Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 08:59
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 09:23

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie dodatki można zaproponować do zrazów wołowych?

A. Kasza gryczana i buraczki
B. Puree z grochu oraz szpinak
C. Ryż oraz kapusta zasmażana
D. Frytki i marchewka z wody
Kasza gryczana i buraczki to idealne dodatki do zrazów wołowych ze względu na ich właściwości smakowe i odżywcze. Kasza gryczana, będąca źródłem białka roślinnego i błonnika, doskonale komponuje się z bogatym smakiem mięsa, a jednocześnie wzbogaca danie o wartości odżywcze. Buraczki z kolei, dzięki swojej słodyczy i kwasowości, balansują ciężkość zrazów, wprowadzając ciekawe kontrasty smakowe. W kuchni polskiej, takie połączenia są zgodne z tradycyjnymi zasadami łączenia składników, które podkreślają naturalny smak potraw. Przykładem mogą być zrazy wołowe podawane na przyjęciach lub rodzinnych obiadach, gdzie dbałość o detale w doborze dodatków ma kluczowe znaczenie dla ogólnego odbioru dania. Dodatkowo, kasza gryczana i buraczki są łatwe w przygotowaniu i mogą być podawane zarówno na ciepło, jak i na zimno, co czyni je elastycznym wyborem w różnych kontekstach kulinarnych.
Pytanie 2

Maksymalny czas na schłodzenie potraw stworzonych w technologii Cook-chill (gotuj i schłodź) wynosi do

A. 6 godz
B. 8 godz
C. 10 godz
D. 4 godz
Wybór odpowiedzi innej niż 4 godziny wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie zasad schładzania potraw w technologii Cook-chill. Odpowiedzi sugerujące dłuższe czasy schładzania, takie jak 6, 8 czy 10 godzin, mogą wynikać z przekonania, że dłuższe schładzanie zapewnia większe bezpieczeństwo żywności. Jest to jednak mylne podejście, gdyż dłuższy czas schładzania może prowadzić do wzrostu ryzyka rozwoju patogenów, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami bezpieczeństwa żywności. Temperatura w strefie niebezpiecznej, między 5 a 60°C, sprzyja szybkiemu rozwijaniu się bakterii, dlatego kluczowe jest, aby czas schładzania nie przekraczał 4 godzin. Z danych wynika, że przedłużony czas schładzania może prowadzić do pogorszenia jakości sensorycznej potraw, co ma negatywny wpływ na ich smak oraz aromat. W przemyśle gastronomicznym i cateringowym, stosowanie się do rygorystycznych norm dotyczących czasu schładzania jest niezbędne dla utrzymania wysokich standardów jakości i bezpieczeństwa. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych dla konsumentów oraz narazić przedsiębiorstwo na konsekwencje prawne.
Pytanie 3

Do warzyw, które mogą być przechowywane najdłużej w sprzyjających warunkach, zaliczają się

A. szpinak oraz selery
B. brokuły i paprykę
C. szparagi oraz pomidory
D. pory i cebulę
Pory i cebula rzeczywiście charakteryzują się długim okresem przechowywania, co czyni je idealnymi warzywami do dłuższego składowania w warunkach optymalnych. Pory, mające wysoką zawartość wody, mogą być przechowywane w temperaturze od 0 do 4 stopni Celsjusza, co pozwala na ich długotrwałe zachowanie świeżości przez kilka miesięcy. Cebula, z kolei, jest jednym z najdłużej przechowywanych warzyw, gdyż w odpowiednich warunkach (niska wilgotność i ciemne miejsce) może być przechowywana nawet przez wiele miesięcy do roku. Praktyka przechowywania tych warzyw polega na zapewnieniu im odpowiedniej wentylacji oraz temperatury, co jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka rozwoju pleśni i psucia się. Te warzywa są też często wykorzystywane w kuchni, co sprawia, że ich długi okres przechowywania jest praktycznym atutem w planowaniu posiłków oraz zarządzaniu zapasami.
Pytanie 4

Wskaż odpowiednią metodę rozmrażania produktów spożywczych, z uwagi na aspekty technologiczne oraz bezpieczeństwo żywności.

A. W ciepłej wodzie, po usunięciu opakowania
B. W chłodniczym powietrzu, w szczelnym opakowaniu lub w naczyniu
C. W powietrzu o temperaturze pokojowej, w szczelnym opakowaniu lub w naczyniu
D. W zimnej wodzie, po usunięciu opakowania
Rozmrażanie produktów spożywczych w ciepłej wodzie, w powietrzu o temperaturze pokojowej lub w zimnej wodzie po zdjęciu opakowania jest obarczone poważnym ryzykiem zdrowotnym i narusza dobre praktyki dotyczące bezpieczeństwa żywności. Wybór ciepłej wody do rozmrażania stwarza idealne warunki do szybkiego rozwoju drobnoustrojów, gdyż zewnętrzna warstwa produktu osiąga wyższą temperaturę, podczas gdy wnętrze pozostaje zamrożone. To prowadzi do sytuacji, w której bakterie mogą się rozwijać, a konsumpcja takiej żywności stwarza zagrożenie dla zdrowia. Podobnie, rozmrażanie w temperaturze pokojowej stwarza ryzyko, gdyż zewnętrzne partie produktów mogą szybko wchodzić w strefę temperatury, w której bakterie się rozwijają, co sprzyja ich namnażaniu. Z kolei rozmrażanie w zimnej wodzie, mimo że jest lepsze niż w ciepłej, wciąż ma swoje ograniczenia. Gdy produkt nie jest hermetycznie zamknięty, może dojść do skażenia mikrobiologicznego z wody. Niewłaściwe metody rozmrażania mogą również wpłynąć na jakość sensoryczną żywności, prowadząc do utraty smaku i tekstury. Wszystkie te aspekty są kluczowe w kontekście przestrzegania procedur HACCP i normy ISO 22000, które obowiązują w branży gastronomicznej oraz przetwórstwa spożywczego.
Pytanie 5

W celu zagęszczenia sosu wykorzystuje się zawiesinę mąki z wodą, mlekiem lub śmietaną. Jakie zmiany w skrobi mąki są odpowiedzialne za zagęszczenie sosu podczas podgrzewania?

A. Karmelizacja
B. Dekstrynizacja
C. Retrogradacja
D. Kiełkowanie
Dekstrynizacja to proces, w którym skrobia, pod wpływem wysokiej temperatury lub enzymów, ulega przemianie w dekstryny — mniejsze cząsteczki węglowodanów. W kontekście zagęszczania sosów, proces ten jest kluczowy, ponieważ dekstryny posiadają zdolność do wiązania wody, co prowadzi do zwiększenia lepkości i gęstości sosu. Gdy sos zawiera mąkę, podgrzewanie powoduje, że skrobia zaczyna się rozkładać na dekstryny, co skutkuje procesem zagęszczania. Przykładem zastosowania jest przygotowywanie sosów w kuchni, gdzie mąka pszenna dodawana do bulionu, na skutek podgrzewania, przekształca się w dekstryny, co prowadzi do uzyskania gęstego i kremowego sosu. W branży kulinarnej, techniki te są zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają powolne gotowanie sosów na małym ogniu, aby uzyskać idealną konsystencję oraz bogaty smak.
Pytanie 6

Przekąska, której nie powinno się serwować podczas koktajlowego przyjęcia, to

A. tartinki z łososiem.
B. koreczki z owoców.
C. befsztyk po angielsku.
D. koreczki z warzyw.
Befsztyk po angielsku, będący surowym mięsem, jest niewłaściwą przekąską do serwowania podczas przyjęcia koktajlowego głównie z powodów związanych z bezpieczeństwem żywności oraz etykietą kulinarną. Przyjęcia koktajlowe z reguły odbywają się w mniej formalnej atmosferze, gdzie serwuje się małe, łatwe do spożycia porcje. Potrawy takie jak koreczki warzywne, koreczki owocowe czy tartinki z łososiem są wyjątkowo odpowiednie, ponieważ są one nie tylko estetyczne, ale także łatwe do jedzenia w ruchu. Podanie surowego mięsa w takiej formie może narazić gości na ryzyko zatrucia pokarmowego, co jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa żywności, które sugerują, że mięso powinno być zawsze odpowiednio przygotowane i podawane w bezpiecznych warunkach. Etykieta kulinarna na przyjęciach koktajlowych zaleca serwowanie potraw, które są dobrze przyjęte przez wszystkich gości, a befsztyk po angielsku może być kontrowersyjny ze względu na preferencje dietetyczne oraz alergie pokarmowe. Warto również pamiętać, że odpowiednie dobieranie dań do stylu przyjęcia jest kluczowe dla jego powodzenia.
Pytanie 7

Kuter to urządzenie, które jest wykorzystywane do

A. rozdrabniania mięsa
B. wyrabiania ciasta
C. produkcji lodu
D. zagęszczania mleka
Inne odpowiedzi to w sumie nie to, co związane z kutrem. Zagęszczanie mleka to coś zupełnie innego i polega na odparowywaniu wody z mleka. Robi się to zwykle przy produkcji mleka skondensowanego, ale to nie ma nic wspólnego z rozdrabnianiem mięsa. Produkcja lodu z kolei wymaga maszyn chłodniczych, a nie kutra. Jeśli chodzi o wyrabianie ciasta, to też są inne maszyny, jak miksery. Często ludzie myślą, że jedna maszyna zrobi wszystko, a to nieprawda. Każde urządzenie ma swoje konkretne zastosowanie, a nieznajomość tych różnic prowadzi do błędnych wniosków.
Pytanie 8

Przygotowując analizę SWOT w nowo otwieranej restauracji, właściciel powinien zakwalifikować zapis - "brak parkingu przed lokalem" do

A. kategorii "Szans"
B. kategorii "Zagrożeń"
C. kategorii "Słabych stron"
D. kategorii "Mocnych stron"
Odpowiedź 'w Słabych stronach' jest poprawna, gdyż brak parkingu przed lokalem restauracyjnym jest oczywistym ograniczeniem, które może wpływać na dostępność i atrakcyjność miejsca dla potencjalnych klientów. W analizie SWOT, 'Słabe strony' odnoszą się do wewnętrznych czynników, które mogą negatywnie wpłynąć na działalność przedsiębiorstwa. W przypadku restauracji, brak parkingu może zniechęcać klientów, zwłaszcza w obszarach o wysokim natężeniu ruchu, gdzie dostępność miejsc parkingowych jest kluczowa. Przykłady zastosowania tej analizy pokazują, że restauracje, które zainwestowały w parking lub znalazły inne sposoby na ułatwienie dostępu, zyskały przewagę nad konkurencją. Zgodnie z praktykami branżowymi, identyfikacja słabych stron w modelu SWOT pozwala na opracowanie strategii, które mogą zminimalizować te niedogodności, na przykład poprzez przeniesienie lokalizacji lub współpracę z pobliskimi parkingami. Takie podejście umożliwia restauratorom nie tylko lepsze zrozumienie swoich ograniczeń, ale także podejmowanie świadomych decyzji dotyczących rozwoju i marketingu.
Pytanie 9

Która substancja wprowadzona do żywności pełni rolę konserwanta?

A. Glutaminian sodu
B. Aspartam
C. Lecytyna
D. Benzoesan sodu
Benzoesan sodu to sól sodowa kwasu benzoesowego, uznawana za skuteczny środek konserwujący stosowany w przemyśle spożywczym. Jego główną funkcją jest zapobieganie rozwojowi drobnoustrojów, w tym bakterii i pleśni, co pozwala na wydłużenie trwałości produktów spożywczych. Benzoesan sodu działa najlepiej w środowisku kwaśnym, dlatego często stosuje się go w napojach gazowanych, dżemach, sokach owocowych oraz konserwach. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, jego użycie jest ściśle kontrolowane, a maksymalne dopuszczalne stężenie wynosi 0,1 g na litr. W praktyce, dodawanie benzoesanu sodu do żywności jest zgodne z zasadami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), co zapewnia bezpieczeństwo i jakość produktów. Warto również zauważyć, że nadmierne spożycie benzoesanu sodu może prowadzić do reakcji alergicznych u niektórych osób, dlatego świadomość jego obecności w żywności jest kluczowa dla konsumentów.
Pytanie 10

Kluczowym punktem, który należy obserwować podczas przygotowywania udek nadziewanych pieczarkami oraz papryką, jest temperatura

A. blanszowania papryki
B. pieczenia udek
C. smażenia cebuli
D. duszenia pieczarek
Duszenie pieczarek, pieczenie udek i blanszowanie papryki to procesy kulinarne, które, choć istotne w kontekście przygotowania udek faszerowanych, nie są kluczowymi punktami kontrolnymi, które powinny być monitorowane w takim samym stopniu jak smażenie cebuli. Duszenie pieczarek ma na celu ich zmiękczenie i oczyszczenie z nadmiaru wody, co jest ważne, ale nie wiąże się bezpośrednio z bezpieczeństwem żywności. Temperatura duszenia powinna być utrzymywana na poziomie około 80-90 stopni Celsjusza, co jest wystarczające do zmiękczania grzybów, ale brak odpowiedniego monitorowania nie stwarza tak bezpośredniego ryzyka jak w przypadku smażenia cebuli. Podobnie, pieczenie udek jest procesem, w którym najważniejsza jest osiągnięcie odpowiedniej temperatury wewnętrznej, wynoszącej co najmniej 75 stopni Celsjusza, aby zapobiec rozwojowi bakterii, jednak nie jest to tak krytyczny punkt w kontekście modyfikacji smaku. Blanszowanie papryki, z temperaturą wody wynoszącą około 90-100 stopni Celsjusza, ma na celu jedynie podniesienie walorów wizualnych i teksturalnych warzywa, a nie jest kluczowe w kontekście smaku potrawy. Dlatego każde z tych procesów pełni swoją rolę, ale to właśnie smażenie cebuli powinno być traktowane jako kluczowy punkt kontrolny, który nie tylko wpłynie na smak i teksturę, ale także na bezpieczeństwo potrawy. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do niewłaściwego przygotowania dania, co skutkuje niezadowoleniem konsumentów oraz potencjalnymi problemami zdrowotnymi.
Pytanie 11

Jaki deser jest zagęszczany przy pomocy jajek?

A. Mleczko kawowe
B. Suflet o smaku makowym.
C. Mus z malin.
D. Krem o smaku cytrynowym.
Mus malinowy nie jest deserem, który zagęszczany jest jajami. Typowym składnikiem musu są owoce, które po zmiksowaniu tworzą gładką masę. Aby uzyskać odpowiednią konsystencję, często wykorzystuje się żelatynę lub agar-agar jako naturalne zagęszczacze, a nie jaja. Użytkownicy mogą mylić mus z innymi deserami, w których jaja odgrywają kluczową rolę, co prowadzi do nieporozumień. Suflet makowy również nie jest zagęszczany jajami w sensie, w jaki można to zrozumieć w kontekście mleczka kawowego; jajka w suflecie służą do nadania objętości przez ubijanie białek, ale nie są używane jako główny zagęszczacz. Krem cytrynowy, chociaż zawiera jaja, jest przeważnie przygotowywany jako krem, co również nie czyni go odpowiednim przykładem deseru zagęszczanego jajami w taki sposób jak mleczko kawowe. W rzeczywistości, wiele osób może mieć mylne przekonanie, że każde ciasto lub deser, w którym występują jaja, jest w ten sposób zagęszczane, co nie jest prawdą. Kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy różnymi technikami przygotowywania deserów, aby skutecznie stosować odpowiednie metody i składniki, zgodnie z wymaganiami danej receptury.
Pytanie 12

Które ilości surowców należy przygotować do sporządzania ciasta kruchego, jeżeli proporcje mąki, tłuszczu i cukru w tym cieście wynoszą 3:2:1?

Mąka w gTłuszcz w gCukier w g
A.15010050
B.15020050
C.20010050
D.20020050

A. A.
B. B.
C. D.
D. C.
W przypadku wybrania nieprawidłowej odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na zrozumienie podstawowych zasad proporcjonalnych w przygotowywaniu ciast. Proporcje 3:2:1 oznaczają, że na każdą jednostkę mąki przypadają określone jednostki tłuszczu i cukru. Często błędnie przyjmuje się, że wystarczy jedynie dowolnie zmieniać ilości składników, nie dbając o ich proporcje, co prowadzi do niepożądanych efektów w konsystencji ciasta. Na przykład, zwiększenie ilości cukru bez odpowiedniego dostosowania ilości mąki i tłuszczu może skutkować ciastem zbyt słodkim i kruchym, które nie trzyma się formy. Podobnie, zbyt mała ilość tłuszczu może powodować, że ciasto będzie twarde i trudne do rozwałkowania. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że każda zmiana w przepisie powinna być przemyślana i oparta na zachowaniu proporcji, co jest fundamentem dobrego rzemiosła cukierniczego. Warto również zwrócić uwagę na to, że w praktyce kulinarnej istotne jest nie tylko przygotowanie ciasta, ale również jego odpowiednia obróbka, w tym chłodzenie przed pieczeniem, co wpływa na końcowy rezultat. Dlatego, aby osiągnąć pożądany efekt, niezwykle istotne jest trzymanie się ustalonych proporcji i praktyk kulinarnych.
Pytanie 13

W strefie higienicznej obiektu gastronomicznego przeprowadza się

A. porcjowanie potraw
B. organizowanie towarów w magazynach
C. wstępną obróbkę surowców
D. selekcję naczyń w zmywalni
Obróbka wstępna surowców odbywa się w strefie brudnej, gdzie surowce są myte i przygotowywane do dalszej obróbki, a nie w strefie czystej. W tej ostatniej można jedynie pracować na produktach już przetworzonych, co ma na celu uniknięcie potencjalnych zanieczyszczeń krzyżowych, które mogłyby prowadzić do zagrożeń zdrowotnych. Sortowanie naczyń stołowych w zmywalni również nie ma miejsca w strefie czystej, ponieważ naczynia, które wracają z serwisu, muszą być najpierw dokładnie umyte i zdezynfekowane w strefie brudnej. Układanie towarów w magazynach odbywa się w zupełnie innym kontekście, gdzie nie ma bezpośredniego kontaktu z przygotowywanymi potrawami. Te błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienie dotyczące organizacji przestrzeni w zakładzie gastronomicznym. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każda strefa ma swoje ściśle określone funkcje i zasady operacyjne, które mają na celu zapewnienie higieny oraz bezpieczeństwa żywności. Niezrozumienie różnicy między strefami może prowadzić do poważnych błędów w procesie przygotowywania jedzenia, co może zagrażać zdrowiu konsumentów oraz prowadzić do strat finansowych dla restauracji.
Pytanie 14

Aby przygotować sos beszamelowy, należy wykonać następujące kroki:

A. przygotować zasmażkę II stopnia, rozcieńczyć ją gorącym mlekiem, zagotować, a następnie dodać żółtka intensywnie mieszając
B. przygotować zasmażkę I stopnia, rozcieńczyć ją zimnym mlekiem, zagotować, a następnie dodać żółtka intensywnie mieszając
C. przygotować zasmażkę I stopnia, rozcieńczyć ją zimnym mlekiem, dodać żółtka, a następnie zagotować intensywnie mieszając
D. przygotować zasmażkę II stopnia, rozcieńczyć ją zimnym mlekiem, zagotować, a następnie dodać żółtka intensywnie mieszając
Wybór niewłaściwych metod przygotowania sosu beszamelowego prowadzi do wielu typowych błędów, które mogą wpłynąć na ostateczny smak i konsystencję sosu. Sporządzanie zasmażki II stopnia, która charakteryzuje się dłuższym czasem smażenia, ma na celu uzyskanie intensywniejszego koloru i smaku, co w przypadku beszamelu jest nieodpowiednie. Sos ten powinien być delikatny i jasny. Rozprowadzenie zasmażki gorącym mlekiem, jak sugeruje jedna z błędnych odpowiedzi, może prowadzić do powstania grudek, ponieważ gorące mleko może 'zgotować' zasmażkę z mąki, co skutkuje niejednorodną teksturą sosu. Dodatkowo, dodawanie żółtek przed zagotowaniem sosu jest niewłaściwe, ponieważ wysoka temperatura może koagulować białka, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu sosu oraz jego nieprzyjemnej konsystencji. Kluczowe w przygotowywaniu sosów jest zrozumienie podstawowych zasad kulinarnych oraz umiejętność odpowiedniego doboru składników i metod ich obróbki. Warto zaznaczyć, że sos beszamelowy jest podstawą wielu innych sosów, a jego umiejętne przygotowanie wpływa na jakość wielu dań w kuchni francuskiej oraz innych tradycjach kulinarnych.
Pytanie 15

Koszt zakupu jednej butelki wina o pojemności 0,5 litra to 50 zł, marża gastronomiczna wynosi 100%, a stawka VAT ustalona jest na 22%. Jak określić cenę gastronomiczną sprzedaży jednej lampki wina białego (100 ml)?

A. 24,40 zł
B. 12,20 zł
C. 18,30 zł
D. 20,00 zł
Cena gastronomiczna sprzedaży wina powinna być obliczana na podstawie dokładnych danych dotyczących kosztów zakupu, marży oraz podatków. W przypadku błędnych odpowiedzi, często pojawia się nieporozumienie związane z podstawowymi zasadami kalkulacji. Na przykład, jeśli ktoś oblicza cenę lampki wina na podstawie jedynie ceny zakupu butelki, bez uwzględnienia marży, może dojść do nieprawidłowego wniosku. Warto pamiętać, że marża gastronomiczna, będąca procentowym narzutem na koszty zakupu, jest kluczowym elementem, który pozwala restauracjom pokryć inne wydatki operacyjne. Ignorowanie tego elementu w obliczeniach prowadzi do zaniżenia ceny końcowej. Dodatkowo, wiele osób może mieć trudności ze zrozumieniem, jak stosować stawki VAT w praktyce, co również skutkuje błędnymi kalkulacjami. Należy zawsze pamiętać, że VAT jest doliczany do ceny wyjściowej, co oznacza, że powinno się najpierw ustalić cenę po marży, a następnie dodać VAT do tej ceny. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne nie tylko dla prawidłowego ustalania cen, ale też dla zarządzania finansami w branży gastronomicznej, gdzie precyzyjne kalkulacje są fundamentem rentowności.
Pytanie 16

Medalion jest daniem

A. z bakłażana
B. z selera
C. z mięsa
D. z karczocha
Medalion to potrawa, która zazwyczaj jest wykonana z mięsa, często wołowego lub wieprzowego, i charakteryzuje się odpowiednią grubością oraz starannym przygotowaniem. W kuchni, medaliony są często podawane jako danie główne i mogą być przygotowywane na różne sposoby, w tym smażone, grillowane czy pieczone. Podczas przygotowywania medalionów istotne jest, aby mięso miało odpowiednią teksturę i było odpowiednio przyprawione. Przykładowo, medaliony wołowe mogą być podawane z sosem pieprzowym lub grzybowym, co podkreśla ich smak. Dobre praktyki kulinarne zalecają wykorzystanie świeżych składników oraz odpowiednią obróbkę cieplną, aby zachować soczystość i smak mięsa. Medaliony są także popularne w fine dining, gdzie ich estetyka i prezentacja są równie istotne jak smak, co pokazuje, jak ważne jest zrozumienie klasyfikacji potraw w kontekście gastronomii.
Pytanie 17

Płuczko-obieraczka to mechaniczne urządzenie, które ułatwia wstępną obróbkę zabrudzonych warzyw

A. marchewki i kalarepy
B. ziemniaków i selerów
C. porów i pietruszki
D. rzepy i cebuli
Płuczko-obieraczka to urządzenie mechaniczne, które ma na celu ułatwienie obróbki wstępnej warzyw, szczególnie tych, które mają skórkę, jak ziemniaki i selery. Proces płukania oraz obierania warzyw poprawia ich estetykę oraz jakość, co jest istotne w branży gastronomicznej. Płuczko-obieraczki działają na zasadzie mechanicznego tarcia i obiegu wody, co pozwala na skuteczne usunięcie zabrudzeń i nadmiaru skórki. Zastosowanie tego urządzenia jest szczególnie ważne w dużych kuchniach, restauracjach oraz zakładach przetwórstwa, gdzie ilość obrabianych warzyw jest znaczna. Użycie płuczek obieraczek zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi wpływa na redukcję czasu pracy, co przekłada się na większą efektywność i oszczędność. Warto również zwrócić uwagę na normy sanitarno-epidemiologiczne, które wymagają odpowiedniej obróbki warzyw przed ich serwowaniem, co czyni te urządzenia niezbędnym elementem wyposażenia każdej kuchni profesjonalnej.
Pytanie 18

W obszarze czystym w restauracji należy realizować

A. dezynfekcję jajek
B. segregację owoców
C. pakowanie potraw
D. rozmrażanie ryb
Porcjonowanie potraw w strefie czystej zakładu gastronomicznego jest kluczowym procesem, który zapewnia bezpieczeństwo żywności oraz jej wysoką jakość. W strefie czystej, gdzie panują rygorystyczne normy sanitarno-epidemiologiczne, należy unikać wszelkich działań, które mogą wprowadzać kontaminację. Porcjonowanie potraw polega na dokładnym dzieleniu jedzenia na odpowiednie porcje, co nie tylko ułatwia serwowanie, ale również minimalizuje ryzyko zanieczyszczenia krzyżowego. W praktyce, należy stosować czyste narzędzia oraz powierzchnie robocze i pamiętać o zachowaniu odpowiednich procedur higienicznych. Dzięki porcjonowaniu możliwe jest także lepsze zarządzanie zapasami oraz kontrola porcji, co jest zgodne z zaleceniami HACCP, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Dodatkowo, odpowiednie porcjonowanie wpływa na estetykę serwowanych dań, co jest istotnym elementem w gastronomii.
Pytanie 19

Ser gouda, który został osuszony i nie wykazuje zmian mikrobiologicznych, powinien być użyty

A. bezapelacyjnie do wyrzucenia
B. jako przekąska na talerzu serów
C. do ozdoby kanapek
D. po starciu do zapiekanek
Decyzja o wyrzuceniu obsuszonego sera gouda bez zmian mikrobiologicznych jest nie tylko nieuzasadniona, ale także marnotrawstwem żywności. Przyjmuje się, że produkty spożywcze, które nie wykazują objawów zepsucia, mogą być bezpiecznie przetwarzane. Odrzucenie sera do dekoracji kanapek, mimo że może wydawać się sensowne, jest błędem, ponieważ ser w tej formie nie tylko straciłby na walorach estetycznych, ale także nie byłby odpowiedni z punktu widzenia bezpieczeństwa, jeśli byłby spożywany w stanie surowym. Alternatywnie, wykorzystanie go po starciu do zapiekanek jest praktycznym rozwiązaniem, które pozwala na zachowanie walorów smakowych sera, a jednocześnie unikanie marnotrawstwa. Ponadto, ser gouda w formie startych kawałków doskonale topnieje, co czyni go idealnym składnikiem do zapiekanek. Warto zwrócić uwagę na zasady dotyczące przechowywania żywności, które wskazują, że nawet jeśli ser stracił na świeżości, to w odpowiednich warunkach przechowywania oraz obróbce termicznej można go bezpiecznie spożyć. Często w praktyce gastronomicznej spotyka się podobne sytuacje, gdzie wykwalifikowani kucharze potrafią wykorzystać resztki produktów spożywczych, co jest zgodne z aktualnymi standardami zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności społecznej w branży gastronomicznej.
Pytanie 20

Jakim sposobem przygotowuje się potrawę marchewkę z groszkiem?

A. duszona
B. zapiekana
C. gotowana
D. smażona
Marchewka z groszkiem często mylnie kojarzona jest z technikami takimi jak zapiekanka, smażenie czy gotowanie. Pierwsza z tych metod, zapiekanka, na ogół polega na pieczeniu potrawy w piekarniku z dodatkiem serów, sosów lub innych składników, co zupełnie nieoddaje charakteru duszonej marchewki z groszkiem. Taka technika zmienia strukturę warzyw i może prowadzić do utraty ich naturalnych wartości odżywczych, co jest sprzeczne z zasadami zdrowego gotowania. Smażenie, z kolei, wiąże się z użyciem dużej ilości tłuszczu, co zwiększa kaloryczność dania i może generować niezdrowe substancje chemiczne w procesie obróbki cieplnej. Gotowanie, choć technicznie poprawne, zazwyczaj polega na wrzucaniu składników do wrzącej wody, co może skutkować zbyt dużą utratą aromatów oraz składników odżywczych do wody. W kontekście duszenia, celem jest zachowanie intensywnego smaku i wartości odżywczych, co jest realizowane przez gotowanie w niewielkiej ilości płynu. Dlatego, choć inne techniki mają swoje zastosowanie w różnych potrawach, marchewka z groszkiem najlepiej oddaje swoje walory, gdy jest duszona. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w dążeniu do wyrobienia dobrych nawyków kulinarnych oraz w kreowaniu zdrowego i smacznego jedzenia.
Pytanie 21

Długi czas zachowania świeżości pierników oraz opóźnienie ich wysychania zapewnia dodanie do ciasta

A. przypraw korzennych
B. skórki pomarańczowej
C. miodu naturalnego
D. mleka pasteryzowanego
Dodanie miodu do ciasta piernikowego jest naprawdę istotne, jeśli chcemy, żeby nasze wypieki były świeże przez dłuższy czas. Miód działa jak naturalny nawilżacz, więc sprawia, że ciasto ma więcej wilgoci i mniej wysycha. Dzięki temu nasze pierniki zostają dłużej miękkie i sprężyste. Co więcej, miód ma też właściwości, które pomagają w przechowywaniu, bo działa antybakteryjnie i antygrzybicznie. Warto też zauważyć, że w tradycyjnych przepisach na pierniki miód jest często podstawowym składnikiem, bo dodaje wyjątkowego smaku i zapachu. Przykładowo, słodycz miodu świetnie podkreśla smak przypraw korzennych, które są kluczowe dla pierników. W piekarnictwie zaleca się używanie miodu, bo daje lepsze efekty smakowe i poprawia teksturę ciast. No i nie zapomnijmy, żeby odpowiednio przechowywać miód, by nie stracił swoich cennych właściwości.
Pytanie 22

Aby zagęścić jedną porcję zupy, potrzebujemy 4 gramy mąki ziemniaczanej. Ile mąki jest potrzebne do przygotowania 50 porcji zupy?

A. 2,000 kg
B. 0,020 kg
C. 0,002 kg
D. 0,200 kg
Aby obliczyć ilość mąki ziemniaczanej potrzebnej do przygotowania 50 porcji zupy, należy pomnożyć ilość mąki na jedną porcję przez liczbę porcji. W tym przypadku 4 gramy mąki na porcję pomnożone przez 50 porcji równa się 200 gramów. Przechodząc do jednostek kilogramów, 200 gramów to 0,200 kg. Użycie mąki ziemniaczanej w odpowiednich proporcjach jest kluczowe w gastronomii, aby uzyskać pożądany smak i konsystencję potraw. W praktyce, jeśli chcesz przygotować większe ilości zupy, stosowanie takich przeliczeń pozwala na precyzyjne zarządzanie składnikami oraz kosztami produkcji. W gastronomii szczególnie ważne jest, aby znajomość proporcji składników była zgodna z przyjętymi standardami, co wpływa na jakość serwowanych potraw i efektywność operacyjną kuchni.
Pytanie 23

Narodowy napój orzeźwiający Rosji, przygotowywany z chleba żytniego z dodatkiem drożdży oraz cukru to

A. kwas chlebowy
B. orszada
C. poncz
D. podpiwek
Wybór odpowiedzi, która nie jest kwasem chlebowym, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji tradycyjnych napojów orzeźwiających. Poncz, na przykład, to napój, który zazwyczaj zawiera alkohol i jest przygotowywany z różnych składników, takich jak owoce, soki, woda i cukier. Jest to zupełnie inny rodzaj napoju, który znany jest w wielu kulturach, ale nie ma żadnych związków z rosyjską tradycją, a tym bardziej z procesem fermentacji żytniego chleba. Orszada to napój przygotowany z syropu migdałowego, najczęściej spożywany w krajach śródziemnomorskich, co również czyni go innym od kwasu chlebowego, którego podstawą jest chleb i proces fermentacji. Z kolei podpiwek to napój, który może być mylony z kwasem chlebowym, lecz najczęściej wytwarzany jest z ciasta chlebowego lub mąki, a jego smak i właściwości są inne. Zrozumienie różnic między tymi napojami jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków i właściwie identyfikować tradycyjne napoje orzeźwiające. W oparciu o zasady dotyczące klasyfikacji napojów, kluczowe jest zrozumienie, które składniki i metody produkcji definiują dany napój i jak wpływają one na jego smak oraz właściwości odżywcze. To zrozumienie nie tylko pozwala na lepsze dobieranie napojów do potraw, ale również na świadome podejmowanie decyzji zdrowotnych.
Pytanie 24

Ser gouda, który został osuszony i nie przeszedł żadnych zmian mikrobiologicznych, powinien

A. zostać wykorzystany do dekoracji kanapek
B. służyć jako przekąska na talerzu serowym
C. zostać bezwzględnie wyrzucony
D. być starty do zapiekanek
Decyzje dotyczące wykorzystania obsuszonego sera gouda wymagają szczegółowego rozważenia jego właściwości. Wyrzucenie go bez głębszej analizy to marnotrawstwo cennych zasobów, zwłaszcza gdy ser nie wykazuje oznak zepsucia ani mikrobiologicznych zmian. Wiele osób może mylnie sądzić, że taki ser nadaje się tylko do konsumowania w postaci surowej, co ogranicza jego potencjał kulinarny. Użycie sera jako przekąski do talerza serów może być błędnym podejściem, gdyż obsuszony ser nie prezentuje się atrakcyjnie, a jego struktura może być mniej apetyczna w porównaniu do świeżego sera. Również dekoracja kanapek z użyciem obsuszonego sera nie jest najlepszym pomysłem, ponieważ może zniechęcać do spożywania, gdyż nie jest dostatecznie miękki ani aromatyczny. Kluczowe jest zrozumienie, że ser gouda, mimo że może wydawać się nieświeży, wciąż ma wiele do zaoferowania, a jego wykorzystanie w zapiekankach pozwala na zachowanie wartości odżywczych. Przy odpowiednim przetwarzaniu, nawet starszy ser może zyskać na walorach smakowych, co jest zgodne z zasadami kuchni kreatywnej oraz praktykami redukcji odpadów.
Pytanie 25

Reakcje Maillarda mają miejsce w trakcie wytwarzania

A. kotletów
B. ziemniaków gotowanych
C. sałatek
D. pulpetów z drobiu
Związki Maillarda powstają w wyniku reakcji chemicznych pomiędzy aminokwasami a cukrami redukującymi podczas gotowania, co prowadzi do powstania charakterystycznych aromatów i barw. Kotlety, będące daniem często poddawanym obróbce cieplnej, są idealnym przykładem, gdzie te reakcje mają miejsce. Gdy mięso jest smażone lub pieczone, temperatura osiąga poziomy, które sprzyjają reakcji Maillarda, co skutkuje powstaniem złocistej, chrupiącej skórki oraz intensyfikacją smaku. Zastosowanie technik takich jak smażenie na głębokim tłuszczu czy grillowanie zwiększa możliwości rozwoju reakcji Maillarda, co czyni kotlety bardziej atrakcyjnymi dla konsumentów. Warto zaznaczyć, że właściwe warunki, takie jak odpowiednia temperatura i czas obróbki, są kluczowe dla osiągnięcia pożądanych efektów. Zrozumienie procesu Maillarda pozwala szefom kuchni na lepsze kontrolowanie smaków i aromatów w potrawach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi.
Pytanie 26

Jaką kwotę trzeba wydać na zakup szparagów do przygotowania 50 porcji zupy, jeśli standardowy wskaźnik surowcowy na 10 porcji wynosi 1200 g szparagów, a cena 1 kg szparagów to 15 zł?

A. 180 zł
B. 36 zł
C. 90 zł
D. 18 zł
Aby obliczyć koszt zakupu szparagów potrzebnych do produkcji 50 porcji zupy, należy najpierw określić, ile szparagów jest potrzebnych w sumie. Skoro normatyw surowcowy na 10 porcji wynosi 1200 g, to dla 50 porcji będzie to pięciokrotność tej wartości, co daje 6000 g (1200 g * 5). Następnie, przeliczamy tę ilość na kilogramy, uzyskując 6 kg (6000 g / 1000 g/kg). Cena za 1 kg szparagów wynosi 15 zł, więc koszt zakupu 6 kg szparagów wynosi 90 zł (6 kg * 15 zł/kg). Taki sposób kalkulacji kosztów jest standardowym podejściem w branży gastronomicznej, które pozwala na precyzyjne planowanie wydatków na surowce. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie monitorowania kosztów surowców w kontekście zarządzania restauracją, co może wpływać na rentowność oraz efektywność operacyjną.
Pytanie 27

W trakcie zagęszczania kisielu kakaowego występuje proces

A. koagulacji białka mleka
B. kleikowania skrobi
C. rozkładu proszku kakaowego
D. karmelizacji cukru
Kleikowanie skrobi to proces, który zachodzi, gdy skrobia jest poddawana działaniu wysokiej temperatury i wilgoci, co prowadzi do jej hydratacji i pęcznienia. W przypadku kisielu kakaowego, skrobia jest głównym składnikiem, który podczas odpowiedniego podgrzewania przekształca się w żel, co nadaje produktowi odpowiednią konsystencję. Proces ten jest kluczowy w przemyśle spożywczym, zwłaszcza w produkcji deserów i sosów, gdzie odpowiednia struktura i tekstura są istotne dla akceptacji przez konsumentów. W praktyce, aby uzyskać optymalne rezultaty, producenci muszą przestrzegać określonych parametrów, takich jak temperatura gotowania i czas, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w technologii żywności. Dobrze przeprowadzony proces kleikowania wpływa nie tylko na konsystencję, ale również na smak i stabilność produktu końcowego, co jest istotne w kontekście rozwoju nowych receptur i innowacji w branży spożywczej.
Pytanie 28

W trakcie przerwy uczeń zjadł 150 g chipsów oraz wypił 200 ml coca-coli. Oblicz całkowitą wartość energetyczną tego posiłku (wartość energetyczna 100 g chipsów - 552 kcal, 100 ml coca-coli - 42 kcal)?

A. 891 kcal
B. 594 kcal
C. 1188 kcal
D. 912 kcal
Podczas obliczania wartości energetycznej posiłku, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczać kalorie na podstawie masy produktów. Wiele osób może pomylić się, przyjmując błędne wartości dla chipsów lub coca-coli, co prowadzi do niedokładnych wyników. Na przykład, jeśli ktoś źle przeliczy wartość energetyczną chipsów, mogą uzyskać wynik, który nie odzwierciedla rzeczywistego spożycia kalorii. Inna typowa pomyłka to zbyt ogólne założenie, że suma wartości energetycznych poszczególnych produktów jest prostą operacją dodawania, bez uwzględnienia ich masy. Każdy z produktów zawiera inną wartość kaloryczną na 100 g lub 100 ml, co oznacza, że konieczne jest zastosowanie proporcji. Jeśli ktoś oblicza wartość energetyczną na podstawie całkowitej masy lub objętości, może dojść do nadmiernej lub niedostatecznej oceny wartości kalorycznej posiłku. Warto również zauważyć, że w obliczeniach nie uwzględnia się dodatkowych czynników, takich jak sposób przygotowania jedzenia czy dodatkowe składniki, które mogą wpłynąć na całkowitą wartość energetyczną. Zrozumienie tych podstawowych zasad obliczeń kalorycznych jest niezbędne w kontekście zdrowego odżywiania oraz planowania posiłków dostosowanych do indywidualnych potrzeb dietetycznych.
Pytanie 29

Przygotowując tradycyjne gołąbki, trzeba wykorzystać: kapustę białą, mięso mielone mieszane oraz

A. ryż
B. suszone grzyby
C. kaszę manną
D. pieczarki
Ryż jest kluczowym składnikiem tradycyjnych gołąbków, gdyż pełni rolę nie tylko wypełniacza, ale także absorbuje smaki mięsa oraz przypraw. Zastosowanie ryżu w gołąbkach jest zgodne z klasycznymi recepturami, gdzie ryż harmonizuje z mielonym mięsem i kapustą, zapewniając odpowiednią teksturę oraz wilgotność potrawy. Wybierając ryż, warto zdecydować się na jego paraboliczny lub długoziarnisty wariant, który podczas gotowania nie klei się i zachowuje swoją strukturę, co jest istotne w kontekście estetyki podania. Dodatkowo, ryż dostarcza niezbędnych węglowodanów, co czyni gołąbki bardziej sycącymi. W praktyce kulinarnej, gołąbki z ryżem można podawać z różnymi sosami, co jeszcze bardziej urozmaica ich smak. Możliwości podania i wzbogacenia dania o różne przyprawy sprawiają, że ryż to fundament, który łączy wszystkie składniki w harmonijną całość.
Pytanie 30

Jaka technika gotowania powoduje zmianę naturalnej barwy brokułów na oliwkowo-brunatną?

A. W małej ilości wody
B. Od wrzącej wody
C. Z dodatkiem soli i cukru
D. Z dodatkiem cukru i masła
Istnieje wiele błędnych podejść do gotowania brokułów, które mogą prowadzić do zmiany ich naturalnej barwy oraz obniżenia wartości odżywczej. Metoda gotowania z dodatkiem cukru i masła, choć popularna w niektórych przepisach, nie jest odpowiednia do zachowania oryginalnego koloru brokułów. Cukier i tłuszcz mogą prowadzić do karmelizacji, co zmienia zarówno smak, jak i kolor warzyw. Niekorzystne do zmiany barwy brokułów jest również gotowanie ich w wodzie wrzącej. Długość czas gotowania w takiej metodzie może prowadzić do nadmiernego rozkładu chlorofilu, co skutkuje utratą intensywnej zieleni i pojawieniem się oliwkowo-brunatnych odcieni. Podobną sytuację mamy w przypadku gotowania z dodatkiem soli i cukru. Choć sól może wspomagać smak, nadmiar soli w połączeniu z cukrem również przyczynia się do reakcji chemicznych zmieniających kolor warzyw. Prawidłowe gotowanie brokułów wymaga zrozumienia procesów chemicznych, takich jak denaturacja białek i rozkład enzymów, które są kluczowe dla zachowania estetyki i wartości odżywczych potraw. Warto pamiętać, że dobre praktyki kulinarne, takie jak szybkie gotowanie na parze czy blanszowanie, są kluczem do osiągnięcia pożądanego efektu wizualnego oraz smakowego.
Pytanie 31

W podgrzanym mleku rozpuścić drożdże, dodać sól, podgrzaną masę jajowo-cukrową oraz przesianą mąkę, a następnie wyrobić ciasto. Do masy dodać upłynniony tłuszcz, wymieszać z ciastem i pozostawić do wyrośnięcia.

Zgodnie z powyższym opisem należy przygotować ciasto

A. półfrancuskie drożdżowe
B. drożdżowe metodą jednofazową
C. drożdżowe metodą dwufazową
D. krucho-drożdżowe
Inne odpowiedzi, takie jak 'półfrancuskie drożdżowe', 'krucho-drożdżowe' oraz 'drożdżowe metodą dwufazową', wykazują fundamentalne różnice w metodach przygotowania ciast, które nie są zgodne z opisanym procesem. Półfrancuskie drożdżowe ciasto łączy techniki ciasta francuskiego z drożdżowym, wymagające wieloetapowego procesu laminowania i chłodzenia, co jest sprzeczne z jednofazowym podejściem. Krucho-drożdżowe ciasto opiera się na połączeniu mąki, tłuszczu i drożdży, lecz wymaga odmiennych proporcji i technik, co również nie odpowiada opisowi. Ponadto, metoda dwufazowa w przygotowywaniu ciasta drożdżowego zakłada oddzielenie procesu fermentacji wstępnej i właściwej, co jest sprzeczne z podanym opisem. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie etapu łączenia składników z metodą przygotowania, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W praktyce, zrozumienie konkretnych metod ciast drożdżowych oraz ich właściwości ma ogromne znaczenie dla osiągnięcia oczekiwanych rezultatów w pieczeniu.
Pytanie 32

Który z poniższych składników jest głównym źródłem glutenu?

A. Owies
B. Pszenica
C. Kukurydza
D. Ryż
Gluten to mieszanina białek występujących w niektórych zbożach, a głównym źródłem glutenu jest pszenica. Pszenica jest szeroko stosowana w przemyśle spożywczym, szczególnie w produkcji pieczywa, makaronów i ciast. Białka glutenowe, takie jak gliadyna i glutenina, odpowiadają za elastyczność i sprężystość ciasta, co jest kluczowe przy wypieku chleba. Dzięki glutenowi ciasto może zatrzymywać powietrze, co sprawia, że pieczywo jest puszyste i ma odpowiednią strukturę. W kontekście przygotowania i wydawania dań, znajomość źródeł glutenu jest niezbędna, szczególnie w przypadku przygotowywania potraw dla osób z nietolerancją glutenu lub celiakią. W tych przypadkach ważne jest, aby unikać nie tylko pszenicy, ale również innych zbóż zawierających gluten, takich jak jęczmień i żyto. Z tego powodu osoby pracujące w gastronomii powinny być świadome, jakie produkty zawierają gluten, aby móc odpowiednio doradzać klientom i przygotowywać bezpieczne posiłki. Wiedza o glutenie jest też przydatna przy tworzeniu alternatywnych przepisów, które mogą zadowolić klientów o różnych wymaganiach dietetycznych.
Pytanie 33

Jaka jest cena soku pomarańczowego sprzedawanego w barze w szklance (200 ml), jeśli literowy koszt tego soku w hurcie wynosi 2,50 zł, a marża wynosi 150%, a stawka VAT na napoje wynosi 22%? Cenę zaokrąglić do jednego miejsca po przecinku?

A. 2,0 zł
B. 2,5 zł
C. 1,5 zł
D. 1,0 zł
W przypadku, gdy odpowiedzi są błędne, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów procesu kalkulacji ceny sprzedaży. Na przykład, w przypadku podania ceny 1,0 zł, można zauważyć, że jest to zbyt niska kwota, która nie uwzględnia ani marży, ani podatku VAT. Podobnie, odpowiedź 2,0 zł może sugerować, że obliczenia były prowadzone bez poprawnego uwzględnienia marży. Każdy z tych błędów myślowych prowadzi do niepoprawnych wniosków, które mogą być spowodowane brakiem zrozumienia, jak marże wpływają na cenę sprzedaży po dodaniu podatku VAT. Warto również zauważyć, że niektóre odpowiedzi mogą ignorować kluczową zasadę zaokrąglania, co również prowadzi do nieprawidłowych wyników. W kontekście działalności barowej, stosowanie poprawnych metod kalkulacji cen jest kluczowe dla utrzymania rentowności. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć cały proces, od kosztów zakupu, przez marżę, aż po ostateczne ustalenie ceny z uwzględnieniem podatku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 34

Jaką metodę należy wybrać do aseptycznego pakowania i utrwalania płynnych produktów?

A. Wsypanie cukru
B. Podgrzewanie
C. Zamrażanie
D. Sterylizacja
Wybieranie cukru jako metody konserwacji płynów to dość powszechny mit. Wiele osób myśli, że dodanie cukru wystarczy, żeby żywność była bezpieczna. Chociaż cukier ma takie osmotyczne właściwości, które mogą hamować rozwój niektórych bakterii, to nie jest wystarczające. Wiele grzybów i bakterii potrafi się rozwijać w słodkim środowisku, więc to nie jest skuteczna metoda. Gotowanie, chociaż działa w wielu przypadkach, czasami nie osiąga potrzebnej temperatury, co może być niebezpieczne. A zamrażanie? To spowalnia mikroorganizmy, ale ich całkowicie nie eliminuje, więc po rozmrożeniu mogą być problemy. Konserwowanie płynów wymaga sprawdzonych metod, jak sterylizacja, które są zgodne z normami i gwarantują bezpieczeństwo. Ważne jest, żeby rozumieć, że każda z tych metod ma swoje ograniczenia i trzeba być świadomym ich skuteczności i potencjalnych zagrożeń.
Pytanie 35

Wskaż artykuł, dla którego określono idealne warunki oraz czas przechowywania?

A. Gotowane warzywa - temperatura 10 °C, 5 - 10 dni
B. Ciastka z nadzieniem - temperatura 21 °C, 3 - 4 dni
C. Surowy drób - temperatura 2 °C - 4 °C, 1 - 2 dni
D. Świeże ryby - temperatura 6 °C - 8 °C, 2 - 4 dni
Odpowiedzi wskazujące na inne produkty, takie jak warzywa gotowane, ryby świeże i ciastka z kremem, nie spełniają odpowiednich wymagań przechowywania, co może prowadzić do zagrożeń zdrowotnych. Warzywa gotowane przechowywane w temperaturze 10 °C przez 5-10 dni mogą powodować psucie się i rozwój bakterii. Idealna temperatura dla warzyw gotowanych to znacznie niższa temperatura, zazwyczaj poniżej 4 °C, aby zachować ich świeżość i jakość. Z kolei ryby świeże, które mają być przechowywane w temperaturze 6 °C - 8 °C przez 2 - 4 dni, są narażone na szybki rozwój mikroorganizmów, co może prowadzić do ich zepsucia i ryzyka zatrucia pokarmowego. W przypadku ryb, zaleca się przechowywanie ich w temperaturze poniżej 4 °C oraz spożywanie ich jak najszybciej po zakupie, aby zminimalizować ryzyko. Ciastka z kremem, przechowywane w temperaturze pokojowej (21 °C) przez 3 - 4 dni, również nie są optymalne, ponieważ wysoka temperatura sprzyja rozwojowi pleśni oraz bakterii. Idealne warunki przechowywania dla tych produktów wymagają chłodzenia oraz kontroli wilgotności. Rozumienie zasad przechowywania żywności jest kluczowe dla zapobiegania marnotrawieniu żywności oraz zapewnienia jej bezpieczeństwa. Dlatego ważne jest, aby znać specyfikę różnych produktów i dostosowywać procesy przechowywania do ich potrzeb.
Pytanie 36

Mruganie stanowi metodę kulinarną

A. szpinaku
B. szparagów
C. rosoju
D. kompotu
Mruganie to technika kulinarna, która polega na szybkim gotowaniu produktów w gorącej wodzie, co jest szczególnie istotne w przypadku rosołu. Rosół, jako podstawa wielu zup i dań, wymaga delikatnego podejścia do składników, aby uzyskać klarowny wywar o intensywnym smaku. Proces mrugania polega na tym, że składniki, takie jak mięso czy warzywa, są na krótko zanurzone w wrzącej wodzie, co pozwala na ich szybkie zblanszowanie. Taki zabieg nie tylko poprawia smak i aromat rosołu, ale także zachowuje cenne wartości odżywcze. Przykładowo, podczas przygotowywania rosołu z kurczaka, szybkie mruganie warzyw, takich jak marchewka i cebula, sprawia, że stają się one bardziej aromatyczne, a jednocześnie zachowują swoją chrupkość. Technika ta jest często stosowana w profesjonalnych kuchniach, gdzie ważna jest jakość przygotowywanego jedzenia oraz estetyka serwowanych potraw.
Pytanie 37

Jakie produkty są uważane za bogate w witaminę A?

A. kiełbasa, szynka, schab
B. masło, jaja, śmietana
C. mąka, makaron, kasza
D. cytrusy, jabłka, agrest
Wybór owoców takich jak cytryny, jabłka i agrest jako źródeł witaminy A opiera się na nieprawidłowym rozumieniu zawartości składników odżywczych w tych produktach. Chociaż owoce te są cennym źródłem witaminy C, błonnika oraz innych składników mineralnych, nie zawierają one znaczących ilości witaminy A w formie retinolu. Witamina A występuje głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz w niektórych warzywach w formie prowitaminy A (karotenów). Mąka, makaron i kasza to produkty zbożowe, które również nie są źródłem witaminy A, a ich głównym atutem są węglowodany oraz błonnik. Kiełbasa, szynka i schab, choć są produktami mięsnymi, nie dostarczają witaminy A w wystarczających ilościach, gdyż ich zawartość zależy od rodzaju mięsa i sposobu obróbki, a także od diety zwierząt. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, obejmują utożsamianie zdrowych produktów spożywczych z wysoką zawartością witamin, co nie zawsze jest zgodne z rzeczywistością. Rozumienie różnorodności źródeł witamin oraz ich form jest kluczowe dla prawidłowego zbilansowania diety, dlatego warto zwracać uwagę na składniki odżywcze w kontekście pełnej wartości odżywczej produktów.
Pytanie 38

Właściciel lokalu gastronomicznego, analizując popularność oferowanych potraw według macierzy BCG, zakwalifikował dania charakteryzujące się wysoką marżą oraz rosnącym udziałem w sprzedaży jako

A. dojne krowy
B. znaki zapytania
C. psy
D. gwiazdy
Odpowiedzi 'dojne krowy', 'znaki zapytania' i 'psy' są nie do końca dobre w kontekście BCG. 'Dojne krowy' to produkty, które mają wysoką sprzedaż, ale ich wzrost jest niski, więc przynoszą stabilne przychody, ale już nie są zbyt przyszłościowe. Klasyfikowanie dań o wysokiej marży jako 'dojne krowy' nie ma sensu, bo one właśnie powinny być traktowane jako 'gwiazdy'. Z kolei 'znaki zapytania' to te produkty, które mają mały udział w rynku, ale ich wzrost jest na fali. Więc nazywanie popularnych dań 'znakami zapytania' to pomyłka – to wręcz odrzuca ich aktualną sprzedaż. A jeszcze 'psy' to produkty, które nie tylko mają niski udział, ale i mały wzrost, co oznacza, że nie przynoszą nic ekstra. Dlatego właściciele powinni unikać inwestycji w takie dania, bo to się mija z celem rozwoju menu. Kluczowe jest zrozumienie dynamiki rynkowej oraz potencjału wzrostu, a tu to zostało źle zrozumiane.
Pytanie 39

Z jakiego składnika mięsnego należy przygotować potrawkę cielęcą?

A. Górki
B. Schabu
C. Combera
D. Biodrówki
Przygotowanie potrawki cielęcej z schabu jest nieodpowiednie, ponieważ schab pochodzi z innej części tuszy, a jego struktura nie sprzyja długiemu duszeniu. Schab, szczególnie wieprzowy, charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu, co czyni go bardziej podatnym na wysuszenie w trakcie obróbki termicznej. W kontekście technik kulinarnych, duszenie wymaga mięsa, które ma odpowiednią ilość tkanki łącznej oraz tłuszczu, co pozwala na uzyskanie soczystej i aromatycznej potrawy. Biodrówki, choć są bardziej odpowiednie niż schab, również nie są idealnym rozwiązaniem do potrawki cielęcej, ponieważ ich struktura mięsa jest zbyt mocna i twarda, co obniża jakość końcowego produktu. Z kolei comber, jako element z dolnej części tuszy, ma swoje specyfikacje i zastosowania, ale nie jest preferowany przy przygotowywaniu potrawki cielęcej. Wybór niewłaściwego kawałka mięsa często skutkuje potrawą o nieodpowiedniej konsystencji i smaku, co jest jednym z najczęstszych błędów kulinarnych. Warto zatem zwrócić uwagę na pochodzenie mięsa przy planowaniu potraw, aby spełnić nie tylko walory smakowe, ale również oczekiwania dotyczące tekstury i soczystości potrawy.
Pytanie 40

Jakie rękawice powinien nosić kucharz, aby uniknąć wyślizgnięcia się żywej ryby z rąk podczas wstępnej obróbki?

A. Foliowe
B. Skórzane
C. Gumowe
D. Bawełniane
Wybór foliowych rękawic do obróbki ryb jest niewłaściwy, ponieważ materiał ten jest zbyt gładki, co prowadzi do ryzyka wyślizgnięcia się ryby z rąk. Foliowe rękawice, choć zapewniają pewną ochronę przed zanieczyszczeniami, nie oferują wystarczającej przyczepności, co jest kluczowe w przypadku obróbki śliskich elementów, jakimi są świeże ryby. Ponadto, są one często jednorazowe, co może prowadzić do zwiększonego odpadów, a ich niewłaściwe usuwanie może zagrażać środowisku. Skórzane rękawice także nie są adekwatnym rozwiązaniem, ponieważ skóra, mimo że oferuje dobrą ochronę, nie jest odporna na wilgoć i może oczywiście wchłaniać zapachy oraz zanieczyszczenia, co w kuchni profesjonalnej jest niepożądane. Gumowe rękawice mogą wydawać się odpowiednie, jednak ich gładka powierzchnia może sprawić, że ryba również będzie się z nich wyślizgiwać. Podsumowując, powszechnym błędem jest przekonanie, że jakiekolwiek rękawice jednorazowe czy materiałowe zapewnią odpowiednią kontrolę, co w rzeczywistości wymaga zastosowania specjalistycznych rękawic, takich jak bawełniane, które łączą w sobie funkcjonalność, komfort i bezpieczeństwo. Warto zawsze wybierać rękawice dostosowane do specyfikacji obróbki i materiału, co stanowi kluczowy element profesjonalnego podejścia do kulinariów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej