Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 18:02
Data zakończenia: 4 maja 2025 18:16

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką minimalną powierzchnię kojca należy zapewnić dla cielęcia utrzymywanego w grupie:
– do 150 kg masy 1,5 m²
– od 150 kg do 220 kg masy 1,7 m²
– powyżej 220 kg masy 1,8 m²
Ile cieląt o masie 100 kg może łącznie przebywać na powierzchni kojca wynoszącej 24 m²?

A. 12

B. 10

C. 16

D. 14

Odpowiedź 16 jest jak najbardziej trafna, bo trzeba pamiętać, że minimalna powierzchnia kojca dla cieląt ważących do 150 kg to 1,5 m² na jedno zwierzę. Dla cieląt o wadze 100 kg na tej powierzchni 24 m² zmieści się bez problemu 16 cieląt (24 m² dzielimy przez 1,5 m² i mamy 16). To bardzo ważne, żeby trzymać się tych norm, bo zdrowie i dobrostan zwierząt są kluczowe. Przestronność kojca ma spory wpływ na to, jak cielęta się zachowują, jak rosną i mniej się stresują, co jest istotne w hodowli bydła. Warto też pamiętać, żeby dostosowywać przestrzeń do indywidualnych potrzeb tych zwierzaków – to pozwala im na naturalne zachowania i zmniejsza ryzyko agresji. Dbanie o odpowiednią powierzchnię to także lepsze zarządzanie warunkami sanitarnymi, co ma ogromne znaczenie dla zdrowia stada. Dlatego trzymanie się tych standardów to nie tylko kwestia przepisów, ale też dobry pomysł na efektywną hodowlę.

Pytanie 2

Kiedy zaczyna się stopniowe wprowadzanie pierwszych pasz stałych w diecie szczeniąt, zazwyczaj od około

A. 9 tygodnia życia

B. 6 tygodnia życia

C. 3 tygodnia życia

D. 1 tygodnia życia

Wybór 6 tygodnia życia jako momentu wprowadzenia pasz stałych jest zbyt późny. W rzeczywistości, w tym okresie szczenięta powinny już być przyzwyczajane do pokarmów stałych, ponieważ ich układ pokarmowy jest wtedy wystarczająco rozwinięty, by trawić tego typu pokarm. Karmienie szczeniąt mlekiem matki powinno być stopniowo uzupełniane o pokarmy stałe, co pozwala na płynne przejście między tymi rodzajami żywienia. Odpowiedź dotycząca 1 tygodnia życia również jest niewłaściwa, ponieważ w tym czasie szczenięta są całkowicie zależne od mleka matki i ich układ pokarmowy nie jest jeszcze gotowy do trawienia stałych pokarmów. Z kolei 9 tydzień życia to okres, w którym szczenięta powinny już być całkowicie przestawione na pokarmy stałe. Wprowadzenie pokarmów stałych zbyt późno może prowadzić do niedoborów żywieniowych, a także zaburzeń w przyzwyczajeniach żywieniowych, co może skutkować problemami zdrowotnymi w przyszłości. Ważne jest, aby świadomi opiekunowie szczeniąt zapoznali się z zaleceniami żywieniowymi, które wskazują, że wprowadzanie pokarmów stałych powinno odbywać się w odpowiednim czasie, aby wspierać zdrowy rozwój ich pupili.

Pytanie 3

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami prawnymi, przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski należy posiadać

A. wypis z rejestru zwierząt.

B. dowód zakupu zwierząt.

C. dowód sprzedaży tych zwierząt.

D. świadectwo zdrowia zwierząt.

Wybór odpowiedzi dotyczącej wypisu z księgi rejestracji zwierząt, dowodu sprzedaży lub dowodu zakupu zwierząt, choć może wydawać się uzasadniony, nie uwzględnia kluczowego aspektu przepisów weterynaryjnych dotyczących transportu zwierząt. Księga rejestracji zwierząt jest istotnym dokumentem, ale nie jest tożsama z świadectwem zdrowia. Rejestracja zwierząt skupia się na identyfikacji i ewidencji, natomiast nie potwierdza stanu zdrowia zwierząt. W przypadku dowodu sprzedaży, choć potwierdza on transakcję handlową, to nie dostarcza żadnych informacji na temat zdrowia zwierząt i ich zgodności z wymogami sanitarno-epidemiologicznymi, co jest kluczowe przy transporcie międzynarodowym. Dowód zakupu również nie potwierdza zdrowotności zwierząt. Pomijanie obowiązkowego świadectwa zdrowia może prowadzić do poważnych konsekwencji, nie tylko dla przewoźnika, ale także dla zdrowia publicznego, ponieważ wprowadza ryzyko niekontrolowanego rozprzestrzeniania się chorób zwierzęcych. W związku z tym, istotne jest zrozumienie, że każdy aspekt transportu zwierząt, od ich rejestracji po zdrowotność, powinien być zgodny z obowiązującymi normami i przepisami. Typowym błędem myślowym jest niedocenianie roli dokumentacji zdrowotnej i jej znaczenia w kontekście bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jakiego dodatku używa się do wzbogacenia żywienia krow w okresie zimowym w celu uzupełnienia wapnia?

A. lizawki

B. kwaśny węglan sodu

C. kredę pastewną

D. drożdże pastewne

Lizawki to fajna sprawa, ale zazwyczaj nie są głównym źródłem wapnia, raczej uzupełniają dietę różnymi pierwiastkami. Często używa się ich do dostarczania mikroelementów, jak miedź czy cynk, ale wapnia w nich nie ma aż tyle, żeby pokryć potrzeby krów. Kwaśny węglan sodu? No to nie to, bo on daje sód i węgiel, a nie wapń. Głównie pomaga w regulacji pH i fermentacji w żwaczu. Drożdże pastewne są super dla zdrowia flory jelitowej i poprawy wydajności paszy, ale wapnia tam też za dużo nie ma. Zimą ważne, żeby krowy miały odpowiedni poziom wapnia, bo niedobór może prowadzić do hipokalcemii, co jest naprawdę niebezpieczne. Rozumienie, jak każdy suplement działa w diecie zwierząt, to klucz do uniknięcia złych decyzji, które mogą zaszkodzić zdrowiu i wydajności bydła.

Pytanie 6

Drożdże karmienne stanowią znakomite źródło

A. białka

B. włókna

C. węglowodanów

D. tłuszczów

Drożdże pastewne, mimo że mają wiele korzystnych właściwości, nie są dobrym źródłem węglowodanów. Węglowodany, takie jak skrobia, są głównym źródłem energii dla organizmów zwierzęcych, a drożdże pastewne zawierają ich stosunkowo niewiele w porównaniu z innymi składnikami paszowymi. Wybór drożdży jako źródła węglowodanów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących ich wartości odżywczej oraz efektywności w produkcji pasz. Podobnie, drożdże nie są źródłem włókna pokarmowego. Włókno jest istotne dla zdrowia przewodu pokarmowego zwierząt, a jego głównymi źródłami są rośliny, takie jak siano, słoma czy śruty roślinne. Używanie drożdży jako alternatywy dla tych źródeł może prowadzić do problemów trawiennych oraz obniżenia ogólnej kondycji zwierząt. Kolejnym błędnym podejściem jest postrzeganie drożdży jako źródła tłuszczów. Drożdże pastewne nie są znaczącym źródłem lipidów, które są niezbędne w diecie zwierząt, a ich niedobór może prowadzić do problemów z metabolizmem oraz ogólnym stanem zdrowia. Wnioskując, choć drożdże pastewne mają swoje miejsce w dietetyce zwierzęcej, ich rolą nie jest zastępowanie kluczowych składników odżywczych, takich jak węglowodany, włókno czy tłuszcze, ale raczej uzupełnianie diety w wysokiej jakości białko i inne korzystne mikroskładniki.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Trójgraniak jest wykorzystywany do

A. trokarowania

B. kurtyzowania

C. dekoracji

D. oznaczania

Trójgraniec jest narzędziem stosowanym w medycynie do trokarowania, co oznacza wprowadzenie trokara do ciała pacjenta w celu umożliwienia dostępu do jamy ciała. Użycie trójgraniaca w procedurach takich jak laparoskopowa chirurgia jest istotne, ponieważ pozwala na minimalizowanie inwazyjności zabiegów. Dobre praktyki branżowe zalecają, aby trójgraniec był stosowany w sytuacjach, gdzie wymagana jest precyzyjna i kontrolowana wentylacja, co jest kluczowe w wielu operacjach. Na przykład, w przypadku laparoskopowej cholecystektomii, zastosowanie trójgraniaca umożliwia chirurgowi wprowadzenie narzędzi operacyjnych przez minimalne nacięcia, co skraca czas rekonwalescencji pacjenta. Dodatkowo, trójgraniec wykonany z wysokiej jakości materiałów zapewnia bezpieczeństwo i efektywność podczas zabiegów. Warto również wspomnieć, że standardy procedur medycznych podkreślają znaczenie widoczności i dostępu do obszarów operacyjnych, co trójgraniec ułatwia, zmniejszając ryzyko powikłań.

Pytanie 9

Pies powinien mieć nieprzerwany dostęp do

A. kości

B. wody

C. mleka

D. warzyw

Woda jest podstawowym składnikiem diety psa i powinna być dostępna dla niego przez cały czas. Utrzymanie odpowiedniego poziomu nawodnienia jest kluczowe dla zdrowia i dobrego samopoczucia zwierzęcia. Pies, podobnie jak inne ssaki, składa się w około 60-70% z wody, więc jej niedobór może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak odwodnienie, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. Pies potrzebuje świeżej wody, aby wspierać procesy metaboliczne, regulację temperatury ciała oraz prawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Zaleca się, aby codziennie zmieniać wodę w misce, aby zapewnić jej świeżość i czystość. Ponadto, w przypadku aktywnych psów lub w gorące dni, zapotrzebowanie na wodę może znacznie wzrosnąć, co należy uwzględnić w codziennej opiece nad zwierzęciem. Prawidłowe nawodnienie jest zatem kluczowym elementem odpowiedzialnej hodowli i opieki nad psem, zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi.

Pytanie 10

Najbardziej powszechną metodą przechowywania całych roślin kukurydzy jest

A. parowanie

B. kiszenie

C. toastowanie

D. suszenie

Kiszenie jest najczęściej stosowanym sposobem konserwacji całych roślin kukurydzy, ponieważ proces ten pozwala na zachowanie wartości odżywczych oraz smakowych surowca. Kiszenie polega na fermentacji, w trakcie której naturalne bakterie przekształcają cukry zawarte w roślinach w kwas mlekowy, co skutkuje obniżeniem pH i ochroną przed szkodliwymi mikroorganizmami. Dzięki temu uzyskujemy produkt o dłuższej trwałości. Praktyczne zastosowanie kiszenia kukurydzy znajduje się w produkcji pasz dla zwierząt, gdzie kiszonka jest źródłem energii i składników odżywczych. Ponadto, kiszona kukurydza może być używana w gospodarstwach rolnych jako doskonała alternatywa dla świeżej paszy w okresie zimowym. Dobrze przeprowadzone kiszenie zgodnie z zasadami technologii żywności pozwala na uzyskanie wysokiej jakości produktu finalnego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży rolniczej oraz przemyśle paszowym.

Pytanie 11

Czas rui wynoszący od 2 do 11 dni występuje

A. u krowy

B. u owcy

C. u świni

D. u klaczy

Ruja u klaczy, znana również jako estrus, zazwyczaj trwa od 2 do 11 dni, co jest kluczowe dla procesu rozrodczego tych zwierząt. W tym czasie samice są gotowe do krycia, a ich zachowanie oraz zmiany fizjologiczne, takie jak obrzęk i zmiany w wydzielinie, są zauważalne. Klacze mają cykle rujowe, które występują w sezonie reprodukcyjnym, co jest istotne dla hodowców koni, którzy planują reprodukcję. Zrozumienie cyklu rujowego klaczy pozwala na lepsze zarządzanie stadem i zwiększenie efektywności hodowli. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie inseminacji, która powinna być przeprowadzona w okresie największej płodności klaczy, co zwiększa szanse na wydanie zdrowego źrebięcia. Wiedza o ruji klaczy jest również istotna w kontekście zdrowia reprodukcyjnego, gdyż nieprawidłowości w cyklu mogą wskazywać na problemy zdrowotne wymagające interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 12

Eliminacja gryzoni w środowisku naturalnym zwierząt to

A. dekornizacja

B. deratyzacja

C. dezynsekcja

D. dezynfekcja

Deratyzacja to proces eliminacji gryzoni, który ma na celu ochronę zdrowia publicznego oraz zabezpieczenie mienia przed szkodami powodowanymi przez te zwierzęta. Gryzonie, takie jak szczury i myszy, mogą przenosić groźne choroby, w tym leptospiroza, hantawirusy czy salmonellę, które stanowią poważne zagrożenie dla ludzi i zwierząt. Praktyczne zastosowanie deratyzacji obejmuje nie tylko bezpośrednie działania zmierzające do zlikwidowania gryzoni, ale także prewencję, czyli zapobieganie ich pojawianiu się w określonych miejscach. Standardy branżowe w zakresie deratyzacji zalecają stosowanie odpowiednich pułapek oraz metod chemicznych, które są zgodne z regulacjami ochrony środowiska. Ważne jest, aby wszystkie działania były prowadzone przez wykwalifikowany personel, który posiada wiedzę na temat biologii gryzoni oraz metod ich zwalczania. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie obszarów objętych deratyzacją oraz informowanie użytkowników o podejmowanych działaniach, co zwiększa skuteczność ochrony.

Pytanie 13

Podczas zabiegu inseminacji krowy, gdzie powinno zostać wprowadzone nasienie?

A. w pochwie

B. w trzonie macicy

C. w szyjce macicy

D. w lejku jajowodu

Wiesz, umieszczenie nasienia w trzonie macicy podczas inseminacji krowy to naprawdę kluczowy krok, jeśli chcemy, żeby to zadziałało. To tam, w tronie macicy, dochodzi do zapłodnienia komórki jajowej. A co więcej, to miejsce sprzyja temu, żeby plemniki mogły się przemieszczać do jajowodów, gdzie tak naprawdę dochodzi do połączenia z komórką jajową. Im lepsze warunki, tym większa szansa na sukces. Właściwe wykonanie inseminacji ma ogromne znaczenie w hodowli bydła, bo to wpływa na zdrowie zwierząt i efektywność produkcji. Fajnie jest też mieć odpowiednie narzędzia i znać cykl rujowy krowy, żeby wiedzieć, kiedy najlepiej przeprowadzać inseminację. Dzięki temu minimalizujemy stres dla zwierząt i zwiększamy szanse na ciążę.

Pytanie 14

Zespół stawowy obejmujący staw udowo-rzepkowy oraz staw udowo-piszczelowy określa się mianem stawu

A. kolanowym

B. piszczelowym

C. udowym

D. stępu

Staw kolanowy jest połączeniem stawowym składającym się ze stawu udowo-rzepkowego oraz stawu udowo-piszczelowego. Jest to jeden z największych i najbardziej skomplikowanych stawów w ciele ludzkim, odgrywający kluczową rolę w ruchach takich jak chodzenie, bieganie czy skakanie. Staw kolanowy pozwala na różnorodne ruchy, w tym zgięcie, prostowanie oraz niewielką rotację, co czyni go niezwykle funkcjonalnym. W praktyce, zrozumienie anatomii stawu kolanowego jest niezbędne dla fizjoterapeutów oraz trenerów personalnych, którzy pracują z pacjentami lub sportowcami, aby zoptymalizować ich ruchy i zredukować ryzyko kontuzji. Dodatkowo, znajomość biomechaniki stawu kolanowego jest istotna w kontekście rehabilitacji, gdzie celem jest przywrócenie pełnej funkcjonalności po urazach lub operacjach. W przypadku uszkodzeń, takich jak zerwanie więzadeł krzyżowych, rehabilitacja stawu kolanowego staje się kluczowym elementem procesu leczenia, co podkreśla znaczenie właściwej wiedzy na ten temat.

Pytanie 15

Do jakiej grupy kości należy łopatka?

A. pneumatycznych

B. płaskich

C. długich

D. krótkich

Pojęcie kości pneumatycznych odnosi się do kości, które są wypełnione powietrzem, co sprawia, że są lżejsze i zwiększają ich wytrzymałość na obciążenia. Przykładem kości pneumatycznych są kości czaszki, takie jak kość czołowa czy kość szczękowa, które posiadają jamy powietrzne. Klasyfikując łopatkę jako kość pneumatyczną, można wpaść w pułapkę myślową wynikającą z nieprawidłowego zrozumienia różnorodności kości w ludzkim ciele. Kości długie z kolei, jak sama nazwa wskazuje, charakteryzują się znaczną długością i stosunkowo małą szerokością, a ich główną funkcją jest wsparcie dla dużych obciążeń i ruchu, co nie dotyczy łopatki, której funkcja jest bardziej związana z stabilizacją i mobilnością. Podobnie, kości krótkie, takie jak kości nadgarstka, mają na celu wsparcie w lokalnych ruchach i nie można ich utożsamiać z łopatką. Zrozumienie różnic między tymi kategoriami kości jest kluczowe, by właściwie interpretować ich funkcje w organizmie oraz unikać błędnych wniosków w kontekście fizjologii i anatomii. Używanie precyzyjnej terminologii jest fundamentalne w naukach medycznych oraz rehabilitacyjnych, gdzie nawet niewielkie nieporozumienia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w diagnostyce i terapii.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Osoba odpowiedzialna za punkt kopulacyjny świń przechowuje

A. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu

B. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu

C. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu

D. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu

Wybór oryginału świadectwa pokrycia przez 3 lata od dnia wykonania zabiegu jest nieprawidłowy, ponieważ przekracza wymagany czas przechowywania dokumentacji. W praktyce, oryginały dokumentów powinny być zarządzane zgodnie z określonymi normami prawnymi oraz standardami branżowymi. Przechowywanie oryginału przez tak długi okres może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu dokumentacją, a także stwarzać ryzyko utraty lub uszkodzenia ważnych dokumentów. Z kolei przechowywanie kopii przez 3 lata jest również nadmiarowe; rok jest wystarczający do celu audytów i kontroli, które mogą się odbywać po zakończeniu sezonu rozrodczego. Ponadto, wybór przechowywania kopii świadectwa przez rok zamiast oryginału może wynikać z błędnego przekonania, że oryginały są bardziej wartościowe dla celów administracyjnych. W rzeczywistości, przepisy prawne nie nakładają obowiązku przechowywania oryginałów, a ich dostępność w formie kopii jest wystarczająca dla potrzeb związanych z dokumentacją hodowlaną. Kluczowe jest, aby przy podejmowaniu decyzji o zarządzaniu dokumentacją, kierować się aktualnymi regulacjami prawnymi oraz najlepszymi praktykami w branży, co przyczynia się do efektywności i przejrzystości całego procesu hodowlanego.

Pytanie 18

Niedobór jodu w diecie zwierząt prowadzi do

A. łamliwości kości

B. niedokrwistości

C. niedoczynności tarczycy

D. zaburzeń krzepliwości krwi

Zaburzenia krzepliwości krwi, łamliwość kości oraz niedokrwistość są problemami zdrowotnymi, które nie są bezpośrednio związane z niedoborem jodu w diecie zwierząt. Zaburzenia krzepliwości krwi zazwyczaj mogą wynikać z niedoboru witamin, takich jak witamina K, a nie z braku jodu. Właściwe funkcjonowanie układu krzepnięcia wymaga obecności szeregu czynników, w tym białek osocza, które są syntetyzowane w wątrobie, a ich produkcja może być zaburzona przez różne deficyty żywieniowe, ale nie przez brak jodu. Łamliwość kości, z kolei, jest często związana z niedoborem wapnia, fosforu lub witaminy D, które są kluczowe dla prawidłowego mineralizowania kości. Niedokrwistość, objawiająca się zmniejszeniem liczby czerwonych krwinek lub niedoborem hemoglobiny, może wynikać z braku żelaza, witamin z grupy B, a nie jodu. Te mylne powiązania mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków na temat przyczyn problemów zdrowotnych u zwierząt. Dlatego niezwykle ważne jest, aby hodowcy i weterynarze przeprowadzali dokładne analizy diety i stanu zdrowia zwierząt, opierając się na rzetelnych danych naukowych oraz aktualnych standardach żywieniowych, aby skutecznie zapobiegać i leczyć niedobory oraz ich konsekwencje.

Pytanie 19

Do grupy FCI Psy ozdobne i towarzyszące zalicza się rasa psów

A. chihuahua

B. jamnik

C. labrador

D. beagle

Chihuahua to naprawdę ciekawa rasa psów, która należy do tych ozdobnych. Ich małe rozmiary są super dla ludzi, którzy mieszkają w mieszkaniach czy małych domach. Wiesz, te psiaki są mega przywiązane do swoich właścicieli i mają sporo energii, co sprawia, że świetnie nadają się na towarzyszy do aktywności. Ich rozmiar sprawia, że łatwo je zabrać ze sobą w podróż, a także dopasować do różnych warunków życia. Fajnie też, że Chihuahua są inteligentne i przy dobrym szkoleniu mogą się nauczyć różnych sztuczek, a więc są popularne wśród tych, co szukają psów do towarzystwa. Pamiętaj jednak, żeby w hodowli zwracać uwagę na standardy rasy, bo to ważne dla ich zdrowia i samopoczucia. Wiesz, Chihuahua występują w różnych kolorach i rodzajach sierści, co daje dużo możliwości w wyborze pupila, który będzie pasował do twojego stylu życia.

Pytanie 20

W Polsce ocena kondycji krów mlecznych (BCS) jest przeprowadzana w skali

A. dziesięciostopniowej

B. pięciostopniowej

C. sześciostopniowej

D. dziewięciostopniowej

Punktowa ocena kondycji krów mlecznych (Body Condition Score, BCS) w Polsce jest stosowana w skali pięciostopniowej, co oznacza, że ocena kondycji zwierzęcia odbywa się w zakresie od 1 do 5. Wartość 1 oznacza skrajną niedobór tkanki tłuszczowej, natomiast 5 wskazuje na nadwagę. Odpowiednia ocena kondycji zwierząt jest kluczowa dla prowadzenia zdrowego chowu bydła mlecznego, gdyż pozwala na optymalizację wydajności mlecznej oraz reprodukcji. Na przykład, krowy z odpowiednią kondycją ciała (wskaźnik 3-4) mają lepsze wyniki w laktacji oraz większą szansę na szybki powrót do cyklu estralnego po wycieleniu. Utrzymanie prawidłowego BCS jest zgodne z zaleceniami specjalistów z dziedziny zootechniki i weterynarii, co przyczynia się do poprawy dobrostanu zwierząt i zwiększa efektywność produkcji mleka. W praktyce, regularna ocena BCS umożliwia wcześniejsze wykrywanie problemów zdrowotnych oraz niedoborów żywieniowych, co jest kluczowe dla długoterminowego zarządzania stadem.

Pytanie 21

W oparciu o dane zamieszczone w tabeli oblicz, ile litrów EM Probiotyku potrzeba do jednorazowego opryskania pomieszczenia dla niosek o powierzchni 1 000 m²przy aplikacji raz na tydzień

Pomieszczenia	EM Probiotyk	Woda	Łączna ilość	Ilość aplikacji
1 m²	10 ml	40 ml	50 ml	Co 3 dni
1 m²	25 ml	75 ml	100 ml	1 x na tydzień
100 m²	1 litr	4 litry	5 litrów	Co 3 dni
100 m²	2,5 litra	7,5 litra	10 litrów	1 x na tydzień

A. 75 litrów

B. 25 litrów

C. 40 litrów

D. 10 litrów

Tak, 25 litrów to na pewno dobra odpowiedź. Z tabeli wynika, że na 100 m² potrzebujesz 2,5 litra EM Probiotyku, więc przy 1000 m² to już 2,5 litra razy 10, czyli 25 litrów. To ważne, żeby stosować odpowiednie dawki tego preparatu, bo jak dasz za mało, to nie zadziała tak, jak powinno, a jak za dużo, to może być nieekonomicznie. Trzymanie się tych zaleceń pomaga poprawić mikroflorę w hodowlach i wpływa pozytywnie na zdrowie niosek oraz jakość jaj. Swoją drogą, badania też pokazują, że probiotyki mają rzeczywiście dobry wpływ na zwierzęta, więc warto się w to zagłębić.

Pytanie 22

Jakie jest przeznaczenie stosowania ziarna owsa w żywieniu tryków w okresie przed stanówką?

A. Pomoc w trawieniu pokarmów

B. Zagwarantowania im poczucia sytości

C. Poprawienia jakości ich wełny

D. Zwiększenia jakości ich nasienia

Zarządzanie żywieniem tryków wymaga zrozumienia różnych aspektów ich diety i wpływu, jaki ma ona na organizmy zwierząt. Stosowanie owsa w celu zapewnienia uczucia sytości jest mylnym podejściem, ponieważ owies, mimo że jest pożywny, powinien być stosowany w kontekście jego wpływu na jakość nasienia, a nie jako jedyne źródło sytości. Owies nie jest także głównym składnikiem wspomagającym trawienie; chociaż zawiera błonnik, to jego rola w kontekście poprawy jakości nasienia jest znacznie bardziej istotna. Z kolei twierdzenie, że owies poprawia jakość wełny tryków, jest również nieprecyzyjne, ponieważ jakość wełny zależy głównie od genetyki zwierząt oraz ich ogólnego stanu zdrowia, a nie bezpośrednio od składników diety, takich jak owies. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często wynikają z uproszczeń w postrzeganiu diety i jej roli w hodowli. Zamiast skupiać się tylko na jednym aspekcie, jakim jest sytość, hodowcy powinni rozważać złożoność żywienia, uwzględniając potrzeby odżywcze związane z rozrodu i zdrowiem zwierząt. Dlatego ważne jest, aby podczas planowania diety tryków kierować się kompleksowym podejściem, które uwzględnia ich specyficzne potrzeby żywieniowe oraz cele hodowlane.

Pytanie 23

Substancja gazowa wydobywająca się podczas hodowli zwierząt, która nie zalicza się do gazów cieplarnianych, lecz przyczynia się do znacznego wzrostu zakwaszenia gleby i atmosfery, to

A. amoniak

B. dwutlenek węgla

C. para wodna

D. metan

Amoniak (NH3) jest gazem, który powstaje w wyniku procesów metabolicznych u zwierząt, w szczególności w trakcie trawienia białek. Amoniak, w przeciwieństwie do gazów cieplarnianych takich jak dwutlenek węgla (CO2) czy metan (CH4), nie przyczynia się do globalnego ocieplenia, lecz ma istotny wpływ na zakwaszenie gleby i atmosfery. Jego emisja, szczególnie w intensywnym chowie zwierząt, może prowadzić do poważnych problemów środowiskowych. Amoniak może przekształcać się w amonowy jon (NH4+), co obniża pH gleby, wpływając na dostępność składników pokarmowych dla roślin. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w praktykach rolniczych, gdzie stosowanie nawozów azotowych wymaga uwzględnienia emisji amoniaku, aby uniknąć negatywnego wpływu na jakość gleby i wody. Zgodnie z normami ochrony środowiska, zarządzanie odpadami zwierzęcymi powinno obejmować metody redukcji emisji amoniaku, takie jak kompostowanie lub stosowanie systemów zbierania i przetwarzania odpadów.

Pytanie 24

Co zaliczamy do produktów wytwarzanych przez pszczoły?

A. bundz

B. smuszka

C. kumys

D. pierzga

Bundz, kumys i smuszka to produkty spożywcze, ale nie mają one żadnego związku z pszczelarstwem. Bundz to tradycyjny ser owczy, który powstaje w wyniku koagulacji mleka owczego. Kumys to fermentowany napój z mleka klaczy, popularny w kulturach azjatyckich, a smuszka to regionalny produkt spożywczy, najczęściej związany z kiszonkami lub napojami fermentowanymi. Wybór tych odpowiedzi jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji produktów pszczelarskich. Pszczelarstwo koncentruje się na produktach bezpośrednio związanych z pszczołami, takich jak miód, wosk, propolis, oraz wspomniana pierzga. Błędem jest utożsamianie produktów pochodnych z mleka z produktami pszczelarskimi, co świadczy o braku zrozumienia zakresu działalności pszczelarzy oraz ich oferty. W pszczelarstwie istotna jest również wiedza na temat zdrowotnych właściwości tych produktów oraz ich zastosowania w różnych dziedzinach, od kulinarnych po medyczne. Zrozumienie różnic między tymi produktami a produktami pszczelarskimi jest kluczowe dla każdego, kto chce zgłębiać temat pszczelarstwa oraz korzystać z dobrodziejstw, jakie oferują pszczoły.

Pytanie 25

Na mineralizację kości wpływają:

A. wapń, potas, witamina D

B. wapń, fosfor, witamina D

C. wapń, magnez, witamina A

D. potas, fosfor, witamina A

No to super, że wskazałeś wapń, fosfor i witaminę D! Te składniki naprawdę są mega ważne dla zdrowia naszych kości. Wapń to jakby budulec, bez niego kości nie byłyby twarde i mocne. Fosfor? To też kluczowy gracz, bo łączy się z wapniem, by tworzyć coś, co nazywamy hydroksyapatytem – to główny składnik kości. A witamina D to must-have, bo bez niej organizm nie wchłonie wapnia jak należy. Jak nam brakuje tych rzeczy, to kości mogą się osłabiać i łatwiej je złamać. Dlatego warto jeść zbilansowane posiłki, szczególnie w dzieciństwie i starości. Dobrze jest mieć w diecie mleko, ryby, orzechy i te zielone warzywa. A pamiętaj też o słońcu, bo witaminę D można też złapać na zewnątrz. To wszystko ma ogromne znaczenie dla zdrowia naszych kości.

Pytanie 26

Jaka jest optymalna temperatura dla pistoletu inseminacyjnego przygotowanego do przeprowadzenia zabiegu?

A. 10 °C

B. 45 °C

C. 40 °C

D. 35 °C

Optymalna temperatura pistoletu inseminacyjnego wynosząca 35 °C jest kluczowa dla skuteczności przeprowadzania zabiegów inseminacji. Właściwa temperatura pozwala na utrzymanie jakości materiału nasiennego, co jest niezbędne, aby zapewnić wysoką żywotność plemników. W przypadku zbyt niskiej temperatury, poniżej 30 °C, może dojść do hipotermii, która negatywnie wpływa na aktywność plemników i ich zdolność do zapłodnienia. Z kolei zbyt wysoka temperatura, powyżej 40 °C, prowadzi do denaturacji białek, co skutkuje uszkodzeniem komórek plemnikowych. W praktyce, przed przystąpieniem do zabiegu inseminacji, zaleca się umieszczanie pistoletu w specjalnych podgrzewaczach, które utrzymują stałą temperaturę, co jest standardem w branży. Dbałość o prawidłowe warunki przechowywania oraz przygotowania materiału nasiennego jest istotna nie tylko dla skuteczności zabiegu, ale również dla zdrowia zwierząt.

Pytanie 27

Które z ras kur nie nadają się do ekologicznej produkcji jaj konsumpcyjnych?

A. żółtonóżka kuropatwiana

B. rhode island red

C. dominant white cornish

D. zielononóżka kuropatwiana

Odpowiedzi takie jak Rhode Island Red oraz zielononóżka kuropatwiana są często mylone z rasami odpowiednimi do produkcji jaj konsumpcyjnych. Rasa Rhode Island Red jest znana z wysokiej wydajności w znoszeniu jaj, co sprawia, że jest popularna w gospodarstwach ekologicznych. Kury te mają dobre przystosowanie do różnorodnych warunków hodowlanych, a ich odporność na choroby czyni je stosunkowo łatwymi w utrzymaniu. Zielononóżka kuropatwiana, z kolei, to jedna z tradycyjnych polskich ras, która również dobrze znosi warunki ekologiczne i jest ceniona za jakość swoich jaj. Typowe błędne myślenie polega na założeniu, że każda rasa kur może być stosowana do każdej formy produkcji. W rzeczywistości, każda rasa ma swoje specyficzne cechy i dostosowania do różnych celów hodowlanych. Ekologiczna produkcja jaj wymaga nie tylko odpowiednich ras, ale także przestrzegania zasad dobrostanu zwierząt, takich jak dostęp do naturalnych warunków, co jest zgodne z normami ekologicznymi. Ponadto, rasy takie jak żółtonóżka kuropatwiana, także nadają się do ekologicznej produkcji jaj, oferując różnorodność i jakość, która jest oczekiwana na rynku ekologicznym.

Pytanie 28

Mieszanki paszowe w pełnej formie są głównie używane w karmieniu

A. kóz i owiec

B. koni i bydła

C. królików i norek

D. świn i drobiu

Królikom i norkom, a także koniom, bydłu, kozom i owcom, przypisuje się często różne rodzaje pasz, jednak pełnoporcjowe mieszanki paszowe nie są dla nich optymalnym rozwiązaniem. Króliki, będące zwierzętami roślinożernymi, wymagają diety bogatej w błonnik, co oznacza, że ich żywienie powinno opierać się głównie na sianie, zielonkach oraz warzywach, a nie na wysokokalorycznych mieszankach paszowych. Norki, będące drapieżnikami, potrzebują diety opartej na białku zwierzęcym, co również nie jest zgodne z założeniami pełnoporcjowych mieszanek paszowych, które są zrównoważone pod kątem składników roślinnych i zwierzęcych. W przypadku koni, ich przewód pokarmowy jest przystosowany do trawienia większej ilości błonnika, co sprawia, że pełnoporcjowe mieszanki paszowe mogą prowadzić do problemów trawiennych, jeśli będą stosowane w nadmiarze. W odniesieniu do bydła, chociaż istnieją mieszanki paszowe, które mogą być stosowane, to jednak pełnoporcjowe mieszanki nie są zawsze najefektywniejsze, szczególnie w sektorze produkcji mlecznej. W przypadku kóz i owiec, ich dieta również powinna zawierać dużą ilość błonnika, a stosowanie pełnoporcjowych pasz może prowadzić do niepożądanych skutków zdrowotnych. Dobrym podejściem w żywieniu tych zwierząt jest stosowanie pasz objętościowych oraz dodatków mineralno-witaminowych, które lepiej odpowiadają ich specyficznym potrzebom. Warto zauważyć, że błędne podejście do żywienia zwierząt może prowadzić do obniżenia ich zdrowia oraz wydajności produkcyjnej, co może być szkodliwe zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla efektywności ekonomicznej całego przedsiębiorstwa.

Pytanie 29

Optymalnym momentem na unasienienie krowy jest

A. druga połowa rui

B. 6-12 godz. przed rują

C. pierwsza połowa rui

D. 24 godz. po rui

Wybór nieodpowiedniego momentu na unasienienie krowy może prowadzić do nieefektywności reprodukcyjnej oraz strat ekonomicznych w hodowli. Odpowiedzi takie jak 24 godziny po rui, 6-12 godzin przed rują czy pierwsza połowa rui są oparte na nieprawidłowych założeniach dotyczących cyklu rozrodczego krów. Unasienienie 24 godziny po rui jest zbyt późne, ponieważ w tym czasie jaja mogą już być niezdolne do zapłodnienia, co obniża szanse na sukces. Inseminacja 6-12 godzin przed rują może być z kolei zbyt wczesna, co oznacza, że komórki jajowe mogą nie być jeszcze gotowe do zapłodnienia, co również zmniejsza prawdopodobieństwo zajścia w ciążę. Natomiast inseminacja w pierwszej połowie rui, chociaż może wydawać się logiczna, nie jest optymalna, gdyż w tym okresie szczyt aktywności owulacyjnej nie został jeszcze osiągnięty. Zrozumienie cyklu rujowego krów i jego faz jest kluczowe dla skutecznego zarządzania reprodukcją. W praktyce, hodowcy powinni być dobrze zaznajomieni z obserwacją objawów rui oraz korzystać z narzędzi do monitorowania cykli, co pozwala na lepsze planowanie inseminacji i zwiększenie efektywności produkcji. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do obniżenia płodności stada oraz zwiększenia kosztów związanych z powtarzającymi się inseminacjami.

Pytanie 30

Aby właściwie przygotować preliminarz pasz, należy uwzględnić rezerwy. W przypadku pasz: treściwych – 5%, objętościowych suchych – 15%, objętościowych soczystych – 25%. Rezerwę 25% należy zastosować do

A. kiszonki z kukurydzy

B. siana łąkowego

C. makuchu rzepakowego

D. otrąb pszennych

Kiszonki z kukurydzy są paszą objętościową soczystą, dla której zgodnie z przyjętymi standardami sporządzania preliminarza pasz stosuje się rezerwę wynoszącą 25%. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się wysoką zawartością wody oraz składników odżywczych, co sprawia, że jest cennym źródłem energii i białka dla zwierząt. Stosowanie 25% rezerwy ma na celu zabezpieczenie odpowiedniej ilości paszy, biorąc pod uwagę zmienność jakości oraz możliwość strat podczas użytku. Ważne jest, aby dokładnie monitorować jakość kiszonek, ponieważ czynniki takie jak fermentacja, warunki przechowywania oraz dojrzałość roślin mają istotny wpływ na ich wartość odżywczą. W praktyce, rolnicy powinni regularnie oceniać skład chemiczny kiszonek, aby dostosować dawki pasz do potrzeb żywieniowych zwierząt, co pozwala na optymalizację produkcji oraz minimalizację kosztów. Poprawne zarządzanie rezerwami pasz jest kluczowe dla efektywności gospodarstwa i dobrostanu zwierząt.

Pytanie 31

Zgodnie z Zasadami Wzajemnej Zgodności dotyczących dobrostanu, minimalny okres, w którym prosięta powinny pozostawać z lochą, przy braku zagrożenia dla życia i zdrowia zarówno lochy, jak i prosiąt, wynosi

A. 14 dni

B. 35 dni

C. 21 dni

D. 28 dni

Odpowiedź 28 dni jest jak najbardziej trafna. Zasadniczo według zasad dotyczących dobrostanu zwierząt, prosięta powinny spędzać ze swoją matką co najmniej 28 dni. Jeśli nie ma zagrożenia dla zdrowia, to ten czas jest naprawdę kluczowy. Wiesz, prosięta w tym okresie uczą się nie tylko od lochy, ale też przejmują ważne mikroorganizmy, które są super istotne dla ich odporności. Jak praktycznie na to spojrzeć, to spędzenie tego czasu z matką sprawia, że prosięta lepiej podchodzą do życia w nowym miejscu. Warto też dodać, że organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt dokładnie analizują, jak ważne jest, żeby zwierzęta mogły zachowywać się naturalnie, a czas z matką do tego pasuje. Im dłużej prosięta są z lochą, tym mniej stresu mają, co na pewno wpływa pozytywnie na ich zdrowie i dalszy rozwój. W hodowlach, które stosują te zasady, często widzi się mniejszą śmiertelność i lepszy przyrost masy wśród prosiąt.

Pytanie 32

Aby prawidłowo wytwarzać erytrocyty, konieczne jest

A. witamina K

B. witamina D3

C. witamina C

D. witamina B12

Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w produkcji erytrocytów, ponieważ jest niezbędna do prawidłowej syntezy DNA, co jest niezwykle istotne w procesie tworzenia komórek krwi. Niedobór tej witaminy prowadzi do zaburzeń w hematopoezie, co może skutkować anemią megaloblastyczną, charakteryzującą się obecnością dużych, nieprawidłowych erytrocytów. Dla zapewnienia odpowiedniego poziomu witaminy B12 w diecie, zaleca się spożywanie produktów pochodzenia zwierzęcego, takich jak mięso, ryby, jaja oraz nabiał. Osoby na diecie wegetariańskiej lub wegańskiej powinny rozważyć suplementację B12 lub włączenie do diety produktów wzbogaconych w tę witaminę, aby uniknąć niedoborów. W standardach żywieniowych, takich jak zalecenia żywieniowe dla populacji, witamina B12 jest wyróżniana jako kluczowy składnik odżywczy, którego odpowiedni poziom jest niezbędny do utrzymania zdrowia i prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dbałość o wystarczający poziom tej witaminy jest więc nie tylko elementem zdrowego stylu życia, ale także zapobiega poważnym schorzeniom hematologicznym.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Dawkę pokarmową bydła, które jest żywione świeżą zielonką, należy wzbogacić paszą obfitującą

A. w węglowodany

B. w tłuszcze

C. w witaminy

D. w białko

Dostarczanie bydłu paszy bogatej w tłuszcz, witaminy czy białko zamiast węglowodany może prowadzić do wielu problemów żywieniowych i zdrowotnych. Istnieje powszechne przekonanie, że tłuszcze są najlepszym źródłem energii, jednak w przypadku bydła, nadmiar tłuszczu w diecie może skutkować niepożądanymi efektami, takimi jak problemy z wątrobą czy obniżenie wydajności mlecznej. W przypadku witamin, chociaż są one niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, ich rola nie dotyczy bezpośrednio dostarczania energii. Wiele hodowli stosuje suplementację witamin, ale nie mogą one zastąpić podstawowych składników energetycznych w diecie. Podobnie, białko jest kluczowym składnikiem, natomiast jego nadmiar w stosunku do energii może prowadzić do zaburzeń metabolicznych oraz niewłaściwego wykorzystania energii. Właściwe bilansowanie diety bydła, z naciskiem na odpowiedni stosunek węglowodanów i białka, jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do ograniczenia wzrostu, spadku produkcji mleka oraz zwiększenia ryzyka chorób metabolicznych, co jest często wynikiem braku zrozumienia ról poszczególnych składników odżywczych.

Pytanie 35

Przed przystąpieniem do zabiegu sztucznego unasienniania lochy, jaką należy osiągnąć temperaturę w kąpieli wodnej dla blistra z nasieniem knura?

A. 36-38°C

B. 32-34°C

C. 15-17°C

D. 40-42°C

Podgrzewanie blistrera z nasieniem knura do temperatury 36-38°C jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków przechowywania i transportu nasienia. W tej temperaturze komórki plemnikowe zachowują swoją żywotność oraz zdolność do zapłodnienia, co ma bezpośredni wpływ na efektywność zabiegu sztucznego unasienniania. Zbyt niska temperatura, jak 15-17°C, może prowadzić do spowolnienia metabolizmu plemników i obniżenia ich aktywności, co z kolei zmniejsza szanse na sukces zapłodnienia. Z kolei zbyt wysoka temperatura, na przykład 40-42°C, może spowodować uszkodzenia komórek plemnikowych, co prowadzi do ich śmierci i stwarza ryzyko niepowodzenia w inseminacji. W praktyce, podczas przygotowania nasienia, ważne jest monitorowanie temperatury i jej stabilizacja, aby zachować jak najwyższą jakość biologiczną nasienia do momentu jego zastosowania. Warto również stosować odpowiednie urządzenia, takie jak termometry oraz kąpiele wodne, które umożliwiają precyzyjne podgrzewanie nasienia zgodnie z zaleceniami. W przypadku zabiegów sztucznego unasienniania, zachowanie tych standardów jest niezbędne, aby maksymalizować wskaźniki ciąż i zdrowie loch.

Pytanie 36

Krew, która opuszcza serce, jest rozprowadzana po całym organizmie zwierzęcia przez

A. tętnice

B. naczynia chłonne

C. żyły

D. naczynia włosowate

Tętnice to naczynia krwionośne, które transportują krew z serca do różnych części ciała. Ich ściany są grubsze i bardziej elastyczne niż te w żyłach, co pozwala im radzić sobie z wyższym ciśnieniem krwi, które jest generowane podczas skurczu serca. W przypadku zwierząt, tętnice odgrywają kluczową rolę w układzie krwionośnym, ponieważ dostarczają tlen i substancje odżywcze do komórek. Przykładem może być tętnica aorta, największa tętnica w organizmie, która rozprowadza natlenioną krew do całego ciała. Zrozumienie funkcji tętnic jest istotne w medycynie i biologii, ponieważ wiele schorzeń, takich jak miażdżyca, polega na zwężeniu i uszkodzeniu tych naczyń, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego w praktyce klinicznej monitorowanie stanu tętnic oraz ich zdrowia jest kluczowe dla zapobiegania chorobom serca i układu krążenia.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Osoba oferująca usługi związane z sztucznym unasiennianiem powinna korzystać z nasienia od reproduktorów

A. których samodzielnie pobiera i ocenia nasienie

B. z określoną wartością użytkową

C. dla których prowadzi rejestr hodowlany

D. spełniających wymagania ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich

Odpowiedź, która mówi, że podmiot, który zajmuje się sztucznym unasiennianiem, musi korzystać z nasienia, które spełnia normy ustawy o hodowli i rozrodzie zwierząt, jest całkiem trafna. Ta ustawa określa minimalne standardy, które są ważne dla jakości i bezpieczeństwa tego nasienia. Przykładowo, nasienie musi pochodzić od zdrowych zwierząt, które miały badania weterynaryjne, a także muszą mieć odpowiednią wartość użytkową. W praktyce hodowcy muszą dbać o porządną dokumentację zdrowotną i wydajności reproduktorów. Przestrzeganie tych norm wpływa nie tylko na skuteczność unoszenia, ale też na zdrowie całego stada. Dobre praktyki w branży podkreślają, jak istotne jest korzystanie z nasienia od certyfikowanych reproduktorów, bo to poprawia genetykę i wydajność zwierząt. Ustawa służy także do ochrony interesów zarówno producentów, jak i konsumentów, bo zapewnia, że usługi sztucznego unasienniania są świadczone z profesjonalizmem i zgodnie z przepisami.

Pytanie 39

W składzie wysokiej jakości siana łąkowego nie powinno być

A. wiechlina łąkowa

B. tymotka łąkowa

C. skrzyp polny

D. rajgras wyniosły

Wiechlina łąkowa, tymotka łąkowa oraz rajgras wyniosły to rośliny, które są często wykorzystywane w produkcji siana łąkowego, ponieważ mają korzystne właściwości odżywcze i są łatwe do trawienia przez zwierzęta. Wiechlina łąkowa (Poa pratensis) jest ceniona za swoje wartości odżywcze oraz zdolność do regeneracji po koszeniu. Tymotka łąkowa (Phleum pratense) jest z kolei bogata w białko i włókno, co czyni ją idealnym składnikiem siana dla zwierząt hodowlanych. Rajgras wyniosły (Lolium perenne) charakteryzuje się wysoką wydajnością i jest często stosowany jako nawóz zielony. Wybór tych traw do siana jest zgodny z zaleceniami dotyczącymi produkcji pasz. Z kolei, nieprawidłowe włączenie skrzypu polnego do składu siana może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla zwierząt, co powinno być przestrzegane w praktykach hodowlanych. Dlatego wybór roślin do składu siana powinien być przemyślany, aby unikać gatunków, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie zwierząt, a także aby zapewnić im odpowiednią ilość składników odżywczych. Niezrozumienie tej kwestii może prowadzić do niewłaściwej diety, co w dłuższym okresie może generować problemy zdrowotne i obniżać efektywność produkcji zwierzęcej.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej