Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 22:47
  • Data zakończenia: 2 maja 2025 22:59

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ustawienie rutingu statycznego na ruterze polega na

A. określeniu adresu IP serwera DNS dostarczanego przez serwer DHCP
B. przesyłaniu kopii informacji z wybranych portów rutera na określony port docelowy
C. wskazaniu adresu sieci docelowej z odpowiednią maską oraz podaniu adresu lub interfejsu do przesłania danych do wyznaczonej sieci
D. zarządzaniu jakością usług przez definiowanie priorytetu przesyłu dla poszczególnych portów urządzenia
Wszystkie pozostałe odpowiedzi nie odnoszą się bezpośrednio do pojęcia rutingu statycznego, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, stwierdzenie o zdefiniowaniu adresu IP serwera DNS przekazywanego przez serwer DHCP jest związane z dynamicznym przydzielaniem adresów IP i konfiguracji DNS, a nie z rutingiem. Ruting statyczny nie dotyczy mechanizmów DHCP ani serwerów DNS, które mają inne cele w sieci. Ponadto, idea przesyłania kopii danych z wybranych portów rutera odnosi się do funkcji takich jak mirror port, co jest użyteczne w monitorowaniu ruchu, ale nie ma związku z ustalaniem tras dla pakietów. Kolejnym błędnym podejściem jest zarządzanie jakością usług (QoS) poprzez określanie priorytetów dla transmisji. Chociaż QoS jest istotnym aspektem zarządzania ruchem w sieci, nie jest to element rutingu statycznego. Ruting statyczny koncentruje się na ustalaniu tras, a nie na ich priorytetyzacji. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z pomylenia różnych pojęć z zakresu administracji sieciami, co prowadzi do nieprawidłowego rozumienia funkcji poszczególnych protokołów i mechanizmów w sieci. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią i wykorzystania odpowiednich narzędzi w zależności od potrzeb organizacji.

Pytanie 2

Gniazdo LGA umieszczone na płycie głównej komputera stacjonarnego pozwala na zamontowanie procesora

A. Intel Pentium II Xeon
B. Athlon 64 X2
C. AMD Sempron
D. Intel Core i5
Odpowiedź 'Intel Core i5' jest poprawna, ponieważ procesory z tej serii są zaprojektowane z myślą o gniazdach LGA, które są standardem dla wielu współczesnych płyt głównych Intela. Gniazda LGA, w tym LGA 1151 i LGA 1200, obsługują różne generacje procesorów Intel Core, co pozwala na łatwą wymianę lub modernizację sprzętu. Przykładowo, użytkownicy, którzy chcą zwiększyć wydajność swoich komputerów do gier lub pracy z grafiką, mogą zainstalować procesor Intel Core i5, co zapewnia im odpowiednią moc obliczeniową oraz wsparcie dla technologii, takich jak Turbo Boost, co pozwala na automatyczne zwiększenie wydajności w zależności od obciążenia. To gniazdo jest również zgodne ze standardami branżowymi, co gwarantuje wysoką jakość i stabilność połączenia. W praktyce, wybór odpowiedniego procesora do gniazda LGA jest kluczowy dla zbudowania efektywnego systemu komputerowego, który spełnia wymagania użytkownika, zarówno w codziennych zastosowaniach, jak i w bardziej zaawansowanych scenariuszach.

Pytanie 3

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 128.0.0.1 ÷ 191.255.255.254
B. 224.0.0.1 ÷ 239.255.255.0
C. 1.0.0.1 ÷ 126.255.255.254
D. 192.0.0.0 ÷ 223.255.255.255
Adresy klasy C to zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co jest zgodne z definicją klasy C w protokole IP. Adresy te są powszechnie używane w małych sieciach lokalnych, co sprawia, że są niezwykle praktyczne. W klasycznej konfiguracji sieci, adres klasy C pozwala na posiadanie do 256 różnych adresów (od 192.0.0.0 do 192.0.0.255), z czego 254 mogą być przypisane urządzeniom końcowym, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany jako adres sieciowy, a drugi jako adres rozgłoszeniowy. Klasa C umożliwia również sieciowanie w sposób umożliwiający efektywne zarządzanie dużymi grupami urządzeń, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie złożoność sieci wzrasta. Dodatkowo, zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), adresy klasy C mogą być elastycznie podzielone na mniejsze podsieci, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów IP. W praktyce, adresy klasy C są często używane w biurach i małych firmach, gdzie liczba urządzeń końcowych nie przekracza 254.

Pytanie 4

Która usługa pozwala na zdalne logowanie do komputerów, wykonywanie poleceń systemowych oraz zarządzanie siecią?

A. IMAP
B. NNTP
C. TELNET
D. DNS
TELNET to protokół komunikacyjny, który umożliwia zdalne logowanie do systemów komputerowych i wykonywanie poleceń systemowych w trybie tekstowym. Umożliwia to zarządzanie zdalnymi serwerami i komputerami tak, jakby użytkownik był bezpośrednio zalogowany na lokalnej maszynie. TELNET działa na zasadzie klient-serwer, gdzie klient łączy się z serwerem za pomocą portu 23. Przykładowe zastosowania TELNET obejmują zdalne administrowanie serwerami, konfigurację urządzeń sieciowych oraz diagnostykę problemów z siecią. Mimo że TELNET był powszechnie używany, obecnie zaleca się korzystanie z bardziej bezpiecznych rozwiązań, takich jak SSH, ze względu na brak szyfrowania danych, co naraża na przechwycenie informacji przez osoby trzecie. W praktyce administratorzy systemów często wykorzystują TELNET w zamkniętych sieciach, gdzie bezpieczeństwo danych nie jest tak krytyczne, ale w otoczeniach internetowych powinno się unikać jego użycia na rzecz bezpieczniejszych protokołów.

Pytanie 5

Aby zminimalizować główne zagrożenia dotyczące bezpieczeństwa podczas pracy na komputerze podłączonym do sieci Internet, najpierw należy

A. zmierzyć temperaturę komponentów, podłączyć komputer do zasilacza UPS oraz unikać wchodzenia na podejrzane strony internetowe
B. zainstalować program antywirusowy, zaktualizować bazy danych wirusów, uruchomić zaporę sieciową i przeprowadzić aktualizację systemu
C. ustawić komputer z dala od źródeł ciepła, nie zgniatać kabli zasilających komputera i urządzeń peryferyjnych
D. wyczyścić wnętrze obudowy komputera, nie spożywać posiłków ani napojów w pobliżu komputera oraz nie dzielić się swoim hasłem z innymi użytkownikami
Aby skutecznie zabezpieczyć komputer przed zagrożeniami z sieci, kluczowe jest wdrożenie odpowiednich środków ochrony, takich jak programy antywirusowe, firewalle oraz regularne aktualizacje systemu operacyjnego i baz wirusów. Program antywirusowy działa jak tarcza, identyfikując i neutralizując złośliwe oprogramowanie, zanim zdoła ono wyrządzić szkody. Aktualizacja oprogramowania jest istotna, ponieważ dostarcza najnowsze łaty bezpieczeństwa, które eliminują znane luki i zapobiegają wykorzystaniu ich przez cyberprzestępców. Włączenie firewalla tworzy barierę między komputerem a potencjalnymi zagrożeniami z zewnątrz, filtrując niepożądany ruch sieciowy. Przykładem może być ustawienie zapory systemowej Windows, która domyślnie blokuje nieautoryzowane połączenia. Stosowanie tych praktyk nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również współczesne standardy dotyczące ochrony danych, takie jak ISO 27001, zalecają regularne audyty i aktualizacje systemów jako kluczowe elementy zarządzania bezpieczeństwem informacji. Dzięki wdrożeniu takich działań użytkownicy mogą znacząco zredukować ryzyko włamań oraz utraty danych, co jest fundamentalnym aspektem odpowiedzialnego korzystania z technologii.

Pytanie 6

W komputerze użyto płyty głównej widocznej na obrazku. Aby podnieść wydajność obliczeniową maszyny, zaleca się

Ilustracja do pytania
A. dodanie dysku SAS
B. rozszerzenie pamięci RAM
C. instalację kontrolera RAID
D. zamontowanie dwóch procesorów
Instalacja dwóch procesorów jest prawidłową odpowiedzią ze względu na architekturę płyty głównej przedstawionej na rysunku, która jest wyposażona w dwa gniazda procesorowe typu Socket. Dodanie drugiego procesora pozwala na wykorzystanie pełnego potencjału płyty, co skutkuje znacznym wzrostem mocy obliczeniowej komputera. Dzięki pracy w konfiguracji wieloprocesorowej, system może lepiej obsługiwać wielozadaniowość, szczególnie w zastosowaniach wymagających dużych zasobów, takich jak renderowanie grafiki 3D, analiza danych czy hosting serwerów aplikacji. Praktyczne zastosowania tej architektury często znajdują się w środowiskach serwerowych, gdzie wydajność i szybkość przetwarzania danych są kluczowe. Instalacja i konfiguracja dwóch procesorów powinna być wykonana zgodnie ze specyfikacją producenta, aby uniknąć problemów kompatybilności i zapewnić stabilność systemu. Standardy branżowe zalecają także użycie identycznych modeli procesorów, co zapewnia optymalne działanie systemu i równomierne rozkładanie obciążenia między jednostkami obliczeniowymi co jest jednym z kluczowych aspektów budowy wydajnych systemów komputerowych.

Pytanie 7

Protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera, to

A. FTP
B. SMTP
C. DNS
D. POP3
POP3, czyli Post Office Protocol version 3, to standard, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera. Dzięki temu można mieć dostęp do swoich maili nawet offline, co jest mega przydatne. Ważne jest to, że po pobraniu wiadomości, zazwyczaj są one usuwane z serwera. To daje nam pełną kontrolę nad skrzynką i nie musimy się martwić o dostęp do internetu, żeby przeczytać swoje wiadomości. Poza tym, POP3 ma różne metody autoryzacji, co podnosi bezpieczeństwo. Wiele popularnych programów pocztowych, jak na przykład Outlook albo Thunderbird, korzysta z POP3 do obsługi maili. Łatwo jest też zastosować szyfrowanie, co zabezpiecza to, co przesyłamy. Z mojego doświadczenia, znajomość POP3 jest naprawdę ważna dla każdego, kto chce ogarniać swoją pocztę, czy to w życiu prywatnym, czy zawodowym.

Pytanie 8

Którego wbudowanego narzędzia w systemie Windows 8 Pro można użyć do szyfrowania danych?

A. WinLocker
B. OneLocker
C. AppLocker
D. BitLocker
BitLocker to wbudowane narzędzie w systemie Windows 8 Pro, które umożliwia szyfrowanie danych na dyskach twardych, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo przechowywanych informacji. BitLocker używa algorytmów szyfrowania opartych na standardzie AES, co zapewnia wysoki poziom ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Funkcjonalność ta jest szczególnie przydatna w środowisku biznesowym, gdzie dostęp do wrażliwych danych musi być ściśle kontrolowany. Przykładowo, jeśli pracownik straci laptopa, dane zaszyfrowane za pomocą BitLockera pozostaną niedostępne dla osób trzecich. Dodatkowo BitLocker jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania bezpieczeństwem informacji, takimi jak standardy ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie ochrony danych w organizacjach. Warto również zwrócić uwagę na to, że BitLocker może być używany w połączeniu z TPM (Trusted Platform Module), co zwiększa bezpieczeństwo kluczy szyfrujących oraz zapewnia dodatkowe zabezpieczenia podczas rozruchu systemu.

Pytanie 9

Funkcja Intel Turbo Boost w mikroprocesorze umożliwia

A. przeprowadzanie większej liczby instrukcji w jednym cyklu zegara
B. aktywizację oraz dezaktywizację komponentów mikroprocesora w celu oszczędzania energii
C. automatyczne dostosowywanie częstotliwości działania mikroprocesora w zależności od obciążenia
D. wykonywanie skomplikowanych obliczeń przez dwa niezależne rdzenie, z których każdy może realizować do czterech pełnych instrukcji równocześnie
Funkcje mikroprocesorów są złożonymi mechanizmami, które wymagają precyzyjnego zrozumienia ich działania. Odpowiedzi, które sugerują, że Turbo Boost wiąże się z włączaniem i wyłączaniem elementów mikroprocesora w celu oszczędzania energii, są mylne. Choć oszczędzanie energii jest ważnym aspektem nowoczesnych mikroprocesorów, Turbo Boost nie polega na prostym włączaniu lub wyłączaniu rdzeni. Zamiast tego, technologia ta wpływa na regulację częstotliwości pracy istniejących rdzeni, co pozwala na elastyczne dopasowanie do obciążenia. Kiedy procesor nie potrzebuje pełnej mocy, nie oznacza to, że można go po prostu wyłączyć; zamiast tego, jego częstotliwość jest obniżana, co prowadzi do zmniejszenia zużycia energii. Inna odpowiedź wskazująca na wykonywanie rozległych obliczeń przez dwa niezależne rdzenie jest również błędna. Turbo Boost nie zwiększa liczby rdzeni, lecz optymalizuje wydajność już istniejących rdzeni poprzez zwiększenie ich częstotliwości. Ponadto, stwierdzenie, że pozwala na wykonywanie większej liczby instrukcji w jednym cyklu zegara, jest nieprecyzyjne. W rzeczywistości, Turbo Boost nie zmienia architektury procesora ani nie pozwala na równoległe przetwarzanie w sposób, który zwiększa liczbę wykonywanych instrukcji na cykl. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania technologii mikroprocesorowej oraz prawidłowego podejścia do optymalizacji wydajności systemów komputerowych.

Pytanie 10

Jakie będą wydatki na materiały potrzebne do produkcji 20 kabli typu patchcord o długości 50 cm?

Ilustracja do pytania
A. 52,00 zł
B. 104,00 zł
C. 72,00 zł
D. 92,00 zł
Wybór odpowiedzi "92,00 zł" jako koszt materiałów do wykonania 20 patchcordów o długości 50 cm jest poprawny. Do stworzenia jednego patchcordu potrzebne są dwa wtyki RJ45, dwie koszulki ochronne oraz 50 cm skrętki UTP. Koszt jednego wtyku RJ45 to 1 zł, a zatem dwa wtyki kosztują 2 zł. Dwie koszulki ochronne również kosztują 2 zł. Koszt 50 cm skrętki UTP to 0,5 m razy 1,20 zł/m, co równa się 0,60 zł. Łączny koszt jednego kabla to więc 2 zł (wtyki) + 2 zł (koszulki) + 0,60 zł (skrętka) = 4,60 zł. Dla 20 kabli koszt wynosi 20 razy 4,60 zł, co daje 92 zł. Znajomość tych podstawowych kosztów i ich obliczenie jest kluczowe przy projektowaniu i tworzeniu sieci komputerowych. Umiejętność dokładnego oszacowania kosztów materiałów jest niezbędna nie tylko w profesjonalnym planowaniu budżetu projektowego, ale również w efektywnym zarządzaniu zasobami. Dobre praktyki branżowe wymagają precyzyjnego planowania i minimalizacji kosztów przy jednoczesnym zachowaniu jakości tworzonej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 11

Jakie złącze na tylnym panelu komputera jest przedstawione przez podany symbol graficzny?

Ilustracja do pytania
A. PS/2
B. 8P8C
C. HDMI
D. USB
Odpowiedź 8P8C jest prawidłowa, ponieważ symbol przedstawia topologię sieciową często używaną w diagramach sieci komputerowych. Złącze 8P8C jest powszechnie znane jako RJ-45 i jest standardowo używane w sieciach Ethernet do połączeń kablowych. RJ-45 umożliwia transmisję danych w standardzie Ethernet, co jest kluczowe dla komunikacji między urządzeniami w sieci. W praktyce oznacza to, że urządzenia takie jak komputery, routery i przełączniki mogą się efektywnie komunikować. Złącze 8P8C charakteryzuje się tym, że posiada osiem pinów i osiem pozycji, co pozwala na przesyłanie sygnałów w konfiguracji ośmiu przewodów. Technologia ta jest zgodna z różnymi standardami, w tym z Cat5e, Cat6 i wyższymi, co zapewnia różnorodne zastosowania w nowoczesnej infrastrukturze IT. Użycie właściwych kabli oraz złącz zgodnie ze standardami branżowymi jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności oraz wydajności sieci lokalnych LAN. Ethernet RJ-45 to podstawa współczesnych sieci komputerowych dzięki swojej niezawodności i powszechności użycia. Prawidłowe zrozumienie tej technologii jest kluczowe dla każdego specjalisty IT, który zajmuje się projektowaniem i utrzymywaniem sieci komputerowych.

Pytanie 12

Jaki adres IP należy do grupy A?

A. 239.0.255.15
B. 125.11.0.7
C. 217.12.45.1
D. 129.10.0.17
Adres IP 125.11.0.7 należy do klasy A, co oznacza, że jego pierwszy oktet mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasa A jest przeznaczona dla dużych organizacji i oferuje największą liczbę dostępnych adresów IP, co czyni ją idealną dla instytucji, które potrzebują dużych pul adresowych. W przypadku tej klasy, maska podsieci to zwykle 255.0.0.0, co pozwala na wiele możliwości segmentacji sieci. Przykładem zastosowania adresów klasy A mogą być duże firmy międzynarodowe, które posiadają rozbudowaną infrastrukturę sieciową i potrzebują wielu adresów IP do zarządzania różnymi oddziałami. Warto również zaznaczyć, że adresy IP z klasy A są często używane w systemach, które wymagają rozległych sieci lokalnych (LAN) z wieloma urządzeniami, takimi jak serwery, komputery oraz urządzenia mobilne. Dzięki temu, rozumienie klas adresacji IP oraz ich zastosowania jest kluczowe w zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 13

Który protokół służy do wymiany danych o trasach oraz dostępności sieci pomiędzy routerami w ramach tego samego systemu autonomicznego?

A. HTTP
B. TCP
C. RARP
D. RIP
TCP (Transmission Control Protocol) to protokół komunikacyjny, który zapewnia niezawodną, uporządkowaną i sprawdzoną dostawę danych między aplikacjami działającymi na różnych urządzeniach w sieci. Jego głównym celem jest zapewnienie transferu danych, a nie wymiana informacji o trasach, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście zarządzania trasami w sieciach. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem służącym do przesyłania danych w Internecie, głównie do komunikacji między przeglądarkami a serwerami www. Nie jest on zaprojektowany do zarządzania trasami w sieciach, a jego ograniczenia w tym zakresie są oczywiste. RARP (Reverse Address Resolution Protocol) jest protokołem używanym do mapowania adresów IP na adresy MAC w przypadku, gdy urządzenie nie zna swojego adresu IP. To znacznie odbiega od celu wymiany informacji o trasach. Typowym błędem jest mylenie roli tych protokołów; TCP i HTTP są odpowiednie dla przesyłania danych, a RARP dla rozwiązywania adresów, ale żaden z nich nie jest używany do zarządzania trasami w sieciach. Właściwe zrozumienie funkcji poszczególnych protokołów w architekturze sieciowej jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową. W kontekście wymiany informacji o trasach w systemie autonomicznym, protokoły takie jak RIP są zdecydowanie bardziej odpowiednie.

Pytanie 14

W systemie operacyjnym Fedora foldery domowe użytkowników znajdują się w folderze

A. /bin
B. /user
C. /users
D. /home
Wybór niewłaściwego katalogu jako lokalizacji dla katalogów domowych użytkowników w systemie operacyjnym Fedora może prowadzić do nieporozumień oraz problemów z zarządzaniem danymi. Katalog /bin jest przeznaczony do przechowywania istotnych programów i skryptów systemowych, które są niezbędne do działania systemu. Umieszczanie katalogów domowych w /bin zagrażałoby integralności systemu, ponieważ mógłby on stać się przepełniony użytkownikami danych, co ograniczyłoby jego funkcjonalność. Katalog /users oraz /user to niepoprawne ścieżki w systemie Linux, które nie są standardowo wykorzystywane w żadnej dystrybucji, co może prowadzić do błędnych konfiguracji i trudności w odnajdywaniu plików. Typowym błędem myślowym jest założenie, że lokalizacje dla katalogów domowych mogą być dowolnie wybierane, co ignoruje ustalone standardy i hierarchię systemu plików w Linuxie. Praktyka ta niedostatecznie uwzględnia zasady dotyczące zarządzania plikami oraz bezpieczeństwa danych, co jest kluczowe dla administracji systemami operacyjnymi. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zapoznać się z dokumentacją systemową oraz najlepszymi praktykami dotyczącymi struktury katalogów w systemie Linux.

Pytanie 15

Jakie urządzenie pozwoli na połączenie kabla światłowodowego zastosowanego w okablowaniu pionowym sieci z przełącznikiem, który ma jedynie złącza RJ45?

A. Konwerter mediów
B. Router
C. Regenerator
D. Modem
Ruter, modem i regenerator to urządzenia, które spełniają różne funkcje w zakresie komunikacji sieciowej, ale żadne z nich nie jest odpowiednie do bezpośredniej konwersji sygnału ze światłowodu na sygnał elektryczny, co jest kluczowe w omawianym kontekście. Ruter przede wszystkim zarządza ruchem danych w sieci, kierując pakiety do odpowiednich adresów IP, ale nie ma zdolności przekształcania sygnałów optycznych na elektryczne. Z kolei modem, który jest przeznaczony do konwersji sygnałów cyfrowych na analogowe i vice versa, także nie radzi sobie z bezpośrednim połączeniem światłowodu z urządzeniami miedzianymi. Regenerator, natomiast, jest używany do wzmacniania sygnału w długodystansowych połączeniach optycznych, ale nie dokonuje konwersji typów kabli. Często powodem wyboru niewłaściwych odpowiedzi jest niepełne zrozumienie roli, jaką każde z tych urządzeń odgrywa w infrastrukturze sieciowej. W praktyce, kluczowe jest zrozumienie, że światłowody i kable miedziane to różne technologie, które wymagają odpowiednich rozwiązań, aby mogły współpracować. W przypadku potrzeby połączenia tych dwóch typów kabli, konwerter mediów staje się jedyną sensowną opcją, a wybór innych urządzeń prowadzi do braku możliwości komunikacji między składnikami sieci.

Pytanie 16

Która z usług na serwerze Windows umożliwi użytkownikom końcowym sieci zaprezentowanej na ilustracji dostęp do Internetu?

Ilustracja do pytania
A. Usługa udostępniania
B. Usługa drukowania
C. Usługa rutingu
D. Usługa LDS
Usługa rutingu jest kluczowym elementem umożliwiającym urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do Internetu poprzez przekierowywanie pakietów sieciowych pomiędzy różnymi segmentami sieci. Na serwerach Windows funkcja rutingu jest realizowana poprzez rolę Routing and Remote Access Services (RRAS). Umożliwia ona nie tylko tradycyjny routing, ale także implementację funkcji takich jak NAT (Network Address Translation), co jest niezbędne w przypadku, gdy sieć lokalna korzysta z adresów IP prywatnych. Dzięki NAT, adresy IP prywatne mogą być translokowane na publiczne, co umożliwia komunikację z Internetem. W praktyce, aby skonfigurować serwer do pełnienia roli routera, należy zainstalować usługę RRAS i odpowiednio skonfigurować tablice routingu oraz reguły NAT. Dobrym przykładem zastosowania jest mała firma, gdzie serwer z zainstalowanym RRAS pozwala wszystkim komputerom w sieci lokalnej na dostęp do Internetu, jednocześnie zabezpieczając sieć poprzez kontrolowanie przepływu pakietów i filtrowanie ruchu, zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa sieciowego.

Pytanie 17

Industry Standard Architecture to standard magistrali, który określa, że szerokość szyny danych wynosi:

A. 16 bitów
B. 128 bitów
C. 64 bitów
D. 32 bitów
Odpowiedź z 16 bitami jest jak najbardziej trafna. To właśnie Industry Standard Architecture (ISA) określa architekturę komputerów, w której szerokość magistrali danych wynosi 16 bitów. Ten standard wymyślił Intel w latach 80., co było mega ważne dla rozwoju komputerów osobistych. Dzięki temu można było lepiej przetwarzać dane. Architektura 16-bitowa pozwalała na przechowywanie większej ilości informacji w jednym cyklu, a to naprawdę zwiększało moc obliczeniową. Dobrym przykładem są komputery PC bazujące na procesorach Intel 8086 i 80286, które były w tamtych czasach bardzo popularne. W porównaniu do starszych, 8-bitowych mikroprocesorów, 16-bitowa architektura dawała radę z większą pamięcią i bardziej skomplikowanymi aplikacjami. No i w końcu, rozwój ISA doprowadził do tego, że powstały nowsze standardy jak EISA czy PCI, które jeszcze bardziej podkręciły możliwości komputerów.

Pytanie 18

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat: "non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready". Jakie mogą być przyczyny?

A. brak pliku ntldr
B. skasowany BIOS komputera
C. uszkodzony kontroler DMA
D. dyskietka umieszczona w napędzie
Analizując pozostałe propozycje odpowiedzi, warto zauważyć, że brak pliku ntldr nie jest przyczyną wskazanego komunikatu. Plik ntldr jest kluczowy dla rozruchu systemu Windows, ale jego brak skutkowałby innym komunikatem, związanym z brakiem systemu operacyjnego. Uszkodzony kontroler DMA również nie jest bezpośrednio związany z pojawieniem się tego błędu. Uszkodzenia kontrolera DMA mogą prowadzić do problemów z transferem danych, ale nie wpływają na uruchamianie systemu operacyjnego w sposób, który skutkowałby komunikatem o błędzie dotyczącym 'non-system disk'. Skasowanie BIOS-u jest niezwykle rzadkim przypadkiem i również nie jest przyczyną tego konkretnego komunikatu. BIOS odpowiada za podstawowe funkcje uruchamiania komputera, ale w przypadku jego usunięcia komputer nie uruchomiłby się wcale, a użytkownik otrzymałby zupełnie inny komunikat o błędzie. Te błędne odpowiedzi ilustrują typowe nieporozumienia dotyczące funkcji poszczególnych komponentów komputerowych oraz ich wpływu na proces uruchamiania. Kluczowe jest zrozumienie, że wiele z tych problemów można rozwiązać poprzez proste sprawdzenie konfiguracji sprzętowej i dostosowanie ustawień BIOS/UEFI, co jest najlepszą praktyką w zarządzaniu komputerem.

Pytanie 19

Odmianą pamięci, która zapewnia tylko odczyt i może być usunięta przy użyciu światła ultrafioletowego, jest pamięć

A. EPROM
B. PROM
C. EEPROM
D. ROM
Wydaje mi się, że wybranie EEPROM, PROM czy ROM to niezbyt dobry wybór, bo te pamięci mają różne funkcje, które nie pasują do pytania. EEPROM, czyli Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory, to pamięć, która też umożliwia kasowanie i zapis, ale dokonuje się to elektrycznie, a nie przez światło ultrafioletowe jak w EPROM. Łatwo się pomylić, bo wiele osób myśli, że obie mają podobne funkcje, ale różnice w kasowaniu mają znaczenie w praktyce. PROM to pamięć, którą można zaprogramować tylko raz, więc nie nadaje się do niczego, co wymagałoby zmiany po programowaniu. No a ROM to pamięć, której zawartość jest stała, więc nie można jej zmieniać po wyprodukowaniu. Dlatego te typy pamięci nie pasują do wymagań pytania. Może to wynikać z niezbyt pełnego zrozumienia zastosowań i różnic w zapisie, co jest ważne przy projektowaniu systemów elektronicznych. Dla inżynierów kluczowe jest, by dobrze dobierać pamięci do konkretnych potrzeb, bo ma to wpływ na koszty i efektywność systemu.

Pytanie 20

Licencja na Office 365 PL Personal (na 1 stanowisko, subskrypcja na 1 rok) ESD jest przypisana do

A. wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, tylko do celów niekomercyjnych
B. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych
C. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych oraz niekomercyjnych
D. wyłącznie jednego użytkownika na jednym komputerze i jednym urządzeniu mobilnym do użytku komercyjnego i niekomercyjnego
Odpowiedzi sugerujące, że licencja Office 365 PL Personal może być przypisana do dowolnej liczby użytkowników lub komercyjnych zastosowań, opierają się na błędnym zrozumieniu zasad licencjonowania oprogramowania. Licencje na oprogramowanie są projektowane z myślą o określonych grupach użytkowników oraz specyficznych scenariuszach użycia. W przypadku Office 365 PL Personal, licencja ta jest ściśle przypisana do jednego użytkownika, co oznacza, że tylko ta osoba ma prawo do korzystania z oprogramowania i jego funkcji na przypisanych urządzeniach. Twierdzenie, że można używać go do celów komercyjnych, jest również nieprawidłowe, ponieważ licencje osobiste są przeznaczone wyłącznie do użytku niekomercyjnego. W praktyce oznacza to, że użytkownicy, którzy zainstalowaliby Office na wielu urządzeniach lub wykorzystywali go w ramach działalności gospodarczej, naruszaliby warunki umowy licencyjnej, co może prowadzić do konsekwencji prawnych i utraty dostępu do usług. Zrozumienie zasad licencjonowania jest kluczowe nie tylko dla przestrzegania prawa, ale także dla zapewnienia, że korzystamy z oprogramowania w zgodzie z jego przeznaczeniem, co jest standardem w branży IT.

Pytanie 21

Która licencja pozwala na darmowe korzystanie z programu, pod warunkiem, że użytkownik dba o środowisko naturalne?

A. Adware
B. OEM
C. Grenware
D. Donationware
Grenware to typ licencji, który pozwala na bezpłatne wykorzystywanie oprogramowania pod warunkiem, że użytkownik będzie dbał o środowisko naturalne. Koncepcja ta zakłada, że użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania bez ponoszenia kosztów, jednak w zamian są zobowiązani do podejmowania działań na rzecz ochrony środowiska, takich jak recykling, oszczędzanie energii lub udział w projektach ekologicznych. Tego rodzaju licencje stają się coraz bardziej popularne w kontekście rosnącej świadomości ekologicznej społeczeństw. Przykłady zastosowania tej licencji można znaleźć w aplikacjach promujących zrównoważony rozwój, gdzie użytkownicy są motywowani do działania na rzecz planety poprzez korzystanie z innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Grenware wyróżnia się na tle innych licencji, takich jak Donationware czy Adware, ponieważ wprowadza bezpośrednie powiązanie między korzystaniem z oprogramowania a ekologicznymi zachowaniami użytkowników. Daje to możliwość nie tylko uzyskania dostępu do wartościowych narzędzi, ale również aktywnego uczestnictwa w działaniach proekologicznych, co jest zgodne z aktualnymi trendami w branży IT i społeczeństwa.

Pytanie 22

Jakie narzędzie jest używane do zarządzania alokacjami dyskowymi w systemach Windows 7 i Windows 8?

A. dcpromo
B. query
C. fsutil
D. perfmon
Odpowiedzi, które nie wskazują na narzędzie 'fsutil', nie są odpowiednie w kontekście zarządzania przydziałami dyskowymi w systemach Windows. Narzędzie 'dcpromo' służy do promowania serwera do roli kontrolera domeny, co nie ma związku z zarządzaniem woluminami czy przestrzenią dyskową. W wielu przypadkach administratorzy mogą mylić te dwa narzędzia, ale ich funkcjonalności są całkowicie różne. 'perfmon' to narzędzie do monitorowania wydajności systemu, które pomaga w analizie zasobów, ale nie oferuje funkcji związanych z zarządzaniem przydziałami dyskowymi. Użytkownicy mogą intuicyjnie myśleć, że 'perfmon' pomoże im w zarządzaniu dyskami, jednak w rzeczywistości nie jest to jego przeznaczenie. Z kolei 'query' jest zbyt ogólnym terminem, który w kontekście systemu Windows odnosi się do wielu różnych operacji, takich jak zapytania dotyczące stanu systemu czy zasobów. Dlatego ważne jest, aby mieć jasne zrozumienie funkcji każdego narzędzia i ich zastosowania w administracji systemami. Kluczowe jest unikanie mylenia funkcji narzędzi, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów i nieoptymalnego zarządzania systemem.

Pytanie 23

Wtyczka zaprezentowana na fotografie stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

Ilustracja do pytania
A. dyski wewnętrzne SATA
B. stację dyskietek
C. procesor ATX12V
D. napędy CD-ROM
Wtyczka przedstawiona na zdjęciu jest zasilaczem typu ATX12V, który jest kluczowym elementem w nowoczesnych komputerach stacjonarnych. Ten typ złącza został wprowadzony, aby zapewnić dodatkowe zasilanie dla procesorów, które z czasem wymagały większej mocy. ATX12V to standard opracowany przez producentów płyt głównych i zasilaczy komputerowych, aby zapewnić stabilne i niezawodne zasilanie dla komponentów o wysokiej wydajności. Złącze ATX12V zwykle posiada cztery piny, które dostarczają napięcia 12V bezpośrednio do procesora, co jest niezbędne dla jego wydajności i stabilności. W praktyce oznacza to, że systemy oparte na tym standardzie mogą obsługiwać bardziej zaawansowane procesory, które wymagają większej ilości energii elektrycznej do prawidłowego działania. Ponadto, stosowanie tego złącza jest zgodne z dobrymi praktykami projektowymi w zakresie poprawy efektywności energetycznej i zarządzania termicznego w urządzeniach komputerowych, co ma kluczowe znaczenie w kontekście zarówno domowych, jak i profesjonalnych zastosowań komputerów stacjonarnych.

Pytanie 24

Wskaż rodzaj wtyczki zasilającej, którą należy podłączyć do napędu optycznego podczas montażu komputera.

Ilustracja do pytania
A. C
B. D
C. A
D. B
Wybór odpowiedzi A jako właściwej jest poprawny ponieważ złącze pokazane na zdjęciu to typowy wtyk zasilania SATA wykorzystywany w nowoczesnych komputerach do podłączenia napędów optycznych takich jak DVD lub Blu-ray. Złącza SATA są standardem w nowoczesnych komputerach z uwagi na ich zdolność do obsługi dużej przepustowości i łatwości montażu. Zastosowanie wtyku SATA do zasilania napędów optycznych jest zgodne ze standardami ATX które definiują zasady okablowania komputerów stacjonarnych. W praktyce wtyczka SATA zapewnia napięcia 3.3V 5V i 12V co pozwala na dostosowanie się do różnych wymagań energetycznych nowoczesnych urządzeń. Ponadto dzięki płaskiej budowie wtyk SATA umożliwia lepsze zarządzanie kablami co jest istotne w kontekście utrzymania optymalnego przepływu powietrza wewnątrz obudowy komputera. Dzięki złączom SATA możemy również łatwo dodawać i usuwać urządzenia bez potrzeby skomplikowanych operacji montażowych co jest znacznie wygodniejsze w porównaniu do starszych technologii takich jak Molex.

Pytanie 25

Czym charakteryzuje się atak typu hijacking na serwerze sieciowym?

A. gromadzeniem danych na temat atakowanej sieci oraz poszukiwaniem słabości w infrastrukturze
B. łamaniem mechanizmów zabezpieczających przed nieautoryzowanym dostępem do programów
C. przejęciem kontroli nad połączeniem pomiędzy komunikującymi się urządzeniami
D. przeciążeniem aplikacji oferującej konkretne informacje
Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że zbieranie informacji na temat atakowanej sieci i szukanie luk w sieci to technika bardziej związana z prowadzonymi badaniami nad bezpieczeństwem, a nie bezpośrednio z atakiem hijacking. Z kolei łamanie zabezpieczeń przed niedozwolonym użytkowaniem programów odnosi się do ataków związanych z naruszeniem licencji lub wykorzystaniem oprogramowania w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem, co również nie jest charakterystyczne dla hijackingu. Przeciążenie aplikacji udostępniającej określone dane to zjawisko związane z atakami typu DoS (Denial of Service), które mają na celu uniemożliwienie dostępu do usług, ale nie dotyczą przejęcia kontroli nad połączeniem. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów ataków oraz ich specyfiki. W kontekście bezpieczeństwa IT ważne jest, aby zrozumieć, że różne techniki mają odmienne cele i metody działania, co wpływa na dobór odpowiednich środków ochrony. Zastosowanie właściwych zabezpieczeń i zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem w przestrzeni cyfrowej.

Pytanie 26

Jakie narzędzie w systemie Windows pozwala na ocenę wpływu poszczególnych procesów i usług na wydajność procesora oraz na obciążenie pamięci i dysku?

A. dcomcnfg
B. cleanmgr
C. credwiz
D. resmon
Odpowiedzi typu "credwiz", "cleanmgr" czy "dcomcnfg" nie są dobre, bo nie spełniają roli monitorowania wydajności systemu. Na przykład credwiz, czyli Kreator zarządzania poświadczeniami, jest używany do innych celów – zarządza poświadczeniami, a nie wydajnością. Cleanmgr, ten Oczyszczacz dysku, ma za zadanie zwolnić miejsce na dysku przez usuwanie niepotrzebnych plików, a nie monitorowanie procesów. Dcomcnfg to narzędzie do ustawień DCOM i też nie ma nic wspólnego z monitorowaniem. Wybierając te opcje, można się pogubić, bo każde z nich ma zupełnie inną funkcję. Ważne jest, żeby wiedzieć, które narzędzia są do czego, bo jak się ich pomiesza, to można nie tak optymalizować system. Z mojego doświadczenia, lepiej się skupić na narzędziach, które naprawdę służą do monitorowania wydajności, jak Monitor zasobów.

Pytanie 27

Twórca zamieszczonego programu pozwala na jego darmowe korzystanie tylko w przypadku

Ancient Domains of Mystery
AutorThomas Biskup
Platforma sprzętowaDOS, OS/2, Macintosh, Microsoft Windows, Linux
Pierwsze wydanie23 października 1994
Aktualna wersja stabilna1.1.1 / 20 listopada 2002 r.
Aktualna wersja testowa1.2.0 Prerelease 18 / 1 listopada 2013
Licencjapostcardware
Rodzajroguelike

A. zaakceptowania ograniczeń czasowych podczas instalacji
B. wysłania tradycyjnej kartki pocztowej do twórcy
C. uiszczenia dobrowolnej wpłaty na cele charytatywne
D. przesłania przelewu w wysokości $1 na konto twórcy
Ograniczenia czasowe podczas instalacji są charakterystyczne dla oprogramowania typu trial, które pozwala na użytkowanie produktu przez określony czas zanim będzie wymagana pełna opłata. Model ten nie pasuje do konceptu postcardware, który opiera się na interakcji społecznościowej, nie finansowej. Przesłanie przelewu z kwotą pieniędzy sugeruje, że mamy do czynienia z modelem opartym na mikrotransakcjach, co również nie jest zgodne z ideą postcardware. Ten model licencjonowania nie wiąże się z żadnymi kosztami finansowymi i nie wymaga przelewów pieniężnych, gdyż jego celem jest bardziej nawiązywanie kontaktu niż uzyskiwanie zysków. Uiszczenie dobrowolnej opłaty na cele charytatywne może być bliskie idei donationware, które pozwala użytkownikom wspierać twórcę lub wskazane cele, jednak różni się od postcardware, które skupia się na wymianie symbolicznej, jaką jest przesłanie kartki. Wszystkie te modele licencjonowania wychodzą z różnych założeń, a kluczowe jest zrozumienie, że postcardware nie wiąże się z finansowymi zobowiązaniami, lecz z symbolicznym gestem uznania. To podejście promuje bardziej humanistyczną relację między twórcą a użytkownikiem, co jest kluczowe dla zrozumienia jego specyfiki w kontekście historycznym i społecznym.

Pytanie 28

Ustanowienie połączenia pomiędzy dwoma oddalonymi hostami za pomocą publicznej sieci, takiej jak Internet, w sposób, że węzły tej sieci nie wpływają na przesyłane pakiety, to

A. VoIP (Voice over Internet Protocol)
B. VLAN (Virtual Lan Area Network)
C. VM (Virtual Machine)
D. VPN (Virtual Private Network)
VPN, czyli Wirtualna Sieć Prywatna, jest technologią, która umożliwia bezpieczne połączenie między dwoma odległymi hostami poprzez publiczną sieć, jak Internet. Dzięki zastosowaniu protokołów szyfrujących, takich jak OpenVPN czy IPSec, VPN zapewnia integralność, poufność i autoryzację przesyłanych danych. W praktyce, użytkownicy mogą korzystać z VPN do zdalnego dostępu do zasobów firmowych, co jest szczególnie istotne w kontekście pracy zdalnej. Przykładem zastosowania VPN może być sytuacja, w której pracownik łączy się z siecią biurową zdalnie, korzystając z publicznego Wi-Fi. W takim przypadku VPN stworzy bezpieczny tunel, chroniąc dane przed potencjalnymi atakami. Ponadto, korzystanie z VPN jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa informatycznego, co jest kluczowe dla ochrony danych wrażliwych oraz minimalizacji ryzyka cyberataków.

Pytanie 29

Jakie polecenie w systemie Linux służy do przypisania adresu IP oraz maski podsieci dla interfejsu eth0?

A. ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0
B. ipconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0
C. ifconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0
D. ipconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0
Odpowiedź 'ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0' jest poprawna, ponieważ używa właściwego polecenia do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Linux. Komenda 'ifconfig' jest standardowym narzędziem do zarządzania interfejsami sieciowymi, a parametr 'netmask' jest używany do określenia maski podsieci. W tym przypadku, przypisanie adresu IP 172.16.31.1 z maską 255.255.0.0 oznacza, że wszystkie adresy IP od 172.16.0.1 do 172.16.255.254 będą traktowane jako część tej samej podsieci, co jest powszechnie stosowane w sieciach lokalnych. Praktyczne zastosowanie tego polecenia można zauważyć w konfiguracji serwerów, gdzie przypisanie statycznych adresów IP zapewnia stabilność i łatwość w zarządzaniu urządzeniami w sieci. Ponadto, znajomość tego polecenia jest istotna w kontekście administracji serwerami i sieciami, gdzie często wymagane jest szybkie i efektywne konfigurowanie interfejsów sieciowych.

Pytanie 30

Na ilustracji przedstawiono fragment karty graficznej ze złączem

Ilustracja do pytania
A. PCI
B. PCI-Express
C. ISA
D. AGP
Standard PCI (Peripheral Component Interconnect) to interfejs, który był szeroko stosowany przed wprowadzeniem AGP i PCI-Express. PCI obsługuje różne urządzenia, ale jego architektura nie jest zoptymalizowana specjalnie pod kątem grafiki 3D. Użycie PCI dla kart graficznych ogranicza przepustowość, przez co nie spełnia wymagań nowoczesnych aplikacji graficznych. ISA (Industry Standard Architecture) to jeszcze starszy standard o bardzo ograniczonej przepustowości, który nie jest odpowiedni dla współczesnych kart graficznych i został całkowicie zastąpiony przez nowsze rozwiązania. PCI-Express, będący następcą AGP, zapewnia znacznie większą przepustowość i elastyczność dzięki architekturze wieloliniowej; jednak w kontekście tego pytania nie jest właściwą odpowiedzią. PCI-Express jest obecnie standardem dla kart graficznych, oferującym zalety takie jak skalowalność przepustowości i większa efektywność energetyczna. Zrozumienie różnic między tymi standardami jest kluczowe dla inżynierów i techników IT, którzy muszą podejmować świadome decyzje dotyczące konserwacji lub modernizacji sprzętu komputerowego. Częstym błędem przy identyfikacji jest niedocenianie wpływu specjalizacji złącza na wydajność grafiki, co może prowadzić do nieoptymalnych decyzji zakupowych lub projektowych w zakresie sprzętu komputerowego.

Pytanie 31

Ilustracja pokazuje panel ustawień bezprzewodowego urządzenia dostępowego, który umożliwia

Ilustracja do pytania
A. przypisanie adresów MAC do kart sieciowych
B. określenie maski podsieci
C. konfigurację serwera DHCP
D. ustawienie nazwy hosta
Nadanie nazwy hosta nie jest funkcją realizowaną przez serwer DHCP. Nazwa hosta jest częścią konfiguracji urządzenia, ale nie jest zautomatyzowana przez DHCP. Jest to proces manualny, który polega na przypisaniu łatwej do zidentyfikowania etykiety do urządzenia w sieci. Przydzielanie adresów MAC nie jest możliwe przez DHCP, ponieważ adres MAC jest unikalnym identyfikatorem sprzętowym przypisanym fabrycznie do kart sieciowych i nie podlega zmianie w drodze konfiguracji sieciowej. Z kolei przypisanie maski podsieci jest konfigurowane w ramach ustawień sieciowych, ale nie jest to zadanie realizowane samodzielnie przez interfejs DHCP. Maska podsieci jest wykorzystywana do podziału adresu IP na części identyfikujące sieć i hosty, jednak jej konfiguracja jest częścią bardziej złożonego procesu planowania sieci. Warto zauważyć, że błędne myślenie o funkcjonalności DHCP często wynika z niepełnej wiedzy o jego roli. DHCP skupia się na dynamicznym przydziale adresów IP i nie zarządza bezpośrednio adresami MAC ani nazwami hostów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci i unikania potencjalnych problemów związanych z zarządzaniem adresacją IP w sieci

Pytanie 32

Jaki procesor powinien być zastosowany przy składaniu komputera osobistego z płytą główną Asus M5A78L-M/USB3 AMD760G socket AM3+?

A. AMD A8-7600 S.FM2 BOX
B. AMD APU A8 7650K 3300MHz FM2+ BOX
C. AMD APU A4 6320 3800MHz FM2
D. AMD FX 8300 3300MHz AM3+ Oem
Poprawna odpowiedź to AMD FX 8300 3300MHz AM3+ Oem, ponieważ jest to procesor kompatybilny z gniazdem AM3+, które znajduje się na płycie głównej Asus M5A78L-M/USB3. Gniazdo AM3+ obsługuje szereg procesorów z rodziny AMD FX, które oferują wyższą wydajność w porównaniu do procesorów z gniazda FM2. Wybór FX 8300 pozwala na lepsze zarządzanie wieloma wątkami dzięki architekturze, która obsługuje do ośmiu rdzeni, co jest szczególnie cenne w zastosowaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak gry czy edycja wideo. Dodatkowo, procesor ten wspiera technologię Turbo Core, co umożliwia dynamiczne zwiększenie częstotliwości taktowania, co przekłada się na lepszą wydajność w zastosowaniach jednowątkowych. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą oczekiwać płynniejszej pracy systemu oraz lepszej odpowiedzi w zadaniach, które są intensywne obliczeniowo. Zastosowanie procesora zgodnego z gniazdem AM3+ jest zgodne z najlepszymi praktykami budowy komputera, gdzie kluczowym aspektem jest dobór komponentów zapewniających ich współpracę.

Pytanie 33

Co oznacza określenie średni czas dostępu w dyskach twardych?

A. czas, w którym dane są przesyłane z talerza do elektroniki dysku
B. suma średniego czasu wyszukiwania oraz opóźnienia
C. czas niezbędny do ustawienia głowicy nad odpowiednim cylindrem
D. suma czasu skoku pomiędzy dwoma cylindrami oraz czasu przesyłania danych z talerza do elektroniki dysku
Zrozumienie pojęcia średniego czasu dostępu w dyskach twardych jest kluczowe dla oceny ich wydajności. Odpowiedzi, które sugerują, że ten czas dotyczy tylko jednego aspektu działania dysku, są mylne. Na przykład, wskazanie, że średni czas dostępu to czas przesyłania danych z talerza do elektroniki dysku, pomija istotne komponenty, takie jak wyszukiwanie danych oraz opóźnienia spowodowane ruchem mechanicznym głowic. Pominięcie średniego czasu wyszukiwania, który odpowiada za ruch głowicy do odpowiedniego cylindry podczas odczytu, prowadzi do niedokładnego obrazu działania dysku. Inna mylna koncepcja to czas potrzebny na ustawienie głowicy nad cylindrem; choć jest to istotny proces, sam w sobie nie wyczerpuje definicji średniego czasu dostępu. Kolejnym błędnym podejściem jest pojęcie sumy czasu przeskoku pomiędzy cylindrami oraz czasu przesyłania danych. Taka definicja nie uwzględnia opóźnienia rotacyjnego, które jest kluczowe dla pełnego zrozumienia wydajności dysku. W kontekście standardów branżowych, ważnym podejściem jest uwzględnienie wszystkich elementów procesu odczytu danych, aby uzyskać realistyczny obraz wydajności dysków twardych. Dlatego, aby właściwie ocenić średni czas dostępu, należy łączyć wszystkie te elementy w jedną całość.

Pytanie 34

Interfejs SLI (ang. Scalable Link Interface) jest wykorzystywany do łączenia

A. karty graficznej z odbiornikiem TV
B. napędu Blu-ray z kartą dźwiękową
C. dwóch kart graficznych
D. czytnika kart z płytą główną
SLI, czyli Scalable Link Interface, to technologia stworzona przez NVIDIĘ, która umożliwia łączenie dwóch lub więcej kart graficznych w jednym komputerze. Dzięki temu można zwiększyć wydajność grafiki oraz obliczeń, co jest naprawdę pomocne, szczególnie w grach. Na przykład, w tytułach jak 'Call of Duty' czy 'Battlefield', aktywacja SLI może znacznie poprawić płynność rozgrywki, co jest super ważne, gdy gramy na wysokich ustawieniach. Zresztą, SLI jest zgodne z różnymi standardami, więc można go spotkać w wielu komputerach gamingowych i stacjach roboczych do renderowania grafiki czy obliczeń naukowych. Fajnie też wiedzieć, że żeby skonfigurować SLI, trzeba mieć odpowiedni zasilacz i płytę główną, które to wspierają, co ma kluczowe znaczenie przy budowie mocnych sprzętów.

Pytanie 35

Jakie polecenie w systemach z rodziny Windows Server umożliwia administratorowi przekierowanie komputerów do określonej jednostki organizacyjnej w ramach usług katalogowych?

A. dsrm
B. dcdiag
C. redircmp
D. redirusr
Odpowiedzi 'dsrm', 'dcdiag' oraz 'redirusr' nie są właściwe w kontekście pytania o przekierowywanie komputerów do jednostek organizacyjnych w systemach Windows Server. Narzędzie 'dsrm' jest używane do usuwania obiektów w Active Directory, co nie ma związku z przekierowywaniem komputerów. Choć usuwanie obiektów może wydawać się istotne w zarządzaniu Active Directory, nie spełnia wymagań dotyczących automatyzacji procesu przydzielania komputerów do odpowiednich OU. Z kolei 'dcdiag' jest narzędziem diagnostycznym, które ocenia stan kontrolera domeny, identyfikując problemy z replikacją i innymi funkcjami AD, ale nie ma zastosowania w kontekście przekierowywania komputerów. 'Redirusr' służy do przekierowywania nowych użytkowników do określonej OU, co jest innym kontekstem niż zarządzanie komputerami. Typowym błędem jest mylenie funkcji narzędzi, które mają różne zastosowania w administracji Active Directory. Właściwe zrozumienie tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT, a podjęcie niewłaściwych działań może prowadzić do chaosu w organizacji oraz trudności w utrzymaniu bezpieczeństwa i porządku w środowisku sieciowym. Zastosowanie odpowiednich narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem oraz znajomość ich funkcji jest istotnym aspektem dobrej praktyki w administrowaniu systemami Windows Server.

Pytanie 36

Który adres IP jest najwyższy w sieci 196.10.20.0/26?

A. 192.10.20.1
B. 196.10.20.64
C. 196.10.20.0
D. 196.10.20.63
Wybór 196.10.20.0 jako adresu IP w podsieci 196.10.20.0/26 jest nieprawidłowy, ponieważ ten adres pełni rolę adresu sieciowego, a nie adresu, który można przypisać urządzeniu w sieci. W każdej podsieci, pierwszy adres jest zarezerwowany na adres sieci, a więc nie może być użyty do identyfikacji urządzeń. Z kolei adres 192.10.20.1 jest całkowicie błędny, ponieważ należy do innej podsieci, a jego struktura nie pasuje do schematu podsieci 196.10.20.0/26. Adres 196.10.20.64 przekracza zakres tej podsieci, ponieważ ostatni dostępny adres w tej podsieci to 196.10.20.63. Użytkownicy często mylą pojęcia adresu sieciowego, rozgłoszeniowego oraz indywidualnych adresów IP, co prowadzi do takich błędów. Aby skutecznie zarządzać przestrzenią adresową, niezwykle istotne jest zrozumienie reguł dotyczących klasyfikacji adresów IP, a także aktywne stosowanie standardów takich jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing), które umożliwiają bardziej elastyczne zarządzanie podsieciami. W kontekście projektowania sieci, takie błędne interpretacje mogą prowadzić do problemów z przydzielaniem adresów IP oraz negatywnie wpływać na wydajność i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 37

Aby telefon VoIP działał poprawnie, należy skonfigurować adres

A. rozgłoszeniowy.
B. MAR/MAV
C. centrali ISDN
D. IP
Rozważając inne dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że rozgłoszeniowy adres nie jest kluczowy dla działania telefonu VoIP. Chociaż rozgłoszenia mogą być użyteczne w niektórych typach komunikacji sieciowej, VoIP bazuje na indywidualnym adresowaniu pakietów danych, co oznacza, że przesyłane informacje są kierowane bezpośrednio do konkretnego urządzenia, a nie są rozgłaszane do wszystkich urządzeń w sieci. Centrala ISDN (Integrated Services Digital Network) jest rozwiązaniem przestarzałym dla nowoczesnych systemów telekomunikacyjnych, które nie wykorzystują technologii internetowej, co czyni ją niewłaściwym wyborem dla VoIP, który opiera się na technologii IP. MAR (Media Access Register) i MAV (Media Access Voice) to terminy, które nie są powszechnie stosowane w kontekście VoIP i nie mają wpływu na jego działanie. W rzeczywistości, błędne zrozumienie technologii VoIP może prowadzić do mylnych wniosków o konieczności używania rozwiązań, które nie są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi. Kluczowe jest zrozumienie, że współczesne systemy telefoniczne oparte na technologii VoIP w pełni wykorzystują infrastrukturę internetową, co wymaga prawidłowego skonfigurowania adresów IP, aby zapewnić optymalną jakość i niezawodność połączeń.

Pytanie 38

Który z symboli w systemach operacyjnych z rodziny Windows powinien być użyty przy udostępnianiu zasobu ukrytego w sieci?

A. #
B. @
C. $
D. ?
Znak dolara ($) jest używany w systemach operacyjnych Windows do oznaczania zasobów ukrytych w sieci. Kiedy udostępniasz folder lub plik w sieci, dodanie znaku dolara na końcu nazwy zasobu sprawia, że staje się on niewidoczny dla użytkowników, którzy nie mają odpowiednich uprawnień. Na przykład, jeśli utworzysz folder o nazwie 'Zasób$', będąc administratorem, użytkownicy standardowi nie będą mogli go zobaczyć w przeglądarce zasobów sieciowych. Ta praktyka jest szeroko stosowana w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo i prywatność danych są kluczowe. Dobrą praktyką jest także zarządzanie uprawnieniami dostępu do tych zasobów, co dodatkowo zabezpiecza informacje przed nieautoryzowanym dostępem. Znajomość takich technik jest istotna dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami i ochronę danych przed zagrożeniami. Warto również zauważyć, że odpowiednie korzystanie z ukrytych zasobów może ułatwić pracę grupom projektowym, które dzielą się danymi, ale nie chcą, by były one dostępne dla wszystkich użytkowników w sieci.

Pytanie 39

Aby poprawić wydajność procesora serii Intel za pomocą 'podkręcania' (ang. overclocking), należy użyć procesora oznaczonego

A. literą K
B. literą Y
C. literą B
D. literą U
Odpowiedź literą K wskazuje na procesory Intel, które są fabrycznie odblokowane, co umożliwia ich podkręcanie, czyli overclocking. Procesory te są często wykorzystywane przez entuzjastów komputerowych oraz profesjonalnych graczy, którzy pragną maksymalizować wydajność swoich systemów. W praktyce, podkręcanie polega na zwiększeniu częstotliwości pracy rdzeni procesora ponad nominalne wartości, co skutkuje lepszą wydajnością w wymagających aplikacjach oraz grach. Standardowe narzędzia, takie jak Intel Extreme Tuning Utility (XTU), pozwalają na monitorowanie i dostosowanie parametrów pracy procesora w bezpieczny sposób. Warto również zauważyć, że niektóre procesory, oznaczone literami U lub Y, są zoptymalizowane pod kątem oszczędności energii i mobilności, co czyni je mniej odpowiednimi do podkręcania. Dlatego litera K w oznaczeniach procesorów Intel jest kluczowym wskaźnikiem dla tych, którzy pragną osiągnąć wyższą wydajność poprzez overclocking.

Pytanie 40

Na ilustracji zaprezentowano schemat działania

Ilustracja do pytania
A. modemu
B. karty graficznej
C. kontrolera USB
D. karty dźwiękowej
Schemat przedstawia strukturę karty dźwiękowej, która jest odpowiedzialna za przetwarzanie sygnałów audio w komputerze. Na schemacie widać kluczowe elementy, takie jak DSP (Digital Signal Processor), który jest sercem karty dźwiękowej i odpowiada za cyfrowe przetwarzanie dźwięku. Elementy takie jak A/C i C/A to konwertery analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe, które umożliwiają konwersję sygnałów analogowych na cyfrowe oraz odwrotnie, co jest niezbędne do współpracy z urządzeniami zewnętrznymi jak mikrofony i głośniki. W tabeli fali (Wave Table) znajdują się próbki dźwięku, które pozwalają na generowanie realistycznych brzmień instrumentów muzycznych. System FM służy do syntezy dźwięku poprzez modulację częstotliwości, co było popularne w kartach dźwiękowych poprzednich generacji. Slot ISA wskazuje na sposób podłączenia karty do płyty głównej komputera. Praktyczne zastosowanie kart dźwiękowych obejmuje odtwarzanie muzyki, efekty dźwiękowe w grach oraz profesjonalną obróbkę dźwięku w studiach nagrań. Zgodnie ze standardami branżowymi, nowoczesne karty dźwiękowe oferują wysoką jakość dźwięku i dodatkowe funkcje jak wsparcie dla dźwięku przestrzennego i zaawansowane efekty akustyczne.