistości wykracza poza możliwości pobierania przy prędkości 8 Mb/s w ciągu 6 sekund, ponieważ to oznaczałoby, że urządzenie pobiera więcej danych, niż jest w stanie w tym czasie przetworzyć. Z kolei 4 MB i 2 MB to także zaniżone wartości, które mogą wynikać z błędnego przeliczenia prędkości lub czasu. Kluczowe jest, aby przy takich obliczeniach mieć świadomość definicji megabita i megabajta oraz stosować odpowiednie wzory matematyczne do obliczeń. Typowym błędem myślowym jest też założenie, że prędkość pobierania nigdy nie zmienia się, co jest nieprawdziwe w warunkach rzeczywistych, gdzie wiele zmiennych może wpłynąć na efektywną szybkość transferu. Właściwe zrozumienie tych zasad nie tylko pomaga w unikaniu nieporozumień, ale także przydaje się w planowaniu zadań związanych z pobieraniem i przesyłaniem danych.

Pytanie 5

Aplikacją, która umożliwia wyświetlenie listy aktywnych urządzeń w sieci LAN, jest

A. Ace Utilities

B. Advanced IP Scaner

C. Ultimate Boot

D. Netstat

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji różnych narzędzi. Ultimate Boot to pakiet narzędzi diagnostycznych, który wspiera użytkowników w testowaniu sprzętu komputerowego, ale nie jest przeznaczony do skanowania sieci LAN. Brak zrozumienia tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków, zwłaszcza gdy użytkownicy nie mają pełnej wiedzy o celach i zastosowaniach poszczególnych programów. Ace Utilities to program do optymalizacji systemu operacyjnego, który usuwa niepotrzebne pliki i poprawia wydajność komputera, ale również nie ma zastosowania w kontekście monitorowania urządzeń w sieci. Użytkownicy mogą mylić te programy, myśląc, że są one uniwersalne i oferują rozwiązania dla różnych problemów technicznych. Netstat, z kolei, to narzędzie wbudowane w systemy operacyjne, które pozwala na monitorowanie połączeń sieciowych oraz aktywnych portów, jednak nie wyświetla listy urządzeń w sieci LAN. To narzędzie jest bardziej ukierunkowane na analizę ruchu sieciowego i stanu połączeń, co jest zupełnie innym zastosowaniem niż identyfikacja urządzeń. Zrozumienie specyfiki tych narzędzi oraz ich rzeczywistych zastosowań jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią oraz wybierania odpowiednich rozwiązań w różnych sytuacjach.

Pytanie 6

Interfejs SLI (ang. Scalable Link Interface) jest wykorzystywany do łączenia

A. karty graficznej z odbiornikiem TV

B. napędu Blu-ray z kartą dźwiękową

C. czytnika kart z płytą główną

D. dwóch kart graficznych

SLI, czyli Scalable Link Interface, to technologia stworzona przez NVIDIĘ, która umożliwia łączenie dwóch lub więcej kart graficznych w jednym komputerze. Dzięki temu można zwiększyć wydajność grafiki oraz obliczeń, co jest naprawdę pomocne, szczególnie w grach. Na przykład, w tytułach jak 'Call of Duty' czy 'Battlefield', aktywacja SLI może znacznie poprawić płynność rozgrywki, co jest super ważne, gdy gramy na wysokich ustawieniach. Zresztą, SLI jest zgodne z różnymi standardami, więc można go spotkać w wielu komputerach gamingowych i stacjach roboczych do renderowania grafiki czy obliczeń naukowych. Fajnie też wiedzieć, że żeby skonfigurować SLI, trzeba mieć odpowiedni zasilacz i płytę główną, które to wspierają, co ma kluczowe znaczenie przy budowie mocnych sprzętów.

Pytanie 7

W lokalnej sieci udostępniono folder o nazwie egzamin jako udział specjalny, który znajduje się na komputerze oznaczonym jako SERWER_2 w głównym katalogu dysku C:. Jakie powinno być wyrażenie dostępu do katalogu egzamin, gdzie znajduje się folder główny dla konta użytkownika o danym loginie?

A. \SERWER_2$egzamin$\%USERNAME%

B. \SERWER_2egzamin$\%USERNAME%

C. \SERWER_2egzamin$\%USERNAME%

D. \SERWER_2$egzamin\%USERNAME%

Niepoprawne odpowiedzi zawierają istotne błędy w składni ścieżki dostępu do folderu udostępnionego. W pierwszej z nieprawidłowych odpowiedzi brakuje podwójnego backslasha na początku ścieżki, co jest kluczowym elementem oznaczającym, że mamy do czynienia z zasobem sieciowym. Bez tego symbolu system operacyjny może błędnie zinterpretować ścieżkę jako lokalną, co prowadzi do problemów z dostępem. Ponadto, w drugiej odpowiedzi użycie znaku '$' jest błędnie zintegrowane z częścią ścieżki do folderu, co sprawia, że nie jest ona zrozumiała dla systemu. Z kolei w trzeciej i czwartej odpowiedzi pominięto również backslash przed nazwą folderu, co również uniemożliwia prawidłowe rozpoznanie ścieżki w kontekście sieciowym. Takie typowe błędy mogą wynikać z braku znajomości zasad formatowania ścieżek w systemach operacyjnych. Warto podkreślić, że standardy określające struktury ścieżek są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego dostępu do zasobów oraz ich efektywnego zarządzania w sieci lokalnej.

Pytanie 8

Jaki zakres grupy jest automatycznie przypisywany dla nowo stworzonej grupy w kontrolerze domeny systemu Windows Serwer?

A. Globalny

B. Lokalny w domenie

C. Dystrybucyjny

D. Uniwersalny

Wybór odpowiedzi innej niż 'Globalny' może wynikać z niepełnego zrozumienia koncepcji grup w systemie Windows Serwer. Grupy uniwersalne są używane do przypisywania uprawnień i dostępu w wielu domenach, co czyni je bardziej złożonymi w kontekście zarządzania, ale nie są ustawiane jako domyślne. Grupa dystrybucyjna, z kolei, jest używana tylko do celów dostarczania wiadomości e-mail i nie ma związku z uprawnieniami dostępu do zasobów systemowych, co ogranicza jej zastosowanie w kontekście zarządzania dostępem. Grupa lokalna w domenie z kolei jest używana do przypisywania uprawnień do zasobów w danej domenie, jednak nie jest to domyślny zakres dla nowo utworzonych grup, co może powodować zamieszanie. Typowym błędem jest mylenie zastosowania grup lokalnych i globalnych w obrębie polityki zarządzania dostępem w Active Directory, co prowadzi do podejmowania niewłaściwych decyzji dotyczących przypisywania ról i uprawnień. Aby lepiej zrozumieć te koncepcje, ważne jest zapoznanie się z dokumentacją Microsoftu oraz najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania Active Directory.

Pytanie 9

Jednym z zaleceń w zakresie ochrony przed wirusami jest przeprowadzanie skanowania całego systemu. W związku z tym należy skanować komputer

A. regularnie, na przykład co siedem dni

B. tylko po zaktualizowaniu baz danych oprogramowania antywirusowego

C. jedynie w sytuacji, gdy w systemie nie działa monitor antywirusowy

D. wyłącznie w przypadkach, gdy istnieje podejrzenie infekcji wirusem

Skanowanie całego komputera systematycznie, na przykład raz w tygodniu, jest kluczowym zaleceniem w zakresie ochrony antywirusowej i zabezpieczania systemu przed zagrożeniami. Regularne skanowanie pozwala na wczesne wykrywanie i eliminowanie potencjalnych wirusów oraz innych szkodliwych programów, zanim zdążą one wyrządzić poważne szkody. Przykładowo, wiele złośliwych oprogramowań potrafi się ukrywać w systemie przez dłuższy czas, a ich działanie może być wykryte dopiero po pewnym czasie. Dlatego skanowanie w regularnych odstępach czasu, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak zalecenia NIST (National Institute of Standards and Technology) dotyczące zarządzania ryzykiem, zapewnia, że system jest stale monitorowany i zabezpieczony. Dodatkowo warto zaznaczyć, że niektóre programy antywirusowe oferują funkcje automatycznego skanowania, które można skonfigurować do działania w wybranych porach, co ułatwia przestrzeganie tego zalecenia.

Pytanie 10

Mechanizm, który pozwala na podłączenie urządzeń peryferyjnych do systemu komputerowego, w którym każde urządzenie jest identyfikowane przez przypisany mu numer, to

A. BootLoader

B. CrossFire

C. Hot Swap

D. Plug and Play

Odpowiedź 'Plug and Play' odnosi się do mechanizmu, który umożliwia automatyczne rozpoznawanie i konfigurację urządzeń peryferyjnych podłączanych do systemu komputerowego. Gdy urządzenie jest podłączane, system operacyjny identyfikuje je za pomocą unikalnego numeru identyfikacyjnego, co eliminuje potrzebę ręcznej konfiguracji. Przykładem zastosowania Plug and Play są nowoczesne drukarki, które po podłączeniu do komputera są automatycznie wykrywane i gotowe do użycia bez dodatkowych kroków konfiguracyjnych. Mechanizm ten jest zgodny z podejściem promowanym przez standard USB, które zakłada łatwość użycia i interoperacyjność różnych urządzeń. Dobre praktyki w dziedzinie informatyki kładą duży nacisk na UX (User Experience), a Plug and Play jest doskonałym przykładem, jak technologia może upraszczać życie użytkowników, poprawiając ich doświadczenia związane z obsługą urządzeń komputerowych. Dodatkowo, Plug and Play przyczynia się do efektywnego zarządzania zasobami w systemach operacyjnych, co ma kluczowe znaczenie w środowiskach biznesowych i przemysłowych.

Pytanie 11

Jaki rodzaj portu może być wykorzystany do podłączenia zewnętrznego dysku do laptopa?

A. DMA

B. AGP

C. USB

D. LPT

Odpowiedź USB jest prawidłowa, ponieważ port USB (Universal Serial Bus) jest standardem szeroko stosowanym do podłączania różnych urządzeń peryferyjnych, w tym dysków zewnętrznych, do komputerów i laptopów. Porty USB pozwalają na szybkie przesyłanie danych oraz zasilanie podłączonych urządzeń, co czyni je niezwykle praktycznymi w codziennym użytkowaniu. Standardy USB, takie jak USB 3.0 i USB 3.1, oferują prędkości transferu danych odpowiednio do 5 Gbps oraz 10 Gbps, co umożliwia efektywne przenoszenie dużych plików, na przykład filmów czy baz danych. Ponadto, porty USB są uniwersalne i obsługują wiele różnych urządzeń, co sprawia, że są one preferowanym wyborem dla użytkowników poszukujących łatwego i niezawodnego sposobu na podłączenie dysków zewnętrznych. Przykładem zastosowania portu USB może być podłączenie przenośnego dysku twardego do laptopa w celu wykonania kopii zapasowej danych lub przeniesienia plików między urządzeniami, co jest szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa danych w pracy oraz w życiu prywatnym.

Pytanie 12

Jakiego systemu plików powinno się użyć podczas instalacji dystrybucji Linux?

A. FAT

B. NTFS

C. FAT32

D. EXT4

Wybór niewłaściwego systemu plików może prowadzić do wielu problemów, szczególnie w kontekście systemów operacyjnych opartych na jądrze Linux. NTFS, na przykład, jest systemem plików stworzonym przez Microsoft, głównie do użycia w systemach Windows. Chociaż Linux obsługuje NTFS, jego wydajność i funkcjonalność są ograniczone, szczególnie w kontekście operacji związanych z systemami plików, takich jak journaling, które są kluczowe dla bezpieczeństwa danych. FAT i FAT32, z kolei, to starsze systemy plików, które były szeroko używane w przeszłości, ale ich ograniczenia są znaczące w kontekście nowoczesnych zastosowań. FAT32 ma limit rozmiaru pliku do 4 GB, co jest niewystarczające dla współczesnych aplikacji, a brak wsparcia dla mechanizmów zabezpieczających, takich jak journaling, czyni go ryzykownym wyborem do przechowywania danych krytycznych. Wybierając system plików, należy kierować się nie tylko jego kompatybilnością, ale również wydajnością, bezpieczeństwem oraz możliwościami zarządzania danymi. Dlatego wybór EXT4 jest nie tylko najlepszym rozwiązaniem, ale także zgodnym z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemami Linux. Powszechnym błędem jest przekonanie, że systemy plików takie jak NTFS lub FAT mogą z powodzeniem zastąpić dedykowane systemy plików Linux, co może prowadzić do problemów z utrzymaniem integralności danych oraz ich wydajnością.

Pytanie 13

Jakie polecenie należy wprowadzić w wierszu polecenia systemów Windows Server, aby zaktualizować dzierżawy adresów DHCP oraz przeprowadzić rejestrację nazw w systemie DNS?

A. ipconfig /flushdns

B. ipconfig /release

C. ipconfig /renew

D. ipconfig /registerdns

Wybór innych poleceń zamiast 'ipconfig /registerdns' wskazuje na niepełne zrozumienie funkcji poszczególnych komend w kontekście zarządzania DHCP i DNS. Polecenie 'ipconfig /renew' jest używane do odświeżania dzierżawy adresu IP w serwerze DHCP, co nie ma żadnego wpływu na rejestrację DNS. Użytkownicy mogą sądzić, że odnowienie dzierżawy adresu automatycznie aktualizuje również wpisy DNS, co jest mylne, ponieważ system DNS nie jest bezpośrednio związany z przydzielaniem adresów IP. 'ipconfig /release' z kolei powoduje zwolnienie aktualnie przypisanego adresu IP, co również nie wpływa na rejestrację DNS - w rzeczywistości może to prowadzić do sytuacji, w której komputer nie jest w stanie komunikować się w sieci do momentu uzyskania nowego adresu IP. 'ipconfig /flushdns' służy do czyszczenia lokalnej pamięci podręcznej DNS, co może być przydatne w przypadku problemów z rozwiązywaniem nazw, ale nie przyczynia się do aktualizacji rejestracji DNS na serwerze. Zrozumienie różnicy między tymi komendami jest kluczowe, aby unikać błędnych założeń dotyczących ich funkcji i wpływu na konfigurację sieci. W kontekście administracji sieciowej, ważne jest, aby znać właściwe polecenia i ich zastosowanie w celu efektywnego zarządzania adresami IP oraz rejestracjami DNS.

Pytanie 14

Jaki typ grupy jest automatycznie przypisany dla nowo tworzonej grupy w kontrolerze domeny systemu Windows Server?

A. Lokalny w domenie

B. Dystrybucyjny

C. Uniwersalny

D. Globalny

Wybór innego zakresu grupy może wydawać się logiczny, jednak przyjrzyjmy się bliżej każdej z opcji. Grupy dystrybucyjne są używane głównie do celów e-mailowych i nie mają możliwości przypisywania uprawnień do zasobów, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście zarządzania dostępem w systemie Windows. Z kolei grupy lokalne w domenie są ograniczone do jednej konkretnej domeny, co oznacza, że ich zastosowanie jest bardzo wąskie i nie umożliwia efektywnego zarządzania użytkownikami w rozproszonej infrastrukturze. Ich użycie może prowadzić do rozproszenia uprawnień w różnych domenach, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami zarządzania. Ostatecznie grupa uniwersalna, choć ma szerszy zasięg niż lokalna, jest bardziej skomplikowana w administracji i nie jest domyślnym wyborem dla nowo tworzonych grup. W praktyce, podejmowanie decyzji o wyborze zakresu grupy powinno opierać się na rozważeniu wymagań dotyczących dostępności i zarządzania, a wybór grupy globalnej stanowi najefektywniejsze rozwiązanie w standardowych scenariuszach użytkowania.

Pytanie 15

W systemie binarnym liczba 51(10) przyjmuje formę

A. 101001

B. 101011

C. 110111

D. 110011

Wybór innych odpowiedzi wynika z błędnych założeń dotyczących konwersji liczb pomiędzy systemami liczbowymi. Odpowiedzi takie jak 101011, 101001 oraz 110111 nie odzwierciedlają poprawnego przekształcenia liczby 51 na system binarny. Często popełnianym błędem jest nieprawidłowe obliczanie reszt z dzielenia lub błędna kolejność zapisywania ich. Na przykład, odpowiedź 101011 sugeruje, że liczba 51 miałaby inną wartość dziesiętną, co jest nieścisłe, ponieważ 101011 w systemie binarnym to 43. Tak samo, 101001 odpowiada 41, a 110111 to 55. Użytkownicy mogą również mylić się, zakładając, że wystarczy konwersja częściowa lub wybór losowej kombinacji bitów, co prowadzi do błędów w obliczeniach. Kluczowe jest zrozumienie zasady działania poszczególnych pozycji bitowych w systemie binarnym, gdzie każda cyfra reprezentuje moc liczby 2, co wymaga staranności przy każdej konwersji. Dlatego zaleca się praktykę poprzez ćwiczenia z różnymi liczbami, aby lepiej zrozumieć proces konwersji oraz uniknąć najczęstszych pułapek.

Pytanie 16

Jakie jest tempo transferu danych dla napędu DVD przy prędkości x48?

A. 54000 KiB/s

B. 32400 KiB/s

C. 64800 KiB/s

D. 10800 KiB/s

Transfer danych napędu DVD przy prędkości x48 wynosi 64800 KiB/s. To dość sporo! Tak naprawdę, prędkość przesyłu danych dla DVD jest ustalona w jednostkach, gdzie 1x to jakieś 1350 KiB/s. Więc jak sobie to przeliczymy: 48 x 1350 KiB/s równa się właśnie 64800 KiB/s. Super to wiedzieć, bo zrozumienie prędkości transferu jest mega ważne, zwłaszcza przy pracy z multimediami czy dużymi plikami. To wpływa na to, jak szybko coś się ładuje, jak dobra jest jakość odtwarzania i czy możemy np. przesyłać dane na raz. W praktyce, wyższe prędkości są kluczowe, gdy zajmujemy się edytowaniem wideo albo archiwizowaniem danych, bo czas się liczy. Dobrze jest też monitorować rzeczywiste prędkości transferu za pomocą specjalnych narzędzi — to pomaga w optymalizacji działania sprzętu i programów.

Pytanie 17

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby przeprowadzić aktualizację wszystkich pakietów (całego systemu) do najnowszej wersji z zainstalowaniem nowego jądra?

A. apt-get update

B. apt-get dist-upgrade

C. apt-get install nazwa_pakietu

D. apt-get upgrade

Stosowanie polecenia 'apt-get update' jest często mylone z procesem aktualizacji systemu. To polecenie jedynie aktualizuje lokalną bazę danych dostępnych pakietów, co oznacza, że system poznaje nowe wersje oprogramowania, jednak nie dokonuje faktycznych aktualizacji. W praktyce, po wykonaniu 'apt-get update', konieczne jest użycie innego polecenia, aby wprowadzić zmiany w systemie, co czyni je niewystarczającym. Wybór 'apt-get upgrade' również jest niewłaściwy, ponieważ nie pozwala na aktualizację zależności pakietów ani instalację nowych paczek, co może prowadzić do sytuacji, w której niektóre pakiety pozostaną nieaktualne, a system nie będzie miał najnowszego jądra. Z kolei 'apt-get install nazwa_pakietu' jest narzędziem do instalacji pojedynczych pakietów, co w kontekście aktualizacji całego systemu jest zupełnie nieadekwatne. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że aktualizacja systemu wymaga bardziej kompleksowego podejścia, które uwzględnia zarówno nowe wersje pakietów, jak i ich zależności. Dlatego dla pełnej aktualizacji systemu właściwym wyborem jest 'apt-get dist-upgrade', które zaspokaja te wszystkie potrzeby.

Pytanie 18

Jakie protokoły są klasyfikowane jako protokoły transportowe w modelu ISO/OSI?

A. FTP, POP

B. ICMP, IP

C. ARP, DNS

D. TCP, UDP

TCP (Transmission Control Protocol) i UDP (User Datagram Protocol) to kluczowe protokoły warstwy transportowej w modelu ISO/OSI. TCP jest protokołem połączeniowym, co oznacza, że zapewnia niezawodność transmisji danych poprzez segmentację, retransmisję utraconych pakietów i kontrolę błędów. Przykładem zastosowania TCP jest przeglądanie stron internetowych, gdzie ważne jest, aby wszystkie dane dotarły w odpowiedniej kolejności i nie były uszkodzone. Z kolei UDP jest protokołem bezpołączeniowym, co sprawia, że jest szybszy, ale mniej niezawodny. Używa się go w aplikacjach, gdzie szybkość jest kluczowa, na przykład w transmisji strumieniowej wideo czy w grach online, gdzie niewielkie opóźnienia są akceptowalne, a utrata pojedynczych pakietów danych nie jest krytyczna. Zarówno TCP, jak i UDP są zgodne z normami IETF (Internet Engineering Task Force) i są standardowymi protokołami w komunikacji sieciowej.

Pytanie 19

Aby utworzyć ukryty, udostępniony folder w systemie Windows Serwer, należy dodać na końcu jego nazwy odpowiedni znak

A. %

B. @

C. &

D. $

Użycie symbolu '$' na końcu nazwy katalogu w systemie Windows Server jest kluczowe dla tworzenia ukrytych, udostępnionych folderów. Gdy nadamy folderowi nazwę zakończoną tym symbolem, system traktuje go jako ukryty zasób sieciowy, co oznacza, że nie będzie on widoczny w standardowym przeglądaniu zasobów przez użytkowników. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, gdy administrator chce chronić dane wrażliwe, które są udostępniane tylko wybranym użytkownikom w sieci. Aby utworzyć taki folder, administrator może użyć polecenia 'net share', na przykład: 'net share UkrytyFolder$=C:\UkrytyFolder'. Dobre praktyki sugerują, aby zawsze dokumentować takie zasoby w celu zapobiegania nieporozumieniom wśród zespołu oraz stosować odpowiednie zasady zarządzania dostępem, aby zapewnić, że tylko autoryzowani użytkownicy mają możliwość dostępu do tych ukrytych folderów.

Pytanie 20

Jakie urządzenie wskazujące działa na podstawie zmian pojemności elektrycznej?

A. joystick

B. wskaźnik

C. touchpad

D. trackpoint

Touchpad to taki fajny wynalazek, który działa na zasadzie wykrywania zmian w pojemności elektrycznej. Kiedy dotykasz jego powierzchni, to w zasadzie dzięki temu pomiarowi można precyzyjnie określić, gdzie go dotykasz. To świetne rozwiązanie, zwłaszcza w laptopach i tabletach, gdzie miejsca na tradycyjne urządzenia wskazujące jest mało. Możesz zobaczyć touchpady w różnych sprzętach, gdzie służą np. do sterowania grafiką czy po prostu do przeglądania systemu. W branży komputerowej touchpady stały się standardem, bo są wygodne i proste w użyciu. Co więcej, nowoczesne touchpady często obsługują gesty, co zwiększa ich funkcjonalność. Z mojego doświadczenia, warto znać te różnice, bo pomaga to w lepszym korzystaniu z urządzeń.

Pytanie 21

Ile podsieci tworzą komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25, 192.168.5.200/25, 192.158.5.250/25?

A. 1

B. 4

C. 3

D. 2

Pojęcie podsieci w kontekście adresacji IP może być mylone, co prowadzi do niepoprawnych wniosków dotyczących liczby podsieci, w których pracują podane komputery. Wybierając odpowiedź sugerującą, że wszystkie komputery znajdują się w jednej lub dwóch podsieciach, można popełnić błąd w ocenie maski podsieci. Maski podsieci definiują zakres adresów, które mogą być używane w danej sieci. W przypadku adresów 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25 i 192.168.5.200/25 wszystkie te adresy dzielą tę samą maskę podsieci, co oznacza, że mogą współdzielić tę samą sieć i komunikować się ze sobą bez potrzeby routera. Z drugiej strony, adres 192.158.5.250/25 nie może być zakwalifikowany do tej samej grupy, ponieważ jego prefiks różni się od pozostałych. Przykładem błędnego rozumowania może być mylenie adresów w innej klasie z adresami w tej samej klasie, co prowadzi do nieuwzględnienia, że różne prefiksy delimitują różne sieci. Aby uzyskać dokładny obraz struktury podsieci w sieci komputerowej, konieczne jest zrozumienie znaczenia prefiksów i zastosowanie odpowiednich narzędzi do analizy sieci, takich jak kalkulatory podsieci, które pomagają wizualizować i zrozumieć jak adresacja IP i maski podsieci wpływają na dostępność i komunikację urządzeń w sieci.

Pytanie 22

Elementem aktywnym w elektronice jest

A. rezystor

B. tranzystor

C. kondensator

D. cewka

Cewka, rezystor i kondensator to elementy pasywne, co znaczy, że nie mają mocy do wzmacniania sygnałów ani do aktywnego przełączania. Cewka działa jak magazyn energii w postaci pola magnetycznego - przydaje się w filtrach czy oscylatorach, ale nie kontroluje prądu tak jak tranzystor. Rezystor ogranicza prąd w obwodzie, co też nie pozwala mu na aktywne działanie na sygnały. Kondensator z kolei gromadzi energię w polu elektrycznym, co pomaga w wygładzaniu sygnałów w zasilaczach, ale też nie jest przełącznikiem ani wzmacniaczem. Często mylone są funkcje elementów pasywnych i aktywnych, a to kluczowa różnica. Pasywne elementy mają swoje zastosowania w regulacji sygnałów, podczas gdy tranzystor, jako element czynny, potrafi je wzmacniać i przełączać, co czyni go niezbędnym w nowoczesnych układach elektronicznych. Zrozumienie tej różnicy to podstawa przy projektowaniu obwodów.

Pytanie 23

Funkcja znana jako: "Pulpit zdalny" standardowo operuje na porcie

A. 3389

B. 3390

C. 3369

D. 3379

Odpowiedzi 3390, 3369 oraz 3379 są niepoprawne i wynikają z nieporozumień dotyczących standardowych ustawień serwerów oraz protokołów komunikacyjnych. Port 3390, choć może być używany w różnych aplikacjach, nie jest portem domyślnym dla RDP, co może prowadzić do błędnych konfiguracji w środowiskach zdalnych. Takie podejście może skutkować nieprawidłowym działaniem aplikacji RDP oraz problemami z dostępem do systemów. Z kolei 3369 i 3379 to porty, które nie są standardowo przypisane do żadnych powszechnie używanych protokołów zdalnego dostępu i mogą być mylone z innymi usługami, co dodatkowo utrudnia rozwiązywanie problemów w obszarze IT. Typowym błędem jest zakładanie, że porty mogą być dowolnie zmieniane lub przypisywane bez uwzględnienia ich pierwotnego przeznaczenia. Właściwe zrozumienie przypisania portów oraz ich zastosowania ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności systemów IT. Błędne założenia mogą prowadzić do luk w zabezpieczeniach oraz problemów z dostępem, co jest szczególnie problematyczne w kontekście rozwoju technologii i wzrastającego znaczenia pracy zdalnej. Dlatego znajomość standardowych ustawień oraz ich konsekwencji jest niezbędna dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 24

Wydanie w systemie Windows komendy ```ATTRIB -S +H TEST.TXT``` spowoduje

A. ustawienie atrybutu pliku systemowego z zablokowaniem edycji

B. usunięcie atrybutu pliku systemowego oraz atrybutu pliku ukrytego

C. usunięcie atrybutu pliku systemowego oraz aktywowanie atrybutu pliku ukrytego

D. ustawienie atrybutu pliku jako tylko do odczytu oraz jego ukrycie

Wszystkie proponowane odpowiedzi nietrafnie interpretują działanie polecenia ATTRIB. Ustawienie atrybutu pliku tylko do odczytu oraz jego ukrycie nie może być zrealizowane jednocześnie za pomocą podanych parametrów. Atrybut tylko do odczytu (R) nie pojawia się w poleceniu, co oznacza, że użytkownik nie do końca rozumie, jak działa system atrybutów w Windows. Podobnie, stwierdzenie, że polecenie usuwa atrybut pliku systemowego oraz ustawia atrybut pliku ukrytego, jest częściowo prawdziwe, ale nie uwzględnia istotnego faktu, iż atrybut systemowy jest usuwany, co zmienia klasyfikację pliku. Odpowiedzi dotyczące usunięcia atrybutu systemowego oraz ustawienia tylko atrybutu ukrytego również są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają, że plik staje się bardziej dostępny po usunięciu atrybutu systemowego. Ostatnia odpowiedź dotycząca ustawienia atrybutu systemowego z blokadą edycji jest całkowicie myląca, gdyż polecenie w ogóle nie ustawia atrybutu systemowego, a wręcz przeciwnie, go usuwa. Kluczowym błędem w logicznym rozumowaniu uczestników jest założenie, że polecenia w systemie operacyjnym działają w sposób niezmienny, nie uwzględniając kontekstu, w jakim są stosowane. Zrozumienie, jak atrybuty plików wpływają na ich zachowanie, jest niezbędne do skutecznego zarządzania systemem plików w Windows.

Pytanie 25

Do czego służy program CHKDSK?

A. odbudowy logicznej struktury dysku

B. odbudowy fizycznej struktury dysku

C. defragmentacji dysku

D. zmiany systemu plików

Wybór odpowiedzi dotyczącej naprawy fizycznej struktury dysku może wynikać z nieporozumienia dotyczącego działania narzędzia CHKDSK. To narzędzie nie jest przeznaczone do naprawy rzeczywistych uszkodzeń fizycznych dysku twardego, takich jak uszkodzenia mechaniczne czy problemy z elektroniką. Takie uszkodzenia wymagają interwencji serwisowej oraz często wymiany komponentów. Zrozumienie, że CHKDSK działa na poziomie logicznym, jest kluczowe dla jego prawidłowego zastosowania. Jeśli chodzi o defragmentację dysku, CHKDSK również nie jest narzędziem do tego celu. Chociaż może poprawić wydajność w pewnych sytuacjach poprzez naprawę błędów, to dedykowane narzędzia do defragmentacji, takie jak „Defragmentator dysków”, są bardziej odpowiednie do zarządzania rozmieszczeniem plików na dysku. Zmiana systemu plików również nie wchodzi w zakres działania CHKDSK, które koncentruje się na diagnostyce i naprawie istniejącego systemu plików, a nie na jego modyfikacji. Błędy w zrozumieniu funkcjonalności CHKDSK mogą prowadzić do nadmiernych oczekiwań wobec tego narzędzia, dlatego ważne jest, aby użytkownicy posiadali jasne zrozumienie jego roli i ograniczeń w kontekście zarządzania danymi.

Pytanie 26

Jakie urządzenie powinno się zastosować do przeprowadzenia testu POST dla komponentów płyty głównej?

A. Rys. C

B. Rys. B

C. Rys. A

D. Rys. D

Przyrząd przedstawiony na Rys. B to karta diagnostyczna POST, która jest niezbędna do uzyskania wyników testu Power-On Self-Test (POST) dla modułów płyty głównej. Karty diagnostyczne POST są używane w celu diagnozowania problemów z płytą główną oraz innymi kluczowymi komponentami systemu komputerowego. Po podłączeniu do gniazda PCI, PCIe lub ISA na płycie głównej, karta odbiera i interpretuje kody błędów POST generowane przez BIOS podczas uruchamiania systemu. Jej wyświetlacz LED lub LCD pokazuje te kody, co pozwala na szybką identyfikację problemów takich jak uszkodzone moduły pamięci RAM, procesor, czy inne elementy. W branży IT stosowanie kart diagnostycznych POST jest standardową praktyką przy rozwiązywaniu problemów z uruchamianiem komputerów, gdyż umożliwiają natychmiastowe rozpoznanie i klasyfikację błędów, co jest nieocenione w szybkim diagnozowaniu i naprawie sprzętu komputerowego. Korzystanie z takich narzędzi wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe i jest polecane w sytuacjach, gdzie szybkie i precyzyjne określenie problemu sprzętowego jest kluczowe dla utrzymania sprawnego działania systemu.

Pytanie 27

Jakie polecenie należy zastosować, aby zamontować pierwszą partycję logiczną dysku primary slave w systemie Linux?

A. mount /dev/hdb5 /mnt/hdd

B. mount /dev/hdb3 /mnt/hdd

C. mount /dev/hda2 /mnt/hdd

D. mount /dev/hda4 /mnt/hdd

Wybór jakiejkolwiek innej odpowiedzi prowadzi do błędnego wskazania partycji, co jest kluczowe w kontekście zarządzania systemem plików w Linuxie. Odpowiedź 'mount /dev/hdb3 /mnt/hdd' sugeruje, że użytkownik próbowałby zamontować trzecią partycję na tym samym dysku, co nie byłoby odpowiednie w kontekście pytania o pierwszą partycję logiczną. Podobnie, 'mount /dev/hda2 /mnt/hdd' odnosi się do drugiej partycji na pierwszym dysku 'primary master', co także nie jest zgodne z kontekstem pytania. Odpowiedź 'mount /dev/hda4 /mnt/hdd' również nie jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na czwartą partycję na tym samym dysku, co może prowadzić do nieporozumień przy organizowaniu przestrzeni dyskowej. Typowe błędy to mylenie partycji fizycznych z logicznymi oraz nieznajomość konwencji nazewnictwa w systemach Linux. Ważne jest, aby przed montowaniem partycji zapoznać się z ich strukturą oraz zrozumieć, jak system plików jest zorganizowany. W praktyce, niepoprawny wybór partycji może prowadzić do utraty danych lub problemów z dostępem do plików, dlatego kluczowe jest stosowanie się do zasad i norm dotyczących zarządzania dyskami oraz partycjami w systemie Linux. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla efektywnego administrowania systemem operacyjnym.

Pytanie 28

Termin "10 W" w dokumentacji technicznej dotyczącej głośnika komputerowego wskazuje na jego

A. zakres działania

B. moc

C. częstotliwość

D. napięcie

Zapis '10 W' w dokumentacji technicznej głośnika komputerowego odnosi się do mocy, co jest kluczowym parametrem w określaniu wydajności urządzenia. Moc, mierzona w watach (W), wskazuje na maksymalną ilość energii, jaką głośnik może przetworzyć, co bezpośrednio wpływa na jego zdolność do generowania dźwięku przy określonym poziomie głośności. W praktyce, głośniki o wyższej mocy mogą emitować głośniejsze dźwięki bez zniekształceń, co jest szczególnie ważne w kontekście zastosowań multimedialnych, takich jak gry komputerowe czy oglądanie filmów. Standardy branżowe, takie jak IEC 60268 dotyczące akustyki w systemach audio, podkreślają znaczenie mocy jako kluczowego wskaźnika jakości głośnika. Dobrą praktyką jest dobieranie głośników mocy odpowiadającej amplifikatorowi, aby uniknąć problemów z przesterowaniem lub uszkodzeniem sprzętu. Wiedza na temat mocy głośnika pozwala użytkownikom na podejmowanie lepszych decyzji zakupowych i optymalizację swojego systemu audio.

Pytanie 29

Jakie polecenie należy wprowadzić w konsoli, aby skorygować błędy na dysku?

A. SUBST

B. CHKDSK

C. DISKCOMP

D. CHDIR

Polecenia CHDIR, SUBST oraz DISKCOMP są narzędziami, które mają inne funkcje, nie mają nic wspólnego z naprawą błędów na dysku. CHDIR (Change Directory) jest używane do zmiany bieżącego katalogu roboczego w systemie plików. Nie wpływa na integralność danych ani strukturę dysków, więc nie może być użyte do diagnozowania czy naprawy błędów. SUBST jest służy do przypisywania liter dysków do folderów na dysku, co może być przydatne w organizacji przestrzeni dyskowej, ale nie ma zdolności do naprawy błędów fizycznych lub logicznych. Z drugiej strony, DISKCOMP porównuje zawartość dwóch dysków, co może być użyteczne w kontekście sprawdzania ich zawartości, lecz nie rozwiązuje problemów z błędami na dysku. Każde z tych poleceń prowadzi do błędnego wniosku, że mogą one zdiagnować lub naprawić błędy na dysku, co jest nieprawidłowe. Właściwe podejście do naprawy błędów wymaga użycia specjalistycznych narzędzi, takich jak CHKDSK, które są zaprojektowane do tego celu. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do poważnych problemów z danymi, a także do nieefektywnego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 30

W terminalu systemu operacyjnego wykonano polecenie nslookup. Jaką informację uzyskano?

CMD Wiersz polecenia
— □ ×
C:\>nslookup
 Serwer domyślny: plusmx1.polkomtel.com.pl
 Address: 212.2.96.51
 
 >

A. Domyślną bramę

B. Adres serwera DHCP

C. Adres serwera DNS

D. Adres IP hosta

Polecenie nslookup jest narzędziem używanym do diagnostyki sieciowej, które pomaga w uzyskaniu informacji o domenach internetowych poprzez przekierowanie zapytań do serwerów DNS. Kiedy zostaje wydane polecenie nslookup bez dodatkowych parametrów, narzędzie to zwraca informacje o domyślnym serwerze DNS skonfigurowanym na komputerze użytkownika. W przypadku pokazanym na ekranie, polecenie nslookup ujawnia adres serwera DNS wraz z jego nazwą. Praktyczne zastosowanie polecenia nslookup obejmuje diagnozowanie problemów z rozwiązywaniem nazw, weryfikację konfiguracji DNS oraz analizę działania sieci. W środowiskach IT, gdzie nieprawidłowa konfiguracja DNS może prowadzić do problemów z łącznością, nslookup jest kluczowym narzędziem. Zgodnie z dobrymi praktykami, administratorzy IT często używają nslookup do weryfikacji dostępności i poprawności działania serwerów DNS. Pozwala to na szybkie zidentyfikowanie i rozwiązanie problemów związanych z DNS, które mogą wpływać na wydajność i bezpieczeństwo sieci. Rozumienie jak działa nslookup i jakie informacje zwraca jest podstawową umiejętnością w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 31

Okablowanie pionowe w sieci strukturalnej łączy się

A. w głównym punkcie rozdzielczym z pośrednimi punktami rozdzielczymi

B. w głównym punkcie rozdzielczym do gniazda abonenckiego

C. w gnieździe abonenckim

D. w pośrednim punkcie rozdzielczym do gniazda abonenckiego

Wydaje mi się, że zaznaczenie gniazda abonenckiego jako punktu okablowania pionowego to błąd. Gniazdo abonenckie to w zasadzie końcowy punkt, gdzie my podłączamy nasze urządzenia, więc nie jest to miejsce, przez które główne okablowanie idzie. Jak mówisz, że okablowanie łączy się w gniazdach abonenckich lub w pośrednich punktach z gniazdem, to moim zdaniem pokazuje, że może nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa. Pośrednie punkty są po to, by przesyłać sygnał do gniazd, ale nie do łączenia całego okablowania pionowego, to powinno być w głównym punkcie. Zrozumienie, jak zbudowana jest sieć i gdzie co powinno być, to podstawa dla działania systemu. Często myli się gniazda z punktami rozdzielczymi, a to może skutkować tym, że sieć nie będzie działać dobrze. Dlatego warto się trzymać tych norm, żeby uniknąć takich wpadek i mieć pewność, że wszystko działa tak jak należy.

Pytanie 32

Zestaw narzędzi do instalacji okablowania miedzianego typu "skrętka" w sieci komputerowej powinien obejmować:

A. ściągacz izolacji, zaciskarkę złączy modularnych, nóż monterski, miernik uniwersalny

B. komplet wkrętaków, narzędzie uderzeniowe, tester okablowania, lutownicę

C. zaciskarkę złączy modularnych, ściągacz izolacji, narzędzie uderzeniowe, tester okablowania

D. narzędzie uderzeniowe, nóż monterski, spawarkę światłowodową, tester okablowania

Zestaw narzędzi do montażu okablowania miedzianego typu "skrętka" w sieci lokalnej powinien obowiązkowo zawierać zaciskarkę złączy modularnych, ściągacz izolacji, narzędzie uderzeniowe oraz tester okablowania. Zaciskarka służy do precyzyjnego zakładania złączy RJ-45 na końcach przewodów, co jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci. Użycie ściągacza izolacji pozwala na bezpieczne usunięcie izolacji z przewodów bez ich uszkodzenia, co jest niezbędne przed ich zaciśnięciem. Narzędzie uderzeniowe jest używane do zakończenia przewodów w panelach krosowych lub gniazdkach, co jest częścią standardowego procesu instalacji. Tester okablowania umożliwia sprawdzenie poprawności połączeń, co zapewnia, że sieć działa zgodnie z wymaganiami technicznymi. Stosowanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co podkreśla ich znaczenie w każdym projekcie związanym z montażem sieci lokalnych. Na przykład, w przypadku sieci biurowej, prawidłowe zakończenie przewodów może zapobiec problemom z transmisją danych i zakłóceniami sygnału.

Pytanie 33

Jakie urządzenie sieciowe widnieje na ilustracji?

A. Karta sieciowa bezprzewodowa

B. Adapter IrDA

C. Moduł Bluetooth

D. Modem USB

Adapter Bluetooth oraz adapter IrDA to urządzenia służące do bezprzewodowej komunikacji pomiędzy różnymi urządzeniami lecz działają na zupełnie innych zasadach niż modem USB. Adapter Bluetooth umożliwia łączenie się z urządzeniami w bliskiej odległości jak słuchawki czy klawiatury w oparciu o technologię radiową działającą w paśmie ISM 2,4 GHz. Jest znany z niskiego zużycia energii i krótkiego zasięgu co sprawia że nie nadaje się do przesyłania dużych ilości danych jak internet mobilny. Adapter IrDA natomiast wykorzystuje technologię podczerwieni do komunikacji na bardzo krótkie odległości co jest praktycznie przestarzałe w nowoczesnych zastosowaniach sieciowych. Karta sieciowa WiFi służy do łączenia się z lokalnymi sieciami bezprzewodowymi dzięki czemu umożliwia dostęp do internetu przez router WiFi. Chociaż zapewnia mobilność w obrębie sieci lokalnej nie korzysta z technologii mobilnych i nie posiada funkcji modemu co ogranicza jej zastosowanie w porównaniu do modemu USB. Wybór niewłaściwego urządzenia często wynika z mylenia różnych technologii bezprzewodowych i ich zastosowań co może prowadzić do nieoptymalnego wykorzystania sprzętu w określonych sytuacjach. Ważne jest aby zrozumieć specyfikę i przeznaczenie każdego typu urządzenia co pozwala lepiej dopasować je do indywidualnych potrzeb sieciowych szczególnie tam gdzie liczy się mobilność i dostępność do szerokopasmowego internetu mobilnego. Stąd kluczowe jest rozpoznawanie różnic pomiędzy technologiami i ich praktycznymi zastosowaniami w rzeczywistych scenariuszach użytkowania.

Pytanie 34

Do jakiego portu należy podłączyć kabel sieciowy zewnętrzny, aby uzyskać pośredni dostęp do sieci Internet?

A. LAN

B. USB

C. WAN

D. PWR

Port WAN (Wide Area Network) jest specjalnie zaprojektowany do podłączenia urządzenia sieciowego, takiego jak router, do internetu. To połączenie z siecią zewnętrzną, dostarczone przez dostawcę usług internetowych (ISP). Port WAN działa jako brama między siecią lokalną (LAN) a internetem. Umożliwia to przesyłanie danych między komputerami w sieci domowej a serwerami zewnętrznymi. Konsekwentne używanie portu WAN zgodnie z jego przeznaczeniem zwiększa bezpieczeństwo i stabilność połączenia sieciowego. Praktycznym przykładem jest podłączenie modemu kablowego lub światłowodowego do tego portu, co pozwala na udostępnianie internetu wszystkim urządzeniom w sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, port WAN powinien być używany w konfiguracji zewnętrznej, aby zapewnić spójność i niezawodność połączenia z internetem. Dzięki temu można lepiej zarządzać ruchem sieciowym i zabezpieczać sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Port WAN jest istotnym elementem architektury sieciowej, umożliwiającym efektywną transmisję danych między różnymi segmentami sieci.

Pytanie 35

Jakie oznaczenie potwierdza oszczędność energii urządzenia?

A. Energy STAR

B. Energy TCO

C. Energy IEEE

D. Energy ISO

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z mylenia różnych certyfikacji związanych z efektywnością energetyczną. Na przykład, Energy ISO odnosi się do standardów międzynarodowych, które mogą dotyczyć różnych aspektów zarządzania jakością i bezpieczeństwa, ale nie są specyficznie ukierunkowane na energooszczędność produktów. Standardy ISO, choć istotne w kontekście jakości, nie oferują bezpośrednich informacji na temat zużycia energii przez urządzenia. Energy TCO odnosi się do całkowitych kosztów posiadania i może obejmować różne aspekty, w tym zużycie energii, ale nie jest to certyfikat potwierdzający energooszczędność samych produktów. Warto zauważyć, że Energy IEEE nie istnieje jako certyfikat energooszczędności; IEEE to organizacja zajmująca się standardami w dziedzinie elektronicznej i inżynierii komputerowej, a nie efektywnością energetyczną. Te pomyłki wskazują na nieporozumienie w zakresie certyfikacji i ich skutków. Przy wyborze energooszczędnych urządzeń warto kierować się sprawdzonymi i uznawanymi programami, takimi jak Energy STAR, które mają jasne kryteria skuteczności energetycznej, co jest kluczowe w podejmowaniu świadomych decyzji zakupowych.

Pytanie 36

Program o nazwie dd, którego przykład użycia przedstawiono w systemie Linux, umożliwia

A. utworzenie dowiązania symbolicznego do pliku Linux.iso w katalogu

B. stworzenie obrazu nośnika danych

C. zmianę systemu plików z ext3 na ext4

D. ustawianie konfiguracji interfejsu karty sieciowej

Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się podobne do działania programu dd jednak nie są one poprawne w kontekście jego funkcji Program dd nie służy do konwersji systemu plików z ext3 do ext4 co jest procesem wymagającym narzędzi takich jak tune2fs które mogą zmieniać struktury systemów plików na poziomie dzienników i metadanych Nie jest to zadanie do którego używa się dd ponieważ dd kopiuje dane w surowej formie bez interpretacji ich zawartości Podobnie konfigurowanie interfejsu karty sieciowej jest zadaniem narzędzi takich jak ifconfig czy ip dd nie ma żadnych funkcji sieciowych i nie może modyfikować ani konfigurować ustawień sieciowych w systemie Dlatego też użycie dd do takich celów jest nieprawidłowe Również tworzenie dowiązań symbolicznych Linux.iso do katalogu wymaga polecenia ln a nie dd Dowiązania symboliczne to specjalne typy plików które wskazują na inne pliki lub katalogi w systemie plików dd nie oferuje funkcji tworzenia ani zarządzania dowiązaniami Symboliczne dowiązania są używane do organizacji plików i nie mają związku z kopiowaniem danych na niskim poziomie jak to robi dd Zrozumienie ograniczeń i możliwości narzędzi takich jak dd jest kluczowe dla efektywnej administracji systemami operacyjnymi

Pytanie 37

Emisja dźwięków: jednego długiego oraz dwóch krótkich przez BIOS firmy AMI wskazuje na

A. awarię pamięci

B. defekt zegara systemowego

C. usterkę karty graficznej

D. błąd parzystości w pamięci

Pojawienie się długiego sygnału dźwiękowego oraz dwóch krótkich przez BIOS AMI wskazuje na błąd związany z kartą graficzną, co czyni inne odpowiedzi nieprawidłowymi. Uszkodzenie zegara systemowego, błąd parzystości pamięci oraz uszkodzenie pamięci to różne typy błędów, które mają swoje unikalne sygnały akustyczne, a ich zrozumienie wymaga znajomości standardów POST. Na przykład, błąd parzystości pamięci jest zazwyczaj sygnalizowany innym ciągiem dźwięków, co może prowadzić do mylnych wniosków, jeśli technik nie jest zaznajomiony z tymi standardami. Typowym błędem myślowym jest łączenie symptomów z przypuszczalnymi problemami, zamiast analizowania konkretnego wzoru sygnałów. W przypadku uszkodzenia pamięci, BIOS zazwyczaj emituje inną sekwencję dźwięków, co podkreśla znaczenie precyzyjnego rozpoznawania i interpretacji tych sygnałów. Ostatecznie, podejmowanie decyzji diagnostycznych powinno opierać się na rzetelnej wiedzy o sygnałach BIOS oraz ich znaczeniu, co jest kluczowe w praktyce naprawy sprzętu komputerowego.

Pytanie 38

Tryb działania portu równoległego, oparty na magistrali ISA, pozwalający na transfer danych do 2.4 MB/s, przeznaczony dla skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych, to

A. SPP

B. Nibble Mode

C. ECP

D. Bi-directional

ECP, czyli Enhanced Capability Port, to zaawansowany tryb pracy portu równoległego, który został zaprojektowany z myślą o zwiększeniu prędkości transferu danych do 2.4 MB/s, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla skanerów oraz urządzeń wielofunkcyjnych. ECP wykorzystuje technologię DMA (Direct Memory Access), co pozwala na bezpośrednie przesyłanie danych między urządzeniem a pamięcią komputera, minimalizując obciążenie procesora. Taki sposób komunikacji zapewnia wyższą wydajność oraz szybszy czas reakcji urządzeń. ECP jest również kompatybilny z wcześniejszymi standardami, co oznacza, że można go stosować z urządzeniami, które obsługują starsze tryby, takie jak SPP czy Bi-directional. W praktyce, ECP znajduje zastosowanie w nowoczesnych skanerach, drukarkach oraz urządzeniach wielofunkcyjnych, które wymagają szybkiego przesyłania dużych ilości danych, co jest kluczowe w biurach i środowiskach, gdzie czas przetwarzania jest na wagę złota.

Pytanie 39

Jakie narzędzie powinno się wykorzystać w systemie Windows, aby uzyskać informacje o problemach z systemem?

A. Podgląd zdarzeń

B. Foldery udostępnione

C. Zasady grupy

D. Harmonogram zadań

Zasady grupy, Foldery udostępnione i Harmonogram zadań to narzędzia o różnych funkcjonalnościach, które są często mylone z Podglądem zdarzeń. Zasady grupy służą do zarządzania politykami bezpieczeństwa i konfiguracją środowiska użytkowników w sieci, a więc ich zastosowanie jest bardziej związane z administracją i kontrolą dostępu niż z monitorowaniem problemów systemowych. Foldery udostępnione natomiast dotyczą współdzielenia zasobów i plików w sieci, co nie ma związku z analizowaniem zdarzeń systemowych. Harmonogram zadań jest narzędziem do automatyzacji uruchamiania programów lub skryptów w ustalonym czasie, co również nie dostarcza informacji o problemach systemowych. Myślenie, że któreś z tych narzędzi może zastąpić Podgląd zdarzeń, prowadzi do nieefektywnego rozwiązywania problemów i opóźnień w diagnostyce. Kluczowym błędem jest ignorowanie roli Podglądu zdarzeń jako centralnego punktu monitorowania, co jest niezbędne w każdej strategii zarządzania IT. Niewłaściwy dobór narzędzi do diagnostyki może prowadzić do pomijania krytycznych informacji, co w dłuższej perspektywie może skutkować poważniejszymi awariami systemu i większymi stratami dla organizacji.

Pytanie 40

Aby przywrócić dane z sformatowanego dysku twardego, konieczne jest zastosowanie programu

A. RECUVA

B. Acronis True Image

C. CDTrack Rescue

D. CD Recovery Toolbox Free

Odzyskiwanie danych z sformatowanego dysku twardego wymaga specjalistycznych narzędzi i programów, jednak nie wszystkie z wymienionych opcji są odpowiednie w tym kontekście. CDTrack Rescue to program, który koncentruje się na odzyskiwaniu danych z uszkodzonych nośników CD i DVD, a nie na dyskach twardych, co czyni go nieodpowiednim w tym przypadku. Acronis True Image jest narzędziem, które służy głównie do tworzenia obrazów dysków oraz kopii zapasowych, a jego funkcjonalność nie obejmuje bezpośredniego odzyskiwania danych z sformatowanych dysków. Choć może być użyteczne w kontekście ochrony danych, to nie jest najlepszym wyborem przy odzyskiwaniu danych po formatowaniu. Z kolei CD Recovery Toolbox Free koncentruje się na odzyskiwaniu danych z nośników CD i DVD, co również nie odnosi się do problematyki dysków twardych. Często błędne rozumienie ról tych programów wynika z braku wiedzy na temat ich specyfikacji i zastosowań. Kluczowe w wyborze odpowiedniego narzędzia jest zrozumienie, że każdy program ma swoje unikalne funkcje i ograniczenia, a skuteczne odzyskiwanie danych wymaga zastosowania narzędzi zaprojektowanych specjalnie do danego rodzaju nośnika oraz sytuacji, w jakiej się znajdujemy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej