Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 27 marca 2025 12:39
Data zakończenia: 27 marca 2025 13:02

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaka tkanina będzie najlepsza na letnią bluzę w stylu safari?

A. Len z dodatkiem włókien syntetycznych

B. 100% bawełna

C. Bawełna z dodatkiem włókien syntetycznych

D. 100% len

Podczas wyboru materiału na letnią bluzę w stylu safari, niektórzy mogą rozważać tkaniny z domieszką włókien chemicznych, co często prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, len z domieszką włókien chemicznych może wydawać się kuszący, jednakże takie połączenie obniża oddychalność, co jest kluczowe w cieplejszych warunkach. Tkaniny chemiczne, takie jak poliester, mogą zatrzymywać wilgoć, co powoduje dyskomfort i nadmierne pocenie się. W przypadku bawełny z domieszką włókien chemicznych, podobny problem może wystąpić; chociaż bawełna sama w sobie jest naturalnym włóknem, dodanie syntetycznych komponentów może wpływać na jej zdolności wentylacyjne. W efekcie, taka mieszanka może przyczyniać się do uczucia przegrzania oraz dyskomfortu podczas noszenia. Ponadto, 100% bawełna, chociaż jest naturalnym materiałem, nie dorównuje lnu pod względem wytrzymałości i trwałości, co jest szczególnie istotne w kontekście aktywności outdoorowych. Dlatego też, wybierając tkaninę na letnie ubrania safari, warto kierować się materiałami, które zapewniają optymalną cyrkulację powietrza i komfort termiczny, a len jest bez wątpienia jednym z najlepszych wyborów w tej kategorii.

Pytanie 2

Jakim symbolem oznaczany jest pomiar ciała człowieka realizowany w kierunku pionowym od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego?

A. SyTy

B. XcXc

C. RvNv

D. RvRv

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z tego, że coś źle zrozumiałeś, jeśli chodzi o symbole w pomiarach. Na przykład, RvRv i XcXc to nie te punkty, które by pasowały do tego, co trzeba mierzyć od ramienia do boku w pionie. RvRv sugeruje pomiar w innym kierunku, a to już jest nie to, co chcemy. XcXc natomiast w ogóle nie odnosi się do żadnych standardowych punktów w anatomii, więc to czysta pomyłka. W kontekście RvNv trzeba wiedzieć, że każdy symbol ma swoje znaczenie, co jest ważne w takich dziedzinach jak fizjologia czy ergonomia. Pomiary ciała muszą być zgodne z normami, żeby uniknąć niejasności. Wybór złego symbolu, jak SyTy, to kolejny sygnał, że coś jest nie tak z rozumieniem konwencji, co może prowadzić do błędnych wyników. Może warto poszukać książek, które lepiej wyjaśniają te symbole i jak je stosować w praktyce?

Pytanie 3

Zadania związane z poszerzeniem zbyt wąskiej spódnicy na linii bioder obejmują rozprucie szwów bocznych oraz

A. zwężenie spódnicy na linii bioder oraz w talii

B. powiększenie spódnicy na linii kolan oraz jej wydłużenie

C. poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych

D. zwężenie spódnicy na linii kolan oraz jej skrócenie

Poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych to kluczowe działania w procesie przeróbki zbyt wąskiej spódnicy. W pierwszej kolejności, rozprucie szwów bocznych umożliwia uzyskanie dodatkowego materiału, co pozwala na odpowiednie poszerzenie spódnicy w newralgicznej części, gdzie najczęściej występują problemy z dopasowaniem. Po dokonaniu poszerzenia, niezbędne jest zszycie szwów bocznych, co zapewnia trwałość oraz estetykę wykończenia. W praktyce, takie podejście pozwala na zachowanie oryginalnego kroju i proporcji spódnicy, co jest zgodne z dobrymi praktykami krawieckimi. Warto również zauważyć, że odpowiednie poszerzenie na linii bioder wpływa na komfort noszenia, a także na ogólny wygląd sylwetki, co jest istotne w kontekście mody. Pamiętajmy o tym, że każdy projekt krawiecki powinien być dostosowany do indywidualnych wymagań klienta, co w tym przypadku oznacza także uwzględnienie jakości materiałów oraz technik szycia, które zapewnią długotrwałość przeróbki.

Pytanie 4

Jaką tkaninę "naturalną" charakteryzującą się dużą wytrzymałością wykorzystuje się do produkcji spodni na co dzień, przeznaczonych m.in. dla kobiet, mężczyzn oraz młodzieży?

A. Boston

B. Denim

C. Welwet

D. Szewiot

Wybór tkanin, takich jak Boston, Szewiot czy Welwet, może wydawać się atrakcyjny, ale w kontekście spodni codziennego użytku wykazuje istotne ograniczenia. Boston to tkanina, która może być używana w odzieży, ale nie jest tak powszechnie stosowana do spodni. Najczęściej wykorzystuje się ją przy produkcji odzieży wierzchniej lub eleganckiej. Z kolei Szewiot, będący tkaniną o bardziej eleganckim wyglądzie, jest zazwyczaj związany z odzieżą formalną, co czyni go niewłaściwym wyborem na codzienne spodnie. Jego właściwości, takie jak lżejsza struktura, nie zapewniają odpowiedniej wytrzymałości, jaką oferuje denim. Welwet, znany z miękkiej i luksusowej tekstury, jest materiałem, który w nowoczesnej modzie rzadko stosuje się do spodni przeznaczonych do codziennego użytku, zwłaszcza że jego delikatność sprawia, iż jest bardziej podatny na uszkodzenia. Ponadto, spodnie z welwetu wymagają szczególnej pielęgnacji, co nie jest praktyczne w kontekście intensywnego użytkowania. Każda z tych tkanin ma swoje miejsce w modzie, ale ich zastosowanie na spodnie codziennego użytku nie odpowiada potrzebom względem trwałości i komfortu, które oferuje denim. Przykładem błędnego myślenia może być przekonanie, że eleganckie materiały są równie funkcjonalne w codziennym użytkowaniu, co prowadzi do wyborów, które nie spełnią oczekiwań w zakresie komfortu i trwałości.

Pytanie 5

Oblicz potrzebne zużycie tkaniny gładkiej o szerokości 90 cm do uszycia damskiej spódnicy podstawowej o długości 50 cm na wymiary ZWo - 164 cm, ot - 70 cm, obt - 96 cm?

A. 55 cm

B. 110 cm

C. 50 cm

D. 100 cm

Podczas obliczania zużycia tkaniny do uszycia spódnicy wiele osób miewa trudności z uwzględnieniem wszystkich niezbędnych parametrów. Odpowiedzi takie jak 50 cm czy 55 cm mogą sugerować, że nie zostały wzięte pod uwagę kluczowe elementy, takie jak zapas na szwy czy kształt spódnicy. W przyjętych standardach szycia, długość tkaniny potrzebnej na spódnicę nie powinna być określana tylko na podstawie wymiarów spódnicy, ale również na podstawie jej stylu, rodzaju materiału oraz sposobu wykończenia. Zastosowanie zbyt małej ilości materiału może skutkować nieodpowiednim dopasowaniem odzieży, co w konsekwencji przekłada się na komfort użytkowania i estetykę. Ponadto, brak uwzględnienia wymagań dotyczących tkaniny, takich jak jej elastyczność czy wzornictwo, może prowadzić do poważnych błędów w ocenie potrzebnego materiału. Istotne jest również zrozumienie, że każdy materiał się różni i może wymagać indywidualnego podejścia, co oznacza, że standardowe obliczenia mogą nie zawsze pasować do specyficznych wymagań projektu. Warto zapoznać się z podstawowymi zasadami szycia, aby uniknąć takich nieporozumień i właściwie oszacować potrzebne zasoby materiałowe.

Pytanie 6

Wymień cechy charakterystyczne materiału stosowanego na podszewkę typu kolanówka?

A. Gęsta, lekka, o splocie płóciennym, niskiej przesuwalności nitek oraz wysokiej wytrzymałości na wypychanie

B. O splocie atłasowym, barwnie tkana, przeważnie w szerokie białe oraz wąskie czarne paski

C. Lekka, o gładkiej powierzchni, wysokiej odporności na abrasion oraz na pot i zgniatanie

D. O splocie skośnym łamanym lub wzmacnianym, charakteryzująca się dużą odpornością na ścieranie

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają nieścisłości i błędne założenia dotyczące tkanin przeznaczonych na podszewki typu kolanówka. Opis tkaniny o splocie atłasowym jest mylący, ponieważ ten typ splotu, mimo że jest estetyczny, nie zapewnia wymaganej wytrzymałości i trwałości. Tkaniny atłasowe zazwyczaj mają gładką, połyskliwą powierzchnię, co czyni je niewłaściwymi do intensywnego użytkowania, gdzie odzież narażona jest na przetarcia i uszkodzenia. Ponadto, kolorowe paski mogą wpływać na funkcjonalność tkaniny, ponieważ mogą być mniej uniwersalne w zastosowaniach roboczych. Inna odpowiedź, mówiąca o tkaninie o dużej odporności na ścieranie, ale niezupełnie opisująca jej gęstość i rodzaj splotu, również jest niewłaściwa. Odporność to tylko jeden z aspektów, na który należy zwrócić uwagę; kluczowe jest, aby tkaniny były również lekkie i dobrze dopasowane do sylwetki. Tkaniny gęste, ale zbyt ciężkie, mogą ograniczać ruchy, co jest niepożądane. Wreszcie, błędne jest także twierdzenie, że tkaniny o splocie skośnym będą odpowiednie dla podszewki kolanówki, gdyż splot ten jest bardziej elastyczny i przeznaczony do innych zastosowań, takich jak odzież sportowa. Te nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego doboru materiałów w procesie produkcji odzieży, co w efekcie wpływa na komfort oraz trwałość wyrobów.

Pytanie 7

Do zrealizowania zamówienia na sukienkę damską z jedwabiu użyto
1,10 m jedwabiu w cenie 80,00 zł za 1 m
1,00 m podszewki w cenie 14,00 zł za 1 m
1 zamek w cenie 6,00 zł za 1 szt.
Koszt uszycia sukienki na podszewce wynosi 150,00 zł. Jaką wartość mają koszty bezpośrednie oraz koszt robocizny za zrealizowane zamówienie?

A. 258,00 zł

B. 244,00 zł

C. 250,00 zł

D. 260,00 zł

Aby obliczyć sumę kosztów bezpośrednich oraz kosztu robocizny za zamówienie na sukienkę, należy zsumować wszystkie składniki kosztowe. Koszt jedwabiu wynosi 1,10 m * 80,00 zł/m = 88,00 zł, koszt podszewki to 1,00 m * 14,00 zł/m = 14,00 zł, koszt zamka to 6,00 zł, a koszt uszycia sukienki to 150,00 zł. Zatem całkowity koszt wynosi: 88,00 zł + 14,00 zł + 6,00 zł + 150,00 zł = 258,00 zł. Tego typu analizy kosztów są kluczowe w branży odzieżowej, ponieważ pozwalają na dokładne oszacowanie wydatków związanych z produkcją. Efektywne zarządzanie kosztami jest fundamentem działalności przedsiębiorstw, a znajomość składników kosztów umożliwia lepsze planowanie i podejmowanie decyzji biznesowych. Wiedza na temat kosztów materiałów i robocizny pozwala na wycenę produktów, co jest niezbędne w kontekście konkurencyjności na rynku. Przykładem zastosowania może być przygotowanie oferty dla klienta, w której dokładnie uwzględnia się wszystkie koszty, co zwiększa transparentność i zaufanie do marki.

Pytanie 8

Podczas obliczania normy zużycia materiału gładkiego niezbędnego do uszycia odzieży w zakładzie krawieckim, należy uwzględnić na szwy i podwinięcia dodatek w wysokości około

A. 20% wyliczonej długości materiału

B. 5% wyliczonej długości materiału

C. 10% wyliczonej długości materiału

D. 15% wyliczonej długości materiału

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 15%, 5% czy 20% obliczonej długości materiału, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania norm zużycia materiału. Wybierając 15%, można zakładać, że krawiec przewiduje znacznie większe zapotrzebowanie na materiał, co prowadzi do nadmiernych strat i zwiększenia kosztów produkcji. Z kolei 5% w kontekście bardziej skomplikowanych konstrukcji odzieżowych może okazać się niewystarczające, co skutkuje problemami podczas szycia, takimi jak niewłaściwe dopasowanie czy trudności w wykonaniu detali. Z kolei wybór 20% jest przesadny, co może powodować nieefektywność w gospodarowaniu materiałami oraz prowadzić do wysokich kosztów produkcji. Warto zwrócić uwagę, że praktyka w branży odzieżowej, oparta na dokładnych pomiarach i analizy, skłania się ku wartościom, które minimalizują odpady, a 10% jest odzwierciedleniem najlepszych praktyk w tej dziedzinie. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwej wartości, to nadmierne uproszczenie procesu obliczeń lub niewłaściwe oszacowanie złożoności projektu, co podkreśla konieczność staranności i przemyślenia każdego aspektu produkcji odzieży.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Przy dokonywaniu pierwszej analizy bluzki na figurze klientki, należy zwrócić uwagę, między innymi, na

A. lokalizację zaszewek, ich długość i głębokość

B. kierunek oraz lokalizację wszycia rękawa

C. układanie się wszywanego kołnierza

D. staranność w wyprasowaniu bluzki

Odpowiedź dotycząca zaszewek jest prawidłowa, ponieważ w procesie dopasowywania bluzki na sylwetce klientki, kluczowe jest zwrócenie uwagi na miejsce zaszewek oraz ich długość i głębokość. Zaszewek używa się do formowania sylwetki odzieży, co ma bezpośredni wpływ na komfort noszenia oraz estetykę produktu. Dobrze umiejscowione zaszewki pomagają w odpowiednim dopasowaniu bluzki do kształtów ciała klientki, co jest istotne nie tylko z punktu widzenia mody, ale również ergonomii. Na przykład, jeśli zaszewki są zbyt krótki, bluzka może wyglądać na niedopasowaną, natomiast zbyt głębokie zaszewki mogą powodować nieestetyczne zniekształcenia. Dobrą praktyką jest przetestowanie różnych długości i głębokości zaszewek na sylwetce klientki, aby uzyskać optymalny efekt. Warto również pamiętać, że poprawne zaszewkowanie może wpływać na ogólną linię odzieży oraz jej funkcjonalność, co jest istotne w kontekście praktycznego użytkowania odzieży.

Pytanie 12

Jakie wykończenie powinno się zastosować do dolnej części skróconych nogawek w klasycznych męskich spodniach z materiału wełnianego?

A. Wykończony overlockiem i przestębnowany

B. Z naszytą taśmą i podszyty kryto

C. Z naszytą taśmą i przestębnowany

D. Podwinięty dwa razy i podszyty kryto

Wybór innych metod wykończenia dołu nogawki, takich jak wykończenie overlockiem i przestębnowanie, może wydawać się praktyczny, jednak nie uwzględnia istotnych aspektów estetycznych i funkcjonalnych. Overlock jest techniką, która skutecznie zabezpiecza brzegi materiału przed strzępieniem, niemniej jednak w przypadku klasycznych spodni, które mają na celu utrzymanie eleganckiego i schludnego wyglądu, wykończenie to nie jest wystarczające. Wykończenie przestębnowane również nie spełnia wymagań, ponieważ szwy mogą być widoczne, co psuje ogólny efekt wizualny, szczególnie w odzieży formalnej. Metody, takie jak naszycie taśmy bez krycia, mogą wydawać się alternatywą, ale brak podszycia kryto sprawia, że brzegi są mniej estetyczne i mogą narażać materiał na szybkie zużycie. Kluczowym błędem jest niedostateczne zrozumienie, że w kontekście klasycznego krawiectwa detale mają ogromne znaczenie. Wysokiej jakości wykończenia zapewniają nie tylko estetykę, ale również trwałość i funkcjonalność odzieży. Projekty odzieżowe, które nie uwzględniają tych czynników, mogą nie sprostać oczekiwaniom klientów, co prowadzi do niezadowolenia oraz negatywnych opinii na temat jakości wykonania. W związku z tym, właściwe podejście do wykończenia nogawek jest kluczowe dla zapewnienia, że produkty będą spełniały oczekiwania zarówno estetyczne, jak i praktyczne.

Pytanie 13

Wielkość dodatku konstrukcyjnego (luzu odzieżowego) w obwodzie klatki piersiowej (opx) damskiej odzieży, wykonanej z tkaniny i przeznaczonej na górną część ciała, jest najmniejsza dla

A. bluzki

B. płaszcza

C. żakietu

D. kurtki

Wybór żakietu, kurtki lub płaszcza jako odzieży z większym luzem konstrukcyjnym w obwodzie klatki piersiowej opiera się na błędnych założeniach dotyczących funkcji i przeznaczenia tych elementów odzieży. Żakiety, będące bardziej formalnym elementem garderoby, zostały zaprojektowane z myślą o ich zastosowaniu w profesjonalnych i eleganckich kontekstach. Ich konstrukcja wymaga większego luzu, aby umożliwić swobodne poruszanie ramionami, co jest kluczowe w sytuacjach formalnych, gdzie ruchy są bardziej złożone. Kurtki, zwłaszcza te przeznaczone do noszenia w chłodniejszych warunkach, również wymagają dodatkowego luzu, aby móc pomieścić odzież wierzchnią i zapewnić odpowiednią izolację cieplną. Płaszcze natomiast, jako odzież wierzchnia, są projektowane tak, aby chronić przed warunkami atmosferycznymi, co także wpływa na potrzebę większego luzu. Błędem w myśleniu jest zakładanie, że wszystkie elementy odzieży mają zbliżony poziom luzu – każdy typ odzieży spełnia inne funkcje, co powinno być odzwierciedlone w ich konstrukcji. Właściwe zrozumienie konstrukcji odzieżowej oraz jej przeznaczenia jest kluczowe w projektowaniu, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży odzieżowej.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jak w najprostszy sposób można dopasować klasyczne spodnie o 2 cm za szerokie w pasie do postury klientki?

A. Zmniejszyć szerokość spodni na linii szwów bocznych

B. Zmniejszyć szerokość spodni na linii szwu siedzeniowego

C. Pogłębić zaszewki z tyłu na linii talii

D. Pogłębić zaszewki z przodu na linii talii

Pogłębianie zaszewek w przodzie na linii talii nie jest odpowiednim rozwiązaniem w przypadku spodni klasycznych, które są zbyt szerokie w pasie. Ta metoda może wprowadzać niepożądane zmiany w kształcie spodni, co prowadzi do utraty ich pierwotnej linii. Zmiana zaszewek w przodzie może również wpływać na komfort noszenia, a także na estetykę, co jest sprzeczne z celem dążenia do idealnego dopasowania. W przypadku zwężania na lini szwów bocznych, problem polega na tym, że może to zaburzyć proporcje nogawek, co negatywnie wpłynie na sylwetkę noszącej osobie. Dodatkowo, zmiana na szwach bocznych może ograniczyć ruchliwość, co jest niepożądane w klasycznych modelach spodni. Również pogłębianie zaszewek w tyle na linii talii nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ koncentruje się na tyle spodni, a nie na obszarze, w którym występuje nadmiar materiału. Przykładowo, takie podejście może prowadzić do efektu opadającego kroku, co jest szczególnie niekorzystne dla klasycznych spodni. Generalnie, te odpowiedzi wskazują na błędne zrozumienie zasad konstrukcji odzieży i nie uwzględniają wpływu na ogólny kształt oraz komfort noszenia spodni.

Pytanie 16

Nieprawidłowy transport zszywanej warstwy materiałów może być spowodowany niewłaściwym

A. dociskaniem stopką zszywanych warstw materiałów

B. nawleczeniem bębenka mechanizmu chwytacza

C. prowadzeniem nici górnej ze szpulki do uszka igły

D. ustawieniem mechanizmów igielnicy i chwytacza

Dociskanie stopką zszywanych warstw materiałów jest kluczowym elementem procesu szycia, który wpływa na jakość i precyzję wykonania szwów. Odpowiednie dociskanie materiałów zapewnia ich stabilność podczas transportu przez mechanizmy maszyny, co minimalizuje ryzyko marszczenia, przesunięć czy nierówności szwów. W praktyce, użycie stopki o odpowiedniej konstrukcji, takiej jak stopka do materiałów elastycznych lub stopka do patchworku, może znacznie poprawić efekty pracy. Warto również pamiętać o regulacji siły docisku, która powinna być dostosowana do grubości zszywanych warstw. Przykładowo, szyjąc kilka warstw bawełny, można zwiększyć docisk, podczas gdy przy zszywaniu materiałów delikatnych, takich jak jedwab, należy go zmniejszyć. Dobrze skonfigurowana maszyna oraz odpowiednie podejście do dociskania materiałów są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co przekłada się na wysoką jakość wyrobów tekstylnych.

Pytanie 17

Jaką najwyższą temperaturę prasowania należy ustawić do wygładzenia sukni damskiej uszytej z elany?

A. 110°C

B. 90°C

C. 200°C

D. 150°C

Maksymalna temperatura prasowania sukni damskiej wykonanej z elany powinna wynosić 150°C. Elana to materiał syntetyczny, często stosowany w odzieży, który charakteryzuje się dużą elastycznością oraz odpornością na zagniecenia. Ustalając temperaturę prasowania, kluczowe jest, aby nie przekroczyć wartości zalecanej przez producenta, ponieważ zbyt wysoka temperatura może prowadzić do uszkodzenia włókien, co objawia się ich stopieniem lub deformacją. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest wyprasowanie sukienki przed ważnym wydarzeniem, gdzie wygląd jest priorytetem. Prasując elanę w odpowiedniej temperaturze, zapewniamy, że materiał będzie wyglądał świeżo i estetycznie, a jego właściwości zachowają się w nienaruszonym stanie. Warto również pamiętać o używaniu pary wodnej lub odpowiednich osłon prasujących, co dodatkowo zabezpieczy tkaninę przed ewentualnymi uszkodzeniami. Przestrzeganie tych zasad jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jaką metodę należy wykorzystać do łączenia elementów niemowlęcych śpioszków z welurowej dzianiny?

A. overlock

B. zygzaki

C. stębnówkę

D. fastrygówkę

Fastrygówka to technika, która polega na luźnym szyciu, najczęściej wykonywana ręcznie. Choć może być używana do tymczasowego łączenia elementów, nie jest wystarczająco mocna ani odporna na rozciąganie, co czyni ją niewłaściwą dla dzianin takich jak welur, które są elastyczne i potrzebują mocnego, trwałego szwu. Stębnówka, z kolei, to technika szycia prostego, która nie ma odpowiednich właściwości elastycznych, aby skutecznie łączyć dzianiny. Szwy stębnówki mogą łatwo pękać przy rozciąganiu materiału, co jest istotnym problemem w przypadku odzieży dziecięcej, gdzie komfort i wytrzymałość są kluczowe. Zygzakówka natomiast, mimo że również oferuje pewną elastyczność, nie jest tak skuteczna jak overlock w obrabianiu krawędzi tkanin, co jest istotne w przypadku materiałów, które mogą się strzępić. Wykonywanie szwów zygzakowych na dzianinach może prowadzić do niewłaściwego wykończenia, a tym samym wpływać na jakość produktu końcowego. W branży odzieżowej obowiązują standardy, które zalecają użycie overlocków przy szyciu tkanin elastycznych i dzianin, aby zapewnić nie tylko estetykę, ale i funkcjonalność odzieży, co jest kluczowe, zwłaszcza w produkcji odzieży dla niemowląt.

Pytanie 21

W specyfikacji szablonu nie wskazuje się

A. punktów montażowych

B. kierunku nitki prostej

C. linii konstrukcyjnych

D. danych o wielkości rozmiaru

Wybór odpowiedzi dotyczącej punktów montażowych, kierunku nitki prostej lub danych o wielkości rozmiaru opiera się na mylnym przekonaniu o roli i zastosowaniu tych elementów w opisie szablonu. Punkty montażowe są kluczowe w kontekście przygotowywania konstrukcji, ponieważ stanowią miejsca, w których elementy są łączone, a ich uwzględnienie w szablonie jest istotne dla zapewnienia poprawności montażu. Nie można ich więc pominąć, bo są one podstawą weryfikacji stabilności i funkcjonalności konstrukcji. Kierunek nitki prostej, z kolei, odnosi się do linii, wzdłuż której ma być realizowany projekt, co także jest istotne dla zrozumienia procesu budowy. Niezrozumienie tego aspektu prowadzi do błędnych wniosków o pomijaniu tych elementów w ogólnych szablonach, co może skutkować poważnymi problemami w realizacji projektu. Z kolei dane o wielkości rozmiaru zdefiniowane w szablonie są kluczowe dla określenia wymiarów i proporcji elementów, co jest niezbędne w każdej dokumentacji inżynieryjnej. Błędne założenie, że niektóre z tych elementów nie są ważne, może prowadzić do niepoprawnych interpretacji projektu i w konsekwencji do błędów konstrukcyjnych. Ważne jest, aby w procesie tworzenia dokumentacji technicznej być świadomym znaczenia każdego z tych elementów oraz ich wpływu na ostateczny wynik projektu.

Pytanie 22

Jakiego typu stół krojczy powinien znajdować się w krojowni w firmie zajmującej się szyciem produktów z materiałów puszystych, aby zminimalizować problem przesuwania tkanin podczas krojenia?

A. Stół krojczy zwykły

B. Stół próżniowy

C. Stół z poduszką powietrzną

D. Stół ruchomy z serwokaterem

Stół próżniowy jest idealnym rozwiązaniem dla zakładów zajmujących się szyciem tkanin puszystych, ponieważ zapewnia stabilność materiału podczas krojenia. Dzięki systemowi próżniowemu, tkanina jest przyciągana do powierzchni stołu, co eliminuje ryzyko przesuwania się materiału, które jest powszechnym problemem przy tradycyjnych metodach krojenia. W praktyce, stół próżniowy pozwala na precyzyjne układanie wzorów oraz minimalizuje straty materiałowe. Przykładem może być sytuacja, gdy krojownia przygotowuje złożone wykroje z tkanin o wysokiej gramaturze, takich jak welur czy flanela. W takich warunkach materiał potrafi łatwo się przesuwać, co prowadzi do błędów w krojeniu. Stół próżniowy zapewnia również komfort pracy, ponieważ pozwala na przygotowanie większych arkuszy tkaniny bez obaw o ich przemieszczenie. Użycie tego typu stołu jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie precyzja w krojeniu jest kluczowa dla jakości finalnego produktu.

Pytanie 23

Płaszcz kobiecy, który ma być przerobiony, jest za luźny w okolicy ramion. Jakie pomiary kontrolne należy pobrać od klientki, aby skorygować ten problem?

A. XcXc

B. RvNv

C. PcPl

D. RvRv

Odpowiedzi XcXc, RvNv i PcPl są niewłaściwe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do problemu za szerokich ramion. XcXc dotyczy długości rękawów, co jest istotne, ale nie rozwiązuje problemu związane z szerokością ramion. Przy przeróbkach istotne jest, aby koncentrować się na miejscach, które mają największy wpływ na wygląd i dopasowanie odzieży. Z kolei RvNv, który odnosi się do pomiaru obwodu w biodrach, również nie przyczyni się do korekty problematycznego dopasowania w ramionach. Biodra i ramiona to różne obszary ciała, a ich pomiary powinny być analizowane oddzielnie. Odpowiedź PcPl, dotycząca pomiaru obwodu klatki piersiowej, może być istotna dla ogólnego dopasowania płaszcza, ale nie jest bezpośrednio związana z problemem za szerokich ramion, co może prowadzić do błędnych wniosków. Często zdarza się, że projektanci czy krawcy, ignorując kluczowe pomiary, podejmują decyzje na podstawie niekompletnych informacji, co finalnie prowadzi do niezadowolenia klientek oraz potrzeby dodatkowych przeróbek. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować każdy aspekt sylwetki klientki przed przystąpieniem do przeróbek.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni

B. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni

C. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan

D. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza

Wybór obwodu uda, szerokości nogawki na dole oraz długości spodni jako wymiary do skrócenia i zwężenia dołu spodni jest uzasadniony z perspektywy techniki krawieckiej. Przy skracaniu spodni kluczowe jest określenie długości nogawki, aby zrealizować odpowiednią proporcję w stosunku do sylwetki. Szerokość nogawki na dole jest istotna, ponieważ decyduje o końcowym wyglądzie spodni oraz ich dopasowaniu do ciała. Obwód uda jest również bardzo ważny, ponieważ spodni powinny być wygodne w okolicach ud, a ich zwężenie w tym obszarze wpłynie na komfort noszenia. Przykładowo, przy projektowaniu spodni o kroju slim fit, precyzyjne pomiary tych wymiarów pozwalają na uzyskanie estetycznego efektu końcowego, zgodnego z aktualnymi trendami mody. Dobrą praktyką w krawiectwie jest również uwzględnienie indywidualnych preferencji klienta oraz typologii jego figury, co może wpłynąć na dokonane zmiany w standardowych wymiarach.

Pytanie 26

Aby zrealizować marszczenie dekoltu w damskiej bluzce, trzeba przenieść zaszewkę piersiową na linię

A. łopatek

B. boku

C. podkroju szyi

D. ramienia

Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię łopatki, ramienia lub boku jest nieprawidłowe i nie odpowiada charakterystyce krawieckiej bluzek damskich. Przesunięcie zaszewki w kierunku łopatki nie przyczyni się do poprawy kształtu dekoltu, ponieważ ten obszar nie wpływa bezpośrednio na ułożenie tkaniny wokół szyi i biustu. Tego rodzaju zmiany mogą prowadzić do nieprawidłowego dopasowania bluzki, co skutkuje niewłaściwym układaniem się materiału i niezadowalającym efektem wizualnym. Przesunięcie zaszewki na linię ramienia może również prowadzić do zniekształcenia sylwetki, zwłaszcza w przypadku bluzek o określonym kroju, gdzie kluczowe jest, aby zaszewki były umiejscowione w odpowiednich punktach, które podkreślają naturalne krzywizny ciała. Podobnie, przesunięcie zaszewki na bok odwraca uwagę od dekoltu, co sprawia, że cała konstrukcja odzieży traci swoje pierwotne założenia. Tego typu podejścia mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących kroju i stylizacji, prowadząc do powstawania odzieży, która nie jest funkcjonalna ani estetyczna. W kontekście standardów krawieckich, istotne jest, aby zaszewki były stosowane w miejscach, które zapewniają komfort oraz optymalne dopasowanie, co czyni marszczenie dekoltu kluczowym elementem procesu szycia.

Pytanie 27

Jaką długość tkaniny gładkiej poliestrowej o szerokości 1,10 m należy przeznaczyć na uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm dla klientki z wymiarami ot = 68 cm i obt = 92 cm?

A. 0,55 m

B. 0,60 m

C. 1,10 m

D. 1,15 m

Obliczanie norm zużycia tkaniny do szycia odzieży wymaga dokładności oraz zrozumienia, jakie czynniki mają wpływ na ostateczne zużycie materiału. W przypadku prób obliczenia ilości tkaniny na spódnicę, niektórzy mogą błędnie założyć, że ogólna długość spódnicy równa się długości tkaniny potrzebnej do jej uszycia. Na przykład, odpowiedzi 0,60 m, 1,15 m i 1,10 m mogą wynikać z niepoprawnych założeń dotyczących wymaganego zapasu materiału na szwy oraz krawędzie wykończeniowe, które są istotne w procesie szycia. Kolejnym błędem jest ignorowanie szerokości tkaniny, co prowadzi do niewłaściwego obliczenia, ponieważ tkanina o szerokości 1,10 m ma swoje ograniczenia w zakresie ilości materiału, który można wykorzystać na dany krój. Niezrozumienie różnicy pomiędzy długością spódnicy a zużyciem tkaniny jest powszechne, a także pomijanie takich aspektów jak sposób układania wykrojów na tkaninie, co może prowadzić do marnotrawstwa. Warto zawsze porównywać różne metody szycia oraz ich wpływ na zużycie materiałów, aby uzyskać najbardziej efektywne podejście do produkcji odzieży.

Pytanie 28

Jaką tkaninę powinno się wybrać do uszycia damskiej spódnicy całorocznej podstawowej?

A. Flausz

B. Loden

C. Szyfon

D. Tenis

Wybór tkanin do szycia odzieży, w tym spódnic, powinien być oparty na ich właściwościach oraz przeznaczeniu. Flausz, będący materiałem o miękkiej, puszystej fakturze, jest najczęściej stosowany do produkcji odzieży zimowej, co sprawia, że nie nadaje się do całorocznej spódnicy. Jego grubość oraz ciężar mogą powodować dyskomfort w cieplejsze dni, a także ograniczać swobodę ruchów, co jest kluczowe w przypadku odzieży noszonej przez cały rok. Loden, z kolei, to tkanina wełniana, która ma podobne zastosowania, co flausz. Jest to materiał dedykowany głównie na odzież wierzchnią, ze względu na swoje właściwości termoizolacyjne oraz wodoodporność. Chociaż loden oferuje znakomitą ochronę przed zimnem, nie jest odpowiedni do spódnicy, która ma być noszona w różnych warunkach atmosferycznych. Szyfon, lekka, zwiewna tkanina, często stosowana w odzieży wieczorowej, może być pięknym materiałem, ale jego delikatność sprawia, że nie jest praktyczny na co dzień. Szyfon może łatwo ulegać zniszczeniu, a także nie zapewnia wystarczającej gry dla spódnicy, która powinna mieć odpowiednią strukturę. Wybór nieodpowiedniej tkaniny nie tylko wpływa na komfort noszenia, ale także na trwałość odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie właściwości materiałów, aby dokonać najlepszego wyboru, co jest istotne w praktyce krawieckiej oraz projektowej.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Aby wydłużyć zbyt krótkie nogawki w klasycznych spodniach damskich, można je przedłużyć poprzez doszycie do końców

A. mankietów

B. frędzli

C. lamówek

D. falban

Frędzle, falbany i lamówki to elementy dekoracyjne, które w kontekście wydłużania nogawek spodni nie będą pełniły odpowiedniej funkcji. Frędzle, jako ozdoby, zazwyczaj stosuje się w stylizacji boho lub w modzie etnicznej, jednak ich dodanie do nogawek spodni nie tylko nie wydłuży nogawek, ale również może zaburzyć proporcje sylwetki. W przypadku falban, są one najczęściej używane w sukienkach i spódnicach, aby dodać objętości lub ruchu, ale w kontekście spodni mogą sprawić, że cała sylwetka stanie się nieproporcjonalna i nieestetyczna. Lamówki, chociaż mogą być stosowane do podkreślenia krawędzi, nie są odpowiednie do wydłużania nogawek. Lamówki pełnią raczej funkcję dekoracyjną, a ich obecność na nogawkach nie wpłynie na ich długość. Wybierając metody modyfikacji odzieży, ważne jest zrozumienie, jak różne elementy krawieckie wpływają na wygląd i funkcjonalność odzieży. Typowym błędem jest traktowanie elementów dekoracyjnych jako rozwiązań praktycznych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów i czasu podczas szycia. W krawiectwie kluczowe jest zrozumienie, jakie techniki będą odpowiednie dla danego celu, aby uzyskać zamierzony efekt estetyczny i praktyczny.

Pytanie 31

Aby zwiększyć szerokość spodni w pasie, należy usunąć pasek, a następnie

A. wszyć klin w szwie wewnętrznym

B. wypuścić zapas w szwie siedzeniowym

C. poszerzyć w szwie bocznym

D. pogłębić szew podkroju krocza

Pogłębianie szwu podkroju krocza wydaje się być logicznym rozwiązaniem, jednak w rzeczywistości jest to niewłaściwa technika w kontekście poszerzania spodni w pasie. Takie podejście może skutkować niewłaściwym dopasowaniem, a zamiast zwęzić lub poszerzyć spodni, może wprowadzić nieodpowiednie zmiany w kroju. W przypadku wszywania klina w szwie wewnętrznym, może to prowadzić do zaburzeń w linii nogawki, co obniża estetykę oraz funkcjonalność odzieży. Ponadto, poszerzenie w szwie bocznym z reguły prowadzi do zniekształcenia proporcji całego fasonu – w szczególności, jeśli materiał nie jest odpowiednio dobrany lub nie ma wystarczającego zapasu. Często popełnianym błędem jest myślenie, że można dowolnie manipulować każdym szwem, nie uwzględniając specyfiki konstrukcji danego modelu odzieży. Aby uniknąć takich błędów, kluczowe jest zrozumienie, jak poszczególne elementy konstrukcji wpływają na ogólną formę oraz wygodę noszenia spodni. Dlatego najczęściej zaleca się stosowanie sprawdzonych technik, takich jak wypuszczenie zapasu w szwie siedzeniowym, które minimalizują ryzyko błędów i zapewniają odpowiednie dopasowanie do sylwetki.

Pytanie 32

W trakcie prasowania odzieży z włókien, funkcję parowania należy deaktywować w żelazku parowo-elektrycznym

A. bawełnianych

B. poliamidowych

C. poliestrowych

D. wełnianych

Prasowanie tkanin takich jak bawełna, wełna czy poliester z wykorzystaniem funkcji parowania jest właściwe, ponieważ te materiały są bardziej odporne na działanie wysokiej temperatury oraz wilgoci. Bawełna, będąca włóknem naturalnym, dobrze znosi parę wodną i wysoką temperaturę, co pozwala na efektywne usuwanie zagnieceń. Wełna, z kolei, również korzysta na zastosowaniu pary, co umożliwia jej odświeżenie i wygładzenie, jednak należy unikać zbyt wysokich temperatur, aby nie spalić materiału. Poliester, jako włókno syntetyczne, jest mniej wrażliwy na parę, ale ważne jest ustawienie odpowiedniej temperatury, aby uniknąć odkształceń. Typowym błędem jest myślenie, że wszystkie materiały można prasować w ten sam sposób. Właściwe dobranie temperatury i metody prasowania do konkretnego rodzaju tkaniny jest kluczowe w procesie konserwacji odzieży. W przypadku poliamidów, ze względu na ich charakterystykę, stosowanie pary może prowadzić do uszkodzenia materiału. Dlatego tak istotne jest, aby znać właściwości różnych włókien przy stosowaniu technik prasowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży tekstylnej.

Pytanie 33

W celu rozwiązania sporu pomiędzy dwoma pracownikami krojowni zastosowano metodę arbitrażu, w której

A. udziałowcy konfliktu prowadzą rozmowy mające na celu osiągnięcie zgody

B. strony konfliktu korzystają z pomocy mediatora, który wspiera je w prowadzeniu dyskusji

C. udziałowcy konfliktu liczą na to, że spór z czasem wygaśnie samoczynnie

D. udziałowcy konfliktu wybierają osobę trzecią - specjalistę, która podejmie decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu

W przypadku konfliktów między pracownikami, istnieje wiele podejść, które mogą wydawać się atrakcyjne, ale nie są skuteczne w kontekście formalnego rozwiązywania sporów. Współpraca poprzez negocjacje, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, polega na bezpośrednich rozmowach między stronami, które mogą prowadzić do rozwiązania. Jednak często pierwsze podejście może prowadzić do dalszego zaostrzenia konfliktu, jeśli strony nie są w stanie osiągnąć konsensusu. Z kolei nadzieja, że konflikt z biegiem czasu sam się rozwiąże, jest podejściem pasywnym, które w rzeczywistości może pogłębiać problemy. Ignorowanie konfliktu często prowadzi do jego eskalacji, ponieważ niezałatwione sprawy mogą kumulować frustracje, co w konsekwencji negatywnie wpływa na atmosferę pracy oraz wydajność zespołu. Wspomaganie rozmów przez mediatora, choć bardziej konstruktywne, różni się od arbitrażu, ponieważ mediator nie podejmuje decyzji, ale stara się ułatwić komunikację i zrozumienie między stronami. W ten sposób mediator nie ma takiej samej mocy decyzyjnej jak arbiter, co może wpłynąć na efektywność rozwiązania konfliktu. Dlatego, chociaż te alternatywne metody mają swoje miejsce, nie zastępują one formalnego procesu arbitrażu, który pozwala na ostateczne i wiążące rozwiązanie sporu przez osobę trzecią."

Pytanie 34

Podczas obliczania normy zużycia materiału na męską koszulę z jednolitej bawełny należy wziąć pod uwagę szerokość tkaniny oraz

A. długość koszuli i długość rękawa

B. obwód klatki piersiowej i długość koszuli

C. długość rękawa i obwód bioder

D. wzrost mężczyzny i długość rękawa

Prawidłowa odpowiedź to 'długość koszuli i długość rękawa', ponieważ przy obliczaniu normy zużycia materiału na koszulę męską kluczowe jest uwzględnienie wymiarów, które bezpośrednio wpływają na ilość tkaniny. Długość koszuli określa, ile materiału będzie potrzebne na dolną część odzieży, a długość rękawa jest niezbędna do określenia ilości tkaniny niezbędnej do uszycia rękawów. W praktyce, aby dokładnie obliczyć normę zużycia, projektanci mody oraz krawcy często korzystają z tabel wymiarowych oraz standardów branżowych, które uwzględniają różne typy sylwetek. Na przykład, dla mężczyzn o standardowej budowie ciała, standardowa długość koszuli wynosi zazwyczaj od 70 do 80 cm, a długość rękawa od 60 do 65 cm. Warto również zauważyć, że przy projektowaniu każdej odzieży, szczególna uwaga powinna być zwrócona na wybór tkanin, które mogą mieć różne właściwości drapania, elastyczności czy wzorów, co również wpływa na ostateczną ilość materiału. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego procesu produkcji odzieży oraz zminimalizowania strat materiałowych.

Pytanie 35

Który z wymienionych elementów krawieckich używa się, między innymi, do usztywnienia paska w męskich spodniach?

A. Gimp.

B. Bortę.

C. Pasmanteria.

D. Gurt.

Galon, bortę i gimp są przykładami dodatków krawieckich, które, mimo że mają swoje unikalne zastosowania, nie pełnią funkcji usztywnienia paska w spodniach męskich. Galon to wąska taśma, często ozdobna, używana głównie do wykończeń i zdobień, ale nie ma właściwości usztywniających. Jego funkcja polega na dodawaniu estetycznych detali, a nie na zapewnieniu stabilności strukturalnej. Bortę to rodzaj taśmy, która jest stosowana do wykończeń brzegów tkanin, ale również nie spełnia funkcji usztywnienia. Z kolei gimp to elastyczny materiał, który może być użyty do wzmocnienia krawędzi lub dodania dekoracyjnych detali, jednak także nie ma zastosowania w kontekście usztywnienia paska. Często błędnie zakłada się, że każdy dodatkiem krawiecki może pełnić wiele różnych ról, co prowadzi do mylnych wniosków. Wiedza o specyficznych funkcjach różnych dodatków jest kluczowa w krawiectwie, ponieważ zapewnia prawidłowe wykorzystanie materiałów i zwiększa jakość wykonania odzieży. Niezrozumienie tego aspektu może skutkować niewłaściwym doborem materiałów, co negatywnie wpływa na ostateczny efekt wizualny oraz funkcjonalność odzieży.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Do uszycia żakietu z wełny powinno się użyć nici

A. bawełniane

B. jedwabne — żyłkę

C. jedwabne — greżę

D. poliestrowe

Wybór nici do szycia żakietów z wełny trzeba dobrze przemyśleć, bo to ważne, by pasowały do materiału i były praktyczne. Nici jedwabne są ładne, ale nie są najlepsze, bo jedwab jest delikatny i może się łatwo uszkodzić, co nie jest super, jak chodzi o długotrwałe noszenie. Bawełna z kolei jest naturalna i oddychająca, ale ma swoje ograniczenia. Może się kurczyć po praniu, więc szwy mogą się deformować, a to wygląda słabo. Nici jedwabne z żyłką mogą z kolei sprawiać problemy, bo szwy mogą być za sztywne, co nie pasuje do eleganckich żakietów. W modzie pragmatyzm i trwałość są kluczowe. Dlatego moim zdaniem nici poliestrowe powinny być normą w szyciu żakietów, bo łączą estetykę z wytrzymałością – co jest mega ważne w ubraniach, które nosimy na co dzień.

Pytanie 38

Brokat stanowi tkaninę żakardową

A. splatająca przędzę metalową

B. drapana z obu stron

C. pokryta pętelkami

D. z owocem włosowym

Brokat to tkanina, która charakteryzuje się obecnością metalicznych przędz, co skutkuje jej unikalnym blaskiem i efektownym wyglądem. Przędza metalowa, często wykonana z aluminium lub innych metali, jest przetykana w tkaninie, co nadaje jej specyficzne cechy estetyczne oraz zwiększa trwałość. Brokat jest powszechnie wykorzystywany w modzie, w projektowaniu wnętrz oraz w rękodziele, gdzie nadaje produktów luksusowy i odświętny wygląd. Na przykład, brokatowe tkaniny są często stosowane w produkcji sukienek wieczorowych, zasłon, a także ozdób świątecznych. W branży tekstylnej stosowanie brokatu podlega określonym standardom jakości, które zapewniają trwałość oraz odporność na uszkodzenia, co jest kluczowe dla zachowania estetyki przez dłuższy czas. Tego typu tkaniny muszą spełniać określone normy dotyczące bezpieczeństwa, np. w kontekście zastosowania w odzieży. Zrozumienie, jak prawidłowo rozróżniać tkaniny takie jak brokat, jest istotne dla projektantów, producentów i konsumentów, którzy poszukują innowacyjnych i estetycznych rozwiązań w modzie i dekoracji.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jaką operację technologiczną da się zrealizować przy pomocy maszyny szyjącej, używając ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego?

A. Przyszycie guzików

B. Fastrygowanie części odzieży

C. Wykonanie otworów na guziki

D. Zabezpieczenie krawędzi wykrojów

Fastrygowanie elementów odzieży to proces, w którym stosuje się ścieg łańcuszkowy prosty, jednonitkowy, ponieważ ten typ ściegu charakteryzuje się elastycznością, co jest kluczowe w pracach przygotowawczych przed właściwym szyciem. Fastryga pozwala na tymczasowe połączenie elementów, co umożliwia łatwe poprawki, przymierzanie i wprowadzanie zmian w konstrukcji odzieży. W praktyce, technika ta jest niezbędna do zapewnienia, że wszystkie elementy, takie jak rękawy, kołnierze czy boczne szwy, są prawidłowo dopasowane przed ostatecznym zszywaniem. Warto również zaznaczyć, że w standardach szycia zaleca się stosowanie fastrygi wykonanej ściegiem łańcuszkowym w sytuacjach, gdzie potrzebna jest elastyczność i możliwość szybkiej korekty, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w procesie produkcji odzieży.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej