Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 5 marca 2025 07:02
- Data zakończenia: 5 marca 2025 07:21
Egzamin niezdany
Wynik: 9/40 punktów (22,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Przyczyną zaplatania nitek w materiałach podczas szycia szwów montażowych w sukience uszytej z jedwabnej satyny jest
A. niedostatecznie ostre ostrze chwytacza
B. nieodpowiedni dobór nici
C. uszkodzone ostrze igły
D. niewłaściwe ustawienie chwytacza
Złe ustawienie chwytacza oraz zbite ostrze chwytacza są często wskazywane jako potencjalne przyczyny problemów z szyciem, jednak w przypadku zaciągania nitek w tkaninie ich wpływ jest mniejszy. Zły chwytacz może rzeczywiście wpłynąć na sposób, w jaki nitka jest podawana do szycia, ale problem ten raczej nie objawia się bezpośrednio w postaci zaciągania nitek w tkaninie. Z kolei zbite ostrze chwytacza, które nie prawidłowo prowadzi nitkę, ma tendencję do powodowania przetarć i pęknięć, a nie zaciągania. Niewłaściwy dobór nici do tkaniny również nie jest głównym źródłem problemu. Choć użycie niewłaściwych nici może prowadzić do ich łamania lub niepoprawnego szycia, to jednak nie wpływa to bezpośrednio na zaciąganie samych nitek w materiale. Wybór nici powinien być zgodny z typem tkaniny oraz jej właściwościami mechanicznymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich konkluzji, to nadmierne uproszczenie problematyki szycia, które jest skomplikowanym procesem wymagającym zrozumienia zarówno jakości materiałów, jak i narzędzi. Zamiast skupić się na aspektach technicznych igły, osoby mogą błędnie przypisywać winę innym elementom maszyny do szycia, co nie prowadzi do skutecznego rozwiązania problemu.
Pytanie 3
Uzyskiwanie modelowych form odzieży przez przypinanie materiału na właściwie przygotowanym manekinie lub sylwetce ludzkiej nazywa się modelowaniem
A. technologicznym
B. przestrzennym
C. w oparciu o formę konstrukcyjną
D. według siatki konstrukcyjnej
Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie wiążą się z nieprecyzyjnym rozumieniem pojęć związanych z modelowaniem odzieży. Podejście oparte na siatce konstrukcyjnej odnosi się do klasycznego rysowania wzorów na płasko, które później są przenoszone na tkaninę. Chociaż ten proces jest kluczowy w konstrukcji odzieży, nie uwzględnia on przestrzennego aspektu formowania materiału. Technologiczne modelowanie z kolei skupia się na aspektach produkcji i technologii wytwarzania ubrań, a nie na kształtowaniu materiału na manekinie, co jest podstawą modelowania przestrzennego. Odpowiedź dotycząca formy konstrukcyjnej wskazuje na wytyczne dotyczące tworzenia wzorów, jednak również nie odnosi się do praktyki bezpośredniego kształtowania tkaniny na figurze. Typowym błędem jest mylenie tych różnych metod, co prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków. W rzeczywistości, modelowanie przestrzenne jest wyjątkowym procesem, który integruje zarówno umiejętności manualne, jak i techniczne, skutkując odzieżą, która nie tylko dobrze wygląda, ale również doskonale pasuje do sylwetki. W praktyce, projektanci mody muszą być świadomi różnic między tymi pojęciami, aby skutecznie tworzyć nowe kolekcje oraz dostosowywać je do indywidualnych potrzeb klientów.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Stanowisko do prasowania ręcznego, oprócz deski do prasowania i żelazka, ma jeszcze w wyposażeniu
A. prasulce, nożyczki i taśmę centymetrową
B. rękawnik i poduszki do prasowania
C. manekin parowo-powietrzny oraz szczotkę do prasowania
D. prasę płytową oraz zaparzaczkę
Manekin parowo-powietrzny oraz szczotka do prasowania, choć użyteczne, nie stanowią standardowych elementów wyposażenia stanowiska do prasowania ręcznego. Manekin parowo-powietrzny jest bardziej stosowany w produkcji i ekspozycji odzieży, gdzie jego zadaniem jest nadanie kształtu i formy ubraniom przed ich sprzedażą. W kontekście prasowania, jego znaczenie jest ograniczone, jako że nie jest przeznaczony do codziennego użytku w warunkach domowych czy w małych zakładach krawieckich. Szczotka do prasowania, choć może wydawać się pomocna w usuwaniu zagnieceń, nie jest wystarczająco precyzyjna do uzyskania gładkich wykończeń na złożonych elementach odzieży. Prasa płytowa oraz zaparzaczka to kolejne elementy, które nie mają zastosowania w kontekście prasowania ręcznego. Prasa płytowa jest narzędziem wykorzystywanym w masowej produkcji, a zaparzaczka ma zupełnie inne przeznaczenie, związane z przygotowaniem napojów. Prasulce, nożyczki oraz taśma centymetrowa również nie należą do kluczowych narzędzi prasowania. W rzeczywistości, te akcesoria są bardziej skierowane na etapy krojenia i pomiaru materiałów niż na sam proces prasowania. Typowym błędem jest mylenie sprzętu do prasowania z innymi narzędziami, które mogą wspierać proces produkcji, ale nie są niezbędne w codziennym użytkowaniu podczas prasowania ręcznego. Właściwe zrozumienie podziału narzędzi i ich funkcji jest kluczowe do osiągnięcia optymalnych efektów w pracy związanej z prasowaniem odzieży.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
Jakie materiały należy wykorzystać do usztywnienia kołnierza oraz mankietów w damskiej bluzce?
A. włókniteks.
B. filc.
C. włosiankę.
D. kamel.
Kamel, włosianka oraz filc, choć są materiałami używanymi w przemyśle odzieżowym, nie są odpowiednie do usztywnienia kołnierza i mankietów bluzek damskich z kilku powodów. Kamel, będący włóknem zwierzęcym, może być zbyt miękki i elastyczny, co nie pozwala na uzyskanie wymaganej struktury i trwałości. Ponadto, jego właściwości absorbujące wilgoć mogą wpłynąć negatywnie na kształt odzieży, szczególnie w przypadku intensywnego użytkowania. Włosianka, z kolei, jest materiałem o wyższej gramaturze, który w praktyce stosowany jest głównie w odzieży roboczej lub zimowej, gdzie dominuje potrzeba izolacji cieplnej. Nie nadaje się ona do delikatnych fasonów, które wymagają bardziej subtelnego wykończenia. Filc, będący materiałem o zwartej strukturze, często wykorzystywany jest w akcesoriach i dekoracjach, ale jego zastosowanie w odzieży może prowadzić do problemów z przewiewnością i komfortem noszenia. Takie podejście do wyboru materiałów może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania oraz obniżenia estetyki gotowego produktu. Wybierając materiały do usztywnienia, należy kierować się ich właściwościami technicznymi oraz zastosowaniem branżowym, aby osiągnąć optymalne rezultaty w projektowaniu odzieży.
Pytanie 9
Kształt spódnicy podstawowej dopasowanej w talii za pomocą zaszewek uzyskuje się poprzez modelowanie
A. żurnalowe
B. konfekcyjne
C. konstrukcyjne
D. wtórne
Odpowiedź "konstrukcyjne" jest poprawna, ponieważ formę spódnicy podstawowej dopasowanej w talii uzyskuje się za pomocą technik konstrukcyjnych, które obejmują modelowanie wykrójów i wprowadzanie odpowiednich zaszewek. Techniki te są kluczowe w procesie tworzenia odzieży, ponieważ umożliwiają precyzyjne dopasowanie do sylwetki, co jest niezbędne dla wygody noszenia oraz estetyki. W praktyce, projektując spódnicę, konstruktor zaczyna od podstawowego wykroju, a następnie dodaje zaszewki, które kształtują materiał w taki sposób, aby podkreślał talię i formę ciała. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają wykorzystanie odpowiednich miar i technik krawieckich, aby zminimalizować błędy w dopasowaniu. Ponadto, stosując techniki konstrukcyjne, można łatwo dostosować fason do różnych rozmiarów i sylwetek, co jest kluczowe w produkcji konfekcji. Umożliwia to również wprowadzenie innowacji w projektowaniu, takich jak tworzenie odzieży wielofunkcyjnej czy dostosowanej do różnych okazji.
Pytanie 10
Tkanina wełniana używana do produkcji sukienek damskich, stworzona z silnie skręconych nitek, charakteryzująca się ziarnistą fakturą i szorstkim dotykiem, to
A. tropik
B. krepa
C. gabardyna
D. kaszmir
Wybór kaszmiru, tropiku czy gabardyny jako odpowiedzi na powyższe pytanie nie jest trafiony z kilku powodów, które warto dokładnie przeanalizować. Kaszmir to luksusowy materiał pochodzący z wełny kóz kaszmirskich, charakteryzujący się niezwykłą miękkością i lekkością. Choć kaszmir jest często używany do produkcji odzieży, jego cechy nie odpowiadają opisanym w pytaniu - nie ma ziarnistej powierzchni ani szorstkiego chwyty, co czyni go mało kompatybilnym z definicją krepy. Z kolei tropik to tkanina o luźnym splocie, która jest często wykorzystywana w odzieży letniej, ze względu na swoje właściwości oddychające. Cechuje się raczej gładką powierzchnią i jest stosunkowo lekka, co jest zupełnie przeciwieństwem wymagań zawartych w pytaniu. Gabardyna natomiast to tkanina o skośnym splocie, zazwyczaj mocna i gładka, często stosowana do produkcji odzieży wierzchniej i eleganckiej, jednak również nie odpowiada ona charakterystyce krepy, zwłaszcza pod względem szorstkości i ziarnistości. Wybór nieodpowiednich materiałów z powodu błędnego zrozumienia ich właściwości może prowadzić do niezgodności w projektowaniu odzieży, co z kolei wpływa na jakość końcowego produktu. W branży mody istotne jest zrozumienie, jak różne właściwości tkanin wpływają na ich zastosowanie, co jest kluczowe w procesie produkcji.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Aby zszyć boki w spódnicy wykonanej z tkaniny lnianej, jaką maszynę należy wykorzystać?
A. ryglówkę
B. overlock
C. pikówkę
D. stębnową
Wybór maszyn do szycia jest kluczowy dla jakości wykonania odzieży, a niektóre opcje mogą prowadzić do błędnych decyzji. Overlock, mimo że jest popularną maszyną, jest zasadniczo zaprojektowany do wykańczania brzegów i zapobiegania strzępieniu tkaniny, a nie do zszywania szwów prostych, jak w przypadku spódnic. Użycie overlocka do zszywania szwów bocznych może skutkować luźnymi lub nieprecyzyjnymi szwami, co nie jest akceptowalne w standardach odzieżowych. Ryglówka, która jest specjalistycznym narzędziem do szycia, idealnie sprawdza się w zróżnicowanych technikach szycia, ale również nie jest odpowiednia do standardowych szwów bocznych, ponieważ jej konstrukcja ogranicza elastyczność szwu, co może prowadzić do trudności w noszeniu odzieży. Pikwówka, znana głównie z zastosowania w quiltingu i dekoracyjnym szyciu, nie jest przeznaczona do wykonywania standardowych szwów odzieżowych. Choć maszyny te spełniają swoje funkcje w określonych kontekstach, ich zastosowanie do zszywania szwów bocznych w lnianej spódnicy nie jest odpowiednie. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jakakolwiek maszyna nadaje się do każdego typu szycia. Właściwe podejście do wyboru maszyny jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości efektu końcowego, zgodnego z wymaganiami branżowymi.
Pytanie 14
Jakie będzie zapotrzebowanie na tkaninę w groszki o szerokości 150 cm, potrzebnej do uszycia spódnicy podstawowej o długości 70 cm, dla klientki o obwodzie bioder wynoszącym 96 cm?
A. 77 cm
B. 70 cm
C. 154 cm
D. 140 cm
Obliczanie zużycia tkaniny może prowadzić do rozmaitych błędów, szczególnie gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. Odpowiedzi takie jak 70 cm, 140 cm, czy 154 cm są nieprawidłowe z kilku kluczowych powodów. W przypadku 70 cm brakuje uwzględnienia zapasów na szwy i dopasowanie do obwodu bioder. Zbyt mała ilość tkaniny nie tylko uniemożliwi właściwe uszycie spódnicy, ale także wpłynie na jej wygodę noszenia. Kolejna odpowiedź, 140 cm, wskazuje na nieporozumienie związane z szerokością materiału. Tkanina o szerokości 150 cm pozwala efektywnie wykorzystać materiał, więc zużycie na poziomie 140 cm byłoby nieoptymalne i niepraktyczne. W końcu odpowiedź 154 cm jest zbyt wysoka i nie uwzględnia standardów krawieckich, które sugerują, że należy dodać zapasy na szwy, ale nie w tak dużych ilościach, co prowadzi do niepotrzebnego marnotrawstwa tkaniny. W praktyce, krawcy powinni zawsze mieć na uwadze wyrównanie wymiarów spódnicy z wymogami obwodu bioder, a także zapasy materiału wynikające z wybranego stylu i wykończenia. Kluczowe jest, aby starannie obliczać zużycie materiału, biorąc pod uwagę wszystkie aspekty, aby osiągnąć najlepsze rezultaty w projektowaniu i szyciu odzieży.
Pytanie 15
Ostateczna inspekcja wyrobu odzieżowego polega na weryfikacji
A. zgodności wykonania pojedynczych sztuk odzieży z zaakceptowanym modelem.
B. jakości materiałów odzieżowych poprzez porównanie ich właściwości z obowiązującymi normami.
C. jakości realizacji poszczególnych elementów odzieży przed ich montażem.
D. zgodności wykrojonych komponentów odzieży z wzorcami.
Odpowiedzi sugerujące kontrolę zgodności wykrojonych elementów odzieży z szablonami wzorcowymi oraz jakości wykonania poszczególnych elementów przed ich montażem nie odzwierciedlają właściwego podejścia do kontroli ostatecznej. Kontrola wykrojów jest częścią procesu produkcji, ale nie jest to kluczowy element końcowej weryfikacji. Weryfikacja jakości wykonania przed montażem stanowi etap wcześniejszy, którego celem jest wyeliminowanie wad, zanim produkt zostanie złożony. Natomiast kontrola ostateczna ma na celu sprawdzenie, czy gotowy wyrób odpowiada zatwierdzonemu modelowi. Z kolei odpowiedź dotycząca jakości materiałów nie dotyczy bezpośrednio końcowego sprawdzenia wyrobu, lecz etapu dostaw, gdzie kontroluje się zgodność surowców z normami. Typowym błędem myślowym jest przeświadczenie, że każdy aspekt produkcji musi być kontrolowany na końcu procesu, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji etapów wytwarzania. Efektywna kontrola ostateczna opiera się na sprawdzeniu gotowych produktów pod kątem zgodności z projektem, co zabezpiecza przed wypuszczeniem na rynek wyrobów, które mogą nie spełniać oczekiwań konsumentów.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
Schemat instruktażowy, wykorzystywany w dokumentacji odzieżowej, ilustruje
A. wymiary gotowego wyrobu odzieżowego
B. kształty oraz wymiary składników wyrobu odzieżowego
C. metodę obróbki technologicznej odzieży lub jej elementu
D. sposób realizacji konstrukcji formy odzieżowej
Wybór odpowiedzi dotyczącej wymiarów wyrobu odzieżowego gotowego, sposobu wykonania konstrukcji form, czy kształtów i wymiarów elementów wyrobu odzieżowego, choć mogą wydawać się logiczne, nie oddaje istoty rysunku instruktażowego. Rysunki te są zdecydowanie bardziej skoncentrowane na procesach technologicznych, które mają na celu zapewnienie, że produkt końcowy będzie spełniał określone standardy jakości i funkcjonalności. Rysunki przedstawiające wymiary gotowego wyrobu mogą być częścią innej dokumentacji, ale nie oddają pełnego obrazu procesu produkcji. Podobnie, rysunki dotyczące konstrukcji form również nie skupiają się na bezpośrednim procesie obróbki, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich parametrów jakościowych w końcowym produkcie. Warto zauważyć, że często w pracy nad odzieżą stosuje się różne metody obróbcze, które wymagają szczegółowych instrukcji. Niezrozumienie tych procesów może prowadzić do zastosowania niewłaściwych technik, które mogą negatywnie wpłynąć na trwałość i estetykę wyrobu. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na kontekst dokumentacji technicznej i jej zastosowanie w praktyce produkcyjnej. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów dokumentacji i ich funkcji w procesie produkcji odzieży, co może prowadzić do nieporozumień i obniżenia jakości końcowego produktu.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Podczas układania form spódnicy podstawowej na wełnianej tkaninie, istotne jest, aby przestrzegać zasady
A. środek przodu wzdłuż nitki osnowy, środek tyłu zgodnie z nitką wątku
B. dolna linia przodu i tyłu zgodnie z nitką osnowy
C. środek przodu wzdłuż nitki wątku, linia talii zgodnie z nitką osnowy
D. środek przodu oraz tyłu wzdłuż nitki osnowy
Układanie form spódnicy podstawowej na tkaninie wełnianej z zastosowaniem nitki wątku lub mieszania kierunków osnowy i wątku może prowadzić do wielu problemów przy szyciu i użytkowaniu gotowego wyrobu. Zastosowanie nitki wątku przy formie przodu lub tyłu spódnicy sprawi, że materiał będzie bardziej podatny na rozciąganie w kierunku wątku, co może skutkować deformacją spódnicy. Wiele osób myli kierunki nitki, co prowadzi do nieprawidłowego układu form. Przykład można zobaczyć w przypadku projektowania bardziej skomplikowanych fasonów, gdzie nieprawidłowe umiejscowienie form może prowadzić do zniekształceń w trakcie noszenia, a także utrudniać właściwe dopasowanie do sylwetki. Dodatkowo, niektóre tkaniny mają różne właściwości w zależności od tego, w jakim kierunku są cięte, co jest kluczowe przy układaniu form. Dobrą praktyką jest zawsze przestrzeganie zasad wynikających z analizy charakterystyki tkaniny oraz wytycznych dotyczących kroju i szycia, co pozwala na uniknięcie problemów z gotowym wyrobem i zapewnia jego estetykę oraz funkcjonalność.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Aby skrócić spódnicę z koła o 10 cm dla klientki, której jedno biodro jest niższe, należy spódnicę
A. umieścić na stole i równomiernie odmierzyć wartość skrócenia od linii dołu
B. rozłożyć na płasko i zmierzyć planowaną długość spódnicy od linii talii do dołu
C. nałożyć na manekin i zmierzyć planowaną długość spódnicy od linii talii do dołu
D. nałożyć na klientkę i wyznaczyć linię dołu, mierząc wartość, którą trzeba skrócić
Użycie spódnicy w różnych kontekstach, takich jak leżenie na płasko na stole czy na manekinie, może wydawać się wygodne, jednak nie uwzględnia istotnych różnic w anatomii klientki. Oznacza to, że przy wprowadzaniu zmian w długości spódnicy, kluczowe jest, aby wziąć pod uwagę unikalne cechy ciała osoby, dla której projektowana jest odzież. Metoda polegająca na leżeniu spódnicy na stole i odmierzeniu skrócenia od linii dołu jest niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia krzywizn ciała ani ewentualnych różnic w wysokości bioder. Taki sposób może prowadzić do sytuacji, w której spódnica będzie źle leżała na osobie, co w efekcie przyczyni się do jej niezadowolenia z produktu. Przypisanie długości spódnicy do standardowych wymiarów na manekinie także może być mylące, ponieważ manekiny nie zawsze odzwierciedlają rzeczywistą budowę ciała klientek. Wiele osób ma różnice w wysokości bioder, co jest kluczowe przy skracaniu spódnicy. Dlatego też, aby uzyskać idealne dopasowanie, praca z klientką podczas przymiarek jest niezbędna. Warto pamiętać, że profesjonalne krawiectwo opiera się na dokładności i indywidualnym podejściu do każdej osoby, co jest podstawą zadowolenia klienta z finalnego produktu.
Pytanie 27
W trakcie projektowania kształtów sukni kimono zaszewkę piersiową umieszczono
A. w cięciu pionowym
B. na linii barku
C. na linii boku
D. w cięciu poziomym
Zaszewka piersiowa w modelowaniu sukni kimono ma na celu poprawę dopasowania i wsparcia w okolicy biustu, a jej niewłaściwe umiejscowienie może prowadzić do problemów z komfortem noszenia oraz estetyką. Odpowiedzi sugerujące cięcia poziome, boki czy cięcia pionowe są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki budowy ciała i naturalnych linii sylwetki. Umiejscowienie zaszewki w cięciu poziomym mogłoby prowadzić do efektu 'spłaszczenia' biustu, co jest niepożądane w przypadku sukni kimono, które mają na celu podkreślenie kobiecej figury. Z kolei umiejscowienie zaszewki na linii boku często skutkuje brakiem odpowiedniego wsparcia i może prowadzić do nieestetycznych fałd materiału w okolicy biustu. Cięcie pionowe, chociaż może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, w kontekście kimono nie dostarcza wymaganej formy, a także może naruszać tradycyjną estetykę tego kroju. Właściwe umiejscowienie zaszewek powinno opierać się na zasadach ergonomii, które wskazują, że struktura odzieży powinna wspierać naturalne krzywizny ciała. Dobre praktyki w projektowaniu odzieży sugerują, że zaszewki należy umiejscawiać w sposób, który podkreśla sylwetkę, a zaszewka na linii barku jest idealnym rozwiązaniem, które zapewnia zarówno estetykę, jak i funkcjonalność.
Pytanie 28
Jakie urządzenia powinno się zastosować do finalizacji damskiego żakietu uszytego z wełny?
A. Krajarka ręczna, żelazko elektryczno-parowe
B. Prasa do klejenia, dziurkarka bieliźniana
C. Dziurkarka odzieżowa, guzikarka
D. Automat do wykrawania, podszywarka
No, wybór automatu wykrawającego i podszywarki do wykończenia żakietu damskiego z wełny to nie jest najlepszy pomysł. Te maszyny robią zupełnie coś innego. Automat wykrawający to sprzęt do masowego wycinania tkanin, bardziej na początku, a nie na etapie wykończenia. To wtedy trzeba się skupić na detalach, jak guziki czy dziurki. Jak użyjesz automatu wykrawającego w tym kontekście, to możesz naprawdę zgubić te kluczowe detale, które są potrzebne, żeby żakiet dobrze wyglądał i działał. Podszywarka też jest ważna, ale ona bardziej podkłada tkaniny, a nie wykańcza szczegóły jak guzik czy dziurki. Dziurkarka odzieżowa za to jest niezbędna, bo wycina właśnie te otwory, co jest kluczowe dla estetyki i funkcji żakietu. Jak wybierasz maszyny do wykończenia, to warto pomyśleć, czy są odpowiednie do tego, co trzeba zrobić i czy spełniają standardy jakości. Niekiedy, lekceważący wybór maszyn może obniżyć jakość końcowego produktu, co wpływa na to, jak klienci oceniają markę. Pamiętaj, że odpowiednie maszyny to kluczowy element w produkcji wysokiej jakości odzieży.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Jaką maszynę specjalistyczną należy wykorzystać do zabezpieczenia brzegów elementów odzieżowych przed strzępieniem?
A. Ryglówka
B. Overlock
C. Podszywarka
D. Pikówka
Overlock to maszyna specjalna, która jest niezbędna w produkcji odzieży, szczególnie w kontekście zabezpieczania krawędzi materiałów. Działa ona poprzez jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi materiału, co skutecznie zapobiega ich strzępieniu. Dzięki zastosowaniu odpowiednich igieł i nici, overlock tworzy estetyczne, elastyczne szwy, które nie tylko są trwałe, ale również zachowują się dobrze pod wpływem rozciągania. W praktyce, overlock jest często wykorzystywany do wykańczania szwów w bluzkach, sukienkach, spodniach i wielu innych elementach odzieży. Użycie tej maszyny zgodne jest z normami branżowymi, które zalecają stosowanie technik obrzucania w celu zapewnienia wysokiej jakości wykończeń. Warto również dodać, że overlock pozwala na szybszą produkcję dzięki swoim zaawansowanym funkcjom, co jest istotne w przemyśle odzieżowym, gdzie czas realizacji jest kluczowym czynnikiem konkurencyjności.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Aby skrócić długie spodnie do linii kolan, konieczne jest pobranie miary
A. ZUo
B. ZTv
C. ZWo
D. ZKo
Wybór odpowiedzi poza ZKo często wynika z nieporozumienia dotyczącego technik pomiaru w krawiectwie. Wielu krawców, szczególnie początkujących, może myśleć, że ZWo, ZTv lub ZUo są odpowiednie, ponieważ wydają się logiczne w kontekście zmiany długości spodni. ZWo odnosi się do pomiaru z biodra, co w przypadku skracania nogawki może prowadzić do niewłaściwego dopasowania, ponieważ nie uwzględnia naturalnej linii kolana. ZTv, oznaczający pomiar z tyłu nogawki, może spowodować, że spodnie będą zbyt długie lub krótkie, a także zniekształcą proporcje spodni. ZUo, związany z pomiarem od podłoża, również nie jest adekwatny, ponieważ nie bierze pod uwagę, na jakiej wysokości nogawka powinna się kończyć. Kluczowym błędem jest ignorowanie, że różne rodzaje pomiarów odpowiadają różnym stylom i długościom odzieży, co może prowadzić do niesatysfakcjonującego efektu końcowego. Właściwe podejście do pomiarów w krawiectwie polega na dokładnym zrozumieniu anatomii ciała oraz proporcji, co jest fundamentem dla precyzyjnego szycia. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod pomiarowych, które odpowiadają specyfice danego projektu, aby uniknąć błędów i nieporozumień w procesie krawieckim.
Pytanie 34
Komplet wykrojów bluzki damskiej wycina się
A. krajarką z nożem pionowym
B. nożycami krawieckimi
C. krajarką z nożem tarczowym
D. maszyną krojącą taśmową
Stwierdzenia dotyczące krajarek z nożem tarczowym, maszyn kroczących taśmowych oraz krajarek z nożem pionowym, choć używane w przemyśle tekstylnym, nie są odpowiednie do wycinania wykrojów bluzek damskich. Krajarka z nożem tarczowym jest narzędziem przeznaczonym do cięcia dużych ilości materiału w sposób maszynowy, co może prowadzić do utraty precyzji przy wykonywaniu skomplikowanych kształtów, takich jak bluzki. Maszyna krojąca taśmowa, z kolei, jest przeznaczona do cięcia wzdłuż linii prostych, co ogranicza jej zastosowanie do prostszych rodzajów odzieży. Użycie takich maszyn w przypadku bardziej złożonych wykrojów bluzek może prowadzić do problemów z dopasowaniem elementów do siebie, a ostatecznie do niższej jakości produktu końcowego. Z kolei krajarka z nożem pionowym jest narzędziem, które, pomimo że może być przydatne w obróbce materiałów, nie daje tej samej kontroli i precyzji jak nożyczki krawieckie, co jest kluczowe przy tworzeniu odzieży. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do licznych błędów, takich jak nierówne cięcia, co przekłada się na trudności w procesie szycia i finalizowania projektu. W związku z tym, użycie nożyczek krawieckich pozostaje najlepszą praktyką w przypadku wycinania delikatnych i skomplikowanych form odzieżowych.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Co może być przyczyną łamania igły podczas szycia?
A. błędne umiejscowienie bębenka
B. użycie nici niskiej jakości
C. wytarcie ząbków transportera
D. nieodpowiedni docisk tkaniny
Niewłaściwe założenie bębenka w maszynie do szycia może prowadzić do wielu problemów, w tym do łamania się igły. Bębenek jest kluczowym elementem, który odpowiada za odpowiednie prowadzenie nici dolnej. Gdy bębenek jest źle umieszczony, może powodować nadmierne napięcie nici lub jej plątanie, co w rezultacie może doprowadzić do uszkodzenia igły. Odpowiednia regulacja bębenka to standardowa praktyka, której należy przestrzegać przed rozpoczęciem szycia. Aby uniknąć problemów z bębenkiem, upewnij się, że jest on prawidłowo zainstalowany, a nici są włożone zgodnie z instrukcją producenta. Dobrym przykładem jest regularne sprawdzanie ustawień maszyny oraz wykonywanie próbnych szycia na resztkach materiału, co pozwala na wczesne zauważenie ewentualnych problemów. Prawidłowe ustawienie bębenka jest również kluczowe dla uzyskania estetycznego i trwałego szwu.
Pytanie 37
Podczas szycia na maszynie do stębnowania dochodzi do złamania igły. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?
A. przestawiony chwytacz
B. niewystarczająca siła docisku stopki
C. niepoprawnie nawleczona nić górna
D. uszkodzone ostrze igły
Uszkodzone ostrze igły jest często mylnie uznawane za przyczynę jej łamania. W rzeczywistości, jeśli igła ma uszkodzone ostrze, może to prowadzić do problemów z szyciem, takich jak przerywanie nici lub nieprawidłowe ściegi, ale niekoniecznie do złamania igły. Uszkodzenie ostrza może wynikać z niewłaściwego doboru igły do materiału lub z niewłaściwej techniki szycia, jednak sama igła, nawet jeśli jest uszkodzona, raczej złamie się dopiero w wyniku innych czynników, takich jak niewłaściwe ustawienia maszyny. Z drugiej strony, zbyt mała siła docisku stopki również nie jest bezpośrednią przyczyną łamania się igły, choć może wpływać na jakość szycia. Zbyt luźno dociskana stopka może powodować przesuwanie się materiału, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do uszkodzenia igły, ale nie jest to najczęstsza przyczyna. Niewłaściwie nawleczona nić górna również nie jest bezpośrednim czynnikiem wpływającym na łamanie igły, chociaż może prowadzić do zacięcia się nici lub problemów z równomiernym szyciem. Ważne jest, aby zrozumieć, że wiele z tych błędnych wniosków wynika z braku wiedzy na temat działania maszyny do szycia oraz jej poszczególnych elementów, dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z instrukcją obsługi oraz technikami szycia, aby uniknąć takich sytuacji.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Ile materiału potrzeba na uszycie podstawowych spodni damskich o długości 104 cm, z gładkiej tkaniny o szerokości 150 cm, przy wymiarach klientki 170/64/94?
A. 208 cm
B. 228 cm
C. 115 cm
D. 104 cm
Odpowiedzi 228 cm, 104 cm i 208 cm są błędne z kilku kluczowych powodów. Wybierając 228 cm, można być przekonanym, że jest to odpowiednia ilość materiału, jednakże nie uwzględnia to efektywności w gospodarowaniu tkaniną. Tak duża ilość materiału byłaby nie tylko przesadna, ale również prowadziłaby do poważnych strat materiałowych. W branży odzieżowej optymalizacja zużycia tkaniny jest kluczowa; stosowanie zbyt dużych ilości materiału zwiększa koszty produkcji i wpływa na środowisko poprzez generowanie większych odpadów. Odpowiedź 104 cm stawia się jako długość samej nogawki, co jest błędne, ponieważ nie bierze pod uwagę dodatkowego materiału potrzebnego na szwy ani marginesów, co jest standardową praktyką w szyciu. Z kolei odpowiedź 208 cm, mimo że zbliżona do logicznych założeń, też zawyża potrzebną ilość materiału. Taka kalkulacja może wynikać z niezrozumienia procesu szycia, gdzie istotne jest nie tylko dopasowanie do wymiaru klientki, ale również przewidzenie zapasu materiału na ewentualne poprawki i wykończenia. Wniosek jest taki, że kluczowe jest nie tylko podanie wymiarów, ale również umiejętność ich zastosowania w kontekście praktycznym i zgodnym z zasadami branżowymi.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.