Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Opiekunka dziecięca
  • Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
  • Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 21:13
  • Data zakończenia: 19 maja 2025 21:30

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Użycie instrumentów perkusyjnych w czasie organizowania zabaw muzycznych, rozwija u dziecka

A. cierpliwość
B. niezależność
C. kreatywność
D. upór
Wykorzystanie instrumentów perkusyjnych w zabawach umuzykalniających jest kluczowe dla stymulacji kreatywności u dzieci. Gra na instrumentach perkusyjnych rozwija zdolności twórcze poprzez umożliwienie dzieciom eksperymentowania z dźwiękiem, rytmem i harmonią. W trakcie zabaw umuzykalniających, dzieci mają możliwość tworzenia własnych rytmów, co pobudza ich wyobraźnię i skłania do odkrywania różnych sposobów wykorzystania dźwięków. Przykładowo, podczas zajęć muzycznych, dzieci mogą być zachęcane do tworzenia własnych kompozycji lub improwizacji, co nie tylko rozwija ich umiejętności muzyczne, ale również sprzyja rozwojowi ich osobowości. W pedagogice muzycznej, kreatywność jest jednym z kluczowych celów, a zabawy z instrumentami perkusyjnymi są doskonałym narzędziem do jej rozwijania. Ponadto, takie podejście wpisuje się w standardy edukacji muzycznej, które podkreślają znaczenie aktywnego uczestnictwa dzieci w tworzeniu muzyki oraz zachęcanie ich do twórczej ekspresji.

Pytanie 2

Osoba, która straciła wzrok po ukończeniu piątego roku życia i zachowuje pamięć obrazów wzrokowych, to

A. słabowidząca
B. niewidoma
C. niedowidząca
D. ociemniała
Dziecko, które przestało widzieć po piątym roku życia, ale wciąż pamięta, jak wyglądały różne rzeczy, uznaje się za ociemniałe. To znaczy, że miało szansę na wcześniejsze widzenie i zebrało jakieś obrazki w głowie. Ociemniałe dzieciaki mogą różnie sobie radzić w codziennym życiu, a te wspomnienia wzrokowe mogą im pomóc, żeby lepiej orientować się w przestrzeni. W praktyce, warto skupić się na rozwijaniu umiejętności korzystania z innych zmysłów, jak dotyk czy słuch. Rehabilitacja i szybka pomoc są naprawdę ważne, żeby te dzieci mogły się jak najlepiej zaadaptować. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, żeby podchodzić do każdego dziecka indywidualnie, co pozwala maksymalizować jego możliwości rozwojowe, biorąc pod uwagę to, jakie ma doświadczenia i zdolności.

Pytanie 3

Jeśli masa dziecka znajduje się na 75. centylu w siatce centylowej, to oznacza, że w grupie 100 dzieci w tym samym wieku

A. 25 dzieci ma masę równą, a 25 dzieci ma masę niższą
B. 75 dzieci ma masę równą, a 75 dzieci ma masę wyższą
C. 75 dzieci ma masę równą lub niższą, natomiast 25 dzieci ma masę równą lub wyższą
D. 75 dzieci ma masę równą lub wyższą, a 25 dzieci ma masę równą lub niższą
Odpowiedź wskazująca, że 75 dzieci waży tyle samo lub mniej, a 25 dzieci waży tyle samo lub więcej, jest poprawna, ponieważ centylowa siatka wzrostu i masy ciała jest narzędziem statystycznym, które pozwala na porównanie wyników danej grupy dzieci z wynikami populacji odniesienia. W przypadku 75 centyla oznacza to, że 75% dzieci w tej grupie ma masę ciała równą lub niższą od masy ciała dziecka, którego wynik znajdujemy na tym centylu. Z tego wynika, że jedynie 25% dzieci ma masę ciała równą lub wyższą. Takie podejście jest kluczowe w pediatrii, gdzie monitorowanie rozwoju dzieci ma na celu ocenę ich zdrowia oraz identyfikację potencjalnych problemów związanych z niedożywieniem lub otyłością. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest ocena wzrostu i wagi dzieci w szkołach oraz przychodniach zdrowia, co pozwala na wczesne wykrywanie nieprawidłowości. Ponadto, w pracy z dziećmi istotne jest, aby lekarze i dietetycy mieli świadomość, jak interpretować wyniki siatek centylowych, aby móc skutecznie doradzać rodzicom i opiekunom.

Pytanie 4

Najbardziej dynamiczny etap rozwoju motorycznego oraz fizycznego zdrowo rozwijającego się dziecka to

A. 4. rok życia
B. 3. rok życia
C. 2. rok życia
D. 1. rok życia
Najbardziej intensywnym okresem rozwoju motorycznego i fizycznego dziecka jest pierwszy rok życia, w którym zachodzi szereg kluczowych zmian. W tym czasie dziecko przechodzi przez ważne etapy rozwoju, takie jak podnoszenie głowy, przewracanie się, siedzenie, raczkowanie oraz pierwsze kroki. To właśnie w tym okresie rozwija się również koordynacja ruchowa oraz siła mięśniowa, co stanowi fundament dla późniejszego, bardziej skomplikowanego rozwoju ruchowego. W praktyce, obserwacja tych etapów pozwala rodzicom i opiekunom na wspieranie dziecka poprzez odpowiednie zabawy i ćwiczenia, które stymulują rozwój motoryczny. Warto także zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), dzieci powinny mieć zapewniony odpowiedni czas na zabawę oraz eksplorację otoczenia, co jest kluczowe dla ich fizycznego i emocjonalnego rozwoju. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie postępów rozwojowych i konsultacja z pediatrą, aby upewnić się, że dziecko rozwija się zgodnie z przyjętymi normami.

Pytanie 5

Aby rozwijać umiejętność naśladowania działań codziennych u 3-letniego dziecka, opiekunka powinna organizować zabawy

A. budowlane
B. tematyczne
C. ruchowe
D. edukacyjne
Zabawy tematyczne są kluczowe w rozwijaniu umiejętności naśladowania u 3-letnich dzieci, ponieważ odzwierciedlają codzienne sytuacje, w które dzieci mogą się angażować. Takie zabawy, jak odgrywanie ról, pozwalają dzieciom na identyfikację z określonymi postaciami oraz na praktykowanie różnorodnych ról społecznych w kontekście zabawy. Przykłady mogą obejmować zabawę w sklep, w którą dzieci mogą bawić się, naśladując dorosłych podczas zakupów, czy też odgrywanie scenek związanych z codziennymi obowiązkami, takimi jak gotowanie lub sprzątanie. Tego rodzaju aktywności nie tylko sprzyjają rozwojowi zdolności motorycznych i komunikacyjnych, ale również wspierają rozwój społeczny i emocjonalny. Dobre praktyki wskazują, że zabawy te powinny być zorganizowane w sposób, który umożliwia dzieciom eksplorację, a także swobodne wyrażanie swoich myśli i emocji, co sprzyja ich samodzielności oraz kreatywności. Warto również pamiętać o tym, aby dostosować tematy do zainteresowań i poziomu rozwoju dziecka, co zwiększy ich zaangażowanie w zabawę.

Pytanie 6

Jakie symptomy są specyficzne dla dzieci z ADHD?

A. Impulsywność, tiki, nadmierna ruchliwość
B. Nadmierna ruchliwość, zachowania izolacyjne, impulsywność
C. Problemy z koncentracją, jąkanie, impulsywność
D. Nadmierna ruchliwość, problemy z koncentracją, impulsywność
Odpowiedź wskazująca na nadruchliwość, zaburzenia koncentracji i impulsywność jako charakterystyczne objawy ADHD jest poprawna, ponieważ te trzy cechy są kluczowe w diagnozowaniu tego zaburzenia. Nadruchliwość, która może manifestować się w postaci nieustannego poruszania się, trudności w siedzeniu w miejscu lub w nienaturalnym poziomie energii, jest jednym z najczęstszych symptomów ADHD. Zaburzenia koncentracji przejawiają się trudnością w skupieniu uwagi na zadaniach, co może prowadzić do nieukończenia prac szkolnych lub zapominania o codziennych obowiązkach. Impulsywność, oznaczająca działanie bez zastanowienia nad konsekwencjami, często prowadzi do podejmowania ryzykownych decyzji i problemów w relacjach z rówieśnikami. Wyjątkowo istotne jest, aby rodzice i nauczyciele byli świadomi tych objawów, aby odpowiednio zareagować oraz wprowadzić strategie wspierające dzieci. Standardy diagnostyczne, takie jak DSM-5, wyznaczają te objawy jako podstawowe w rozpoznawaniu ADHD, co podkreśla ich znaczenie w praktyce klinicznej oraz edukacyjnej.

Pytanie 7

W celu zapewnienia ochrony trzynastomiesięcznemu maluchowi, nie wolno dawać mu zabawek, które

A. wydają hałas.
B. posiadają małe elementy.
C. są lekkie oraz kolorowe.
D. są zrobione z tworzyw sztucznych.
Podawanie zabawek z drobnymi elementami trzynastomiesięcznemu dziecku jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ małe części mogą stanowić ryzyko zadławienia. W wieku tym dzieci zaczynają wszystko wkładać do ust, co czyni je bardziej podatnymi na niebezpieczne sytuacje. Zgodnie z wytycznymi amerykańskiej Komisji Bezpieczeństwa Produktów Konsumpcyjnych (CPSC), zabawki dla dzieci poniżej 3. roku życia powinny być wolne od małych elementów, które mogą być łatwo połknięte lub wciągnięte. Przykładem bezpiecznych zabawek dla dziecka w tym wieku są większe klocki, które są dostosowane do ich rozwoju i umiejętności motorycznych, a także nie mają ostrych krawędzi. Wybierając zabawki, warto zwracać uwagę na oznaczenia bezpieczeństwa, takie jak CE lub ASTM, które potwierdzają, że produkt spełnia odpowiednie normy jakości i bezpieczeństwa. Dobre praktyki sugerują również regularne sprawdzanie zabawek pod kątem zużycia i uszkodzeń, co może wpłynąć na ich bezpieczeństwo.

Pytanie 8

Z diety dziecka cierpiącego na celiakię należy usunąć pokarmy, które zawierają

A. ryż
B. mleko
C. mięso kurczaka
D. mąkę pszenną
Celiakia jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną, w której organizm reaguje negatywnie na gluten, białko znajdujące się w pszenicy oraz innych zbożach, takich jak żyto i jęczmień. Dlatego też kluczowe jest wykluczenie mąki pszennej z diety osoby chorej na celiakię. Gluten obecny w mące pszennej może prowadzić do uszkodzenia błony śluzowej jelita cienkiego, co skutkuje problemami z wchłanianiem składników odżywczych oraz wywołuje objawy takie jak bóle brzucha, wzdęcia, biegunki czy zmęczenie. W praktyce, osoby z celiakią powinny stosować dietę bezglutenową, która opiera się na produktach naturalnych, takich jak ryż, kukurydza, quinoa, czy warzywa. Ważne jest również, aby zwracać uwagę na etykiety produktów, ponieważ wiele przetworzonych żywności może zawierać gluten jako dodatek. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, dietetycy zalecają regularne konsultacje z lekarzem oraz specjalistą ds. żywienia, aby monitorować postępy i zapewnić odpowiednią podaż składników odżywczych, co jest kluczowe w zarządzaniu celiakią.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Noworodek wkrótce po narodzinach identyfikuje swoją matkę przy użyciu zmysłu

A. węchu
B. wzroku
C. dotyku
D. słuchu
Noworodki, już w kilka dni po urodzeniu, posiadają wyjątkową zdolność rozpoznawania swojej matki, a węch odgrywa kluczową rolę w tym procesie. Zmysł węchu w przypadku noworodków jest bardzo dobrze rozwinięty, co pozwala im na identyfikację zapachów otaczającego ich środowiska. Badania wykazują, że dzieci potrafią rozróżniać zapachy matki od innych, co ma fundamentalne znaczenie dla ich przetrwania i poczucia bezpieczeństwa. Gdy noworodek czuje zapach matki, aktywuje się jego układ nerwowy, co wpływa na jego stan emocjonalny i fizyczny. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może być widoczne w kontekście praktyk pielęgnacyjnych i wsparcia dla matek w okresie poporodowym. Warto zauważyć, że poprzez bliski kontakt z matką, noworodek jest w stanie nie tylko dostrzegać jej zapach, ale również kojarzyć go z komfortem i bezpieczeństwem, co jest niezbędne dla zdrowego rozwoju psychicznego. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe w kontekście standardów opieki neonatologicznej oraz promowania zdrowych relacji matka-dziecko.

Pytanie 11

Jakie materiały powinny być wykluczone podczas technicznych zabaw z małym dzieckiem?

A. Drobne.
B. Srebrne.
C. Obszerne.
D. Wielobarwne.
Drobne materiały, takie jak małe klocki, guziki czy inne detale, powinny być unikane w zabawach techniczno-konstrukcyjnych z małymi dziećmi głównie z powodów bezpieczeństwa. Dzieci w wieku przedszkolnym często wkładają rzeczy do ust, a małe elementy mogą stanowić zagrożenie zadławienia. Przykładowo, według standardów bezpieczeństwa zabawek, takich jak norma EN 71, wszystkie zabawki przeznaczone dla dzieci poniżej 3 roku życia nie mogą zawierać małych części, które mogłyby być połknięte. W związku z tym, aby zapewnić bezpieczne środowisko zabawy, warto wybierać większe elementy, które są łatwe do uchwycenia i manipulowania przez małe rączki. Takie podejście nie tylko minimalizuje ryzyko urazów, ale także wspiera rozwój motoryki małej, ponieważ dzieci uczą się precyzyjnych ruchów i koordynacji. Ponadto, korzystanie z odpowiednich materiałów wspiera kreatywność i wyobraźnię dzieci, które mogą skonstruować różne obiekty bez obaw o swoje bezpieczeństwo.

Pytanie 12

Dziecko prawidłowo rozwijające się po raz pierwszy zaczyna się uśmiechać na widok osoby dorosłej

A. w 4. miesiącu życia
B. w 6. miesiącu życia
C. w 2. miesiącu życia
D. w 1. miesiącu życia
Dziecko w wieku dwóch miesięcy zaczyna wykazywać pierwsze oznaki interakcji społecznej, co obejmuje uśmiech skierowany w stronę dorosłych. Uśmiech w tym wieku jest częścią rozwoju emocjonalnego i społecznego dziecka. Badania pokazują, że uśmiech staje się narzędziem komunikacyjnym, które wspiera więź między dzieckiem a opiekunem. W praktyce, rodzice i opiekunowie powinni być świadomi, że w odpowiedzi na uśmiech dziecka, ich reakcja powinna być pozytywna, co może przyczynić się do dalszego rozwijania umiejętności społecznych i emocjonalnych. W kontekście rozwoju psychologicznego, uśmiech w tym okresie jest również związany z rozwojem zdolności poznawczych, co potwierdzają standardy rozwoju dziecięcego. Wspieranie tego etapu poprzez regularną interakcję, częste rozmowy i zabawy jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju dziecka.

Pytanie 13

Aby zredukować ryzyko śmierci dziecka w wyniku SIDS, w pierwszych miesiącach życia powinno się je kłaść do snu głównie

A. na prawym boku
B. na lewym boku
C. na brzuchu
D. na plecach
Układanie niemowlęcia do snu na plecach jest kluczowym zaleceniem w celu minimalizacji ryzyka nagłej śmierci łóżeczkowej (SIDS). Badania wykazały, że dzieci śpiące na plecach mają znacznie mniejsze ryzyko wystąpienia SIDS w porównaniu do tych, które śpią na brzuchu lub na boku. Kiedy dziecko leży na plecach, jego drogi oddechowe są mniej narażone na blokadę, co ułatwia swobodne oddychanie. Rekomendacje takie jak te pochodzą z badań przeprowadzonych przez Światową Organizację Zdrowia oraz krajowe instytucje zdrowia, które zalecają tę pozycję jako najbezpieczniejszą. Ważne jest także, aby unikać używania poduszek, kocyków lub innych przedmiotów w łóżeczku, które mogą zwiększać ryzyko uduszenia. Dodatkowo, umieszczanie dziecka na plecach do snu może być wspierane przez rodziców i opiekunów poprzez stworzenie odpowiedniego środowiska snu, zapewniając temperaturę pomieszczenia oraz komfortowy materac, co jest zgodne z dobrymi praktykami wychowawczymi.

Pytanie 14

Osoba prowadząca zajęcia z zakresu edukacji zdrowotnej powinna informować dzieci oraz ich opiekunów o negatywnych skutkach spożywania takich napojów, jak

A. napoje gazowane
B. woda mineralna
C. soki owocowe
D. woda przegotowana
Napoje gazowane to naprawdę nie jest dobry wybór, zwłaszcza dla dzieci. Zawierają mnóstwo cukru, sztucznych dodatków i konserwantów, co może negatywnie wpływać na ich zdrowie. Wiadomo, że nadmiar cukru prowadzi do otyłości i innych problemów jak próchnica, a dzieciaki po prostu powinny tego unikać. WHO zaleca, żeby ograniczać te cukry proste, a napoje gazowane są ich dużym źródłem. Edukacja o zdrowym odżywianiu powinna więc skupić się na tym, żeby rodzice i dzieci wiedzieli, jakie są zagrożenia. Lepiej zamiast napojów gazowanych podawać wodę lub soki owocowe, ale z umiarem, bo nawet soki mają dużo cukru. Warto też zachęcać dzieci do aktywności fizycznej. To wszystko pomaga rozwijać zdrowe nawyki.

Pytanie 15

Która z naśladowczych zabaw wspiera rozwój zmysłu równowagi u małego dziecka?

A. Bocian stoi na jednej nodze
B. Żabki podskakują po łące
C. Wąż sunie po piasku
D. Ptaszki przelatują do swojego gniazda
To, że wybrałeś odpowiedź "Bocian stoi na jednej nodze", jest super! Zabawa w stanie na jednej nodze naprawdę pomaga małym dzieciom rozwijać zmysł równowagi. Kiedy dzieci to robią, wykorzystują mięśnie, które pomagają im w stabilizacji, a to jest bardzo ważne dla ich motoryki. Na przykład, jak dzieci udają bociana, nie tylko poprawiają kondycję fizyczną, ale też trenują koordynację ruchową i koncentrację. Takie zabawy uczą również, jak kontrolować swoje ciało w przestrzeni, co jest niezbędne do dalszego rozwoju umiejętności ruchowych. Dlatego fajnie jest, gdy w przedszkolach są zabawy tego typu, bo zgodnie z zaleceniami aktywność fizyczna jest naprawdę ważna. Dobrze jest organizować ruchowe zabawy, które uczą, jak utrzymać równowagę w różnych pozycjach, bo to przekłada się na ogólny rozwój dzieci.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Główna intencją rehabilitacji dzieci z dysfunkcjami jest osiągnięcie

A. eliminacji przyczyn niepełnosprawności
B. wzrostu masy oraz siły mięśniowej
C. nabycia automatyzmów ruchowych
D. maksymalnego usprawnienia zaburzonych funkcji
Podstawowym celem rehabilitacji dzieci z niepełnosprawnością jest maksymalne usprawnienie zaburzonych funkcji, co oznacza dążenie do osiągnięcia jak największej autonomii w codziennym życiu. Proces rehabilitacji skupia się na indywidualnych potrzebach dziecka oraz na dostosowaniu odpowiednich metod terapeutycznych, które wspierają rozwój motoryczny, komunikacyjny oraz poznawczy. Przykładowo, w przypadku dzieci z ograniczeniami ruchowymi, terapeuci mogą stosować różnorodne techniki, jak terapia zajęciowa czy fizjoterapia, aby zwiększyć zakres ruchu i siłę mięśniową. Celem tych działań jest nie tylko poprawa funkcjonowania fizycznego, lecz także wsparcie w budowaniu umiejętności społecznych i emocjonalnych. Warto zwrócić uwagę na standardy postępowania, takie jak Metoda Bobath czy PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation), które kładą nacisk na aktywne uczestnictwo dziecka w rehabilitacji oraz na integrację sensoryczną. W związku z tym, maksymalne usprawnienie zaburzonych funkcji powinno być centralnym punktem każdej strategii rehabilitacyjnej.

Pytanie 18

Jaki minerał jest kluczowy w diecie dla prawidłowego rozwoju i mineralizacji kości oraz zębów u dzieci?

A. Żelazo
B. Wapń
C. Magnez
D. Potas
Wapń jest kluczowym składnikiem mineralnym, który odgrywa fundamentalną rolę w prawidłowym wzroście oraz mineralizacji kości i zębów, zwłaszcza u dzieci. W organizmie wapń odpowiada nie tylko za budowę kości, ale także za funkcje metaboliczne, takie jak krzepnięcie krwi oraz przewodnictwo nerwowe. Odpowiednia podaż wapnia w diecie dziecka jest niezbędna do osiągnięcia optymalnej gęstości kości, co wpływa na ich wytrzymałość oraz zapobiega osteoporozie w późniejszym wieku. Przykładowe źródła wapnia to produkty mleczne, takie jak mleko, jogurt i sery, a także zielone warzywa liściaste, jak jarmuż czy brokuły. Zalecane dzienne spożycie wapnia dla dzieci w różnych grupach wiekowych różni się, dlatego ważne jest, aby dostosować dietę do ich indywidualnych potrzeb. Dobre praktyki dietetyczne sugerują, aby posiłki były zróżnicowane i bogate w wapń, co pozwoli na skuteczne wchłanianie tego minerału przez organizm. Należy również pamiętać, że witamina D wspomaga wchłanianie wapnia, dlatego warto zapewnić odpowiednią ekspozycję na słońce lub spożywać produkty wzbogacone w tę witaminę.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Opiekunka zajmująca się dzieckiem, które ma bóle brzucha, wymioty oraz biegunkę, powinna zapewnić, by było ono

A. cewnikowane
B. dokarmiane
C. nawadniane
D. inhalowane
Odpowiedź 'nawadniane' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku dzieci z bólami brzucha, wymiotami i biegunką najważniejszym aspektem opieki jest zapobieganie odwodnieniu. Dzieci są znacznie bardziej narażone na odwodnienie niż dorośli, ponieważ ich ciała zawierają większy procent wody w stosunku do masy ciała. Wymioty i biegunka prowadzą do szybkiej utraty płynów oraz elektrolitów. W takich sytuacjach należy zapewnić dziecku regularne nawadnianie, najlepiej za pomocą roztworów elektrolitowych dostępnych w aptekach, które pozwalają na szybsze uzupełnienie niedoborów. Warto również obserwować objawy odwodnienia, takie jak suchość w ustach, brak elastyczności skóry czy zmniejszenie ilości oddawanego moczu. Praktycznym przykładem wdrożenia zasad nawadniania może być podawanie małych ilości płynów co kilka minut, co jest bardziej skuteczne niż próba wypicia dużej ilości na raz. Standardy opieki zdrowotnej zalecają także, aby w przypadku nasilenia objawów lub pogorszenia stanu dziecka zasięgnąć porady specjalisty.

Pytanie 21

Zajęcia artystyczne, w trakcie których do gniecenia, ugniatania i rozdzielania na kawałki używa się plasteliny, nauczycielka może zaplanować w pracy z dziećmi najwcześniej

A. w IV kwartale 2. roku życia
B. w IV kwartale 4. roku życia
C. w IV kwartale 3. roku życia
D. w IV kwartale 1. roku życia
Wybór opcji IV kwartal 2. roku życia jako właściwej odpowiedzi jest uzasadniony rozwojem umiejętności manualnych dzieci w tym okresie. W drugim roku życia, dzieci zaczynają intensywnie eksplorować świat zmysłami, a ich zdolności motoryczne stają się bardziej wyrafinowane. Gniecenie, ugniatanie i rwanie plasteliny to działania, które wspierają rozwój małej motoryki, co jest kluczowe dla dalszego rozwoju umiejętności rysunkowych i manualnych. W praktyce, opiekunka może zaplanować zajęcia, podczas których dzieci będą tworzyć proste formy, takie jak kulki czy wałki, co dodatkowo stymuluje ich kreatywność i wyobraźnię. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi edukacji wczesnoszkolnej, takie zabawy plastyczne są nie tylko formą ekspresji artystycznej, ale również sposobem na rozwijanie zdolności społecznych, gdyż dzieci często pracują w grupach, ucząc się współpracy i dzielenia się materiałami. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pedagogiki, które zalecają włączenie różnorodnych form aktywności artystycznej od najmłodszych lat.

Pytanie 22

Który komunikat wychowawczyni, skierowany do dziecka, które przejawia agresywne zachowanie, stanowi konstruktywną informację zwrotną?

A. Przestań, bo zostawię Cię tutaj samego
B. Nie podoba mi się Twoje zachowanie
C. Zawsze jesteś niedobrym i złym dzieckiem
D. Nie kocham Cię, gdy jesteś taki niegrzeczny
Odpowiedź "Nie podoba mi się Twoje zachowanie" jest konstruktywną informacją zwrotną, ponieważ skupia się na konkretnym zachowaniu dziecka, a nie na ocenie jego osoby jako całości. Tego rodzaju komunikacja jest zgodna z zasadami wychowania opartego na szacunku i empatii. Warto zauważyć, że takie podejście pozwala dziecku zrozumieć, które konkretne działania są nieakceptowane, a nie sugeruje, że jest ono złe lub gorsze jako osoba. Z punktu widzenia teorii rozwoju społeczno-emocjonalnego, konstruktywna informacja zwrotna pomaga w rozwijaniu samoświadomości i umiejętności regulacji emocji. Dzieci uczą się poprzez obserwację i naśladowanie, dlatego ważne jest, aby osoby dorosłe modelowały zdrowe wzorce komunikacji. Przykładem może być użycie zwrotu "Kiedy krzyczysz, czuję się zaniepokojona" – to daje dziecku do zrozumienia, jak jego zachowanie wpływa na innych, co sprzyja rozwijaniu empatii. Takie podejście jest zgodne z zasadami aktywnego słuchania oraz modelowania pozytywnych zachowań, co jest kluczowe w pedagogice.

Pytanie 23

Eliminacja produktów bogatych w białko jest kluczową zasadą w diecie dziecka cierpiącego na

A. chondrakalcynozę
B. celiakię
C. fenyloketonurię
D. toksoplazmozę
Fenyloketonuria (PKU) jest dziedziczną chorobą metaboliczną, która polega na deficycie enzymu hydroksylazy fenyloalaninowej, odpowiedzialnego za metabolizowanie aminokwasu fenyloalaniny. W wyniku tego schorzenia, fenyloalanina gromadzi się w organizmie, co może prowadzić do uszkodzenia układu nerwowego oraz do opóźnienia rozwoju umysłowego i fizycznego dziecka. Właściwe zarządzanie dietą u dzieci z PKU jest kluczowe, a podstawową zasadą jest eliminacja produktów wysokobiałkowych, które są źródłem fenyloalaniny. Przykłady takich produktów to mięso, ryby, jaja, nabiał oraz niektóre rośliny strączkowe. W diecie dzieci z PKU stosuje się zatem specjalistyczne preparaty białkowe, które są niskofenylalaninowe i dostarczają niezbędnych aminokwasów bez nadmiaru fenyloalaniny. Wprowadzenie takiego podejścia jest zgodne z rekomendacjami dietetyków oraz standardami leczenia PKU, a także pozwala na uniknięcie poważnych konsekwencji zdrowotnych związanych z niewłaściwą dietą.

Pytanie 24

Podczas tworzenia wizualizacji na tablicę edukacyjną, opiekunka może wykorzystać interesującą metodę frottage, która polega na

A. odbiciu na papierze faktur różnych przedmiotów
B. malowaniu przy użyciu palców
C. rysowaniu świecą na pergaminie
D. kropkowaniu kartki za pomocą szczoteczki do zębów
Odpowiedź wskazująca na odbijanie na papierze faktury dowolnych przedmiotów jako technikę frottage jest poprawna, ponieważ frottage to metoda artystyczna, w której tekstura obiektów jest przenoszona na papier za pomocą ołówka, węgla lub innych narzędzi do rysowania. W praktyce można wykorzystać różnorodne przedmioty, takie jak liście, tkaniny czy różne powierzchnie, co pozwala uzyskać unikalne efekty wizualne. Technika ta jest często stosowana w edukacji artystycznej, ponieważ pozwala uczniom na eksplorację formy i faktury, a także rozwija ich kreatywność. Warto zwrócić uwagę na różnorodność materiałów, które mogą być użyte, a także na różne sposoby ich aplikacji, co zwiększa zaangażowanie uczestników zajęć. Frottage znajduje zastosowanie nie tylko w sztuce, ale także w terapii zajęciowej, gdzie techniki manualne pomagają w wyrażaniu emocji i rozwijaniu zdolności motorycznych. Technika frottage odpowiada również na zasady zrównoważonego rozwoju, ponieważ można ją realizować z wykorzystaniem materiałów z recyklingu, co wpisuje się w obecne trendy edukacyjne.

Pytanie 25

W jakich miesiącach życia dziecko, które rozwija się prawidłowo, potrafi siedzieć bez wsparcia?

A. 4-5
B. 6-7
C. 9-10
D. 2-3
Odpowiedzi 6-7 miesięcy, 4-5 miesięcy oraz 2-3 miesięcy opierają się na niepełnym zrozumieniu etapu rozwoju motorycznego dzieci. W wieku 6-7 miesięcy dzieci zazwyczaj osiągają zdolność do siedzenia z podparciem, co oznacza, że potrzebują wsparcia od zabawek, rodziców lub innych powierzchni, aby stabilnie utrzymać tę pozycję. Postrzeganie tego okresu jako momentu, w którym dzieci mogą samodzielnie siadać, jest mylące, ponieważ ich mięśnie oraz układ równowagi wciąż są na etapie rozwoju. Z kolei w wieku 4-5 miesięcy dzieci najczęściej potrafią leżeć na brzuchu i unosić głowę, co jest wstępnym krokiem do przyszłego siedzenia, ale nie mają jeszcze wystarczającej siły ani koordynacji, by samodzielnie usiąść. W wieku 2-3 miesięcy dzieci są nadal w bardzo wczesnym etapie rozwoju motorycznego, koncentrując się głównie na podstawowych umiejętnościach, takich jak podnoszenie głowy czy chwytanie przedmiotów. Warto pamiętać, że każdego z tych etapów nie należy przyspieszać ani wymuszać, gdyż każda interwencja powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb dziecka. Dzieci rozwijają się w różnym tempie, a wczesne siedzenie bez podparcia jest tylko jednym z wielu kamieni milowych, które powinny być osiągane w naturalny sposób, zgodnie z ogólnymi normami rozwojowymi i zaleceniami specjalistów w dziedzinie pediatrii i rozwoju dziecięcego.

Pytanie 26

Jak powinny być zrealizowane zabiegi fizjoterapeutyczne u dziecka z mukowiscydozą w odpowiedniej sekwencji?

A. nebulizacja z oklepywaniem, drenaż ułożeniowy
B. nebulizacja, drenaż ułożeniowy z oklepywaniem
C. oklepywanie, nebulizacja, drenaż ułożeniowy
D. oklepywanie, drenaż ułożeniowy, nebulizacja
Wybór nieprawidłowej kolejności zabiegów fizjoterapeutycznych, takich jak wykonanie oklepywania przed nebulizacją czy drenażem ułożeniowym, może negatywnie wpłynąć na efektywność terapii dzieci z mukowiscydozą. Oklepywanie, jako samodzielny zabieg, powinno być stosowane w kontekście jego funkcji wspomagających, a nie jako pierwszy krok w terapii. Wiele osób może błędnie zakładać, że oklepywanie wystarczy do usunięcia wydzieliny, nie dostrzegając, że kluczowe jest najpierw rozrzedzenie śluzu za pomocą nebulizacji. Ponadto, sekwencja zabiegów odgrywa fundamentalną rolę - jeżeli najpierw przeprowadzimy oklepywanie, wydzielina może stać się bardziej zbita, co utrudni późniejszy drenaż. To prowadzi do zwiększonego ryzyka nieefektywnego oczyszczania dróg oddechowych oraz niepotrzebnego dyskomfortu pacjenta. W praktyce ważne jest, by stosować się do wytycznych i standardów dotyczących leczenia mukowiscydozy, które podkreślają znaczenie każdego z tych zabiegów w odpowiedniej kolejności. Ignorowanie tej kolejności może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, ponieważ mukowiscydoza wymaga starannej i systematycznej terapii, aby minimalizować ryzyko powikłań, takich jak infekcje płucne.

Pytanie 27

Jaką zasadą powinna kierować się opiekunka dziecięca przy wyborze dzieł literackich odpowiednich dla wieku oraz możliwości percepcyjnych dwuletniego dziecka?

A. Każda publikacja powinna zawierać nowe elementy, bez znanych fragmentów
B. Należy unikać książek z elementami fantastycznymi
C. Każda publikacja powinna zawierać nowe elementy i znane fragmenty
D. Należy unikać książek z treściami emocjonalnymi
Uważam, że to spostrzeżenie o książkach dla dwuletnich dzieci jest naprawdę trafne. Każda książka powinna mieć trochę znanych elementów, ale też coś nowego, bo dzieci w tym wieku uczą się języka i myślenia przez zabawę z tekstem, który łączy to, co już znają, z czymś świeżym. Jeśli znajdą tam znane postaci czy powtarzające się frazy, to łatwiej będą mogły się z tym wszystkim związać emocjonalnie. To naprawdę ważne w ich rozwoju. Z drugiej strony, nowe słowa czy sytuacje pobudzają ich ciekawość i sprawiają, że uczą się więcej. Warto, żeby literatura dla dzieci była różnorodna. Przyda się, żeby miała różne formy i ilustracje, bo to przyciąga ich uwagę i angażuje w słuchanie i obserwację.

Pytanie 28

Okolice intymne ciała dziewczynki należy podmywać

A. ruchami okrężnymi przeciwnie do wskazówek zegara
B. ruchami okrężnymi zgodnie ze wskazówkami zegara
C. od wzgórka łonowego w stronę odbytu
D. od odbytu w stronę wzgórka łonowego
Podmywanie intymnych okolic ciała dziewczynki w kierunku od wzgórka łonowego do odbytu jest zgodne z ogólnymi zasadami higieny intymnej i ma na celu zminimalizowanie ryzyka zakażeń. Ruch w tym kierunku pozwala na usunięcie ewentualnych zanieczyszczeń z okolic odbytu, które mogą prowadzić do infekcji dróg moczowych. To podejście jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zdrowotnych i pediatrycznych, które podkreślają znaczenie prawidłowej techniki podmywania. W praktyce, proces ten powinien być przeprowadzany przy użyciu ciepłej wody i, jeśli to konieczne, łagodnego mydła bez dodatków chemicznych, które mogłyby podrażnić delikatną skórę. Warto również stosować ręczniki jednorazowe lub osobiste, aby zminimalizować ryzyko przenoszenia bakterii. Prawidłowe podmywanie to nie tylko kwestia czystości, ale także zdrowia oraz komfortu, dlatego tak ważne jest edukowanie rodziców i opiekunów na ten temat.

Pytanie 29

Podczas wykonywania masażu serca u ośmiomiesięcznego dziecka, opiekunka powinna zastosować

A. jeden palec
B. nasadę dłoni
C. złożone dłonie
D. dwa palce
Wykonując masaż serca u ośmiomiesięcznego niemowlęcia, użycie dwóch palców jest odpowiednią techniką, ponieważ pozwala na precyzyjne i kontrolowane wywieranie nacisku na klatkę piersiową w sposób, który jest bezpieczny i skuteczny. Ta metoda jest zgodna z wytycznymi amerykańskiego towarzystwa kardiologicznego (AHA) oraz innymi standardami dotyczącymi resuscytacji krążeniowo-oddechowej u dzieci. W przypadku niemowląt, klatka piersiowa jest stosunkowo mała i delikatna, dlatego ważne jest, aby stosować minimalną siłę, aby nie uszkodzić narządów wewnętrznych. Użycie dwóch palców, umieszczonych w dolnej części mostka, umożliwia właściwe prowadzenie masażu serca, co ma kluczowe znaczenie w sytuacji nagłego zatrzymania krążenia. Przykładem zastosowania tej techniki jest sytuacja, w której niemowlę nie reaguje i nie oddycha, a szybkie rozpoczęcie masażu serca znacznie zwiększa szanse na przeżycie i powrót do normalnego funkcjonowania. Dodatkowo, w przypadku braku pierwszej pomocy, obok masażu serca, należy również wezwać pomoc medyczną, co jest zgodne z zasadą „wezwij pomoc, zanim zaczniesz działać”.

Pytanie 30

Niemowlę w wieku 3-4 miesięcy, które rozwija się prawidłowo, potrafi

A. pełzać do przodu.
B. leżąc na brzuchu, opierając się na rękach, unosić górną część tułowia.
C. przewracać się z pozycji na brzuchu na plecy.
D. obracać się na bok.
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że niemowlę w wieku 3-4 miesięcy potrafi przewracać się z brzucha na plecy, obracać się na bok lub pełzać do przodu, opiera się na błędnych założeniach dotyczących rozwoju psychomotorycznego dzieci w tym okresie życia. W rzeczywistości, umiejętności te nie są typowe dla niemowląt w tym wieku. Niemowlęta zazwyczaj zaczynają przewracać się z brzucha na plecy w okolicach 4-6 miesiąca życia, kiedy ich mięśnie są wystarczająco rozwinięte, aby mogły kontrolować ruchy ciała. Obracanie się na bok, podobnie jak pełzanie, wymaga jeszcze większej siły mięśniowej oraz koordynacji, które nie są jeszcze w pełni rozwinięte w wieku 3-4 miesięcy. Typowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że rozwój motoryczny postępuje liniowo i że wszystkie dzieci osiągają te same zdolności w tym samym czasie. W rzeczywistości rozwój dzieci jest zróżnicowany, a każde dziecko osiąga poszczególne etapy w swoim tempie. Zrozumienie tych etapów jest kluczowe, aby wspierać dzieci w ich rozwoju w bezpieczny i zdrowy sposób, zgodny z zaleceniami specjalistów w dziedzinie pediatrii i rozwoju dziecka.

Pytanie 31

Dziecko z krótką szparą powiekową, opadającymi powiekami oraz fałdami nakątnymi, płaską bruzdą nosowo-wargową i niedorozwiniętą szczęką prawdopodobnie zmaga się z

A. alkoholowym zespołem płodowym FAS
B. zespołem Tourette'a
C. zespołem Aspergera
D. zespołem Chediaka-Higashiego
Alkoholowy zespół płodowy (FAS) jest zespołem objawów występujących u dzieci, których matki spożywały alkohol w czasie ciąży. Objawy FAS obejmują charakterystyczne cechy twarzy, takie jak krótka szpara powiekowa, opadające powieki i fałdy nakątne, co jest związane z zaburzeniami rozwoju w obrębie głowy i twarzy. Dodatkowo, dzieci z FAS często mają niedorozwiniętą szczękę oraz płaską rynienkę nosowo-wargową. Zrozumienie tych objawów jest kluczowe dla wczesnej diagnostyki i interwencji terapeutycznych. Leczenie i wsparcie dla dzieci z FAS powinno obejmować terapie behawioralne, wsparcie edukacyjne oraz strategię radzenia sobie z trudnościami emocjonalnymi. Właściwe postępowanie w przypadku FAS jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak Centers for Disease Control and Prevention (CDC), które podkreślają znaczenie prewencji i wsparcia dla rodzin dotkniętych tym problemem. Dodatkowo, wczesne rozpoznanie FAS może znacząco wpłynąć na poprawę jakości życia dzieci oraz ich rodzin. Przykładem może być zastosowanie programów edukacyjnych skierowanych do kobiet w ciąży, mających na celu uświadomienie zagrożeń płynących z konsumpcji alkoholu.

Pytanie 32

Dziecko rozwijające się prawidłowo powinno nabyć zdolność cięcia papieru nożyczkami na kawałki do końca

A. 24. miesiąca życia
B. 18. miesiąca życia
C. 30. miesiąca życia
D. 36. miesiąca życia
Prawidłowo rozwijające się dziecko osiąga umiejętność posługiwania się nożyczkami i rozcinania papieru zazwyczaj w wieku 36 miesięcy. W tym okresie dzieci nabywają zdolności motoryczne, które pozwalają na precyzyjne manipulowanie narzędziami. Umiejętność ta jest kluczowa dla dalszego rozwoju zdolności manualnych oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej. Przykładem praktycznym może być wprowadzenie dziecka w świat sztuki oraz rzemiosła, gdzie rozcinanie papieru jest często wykorzystywaną techniką. Warto również zwrócić uwagę na standardy rozwoju psychomotorycznego, które wskazują, że umiejętności manualne są powiązane z ogólnym rozwojem dziecka, w tym z procesami poznawczymi. W związku z tym, umiejętność ta nie tylko wpływa na zdolności manualne, ale także na rozwój kreatywności i samodzielności dziecka, co jest istotne w kontekście jego dalszej edukacji i życia codziennego.

Pytanie 33

Pani opiekująca się dziećmi w wieku trzech lat zaproponowała im technikę plastyczną, która polega na odciskaniu wzoru liści na papierze poprzez intensywne pocieranie ołówkiem. Jaką technikę wykorzystała opiekunka podczas zajęć z grupą?

A. Origami
B. Frottage
C. Quilling
D. Collage
Frottage to technika plastyczna, która polega na odciskaniu faktury przedmiotów na powierzchni papieru, co idealnie pasuje do opisanego przez Ciebie działania opiekunki. W tym przypadku dzieci wykorzystują fakturę liści, co umożliwia im odkrywanie różnych struktur i kształtów w twórczy sposób. Technika ta jest często stosowana w edukacji artystycznej, ponieważ rozwija zdolności manualne, wyobraźnię oraz uczy dzieci dostrzegania detali otaczającego świata. Frottage może być wykorzystane nie tylko w zajęciach plastycznych, ale także na zajęciach przyrodniczych, gdzie dzieci uczą się o różnorodności roślin. Dodatkowo, w praktyce artystycznej frottage może być stosowane w połączeniu z innymi technikami, takimi jak malarstwo lub kolaż, tworząc unikalne kompozycje. Umożliwia to dzieciom eksperymentowanie z różnymi materiałami i rozwijanie ich kreatywności, co jest istotnym elementem ich rozwoju artystycznego i emocjonalnego.

Pytanie 34

Podniesienie motywacji dziecka z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną do podejmowania niezależnych działań w obszarze codziennych czynności wymaga

A. stawiania mu wysokich wymagań
B. stawiania mu najprostszych wymagań
C. stosowania pozytywnych wzmocnień
D. stosowania negatywnych wzmocnień
Stosowanie pozytywnych wzmocnień jest kluczowym elementem w pracy z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną, zwłaszcza w stopniu umiarkowanym. Pozytywne wzmocnienia dotyczą nagradzania pozytywnych zachowań, co skutkuje zwiększoną chęcią do podejmowania samodzielnych działań. Techniki te mogą obejmować zarówno werbalne uznanie za wykonanie zadania, jak i nagrody materialne lub zabawki. Dzięki tym metodom dziecko uczy się, że jego wysiłek i postępy w codziennych czynnościach przynoszą satysfakcjonujące rezultaty. Na przykład, jeżeli dziecko potrafi samodzielnie ubrać się, jego rodzic może pochwalić jego wysiłki, co wzmacnia motywację do kontynuacji tych działań w przyszłości. Zgodnie z teorią uczenia się, pozytywne wzmocnienia są bardziej efektywne niż kary, ponieważ wspierają rozwój autonomii i pewności siebie dzieci. Dlatego kluczowe jest, aby kadra pedagogiczna oraz rodzice stosowali pozytywne wzmocnienia jako integralną część procesu nauczania.

Pytanie 35

Która z wymienionych metod jest wskazana, gdy w zimny dzień opiekunka udaje się z przeziębionym dzieckiem do przychodni dla dzieci chorych?

A. Podać leki przeciwbólowe
B. Zadbanie o odpowiednią ilość płynów
C. Ochronić dziecko przed wychłodzeniem
D. Podanie antybiotyku
Dbanie o dziecko, żeby nie zmarzło, to naprawdę ważna rzecz, zwłaszcza jak jest zimno na dworze. Niska temperatura może osłabić jego odporność, a to może prowadzić do poważniejszych problemów, jak zapalenie oskrzeli czy płuc. W praktyce, warto ubrać malucha w ciepłe warstwy, które pomogą mu utrzymać odpowiednią temperaturę. Nie zapominaj też o głowie i szyi, bo to miejsca, przez które ucieka najwięcej ciepła. Jak już musisz wozić dziecko do lekarza, lepiej mieć klimatyzację w samochodzie, żeby zminimalizować szok termiczny. Idealnie sprawdzą się kocyki lub specjalne otulacze, które pomogą w utrzymaniu ciepła. Ogólnie rzecz biorąc, odpowiednia temperatura ciała jest kluczowa, zwłaszcza dla dzieci, które mają słabszy układ immunologiczny. To naprawdę fundament zdrowej opieki, więc warto o tym pamiętać.

Pytanie 36

W grupie dzieci w wieku trzech lat, aby nauczyć je podstawowych układów tanecznych, opiekunka może zaproponować zabawę muzyczno-ruchową przy użyciu utworu

A. Leci, leci osa
B. Krakowiaczek jeden
C. Panie Janie
D. Idzie rak
Utwór 'Krakowiaczek jeden' jest idealnym wyborem do wprowadzenia dzieci w świat muzyki i tańca, szczególnie w grupie trzylatków. Jego rytmiczna struktura oraz łatwość w wykonaniu ruchów tanecznych stwarzają atmosferę radości i zabawy. Wykorzystanie tej piosenki w zabawie muzyczno-ruchowej pozwala dzieciom na rozwój koordynacji ruchowej oraz umiejętności muzycznych. Dodatkowo, ta melodia jest często stosowana w przedszkolach jako element nauki kulturalnej, co wpływa na przyswajanie tradycji ludowych. Zastosowanie prostych układów tanecznych, które można łatwo przyswoić dzieciom, sprzyja także ich integracji społecznej oraz budowaniu poczucia rytmu. Dzieci mogą naśladować ruchy opiekuna, co wspiera proces uczenia się poprzez zabawę, a także rozwija ich kreatywność. Warto również zauważyć, że wprowadzenie elementów tańca ludowego, takiego jak 'Krakowiaczek jeden', przyczynia się do kształtowania tożsamości kulturowej najmłodszych, co jest zgodne z aktualnymi standardami edukacji wczesnoszkolnej.

Pytanie 37

Aby złagodzić ból u dziecka z zapaleniem ucha środkowego, można

A. zastosować zimny okład na chore ucho
B. przepłukać chore ucho płynną parafiną
C. zastosować ciepły okład na chore ucho
D. przepłukać chore ucho przegotowaną wodą
Zastosowanie ciepłego okładu na chore ucho w przypadku zapalenia ucha środkowego to naprawdę dobry sposób, żeby złagodzić ból. Ciepło pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne, co z kolei może poprawić krążenie krwi w okolicy ucha i przyspieszyć gojenie. Poza tym, taki ciepły okład działa relaksująco na mięśnie wokół, a to może naprawdę pomóc w zmniejszeniu bólu. W praktyce, spoko będzie użyć ciepłego, wilgotnego ręcznika albo specjalnego okładu termicznego, ale trzeba uważać, żeby nie był za gorący, bo można się poparzyć. Jak mówimy o dzieciach, to lepiej stosować go krótko, tak 10-15 minut, bo to może przynieść ulgę. Warto też pamiętać, że takie ciepło to dobry sposób na złagodzenie bólu, co potwierdzają zalecenia medyczne. Jeśli jednak objawy się nasilają albo nie ma poprawy, zawsze lepiej skonsultować się z lekarzem.

Pytanie 38

U dziecka zarażonego wszawicą głowową, obok uporczywego drapania głowy, często zauważa się też problemy ze snem oraz

A. spadek masy ciała
B. silny ból głowy
C. osłabienie słuchu
D. rozdraźnienie
Odpowiedź 'rozdrażnienie' jest prawidłowa, ponieważ wszawica głowowa powoduje intensywne swędzenie, co może prowadzić do znacznego dyskomfortu u dziecka. Uporczywe drapanie głowy skutkuje nie tylko podrażnieniem skóry, ale także zaburzeniami snu, co w konsekwencji może prowadzić do rozdrażnienia. Dzieci, które nie mogą spokojnie zasnąć z powodu swędzenia, często stają się nerwowe i mają problemy z koncentracją. Przykładowo, w sytuacjach szkolnych, dziecko może mieć trudności w uczeniu się, co może prowadzić do dalszego frustracji i zmniejszenia jego ogólnej jakości życia. W kontekście dobrych praktyk w pediatrii, lekarze zalecają regularne badania dzieci na obecność wszawicy, zwłaszcza w grupach przedszkolnych i szkolnych, gdzie ryzyko zakażenia jest najwyższe. Wczesne wykrycie i leczenie wszawicy może znacząco poprawić samopoczucie dzieci oraz zredukować ryzyko rozwoju problemów emocjonalnych, takich jak lęk czy depresja.

Pytanie 39

Zamieszczony opis zespołu objawów jest charakterystyczny dla

Ten zespół objawów może pojawić się w ciągu kilku pierwszych miesięcy życia dziecka. Objawia się napadowymi, niemożliwymi do uspokojenia epizodami płaczu lub krzyku z podkurczaniem nóżek i napięciem brzucha. Rozpoczyna się zwykle w godzinach popołudniowych lub wieczornych.

A. kolki niemowlęcej.
B. zapalenia żołądka.
C. refluksu żołądkowo-przełykowego.
D. ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego.
Kolki niemowlęce to zespół objawów, który najczęściej występuje u dzieci w pierwszych miesiącach życia. Charakteryzują się one epizodami intensywnego płaczu, które mogą trwać dłużej niż trzy godziny dziennie, co występuje co najmniej trzy dni w tygodniu przez okres co najmniej trzech tygodni. W przypadku kolki, dziecko często podkurcza nóżki i ma napięty brzuch, co może sugerować dyskomfort. Ważne jest, aby rodzice wiedzieli, że kolka nie jest związana z poważnymi schorzeniami i zazwyczaj ustępuje samoistnie do około czwartego miesiąca życia. W praktyce, zaleca się różne metody łagodzenia objawów, takie jak masaż brzuszka, trzymanie dziecka w pozycji pionowej po karmieniu, czy stosowanie ciepłych okładów. Te interwencje są zgodne z wytycznymi pediatrycznymi oraz strategią zarządzania kolką, co jest kluczowe dla zapewnienia komfortu dziecka oraz spokoju rodziców.

Pytanie 40

Aby rozwijać świadomość swojego ciała, orientację w przestrzeni oraz umiejętność współdzielenia przestrzeni z innymi osobami, w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwojowymi warto wprowadzać metodę

A. integracji sensorycznej
B. dogoterapii
C. ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne
D. gimnastyki mózgu metodą Paula Dennisona
Ruch rozwijający według Weroniki Sherborne to naprawdę fajna metoda, bo skupia się na tym, żeby dzieci lepiej poznawały swoje ciało i przestrzeń wokół siebie. To jest super ważne, szczególnie dla maluchów, które mają różne zaburzenia rozwojowe. Dzięki różnym ćwiczeniom dzieci mogą lepiej kontrolować swoje ruchy, co z kolei pozytywnie wpływa na ich zdolności motoryczne i sensoryczne. Takie zabawy jak skakanie, turlanie się czy balansowanie pomagają rozwijać koordynację i równowagę. Co więcej, w tej metodzie bardzo istotne jest zaufanie między dziećmi, co sprawia, że mogą bezpiecznie odkrywać siebie i swoje relacje z innymi. Z mojego doświadczenia, ta metoda naprawdę wpisuje się w aktualne standardy terapii zajęciowej i pedagogiki specjalnej, a także jest zgodna z tym, jak pracujemy z dziećmi w przedszkolach. Daje to holistyczne podejście do ich rozwoju, co moim zdaniem jest kluczowe.