Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 1 kwietnia 2025 09:53
  • Data zakończenia: 1 kwietnia 2025 10:08

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pośrednictwem serwera drukarskiego w systemie operacyjnym Windows Server. Przysługuje im jedynie uprawnienie 'Zarządzanie dokumentami'. Co należy uczynić, aby rozwiązać przedstawiony problem?

A. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'
B. Dla grupy Pracownicy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'
C. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Drukuj'
D. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia 'Drukuj'
Odpowiedź, która sugeruje nadanie grupie Pracownicy uprawnienia 'Drukuj', jest prawidłowa, ponieważ użytkownicy tej grupy muszą mieć odpowiednie uprawnienia, aby móc wykonywać operacje związane z drukowaniem dokumentów. W systemie Windows Server uprawnienia do drukowania są kluczowe dla poprawnego funkcjonowania serwera wydruku. Użytkownicy, którzy posiadają jedynie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami', mogą jedynie zarządzać zadaniami drukowania (takimi jak zatrzymywanie lub usuwanie dokumentów z kolejki drukowania), ale nie mają możliwości fizycznego wydruku. Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy drukowanie, administrator musi dodać im uprawnienia 'Drukuj'. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach operacyjnych, które zalecają przydzielanie minimalnych, ale wystarczających uprawnień dla użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo i kontrolę nad zasobami. Na przykład, w organizacjach, gdzie dostęp do drukarek jest ograniczony, uprawnienia te powinny być nadawane na poziomie grupy, aby uprościć proces zarządzania i audytu. Zastosowanie tego rozwiązania powinno poprawić efektywność pracy w biurze oraz zminimalizować problemy związane z niewłaściwym dostępem do zasobów wydruku.

Pytanie 2

W tabeli przedstawiono dane katalogowe procesora AMD Athlon 1333 Model 4 Thunderbird. Jaka jest częstotliwość przesyłania danych między rejestrami?

General information
TypeCPU / Microprocessor
Market segmentDesktop
FamilyAMD Athlon
CPU part numberA1333AMS3C
Stepping codesAYHJA AYHJAR
Frequency (MHz)1333
Bus speed (MHz)266
Clock multiplier10
GniazdoSocket A (Socket 462)
Notes on AMD A1333AMS3C
○ Actual bus frequency is 133 MHz. Because the processor uses Double Data Rate bus the effective bus speed is 266 MHz.

A. 266 MHz
B. 133 MHz
C. 2666 MHz
D. 1333 MHz
Wybór odpowiedzi 133 MHz lub 266 MHz jako częstotliwości realizacji przesłań międzyrejestrowych wynika z nieporozumienia dotyczącego terminologii i działania procesora. Częstotliwość 133 MHz odnosi się do rzeczywistej częstotliwości magistrali FSB jednak ze względu na technologię DDR efektywna częstotliwość magistrali wynosi 266 MHz. Wewnętrzna częstotliwość zegara procesora wynosi 1333 MHz i to ona determinuje szybkość z jaką procesor wykonuje instrukcje co jest kluczowym wskaźnikiem wydajności procesora. Błędne zrozumienie pojęć takich jak FSB i efektywna częstotliwość DDR może prowadzić do wyboru niewłaściwych wartości. Ważne jest aby rozróżniać między różnymi częstotliwościami: rzeczywistą magistrali efektywną magistrali oraz wewnętrzną częstotliwością procesora. Uświadomienie sobie różnic między tymi technologiami jest istotne dla zrozumienia jak różne komponenty komputera współpracują ze sobą aby osiągnąć optymalną wydajność. Wybór odpowiedzi 2666 MHz może wynikać z błędnego założenia że procesory w tej serii mogą osiągać tak wysokie częstotliwości co nie było możliwe w tamtym czasie. Rozważanie tych kwestii jest kluczowe dla prawidłowego interpretowania specyfikacji technicznych procesorów i innych komponentów komputerowych co z kolei ma wpływ na efektywne planowanie zasobów technologicznych w profesjonalnych i domowych zastosowaniach.

Pytanie 3

Jak będzie wyglądać liczba 29A16 w systemie binarnym?

A. 1010011010
B. 1000011010
C. 1001011010
D. 1010010110
Podczas analizy błędnych odpowiedzi, należy zwrócić uwagę na kilka typowych pułapek, które mogą prowadzić do niepoprawnych wyników. Wiele osób popełnia błąd w interpretacji cyfr szesnastkowych, nie zdając sobie sprawy z ich wartości dziesiętnych. Na przykład, nie uwzględniając wartości cyfry A w systemie szesnastkowym, co skutkuje błędnym przeliczeniem. Zamiast traktować A jako 10, niektórzy mogą mylnie użyć wartości 11 lub innej, co prowadzi do błędnych wyników. Dodatkowo, konwersja z systemu szesnastkowego do binarnego wymaga znajomości odpowiednich reprezentacji binarnych dla każdej cyfry. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, mogły one wyniknąć z pomyłek w tej konwersji, na przykład poprzez złą kombinację binarną dla cyfr 2, 9 i A. Ważne jest również, aby przy konwersji nie zapominać o zerach wiodących, które są istotne w kontekście liczby binarnej. Błąd w dodawaniu lub pomijaniu zer może prowadzić do znacznej różnicy w końcowym wyniku. Takie pomyłki są częste wśród osób uczących się, dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły i upewnić się, że każda cyfra jest poprawnie przetłumaczona na jej równowartość binarną. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe w programowaniu oraz w pracy z systemami informatycznymi, gdzie precyzyjna reprezentacja danych jest niezbędna.

Pytanie 4

Uruchomienie systemu Windows jest niemożliwe z powodu awarii oprogramowania. W celu przeprowadzenia jak najmniej inwazyjnej diagnostyki i usunięcia tej usterki, zaleca się

A. przeprowadzenie wymiany komponentów
B. wykonanie reinstalacji systemu Windows
C. przeprowadzenie diagnostyki komponentów
D. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym
Uruchomienie komputera w trybie awaryjnym jest jedną z najskuteczniejszych metod diagnozowania problemów z systemem operacyjnym Windows, zwłaszcza w sytuacjach, gdy system nie uruchamia się poprawnie z powodu usterki programowej. Tryb awaryjny włącza system Windows w minimalnej konfiguracji, co oznacza, że załadowane są jedynie podstawowe sterowniki i usługi. Dzięki temu można zidentyfikować, czy problem wynika z konfliktów z oprogramowaniem lub niewłaściwych ustawień. Przykładowo, jeśli nowo zainstalowane oprogramowanie lub aktualizacja systemu spowodowały awarię, uruchomienie w trybie awaryjnym umożliwi odinstalowanie takich komponentów bez ryzyka uszkodzenia systemu. Dodatkowo, w tym trybie można wykonać skanowanie systemu w poszukiwaniu wirusów lub złośliwego oprogramowania, które mogłyby być przyczyną problemów. Warto również pamiętać, że standardy diagnostyki informatycznej sugerują stosowanie trybu awaryjnego jako pierwszego kroku w przypadku awarii, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale każdego technika komputerowego.

Pytanie 5

W systemie adresacji IPv6 adres ff00::/8 definiuje

A. adres wskazujący na lokalny host
B. zestaw adresów sieci testowej 6bone
C. adres nieokreślony
D. zestaw adresów służących do komunikacji multicast
Adres nieokreślony (0::/128) w IPv6 oznacza, że urządzenie nie ma przypisanego adresu i jest używane głównie w kontekście konfiguracji i testowania, a nie do komunikacji. Pula adresów testowej sieci 6bone była używana w przeszłości do testowania protokołów IPv6 w sieciach eksperymentalnych, ale nie jest już aktualnie wykorzystywana w praktyce. Adres wskazujący na lokalnego hosta również nie ma zastosowania w kontekście ff00::/8, ponieważ adres lokalny to 127::1, a nie adres multicast. W przypadku błędnego zrozumienia, że ff00::/8 to adres dla lokalnego hosta, błędnie interpretuje się funkcję adresów multicast jako adresów unicast. Podczas projektowania i zarządzania sieciami, zrozumienie różnicy między tymi rodzajami adresów jest kluczowe, ponieważ każdy z nich ma inną rolę i zastosowanie. Typowe błędy myślowe wynikają z mylenia adresów unicast, multicast i broadcast, co prowadzi do nieefektywnego projektowania sieci oraz problemów z jej wydajnością. W rzeczywistości, adresy multicast są niezbędne do efektywnej komunikacji w sieciach, a ich zrozumienie pozwala na tworzenie bardziej złożonych architektur sieciowych zgodnych z aktualnymi standardami.

Pytanie 6

Na dysku obok systemu Windows zainstalowano system Linux Ubuntu. W celu ustawienia kolejności uruchamiania systemów operacyjnych, konieczna jest modyfikacja zawartości

A. /etc/inittab
B. bcdedit
C. boot.ini
D. /etc/grub.d
Odpowiedzi związane z /etc/inittab, boot.ini i bcdedit są nietrafione. To są rzeczy, które dotyczą zupełnie innych systemów i nie pasują do Linuxa. Plik /etc/inittab był kiedyś używany w starszych wersjach Linuxa, ale teraz nie służy do zarządzania bootowaniem systemów, gdy mamy GRUB. Boot.ini to plik Windowsowy, który nie ma nic wspólnego z Linuxem. A bcdedit to narzędzie do konfiguracji Windows, więc też do Linuxa się nie nadaje. To dość powszechny błąd, że ludzie mieszają te różne systemy i ich metody bootowania. Każdy system ma swoje własne zasady, więc ważne jest, aby nie mieszać tych rzeczy, bo to może prowadzić do problemów z uruchomieniem. Także zawsze lepiej trzymać się odpowiednich narzędzi i plików konfiguracyjnych dla danego systemu.

Pytanie 7

Jakie polecenie w terminalu systemu operacyjnego Microsoft Windows umożliwi wyświetlenie szczegółów wszystkich zasobów udostępnionych na komputerze lokalnym?

A. net share
B. net session
C. net file
D. net print
Jeśli wybierzesz inne polecenia, możesz z łatwością pomylić się co do ich funkcji w zarządzaniu zasobami w Windowsie. Na przykład 'net file' działa z otwartymi plikami w udostępnionych zasobach, a nie pokazuje, jakie foldery są udostępnione. Skupia się na plikach aktualnie w użyciu, co jest trochę inne niż lista wszystkich zasobów. Podobnie 'net print' zarządza kolejkami wydruku i nie pokaże ci nic o udostępnionych folderach czy dyskach. Możesz myśleć, że to polecenie pokaże ci udostępnione drukarki, ale to jest tylko częściowo prawda. 'Net session' też nie jest tym, czego szukasz, bo dostarcza info o bieżących sesjach połączeń, co może być dezorientujące. Warto znać te różnice, bo mogą być kluczowe dla ogólnego zarządzania w systemie Windows. Ludzie czasem mylą te polecenia, bo nie wiedzą, jak one działają, co może prowadzić do problemów z dostępem.

Pytanie 8

Cookie to plik

A. graficzny, przechowujący zdjęcie witryny sieci Web
B. tekstowy, z którego korzystają wszystkie strony internetowe
C. tekstowy, zapisujący dane dla konkretnej witryny sieci Web
D. graficzny, używany przez wszystkie strony internetowe
Cookie, znany również jako plik cookie, to tekstowy plik stworzony przez witrynę internetową, który przechowuje różne informacje związane z interakcjami użytkownika. Jest to kluczowy element w mechanizmie działania aplikacji webowych, pozwalający na personalizację doświadczeń użytkowników. Pliki cookie umożliwiają zapisywanie preferencji, takich jak język, lokalizacja, czy dane logowania, co umożliwia użytkownikom komfortowe korzystanie z witryn. Na przykład, gdy użytkownik loguje się na stronie e-commerce, jego dane logowania mogą być przechowywane w pliku cookie, co pozwala na automatyczne logowanie przy kolejnych wizytach. W kontekście bezpieczeństwa i prywatności, istotne jest, aby pliki cookie były odpowiednio zarządzane zgodnie z regulacjami, takimi jak RODO, które wymagają zgody użytkownika na ich przechowywanie i użycie. Dobre praktyki w zarządzaniu plikami cookie obejmują również stosowanie opcji 'same-site' oraz 'secure', które poprawiają bezpieczeństwo danych użytkowników.

Pytanie 9

Jakie urządzenie wykorzystuje się do łączenia lokalnej sieci bezprzewodowej z siecią kablową?

A. switch
B. modem
C. hub
D. punkt dostępu
Modem, przełącznik oraz koncentrator to urządzenia, które pełnią różne funkcje w infrastrukturze sieciowej, ale nie są odpowiednie do łączenia sieci bezprzewodowej z przewodową. Modem jest urządzeniem, które umożliwia komunikację z internetem, przekształcając sygnały z sieci dostawcy na format zrozumiały dla lokalnych urządzeń. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie dostępu do sieci WAN (Wide Area Network), a nie komunikacja między lokalnymi sieciami. Przełącznik działa na warstwie drugiej modelu OSI i służy do łączenia różnych urządzeń w ramach lokalnej sieci, przekazując pakiety danych między nimi na podstawie adresów MAC. Nie ma on zdolności do integracji sieci bezprzewodowej z przewodową. Koncentrator, będący urządzeniem starszej generacji, działa na podobnej zasadzie do przełącznika, ale nie jest w stanie efektywnie zarządzać ruchem danych, co prowadzi do konfliktów i kolizji. Często myli się te urządzenia z punktem dostępu, co wynika z braku zrozumienia ich funkcji i zastosowania. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych komponentów ma swoje specyficzne zastosowanie w architekturze sieciowej oraz że ich rola i funkcjonalności są różne, co jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 10

Granice domeny kolizyjnej nie są określane przez porty takich urządzeń jak

A. koncentrator (ang. hub)
B. przełącznik (ang. switch)
C. router
D. most (ang. bridge)
Koncentrator (ang. hub) jest urządzeniem sieciowym, które działa na warstwie fizycznej modelu OSI. Jego podstawowym zadaniem jest rozsyłanie sygnałów do wszystkich podłączonych urządzeń w sieci. W przeciwieństwie do routerów, przełączników i mostów, koncentratory nie analizują ani nie kierują ruchu na podstawie adresów MAC czy IP. Oznacza to, że nie mają zdolności do wydzielania domen kolizyjnych, ponieważ każde urządzenie podłączone do koncentratora współdzieli tę samą domenę kolizyjną. W praktyce oznacza to, że jeśli jedno urządzenie wysyła dane, inne muszą czekać na swoją kolej, co może prowadzić do problemów z wydajnością w większych sieciach. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują działanie sieci Ethernet, w której koncentratory mogą być używane, jednak w nowoczesnych architekturach sieciowych coraz częściej zastępują je bardziej efektywne urządzenia, takie jak przełączniki, które segregują ruch i minimalizują kolizje. Dlatego zrozumienie roli koncentratora jest kluczowe dla projektowania i zarządzania współczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 11

W jakim gnieździe należy umieścić procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

Ilustracja do pytania
A. rys. D
B. rys. B
C. rys. A
D. rys. C
Wybór nieodpowiedniego gniazda dla procesora Intel Core i3-4350 może skutkować nieprawidłowym funkcjonowaniem komputera lub nawet fizycznym uszkodzeniem procesora bądź płyty głównej. Procesory te wymagają gniazda LGA 1150 co oznacza że jakiekolwiek inne gniazda takie jak LGA 1151 lub LGA 1155 nie będą kompatybilne z tym modelem. Gniazdo LGA 1150 charakteryzuje się specyficznym układem styków i mechanizmem mocującym który nie pasuje do innych rodzajów gniazd. Próba montażu w nieodpowiednim gnieździe może prowadzić do niebezpiecznych zwarć i trudności ze stabilnością systemu. Pomyłki te często wynikają z braku znajomości specyfikacji technicznych oraz z mylenia podobnie wyglądających gniazd co podkreśla znaczenie dokładnego sprawdzania dokumentacji technicznej. Świadomość poprawnego standardu gniazda jest kluczowa nie tylko dla zapobiegania uszkodzeniom ale także dla maksymalizacji wydajności systemu i wykorzystania pełnego potencjału procesora co jest szczególnie istotne w profesjonalnych zastosowaniach gdzie wymagana jest wysoka niezawodność i wydajność.

Pytanie 12

ACPI to interfejs, który pozwala na

A. zarządzanie konfiguracją oraz energią dostarczaną do różnych urządzeń komputera
B. przeprowadzenie testu weryfikującego działanie podstawowych komponentów komputera, takich jak procesor
C. konwersję sygnału analogowego na cyfrowy
D. przesył danych między dyskiem twardym a napędem optycznym
Odpowiedź dotycząca zarządzania konfiguracją i energią dostarczaną do poszczególnych urządzeń komputera jest prawidłowa, ponieważ ACPI (Advanced Configuration and Power Interface) to standard opracowany w celu zarządzania energią w komputerach osobistych oraz urządzeniach mobilnych. ACPI umożliwia systemowi operacyjnemu kontrolowanie stanu zasilania różnych komponentów, takich jak procesory, pamięci, karty graficzne oraz urządzenia peryferyjne. Dzięki ACPI system operacyjny może dynamicznie dostosowywać zużycie energii w czasie rzeczywistym, co wpływa na zwiększenie efektywności energetycznej oraz wydłużenie czasu pracy na baterii w urządzeniach mobilnych. Przykładem zastosowania ACPI jest możliwość przechodzenia komputera w różne stany zasilania, takie jak S0 (pełne działanie), S3 (uśpienie) czy S4 (hibernacja). Takie mechanizmy są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania energią w nowoczesnych systemach komputerowych, co wspiera zarówno oszczędność energii, jak i dbałość o środowisko.

Pytanie 13

Co robi polecenie Gpresult?

A. modyfikuje konfigurację zasad grupy
B. pokazuje szczegóły dotyczące kontrolera
C. prezentuje wynikowy zbiór zasad dla użytkownika lub komputera
D. resetuje domyślne zasady grup dla kontrolera
Wybór odpowiedzi dotyczącej aktualizacji ustawień zasad grupy, informacji o kontrolerze lub przywracania domyślnych zasad grup dla kontrolera jest niepoprawny, ponieważ każde z tych podejść nie odzwierciedla rzeczywistego działania polecenia Gpresult. Zasadniczo, aktualizacja zasad grupy odbywa się przez polecenie gpupdate, które wymusza synchronizację ustawień z kontrolerem domeny. Natomiast Gpresult nie zmienia żadnych ustawień; jego funkcja polega na prezentowaniu wyników, które już zostały zaaplikowane. Informacje o kontrolerze są dostępne przez inne komendy, takie jak nltest lub dsquery, które dostarczają szczegółowych danych dotyczących stanu i konfiguracji kontrolera domeny, ale nie są to funkcje Gpresult. Z kolei przywracanie domyślnych zasad grup dla kontrolera to proces, który wymaga zastosowania narzędzi administracyjnych do modyfikacji ustawień w Active Directory, a nie działania Gpresult. Typowym błędem myślowym przy wyborze takich odpowiedzi jest pomylenie narzędzi do zarządzania politykami z tymi, które tylko raportują ich stan. Kluczowe jest zrozumienie, że Gpresult to narzędzie diagnostyczne, a nie konfiguracyjne, co czyni jego rolę w zarządzaniu politykami grupowymi fundamentalnie inną.

Pytanie 14

W projekcie sieci komputerowej przewiduje się użycie fizycznych adresów kart sieciowych. Która warstwa modelu ISO/OSI odnosi się do tych adresów w komunikacji?

A. Prezentacji
B. Łącza danych
C. Transportowa
D. Sesji
Odpowiedź 'Łącza danych' jest poprawna, ponieważ warstwa łącza danych w modelu OSI odpowiada za bezpośrednią komunikację między urządzeniami w sieci lokalnej oraz za adresację sprzętową. W tej warstwie wykorzystywane są adresy MAC (Media Access Control), które są unikalnymi identyfikatorami przypisanymi do kart sieciowych. Warstwa ta zapewnia prawidłowe przesyłanie danych przez medium transmisyjne, zarządza dostępem do medium oraz wykrywa i koryguje błędy. Przykładem zastosowania tej warstwy jest Ethernet, który jest najpowszechniej stosowanym standardem w sieciach lokalnych. Ethernet wykorzystuje adresy MAC do kierowania ramkami danych do odpowiednich urządzeń, co pozwala na efektywne zarządzanie komunikacją w sieci. Dodatkowo, w kontekście standardów, protokoły takie jak IEEE 802.3 definiują zasady działania warstwy łącza danych. Zrozumienie tej warstwy jest kluczowe dla projektowania i implementacji sieci, co ma bezpośredni wpływ na wydajność i bezpieczeństwo komunikacji.

Pytanie 15

Przyczyną niekontrolowanego wypełnienia przestrzeni na dysku może być

A. niewłaściwie skonfigurowana pamięć wirtualna
B. zbyt małe jednostki alokacji plików
C. częste defragmentowanie
D. wirus komputerowy
Częsta defragmentacja nie jest przyczyną niekontrolowanego zapełnienia dysku, lecz praktyką, która ma na celu poprawę wydajności systemu operacyjnego. Defragmentacja polega na reorganizacji danych na dysku twardym, aby pliki były uporządkowane i łatwiejsze do odczytu przez system. Właściwie przeprowadzona defragmentacja może poprawić czas dostępu do plików, ale nie wpływa na ilość wolnego miejsca na dysku. Zbyt małe jednostki alokacji plików mogą powodować nieefektywne wykorzystanie przestrzeni dyskowej, jednak same w sobie nie prowadzą do zapełnienia dysku; mogą jedynie skutkować fragmentacją danych. Wreszcie, źle skonfigurowana pamięć wirtualna może skutkować różnymi problemami z wydajnością systemu, ale nie prowadzi bezpośrednio do zajmowania miejsca na dysku w sposób niekontrolowany. Typowym błędem myślowym jest łączenie różnych problemów związanych z zarządzaniem danymi, co może prowadzić do błędnych interpretacji przyczyn zapełnienia dysku. Aby skutecznie zarządzać przestrzenią dyskową, użytkownicy powinni zwracać uwagę na przyczyny, które rzeczywiście mają wpływ na ilość dostępnego miejsca, takie jak wirusy, nieużywane pliki czy pełne foldery. Wiedza o tym, jak różne aspekty systemu operacyjnego wpływają na zarządzanie danymi, jest kluczowa dla utrzymania stabilności i wydajności komputera.

Pytanie 16

Medium transmisyjne oznaczone symbolem S/FTP wskazuje na skrętkę

A. z ekranem z folii dla każdej pary przewodów oraz z ekranem z siatki dla czterech par.
B. tylko z ekranem z folii dla czterech par przewodów.
C. z ekranem dla każdej pary oraz z ekranem z folii dla czterech par przewodów.
D. bez ekranu.
Odpowiedź wskazująca na medium transmisyjne o symbolu S/FTP jako skrętkę z ekranem z folii na każdej parze przewodów oraz ekranem z siatki na czterech parach jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla strukturę tego typu kabla. S/FTP oznacza, że każda para przewodów w kablu jest ekranowana osobno folią, co redukuje zakłócenia elektromagnetyczne, a dodatkowo cały kabel jest osłonięty ekranem z siatki, co zapewnia wysoką odporność na zewnętrzne źródła zakłóceń. Tego rodzaju konstrukcja jest szczególnie cenna w zastosowaniach wymagających dużej wydajności i niezawodności, takich jak sieci o wysokiej przepustowości (np. 10 GbE) i w środowiskach przemysłowych. Zgodnie z normą ISO/IEC 11801, kable S/FTP są rekomendowane do zastosowań w biurach i centrach danych, gdzie zakłócenia mogą znacząco wpływać na jakość sygnału. W praktyce, stosowanie ekranów poprawia jakość transmisji danych, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilnych połączeń sieciowych.

Pytanie 17

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. wymiany
B. rozszerzona
C. systemowa
D. folderowa
Odpowiedź 'systemową' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. Jest to kluczowy element struktury dysku twardego, ponieważ zawiera wszystkie niezbędne pliki, które umożliwiają uruchomienie i działanie systemu. W praktyce, partycja systemowa jest zazwyczaj oznaczona literą (np. C: w systemie Windows) i jest to miejsce, gdzie przechowywane są także pliki programów oraz dane użytkownika. Dobra praktyka wskazuje, że partycja systemowa powinna mieć odpowiednią przestrzeń, aby pomieścić zarówno system operacyjny, jak i aplikacje oraz aktualizacje. Ponadto, w kontekście zarządzania systemami informatycznymi, ważne jest, aby regularnie tworzyć kopie zapasowe danych znajdujących się na partycji systemowej. W przypadku awarii systemu, możliwość szybkiego przywrócenia stanu sprzed problemu może być kluczowa dla minimalizacji przestojów i strat danych. Warto również zaznaczyć, że w nowoczesnych systemach operacyjnych, takich jak Windows 10 czy Linux, partycje systemowe są konfigurowane z uwzględnieniem zasad efektywności i bezpieczeństwa, co może obejmować między innymi ich szyfrowanie czy tworzenie dodatkowych partycji pomocniczych do odzyskiwania danych.

Pytanie 18

Drukarka została zainstalowana w systemie z rodziny Windows. Aby skonfigurować m.in. domyślną orientację druku, ilość stron na arkusz oraz kolory, w trakcie jej ustawiania należy skorzystać z opcji

A. uprawnień do drukowania
B. ochrony drukarki
C. preferencji drukowania
D. udostępniania urządzenia
Preferencje drukowania to kluczowy element konfiguracji drukarki w systemie Windows, który umożliwia użytkownikom dostosowanie zaawansowanych ustawień wydruku. Wybierając tę opcję, można ustawić domyślną orientację wydruku (pionową lub poziomą), co jest istotne w kontekście przygotowywania dokumentów do prezentacji czy archiwizacji. Ponadto, preferencje drukowania pozwalają na określenie liczby stron na arkusz, co jest przydatne w przypadku tworzenia broszur lub raportów. Użytkownicy mogą również dostosować kolory oraz jakość wydruku, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów zgodnych z wymaganiami projektu. Stosowanie preferencji drukowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania dokumentami, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz oszczędność tuszu i papieru. Odpowiednie skonfigurowanie tych ustawień przyczynia się do zwiększenia wydajności pracy oraz obniżenia kosztów eksploatacji sprzętu drukującego. Warto również zaznaczyć, że w zależności od modelu drukarki, dostępne opcje mogą się różnić, co daje możliwość personalizacji zależnie od potrzeb użytkownika.

Pytanie 19

Funkcja Intel Turbo Boost w mikroprocesorze umożliwia

A. wykonywanie skomplikowanych obliczeń przez dwa niezależne rdzenie, z których każdy może realizować do czterech pełnych instrukcji równocześnie
B. automatyczne dostosowywanie częstotliwości działania mikroprocesora w zależności od obciążenia
C. przeprowadzanie większej liczby instrukcji w jednym cyklu zegara
D. aktywizację oraz dezaktywizację komponentów mikroprocesora w celu oszczędzania energii
Funkcje mikroprocesorów są złożonymi mechanizmami, które wymagają precyzyjnego zrozumienia ich działania. Odpowiedzi, które sugerują, że Turbo Boost wiąże się z włączaniem i wyłączaniem elementów mikroprocesora w celu oszczędzania energii, są mylne. Choć oszczędzanie energii jest ważnym aspektem nowoczesnych mikroprocesorów, Turbo Boost nie polega na prostym włączaniu lub wyłączaniu rdzeni. Zamiast tego, technologia ta wpływa na regulację częstotliwości pracy istniejących rdzeni, co pozwala na elastyczne dopasowanie do obciążenia. Kiedy procesor nie potrzebuje pełnej mocy, nie oznacza to, że można go po prostu wyłączyć; zamiast tego, jego częstotliwość jest obniżana, co prowadzi do zmniejszenia zużycia energii. Inna odpowiedź wskazująca na wykonywanie rozległych obliczeń przez dwa niezależne rdzenie jest również błędna. Turbo Boost nie zwiększa liczby rdzeni, lecz optymalizuje wydajność już istniejących rdzeni poprzez zwiększenie ich częstotliwości. Ponadto, stwierdzenie, że pozwala na wykonywanie większej liczby instrukcji w jednym cyklu zegara, jest nieprecyzyjne. W rzeczywistości, Turbo Boost nie zmienia architektury procesora ani nie pozwala na równoległe przetwarzanie w sposób, który zwiększa liczbę wykonywanych instrukcji na cykl. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania technologii mikroprocesorowej oraz prawidłowego podejścia do optymalizacji wydajności systemów komputerowych.

Pytanie 20

Jaką topologię fizyczną charakteryzuje zapewnienie nadmiarowych połączeń między urządzeniami sieciowymi?

A. Gwiazdkową
B. Magistralną
C. Pierścieniową
D. Siatkową
Każda z pozostałych topologii fizycznych, takich jak pierścień, magistrala i gwiazda, charakteryzuje się odmiennymi właściwościami, które nie zapewniają nadmiarowości połączeń. W przypadku topologii pierścienia, urządzenia są połączone w zamknięty krąg, co oznacza, że każde urządzenie jest połączone tylko z dwoma sąsiadami. Jeśli jedno połączenie zawiedzie, może to spowodować przerwanie komunikacji w całej sieci, co czyni tę topologię mniej niezawodną w porównaniu do siatki. Z kolei w topologii magistrali, wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium transmisyjnego. W przypadku awarii tego medium, cała sieć ulega zakłóceniu, co znacznie ogranicza jej użyteczność w krytycznych zastosowaniach. Natomiast topologia gwiazdy, chociaż zapewnia centralne zarządzanie i łatwość w dodawaniu nowych urządzeń, polega na jednym węźle centralnym, którego awaria skutkuje brakiem komunikacji dla wszystkich podłączonych urządzeń. W praktyce, wybierając topologię sieciową, ważne jest zrozumienie, jakie ryzyka niesie każda z opcji, a także jakie są ich ograniczenia. Często błędne wnioski wynikają z niewłaściwego postrzegania nadmiarowości; nie wystarczy mieć wielu urządzeń, jeśli nie są one odpowiednio połączone. Dlatego w kontekście projektowania sieci, zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla stworzenia stabilnej i niezawodnej infrastruktury.

Pytanie 21

Wskaż błędne twierdzenie dotyczące Active Directory?

A. Active Directory to usługa służąca do monitorowania użycia limitów dyskowych aktywnych katalogów
B. Domeny zorganizowane hierarchicznie mogą tworzyć strukturę drzewa
C. W Active Directory dane są uporządkowane w sposób hierarchiczny
D. Active Directory to usługa katalogowa w systemach operacyjnych sieciowych firmy Microsoft
Odpowiedź wskazująca, że Active Directory to usługa służąca do monitorowania użycia limitów dyskowych aktywnych katalogów, jest nieprawidłowa, ponieważ główną funkcją Active Directory (AD) jest zarządzanie tożsamością i dostępem w sieciach komputerowych. AD organizuje obiekty, takie jak użytkownicy, komputery i zasoby, w strukturę hierarchiczną, co ułatwia zarządzanie i kontrolowanie dostępu do zasobów w sieci. Przykładem wykorzystania AD w praktyce jest centralizacja zarządzania użytkownikami i grupami w organizacji, co pozwala na wydajne przydzielanie uprawnień oraz monitorowanie aktywności. Dobrą praktyką jest również implementacja polityk zabezpieczeń, które mogą być stosowane w Active Directory, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa całej infrastruktury IT. W kontekście AD, informacje są grupowane i zarządzane w sposób hierarchiczny, co pozwala na efektywne zarządzanie dużymi zbiorami danych oraz optymalizację procesów administracyjnych.

Pytanie 22

Użytkownicy w sieciach bezprzewodowych mogą być uwierzytelniani zdalnie przy pomocy usługi

A. NNTP
B. IMAP
C. RADIUS
D. HTTPS
No to widzę, że wybrałeś odpowiedzi jak IMAP, HTTPS i NNTP, ale muszę przyznać, że są one nieco mylące w kontekście zdalnego uwierzytelniania w sieciach bezprzewodowych. IMAP to protokół do zarządzania e-mailami, więc nie ma tu mowy o uwierzytelnianiu w sieci. Użycie go w tym przypadku to trochę nietrafione posunięcie, bo nie ma żadnych mechanizmów, które by pomogły w autoryzacji dostępu do sieci. HTTPS z kolei to protokół, który dba o bezpieczne przesyłanie danych w internecie, ale znów nie jest to coś, co służy do uwierzytelniania w sieci lokalnej. Może się wydawać, że jest to jakiś sposób na ochronę, ale w tym kontekście po prostu nie pasuje. NNTP natomiast to protokół do wymiany wiadomości w grupach dyskusyjnych, i to też nie ma nic wspólnego z procesem uwierzytelniania w sieciach. Tutaj błędnie myślisz, myląc funkcje tych protokołów, które tak naprawdę mają różne zadania. Zrozumienie, jak te protokoły działają i do czego służą, jest kluczowe, szczególnie w kontekście bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 23

Klient dostarczył wadliwy sprzęt komputerowy do serwisu. W trakcie procedury przyjmowania sprzętu, ale przed rozpoczęciem jego naprawy, serwisant powinien

A. wykonać ogólny przegląd sprzętu oraz przeprowadzić rozmowę z klientem
B. przeprowadzić testy powykonawcze sprzętu
C. sporządzić rachunek z naprawy w dwóch kopiach
D. przygotować rewers serwisowy i opieczętowany przedłożyć do podpisu
Wykonanie przeglądu ogólnego sprzętu oraz przeprowadzenie wywiadu z klientem to kluczowe kroki w procesie serwisowym. Przegląd ogólny pozwala na wstępne zidentyfikowanie widocznych uszkodzeń czy nieprawidłowości, które mogą wpływać na funkcjonowanie urządzenia. Dodatkowo, przeprowadzenie wywiadu z klientem umożliwia uzyskanie informacji o objawach usterki, okolicznościach jej wystąpienia oraz ewentualnych wcześniejszych naprawach. Te informacje są niezwykle cenne, ponieważ mogą naprowadzić serwisanta na konkretne problemy, które mogą być trudne do zdiagnozowania w trakcie samego przeglądu. Przykładowo, klient może zauważyć, że sprzęt wydaje nietypowe dźwięki w określonych warunkach, co może sugerować problem z wentylacją lub zasilaczem. W branży serwisowej kierowanie się najlepszymi praktykami, takimi jak podejście oparte na badaniach oraz komunikacja z klientem, zwiększa efektywność napraw i zadowolenie klientów. Standardy ISO 9001 sugerują, że proces przyjmowania reklamacji powinien być systematyczny i oparty na szczegółowej dokumentacji, co obejmuje m.in. sporządzenie notatek z wywiadu i przeglądu.

Pytanie 24

Zidentyfikuj interfejsy znajdujące się na panelu tylnym płyty głównej:

Ilustracja do pytania
A. 2xUSB 3.0; 4xUSB 2.0, 1.1; 1xD-SUB
B. 2xPS2; 1xRJ45; 6xUSB 2.0, 1.1
C. 2xUSB 3.0; 2xUSB 2.0, 1.1; 2xDP, 1xDVI
D. 2xHDMI, 1xD-SUB, 1xRJ11, 6xUSB 2.0
Niepoprawne odpowiedzi zawierają błędne zestawienia interfejsów które mogą wprowadzać w błąd co do rzeczywistych możliwości płyty głównej. Na przykład wymienienie portu RJ11 zamiast RJ45 może sugerować że płyta jest przystosowana do obsługi starszych technologii telefonicznych co nie jest powszechną praktyką w przypadku współczesnych komputerów osobistych. RJ45 jest standardowym portem dla sieci Ethernet a jego brak oznaczałby ograniczenia w podłączaniu do sieci LAN. Ponadto podanie zbyt dużej liczby portów HDMI w porównaniu do rzeczywistych złączy na płycie może sugerować błędną konfigurację płyty skupioną raczej na multimedialnym zastosowaniu zamiast na wszechstronności użytkowej. Niedokładna liczba portów USB zarówno w wersji 2.0 jak i 3.0 może prowadzić do nieporozumień co do prędkości przesyłania danych jakie płyta może obsłużyć. Różnice te są kluczowe ponieważ mają bezpośredni wpływ na kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami peryferyjnymi oraz na ogólną wydajność systemu. Ważne jest aby rozumieć jakie interfejsy są obecnie standardem i dlaczego ten konkretny zestaw portów został wybrany dla danej płyty głównej uwzględniając ich funkcjonalność i kompatybilność z nowoczesnymi urządzeniami komputerowymi. Pozwala to na właściwe planowanie konfiguracji systemu i unikanie niepotrzebnych ograniczeń i kompatybilności w przyszłości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru komponentów komputerowych oraz zapewnienia ich długotrwałej i efektywnej eksploatacji.

Pytanie 25

Ikona z wykrzyknikiem, którą widać na ilustracji, pojawiająca się przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń, wskazuje, że to urządzenie

Ilustracja do pytania
A. sterowniki zainstalowane na nim są w nowszej wersji
B. zostało dezaktywowane
C. funkcjonuje poprawnie
D. nie funkcjonuje prawidłowo
Ikona z wykrzyknikiem przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń wskazuje na problem z poprawnym działaniem tego urządzenia. Może to być spowodowane kilkoma czynnikami takimi jak brak odpowiednich sterowników uszkodzenie sprzętu lub konflikt zasobów z innym urządzeniem. Menedżer urządzeń jest narzędziem systemowym w systemach Windows które pozwala na monitorowanie i zarządzanie sprzętem komputerowym. Wykrzyknik stanowi ostrzeżenie dla użytkownika że należy podjąć działania w celu rozwiązania problemu. W praktyce rozwiązanie problemu może obejmować aktualizację lub ponowną instalację sterowników. Warto korzystać z oficjalnych stron producentów do pobierania najnowszych wersji sterowników co jest zgodne z dobrą praktyką branżową. W sytuacji gdy aktualizacja sterowników nie pomaga warto sprawdzić fizyczne połączenia sprzętowe i upewnić się że urządzenie jest poprawnie podłączone. Taka diagnostyka jest istotnym elementem pracy technika komputerowego i pozwala na utrzymanie stabilności systemu operacyjnego oraz sprawne funkcjonowanie urządzeń peryferyjnych.

Pytanie 26

Polecenie do zmiany adresu MAC karty sieciowej w systemie Linux to

A. ipconfig
B. ifconfig
C. winipcfg
D. iwconfig
Odpowiedź 'ifconfig' jest poprawna, ponieważ polecenie to służy do konfigurowania i wyświetlania informacji o interfejsach sieciowych w systemach Linux. Zmiana adresu MAC karty sieciowej można przeprowadzić za pomocą opcji 'hw ether', co pozwala na ustawienie nowego adresu MAC. Przykładowe polecenie do zmiany adresu MAC wygląda tak: 'ifconfig eth0 hw ether 00:11:22:33:44:55', gdzie 'eth0' to nazwa interfejsu, a '00:11:22:33:44:55' to nowy adres MAC. Istotne jest, aby przed zmianą adresu MAC wyłączyć interfejs za pomocą polecenia 'ifconfig eth0 down', a następnie po zmianie włączyć go ponownie poleceniem 'ifconfig eth0 up'. Dobre praktyki obejmują również upewnienie się, że nowy adres MAC nie jest już używany w sieci, aby uniknąć konfliktów. Zmiana adresu MAC jest przydatna w przypadku potrzeby zanonimizowania urządzenia w sieci lub testowania nowych konfiguracji sieciowych.

Pytanie 27

Jaki jest rezultat realizacji którego polecenia w systemie operacyjnym z rodziny Windows, przedstawiony na poniższym rysunku?

Ilustracja do pytania
A. net view
B. route print
C. arp -a
D. net session
Polecenie arp -a wyświetla tablicę ARP czyli mapowanie adresów IP na adresy MAC w lokalnej sieci. To narzędzie jest użyteczne do diagnozowania problemów z lokalną komunikacją sieciową jednak nie dostarcza informacji o trasach sieciowych czy interfejsach. Błędnym założeniem byłoby myślenie że wynik arp -a mógłby przedstawiać informacje widoczne na rysunku które są związane z tabelą routingu. Net view to polecenie które wyświetla listę zasobów sieciowych udostępnionych na danym komputerze lub w domenie. Jest to narzędzie do zarządzania udostępnianiem plików i drukarek nie ma jednak związku z trasami sieciowymi czy interfejsami co czyni je nieadekwatnym jako odpowiedź na to pytanie. Net session pozwala administratorom zarządzać sesjami użytkowników na serwerach co obejmuje zamykanie nieautoryzowanych sesji. To narzędzie związane jest z bezpieczeństwem i zarządzaniem użytkownikami w sieci ale nie odnosi się do tabeli routingu sieciowego. Każda z tych opcji pełni ważną rolę w zarządzaniu siecią jednak odpowiada na inne aspekty zarządzania i diagnostyki niż te przedstawione w poleceniu route print które dostarcza szczegółowych informacji o trasach routingu w systemach Windows i jest kluczowe dla administratorów sieci w kontekście zarządzania trasami i rozwiązywania problemów z łącznością.

Pytanie 28

Liczba 10011001100 w systemie heksadecymalnym przedstawia się jako

A. 998
B. EF4
C. 4CC
D. 2E4
Odpowiedź 4CC nie jest dobra, ponieważ żeby przekonwertować liczbę z systemu binarnego na heksadecymalny, trzeba ją podzielić na grupy po cztery bity. W przypadku liczby 10011001100, najpierw dodajemy zera na początku, żeby otrzymać pełne grupy, co daje nam 0010 0110 0110. Teraz każdą grupę przekładamy na system heksadecymalny: 0010 to 2, 0110 to 6, więc wynik to 2B6, a nie 4CC. Widzę, że tu mogło być jakieś nieporozumienie przy przeliczaniu. Warto wiedzieć, jak te konwersje działają, bo są naprawdę ważne w programowaniu, na przykład przy adresowaniu pamięci czy w grafice komputerowej, gdzie heksadecymalny jest na porządku dziennym. Zrozumienie tych rzeczy pomoże ci lepiej radzić sobie z danymi technicznymi oraz przy pisaniu efektywnego kodu, zwłaszcza w kontekście mikrokontrolerów.

Pytanie 29

Jaki jest adres rozgłoszeniowy w sieci, w której działa host z adresem IP 195.120.252.32 i maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.252.0
B. 195.120.252.255
C. 195.120.255.255
D. 195.120.252.63
Zrozumienie adresowania IP oraz koncepcji podsieci jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi. Podane w pytaniu odpowiedzi, takie jak 195.120.252.0, mogą wydawać się kuszące, jednakże są one zdefiniowane w kontekście innych ról w sieci. Adres 195.120.252.0 to adres sieciowy, a nie rozgłoszeniowy, co jest częstym źródłem nieporozumień. Adresy sieciowe służą do identyfikacji samej sieci i nie mogą być przypisane do urządzeń. Inna odpowiedź, 195.120.252.255, jest adresem rozgłoszeniowym, ale jest to adres dla całej klasy C, co czyni go niewłaściwym w kontekście podanej maski podsieci. Adres 195.120.255.255 jest natomiast adresem rozgłoszeniowym klasy B, który nie jest związany z rozpatrywaną siecią. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi, mogą wynikać z braku zrozumienia, jak maski podsieci dzielą adresy IP na mniejsze grupy. Właściwe zrozumienie funkcji adresów sieciowych, rozgłoszeniowych oraz hostów jest fundamentalne dla architektury współczesnych sieci i ich zarządzania. Niezrozumienie tych podstaw może prowadzić do błędów w konfiguracji sieci, co z kolei wpływa na jej wydajność i bezpieczeństwo.

Pytanie 30

Co oznacza dziedziczenie uprawnień?

A. przeniesieniu uprawnień z obiektu nadrzędnego na obiekt podrzędny
B. przekazanie uprawnień z obiektu podrzędnego do obiektu nadrzędnego
C. przyznawanie uprawnień użytkownikowi przez admina
D. przeprowadzanie transferu uprawnień pomiędzy użytkownikami
W analizie koncepcji dziedziczenia uprawnień pojawiają się różne błędne interpretacje, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. Nadawanie uprawnień użytkownikowi przez administratora nie jest formą dziedziczenia, ale bezpośrednim przypisaniem ról lub uprawnień, które nie mają związku z hierarchią obiektów. W praktyce, administratorzy zarządzają kontami użytkowników i przypisują im dostęp w oparciu o konkretne potrzeby, co nie implicite wiąże się z dziedziczeniem. Kolejnym nieporozumieniem jest pomysł przenoszenia uprawnień z obiektu podrzędnego na obiekt nadrzędny. W rzeczywistości, obiekty podrzędne mogą jedynie dziedziczyć uprawnienia, ale nie mogą ich przekazywać z powrotem na wyższy poziom. Przekazywanie uprawnień jednego użytkownika drugiemu również nie jest częścią procesu dziedziczenia; jest to bardziej proces transferu ról, który może być zrealizowany poprzez edytowanie ustawień konta użytkownika, a nie dziedziczenie w sensie hierarchicznym. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami wynikają z niepełnego zrozumienia, jak funkcjonują systemy uprawnień oraz jak struktura obiektów wpływa na zarządzanie dostępem. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że dziedziczenie jest procesem automatycznym, który opiera się na hierarchii, a nie na bezpośrednich interakcjach między użytkownikami.

Pytanie 31

Uszkodzenie mechaniczne dysku twardego w komputerze stacjonarnym może być spowodowane

A. nieprzeprowadzaniem operacji czyszczenia dysku
B. niewykonywaniem defragmentacji dysku
C. dopuszczeniem do przegrzania dysku
D. przechodzeniem w stan uśpienia systemu po zakończeniu pracy zamiast wyłączenia
Przegrzanie dysku twardego to naprawdę poważna sprawa, bo może doprowadzić do jego uszkodzenia. Dyski, zwłaszcza te większe i szybsze, potrafią nagrzewać się podczas pracy, no i jeśli temperatura staje się za wysoka, to mogą się zaczynać problemy. Może się to skończyć nawet uszkodzeniem talerzy lub głowic, co oznacza, że stracisz dostęp do swoich danych. To raczej nie jest coś, czego byśmy chcieli, prawda? Dlatego warto zainwestować w dobre chłodzenie, jak wentylatory czy systemy cieczy, żeby trzymać dysk w odpowiedniej temperaturze. A jeśli będziesz regularnie sprawdzać temperaturę dysku, to szybciej zauważysz, że coś się dzieje i będzie łatwiej to naprawić. To naprawdę dobra praktyka, żeby dbać o swoją infrastrukturę IT.

Pytanie 32

Na podstawie załączonego obrazu, który adres powinien zostać zmieniony w ustawieniach klienta lub serwera, aby umożliwić podłączenie komputera do domeny?

Konfiguracja serwera

Physical Address. . . . . . . . : 08-00-27-07-E1-8E
DHCP Enabled. . . . . . . . . . : No
Autoconfiguration Enabled . . . : Yes
Link-local IPv6 Address . . . . : fe80::646e:47a6:1d9:91d1%12(Preferred)
IPv4 Address. . . . . . . . . . : 10.0.0.1(Preferred)
Subnet Mask . . . . . . . . . . : 255.0.0.0
Default Gateway . . . . . . . . : 10.0.0.5
DHCPv6 IAID . . . . . . . . . . : 302514215
DHCPv6 Client DUID. . . . . . . : 00-01-00-01-1E-D7-23-14-08-00-27-07-E1-8E
DNS Servers . . . . . . . . . . : ::1
                                : 127.0.0.1
NetBIOS over Tcpip. . . . . . . : Enabled

Konfiguracja klienta

Adres fizyczny. . . . . . . . . : 08-00-27-74-46-56
DHCP włączone . . . . . . . . . : Nie
Autokonfiguracja włączona . . . : Tak
Adres IPv6 połączenia lokalnego : fe80::56b:c9ae:a01d:7e32%11(Preferowane)
Adres IPv4. . . . . . . . . . . : 10.0.0.10(Preferowane)
Maska podsieci. . . . . . . . . : 255.0.0.0
Brama domyślna. . . . . . . . . : 10.0.0.5
Identyfikator IAID DHCPv6 . . . : 235405351
Identyfikator DUID klienta DHCPv6 : 00-01-00-01-1A-68-0C-FD-08-00-27-0F-E6-F8
Serwery DNS . . . . . . . . . . : fec0:0:0:ffff::1%1
                                : fec0:0:0:ffff::2%1
                                : fec0:0:0:ffff::3%1
NetBIOS przez Tcpip . . . . . . : Włączony

A. Adres IPv4 w ustawieniach serwera na 10.0.0.10
B. Adres DNS w ustawieniach klienta na 10.0.0.1
C. Adres IPv4 w ustawieniach klienta na 10.0.0.1
D. Adres DNS w ustawieniach serwera na 10.0.0.1
Konfiguracja adresu IPv4 zarówno w kliencie, jak i serwerze ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego działania sieci. Jednak w kontekście podłączania komputera do domeny, zmiana samego adresu IPv4 bez poprawnego ustawienia DNS może nie przynieść oczekiwanego rezultatu. Serwer DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co jest niezbędne do znalezienia kontrolera domeny w sieci. Błędne założenie, że zmiana adresu IPv4 na 10.0.0.1 w kliencie czy na 10.0.0.10 w serwerze automatycznie umożliwi podłączenie do domeny, pomija rolę DNS. Z kolei zmiana adresu DNS na serwerze na 10.0.0.1, bez wiedzy o jego roli w sieci, może prowadzić do braku komunikacji z odpowiednimi serwisami DNS, jeśli ten adres nie jest poprawnie skonfigurowany jako działający serwer DNS. Typowym błędem jest też przypisanie serwera DNS na localhost, co może działać na serwerze, ale wymaga prawidłowego przekierowania zapytań dla klientów. Rozumienie tych zależności i poprawna konfiguracja DNS są kluczowe dla spójności działania sieci i umożliwienia podłączenia komputera do domeny, co podkreśla znaczenie dobrych praktyk w zarządzaniu sieciowym.

Pytanie 33

Podanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może skutkować

A. pojawieniem się błędów w pamięci RAM
B. puchnięciem kondensatorów, zawieszaniem się procesora oraz nieoczekiwanymi restartami
C. uruchomieniem jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na wyświetlaczu
D. brakiem możliwości instalacji aplikacji
Dostarczanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może prowadzić do puchnięcia kondensatorów, zawieszania się jednostki centralnej oraz niespodziewanych restartów. Kondensatory na płycie głównej są kluczowymi elementami odpowiedzialnymi za stabilizację napięcia zasilającego różne komponenty systemu. Kiedy napięcie przekracza dopuszczalne wartości, kondensatory mogą ulec uszkodzeniu, co objawia się ich puchnięciem lub wyciekiem. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście kondensatorów elektrolitycznych, które są wrażliwe na zbyt wysokie napięcia. Dodatkowo, nieprawidłowe napięcie wpływa na stabilność pracy procesora oraz pamięci RAM, co może prowadzić do zawieszeń, bluescreenów oraz niespodziewanych restartów. W branży komputerowej standardem jest stosowanie zasilaczy z certyfikatem 80 Plus, które gwarantują efektywność i stabilność napięcia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. Dbanie o odpowiednie parametry zasilania to kluczowy element utrzymania długowieczności sprzętu i jego niezawodności.

Pytanie 34

Źródłem problemu z wydrukiem z przedstawionej na rysunku drukarki laserowej jest

Ilustracja do pytania
A. zaschnięty tusz
B. uszkodzony podajnik papieru
C. uszkodzony bęben światłoczuły
D. brak tonera w kasecie kartridż
Uszkodzony bęben światłoczuły to naprawdę częsta przyczyna problemów z drukowaniem w drukarkach laserowych. Ten bęben jest kluczowym elementem, bo to on przenosi obraz na papier. Jak się uszkodzi, to mogą się na nim pojawić różne defekty, które prowadzą do ciemnych pasów czy plam. W praktyce to moze być spowodowane zarysowaniami, zużyciem czy nawet zbyt długim narażeniem na światło. Warto dbać o takie rzeczy i regularnie wymieniać bębny zgodnie z tym, co zaleca producent. Dzięki temu zmniejszamy ryzyko uszkodzeń. Pamiętaj, że bęben światłoczuły to element eksploatacyjny, więc jego żywotność jest ograniczona. Częsta wymiana oraz korzystanie z dobrego jakościowo tonera to podstawowe zasady, które pomogą w uzyskaniu lepszej jakości wydruku. No i nie zapomnij o przeszkoleniu zespołu z obsługi drukarek i wymiany części – to naprawdę wpływa na efektywność pracy w biurze.

Pytanie 35

Menedżer urządzeń w systemie Windows umożliwia identyfikację

A. problemów systemu operacyjnego podczas jego działania
B. niepoprawnej konfiguracji oprogramowania użytkowego
C. błędnej konfiguracji rozruchu systemu oraz uruchamianych usług
D. nieprawidłowego działania urządzeń podłączonych do komputera
Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienia dotyczące roli Menedżera urządzeń. System operacyjny Windows jest skomplikowanym mechanizmem, w którym różne komponenty współdziałają, jednak Menedżer urządzeń nie jest narzędziem do bezpośredniego wykrywania błędów systemowych, jak błędy oprogramowania czy konfiguracji systemu. Problemy związane z błędami systemu operacyjnego, takimi jak awarie aplikacji czy problemy z pamięcią, są diagnozowane za pomocą innych narzędzi, takich jak Podgląd zdarzeń czy narzędzia do analizy błędów. Dodatkowo, niewłaściwa konfiguracja oprogramowania użytkowego jest kwestią, która zazwyczaj wymaga przeglądu ustawień aplikacji, a nie interakcji z Menedżerem urządzeń. W kontekście konfiguracji rozruchu lub usług systemowych, Menedżer urządzeń nie odgrywa bezpośredniej roli, ponieważ te elementy są zarządzane przez inne komponenty systemu, takie jak msconfig lub narzędzia do zarządzania usługami. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji Menedżera urządzeń z narzędziami do zarządzania systemem, co prowadzi do nieporozumień w diagnostyce problemów IT. Właściwe zrozumienie, jakie zadania pełni Menedżer urządzeń, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sprzętem w środowisku IT.

Pytanie 36

Przed dokonaniem zmian w rejestrze systemu Windows, w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracy, należy najpierw

A. uruchomić system w trybie awaryjnym
B. wykonać kopię zapasową istotnych dokumentów
C. sprawdzić, czy komputer jest wolny od wirusów
D. wykonać kopię zapasową rejestru
Wykonanie kopii zapasowej rejestru przed jakimikolwiek modyfikacjami jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa systemu operacyjnego Windows. Rejestr jest centralnym elementem konfiguracji systemu, który przechowuje ważne informacje o systemie, aplikacjach oraz ustawieniach użytkownika. Jakakolwiek nieprawidłowa zmiana w rejestrze może prowadzić do poważnych problemów, takich jak awarie systemu lub niemożność uruchomienia niektórych aplikacji. Praktyka wykonywania kopii zapasowej rejestru przed jego modyfikacją jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania IT, które zalecają minimalizowanie ryzyka poprzez odpowiednie przygotowanie. Użytkownicy mogą wykonać kopię zapasową rejestru za pomocą wbudowanego narzędzia 'Edytor rejestru' (regedit), wybierając opcję 'Eksportuj'. W ten sposób w przypadku wystąpienia problemów, użytkownik może łatwo przywrócić wcześniejszy stan rejestru, co znacznie ułatwia proces rozwiązywania problemów oraz przywracania systemu do pełnej funkcjonalności. Dodatkowo, regularne tworzenie kopii zapasowych rejestru powinno być częścią rutynowego zarządzania systemem, co pozwala na szybszą reakcję na nieprzewidziane sytuacje.

Pytanie 37

Topologia fizyczna sieci, w której wykorzystywane są fale radiowe jako medium transmisyjne, nosi nazwę topologii

A. CSMA/CD
B. pierścienia
C. magistrali
D. ad-hoc
Topologia ad-hoc odnosi się do sieci bezprzewodowych, w których urządzenia mogą komunikować się ze sobą bez potrzeby centralnego punktu dostępu. W takim modelu, każdy węzeł w sieci pełni rolę zarówno nadawcy, jak i odbiorcy, co pozwala na dynamiczne tworzenie połączeń. Przykładem zastosowania topologii ad-hoc są sieci w sytuacjach kryzysowych, gdzie nie ma możliwości zbudowania infrastruktury, jak w przypadku naturalnych katastrof. Dodatkowo, sieci te są często wykorzystywane w połączeniach peer-to-peer, gdzie użytkownicy współdzielą pliki bez centralnego serwera. Topologia ad-hoc jest zgodna z różnymi standardami, takimi jak IEEE 802.11, co zapewnia interoperacyjność urządzeń w sieciach bezprzewodowych. Zastosowania obejmują również gry wieloosobowe, gdzie gracze mogą łączyć się bez potrzeby stabilnej sieci. W kontekście praktyki, ważne jest, aby zrozumieć, że w sieciach ad-hoc istnieje większe ryzyko zakłóceń oraz problemy z bezpieczeństwem, które należy skutecznie zarządzać.

Pytanie 38

Menedżer usług IIS (Internet Information Services) w systemie Windows stanowi graficzny interfejs do konfiguracji serwera

A. WWW
B. wydruku
C. terminali
D. DNS
Menedżer usług IIS (Internet Information Services) jest kluczowym narzędziem do zarządzania serwerem WWW w systemie Windows. Umożliwia on administratorom łatwe i intuicyjne konfigurowanie, monitorowanie oraz zarządzanie aplikacjami webowymi. IIS obsługuje różne protokoły, takie jak HTTP, HTTPS, FTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem do publikacji treści w Internecie. Przykładowo, poprzez interfejs użytkownik może tworzyć nowe strony internetowe, konfigurować zabezpieczenia SSL oraz zarządzać połączeniami do baz danych. Dobrym przykładem zastosowania IIS jest hosting stron internetowych, na przykład w przypadku małych firm, które chcą mieć własną stronę bez konieczności posiadania zaawansowanej wiedzy technicznej. Ponadto, w kontekście najlepszych praktyk, korzystanie z IIS zgodnie z wytycznymi Microsoftu pozwala na optymalizację wydajności oraz bezpieczeństwa serwera, co jest kluczowe w ochronie danych użytkowników i zapewnieniu nieprzerwanego dostępu do usług online.

Pytanie 39

Zgodnie z aktualnymi normami BHP, zalecana odległość oczu od ekranu monitora powinna wynosić

A. 75-110 cm
B. 40-75 cm
C. 39-49 cm
D. 20-39 cm
Wybór niewłaściwej odległości oczu od monitora może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym do problemów ze wzrokiem oraz ogólnego zmęczenia. Odpowiedzi takie jak 75-110 cm są niezgodne z zaleceniami ergonomii, ponieważ zbyt duża odległość od ekranu skutkuje zmniejszoną ostrością widzenia, a także może prowadzić do nieodpowiedniego skupienia wzroku. Użytkownicy zmuszeni do przybliżania się do ekranu, aby lepiej widzieć, mogą narażać się na nadwyrężenie mięśni oczu, co skutkuje bólem i dyskomfortem. Ponadto, odpowiedzi wskazujące na odległości 20-39 cm oraz 39-49 cm są także błędne, ponieważ w tych przypadkach oczy są zbyt blisko ekranu, co może prowadzić do szybszego zmęczenia wzroku, a także do ryzyka wystąpienia krótkowzroczności. Często spotykanym błędem jest ignorowanie zasad ergonomicznych, co prowadzi do niewłaściwego ustawienia stanowiska pracy, dlatego tak ważne jest przestrzeganie wytycznych BHP w celu zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa podczas pracy przy komputerze. Zrozumienie, dlaczego właściwa odległość jest kluczowa, pozwala na eliminację niezdrowych nawyków w użytkowaniu sprzętu komputerowego.

Pytanie 40

Podstawowy protokół stosowany do ustalania ścieżki oraz przesyłania pakietów danych w sieci komputerowej to

A. RIP
B. POP3
C. PPP
D. SSL
SSL (Secure Sockets Layer) to protokół kryptograficzny, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji w Internecie, ale nie jest używany do wyznaczania tras pakietów w sieci. Jego głównym celem jest zapewnienie poufności i integralności danych przesyłanych pomiędzy klientem a serwerem. Z kolei POP3 (Post Office Protocol 3) służy do pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalny komputer, co zupełnie nie wiąże się z routowaniem pakietów w sieci. Z tego powodu, nie można go uznać za odpowiedni protokół w kontekście wyznaczania tras. PPP (Point-to-Point Protocol) jest protokołem komunikacyjnym używanym do ustanawiania połączeń bezpośrednich między dwoma urządzeniami, na przykład w przypadku połączeń dial-up. Choć PPP może być używany do przesyłania pakietów, nie oferuje funkcji routingu w sensie wyznaczania tras, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Wybór niewłaściwego protokołu najczęściej wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych protokołów oraz ich zastosowań w różnych scenariuszach sieciowych. Istotne jest, aby zrozumieć, że różne protokoły pełnią różne role w infrastrukturze sieciowej i błędne przyporządkowanie ich funkcji prowadzi do nieefektywnego zarządzania siecią.