Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 01:06
Data zakończenia: 8 maja 2025 01:12

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. fitaza

B. lizyna

C. ksylitol

D. tokoferol

Tokoferol, znany również jako witamina E, to przeciwutleniacz, który odgrywa ważną rolę w ochronie komórek przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, ale nie jest aminokwasem. Jego zastosowanie jako dodatku paszowego koncentruje się głównie na wspieraniu zdrowia zwierząt poprzez poprawę odporności i jakości mięsa. Fitaza to enzym, który jest używany w paszach dla zwierząt, aby poprawić wykorzystanie fosforu z pasz roślinnych, ale także nie jest aminokwasem. Jego działanie polega na uwalnianiu fosforu z fityny, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego zarządzania zasobami. Ksylitol to alkohol cukrowy, który ma zastosowanie głównie jako substytut cukru w diecie ludzi, a jego rola w paszy jest marginalna. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często wynikają z pomylenia różnych grup substancji odżywczych. W hodowli zwierząt ważne jest, aby rozumieć różnice pomiędzy aminokwasami, witaminami i enzymami, co pozwala na skuteczniejsze formułowanie diety oraz lepsze wyniki produkcyjne. Dobrze dobrana dieta powinna być zrównoważona pod względem wszystkich niezbędnych składników odżywczych, w tym aminokwasów, aby zapewnić optymalny wzrost i zdrowie zwierząt.

Pytanie 2

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. spadkiem strawności

B. większymi przyrostami masy

C. mniejszym zużyciem paszy

D. łatwiejszym trawieniem

Duża zawartość włókna surowego w dawce pokarmowej dla tuczników rzeczywiście prowadzi do depresji strawności. Włókno surowe, mimo że jest ważnym składnikiem diety, w nadmiarze może ograniczać przyswajanie składników odżywczych. Włókno zmniejsza dostępność energii i białka, co jest kluczowe dla prawidłowego wzrostu tuczników. Dodatkowo, wysoka zawartość włókna surowego wpływa na czas pasażu treści pokarmowej przez przewód pokarmowy, co może prowadzić do niższej efektywności wykorzystania paszy. Przykładem może być wprowadzenie do diety tuczników dużej ilości słomy lub innych źródeł włókna, co może ograniczyć przyrosty masy ciała. Standardy żywienia zwierząt hodowlanych, takie jak normy opracowane przez naukowców z zakresu zootechniki, zalecają kontrolowanie poziomu włókna surowego, aby zapewnić optymalną strawność i efektywność produkcji. W kontekście praktycznym, hodowcy powinni dążyć do zrównoważonej diety, która zaspokaja potrzeby energetyczne i białkowe tuczników, wykorzystując odpowiednie źródła paszy.

Pytanie 3

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy, ważne jest, aby zadbać o czystość warg sromowych u lochy. Jak należy postępować?

A. w każdej sytuacji

B. wyłącznie u pierwiastek

C. gdy są zabrudzone

D. w przypadku podejrzenia infekcji

Właściwa higiena warg sromowych lochy przed wprowadzeniem cewnika jest kluczowym elementem zapobiegającym zakażeniom dróg rodnych. Czystość tych obszarów powinna być utrzymywana w każdym przypadku, niezależnie od stanu zdrowia lochy, ponieważ bakterie mogą być obecne w różnych lokalach i stanach chorobowych. Przykładem może być sytuacja, w której nawet zdrowa locha może mieć niewidoczne patogeny, mogące prowadzić do infekcji. Aby zadbać o higienę, przed wprowadzeniem kateteru należy umyć wargi sromowe letnią wodą z mydłem, a następnie osuszyć je czystym ręcznikiem. Dobrą praktyką jest również stosowanie jednorazowych rękawiczek, co minimalizuje ryzyko przenoszenia bakterii z rąk na wrażliwe obszary ciała. Właściwe przygotowanie do zabiegu jest zgodne z zasadami aseptyki i antyseptyki, co powinno być standardem w każdej hodowli zwierząt.

Pytanie 4

W tuczarni wymagany poziom naturalnego oświetlenia określony przez stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi wynosi 1:30. Dla tuczarni o wymiarach 15 m x 30 m, powierzchnia okien powinna wynosić

A. 10 m2

B. 20 m2

C. 30 m2

D. 15 m2

Odpowiedź 15 m2 jest poprawna, ponieważ w tuczarni stosunek oszklonej powierzchni okien do powierzchni podłogi wynosi 1:30. Powierzchnia podłogi tuczarni o wymiarach 15 m x 30 m wynosi 450 m2 (15 m * 30 m). Aby obliczyć wymaganą powierzchnię okien, należy podzielić powierzchnię podłogi przez 30. Wzór wygląda następująco: 450 m2 / 30 = 15 m2. Taki standard oświetlenia naturalnego jest zgodny z normami budowlanymi, które zalecają odpowiednią ilość światła dziennego dla zwierząt hodowlanych, wpływając tym samym na ich zdrowie oraz wydajność. W praktyce, zbyt mała ilość światła naturalnego może prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt, obniżenia ich wydajności oraz negatywnie wpływać na ich samopoczucie. Dlatego przestrzeganie norm oświetlenia jest kluczowe przy projektowaniu budynków inwentarskich.

Pytanie 5

Klasyfikacja umięśnienia mięsa wołowego odbywa się w kategoriach

A. I,II,III,IV,V

B. 0,1,2,3

C. A,B,C,D,E

D. E,U,R,O,P

Wiesz co? Klasyfikacja umięśnienia tusz wołowych jest oparta na systemie E,U,R,O,P, co mówi nam o jakości tego mięsa, które trafia do przemysłu mięsnego. To jest dosyć istotne, bo klasy E to te najlepsze tusze, a klasa P to takie, które mają najniższą jakość. Jak tak sobie myślę, to klasa E to taka super jakość - tusze mają świetne umięśnienie i prawie żadnego tłuszczu, co jest na czołowej półce. Podczas oceniania tuszów bierze się pod uwagę różne rzeczy, jak na przykład ich kondycję i ewentualne uszkodzenia, bo to wpływa na to, ile można za nie zapłacić. Dzięki jednolitym standardom, zarówno konsumenci, jak i producenci mogą łatwiej zrozumieć, co kupują i sprzedają, a to jest ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności i jakości mięsa.

Pytanie 6

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy

B. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy

C. natłuścić krocze olejem parafinowym

D. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu

Dobra, wybór innych odpowiedzi pokazuje, że może nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa w mechanice porodu bydła i jak unikać uszkodzeń krocza. Ciągnięcie cielaka podczas parcia może wydawać się sensowne, ale w rzeczywistości to zwiększa ryzyko, że krocze się za bardzo rozciągnie i może pęknąć. Tego typu manewr to coś, co powinno się robić tylko w awaryjnych sytuacjach, a nie jako standardowa praktyka. Właśnie mocne uciskanie dłonią krocza jest lepszym rozwiązaniem, bo stabilizuje i wspiera mięśnie. Co do natłuszczenia krocza olejem parafinowym, może to i wygląda korzystnie, ale w praktyce nie wzmacnia struktury krocza, a tylko sprawia, że jest bardziej śliskie, co może prowadzić do większych komplikacji. Przekłucie omoczni jest techniką, którą stosuje się w niektórych sytuacjach, ale to nie jest standardowa praktyka w profilaktyce pęknięcia krocza. Tę metodę z reguły rezerwuje się na sytuacje, gdzie trzeba działać szybko.

Pytanie 7

Uzupełnienie niedoboru białka ogólnego w diecie przeżuwaczy najlepiej zapewnia zielonka

A. z lucerny

B. z trawy łąkowej

C. ze słonecznika

D. z kukurydzy

Lucerna to roślina strączkowa, która charakteryzuje się wysoką zawartością białka ogólnego oraz korzystnym profilem aminokwasowym. W porównaniu do innych roślin, lucerna dostarcza około 15-25% białka, co czyni ją doskonałym komponentem do uzupełniania diety przeżuwaczy, zwłaszcza w okresach niedoboru białka. Dodatkowo, lucerna ma wysoką strawność, co pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych przez zwierzęta. Stosowanie lucerny w diecie bydła mlecznego czy mięsnego wspiera także ich zdrowie i kondycję, ponieważ dostarcza nie tylko białka, ale również witamin, minerałów oraz błonnika. W praktyce, lucerna może być stosowana w postaci świeżej, suszonej lub jako składnik pasz granulowanych. Ponadto, dzięki jej właściwościom, lucerna ułatwia utrzymanie równowagi energetycznej w diecie, co jest kluczowe dla wydajności produkcyjnej.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Nie wolno podawać zwierzętom pasz, które zawierają

A. mykotoksyny

B. ligniny

C. hemicelulozy

D. karotenoidy

Mykotoksyny są toksycznymi substancjami wytwarzanymi przez niektóre pleśnie, które mogą zagrażać zdrowiu zwierząt, a nawet ludzi. Ich obecność w paszach dla zwierząt hodowlanych jest absolutnie niedopuszczalna, ponieważ mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak uszkodzenia wątroby, osłabienie układu immunologicznego, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. W praktyce, hodowcy są zobowiązani do regularnego monitorowania jakości pasz oraz przeprowadzania badań na obecność mykotoksyn, aby zapewnić bezpieczeństwo zwierząt. W Polsce oraz Unii Europejskiej istnieją rygorystyczne normy dotyczące maksymalnych dopuszczalnych poziomów mykotoksyn w paszach, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w hodowli zwierząt. Przykładem może być stosowanie odpowiednich środków konserwujących oraz monitorowanie warunków przechowywania pasz, co minimalizuje ryzyko rozwoju pleśni i obecności toksycznych metabolitów.

Pytanie 10

Proces wytwarzania wiernych kopii organizmu macierzystego, czyli tworzenie osobników posiadających identyczny materiał genetyczny, to

A. klonowanie

B. inseminacja

C. in vitro

D. embriotransfer

Klonowanie to proces, w którym tworzone są dokładne kopie organizmu macierzystego, zawierające identyczny materiał genetyczny. Najczęściej kojarzone jest z klonowaniem somatycznym, które polega na przeszczepieniu jądra komórkowego z komórki somatycznej do komórki jajowej pozbawionej jądra. Przykładem klonowania jest historia owcy Dolly, pierwszego sklonowanego ssaka, co zainicjowało szerokie badania nad zastosowaniem klonowania w medycynie regeneracyjnej, biotechnologii oraz ochronie zagrożonych gatunków. Klonowanie jest także wykorzystywane w produkcji roślin w rolnictwie, gdzie klonowanie pozwala na szybkie uzyskiwanie osobników o pożądanych cechach genetycznych. Dobre praktyki w klonowaniu obejmują również etykę oraz przestrzeganie regulacji prawnych, które mają na celu zapewnienie dobrostanu zwierząt. Zrozumienie klonowania jest kluczowe w kontekście biotechnologii i genetyki, co otwiera nowe możliwości w różnorodnych dziedzinach nauki.

Pytanie 11

Rasa owiec, z której uzyskuje się wełnę o mieszanym składzie frakcji włosów, charakteryzującą się typowym kożuchowym układem, to

A. wrzosówka

B. suffolk

C. merynos polski

D. texel

Merynos polski, Suffolk oraz Texel to rasy owiec, które, pomimo iż są cenione w hodowli, nie są odpowiednie do pozyskiwania wełny o kożuchowym układzie frakcji włosów. Merynos polski, znany ze swojej wyjątkowo finezyjnej wełny, jest głównie wykorzystywany w przemyśle odzieżowym, ale jego wełna ma tendencję do bycia zbyt cienką i delikatną, co sprawia, że nie nadaje się do produkcji odzieży wierzchniej wymagającej większej odporności. Z kolei Suffolk to rasa owiec mięsnych, której wełna jest rzadko wykorzystywana w przemyśle tekstylnym, ponieważ jej właściwości nie odpowiadają potrzebom produkcji wełny kożuchowej. Texel, chociaż ceniony za wysoką jakość mięsa, również nie ma pożądanych właściwości włókien wełnianych, które charakteryzują się grubszymi frakcjami. Właściwe zrozumienie różnic między tymi rasami jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania ich w odpowiednich segmentach przemysłu. Typowe błędy polegają na nieodróżnianiu funkcji wełny od innych cech hodowlanych, co prowadzi do mylnych wniosków o praktycznym zastosowaniu tych ras. Zrozumienie, które rasy są idealne do pozyskiwania wełny kożuchowej, jest kluczowe dla każdej osoby pracującej w branży tekstylnej i hodowlanej.

Pytanie 12

W układzie pokarmowym nie występuje pęcherzyk żółciowy u

A. psów

B. koni

C. kur

D. owiec

Fajnie, że trafiłeś z odpowiedzią o braku pęcherzyka żółciowego u koni! Wiesz, to naprawdę ma sens, bo konie mają zupełnie inną budowę ciała i sposób trawienia niż inne zwierzęta. Pęcherzyk żółciowy normalnie gromadzi żółć, ale u koni, które są roślinożercami, nie jest on potrzebny. Ich układ pokarmowy działa tak, że żółć jest wydzielana z wątroby bezpośrednio do jelita, co pozwala im na stałe trawienie, zwłaszcza błonnika. W praktyce, dla weterynarzy ważne jest, żeby rozumieć te różnice, bo to pomaga w doborze odpowiedniej diety. Jak dobrze dobrane pasze, to konie są zdrowe i mają lepszą wydajność. Z mojej perspektywy, to ważne, żeby wiedzieć, jak działa ich organizm!

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą zgodnie ze Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą?

A. Departament Ochrony Środowiska

B. Inspekcja Weterynaryjna

C. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi

D. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za kontrolę przestrzegania Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej w gospodarstwach zajmujących się produkcją zwierzęcą. Jej zadania obejmują monitorowanie przestrzegania przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt, ochrony środowiska oraz jakości produktów rolnych. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność prowadzenia dokumentacji dotyczącej zdrowia zwierząt, co ARiMR weryfikuje podczas kontroli. Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza to zbiór zasad, które mają na celu zapewnienie efektywnej produkcji przy jednoczesnej ochronie środowiska i dobrostanu zwierząt. ARiMR wykorzystuje te standardy w swojej działalności, co pozwala na promowanie zrównoważonego rozwoju w rolnictwie. Wiedza na temat roli ARiMR jest istotna dla każdego rolnika, ponieważ pozwala na odpowiednie przygotowanie się do kontroli i wdrożenie najlepszych praktyk w gospodarstwie, co przekłada się na jakość produktów i zgodność z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 15

Najlepsza jakość pokarmowa występuje w zielonce z traw ściętych w etapie

A. strzelania w źdźbło i początku kłoszenia.

B. dojrzałości woskowej ziarniaków.

C. kwitnienia roślin.

D. krzewienia roślin.

Zielonka z traw koszonych w fazie strzelania w źdźbło i początku kłoszenia jest uważana za najlepszą pod względem jakości pokarmowej. W tym stadium rozwoju rośliny osiągają optymalny stosunek białka do włókna, co przekłada się na większą strawność paszy oraz lepszą przyswajalność składników odżywczych przez zwierzęta. Rośliny w tej fazie mają więcej chlorofilu, co wpływa na ich wartość odżywczą oraz smakowitość. Koszenie traw w tym momencie pozwala na uzyskanie paszy o wysokiej jakości, co jest szczególnie istotne w żywieniu bydła mlecznego i mięsnego. W praktyce, zaleca się planować koszenie traw w tym okresie, aby maksymalizować produkcję mleka i przyrosty masy ciała zwierząt, jednocześnie minimalizując koszty związane z suplementacją paszy. Standardy jakości pasz, takie jak normy ustalone przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, podkreślają znaczenie zbioru traw w odpowiedniej fazie wzrostu dla zapewnienia wysokiej jakości produktów zwierzęcych.

Pytanie 16

Do grupy zwierząt mięsnych zalicza się świnie, które

A. dojrzewają wcześnie i rosną szybko

B. dojrzewają wcześnie i rosną wolno

C. dojrzewają późno i rosną wolno

D. dojrzewają późno i rosną szybko

Odpowiedź, że do typu użytkowego mięsnego zaliczane są świnie, które późno dojrzewają i szybko rosną, jest prawidłowa, ponieważ takie cechy są kluczowe dla efektywnej produkcji mięsa. Świnie, które późno dojrzewają, mają zwykle większy potencjał do osiągania większej masy ciała, co jest korzystne z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ zwiększa rentowność hodowli. Szybki wzrost tych zwierząt sprawia, że hodowcy mogą szybciej uzyskiwać produkty mięsne, co jest istotne w branży spożywczej, gdzie zapotrzebowanie na mięso jest wysokie. Dodatkowo, w kontekście standardów jakościowych, takie świnie często charakteryzują się lepszymi właściwościami mięsa, co wpływa na jego smak i jakość. Przykłady ras świń, które spełniają te kryteria, to rasy takie jak Piétrain czy Duroc, które są znane z wysokiej wydajności mięsnej i jakości tuszy. Hodowcy stosują różne strategie selekcji, aby uzyskać osobniki o pożądanych cechach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mięsnej.

Pytanie 17

Do wysokobiałkowych pasz zaliczają się

A. zboża oraz wysłodki buraczane

B. śruty poekstrakcyjne oraz nasiona roślin strączkowych

C. mączki zwierzęce i okopowe

D. kiszonki i marchew

Śruty poekstrakcyjne i nasiona roślin strączkowych są uznawane za pasze wysokobiałkowe, ponieważ dostarczają one znaczną ilość białka potrzebnego w diecie zwierząt. Śruty poekstrakcyjne, takie jak śruta sojowa czy rzepakowa, są produktem ubocznym procesu ekstrakcji oleju z nasion oleistych i charakteryzują się wysoką zawartością białka, często przekraczającą 40%. Nasiona roślin strączkowych, takie jak groch czy fasola, również są bogate w białko, co czyni je idealnym składnikiem w żywieniu zwierząt, szczególnie w dietach bydła, świń oraz drobiu. W praktyce, wykorzystanie pasz wysokobiałkowych jest kluczowe w przemysłowej produkcji mięsa, mleka i jaj, gdzie odpowiednia podaż białka wpływa na wzrost, wydajność oraz zdrowie zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, stosowanie tych pasz powinno być zrównoważone z innymi składnikami diety, aby zapewnić optymalne warunki do produkcji zwierzęcej oraz zdrowy rozwój organizmów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 18

W pokarmie dla zwierząt, ilość włókna surowego powinna być ograniczana dla

A. bydła

B. owiec

C. koni

D. świń

Włókno surowe to taki ważny składnik w paszy dla świń. Mimo to, za dużo go może zrobić niezłe zamieszanie ze zdrowiem tych zwierząt. Ponieważ świnie są monogastrykami, to nie mają aż takiej zdolności do trawienia celulozy i ligniny, co sprawia, że kiedy jest za dużo włókna, ich wydajność może spadać. Żeby świnie dobrze rosły i się rozwijały, potrzebują zbilansowanej diety. Włókno surowe powinno być w takiej ilości, żeby wspierać zdrowie jelit i trawienie. Dobrze jest dodawać do paszy składniki jak śruta sojowa czy zboża, bo to poprawia przyswajalność pokarmu. Na przykład w hodowli świń rzeźnych mówi się, że włókno surowe nie powinno przekraczać 5-6% w diecie, aby lepiej przekształcać paszę i zapewnić wyższe wyniki. To podejście jest zgodne z normami w branży i tym, co mówią eksperci od żywienia zwierząt.

Pytanie 19

Jaja konsumpcyjne oznaczone 3-PL-12245678 pochodzą z hodowli

A. ekologicznej

B. klatkowej

C. wolnowybiegowej

D. ściółkowej

Oznaczenie 3-PL-12245678 wskazuje, że jaja te pochodzą z chowu klatkowego, co jest zgodne z regulacjami unijnymi dotyczącymi identyfikacji i certyfikacji produktów spożywczych. W systemie oznaczeń używa się cyfr i liter, gdzie pierwsza cyfra oznacza sposób chowu: 0 dla ekologicznego, 1 dla wolnowybiegowego, 2 dla ściółkowego i 3 dla klatkowego. W przypadku chowu klatkowego, kury są trzymane w klatkach, gdzie mają ograniczoną przestrzeń. Praktyki związane z chów klatkowym są często krytykowane ze względu na dobrostan zwierząt, jednak wciąż stanowią dominującą metodę produkcji jaj w wielu krajach. Zrozumienie tych oznaczeń jest niezbędne dla świadomego wyboru produktów oraz dla kierowania się zasadami etyki w zakupach. Na przykład, osoby dbające o dobrostan zwierząt mogą preferować jaja z chowu wolnowybiegowego lub ekologicznego, co podkreśla znaczenie świadomego podejścia do konsumpcji.

Pytanie 20

Zbożem, którego ziarno ma dużą ilość substancji antyżywieniowych, jest

A. żyto

B. owies

C. jęczmień

D. kukurydza

Żyto, czyli Secale cereale, ma w sobie sporo substancji antyżywieniowych, jak kwas fitynowy, który może utrudniać przyswajanie minerałów, takich jak żelazo i cynk. Myślę, że warto to mieć na uwadze, zwłaszcza dla tych, którzy jedzą dużo żywności zbożowej. Mimo tych wad, żyto ma też swoje plusy – jest bogate w błonnik i zdrowe fitozwiązki, co czyni je naprawdę wartościowym składnikiem diety. Żeby zminimalizować te negatywne skutki, można stosować różne metody, jak kiełkowanie czy fermentacja, które mogą pomóc w zmniejszeniu kwasu fitynowego. Dzięki temu, składniki odżywcze będą lepiej wchłaniane. Dlatego warto wpleść żyto do swojej diety, ale pamiętajmy też o różnorodności w pożywieniu.

Pytanie 21

Do użytku jeździeckiego najbardziej odpowiednie są konie

A. gorącokrwiste

B. prymitywne

C. zimnokrwiste

D. juczne

Konie gorącokrwiste to zdecydowanie najlepszy wybór, jeśli chodzi o jazdę wierzchową. Z czego wynikają ich świetne cechy? No, mają smuklejszą sylwetkę i sporo energii, co sprawia, że idealnie nadają się do sportów jeździeckich. W praktyce, jak patrzę na takie rasy jak koń arabski czy pełnej krwi angielska, to widać, że są naprawdę zwinne i szybkie. Te cechy są kluczowe, kiedy mówimy o skokach przez przeszkody czy ujeżdżeniu. Powinno się je dobrze szkolić, by mogły pokazać swoje umiejętności. W końcu, ważne jest, żeby zapewnić im odpowiednią ilość ruchu i bodźców, żeby mogły dać z siebie wszystko. Także, jak chcesz korzystać z koni do jazdy, to gorącokrwiste rasy to strzał w dziesiątkę!

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Drożdże karmienne stanowią znakomite źródło

A. włókna

B. węglowodanów

C. białka

D. tłuszczów

Drożdże pastewne, mimo że mają wiele korzystnych właściwości, nie są dobrym źródłem węglowodanów. Węglowodany, takie jak skrobia, są głównym źródłem energii dla organizmów zwierzęcych, a drożdże pastewne zawierają ich stosunkowo niewiele w porównaniu z innymi składnikami paszowymi. Wybór drożdży jako źródła węglowodanów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących ich wartości odżywczej oraz efektywności w produkcji pasz. Podobnie, drożdże nie są źródłem włókna pokarmowego. Włókno jest istotne dla zdrowia przewodu pokarmowego zwierząt, a jego głównymi źródłami są rośliny, takie jak siano, słoma czy śruty roślinne. Używanie drożdży jako alternatywy dla tych źródeł może prowadzić do problemów trawiennych oraz obniżenia ogólnej kondycji zwierząt. Kolejnym błędnym podejściem jest postrzeganie drożdży jako źródła tłuszczów. Drożdże pastewne nie są znaczącym źródłem lipidów, które są niezbędne w diecie zwierząt, a ich niedobór może prowadzić do problemów z metabolizmem oraz ogólnym stanem zdrowia. Wnioskując, choć drożdże pastewne mają swoje miejsce w dietetyce zwierzęcej, ich rolą nie jest zastępowanie kluczowych składników odżywczych, takich jak węglowodany, włókno czy tłuszcze, ale raczej uzupełnianie diety w wysokiej jakości białko i inne korzystne mikroskładniki.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Mocz zgromadzony w pęcherzu moczowym jest wydalany na zewnątrz organizmu za pośrednictwem cewki moczowej w trakcie

A. resorpcji

B. sekrecji

C. mikcji

D. defekacji

Mikcja to proces, w którym mocz zgromadzony w pęcherzu moczowym jest usuwany z organizmu przez cewkę moczową. Jest to kluczowy element układu moczowego, mający na celu regulację ilości płynów w organizmie oraz usuwanie zbędnych produktów przemiany materii. Proces mikcji jest kontrolowany zarówno przez mechanizmy autonomiczne, jak i somatyczne, co oznacza, że zarówno nerwy autonomiczne, jak i nasza wola wpływają na ten proces. W momencie, gdy pęcherz moczowy osiąga odpowiedni poziom napełnienia, receptory w jego ścianach wysyłają sygnały do mózgu, co wywołuje odczucie potrzeby oddania moczu. Mikcja jest procesem, który wymaga synchronizacji mięśni gładkich pęcherza moczowego oraz mięśni szkieletowych cewki moczowej, co można zaobserwować w praktyce medycznej i urologicznej. Zrozumienie procesu mikcji jest kluczowe w kontekście diagnostyki i leczenia zaburzeń układu moczowego, takich jak nietrzymanie moczu. Leczenie takich zaburzeń często opiera się na rehabilitacji mięśni dna miednicy oraz edukacji pacjentów na temat prawidłowych nawyków oddawania moczu.

Pytanie 27

Ziemniaki są podawane świniom

A. surowe i pokruszone

B. surowe i w całości

C. gotowane i pokruszone

D. gotowane i całe

Podawanie świniom parowanych i rozdrobnionych ziemniaków to według mnie naprawdę dobra praktyka w hodowli. Taki sposób obróbki sprawia, że składniki odżywcze są lepiej przyswajalne. Ziemniaki są pełne skrobi, witamin i minerałów, które są super ważne dla zdrowia świń. Parowanie ich pozwala zachować więcej wartości odżywczych niż gotowanie, a do tego zmniejsza ryzyko bakterii, które mogą być w surowych warzywach. Rozdrobnione ziemniaki mają też większą powierzchnię, która jest dostępna dla enzymów trawiennych, co znacznie ułatwia ich przyswajanie. W praktyce można je używać jako dodatek do paszy, co pozytywnie wpływa na wzrost i kondycję zwierząt. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia trzody, które kładą nacisk na wysoką jakość paszy i zdrowie zwierząt.

Pytanie 28

Która z wymienionych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito czcze

B. Dwunastnica

C. Jelito ślepe

D. Jelito biodrowe

Jelito ślepe, znane również jako cecum, nie jest częścią jelita cienkiego, lecz należy do jelita grubego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego i jelita biodrowego. Dwunastnica, jako pierwszy odcinek jelita cienkiego, jest kluczowa dla trawienia, gdyż to tutaj następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi i żółcią. Jelito czcze i jelito biodrowe, będące dalszymi odcinkami jelita cienkiego, odgrywają istotną rolę w absorpcji składników odżywczych oraz wchłanianiu wody. Dlatego zrozumienie struktury i funkcji tych części układu pokarmowego jest istotne nie tylko dla studentów medycyny, ale i dla dietetyków oraz specjalistów zajmujących się zdrowiem publicznym. Wiedza ta ma praktyczne zastosowanie w diagnostyce i leczeniu chorób układu pokarmowego, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy zespół jelita drażliwego.

Pytanie 29

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. U

B. E

C. P

D. R

Odpowiedź E oznacza, że tusza wieprzowa posiada najwyższą zawartość mięsa w stosunku do innych klas. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ocenia jakość tusz w zależności od zawartości mięsa, gdzie E reprezentuje najwyższą jakość. W praktyce, tusze klasy E są preferowane w handlu, ponieważ zapewniają nie tylko większy zysk dla producentów, ale także lepsze walory smakowe i odżywcze dla konsumentów. Na przykład, w przemyśle gastronomicznym, mięso klasy E jest chętnie wykorzystywane do produkcji wysokiej jakości wędlin oraz innych przetworów mięsnych. Warto również pamiętać, że odpowiednia klasyfikacja tusz jest kluczowa dla utrzymania standardów jakości w branży mięsnej, co z kolei wpływa na reputację producentów i zaufanie konsumentów. Zrozumienie systemu klasyfikacji EUROP jest istotne dla każdego, kto pracuje w obszarze przetwórstwa mięsnego lub handlu mięsem, gdyż pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupu i sprzedaży produktów.

Pytanie 30

Osoba, która zrealizowała procedurę sztucznego unasieniania krowy lub jałówki, powinna przechowywać kopię dokumentu potwierdzającego wykonanie zabiegu przez czas

A. 3 lata od daty przeprowadzenia zabiegu

B. 5 lat od daty przeprowadzenia zabiegu

C. 2 lata od daty przeprowadzenia zabiegu

D. 1 rok od daty przeprowadzenia zabiegu

Podmiot, który przeprowadza zabieg sztucznego unasieniania krowy lub jałówki, jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia wykonania zabiegu przez okres pięciu lat. Taki obowiązek wynika z przepisów dotyczących ochrony zdrowia zwierząt oraz rejestracji działalności związanej z inseminacją. Przechowywanie dokumentacji przez pięć lat pozwala na audyt i monitorowanie praktyk hodowlanych, co ma kluczowe znaczenie w kontekście bioasekuracji oraz zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych w stadach. Przykładowo, w przypadku wystąpienia choroby zakaźnej, takich jak bruceloza, odpowiednia dokumentacja może pomóc w identyfikacji źródła i przebiegu zakażenia. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, które wymagają zachowania odpowiedniej ewidencji, a także z normami unijnymi, które nakładają obowiązki na hodowców dotyczące monitorowania zdrowia zwierząt oraz dokumentowania przeprowadzanych zabiegów.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Wysoka zawartość mocznika w mleku krowim wskazuje na błąd w żywieniu związany z

A. niedoborem białka w paszy

B. nadmiarem węglowodanów w paszy

C. nadmiarem białka w paszy

D. niedoborem węglowodanów w paszy

Wysoki poziom mocznika w mleku krowim jest wskaźnikiem nadmiaru białka w diecie krów. Mocznik jest produktem ubocznym metabolizmu białek, a jego nadmiar w organizmie zwierzęcia często wynika z zbyt dużej podaży białka w paszy. Zgodnie z zasadami racjonowania paszy, maksymalne wykorzystanie białka w diecie krów mlecznych powinno oscylować w granicach 16-18% całkowitej masy paszy. Przekroczenie tej wartości prowadzi do nieefektywnego wykorzystania białka, co skutkuje jego nadmiarem w organizmie oraz wzrostem poziomu mocznika w mleku. Przykładowo, jeśli krowy są karmione paszą o wysokiej zawartości białka, a ich potrzeby na białko są już zaspokojone, nadmiar tego składnika nie jest wykorzystywany, co prowadzi do jego konwersji w mocznik. Dlatego istotne jest przeprowadzanie regularnych analiz składu paszy oraz monitorowanie poziomu mocznika w mleku, co pozwala na skuteczniejszą kontrolę dietetyczną i unikanie kosztownych błędów żywieniowych.

Pytanie 33

Wskaż paszę, która ma najwyższą zawartość białka w swoim składzie?

A. Kiszonka z kukurydzy

B. Śruta jęczmienna

C. Wysłodki buraczane

D. Makuch rzepakowy

Śruta jęczmienna, kiszonka z kukurydzy i wysłodki buraczane zawierają białko, ale ich ilość jest znacznie mniejsza niż w makuchu rzepakowym. Śruta jęczmienna ma tylko 10-12% białka, więc dla zwierząt, które potrzebują sporo białka, to mało. Kiszonka z kukurydzy skupia się głównie na węglowodanach i ma tylko 7-9% białka, więc też szału nie ma. Wysłodki buraczane też są dość ubogie, bo białka mają nie więcej niż 8-10%. Jak zdecydujemy się na paszę tylko z tych składników, to może być mało białka w diecie zwierząt, co w dodatku źle wpływa na ich zdrowie i rozwój. Często ludzie myślą, że wszystkie pasze roślinne są podobne, ale to nieprawda. Ważne, żeby przy układaniu diety zwracać uwagę na różnice w składzie paszy i dopasować ją do potrzeb zwierząt, zgodnie z tym, co teraz mówi się o żywieniu. Ogarniecie tych różnic jest kluczowe, żeby zwierzęta rosły zdrowo.

Pytanie 34

Jaka jest optymalna temperatura do przechowywania biistrów z nasieniem knura?

A. 15-18°C

B. 12-14°C

C. 19-21°C

D. 22-25°C

Optymalna temperatura przechowywania biistrów z nasieniem knura wynosi 15-18°C, co jest zgodne z zaleceniami ekspertów w dziedzinie inseminacji zwierząt. Utrzymywanie nasienia w tej temperaturze jest kluczowe dla zachowania jego jakości i żywotności plemników. Wartości te są stosowane w praktyce i są zgodne z normami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) oraz innymi standardami branżowymi, które określają najlepsze praktyki w przechowywaniu materiału biologicznego. Utrzymanie odpowiedniej temperatury jest szczególnie ważne, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do zamarzania i uszkodzenia komórek plemnikowych, podczas gdy zbyt wysoka temperatura może przyczynić się do ich degradacji. W praktyce, w przypadku przechowywania nasienia w urządzeniach takich jak coolery czy in vitro, regularne monitorowanie temperatury jest niezbędne, aby zapewnić optymalne warunki. Ponadto, należy uwzględnić czas przechowywania, gdyż im dłużej nasienie jest przechowywane, tym bardziej istotne staje się precyzyjne kontrolowanie warunków, aby maksymalizować jego zdolność do zapłodnienia. Przykładowo, w przypadku nasienia knura, stosowanie procedur przechowywania zgodnych z tym zakresem temperaturowym zapewnia nie tylko lepsze wyniki hodowlane, ale również przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji w chowie trzody chlewnej.

Pytanie 35

Jakim narządem nieparzystym charakteryzują się przeważnie ptaki?

A. nasieniowód

B. jajnik

C. nerka

D. jądro

Odpowiedź "jajnik" jest poprawna, ponieważ u większości ptaków samice mają tylko jeden jajniki, co czyni go narządem nieparzystym. Jajniki są odpowiedzialne za produkcję komórek jajowych oraz hormonów płciowych, co jest kluczowe dla reprodukcji. W odróżnieniu od wielu innych kręgowców, ptaki wykazują adaptacje, które pozwalają im na redukcję masy ciała, co jest istotne dla ich zdolności do lotu. Na przykład, samice ptaków mogą produkować jednocześnie wiele jaj, co zwiększa ich szanse na reprodukcję. Jajniki ptaków mogą różnić się pod względem wielkości i funkcji w zależności od gatunku, a ich rozwój jest ściśle regulowany przez cykle hormonalne. Zrozumienie budowy i funkcji jajników u ptaków jest nie tylko kluczowe dla biologii ewolucyjnej, ale ma także praktyczne zastosowanie w hodowli ptaków i ochronie gatunków, gdzie rozmnażanie odgrywa kluczową rolę.

Pytanie 36

Gdzie znajduje się żwacz?

A. w całej lewej stronie jamy brzusznej

B. w centralnej części jamy brzusznej tuż za przeponą

C. w całej prawej stronie jamy brzusznej

D. w rejonie lędźwiowym jamy brzusznej

Żwacz, znany również jako mięsień żwaczowy, znajduje się w całej lewej połowie jamy brzusznej. Jest to istotny element w anatomii układu pokarmowego, szczególnie u zwierząt przeżuwających. Jego główną funkcją jest wspomaganie procesu żucia, co ma znaczenie w kontekście trawienia oraz przyswajania składników odżywczych. Dzięki swojej lokalizacji, żwacz odgrywa kluczową rolę w mechanice żucia, umożliwiając efektywne rozdrabnianie pokarmu. W praktyce weterynaryjnej zrozumienie anatomii żwacza jest nieodzowne, zwłaszcza przy diagnozowaniu schorzeń związanych z układem pokarmowym. Na przykład, problemy z żwaczem mogą prowadzić do trudności w przeżuwaniu, co z kolei wpływa na ogólny stan zdrowia zwierzęcia. Wiedza na temat lokalizacji i funkcji żwacza jest ważna również w kontekście chirurgii weterynaryjnej, gdzie precyzyjna znajomość anatomii jamy brzusznej jest kluczowa podczas zabiegów operacyjnych i diagnostycznych.

Pytanie 37

Gdzie występuje nerka gładka wielobrodawkowa?

A. u świni

B. u psa

C. u konia

D. u bydła

Nerka gładka wielobrodawkowa, charakterystyczna dla świni, to typ narządu moczowego, który posiada specyficzną budowę anatomiczną i funkcjonalną, dostosowaną do potrzeb metabolicznych i fizjologicznych tego gatunku. W przeciwieństwie do nerek innych zwierząt, takich jak bydło, pies czy koń, nerka gładka u świni ma gładką powierzchnię i dużą liczbę brodawek, co zwiększa efektywność filtracji i absorpcji wody oraz elektrolitów. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest szczególnie istotne w kontekście hodowli trzody chlewnej, gdzie zrozumienie budowy i funkcji nerek może pomóc w diagnozowaniu i zapobieganiu chorobom układu moczowego. Właściwe zarządzanie zdrowiem nerek u świń bezpośrednio wpływa na ich wydajność produkcyjną oraz ogólny stan zdrowia. W związku z tym, wiedza na temat różnych typów nerek i ich specyfiki jest niezbędna dla lekarzy weterynarii oraz hodowców, którzy pragną wdrażać najlepsze praktyki w hodowli.

Pytanie 38

Pies do towarzystwa, który dobrze pełni rolę obrońcy. Wysokość w kłębie psa wynosi 55-61 cm, a suki 50-58 cm. Oczy: średniej wielkości, okrągłe, preferowane jak najciemniejsze, szczególnie u psów biało-czarnych, natomiast u psów biało-brązowych akceptowalne są jaśniejsze. Włos: krótki, prosty, sztywny. Szczenięta rodzą się białe. Cętki zaczynają się pojawiać u około dwutygodniowych szczeniąt, a dorosłe psy na białym tle mają czarne lub brązowe plamki. Ogon sięga do stawu skokowego i nie powinien być zakręcony ani opadnięty.
Opis ten odnosi się do psa rasy

A. bernardyn

B. dalmatyńczyk

C. doberman

D. beagle

Prawidłowa odpowiedź to dalmatyńczyk, który jest rasą psa znaną ze swojego charakterystycznego umaszczenia. Cechą rozpoznawczą dalmatyńczyków są czarne lub brązowe cętki na białym tle, co idealnie wpisuje się w opis zawarty w pytaniu. Wysokość w kłębie dla samców wynosi 55-61 cm, a dla suk 50-58 cm, co również jest zgodne z danymi przedstawionymi w opisie. Szczenięta dalmatyńczyków rodzą się całkowicie białe, a cętki zaczynają się pojawiać dopiero po około dwóch tygodniach życia. Krótki, twardy włos jest kolejną kluczową cechą tej rasy. Dalmatyńczyki są znane nie tylko jako psy do towarzystwa, ale również jako psy obronne, co czyni je wszechstronnymi towarzyszami. Dobrze sprawdzają się w różnych rolach, od towarzyszy rodziny po psy służbowe. Warto również zaznaczyć, że dalmatyńczyki wymagają regularnej aktywności fizycznej i umysłowej, co powinno być brane pod uwagę przez przyszłych właścicieli.

Pytanie 39

Głównym minerałem stosowanym w żywieniu bydła, mającym na celu uzupełnienie braków wapnia, jest

A. mocznik pastewny

B. sól pastewna

C. kreda pastewna

D. melasa

Kreda pastewna jest kluczowym dodatkiem mineralnym, który dostarcza wapnia, niezbędnego do prawidłowego rozwoju bydła, zwłaszcza u młodych zwierząt oraz podczas laktacji. Wapń odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w mineralizacji kości, funkcjonowaniu mięśni oraz w procesach krzepnięcia krwi. Niedobór wapnia może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak krzywica u cieląt czy choroby metaboliczne u bydła mlecznego. Kreda pastewna jest powszechnie stosowana w praktyce hodowlanej, gdyż jej stosunek kosztów do korzyści jest korzystny. Zaleca się, aby kreda pastewna była podawana w odpowiednich proporcjach, co powinno być zgodne z zaleceniami żywieniowymi, które można znaleźć w krajowych normach dotyczących żywienia zwierząt. Na przykład, w przypadku bydła mlecznego, ilość wapnia powinna wynosić około 0,7-1,0% suchej masy paszy, co można osiągnąć dzięki dodaniu kredy pastewnej.

Pytanie 40

Wskaż właściwą sekwencję przechodzenia pokarmu przez cztery kolejne odcinki układu pokarmowego, podczas trawienia u kozy?

A. Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec

B. Czepiec, żwacz, księgi, trawieniec

C. Księgi, żwacz, czepiec, trawieniec

D. Trawieniec, czepiec, księgi, żwacz

Odpowiedź 'Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sekwencję, w jakiej pokarm przechodzi przez cztery główne komory żołądka u przeżuwaczy takich jak kozy. Proces trawienia zaczyna się w żwaczu, gdzie pokarm jest fermentowany przez mikroorganizmy, co umożliwia rozkład trudno przyswajalnych węglowodanów, takich jak celuloza. Następnie, zmielony pokarm przemieszcza się do czepca, który działa jak filtr, separując stałe cząstki od płynów. Kolejnym etapem jest księgi, gdzie następuje absorpcja wody i składników odżywczych. Na samym końcu pokarm trafia do trawieńca, czyli właściwego żołądka, gdzie zachodzą procesy enzymatyczne, końcowe trawienie oraz wchłanianie składników odżywczych do krwi. Ta sekwencja jest fundamentalna dla zrozumienia, jak przeżuwacze adaptują się do swojej diety i efektywnie wykorzystują składniki pokarmowe, co jest kluczowe w hodowli zwierząt gospodarskich i produkcji mleka czy mięsa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej