Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 19:42
Data zakończenia: 4 maja 2025 20:01

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do weryfikacji integralności systemu plików w środowisku Linux trzeba zastosować polecenie

A. fsck

B. man

C. mkfs

D. fstab

Odpowiedzi 'fstab', 'man' oraz 'mkfs' odnoszą się do różnych elementów zarządzania systemem plików w Linuxie, jednak żaden z tych terminów nie jest właściwy w kontekście sprawdzania integralności systemu plików. 'fstab' (File System Table) to plik konfiguracyjny, który zawiera informacje o systemach plików, które mają być montowane podczas uruchamiania systemu. Jest to istotne narzędzie, ale nie ma bezpośredniego związku z kontrolą integralności. 'man' to polecenie służące do przeglądania dokumentacji systemowej i instrukcji obsługi, co może być przydatne do zrozumienia funkcji narzędzi, ale nie służy do sprawdzania systemu plików. Z kolei 'mkfs' (Make File System) to polecenie używane do formatowania partycji i tworzenia nowych systemów plików, co jest procesem przydatnym, ale również nie ma związku z kontrolą integralności już istniejących systemów plików. Typowym błędem myślowym jest pomylenie narzędzi do zarządzania systemem plików z narzędziami do ich naprawy. Kluczowym zadaniem 'fsck' jest analiza i naprawa uszkodzeń, co jest niezbędne w celu zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa danych. Dlatego, zrozumienie różnicy między tymi komendami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 2

Jeśli adres IP komputera roboczego przyjmuje formę 176.16.50.10/26, to jaki jest adres rozgłoszeniowy oraz maksymalna liczba hostów w tej sieci?

A. 176.16.50.62; 63 hosty

B. 176.16.50.36; 6 hostów

C. 176.16.50.63; 62 hosty

D. 176.16.50.1; 26 hostów

Odpowiedź z adresem 176.16.50.63; 62 hosty jest trafna. Maska podsieci /26 oznacza, że 26 bitów mamy na sieć, a reszta, czyli 6 bitów, przeznaczona jest na hosty. Stąd wychodzi, że możemy mieć 2^6 - 2, co daje nam 62 adresy do wykorzystania. Jak spojrzysz na adres rozgłoszeniowy, to zauważysz, że to ostatni adres w tej podsieci. Dla podsieci z maską /26, zakres adresów to od 176.16.50.0 do 176.16.50.63, więc adres rozgłoszeniowy to właśnie 176.16.50.63. W sieciach komputerowych adresy IP są mega ważne, bo pozwalają urządzeniom się komunikować i identyfikować. Rozumienie, jak to wszystko działa z adresowaniem IP i maskowaniem podsieci, to kluczowa sprawa w inżynierii sieciowej, dlatego warto się nad tym dobrze zastanowić i poćwiczyć.

Pytanie 3

Jaką funkcję pełni serwer ISA w systemie Windows?

A. Rozwiązuje nazwy domen

B. Jest serwerem stron WWW

C. Służy jako system wymiany plików

D. Pełni funkcję firewalla

ISA Server (Internet Security and Acceleration Server) pełni kluczową rolę jako firewall oraz rozwiązanie do zarządzania dostępem do Internetu w systemie Windows. Jego podstawowym zadaniem jest filtrowanie ruchu sieciowego, co pozwala na ochronę sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami z zewnątrz. ISA Server implementuje różnorodne mechanizmy zabezpieczeń, w tym proxy, NAT (Network Address Translation) oraz filtrację na poziomie aplikacji. Przykładem zastosowania ISA Server może być ochrona sieci firmowej, gdzie administratorzy mogą definiować zasady dostępu do zasobów internetowych, a także monitorować i rejestrować ruch. W praktyce oznacza to, że organizacje mogą skutecznie zarządzać dostępem do Internetu, blokować potencjalnie złośliwe witryny oraz ograniczać dostęp do aplikacji niezgodnych z polityką bezpieczeństwa. Dobrą praktyką w kontekście zabezpieczeń jest regularne aktualizowanie reguł i polityk w celu dostosowania ich do zmieniającego się krajobrazu zagrożeń. Ponadto, stosowanie ISA Server w połączeniu z innymi rozwiązaniami zabezpieczającymi, takimi jak systemy IDS/IPS, pozwala na stworzenie wielowarstwowej architektury bezpieczeństwa, co jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi.

Pytanie 4

Przedstawione narzędzie jest przeznaczone do

A. instalacji modułu Krone w gniazdach.

B. usuwania izolacji.

C. wykonywania zakończeń kablowych w złączach LSA.

D. zaciskania złączy RJ45.

Narzędzie przedstawione na zdjęciu to narzędzie do zakończeń kablowych w złączach LSA, często nazywane narzędziem LSA-Plus. Jest to kluczowe narzędzie w instalacjach sieciowych, szczególnie w sieciach telekomunikacyjnych i teleinformatycznych. Narzędzie to umożliwia precyzyjne montowanie przewodów w złączach typu LSA, stosowanych powszechnie w panelach krosowych i gniazdach telefonicznych. Działa poprzez wciśnięcie przewodu w złącze, jednocześnie obcinając nadmiar kabla, co gwarantuje stabilne i trwałe połączenie. Przykładowe zastosowanie to instalacje sieci telefonicznych, komputerowych oraz systemów alarmowych. Użycie narzędzia zgodnie z normami, takimi jak EIA/TIA, zapewnia niezawodność i minimalizuje straty sygnału. Narzędzie LSA-Plus jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości połączeń w infrastrukturach kablowych, co jest istotne dla zapewnienia skutecznej komunikacji. Użycie tego narzędzia jest również zgodne z dobrą praktyką instalacyjną, co jest kluczowe dla profesjonalnych techników sieciowych.

Pytanie 5

Jakie znaczenie ma zaprezentowany symbol graficzny?

A. przetwornik cyfrowo-analogowy

B. generator dźwięku

C. filtr dolnoprzepustowy

D. przetwornik analogowo-cyfrowy

Symbol A/D oznacza przetwornik analogowo-cyfrowy który jest kluczowym elementem w systemach cyfrowych umożliwiającym przekształcanie sygnałów analogowych na postać cyfrową. Jest to niezbędne w urządzeniach takich jak komputery czy smartfony które operują na danych cyfrowych. Przetwornik A/D mierzy wartość napięcia sygnału analogowego i przypisuje mu odpowiadającą mu wartość cyfrową co pozwala na dalsze przetwarzanie i analizę danych. Przykładem zastosowania jest digitalizacja dźwięku w systemach audio gdzie sygnał z mikrofonu przekształcany jest na sygnał cyfrowy aby można było go zapisać edytować lub przesłać. Przetworniki A/D są również używane w automatyce przemysłowej do monitorowania sygnałów z czujników co pozwala na dokładną kontrolę procesów produkcyjnych. Standardy takie jak IEEE 1241 określają metody testowania przetworników A/D co jest istotne dla zapewnienia ich dokładności i niezawodności w zastosowaniach krytycznych. Dobór odpowiedniego przetwornika A/D zależy od wymagań aplikacji takich jak rozdzielczość szybkość próbkowania i tolerancja błędów. Wybierając przetwornik należy również brać pod uwagę koszty i wymagania energetyczne co jest szczególnie ważne w urządzeniach mobilnych.

Pytanie 6

Aby zorganizować pliki na dysku w celu poprawy wydajności systemu, należy:

A. odinstalować programy, które nie są używane

B. przeskanować dysk programem antywirusowym

C. usunąć pliki tymczasowe

D. wykonać defragmentację

Defragmentacja dysku to proces optymalizacji zapisu danych na nośniku magnetycznym. W systemach operacyjnych, które wykorzystują tradycyjne dyski twarde (HDD), pliki są często rozproszone po powierzchni dysku. Gdy plik jest zapisany, może zająć więcej niż jedną lokalizację, co prowadzi do fragmentacji. Defragmentacja reorganizuje te fragmenty, tak aby pliki były zapisane w pojedynczych, sąsiadujących ze sobą lokalizacjach. Dzięki temu głowica dysku twardego ma mniejszą odległość do przebycia, co przyspiesza ich odczyt i zapis. Przykładem zastosowania defragmentacji może być regularne jej przeprowadzanie co kilka miesięcy w przypadku intensywnego użytkowania komputera, co znacznie poprawia wydajność systemu. Warto również wspomnieć, że w przypadku dysków SSD (Solid State Drive) defragmentacja jest niezalecana, ponieważ nie działają one na zasadzie mechanicznego ruchu głowicy. W takich przypadkach zamiast defragmentacji stosuje się inne metody, takie jak TRIM, aby utrzymać wydajność dysku. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby defragmentację przeprowadzać na systemach plików NTFS, które są bardziej podatne na fragmentację.

Pytanie 7

Kable łączące dystrybucyjne punkty kondygnacyjne z głównym punktem dystrybucji są określane jako

A. okablowaniem poziomym

B. połączeniami telekomunikacyjnymi

C. okablowaniem pionowym

D. połączeniami systemowymi

Okablowanie pionowe to system kablowy, który łączy kondygnacyjne punkty dystrybucyjne z głównym punktem dystrybucyjnym, takim jak szafa serwerowa lub rozdzielnica. Jest to kluczowy element w architekturze sieciowej i telekomunikacyjnej budynków, dlatego jego prawidłowe zaprojektowanie ma istotne znaczenie dla wydajności oraz niezawodności systemu. W praktyce, okablowanie pionowe jest wykorzystywane w różnych typach budynków, od biurowców po centra danych, dostarczając sygnały zarówno dla sieci komputerowych, jak i systemów komunikacyjnych. Standard ANSI/TIA-568 określa wytyczne dotyczące układania kabli w strukturach budowlanych, a okablowanie pionowe powinno być zgodne z tymi normami, aby zapewnić odpowiednią przepustowość i eliminować interferencje. Przykładem zastosowania okablowania pionowego może być instalacja kabli w pionowych szachtach, które prowadzą do biur na różnych piętrach, co umożliwia efektywne rozmieszczenie gniazd sieciowych w każdym pomieszczeniu.

Pytanie 8

Jakie będzie rezultatem dodawania liczb 10011012 i 110012 w systemie binarnym?

A. 1100110

B. 1110001

C. 1101100

D. 1101101

Odpowiedzi, które nie są poprawne, wynikają z typowych błędów w dodawaniu w systemie binarnym oraz niewłaściwego zrozumienia procesu przenoszenia. W przypadku dodawania binarnego, kluczowe jest zrozumienie, że każda kolumna ma przypisaną wartość, która jest potęgą liczby 2. Błędy mogą pojawić się w momencie, gdy dodajemy liczby i nie uwzględniamy przeniesienia lub mylimy wartości kolumn. Na przykład, w odpowiedzi 1101100, mogło dojść do pomyłki przy dodawaniu, gdzie przeniesienie nie zostało uwzględnione, co prowadzi do błędnego wyniku. Z kolei odpowiedź 1110001 może być wynikiem niepoprawnego zsumowania, gdzie dodano zbyt wiele do wartości w wyższych kolumnach. W przypadku 1101101, możliwe, że poprawnie dodano tylko część bitów, a wynik końcowy nie uwzględniał całości przeniesienia. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami obejmują zbytnią pewność siebie w dodawaniu i pomijanie podstawowych zasad, takich jak przeniesienie. Kluczowe w nauce dodawania w systemie binarnym jest praktykowanie różnych przykładów i zrozumienie, jak działa system przenoszenia, co pomoże uniknąć tych typowych pułapek.

Pytanie 9

Czym jest mapowanie dysków?

A. przydzieleniem uprawnień do folderu użytkownikom w sieci WAN

B. ustawieniem interfejsów sieciowych

C. przypisaniem litery dysku do wybranego katalogu sieciowego

D. tworzeniem kont użytkowników i grup

Mapowanie dysków to proces, który polega na przypisaniu oznaczenia dysku (np. litery w systemie Windows) do wybranego katalogu sieciowego. Dzięki temu użytkownicy mogą łatwiej uzyskiwać dostęp do zasobów znajdujących się na serwerze w sieci lokalnej. Na przykład, jeśli firma posiada serwer z folderem współdzielonym, mapowanie tego folderu do litery dysku (np. Z:) umożliwia użytkownikom dostęp do tego folderu tak, jakby był on lokalnym dyskiem ich komputera. Jest to szczególnie istotne w większych organizacjach, gdzie wielu pracowników potrzebuje wspólnego dostępu do dokumentów, co z kolei wpływa na zwiększenie efektywności pracy zespołowej. Mapowanie dysków jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi i bezpieczeństwa, ponieważ pozwala na centralizację plików oraz łatwe zarządzanie uprawnieniami dostępu, co jest kluczowe w kontekście ochrony wrażliwych informacji.

Pytanie 10

Zakres adresów IPv4 od 224.0.0.0 do 239.255.255.255 jest przeznaczony do jakiego rodzaju transmisji?

A. anycast

B. broadcast

C. unicast

D. multicast

Wybór odpowiedzi związanej z innymi typami transmisji, takimi jak anycast, broadcast czy unicast, oparty jest na niewłaściwym zrozumieniu zasad funkcjonowania sieci komputerowych. Anycast to metoda, w której dane są przesyłane do najbliższego węzła w grupie serwerów, co w praktyce oznacza, że wysyłanie danych do jednej z wielu lokalizacji jest zależne od najlepszej trasy w danym momencie. W przypadku broadcastu dane są wysyłane do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej, co nie tylko marnuje pasmo, ale także może prowadzić do problemów z wydajnością, gdyż każde urządzenie odbiera te same dane, niezależnie od potrzeby. Unicast natomiast to metoda, w której dane są przesyłane do pojedynczego, konkretnego odbiorcy. Podejścia te mają swoje zastosowania, ale w kontekście podanego zakresu adresów IPv4 nie są odpowiednie, ponieważ nie pozwalają na efektywne przesyłanie informacji do wielu użytkowników jednocześnie. Wybierając inną odpowiedź, można przeoczyć kluczowe cechy multicastu, takie jak efektywność w komunikacji grupowej oraz zastosowanie protokołów, które umożliwiają dynamiczne zarządzanie uczestnikami grupy. Rozumienie tych różnic jest istotne dla projektowania wydajnych systemów komunikacyjnych i sieciowych.

Pytanie 11

Prezentowane wbudowane narzędzie systemów Windows w wersji Enterprise lub Ultimate jest przeznaczone do

A. kryptograficznej ochrony informacji na dyskach

B. kompresji przestrzeni dyskowej

C. integracji danych na dyskach

D. tworzenia kopii zapasowej dysku

W systemach Windows narzędzia takie jak kompresja dysku konsolidacja danych na dyskach oraz tworzenie kopii zapasowych pełnią różne role które różnią się znacząco od kryptograficznej ochrony danych. Kompresja dysku jest procesem zmniejszania rozmiaru plików na dysku co pozwala na oszczędność miejsca ale nie zapewnia żadnej formy zabezpieczenia danych przed nieautoryzowanym dostępem. Jest to proces czysto optymalizacyjny który nie ma związku z zabezpieczeniami kryptograficznymi. Konsolidacja danych znana również jako defragmentacja polega na fizycznym przemieszczaniu danych na dysku twardym w taki sposób aby przyspieszyć ich dostępność i zwiększyć wydajność systemu. Podobnie jak kompresja nie ma żadnego wpływu na ochronę danych przed dostępem osób trzecich. Tworzenie kopii dysku czyli backup jest kluczowym elementem strategii odzyskiwania danych po awarii ale także nie oferuje kryptograficznej ochrony danych. Kopia zapasowa zabezpiecza przed utratą danych w wyniku awarii sprzętu lub przypadkowego usunięcia ale nie chroni przed kradzieżą danych. Typowe błędy myślowe związane z tymi koncepcjami wynikają z mylenia działań optymalizacyjnych i zarządzających z rzeczywistymi mechanizmami bezpieczeństwa takimi jak szyfrowanie. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem informacji w środowisku IT.

Pytanie 12

W tabeli z ofertą usług komputerowych znajdują się poniższe informacje. Jaki będzie koszt dojazdu serwisanta do klienta, który mieszka poza miastem, w odległości 15 km od biura firmy?

A. 30 zł

B. 30 zł + VAT

C. 25 zł + 2 zł za każdy kilometr od siedziby firmy poza miastem

D. 60 zł + VAT

Wybór odpowiedzi wynikał z nieporozumienia w interpretacji zasad ustalania kosztów dojazdu serwisanta. Wiele osób może pomylić dojazd do klienta na terenie miasta z dojazdem poza miasto. Odpowiedź '30 zł' sugeruje, że koszt dotyczy jedynie jednego kierunku, co jest błędne, ponieważ opłata za dojazd poza miastem jest liczona w obie strony. Odpowiedź '25 zł + 2 zł za każdy kilometr poza granicami miasta' pomija fakt, że koszt dojazdu do klienta w mieście i poza miastem są różne i nie można ich łączyć w taki sposób. Koszt dojazdu do klienta na terenie miasta dotyczy jedynie klientów lokalnych, podczas gdy w tym przypadku mamy do czynienia z klientem, który znajduje się 15 km od firmy. Wreszcie, odpowiedź '60 zł + VAT' prezentuje poprawny koszt, jednak brak zrozumienia, że VAT powinien być dodany do całkowitej kwoty, a nie oddzielnie, prowadzi do zamieszania. Typowe błędy myślowe polegają na błędnym przyjęciu zasady ustalania kosztów oraz nieuwzględnieniu odległości w obydwu kierunkach. Zapoznanie się z zasadami ustalania kosztów w usługach serwisowych jest kluczowe dla zrozumienia właściwego podejścia do obliczeń.

Pytanie 13

W systemie Linux do śledzenia wykorzystania procesora, pamięci, procesów oraz obciążenia systemu wykorzystuje się polecenie

A. grep

B. ifconfig

C. rev

D. top

Polecenie 'top' jest jednym z najczęściej używanych narzędzi w systemie Linux do monitorowania wydajności systemu w czasie rzeczywistym. Umożliwia ono użytkownikom śledzenie obciążenia procesora, użycia pamięci RAM oraz aktywnych procesów. Dzięki 'top' można uzyskać szczegółowe informacje na temat zużycia zasobów przez różne aplikacje i procesy, co jest kluczowe w diagnostyce problemów z wydajnością. Użytkownicy mogą szybko zidentyfikować procesy, które zużywają zbyt dużo pamięci lub procesora, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań, takich jak zakończenie nieefektywnych procesów lub optymalizacja zasobów. Istnieje również możliwość sortowania wyników według różnych kryteriów, co ułatwia analizę danych. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami, umożliwiając administratorom efektywne monitorowanie i zarządzanie zasobami w różnych środowiskach serwerowych i stacjonarnych.

Pytanie 14

W przypadku dłuższego nieużytkowania drukarki atramentowej, pojemniki z tuszem powinny

A. zostać wyjęte z drukarki i przechowane w szafie, bez dodatkowych zabezpieczeń

B. zostać umieszczone w specjalnych pudełkach, które zapobiegną zasychaniu dysz

C. pozostać w drukarce, którą należy zabezpieczyć folią

D. pozostać w drukarce, bez podejmowania dodatkowych działań

Zabezpieczenie pojemników z tuszem w specjalnych pudełkach uniemożliwiających zasychanie dysz jest najlepszym rozwiązaniem podczas dłuższych przestojów drukarki atramentowej. Takie pudełka są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje kontakt tuszu z powietrzem, co znacząco obniża ryzyko wysychania dysz. W przypadku drukarek atramentowych, zatkane dysze to częsty problem, który prowadzi do niedokładnego drukowania, a w najgorszym wypadku do konieczności wymiany całego pojemnika z tuszem. Warto również zwrócić uwagę na regularne konserwowanie drukarki, w tym jej czyszczenie i używanie programów do automatycznego czyszczenia dysz, co zwiększa ich żywotność. Zastosowanie odpowiednich pudełek do przechowywania tuszy to jeden z elementów dobrej praktyki, który może znacząco wpłynąć na jakość druku oraz wydajność urządzenia.

Pytanie 15

Który z wymienionych składników zalicza się do elementów pasywnych sieci?

A. Amplifier.

B. Patch panel.

C. Network card.

D. Switch.

Przełącznik, wzmacniak i karta sieciowa to urządzenia aktywne, co znaczy, że muszą być zasilane i przetwarzają sygnały w sieci. Przełącznik działa jak coś, co kieruje ruchem, podejmuje decyzje na podstawie adresów MAC. To aktywne zarządzanie ruchem sprawia, że przełącznik nie tylko przekazuje sygnały, ale też filtruje i ogranicza ruch do odpowiednich portów, co poprawia efektywność sieci. Wzmacniak z kolei pomaga wzmocnić sygnał, co jest ważne w dużych sieciach, gdzie sygnał może się osłabiać. Karta sieciowa to z kolei interfejs między komputerem a siecią, umożliwia komunikację poprzez konwersję danych na odpowiednie formy transmisji, no i potrzebuje zasilania, bo jest aktywna. Wiesz, wiele osób myli funkcje pasywnych i aktywnych elementów. Pasywne elementy, jak panele krosowe, nie wpływają na sygnał, tylko organizują połączenia, co jest kluczowe dla sprawnego funkcjonowania sieci. Użycie aktywnych komponentów tam, gdzie wystarczyłyby pasywne, może prowadzić do niepotrzebnych wydatków i skomplikowania projektu.

Pytanie 16

Jakie polecenia należy zrealizować, aby zamontować pierwszą partycję logiczną dysku primary slave w systemie Linux?

A. mount /dev/hdb3 /mnt/hdd

B. mount /dev/hdb5 /mnt/hdd

C. mount /dev/hda4 /mnt/hdd

D. mount /dev/hda2 /mnt/hdd

Wybór innych opcji montowania, takich jak 'mount /dev/hda2 /mnt/hdd', 'mount /dev/hdb3 /mnt/hdd' czy 'mount /dev/hda4 /mnt/hdd', jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, '/dev/hda' wskazuje na pierwszy dysk twardy w systemie, który jest oznaczony jako primary master, co oznacza, że nie jest to dysk slave. W kontekście montowania partycji logicznych na dysku slave, właściwe urządzenie to '/dev/hdb'. Odpowiedzi zawierające '/dev/hda' odnoszą się do nieprawidłowej lokalizacji partycji, co prowadzi do błędów w dostępie do danych. Ponadto, jeżeli chodzi o numery partycji, partycje logiczne są zazwyczaj oznaczane jako 'hdb5', 'hdb6' itd., w zależności od ich kolejności w ramach partycji rozszerzonej. Zatem, montowanie 'hdb3' byłoby także błędne, ponieważ jest to trzecia partycja logiczna, a nie pierwsza. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie rodzajów dysków oraz partycji, co często prowadzi do frustracji i problemów z dostępem do danych. Kluczowe jest zrozumienie struktury dysków i partycji w systemie Linux, co pozwala na poprawne montowanie i administrowanie urządzeniami magazynującymi, zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania systemem.

Pytanie 17

Według specyfikacji JEDEC, napięcie zasilania dla modułów pamięci RAM DDR3L wynosi

A. 1,9 V

B. 1,5 V

C. 1,35 V

D. 1,85 V

Moduły pamięci RAM DDR3L działają na napięciu 1,35 V, co sprawia, że są bardziej oszczędne energetycznie w porównaniu do wcześniejszych wersji jak DDR3, które pracują na 1,5 V. To niższe napięcie to jednak nie tylko oszczędność, ale też mniejsze straty ciepła, co jest ważne zwłaszcza w laptopach i serwerach, gdzie efektywność jest na wagę złota. Dzięki temu sprzęt jest bardziej stabilny, a komponenty mogą dłużej działać. Producent JEDEC ustala te standardy, a ich przestrzeganie jest kluczowe przy wyborze pamięci. Warto też wspomnieć, że DDR3L wspiera DSR, co dodatkowo poprawia wydajność, szczególnie w intensywnie używanych zastosowaniach.

Pytanie 18

Co należy zrobić, gdy podczas uruchamiania komputera procedura POST sygnalizuje błąd odczytu lub zapisu pamięci CMOS?

A. wymienić baterię układu lub przeprowadzić wymianę płyty głównej

B. wyjąć moduł pamięci RAM, oczyścić styki modułu i ponownie zamontować pamięć

C. zapisać nowe dane w pamięci EEPROM płyty głównej

D. przywrócić domyślne ustawienia w BIOS Setup

Przy błędzie odczytu/zapisu pamięci CMOS nie jest właściwe podejmowanie działań związanych z przywracaniem ustawień fabrycznych BIOS Setup. Choć przywracanie tych ustawień może czasami rozwiązać problemy konfiguracyjne, w kontekście błędu CMOS proces ten nie eliminuje przyczyny, jaką jest z reguły rozładowana bateria. Zmiana ustawień BIOS nie wpłynie na zapisanie danych w pamięci CMOS, która jest zależna od źródła zasilania. Ponadto, programowanie pamięci EEPROM płyty głównej również nie jest odpowiednim rozwiązaniem. EEPROM, choć przechowuje dane, jest bardziej skomplikowanym procesem, który zazwyczaj jest wykonywany w kontekście aktualizacji oprogramowania układowego, a nie w przypadku błędów w pamięci CMOS. Wymontowanie modułu pamięci RAM i czyszczenie jego styków nie ma związku z problemami dotyczącymi pamięci CMOS, gdyż RAM i CMOS to dwa różne typy pamięci, z różnymi funkcjami i mechanizmami działania. Pamięć RAM jest ulotna i nie przechowuje danych po wyłączeniu zasilania, podczas gdy pamięć CMOS jest zaprojektowana do przechowywania ustawień nawet po odłączeniu od zasilania. Dlatego podejmowanie działań związanych z RAM nie jest zasadne. Kluczowym błędem myślowym w tej sytuacji jest niedostrzeganie różnicy pomiędzy różnymi typami pamięci i ich funkcjonalnościami, co prowadzi do niewłaściwych wniosków odnośnie do przyczyn błędów i ich rozwiązań.

Pytanie 19

Jak można skonfigurować sieć VLAN?

A. na koncentratorze

B. na moście

C. na przełączniku

D. na regeneratorze

Sieć VLAN (Virtual Local Area Network) można skonfigurować na przełącznikach, co jest jednym z kluczowych zastosowań tej technologii. Przełączniki umożliwiają segmentację ruchu sieciowego poprzez tworzenie różnych sieci wirtualnych, co zwiększa bezpieczeństwo oraz poprawia efektywność zarządzania ruchem. VLAN-y pozwalają na izolację ruchu pomiędzy różnymi grupami użytkowników i urządzeń w obrębie tej samej infrastruktury fizycznej. Przykładem zastosowania VLAN-ów może być przedsiębiorstwo, które chce oddzielić ruch pracowników działu sprzedaży od działu księgowości, aby zapewnić większą prywatność danych i zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. W praktyce, konfiguracja VLAN-ów na przełącznikach opiera się na standardzie IEEE 802.1Q, który definiuje sposób tagowania ramek Ethernet, co umożliwia odpowiednie zarządzanie ruchem w sieci. Zastosowanie VLAN-ów w dużych organizacjach jest zgodne z najlepszymi praktykami, co pozwala na lepszą kontrolę nad przepustowością i bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 20

Cena wydrukowania jednej strony tekstu to 95 gr, a koszt przygotowania jednej płyty CD wynosi 1,54 zł. Jakie wydatki poniesie firma, tworząca płytę z prezentacjami oraz 120-stronicowy poradnik?

A. 145,54 zł

B. 120,95 zł

C. 154,95 zł

D. 115,54 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 115,54 zł, co jest sumą kosztów przygotowania płyty CD oraz wydruku 120 stron poradnika. Koszt przygotowania płyty CD wynosi 1,54 zł, natomiast koszt wydrukowania jednej strony tekstu to 0,95 zł. Aby obliczyć całkowity koszt wydruku 120 stron, mnożymy 120 przez 0,95, co daje 114 zł. Następnie dodajemy koszt płyty CD: 114 zł + 1,54 zł = 115,54 zł. Tego rodzaju obliczenia są niezwykle ważne w kontekście przedsiębiorstw, które regularnie przygotowują materiały promocyjne i edukacyjne. Znajomość kosztów produkcji i ich zarządzanie jest kluczowa dla optymalizacji wydatków oraz efektywności operacyjnej. Przykładowo, aby zwiększyć rentowność, firma może dążyć do obniżenia kosztów druku, na przykład poprzez zakupienie papieru w większych ilościach lub współpracę z tańszymi dostawcami usług poligraficznych.

Pytanie 21

Który protokół należy do bezpołączeniowych protokołów warstwy transportowej?

A. FTP

B. ARP

C. UDP

D. TCP

UDP, czyli User Datagram Protocol, to taki protokół transportowy, który nie wymaga nawiązywania połączenia. To sprawia, że jest super szybki w przesyłaniu danych. Właściwie, to jest kluczowy element w sieciach, zwłaszcza gdy mówimy o aplikacjach, które potrzebują błyskawicznej transmisji, na przykład w grach online czy podczas strumieniowania wideo. W przeciwieństwie do TCP, które najpierw nawiązuje sesję, UDP po prostu wysyła pakiety, co oznacza, że nie możemy liczyć na to, że wszystkie dotrą na miejsce, ani w jakiej kolejności. To dlatego świetnie działa tam, gdzie szybkość ma znaczenie. Na przykład, protokół DHCP korzysta z UDP do przydzielania adresów IP bez zbędnych formalności. Jeśli więc zależy ci na prędkości i efektywności, UDP jest na pewno lepszym wyborem. W branży wiadomo, że tam, gdzie liczy się czas, UDP jest na czołowej pozycji.

Pytanie 22

Aby utworzyć kontroler domeny w systemach z rodziny Windows Server na serwerze lokalnym, konieczne jest zainstalowanie roli

A. usług domenowej w Active Directory

B. usług zarządzania prawami dostępu w Active Directory

C. usług LDS w Active Directory

D. usług certyfikatów w Active Directory

Usługi domenowe w usłudze Active Directory (AD DS) są kluczowym elementem infrastruktury Windows Server, które umożliwiają tworzenie i zarządzanie domenami, a tym samym kontrolerami domeny. Kontroler domeny jest serwerem, który autoryzuje i uwierzytelnia użytkowników oraz komputery w sieci, a także zarządza politykami zabezpieczeń. Instalacja roli AD DS na serwerze Windows Server pozwala na stworzenie struktury katalogowej, która jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania usług takich jak logowanie do sieci, zarządzanie dostępem do zasobów oraz centralne zarządzanie politykami grupowymi (GPO). Przykładem zastosowania tej roli może być organizacja, która chce wprowadzić jednolite zarządzanie kontami użytkowników i komputerów w wielu lokalizacjach. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami IT, każda instytucja korzystająca z systemów Windows powinna mieć w swojej architekturze przynajmniej jeden kontroler domeny, aby zapewnić ciągłość działania i bezpieczeństwo operacji sieciowych.

Pytanie 23

Usługa, umożliwiająca zdalną pracę na komputerze z systemem Windows z innego komputera z systemem Windows, który jest połączony z tą samą siecią lub z Internetem, to

A. DHCP

B. pulpit zdalny

C. FTP

D. serwer plików

Usługa pulpitu zdalnego pozwala użytkownikom na zdalny dostęp do komputerów z systemem Windows, co jest szczególnie użyteczne w kontekście pracy zdalnej, obsługi technicznej czy szkoleń online. Pulpit zdalny wykorzystuje protokół RDP (Remote Desktop Protocol), który umożliwia przesyłanie obrazu ekranu oraz danych wejściowych (takich jak mysz i klawiatura) pomiędzy komputerem lokalnym a zdalnym. Dzięki temu użytkownik może korzystać z pełnej funkcjonalności zdalnego systemu, jakby siedział bezpośrednio przed nim. Przykłady zastosowania obejmują umożliwienie pracownikom pracy zdalnej z biura, co zwiększa elastyczność i wydajność pracy, a także udzielanie wsparcia technicznego przez specjalistów IT. W praktyce, aby skonfigurować pulpit zdalny, użytkownicy muszą upewnić się, że odpowiednie ustawienia w systemie operacyjnym są aktywne, a także że porty sieciowe są odpowiednio skonfigurowane w zaporze sieciowej. Ponadto, stosowanie dobrych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, takich jak korzystanie z silnych haseł oraz dwuskładnikowej autoryzacji, jest kluczowe dla ochrony danych podczas korzystania z pulpitu zdalnego.

Pytanie 24

Jaki typ zabezpieczeń w sieciach WiFi oferuje najwyższy poziom ochrony?

A. NTFS

B. WPA

C. WPA2

D. WEP

WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) to protokół zabezpieczeń, który oferuje znacznie wyższy poziom ochrony niż jego poprzednicy, WEP i WPA. Wprowadza szyfrowanie AES (Advanced Encryption Standard), które jest obecnie uważane za jeden z najbezpieczniejszych algorytmów szyfrowania dostępnych w technologii sieciowej. WEP (Wired Equivalent Privacy) korzysta z algorytmu RC4, który ma liczne słabości i można go łatwo złamać. WPA, będąc przejściowym rozwiązaniem, oferuje poprawę bezpieczeństwa w stosunku do WEP, ale wciąż nie dorównuje WPA2. W praktyce, wiele domowych i biurowych routerów WiFi domyślnie oferuje WPA2 jako standardowy wybór, co czyni go najczęściej stosowanym typem zabezpieczeń. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że WPA3, jako nowsza generacja zabezpieczeń, zaczyna zyskiwać na popularności, jednak WPA2 wciąż pozostaje powszechnym i skutecznym rozwiązaniem do zabezpieczania sieci bezprzewodowych.

Pytanie 25

Jaki jest pełny adres do logowania na serwer FTP o nazwie ftp.nazwa.pl?

A. http:\ftp.nazwa.pl/

B. ftp://ftp.nazwa.pl/

C. http://ftp.nazwa.pl/

D. ftp:\ftp.nazwa.pl/

Odpowiedź "ftp://ftp.nazwa.pl/" jest poprawna, ponieważ używa poprawnego schematu protokołu FTP (File Transfer Protocol), który jest powszechnie stosowany do transferu plików między klientem a serwerem. W protokole FTP adresy rozpoczynają się od "ftp://", co wskazuje na użycie tego konkretnego protokołu. Jest to kluczowe, ponieważ różne protokoły mają różne zastosowania; na przykład, HTTP jest używane do przeglądania stron internetowych, podczas gdy FTP jest dedykowane transferowi plików. W praktyce, gdy użytkownik wpisuje ten adres w kliencie FTP, oprogramowanie łączy się z serwerem w celu przesyłania plików, co może obejmować przesyłanie, pobieranie czy zarządzanie plikami na serwerze. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się stosowanie zaufanych klientów FTP, które wspierają szyfrowanie, takie jak SFTP, aby zapewnić bezpieczeństwo przesyłanych danych. Warto również pamiętać, że adres FTP powinien być dostępny publicznie lub w obrębie zaufanej sieci, aby zapewnić bezproblemowe połączenie.

Pytanie 26

Jaką częstotliwość odświeżania należy ustawić, aby obraz na monitorze był odświeżany 85 razy na sekundę?

A. 0,085 kHz

B. 850 Hz

C. 85 kHz

D. 8,5 Hz

Częstotliwość odświeżania monitora określa, ile razy na sekundę obraz na ekranie jest aktualizowany. W przypadku potrzebnego odświeżania na poziomie 85 razy na sekundę, co odpowiada 85 Hz, właściwa jednostka to kilohercy (kHz), w której 1 kHz to 1000 Hz. Dlatego 85 Hz przelicza się na 0,085 kHz. Takie ustawienie jest istotne w kontekście zapewnienia płynności obrazu, co jest szczególnie ważne w zastosowaniach multimedialnych i graficznych, takich jak gry komputerowe czy edycja wideo. Standardy branżowe, takie jak VESA (Video Electronics Standards Association), rekomendują, aby częstotliwość odświeżania odpowiadała wymaganiom wizualnym użytkowników oraz możliwościom sprzętu. Prawidłowe ustawienie częstotliwości odświeżania pozwala na uniknięcie efektu migotania ekranu, co ma kluczowe znaczenie dla komfortu oglądania i zdrowia wzroku użytkowników. W praktyce, w przypadku wyższych częstotliwości odświeżania, monitor jest w stanie wyświetlić więcej klatek na sekundę, co przekłada się na lepsze wrażenia wizualne.

Pytanie 27

Jakie narzędzie w systemie Windows Server umożliwia zarządzanie zasadami grupy?

A. Menedżer procesów

B. Serwer DNS

C. Ustawienia systemowe

D. Konsola GPMC

Konsola GPMC, czyli Group Policy Management Console, jest kluczowym narzędziem w systemie Windows Server do zarządzania zasadami grupy. Umożliwia administratorom centralne zarządzanie politykami, które mogą być stosowane do użytkowników i komputerów w domenie. GPMC oferuje graficzny interfejs, który ułatwia tworzenie, edytowanie i wdrażanie zasad grupy oraz monitorowanie ich stanu. Dzięki GPMC administratorzy mogą wdrażać zabezpieczenia, konfiguracje systemu oraz inne ustawienia w sposób zunifikowany, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT. Przykładem zastosowania GPMC jest możliwość skonfigurowania zasad dotyczących polityki haseł, co wpływa na bezpieczeństwo organizacji. W praktyce, posługiwanie się GPMC wspiera realizację standardów takich jak ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie zarządzania bezpieczeństwem informacji. Dodatkowo, GPMC wspiera tworzenie raportów, co umożliwia audyt efektywności wdrożonych zasad w organizacji.

Pytanie 28

Programem w systemie Linux, który umożliwia nadzorowanie systemu za pomocą zcentralizowanego mechanizmu, jest narzędzie

A. syslog

B. bcdedilt

C. fsck

D. tar

Odpowiedź 'syslog' jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowy system logowania w systemach Unix i Linux, który umożliwia centralne gromadzenie i zarządzanie logami systemowymi. Program 'syslog' działa jako demon, zbierający komunikaty z różnych źródeł, takich jak aplikacje, jądro systemu i usługi. Dzięki zastosowaniu syslog, administratorzy mogą monitorować kluczowe zdarzenia w systemie, co jest niezwykle ważne dla analizy wydajności, bezpieczeństwa oraz rozwiązywania problemów. Przykładowo, w przypadku awarii systemu, logi z syslog mogą dostarczyć niezbędnych informacji o przyczynach sytuacji. Ponadto, syslog wspiera różne poziomy logowania, co pozwala na filtrowanie informacji według ich krytyczności. W praktyce, w wielu organizacjach wdrażane są centralne serwery syslog, które zbierają logi z różnych serwerów, co ułatwia monitorowanie i analizę zdarzeń w dużych infrastrukturach. Dobrą praktyką jest również implementacja narzędzi analitycznych, które mogą przetwarzać logi syslog, takie jak ELK Stack (Elasticsearch, Logstash, Kibana), co pozwala na szybką detekcję anomalii i reagowanie na nie.

Pytanie 29

Wydanie komendy chmod 400 nazwa_pliku w systemie Linux spowoduje, że właściciel pliku

A. będzie miał możliwość jego uruchomienia

B. nie będzie mógł uzyskać do niego dostępu

C. będzie miał możliwość jego odczytu

D. będzie miał możliwość usunięcia go

Odpowiedzi sugerujące, że właściciel pliku będzie mógł go uruchomić, usunąć lub nie będzie miał do niego dostępu, wynikają z nieporozumienia dotyczącego systemu uprawnień w systemie Linux. Właściciel pliku posiada prawo do odczytu, co oznacza, że może zapoznać się z jego zawartością, ale nie może go uruchomić ani modyfikować. W przypadku uruchamiania pliku, konieczne jest posiadanie uprawnienia do wykonania (execute), które w przypadku chmod 400 nie jest przyznane. W kontekście usuwania pliku, uprawnienie do tego nie jest bezpośrednio związane z uprawnieniami odczytu czy zapisu pliku. Użytkownik może usunąć plik, jeśli ma odpowiednie uprawnienia do katalogu, w którym ten plik się znajduje. Z kolei odpowiedź sugerująca, że właściciel nie ma dostępu do pliku, kompletnie pomija fakt, że w przypadku uprawnień 400, właściciel ma możliwość odczytu, co oznacza, że dostęp teoretycznie istnieje, choć w ograniczonym zakresie. Te błędne koncepcje często wynikają z niepełnego zrozumienia modelu uprawnień w systemie Linux, w którym kluczowe jest rozróżnienie między różnymi typami uprawnień - odczytu, zapisu i wykonania - oraz ich wpływu na interakcję z plikami.

Pytanie 30

Aby zainstalować usługę Active Directory w systemie Windows Server, konieczne jest uprzednie zainstalowanie oraz skonfigurowanie serwera

A. DNS

B. FTP

C. DHCP

D. WWW

Usługa Active Directory (AD) jest kluczowym elementem infrastruktury Windows Server, a jej poprawne funkcjonowanie wymaga istnienia serwera DNS (Domain Name System). DNS pełni rolę systemu nazw, który pozwala na konwersję nazw domenowych na adresy IP. W kontekście Active Directory, DNS jest niezbędny do lokalizowania kontrolerów domeny oraz odnajdywania zasobów w sieci. Przykładowo, gdy użytkownik loguje się do domeny, jego komputer wysyła zapytanie DNS w celu ustalenia, który kontroler domeny obsłuży tę operację. Ponadto, Active Directory korzysta z różnych typów rekordów DNS, takich jak rekordy SRV, aby zidentyfikować dostępne usługi w domenie. Z tych powodów, zanim przystąpimy do instalacji i konfiguracji Active Directory, musimy upewnić się, że serwer DNS jest poprawnie zainstalowany i skonfigurowany, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 31

Najskuteczniejszym sposobem na ochronę komputera przed wirusami jest zainstalowanie

A. skanera antywirusowego

B. licencjonowanego systemu operacyjnego

C. hasła do BIOS-u

D. zapory FireWall

Zainstalowanie skanera antywirusowego to naprawdę ważny krok, żeby chronić komputer przed wirusami i innym złośliwym oprogramowaniem. Te skanery działają tak, że identyfikują, blokują i usuwają zagrożenia, co jest niezbędne, aby system dobrze działał. Dzisiaj większość programów antywirusowych nie tylko skanuje pliki w poszukiwaniu znanych wirusów, ale też korzysta z różnych technik, żeby znaleźć nowe, nieznane zagrożenia. Na przykład, programy takie jak Norton, Bitdefender czy Kaspersky ciągle aktualizują swoje bazy danych, żeby być na bieżąco z nowymi zagrożeniami. Co więcej, wiele z tych narzędzi ma funkcje skanowania w czasie rzeczywistym, co znaczy, że mogą od razu wykrywać i neutralizować zagrożenia. Warto też pamiętać, że trzeba regularnie aktualizować oprogramowanie antywirusowe, żeby mieć jak najlepszą ochronę. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które mówią o wielowarstwowej ochronie w bezpieczeństwie IT.

Pytanie 32

Narzędzie służące do oceny wydajności systemu komputerowego to

A. checkdisk

B. benchmark

C. sniffer

D. exploit

Odpowiedź 'benchmark' jest poprawna, ponieważ odnosi się do narzędzi i procedur służących do oceny wydajności sprzętu komputerowego. Benchmarking jest kluczowym procesem, który pozwala na porównanie różnych systemów, komponentów lub konfiguracji pod kątem ich wydajności. Umożliwia to użytkownikom oraz specjalistom IT zrozumienie, jak dobrze ich sprzęt radzi sobie w różnych scenariuszach obciążeniowych. Przykładami zastosowania benchmarków mogą być testy wydajności procesora, karty graficznej lub dysku twardego, które dostarczają cennych informacji o ich możliwościach. W branży IT standardy takie jak SPEC, PassMark czy 3DMark dostarczają ustandaryzowanych metod testowych pozwalających na dokładne porównanie wyników. Używanie benchmarków jest powszechną praktyką w ocenie nowego sprzętu przed zakupem oraz w analizie aktualnych konfiguracji w celu wykrycia ewentualnych wąskich gardeł. Dzięki benchmarkom możliwe jest również monitorowanie postępu w wydajności sprzętowej na przestrzeni czasu oraz dostosowywanie strategii inwestycyjnych w IT.

Pytanie 33

Diagnostykę systemu Linux można przeprowadzić używając polecenia

A. whoami

B. lscpu

C. cat

D. pwd

Polecenie cat w systemie Linux jest używane do wyświetlania zawartości plików tekstowych oraz łączenia ich zawartości w jednym strumieniu wyjściowym. Nie dostarcza ono żadnych informacji o konfiguracji sprzętu czy architekturze procesora. Często jest jednak mylone jako narzędzie diagnostyczne ze względu na jego powszechne użycie w skryptach do przetwarzania plików. Polecenie whoami zwraca nazwę użytkownika, który jest aktualnie zalogowany do systemu. Jest użyteczne w kontekście zarządzania użytkownikami i kontroli dostępu, ale nie ma związku z diagnostyką sprzętową. Z kolei pwd służy do wyświetlania ścieżki do bieżącego katalogu roboczego użytkownika. Jest to narzędzie pomocne w nawigacji po systemie plików i skryptach powłoki, ale nie dostarcza żadnych informacji o sprzęcie czy parametrach procesora. Błąd polegający na wyborze tych poleceń może wynikać z nieporozumienia co do ich podstawowych funkcji i zastosowań w systemie operacyjnym. Kluczowe jest zrozumienie, że diagnostyka sprzętowa wymaga użycia dedykowanych poleceń takich jak lscpu które są specjalnie zaprojektowane do dostarczania szczegółowych danych o systemie i jego architekturze. Zachowanie świadomości kontekstów użycia każdego polecenia pozwala na bardziej efektywne zarządzanie systemem i unikanie powszechnych błędów w administracji systemowej.

Pytanie 34

Jaki typ pamięci powinien być umieszczony na płycie głównej komputera w miejscu, które wskazuje strzałka?

A. SIMM

B. SO-DIMM DDR2

C. SD-RAM DDR3

D. FLASH

SD-RAM DDR3 jest typem pamięci używanym w nowoczesnych komputerach osobistych i serwerach. Charakterystyczną cechą pamięci DDR3 jest szybsza prędkość przesyłania danych w porównaniu do jej poprzednich wersji, jak DDR2. DDR3 oferuje większe przepustowości i mniejsze zużycie energii, co czyni ją bardziej efektywną energetycznie. Pamięci DDR3 zazwyczaj pracują przy napięciu 1,5V, co jest niższe od DDR2, które pracuje przy 1,8V, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i mniejsze wydzielanie ciepła. Dzięki temu, DDR3 jest idealnym wyborem do systemów, które wymagają wysokiej wydajności oraz stabilności. W praktyce, DDR3 jest stosowane w komputerach przeznaczonych do zadań takich jak przetwarzanie grafiki, gry komputerowe, czy też przy obróbce multimediów. Standardy takie jak JEDEC określają parametry techniczne i zgodność modułów DDR3, zapewniając, że każdy moduł spełnia określone wymagania jakości i wydajności. Wybór DDR3 dla miejsca wskazanego strzałką na płycie głównej jest właściwy, ponieważ sloty te są zaprojektowane specjalnie dla tego typu pamięci, zapewniając ich prawidłowe działanie i optymalną wydajność.

Pytanie 35

Złącze SC powinno być zainstalowane na kablu

A. światłowodowym

B. typu skrętka

C. koncentrycznym

D. telefonicznym

Złącze SC (Subscriber Connector) to typ złącza stosowanego w systemach światłowodowych, które charakteryzuje się prostym systemem wtykowym i wysoką jakością transmisji sygnału. W przypadku kabli światłowodowych, złącza SC są często wykorzystywane ze względu na ich niską tłumienność i stabilność. Złącze to jest obecne w wielu zastosowaniach, w tym w sieciach telekomunikacyjnych oraz w systemach komputerowych, gdzie wymagana jest szybka i niezawodna transmisja danych. Warto podkreślić, że standardy takie jak IEC 61754-4 określają specyfikacje dla złączy światłowodowych, w tym SC, co zapewnia ich szeroką kompatybilność i niezawodność. Przykładem praktycznego zastosowania złącza SC może być podłączenie światłowodów w centrach danych, gdzie ich wydajność i odporność na zakłócenia są kluczowe dla zapewnienia ciągłości działania usług.

Pytanie 36

Planowana sieć należy do kategorii C. Została ona podzielona na 4 podsieci, z których każda obsługuje 62 urządzenia. Która z poniższych masek będzie odpowiednia do tego zadania?

A. 255.255.255.128

B. 255.255.255.240

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.224

Odpowiedź 255.255.255.192 jest prawidłowa, ponieważ maska ta umożliwia podział sieci klasy C na cztery podsieci, z których każda obsługuje do 62 urządzeń. Maska 255.255.255.192 w notacji CIDR odpowiada /26, co oznacza, że 6 bitów jest używanych do adresowania hostów w podsieci. Przy 6 bitach dostępnych dla hostów, możemy obliczyć liczbę możliwych adresów za pomocą wzoru 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów dla hostów. W tym przypadku 2^6 - 2 = 64 - 2 = 62. Dwa adresy są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (wszystkie bity hostów ustawione na 0) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (wszystkie bity hostów ustawione na 1). Dzięki zastosowaniu maski 255.255.255.192, możemy w pełni wykorzystać dostępne adresy IP w każdej podsieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci opartej na IP, zapewniając efektywne wykorzystanie zasobów IP.

Pytanie 37

Aby skonfigurować i dostosować środowisko graficzne GNOME w różnych dystrybucjach Linux, należy użyć programu

A. GNU Compiller Collection

B. GNOME Tweak Tool

C. GIGODO Tools

D. GNOMON 3D

GNOME Tweak Tool to kluczowy program umożliwiający konfigurację oraz personalizację środowiska graficznego GNOME w systemach Linux. Użytkownicy mogą za jego pomocą modyfikować różne aspekty interfejsu, takie jak motywy, ikony, czcionki, oraz ustawienia okien. Przykładowo, można zmienić motyw GTK, co natychmiastowo wpłynie na wygląd całego środowiska graficznego, czyniąc je bardziej estetycznym i dostosowanym do indywidualnych preferencji. Program ten jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności i dostępności, oferując użytkownikom intuicyjny interfejs z prostymi opcjami. Warto również zaznaczyć, że GNOME Tweak Tool jest nieocenionym narzędziem dla programistów i administratorów systemów, którzy chcą dostosować środowisko pracy do specyficznych potrzeb użytkowników lub wdrożyć konkretne standardy w organizacji. Dobrze skonfigurowane środowisko graficzne może zwiększyć produktywność i komfort pracy, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach.

Pytanie 38

Plik tekstowy wykonaj.txt w systemie Windows 7 zawiera ```@echo off``` echo To jest tylko jedna linijka tekstu Aby wykonać polecenia zapisane w pliku, należy

A. dodać uprawnienie +x

B. skompilować plik przy użyciu odpowiedniego kompilatora

C. zmienić nazwę pliku na wykonaj.bat

D. zmienić nazwę pliku na wykonaj.exe

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ plik tekstowy zawierający polecenia skryptowe w systemie Windows, zapisany z rozszerzeniem .bat (batch), może być bezpośrednio uruchamiany przez system operacyjny. Rozszerzenie .bat informuje system, że plik zawiera komendy do wykonania w interpreterze poleceń CMD. Gdy plik jest uruchamiany, interpreter odczytuje linie poleceń, w tym przypadku polecenie echo, które wyświetla tekst na ekranie. Przykładem praktycznego zastosowania plików .bat jest automatyzacja zadań, takich jak tworzenie kopii zapasowych, uruchamianie aplikacji lub konfigurowanie środowiska. Dobre praktyki w tworzeniu skryptów .bat obejmują dodawanie komentarzy dla lepszej czytelności oraz testowanie skryptów w bezpiecznym środowisku przed ich zastosowaniem w krytycznych systemach operacyjnych. Stosując te zasady, można znacząco zwiększyć efektywność pracy z systemem Windows oraz zminimalizować ryzyko błędów.

Pytanie 39

Jaką topologię fizyczną stosuje się w sieciach z topologią logiczną Token Ring?

A. Pierścienia

B. Siatki

C. Gwiazdy

D. Magistrali

Topologia fizyczna pierścienia jest kluczowym elementem dla funkcjonowania sieci Token Ring. W tej topologii, urządzenia są połączone w sposób, który tworzy zamknięty pierścień, co oznacza, że dane przesyłane są w jednokierunkowym ruchu, które krąży wokół całej sieci. Każde urządzenie odbiera dane od swojego sąsiada i przekazuje je dalej, co minimalizuje kolizje w transmisji. Standardy takie jak IEEE 802.5 definiują zasady działania sieci Token Ring, w tym sposób zarządzania dostępem do medium transmisyjnego. Przykładem praktycznego zastosowania tej topologii są sieci lokalne w biurach, gdzie stabilność i przewidywalność działania sieci są kluczowe. Token Ring, mimo że mniej popularny w porównaniu do technologii Ethernet, oferuje korzyści w specyficznych zastosowaniach, takich jak systemy, gdzie synchronizacja i kontrola dostępu są priorytetowe.

Pytanie 40

W jaki sposób oznaczona jest skrętka bez zewnętrznego ekranu, mająca każdą parę w osobnym ekranie folii?

A. F/STP

B. U/FTP

C. S/FTP

D. F/UTP

Odpowiedź U/FTP oznacza, że skrętka nie ma zewnętrznego ekranu, ale każda z par przewodów jest chroniona przez ekran z folii. To podejście jest szczególnie korzystne w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń elektromagnetycznych, gdzie izolacja par przewodów pozwala na zredukowanie szumów oraz utrzymanie integralności sygnału. U/FTP jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 11801, które definiują wymagania dla systemów okablowania miedzianego. Przykładem zastosowania U/FTP są instalacje sieciowe w biurach, gdzie bliskość różnych urządzeń elektronicznych może generować zakłócenia. Użycie skrętki U/FTP pozwala na osiągnięcie lepszej wydajności transmisji danych, co jest kluczowe w nowoczesnych sieciach komputerowych, szczególnie przy wysokich prędkościach transferu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej