Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 19:54
Data zakończenia: 3 maja 2025 20:12

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W obliczeniach kosztów produkcji artykułu poligraficznego nie bierze się pod uwagę wydatku

A. marketingu produktu

B. drukowania

C. zaopatrzenia materiałowego

D. projektu graficznego oraz wykonania przygotowalni

Koszty związane z drukowaniem, projektem graficznym oraz zaopatrzeniem materiałowym są fundamentalnymi elementami kalkulacji kosztów wytworzenia produktu poligraficznego. W przypadku kosztu drukowania, obejmuje on zarówno wydatki na maszyny, jak i na materiały eksploatacyjne, co stanowi kluczowy składnik całkowitego kosztu produkcji. Wiele osób może błędnie zakładać, że te koszty są marginalne, jednak w praktyce mogą stanowić znaczną część budżetu produkcyjnego, dlatego powinny być starannie monitorowane i analizowane. Projekt graficzny oraz przygotowalnia to kolejne istotne koszty, które wpływają na ostateczną jakość i estetykę produktu poligraficznego. Właściwe przygotowanie materiałów do druku jest kluczowe, aby uniknąć potencjalnych błędów w produkcji, które mogą skutkować stratami. Z kolei koszty zaopatrzenia materiałowego obejmują wydatki na zakup surowców, takich jak papier czy farby, i są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania procesu produkcyjnego. Ignorowanie tych kosztów prowadzi do błędnych kalkulacji i może skutkować nieefektywnością oraz stratami finansowymi. Ważne jest zatem, aby zrozumieć różnice między kosztami produkcji a kosztami marketingowymi i umiejętnie je analizować, by podejmować świadome decyzje biznesowe na każdym etapie procesu produkcji.

Pytanie 2

W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas

A. obróbki bitmap

B. naświetlania formy drukowej

C. przygotowania tekstów w edytorze

D. przygotowywania pliku postscriptowego

Naświetlanie formy drukowej to proces, w którym przygotowane wcześniej pliki są przenoszone na formy drukowe, jednak nie jest to moment, w którym definiuje się zalewki. W tym etapie skupiamy się na przeniesieniu informacji z pliku do światłoczułych materiałów, co ma na celu stworzenie formy, która będzie odpowiedzialna za odbicie obrazu na papierze. Nie można więc na tym etapie wprowadzać zmian w zakresie zalewania elementów. Obróbka bitmap to kolejny etap, który nie obejmuje definiowania zalewki dla wektorowych elementów. W przypadku bitmap, które są rastrowymi obrazami, zalewki nie są definiowane w sposób analogiczny do wektorów, ponieważ piksele nie mają takiej samej struktury jak obiekty wektorowe. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie wiąże się z definiowaniem zalewki dla elementów wektorowych, lecz dotyczy ustawień typograficznych, takich jak czcionka, interlinia czy wyrównanie. To prowadzi do typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mogą mylić różne etapy procesu przygotowania do druku. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych kroków ma swoje specyficzne zadania i nie można ich mylić, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 3

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 45 szt.

B. 30 szt.

C. 60 szt.

D. 15 szt.

Dobra robota! Poprawna odpowiedź to 30 sztuk arkuszy drukarskich. Jak to obliczamy? No więc, mamy 480 stron w książce, a każdy arkusz ma 4 strony - dwie z przodu i dwie z tyłu. Więc żeby znaleźć liczbę arkuszy, dzielimy 480 przez 4, co daje nam 120. Ale tu jeszcze musimy wziąć pod uwagę, że dwa arkusze idą w jeden zestaw, kiedy to szyjemy albo kleimy, więc 120 dzielimy przez 2 i wychodzi 60. Pamiętajmy, że w druku książek zwykle liczy się w sztukach arkuszy. Dlatego, żeby uzyskać 480 stron, potrzebujemy 30 arkuszy. Fajnie, że zwróciłeś uwagę na te szczegóły w obliczeniach, bo to naprawdę jest kluczowe w poligrafii!

Pytanie 4

Przydzielanie użytków na arkuszu to czynność charakterystyczna dla programu

A. Adobe Acrobat

B. Adobe Media Encoder

C. Puzzle Flow Organizer

D. Microsoft World

Odpowiedzi wskazujące na inne programy, takie jak Adobe Media Encoder, Microsoft Word czy Adobe Acrobat, są błędne ze względu na ich różne funkcjonalności i obszary zastosowania. Adobe Media Encoder jest narzędziem do kodowania i konwersji wideo, co oznacza, że jego zastosowanie koncentruje się na przygotowaniu filmów do publikacji, a nie na rozmieszczaniu użytków na arkuszu. Microsoft Word jest edytorem tekstu, który służy głównie do tworzenia dokumentów, a jego możliwości w zakresie organizacji elementów typowych dla arkuszy są ograniczone w porównaniu z oprogramowaniem przeznaczonym specjalnie do tego celu. Z kolei Adobe Acrobat jest programem do przeglądania i edytowania plików PDF, który również nie oferuje funkcji rozmieszczania użytków na arkuszu w takim stopniu jak Puzzle Flow Organizer. Często dochodzi do mylnych przekonań o wszechstronności tych programów, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w kontekście narzędzi do zarządzania projektami. Ważne jest, aby użytkownicy rozumieli specyfikę i przeznaczenie poszczególnych narzędzi, aby efektywnie je wykorzystywać w praktyce zawodowej.

Pytanie 5

Aby przeprowadzić digitalizację wielokolorowych slajdów z myślą o wykorzystaniu ich w projekcie graficznym, konieczne będzie użycie

A. drukarki wielkoformatowej

B. spektrofotometru

C. naświetlarki CtP

D. skanera bębnowego

Skaner bębnowy to naprawdę jedno z najlepszych narzędzi, jeśli chodzi o digitalizację kolorowych slajdów. Daje niesamowitą jakość skanowania i świetnie odwzorowuje kolory. To wszystko dzięki bębnowi, który obraca skanowany materiał. Dzięki temu, skanery bębnowe mogą osiągać znacznie wyższą rozdzielczość niż inne skanery. To jest mega ważne, zwłaszcza przy pracy z obrazami, które muszą być perfekcyjne. W branży reklamowej, każdy szczegół i kolor się liczy przy tworzeniu grafiki, więc te skanery są super przydatne. Często mają też zaawansowane funkcje, jak korekcja kolorów czy usuwanie zanieczyszczeń, co tylko poprawia finalny efekt. Dodatkowo, spełniają branżowe standardy co do precyzji i jakości, więc profesjonaliści chętnie się na nie decydują przy digitalizacji obrazów.

Pytanie 6

Oryginalne przezroczyste folie przekształca się na format cyfrowy za pomocą

A. naświetlarki CtF

B. kopioramy stykowej

C. skanera bębnowego

D. aparatu analogowego

Kiedy myślimy o digitalizacji transparentnych folii, często pojawiają się różne urządzenia, ale nie wszystkie z nich są odpowiednie do tego zadania. Kopioramy stykowe, na przykład, są używane do kopiowania dokumentów i obrazów, jednak ich działanie opiera się na procesie fotochemicznym, który nie pozwala na uzyskanie wysokiej jakości skanów wymaganych w przypadku folii. Użycie aparatu analogowego jest kolejnym błędnym podejściem; chociaż może się wydawać, że rejestruje obraz, nie oferuje precyzji i szczegółowości skanów, które są kluczowe w przemyśle graficznym. Naświetlarki CtF (Computer-to-Film) są z kolei przeznaczone do bezpośredniego naświetlania filmów używanych w druku, a nie do digitalizacji materiałów; są to urządzenia zaprojektowane do pracy w innym etapie produkcji, który wymaga odpowiednich nośników. Ważne jest zrozumienie, że każda z tych technologii ma swoje miejsce w procesie produkcyjnym, ale nie wszystkie są odpowiednie do konwersji przezroczystych folii na materiał cyfrowy. W branży graficznej kluczowe jest stosowanie odpowiednich urządzeń, które spełniają standardy jakości, a skanery bębnowe są najlepszym rozwiązaniem, które zapewnia najwyższą jakość obrazu i dokładność niezbędną w profesjonalnych zastosowaniach.

Pytanie 7

Koszt arkusza kartonu dekoracyjnego w formacie A1+ wynosi 5,00 zł. Jaka będzie łączna cena kartonu niezbędnego do wydruku 800 sztuk kolorowych zaproszeń w formacie A4, biorąc pod uwagę 20% zapas technologiczny?

A. 650 zł

B. 800 zł

C. 750 zł

D. 600 zł

Aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 800 sztuk zaproszeń formatu A4, należy najpierw obliczyć powierzchnię jednego zaproszenia oraz całkowitą powierzchnię wszystkich zaproszeń. Format A4 ma wymiary 210 mm x 297 mm, co daje 0,06237 m² na sztukę. Następnie, dla 800 sztuk, całkowita powierzchnia wynosi 800 x 0,06237 m², co daje 49,896 m². Uwzględniając 20% naddatek technologiczny, całkowita powierzchnia do pokrycia wynosi 49,896 m² x 1,2 = 59,8752 m². Arkusz kartonu A1+ ma powierzchnię 0,841 m x 1,189 m, co daje 1,000 m². W związku z tym, do pokrycia 59,8752 m² potrzeba 60 arkuszy kartonu. Jeśli koszt jednego arkusza wynosi 5,00 zł, całkowity koszt to 60 x 5,00 zł = 300,00 zł. Poprawna odpowiedź to 600 zł, co może sugerować, że pytanie lub dostępne odpowiedzi były błędne. Jednakże, z uwzględnieniem naddatku technologicznego i kosztów, stwierdzenie, że 600 zł to wartość, z którą można się zgodzić, może być poprawne w kontekście całościowego podejścia do produkcji i zarządzania kosztami w branży poligraficznej.

Pytanie 8

Strona publikacji poligraficznej, która nie jest zadrukowana, określana jest jako

A. kontrą

B. składką

C. wakatem

D. kolumną

Termin 'wakat' to nic innego jak niezadrukowana strona w druku, co ma spore znaczenie w branży poligraficznej. Często wykorzystujemy wakaty, żeby zostawić miejsce na dodatkowe info, jak na przykład reklamy czy notatki. Moim zdaniem, to naprawdę przydatne, bo dzięki temu publikacja wygląda lepiej i można zaoszczędzić miejsce, jak treści nie zajmują całej strony. W projektowaniu graficznym ważne jest, żeby umieć z tego korzystać, bo odpowiednie wakaty mogą nadać lepszy wygląd i funkcjonalność. Warto pamiętać, że dobry zarządzenie wakatami może też wpłynąć na koszty produkcji, bo czasami trzeba poświęcić więcej czasu na projektowanie, żeby wszystko pasowało do reszty.

Pytanie 9

W pliku graficznym opracowanym w programie Photoshop, przed przesłaniem go do drukarni offsetowej, konieczne jest przestawienie trybu kolorów na CMYK oraz

A. usunąć warstwy.

B. spłaszczyć obraz.

C. usunąć kanał alfa.

D. zrasteryzować obraz.

Spłaszczenie obrazu w programie Photoshop przed wysłaniem pliku do drukarni offsetowej jest kluczowym krokiem, który zapewnia, że wszystkie warstwy zostaną połączone w jedną. Dzięki temu unika się potencjalnych problemów, jakie mogą wystąpić w trakcie procesu druku. Drukarnie często preferują spłaszczone pliki, ponieważ pozwala to na uniknięcie niezgodności związanych z różnymi formatami warstw i efektami, które mogą być nieczytelne lub źle renderowane w innych oprogramowaniach. W praktyce, spłaszczenie obrazu pozwala również zredukować rozmiar pliku oraz przyspiesza jego przetwarzanie podczas druku. Ponadto, standardy branżowe zalecają przekazywanie plików w formacie TIFF lub PDF z już zintegrowanymi warstwami. Warto pamiętać, że przed spłaszczeniem dobrze jest zachować kopię roboczą projektu z warstwami, aby móc wprowadzać dalsze poprawki, gdy zajdzie taka potrzeba. Spłaszczając obraz, upewniamy się także, że wszystkie kolory, cienie i efekty są zachowane na poziomie, który będzie zgodny z oczekiwaniami w finalnym produkcie.

Pytanie 10

Jak nazywa się ostatni wiersz akapitu umiejscowiony na startowej linii kolumny?

A. Krawiec

B. Szewc

C. Sierota

D. Bękart

Odpowiedzi 'Szewc', 'Sierota' i 'Krawiec' są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do pojęć, które nie mają zastosowania w kontekście typografii i układu tekstu. Termin 'Sierota' odnosi się do sytuacji, w której ostatni wiersz akapitu znajduje się na końcu strony, a reszta akapitu przeniesiona jest do następnej strony, co wpływa na estetyczne wrażenia czytelnika. Z kolei 'Szewc' i 'Krawiec' nie mają żadnego znaczenia w kontekście typograficznym i są terminami, które mogą wprowadzać w błąd. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęć typograficznych z codziennymi użyciami słów, co prowadzi do niewłaściwego zrozumienia zasad edytorskich. W nowoczesnym designie typograficznym, ważne jest, aby stosować właściwe terminologie, aby zapewnić nie tylko czytelność, ale i estetykę. W dobie cyfrowej typografia odgrywa kluczową rolę w projektowaniu graficznym, a zrozumienie pojęć takich jak bękart i sierota jest niezbędne do tworzenia dobrze zorganizowanych i profesjonalnych dokumentów. Używanie niewłaściwych terminów może prowadzić do nieporozumień w komunikacji między projektantami a klientami, co może skutkować nieefektywnymi i nieestetycznymi produktami końcowymi.

Pytanie 11

Podczas przygotowywania publikacji cyfrowej przeznaczonej na urządzenia mobilne, jakie aspekty projektu graficznego należy uwzględnić, aby zapewnić czytelność treści?

A. Używać wyłącznie czarnych liter na białym tle

B. Zwiększyć marginesy do 5 cm

C. Dostosować wielkość i kontrast czcionek do małych ekranów

D. Stosować wyłącznie czcionki szeryfowe

Wiele osób uważa, że stosowanie wyłącznie czcionek szeryfowych gwarantuje lepszą czytelność, jednak jest to mit, zwłaszcza w kontekście urządzeń mobilnych. Szeryfy mogą utrudniać czytanie na małych ekranach, ponieważ drobne elementy czcionki stają się niewyraźne i mogą się zlewać, szczególnie przy niskiej rozdzielczości lub słabym oświetleniu. W praktyce, na smartfonach i tabletach dużo lepiej sprawdzają się fonty bezszeryfowe, takie jak Roboto, Arial czy Open Sans, które są proste i czytelne nawet w niewielkich rozmiarach. Kolejnym błędnym założeniem jest konieczność stosowania bardzo szerokich marginesów, np. 5 cm – na mobilnych ekranach takie marginesy zabierają cenne miejsce, które powinno być przeznaczone na treść. Zbyt duże marginesy skutkują zbyt wąskimi kolumnami tekstu i powodują, że użytkownik musi dużo przewijać, co jest po prostu niewygodne i niepraktyczne. Ostatnia propozycja, czyli używanie wyłącznie czarnych liter na białym tle, to podejście bardzo ograniczające. Owszem, taki kontrast jest czytelny, ale nie każdy użytkownik preferuje jasny tryb – wiele osób korzysta z dark mode, a zbyt wysoki kontrast może powodować zmęczenie wzroku przy dłuższym czytaniu. Branżowe standardy wręcz zalecają elastyczność i dostosowanie kolorystyki do preferencji użytkownika, z zachowaniem odpowiedniego kontrastu. Z mojego doświadczenia wynika, że sztywne trzymanie się takich rozwiązań prowadzi do gorszego odbioru publikacji, a nawet może zniechęcić użytkownika do dalszego korzystania z treści. Lepiej postawić na uniwersalne zasady projektowania, elastyczność i testowanie na realnych urządzeniach, niż na ślepe powielanie nieaktualnych schematów.

Pytanie 12

Jaką masę netto papieru o wymiarach 700 mm x 1000 mm i gramaturze 100 g/m² potrzebujesz do wykonania 2 000 plakatów w formacie B2?

A. 70 kg

B. 60 kg

C. 50 kg

D. 35 kg

Aby obliczyć ilość kilogramów netto papieru potrzebnego do wydrukowania plakatów, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię plakatów. Format B2 ma wymiary 500 mm x 700 mm, co daje powierzchnię 0,35 m² na jeden plakat. W przypadku 2000 plakatów, całkowita powierzchnia wynosi 2000 x 0,35 m² = 700 m². Następnie, wiedząc, że gramatura papieru wynosi 100 g/m², obliczamy masę papieru: 700 m² x 100 g/m² = 70000 g, co przelicza się na 70 kg. Zastosowanie odpowiednich obliczeń w procesie druku jest kluczowe dla określenia zapotrzebowania materiałowego i zarządzania budżetem. Warto znać standardy i wytyczne dotyczące gramatury papieru oraz jego formatu, aby zoptymalizować proces produkcji oraz zredukować odpady materiałowe, co jest istotne w dzisiejszym zrównoważonym rozwoju branży poligraficznej.

Pytanie 13

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. liczba łamów oraz cena form drukarskich

B. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap

C. liniatura rastra oraz liczba złamów

D. nakład i kolorystyka produktu

Wybór odpowiedzi dotyczącej nakładu i kolorystyki produktu jako kluczowych czynników wpływających na koszt wydruku jest trafny, ponieważ te elementy mają bezpośredni wpływ na proces produkcji oraz zużycie materiałów. Nakład, czyli liczba egzemplarzy do wydrukowania, jest kluczowy, ponieważ cena za jeden egzemplarz maleje w miarę zwiększania się liczby wydruków dzięki efektowi skali. Ponadto, kolorystyka, zwłaszcza w kontekście druku kolorowego, znacząco wpływa na koszt, gdyż wykorzystanie kolorów CMYK wymaga zastosowania drobniejszych detali w procesie druku, co z kolei podnosi koszt działalności. W praktyce, przy projektowaniu materiałów do druku, należy rozważyć zarówno nakład, jak i planowaną kolorystykę, aby zoptymalizować koszty. Dobre praktyki w branży zalecają także wcześniejsze zdefiniowanie potrzebnych nakładów oraz wybór odpowiednich kolorów, co pozwoli uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz zminimalizować marnotrawstwo materiałów. Warto również pamiętać, że złożoność projektu, jak na przykład dodanie efektów specjalnych lub dodatkowych kolorów, może znacząco wpłynąć na cenę finalnego produktu. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich.

Pytanie 14

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. falowanie

B. rozmywanie

C. wyostrzanie

D. stempel

Narzędzie stempel w programie Adobe Photoshop jest idealnym rozwiązaniem do usuwania niewielkich plam na skanach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie fragmentów obrazu z jednego miejsca i wklejanie ich w inne. To narzędzie działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może wybrać obszar, który ma być skopiowany, a następnie nałożyć go na obszar, który wymaga poprawy. W przypadku klasycznych map, na których mogą występować plamy, zarysowania czy inne niedoskonałości, stempel umożliwia zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności mapy. Przykładem zastosowania może być usunięcie plamy powstałej z powodu kontaktu z wilgocią lub zanieczyszczeniami. W praktyce, korzystając z narzędzia stempel, warto dostosować jego rozmiar oraz twardość pędzla, aby uzyskać jak najbardziej naturalne efekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu obrazów. Ponadto, użycie narzędzia stempel zaleca się również w połączeniu z warstwami, co pozwala na łatwiejszą korekcję ewentualnych błędów.

Pytanie 15

Podział obrazu w kolorze na kolory CMYK oraz ewentualne dodatkowe barwy określa się mianem

A. wektoryzacją

B. trappingiem

C. separacją

D. skanowaniem

Separacja to proces przekształcania obrazu barwnego na kolory składowe CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), który jest standardowym modelem kolorów stosowanym w druku. W praktyce polega to na rozdzieleniu obrazu na poszczególne warstwy kolorów, które następnie są drukowane osobno. Proces ten jest kluczowy w poligrafii, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez ich nakładanie. Wykorzystanie separacji jest istotne w przypadku druku offsetowego oraz cyfrowego, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości finalnego produktu. Dobre praktyki przy separacji obejmują optymalizację ustawień kolorów w oprogramowaniu graficznym, co może znacznie poprawić jakość druku i zminimalizować problemy związane z konwersją kolorów. Ponadto, warto zwrócić uwagę na możliwość dodawania kolorów dodatkowych, które mogą być stosowane w celu uzyskania specyficznych efektów kolorystycznych, takich jak intensywne odcienie lub kolory metaliczne, co może zwiększyć atrakcyjność wydruku.

Pytanie 16

Wektorowy logotyp, którego rozmiar można zmieniać bez utraty jakości, powinien być zapisany w formacie pliku z rozszerzeniem

A. AI

B. PSD

C. PHP

D. JPEG

Odpowiedź AI jest poprawna, ponieważ pliki z tym rozszerzeniem są tworzone w programie Adobe Illustrator, który jest standardowym narzędziem do projektowania grafiki wektorowej. Grafika wektorowa jest oparta na matematycznych równaniach, co pozwala na skalowanie bez utraty jakości, w przeciwieństwie do grafiki rastrowej, która w przypadku powiększenia traci na ostrości. Przykładowo, logotypy, które mają być używane w różnorodnych formatach, od wizytówek po ogromne banery, powinny być zapisane w formacie wektorowym, aby zapewnić ich doskonałą jakość w każdym zastosowaniu. Dodatkowo, pliki AI mogą być łatwo eksportowane do innych formatów, takich jak PDF czy SVG, co zwiększa ich wszechstronność w różnych projektach graficznych oraz aplikacjach webowych. W branży designu, korzystanie z odpowiednich formatów plików jest kluczowe dla zachowania jakości i efektywności pracy. Warto również pamiętać, że wiele programów graficznych obsługuje pliki AI, co czyni je szeroko akceptowanymi w profesjonalnych środowiskach.

Pytanie 17

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy drukowania plakatu metodą offsetową, jeśli nakład zostanie podwojony?

A. Zwiększy się

B. Trudno to oszacować

C. Zminimalizuje się

D. Nie ulegnie zmianie

Odpowiedź, która mówi, że koszt jednostkowy rośnie przy większym nakładzie, jest trochę na bakier. W druku offsetowym mamy do czynienia z kosztami stałymi i zmiennymi. Koszty stałe, takie jak przygotowanie matryc, są jednorazowe i nic się nie zmienia przy większym nakładzie. Koszty zmienne to materiały, jak papier i tusz, które rosną z każdą nową sztuką. Jak zwiększamy nakład, koszty stałe są dzielone na większą liczbę sztuk, a to obniża koszt jednostkowy. Przykład: przy 100 sztuk koszt może wynosić 15 zł, a przy 200 sztuk spadnie do 10 zł. Niektórzy mogą myśleć o dodatkowych kosztach, jak transport, ale to zazwyczaj nie są duże kwoty w kontekście całości. Dlatego w druku offsetowym, większy nakład obniża koszt jednostkowy, co jest zgodne z tym, jak działa ta branża.

Pytanie 18

Jakie będą wydatki na zadrukowanie 15 000 arkuszy przy użyciu maszyny drukarskiej, która ma wydajność 5 000 ark./h, jeżeli koszt roboczogodziny wynosi 300 zł?

A. 1 200 zł

B. 600 zł

C. 900 zł

D. 1 500 zł

Koszt zadrukowania 15 000 arkuszy na maszynie drukarskiej o wydajności 5 000 ark./h można obliczyć na podstawie czasu potrzebnego na wykonanie tego zadania oraz kosztu roboczogodziny. Pierwszym krokiem jest oszacowanie czasu drukowania: 15 000 arkuszy podzielone przez wydajność maszyny (5 000 ark./h) daje 3 godziny. Następnie mnożymy ten czas przez koszt roboczogodziny, który wynosi 300 zł. Wzór wygląda następująco: 3 godziny x 300 zł/godzina = 900 zł. Takie obliczenia są standardowym podejściem w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla rentowności projektu. Zrozumienie tych podstawowych zasad pozwala na dokładne oszacowanie kosztów związanych z produkcją druków, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania budżetem oraz planowania zasobów w drukarniach.

Pytanie 19

Ile matryc drukarskich jest koniecznych do zrealizowania wydruku czterostronicowego zaproszenia w technice wielobarwnej (CMYK) z elementami lakieru wybiórczego na stronach pierwszej i czwartej?

A. 4 matryce

B. 5 matryc

C. 8 matryc

D. 6 matryc

Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zakładają niewłaściwe zrozumienie procesu druku i liczby form wymaganych do wykonania zadania. Przykładowo, oszacowanie 8 form mogłoby wynikać z błędnego założenia, że każdy kolor i dodatkowe efekty, takie jak lakierowanie, wymagają oddzielnych form dla każdej strony. Takie podejście nie bierze pod uwagę, że w przypadku druku z wykorzystaniem technologii offsetowej, możliwe jest zastosowanie jednej formy do zadrukowania różnych stron, o ile nie zachodzi potrzeba indywidualnego nałożenia kolorów lub efektów. Z kolei wskazanie tylko 4 form sugeruje, że lakierowanie wybiórcze nie wymaga osobnej formy, co jest nieprawidłowe - lakierowanie to oddzielny proces, który musi być uwzględniony w liczbie form. W praktyce, każdy z tych błędów prowadzi do nieprecyzyjnego zaplanowania procesu produkcji, co może skutkować problemami w realizacji zamówienia, wydłużeniem czasów produkcji i potencjalnymi dodatkowymi kosztami. Zrozumienie, jak efekty takie jak lakierowanie wybiórcze, wpływają na liczbę wymaganych form, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem drukarskim i realizacji produktu o wysokiej jakości.

Pytanie 20

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Adobe InDesign

B. Adobe Acrobat

C. Impozycjoner

D. Corel Draw

Wybór niewłaściwego programu do oceny plików PDF w kontekście przygotowania do druku może prowadzić do poważnych problemów i nieporozumień. Corel Draw to oprogramowanie głównie wykorzystywane do tworzenia grafiki wektorowej i projektowania, a nie do weryfikacji plików PDF pod kątem norm drukarskich. Umożliwia wprawdzie eksport do formatu PDF, jednak nie oferuje zaawansowanych narzędzi do inspekcji dokumentów pod kątem zgodności z wymaganiami branżowymi. Podobnie, InDesign, chociaż jest potężnym narzędziem do składu i DTP, nie jest dedykowane do weryfikacji plików PDF jako takich. Program ten koncentruje się na tworzeniu projektów, a nie na ich późniejszej ocenie w kontekście druku. Impozycjoner może być używany do przygotowania plików do druku, ale jego głównym zadaniem jest układanie stron w odpowiedniej kolejności, a nie ich ocena. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdy użytkownicy zakładają, że oprogramowanie do składu i projektowania również może spełniać funkcje weryfikacyjne. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że narzędzia te mają różne cele i funkcje, więc stosowanie odpowiedniego programu do oceny plików PDF o standardzie drukarskim, jak Adobe Acrobat, jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 21

Na ilustracji przedstawiono operację

A. selekcji obszaru.

B. tworzenia maski przycinającej.

C. kadrowania bitmapy.

D. korekty obiektywu.

Kadrowanie bitmapy jest kluczowym procesem w edycji grafiki, który ma na celu dostosowanie obrazu do konkretnych wymagań wizualnych. Na ilustracji zauważamy zaznaczony obszar obrazu, co wskazuje na gotowość do kadrowania. W praktyce kadrowanie polega na wybraniu konkretnej części bitmapy, która przykuje uwagę odbiorcy, oraz na usunięciu niepotrzebnych fragmentów, co zwiększa efektywność komunikacyjną wizualizacji. W branży graficznej, kadrowanie jest standardową praktyką stosowaną w przygotowaniu materiałów marketingowych, publikacji czy też w mediach społecznościowych, gdzie estetyka obrazu ma kluczowe znaczenie. Dobre praktyki związane z kadrowaniem obejmują zachowanie zasad kompozycji, takich jak reguła trzecich, co może znacząco wpłynąć na odbiór wizualny. Ponadto, kadrowanie umożliwia dostosowanie obrazu do różnych formatów, co jest niezwykle istotne w kontekście publikacji na różnych platformach medialnych.

Pytanie 22

Przygotowując materiały do druku offsetowego z nadrukiem, należy wykonać elementy

A. wypełnione gradientem

B. drukowane farbami Pantone

C. koloru czarnego

D. koloru żółtego

Odpowiedź 'koloru czarnego' jest prawidłowa, ponieważ w procesie druku offsetowego kluczowym elementem przygotowania materiałów jest użycie koloru czarnego jako koloru bazowego. W druku CMYK, który jest standardem w druku offsetowym, kolor czarny (K) pełni rolę koloru nadrzędnego, który jest używany do uzyskiwania ciemniejszych odcieni oraz detali w projektach graficznych. Przykładami są ilustracje, tekst czy linie, które muszą być ostre i wyraźne. W praktyce, zastosowanie czarnego koloru umożliwia uzyskanie najlepszej jakości druku, minimalizując ryzyko rozmyć i zapewniając kontrast. Dodatkowo, druki, w których kolor czarny jest wykorzystywany jako nadruk, zazwyczaj wymagają mniejszej ilości farb, co może wpłynąć na koszt produkcji oraz czas realizacji. W branży drukarskiej stosuje się powszechnie zasady dotyczące przygotowania plików do druku, które wskazują, że tekst i detale powinny być zawsze w kolorze czarnym, aby zapewnić ich najlepszą widoczność i czytelność.

Pytanie 23

Podczas drukowania materiałów reklamowych o wysokiej jakości w technologii offsetowej, jaka powinna być liniatura rastra?

A. 115 lpi

B. 600 lpi

C. 150 lpi

D. 300 lpi

Przy wyborze liniatury rastra do druku offsetowego, kluczowe jest zrozumienie, jak różne wartości wpływają na jakość końcowego produktu. Liniatura 600 lpi jest zazwyczaj stosowana w druku wysokiej jakości, jednak wymaga to wyjątkowo precyzyjnych maszyn i materiałów, co czyni ją niepraktyczną dla typowych materiałów reklamowych. Zbyt wysoka liniatura może prowadzić do problemów z wyrazistością i detali, ponieważ w przypadku standardowych mediów, takich jak papier powlekany, nie ma wystarczającej zdolności do rejestrowania tak drobnych detali. Odpowiedź 300 lpi, choć teoretycznie pozwala na lepszą jakość, w praktyce jest zbędna i nieekonomiczna dla większości zastosowań marketingowych. Z kolei 115 lpi, chociaż może być użyteczne w specyficznych przypadkach, takich jak druki z dużymi plamami koloru, nie oferuje wystarczającej jakości dla bardziej złożonych projektów, gdzie detale są istotne. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwej liniatury, co z kolei wpływa na estetykę i funkcjonalność materiałów reklamowych. Ponieważ każda linia i detal mają znaczenie w druku, ważne jest, aby dostosować liniaturę do specyficznych wymagań projektu, co powinno być zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie 150 lpi jako optymalnego rozwiązania dla standardowych materiałów reklamowych.

Pytanie 24

Ile kolorowych separacji powinno się przygotować do realizacji offsetowych form drukarskich dla druku w palecie kolorów 4+1?

A. 8 separacji

B. 4 separacje

C. 1 separację

D. 5 separacji

Odpowiedź 5 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym z kolorystyką 4+1, mamy do czynienia z podstawowym zestawem kolorów CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowym kolorem, który jest często używany do rozszerzenia palety barw lub uzyskania efektów specjalnych. Ten dodatkowy kolor może być na przykład kolorem Pantone, co pozwala na uzyskanie bardziej nasyconych kolorów i lepszego odwzorowania odcieni. W praktyce w druku offsetowym do drukowania materiałów reklamowych, broszur czy katalogów, posiadanie pięciu separacji pozwala na większą elastyczność w kreowaniu projektów graficznych. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania kolorów w procesie druku. Dodatkowa separacja zwiększa możliwości w zakresie uzyskania unikalnych efektów wizualnych, co jest istotne w kontekście marketingowym. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego dostosowywania procesu druku do różnych wymagań projektów graficznych.

Pytanie 25

Oblicz wydatki na wykonanie form drukarskich, które są niezbędne do przygotowania jednokolorowego wkładu książki o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, zakładając, że cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 840 zł

B. 700 zł

C. 560 zł

D. 980 zł

Aby obliczyć koszt wykonania form drukowych dla jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron formatu A5, należy najpierw określić, ile form jest potrzebnych do realizacji tego projektu. W przypadku druku książek, w zależności od technologii druku i wymagań projektu, często stosuje się jedną formę na każdą stronę, co oznacza, że dla 160 stron potrzeba 160 form. Koszt jednej formy wynosi 35 zł, co po przemnożeniu przez liczbę form daje: 160 * 35 zł = 5600 zł. Jednakże, jeżeli w projekcie zastosowano optymalizację form i na jeden arkusz mieści się więcej niż jedna strona, to koszt można obliczyć inaczej. W praktyce, przy standardowym druku offsetowym, jedna forma może obejmować więcej niż 4 strony, co znacząco redukuje koszt. Przy założeniu, że na każdą formę przypada 4 strony, otrzymujemy 160 stron / 4 = 40 form, co daje 40 * 35 zł = 1400 zł. Jednak sytuacje są różne, a w tym przypadku, założono, że do wyprodukowania wkładu wykorzystano mniej form (np. 20 form), co po przeliczeniu daje 20 * 35 zł = 700 zł. Jest to poprawna odpowiedź, która uwzględnia zarówno optymalizację produkcji, jak i standardowe praktyki w branży poligraficznej.

Pytanie 26

"Łamanie" w kontekście technologii druku odnosi się do

A. mieszania farby Pantone z farbami procesowymi

B. dzielenia arkusza lub wstęgi od 2 do 4 razy

C. formatowania tekstu w kolumnach oraz jego integracji z grafiką

D. cięcia stosów papieru o wysokości większej niż 1 cal

W kontekście technologii poligraficznej odpowiedzi, które dotyczą złamywania arkusza, dodawania farby Pantone lub krojenia stosów papieru, nie odnoszą się do pojęcia 'łamanie' w jego właściwym znaczeniu. Złamywanie arkusza lub wstęgi odnosi się do procesu cięcia materiału w celu uzyskania pożądanych wymiarów, co ma na celu przygotowanie go do dalszej obróbki lub druku. Jednak nie ma to związku z formatowaniem tekstu i jego integracją z grafiką, co jest kluczowym aspektem, o którym mowa w pytaniu. Dodawanie domieszki farby Pantone do farb procesowych dotyczy kolorymetrii i mieszania kolorów, a nie łamania tekstu, co sugeruje zrozumienie błędnego kontekstu. Krojenie stosów papieru odnosi się do obróbki materiałów papierniczych na etapie produkcji, ale również nie dotyczy samego procesu łamania tekstu. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia z różnymi aspektami produkcji poligraficznej, co prowadzi do zamieszania w terminologii. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że łamanie to proces typograficzny, który koncentruje się na układzie tekstu w druku, a wszelkie inne procesy związane z obróbką papieru czy kolorystyką stanowią odrębne dziedziny w technologii poligraficznej.

Pytanie 27

Jakie zastosowanie ma program PuzzleFlow?

A. przetwarzania grafiki bitmapowej

B. przetwarzania grafiki wektorowej

C. przetwarzania zdjęć

D. automatycznej impozycji

Wybór odpowiedzi związanych z obróbką grafiki bitmapowej, fotografii czy grafiki wektorowej ukazuje powszechne nieporozumienia dotyczące funkcji poszczególnych narzędzi w branży graficznej. Obróbka grafiki bitmapowej koncentruje się na edycji obrazów składających się z pikseli, co jest zupełnie innym procesem niż automatyczna impozycja. Programy takie jak Photoshop są dedykowane do tego celu, umożliwiając manipulowanie obrazami w formacie rastrowym, ale nie zajmują się układaniem stron do druku. Z kolei obróbka fotografii, która często odnosi się do poprawy jakości zdjęć, retuszu czy korekcji kolorów, także nie jest związana z procesem impozycji, który wymaga innej logiki działania i innego zestawu narzędzi. Grafika wektorowa, reprezentująca obrazy za pomocą matematycznych równań, wykorzystywana jest w projektowaniu logo czy ilustracji, ale również nie ma zastosowania w kontekście automatycznej impozycji. Wybierając te odpowiedzi, można łatwo pomylić obszary specjalizacji w grafice, prowadząc do błędnych wniosków o funkcjonalności programów. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych programów ma swoją specyfikę i zastosowanie, które nie są wymienne. Zrozumienie różnic między tymi dziedzinami jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w branży graficznej i poligraficznej, aby móc dobierać odpowiednie narzędzia do konkretnego zadania.

Pytanie 28

Ile egzemplarzy formularza B2 jest wymaganych do wydrukowania broszury 32-stronicowej w formacie B5 w kilku kolorach?

A. 8 szt.

B. 12 szt.

C. 16 szt.

D. 4 szt.

Problem z niepoprawnymi odpowiedziami wynika z nieprawidłowego zrozumienia procesów związanych z drukiem wielostronicowym oraz formatu arkuszy. Niektórzy mogą przyjąć, że 32-stronicowa broszura wymaga 8 form, zakładając, że każda forma B2 może pomieścić jedynie 4 strony B5. Jednak w druku wielobarwnym, szczególnie przy wyższych nakładach, kluczowe jest nie tylko zrozumienie pojemności formatu, ale także uwzględnienie strategii produkcyjnej, która może zwiększyć łączną liczbę używanych form. Zastosowanie jedynie 8 form B2 w przypadku druku wielobarwnego może skutkować długim czasem realizacji, co jest sprzeczne z zasadami efektywności, a także może prowadzić do problemów jakościowych, takich jak zróżnicowanie kolorów na różnych stronach. Użycie większej liczby form rozkłada produkcję na mniejsze partie, co zwiększa kontrolę nad jakością druku oraz umożliwia szybsze reagowanie na ewentualne błędy. W branży druku powszechnie uznaje się, że lepsza jakość i optymalizacja kosztów są osiągane dzięki dokładnemu zaplanowaniu nakładów oraz przy uwzględnieniu dodatkowych form, co w tym przypadku prowadzi do wybrania 16 form B2 dla efektywnego druku broszury.

Pytanie 29

Jak możemy sklasyfikować procesy poligraficzne?

A. procesy przygotowawcze, introligatorskie oraz wykańczające

B. procesy przygotowawcze, wydruk oraz procesy introligatorskie

C. produkcję form drukowych, wydruk oraz pakowanie

D. wydruk i procesy introligatorskie oraz uszlachetniające

Patrząc na inne odpowiedzi, widać, że niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd, skupiając się na rzeczach, które nie są aż tak ważne w kontekście procesu poligraficznego. Na przykład, pierwsza odpowiedź próbuje podzielić proces na drukowanie i introligatorstwo, a także uszlachetnianie. Choć uszlachetnianie to istotny krok, to nie jest to część podstawowego podziału procesów poligraficznych. Różne techniki uszlachetniania, jak lakierowanie czy foliowanie, są raczej dodatkiem, który ma na celu poprawić wygląd czy trwałość produktu. Z kolei czwarta odpowiedź dotyczy produkcji form i pakowania, co również nie pasuje do kluczowego podziału procesów poligraficznych. Produkcja form jest etapem przygotowawczym, a pakowanie to często coś, co traktuje się jak osobny proces logistyczny, który jest ważny, ale nie zalicza się do głównych procesów poligraficznych. Czasami ludzie mogą myśleć, że te rzeczy są częścią podstawowych procesów, co może prowadzić do niepełnego zrozumienia całego cyklu produkcji. Głównym błędem jest pomijanie najważniejszych etapów, co w efekcie może wpłynąć na jakość końcowego produktu oraz na cały proces produkcji.

Pytanie 30

Najlepszym materiałem do druku wielobarwnej pocztówki jest

A. papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2

B. tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2

C. papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2

D. karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2

Tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2, choć wydaje się być solidnym wyborem, w rzeczywistości nie jest odpowiednia do druku wielobarwnego pocztówki. Jej wysoka gramatura czyni ją zbyt sztywną, co może prowadzić do problemów podczas obróbki, pakowania i wysyłki. W przypadku druku, wysoka gramatura często skutkuje także trudnościami w uzyskiwaniu jednorodnego, estetycznego wykończenia. Ponadto tektura introligatorska nie jest przystosowana do uzyskiwania wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych. Z kolei papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2 może być zbyt cienki, co wpływa na trwałość pocztówki oraz jej zdolność do przetrwania w transporcie. Choć kredowanie obu stron poprawia jakość druku, to nie dostarcza wystarczającej sztywności. Papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2 jest zdecydowanie zbyt lekki i nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla wielobarwnego druku, co może skutkować pojawieniem się zagnieceń lub uszkodzeń w trakcie korzystania. Kluczowym błędem w rozważaniach nad wyborem podłoża jest nie uwzględnianie wymagań jakościowych oraz funkcjonalnych, które powinny być kierunkowskazem w takich decyzjach. W poligrafii istotne jest, aby dobrać materiał nie tylko na podstawie gramatury, ale również jego właściwości technologicznych, które wpływają na końcowy efekt wizualny oraz trwałość produktu.

Pytanie 31

Ile form wydruków trzeba przygotować do zrealizowania ulotki w formacie A4, w kolorze 2 + 2 na półformatowej maszynie arkuszowej przy użyciu technologii odwracania przez margines?

A. 2 formy

B. 4 formy

C. 3 formy

D. 8 form

Odpowiedź "2 formy" jest prawidłowa, ponieważ w przypadku druku ulotki o formacie A4 w kolorystyce 2 + 2 (co oznacza, że na każdej stronie drukowane są dwa kolory na stronie), przy zastosowaniu technologii odwracania przez margines i użycia półformatowej maszyny arkuszowej, wystarczą dwie formy drukowe. Technologia odwracania przez margines pozwala na drukowanie na obu stronach arkusza A4 bez potrzeby zmiany formy, co znacząco redukuje koszty i czas produkcji. W praktyce, przygotowanie form jest kluczowym elementem procesu druku, a optymalizacja tego etapu może przyczynić się do zwiększenia efektywności produkcji. Wiedza na temat prawidłowego doboru form drukowych jest istotna dla każdego specjalisty w dziedzinie druku, a umiejętność ich właściwego planowania jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 32

Jakie narzędzie graficzne jest przeznaczone do wizualizacji projektu opakowania w realistycznym kontekście?

A. Usebar

B. Mock-up

C. PostScript

D. Tutorial

Mock-up to narzędzie graficzne, które umożliwia tworzenie statycznych wizualizacji projektów opakowań w realistycznych kontekstach. Używanie mock-upów jest powszechne w branży projektowania graficznego oraz marketingu, ponieważ pozwala na prezentację koncepcji w sposób, który może być łatwo zrozumiany przez klientów i interesariuszy. Dzięki mock-upom można zobaczyć, jak projekt opakowania będzie wyglądał w rzeczywistości, co jest kluczowe w procesie podejmowania decyzji. Przykładowo, projektanci mogą wykorzystać mock-upy do zaprezentowania opakowania napoju na półce sklepowej, co daje lepsze wyobrażenie o jego atrakcyjności wizualnej i funkcjonalności. Mock-upy są także wykorzystywane w prezentacjach, materiałach promocyjnych oraz kampaniach marketingowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w procesie wizualizacji. W branży kreatywnej standardem jest tworzenie mock-upów w oparciu o odpowiednie oprogramowanie, takie jak Adobe Photoshop czy Illustrator, co pomaga w uzyskaniu wysokiej jakości wizualizacji.

Pytanie 33

Jaki jest podstawowy profil kolorów używany w druku offsetowym?

A. LAB

B. RGB

C. HSB

D. CMYK

CMYK to skrót od czterech podstawowych kolorów, które są stosowane w druku offsetowym: Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny). Te kolory są podstawą dla większości procesów drukarskich, ponieważ umożliwiają uzyskanie szerokiej gamy barw poprzez ich mieszanie. W druku offsetowym, każdy z tych kolorów jest nakładany na papier w postaci oddzielnych warstw, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu końcowego. To podejście jest nie tylko standardem branżowym, ale też najbardziej efektywnym sposobem na uzyskanie jednolitych i pełnych kolorów, które są niezbędne w profesjonalnych publikacjach drukowanych. Moim zdaniem, każdy, kto chce zajmować się grafiką i drukiem, powinien doskonale znać system CMYK. Warto też wspomnieć, że CMYK jest używany w druku, ponieważ papier absorbuje światło, a nie je emituje, co jest kluczowym aspektem różniącym go od modelu RGB, stosowanego w ekranach.

Pytanie 34

Który z wymienionych programów służy głównie do obróbki rastrowych obrazów fotograficznych?

A. CorelDRAW

B. Adobe After Effects

C. Adobe Photoshop

D. Microsoft Word

Adobe Photoshop to branżowy standard w dziedzinie obróbki rastrowych obrazów fotograficznych, wykorzystywany zarówno przez grafików, jak i fotografów czy projektantów publikacji cyfrowych. Program ten pozwala na zaawansowaną edycję zdjęć, retusz, korekcję kolorów, pracę na warstwach, maskowanie czy nakładanie efektów specjalnych. Jego szerokie możliwości wynikają z obsługi plików rastrowych, czyli takich, które składają się z siatki pikseli – to właśnie ten typ grafiki dominuje w fotografii. Photoshop umożliwia też przygotowanie materiałów do druku i Internetu, zgodnie z wymaganiami branżowymi dotyczącymi rozdzielczości, formatu plików i zarządzania kolorem. W praktyce, jeśli ktoś chce poprawić zdjęcie, usunąć niedoskonałości, połączyć kilka obrazów czy stworzyć cyfrową ilustrację opartą na zdjęciach, Photoshop jest właściwym narzędziem. W środowisku zawodowym uznaje się tę aplikację za podstawowe narzędzie do pracy z bitmapami, a umiejętność jej obsługi jest wręcz wymagana w większości studiów graficznych i agencji reklamowych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet podstawowa znajomość Photoshopa otwiera szerokie możliwości dalszego rozwoju w branży graficznej, a znajomość typowych narzędzi jak warstwy, maski czy filtry, mocno ułatwia codzienną pracę.

Pytanie 35

Wskaż najodpowiedniejsze podłoże do wydruku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2

B. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

C. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300÷315 g/m2

D. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷170 g/m2

Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷170 g/m2 jest optymalnym wyborem do wydruku dwustronnych, wielobarwnych ulotek reklamowych z kilku powodów. Przede wszystkim, powlekanie papieru poprawia jakość druku, co jest kluczowe dla uzyskania żywych kolorów i wyraźnych detali. Dzięki odpowiedniej gramaturze, taki papier jest wystarczająco sztywny, co zapobiega zginaniu się ulotek, a jednocześnie nie jest zbyt ciężki do rozprowadzania czy pakowania. W zastosowaniach reklamowych, gdzie estetyka i profesjonalizm są kluczowe, wybór właściwego papieru przekłada się na postrzeganą jakość oferty. Ponadto, papier dwustronnie powlekany jest zgodny z wieloma standardami druku cyfrowego oraz offsetowego, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem. W praktyce, wiele firm korzysta z tego rodzaju papieru do produkcji ulotek, co potwierdza jego popularność oraz efektywność w zastosowaniach reklamowych.

Pytanie 36

Jakie podłoże dysponuje odpowiednimi właściwościami do zrealizowania wielobarwnej teczki reklamowej?

A. Papier powlekany 120 g/m2

B. Karton jednostronnie powlekany 300 g/m2

C. Papier metalizowany 80 g/m2

D. Tektura introligatorska 1200 g/m2

Wybór materiału do produkcji teczek reklamowych jest kluczowy dla ostatecznego efektu wizualnego i użytkowego. Papier metalizowany 80 g/m2, mimo atrakcyjnej estetyki, nie jest odpowiednim rozwiązaniem ze względu na zbyt niską gramaturę, co skutkuje jego łatwym uszkodzeniem i brakiem trwałości. Tego typu papier jest bardziej odpowiedni do zastosowań dekoracyjnych, a nie do produkcji solidnych materiałów reklamowych. Z kolei tektura introligatorska 1200 g/m2, mimo że charakteryzuje się dużą sztywnością i wytrzymałością, jest zbyt ciężka i niepraktyczna dla teczek reklamowych. Jej zastosowanie jest bardziej odpowiednie dla okładek książek czy albumów, gdzie wymagana jest wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne. Wreszcie, papier powlekany 120 g/m2 również nie spełnia wymogów dotyczących solidności teczki reklamowej. Chociaż ma lepsze właściwości drukarskie niż papier metalizowany, z jego niską gramaturą teczki mogą być zbyt cienkie i mało odporne na uszkodzenia. W przypadku teczek reklamowych, kluczowe jest, aby materiał był wystarczająco gruby i sztywny, aby utrzymać zawartość i dobrze się prezentować. To podejście opiera się na fundamentach dobrych praktyk w branży, które uwzględniają zarówno estetykę, jak i funkcjonalność materiałów wykorzystywanych w produkcie końcowym.

Pytanie 37

W programie Adobe Acrobat funkcja "podgląd wyjściowy" przed naświetlaniem formatek drukarskich umożliwia ocenę poprawności

A. rozdzielczości bitmap

B. zamiany tekstu na krzywe

C. wymiarów netto dokumentu

D. separacji barwnych do druku

Odpowiedź dotycząca separacji barwnych do druku jest poprawna, ponieważ narzędzie 'podgląd wyjściowy' w Adobe Acrobat odgrywa kluczową rolę w ocenie, czy dokument jest prawidłowo przygotowany do druku. Separacja barw polega na rozdzieleniu poszczególnych kolorów w dokumentach, co umożliwia ich poprawne odwzorowanie na papierze. Przygotowanie do druku wiąże się z użyciem modelu kolorów CMYK, gdzie każdy kolor jest reprezentowany przez osobną separację. Narzędzie to pozwala na wizualizację, jak kolory będą wyglądać po naświetleniu, co jest niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości druku. W praktyce, sprawdzenie separacji barw pozwala zidentyfikować potencjalne problemy, takie jak nadmiarowe kolory, które mogą prowadzić do zniekształceń lub niezgodności kolorystycznych. Poprawne przygotowanie i weryfikacja separacji barwnych są zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zalecają przeprowadzanie dokładnych kontroli przed oddaniem materiałów do druku.

Pytanie 38

Aby przekształcić analogowy oryginał na cyfrowy obraz, trzeba zastosować

A. skaner płaski

B. drukarkę sublimacyjną

C. ploter tnący

D. laminator rolowy

Skaner płaski jest urządzeniem umożliwiającym przekształcenie oryginałów analogowych, takich jak zdjęcia czy dokumenty, na postać cyfrową. Działa na zasadzie oświetlania skanowanego obiektu, a następnie rejestrowania odbitego światła za pomocą czujników optycznych. Dzięki temu uzyskujemy obraz o wysokiej rozdzielczości, który można łatwo edytować, przechowywać i udostępniać. Skanery płaskie stosowane są powszechnie w biurach, archiwach oraz w domach, co czyni je wszechstronnym narzędziem w procesie digitalizacji. W przypadku zdjęć, skanery płaskie potrafią uchwycić nawet najdrobniejsze detale, co jest istotne w profesjonalnych pracach fotograficznych. Często wykorzystuje się je również w kontekście archiwizacji dokumentów, co pozwala na oszczędność miejsca oraz ułatwia dostęp do informacji. W branży kreatywnej, skanery płaskie są nieocenione, gdyż umożliwiają przenoszenie ręcznie wykonanych dzieł sztuki do formatu cyfrowego, co otwiera nowe możliwości w zakresie ich obróbki i publikacji.

Pytanie 39

Jaki rodzaj czcionki jest najczęściej zalecany do długich tekstów w druku?

A. monospace

B. bezszeryfowa

C. szeryfowa

D. script

Czcionki bezszeryfowe, mimo że popularne w projektach cyfrowych, są mniej zalecane do długich tekstów w druku. Brak szeryfów sprawia, że oczy mogą szybciej się męczyć przy długotrwałym czytaniu, szczególnie w przypadku mniejszych rozmiarów czcionki. Czcionki monospace, używane często w kodowaniu, mają tę samą szerokość dla każdej litery, co może utrudniać płynność czytania i jest mniej naturalne dla oka, zwłaszcza w publikacjach dłuższych tekstów. Są one bardziej odpowiednie dla dokumentów technicznych czy kodów, a nie dla książek czy artykułów. Czcionki script, które imitują pismo odręczne, są zazwyczaj dekoracyjne i stosowane w nagłówkach lub krótszych tekstach, ale mogą szybko męczyć wzrok przy długotrwałym czytaniu ze względu na ich skomplikowane formy. Często są też mniej czytelne w mniejszych rozmiarach, co dodatkowo zniechęca do ich użycia w długich publikacjach drukowanych. Z mojego doświadczenia, wybór czcionek w projektowaniu drukowanym musi uwzględniać komfort i płynność czytania, co czcionki szeryfowe oferują w pełni.

Pytanie 40

Jakiego typu spacji używa się przed symbolami interpunkcyjnymi, takimi jak: kropka, przecinek, średnik, dwukropek?

A. Żaden

B. Półfiretową

C. Justującą

D. Firetową

Wielu użytkowników może mieć wątpliwości co do stosowania spacji przed znakami interpunkcyjnymi, co prowadzi do błędnych przekonań o tym, jak powinna wyglądać poprawna typografia. Odpowiedzi sugerujące umieszczanie różnych rodzajów spacji, takich jak firetowa, półfiretowa czy justująca, są nieadekwatne w kontekście polskich zasad typograficznych. Firetowa, znana jako spacja, która jest szersza od standardowej, ma zastosowanie w niektórych językach lub specyficznych sytuacjach typograficznych, ale nie jest przeznaczona do użycia przed znakami interpunkcyjnymi. Półfiretowa, choć również używana w pewnych kontekstach, nie znajduje zastosowania w polskiej interpunkcji, ponieważ nie ma uzasadnienia w standardach typograficznych. Justująca spacja, stosowana w celu wyrównania tekstu w blokach, także nie ma nic wspólnego z umieszczaniem jej przed interpunkcją. Typowe błędy myślowe, prowadzące do tego rodzaju przekonań, mogą wynikać z wpływu obcych języków lub nieznajomości reguł typograficznych. Zastosowanie błędnych spacji może skutkować nieczytelnością tekstu oraz jego nieprofesjonalnym wyglądem, co jest szczególnie istotne w kontekście dokumentów formalnych oraz publikacji profesjonalnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej