Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 12:39
Data zakończenia: 14 maja 2025 12:55

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wykorzystując wszystkie surowce wymienione w normatywie, należy sporządzić

Surowce i półprodukty	Normatyw na 4 porcje
Wieprzowina	600 g
Mąka pszenna	50 g
Tłuszcz	70 g
Cebula	50 g
Woda	250 g
Sól, pieprz, papryka, ziele angielskie, liść laurowy	do smaku

A. gulasz.

B. paprykarz.

C. sztufadę.

D. pieczeń.

Gulasz to klasyczne danie, które doskonale wpisuje się w specyfikę potraw jednogarnkowych. W oparciu o normatywy przedstawione w załączonej tabeli, można zauważyć, że składniki takie jak wieprzowina, mąka pszenna, tłuszcz, cebula, woda oraz przyprawy są kluczowe dla jego przygotowania. Mięso wieprzowe stanowi bazę dla gulaszu, a mąka pszenna pełni rolę zagęszczającą, co nadaje potrawie odpowiednią konsystencję. Dzięki dodatku tłuszczu oraz cebuli, gulasz zyskuje bogaty smak i aromat, a przyprawy mogą być dostosowywane według indywidualnych preferencji. W praktyce, gulasz jest często gotowany na wolnym ogniu, co pozwala składnikom dobrze się połączyć i uzyskać głęboki, intensywny smak. Warto również wspomnieć o trendach w gastronomii, które promują potrawy jednogarnkowe jako wygodne i ekonomiczne rozwiązanie, idealne na obiad dla całej rodziny.

Pytanie 2

Kiedy tłuszcz jest podgrzewany powyżej swojej temperatury dekompozycji, co powstaje?

A. glicerol i akroleina

B. aminokwasy oraz kwasy tłuszczowe

C. akroleina oraz wolne grupy prostetyczne

D. aminokwasy oraz związki Maillarda

Odpowiedzi, które sugerują powstawanie aminokwasów, związków Maillarda czy wolnych grup prostetycznych, opierają się na nieporozumieniach dotyczących procesów chemicznych zachodzących podczas obróbki tłuszczy. Aminokwasy są produktami białkowym, które są uwalniane w procesie hydrolizy białek, a nie tłuszczy. Związki Maillarda są efektem reakcji między aminokwasami a cukrami redukującymi, co prowadzi do brązowienia żywności, ale nie są one bezpośrednio związane z rozkładem tłuszczy w wysokich temperaturach. Kwasy tłuszczowe, które mogą być wynikiem utleniania tłuszczy, nie są jednak tymi produktami, które powstają w wyniku wysokotemperaturowych przemian tłuszczy. Ostatnia odpowiedź, dotycząca wolnych grup prostetycznych, zupełnie mija się z tematem, gdyż grupy te są związane z białkami i enzymami, a nie z procesami rozkładu tłuszczy. Prawidłowe zrozumienie procesów chemicznych związanych z obróbką żywności jest kluczowe dla uniknięcia błędów w kuchni oraz w przemyśle spożywczym. Wiedza ta pozwala na lepsze zarządzanie jakością produktów oraz ich bezpieczeństwem, co jest zgodne z wymaganiami regulacyjnymi w branży gastronomicznej.

Pytanie 3

Warzywa powinno się kroić na desce

A. żółtej

B. zielonej

C. czerwonej

D. brązowej

Rozdrabnianie warzyw na desce w kolorze zielonym jest praktyką zgodną z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Deski w kolorze zielonym są przeznaczone do przygotowywania warzyw i owoców, co minimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej. Rozdrabniając warzywa na dedykowanej desce, można oddzielić je od surowego mięsa czy ryb, co jest istotne dla zachowania higieny w kuchni. Przykładem może być krojenie sałaty, pomidorów czy papryki na desce zielonej, co pozwala na zachowanie świeżości i smaku składników. Przy wyborze deski warto zwrócić uwagę na materiały, z których są wykonane, preferowane są deski drewniane lub plastikowe, które łatwo można dezynfekować bez uszkadzania powierzchni. Stosowanie deski w odpowiednim kolorze nie tylko wspiera praktyki kulinarne, ale także wpisuje się w normy HACCP, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 4

W skład jakich substancji chemicznych wchodzą aminokwasy?

A. tłuszczów.

B. węglowodanów.

C. witamin.

D. białek.

Aminokwasy są podstawowymi jednostkami budulcowymi białek, które pełnią kluczową rolę w organizmach żywych. Każde białko składa się z łańcucha aminokwasów połączonych ze sobą wiązaniami peptydowymi. Istnieje 20 głównych aminokwasów, które różnią się między sobą strukturą chemiczną i właściwościami. Aminokwasy mogą być klasyfikowane jako niezbędne (muszą być dostarczane z pożywieniem) oraz niezbędne (organizm może je syntetyzować). Białka pełnią wiele funkcji w organizmie, w tym budowę mięśni, regulację procesów biochemicznych jako enzymy oraz wsparcie dla układu odpornościowego poprzez produkcję przeciwciał. Przykładowo, białka takie jak hemoglobina transportują tlen w organizmie, a hormony, takie jak insulina, regulują poziom glukozy we krwi. Zrozumienie roli aminokwasów w tworzeniu białek jest fundamentalne w dietetyce oraz medycynie sportowej, gdzie odpowiednia podaż białka i jego składników jest istotna dla regeneracji i wzrostu masy mięśniowej.

Pytanie 5

Aby zagęścić jedną porcję zupy, potrzebujemy 4 gramy mąki ziemniaczanej. Ile mąki jest potrzebne do przygotowania 50 porcji zupy?

A. 2,000 kg

B. 0,020 kg

C. 0,002 kg

D. 0,200 kg

Aby obliczyć ilość mąki ziemniaczanej potrzebnej do przygotowania 50 porcji zupy, należy pomnożyć ilość mąki na jedną porcję przez liczbę porcji. W tym przypadku 4 gramy mąki na porcję pomnożone przez 50 porcji równa się 200 gramów. Przechodząc do jednostek kilogramów, 200 gramów to 0,200 kg. Użycie mąki ziemniaczanej w odpowiednich proporcjach jest kluczowe w gastronomii, aby uzyskać pożądany smak i konsystencję potraw. W praktyce, jeśli chcesz przygotować większe ilości zupy, stosowanie takich przeliczeń pozwala na precyzyjne zarządzanie składnikami oraz kosztami produkcji. W gastronomii szczególnie ważne jest, aby znajomość proporcji składników była zgodna z przyjętymi standardami, co wpływa na jakość serwowanych potraw i efektywność operacyjną kuchni.

Pytanie 6

Wymień funkcjonalne i ekonomiczne wyposażenie pokoju w motelu?

A. Łóżko, fotel, stolik, szafka nocna, lampka nocna, szafa, TV

B. Łóżko, krzesło, stolik, wieszak, TV

C. Łóżko, fotel, stolik, szafa, komoda, biurko, sejf, TV

D. Łóżko, fotel, barek, komoda, stolik, szafka nocna, szafa, TV

Wybór odpowiedzi, która obejmuje łóżko, fotel, stolik, szafkę nocną, lampkę nocną, szafę oraz TV, jest właściwy, ponieważ te elementy tworzą funkcjonalną i komfortową przestrzeń w pokoju motelowym. Łóżko zapewnia podstawowy komfort snu i wypoczynku, co jest kluczowe dla gości. Fotel oraz stolik umożliwiają relaks oraz spożywanie posiłków czy pracy. Szafka nocna i lampka nocna zapewniają wygodny dostęp do drobnych przedmiotów oraz oświetlenie na noc. Szafa natomiast służy do przechowywania rzeczy osobistych gości, co zwiększa komfort użytkowania. Telewizor jest istotnym elementem rozrywkowym, który pozwala gościom na relaks oraz rozrywkę po długim dniu. Te elementy są zgodne z najlepszymi praktykami branży hotelarskiej, które kładą nacisk na wygodę, praktyczność oraz estetykę wyposażenia pokoi. Właściwe wyposażenie pokoju wpływa na satysfakcję gości oraz ich chęć powrotu do obiektu, co jest kluczowe dla sukcesu obiektu noclegowego.

Pytanie 7

Jakie dania powinny być uwzględnione w menu baru szybkiej obsługi?

A. Befsztyki po angielsku, bigos, galaretki mięsne, zapiekanki

B. Pierogi z sera, pyzy, risotto, kotlety de volaille, mięsa pieczone

C. Bigos, ryby pieczone, barszcz czerwony z pasztecikami, sznycle po wiedeńsku

D. Pierogi półmięsne, gulasze, leczo, pyzy, zrazy duszone

Zestawy potraw przedstawione w innych odpowiedziach nie są odpowiednie dla baru szybkiej obsługi z różnych powodów. Dania takie jak befsztyki po angielsku czy galaretki mięsne wymagają skomplikowanego i czasochłonnego przygotowania, co jest sprzeczne z zasadą szybkiej obsługi. Podobnie, podawanie bigosu, który wymaga długiego gotowania oraz ryb pieczonych, które nie tylko potrzebują precyzyjnego przygotowania, ale także odpowiednich warunków serwowania, wydaje się mało praktyczne w kontekście szybkiej gastronomii. Dodatkowo, zapiekanki, będące potrawą prostą, również nie wnoszą różnorodności wymaganej w menu. Tego rodzaju podejścia mogą być wynikiem błędnego rozumienia preferencji klientów oraz ich oczekiwań względem czasu obsługi. Klienci odwiedzający bary szybkiej obsługi oczekują szybkiego serwowania potraw, które są jednocześnie smaczne i wygodne do spożycia. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do obniżenia satysfakcji klientów oraz negatywnego wpływu na obroty lokalu. Zatem, kluczowe jest odpowiednie dostosowanie oferty do oczekiwań rynku oraz praktycznych aspektów związanych z przygotowaniem i serwowaniem potraw.

Pytanie 8

Przesiej mąkę na stolnicę, odłóż niewielką ilość do posypania, dodaj przesiany cukier puder oraz tłuszcz i dokładnie siekaj, aż uzyskasz coraz mniejsze kawałki. Gdy tłuszcz dobrze połączy się z mąką, dodaj żółtka, śmietanę i substancje smakowo-zapachowe, a następnie zagnieć ciasto nożem, starając się połączyć wszystkie składniki. Połączone składniki lekko zagnij obiema rękami, aż mąka zostanie wchłonięta przez pozostałe składniki. Ciasto należy schłodzić. Jakiego rodzaju ciasto można przygotować, stosując tę technikę?

A. Kruche

B. Piaskowe

C. Biszkoptowe

D. Ptysiowe

Odpowiedź "Kruche" jest prawidłowa, ponieważ opisany proces przygotowania ciasta odnosi się do techniki wyrabiania ciasta kruchego. W trakcie tego procesu, mąka jest przesiania, a następnie połączona z cukrem pudrem i tłuszczem, który należy siekać na mniejsze cząsteczki. Kluczowym aspektem ciasta kruchego jest to, że tłuszcz (masło lub margaryna) musi być dobrze wymieszany z mąką, co pozwala uzyskać delikatną i kruchą strukturę. Dodanie żółtek i śmietany, a także delikatne zarabianie ciasta, są typowymi krokami w przygotowaniu ciasta kruchego. Ciasto to charakteryzuje się niską zawartością wody, co sprawia, że po upieczeniu jest ono chrupkie i mało elastyczne. Przykłady zastosowania ciasta kruchego obejmują przygotowanie tart, ciasteczek, a także spodu do różnych ciast. Standardy branżowe wskazują na istotność schładzania ciasta przed pieczeniem, co zapobiega jego nadmiernemu rozprężaniu się w trakcie obróbki termicznej.

Pytanie 9

W przypadku diety lekkostrawnej, jakiej metody obróbki cieplnej półproduktu nie zaleca się stosować?

A. gotowania na parze

B. pieczenia w folii aluminiowej

C. gotowania w wodzie

D. duszenia na oliwie

Pieczenie w folii aluminiowej, gotowanie na parze oraz gotowanie w wodzie to metody obróbki cieplnej, które można stosować w diecie lekkostrawnej, jednak ich użycie może prowadzić do nieporozumień, jeśli chodzi o komponenty używane w tych procesach. Pieczenie w folii aluminiowej, choć może wydawać się zdrową alternatywą, może generować większą ilość tłuszczu, jeśli nie jest odpowiednio kontrolowane. Ponadto, gotowanie na parze oraz gotowanie w wodzie są metodami, które minimalizują użycie tłuszczu, co czyni je bardziej odpowiednimi w kontekście diety lekkostrawnej. Istnieje jednak przekonanie, że każda forma gotowania wymaga użycia tłuszczu, co jest błędne. Gotowanie w wodzie, na przykład, może być całkowicie pozbawione tłuszczu, co jest korzystne dla osób z problemami trawiennymi. Niektóre osoby mogą nie doceniać wartości gotowania na parze, które pozwala na zachowanie większej ilości witamin i minerałów, a także przyczynia się do lekkostrawności potraw. Kluczem do sukcesu w diecie lekkostrawnej jest odpowiedni dobór metod obróbki cieplnej oraz ich umiejętne łączenie z odpowiednimi składnikami, co może znacznie wpłynąć na komfort trawienia.

Pytanie 10

Ile białka pełnowartościowego znajduje się w 1 szklance mleka (250 ml), jeśli zawartość białka w mleku spożywczym wynosi 3%?

A. 7,5 g

B. 3,0 g

C. 6,0 g

D. 4,5 g

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z błędnych założeń dotyczących obliczeń lub interpretacji zawartości białka w mleku. Na przykład, odpowiedzi takie jak 3,0 g, 4,5 g czy 6,0 g mogą sugerować, że użytkownik nie przyjął do obliczeń właściwego procentu białka, zapominając, że 3% to ilość białka w 100 ml, a nie w 250 ml. Wartości te mogą być obliczane na podstawie niepełnych danych lub pominięcia przeliczeń. Typowym błędem do wyjaśnienia jest mylne zakładanie, iż procent białka dotyczy całkowitej objętości, co może prowadzić do przeszacowania lub niedoszacowania zawartości białka. Na przykład, błędna odpowiedź 3,0 g sugeruje, że użytkownik pomylił jednostki lub nie uwzględnił objętości szklanki. Ponadto, istotne jest zrozumienie, że białko w mleku jest nie tylko źródłem energii, ale również niezbędnych aminokwasów, co czyni je cennym składnikiem diety. Utrzymanie świadomości o zawartości białka w produktach spożywczych jest kluczowe w kontekście planowania zrównoważonej diety, zarówno dla sportowców, jak i osób prowadzących mniej aktywny tryb życia.

Pytanie 11

Jakie przyprawy są rekomendowane w diecie niskobiałkowej?

A. koperek oraz musztarda

B. cynamon oraz pieprz

C. wanilia oraz imbir

D. kminek i majeranek

Cynamon, pieprz, wanilia, imbir, koperek i musztarda to przyprawy, które w sumie nie są najlepsze, jeśli mowa o diecie niskobiałkowej. Cynamon jest popularny, głównie w słodkich potrawach, ale nie ma jakiś mega korzyści dla tej diety, jak kminek i majeranek. Pieprz może być za ostry dla niektórych, zwłaszcza dla tych, co mają wrażliwy żołądek, więc lepiej ostrożnie. Wanilia i imbir mają swoje zdrowotne plusy, ale zazwyczaj są stosowane w słodkich daniach, co może zwiększać kalorie i białko. Koperek jest ok, ale nie ma super dużych korzyści w tej diecie, a musztarda, no cóż, często ma dodatki, których lepiej unikać. Czasem ludzie kierują się tylko smakiem przypraw, a nie ich wpływem na odżywianie. W diecie niskobiałkowej ważne jest, żeby wybierać przyprawy, które nie tylko poprawiają smak, ale też są zgodne z potrzebami zdrowotnymi organizmu.

Pytanie 12

Przy projektowaniu funkcjonalnego rozkładu pomieszczeń w agroturystyce, należy umieścić kuchnię oraz zmywalnię od strony

A. zachodniej

B. północnej

C. wschodniej

D. południowej

Zlokalizowanie kuchni i zmywalni w gospodarstwie agroturystycznym od strony zachodniej, wschodniej czy południowej wiąże się z pewnymi problemami, które mogą wpływać na jakość oraz funkcjonalność tych pomieszczeń. Ekspozycja zachodnia naraża kuchnię na intensywne nasłonecznienie popołudniowe, co może prowadzić do przegrzewania się pomieszczeń i niekorzystnych warunków do przechowywania żywności. Wysoka temperatura wpływa negatywnie na efektywność pracy personelu, a także może prowadzić do przyspieszenia psucia się składników. Z kolei lokalizacja na stronie wschodniej, choć korzystna rano, może generować nadmiar ciepła w godzinach popołudniowych, co również stwarza wyzwania związane z utrzymaniem odpowiedniej temperatury w kuchni. Ekspozycja południowa, z kolei, wiąże się z największym nasłonecznieniem przez cały dzień, co może skutkować nadmiernym nagrzewaniem się pomieszczeń oraz zwiększonym zużyciem energii na chłodzenie. W praktyce, podejścia te mogą prowadzić do zwiększenia kosztów eksploatacyjnych oraz obniżenia komfortu pracy, dlatego ważne jest, aby przy planowaniu układu pomieszczeń zwracać uwagę na aspekty związane z orientacją budynku. Dobre praktyki w projektowaniu gospodarstw agroturystycznych uwzględniają nie tylko estetykę, ale przede wszystkim funkcjonalność oraz efektywność energetyczną, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zadowolenie zarówno gości, jak i personelu.

Pytanie 13

Temperatura w zakresie 0°C ÷ 4°C powinna być utrzymywana

A. w spichlerzu ziemniaków

B. w pomieszczeniu o niskiej temperaturze

C. w chłodni

D. w magazynie artykułów suchych

Odpowiedź "w komorze chłodniczej" jest prawidłowa, ponieważ temperatura w zakresie od 0°C do 4°C jest optymalna dla przechowywania wielu produktów spożywczych, w tym mięsa, nabiału oraz owoców i warzyw. Komory chłodnicze są projektowane z myślą o utrzymaniu stabilnych warunków temperaturowych, co minimalizuje ryzyko rozwoju mikroorganizmów i psucia się produktów. Przykładem zastosowania tego zakresu temperatur w praktyce jest przechowywanie świeżych ryb, które wymagają niskotemperaturowego środowiska, aby zachować swoją jakość i świeżość. Standardy sanitarno-epidemiologiczne, takie jak HACCP, wskazują na konieczność zachowania odpowiednich warunków chłodniczych w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Ponadto, komory chłodnicze są zaprojektowane w taki sposób, aby umożliwiały łatwy dostęp do produktów oraz ich efektywne organizowanie, co jest niezbędne w przemyśle spożywczym.

Pytanie 14

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować, aby przygotować "Wołową sztukę mięsa"?

A. Duszenie

B. Gotowanie

C. Grillowanie

D. Pieczenie

Grillowanie, pieczenie oraz duszenie to popularne metody obróbki cieplnej, ale nie są one odpowiednie dla wołowej sztuki mięsa, szczególnie w kontekście uzyskania optymalnej tekstury i smaku. Grillowanie polega na ekspozycji mięsa na bezpośrednie źródło ciepła, co może prowadzić do przesuszenia, zwłaszcza w przypadku większych kawałków. Chociaż grillowanie nadaje potrawom charakterystyczny aromat wędzenia, to nie jest to technika, która odpowiednio zmiękcza twardsze partie wołowiny. Pieczenie, będące procesem, w którym mięso jest przygotowywane w piekarniku, również może być niewłaściwe, jeśli chodzi o twardsze kawałki wołowiny, które wymagają dłuższego czasu obróbki w wilgotnym środowisku. Duszenie, choć w teorii wydaje się podobne do gotowania, zakłada zazwyczaj mniejszą ilość płynu oraz krótszy czas obróbki, co nie zawsze sprzyja odpowiedniemu zmiękczeniu włókien mięśniowych. Często mylnie zakłada się, że każda metoda obróbki cieplnej, która nie jest bezpośrednio związana z gotowaniem, będzie równie skuteczna. W rzeczywistości, wybór odpowiedniej techniki obróbki cieplnej powinien być uzależniony od rodzaju mięsa oraz pożądanych rezultatów, co w przypadku wołowej sztuki mięsa przemawia jednoznacznie na korzyść gotowania.

Pytanie 15

Konserwa mięsna z wybrzuszonym wieczkiem może prowadzić do zatrucia po jej spożyciu?

A. czerwonką

B. durem brzusznym

C. salmonellą

D. jadem kiełbasianym

Konserwa mięsna z wybrzuszonym wieczkiem jest sygnałem, że mogło dojść do rozwoju bakterii, w tym bakterii Clostridium botulinum, która produkuje jad kiełbasiany. Tego rodzaju białko jest jednym z najsilniejszych znanych toksyn i jego spożycie może prowadzić do ciężkiego zatrucia, które manifestuje się m.in. osłabieniem mięśni, problemami z oddychaniem, a w skrajnych przypadkach może być śmiertelne. Ważne jest, aby przy zakupie konserw mięsnych zwracać uwagę na stan opakowania, ponieważ uszkodzone lub wybrzuszone wieczka są oznaką, że produkt może być niebezpieczny. Zgodnie z normami bezpieczeństwa żywności, należy unikać spożywania produktów, które mogą być zepsute, a w przypadku jakichkolwiek wątpliwości zawsze lepiej jest je wyrzucić. Przestrzeganie zasad przechowywania i dat ważności może znacznie zredukować ryzyko zatrucia pokarmowego.

Pytanie 16

Do dróg technologicznie nieskazitelnych należy zakwalifikować drogę

A. odpadów i opakowań

B. nabywców

C. surowców

D. potraw gotowych

Drogi technologicznie czyste to te, które zapewniają minimalny wpływ na środowisko oraz zdrowie ludzi, a w kontekście przygotowywania żywności, gotowe potrawy są najczęściej poddawane rygorystycznym standardom sanitarnym i jakościowym. Gotowe potrawy muszą być wytwarzane zgodnie z normami HACCP, które mają na celu identyfikację i eliminację zagrożeń w procesie produkcji. Używanie technologii czystych pozwala na zmniejszenie odpadów oraz efektywniejsze korzystanie z zasobów, co jest kluczowe w zrównoważonym rozwoju. Przykładem mogą być firmy, które stosują nowoczesne metody pakowania, takie jak próżniowe lub MAP (Modified Atmosphere Packaging), co pozwala na wydłużenie trwałości produktów bez konieczności stosowania konserwantów. Wdrożenie technologii czystych w produkcji gotowych potraw nie tylko podnosi jakość produktów, ale również zwiększa ich atrakcyjność na rynku, gdzie konsumenci coraz bardziej zwracają uwagę na zdrowe i ekologiczne opcje żywieniowe.

Pytanie 17

Kaszami o dużych ziarnach są

A. manna

B. krakowska

C. pęczak

D. kuskus

Krakowska, manna i kuskus to kasze, jednak różnią się one istotnie od pęczaku pod względem rodzaju ziarna oraz metod obróbki. Kasza krakowska to produkt powstały z pszenicy, charakteryzujący się drobniejszą strukturą, a zatem nie zalicza się do kasz gruboziarnistych. Jest często wykorzystywana w polskiej kuchni, ale jej właściwości odżywcze i zastosowanie różnią się od pęczaku. Kasza manna, z kolei, jest drobno mielonym produktem z pszenicy durum, popularnym w wypiekach oraz jako składnik deserów, takich jak budynie czy kasza manna na mleku. Jej delikatna konsystencja i szybkość przygotowania sprawiają, że jest chętnie wykorzystywana w kuchni, ale również nie pasuje do kategorii kasz gruboziarnistych. Kuskus, który jest produktem pochodzenia północnoafrykańskiego, to drobno mielona semolina pszenna, która po zaparzeniu przybiera formę lekkich i puszystych granulek. Choć w niektórych przepisach można go pomylić z kaszami, w rzeczywistości nie kwalifikuje się jako kasza gruboziarnista. Typowe błędy, które mogą prowadzić do mylnego uznania tych produktów za kasze gruboziarniste, obejmują ignorowanie różnic w procesie produkcji oraz właściwości odżywczych. Aby poprawnie kategoryzować kasze, warto zwrócić uwagę na rodzaj surowca, jego strukturę oraz sposób obróbki, co jest kluczowe w kontekście zdrowego odżywiania i wyboru odpowiednich produktów do diety.

Pytanie 18

Jeżeli do przygotowania 5 porcji dania wykorzystano 600 g składnika, to ile należy przygotować surowca do zrobienia 3 porcji tego samego dania?

A. 0,36 kg

B. 0,12 kg

C. 0,20 kg

D. 0,48 kg

Często błędne odpowiedzi pojawiają się przez nieprawidłowe obliczenia lub złe zrozumienie, jak liczyć składniki. Na przykład, jeżeli ktoś podał wartości takie jak 0,20 kg, 0,12 kg czy 0,48 kg, to mogą mylnie sądzić, że ilość surowca zmienia się liniowo z liczbą porcji. Takie pomyłki to nic dziwnego, zwłaszcza gdy nie patrzy się na to, jak proporcje się zmieniają. Czasem można też pomylić jednostki lub źle przeliczyć, co prowadzi do złych wyników. I jeszcze jedno: niektóre błędy mogą wynikać z tego, że ktoś nie zwraca uwagi na kontekst, gdy przelicza kilogramy na gramy. To naprawdę ważne, bo dobre przeliczenia są kluczowe, by dania nie były ani za mało, ani za dużo przyprawione, co mogłoby zniechęcić klientów. Dlatego warto pamiętać o dokładnym podejściu do obliczeń i weryfikować wszystkie etapy przygotowania, zwracając uwagę na jednostki miary i proporcje. Dobrze jest też regularnie szkolić zespół, by wszyscy byli na bieżąco z tymi zasadami, co pozwoli serwować lepsze dania i utrzymać lokal na powierzchni.

Pytanie 19

Mięso jakie należy wykorzystać do przygotowania kotletów pożarskich?

A. wołowe lub z indyka

B. cielęce lub z kurczaka

C. baranie lub z kurczaka

D. wieprzowe lub z indyka

Wybór mięsa do kotletów pożarskich ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanej tekstury i smaku. Odpowiedzi wskazujące na mięso wołowe, baranie lub wieprzowe często prowadzą do błędnych wniosków. Wołowina, chociaż ceniona za swoje walory smakowe, jest znacznie twardsza i bardziej włóknista niż cielęcina czy mięso z kurczaka; w rezultacie kotlety mogą być zbyt suche i trudne do żucia. Baranina natomiast ma intensywny smak, który nie pasuje do delikatności, jakiej oczekujemy w klasycznym daniu, a jej tłustość może prowadzić do nieprzyjemnych doznań smakowych. Wieprzowina, mimo że jest popularnym mięsem, również nie spełnia wymagań dla kotletów pożarskich z uwagi na swoją ciężkość i wyraźny smak. Wiele osób może błędnie sądzić, że dowolne mięso można wykorzystać w każdym przepisie, co jest mylnym podejściem. Wybierając mięso do konkretnej potrawy, warto kierować się jego charakterystyką, a nie tylko dostępnością czy preferencjami smakowymi. Ostatecznie, zastosowanie niewłaściwego rodzaju mięsa może prowadzić do frustracji w kuchni oraz nieudanych prób przygotowania tradycyjnych potraw.

Pytanie 20

W wykazie składników do sporządzania majonezu, w miejscu oznaczonym znakiem zapytania, brakuje

Wykaz składników do sporządzania majonezu
?
żółtko
sok z cytryny
musztarda
sól, pieprz, cukier

A. masła.

B. oleju.

C. śmietany.

D. śmietanki.

Odpowiedź 'oleju' jest prawidłowa, ponieważ majonez jest emulsją, która powstaje poprzez połączenie oleju i żółtka jaja kurzego. W procesie tym żółtko działa jako emulgator, co pozwala na stabilne połączenie dwóch składników, które normalnie się nie mieszają, jak olej i woda. Wyjątkowe właściwości emulgujące żółtka wynikają z obecności lecytyny, która skutecznie łączy cząsteczki tłuszczu z wodą. Dla osiągnięcia optymalnej konsystencji i smaku majonezu, istotne jest zastosowanie odpowiedniego rodzaju oleju, często wykorzystuje się olej rzepakowy, słonecznikowy lub oliwę z oliwek. Warto również zwrócić uwagę na proporcje składników, ponieważ zbyt duża ilość oleju może sprawić, że majonez będzie zbyt tłusty, podczas gdy za mała ilość może prowadzić do niedostatecznej emulsji. Dodatkowo, standardy produkcji majonezu w gastronomii podkreślają znaczenie świeżych składników, co przekłada się na jakość końcowego produktu.

Pytanie 21

Wskaż, którymi cechami charakteryzuje się śmietanka.

	Barwa	Smak	Konsystencja	Zawartość tłuszczu w %
A.	biała	kwaśny, orzeźwiający	płynna, gęsta	0÷2
B.	kremowa	słodki	płynna	12÷36
C.	kremowa	lekko kwaśny	gęsta	12÷24
D.	biała	łagodnie kwaśny	struktura luźna	0÷55

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z wielu nieporozumień dotyczących charakterystyki śmietanki. Często myli się ją z innymi produktami mlecznymi, takimi jak mleko, jogurt czy śmietana, które mają różne właściwości i zastosowania. Mleko, na przykład, ma znacznie niższą zawartość tłuszczu i inną konsystencję, dlatego nie spełnia kryteriów charakteryzujących śmietankę. Jogurt, nawet jeśli jest gęsty, nie ma słodkiego smaku, co czyni go odmiennym od śmietanki. Śmietana, z kolei, ma wyższą zawartość tłuszczu, ale jej konsystencja bywa bardziej gęsta, co może prowadzić do błędnych skojarzeń. Typowym błędem myślowym jest generalizowanie cech produktów mlecznych, co prowadzi do mylnego postrzegania śmietanki jako produktu o cechach innych niż rzeczywiste. Aby właściwie zrozumieć, co to jest śmietanka, warto zwrócić uwagę na jej specyfikę – kremową barwę, płynną konsystencję oraz szeroki zakres zastosowań kulinarnych. Przygotowując potrawy, kluczowe jest użycie odpowiednich składników, a znajomość właściwości śmietanki znacząco poprawia jakość i smak finalnych dań. Ignorowanie tego faktu może skutkować niższą jakością potraw oraz niezadowoleniem gości.

Pytanie 22

Metodę przygotowywania mąki z połączenia wody i tłuszczu wykorzystuje się do wytwarzania ciasta

A. zbijanego

B. ptysiowego

C. piernikowego

D. drożdżowego

Zarówno ciasto drożdżowe, jak i zbijane oraz piernikowe, różnią się znacznie od ciasta ptysiowego w zakresie używanych technik przygotowania oraz składników. Ciasto drożdżowe opiera się na fermentacji, gdzie drożdże metabolizują cukry zawarte w mące, co prowadzi do powstawania dwutlenku węgla i sprawia, że ciasto rośnie. Ta technika wymaga czasu, aby drożdże mogły w pełni zadziałać, co jest zupełnie przeciwne do techniki zaparzania mąki. Ciasto zbijane, nazywane również ciastem parzonym, wprowadza mąkę do wrzącej wody, ale nie w połączeniu z tłuszczem, co czyni je nieodpowiednim w kontekście omawianej techniki. Z kolei ciasto piernikowe, które jest bardziej złożone i często zawiera przyprawy oraz miód, również nie wykorzystuje zaparzania, ale polega na połączeniu składników w inny sposób. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby nie mylić różnych technik, co prowadzi do nieporozumień w przygotowywaniu ciast. W branży cukierniczej umiejętność rozróżniania tych technik jest niezbędna dla uzyskania właściwych rezultatów oraz jakości wyrobów. Błędem jest zatem przypisanie techniki zaparzania do ciast, które nie są oparte na tym procesie.

Pytanie 23

Przygotowując zupę, po zakończeniu wstępnej obróbki surowców i zagotowaniu bulionu, należy wykonać kolejno

A. dodać główny składnik, przyprawić do smaku i podprawić zupę

B. podprawić zupę, przyprawić do smaku i dodać główny składnik

C. dodać główny składnik, podprawić zupę i przyprawić do smaku

D. podprawić zupę, dodać główny składnik i przyprawić do smaku

Zgodziłbym się, że najlepsza odpowiedź to 'dodać główny składnik, podprawić zupę i przyprawić do smaku'. Myślę, że kluczowym momentem w gotowaniu zupy jest dodanie głównego składnika po zagotowaniu wywaru. To naprawdę pozwala wydobyć pełnię smaku i aromatu. Później podprawiamy zupę, co może być na przykład dodaniem śmietany, jogurtu czy mąki – to naprawdę zmienia teksturę i smak. A na koniec, przyprawiamy zupę do smaku, co powinno być zgodne z tym, co lubimy, oraz z tym, jak smakuje nasz wywar i główny składnik. Na przykład, do pomidorowej to bazylia i oregano pasują świetnie, a do grzybowej – tymianek. Ta kolejność, jaką podałeś, ma sens w kuchni, bo każdy krok ma na celu uzyskanie jak najlepszego smaku. No i warto próbować zupę na każdym etapie, żeby dostroić smak do swoich upodobań.

Pytanie 24

Które ilości surowców należy przygotować do sporządzania ciasta kruchego, jeżeli proporcje mąki, tłuszczu i cukru w tym cieście wynoszą 3:2:1?

	Mąka w g	Tłuszcz w g	Cukier w g
A.	150	100	50
B.	150	200	50
C.	200	100	50
D.	200	200	50

A. B.

B. D.

C. A.

D. C.

W przypadku wybrania nieprawidłowej odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na zrozumienie podstawowych zasad proporcjonalnych w przygotowywaniu ciast. Proporcje 3:2:1 oznaczają, że na każdą jednostkę mąki przypadają określone jednostki tłuszczu i cukru. Często błędnie przyjmuje się, że wystarczy jedynie dowolnie zmieniać ilości składników, nie dbając o ich proporcje, co prowadzi do niepożądanych efektów w konsystencji ciasta. Na przykład, zwiększenie ilości cukru bez odpowiedniego dostosowania ilości mąki i tłuszczu może skutkować ciastem zbyt słodkim i kruchym, które nie trzyma się formy. Podobnie, zbyt mała ilość tłuszczu może powodować, że ciasto będzie twarde i trudne do rozwałkowania. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że każda zmiana w przepisie powinna być przemyślana i oparta na zachowaniu proporcji, co jest fundamentem dobrego rzemiosła cukierniczego. Warto również zwrócić uwagę na to, że w praktyce kulinarnej istotne jest nie tylko przygotowanie ciasta, ale również jego odpowiednia obróbka, w tym chłodzenie przed pieczeniem, co wpływa na końcowy rezultat. Dlatego, aby osiągnąć pożądany efekt, niezwykle istotne jest trzymanie się ustalonych proporcji i praktyk kulinarnych.

Pytanie 25

Korzystając z przedstawionego normatywu surowcowego, oblicz ile porcji potrawy należy sporządzić z 1,2 kg kiełbasy.

Pyzy z mięsem
Normatyw surowcowy na 5 porcji
Nazwa surowca	Ilość [g]
Ziemniaki	2000
Mąka pszenna	120
Słonina	80
Kiełbasa	300
Sól, pieprz

A. 40 porcji.

B. 25 porcji.

C. 20 porcji.

D. 16 porcji.

Twoja odpowiedź jest poprawna! Obliczenia dotyczące wykorzystania kiełbasy w tym przypadku są zgodne z normatywem surowcowym, który określa, że na 5 porcji potrawy potrzeba 300 g kiełbasy. Posiadając 1,2 kg (czyli 1200 g) kiełbasy, można wykonać cztery razy więcej porcji, ponieważ 1200 g podzielone przez 300 g daje nam 4 zestawy po 5 porcji, co łącznie daje 20 porcji. Takie podejście jest standardem w gastronomii, gdzie precyzyjne obliczenia surowców są kluczowe dla kontrolowania kosztów oraz utrzymania stałej jakości potraw. W praktyce, umiejętność obliczania ilości surowców na podstawie normatywów jest niezbędna w planowaniu produkcji w kuchniach komercyjnych. Dzięki temu można uniknąć marnotrawienia składników oraz zminimalizować straty. Dobrze jest również znać różne normatywy dla różnych potraw, aby mieć pełny obraz w procesie planowania menu.

Pytanie 26

Która kombinacja dań spełnia zasady tworzenia jadłospisów?

A. Zupa pomidorowa z ryżem, cielęcina duszona, kluski francuskie, sałata zielona

B. Zupa pomidorowa z ryżem, potrawka z kurczaka, ryż na sypko, pomidory z cebulą

C. Zupa pomidorowa z makaronem, cielęcina duszona, ryż na sypko, pomidory z cebulą

D. Zupa pomidorowa z makaronem, potrawka z kurczaka, kluski francuskie, sałata zielona

Zestawy obiadowe, które nie zostały wybrane, mogą wydawać się atrakcyjne na pierwszy rzut oka, ale ich skład nie spełnia podstawowych zasad planowania zdrowego jadłospisu. Na przykład, połączenie zupy pomidorowej z makaronem i potrawki z kurczaka, choć smaczne, nie jest optymalne pod względem wykorzystania składników odżywczych. Zupa pomidorowa z makaronem prowadzi do nadmiaru węglowodanów, co może niekorzystnie wpłynąć na poziom glukozy we krwi, a także na uczucie sytości. Ponadto, brak zróżnicowania źródeł białka w postaci cielęciny może ograniczać dostarczanie niezbędnych aminokwasów. W przypadku jednego z zestawów, zupa pomidorowa z ryżem i potrawka z kurczaka zamiast cielęciny, wskazuje na typowy błąd myślowy, polegający na przekonaniu, że różnorodność można osiągnąć jedynie poprzez różne potrawy, a nie różne składniki. Gotowanie na parze lub duszenie mięs powinno być preferowane ze względu na ich korzystny wpływ na zachowanie wartości odżywczych. Ponadto, zredukowana ilość warzyw w tych propozycjach ogranicza korzystny wpływ błonnika na układ pokarmowy. Dla zachowania zdrowego stylu życia, ważne jest, aby każda potrawa zawierała odpowiednie proporcje wszystkich grup żywnościowych, co nie zostało w pełni zrealizowane w analizowanych zestawach.

Pytanie 27

Jakie największe zagrożenie występuje dla kucharza przy nagłym odsłonięciu kociołków warzelnych?

A. zatrucie oparami

B. omdlenie

C. poparzenie

D. skaleczenie

Odpowiedź 'poparzenie' jest prawidłowa, ponieważ przy nagłym otwarciu kociołków warzelnych, które zawierają gorące substancje, istnieje wysokie ryzyko kontaktu z wrzącą cieczą lub parą wodną. Poparzenia to jedne z najczęstszych urazów w środowisku kuchennym, a ich skutki mogą być poważne, prowadząc do uszkodzenia skóry i tkanek. Aby zminimalizować ryzyko poparzeń, kucharze powinni stosować odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak rękawice termoodporne, fartuchy i okulary ochronne. Dodatkowo, powinno się przestrzegać zasad dotyczących bezpiecznego obchodzenia się z gorącymi substancjami, takich jak otwieranie kociołków w sposób kontrolowany, aby uniknąć nagłych uwolnień pary. Ważne jest również szkolenie personelu z zakresu pierwszej pomocy w przypadku poparzeń, co może przyspieszyć proces leczenia i zmniejszyć skutki urazu.

Pytanie 28

Jakiego sprzętu, poza talerzykiem, należy użyć do przygotowania jaj poszetowych?

A. Patelni ceramicznej oraz drewnianej łopatki

B. Garnka o dużej wysokości oraz gorącej szklanki

C. Garnka szerokiego i łyżki cedzakowej

D. Patelni teflonowej oraz łyżki z drewna

Szeroki garnek jest kluczowym elementem przy przygotowywaniu jaj poszetowych, ponieważ pozwala na swobodne gotowanie jaj w wodzie, co jest istotne dla osiągnięcia idealnej konsystencji białka i żółtka. Dzięki szerokiemu dnu garnka, woda może równomiernie krążyć, co minimalizuje ryzyko przywierania jaj do powierzchni. Użycie łyżki cedzakowej umożliwia delikatne wyciąganie jaj z wrzącej wody bez uszkodzenia ich struktury. Podczas gotowania, powinno się również dodać ocet do wody, co pomoże w koagulacji białka i uzyskaniu bardziej zwartych kształtów. Dobre praktyki kulinarne zalecają gotowanie w temperaturze około 80-90°C oraz przygotowywanie każdego jaja z osobna, co pozwala na kontrolowanie procesu gotowania. Dzięki temu można osiągnąć idealny efekt - delikatne i aksamitne jajka poszetowe, które doskonale pasują do wielu potraw, takich jak sałatki, tosty czy dania śniadaniowe.

Pytanie 29

Przechowywanie mięsa na krótki czas powinno odbywać się w następujących warunkach:

A. temperatura od +4 °C do + 8 °C, wilgotność względna 60%

B. temperatura od 0 °C do + 2 °C, wilgotność względna 80%

C. temperatura od +4 °C do + 8 °C, wilgotność względna 80%

D. temperatura od 0 °C do + 2 °C, wilgotność względna 60%

Przechowywanie mięsa w niewłaściwych warunkach, takich jak temperatura od +4 °C do +8 °C, z wilgotnością względną 60% lub 80%, może prowadzić do poważnych konsekwencji dla jakości i bezpieczeństwa żywności. W zakresie temperatury powyżej 2 °C, mięso staje się bardziej podatne na rozwój bakterii, co zwiększa ryzyko skażenia i chorób przenoszonych przez żywność. Z kolei wilgotność względna 60% jest zbyt niska, co może powodować wysychanie mięsa, a tym samym obniżenie walorów smakowych oraz teksturalnych produktu. Przykłady takich błędów myślowych obejmują nieprawidłowe postrzeganie temperatury jako jedynego czynnika wpływającego na trwałość produktów mięsnych, podczas gdy wilgotność jest równie istotnym parametrem. W przypadku wilgotności 80% istnieje ryzyko kondensacji pary wodnej, co może sprzyjać rozwojowi pleśni w warunkach pojemników oraz opakowań. Niezrozumienie interakcji między temperaturą a wilgotnością prowadzi do nieprawidłowych praktyk przechowywania, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście przemysłu spożywczego, gdzie standardy sanitarno-epidemiologiczne są niezwykle ważne. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do wytycznych i norm w zakresie przechowywania mięsa, aby zapewnić jego jakość oraz bezpieczeństwo dla konsumentów.

Pytanie 30

Który zestaw cech jest charakterystyczny dla śmietanki?

Zestaw cech	Barwa	Smak	Konsystencja	Zawartość tłuszczu w %
I	biała	kwaśny, orzeźwiający	płynna, gęsta	0 ÷ 4
II	kremowa	słodki	płynna	12 ÷ 36
III	kremowa	lekko kwaśny	gęsta, zawiesista	12 ÷ 20
IV	biała	łagodnie kwaśny	galaretowata	10 ÷ 20

A. I

B. III

C. II

D. IV

Wybór innych zestawów cech może prowadzić do nieporozumień dotyczących właściwości śmietanki. Często mylnie przyjmuje się, że śmietanka to produkt o niskiej zawartości tłuszczu, co jest nieprawidłowe i niezgodne z definicją tego produktu. Śmietanka, w przeciwieństwie do mleka, charakteryzuje się znaczną zawartością tłuszczu, co wpływa na jej konsystencję oraz smak. Zestawy cech, które nie spełniają kryteriów zawartości tłuszczu w przedziale od 12 do 36%, wprowadzą w błąd i mogą skutkować nieodpowiednim doborem składników w kuchni. Ponadto, śmietanka różni się od innych produktów mlecznych, takich jak jogurt czy maślanka, które mają odmienny skład i właściwości organoleptyczne. Błędy myślowe mogą wynikać z uproszczonego postrzegania kategorii produktów mlecznych oraz ich właściwości. W praktyce, aby prawidłowo stosować śmietankę, warto zrozumieć, jak jej zawartość tłuszczu wpływa na właściwości kulinarne, a także jak może być wykorzystywana w różnych przepisach. Niewłaściwe zrozumienie tych różnic może prowadzić do nieefektywnych rezultatów w kuchni oraz niezadowolenia z finalnych potraw.

Pytanie 31

Kiedy smażysz na elektrycznej patelni, jakie wyposażenie powinien mieć pracownik?

A. fartuch gumowy

B. obuwie gumowe

C. osłonę na twarz

D. rękawice odporne na wysoką temperaturę

Rękawice termiczne są kluczowym elementem wyposażenia pracownika podczas smażenia na patelni elektrycznej. Ich głównym zadaniem jest ochrona rąk przed wysokimi temperaturami, co jest niezbędne w środowisku kuchennym, gdzie wystawienie na działanie gorących powierzchni lub oleju może prowadzić do poważnych poparzeń. Standardy bezpieczeństwa w kuchni, takie jak te określone przez OSHA (Occupational Safety and Health Administration), podkreślają konieczność stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej, aby minimalizować ryzyko urazów. Rękawice termiczne powinny być wykonane z materiałów odpornych na ciepło, takich jak aramid czy silikon, co zapewnia nie tylko ochronę, ale także pozwala na pewny chwyt gorących naczyń. Przykładem praktycznego zastosowania rękawic termicznych może być przenoszenie gorących patelni z kuchenki do piekarnika lub obracanie smażonego jedzenia bez ryzyka poparzenia.

Pytanie 32

Peklowanie jest techniką, która służy do konserwacji

A. jaj

B. mięs

C. warzyw

D. mleka

Prawidłowa odpowiedź to mięsa, ponieważ technika peklowania jest kluczowym procesem w przemysłowej i domowej obróbce mięsa, który służy do jego konserwacji oraz poprawy smaku. Peklowanie polega na wprowadzeniu soli, a często również innych składników, takich jak azotany czy przyprawy, do mięsa. Sól działa antybakteryjnie, wpływając na osmotyczne właściwości bakterii, co hamuje ich wzrost i w ten sposób zapobiega psuciu się produktu. Przykładem zastosowania peklowania jest przygotowanie szynki, kiełbas czy bekonu, gdzie tradycyjne metody peklowania, takie jak peklowanie na sucho lub w zalewie, są powszechnie stosowane. Dodatkowo, technika ta pozwala na uzyskanie charakterystycznego koloru oraz aromatu, co jest istotne w produkcji wędlin. Peklowanie jest częścią większego procesu, który może obejmować także wędzenie lub suszenie, a standardy dotyczące bezpieczeństwa żywności, takie jak HACCP, wskazują na konieczność prawidłowego przeprowadzania tego procesu w celu minimalizacji ryzyka mikrobiologicznego.

Pytanie 33

W pomieszczeniu o wilgotności 50÷65% powinno się przechowywać

A. cykorię

B. jabłka

C. soczewicę

D. ziemniaki

Wilgotność powyżej 50% jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość przechowywanych produktów spożywczych. Jabłka, które są często przechowywane w warunkach o wysokiej wilgotności, mogą ulegać psuciu się poprzez rozwój pleśni, co jest wynikiem zbyt dużej ilości wilgoci. Cykoria, jako warzywo liściaste, wymaga specyficznych warunków przechowywania, ale jej optymalne warunki niekoniecznie obejmują taką wilgotność, ponieważ zbyt wysoka wilgotność może prowadzić do szybkiego gnicia. Ziemniaki, z drugiej strony, powinny być przechowywane w chłodnych i ciemnych warunkach, z wilgotnością poniżej 50%, aby uniknąć kiełkowania oraz rozwoju chorób grzybowych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie produkty roślinne mogą być przechowywane w tych samych warunkach. Każdy typ warzyw i roślin ma swoje specyficzne wymagania dotyczące przechowywania, co podkreśla znaczenie dostosowania warunków do konkretnego produktu. Dlatego też, wybierając niewłaściwe podejścia do przechowywania, można nie tylko wpłynąć na jakość żywności, ale również na bezpieczeństwo jej spożycia, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 34

Aby przyrządzić schab pieczony dla 5 osób, wykorzystano: 700 g schabu, 35 g masła oraz 70 g musztardy. Jakie ilości składników trzeba mieć, aby przygotować 25 porcji schabu pieczonego?

A. 7000 g schabu, 350 g masła, 700 g musztardy

B. 3500 g schabu, 185 g masła, 360 g musztardy

C. 1750 g schabu, 87 g masła, 175 g musztardy

D. 3500 g schabu, 175 g masła, 350 g musztardy

Jak chcesz przygotować schab pieczony dla 25 osób, musisz zwiększyć ilości składników odpowiednio. Najpierw musisz policzyć, ile schabu potrzebujesz na jedną porcję. Zauważ, że na 5 porcji zużyto 700 g schabu, czyli wychodzi, że na jedną porcję przypada 140 g (700 g podzielone przez 5). A więc na 25 porcji potrzebujesz 25 razy 140 g, co daje 3500 g schabu. Przechodząc do masła: jeśli na 5 porcji mamy 35 g, to na jedną porcję przypada 7 g, a dla 25 porcji daje to 25 razy 7 g, czyli 175 g masła. Z musztardą jest podobnie: 70 g na 5 porcji to 14 g na jedną porcję, więc dla 25 porcji to 25 razy 14 g, czyli 350 g musztardy. Podsumowując, prawidłowe odpowiedzi to 3500 g schabu, 175 g masła i 350 g musztardy. To wszystko opiera się na prostych zasadach proporcji, które są mega ważne w gotowaniu i planowaniu posiłków. Dzięki temu można lepiej zarządzać surowcami i unikać marnotrawstwa, co jest super istotne w kuchni.

Pytanie 35

Osoba zraniona, której rany są zanieczyszczone ziemią lub kurzem, powinna bezwzględnie

A. otrzymać surowicę przeciwtężcową

B. zażyć tabletki aspiryny

C. zażyć krople uspokajające

D. otrzymać surowicę przeciwbłoniczą

Podanie surowicy przeciwbłoniczej w przypadku ran zanieczyszczonych ziemią czy kurzem jest niewłaściwe, ponieważ błonica i tężec to różne choroby, a podawanie surowicy przeciwbłoniczej nie ma zastosowania w kontekście zapobiegania tężcowi. Surowica przeciwtężcowa jest dedykowana wyłącznie przypadkom ryzyka tężca, co wynika z charakterystyki działania bakterii Clostridium tetani. Przyjmowanie tabletek aspiryny lub kropli uspokajających w takich okolicznościach jest całkowicie nieadekwatne, ponieważ te leki nie mają żadnego związku z zapobieganiem ani leczeniem zakażeń tężcem. Aspiryna jest lekiem przeciwbólowym i przeciwzapalnym, który może być stosowany w bólu, ale nie ma wpływu na patogeny odpowiedzialne za tężec. Użycie kropli uspokajających w kontekście rany zanieczyszczonej jest również błędnym podejściem, ponieważ nie adresuje to rzeczywistego problemu medycznego związanego z ryzykiem zakażenia. Najczęstsze błędy w myśleniu w takich przypadkach wynikają z błędnego utożsamiania różnych szczepionek i surowic, a także z nieświadomości, że odpowiednie postępowanie medyczne w przypadku ran zanieczyszczonych jest kluczowe dla zdrowia pacjenta.

Pytanie 36

Oleje roślinne powinny być składowane w suchych miejscach w temperaturze

A. od +10°C do +15°C

B. od +1°C do +7°C

C. od +15°C do +20°C

D. od -4°C do 0°C

Przechowywanie olejów roślinnych w temperaturze od +10°C do +15°C jest uznawane za optymalne, ponieważ w tym zakresie zapewnia się ich stabilność chemiczną oraz minimalizuje ryzyko utleniania. Oleje te, będące źródłem kwasów tłuszczowych nienasyconych, mogą łatwo reagować na wysokie temperatury oraz światło, co prowadzi do degradacji ich jakości. Zgodnie z zaleceniami producentów oraz normami przechowywania produktów spożywczych, ważne jest, aby unikać ekstremalnych warunków, które mogą wpłynąć na ich smak, zapach i wartości odżywcze. W praktyce oznacza to, że oleje należy przechowywać w ciemnych, chłodnych pomieszczeniach, z dala od źródeł ciepła. Dodatkowo, dobrym zwyczajem jest używanie ciemnych butelek, które ograniczają dostęp światła do produktu. Dzięki tym praktykom można wydłużyć trwałość olejów, co jest szczególnie istotne w kontekście ich zastosowania kulinarnego oraz w kosmetykach.

Pytanie 37

Kucharz powinien przygotować 600 porcji zupy

A. w autoklawie

B. w łaźni wodnej

C. w kotle warzelnym

D. w szybkowarze

Wybór innych metod gotowania, takich jak łaźnia wodna, autoklaw czy szybki garnek, nie jest optymalny w kontekście gotowania dużej ilości zupy, szczególnie w przypadku 600 porcji. Łaźnia wodna, choć skuteczna w delikatnym podgrzewaniu potraw, nie jest przystosowana do gotowania dużych objętości. Ten proces jest czasochłonny i wymaga stałego nadzoru, co w praktyce może prowadzić do trudności w utrzymaniu odpowiedniej temperatury oraz jakości gotowanej potrawy. Autoklaw, z drugiej strony, jest urządzeniem przeznaczonym do sterylizacji, a nie do gotowania w tradycyjnym rozumieniu. Jego zastosowanie w gastronomii ogranicza się do procesów, które wymagają eliminacji drobnoustrojów, co w przypadku zupy nie jest konieczne ani praktyczne. Szybkowar, choć umożliwia szybkie gotowanie, nie jest przystosowany do pracy z dużymi ilościami składników. Zastosowanie szybkowaru w tym przypadku może prowadzić do niestrawności i nierównomiernego ugotowania potrawy, co negatywnie wpłynie na jej walory smakowe. Dlatego korzystanie z tych metod przy tak dużej liczbie porcji prowadzi do ograniczeń w zakresie efektywności, jakości oraz bezpieczeństwa potraw, co z kolei jest sprzeczne z zaleceniami i standardami w zakresie gastronomii zbiorowej.

Pytanie 38

Której zupie należy unikać podczas diety lekkostrawnej?

A. Kleiku z mlekiem

B. Czystej jagodowej

C. Kremie pomidorowym

D. Ziemniaczanej z zasmażką

Zupa ziemniaczana z zasmażką jest niewskazana w przypadku diety lekkostrawnej, ponieważ zasmażka, będąca połączeniem tłuszczu i mąki, może znacznie zwiększyć kaloryczność oraz ciężkość potrawy. Dieta lekkostrawna jest zalecana w stanach, gdy układ pokarmowy wymaga szczególnej uwagi, jak w przypadku rekonwalescencji, chorób żołądkowo-jelitowych czy po zabiegach chirurgicznych. Przykładem potraw lekkostrawnych mogą być zupy na bazie warzyw gotowanych na parze, bez dodatku tłuszczu, które dostarczają niezbędnych wartości odżywczych bez obciążania organizmu. Warto wybierać zupy, które są gotowane na wywarze warzywnym lub z delikatnych składników, jak kremy warzywne, które są łatwiej przyswajalne. W praktyce, dla osób stosujących dietę lekkostrawną, zupy z kremów, takie jak krem pomidorowy, mogą być znakomitym wyborem, gdyż są bardziej płynne i łatwiejsze do strawienia.

Pytanie 39

Jakie parametry powinny być spełnione w magazynie, gdzie przechowuje się mąkę?

A. Temperatura od +10 °C do +15 °C, wilgotność od 90 % do 95 %

B. Temperatura od +6 °C do +10 °C, wilgotność od 56 % do 60 %

C. Temperatura od +10 °C do +15 °C, wilgotność od 56 % do 60 %

D. Temperatura od +6 °C do +10 °C, wilgotność od 90 % do 95 %

Odpowiedź wskazuje na odpowiednie warunki przechowywania mąki, które obejmują temperaturę od +10 °C do +15 °C oraz wilgotność od 56 % do 60 %. Te parametry są kluczowe dla zachowania świeżości i jakości mąki, ponieważ zbyt wysoka temperatura i wilgotność mogą prowadzić do rozwoju pleśni oraz innych mikroorganizmów, które mogą negatywnie wpływać na produkt. W standardach jakości żywności, takich jak ISO 22000, podkreśla się znaczenie odpowiednich warunków przechowywania, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość produktów spożywczych. Przykładowo, w piekarniach i zakładach przetwórczych, które korzystają z mąki, regularne monitorowanie temperatury i wilgotności w magazynie jest praktyką zapewniającą, że mąka utrzymuje swoje właściwości. Ponadto, właściwe warunki przechowywania mąki mogą wydłużyć jej trwałość i zapewnić lepszą jakość wypieków. Warto również zauważyć, że mąka powinna być przechowywana w szczelnych pojemnikach, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia oraz wpływu otoczenia na jej właściwości.

Pytanie 40

Jaka jest cena soku pomarańczowego sprzedawanego w barze w szklance (200 ml), jeśli literowy koszt tego soku w hurcie wynosi 2,50 zł, a marża wynosi 150%, a stawka VAT na napoje wynosi 22%? Cenę zaokrąglić do jednego miejsca po przecinku?

A. 2,0 zł

B. 1,0 zł

C. 2,5 zł

D. 1,5 zł

Aby obliczyć cenę sprzedawanego soku pomarańczowego w barze, musimy uwzględnić zarówno koszt zakupu, marżę, jak i podatek VAT. Koszt 1 litra soku wynosi 2,50 zł, co oznacza, że koszt 200 ml (czyli szklanki) wynosi 0,50 zł. Następnie, aby określić cenę sprzedaży z marżą 150%, należy pomnożyć koszt przez 2,5 (co odpowiada 250% kosztu): 0,50 zł * 2,5 = 1,25 zł. Po dodaniu 22% VAT do tej kwoty otrzymujemy: 1,25 zł * 1,22 = 1,525 zł. Po zaokrągleniu do jednego miejsca po przecinku otrzymujemy cenę 1,5 zł. Taki proces obliczeń jest standardem w branży gastronomicznej, gdzie marże i podatki mają kluczowe znaczenie dla ustalania cen produktów. Zastosowanie tych zasad pozwala barom i restauracjom na prawidłowe kalkulacje finansowe, a także na zabezpieczenie rentowności ich działalności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej