Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 18:36
Data zakończenia: 22 maja 2025 18:54

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie polecenie należy zastosować, aby zamontować pierwszą partycję logiczną dysku primary slave w systemie Linux?

A. mount /dev/hda4 /mnt/hdd

B. mount /dev/hdb3 /mnt/hdd

C. mount /dev/hdb5 /mnt/hdd

D. mount /dev/hda2 /mnt/hdd

Odpowiedź 'mount /dev/hdb5 /mnt/hdd' jest poprawna, ponieważ odnosi się do pierwszej partycji logicznej na dysku, który jest określony jako 'primary slave'. W systemie Linux dyski są klasyfikowane jako 'hda', 'hdb', itd., gdzie 'hda' to pierwszy dysk twardy, a 'hdb' to drugi. Partycje na tych dyskach są numerowane, a w przypadku dysków typu 'slave', logiczne partycje zaczynają się od numeru 5. Dlatego '/dev/hdb5' wskazuje na piątą partycję, która jest logiczną partycją na dysku 'hdb'. Używając polecenia 'mount', możemy zamontować tę partycję w punkcie montowania '/mnt/hdd', co pozwala na dostęp do jej zawartości z poziomu systemu plików. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami, umożliwiając organizację przestrzeni dyskowej oraz ułatwiając zarządzanie danymi. Przykładowo, po zamontowaniu partycji, użytkownik może zainstalować oprogramowanie lub przenieść pliki do tego konkretnego miejsca, co może być przydatne w wielu scenariuszach operacyjnych.

Pytanie 2

Substancją używaną w drukarkach 3D jest

A. środek katalityczny.

B. filament.

C. proszek węglowy.

D. ciekły materiał.

Filament to materiał eksploatacyjny wykorzystywany w drukarkach 3D, najczęściej w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo w postaci cienkiego włókna, które jest podgrzewane i wytłaczane przez głowicę drukarki, tworząc obiekt warstwa po warstwie. Najpopularniejsze rodzaje filamentów to PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitryl-butadien-styren) oraz PETG (tereftalan etylenu). Każdy z tych materiałów ma swoje unikalne właściwości: PLA jest biodegradowalny i łatwy w obróbce, ABS charakteryzuje się większą wytrzymałością i odpornością na wysokie temperatury, natomiast PETG łączy w sobie łatwość drukowania z wytrzymałością i odpornością chemiczną. Wybór odpowiedniego filamentu ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości wydruków oraz dla ich finalnego zastosowania, co czyni znajomość specyfiki różnych filamentów niezbędną dla każdego użytkownika drukarki 3D.

Pytanie 3

Która operacja może skutkować nieodwracalną utratą danych w przypadku awarii systemu plików?

A. wykonanie skanowania scandiskiem

B. przeskanowanie programem antywirusowym

C. uruchomienie systemu operacyjnego

D. formatowanie dysku

Formatowanie dysku to proces, który polega na przygotowaniu nośnika danych do przechowywania informacji poprzez usunięcie wszystkich obecnych danych na dysku oraz stworzenie nowego systemu plików. W przypadku uszkodzenia systemu plików, formatowanie jest jedną z nielicznych czynności, która całkowicie eliminuje dane, pozostawiając nośnik pustym. Przykładem zastosowania formatowania może być sytuacja, gdy dysk twardy jest uszkodzony i wymaga ponownego użycia. Standardowe procedury w branży IT zalecają przechowywanie kopii zapasowych danych przed formatowaniem, aby uniknąć nieodwracalnej utraty informacji. Warto pamiętać, że proces ten powinien być przeprowadzany z uwagą i zrozumieniem, ponieważ po formatowaniu odzyskanie danych może być niemożliwe, co czyni tę operację krytyczną w zarządzaniu danymi. Dobre praktyki w zakresie zarządzania danymi obejmują dokonanie szczegółowej oceny przed podjęciem decyzji o formatowaniu oraz użycie narzędzi do odzyskiwania danych, które mogą pomóc w sytuacjach awaryjnych, zanim podejmiemy takie kroki.

Pytanie 4

Aby przeprowadzić instalację systemu operacyjnego z rodziny Windows na stacjach roboczych, konieczne jest dodanie na serwerze usług

A. plików

B. terminalowych

C. wdrażania systemu Windows

D. pulpitu zdalnego

Aby przeprowadzić instalację sieciową systemów operacyjnych Windows na stacjach roboczych, kluczowym elementem jest posiadanie na serwerze usługi wdrażania systemu Windows. Usługa ta umożliwia zdalne instalowanie systemów operacyjnych na wielu komputerach jednocześnie, co znacznie upraszcza proces zarządzania i aktualizacji oprogramowania w dużych środowiskach IT. Przykładem zastosowania może być środowisko korporacyjne, w którym administratorzy IT mogą przygotować obraz systemu operacyjnego oraz aplikacji, a następnie wdrożyć go na stacjach roboczych pracowników w godzinach nocnych, minimalizując zakłócenia w pracy. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, stosowanie rozwiązań do wdrażania systemów operacyjnych pozwala na centralizację zarządzania oraz automatyzację procesów, co zwiększa efektywność operacyjną. Usługi te wykorzystują protokoły takie jak PXE (Preboot Execution Environment) oraz WDS (Windows Deployment Services), które są standardami w branży, umożliwiającymi szybkie i bezpieczne wdrożenie systemów operacyjnych w różnych konfiguracjach sprzętowych.

Pytanie 5

Jakie polecenie używa się do tworzenia kopii danych na pamięci USB w systemie Linux?

A. rm

B. mv

C. su

D. cp

Polecenie 'cp' (copy) jest standardowym narzędziem w systemach Linux, służącym do kopiowania plików i katalogów. Umożliwia ono przenoszenie danych z jednego miejsca do drugiego, co czyni je idealnym wyborem do tworzenia kopii zapasowych na zewnętrznych nośnikach, takich jak dysk USB. Aby skopiować plik na dysk USB, wystarczy użyć składni: 'cp /ścieżka/do/plik /media/usb/'. Ważne jest, aby przed wykonaniem polecenia upewnić się, że dysk USB jest zamontowany, co można zweryfikować za pomocą komendy 'lsblk'. Dodatkowo, 'cp' oferuje różne opcje, takie jak '-r' do rekursywnego kopiowania katalogów, czy '-i' do interaktywnego potwierdzania nadpisywania istniejących plików. Warto również pamiętać o dobrych praktykach, takich jak sprawdzanie integralności skopiowanych danych za pomocą polecenia 'md5sum', aby mieć pewność, że kopie są zgodne z oryginałem. W związku z tym, 'cp' jest niezastąpionym narzędziem w codziennym zarządzaniu danymi w systemie Linux.

Pytanie 6

Jaki adres IPv6 jest stosowany jako adres link-local w procesie autokonfiguracji urządzeń?

A. de80::/10

B. fe80::/10

C. he88::/10

D. fe88::/10

Adres IPv6 fe80::/10 jest przeznaczony do użycia jako adres link-local, co oznacza, że jest stosowany do komunikacji w obrębie lokalnej sieci. Adresy link-local są automatycznie przypisywane przez urządzenia sieciowe przy użyciu protokołu autokonfiguracji, na przykład Neighbor Discovery Protocol (NDP). Adresy te są wykorzystywane do komunikacji między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej bez konieczności konfiguracji serwera DHCP. Przykładem zastosowania adresu link-local może być sytuacja, w której dwa urządzenia, takie jak router i komputer, muszą wymieniać informacje konfiguracyjne, takie jak adresy MAC. Link-local jest również wykorzystywany w protokole IPv6 do wykrywania i identyfikacji sąsiednich urządzeń, co jest kluczowe dla wydajności sieci. Zgodnie z RFC 4862, adresy link-local są typowe dla lokalnych segmentów sieci i nie są routowalne poza tę sieć, co zapewnia bezpieczeństwo i ograniczenie nieautoryzowanego dostępu do sieci lokalnej.

Pytanie 7

W celu kontrolowania przepustowości sieci, administrator powinien zastosować aplikację typu

A. quality manager

B. bandwidth manager

C. package manager

D. task manager

Odpowiedź 'bandwidth manager' jest poprawna, ponieważ narzędzia tego typu są zaprojektowane specjalnie do zarządzania przepustowością sieci. Bandwidth manager pozwala administratorom monitorować i kontrolować ilość danych przesyłanych przez sieć w danym czasie, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie istnieje wiele aplikacji i użytkowników korzystających z zasobów sieciowych. Przykłady zastosowania obejmują sytuacje, w których administratorzy muszą ograniczyć przepustowość dla mniej istotnych aplikacji lub użytkowników, aby zapewnić odpowiednie zasoby dla krytycznych procesów, takich jak VoIP czy transmisje wideo. Dobre praktyki sugerują stosowanie bandwidth managerów w celu uniknięcia problemów z opóźnieniem i przeciążeniem sieci, co ma bezpośredni wpływ na jakość usług w organizacji. Narzędzia te często oferują funkcje analityczne, które pomagają administratorom w podejmowaniu decyzji dotyczących priorytetyzacji ruchu w sieci, co jest zgodne z podejściem do zarządzania jakością usług (QoS).

Pytanie 8

Aby komputery mogły udostępniać swoje zasoby w sieci, muszą mieć przypisane różne

A. maski podsieci.

B. serwery DNS.

C. grupy robocze.

D. adresy IP.

Adres IP (Internet Protocol Address) jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym każdemu urządzeniu podłączonemu do sieci komputerowej. Aby komputery mogły komunikować się w Internecie, każdy z nich musi mieć przypisany unikalny adres IP. W przeciwnym razie, gdy dwa urządzenia mają ten sam adres IP, dochodzi do konfliktu adresów, co uniemożliwia prawidłowe przesyłanie danych. W praktyce, na przykład w sieciach domowych, router przypisuje adresy IP urządzeniom za pomocą DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co zapewnia unikalność adresów. Dobre praktyki w zarządzaniu sieciami zalecają użycie rezerwacji DHCP dla urządzeń, które muszą mieć stały adres IP, co zapobiega konfliktom. Zrozumienie roli adresów IP jest kluczowe dla administrowania sieciami i zapewnienia ich prawidłowego działania, co jest istotne szczególnie w kontekście coraz bardziej złożonych systemów informatycznych i Internetu Rzeczy (IoT).

Pytanie 9

Jakie urządzenie jest przedstawione na rysunku?

A. Access Point.

B. Hub.

C. Switch.

D. Bridge.

Punkt dostępowy to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci komputerowej. Działa jako most pomiędzy siecią przewodową a urządzeniami bezprzewodowymi, takimi jak laptopy, smartfony czy tablety. W praktyce punkt dostępowy jest centralnym elementem sieci WLAN i pozwala na zwiększenie jej zasięgu oraz liczby obsługiwanych użytkowników. Standardy takie jak IEEE 802.11 regulują działanie tych urządzeń, zapewniając kompatybilność i bezpieczeństwo. W zastosowaniach domowych oraz biurowych punkty dostępowe są często zintegrowane z routerami, co dodatkowo ułatwia zarządzanie siecią. Ich konfiguracja może obejmować ustawienia zabezpieczeń, takie jak WPA3, aby chronić dane przesyłane przez sieć. Dobre praktyki sugerują umieszczanie punktów dostępowych w centralnych lokalizacjach w celu optymalizacji zasięgu sygnału i minimalizacji zakłóceń. Przy wyborze punktu dostępowego warto zwrócić uwagę na obsługiwane pasma częstotliwości, takie jak 2.4 GHz i 5 GHz, co pozwala na elastyczne zarządzanie przepustowością sieci.

Pytanie 10

Organizacja zajmująca się międzynarodową normalizacją, która stworzyła 7-warstwowy Model Referencyjny Połączonych Systemów Otwartych, to

A. ISO (International Organization for Standardization)

B. EN (European Norm)

C. TIA/EIA (Telecommunications Industry Association / Electronic Industries Association)

D. IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers)

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) jest odpowiedzialna za opracowywanie międzynarodowych standardów, w tym 7-warstwowego Modelu Referencyjnego Połączonych Systemów Otwartych (OSI). Model OSI został wprowadzony w celu ułatwienia komunikacji pomiędzy różnymi systemami komputerowymi i sieciami. Każda z siedmiu warstw modelu odpowiada za różne aspekty przesyłania danych, począwszy od warstwy fizycznej, która zajmuje się przesyłaniem surowych bitów, aż po warstwę aplikacji, gdzie zachodzi interakcja z użytkownikiem i aplikacjami. Przykładem zastosowania modelu OSI jest analiza protokołów komunikacyjnych, takich jak TCP/IP, które wykorzystują różne warstwy do zarządzania danymi. Ponadto znajomość tego modelu jest kluczowa w projektowaniu architektur sieciowych, co pozwala na lepsze planowanie oraz rozwiązywanie problemów związanych z komunikacją w sieciach komputerowych. ISO, jako autorytatywna instytucja, zapewnia, że wszystkie wydawane standardy są zgodne z najlepszymi praktykami i innowacjami technologicznymi.

Pytanie 11

Którego wbudowanego narzędzia w systemie Windows 8 Pro można użyć do szyfrowania danych?

A. AppLocker

B. OneLocker

C. BitLocker

D. WinLocker

BitLocker to wbudowane narzędzie w systemie Windows 8 Pro, które umożliwia szyfrowanie danych na dyskach twardych, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo przechowywanych informacji. BitLocker używa algorytmów szyfrowania opartych na standardzie AES, co zapewnia wysoki poziom ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Funkcjonalność ta jest szczególnie przydatna w środowisku biznesowym, gdzie dostęp do wrażliwych danych musi być ściśle kontrolowany. Przykładowo, jeśli pracownik straci laptopa, dane zaszyfrowane za pomocą BitLockera pozostaną niedostępne dla osób trzecich. Dodatkowo BitLocker jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania bezpieczeństwem informacji, takimi jak standardy ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie ochrony danych w organizacjach. Warto również zwrócić uwagę na to, że BitLocker może być używany w połączeniu z TPM (Trusted Platform Module), co zwiększa bezpieczeństwo kluczy szyfrujących oraz zapewnia dodatkowe zabezpieczenia podczas rozruchu systemu.

Pytanie 12

Jaką ochronę zapewnia program antyspyware?

A. programom antywirusowym

B. atakom typu DoS i DDoS (Denial of Service)

C. programom typu robak

D. programom szpiegującym

Program antyspyware jest dedykowany do wykrywania i usuwania programów szpiegujących, które mają na celu monitorowanie działań użytkowników bez ich wiedzy. Programy te mogą zbierać dane osobowe, takie jak hasła, informacje o logowaniu, czy dane finansowe, a ich obecność na systemie stanowi poważne zagrożenie dla prywatności. Przykłady zastosowania programu antyspyware obejmują regularne skanowanie systemu w celu identyfikacji i eliminacji nieautoryzowanych aplikacji, które mogą infiltracyjnie zbierać informacje. W branży IT, stosowanie oprogramowania antyspyware jest częścią szerszej strategii ochrony, która obejmuje także zabezpieczenia antywirusowe i zapory sieciowe. Dobry program antyspyware powinien być regularnie aktualizowany, aby móc skutecznie wykrywać nowe zagrożenia zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie cyberbezpieczeństwa. Rekomendowane jest także przeprowadzanie edukacji użytkowników na temat bezpiecznego korzystania z internetu, aby minimalizować ryzyko zakażenia systemu przez spyware.

Pytanie 13

Jaką rolę pełni serwer plików w sieciach komputerowych LAN?

A. zarządzanie danymi na komputerach w obrębie sieci lokalnej

B. nadzorowanie działania przełączników i ruterów

C. współdzielenie tych samych zasobów

D. przeprowadzanie obliczeń na lokalnych komputerach

Serwer plików to naprawdę ważny element w sieciach LAN. Dzięki niemu możemy wspólnie korzystać z różnych plików i folderów, co ułatwia życie w biurze czy szkole. Wyobraź sobie, że kilka osób musi mieć dostęp do tych samych dokumentów projektowych – ze serwerem plików jest to znacznie prostsze. Działa to na zasadzie centralnego przechowywania danych, więc bez względu na to, z jakiego komputera korzystasz, masz do nich dostęp. W praktyce, często spotkasz się z protokołami jak SMB czy NFS, które pomagają różnym systemom współpracować ze sobą. Pamiętaj też, że warto dbać o regularne kopie zapasowe i kontrolować, kto ma dostęp do jakich plików. Dzięki tym wszystkim rzeczom, serwer plików staje się trochę takim fundamentem efektywnej współpracy w dzisiejszym świecie.

Pytanie 14

Zgodnie z normą Fast Ethernet 100Base-TX, maksymalna długość kabla miedzianego UTP kategorii 5e, który łączy bezpośrednio dwa urządzenia sieciowe, wynosi

A. 100 m

B. 1000 m

C. 150 m

D. 300 m

Maksymalna długość kabla miedzianego UTP kat. 5e, jeśli mówimy o standardzie Fast Ethernet 100Base-TX, to 100 metrów. To bardzo ważna informacja, szczególnie dla tych, którzy projektują sieci komputerowe. Przekroczenie tej długości może spowodować, że sygnał się pogorszy, a to może wpłynąć na działanie całej sieci. Kabel kat. 5e jest często używany w lokalnych sieciach (LAN) i pozwala na przesyłanie danych z prędkością do 100 Mbps. Standard 100Base-TX korzysta z skręconych par, więc dla najlepszego działania długość kabla nie powinna być większa niż 100 metrów. W praktyce warto pamiętać, że musimy brać pod uwagę nie tylko sam kabel, ale także różne elementy, takie jak gniazdka, złącza czy urządzenia aktywne, bo to też wpływa na długość połączenia. Co więcej, planując instalację, dobrze jest unikać zakłóceń elektrycznych, które mogą obniżyć jakość sygnału. To są dobre praktyki w branży IT – warto o tym pamiętać.

Pytanie 15

Jak na diagramach sieciowych LAN oznaczane są punkty dystrybucyjne znajdujące się na różnych kondygnacjach budynku, zgodnie z normą PN-EN 50173?

A. FD (Floor Distribution)

B. MDF (Main Distribution Frame)

C. CD (Campus Distribution)

D. BD (BuildingDistributor)

Odpowiedź FD (Floor Distribution) jest prawidłowa, ponieważ oznacza ona punkty rozdzielcze (dystrybucyjne) znajdujące się na poszczególnych piętrach budynku, co jest zgodne z normą PN-EN 50173. Norma ta klasyfikuje różne poziomy dystrybucji w sieciach LAN, aby zapewnić odpowiednią organizację i efektywność instalacji. Punkty dystrybucyjne na piętrach są kluczowym elementem infrastruktury sieciowej, ponieważ umożliwiają one podłączenie urządzeń końcowych, takich jak komputery, drukarki czy telefony. Przykładowo, w biurowcach, gdzie na każdym piętrze znajduje się wiele stanowisk pracy, odpowiednie oznaczenie FD pozwala na łatwe lokalizowanie rozdzielni, co ułatwia zarządzanie siecią oraz wykonywanie prac konserwacyjnych. Dobrze zaplanowana dystrybucja na każdym piętrze wprowadza porządek w instalacji, co jest szczególnie istotne w przypadku modernizacji lub rozbudowy infrastruktury sieciowej. W praktyce, stosowanie jednolitych oznaczeń, takich jak FD, zwiększa efektywność komunikacji między specjalistami zajmującymi się siecią oraz ułatwia przyszłe prace serwisowe.

Pytanie 16

Którego urządzenia dotyczy strzałka na rysunku?

A. Routera

B. Koncentratora

C. Serwera

D. Przełącznika

Router to urządzenie sieciowe, które kieruje pakiety danych między różnymi sieciami. Działa na trzeciej warstwie modelu OSI, wykorzystując adresy IP do podejmowania decyzji o trasowaniu danych. Routery są kluczowe w zarządzaniu ruchem internetowym, umożliwiając komunikację pomiędzy sieciami lokalnymi a globalną siecią Internet. Dzięki nim możliwe jest przesyłanie danych na dużą skalę, co jest niezbędne w nowoczesnych organizacjach i przedsiębiorstwach. Routery mogą realizować różne protokoły routingu, takie jak RIP, OSPF czy BGP, co pozwala im dynamicznie dostosowywać się do zmieniających się warunków w sieci. W praktyce routery zapewniają nie tylko podstawową funkcję routingu, ale także mogą pełnić role takie jak firewall, kontrola dostępu czy VPN. Wiedza na temat działania routerów i ich konfiguracji jest fundamentalna dla specjalistów sieciowych, a umiejętność ich efektywnego wykorzystania zgodnie z dobrymi praktykami, takimi jak segmentacja sieci czy zapewnienie redundancji, jest nieodłącznym elementem zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 17

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do prezentowania konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ifconfig

B. tracert

C. ping

D. ipconfig

Polecenie 'ifconfig' jest jednym z podstawowych narzędzi w systemie operacyjnym Linux, stosowanym do wyświetlania oraz konfiguracji interfejsów sieciowych. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie szczegółowych informacji na temat aktualnych interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, statystyki ruchu oraz stany interfejsów. Przykładowo, komenda 'ifconfig -a' wyświetli listę wszystkich interfejsów, nawet tych, które są wyłączone. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane przez administratorów sieci do monitorowania i diagnostyki, np. w celu rozwiązywania problemów z połączeniem sieciowym. Warto jednak zauważyć, że 'ifconfig' zostało częściowo zastąpione przez bardziej nowoczesne polecenie 'ip', które jest częścią zestawu narzędzi iproute2. Znajomość obu tych narzędzi jest kluczowa dla efektywnego zarządzania siecią w systemach Linux, co jest zgodne z dobrymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 18

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) funkcjonuje w trybie

A. sekwencyjnym

B. połączeniowym

C. bezpołączeniowym

D. hybrydowym

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) działa w trybie połączeniowym, co oznacza, że przed rozpoczęciem przesyłania danych następuje etap nawiązywania połączenia. Proces ten realizowany jest przy użyciu mechanizmu trójfazowego (ang. three-way handshake), który zapewnia, że obie strony są gotowe do komunikacji i mogą wymieniać dane. TCP gwarantuje, że dane będą przesyłane w poprawnej kolejności, co jest kluczowe dla aplikacji wymagających wysokiej niezawodności, takich jak transfer plików czy komunikatory internetowe. Przykładem zastosowania TCP są protokoły wyższej warstwy, takie jak HTTP, które są fundamentem działania stron internetowych. W praktyce, protokół TCP zapewnia również mechanizmy kontroli błędów oraz retransmisji danych, co czyni go odpowiednim wyborem w sytuacjach, gdzie niezawodność przesyłu jest kluczowa.

Pytanie 19

W komputerach obsługujących wysokowydajne zadania serwerowe, konieczne jest użycie dysku z interfejsem

A. USB

B. SAS

C. ATA

D. SATA

Dysk z interfejsem SAS (Serial Attached SCSI) jest szczególnie polecany w zastosowaniach serwerowych, gdzie wymagania dotyczące wydajności i niezawodności są najwyższe. SAS oferuje wyższą prędkość transferu danych w porównaniu do innych interfejsów, takich jak SATA. Prędkości transferu w standardzie SAS mogą osiągać nawet 12 Gb/s, co czyni go idealnym do zastosowań wymagających intensywnego dostępu do danych, takich jak serwery baz danych, aplikacje do przetwarzania transakcji oraz systemy wirtualizacji. Dodatkowo, SAS charakteryzuje się wyższą niezawodnością oraz możliwością podłączania wielu dysków w jednym łańcuchu, co zwiększa elastyczność konfiguracji serwera. W praktyce, wiele centrów danych korzysta z dysków SAS w systemach RAID, aby zapewnić zarówno wydajność, jak i redundancję, co jest kluczowe dla zapewnienia ciągłej dostępności usług. Standard ten jest powszechnie uznawany za najlepszy wybór w profesjonalnych środowiskach serwerowych, co podkreślają różne organizacje i standardy branżowe.

Pytanie 20

W systemie Linux do obserwacji działania sieci, urządzeń sieciowych oraz serwerów można zastosować aplikację

A. Shotwell

B. Basero

C. Nagios

D. Dolphin

Nagios to potężne narzędzie do monitorowania, które pozwala administratorom IT na kontrolowanie stanu sieci, urządzeń oraz serwerów. Jego główną funkcją jest zbieranie i analizowanie danych o dostępności oraz wydajności różnorodnych zasobów, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych problemów. Przykładem zastosowania Nagiosa może być monitorowanie serwerów www — administratorzy mogą ustawić alerty, które informują ich o awariach serwerów lub spadku wydajności. Dzięki rozbudowanej społeczności i wsparciu dla różnych systemów operacyjnych, Nagios stał się standardem w branży. Zgodnie z najlepszymi praktykami, regularne audyty i aktualizacje konfiguracji monitorowania w Nagiosie mogą znacząco zwiększyć niezawodność infrastruktury IT, co jest kluczowe w dzisiejszym środowisku biznesowym pełnym wyzwań.

Pytanie 21

Jakie medium transmisyjne gwarantuje izolację galwaniczną pomiędzy systemami przesyłu danych?

A. Przewód koncentryczny

B. Skrętka nieekranowana

C. Światłowód

D. Skrętka ekranowana

Światłowód to medium transmisyjne, które zapewnia separację galwaniczną pomiędzy systemami transmisji danych. Oznacza to, że nie przewodzi prądu elektrycznego, co eliminuje ryzyko wystąpienia zakłóceń elektromagnetycznych oraz problemów związanych z uziemieniem. To sprawia, że światłowody są idealnym wyborem w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń, takich jak fabryki czy centra danych. Na przykład, w zastosowaniach telekomunikacyjnych światłowody są wykorzystywane do przesyłania danych na duże odległości z minimalnymi stratami sygnału. W branży sieci komputerowych światłowody są często używane w backbone'ach dużych sieci, zapewniając szybkie połączenia między różnymi segmentami. Dodatkowo, standardy takie jak IEEE 802.3 (Ethernet) i ITU-T G.652 definiują parametry i specyfikacje dla technologii światłowodowej, co czyni ją zgodną z najlepszymi praktykami w dziedzinie przesyłu danych. Warto dodać, że światłowody są również odporne na wpływ warunków atmosferycznych, co czyni je doskonałym rozwiązaniem dla systemów zewnętrznych.

Pytanie 22

Zestaw narzędzi niezbędnych do instalacji okablowania miedzianego typu "skrętka" w lokalnej sieci powinien obejmować

A. ściągacz izolacji, zaciskarkę do złączy modularnych, nóż montażowy, miernik uniwersalny

B. zestaw wkrętaków, narzędzie uderzeniowe, tester okablowania, lutownicę

C. narzędzie uderzeniowe, nóż montażowy, spawarkę światłowodową, tester okablowania

D. zaciskarkę do złączy modularnych, ściągacz izolacji, narzędzie uderzeniowe, tester okablowania

Zestaw narzędzi do montażu okablowania miedzianego typu 'skrętka' w sieci lokalnej powinien zawierać zaciskarkę złączy modularnych, ściągacz izolacji, narzędzie uderzeniowe oraz tester okablowania. Zaciskarka jest kluczowym narzędziem do prawidłowego łączenia przewodów z wtyczkami RJ-45, co jest niezbędne w instalacjach LAN. Użycie ściągacza izolacji pozwala na precyzyjne usunięcie izolacji z przewodów bez ich uszkodzenia, co jest ważne dla zapewnienia wysokiej jakości połączenia. Narzędzie uderzeniowe (impact tool) jest wykorzystywane do montażu wtyków na gniazdach typu keystone oraz do wpinania wtyczek w panelach krosowych, co jest istotne dla zachowania integralności sygnału. Tester okablowania pozwala na weryfikację poprawności połączeń oraz identyfikację ewentualnych błędów, co jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności sieci. Dobre praktyki branżowe zalecają używanie zestawu narzędzi, który umożliwia przeprowadzenie instalacji zgodnie z normami, co wpływa na stabilność i wydajność całej sieci.

Pytanie 23

Aby sprawdzić stan podłączonego kabla oraz zdiagnozować odległość do miejsca awarii w sieci, należy użyć funkcji przełącznika oznaczonej numerem

A. 2

B. 1

C. 3

D. 4

Odpowiedź numer 3 jest prawidłowa, ponieważ funkcja oznaczona jako 'Cable Test' służy do sprawdzania stanu podłączonego kabla i diagnozowania odległości od miejsca awarii. Ta funkcja jest niezbędna w zarządzaniu siecią, gdyż umożliwia szybkie wykrywanie problemów z połączeniami kablowymi. Przełączniki sieciowe, takie jak TP-Link TL-SG108E, oferują wbudowane narzędzia diagnostyczne, które znacząco ułatwiają lokalizację usterek. Testowanie kabli pomaga w identyfikacji uszkodzeń mechanicznych, takich jak złamania, oraz problemów z połączeniami, na przykład zwarć czy przerw w obwodzie. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko podjąć działania naprawcze. Test kablowy działa poprzez wysyłanie sygnałów testowych przez kabel i mierzenie czasu, jaki zajmuje sygnałowi powrót, co pozwala na oszacowanie odległości do miejsca usterki. Jest to standardowa praktyka w branży sieciowej i znajduje zastosowanie w wielu scenariuszach, od małych sieci domowych po duże sieci korporacyjne. Regularne testowanie kabli jest kluczowe dla utrzymania wysokiej wydajności i niezawodności sieci, co czyni tę funkcję nieocenionym narzędziem w arsenale każdego administratora sieciowego.

Pytanie 24

Aby zmienić ustawienia konfiguracyjne Menu Start oraz paska zadań w systemie Windows, która przystawka powinna być wykorzystana?

A. fsmgmt.msc

B. dcpol.msc

C. azman.msc

D. gpedit.msc

Przystawka gpedit.msc, znana jako Edytor zasad grupy, jest kluczowym narzędziem w systemie Windows do zarządzania konfiguracją i kontrolą ustawień systemowych, w tym Menu Start i paska zadań. Umożliwia administratorom modyfikację polityk, które wpływają na zachowanie i wygląd tych elementów interfejsu użytkownika. Na przykład, przy użyciu gpedit.msc można zablokować dostęp do określonych elementów Menu Start lub dostosować wygląd paska zadań, co jest szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych, gdzie spójność i bezpieczeństwo interfejsu są kluczowe. Warto zauważyć, że edytor ten działa na poziomie lokalnym lub w ramach zdalnego zarządzania w sieci, co pozwala na centralne zarządzanie prawami dostępu i ustawieniami systemowymi w dużych organizacjach. W odpowiedzi na rosnące potrzeby w zakresie bezpieczeństwa i dostosowywania środowiska pracy, korzystanie z gpedit.msc jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 25

Jaką minimalną ilość pamięci RAM powinien mieć komputer, aby zainstalować 32-bitowy system operacyjny Windows 7 i móc efektywnie korzystać z trybu graficznego?

A. 2GB

B. 1GB

C. 256MB

D. 512MB

Aby zainstalować 32-bitowy system operacyjny Windows 7 i korzystać z trybu graficznego, minimalne wymagania dotyczące pamięci RAM wynoszą 1GB. Takie wymagania są zgodne z dokumentacją Microsoftu, która wskazuje, że system Windows 7 potrzebuje co najmniej 1GB pamięci RAM dla wersji 32-bitowej, aby efektywnie działać. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe, gdyż przy zbyt małej ilości pamięci RAM system może działać niestabilnie, spowalniając ogólne działanie komputera. W przypadku aplikacji graficznych lub programów wymagających intensywnego przetwarzania danych, zaleca się posiadanie co najmniej 2GB pamięci RAM, co pozwala na płynne działanie wielu zadań jednocześnie. Zastosowanie systemu operacyjnego w środowisku biurowym, edukacyjnym czy graficznym wymaga dostosowania specyfikacji sprzętowej do wymagań oprogramowania, co jest standardem w branży IT.

Pytanie 26

Na schemacie procesora rejestry mają za zadanie przechowywać adres do

A. wykonywania operacji arytmetycznych

B. zarządzania wykonywanym programem

C. przechowywania argumentów obliczeń

D. kolejnej instrukcji programu

W kontekście architektury procesora rejestry pełnią określone funkcje, które nie obejmują wykonywania działań arytmetycznych lecz przygotowanie do nich poprzez przechowywanie danych. Samo wykonywanie operacji arytmetycznych odbywa się w jednostce arytmetyczno-logicznej (ALU), która korzysta z danych zapisanych w rejestrach. Rejestry są także mylone z pamięcią operacyjną, co może prowadzić do błędnego przekonania, że służą do przechowywania adresu następnej instrukcji programu. W rzeczywistości za to zadanie odpowiada licznik rozkazów, który wskazuje na kolejną instrukcję do wykonania. Sterowanie wykonywanym programem natomiast jest rolą jednostki sterującej, która interpretuje instrukcje i kieruje przepływem danych między różnymi komponentami procesora. Typowe błędy myślowe wynikają z nieświadomości specyficznych ról poszczególnych elementów CPU. Zrozumienie, że rejestry są używane do przechowywania tymczasowych danych do obliczeń, jest kluczowe dla poprawnej interpretacji działania procesorów i ich efektywnego programowania. Rozróżnienie tych funkcji jest istotne nie tylko dla teoretycznego zrozumienia, ale także praktycznych zastosowań w optymalizacji kodu i projektowaniu sprzętu komputerowego.

Pytanie 27

Aby aktywować tryb awaryjny w systemach z rodziny Windows, w trakcie uruchamiania komputera trzeba nacisnąć klawisz

A. F7

B. F1

C. F10

D. F8

Wybór klawiszy F1, F7 lub F10 jako opcji do uruchamiania trybu awaryjnego w systemach Windows pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące funkcji tych klawiszy. Klawisz F1 zazwyczaj służy do otwierania pomocy systemowej, co jest przydatne, gdy użytkownik potrzebuje wsparcia w obsłudze systemu, ale nie ma związku z uruchamianiem trybu awaryjnego. Z kolei F7 nie jest standardowo przypisany do żadnej funkcji w kontekście rozruchu systemu Windows, co może wynikać z mylnego powiązania go z innymi systemami operacyjnymi lub aplikacjami. Klawisz F10, używany w wielu kontekstach jako przycisk do dostępu do menu BIOS lub innego oprogramowania układowego, nie ma również zastosowania w kontekście trybu awaryjnego. Użytkownicy mogą błędnie założyć, że różne klawisze funkcyjne oferują podobne funkcje w różnych systemach operacyjnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Rzeczywistość jest taka, że każdy klawisz funkcyjny ma ściśle określoną rolę. Warto zawsze zapoznać się z dokumentacją lub podręcznikami użytkownika, aby potwierdzić, które klawisze są odpowiednie w danym kontekście. Błąd w wyborze odpowiedniego klawisza może znacząco wpłynąć na proces rozwiązywania problemów i ograniczyć dostęp do niezbędnych funkcji systemu.

Pytanie 28

Jakie jest wynikiem dodawania liczb binarnych 1001101 oraz 11001 w systemie dwójkowym?

A. 1101100

B. 1100110

C. 1101101

D. 1110001

Odpowiedź 1100110 to całkiem dobry wynik dodawania liczb binarnych 1001101 oraz 11001. Jak wiesz, w systemie binarnym mamy tylko 0 i 1, i te zasady są trochę inne niż w dziesiętnym. Jak dodajesz, to musisz pamiętać o przeniesieniach, które pojawiają się jak suma bitów przekroczy 1. Więc zaczynając od końca: 1+1 daje 0 i przeniesienie 1, potem 0+0+1 z przeniesieniem to 1, następnie 1+0 to 1, a 1+1 znów daje 0 z przeniesieniem. Potem mamy 0+1+1, co daje 0 z przeniesieniem i na końcu 1+0 to 1. I tak wychodzi nam 1100110, co oznacza 102 w systemie dziesiętnym. Tego typu umiejętności są naprawdę istotne w programowaniu i wszelkich obliczeniach w komputerach, bo tam często korzystamy z systemu binarnego do reprezentacji danych.

Pytanie 29

Schemat ilustruje ustawienia karty sieciowej dla urządzenia z adresem IP 10.15.89.104/25. Można z niego wywnioskować, że

A. adres IP jest błędny

B. adres domyślnej bramy pochodzi z innej podsieci niż adres hosta

C. adres maski jest błędny

D. serwer DNS znajduje się w tej samej podsieci co urządzenie

Adres IP 10.15.89.104 z maską 255.255.255.128 niby wydaje się być okej, bo 104 jest w zakresie hostów tej podsieci. Maska 255.255.255.128 znaczy, że pierwsze 25 bitów to część sieci, co jakby daje możliwość podzielenia sieci na podsieci z 128 adresami (126 do wykorzystania). Ale to wszystko może być mylące, bo źle to zrozumieć to można przypisać adresy niewłaściwie. Jeśli chodzi o serwer DNS 8.8.8.8, to on jest publiczny i wcale nie musi być w tej samej podsieci co urządzenie, bo dostęp do DNS idzie przez bramę. Często się myśli, że wszystkie serwery muszą być w tej samej podsieci co host, ale dla DNS to nie jest wymagane. Problem zaczyna się, gdy brama nie jest w tej samej podsieci co adres IP hosta. Musi być w zasięgu, żeby mogła przepychać ruch do innych sieci. Dla adresu IP 10.15.89.104/25, poprawna brama powinna być w podsieci 10.15.89.0/25, a nie w 10.15.89.128/25. Brama 10.15.89.129 jest w sąsiedniej podsieci, co utrudnia komunikację z nią bez dodatkowych tras. W konfiguracji sieci ważne jest, żeby rozumieć jak działają zakresy adresów i jak je przypisuje, bo inaczej mogą być problemy z komunikacją poza lokalną podsiecią. Złe ustawienia mogą prowadzić do kłopotów w zarządzaniu siecią oraz w jej bezpieczeństwie. Wiedza o tym, jak przypisywać adresy i dlaczego to robić jest kluczowa dla administratorów sieci.

Pytanie 30

Aby monitorować przesył danych w sieci komputerowej, należy wykorzystać program klasy

A. debugger.

B. sniffer.

C. firmware.

D. kompilator.

Sniffer, znany również jako analizator pakietów, to narzędzie używane do monitorowania i analizowania ruchu w sieci komputerowej. Jego głównym zadaniem jest przechwytywanie pakietów danych przesyłanych przez sieć, co pozwala na ich szczegółową analizę. Sniffery są wykorzystywane w różnych kontekstach, od diagnostyki sieci po analizę bezpieczeństwa. Na przykład, administratorzy sieci mogą używać sniffera, aby wykryć nieprawidłowe działania, takie jak nieautoryzowany dostęp do danych lub ataki typu Man-in-the-Middle. Sniffery są także pomocne w optymalizacji wydajności sieci poprzez identyfikację wąskich gardeł i nadmiarowego ruchu. W branży IT korzysta się z różnych narzędzi typu sniffer, takich jak Wireshark, który jest jednym z najpopularniejszych analizatorów pakietów. Zgodnie z dobrą praktyką branżową, monitorowanie ruchu sieciowego powinno odbywać się z zachowaniem odpowiednich zasad bezpieczeństwa oraz prywatności użytkowników. Warto również pamiętać, że użycie sniffera w nieodpowiedni sposób, bez zgody osób zaangażowanych, może być nielegalne.

Pytanie 31

Aby wymusić na użytkownikach lokalnych systemów z rodziny Windows Server regularną zmianę hasła oraz stosowanie haseł o odpowiedniej długości i spełniających wymagania dotyczące złożoności, należy ustawić

A. konta użytkowników w Ustawieniach

B. zasady blokady kont w politykach grup

C. zasady haseł w lokalnych zasadach zabezpieczeń

D. właściwości konta użytkownika w zarządzaniu systemem

Zasady haseł w systemach Windows Server to coś naprawdę kluczowego, jeśli chodzi o bezpieczeństwo. Dobre ustawienia tych zasad to podstawa dla każdego administratora. Dzięki nim można na przykład wymusić, żeby użytkownicy zmieniali hasła co jakiś czas i żeby te hasła były odpowiednio długie i skomplikowane. Właściwie, standardowe wymagania mówią, że hasło powinno mieć co najmniej 12 znaków i używać wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych. To zdecydowanie podnosi poziom bezpieczeństwa. Przykładowo, można ustawić zasady, które zmuszają do zmiany hasła co 90 dni. To wszystko jest zgodne z wytycznymi NIST, co jest naprawdę ważne w obecnych czasach, gdzie ochrona danych jest priorytetem. Takie podejście pomaga lepiej zabezpieczyć informacje w organizacji i zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 32

W systemie binarnym liczba szesnastkowa 29A będzie przedstawiona jako:

A. 1010010110

B. 1000011010

C. 1001011010

D. 1010011010

Liczba szesnastkowa 29A składa się z dwóch części: cyfry '2', cyfry '9' oraz cyfry 'A', która w systemie dziesiętnym odpowiada wartości 10. Aby przekształcić tę liczbę na system binarny, należy każdą z jej cyfr zamienić na odpowiednią reprezentację binarną, przy czym każda cyfra szesnastkowa jest przedstawiana za pomocą 4 bitów. Cyfra '2' w systemie binarnym to 0010, cyfra '9' to 1001, a cyfra 'A' to 1010. Łącząc te trzy wartości, otrzymujemy 0010 1001 1010. Dla uproszczenia, można usunąć wiodące zera, co daje wynik 1010011010. Taki proces konwersji jest standardowo stosowany w programowaniu i inżynierii komputerowej, szczególnie w kontekście przetwarzania danych, programowania niskopoziomowego oraz w systemach wbudowanych, gdzie binarna reprezentacja danych jest kluczowa do efektywnego działania algorytmów oraz zarządzania pamięcią.

Pytanie 33

Możliwości zmiany uprawnień dostępu do plików w systemie Windows 10 można uzyskać za pomocą komendy

A. icacls

B. verify

C. convert

D. set

Polecenie icacls (ang. Integrity Control Access Control Lists) jest narzędziem w systemie Windows 10, które umożliwia zarządzanie uprawnieniami dostępu do plików i folderów. Używając icacls, administratorzy mogą modyfikować, wyświetlać, tworzyć oraz przywracać uprawnienia dostępu do zasobów systemowych. Przykładowo, aby nadać użytkownikowi pełne uprawnienia do pliku, można użyć komendy: icacls \"ścieżka\do\pliku\" /grant Użytkownik:F. To polecenie przyznaje użytkownikowi pełne (F - Full) uprawnienia do modyfikowania i odczytywania pliku. Ponadto, icacls pozwala na automatyzację zarządzania uprawnieniami poprzez skrypty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi. Dzięki tym funkcjom, narzędzie to jest niezwykle przydatne w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa systemów Windows, umożliwiając precyzyjne zarządzanie dostępem do danych. Warto również zaznaczyć, że icacls obsługuje różne poziomy uprawnień, takie jak odczyt, zapis, czy pełna kontrola, co daje administratorom dużą elastyczność w zarządzaniu dostępem do zasobów."

Pytanie 34

Który instrument służy do pomiaru długości oraz tłumienności przewodów miedzianych?

A. Miernik mocy

B. Omomierz

C. Woltomierz

D. Reflektometr TDR

Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) jest specjalistycznym przyrządem używanym do pomiaru długości i tłumienności przewodów miedzianych, a także innych typów kabli. Działa na zasadzie analizy odbicia sygnału, co pozwala na precyzyjne lokalizowanie miejsc uszkodzeń oraz pomiar długości przewodu. Dzięki temu narzędziu, inżynierowie mogą szybko ocenić jakość połączeń oraz wykrywać ewentualne problemy, takie jak przerwy czy zwarcia. Przykładowo, w branży telekomunikacyjnej, reflektometry TDR są nieocenione podczas instalacji i serwisowania kabli, co pozwala na minimalizację przestojów w działaniu sieci. Korzystanie z reflektometrów zgodnie z normami branżowymi, takimi jak IEC 61280, zapewnia dokładność i rzetelność wyników, a także zgodność z najlepszymi praktykami. Warto również zauważyć, że reflektometry TDR mogą być używane nie tylko w aplikacjach telekomunikacyjnych, ale także w automatyce przemysłowej, co czyni je wszechstronnym narzędziem w pomiarach elektrycznych.

Pytanie 35

Aby skaner działał prawidłowo, co należy zrobić?

A. sprawdzać temperaturę podzespołów komputera

B. smarować łożyska wentylatorów chłodzenia jednostki centralnej

C. posiadać zainstalowany program antywirusowy w systemie

D. nie wkładać kartek z zszywkami do podajnika urządzenia, jeśli jest automatyczny

Wybór odpowiedzi dotyczącej nie wkładania kartek ze zszywkami do podajnika automatycznego skanera jest kluczowy dla zapewnienia właściwego funkcjonowania tego urządzenia. Zszywki mogą powodować zacięcia i uszkodzenia mechaniczne, co prowadzi do problemów z wydajnością oraz zwiększa koszty serwisowania. W standardach branżowych zaleca się używanie papieru wolnego od zszywek, ponieważ większość skanerów, szczególnie te z automatycznymi podajnikami, nie jest przystosowanych do obsługi dokumentów z metalowymi elementami. Praktycznym przykładem jest sytuacja, gdy użytkownik skanuje dokumenty biurowe - wprowadzenie kartek ze zszywkami może spowodować awarię, która wymaga czasochłonnej naprawy. Dobrą praktyką jest również regularne przeszkolenie personelu z zasad prawidłowego użytkowania sprzętu, co znacząco wpływa na jego żywotność i efektywność.

Pytanie 36

Aby zweryfikować poprawność przebiegów oraz wartości napięć w układzie urządzenia elektronicznego, można zastosować

A. tester płyt głównych.

B. miernik uniwersalny.

C. oscyloskop cyfrowy.

D. watomierz.

Wybór watomierza albo testera płyt głównych do analizy napięć w układach elektronicznych, to nie do końca dobry pomysł. Watomierz jest głównie do pomiaru energii, a nie do obserwacji sygnałów w czasie. Wiadomo, możemy monitorować moc, ale nie zobaczymy, jak napięcia się zmieniają w czasie, co jest ważne w diagnostyce. Tester płyt głównych, choć jest przydatny w sprawdzaniu komponentów, nie pokazuje nam przebiegów napięć na żywo. Zajmuje się raczej podstawowymi usterkami. Miernik uniwersalny też ma swoje ograniczenia, bo pokazuje tylko wartości statyczne, więc nie da rady zobaczyć dynamiki sygnału. Często ludzie myślą, że jeśli coś może mierzyć napięcie, to nadaje się do analizy sygnałów, co jest błędne. Tak naprawdę, jeśli chcemy robić poważną analizę elektryczną, oscyloskop to jedyne sensowne narzędzie, bo inne urządzenia nie dają takiej precyzji i informacji, jakich potrzebujemy.

Pytanie 37

Jaką maskę domyślną posiada adres IP klasy B?

A. 255.255.255.0

B. 255.255.0.0

C. 255.255.255.255

D. 255.0.0.0

Domyślna maska podsieci dla adresu IP klasy B to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255, co pozwala na przydzielenie znacznej liczby adresów w ramach tej samej sieci. Maska 255.255.0.0 wskazuje, że pierwsze 16 bitów adresu IP jest wykorzystywanych jako identyfikator sieci, podczas gdy pozostałe 16 bitów służą do identyfikacji hostów w tej sieci. Dzięki temu możliwe jest skonfigurowanie do 65,536 unikalnych adresów hostów w jednej sieci klasy B. W praktyce, taka konfiguracja jest szczególnie użyteczna w dużych organizacjach, gdzie wymagane jest zarządzanie licznymi urządzeniami i komputerami w sieci. Ustalanie właściwej maski podsieci jest kluczowym elementem projektowania sieci, a stosowanie domyślnych wartości zgodnych z klasyfikacją adresów IP ułatwia administrację oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 38

NAT64 (Network Address Translation 64) to proces, który przekształca adresy

A. prywatne na adresy publiczne

B. MAC na adresy IPv4

C. IPv4 na adresy IPv6

D. IPv4 na adresy MAC

Zrozumienie procesu NAT64 wymaga znajomości podstawowych zasad działania adresacji w sieciach komputerowych. Odpowiedzi, które wskazują na mapowanie adresów IPv4 na adresy MAC, prywatne na publiczne czy MAC na IPv4, wskazują na istotne nieporozumienia w zakresie funkcji i zastosowania NAT. NAT64 nie jest związany z adresacją MAC, która dotyczy warstwy drugiej modelu OSI, podczas gdy NAT64 operuje na warstwie trzeciej, koncentrując się na adresach IP. Próba mapowania adresów prywatnych na publiczne odnosi się bardziej do tradycyjnego NAT, który służy do ukrywania układów adresów prywatnych w Internecie. W przypadku NAT64 dochodzi do translacji między różnymi wersjami protokołów IP, co nie ma na celu zmiany miejsca przechowywania adresu w warstwie sieciowej, lecz umożliwienie komunikacji między sieciami używającymi różnych standardów. Ponadto, mapa z adresów MAC na IPv4 jest zupełnie nieadekwatna, ponieważ MAC to adres sprzętowy, natomiast IPv4 jest adresem sieciowym. Zrozumienie tych różnic oraz prawidłowe postrzeganie sposobu, w jaki NAT64 funkcjonuje, jest kluczowe dla dalszego rozwoju i zastosowania technologii sieciowych, szczególnie w kontekście rosnącego znaczenia IPv6.

Pytanie 39

Sekwencja 172.16.0.1, która reprezentuje adres IP komputera, jest zapisana w systemie

A. dwójkowym

B. dziesiętnym

C. szesnastkowym

D. ósemkowym

Adres IP 172.16.0.1 jest zapisany w systemie dziesiętnym, co oznacza, że każda z czterech sekcji adresu (zwanych oktetami) jest wyrażona jako liczba całkowita w systemie dziesiętnym, mieszczącym się w zakresie od 0 do 255. System dziesiętny jest najczęściej stosowanym sposobem reprezentacji adresów IP przez ludzi, ponieważ jest prostszy do zrozumienia w porównaniu do systemów binarnych, ósemkowych czy szesnastkowych. Przykładowo, adres IP 192.168.1.1 w systemie binarnym to 11000000.10101000.00000001.00000001, co może być trudniejsze do zapamiętania i używania w praktyce. W administracji sieciowej oraz podczas konfigurowania urządzeń sieciowych, znajomość adresów IP w systemie dziesiętnym jest kluczowa, gdyż ułatwia komunikację oraz identyfikację sieci. Standardy takie jak RFC 791 definiują klasyfikację adresów IP oraz ich format, co potwierdza znaczenie systemu dziesiętnego w kontekście zarządzania adresacją IP.

Pytanie 40

Na ilustracji zaprezentowany jest graficzny symbol

A. rutera

B. przełącznika

C. zapory sieciowej

D. mostu sieciowego

Symbol przedstawiony na rysunku reprezentuje zaporę sieciową często nazywaną również firewallem. Zapora sieciowa jest kluczowym elementem infrastruktury bezpieczeństwa IT. Działa jako bariera między zaufanymi segmentami sieci a potencjalnie niebezpiecznymi zewnętrznymi źródłami danych. Firewalle analizują przychodzący i wychodzący ruch sieciowy zgodnie z zdefiniowanymi regułami bezpieczeństwa. Mogą działać na różnych warstwach modelu OSI ale najczęściej funkcjonują na warstwie sieciowej i aplikacyjnej. Przykłady zastosowania zapór obejmują ochronę przed atakami DDoS filtrowanie złośliwego oprogramowania i zapobieganie nieautoryzowanemu dostępowi do sieci firmowej. Standardowe praktyki obejmują konfigurację reguł dostępu logowanie oraz regularne aktualizacje aby chronić przed nowymi zagrożeniami. Dzięki zaawansowanym funkcjom takim jak wykrywanie włamań czy blokowanie adresów IP zapory sieciowe stanowią fundament nowoczesnej architektury bezpieczeństwa IT i są nieodzowne w każdej firmie dbającej o integralność i poufność danych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej