Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik inżynierii sanitarnej
Kwalifikacja: BUD.09 - Wykonywanie robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 11:20
Data zakończenia: 19 maja 2025 11:27

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W instalacjach gazowych do łączenia stalowych rur o średnicy DN 100 wykorzystuje się połączenia

A. gwintowe

B. lutowane

C. spawane

D. zgrzewane

Połączenia spawane w instalacjach gazowych są najczęściej stosowanym rozwiązaniem dla rur stalowych o średnicy DN 100. Takie połączenia zapewniają wysoką wytrzymałość mechaniczną oraz szczelność, co jest szczególnie istotne w kontekście transportu gazu. W procesie spawania dochodzi do fuzji materiału w miejscu połączenia, co eliminuje potencjalne nieszczelności, które mogłyby wystąpić w innych metodach łączenia. Przykładem mogą być rury stosowane w gazociągach, gdzie każdy element musi wytrzymać wysokie ciśnienia oraz zmienne warunki atmosferyczne. Dobre praktyki w branży wymagają, aby połączenia spawane były realizowane zgodnie z normami PN-EN ISO 15614-1, co zapewnia ich odpowiednią jakość oraz bezpieczeństwo użytkowania. Ponadto, spawanie pozwala na uzyskanie estetycznych i trwałych połączeń, co również ma znaczenie w kontekście wizualnym oraz konserwacyjnym instalacji.

Pytanie 2

Rury PE lub inne materiały mogą być używane do konstrukcji sieci gazowej?

A. polipropylenowe

B. stalowe ocynkowane

C. stalowe czarne

D. polibutylenowe

Rury stalowe czarne to niekwestionowany wybór, jeśli chodzi o budowę sieci gazowych. Są naprawdę wytrzymałe i radzą sobie nawet w trudnych warunkach. Mają wysoką odporność na ciśnienie, co jest mega istotne w tym przypadku. Takie rury najczęściej robi się z dobrej jakości stali węglowej i są zgodne z różnymi normami, na przykład PN-EN 10255. Można je łatwo łączyć tradycyjnymi metodami spawania, co daje pewność, że połączenia będą szczelne i trwałe. W instalacjach podziemnych, gdzie rury muszą wytrzymać różne obciążenia oraz korozję, czarne stalowe sprawdzają się znakomicie. Fajnie, że można je dodatkowo zabezpieczyć powłokami bitumicznymi, dzięki czemu są jeszcze trwalsze. W moim odczuciu, to świetny wybór, bo nie tylko są praktyczne, ale i spełniają wymagania bezpieczeństwa, co w branży gazowej jest kluczowe.

Pytanie 3

Kluczowymi składnikami studzienki rewizyjnej są: pokrywa, trzon studzienki oraz

A. mufa

B. kineta

C. wywiewka

D. redukcja

Kineta, będąca jednym z podstawowych elementów studzienki rewizyjnej, pełni kluczową rolę w zapewnieniu odpowiedniego odprowadzania wód deszczowych oraz innych cieczy w systemach kanalizacyjnych. Oprócz trzonu studzienki i pokrywy, kineta jest istotnym elementem, który umożliwia swobodny przepływ wody i zapobiega jej gromadzeniu się w okolicy studzienki. W praktyce kinety są projektowane z uwzględnieniem odpowiednich norm dotyczących przepływu, takich jak PN-EN 1433, która reguluje wymagania dla systemów odwodnienia liniowego. Zastosowanie kinety w studzienkach rewizyjnych ogranicza ryzyko zatkania systemu oraz zwiększa efektywność odprowadzania wód. Przykładem zastosowania kinety może być ich użycie w projektach budowlanych, gdzie odpowiednie zaprojektowanie systemu odwadniającego wpływa na stabilność konstrukcji oraz minimalizację ryzyka powodzi. Ponadto, kinety często współpracują z innymi elementami systemu, takimi jak rury odpływowe, co potwierdza ich znaczenie w całościowym funkcjonowaniu infrastruktury hydrotechnicznej.

Pytanie 4

W jakiej metodzie przeprowadza się łączenie przewodów miedzianych z dolnymi zaworami grzejnikowymi?

A. Lutowania na miękko

B. Lutowania na twardo

C. Zaciskania przez skręcanie

D. Zaprasowywania

Lutowanie na twardo to technika, która polega na łączeniu metali poprzez ich topnienie i wprowadzenie stopu spawalniczego o wyższej temperaturze topnienia, co czyni ją nieoptymalną w przypadku podłączenia przewodów miedzianych do grzejników. Mimo że lutowanie na twardo może zapewnić trwałe połączenie, wymaga ono precyzyjnego podgrzewania oraz zastosowania odpowiednich materiałów lutowniczych, co zwiększa czas i koszty wykonania. Dodatkowo, w kontekście instalacji grzewczych, lutowanie może stwarzać ryzyko powstawania miejscowych deformacji na skutek wysokiej temperatury, co może negatywnie wpływać na szczelność i wydajność systemu. Lutowanie na miękko, mimo że jest łatwiejsze i tańsze, również nie jest zalecane do tego celu, ponieważ jego wytrzymałość na wysokie ciśnienia i temperatury jest ograniczona. Zaprasowywanie to metoda, która polega na mechanicznej deformatycji materiału, co w przypadku miedzi może prowadzić do osłabienia struktury. Wszystkie te metody, choć mają swoje zastosowania, w kontekście podłączeń przewodów miedzianych do dolnych grzejnikowych zaworów przyłączeniowych nie dorównują efektywności i niezawodności zaciskania przez skręcanie, które jest najlepszym rozwiązaniem w tym przypadku.

Pytanie 5

Czy przewody gazowe wykonane z miedzi mogą być łączone przy użyciu technologii

A. zgrzewania

B. lutowania miękkiego

C. klejenia

D. zaprasowywania promieniowego

Lutowanie miękkie, zgrzewanie oraz klejenie są metodami, które nie są odpowiednie do łączenia miedzianych przewodów w instalacjach gazowych, z kilku kluczowych powodów. Lutowanie miękkie, choć powszechnie stosowane w różnych zastosowaniach, wymaga wysokotemperaturowego procesu, który może osłabić strukturę materiału, a także nie zapewnia odpowiedniej szczelności w kontekście gazów. Z kolei zgrzewanie, które polega na łączeniu materiałów pod wpływem wysokiej temperatury i ciśnienia, jest techniką stosowaną głównie w metalach o dużej grubości, a nie w cienkowarstwowych przewodach gazowych. Metoda ta może prowadzić do deformacji i osłabienia łączenia, co jest niedopuszczalne w zastosowaniach gazowych, gdzie nieszczelności mogą stwarzać poważne zagrożenia. Klejenie, mimo że może wydawać się atrakcyjną alternatywą ze względu na łatwość aplikacji, nie jest w stanie zapewnić trwałej i szczelnej więzi w wymagających warunkach, takich jak zmiany ciśnienia i temperatury w instalacjach gazowych. Wybór niewłaściwej metody łączenia może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym wycieków gazu, co w skrajnych przypadkach może zagrażać bezpieczeństwu ludzi oraz mienia. Dlatego kluczowe jest, aby w instalacjach gazowych stosować metody uznawane za standardowe i bezpieczne, takie jak zaprasowywanie promieniowe, które zapewnia nie tylko trwałość, ale i pełną szczelność połączeń.

Pytanie 6

System kanalizacyjny składa się z rur ceramicznych o wewnętrznej średnicy 600 mm i jest umieszczony na warstwie piasku. Jaka jest grubość tej warstwy, jeśli stanowi ona 25% średnicy systemu kanalizacyjnego?

A. 10 cm

B. 25 cm

C. 20 cm

D. 15 cm

W przypadku błędnych odpowiedzi, często pojawiają się różne nieporozumienia związane z obliczeniami procentowymi lub samego pojęcia podsypki. Na przykład, wybór 20 cm może wynikać z przekonania, że większa grubość podsypki zapewni lepszą stabilność, co jednak jest nieprawdziwym założeniem. Nadmierna grubość może prowadzić do niepotrzebnych kosztów materiałowych oraz trudności w montażu. Odpowiedź 10 cm może sugerować niepełne zrozumienie istoty procentowego obliczenia, ponieważ 10 cm to zaledwie 16,67% średnicy, co nie spełnia wymogu 25%. Odpowiedź 25 cm, z kolei, może wskazywać na błędne przeliczenie lub zrozumienie, gdzie nie uwzględniono, że grubość podsypki powinna być proporcjonalna do średnicy rury, a nie jej przekroczeniem. Tego typu myślenie może prowadzić do poważnych błędów konstrukcyjnych, które w dłuższej perspektywie mogą skutkować awarią systemu kanalizacyjnego. Dlatego ważne jest, aby przy obliczeniach opierać się na ścisłych zasadach matematycznych oraz normach budowlanych, które regulują takie kwestie, aby uniknąć nieporozumień i błędów w projektach budowlanych.

Pytanie 7

Przy przeprowadzaniu testu szczelności wodą zimną instalacji grzewczej należy stosować manometr tarczowy z cechowaniem, którego zakres przekracza ciśnienie próbne o

A. 25%

B. 20%

C. 10%

D. 50%

Wybór manometru tarczowego o zakresie większym od ciśnienia próbnego o 50% jest zgodny z zaleceniami dotyczącymi badań szczelności instalacji grzewczych. Zgodnie z normą PN-EN 12828, manometry powinny mieć zakres, który umożliwia dokładne pomiary bez ryzyka jego uszkodzenia. Jeśli ciśnienie próbne wynosi na przykład 1 bar, to manometr powinien mieć zakres nie mniejszy niż 1,5 bara, co odpowiada 50% przekroczeniu ciśnienia próbnego. Taki dobór manometru zapewnia, że nie tylko pomiary są dokładne, ale także chroni urządzenie przed ewentualnym uszkodzeniem podczas badań. Przykładem zastosowania może być instalacja w budynku użyteczności publicznej, gdzie zachowanie odpowiednich norm jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników. Dobrze dobrany manometr ma również wpływ na jakość przeprowadzanych prób, co ma znaczenie w kontekście późniejszej eksploatacji systemu grzewczego oraz jego efektywności energetycznej.

Pytanie 8

W celu dezynfekcji rury wodociągowej należy wykorzystać roztwór chlorku

A. wapnia

B. glinek

C. ferro

D. saletra

Roztwór wapnia jest powszechnie stosowany do dezynfekcji przewodów wodociągowych z uwagi na jego właściwości biobójcze oraz zdolność do neutralizowania zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Wapń, w postaci tlenku wapnia (CaO) lub wodorotlenku wapnia (Ca(OH)2), ma zdolność do zabijania bakterii i wirusów oraz usuwania osadów organicznych, co czyni go idealnym środkiem w procesach uzdatniania wody. Przy dezynfekcji należy stosować odpowiednie stężenia roztworu, by zapewnić skuteczność działania, jednocześnie minimalizując ryzyko korozji materiałów, z których wykonane są rury. Dobre praktyki branżowe, takie jak te zawarte w normach PN-EN 806 oraz PN-EN 1717, podkreślają znaczenie używania substancji chemicznych, które nie tylko dezynfekują, ale również są bezpieczne dla zdrowia ludzi i środowiska. Wapń jest często stosowany w stacjach uzdatniania wody, gdzie skutecznie usuwa zanieczyszczenia oraz poprawia jakość dostarczanej wody pitnej.

Pytanie 9

Systemy alarmowe montowane w rurach preizolowanych pozwalają na ocenę

A. wielkości strat cieplnych na rurach

B. szybkości obiegu czynnika grzewczego

C. poziomu ciśnienia roboczego

D. stanu zwilżenia rur i ich połączeń

Zarówno wartości ciśnienia roboczego, jak i wysokość strat cieplnych na przewodach, chociaż istotne, nie są bezpośrednio monitorowane przez systemy alarmowe w rurach preizolowanych. Ciśnienie robocze jest ważnym parametrem w instalacjach hydraulicznych i grzewczych, jednak nie jest to właściwość, która jest kontrolowana przez system alarmowy. Zazwyczaj do monitorowania ciśnienia stosuje się manometry oraz czujniki ciśnienia, które są zintegrowane z systemem zarządzania budynkiem, a nie bezpośrednio z alarmami. Z kolei wysokość strat cieplnych na przewodach można oszacować na podstawie różnicy temperatur oraz właściwości materiałów, ale nie jest to funkcjonalność alarmów, które koncentrują się na wykrywaniu problemów związanych z wilgocią. Oprócz tego prędkość przepływu czynnika grzejnego, chociaż ważna dla określenia wydajności systemu, również nie jest monitorowana przez systemy alarmowe w rurach preizolowanych. W praktyce, błędy myślowe mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków — użytkownicy mogą nie dostrzegać specyfiki funkcji systemów alarmowych i ich ograniczeń. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie parametry są rzeczywiście monitorowane w kontekście preizolowanych rur, aby skutecznie zarządzać instalacjami i identyfikować potencjalne zagrożenia.

Pytanie 10

W przypadku ogrzewania podłogowego, aby zapobiec pęknięciom na działającej powierzchni grzewczej, należy zastosować

A. styropian

B. jastrych

C. dylatację

D. spinki

Dylatacja to technika stosowana w budownictwie, która ma na celu minimalizację wpływu zmian temperatury oraz wilgotności na materiały budowlane. W kontekście ogrzewania podłogowego, dylatacja jest kluczowym elementem, który zapobiega powstawaniu pęknięć w jastrychu lub innych materiałach wykończeniowych. Zastosowanie dylatacji pozwala na swobodne rozszerzanie się i kurczenie materiałów pod wpływem ciepła oraz zmiennych warunków atmosferycznych. Praktycznym przykładem może być wprowadzenie specjalnych szczelin dylatacyjnych w miejscach, gdzie różne materiały spotykają się, takie jak krawędzie pomieszczeń czy w strefach przejść między różnymi powierzchniami. Zgodnie z normami budowlanymi, dylatacje powinny być umieszczane co określoną długość, w zależności od rodzaju zastosowanych materiałów oraz warunków eksploatacji. Stosowanie dylatacji w systemach ogrzewania podłogowego zapewnia trwałość i estetykę podłogi, a także zmniejsza ryzyko kosztownych napraw związanych z uszkodzeniami mechanicznymi.

Pytanie 11

Częścią systemu kanalizacji, w której zainstalowane jest zamknięcie hydrodynamiczne, zapobiegające migracji gazów oraz nieprzyjemnych odorów z systemu kanalizacyjnego do otoczenia, jest

A. wpust podłogowy

B. zasuwa burzowa

C. syfon kanalizacyjny

D. zawór napowietrzający

Syfon kanalizacyjny jest kluczowym elementem systemu kanalizacyjnego, który pełni istotną rolę w zapobieganiu przedostawaniu się gazów i nieprzyjemnych zapachów z instalacji do pomieszczeń mieszkalnych. W jego konstrukcji znajduje się woda, która działa jak bariera, zatrzymując gazy i zapachy, a jednocześnie pozwalając na swobodne odprowadzenie ścieków. Przykładem zastosowania syfonów są umywalki, zlewy oraz toalety, gdzie są one niezbędne do prawidłowego funkcjonowania instalacji. Zgodnie z normami budowlanymi, syfony powinny być regularnie sprawdzane i konserwowane, aby upewnić się, że nie doszło do ich zapchania ani wyparowania wody, co mogłoby prowadzić do problemów z nieprzyjemnymi zapachami. Właściwe zainstalowanie i utrzymanie syfonów jest zatem kluczowe dla zachowania higieny i komfortu w budynkach, zgodnie z dobrymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 12

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe jest wykorzystywane w systemie grzewczym?

A. aerometr

B. higrometr

C. manometr

D. flusometr

Manometr to urządzenie kontrolno-pomiarowe, które służy do pomiaru ciśnienia w instalacjach grzewczych. W kontekście systemów grzewczych, manometry umożliwiają kontrolowanie ciśnienia wody, co jest kluczowe dla prawidłowego działania układów grzewczych oraz zapobiegania uszkodzeniom systemu. Na przykład, podwyższone ciśnienie może prowadzić do wycieków lub uszkodzeń elementów instalacji, takich jak grzejniki czy rury. Standardy branżowe, takie jak normy EN 837-1 dotyczące manometrów, określają wymagania dotyczące ich konstrukcji oraz dokładności pomiaru. Użycie manometru w praktyce pozwala na bieżąco monitorować i regulować ciśnienie, co przekłada się na efektywność energetyczną systemu grzewczego oraz komfort cieplny w budynkach. Warto także wspomnieć o znaczeniu regularnej kalibracji manometrów, aby zapewnić wiarygodność pomiarów w długim okresie eksploatacji.

Pytanie 13

Jakie będą wydatki na zakup rur do budowy 150 m sieci kanalizacyjnej z rur PP Ø400, jeśli cena segmentu rury o długości 3 m wynosi 500 zł?

A. 25000 zł

B. 1200 zł

C. 1500 zł

D. 75000 zł

Koszt zakupu przewodów do wykonania 150 m sieci kanalizacyjnej z rur PP Ø400 można obliczyć, dzieląc całkowitą długość sieci przez długość jednego odcinka rury oraz mnożąc przez cenę jednego odcinka. W tym przypadku długość sieci wynosi 150 m, a długość jednego odcinka to 3 m, co oznacza, że potrzebujemy 150 m / 3 m = 50 odcinków. Każdy odcinek kosztuje 500 zł, więc całkowity koszt to 50 odcinków * 500 zł = 25000 zł. W praktyce, stosowanie rur PP (polipropylenowych) w instalacjach kanalizacyjnych jest powszechne ze względu na ich odporność na korozję i niską wagę, co ułatwia transport i montaż. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie dodatkowych kosztów związanych z instalacją, takich jak opłaty za wykonanie wykopów czy montaż, co może wpłynąć na całkowity budżet projektu.

Pytanie 14

W wodach powierzchniowych mieszczą się wody

A. płynące

B. gruntowe

C. wgłębne

D. zaskórne

Wody powierzchniowe to ogół wód, które znajdują się na powierzchni ziemi. Do tej kategorii zaliczają się rzeki, jeziora, stawy oraz wody w innych zbiornikach, które są bezpośrednio dostępne dla środowiska. Woda płynąca, będąca poprawną odpowiedzią, odnosi się do tych zbiorników, które charakteryzują się ruchem wody, w tym rzekami, które są kluczowe dla ekosystemów lądowych oraz wodnych. Wody płynące mają istotne znaczenie dla transportu substancji odżywczych, regulacji klimatu oraz jako źródło wody pitnej. Przykładowo, rzeka Wisła w Polsce jest przykładem wody płynącej, która odgrywa zarówno rolę ekologiczną, jak i gospodarczą, wpływając na życie lokalnych społeczności. W kontekście zarządzania zasobami wodnymi, istotne jest monitorowanie jakości wód płynących oraz ich stanu, co jest regulowane przez standardy ochrony środowiska, takie jak Ramowa Dyrektywa Wodna Unii Europejskiej, która nakłada obowiązki na państwa członkowskie w zakresie ochrony wód powierzchniowych.

Pytanie 15

W instalacji kanalizacyjnej zawory wentylacyjne powinny być montowane

A. na przyłączu kanalizacyjnym

B. na podejściu kanalizacyjnym

C. na pionie kanalizacyjnym

D. na poziomie kanalizacyjnym

Zawory napowietrzające w instalacji kanalizacyjnej montuje się na pionie kanalizacyjnym, ponieważ ich głównym zadaniem jest zapobieganie powstawaniu podciśnienia w systemie. W momencie, gdy woda przepływa przez rury, może dojść do nagłych zmian ciśnienia, co może prowadzić do powstawania syfonów i nieprzyjemnych zapachów. Zawory te umożliwiają nawilżenie powietrza w instalacji, co pozwala na utrzymanie odpowiedniego poziomu ciśnienia. Przykładowo, w budynkach wielorodzinnych, gdzie instalacje kanalizacyjne są rozbudowane, zainstalowanie zaworów napowietrzających na pionie kanalizacyjnym zapewnia prawidłowy przepływ oraz minimalizuje ryzyko zatorów. Dobrym standardem jest stosowanie zaworów zgodnych z normą PN-EN 12056, która reguluje zasady projektowania i wykonania systemów kanalizacyjnych, w tym również wymagania dotyczące wentylacji. Dzięki tym rozwiązaniom użytkownicy mogą cieszyć się komfortem oraz bezpieczeństwem w codziennym użytkowaniu instalacji.

Pytanie 16

Ile wyniesie zgodnie z cennikiem koszt zakupu materiałów do wykonania sieci gazowej z rur PE DN 110, łączonych przez zgrzewanie doczołowe, jeżeli należy zakupić 100 m rury, 2 łuki elektrooporowe 30° i 2 trójniki redukcyjne 90°?

Cennik
Materiał	Cena jednostkowa
Rura PE 110 mm	80 zł/m
Łuk elektrooporowe 30°, 110 mm	90 zł/szt.
Trójnik redukcyjny 90° 110 × 90 × 110 mm	300 zł/szt.

A. 470 zł

B. 860 zł

C. 8 390 zł

D. 8 780 zł

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele osób może mieć trudności z poprawnym obliczeniem całkowitego kosztu zakupu materiałów. Odpowiedzi takie jak 860 zł, 8 390 zł oraz 470 zł wskazują na nieprawidłowe podejścia do obliczeń. Typowe błędy mogą wynikać z nieprawidłowego zsumowania kosztów poszczególnych elementów lub pominięcia ważnych składników, takich jak cena jednostkowa rury PE DN 110 czy też koszt łuków i trójników. Ponadto, niektórzy mogą nie uwzględniać różnicy w cenach poszczególnych materiałów, co prowadzi do znaczących różnic w szacunkach. Warto także zauważyć, że przy ustalaniu kosztów materiałów, ważne jest posługiwanie się wiarygodnym cennikiem, który odzwierciedla aktualne ceny rynkowe. W branży budowlanej powszechne jest stosowanie rozbudowanych arkuszy kalkulacyjnych do ścisłego monitorowania kosztów, co pozwala na lepsze zarządzanie budżetem. Zrozumienie, jak optymalnie obliczać koszty zakupów, jest kluczowe, aby uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz dostosować projekt do realiów finansowych. Niezastosowanie się do tych zasad może prowadzić do nieefektywnego gospodarowania środkami i zaburzyć harmonogram realizacji projektu.

Pytanie 17

Fragment instalacji przeznaczony do odprowadzania ścieków w kierunku przykanalika to

A. przewód odpływowy

B. ciąg kanalizacyjny

C. kanał pionowy

D. przyłącze do sieci kanalizacyjnej

Przewód odpływowy to naprawdę ważny element w całej instalacji sanitarnej. Jego główną rolą jest to, żeby ścieki z budynku trafiały do przykanalika, czyli takiego odcinka, który łączy nasz budynek z większą siecią kanalizacyjną. Warto zwrócić uwagę, że materiały, z których wykonuje się te przewody, powinny być zgodne z określonymi normami, takimi jak PN-EN 12056 i PN-EN 752. Dzięki temu mamy pewność, że wszystko działa, jak należy. No i pamiętaj, że przewody powinny być odpowiednio nachylone, żeby ścieki mogły sobie swobodnie płynąć i nie robiły zatorów. W praktyce to zależy od tego, jakie ścieki mamy, ale często spotyka się rury z PVC, PE albo żeliwa. W budynkach mieszkalnych najczęściej wybieramy rury PVC, bo są trwałe i odporne na korozję. Dobrze zaprojektowany przewód odpływowy ma ogromne znaczenie dla efektywności całego systemu kanalizacyjnego, a przy tym dba o nasze środowisko, bo źle działająca kanalizacja może zanieczyszczać wody gruntowe.

Pytanie 18

Wynik wstępnej kontroli szczelności instalacji wodociągowej z rur z tworzywa sztucznego uznaje się za pozytywny, gdy w ciągu 30 minut ciśnienie obniży się nie więcej niż o

A. 0,06 MPa

B. 0,60 MPa

C. 0,08 MPa

D. 0,80 MPa

Wynik wstępnej próby szczelności instalacji wodociągowej wykonanej z rur z tworzywa sztucznego uznaje się za pozytywny, gdy spadek ciśnienia nie przekracza 0,06 MPa w ciągu 30 minut. Taki próg jest zgodny z zaleceniami Polskich Norm (PN) oraz wytycznymi dostawców rur, które uwzględniają zarówno bezpieczeństwo, jak i efektywność działania systemów wodociągowych. Spadek ciśnienia na poziomie do 0,06 MPa oznacza, że instalacja jest szczelna, co jest kluczowe dla zapobiegania stratom wody oraz zanieczyszczeniu środowiska. W praktyce, ciśnienie podczas próby powinno być utrzymywane na poziomie nominalnym, a jego monitorowanie pozwala na szybką detekcję ewentualnych nieszczelności. Przykładem zastosowania tej wiedzy są budowy nowych instalacji wodociągowych, gdzie każda próba szczelności jest kluczowym etapem przed oddaniem systemu do użytku. Regularne przeprowadzanie takich prób w istniejących instalacjach również przyczynia się do ich długowieczności oraz minimalizowania kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 19

W instalacji systemu centralnego ogrzewania, zawór odcinający powinien być zainstalowany na rurze

A. bezpieczeństwa

B. odpowietrzającej

C. sygnalizacyjnej

D. wzbiorczej

Zawór odcinający montowany na rurze sygnalizacyjnej jest kluczowym elementem w instalacjach centralnego ogrzewania. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie odcięcia przepływu czynnika grzewczego w przypadku awarii lub konieczności przeprowadzenia prac konserwacyjnych. W praktyce, zawory te są często stosowane do monitorowania stanu instalacji oraz zarządzania przepływem, co jest zgodne z normami dotyczącymi bezpieczeństwa i efektywności energetycznej. Na przykład, podczas wymiany grzejnika, zawór odcinający pozwala na łatwe zatrzymanie obiegu ciepłej wody, co minimalizuje straty ciepła oraz ryzyko zalania. Dobrze zaprojektowana instalacja centralnego ogrzewania powinna zawierać takie zawory w strategicznych miejscach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Pozwala to także na szybsze diagnozowanie problemów w systemie oraz sprawniejsze ich rozwiązywanie, co ma znaczenie zarówno dla użytkowników, jak i dla serwisantów.

Pytanie 20

Jaką minimalną odległość od krawędzi wykopu o pionowych ściankach powinno się zachować przy składowaniu odkładu, jeśli ścianki wykopu są zabezpieczone, a obciążenie urobku uwzględnione w doborze zabezpieczeń?

A. 1,0 m

B. 0,8 m

C. 0,4 m

D. 0,6 m

Odległość gromadzenia odkładu od krawędzi wykopu jest kluczowym aspektem projektowania i realizacji prac ziemnych. Wybór 0,8 m, 0,4 m czy 1,0 m jako minimalnej odległości nie odpowiada rzeczywistym wymaganiom inżynieryjnym i normom bezpieczeństwa. Odpowiedzi te wynikają często z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących stabilności gruntów oraz obciążeń działających na obudowy wykopów. Zbyt mała odległość, jak w przypadku 0,4 m, może prowadzić do znacznego ryzyka osunięcia się urobku, co może zagrażać nie tylko stabilności wykopu, ale także bezpieczeństwu pracowników. Z kolei 0,8 m i 1,0 m, choć na pozór bezpieczniejsze, nie uwzględniają realnych warunków obciążeniowych, które są kluczowe dla obudowy. W obliczeniach dotyczących stabilności wykopów należy zawsze uwzględnić czynniki takie jak rodzaj gruntu, jego wilgotność, a także dodatkowe obciążenia, które mogą wynikać z gromadzenia urobku. Niekiedy w praktyce zdarza się, że osoby odpowiedzialne za projektowanie prac ziemnych mogą nie mieć pełnych informacji na temat lokalnych warunków gruntowych, co prowadzi do błędnych założeń dotyczących minimalnych odległości. Właściwe podejście do gromadzenia odkładów powinno opierać się na analizie geotechnicznej oraz normach branżowych, które jasno określają takie parametry, co w efekcie pozwala zapewnić bezpieczeństwo i stabilność całego systemu.

Pytanie 21

Aby podłączyć urządzenia gazowe do systemu gazowego, należy zastosować połączenia

A. zaprasowywane

B. spawane

C. gwintowane

D. lutowane na twardo

Połączenia gwintowane są najczęściej stosowanym rozwiązaniem przy przyłączaniu urządzeń gazowych do instalacji gazowej, co wynika z ich prostoty oraz efektywności. Takie połączenia umożliwiają łatwą instalację i demontaż, co jest szczególnie istotne w przypadku konserwacji i serwisowania urządzeń. Zgodnie z normami, połączenia te muszą zapewniać szczelność oraz wytrzymałość na ciśnienie robocze, dlatego odpowiednio dobiera się materiały oraz złączki. W praktyce najczęściej stosuje się rury z gwintem zewnętrznym i wewnętrznym, co pozwala na łatwe łączenie różnych elementów instalacji. Dodatkowo, w przypadku urządzeń gazowych, należy przestrzegać przepisów prawa budowlanego oraz norm branżowych, takich jak PN-EN 1775, które definiują wymagania dotyczące instalacji gazowych. W kontekście bezpieczeństwa, prawidłowe wykonanie połączeń gwintowanych jest kluczowe, aby uniknąć wycieków gazu, co mogłoby prowadzić do poważnych zagrożeń dla zdrowia i życia użytkowników.

Pytanie 22

Którą rurą wydostaje się na zewnątrz powietrze, które przechodzi z instalacji c.o. do otwartego naczynia wzbiorczego?

A. Wzbiorczą

B. Odpowietrzającą

C. Cyrkulacyjną

D. Sygnalizacyjną

Wybranie innej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie w zakresie funkcji i zastosowania poszczególnych rur w systemach centralnego ogrzewania. Rura sygnalizacyjna, choć może mieć zastosowanie w pewnych aspektach monitorowania systemu, nie jest przeznaczona do odprowadzania powietrza. Jej funkcja jest bardziej związana z przekazywaniem informacji o stanie systemu, a nie z jego fizycznym działaniem. Rura cyrkulacyjna również nie ma na celu odpowietrzania; jej głównym zadaniem jest umożliwienie cyrkulacji wody w obiegu grzewczym, co jest kluczowe dla efektywności ogrzewania, ale nie dla eliminacji powietrza. Ponadto, wybór rury wzbiorczej w tym kontekście również jest błędny, ponieważ ta rura służy do transportu wody z naczynia wzbiorczego do systemu, a nie do usuwania powietrza. Powszechnym błędem myślowym, który prowadzi do takich nieprawidłowych odpowiedzi, jest mylenie funkcji różnych elementów instalacji c.o. oraz brak zrozumienia, jak kluczowe jest odpowiednie odpowietrzanie dla prawidłowego funkcjonowania całego systemu. Dlatego też, znajomość funkcji rur i ich właściwego zastosowania jest niezbędna dla zapewnienia sprawności instalacji grzewczych.

Pytanie 23

Wskaż poprawną według technologii kolejność instalacji przewodów w systemie kanalizacyjnym, zaczynając od przykanalika.

A. Przewód poziomy główny oraz boczny, pion, podejście, przybory sanitarne

B. Przybory sanitarne, podejście, pion, przewód poziomy boczny oraz główny

C. Pion, przybory sanitarne, podejście, przewód poziomy boczny oraz główny

D. Przewód poziomy główny oraz boczny, pion, przybory sanitarne, podejście

Zgłoszona odpowiedź jest zgodna z najczęściej stosowanymi praktykami w zakresie montażu instalacji kanalizacyjnych. Proces montażu przewodów zaczyna się od podłączenia do przykanalika, skąd następnie prowadzi się przewody poziome, które mogą być zarówno główne, jak i boczne. Przewód poziomy główny zbiera ścieki z różnych punktów w budynku, natomiast przewody poziome boczne są używane do podłączania poszczególnych przyborów. Następnie, po zainstalowaniu poziomych przewodów, montuje się piony, które mają za zadanie transportować ścieki w górę do systemu kanalizacji. Pion jest kluczowym elementem, gdyż zapewnia odpowiedni przepływ wody i ścieków. Po zamontowaniu pionów można przystąpić do instalacji podejść, które łączą pion z poszczególnymi przyborami sanitarnymi, takimi jak umywalki, toalety czy prysznice. To podejście gwarantuje, że wszystkie odpady są właściwie kierowane do systemu kanalizacyjnego. Cały proces musi być zgodny z normami budowlanymi oraz zasadami hydrauliki, co zapewnia długotrwałą i bezawaryjną pracę systemu.

Pytanie 24

Jaką średnicę ma podejście kanalizacyjne dla zlewozmywaków?

A. 80 mm

B. 75 mm

C. 50 mm

D. 40 mm

Średnica podejścia kanalizacyjnego dla zlewozmywaków wynosi 50 mm, co jest zgodne z normami i zaleceniami w zakresie instalacji sanitarnych. Użycie rur o takim wymiarze zapewnia odpowiedni przepływ wody oraz skuteczne odprowadzanie ścieków, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu kanalizacyjnego. Rury o średnicy 50 mm są powszechnie stosowane w budownictwie mieszkaniowym oraz komercyjnym, co potwierdza ich efektywność i uniwersalność. Dla porównania, średnice mniejsze, jak 40 mm, mogą prowadzić do zatorów, ponieważ nie są w stanie pomieścić większej ilości wody i odpadów, zwłaszcza w przypadku zlewozmywaków, które często obsługują duże ilości wody. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 12056 dotyczące systemów kanalizacyjnych, podkreślają znaczenie właściwego doboru średnic rur, co wpływa na wydajność i trwałość instalacji. Dlatego stosowanie średnicy 50 mm w podejściach kanalizacyjnych jest najlepszym rozwiązaniem, które zapewnia długotrwałe i bezawaryjne działanie systemu.

Pytanie 25

Jaki rodzaj grzejnika można zainstalować w gabinecie zabiegowym o zwiększonej higienie?

A. Rurowy ożebrowany

B. Płytowy bez wewnętrznej płyty konwekcyjnej

C. Członowy aluminiowy

D. Konwektorowy

Jak dla mnie, płytowy grzejnik bez wewnętrznej płyty konwekcyjnej to naprawdę świetny wybór do takich miejsc jak gabinety zabiegowe. Jego budowa sprawia, że zbiera się tam znacznie mniej brudu i bakterii, co jest mega ważne, jeśli chodzi o higienę. Te grzejniki są często gładkie, a to ułatwia ich czyszczenie. No i brak tych dodatkowych elementów konwekcyjnych to też plus, bo też nie ma zbędnych miejsc, gdzie mogłyby się gromadzić zanieczyszczenia. W szpitalach czy klinikach widać, że używa się ich, żeby utrzymać optymalną temperaturę i nie mieć ryzyka kontaminacji. Oprócz tego, zgodnie z normami sanitarnymi, takie rozwiązania spełniają wymagania związane z łatwością utrzymywania czystości, co jest naprawdę kluczowe dla bezpieczeństwa pacjentów i personelu. Warto dodać, że te grzejniki są też bardzo efektywne energetycznie, co w dłuższym czasie może znacząco obniżyć koszty.

Pytanie 26

Jakiego typu armatury pomiarowej nie wykorzystuje się w systemach ciepłowniczych?

A. Manometr

B. Anemometr

C. Termometr oporowy

D. Termometr manometryczny

Anemometr to urządzenie do mierzenia prędkości i kierunku przepływu gazów, głównie powietrza. W sieciach ciepłowniczych jednak mamy do czynienia z wodą jako głównym medium, więc anemometr nie ma tam zastosowania. W tych systemach kluczowe jest śledzenie temperatury i ciśnienia, co robią inne przyrządy, jak termometry oporowe czy manometry. Na przykład, termometr oporowy działa na zasadzie zmiany oporu elektrycznego w związku z temperaturą, co daje nam dokładny pomiar temperatury w obiegu. Z kolei manometr sprawdza ciśnienie, a to jest naprawdę ważne, żeby systemy grzewcze działały jak należy i nie miały problemów. Więc w sumie, anemometr, mimo że jest przydatny w pomiarach gazów, nie nadaje się do używania w ciepłownictwie, dlatego Twoja odpowiedź jest poprawna.

Pytanie 27

Nadziemne instalacje ciepłownicze są montowane

A. w kanałach ciepłowniczych

B. na estakadach

C. na uchwytach i wspornikach

D. w wykopach

Odpowiedź 'na estakadach' jest prawidłowa, ponieważ nadziemne sieci ciepłownicze są projektowane i instalowane w taki sposób, aby zminimalizować wpływ na otaczające środowisko oraz zredukować ryzyko uszkodzeń. Estakady, będące konstrukcjami podtrzymującymi, pozwalają na umieszczenie rur w powietrzu, co znacznie ułatwia dostęp do nich w przypadku konserwacji i napraw. Ponadto, estakady eliminują ryzyko zakłóceń w ruchu drogowym oraz obiektach znajdujących się na poziomie gruntu. Przykładem zastosowania estakad są miejskie systemy ciepłownicze, które w wielu miastach świata są realizowane w taki sposób, by zintegrować je z istniejącą infrastrukturą. W szczególności w obszarach o dużym zagęszczeniu zabudowy, estakady pozwalają na efektywne zarządzanie przestrzenią oraz utrzymanie ciągłości dostaw ciepła, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej i inżynieryjnej.

Pytanie 28

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ minimalny spadek kanału o średnicy 0,4 m ogólnospławnej sieci kanalizacyjnej.

Dopuszczalne minimalne spadki kanałów ogólnospławnej sieci kanalizacyjnej
Średnica [m]	0,20	0,25	0,30	0,40	0,50	0,60	0,80
Spadek [‰]	9,2	6,7	5,3	3,6	2,7	2,1	1,5

A. 3,6 ‰

B. l,5 ‰

C. 2,7 ‰

D. 2,1 ‰

Poprawna odpowiedź wynosi 3,6 ‰, co stanowi minimalny spadek kanału o średnicy 0,4 m w ogólnospławnej sieci kanalizacyjnej. Taki spadek jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniego przepływu ścieków, aby uniknąć ich gromadzenia się w systemie, co mogłoby prowadzić do zatorów i problemów w funkcjonowaniu infrastruktury. Zgodnie z normami budowlanymi, minimalny spadek dla tego typu kanałów powinien wynosić co najmniej 3,6 ‰, co oznacza, że na każdy 1000 m długości kanału, spadek poziomu wody powinien wynosić minimum 3,6 m. W praktyce, takie wartości są stosowane w projektowaniu sieci kanalizacyjnych, aby zapewnić ich efektywność oraz trwałość. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie nowej sieci kanalizacyjnej w obszarach zabudowanych, gdzie prawidłowy spadek jest kluczowy dla efektywnej pracy systemu. Dzięki odpowiedniemu zaprojektowaniu spadku, zmniejsza się ryzyko wystąpienia awarii, co przekłada się na niższe koszty eksploatacyjne i konserwacyjne.

Pytanie 29

W jakiej odległości nad rurą gazociągu należy umieścić taśmę ostrzegawczą?

A. 40cm

B. 10cm

C. 90cm

D. 60cm

Odpowiedź oznaczona jako 40 cm jest prawidłowa, gdyż zgodnie z obowiązującymi normami i regulacjami dotyczącymi infrastruktury gazowej, taśma ostrzegawcza powinna być umieszczona w odległości 40 cm nad przewodem gazociągu. Takie umiejscowienie ma na celu minimalizację ryzyka uszkodzenia gazociągu podczas prac ziemnych oraz ułatwienie lokalizacji instalacji dla służb zajmujących się konserwacją i naprawą. Przykładem praktycznego zastosowania jest oznakowanie terenów budowy, gdzie zastosowanie taśmy ostrzegawczej w odpowiedniej odległości chroni robotników przed przypadkowym uszkodzeniem przewodu. Zastosowanie taśmy w odpowiedniej wysokości jest także regulowane przez przepisy prawa budowlanego oraz normy branżowe, co świadczy o istotności tej praktyki w zapewnieniu bezpieczeństwa. Warto zwrócić uwagę, że nieprzestrzeganie tych standardów może prowadzić do poważnych incydentów, dlatego znajomość odpowiednich odległości jest kluczowa dla wszystkich pracujących w branży budowlanej i gazowniczej.

Pytanie 30

Jakie może być źródło problemu z działaniem palnika kuchenki gazowej, jeśli zauważono spalanie gazu na dyszy urządzenia?

A. Niedostateczna ilość tzw. powietrza pierwotnego w palniku

B. Zbyt niskie ciśnienie gazu w urządzeniu

C. Zbyt wysoka wartość opałowa gazu

D. Zbyt duża ilość tzw. powietrza pierwotnego w palniku

Zaniskie ciśnienie gazu w urządzeniu jest kluczowym czynnikiem wpływającym na prawidłowe działanie palnika kuchenki gazowej. Gdy ciśnienie gazu jest zbyt niskie, ilość gazu dostarczanego do palnika jest niewystarczająca, co prowadzi do niemożności osiągnięcia optymalnej mieszanki paliwowo-powietrznej. W efekcie spalanie nie odbywa się w sposób efektywny, co objawia się np. żółtym płomieniem zamiast niebieskiego, a także może skutkować wyczuwalnym zapachem gazu. W praktyce, należy regularnie kontrolować ciśnienie gazu za pomocą manometru i dostosowywać je zgodnie z normami producenta oraz obowiązującymi regulacjami w zakresie instalacji gazowych. Dobrą praktyką jest także przeprowadzanie corocznych przeglądów serwisowych, które pozwalają na wczesne wykrycie problemów z ciśnieniem gazu i innymi parametrami pracy urządzenia. Warto również pamiętać, że niewłaściwe ciśnienie gazu może prowadzić do uszkodzenia palnika oraz obniżenia bezpieczeństwa użytkowania urządzeń gazowych.

Pytanie 31

Który element wentylacyjny jest stosowany do przekształcenia przekroju rury z prostokątnego na okrągły?

A. Kolano

B. Dyfuzor

C. Mufa

D. Kryza

Dyfuzor to taka kształtka wentylacyjna, która fajnie łączy różne kształty przekroju przewodu, na przykład z prostokątnego na kołowy. Jego głównym zadaniem jest nie tylko zmiana kształtu, ale też równomierne rozprowadzenie powietrza, co ma duże znaczenie w wentylacji. W praktyce dyfuzory często znajdują się w biurowcach czy fabrykach, gdzie muszą spełniać różne wymagania przestrzenne. Na przykład w biurach pomagają w dostarczaniu świeżego powietrza, co znacznie poprawia komfort pracy i jakość powietrza wewnątrz. Dyfuzory powinny być projektowane z uwzględnieniem takich rzeczy jak przepływ powietrza czy ciśnienie, bo dobry dobór tych kształtek jest kluczowy dla efektywności całego systemu wentylacyjnego.

Pytanie 32

Rura, przez którą będą odprowadzane ścieki agresywne, powinna być wykonana z materiału

A. kamionkowego

B. stalowego

C. betonowego

D. żeliwnego

Wybór materiału do budowy przykanalików odprowadzających ścieki agresywne jest kluczowy, a zastosowanie rur stalowych, żeliwnych czy betonowych wiąże się z poważnymi ograniczeniami. Rury stalowe, mimo że oferują dobrą wytrzymałość mechaniczną, są podatne na korozję w obecności szkodliwych substancji chemicznych, co może prowadzić do ich uszkodzenia oraz awarii systemu. W przypadku ścieków agresywnych, rdza i korozja mogą szybko pogorszyć jakość materiału, co z kolei może prowadzić do wycieków i zanieczyszczenia środowiska. Żeliwo, mimo że również charakteryzuje się wysoką wytrzymałością, nie jest najlepszym materiałem do transportu substancji agresywnych, ponieważ może być podatne na korozję, szczególnie w obecności kwasów. Co więcej, rury betonowe, choć są stosunkowo tanie i oferują dużą nośność, nie są odporne na działanie wielu chemikaliów, co czyni je nieodpowiednimi do transportu ścieków o wysokiej agresywności. Użytkownicy często mylą wytrzymałość mechaniczną z odpornością chemiczną, co prowadzi do błędnych wyborów materiałowych. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że materiał rury musi odpowiadać nie tylko wymaganiom wytrzymałościowym, ale także odporności na działanie chemikaliów, co czyni rury kamionkowe jedynym sensownym wyborem w przypadku agresywnych ścieków.

Pytanie 33

Kotły gazowe z zamkniętą komorą spalania mogą być montowane w pomieszczeniach o minimalnej objętości

A. 1,9 m3

B. 6,5 m3

C. 5,8 m3

D. 2,2 m3

Wybór odpowiedzi z niższymi wartościami minimalnej kubatury, takimi jak 1,9 m3, 2,2 m3 czy 5,8 m3, jest błędny z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, kotły gazowe z zamkniętą komorą spalania wymagają odpowiedniej przestrzeni, aby zapewnić nie tylko dostęp do powietrza do spalania, ale także komfortowe warunki eksploatacji. Każda z niższych wartości oscylujących wokół 1,9 m3 i 2,2 m3 jest nie do przyjęcia, ponieważ nie spełnia minimalnych standardów wentylacji ani norm bezpieczeństwa, co może prowadzić do nieodpowiedniej pracy kotła, a w skrajnych przypadkach – do zagrożenia dla użytkowników. Dodatkowo, w przypadku wartości 5,8 m3, chociaż może się ona wydawać bardziej akceptowalna, wciąż nie osiąga wymaganego minimum. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda instalacja powinna być dostosowana do specyficznych warunków lokalowych oraz wymagań normatywnych. Wybór niewłaściwej kubatury może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem, takich jak niewłaściwe spalanie gazu, co z kolei może skutkować wydzielaniem szkodliwych substancji czy nawet pożarami. Z tego względu, stosowanie się do norm PN-EN 15502 oraz innych wytycznych branżowych jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności działania systemów grzewczych.

Pytanie 34

Jak należy zainstalować rurę wywiewną w systemie kanalizacyjnym?

A. w najwyższym punkcie pionu, wyprowadzając ją ponad dach na wysokość od 50 do 100 cm, mierząc od powierzchni dachu do otworów wentylacyjnych

B. na najbardziej oddalonym podejściu kanalizacyjnym

C. na ostatniej kondygnacji, 50 do 100 cm powyżej najwyżej ulokowanego przyboru sanitarnego

D. w obrębie obejścia wentylacyjnego pionu spustowego

Rura wywiewna w instalacji kanalizacyjnej powinna być zamontowana w najwyższej części pionu i wyprowadzona ponad dach na wysokość od 50 do 100 cm, licząc od powierzchni dachu do otworów wentylacyjnych. Taki montaż ma na celu zapewnienie prawidłowego odprowadzenia gazów i nieprzyjemnych zapachów, co jest kluczowe w utrzymaniu higieny oraz komfortu użytkowników. Wysokość umiejscowienia rury wywiewnej jest zgodna z normami budowlanymi oraz przepisami dotyczącymi instalacji sanitarnych, które nakładają obowiązek, aby rura wentylacyjna była wyprowadzona ponad dach, aby uniknąć niekorzystnych efektów atmosferycznych, takich jak deszcz czy śnieg, które mogłyby zatykać otwory wentylacyjne. Dodatkowo, wyprowadzenie rury na odpowiednią wysokość minimalizuje ryzyko cofania się zapachów do wnętrza budynku. W praktyce, stosując się do tych zasad, można znacznie poprawić funkcjonalność instalacji kanalizacyjnej, co jest szczególnie ważne w budynkach wielorodzinnych, gdzie wiele przyborów sanitarnych współdzieli jeden pion. Zachowanie tych standardów przyczyni się do dłuższej żywotności systemu i minimalizacji potencjalnych usterek.

Pytanie 35

Kiedy powinno się wykonać płukanie nowego odcinka sieci wodociągowej?

A. Po zrobieniu podsypki

B. Przed montażem zdrojów ulicznych

C. Po przeprowadzeniu dezynfekcji przewodu

D. Przed zasypaniem wykopu

Wybór odpowiedzi dotyczącej płukania nowego przewodu przed wykonaniem podsypki, montażem zdroju ulicznego czy przed zasypaniem wykopu, opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu procesu budowy sieci wodociągowej. Płukanie przewodu przed jego ułożeniem w ziemi nie ma sensu, ponieważ jeszcze nie będzie on w pełni zamontowany i dostęp do niego może być ograniczony. Dlatego też, stosowanie tego podejścia może prowadzić do pominięcia kluczowego elementu, jakim jest dezynfekcja, która musi być przeprowadzona w pełni. Przeprowadzenie płukania przed zasypaniem wykopu nie tylko nie usuwa zanieczyszczeń, ale również może zdziesiątkować efekty dezynfekcji, jeżeli nie zostanie przeprowadzone po jej zrealizowaniu. Ponadto, w przypadku montażu zdroju ulicznego, odpowiednie płukanie powinno nastąpić po zakończeniu procesów budowlanych, aby nie wprowadzić do systemu nowych zanieczyszczeń. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami, które należy stosować w branży wodociągowej, aby zapewnić nie tylko jakość wody, ale także bezpieczeństwo użytkowników sieci. Warto zwrócić uwagę na standardy i wytyczne, takie jak wytyczne WHO dotyczące jakości wody, które jasno określają, że płukanie powinno być realizowane w odpowiedniej kolejności, aby zapewnić optymalną jakość dostarczanej wody.

Pytanie 36

Na jakiej wysokości należy zamontować umywalkę dla dorosłych względem podłogi?

A. 90-95 cm

B. 60-65 cm

C. 50-55 cm

D. 80-85 cm

Odpowiedź 80-85 cm jest uznawana za optymalną wysokość montażu umywalki dla osób dorosłych. Taki zakres wysokości pozwala na komfortowe korzystanie z umywalki, zapewniając odpowiednią postawę ciała, co jest szczególnie istotne w kontekście ergonomii. Wysokość ta sprzyja naturalnej pozycji ciała, minimalizując ryzyko bólu pleców oraz zmęczenia, które mogą się pojawić przy zbyt niskim montażu. W praktyce, wiele standardów budowlanych oraz branżowych zaleca tę wysokość umywalek w łazienkach publicznych i prywatnych, co czyni ją powszechnie akceptowaną normą. Na przykład, w projektowaniu łazienek, które są zgodne z zasadami dostępności, wysokość 80-85 cm umożliwia wygodne korzystanie z umywalki osobom o różnych wzrostach. Dodatkowo, dla osób z ograniczeniami ruchowymi, ta wysokość pozwala na łatwiejszy dostęp. Warto również pamiętać o odpowiednim dostosowaniu instalacji hydraulicznych do tej wysokości, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie urządzeń sanitarnych.

Pytanie 37

W trakcie montażu przyłącza wodociągowego z rur PE do sieci wodociągowej przy użyciu technologii zaciskanej przez skręcanie, aby zaznaczyć pełne wsunięcie rury do dna złączki, należy wykorzystać

A. punktak stalowy

B. rysik stalowy

C. marker niezmywalny

D. ołówek grafitowy

Zastosowanie markera niezmywalnego do oznaczenia pełnego wsunięcia rury PE do złączki jest kluczowe dla zapewnienia jakości i trwałości połączenia. Marker niezmywalny pozwala na wyraźne, trwałe oznaczenie, które nie ulegnie zatarciu w wyniku działania wody czy innych substancji. Dzięki temu wykonawca ma pewność, że rura została wsunięta na odpowiednią głębokość, co jest niezbędne dla uzyskania szczelności połączenia oraz uniknięcia potencjalnych wycieków. W praktyce stosowanie takich markerów jest powszechną normą, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak PN-EN 12201, które dotyczą systemów rur z tworzyw sztucznych. Prawidłowe oznaczenie głębokości wsunięcia rury jest również częścią procedur kontrolnych w wielu przedsiębiorstwach wodociągowych, co podkreśla znaczenie tego kroku w procesie budowy lub modernizacji sieci wodociągowej.

Pytanie 38

Na diagramach instalacji wodociągowej rury zimnej wody użytkowej powinny być przedstawione linią

A. zygzakiem

B. ciągłą

C. punkową

D. kreskową

Odpowiedź "ciągłą" jest prawidłowa, ponieważ w schematach instalacji wodociągowej przewody zimnej wody użytkowej oznacza się linią ciągłą zgodnie z obowiązującymi normami oraz praktykami branżowymi. Takie oznaczenie jest powszechnie stosowane, gdyż ułatwia ono identyfikację i zrozumienie schematu przez inżynierów, projektantów oraz wykonawców. Przykładem zastosowania linii ciągłej jest projektowanie systemów wodociągowych w budynkach użyteczności publicznej, gdzie jasne oznaczenie elementów instalacji wpływa na bezpieczeństwo i efektywność eksploatacji. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normą PN-EN 806, stosowanie odpowiednich symboli oraz oznaczeń w schematach instalacji jest kluczowe dla jednoznaczności i klarowności przekazu projektowego. Oprócz tego, na schematach instalacji sanitarnych, linie ciągłe są również używane do przedstawiania innych typów przewodów, co dodatkowo podkreśla ich uniwersalność i znaczenie w inżynierii budowlanej.

Pytanie 39

Filtry powietrza w centrali klimatyzacyjnej należy umieszczać

A. na początku systemu przed pozostałymi elementami wyposażenia

B. za wentylatorem

C. na końcu systemu za innymi elementami wyposażenia

D. za tłumikiem

Filtry powietrza powinny być zawsze na początku układu wentylacyjnego w centrali klimatyzacyjnej. To naprawdę ważne, żeby powietrze, które krąży w systemie, było czyste i przyjemne. Filtry zbierają różne zanieczyszczenia, jak kurz czy alergeny, zanim powietrze dotrze do wentylatorów czy chłodnic. Dzięki temu nie tylko dbamy o sprzęt, ale także przedłużamy jego żywotność. Miałem okazję widzieć, jak w dużych biurowcach regularna wymiana filtrów przekłada się na oszczędności energii. Czystsze filtry powodują, że wentylatory nie muszą się tak męczyć, a to zmniejsza koszty prądu. Poza tym, jest to zgodne z normami, które mówią, jak ważna jest dobra filtracja powietrza dla zdrowia i komfortu ludzi w pomieszczeniach.

Pytanie 40

Aby przeprowadzić dezynfekcję rur w sieci wodociągowej, należy

A. napełnić rury czystą wodą i pozostawić na 24 godziny

B. napełnić rury wodą z dodatkiem chlorku wapnia i pozostawić na 24 godziny

C. przepłukać rury wodą z dodatkiem chlorku wapnia

D. przepłukać rury czystą wodą

Podczas analizy podejść do dezynfekcji przewodów sieci wodociągowej, należy zwrócić uwagę na ich nieodpowiednią skuteczność oraz potencjalne zagrożenia dla zdrowia publicznego. Przepłukiwanie przewodów wodą z dodatkiem chlorku wapnia, a następnie ich napełnianie tym samym roztworem nie gwarantuje pełnej dezynfekcji, ponieważ krótki czas kontaktu z substancją czynnościową może być niewystarczający do eliminacji wszystkich patogenów. Z kolei napełnienie przewodów czystą wodą i ich pozostawienie na 24 godziny jest całkowicie niewystarczające, ponieważ czysta woda nie ma właściwości dezynfekujących, a tym samym nie eliminuje zagrożeń biologicznych. Niedostateczna dezynfekcja może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, takich jak choroby zakaźne, co jest często wynikiem braku odpowiednich procedur w utrzymaniu infrastruktury wodociągowej. Woda pitna musi być wolna od zanieczyszczeń mikrobiologicznych, dlatego też nieprzestrzeganie właściwych standardów i praktyk może prowadzić do problemów sanitarnych, które rujnują zdrowie społeczne. W przypadku dezynfekcji, istotne jest, aby czynniki chemiczne działały przez odpowiedni czas oraz w odpowiednich stężeniach, co jest kluczowe dla skuteczności procesu. Dlatego tak ważne jest ścisłe przestrzeganie norm oraz wytycznych w zakresie dezynfekcji wody, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość wody pitnej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej