Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 13:01
  • Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 13:15

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Kiedy hurtownia sprzedaje 2 400 sztuk towarów w ciągu miesiąca (30 dni), a dostawy są realizowane co 6 dni zgodnie z umową, jaką wartość powinien mieć minimalny zapas?

A. 480 sztuk
B. 400 sztuk
C. 13 sztuk
D. 80 sztuk
Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z niezrozumienia podstawowych zasad zarządzania zapasami oraz analizy sprzedaży. Odpowiedzi takie jak 400 sztuk, 80 sztuk czy 13 sztuk nie uwzględniają całkowitego wolumenu sprzedaży w kontekście czasu oczekiwania na dostawę. Na przykład, wybór 400 sztuk sugeruje, że hurtownia miałaby jedynie nieznaczną rezerwę, co jest niewystarczające, zwłaszcza jeśli sprzedaż wynosi 80 sztuk dziennie przez 6 dni, co daje 480 sztuk. Wybór 80 sztuk jako minimalnego zapasu ignoruje fakt, że towar sprzedawany jest przez dłuższy okres, a dostawa następuje dopiero po 6 dniach, co może prowadzić do braków. Odpowiedź 13 sztuk jest jeszcze bardziej myląca, ponieważ praktycznie nie zapewnia żadnej ochrony przed potencjalnym wzrostem popytu. Kluczowe w tym kontekście jest zrozumienie, że minimalny zapas powinien zawsze pokrywać nie tylko średnią dzienną sprzedaż, ale również czas, jaki zajmuje dostawa. W praktyce, często stosuje się również tzw. zapas bezpieczeństwa, który powinien być uwzględniony w sytuacji, gdy dostawy są opóźnione lub popyt jest zmienny. Brak takiej analizy prowadzi do stagnacji w zarządzaniu zapasami oraz potencjalnych strat finansowych.
Pytanie 2

Kategoria archiwalna akt oznaczona literą A odnosi się do dokumentacji

A. o wartości użytkowej dla danej jednostki, która po pięciu latach jest eliminowana
B. mającej krótki okres użyteczności, która po użyciu jest oddawana na makulaturę
C. o wartości praktycznej dla konkretnej jednostki, która po roku zostaje zniszczona
D. o znaczeniu historycznym, która powinna być przechowywana w archiwum na zawsze
Odpowiedź o wartości historycznej dokumentacji, która musi być przechowywana w archiwum wieczyście, jest prawidłowa, ponieważ dokumenty te mają istotne znaczenie dla badań, kultury i historii. W archiwistyce, dokumentacja o wartości historycznej jest klasyfikowana jako akta wieczyste, co oznacza, że są one zachowywane na czas nieokreślony. Przykłady takich dokumentów to akty notarialne, dokumenty dotyczące wydarzeń historycznych, czy też archiwa osobiste znanych postaci. W praktyce archiwalnej, zgodnie z normami, takimi jak ISO 15489 dotycząca zarządzania dokumentami i archiwami, te dokumenty są gromadzone w sposób systematyczny, co pozwala na ich późniejsze wykorzystanie do celów badawczych, edukacyjnych oraz prawnych. Ważne jest, aby te dokumenty były przechowywane w odpowiednich warunkach, które zapewniają ich trwałość, co jest kluczowe dla zachowania dziedzictwa kulturowego i historycznego. Ich archiwizacja jest również zgodna z obowiązującymi przepisami prawa, które regulują zasady przechowywania i udostępniania dokumentów o wysokiej wartości historycznej.
Pytanie 3

Według regulacji zawartych w Kodeksie spółek handlowych minimalna wysokość kapitału zakładowego wynosi 500 000 złotych, a nominalna wartość akcji musi być równa przynajmniej 1 grosz. Te wymagania odnoszą się do zakupu spółek

A. otwartych.
B. komandytowych.
C. komandytowo - akcyjnych.
D. akcyjnych.
Odpowiedź "akcyjnych" jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, spółki akcyjne muszą spełniać określone wymogi dotyczące kapitału zakładowego oraz wartości nominalnej akcji. Wysokość kapitału zakładowego wynosi co najmniej 500 000 złotych, co ma na celu zapewnienie odpowiedniej stabilności finansowej spółki oraz ochronę interesów jej akcjonariuszy. Nominalna wartość akcji, wynosząca co najmniej 1 grosz, pozwala na emitowanie akcji w różnych nominałach, umożliwiając elastyczne podejście do pozyskiwania kapitału. Przykładowo, jeśli spółka chce przeprowadzić emisję akcji, może ustalić ich wartość nominalną na poziomie, który przyciągnie inwestorów, jednocześnie spełniając wymogi prawne. Spółki akcyjne są również zobowiązane do prowadzenia transparentnej księgowości i raportowania finansowego, co zwiększa zaufanie inwestorów oraz poprawia wizerunek spółki na rynku. Takie wymagania są standardem w krajach rozwiniętych, gdzie regulacje mają na celu ochronę inwestorów oraz stabilność rynku.
Pytanie 4

Podczas wydawania towarów z magazynu na potrzeby firmy, należy przygotować dokument o symbolu

A. Wz
B. Zw
C. Rw
D. Pw
Odpowiedź 'Rw' jest poprawna, ponieważ w polskim systemie ewidencji magazynowej dowód RW (Rozchód Wewnętrzny) jest stosowany do dokumentowania wydania towarów lub materiałów na potrzeby własne przedsiębiorstwa. Taki dokument jest kluczowy dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz ewidencji stanów magazynowych. Przykładowo, gdy firma produkuje wyroby, które następnie wykorzystuje wewnętrznie, konieczne jest sporządzenie dowodu RW, aby zaktualizować stan magazynu i odzwierciedlić zużycie materiałów w księgach rachunkowych. Warto podkreślić, że zgodnie z ustawą o rachunkowości, dokument ten musi być odpowiednio wypełniony, zawierać datę, opis towarów oraz ilość. Dobrą praktyką jest przechowywanie tych dokumentów przez odpowiedni czas, co ułatwia kontrolę i audyt wewnętrzny, a także zapewnia zgodność z przepisami prawa.
Pytanie 5

Zapas zeszytów i okładek do zeszytów zgromadzony w magazynie Hurtowni Artykułów Papierniczych klasyfikuje się jako

A. produkty gotowe
B. materiały pomocnicze
C. materiały podstawowe
D. towary
Odpowiedzi, które klasyfikują zapasy zeszytów i okładek na zeszyty jako wyroby gotowe, materiały pomocnicze lub materiały podstawowe, z perspektywy zarządzania magazynem i klasyfikacji produktów, są niewłaściwe. Wyroby gotowe to produkty, które przeszły wszystkie etapy produkcji i są gotowe do sprzedaży, ale w kontekście hurtowni artykułów papierniczych, zeszyty i okładki nie są wynikiem procesu produkcyjnego, lecz są zakupione od producentów i przechowywane w celu dalszej sprzedaży. Takie wyroby gotowe odnoszą się bardziej do producentów, którzy wytwarzają konkretne produkty, a nie do hurtowni, które jedynie dystrybuują te produkty. Materiały pomocnicze to komponenty, które wspierają proces produkcji, ale nie są bezpośrednio sprzedawane klientom, co również nie odnosi się do zeszytów i okładek, które są sprzedawane jako odrębne jednostki. Z kolei materiały podstawowe to surowce, które są wykorzystywane w procesie produkcji, a nie gotowe produkty końcowe. Klasyfikowanie zapasów jako materiałów podstawowych w przypadku zeszytów i okładek jest błędne, ponieważ te produkty nie są surowcami, lecz gotowymi do sprzedaży artykułami papierniczymi. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą obejmować mylenie roli magazynów w procesie dystrybucji oraz niewłaściwe zrozumienie pojęć związanych z klasyfikacją produktów w kontekście zarządzania zapasami.
Pytanie 6

Stan zobowiązań w firmie przedstawia się w następujący sposób:
- zobowiązania wobec dostawców 12 000,00 zł
- zobowiązania z tytułu wynagrodzeń 8 000,00 zł
- kredyty bankowe długoterminowe 20 000,00 zł
Jakie jest procentowe udział zobowiązań długoterminowych w całkowitej kwocie zobowiązań?

A. 60 %
B. 30 %
C. 20 %
D. 50 %
Odpowiedź 50% jest poprawna, ponieważ udział zobowiązań długoterminowych w ogólnej wartości zobowiązań oblicza się, dzieląc wartość zobowiązań długoterminowych przez całkowite zobowiązania i mnożąc przez 100. W przedstawionym przypadku zobowiązania długoterminowe wynoszą 20 000 zł, a całkowite zobowiązania to suma zobowiązań wobec dostawców (12 000 zł), zobowiązań z tytułu wynagrodzeń (8 000 zł) oraz kredytów bankowych (20 000 zł), co daje 40 000 zł. Dlatego udział zobowiązań długoterminowych wynosi (20 000 zł / 40 000 zł) * 100 = 50%. W praktyce zrozumienie struktury zobowiązań jest kluczowe dla analizy płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego zdolności do regulowania zobowiązań w przyszłości. Wartości te są również istotne dla inwestorów oraz instytucji finansowych, które oceniają ryzyko kredytowe firmy. Znajomość zasad obliczania udziałów różnych rodzajów zobowiązań jest niezbędna do prawidłowej analizy finansowej i podejmowania strategicznych decyzji zarządzających.
Pytanie 7

Jedynie osoby posiadające prawo do dokonywania transakcji na giełdzie to

A. reprezentanci rady giełdy
B. członkowie komisji papierów wartościowych
C. licencjonowani maklerzy
D. członkowie zarządu giełdy
Zrozumienie, że prawo do zawarcia transakcji na giełdzie posiadają tylko licencjonowani maklerzy, jest kluczowe dla każdego, kto pragnie działać na rynku finansowym. Odpowiedzi wskazujące na osoby z zarządów giełdy lub komisji papierów wartościowych są błędne, gdyż ich rola nie polega na bezpośrednim wykonywaniu transakcji, ale na nadzorze oraz regulacji rynku. Przedstawiciele rady giełdy mają na celu zapewnienie zgodności operacji giełdowych z obowiązującymi przepisami, jednak nie mają uprawnień do tradingu. Ich działania koncentrują się na strategiach rozwoju oraz utrzymaniu integralności rynku, co jest niezbędne, ale nie obejmuje transakcji. Członkowie zarządu giełdy również nie angażują się w handel papierami wartościowymi, ich zadaniem jest zarządzanie instytucją oraz podejmowanie decyzji strategicznych. W kontekście rynku finansowego, nieprawidłowe rozumienie ról poszczególnych uczestników może prowadzić do nieefektywnego zarządzania inwestycjami oraz błędnych decyzji. Dlatego tak istotne jest, aby inwestorzy byli świadomi, kto jest odpowiedzialny za konkretne działania na giełdzie, co wpływa na ich sukces inwestycyjny. Licencjonowani maklerzy, jako eksperci rynku, pełnią istotną rolę w procesie inwestycyjnym, a ich wiedza i umiejętności są niezbędne dla skutecznego poruszania się w świecie finansów.
Pytanie 8

Hurtownia, która jest czynnym podatnikiem VAT, sprzedała 300 sztuk towarów po cenie brutto wynoszącej 24,60 zł/szt. Cena zakupu netto tych towarów wynosiła 16,00 zł/szt. Jaką marżę osiągnięto na sprzedaży towarów, jeśli towar podlegał podstawowej stawce VAT?

A. 2 580,00 zł
B. 1 200,00 zł
C. 4 800,00 zł
D. 6 000,00 zł
Wybór złej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia w zakresie obliczeń związanych z marżą oraz błędnej analizy przychodów i kosztów. Odpowiedzi takie jak 6 000,00 zł mogą być mylone z całkowitym przychodem netto, jednak marża nie odnosi się do sumy sprzedaży, lecz do różnicy między przychodami a kosztami. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź, jak 2 580,00 zł, może wynikać z nieprawidłowego obliczenia wartości netto sprzedaży lub z uwzględnienia niewłaściwej stawki VAT. Warto również zauważyć, że pominięcie VAT w obliczeniach przychodów prowadzi do zawyżenia wartości marży. Odpowiedzi takie jak 4 800,00 zł wynikają z błędnego myślenia, że marża jest równa kosztom zakupu towarów, co jest nieprawidłowe, ponieważ marża zawsze odnosi się do różnicy pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami. Ważne jest, aby przy obliczeniach marży zrealizowanej na sprzedaży towarów, dokładnie oddzielić przychody od kosztów oraz pamiętać o uwzględnieniu podatku VAT, co jest standardem w praktyce księgowej. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami w firmie.
Pytanie 9

Podmiot gospodarczy, będący czynnym podatnikiem VAT, sprzedał 150 sztuk towarów w cenie 172,80 zł za sztukę brutto. Sprzedaż towarów podlega stawce VAT wynoszącej 8%. Jaka jest wysokość podatku VAT, który należy uiścić od sprzedanych towarów?

A. 2 073,60 zł
B. 1 920,00 zł
C. 12,80 zł
D. 13,82 zł
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczania podatku VAT. Wiele osób może błędnie założyć, że podatek VAT należy obliczać od całkowitej kwoty brutto, co prowadzi do zawyżenia wartości podatku. Na przykład, gdyby ktoś próbował obliczyć 8% z 172,80 zł, otrzymałby 13,82 zł, co jest kwotą, którą można mylnie uznać za podatek VAT. To podejście ignoruje kluczowy krok polegający na ustaleniu wartości netto przed obliczeniem stawki VAT. Innym typowym błędem jest pomnożenie kwoty VAT od jednej sztuki przez liczbę sprzedanych towarów, bez wcześniejszego obliczenia wartości netto, co może prowadzić do błędnych wyników w zakresie całkowitej kwoty VAT. Ponadto, obliczenie wartości całkowitej sprzedaży (w tym podatku VAT) i mylenie jej z kwotą VAT to powszechna pułapka, w którą mogą wpaść osoby nieznające dokładnych zasad księgowości i rozliczeń podatkowych. Niezrozumienie mechanizmu, w jaki sposób brutto i netto są powiązane z obliczeniami podatkowymi, może prowadzić do poważnych błędów w raportowaniu finansowym oraz do potencjalnych konsekwencji prawnych dla przedsiębiorstw.
Pytanie 10

Zamykając konto aktywów, należy zapisać saldo końcowe konta po stronie

A. większych obrotów
B. mniejszych obrotów
C. winien
D. debet
Zrozumienie zasad zamykania kont aktywów jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wybór odpowiedzi, które sugerują inne podejścia, często opiera się na mylnym przekonaniu o sposobie prezentacji sald w bilansie. Ujęcie salda po stronie większych obrotów oznaczałoby, że aktywa wzrastałyby, co jest sprzeczne z ideą ich zamknięcia. Saldo aktywów, które zostaje przeniesione na inne konta, powinno odzwierciedlać rzeczywisty stan finansowy firmy, a nie wykazywać fałszywych wzrostów. Ponadto, pojęcie debetu w kontekście zamknięcia konta aktywów prowadzi do nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami księgowości. Debet odnosi się do zwiększenia wartości aktywów lub zmniejszenia zobowiązań, co nie znajduje zastosowania w procesie zamykania konta. Właściwe zrozumienie, że saldo końcowe aktywów powinno być ujęte w kontekście mniejszych obrotów, jest fundamentalne, aby uniknąć błędnych zapisów, które mogą prowadzić do nieprawidłowych bilansów oraz naruszeń standardów rachunkowości. To również może wpływać na decyzje zarządu, które są podejmowane na podstawie błędnych danych finansowych.
Pytanie 11

Podział kont w poziomie prowadzi do powstania kont

A. rozrachunkowych
B. analitycznych
C. wynikowych
D. syntetycznych
Pojęcia związane z wynikowymi, syntetycznymi i rozrachunkowymi kontami mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat struktury kont w księgowości. Konta wynikowe dotyczą podsumowania przychodów i kosztów, które przekładają się na wynik finansowy firmy. Zastosowanie takich kont nie wiąże się z poziomym podziałem, lecz z zamknięciem okresu obrachunkowego. Konta syntetyczne natomiast obejmują zbiory kont analitycznych, ale nie są one ich efektem. W kontekście poziomego podziału kont syntetycznych, nie powstają nowe konta, ale jedynie segmentacja istniejących danych. Konta rozrachunkowe są używane do rejestrowania transakcji z kontrahentami i nie są wynikiem podziału, lecz odzwierciedlają salda otwarte i zamknięte z poszczególnymi partnerami handlowymi. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu tych terminów i ich zastosowania, co prowadzi do nieporozumień w interpretacji struktury kont i ich roli w rachunkowości. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi rodzajami kont jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami oraz dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Pytanie 12

Inflacja kosztowa wynika z

A. wzrostu popytu.
B. wzrostu podaży.
C. spadku popytu.
D. spadku podaży.
Wzrost podaży prowadzi do obniżenia cen, a nie ich wzrostu, ponieważ większa ilość dóbr i usług na rynku zwykle skutkuje konkurencją między producentami, co zmusza ich do obniżania cen, aby przyciągnąć konsumentów. Z kolei wzrost popytu, jeśli występuje w połączeniu z niezmienną podażą, może prowadzić do inflacji popytowej, ale nie jest bezpośrednio związany z inflacją kosztową. Zmniejszenie popytu z reguły prowadzi do obniżenia cen, ponieważ nadmiar towarów na rynku wymusza na producentach dostosowanie cen w dół, aby stymulować sprzedaż. Błędne zrozumienie tych zjawisk często wynika z uproszczonego postrzegania mechanizmów rynkowych. W ekonomii kluczowe jest rozróżnienie między różnymi rodzajami inflacji i ich przyczynami. Ignorowanie tych niuansów może prowadzić do niewłaściwych decyzji strategicznych, zarówno w polityce gospodarczej, jak i w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Dlatego ważne jest, aby mieć kompleksową wiedzę na temat zarówno podaży, jak i popytu oraz ich wpływu na ceny rynkowe.
Pytanie 13

Problemy w miejscu pracy związane z interakcjami z wieloma interesariuszami mogą prowadzić do

A. nerwicą, stresem i depresją
B. zaczerwienienia skóry, nerwic i bezsenności
C. zmęczenia, zatrucia i bólu głowy
D. pogorszenia widzenia, zmęczenia i depresji
Odpowiedź wskazująca na nerwicę, stres i depresję jako skutki konfliktów w pracy jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te objawy są ściśle powiązane z długotrwałym narażeniem na wysokie napięcie, które często występuje w środowisku zawodowym. Konflikty w pracy, szczególnie te związane z interakcjami z wieloma interesantami, mogą prowadzić do chronicznego stresu, który z czasem może przerodzić się w nerwicę. Praktyczne przykłady obejmują sytuacje, w których pracownicy muszą radzić sobie z trudnymi klientami czy współpracownikami, co może wywoływać uczucie frustracji i bezsilności. Pracodawcy powinni stosować dobre praktyki zarządzania, takie jak organizowanie szkoleń z zakresu zarządzania stresem oraz tworzenie zdrowego środowiska pracy, w którym pracownicy mogą wyrażać swoje obawy. Należy także wprowadzać programy wsparcia psychologicznego, które pomagają w radzeniu sobie z objawami związanymi z nerwicą i depresją. Zrozumienie tych mechanizmów oraz ich konsekwencji jest kluczowe dla utrzymania zdrowia psychicznego w miejscu pracy.
Pytanie 14

Strony umowy handlowej ustaliły, że sprzedawca zobowiązuje się do dostarczenia towaru na własny koszt do magazynu kupującego. W umowie określono dostawę według zasad

A. franco magazyn odbiorcy
B. loco miejsce przeznaczenia
C. loco magazyn dostawcy
D. franco miejsce załadowania
Odpowiedź "franco magazyn odbiorcy" jest poprawna, ponieważ oznacza, że sprzedający zobowiązuje się pokryć wszystkie koszty transportu towaru do wskazanego miejsca, w tym przypadku do magazynu odbiorcy. Tego typu ustalenia są typowe w umowach handlowych, gdzie z góry określone są warunki dostawy. W praktyce, termin ten jest używany w międzynarodowej terminologii handlowej i odnosi się do sytuacji, w której ryzyko oraz koszty związane z transportem przechodzą na kupującego dopiero w momencie dostarczenia towaru do jego siedziby. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo X sprzedaje towary do firmy Y i decyduje się na opcję "franco magazyn odbiorcy", co oznacza, że koszty transportu i ryzyko uszkodzenia towaru ponosi sprzedający do momentu dostarczenia go do magazynu firmy Y. Praktyka ta jest zgodna z ogólnymi zasadami handlu, które wskazują na znaczenie przejrzystości w ustalaniu odpowiedzialności za transport i dostawę.
Pytanie 15

Jeśli slogan reklamowy użyty w promocji produktu przyciągnie uwagę klienta, wzbudzi jego ciekawość, wywoła chęć posiadania i skłoni go do zakupu, to oznacza, że realizuje funkcje zgodne z etapami działania reklamy w modelu

A. BESSA
B. BATNA
C. AIDA
D. HOSSA
Model AIDA jest na pewno trafny. Opisuje on cztery kluczowe etapy sprzedaży: uwagę, zainteresowanie, pragnienie i działanie. Fajnie jest, gdy slogan reklamowy przyciąga uwagę klienta, bo to pierwszy krok do skutecznej reklamy. Jak już klient jest zainteresowany, to zaczyna szukać korzyści z danego produktu, co prowadzi do tego, że chce go mieć. Na końcu, jak slogan naprawdę zmotywuje do zakupu, to mamy wszystkie etapy AIDA zrealizowane. Przykład? Można wspomnieć o kampanii znanej marki napojów, która przyciąga wzrok ciekawym hasłem, a potem zachęca do zakupu swoich produktów w sposób, który potęguje pragnienie ich posiadania. W praktyce, używanie modelu AIDA to norma w kampaniach reklamowych, bo pomaga w tworzeniu bardziej skutecznych komunikatów, które angażują ludzi i prowadzą ich do zakupu.
Pytanie 16

Jakie dobrowolne potrącenie z listy płac wymaga zgody pracownika?

A. potrącenie na podstawie tytułu egzekucyjnego
B. składka na ubezpieczenie zdrowotne
C. składka na rzecz związków zawodowych
D. zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych
Wszystkie inne odpowiedzi na to pytanie dotyczą potrąceń, które nie wymagają zgody pracownika, co czyni je niewłaściwymi. Zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych jest obowiązkowym potrąceniem, które pracodawca musi zrealizować zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Podobnie, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest obligatoryjna, a jej wysokość oraz sposób pobierania są ściśle regulowane przez przepisy ustawy o ubezpieczeniach zdrowotnych. Potrącenie na podstawie tytułu egzekucyjnego również nie wymaga zgody pracownika, ponieważ jest związane z postępowaniem egzekucyjnym, które ma na celu zaspokojenie roszczeń wierzycieli. Typowym błędem myślowym jest mylenie dobrowolnych i obowiązkowych potrąceń; wiele osób sądzi, że wszystkie potrącenia z wynagrodzenia wymagają zgody pracownika, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie, że przepisy prawa pracy oraz ustawy regulujące konkretne rodzaje potrąceń wskazują, które z nich są dobrowolne, a które obligatoryjne. Właściwe rozróżnienie tych kategorii jest niezbędne dla prawidłowego zarządzania wynagrodzeniami oraz dla ochrony praw pracowników.
Pytanie 17

Osoba zatrudniona, która od kilku lat spędza osiem godzin dziennie przed komputerem, zauważyła pogorszenie wzroku. Pracodawca pokryje koszt zakupu okularów, pod warunkiem że badanie okulistyczne zostanie wykonane

A. przez lekarza medycyny pracy.
B. u dowolnego specjalisty okulisty.
C. w szpitalu.
D. w poradni okulistycznej.
Wybór opcji dotyczącej badania w szpitalu, poradni okulistycznej lub u dowolnego lekarza okulisty nie jest odpowiedni, ponieważ każda z tych lokalizacji może nie być zgodna z przepisami prawa pracy w kontekście finansowania zakupu okularów przez pracodawcę. Badania w szpitalu są zazwyczaj ukierunkowane na poważniejsze schorzenia i nie są dostosowane do oceny zdolności pracownika do wykonywania pracy w specyficznych warunkach, takich jak praca przy komputerze. Poradnie okulistyczne, mimo że specjalizują się w zdrowiu oczu, nie są bezpośrednio związane z obowiązkami pracodawcy w zakresie ochrony zdrowia pracowników. Lekarz okulista może wystawić zalecenia dotyczące okularów, ale to lekarz medycyny pracy ma pełną wiedzę o tym, jak warunki pracy wpływają na zdrowie pracownika. W związku z tym pracodawca powinien polegać na wynikach badań przeprowadzonych przez lekarza medycyny pracy, aby móc właściwie ocenić, jakie działania są potrzebne, aby zapewnić bezpieczeństwo i zdrowie pracownika. Nieprawidłowe podejście do tej kwestii może prowadzić do sytuacji, w której pracodawca podejmuje decyzje na podstawie niepełnych lub nieadekwatnych informacji, co w dłuższej perspektywie może zaszkodzić zarówno zdrowiu pracowników, jak i efektywności funkcjonowania firmy.
Pytanie 18

Zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi pracującemu w nocy przysługuje dodatek d< wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w wysokości

A. 5% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
B. 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
C. 15% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
D. 10% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących wynagrodzenia za pracę w porze nocnej. Poprawna stawka wynagrodzenia to 20% stawki godzinowej minimalnego wynagrodzenia, co jest standardem określonym w Kodeksie pracy. Warto zauważyć, że propozycje niższych procentów, takich jak 10%, 5% czy 15%, nie uwzględniają rzeczywistych obciążeń związanych z pracą w nocy, co może prowadzić do niedostatecznej rekompensaty za trudności, które napotykają pracownicy. Pracodawcy, którzy nie stosują się do wymogu 20% dodatku, mogą naruszać przepisy prawa pracy, co skutkuje nie tylko niezadowoleniem pracowników, ale także potencjalnymi sankcjami prawnymi. Zrozumienie, że dodatek nocny ma na celu ochronę praw pracowników oraz promowanie sprawiedliwości pracy, jest kluczowe dla zapewnienia, że wszyscy pracownicy będą traktowani równo i zgodnie z obowiązującymi normami. W praktyce, znajomość tych zasad pozwala pracownikom lepiej negocjować warunki pracy oraz dochodzić swoich praw w przypadku nieprawidłowości.
Pytanie 19

Jakie przedstawienie rocznych kwot stawek amortyzacyjnych ilustruje zastosowanie liniowego sposobu obliczania wartości zużycia danego środka trwałego?

A. 100,80,50,120
B. 300,320,340,360
C. 120,120,120,120
D. 240,120,60,30
Odpowiedź "120,120,120,120" odzwierciedla zastosowanie liniowej metody amortyzacji, ponieważ oznacza stałą wartość rocznych stawek amortyzacji, która jest stosowana przez cały okres użytkowania środka trwałego. Liniowa metoda amortyzacji polega na równomiernym rozłożeniu kosztu nabycia środka trwałego na jego przewidywany okres użytkowania. Przy tej metodzie każda roczna stawka amortyzacji jest identyczna, co ułatwia planowanie finansowe i przewidywanie kosztów w budżecie firmy. Na przykład, jeśli masz maszynę wartą 4800 zł, która ma być użytkowana przez 4 lata, to roczna amortyzacja wyniesie 1200 zł (4800 zł / 4 lata). To podejście jest szczególnie popularne w branżach, gdzie środki trwałe mają stabilną wartość i użycie przez długi czas. Dobre praktyki zalecają stosowanie tej metody w przypadku aktywów, które nie zmieniają swojej wartości w sposób znaczny w czasie, co pozwala na dokładniejsze prognozowanie i raportowanie finansowe.
Pytanie 20

Wskaźnik, który oblicza zmiany w stanie zatrudnienia wynikające z przyjęć oraz zwolnień pracowników, to

A. płynności kadr
B. struktury kadr
C. dynamiki kadr
D. natężenia kadr
Wskaźnik natężenia kadr, struktury kadr oraz dynamiki kadr, choć mają swoje miejsce w analizie zasobów ludzkich, nie odnoszą się bezpośrednio do zmian w stanie zatrudnienia wywołanych przyjęciami i zwolnieniami. Natężenie kadr odnosi się do stosunku liczby pracowników do liczby miejsc pracy w danej organizacji, co nie dostarcza informacji o rotacji pracowników. Struktura kadr zajmuje się układem i proporcjami różnych grup pracowników w organizacji, takich jak wiek, płeć czy poziom wykształcenia, co również nie jest bezpośrednio związane z przyjęciami i zwolnieniami. Z kolei dynamika kadr może odnosić się do ogólnych zmian w zatrudnieniu w czasie, ale nie precyzuje, czy te zmiany są wynikiem przyjęć czy zwolnień. W praktyce, błędna interpretacja tych wskaźników może prowadzić do mylnych wniosków i decyzji zarządczych, które zamiast poprawiać sytuację kadrową, mogą ją pogorszyć. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych wskaźników ma swoją specyfikę i zastosowanie, a ich mylne traktowanie może skutkować nieefektywnym zarządzaniem zasobami ludzkimi.
Pytanie 21

W jakiej sekcji biznes planu zawarte są dane dotyczące szacowanej wielkości produkcji lub sprzedaży, wysokości funduszy wymaganych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej oraz etapy realizacji procesu produkcji?

A. W planie technicznym
B. W planie marketingowym
C. W planie organizacyjnym
D. W planie finansowym
Wybór odpowiedzi związanych z planem finansowym, organizacyjnym czy marketingowym wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury biznesplanu oraz roli poszczególnych jego komponentów. Plan finansowy koncentruje się głównie na prognozach finansowych, takich jak przychody, koszty, zyski oraz źródła finansowania. Nie dostarcza zatem szczegółowych informacji o procesach produkcyjnych czy sprzedażowych, które są kluczowe w planie technicznym. Natomiast plan organizacyjny skupia się na strukturze zarządzania, rolach zespołu i procedurach operacyjnych w firmie, a nie na aspektach technicznych produkcji. Plan marketingowy obejmuje strategie promocji, analizy rynku oraz metody dotarcia do klientów, koncentrując się na sprzedaży i komunikacji, a nie na technicznych aspektach wytwarzania produktów. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ umożliwia skuteczne tworzenie i prezentację biznesplanów. Niezrozumienie roli poszczególnych sekcji może prowadzić do błędnych wniosków o funkcji planu technicznego, co w efekcie obniża jakość całego dokumentu. Warto zatem zapoznać się z każdym z tych elementów, aby skutecznie zrealizować cele biznesowe.
Pytanie 22

Podstawą prawną, która reguluje zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych, jest ustawa

A. o swobodzie działalności gospodarczej
B. o doradztwie podatkowym
C. o finansach publicznych
D. o rachunkowości
Ustawa o rachunkowości, która weszła w życie w 1994 roku, jest kluczowym aktem prawnym regulującym zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych w Polsce. Przepisy tej ustawy nakładają obowiązki na jednostki gospodarcze dotyczące prowadzenia dokumentacji finansowej oraz sprawozdawczości. Ustawa określa m.in. zasady wyceny aktywów i pasywów, zasadność stosowania różnych metod księgowych, a także wymagania dotyczące sporządzania i publikacji sprawozdań finansowych. Przykładowo, jednostki zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z obowiązującymi zasadami, co ma na celu zapewnienie rzetelności i przejrzystości informacji finansowej. W praktyce, znajomość przepisów ustawy o rachunkowości jest kluczowa dla księgowych oraz menedżerów finansowych, aby móc skutecznie zarządzać finansami jednostki i unikać błędów, które mogłyby prowadzić do nieprawidłowości w sprawozdawczości.
Pytanie 23

Używanie komputera z monitorem przez więcej niż 5 godzin bez przerwy może prowadzić do

A. przeciążenia wzroku oraz zaburzeń świadomości
B. obciążenia wzroku i układu mięśniowo-szkieletowego
C. zaćmy i obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego
D. zaburzeń świadomości oraz obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego
Odpowiedź wskazująca na obciążenie wzroku i układu mięśniowo-szkieletowego jako rezultat długotrwałej pracy przy komputerze jest jak najbardziej trafna. Prace biurowe i korzystanie z monitorów ekranowych przez ponad 5 godzin bez przerwy mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Obciążenie wzroku, znane również jako zespół widzenia komputerowego, objawia się zmęczeniem oczu, suchością, bólem głowy oraz rozmytym widzeniem. Objawy te są wynikiem długotrwałego skupienia wzroku na ekranie oraz niewłaściwych ustawień ergonomicznych, takich jak oświetlenie czy odległość od monitora. Ponadto, nieodpowiednia postawa ciała podczas długotrwałego siedzenia przy komputerze może skutkować bólami pleców, szyi i ramion, co związane jest z obciążeniem układu mięśniowo-szkieletowego. W celu minimalizacji tych dolegliwości zaleca się regularne przerwy w pracy, ergonomiczne ustawienie stanowiska pracy oraz ćwiczenia relaksacyjne dla oczu i ciała. Warto także korzystać z zasady 20-20-20: co 20 minut, patrzeć na obiekt oddalony o 20 stóp (około 6 metrów) przez co najmniej 20 sekund. Standaryzacja ergonomicznych zasad pracy przy komputerze jest kluczowa dla zachowania zdrowia pracowników oraz zwiększenia ich wydajności.
Pytanie 24

Jakie środki gaśnicze należy zastosować do likwidacji pożaru w archiwum zakładowym?

A. hydronetki z wodą
B. gaśnicy proszkowej
C. gaśnicy płynnej
D. gaśnicy pianowej
Gaśnica płynowa to nie najlepszy wybór, jeśli chodzi o archiwum. Ona jest raczej do gaszenia pożarów cieczy palnych, jak oleje czy benzen, które w archiwum raczej się nie zdarzają. Użycie jej mogłoby spowodować, że ogień rozprzestrzeniłby się na inne łatwopalne materiały, czyli głównie na papier czy tekturę, co by była duża katastrofa przy ochronie dokumentów. Gaśnica pianowa też nie jest zbyt dobra, bo ona jest skuteczna w gaszeniu cieczy, ale przy materiałach stałych, jak papier, może być mało efektywna. Te piany mogą też wnikać w papier, co szkodzi dokumentom. A hydronetki z wodą? To już całkiem zły pomysł, bo woda może zniszczyć dokumenty, a przy pożarach, które mogą wyniknąć z reakcji chemicznych, w ogóle nie zadziała. Jak się użyje złego rodzaju gaśnicy, to tylko zwiększa się ryzyko pożaru i niebezpieczeństwo dla ludzi oraz mienia.
Pytanie 25

Wskaż kategorię bilansową, w ramach której uwzględnisz zapas mąki żytniej znajdujący się w magazynie piekarni?

A. Produkty w trakcie produkcji
B. Wyroby gotowe
C. Materiały
D. Towary handlowe
Mąka żytnia, która leży w magazynie piekarni, jest traktowana jako materiał. Dlaczego? Bo to surowiec, który jest kluczowy w produkcji pieczywa. W bilansie firmy materiały to wszystkie surowce i półprodukty, które są potrzebne do produkcji. No i mąka to podstawowy składnik, więc jej zaliczenie do materiałów ma sens i jest zgodne z zasadami rachunkowości, które określają aktywa obrotowe. Z mojego doświadczenia, dobre zarządzanie zapasami to podstawa w piekarni – pozwala to uniknąć przestojów w produkcji przez brak surowców. Można też pomyśleć o systemie do zarządzania zapasami, co pomoże monitorować stany magazynowe. To z kolei ma wpływ na koszty produkcji i może być pomocne w planowaniu zakupów, żeby zminimalizować wydatki i zwiększyć zyski.
Pytanie 26

Adam Nowak zatrudniony jest w firmie, w której kierownik uwzględnia sugestie i opinie pracowników na temat spraw firmy, informuje ich o wyzwaniach oraz planowanych działaniach, sprawiedliwie ocenia ich osiągnięcia, a także często podejmuje istotne decyzje razem z pracownikami. Kierownik ten stosuje styl zarządzania

A. bierny
B. demokratyczny
C. patronalny
D. autokratyczny
Wybór stylu patronalnego, biernego lub autokratycznego w kontekście opisanego zachowania dyrektora nie uwzględnia kluczowej różnicy w podejściu do zarządzania ludźmi i podejmowania decyzji. Styl patronalny, choć może wydawać się opiekuńczy, często prowadzi do sytuacji, w której decyzje są podejmowane przez jedną osobę, bez angażowania pracowników, co w dłuższej perspektywie może osłabiać ich motywację i zaufanie do lidera. W przypadku stylu biernego, dyrektor unika aktywnego kierowania i podejmowania decyzji, co skutkuje brakiem jasnych wskazówek dla zespołu oraz niską efektywnością pracy. Z kolei autokratyczny styl zarządzania polega na wydawaniu poleceń i oczekiwaniach ich bezwzględnego przestrzegania, co jest zdecydowanie sprzeczne z opisanymi praktykami komunikacyjnymi i zaangażowaniem pracowników. Przykładowo, w organizacjach, gdzie preferowane są style autokratyczne, pracownicy mogą czuć się zniechęceni i wykluczeni z procesu decyzyjnego, co prowadzi do spadku ich zaangażowania oraz innowacyjności. Kluczowym błędem jest zatem mylenie różnych stylów zarządzania i niewłaściwe ich przypisywanie w kontekście zaangażowania i współpracy z pracownikami.
Pytanie 27

Hurtownia nabyła 50 sztuk produktów w cenie netto 60,00 zł za sztukę, a następnie zrealizowała sprzedaż 30 sztuk po cenie netto 80,00 zł za sztukę. Oblicz wartość marży uzyskanej na sprzedaży produktów.

A. 600,00 zł
B. 2 400,00 zł
C. 3 000,00 zł
D. 1 000,00 zł
Odpowiedź 600,00 zł jest prawidłowa, ponieważ marża na sprzedaży towarów jest obliczana jako różnica między przychodem ze sprzedaży a kosztem zakupu sprzedanych towarów. Hurtownia zakupiła 50 sztuk towarów po 60,00 zł każda, co daje całkowity koszt zakupu równy 3 000,00 zł (50 sztuk * 60,00 zł). Następnie sprzedano 30 sztuk po 80,00 zł, co generuje przychód ze sprzedaży wynoszący 2 400,00 zł (30 sztuk * 80,00 zł). Koszt zakupu sprzedanych towarów wynosi 1 800,00 zł (30 sztuk * 60,00 zł). Marża wynosi zatem 2 400,00 zł (przychód) - 1 800,00 zł (koszt) = 600,00 zł. Ta metoda kalkulacji marży jest zgodna z powszechnie stosowanymi zasadami rachunkowości, które podkreślają znaczenie analizy kosztów i przychodów w celu uzyskania jasnego obrazu rentowności operacyjnej. Zrozumienie kalkulacji marży jest kluczowe dla przedsiębiorstw, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie finansami i podejmowanie strategicznych decyzji sprzedażowych.
Pytanie 28

Osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną według karty podatkowej, ma obowiązek złożenia w urzędzie skarbowym deklaracji dotyczącej wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, uiszczonej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego na formularzu

A. PIT-16A
B. PIT-28/PIT-28S
C. PIT-19A
D. PIT-36/PIT-36S
Prawidłowa odpowiedź to formularz PIT-16A, który jest dedykowany dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą opodatkowaną w formie karty podatkowej. Złożenie deklaracji na tym formularzu jest obowiązkowe, gdyż pozwala na wykazanie wysokości składek na ubezpieczenie zdrowotne, które zostały zapłacone i odliczone od karty podatkowej w danym roku podatkowym. PIT-16A jest istotnym dokumentem, który umożliwia prawidłowe rozliczenie zobowiązań podatkowych oraz ubezpieczeniowych, a jego złożenie w terminie jest kluczowe dla uniknięcia ewentualnych kar finansowych. W praktyce, przedsiębiorcy korzystający z karty podatkowej muszą pamiętać, aby regularnie gromadzić wszelkie potwierdzenia wpłat składek zdrowotnych, co ułatwi wypełnienie formularza. Warto zaznaczyć, że formularz ten jest także zgodny z aktualnymi regulacjami prawnymi, co czyni go odpowiednim narzędziem w procesie rozliczania podatków.
Pytanie 29

Zakład krawiecki otrzymał zlecenie na 500 sztuk jedwabnych apaszek. Norma zużycia materiału na jedną apaszkę wynosi 0,5 m.b. jedwabiu. W magazynie firmy znajduje się 100 m.b. jedwabiu. Ile metrów bieżących jedwabiu należy dokupić, aby zrealizować to zlecenie?

A. 300 m.b.
B. 250 m.b.
C. 150 m.b.
D. 400 m.b.
Kiedy chcemy zrealizować zamówienie na 500 jedwabnych apaszek, musimy najpierw policzyć, ile materiału w sumie potrzebujemy. Każda apaszka wymaga 0,5 metra jedwabiu, więc dla 500 sztuk wychodzi nam 500 razy 0,5, co daje 250 metrów. Z tego, co wiem, w magazynie mamy 100 metrów, więc musimy kupić 150 metrów więcej. W praktyce, planowanie zapasów jest naprawdę istotne, bo wpływa na to, jak szybko zrealizujemy zamówienia i ile pieniędzy wydamy na magazynowanie. Moim zdaniem, monitorowanie zapasów to klucz do sukcesu – trzeba wiedzieć, jakie materiały nam się kończą i przewidywać, co będzie potrzebne w przyszłości. W branży krawieckiej zarządzanie materiałami to podstawa, jeśli chcesz być konkurencyjny i nie tracić na jakości.
Pytanie 30

Numer NIP przyznawany jest osobie fizycznej, która zaczyna działalność gospodarczą, przez

A. Naczelnika Urzędu Skarbowego
B. Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego
C. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
D. Urząd Miasta i/lub Gminy
Odpowiedź, którą wybrałeś, to Naczelnik Urzędu Skarbowego. Dlaczego? Bo to on odpowiada za nadawanie numerów NIP tym, którzy chcą rozpocząć działalność gospodarczą. NIP jest mega ważny, bo dzięki niemu urzędy mogą zidentyfikować podatników i ich obowiązki. Jak ktoś zakłada firmę, to musi złożyć wniosek do Naczelnika, co jest zgodne z prawem. Warto pamiętać, że NIP jest wymagany w każdej transakcji gospodarczej, a jego brak może narobić sporo kłopotów z urzędami. Tak więc, dobrze jest wiedzieć, jak to wszystko działa, jeśli planujesz założyć własny biznes w Polsce.
Pytanie 31

Jakie dokumenty potwierdzają wydanie materiałów z magazynu?

A. Wz, Rw
B. Rw, Pw
C. Wz, Zw
D. Zw, Pw
Odpowiedź Wz, Rw jest poprawna, ponieważ te dokumenty stanowią kluczowe elementy w procesie ewidencjonowania rozchodu materiałów z magazynu. WZ, czyli Wydanie Zewnętrzne, jest dokumentem, który potwierdza wydanie towarów z magazynu na rzecz odbiorcy. Jest on istotny w kontekście obiegu dokumentów w przedsiębiorstwie, ponieważ pozwala na kontrolowanie stanu zapasów oraz ich przepływu. Rw, czyli Rozchód wewnętrzny, natomiast dokumentuje wydanie materiałów na potrzeby wewnętrzne firmy, takie jak zużycie materiałów do produkcji czy inne działania operacyjne. Przykładem zastosowania tych dokumentów może być sytuacja, w której firma produkująca meble wydaje materiały na produkcję stołów, co wymaga wystawienia WZ dla dostawcy i Rw dla działu produkcji. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu magazynem, każdy rozchód materiałów powinien być dokładnie udokumentowany, co pozwala na efektywne zarządzanie stanami magazynowymi oraz minimalizację ryzyka błędów w ewidencji. Odpowiednie stosowanie tych dokumentów jest zgodne z wymogami prawnymi oraz standardami rachunkowości, co podkreśla ich znaczenie w procesach logistycznych i zarządzaniu łańcuchem dostaw.
Pytanie 32

Kto zajmuje się bankową obsługą budżetu państwowego?

A. Narodowy Bank Polski
B. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych
C. Najwyższa Izba Kontroli
D. Komisja Nadzoru Finansowego
Komisja Nadzoru Finansowego (KNF) jest organem odpowiedzialnym za nadzór nad rynkiem finansowym, ale nie prowadzi bankowej obsługi budżetu państwa. Jej głównym celem jest ochrona interesów uczestników rynku oraz zapewnienie stabilności systemu finansowego w Polsce. Natomiast Najwyższa Izba Kontroli (NIK) zajmuje się kontrolą finansową pod kątem legalności i gospodarności wydatków publicznych, co również nie jest równoznaczne z obsługą budżetu. NIK przeprowadza audyty i kontrole, ale nie ma bezpośredniego wpływu na zarządzanie płynnością budżetu. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych (KDPW) pełni rolę organizacji depozytowej i rozliczeniowej, lecz jego zadania koncentrują się na obsłudze papierów wartościowych, a nie na bankowej obsłudze budżetu państwa. Wybierając błędne odpowiedzi, można mieć wrażenie, że instytucje te są w jakiś sposób zaangażowane w procesy budżetowe, co jest mylnym podejściem. W rzeczywistości, każda z tych instytucji ma jasno wyznaczone kompetencje i funkcje, które nie obejmują bezpośredniego zarządzania budżetem państwa.
Pytanie 33

Gdy wszystkie decyzje są podejmowane przez lidera i przekazywane pracownikom do realizacji bez możliwości dyskusji czy sprzeciwu, mówimy o sposobie kierowania nazywanym

A. liberalnym
B. patronalnym
C. demokratycznym
D. autokratycznym
Wybór stylu demokratycznego jako odpowiedzi byłby błędny, ponieważ w tym modelu kierownik zachęca do udziału zespołu w procesie decyzyjnym oraz otwartości na dyskusje. W praktyce, to podejście sprzyja zaangażowaniu i motywacji pracowników, co prowadzi do lepszej atmosfery pracy oraz zwiększenia efektywności. Z kolei wybór stylu patronalnego, który opiera się na silnym autorytecie przełożonego, ale z elementami opiekuńczości, również nie odpowiada zadanemu pytaniu. Patronalizm zakłada pewną formę wsparcia i ochrony pracowników, co jest sprzeczne z ideą autokratycznego podejścia, gdzie dominująca jest kontrola i brak dialogu. Jeśli chodzi o styl liberalny, to w tym przypadku kierownik przyjmuje postawę bardzo luźną, dając pracownikom dużą swobodę działania, co jest całkowitym przeciwieństwem autokratyzmu. Liberalne zarządzanie promuje indywidualizm i kreatywność, co z kolei prowadzi do decyzji podejmowanych wspólnie, w oparciu o różnorodne opinie. Błędne rozumienie tych stylów może wynikać z nieprecyzyjnego definiowania ról w zespole oraz z nieznajomości ich konsekwencji dla moralności i efektywności grupy. Warto zatem dobrze rozumieć różnice pomiędzy tymi podejściami, by skuteczniej zarządzać zespołem i dostosowywać styl kierowania do specyfiki sytuacji.
Pytanie 34

Osoba zajmująca się księgowością korzysta z komputera z włączonym monitorem. Po każdej godzinie pracy powinna mieć możliwość zrobienia przerwy, która jest wliczana do czasu pracy i wynosi co najmniej

A. 15 minut
B. 10 minut
C. 20 minut
D. 5 minut
Odpowiedź 5 minut jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi organizacji czasu pracy, pracownicy, którzy wykonują zadania wymagające długotrwałego skupienia, takie jak praca przy komputerze, mają prawo do regularnych przerw. Ustawa Kodeks pracy w Polsce stanowi, że po każdej godzinie pracy przy monitorze, pracownik powinien mieć prawo do przerwy, która wynosi przynajmniej 5 minut. Takie przerwy mają na celu nie tylko odpoczynek, ale także zapobieganie zmęczeniu wzroku i obciążeniu kręgosłupa. W praktyce, wdrażanie takiego systemu przerw w środowisku biurowym przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy, poprawy samopoczucia pracowników oraz może zmniejszać liczbę dni chorobowych. Firmy, które stosują się do tych przepisów, często zauważają, że ich pracownicy są bardziej skoncentrowani i mniej narażeni na dolegliwości zdrowotne związane z długotrwałym siedzeniem przy komputerze. Dodatkowo, regularne przerwy pomagają w utrzymaniu wysokiego poziomu motywacji oraz redukują stres związany z pracą.
Pytanie 35

Firma nabyła dwuletnie obligacje Skarbu Państwa. W bilansie spółki ich wartość zostanie przedstawiona w kategorii

A. inwestycji długoterminowych
B. zobowiązań długoterminowych
C. zobowiązań krótkoterminowych
D. inwestycji krótkoterminowych
Podjęte nieprawidłowe decyzje dotyczące klasyfikacji inwestycji mogą prowadzić do istotnych konsekwencji w analizie finansowej i zarządzaniu aktywami. Inwestycje krótkoterminowe obejmują aktywa, które są planowane do zbycia lub wykorzystania w ciągu roku, co nie odnosi się do obligacji dwuletnich. Klasyfikowanie takich aktywów jako krótkoterminowe pomija ich rzeczywistą naturę i może wprowadzać w błąd w zakresie płynności finansowej spółki. Zobowiązania długoterminowe i krótkoterminowe dotyczą natomiast zobowiązań, a nie aktywów. Ich klasyfikacja opiera się na terminie spłaty, co jest fundamentalne dla oceny zdolności płatniczej. Typowym błędem myślowym jest mylenie aktywów z zobowiązaniami, co może prowadzić do fałszywych wniosków o stanie finansowym przedsiębiorstwa. Prawidłowe zrozumienie klasyfikacji aktywów i zobowiązań jest kluczowe dla rzetelnego raportowania finansowego oraz dla podejmowania właściwych decyzji inwestycyjnych. Przykład błędnego podejścia do klasyfikacji można zaobserwować w przypadkach, gdy inwestorzy mylnie oceniają terminy wykupu instrumentów finansowych, co skutkuje niewłaściwą oceną ryzyka i potencjalnych zwrotów. Dlatego konieczne jest przyswojenie sobie standardów klasyfikacji aktywów, aby skutecznie zarządzać portfelem inwestycyjnym.
Pytanie 36

Jakim podatkiem jest obciążony dochód spółki akcyjnej?

A. podatkiem od towarów i usług
B. podatkiem dochodowym od osób prawnych
C. czynności cywilno-prawnych
D. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych
Opodatkowanie dochodu spółek akcyjnych często bywa mylone z innymi formami podatków, przez co wiele osób się gubi w temacie. Np. VAT to podatek, który dotyczy obrotu towarami i usługami, a nie dochodów. Warto wiedzieć, że VAT jest podatkiem pośrednim, co oznacza, że w końcu płaci go konsument, a firmy tylko go przekazują. Czynności cywilno-prawne też nie mają wiele wspólnego z opodatkowaniem dochodów, bo dotyczą transakcji między osobami, ale nie są źródłem dochodu, który podlega CIT. Ryczałt od przychodów to zaś forma uproszczonego opodatkowania, głównie dla osób fizycznych, a nie dla spółek akcyjnych. Takie nieporozumienia skutkują błędnymi wnioskami i nieprawidłowym zrozumieniem przepisów podatkowych. Każdy, kto działa w podatkach, powinien naprawdę starać się zrozumieć, jakie przepisy go dotyczą, żeby nie mieć problemów z fiskusem.
Pytanie 37

Dokumenty finansowe potwierdzające zaciągnięcie kredytu przez gminę lub Skarb Państwa, z zapewnieniem ich wykupu w ustalonym terminie, wraz z naliczonymi odsetkami to

A. czeki
B. weksle
C. akcje
D. obligacje
Czeki, weksle i akcje to różne formy instrumentów finansowych, które pełnią inne funkcje i mają różne zasady działania w porównaniu do obligacji. Czeki są środkami płatniczymi, które umożliwiają dokonanie transakcji pomiędzy stronami, ale nie są instrumentami dłużnymi. Weksel to pisemne zobowiązanie do zapłaty określonej sumy pieniędzy w określonym czasie, lecz również nie jest emitowany przez instytucje publiczne w celu pozyskania kapitału oraz nie wiąże się z regularnym wypłacaniem odsetek. W przeciwieństwie do obligacji, które są długoterminowymi instrumentami, weksle są zazwyczaj krótkoterminowe i mają bardziej ograniczone zastosowanie. Akcje to udziały w kapitale zakładowym spółki, które dają ich właścicielom prawo do uczestniczenia w zyskach firmy, a nie do zwrotu kapitału w określonym czasie. W praktyce zarządzania finansami publicznymi kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi instrumentami, ponieważ mają one różne implikacje dla inwestorów i emitentów. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomylenia obligacji z innymi instrumentami wynikają z nieznajomości ich podstawowych cech oraz celów, dla których są emitowane. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych oraz efektywnego zarządzania długiem publicznym.
Pytanie 38

Walne zgromadzenie członków spółdzielni zdecydowało, że zysk osiągnięty w wysokości 150 000 zł zostanie podzielony w następujący sposób:
- 15% na fundusz zasobowy
- 45% na dywidendy dla członków spółdzielni
- 8% na nagrody dla członków zarządu
- 20% na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
- na nagrody dla pracowników................
Jaką część zysku przydzielono na nagrody dla pracowników?

A. 67 500 zł
B. 22 500 zł
C. 30 000 zł
D. 18 000 zł
Odpowiedź 18 000 zł jest poprawna, ponieważ kwota ta wynika z analizy podziału zysku spółdzielni. Zysk w wysokości 150 000 zł został podzielony na różne fundusze i nagrody, co wymaga precyzyjnego obliczenia poszczególnych kwot. Fundusz zasobowy, dywidendy, nagrody dla zarządu oraz zakładowy fundusz świadczeń socjalnych stanowią łącznie 88% całkowitego zysku. Obliczmy te wartości: 15% z 150 000 zł to 22 500 zł na fundusz zasobowy, 45% to 67 500 zł na dywidendy, 8% to 12 000 zł na nagrody dla zarządu, a 20% to 30 000 zł na fundusz świadczeń socjalnych. Suma tych wartości wynosi 132 000 zł. Pozostałe 18 000 zł to kwota przeznaczona na nagrody dla pracowników, co stanowi 12% całkowitego zysku. W praktyce, efektywne zarządzanie takimi podziałami zysku jest kluczowe dla utrzymania zadowolenia członków spółdzielni oraz motywacji pracowników. Ustalanie zasad podziału zysku zgodnie z obowiązującymi regulacjami i statutem spółdzielni jest niezbędne dla transparentności działania oraz budowania zaufania wśród interesariuszy.
Pytanie 39

Rynek papierów wartościowych, który obejmuje transakcje papierami wartościowymi już w obrocie, nazywany jest rynkiem

A. równoległym
B. wtórnym
C. pierwotnym
D. podstawowym
Rynek wtórny to segment rynku papierów wartościowych, na którym dokonuje się obrotu papierami wartościowymi, które zostały już wcześniej wyemitowane na rynku pierwotnym. Główna różnica między tymi rynkami polega na tym, że rynek pierwotny jest miejscem, gdzie nowe papiery wartościowe są emitowane przez emitentów i sprzedawane inwestorom po raz pierwszy. Przykładem rynku wtórnego mogą być giełdy papierów wartościowych, gdzie inwestorzy sprzedają i kupują akcje spółek, które są już notowane. Ważne jest zrozumienie, że rynek wtórny odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu płynności dla inwestorów, umożliwiając im szybkie zbycie posiadanych papierów wartościowych. Z perspektywy dobrych praktyk, uczestnicy rynku powinni być świadomi mechanizmów działania rynku wtórnego, w tym wpływu na ceny akcji, które mogą być kształtowane przez podaż i popyt. Przykładem może być sytuacja, w której duża liczba inwestorów decyduje się na sprzedaż akcji danej spółki, co prowadzi do spadku ich wartości na rynku wtórnym. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla skutecznego zarządzania portfelem inwestycyjnym.
Pytanie 40

Do inwestycji o charakterze długoterminowym należy

A. zaciągnięty trzyletni kredyt
B. założona półroczna lokata bankowa
C. obligacje Skarbu Państwa z terminem wykupu 5 lat
D. środki pieniężne na rachunku bieżącym
Obligacje Skarbu Państwa z terminem wykupu 5 lat to naprawdę dobry przykład długoterminowej inwestycji. Mają one ustaloną stopę zwrotu, co oznacza, że inwestorzy mogą mniej więcej przewidzieć, ile zarobią w przyszłości. Długoterminowe inwestycje to takie, które trwają ponad rok, a te obligacje super wpasowują się w tę definicję. Regularne odsetki, które można z nich uzyskać, są świetnym źródłem dochodu. W praktyce bardzo często korzysta się z nich przy planowaniu emerytury, gdzie ważne, żeby pieniądze były bezpieczne przez dłuższy czas. Ponadto, inwestowanie w obligacje to też dobry sposób na zdywersyfikowanie swojego portfela, co jest ważne, gdy chcemy ograniczyć ryzyko związane z finansami osobistymi.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej