Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 12:20
Data zakończenia: 3 maja 2025 12:29

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Łodygi roślin zbożowych lub strączkowych, które zostały po omłocie i wyschnięciu to

A. słoma

B. siano

C. ściernisko

D. plewy

Słoma to wysuszone łodygi roślin zbożowych lub strączkowych, które pozostają po omłocie. Jest to materiał, który może być wykorzystywany w różnych celach, takich jak produkcja paszy dla zwierząt, ściółka w hodowli zwierząt, a także jako materiał do produkcji kompostu. W praktyce, słoma jest cenna w rolnictwie, ponieważ poprawia strukturę gleby i zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wody. Właściwości słomy jako materiału organicznego sprawiają, że jest doskonałym dodatkiem do gleby, który wspomaga rozwój mikroorganizmów glebowych, co jest kluczowe dla zdrowia ekosystemu. Dobre praktyki w rolnictwie sugerują, aby nie tylko spalać słomę, ale również wykorzystać ją jako naturalny nawóz lub w procesach mulczowania, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa, ochrony środowiska i efektywności produkcji.

Pytanie 2

Przeciętna ilość zwierząt w różnych grupach technologicznych przez rok wynosi

A. przelotowość

B. obrót stada

C. bilans zwierząt

D. stan średnioroczny

Stan średnioroczny to kluczowe pojęcie w zarządzaniu zasobami zwierzęcymi, które odnosi się do przeciętnej liczby zwierząt w danym stadzie w ciągu roku. Dzięki temu wskaźnikowi można ocenić efektywność produkcji zwierzęcej, planować zasoby paszy oraz podejmować decyzje dotyczące sprzedaży lub zakupu zwierząt. Przykładem zastosowania stanu średniorocznego jest analiza rentowności hodowli bydła, gdzie hodowcy mogą porównywać dane z różnych lat, aby ocenić wpływ zmian w zarządzaniu stadem na jego wydajność. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, stan średnioroczny jest często wykorzystywany w raportach okresowych i audytach, co pozwala na lepsze zarządzanie ryzykiem i przewidywanie potrzeb rynkowych. Ponadto, znajomość stanu średniorocznego wpływa na strategię rozwoju stada, co może prowadzić do zwiększenia efektywności produkcji i poprawy dobrostanu zwierząt.

Pytanie 3

Właściciel zwierząt gospodarskich zobowiązany jest do przechowywania ewidencji leczenia tych zwierząt, począwszy od daty ostatniego wpisu, przez co najmniej

A. 6 lat

B. 5 lat

C. 2 lata

D. 3 lata

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, posiadacze zwierząt gospodarskich są zobowiązani do prowadzenia ewidencji leczenia tych zwierząt, co ma na celu zapewnienie odpowiedniej opieki weterynaryjnej oraz monitorowanie stanu zdrowia zwierząt. Obowiązek przechowywania ewidencji przez okres minimum 5 lat od daty ostatniego wpisu wynika z potrzeby dokumentowania historii zdrowotnej zwierząt, co jest istotne zarówno dla ich właścicieli, jak i dla organów nadzoru weterynaryjnego. Długoterminowe przechowywanie tych informacji umożliwia analizę chorób występujących w stadzie oraz podejmowanie odpowiednich działań profilaktycznych. Przykładowo, w przypadku wykrycia epidemii w gospodarstwie, historia leczenia może stanowić kluczowy element w ustaleniu źródła zakażeń i skutecznych działań naprawczych. Warto również zauważyć, że istnieją standardy branżowe, które zalecają regularne przeglądanie dokumentacji zdrowotnej, co jest integralną częścią zarządzania dobrostanem zwierząt w gospodarstwie.

Pytanie 4

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u buhaja

B. u knura

C. u psa

D. u ogiera

Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.

Pytanie 5

Najlepszymi kozami do pozyskiwania mleka są osobniki rasy

A. saaneńskiej

B. angorskiej

C. anglonubijskiej

D. burskiej

Kozy rasy saaneńskiej są uznawane za jedne z najlepszych producentów mleka na świecie. Charakteryzują się one wysoką wydajnością mleczną, osiągając średnio od 800 do 1000 litrów mleka rocznie od jednej kozy. Mleko tych zwierząt ma doskonałe właściwości odżywcze i jest cenione za wysoką zawartość tłuszczu oraz białka. W hodowli komercyjnej, saaneńskie kozy często stosowane są w produkcji serów i innych przetworów mlecznych, gdzie ich mleko stanowi doskonałą bazę. Dodatkowo, saaneńskie kozy są znane ze swojego spokojnego temperamentu, co ułatwia pracę z nimi w gospodarstwie. Warto również podkreślić, że dobre praktyki w hodowli kozy tej rasy obejmują zapewnienie odpowiednich warunków życia, takich jak odpowiednia dieta, dostęp do świeżej wody oraz przestrzeni do poruszania się, co dodatkowo wpływa na jakość oraz ilość produkowanego mleka.

Pytanie 6

Na nadmiar soli w paszy szczególnie wrażliwe są zwierzęta takie jak

A. konie

B. kozy

C. świnie

D. krowy

Krowy, konie oraz kozy, mimo że również są zwierzętami hodowlanymi, nie są tak wrażliwe na nadmiar soli jak świnie. Krowy, na przykład, mają zdolność do tolerowania wyższych poziomów sodu w diecie, co wynika z ich specyficznej fizjologii oraz adaptacji do spożywania pasz, które mogą być naturalnie bogate w sól. Koń, jako zwierzę roślinożerne, także charakteryzuje się większą tolerancją na sól, pod warunkiem, że jego dieta jest zróżnicowana i dobrze zbilansowana. Z kolei kozy, z uwagi na ich unikalny układ pokarmowy, również mogą w pewnym stopniu tolerować wyższe stężenia soli w diecie, choć zaleca się umiar przynajmniej w kontekście długoterminowej diety. W praktyce wiele osób może mylnie sądzić, że wszystkie zwierzęta gospodarskie prezentują podobne wymagania żywieniowe. Takie uproszczenia prowadzą do błędów w zarządzaniu dietą, co może skutkować problemami zdrowotnymi zwierząt. W branży zootechnicznej istotne jest, aby każdy gatunek był traktowany indywidualnie, a wymagania dietetyczne były precyzyjnie dostosowane do ich biologii oraz etologii. Ponadto, nieodpowiednie zrozumienie wpływu nadmiaru soli na zdrowie zwierząt może prowadzić do obniżenia ich wydajności produkcyjnej oraz jakości produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 7

Wskaż produkt uboczny, który powstaje podczas wytwarzania piwa i jest stosowany w karmieniu bydła.

A. Młóto

B. Ekspelery

C. Makuchy

D. Śruta poekstrakcyjna

Makuchy, śruta poekstrakcyjna oraz ekspelery są produktami ubocznymi, które również mają swoje zastosowanie w żywieniu zwierząt, ale nie są bezpośrednio związane z produkcją piwa. Makuchy to pozostałości po tłoczeniu nasion oleistych, które są bogate w tłuszcze i białko, a ich stosowanie w diecie krów może wpływać na zwiększenie wartości energetycznej paszy. Jednakże, ich skład chemiczny i wartość odżywcza są znacznie różne od młóta, co może prowadzić do nieoptymalnych efektów w kontekście zdrowia i wydajności bydła. Śruta poekstrakcyjna, powstała na skutek ekstrakcji oleju z nasion, również jest stosowana w żywieniu zwierząt i charakteryzuje się wysoką zawartością białka, lecz brakuje jej włókna, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego krów. Ekspelery, będące pozostałością po procesie wyciskania, mają zastosowanie w paszach, ale nie są produktem ubocznym warzenia piwa i dlatego nie spełniają warunków tego pytania. Wybór niewłaściwych produktów do żywienia może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych u zwierząt, w tym zaburzeń metabolicznych. Kluczowe jest stosowanie właściwych składników i ich proporcji, aby zapewnić zrównoważoną dietę, co jest zgodne z aktualnymi standardami w hodowli bydła.

Pytanie 8

Opis dotyczy rasy świń, która jest średniej wielkości rasą mięsnych, charakteryzującą się późnym dojrzewaniem i szybkim wzrostem, ma czarne umaszczenie oraz biały pas, który jest różnej szerokości i biegnie przez łopatki, przednie kończyny oraz brzuch.

A. hampshire

B. złotnicka pstra

C. duroc

D. pietrain

Wybór odpowiedzi złotnicka pstra, pietrain oraz duroc wskazuje na pewne nieporozumienia związane z cechami charakterystycznymi tych ras. Złotnicka pstra, na przykład, charakteryzuje się perspektywą białych i czarnych plam, ale nie ma wyraźnego białego pasa jak hampshire. Ponadto, ta rasa jest bardziej znana z produkcji wieprzowiny o specyficznych walorach smakowych, a niekoniecznie z szybkości przyrostu masy ciała. Pietrain, z drugiej strony, jest rasą, która zyskała popularność ze względu na dużą zawartość mięśnia, jednak ich umaszczenie i cechy wzrostu różnią się od charakterystyki hampshire. Pietrain jest również rasą późno dojrzewającą, co dodatkowo komplikuje porównania. Rasa duroc jest ceniona za swoją jakość mięsa i zdolności adaptacyjne, ale także nie odpowiada opisowym cechom, ponieważ jest zazwyczaj czerwona i nie posiada charakterystycznego białego pasa. Wybór nieprawidłowych ras może wynikać z braku zrozumienia, jakie cechy są najważniejsze dla określonej klasy świń i ich zastosowania w hodowli. Kluczowe jest, aby hodowcy mieli jasny obraz cech rasowych, co pozwala na optymalne podejście do produkcji oraz zapewnia lepsze wyniki w zakresie wydajności i jakości mięsa.

Pytanie 9

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.

A. piemontese.

B. salers.

C. hereford.

D. charolaise.

Wybór innych ras bydła, takich jak hereford, charolaise czy salers, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące cech i zastosowań tych ras. Hereford to rasa bydła mięsnego, która pochodzi z Anglii i charakteryzuje się głównie czerwoną sierścią oraz białymi plamami na głowie i brzuchu. Chociaż jest ceniona za jakość mięsa, nie jest to rasa włoska, więc nie pasuje do opisanego kontekstu. Charolaise, z kolei, to również rasa mięsna, ale jej pochodzenie związane jest z Francją, a cechy takie jak biała sierść czy specyficzna budowa ciała nie są zgodne z opisem bydła piemontese. Rasa salers, również francuska, znana jest z produkcji mleka, ale jej charakterystyka i zastosowanie różnią się od bydła piemontese. Typowe błędy myślowe mogą obejmować ogólne utożsamianie ras bydła na podstawie podobieństw w ich zastosowaniu jako bydło mięsne, co prowadzi do ignorowania istotnych różnic w pochodzeniu, cechach morfologicznych oraz zastosowaniach w przemyśle spożywczym. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zapoznać się z historią i specyfiką poszczególnych ras, co pozwoli lepiej zrozumieć ich unikalne właściwości oraz zastosowanie w praktyce hodowlanej.

Pytanie 10

W układzie oddechowym można zaobserwować worki powietrzne

A. królika

B. kury

C. krowy

D. konia

Worki powietrzne są charakterystycznym elementem układu oddechowego ptaków, w tym kur. To właśnie one umożliwiają nieprzerwaną wymianę powietrza, co jest kluczowe dla efektywności ich oddychania. Układ oddechowy ptaków jest znacznie bardziej skomplikowany niż u ssaków, a worki powietrzne pełnią rolę w systemie wentylacyjnym, który zapewnia stały przepływ świeżego powietrza przez płuca. Kiedy ptak wdycha powietrze, nie tylko napełnia płuca, ale także rozprzestrzenia powietrze do worków powietrznych. W procesie wydechu powietrze wydobywa się z worków powietrznych, co pozwala na ciągłe dostarczanie tlenu do organizmu. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne w kontekście hodowli ptaków, ponieważ zdrowe funkcjonowanie układu oddechowego wpływa na ich wydajność i ogólne zdrowie. Przykładowo, w hodowli kur nieprawidłowe działanie worków powietrznych może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak choroby układu oddechowego, co jest zagrożeniem dla całej produkcji jaj.

Pytanie 11

Jaką rasę owiec zaleca się w ekologicznych gospodarstwach?

A. czarnogłówka

B. wrzosówka

C. wschodniofryzyjska

D. świniarka

Świniarka nie jest rasą owiec, lecz to określenie może odnosić się do hodowli świń. W kontekście gospodarstwa ekologicznego, hodowla świń wymaga zupełnie innych praktyk niż hodowla owiec. Przykładowo, świnie mają różne wymagania żywieniowe i zdrowotne, które nie będą skuteczne w przypadku owiec. Wrzosówka to rasa owiec, ale nie jest powszechnie uznawana za rasę mięsną o wysokiej wydajności. Jej głównym atutem jest produkcja wełny, co czyni ją mniej odpowiednią do gospodarstw, które koncentrują się na produkcji mięsa. Wschodniofryzyjska rasa owiec również kładzie nacisk na produkcję mleka, co nie jest zgodne z celem uzyskania mięsa w gospodarstwie ekologicznym. Wybór niewłaściwych ras może prowadzić do nieoptymalnych wyników finansowych oraz trudności w realizacji celów ekologicznych. Typowe błędy w myśleniu obejmują niedostateczne zrozumienie różnic między rasami, co może skutkować wyborem zwierząt nieprzystosowanych do warunków ekologicznych. Zrozumienie właściwości ras i ich zastosowań jest kluczowe w zarządzaniu ekologicznymi gospodarstwami, co podkreśla znaczenie dobrze przemyślanej strategii hodowlanej.

Pytanie 12

Obecny stan fizjologiczny zwierzęcia, który jest wpływany przez czynniki środowiskowe i oceniany pod względem jego użyteczności, to

A. kondycja

B. usposobienie

C. konstytucja

D. temperament

Kondycja zwierzęcia odnosi się do jego aktualnego stanu fizjologicznego, który jest bezpośrednio związany z jego zdolnością do wydajnego funkcjonowania w określonym środowisku. Jest to pojęcie uwzględniające zarówno aspekt zdrowotny, jak i wydolnościowy organizmu. W praktyce, kondycja zwierzęcia jest często oceniana w kontekście jego przydatności do pracy, sportu czy hodowli. Na przykład, w przypadku koni wyścigowych, regularne testowanie kondycji, takie jak ocena tętna, wydolności i ogólnego stanu zdrowia, jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych wyników na torze. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli zwierząt, właściciele powinni monitorować kondycję swoich podopiecznych, aby zapobiegać problemom zdrowotnym i poprawiać ich wydajność. Dbanie o odpowiednie żywienie, regularną aktywność fizyczną oraz kontrole weterynaryjne są fundamentalnymi elementami w zarządzaniu kondycją zwierząt, co pozwala na zwiększenie ich przydatności użytkowej w różnych dziedzinach.

Pytanie 13

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz dzienną dawkę mieszanki treściwej dla jednego tucznika.

Parametry 1 kg mieszanki:
Energia metaboliczna – 12,8 MJ
Białko ogólne – 14,8 %

Dzienne zapotrzebowanie tucznika na energię metaboliczną i białko ogólne:
Energia metaboliczna – 28,2 MJ
Białko ogólne – 325 g

A. 2,2 kg

B. 2,0 kg

C. 2,5 kg

D. 3,0 kg

Dobra robota, odpowiedź 2,2 kg jest jak najbardziej trafna. To wynika z dokładnych obliczeń dotyczących tego, ile energii i białka tuczniki potrzebują na co dzień. W hodowli naprawdę ważne jest, żeby dobrze dobrać paszę. Mieszanka powinna być odpowiednia do wieku, wagi i stanu zdrowia zwierzęcia, żeby pasza była efektywnie wykorzystywana i żeby tuczniki pięknie rosły. Standardy dotyczące żywienia są ustalane przez specjalistów od zootechniki i są dosyć precyzyjne. Ważne jest też, żeby wziąć pod uwagę jakość paszy, porę roku oraz warunki, w jakich zwierzęta żyją, bo to wszystko może wpływać na ich apetyt. Dobrze przemyślana dieta nie tylko pomoże w redukcji kosztów, ale także poprawi jakość mięsa, co jest kluczowe w naszej branży.

Pytanie 14

Kość sitowa należy do kości

A. miednicy

B. przedramienia

C. nadgarstka

D. głowy

Wybór odpowiedzi związanej z miednicą, nadgarstkiem czy przedramieniem wskazuje na brak zrozumienia anatomicznej klasyfikacji kości w ciele ludzkim. Kość sitowa nie ma żadnego związku z tymi obszarami, ponieważ miednica składa się głównie z kości biodrowych, kulszowych i łonowych, które są przystosowane do przenoszenia ciężaru ciała oraz umożliwiają stabilizację w trakcie ruchu. Nadgarstek, zbudowany z ośmiu kości, pełni kluczową rolę w funkcjonowaniu dłoni, umożliwiając ruchy chwytne i precyzyjne, a przedramię składa się z kości promieniowej i łokciowej, które są niezbędne do ruchu w stawie łokciowym i nadgarstkowym. Błędne przypisanie kości sitowej do tych części ciała może wynikać z nieporozumień dotyczących układu kostnego i jego podziału na różne obszary. Ważne jest, aby znać podstawową anatomiczną topografię ciała, aby unikać takich pomyłek. Zrozumienie, jakie kości tworzą konkretne struktury anatomiczne, jest kluczowe w wielu dziedzinach medycyny, w tym w ortopedii, anatomii klinicznej oraz chirurgii, gdzie precyzyjna wiedza jest istotna dla skutecznych działań diagnostycznych i terapeutycznych.

Pytanie 15

Jak długo utrzymuje się standardowa laktacja u krów?

A. 280 dni

B. 365 dni

C. 305 dni

D. 250 dni

Odpowiedzi 280 dni, 250 dni i 365 dni są nieprawidłowe, ponieważ nie oddają rzeczywistego czasu trwania standardowej laktacji u krów. Laktacja, trwająca 280 dni, jest zbyt krótka, co mogłoby prowadzić do niewystarczającej produkcji mleka oraz do obniżenia kondycji zdrowotnej zwierząt. Zbyt krótki okres laktacji ogranicza także zdolności rozrodcze krów, co w dłuższym czasie wpływa negatywnie na rentowność gospodarstwa. Natomiast odpowiedź 250 dni, choć teoretycznie również może wystąpić, nie spełnia standardów branżowych, które rekomendują co najmniej 305 dni dla optymalnej produkcji. Z kolei laktacja trwająca 365 dni to sytuacja, która jest rzadko spotykana w praktyce, a przedłużenie tego okresu może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak mastitis czy inne schorzenia metaboliczne. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych niepoprawnych przedziałów czasowych nie tylko nie jest zgodny z naukowym podejściem do laktacji, ale również ignoruje zasadnicze aspekty zarządzania stadem, które są kluczowe dla efektywnej produkcji mleka. Właściwe zrozumienie cyklu laktacyjnego i jego długości jest fundamentem dla zdrowia krów oraz dla ekonomicznych wyników gospodarstwa.

Pytanie 16

Które gospodarstwo powinno przygotować plan nawożenia azotem, gdy podmiot prowadzący produkcję rolną utrzymuje obsadę większą niż 60 DJP według stanu średniorocznego?

GospodarstwoGrupa technologiczna zwierzątStan średnioroczny szt.Współczynnik przeliczeniowy na DJP
Ikurczęta brojlery16 0000,0036
IIkrowy451,2
IIItuczniki4800,14
IVbydło opasowe1550,36

A. I

B. IV

C. II

D. III

Gospodarstwo III jest jedynym przykładem, który przekracza próg 60 DJP, osiągając 67,2 DJP według stanu średniorocznego. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, podmioty prowadzące produkcję rolną mają obowiązek opracowania planu nawożenia azotem, jeżeli ich obsada przekracza ten limit. Plan ten ma na celu nie tylko efektywne wykorzystanie nawozów, ale również ochronę środowiska poprzez ograniczenie nadmiernego nawożenia, które może prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych i powierzchniowych. Sporządzenie takiego planu jest elementem odpowiedzialnego zarządzania w gospodarstwie rolnym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Przykładem zastosowania tego planu może być dostosowanie dawek nawozów do potrzeb upraw, co pozwala na optymalizację kosztów produkcji oraz zwiększenie plonów. Dobrze opracowany plan nawożenia azotem przyczynia się do zrównoważonego rozwoju gospodarstwa oraz jego konkurencyjności na rynku rolnym.

Pytanie 17

Metoda chemiczna usuwania rogów u cieląt opiera się na zastosowaniu

A. sztyftu kaustycznego

B. dekornizatora gazowego

C. linki do dekomizacji

D. urządzenia Robertsa

Wybór przyrządu Robertsa jako metody dekornizacji cieląt jest nieodpowiedni, ponieważ jest to narzędzie mechaniczne, które zakłada obcinanie rogów. Ta metoda może prowadzić do znacznego stresu i bólu dla zwierząt, a także zwiększa ryzyko zakażeń i powikłań. W kontekście dobrostanu zwierząt, wiele organizacji weterynaryjnych odradza stosowanie tej metody, sugerując bardziej humanitarne podejścia. Linka do dekornizacji, choć powszechnie znana, również nie jest akceptowalną metodą, gdyż może prowadzić do niedokładności w zabiegu i nieprzewidywalnych skutków ubocznych, co może stwarzać zagrożenie dla zdrowia zwierząt. Z kolei dekornizator gazowy, mimo iż jest bardziej nowoczesnym i technologicznym rozwiązaniem, także niesie ze sobą ryzyko poparzeń i wymaga specjalistycznej wiedzy oraz doświadczenia w obsłudze urządzeń gazowych. Różne metody dekornizacji muszą być starannie rozważane z uwagi na ich skuteczność oraz dobrostan zwierząt. Właściwe podejście powinno opierać się na znanych standardach branżowych, które zalecają stosowanie mniej inwazyjnych i bardziej humanitarnych rozwiązań, takich jak sztyft kaustyczny, co zapewnia efektywne usunięcie rogów bez zbędnego cierpienia.

Pytanie 18

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy, ważne jest, aby zadbać o czystość warg sromowych u lochy. Jak należy postępować?

A. w przypadku podejrzenia infekcji

B. wyłącznie u pierwiastek

C. w każdej sytuacji

D. gdy są zabrudzone

Właściwa higiena warg sromowych lochy przed wprowadzeniem cewnika jest kluczowym elementem zapobiegającym zakażeniom dróg rodnych. Czystość tych obszarów powinna być utrzymywana w każdym przypadku, niezależnie od stanu zdrowia lochy, ponieważ bakterie mogą być obecne w różnych lokalach i stanach chorobowych. Przykładem może być sytuacja, w której nawet zdrowa locha może mieć niewidoczne patogeny, mogące prowadzić do infekcji. Aby zadbać o higienę, przed wprowadzeniem kateteru należy umyć wargi sromowe letnią wodą z mydłem, a następnie osuszyć je czystym ręcznikiem. Dobrą praktyką jest również stosowanie jednorazowych rękawiczek, co minimalizuje ryzyko przenoszenia bakterii z rąk na wrażliwe obszary ciała. Właściwe przygotowanie do zabiegu jest zgodne z zasadami aseptyki i antyseptyki, co powinno być standardem w każdej hodowli zwierząt.

Pytanie 19

Przygotowanie bilansu pasz wiąże się z

A. porównaniem produkcji pasz objętościowych z zapotrzebowaniem na nie dla bydła

B. obliczaniem zapotrzebowania na pasze dla wszystkich zwierząt w gospodarstwie

C. porównaniem produkcji pasz z potrzebami na pasze dla zwierząt

D. ustaleniem ilości pasz objętościowych wytworzonych w gospodarstwie

Sporządzenie bilansu pasz to kluczowy proces w zarządzaniu produkcją rolną, który polega na porównaniu produkcji pasz z zapotrzebowaniem na nie dla zwierząt. Taki bilans pozwala na efektywne zarządzanie zasobami paszowymi i optymalizację ich wykorzystania. W praktyce, aby sporządzić bilans, rolnicy muszą dokładnie znać zarówno wydajność pasz, jak i potrzeby żywieniowe zwierząt, które są uzależnione od ich gatunku, wieku, wagi oraz etapu produkcji (np. laktacja, wzrost). Przykładowo, bydło mleczne potrzebuje innych proporcji pasz w okresie laktacji, a inne podczas zasuszenia. Dobrze sporządzony bilans pasz wspiera nie tylko zdrowie zwierząt, ale także efektywność ekonomiczną gospodarstwa, ponieważ nadmiar pasz może prowadzić do strat, a ich niedobór do obniżenia wydajności produkcyjnej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zaleca się regularne aktualizowanie bilansu oraz monitorowanie zmieniających się wymagań zwierząt w celu dostosowywania strategii żywieniowych w czasie.

Pytanie 20

Krzyżowanie mające na celu zamianę genów jednej rasy genami innej rasy, które posiada pożądane cechy, nazywamy krzyżowaniem

A. towarowym

B. przemiennym

C. wypierającym

D. krewniaczym

Krzyżowanie towarowe, krewniacze i przemienne to takie pojęcia, które niby są związane z genetyką, ale nie mówią o tym, jak zastępować geny jednej rasy genami innej w celu osiągnięcia fajnych cech. Krzyżowanie towarowe w sumie chodzi o tworzenie hybryd, które mają lepsze cechy towarowe, ale niekoniecznie chodzi o usuwanie genów jednej rasy. Krzyżowanie krewniacze z kolei to łączenie osobników, które są sobie bliskie, co może prowadzić do utrwalenia niekorzystnych cech, zamiast ich eliminacji. A krzyżowanie przemienne to strategia, gdzie korzysta się z różnych ras w kolejnych pokoleniach, co nie do końca oznacza, że jeden gen wypiera drugi. To raczej jest mieszanie ras. Typowe błędy, jakie tu mogą wystąpić, to mylenie celów krzyżowania czy brak zrozumienia zasad dziedziczenia genów. W hodowli naprawdę ważne jest, żeby wiedzieć, jakie są różnice między tymi metodami, żeby móc stosować odpowiednie strategie i osiągać to, co chcemy.

Pytanie 21

Jakie pasze zaliczają się do suchych pasz objętościowych?

A. Siano, słoma, plewy

B. Ziarno, nasiona roślin motylkowych, okopowe

C. Kiszonka, zielonka, okopowe

D. Susz, wysłodki buraczane, siano

Odpowiedź 'siano, słoma, plewy' jest prawidłowa, ponieważ te pasze należą do grupy objętościowych suchych, które są istotnym elementem żywienia zwierząt gospodarskich, zwłaszcza przeżuwaczy. Siano, będące wysuszoną i skoszoną trawą lub ziołami, dostarcza zwierzętom błonnika, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Słoma z zbóż, jak pszenica czy jęczmień, jest uboga w składniki odżywcze, ale także dostarcza błonnika, a ponadto stanowi doskonały materiał ściółkowy. Plewy, będące odpadami po wytworzeniu ziarna, również są stosowane w dawkach objętościowych, chociaż ich wartość pokarmowa jest niższa. Dobrze zbilansowana dieta oparta na takich składnikach może wspierać zdrowie i wydajność zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami z zakresu żywienia zwierząt. W praktyce, stosowanie tych pasz w odpowiednich proporcjach jest kluczowe dla optymalizacji wyników produkcyjnych i zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 22

Jaką część macicy krowy należy chwycić przez prostnicę, aby prawidłowo wprowadzić pipetę inseminacyjną?

A. Róg

B. Szyjkę

C. Koronę

D. Trzon

Szyjka macicy jest kluczowym elementem w procesie inseminacji, ponieważ stanowi naturalny kanał, przez który muszą przejść plemniki, aby dotrzeć do komórki jajowej. Podczas inseminacji krowy, ważne jest, aby odpowiednio uchwycić szyjkę przez prostnicę, co pozwala na precyzyjne wprowadzenie pipety inseminacyjnej. Prawidłowe umiejscowienie jest istotne, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia narządów oraz zwiększyć skuteczność inseminacji. Standardowe protokoły inseminacji rekomendują, aby operatorzy byli przeszkoleni w tej technice, co zwiększa szanse na sukces. Dobrą praktyką jest także przeprowadzenie badania ultrasonograficznego, które pozwala na ocenę stanu układu rozrodczego krowy przed inseminacją. Zrozumienie anatomicznych lokalizacji narządów rodnych krowy oraz ich funkcji jest niezbędne dla efektywności praktyk inseminacyjnych.

Pytanie 23

Co to jest produkt uboczny uzyskany podczas ekstrakcji oleju z nasion roślin oleistych, który znajduje zastosowanie w karmieniu zwierząt?

A. wywar

B. młóto

C. makuchy

D. otręby

Wywar, otręby i młóto to różne produkty, które można mylnie utożsamiać z makuchami, jednak każdy z nich ma swoje unikalne cechy i zastosowanie. Wywar, na przykład, to produkt uboczny powstający w procesie gotowania, często stosowany w żywieniu zwierząt, ale nie jest to produkt związany bezpośrednio z pozyskiwaniem oleju. Otręby pochodzą z przemiału zbóż, takich jak pszenica czy żyto, i zawierają cenne składniki odżywcze, ale nie są produktem oleistym. Młóto z kolei jest pozostałością po ekstrakcji cukrów lub skrobi z surowców roślinnych, także nie mającą związku z procesem tłoczenia oleju. Typowe błędy myślowe prowadzące do takiego błędnego wnioskowania często wynikają z mylenia terminologii związanej z różnymi surowcami roślinnymi i ich przetwórstwem. W branży paszowej istotne jest, aby rozumieć różnice między tymi produktami, ponieważ każdy z nich ma inne właściwości odżywcze i zastosowania w żywieniu zwierząt. Dlatego zrozumienie, że makuchy są unikalnym produktem ubocznym procesu tłoczenia oleju, jest kluczowe dla wykorzystania ich potencjału w produkcji pasz.

Pytanie 24

W gospodarstwie, które dysponuje znacznymi nadwyżkami pracy oraz dużym obszarem trwałych użytków zielonych, są sprzyjające okoliczności do rozwoju produkcji

A. owiec

B. drobiu

C. bydła opasowego

D. bydła mlecznego

Chociaż produkcja bydła opasowego, owiec oraz drobiu mogą wydawać się atrakcyjnymi opcjami w przypadku dużego areału użytków zielonych, nie są one tak optymalne jak produkcja mleka. W przypadku bydła opasowego, które głównie korzysta z paszy objętościowej, wymagania dotyczące większych powierzchni pastwiskowych mogą nie być w pełni wykorzystane, co prowadzi do niższej efektywności. Bydło opasowe wymaga znacznie dłuższych okresów tuczu, co wiąże się z dłuższym czasem inwestycji w produkcję oraz mniejszą płynnością finansową. Jeśli chodzi o owce, choć mogą korzystać z użytków zielonych, ich produkcja mleczna jest mniej efektywna, a przychody mogą być niestabilne. Ponadto, owce wymagają specyficznego zarządzania stadem oraz paszy, co może być trudne do osiągnięcia bez specjalistycznej wiedzy. Z kolei produkcja drobiu, mimo że jest bardziej intensywna i wymaga krótszych cykli produkcyjnych, nie jest zgodna z wykorzystaniem trwałych użytków zielonych, gdyż drobiu zazwyczaj potrzebna jest specjalistyczna pasza i ścisłe warunki hodowlane, co nie odpowiada na potrzeby dużego areału użytków zielonych. Często przy wyborze niewłaściwego kierunku produkcji gospodarstwa wprowadza się błędne założenia dotyczące możliwości wykorzystania posiadanych zasobów, co prowadzi do obniżenia rentowności oraz zysków.

Pytanie 25

Oksytocyna jest rodzajem hormonu

A. hamującym wydzielanie mleka

B. przyśpieszającym proces owulacji

C. wspierającym przebieg ciąży

D. ulepszającym wydalenie płodu

Oksytocyna jest hormonem peptydowym, który odgrywa kluczową rolę w procesie porodowym, szczególnie w fazie wypierania płodu. Hormon ten stymuluje skurcze macicy, co jest niezbędne do skutecznego narodzin dziecka. Oksytocyna jest wydzielana przez przysadkę mózgową i jej działanie jest znane jako 'hormon miłości', ponieważ również sprzyja tworzeniu więzi emocjonalnych. W praktyce klinicznej, oksytocyna jest często stosowana w indukcji porodu lub w celu wzmocnienia skurczów macicy podczas porodu. Zrozumienie roli oksytocyny w porodzie jest istotne dla personelu medycznego, ponieważ właściwe jej zastosowanie może znacznie poprawić wyniki porodowe i zminimalizować ryzyko powikłań. Ponadto, badania pokazują, że oksytocyna ma również wpływ na zachowania społeczne i empatię, co czyni ją interesującym obszarem badań w kontekście psychologii i psychiatrii.

Pytanie 26

Podczas karmienia kiszonkami konieczne jest dostarczanie zwierzętom

A. zakwaszaczy

B. mocznika

C. probiotyków

D. kredy pastewnej

Mocznik, zakwaszacze i probiotyki to nie są kluczowe dodatki w skarmianiu kiszonek, chociaż mogą się przydać w pewnych sytuacjach. Zakwaszacze, jak kwas mlekowy, często poprawiają fermentację paszy, ale nie dają minerałów, które są podstawą diety. Myślenie, że probiotyki mogą zastąpić minerały, jest błędne, bo one głównie wspierają florę bakteryjną w jelitach, co jest fajne, ale nie dostarcza wapnia. Mocznik to inna sprawa - jest źródłem azotu, ale trzeba uważać, żeby nie przesadzić, bo może być toksyczny. Używanie mocznika w kiszonkach nie uzupełnia niedoborów mineralnych i może wręcz szkodzić metabolizmowi, jeśli nie jest odpowiednio stosowane. Więc na pewno nie można myśleć, że te składniki zastąpią kredę pastewną. Zrozumienie, jak każde z tych dodatków działa, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt i ich wydajności. Niezrozumienie tego tematu może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i obniżenia wyników produkcyjnych.

Pytanie 27

Aby usunąć z wieprzowiny nieprzyjemny, charakterystyczny zapach, knury są poddawane

A. oczyszczaniu

B. kastracji

C. odrobaczaniu

D. terapii

Zaznaczenie "kastracji" to dobry wybór, bo to właśnie ona zmniejsza poziom hormonów płciowych u knurów, a to głównie one odpowiadają za ten nieprzyjemny zapach wieprzowiny. Kastracja wpływa na to, że produkcja substancji zapachowych, takich jak androstadienon, jest mniejsza. Moim zdaniem, dobrze przeprowadzona kastracja nie tylko poprawia jakość mięsa, ale też zmienia zachowanie zwierząt, co na pewno jest korzystne w hodowli. Warto też pamiętać, że według standardów hodowlanych polecanych przez OIE, powinno się ją robić w odpowiednim wieku. To zmniejsza stres u zwierząt i ryzyko różnego rodzaju komplikacji. Naprawdę ważne jest, żeby przy tym wszystkim przestrzegać zasad humanitarnego traktowania zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan. Dlatego kastracja to najlepsza praktyka, gdy chodzi o poprawę jakości mięsa knurów.

Pytanie 28

Zastosowanie systemu NEL służy do oceny wartości energetycznej pasz dla

A. bydła

B. koni

C. świń

D. kóz

System NEL (Net Energy Lactation) jest narzędziem stosowanym w ocenie wartości energetycznej pasz, szczególnie dla bydła mlecznego. Metoda ta umożliwia dokładne określenie, ile energii można uzyskać z paszy, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji mleka. Wartości NEL pomagają hodowcom w dobieraniu odpowiednich składników paszowych, co wpływa na wydajność oraz zdrowie zwierząt. Przykładowo, pasze o wysokiej wartości NEL są stosowane w dietach krów mlecznych, co skutkuje lepszymi wynikami w produkcji mleka oraz poprawą jakości jego składników odżywczych. Ponadto, stosowanie NEL jest zgodne z wytycznymi zawartymi w normach żywieniowych dla bydła, co pozwala na osiągnięcie lepszej efektywności ekonomicznej w produkcji rolnej. Warto dodać, że ocena wartości energetycznej pasz z wykorzystaniem NEL jest uznawana za standardową praktykę w nowoczesnych systemach żywieniowych dla bydła.

Pytanie 29

Wokół zarodka znajduje się

A. pępowina

B. kosmówka

C. owodnia

D. omocznia

Owodnia to struktura, która bezpośrednio otacza zarodek podczas jego rozwoju w macicy. Powstaje z ektodermy i mezodermy, tworząc przestrzeń wypełnioną płynem owodniowym, który pełni kluczową rolę w ochronie rozwijającego się płodu. Płyn owodniowy chroni przed urazami mechanicznymi, umożliwia swobodne ruchy zarodka oraz reguluje temperaturę. Z perspektywy praktycznej, owodnia jest istotna w kontekście monitorowania stanu zdrowia płodu, a także w badaniach prenatalnych, gdzie analizowanie płynu owodniowego może dostarczyć informacji o potencjalnych problemach zdrowotnych. Dobrze zrozumiana rola owodni w rozwoju prenatalnym jest zgodna z aktualnymi standardami opieki prenatalnej i badaniami naukowymi, które podkreślają jej znaczenie. Ponadto, owodnia jest kluczowym elementem w kontekście porodu i opieki noworodkowej, co czyni jej zrozumienie niezbędnym dla wszelkich specjalistów pracujących w dziedzinie medycyny perinatalnej.

Pytanie 30

Jakie są narządy oddechowe indyków?

A. płuca

B. skrzela

C. tchawki

D. płucotchawki

Skrzela są organami oddechowymi ryb i innych wodnych zwierząt, które umożliwiają wymianę gazów w wodzie. Indyki, jako ptaki lądowe, nie posiadają tej struktury, co prowadzi do błędnych wniosków na temat ich anatomii. Ponadto, płucotchawki są specyficznymi strukturami, które nie występują u ptaków, a ich funkcją jest bardziej złożona. Tchawki to element układu oddechowego, ale pełnią rolę przewodzącą powietrze do płuc, a nie są samodzielnym organem odpowiedzialnym za wymianę gazów. W kontekście układu oddechowego indyków, ważne jest zrozumienie, że to płuca są odpowiedzialne za wymianę tlenu i dwutlenku węgla. Często mylące jest także to, że niektórzy mogą myśleć o tchawce jako o głównym organie oddechowym, podczas gdy jej rola jest bardziej wspomagająca. W praktyce, poprawne zrozumienie funkcji płuc w układzie oddechowym indyków jest kluczowe dla zapewnienia im zdrowego środowiska życia oraz monitorowania ich stanu zdrowia. Właściwe podejście do hodowli indyków uwzględnia nie tylko znajomość ich anatomii, ale również wiedzę na temat ich potrzeb środowiskowych, co jest fundamentalne w nowoczesnym chowie ptaków.

Pytanie 31

Jakie jest pochodzenie anatomiczne linii białej?

A. zęba

B. włosa

C. rogu

D. kopyta

Linia biała, znana również jako biała linia, jest kluczowym elementem anatomicznym kopyt koni i innych zwierząt, odgrywając istotną rolę w ich zdrowiu i funkcjonowaniu. Stanowi połączenie pomiędzy podeszwy kopyta a ścianą kopyta, zapewniając stabilność oraz elastyczność. Odpowiednia pielęgnacja i monitorowanie linii białej są istotne w zarządzaniu zdrowiem kopyt, co może zapobiegać wielu schorzeniom, takim jak laminitis czy pododermatitis. Przykładowo, w praktyce weterynaryjnej, regularne badania kopyt oraz odpowiednia konserwacja, w tym struganie i czyszczenie, mogą znacząco wpłynąć na stan linii białej. Warto również zauważyć, że problemy z linią białą mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak infekcje czy deformacje kopyt, dlatego istotne jest, aby właściciele koni byli świadomi znaczenia tej struktury i podejmowali działania prewencyjne.

Pytanie 32

Czynności związane z sztucznym unasiennianiem w ramach świadczenia usług mogą być przeprowadzane przez

A. zootechnika

B. pracownika stacji inseminacji

C. technika weterynarii

D. lekarza weterynarii

Lekarz weterynarii jest jedynym profesjonalistą uprawnionym do przeprowadzania zabiegów sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, ponieważ posiada odpowiednie wykształcenie oraz licencję do wykonywania tego typu procedur. Sztuczne unasiennianie wymaga nie tylko umiejętności technicznych, ale także znajomości biologii reprodukcji zwierząt, a także umiejętności oceny stanu zdrowia samic i samców, co jest kluczowe dla sukcesu zabiegu. Lekarze weterynarii są także zazwyczaj odpowiedzialni za diagnostykę oraz leczenie potencjalnych problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją. Dobrze przeprowadzone sztuczne unasiennianie ma ogromne znaczenie w hodowli zwierząt gospodarskich, gdyż pozwala na kontrolowanie i poprawę cech genetycznych populacji, minimalizując ryzyko chorób oraz zwiększając wydajność produkcji zwierzęcej. Zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, lekarze weterynarii są zobowiązani do ciągłego doskonalenia swoich umiejętności w tej dziedzinie poprzez regularne uczestnictwo w szkoleniach oraz konferencjach, co dodatkowo podkreśla ich rolę jako ekspertów w zakresie reprodukcji zwierząt.

Pytanie 33

Czym jest cross compliance?

A. zasady wzajemnej zgodności

B. kodeks dobrej praktyki rolniczej

C. dobrostan zwierząt

D. właściwa kultura rolnicza

Zasady wzajemnej zgodności, znane jako cross compliance, to ramy regulacyjne wprowadzone w Unii Europejskiej, które mają na celu zapewnienie, że rolnicy przestrzegają określonych standardów związanych z ochroną środowiska, zdrowiem publicznym oraz dobrostanem zwierząt w zamian za wsparcie finansowe. Te zasady są kluczowe, ponieważ łączą kwestie środowiskowe z polityką rolną, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi w sektorze rolnym. Przykładem zastosowania zasad wzajemnej zgodności jest wymóg, aby rolnicy stosowali odpowiednie praktyki ochrony gleby, takie jak rotacja upraw, aby ograniczyć erozję i utrzymać zdrowie gleb. Również, zgodnie z zasadami, muszą oni przestrzegać norm dotyczących użycia pestycydów oraz nawozów, co ma na celu minimalizację negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Dostosowanie się do tych zasad nie tylko pozwala na uzyskanie dotacji, ale również wpływa na poprawę wizerunku gospodarstw rolnych, które stają się bardziej odpowiedzialne wobec społeczeństwa i przyrody. Ponadto, przestrzeganie zasad wzajemnej zgodności jest również elementem budowania zaufania między rolnikami a konsumentami, co jest niezbędne dla przyszłości sektora rolno-spożywczego.

Pytanie 34

Gdzie znajduje się krąg obrotowy?

A. pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym

B. pomiędzy ostatnim kręgiem piersiowym a pierwszym lędźwiowym

C. między pierwszym a trzecim kręgiem lędźwiowym

D. w obszarze ostatniego kręgu krzyżowego a pierwszym ogonowym

Krąg obrotowy, znany również jako atlas i obrotnik, znajduje się pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym. Atlas (C1) jest pierwszym kręgiem szyjnym, który łączy się z czaszką, a obrotnik (C2) jest drugim kręgiem szyjnym, który umożliwia obrót głowy. Krąg obrotowy posiada unikalną strukturę, w tym ząb (dens), który pozwala na rotację atlasu wokół osi, co w konsekwencji umożliwia ruch rotacyjny głowy. Zrozumienie lokalizacji kręgów szyjnych i ich funkcji jest kluczowe w medycynie, ze względu na ich rolę w utrzymaniu stabilności głowy oraz w ochronie rdzenia kręgowego. W praktyce, wiedza ta jest wykorzystywana w diagnostyce i leczeniu urazów kręgosłupa szyjnego oraz w terapii manualnej, gdzie terapeuci muszą być świadomi anatomii i biomechaniki tej okolicy. Ponadto, w kontekście standardów medycznych, znajomość anatomii kręgosłupa szyjnego jest istotna dla przeprowadzania procedur takich jak intubacja czy operacje neurochirurgiczne.

Pytanie 35

Jakie są prawidłowe kształty strzyków u krów?

A. stożkowe o długości 9 ÷ 12 cm

B. cylindryczne o długości 6 ÷ 8 cm

C. cylindryczne o długości 9 ÷ 12 cm

D. stożkowe o długości 6 ÷ 8 cm

Prawidłowe strzyki u krów mają cylindryczny kształt i długość od 6 do 8 cm, co jest zgodne z normami stosowanymi w hodowli bydła mlecznego. Ich kształt i wymiar są kluczowe dla zapewnienia efektywnej i komfortowej udoju, co z kolei wpływa na jakość mleka oraz zdrowie zwierząt. Strzyki o tych parametrach są lepiej przystosowane do naturalnych procesów laktacyjnych, co zmniejsza ryzyko urazów i infekcji, takich jak mastitis. Przykład zastosowania tej wiedzy można znaleźć w praktykach hodowlanych, gdzie regularne monitorowanie kształtu i długości strzyków u krów pozwala na wczesne wykrywanie problemów zdrowotnych. Właściwe zrozumienie tych parametrów jest także istotne w kontekście wyboru odpowiednich urządzeń do udoju, które muszą być dostosowane do anatomicznych wymiarów strzyków, aby zminimalizować stres i ból zwierząt.

Pytanie 36

Jakie z poniższych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Korekcja racic i kopyt

B. Kastracja prosiąt

C. Transfer zarodków

D. Sztuczne unasiennianie

Transfer zarodków jest działaniem, które nie jest dozwolone w ekologicznym chowie zwierząt, ponieważ kłóci się z zasadami zrównoważonego rozwoju i naturalnych procesów hodowlanych. W ekologicznej produkcji zwierzęcej priorytetem jest zachowanie naturalnych mechanizmów rozmnażania oraz dobrostanu zwierząt. Transfer zarodków to procedura polegająca na przeniesieniu zarodków od jednego samca i samicy do innej samicy, co wprowadza sztuczność do procesu rozmnażania. W praktyce ekologicznej dąży się do minimalizacji ingerencji w procesy biologiczne, co sprzyja lepszemu samopoczuciu zwierząt i zdrowotności całego stada. Przykładem dobrych praktyk w ekologicznej hodowli może być stosowanie naturalnych metod rozmnażania i utrzymanie odpowiednich warunków środowiskowych, które sprzyjają reprodukcji zwierząt. W ten sposób można uzyskać zdrowe potomstwo, które jest w pełni przystosowane do lokalnych warunków, a także wspierać bioróżnorodność. To wszystko wpisuje się w standardy ekologiczne, które promują szacunek do natury oraz efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 37

Część przełyku, która jest poszerzona i służy do zbierania, rozmiękczania oraz transportu pokarmu, znajduje się

A. u królików

B. u gęsi

C. u owiec

D. u świń

Odpowiedź 'u gęsi' jest poprawna, ponieważ gęsi posiadają rozwiniętą część przełyku znaną jako żołądek przedżołądkowy, której zadaniem jest gromadzenie pokarmu. Ta struktura nie tylko umożliwia rozmiękczanie pokarmu, ale także przechowuje go przed dalszym trawieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku pokarmów o większej twardości, takich jak ziarna czy trawa. Dzięki tej adaptacji, gęsi mogą efektywnie korzystać z zasobów pokarmowych dostępnych w ich naturalnym środowisku. Przykład praktyczny można zaobserwować podczas sezonu wegetacyjnego, kiedy gęsi zbierają się w miejscach bogatych w zioła i nasiona, skąd przechowują pokarm w swojej przełyku, co pozwala im na długotrwałe trawienie i lepsze wykorzystanie składników odżywczych. Taka budowa anatomiczna jest zgodna z zasadami etologii oraz biochemii żywienia zwierząt, które potwierdzają, że różne gatunki mają różnorodne adaptacje do sposobu odżywiania, co jest kluczowe dla ich przetrwania i rozwoju.

Pytanie 38

Kiedy krowy mogą zostać ponownie poddane inseminacji po wycieleniu?

A. w trzeciej rui

B. gdy wykazują słabe objawy rui

C. w drugiej rui

D. w pierwszej rui

Wybór drugiej rui jako momentu do ponownej inseminacji krów po wycieleniu jest zgodny z zaleceniami weterynaryjnymi oraz najlepszymi praktykami hodowlanymi. Królowe, które urodziły, przechodzą przez okres laktacji, a ich cykl rujowy zaczyna się zazwyczaj od 18 do 24 dni po wycieleniu. W tym czasie organizm krowy regeneruje się, a hormony zaczynają się stabilizować, co umożliwia prawidłowe owulacje. Inseminacja w drugiej rui zwiększa szanse na skuteczne zapłodnienie, ponieważ krowy są w lepszej kondycji zdrowotnej, a ich organizm jest bardziej gotowy na ciążę. Przykładowo, w praktyce hodowlanej wielu producentów mleka stosuje tę metodę, aby zapewnić optymalny interwał między wycieleniami, co w efekcie prowadzi do zwiększenia wydajności mlecznej oraz lepszego zarządzania stadem. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie tego zalecenia może skutkować dłuższymi przerwami między wycieleniami, co negatywnie wpływa na rentowność gospodarstwa.

Pytanie 39

Oryginalne zaświadczenie potwierdzające wykonanie zabiegu sztucznego unasienniania krowy, która jest oceniana pod względem wydajności mlecznej, znajduje się

A. u posiadacza zwierzęcia

B. u podmiotu dostarczającego nasienie

C. w Związku Hodowców i Producentów mleka

D. u podmiotu realizującego zabieg

Oryginał zaświadczenia wykonania zabiegu sztucznego unasienniania krowy powinien znajdować się u posiadacza zwierzęcia, co jest zgodne z regulacjami prawnymi dotyczącymi hodowli bydła i sztucznego unasienniania. Takie zaświadczenie dokumentuje przeprowadzony zabieg oraz jego wyniki, co jest kluczowe dla dalszej oceny użytkowości mlecznej krowy. Posiadacz zwierzęcia jest odpowiedzialny za prowadzenie dokumentacji dotyczącej zdrowia i reprodukcji zwierząt, co jest istotne zarówno z perspektywy zarządzania stadem, jak i w przypadku ewentualnych kontroli weterynaryjnych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na zapewnieniu, że wszelkie dokumenty są dostępne w przypadku audytów lub inspekcji, co może wpływać na ocenę stanu zdrowia stada oraz jego wydajności. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe przechowywanie takich dokumentów jest elementem dobrej praktyki hodowlanej, która pomaga uniknąć ewentualnych problemów związanych z niewłaściwym zarządzaniem informacjami.

Pytanie 40

Trójgraniak jest wykorzystywany do

A. trokarowania

B. dekoracji

C. kurtyzowania

D. oznaczania

Znakowanie to proces stosowany w różnych dziedzinach, w tym w medycynie, jednak nie dotyczy on trokarowania. Znakowanie zazwyczaj obejmuje użycie markerów do identyfikacji struktur anatomicznych lub miejsc do cięcia, co ma na celu poprawę dokładności zabiegu. W kontekście operacji, niewłaściwe zrozumienie roli znakowania może prowadzić do błędów w lokalizacji i wyborze odpowiednich obszarów do interwencji. Dekornizacja z kolei jest terminem używanym głównie w kontekście obróbki roślin, a nie w medycynie, i odnosi się do usunięcia kory z drzew, co jest całkowicie nieprzydatne w kontekście narzędzi chirurgicznych. Kurtyzowanie jest procesem stosowanym w stomatologii, ale nie ma związku z operacjami wewnętrznymi, które wykorzystują trokar. Błędne powiązania pomiędzy tymi terminami a trokarowaniem mogą wynikać z braku zrozumienia specjalistycznej terminologii medycznej oraz niejasności co do zastosowań poszczególnych narzędzi chirurgicznych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy z tych terminów odnosi się do konkretnych procedur i zastosowań, które różnią się znacznie od funkcji, jaką pełni trójgraniec w trokarowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej