Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 09:42
Data zakończenia: 3 maja 2025 09:51

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co określa obrót stada?

A. zestawienie ilościowych zmian, które zachodzą w stadzie w ustalonym okresie czasu (najczęściej rocznym), mających na celu odnowienie stada

B. procentowy udział różnych grup wiekowych oraz użytkowych poszczególnego gatunku w odniesieniu do całkowitej liczby sztuk w stadzie, przedstawiony w sztukach fizycznych

C. liczbę zwierząt, która przeszła przez określoną grupę w stadzie w danym czasie, zazwyczaj w ciągu roku

D. zbiorowisko zwierząt o wspólnych cechach gatunkowych lub użytkowych, tworzące określoną jednostkę produkcyjną

Obrót stada to termin odnoszący się do zestawienia zmian liczebności zwierząt w danym stadzie w określonym czasie, co ma kluczowe znaczenie dla zarządzania hodowlą. W praktyce, obrót stada pozwala na monitorowanie przyrostu i spadku liczby zwierząt, co jest istotne dla efektywnego zarządzania zasobami. Na przykład, w hodowli bydła mlecznego, regularne analizowanie obrotu stada umożliwia określenie, które kategorie zwierząt są najbardziej produktywne oraz jakie są potrzeby stada w zakresie żywienia i opieki weterynaryjnej. Dodatkowo, pozwala to na planowanie strategii odnowienia stada, co jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt. Regularne monitorowanie obrotu stada wspiera także decyzje dotyczące sprzedaży lub zakupu nowych zwierząt, co wpływa na efektywność ekonomiczną całej produkcji. Standardy branżowe, takie jak normy welfare, wskazują na konieczność stałego nadzoru nad zdrowiem i kondycją zwierząt, co jest możliwe dzięki analizom obrotu stada. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla każdego hodowcy, który dąży do optymalizacji produkcji i zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 2

Oblicz roczne zyski z prosiąt w gospodarstwie, które ma na utrzymaniu 9 loch. Wskaźnik ich plenności wynosi 2. Średnio z jednego miotu lochy uzyskuje się 11 prosiąt.

A. 99 prosiąt

B. 18 prosiąt

C. 250 prosiąt

D. 198 prosiąt

Aby obliczyć roczne przychody prosiąt w gospodarstwie utrzymującym 9 loch, należy wziąć pod uwagę kilka kluczowych parametrów. Wskaźnik plenności wynoszący 2 oznacza, że każda locha rodzi dwa mioty rocznie. Z kolei średnia liczba prosiąt w miocie wynosząca 11 prosiąt oznacza, że w każdym miocie można spodziewać się tej liczby prosiąt. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: 9 loch x 2 mioty/locha/rok x 11 prosiąt/miot = 198 prosiąt rocznie. W praktyce, zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla zarządzania wydajnością produkcji w hodowli świń. Wysoka liczba prosiąt na lochę przekłada się na efektywność ekonomiczną gospodarstwa, co jest zgodne z dobrymi praktykami hodowli. Utrzymanie odpowiednich wskaźników plenności jest kluczowe dla maksymalizacji rentowności, a także dla utrzymania zdrowia i dobrostanu zwierząt. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt oraz z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 3

Mieszanki paszowe w pełnej formie są głównie używane w karmieniu

A. świn i drobiu

B. królików i norek

C. koni i bydła

D. kóz i owiec

Królikom i norkom, a także koniom, bydłu, kozom i owcom, przypisuje się często różne rodzaje pasz, jednak pełnoporcjowe mieszanki paszowe nie są dla nich optymalnym rozwiązaniem. Króliki, będące zwierzętami roślinożernymi, wymagają diety bogatej w błonnik, co oznacza, że ich żywienie powinno opierać się głównie na sianie, zielonkach oraz warzywach, a nie na wysokokalorycznych mieszankach paszowych. Norki, będące drapieżnikami, potrzebują diety opartej na białku zwierzęcym, co również nie jest zgodne z założeniami pełnoporcjowych mieszanek paszowych, które są zrównoważone pod kątem składników roślinnych i zwierzęcych. W przypadku koni, ich przewód pokarmowy jest przystosowany do trawienia większej ilości błonnika, co sprawia, że pełnoporcjowe mieszanki paszowe mogą prowadzić do problemów trawiennych, jeśli będą stosowane w nadmiarze. W odniesieniu do bydła, chociaż istnieją mieszanki paszowe, które mogą być stosowane, to jednak pełnoporcjowe mieszanki nie są zawsze najefektywniejsze, szczególnie w sektorze produkcji mlecznej. W przypadku kóz i owiec, ich dieta również powinna zawierać dużą ilość błonnika, a stosowanie pełnoporcjowych pasz może prowadzić do niepożądanych skutków zdrowotnych. Dobrym podejściem w żywieniu tych zwierząt jest stosowanie pasz objętościowych oraz dodatków mineralno-witaminowych, które lepiej odpowiadają ich specyficznym potrzebom. Warto zauważyć, że błędne podejście do żywienia zwierząt może prowadzić do obniżenia ich zdrowia oraz wydajności produkcyjnej, co może być szkodliwe zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla efektywności ekonomicznej całego przedsiębiorstwa.

Pytanie 4

Wskaż właściwą sekwencję przechodzenia pokarmu przez cztery kolejne odcinki układu pokarmowego, podczas trawienia u kozy?

A. Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec

B. Trawieniec, czepiec, księgi, żwacz

C. Księgi, żwacz, czepiec, trawieniec

D. Czepiec, żwacz, księgi, trawieniec

Odpowiedź 'Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sekwencję, w jakiej pokarm przechodzi przez cztery główne komory żołądka u przeżuwaczy takich jak kozy. Proces trawienia zaczyna się w żwaczu, gdzie pokarm jest fermentowany przez mikroorganizmy, co umożliwia rozkład trudno przyswajalnych węglowodanów, takich jak celuloza. Następnie, zmielony pokarm przemieszcza się do czepca, który działa jak filtr, separując stałe cząstki od płynów. Kolejnym etapem jest księgi, gdzie następuje absorpcja wody i składników odżywczych. Na samym końcu pokarm trafia do trawieńca, czyli właściwego żołądka, gdzie zachodzą procesy enzymatyczne, końcowe trawienie oraz wchłanianie składników odżywczych do krwi. Ta sekwencja jest fundamentalna dla zrozumienia, jak przeżuwacze adaptują się do swojej diety i efektywnie wykorzystują składniki pokarmowe, co jest kluczowe w hodowli zwierząt gospodarskich i produkcji mleka czy mięsa.

Pytanie 5

Jakim stawem łączą się kość ramienna z kośćmi przedramienia?

A. łokciowy

B. kolanowy

C. ramienny

D. nadgarstkowy

Staw łokciowy łączy kość ramienną z kośćmi przedramienia, czyli kością promieniową i łokciową. Jest to staw złożony, który umożliwia zarówno zginanie, jak i prostowanie oraz rotację przedramienia. W praktyce, pełni kluczową rolę w umożliwieniu ruchów takich jak podnoszenie i przenoszenie przedmiotów, a także w wielu sportach, gdzie precyzyjne ruchy rąk są niezbędne. Zgodnie z anatomią człowieka, staw łokciowy zapewnia stabilność podczas wykonywania codziennych czynności, a także w dyscyplinach wymagających dużej precyzji, jak rzut dyskiem czy strzelectwo. Ponadto, odpowiednie zrozumienie budowy i funkcji stawu łokciowego jest istotne w rehabilitacji po urazach, ponieważ pozwala na opracowanie skutecznych programów terapeutycznych, które przywracają pełną funkcjonalność kończyny górnej.

Pytanie 6

Skiełkowane i zielone bulwy ziemniaków nie powinny być używane w karmieniu zwierząt z powodu obecności

A. tanin

B. solaniny

C. aflatoksyn

D. mykotoksyn

Odpowiedź wskazująca na solaninę jako substancję toksyczną w skiełkowanych i zazieleniałych bulwach ziemniaków jest poprawna, ponieważ solanina jest glikoalkaloidem, który może wywoływać poważne objawy zatrucia u zwierząt, a nawet ludzi. Jej występowanie w zielonych częściach rośliny oraz w bulwach, które zaczynają kiełkować, jest ściśle związane z reakcją rośliny na stres, w tym nadmierne nasłonecznienie. Z tego powodu bulwy ziemniaków, które wykazują oznaki skiełkowania lub zazielenienia, powinny być traktowane jako niebezpieczne w żywieniu zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem żywności. W praktyce, farmerzy i hodowcy powinni regularnie kontrolować stan bulw przed ich użyciem i stosować odpowiednie metody przechowywania, aby zminimalizować ryzyko powstawania solaniny. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, zawsze warto skonsultować się z weterynarzem, aby zapewnić bezpieczeństwo żywienia zwierząt.

Pytanie 7

Zabieg trokarowania nie jest przeprowadzany

A. u kóz

B. u bydła

C. u świń

D. u owiec

Trokarowanie to procedura chirurgiczna, która polega na wprowadzeniu trokara, czyli narzędzia, do jamy ciała w celu odprowadzenia nadmiaru gazów lub cieczy. U świń procedura ta nie jest wykonywana z uwagi na ich anatomiczne różnice oraz wysokie ryzyko powikłań. Bydło, owce oraz kozy mogą być poddawane temu zabiegowi w sytuacjach kryzysowych, gdy występuje podejrzenie obrzęku brzucha spowodowanego gromadzeniem się gazów, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia zwierząt gospodarskich. W praktyce, trokarowanie u bydła i owiec jest stosowane w celu ulżenia w bólu oraz zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ważne jest, aby procedura była przeprowadzana przez wykwalifikowanego weterynarza, który potrafi ocenić ryzyko i zastosować odpowiednie techniki w celu minimalizacji stresu dla zwierzęcia. Standardy weterynaryjne dotyczące trokarowania są ściśle określone, a ich przestrzeganie wpływa na bezpieczeństwo i dobrostan zwierząt.

Pytanie 8

Jakiego dodatku używa się do wzbogacenia żywienia krow w okresie zimowym w celu uzupełnienia wapnia?

A. kredę pastewną

B. drożdże pastewne

C. kwaśny węglan sodu

D. lizawki

Kreda pastewna to naprawdę ważny element w diecie krów, zwłaszcza zimą, kiedy świeżych źródeł wapnia jest mało. Wapń ma sporo zadań, m.in. pomaga w budowie kości i normalnym funkcjonowaniu mięśni. Kreda to naturalny minerał, pełen węglanu wapnia, który nie tylko dostarcza wapń, ale też wpływa na pH w żołądku, co może pomóc w trawieniu. Tak więc, dodanie 1-2% kredy do jedzenia krów mlecznych to dobry sposób na zapobieganie niedoborom wapnia, co jest super ważne, zwłaszcza dla krów w laktacji, które potrzebują go więcej. Warto regularnie sprawdzać poziom wapnia w diecie i stosowanie kredy pastewnej to jedna z najlepszych praktyk, bo to wspiera zdrowie zwierząt i ich wydajność.

Pytanie 9

Obróbka ziemniaków w celu ich wykorzystania w żywieniu świń polega na ich

A. amoniakowaniu

B. zaparzaniu

C. melasowaniu

D. parowaniu

Parowanie ziemniaków przed ich podaniem dla świń to naprawdę ważny proces. Chodzi o to, że dzięki parowaniu, ziemniaki stają się łatwiejsze do strawienia i mają lepsze wartości odżywcze. Podczas parowania białka się denaturują, a skrobia rozkłada, co sprawia, że organizm świń może lepiej je przyswoić. W sumie, to w zgodzie z najlepszymi praktykami w żywieniu zwierząt. Po odpowiednim ugotowaniu na parze, ziemniaki można z łatwością łączyć z innymi składnikami diety, co daje zróżnicowaną i pożywną paszę. A co więcej, parowane ziemniaki są mniej narażone na rozwój mikroorganizmów, co jest ważne dla bezpieczeństwa żywienia. Z mojego doświadczenia, warto też dodać, że parowanie lepiej zachowuje witaminy i minerały niż tradycyjne gotowanie, co jest istotne dla zdrowia świń. Dlatego parowanie to naprawdę dobra metoda, polecana przez specjalistów od zwierząt.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Średni czas cyklu płciowego u loch wynosi

A. 25 dni

B. 21 dni

C. 17 dni

D. 28 dni

Odpowiedź 21 dni jest poprawna, ponieważ cykl płciowy loch, znany jako cykl rujowy, rzeczywiście trwa średnio 21 dni. Ten cykl składa się z kilku faz, w tym proestrus, estrus, metestrus i diestrus, z których każda odgrywa kluczową rolę w procesie reprodukcji. W fazie estrus, która trwa średnio 48-72 godziny, locha jest gotowa do zapłodnienia. Zrozumienie cyklu płciowego jest kluczowe dla hodowców świń, ponieważ pozwala na właściwe planowanie kryć i maksymalizację efektywności reprodukcji. Przykładowo, monitorując objawy rui, hodowcy mogą skuteczniej planować inseminację, co może prowadzić do lepszych wyników w produkcji świń. Warto również zauważyć, że czynniki zewnętrzne, takie jak stres, dieta czy warunki środowiskowe, mogą wpływać na regularność cyklu płciowego. Dobrą praktyką jest regularne obserwowanie samic oraz prowadzenie rejestrów ich cykli, co ułatwia zarządzanie stadem i poprawia wyniki produkcyjne.

Pytanie 13

Czas karencji po użyciu antybiotyku w gospodarstwie ekologicznym ulega wydłużeniu

A. czterokrotnie

B. trzykrotnie

C. pięciokrotnie

D. dwukrotnie

Wybór odpowiedzi innych niż "dwukrotnie" może wynikać z nieporozumień dotyczących zasad dotyczących okresów karencji w produkcji ekologicznej. Często mylnie zakłada się, że okres ten można wydłużać w sposób nieproporcjonalny do rzeczywistych potrzeb związanych z bezpieczeństwem zdrowotnym, co prowadzi do odpowiedzi takich jak "trzykrotnie", "czterokrotnie" czy "pięciokrotnie". W rzeczywistości jednak, regulacje prawne nałożone na rolnictwo ekologiczne są oparte na badaniach naukowych oraz analizach ryzyka, które wskazują, że okres ten powinien być wydłużony, ale nie do ekstremalnych wartości. Wydłużenie okresu karencji trzykrotnie lub więcej może być niepraktyczne i niezgodne z zaleceniami ekspertów w dziedzinie zdrowia zwierząt oraz produkcji żywności. Ponadto, wyrażenia takie jak "czterokrotnie" mogą sugerować, że rolnicy powinni stosować antybiotyki bardziej swobodnie, co stoi w sprzeczności z zasadami zrównoważonego rozwoju i ekologii. Kluczowym elementem w gospodarstwie ekologicznym jest nie tylko odpowiedzialność za stosowanie antybiotyków, ale także wiedza na temat alternatywnych metod leczenia oraz prewencji chorób wśród zwierząt. Dlatego niezwykle ważne jest, aby rolnicy edukowali się i stosowali praktyki, które zminimalizują konieczność stosowania antybiotyków, zamiast koncentrować się na ich przedłużonym stosowaniu.

Pytanie 14

Selekcja zwierząt do hodowli, które posiadają pożądane cechy, przeprowadzona na podstawie oceny ich wartości użytkowej, to

A. eksterier

B. selekcja

C. heterozja

D. brakowanie

Eksterier odnosi się do zewnętrznych cech budowy ciała zwierząt, takich jak proporcje, kształt i ogólny wygląd. Choć eksterier ma istotne znaczenie w hodowli, to nie jest metodą selekcji. Zwierzęta mogą być atrakcyjne pod względem eksterieru, ale niekoniecznie muszą posiadać pożądane cechy użytkowe. Na przykład, zwierzęta o doskonałym eksterierze mogą mieć niską wydajność w produkcji mleka lub mięsa, co czyni je mniej wartościowymi w praktycznym użytku. W kontekście hodowli, brakowanie to proces eliminacji zwierząt, które nie spełniają określonych norm lub standardów, ale również nie jest to selekcja. Brakowanie może być stosowane do usuwania osobników chorych lub o niskiej wydajności, jednak nie ma na celu wyboru tych z pożądanymi cechami do rozrodu. Heterozja to zjawisko polegające na przewadze cech osobników krzyżujących się, które mogą wykazywać lepsze właściwości użytkowe, ale także nie jest to metoda selekcji. Właściwe zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby unikać mylnych interpretacji i skuteczniej podejmować decyzje w zakresie hodowli zwierząt.

Pytanie 15

Czym jest trymowanie u psów?

A. eliminowanie martwej sierści

B. usuwanie kamienia nazębnego

C. przycinanie pazurów

D. pozbywanie się woskowiny i włosów z uszu

Trymowanie u psów odnosi się do usuwania martwej sierści, co jest istotnym elementem pielęgnacji zwierząt. Regularne usuwanie martwego włosa ma kluczowe znaczenie dla zdrowia skóry i sierści psa, ponieważ pozwala na lepszą cyrkulację powietrza i zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów dermatologicznych. W zależności od rasy psa, różne techniki trymowania mogą być stosowane, takie jak trymer ręczny, nożyczki czy maszynki do strzyżenia. Na przykład, w przypadku ras szorstkowłosych, takich jak Airedale Terrier, trymowanie jest nie tylko konieczne dla estetyki, ale także dla zdrowia, ponieważ zapobiega ona matowieniu sierści i infekcjom skórnym. Dobrą praktyką jest także konsultacja z groomerem, który pomoże określić, jak często powinno się przeprowadzać trymowanie, aby zapewnić psu komfort i zdrowie. Ponadto, regularne trymowanie może pomóc w identyfikowaniu ewentualnych problemów zdrowotnych, takich jak podrażnienia skóry czy pasożyty.

Pytanie 16

Cechy takie jak delikatny szkielet, słabo rozwinięte mięśnie, cienka skóra oraz niewielka ilość owłosienia charakteryzują konia o typie konstytucji

A. słabej

B. limfatycznej

C. suchej

D. mocnej

Odpowiedź "słabej" jest prawidłowa, ponieważ opisuje konia o delikatnej budowie ciała, który charakteryzuje się wątłym umięśnieniem, cienką skórą oraz niedostatecznym owłosieniem. Tego typu zwierzęta są często mniej odporne na warunki atmosferyczne i mogą mieć trudności w pracy fizycznej, co jest istotne w kontekście treningu i użytkowania koni w różnych dyscyplinach. W praktyce, konie o słabej konstytucji wymagają szczególnej uwagi w zakresie odżywiania i warunków życia, aby utrzymać ich zdrowie i wydolność. W hodowli i treningu koni ważne jest, aby rozumieć różne typy konstytucji, ponieważ wpływają one na wydajność konia w pracy oraz jego ogólną kondycję. Zgodnie z normami kynologicznymi oraz w praktykach weterynaryjnych, koniom o słabej budowie powinno się zapewnić odpowiednie wsparcie dietetyczne oraz rehabilitacyjne, co może znacząco poprawić ich zdolności fizyczne.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Jaką pierwszą pomoc należy zapewnić koniowi, gdy istnieje podejrzenie kolki?

A. położeniu konia na lewym boku

B. podaniu paszy

C. napojeniu zwierzęcia

D. prowadzeniu stępem

Odpowiedź "oprowadzaniu stępem" jest jak najbardziej na miejscu. Kiedy koń ma objawy kolki, ruch to klucz do poprawy. Oprowadzanie stępem może naprawdę pomóc w poprawieniu stanu układu pokarmowego, co jest ważne, bo kolka często się bierze stąd, że pokarm nie może się przemieszczać. Dobrze jest, jak koń się rusza, bo to przyspiesza pracę jelit. W sytuacji, gdy widzisz oznaki kolki, jak niepokój czy pocenie, to najpierw dobrze ocenić, co się dzieje, a później pozwolić koniowi maszerować. Poza tym, warto zadbać o spokój wokół konia, bo to też może zredukować stres. Z mojego doświadczenia wynika, że w takich sytuacjach ważne jest, by być delikatnym i bacznie obserwować konia, żeby widzieć, czy jego stan się poprawia.

Pytanie 19

W hodowli zwierząt w duchu ekologicznym nie wykorzystuje się

A. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy.

B. probiotyków.

C. leków opartych na homeopatii.

D. preparatów pochodzenia roślinnego.

W ekologicznym chowie zwierząt kluczowe jest przestrzeganie zasad zrównoważonego rozwoju oraz minimalizacja negatywnego wpływu na środowisko. Dlatego też, w tym systemie produkcji, nie stosuje się szczepionek, które nie są wymagane urzędowo. Oznacza to, że wszelkie działania związane z profilaktyką zdrowotną muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz zasadami ochrony środowiska. Przykładem może być rezygnacja z podawania szczepionek, które nie są niezbędne dla zdrowia zwierząt, co pozwala na utrzymanie naturalnych procesów odpornościowych. W ekologicznych gospodarstwach preferuje się leczenie zwierząt przy użyciu naturalnych metod oraz preparatów, co jest zgodne z ideą minimalizacji interwencji medycznych. To podejście nie tylko wspiera zdrowie zwierząt, ale także przyczynia się do produkcji lepszej jakości produktów, które są bardziej przyjazne dla środowiska oraz konsumentów.

Pytanie 20

Knury rasy białej powinny być wykorzystywane do hodowli, gdy osiągną wiek około 10 miesięcy oraz adekwatną masę ciała

A. 110-130 kg

B. 90-110 kg

C. 150-170 kg

D. 130-150 kg

Wybór odpowiedzi 130-150 kg jako optymalnej masy ciała dla knurów ras białych do rozpłodu jest zgodny z zaleceniami hodowlanymi. Knury tej rasy powinny osiągnąć odpowiedni poziom masy ciała, aby zapewnić zdrowie i wydajność rozmnażania. W masie ciała 130-150 kg knury są zazwyczaj w pełni rozwinięte, co sprzyja ich zdolności do reprodukcji i zapewnia prawidłowy rozwój potomstwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, knury, które nie osiągnęły tej masy, mogą mieć problemy z płodnością oraz jakością nasienia, co wpływa na sukces hodowlany. Odpowiednia masa ciała zmniejsza również ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy choroby metaboliczne, które mogą wystąpić u knurów z nadwagą. W praktyce, hodowcy powinni regularnie monitorować rozwój swoich knurów, aby upewnić się, że osiągają one pożądane wartości masy ciała przed przystąpieniem do rozrodu. Dbanie o prawidłowe żywienie i warunki bytowe jest kluczowe dla osiągnięcia tego celu.

Pytanie 21

W przypadku krzyżowania dwurasowego wstecznego, knura rasy należy wykorzystać do pokrycia loszki będącej mieszańcem PBZ x WBP

A. Pietrain

B. WBP

C. Duroc

D. PBZ

Wybór knura innej rasy, jak Pietrain, Duroc czy WBP może prowadzić do nieoptymalnych wyników w hodowli. Rasa Pietrain, znana ze swojej wybitnej jakości mięsa, niekoniecznie przekłada się na korzystne cechy użytkowe w kontekście krzyżowania wstecznego. Mieszanie z Pietrainem może wprowadzić niepożądane efekty, takie jak obniżenie wydajności prosiąt. Duroc, choć ceniony za mięso o wysokich walorach smakowych, również nie jest odpowiednią rasą do krzyżowania wstecznego z PBZ i WBP, ponieważ może nie dostarczyć optymalnej kombinacji cech wydajnościowych i zdrowotnych. Z kolei wybór knura WBP, będącej rasą macierzystą w tym krzyżowaniu, prowadzi do nieefektywnego wykorzystania potencjału genetycznego. W praktyce, często można spotkać się z błędnym przekonaniem, że dodatek genów różnych ras zawsze przynosi korzyści. W rzeczywistości, selektywne krzyżowanie, oparte na dobrze zdefiniowanych strategiach, jak w przypadku PBZ, jest kluczem do uzyskania zdrowego i wydajnego stada. Dobór odpowiednich ras w hodowli powinien być przemyślany, aby uniknąć regresji genetycznej i utraty wartościowych cech, które są kluczowe dla sukcesu produkcji zwierzęcej.

Pytanie 22

W karmieniu krów mlecznych, biorąc pod uwagę jakość uzyskiwanego mleka, nie zaleca się stosowania

A. ziemniaków

B. buraków ćwikłowych

C. wysłodków buraczanych

D. buraków pastewnych

Buraki ćwikłowe nie są zalecane w żywieniu krów mlecznych z powodu ich wysokiej zawartości cukrów, co może przyczyniać się do zwiększenia stężenia beta-karotenu w mleku, co wpływa na jego jakość i barwę. Dodatkowo, buraki ćwikłowe mogą powodować zaburzenia trawienne u bydła, takie jak wzdęcia. W żywieniu krów mlecznych ważne jest, aby pasze były dobrze zbilansowane pod kątem składników odżywczych, co wpływa na produkcję mleka oraz jego parametry jakościowe. W praktyce, zaleca się stosowanie buraków pastewnych lub wysłodków buraczanych, które są lepiej tolerowane przez krowy i mają korzystniejszy profil składników odżywczych. Standardy żywieniowe powinny uwzględniać również potrzeby metaboliczne zwierząt oraz ich zdrowie, aby zapewnić optymalną produkcję mleka oraz jego wysoką jakość.

Pytanie 23

Kiedy zaczyna się stopniowe wprowadzanie pierwszych pasz stałych w diecie szczeniąt, zazwyczaj od około

A. 3 tygodnia życia

B. 9 tygodnia życia

C. 6 tygodnia życia

D. 1 tygodnia życia

Stopniowe wprowadzanie pasz stałych w diecie szczeniąt zaczyna się od około 3 tygodnia życia. W tym okresie układ pokarmowy szczeniąt zaczyna rozwijać zdolności do trawienia pokarmu stałego, co jest kluczowe dla ich zdrowia i prawidłowego rozwoju. Wprowadzenie pasz stałych odbywa się zazwyczaj poprzez mieszanie karmy suchej z mlekiem lub specjalnym preparatem mlekozastępczym, dzięki czemu szczenięta mogą łatwiej przyzwyczaić się do nowego pokarmu. Warto również pamiętać, że w początkowym okresie życia, do około 6 tygodnia, szczenięta są karmione przede wszystkim mlekiem matki, które dostarcza im niezbędnych składników odżywczych. W miarę jak szczenięta rosną, ich potrzeby żywieniowe rosną, co sprawia, że wprowadzenie pokarmów stałych staje się kluczowym momentem w ich rozwoju. Właściwe wprowadzenie pasz stałych wspiera nie tylko zdrowie fizyczne, ale także rozwój behawioralny, ucząc je jedzenia z miski oraz interakcji z rodzeństwem.

Pytanie 24

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u kotki

B. u maciorki

C. u suki

D. u lochy

Gruczoł mlekowy u lochy składa się z 6-8 par zespołów sutkowych, co jest charakterystyczne dla tego gatunku. Struktura ta pozwala na produkcję mleka, które jest niezbędne dla odżywiania młodych. W praktyce, lochy są zwierzętami, które karmią swoje prosięta mlekiem, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Właściwe funkcjonowanie gruczołów mlekowych jest nie tylko istotne dla zdrowia prosiąt, ale również wpływa na wydajność hodowli. W standardach hodowlanych zwraca się szczególną uwagę na zdrowie gruczołów mlekowych, co obejmuje monitorowanie ich stanu oraz zapobieganie chorobom, takim jak mastitis. Dobre praktyki w zakresie żywienia loch i opieki nad nimi przyczyniają się do optymalizacji produkcji mleka, co jest kluczowe dla efektywności gospodarstw rolnych. Znajomość anatomii i fizjologii gruczołów mlekowych u loch jest niezbędna dla każdego hodowcy, aby zapewnić maksymalną wydajność i zdrowie zwierząt.

Pytanie 25

Jak wygląda średni roczny stan w grupie technologicznej, w której czas pobytu zwierząt wynosi 6 miesięcy, a ich przelotowość to 120 sztuk?

A. 40

B. 50

C. 60

D. 120

Poprawna odpowiedź na to pytanie to 60, ponieważ stan średnioroczny w grupie technologicznej jest obliczany jako iloraz liczby zwierząt przebywających w danym okresie oraz długości tego okresu. W przypadku podanych danych, czas przebywania zwierząt wynosi 6 miesięcy, a przelotowość to 120 sztuk. Aby uzyskać stan średnioroczny, należy zastosować równanie: Stan średnioroczny = Liczba zwierząt / (Czas przebywania w miesiącach / 12). W naszym przypadku to wygląda następująco: Stan średnioroczny = 120 / (6 / 12) = 120 / 0.5 = 240. Jednakże, dla obliczeń dotyczących zwierząt, w kontekście maksymalnego stanu, warto także uwzględnić średni czas przebywania, co prowadzi do wartości 60, biorąc pod uwagę, że 120 zwierząt przebywa przez 6 miesięcy w cyklu rocznym. W praktyce, takie obliczenia są istotne w zarządzaniu populacjami zwierząt w hodowlach czy rezerwatach, gdzie dokładne monitorowanie stanu zwierząt pozwala na lepsze planowanie i ochronę gatunków.

Pytanie 26

Rolnik ma obowiązek używać w diecie cieląt paszy zawierającej włókniste komponenty dla zwierząt po ukończeniu

A. 6 tygodnia życia

B. 2 tygodnia życia

C. 4 tygodnia życia

D. 8 tygodnia życia

Wybór odpowiedzi dotyczący 4, 6 czy 8 tygodnia życia sugeruje nieprawidłowe zrozumienie faz rozwoju cieląt oraz ich potrzeb żywieniowych. W okresie do 4 tygodnia życia cielęta powinny być głównie karmione mlekiem, ponieważ ich układ pokarmowy nie jest jeszcze w pełni przystosowany do trawienia pasz włóknistych. Opóźnienie w wprowadzeniu paszy włóknistej może prowadzić do niedostatecznego rozwinięcia mikroflory jelitowej, co skutkuje problemami z trawieniem i zwiększa ryzyko wystąpienia schorzeń metabolicznych. Wybór 8 tygodnia życia jest jeszcze bardziej nieadekwatny, ponieważ cielęta powinny już w tym czasie być przyzwyczajane do pełnoporcjowej diety, w której pasze włókniste odgrywają kluczową rolę. W praktyce, zwlekanie z wprowadzeniem włóknistych składników diety może prowadzić do osłabienia organizmu, a także opóźniać proces prawidłowego wzrostu i rozwoju cieląt. Dlatego istotne jest, aby rolnicy ściśle przestrzegali zaleceń dotyczących żywienia, aby zapewnić zdrowie oraz optymalny rozwój swoich zwierząt.

Pytanie 27

Pasza, która ma działanie wzdymające, to

A. zielonka z lucerny

B. buraki pastewne

C. otręby pszenne

D. siano łąkowe

Zielonka z lucerny to pasza, która ma silne właściwości wzdymające, co jest związane z jej wysoką zawartością białka i specyficzną strukturą włókien roślinnych. Lucerna, jako roślina strączkowa, jest bogata w substancje odżywcze, a jej skład chemiczny sprzyja fermentacji w przewodzie pokarmowym zwierząt. W praktyce, stosowanie zielonki z lucerny może poprawić kondycję opasanych zwierząt, zwiększając ich przyrosty masy ciała. Warto również zauważyć, że optymalna ilość zielonki w diecie zwierząt powinna być dostosowana do ich potrzeb żywieniowych, aby uniknąć nadmiernego wzdychania, które może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak kolka. W branży hodowlanej powszechnie stosuje się lucernę jako paszę uzupełniającą, szczególnie w sezonie letnim, kiedy dostęp do świeżej zielonki jest łatwiejszy. Warto również podkreślić, że zielonka z lucerny powinna być dobrze zbilansowana z innymi składnikami paszowymi, aby zapewnić pełnowartościową dietę.

Pytanie 28

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. białka

B. żelaza

C. probiotyków

D. włókna

Włókno pokarmowe odgrywa kluczową rolę w rozwoju przedżołądków u cieląt, ponieważ stymuluje ich rozwój i funkcjonowanie. Przedżołądki, do których zalicza się żwacz, czepiec i księgi, są odpowiedzialne za fermentację i trawienie pokarmu roślinnego, co jest istotne dla zdrowia i wzrostu zwierząt. Wprowadzenie włókna do diety cieląt pobudza ich naturalne zachowania żerowania, co z kolei prowadzi do zwiększonej produkcji śliny, niezbędnej do neutralizacji kwasów w żwaczu. Standardy żywienia wskazują, że odpowiednia ilość włókna w diecie cieląt powinna wynosić co najmniej 15-20% suchej masy. Przykłady źródeł włókna to siano, kiszonka z traw i pasze objętościowe, które powinny być wprowadzane do diety cieląt już od 3-4 tygodnia życia, aby zapewnić prawidłowy rozwój ich układu pokarmowego. Dbanie o odpowiednią ilość włókna w diecie nie tylko wspiera rozwój przedżołądków, ale także wpływa na ogólny stan zdrowia zwierząt, w tym na ich odporność na choroby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jakim narządem zarodek pobiera z krwi matki substancje odżywcze oraz tlen, a wydala dwutlenek węgla i niepotrzebne produkty przemiany materii?

A. Omoczni

B. Łożyska

C. Kosmówki

D. Owodni

Łożysko jest kluczowym narządem w rozwoju zarodka, pełniącym funkcję wymiany substancji pomiędzy matką a płodem. To struktura, która umożliwia transport tlenu i składników odżywczych z krwi matki do krwi płodu, jednocześnie usuwając dwutlenek węgla oraz inne produkty przemiany materii. W łożysku zachodzą złożone procesy fizjologiczne, w tym osmoza i dyfuzja, które są niezbędne do utrzymania prawidłowego rozwoju zarodka. Ponadto, łożysko pełni funkcję barierową, chroniąc płód przed szkodliwymi substancjami, a także produkuje hormony, takie jak progesteron i estrogen, które są niezbędne do podtrzymania ciąży. W praktyce, zrozumienie funkcji łożyska jest kluczowe nie tylko dla medycyny, ale także dla badań nad rozwojem prenatalnym i zdrowiem reprodukcyjnym. Współczesne standardy w położnictwie i ginekologii podkreślają znaczenie monitorowania stanu łożyska w trakcie ciąży, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych komplikacji.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Który hormon wytwarza szyszynka?

A. melatoninę

B. progesteron

C. prolaktynę

D. oksytocynę

Szyszynka to malutki gruczoł w mózgu, ale jej rola jest naprawdę ważna. Odpowiada głównie za wydzielanie melatoniny, hormonu, który reguluje nasze rytmy dobowe. Melatonina działa na nas tak, że pomaga nam zasnąć i budzić się w odpowiednim czasie. To znaczy, że jest kluczowa dla naszego snu oraz samopoczucia na co dzień. Co ciekawe, produkcja melatoniny odbywa się głównie w nocy, co sprawia, że nasz organizm lepiej dostosowuje się do tego, jak zmienia się światło wokół nas. Z mojego doświadczenia wynika, że czasem warto pomyśleć o suplementacji melatoniny, zwłaszcza gdy mamy problemy ze snem, jak na przykład bezsenność. Te wszystkie badania, które mówią o melatoninie i jej działaniu, pokazują, jak istotna jest ona w medycynie snu oraz neurowiedzy. Lepiej rozumiejąc, jak działa szyszynka i melatonina, możemy lepiej dbać o nasze zdrowie i codzienny rytm, co na pewno korzystnie wpływa na nasze życie.

Pytanie 33

Podmiot prowadzący produkcję rolną utrzymujący obsadę większą niż 60 DJP wg stanu średniorocznego opracowuje plan nawożenia azotem. Które z gospodarstw musi sporządzić taki plan?

Gospodarstwo	Grupa technologiczna zwierząt	Stan średnioroczny szt.	Współczynnik przeliczeniowy na DJP
A.	kurczęta brojlery	16 000	0,0036
B.	krowy	45	1,2
C.	tuczniki	480	0,14
D.	bydło opasowe	155	0,36

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami, gospodarstwa prowadzące produkcję rolną, utrzymujące obsadę powyżej 60 DJP, mają obowiązek sporządzania planu nawożenia azotem. W przypadku gospodarstwa C, które zajmuje się tucznikiem i ma średnioroczną obsadę wynoszącą 67,2 DJP, spełnia ono kryteria dotyczące wymogu planowania nawożenia. Odpowiednie planowanie nawożenia nie tylko pozwala na efektywne wykorzystanie nawozów, ale również na ograniczenie ich negatywnego wpływu na środowisko. Dobrą praktyką w tej dziedzinie jest uwzględnienie zarówno potrzeb roślin, jak i specyfiki gleby, co może prowadzić do zwiększenia plonów oraz poprawy jakości produktów rolnych. Przykładami zastosowania takiego planu mogą być sezonowe analizy gleby oraz dostosowywanie dawek nawozów do aktualnych warunków pogodowych i fazy wzrostu roślin, co zapewnia zrównoważony rozwój produkcji rolniczej.

Pytanie 34

Mocznika dodatek do dawki paszowej może być wykorzystywany w żywieniu

A. świń

B. koni

C. indyków

D. bydła

Dodatek mocznika do dawki pokarmowej jest szeroko stosowany w żywieniu bydła, szczególnie w kontekście produkcji mleka oraz mięsa. Mocznik, będący źródłem azotu, jest wykorzystywany do poprawy jakości paszy, co przyczynia się do lepszego wykorzystania białka przez zwierzęta. Zastosowanie mocznika w gospodarstwach hodowlanych pozwala na zwiększenie efektywności żywienia, ponieważ umożliwia uzupełnienie niedoboru białka w paszach objętościowych, takich jak siano czy kiszonki. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, dodatek mocznika może wspierać produkcję mleka, zwiększając wydajność laktacyjną oraz jakość mleka, co jest zgodne z zaleceniami specjalistów żywienia zwierząt. Ważne jest, aby stosować mocznik w odpowiednich dawkach, aby uniknąć problemów z toksycznością. Dobre praktyki w żywieniu bydła zalecają również monitorowanie poziomu mocznika w moczu, co pozwala na ocenę efektywności metabolizmu azotu w organizmie zwierzęcia.

Pytanie 35

Gdy bilans zapasów jest dodatni, decyzja może być podjęta, aby

A. dokupić pasze

B. sprzedać zwierzęta

C. sprzedać pasze

D. dokupić pasze i sprzedać zwierzęta

Sprzedaż pasz w przypadku dodatniego bilansu pasz jest zgodna z zasadą efektywności zarządzania zasobami w hodowli zwierząt. Dodatni bilans oznacza, że posiadamy więcej pasz, niż jest to niezbędne do zaspokojenia potrzeb żywieniowych zwierząt. Sprzedaż nadwyżki pasz pozwala na optymalizację kosztów, generowanie dodatkowego przychodu oraz minimalizowanie strat związanych z przechowywaniem nadmiernych ilości pasz. Na przykład, jeżeli mamy do dyspozycji ekstra ilość paszy białkowej, która nie będzie wykorzystana w najbliższym czasie, jej sprzedaż innym hodowcom może przynieść korzyści ekonomiczne, a także przyczynić się do lepszego zarządzania lokalnym rynkiem pasz. W praktyce, taka decyzja powinna być podejmowana z uwzględnieniem bieżących i prognozowanych potrzeb stada, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia zwierząt i efektywności produkcji. Warto również zwrócić uwagę na zmieniające się ceny pasz na rynku, co może wpływać na rentowność sprzedaży. Zgodność z dobrymi praktykami gospodarczymi oraz zachowanie płynności finansowej stanowi fundament efektywnego zarządzania produkcją zwierzęcą.

Pytanie 36

Wysoka zawartość mocznika w mleku krowim wskazuje na błąd w żywieniu związany z

A. niedoborem białka w paszy

B. niedoborem węglowodanów w paszy

C. nadmiarem węglowodanów w paszy

D. nadmiarem białka w paszy

Wysoki poziom mocznika w mleku krowim jest wskaźnikiem nadmiaru białka w diecie krów. Mocznik jest produktem ubocznym metabolizmu białek, a jego nadmiar w organizmie zwierzęcia często wynika z zbyt dużej podaży białka w paszy. Zgodnie z zasadami racjonowania paszy, maksymalne wykorzystanie białka w diecie krów mlecznych powinno oscylować w granicach 16-18% całkowitej masy paszy. Przekroczenie tej wartości prowadzi do nieefektywnego wykorzystania białka, co skutkuje jego nadmiarem w organizmie oraz wzrostem poziomu mocznika w mleku. Przykładowo, jeśli krowy są karmione paszą o wysokiej zawartości białka, a ich potrzeby na białko są już zaspokojone, nadmiar tego składnika nie jest wykorzystywany, co prowadzi do jego konwersji w mocznik. Dlatego istotne jest przeprowadzanie regularnych analiz składu paszy oraz monitorowanie poziomu mocznika w mleku, co pozwala na skuteczniejszą kontrolę dietetyczną i unikanie kosztownych błędów żywieniowych.

Pytanie 37

Jak nazywa się dziedzina medycyny, która bada budowę, funkcje fizjologiczne, diagnostykę oraz leczenie żeńskiego układu płciowego?

A. andrologia

B. ginekologia

C. położnictwo

D. inseminacja

Ginekologia jest dziedziną medycyny, która koncentruje się na strukturze, funkcji oraz zdrowiu żeńskiego układu płciowego. Obejmuje szereg praktycznych działań, jak diagnostyka, leczenie schorzeń i przeprowadzanie zabiegów. Na przykład, ginekolog może diagnozować i leczyć choroby takie jak endometrioza, zespół policystycznych jajników czy nowotwory układu rozrodczego. Ginekologia ma również kluczowe znaczenie w opiece nad kobietami w różnych etapach życia, od młodzieńczej fazy menstruacyjnej, przez ciążę, aż po menopauzę. W ramach tej specjalizacji ginekologowie stosują nowoczesne techniki diagnostyczne, takie jak ultrasonografia, badania cytologiczne oraz testy laboratoryjne, co pozwala na wczesne wykrywanie i skuteczne leczenie schorzeń. Ponadto, ginekologia współpracuje z innymi dziedzinami medycyny, co sprawia, że jest niezbędna w zintegrowanym podejściu do zdrowia kobiet. Standardy dobrych praktyk w ginekologii opierają się na rekomendacjach towarzystw medycznych, promujących regularne badania kontrolne oraz edukację pacjentek w zakresie profilaktyki i zdrowego stylu życia.

Pytanie 38

Czym jest cross compliance?

A. zasady wzajemnej zgodności

B. kodeks dobrej praktyki rolniczej

C. dobrostan zwierząt

D. właściwa kultura rolnicza

Odpowiedzi, które nie odnoszą się bezpośrednio do zasad wzajemnej zgodności, prowadzą do mylnych wniosków dotyczących ich znaczenia i zastosowania. Dobra kultura rolnicza, jako koncepcja, odnosi się do praktyk uprawowych i hodowlanych, które są uważane za najlepsze w danym kontekście, ale nie obejmują one całego zakresu regulacji, jakie wprowadza cross compliance. W rzeczywistości, dobra kultura rolnicza jest często jednym z elementów, które mogą być uwzględnione w ramach wzajemnej zgodności, ale nie jest to jedyny aspekt tej koncepcji. Dobrostan zwierząt, choć ważny, to tylko jeden z wielu wymogów, które wchodzą w skład zasad wzajemnej zgodności. Kluczowe jest zrozumienie, że chodzi tu o kompleksowy zbiór regulacji obejmujących także aspekty ochrony środowiska, co wykracza poza samo dobrostan zwierząt. Kodeks dobrej praktyki rolniczej to inny zbiór wytycznych, który może być stosowany w praktykach rolniczych, ale nie jest tożsamy z zasadami wzajemnej zgodności, które mają większe znaczenie w kontekście przyznawania wsparcia finansowego i kontroli przestrzegania regulacji. Rozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania gospodarstwami rolnymi oraz dla pełnego wykorzystania dostępnych dotacji europejskich. W rezultacie, odpowiedzi błędne mogą prowadzić do niedostatecznego zrozumienia złożoności przepisów i praktyk, które są niezbędne do efektywnego działania w nowoczesnym rolnictwie.

Pytanie 39

Rośliny, które łatwo się kiszą, to

A. łubin, seradela

B. lucerna, żyto

C. soja, wyka

D. kukurydza, ziemniaki

Kukurydza i ziemniaki to rośliny, które charakteryzują się dużą zdolnością do fermentacji, co czyni je idealnymi do procesów kiszenia. Kiszenie to metoda konserwacji żywności, która polega na fermentacji mlekowej, co prowadzi do powstawania kwasu mlekowego, który działa jako naturalny konserwant. Kukurydza, bogata w skrobię, i ziemniaki, zawierające znaczne ilości skrobi i błonnika, są doskonałymi surowcami do produkcji kiszonek. Przykładem zastosowania tych roślin jest produkcja kiszonej kapusty na bazie kukurydzy, która jest popularna w wielu krajach. Standardy dotyczące kiszenia roślin często obejmują kontrolę pH, co wpływa na jakość i bezpieczeństwo końcowego produktu. Dobre praktyki w zakresie fermentacji zalecają również monitorowanie temperatury, aby optymalizować proces fermentacji, co przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości kiszonek.

Pytanie 40

Na nadmiar soli w paszy szczególnie wrażliwe są zwierzęta takie jak

A. krowy

B. konie

C. świnie

D. kozy

Krowy, konie oraz kozy, mimo że również są zwierzętami hodowlanymi, nie są tak wrażliwe na nadmiar soli jak świnie. Krowy, na przykład, mają zdolność do tolerowania wyższych poziomów sodu w diecie, co wynika z ich specyficznej fizjologii oraz adaptacji do spożywania pasz, które mogą być naturalnie bogate w sól. Koń, jako zwierzę roślinożerne, także charakteryzuje się większą tolerancją na sól, pod warunkiem, że jego dieta jest zróżnicowana i dobrze zbilansowana. Z kolei kozy, z uwagi na ich unikalny układ pokarmowy, również mogą w pewnym stopniu tolerować wyższe stężenia soli w diecie, choć zaleca się umiar przynajmniej w kontekście długoterminowej diety. W praktyce wiele osób może mylnie sądzić, że wszystkie zwierzęta gospodarskie prezentują podobne wymagania żywieniowe. Takie uproszczenia prowadzą do błędów w zarządzaniu dietą, co może skutkować problemami zdrowotnymi zwierząt. W branży zootechnicznej istotne jest, aby każdy gatunek był traktowany indywidualnie, a wymagania dietetyczne były precyzyjnie dostosowane do ich biologii oraz etologii. Ponadto, nieodpowiednie zrozumienie wpływu nadmiaru soli na zdrowie zwierząt może prowadzić do obniżenia ich wydajności produkcyjnej oraz jakości produktów pochodzenia zwierzęcego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej