Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik technologii chemicznej
Kwalifikacja: CHM.02 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 17:21
Data zakończenia: 19 maja 2025 17:27

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Skład wsadu do pieców koksowniczych tworzą wymieszane w odpowiednich ilościach określone gatunki węgla, przy czym węgiel gatunku 31 stanowi 22 ÷ 27% całkowitego składu. Jaką maksymalną ilość wsadu można przygotować, mając do dyspozycji 440 kg węgla gatunku 31 oraz nieograniczoną ilość węgla innych gatunków?

A. 2000 kg

B. 1500 kg

C. 3000 kg

D. 1000 kg

Aby obliczyć maksymalną ilość wsadu, który można przygotować, musimy uwzględnić udział procentowy węgla gatunku 31 w całym wsadzie. Ustalono, że węgiel ten powinien stanowić od 22% do 27% składu wsadu. Dysponując 440 kg węgla gatunku 31, możemy ustalić maksymalny wsad, przyjmując najniższy procent, czyli 22%. Wzór na obliczenie całkowitej masy wsadu przy znanym udziale masy konkretnego składnika wygląda następująco: M = m / p, gdzie M to całkowita masa wsadu, m to masa węgla gatunku 31, a p to udział procentowy tego węgla. Podstawiając wartości, otrzymujemy M = 440 kg / 0,22 = 2000 kg. Tak więc maksymalny wsad, który można przygotować, wynosi 2000 kg. W praktyce, przy projektowaniu wsadów, istotne jest stosowanie odpowiednich proporcji surowców, aby osiągnąć pożądane parametry jakościowe koksu, zgodne z normami branżowymi i wymaganiami technologicznymi procesów koksowniczych.

Pytanie 2

Jaką powinna mieć przybliżoną temperaturę czynnik grzewczy dostarczany do wyparki Roberta, w której zachodzi proces zatężania roztworu o temperaturze wrzenia 86°C?

A. W okolicach 140°C

B. W okolicach 120°C

C. W okolicach 88°C

D. W okolicach 75°C

Temperatura czynnika grzewczego, który leci do wyparki Roberta, powinna być w okolicach 88°C. To jest blisko temperatury wrzenia roztworu, co sprawia, że cały proces zatężania działa lepiej. Kluczowe jest, by ta temperatura była wystarczająco wysoka, bo wtedy rozpuszczalnik odparowuje, ale nie może być za wysoka, bo to może prowadzić do intensywnego wrzenia, a to z kolei powoduje różne straty. No i też zmniejsza efektywność całego procesu. Trzymanie się temperatury blisko 88°C to jakby najlepsze warunki do pracy. W przemyśle chemicznym i farmaceutycznym często widzi się takie temperatury w procesach zatężania, żeby wszystko szło gładko i produkt był dobrej jakości. Pamiętaj, że kontrola temperatury to mega ważna rzecz, zgodna z zasadami dobrych praktyk produkcyjnych (GMP), które mówią, że trzeba monitorować i regulować parametry procesu, bo to naprawdę ważne dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 3

W generatorach przeznaczonych do zgazowania węgla, gotowy produkt jest schładzany przez dielektryczną przeponę wodą. Co należy uczynić z parą wodną, która powstaje w tym procesie, zgodnie z zasadami technologicznymi?

A. Zasilać urządzenia, które potrzebują ogrzewania

B. Odprowadzić do atmosfery za pośrednictwem elektrofiltrów

C. Skroplić i ponownie wykorzystać do chłodzenia

D. Skroplić i odprowadzić do systemu wodociągowego

Odpowiedź, że parę wodną należy zasilać urządzenia wymagające ogrzewania, jest właściwa z technologicznego punktu widzenia. W procesach zgazowania węgla, para wodna generowana podczas chłodzenia jest cennym źródłem energii termicznej, która może być wykorzystana do zasilania rozmaitych urządzeń przemysłowych wymagających ciepła. Takie podejście jest zgodne z zasadami efektywności energetycznej i zrównoważonego rozwoju. Przykładem może być wykorzystanie tej pary do podgrzewania wody w systemach grzewczych lub do wspomagania procesów technologicznych, które wymagają odpowiedniej temperatury, takich jak suszenie surowców. Zastosowanie pary wodnej w ten sposób redukuje straty energetyczne oraz minimalizuje negatywne skutki dla środowiska, przyczyniając się do obiegu zamkniętego wody w przemysłowych układach technologicznych, co jest najlepszą praktyką w branży. Dodatkowo, takie wykorzystanie pary wodnej wspiera również efektywne zarządzanie zasobami, co jest kluczowe w kontekście rosnących wymagań dotyczących zrównoważonego rozwoju w przemyśle.

Pytanie 4

Zgazowanie węgla metodą Lurgi przebiega w temperaturze bliskiej 1000°C i pod ciśnieniem 2÷3 MPa.
Wybierz odpowiedni przyrząd do kontroli ciśnienia tego procesu.

Przyrząd	Rodzaj przyrządu	Zakres pomiarowy [MPa]	Zakres temperatury pracy [°C]
A.	Manometr sprężynowy – rurka Bourdona miedziana	6,0 ÷ 8,0	do 110
B.	Manometr sprężynowy – rurka Bourdona stalowa	6,0 ÷ 8,0	do 700
C.	Manometr przeponowy – przepona stalowa	2,0 ÷ 5,0	do 1000
D.	Manometr przeponowy – przepona gumowa	0,005 ÷ 0,008	do 300

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Zgadza się, odpowiedź C jest prawidłowa. Zgazowanie węgla metodą Lurgi, które zachodzi w wysokotemperaturowych i ciśnieniowych warunkach, wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi do monitorowania parametrów procesu. Manometr przepłonowy z przepłoną stalową charakteryzuje się zakresem pomiarowym 2,0÷5,0 MPa oraz możliwością pracy w temperaturach do 1000°C, co czyni go idealnym do zastosowania w tym procesie. W przemyśle gazowym i petrochemicznym ważne jest, aby zastosowane urządzenia pomiarowe były zgodne z wymogami procesów technologicznych, co zapewnia bezpieczeństwo i efektywność. Użycie manometrów nieodpowiednich do warunków pracy może prowadzić do nieprawidłowych odczytów, co w konsekwencji może zagrażać bezpieczeństwu operacyjnemu. W praktyce, monitorowanie ciśnienia za pomocą odpowiednich manometrów jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków procesowych, co pozwala na osiągnięcie maksymalnej wydajności zgazowania węgla.

Pytanie 5

Zastosowanie transportera pneumatycznego do przewozu zbrylonego, wilgotnego materiału ziarnistego może wywołać

A. zator w przewodzie oraz awarię ssawy

B. obniżenie ciśnienia ssania

C. kruszenie brył materiału

D. podwyższenie ciśnienia w przewodzie ssącym

Kiedy używamy transportera pneumatycznego do przewożenia wilgotnego, zbrylonego materiału ziarnistego, możemy napotkać różne problemy, takie jak zatykanie przewodów czy awarie ssawy. Materiał, gdy jest wilgotny, ma tendencję do sklejania się, co prowadzi do powstawania brył. Te bryły mogą zablokować transport i spowodować, że ssawa będzie działać zbyt mocno, co z kolei zwiększa ryzyko uszkodzeń. Z mojego doświadczenia, bardzo ważne jest, aby dobierać transporter odpowiednio do rodzaju materiału, który przewozimy. W przypadku wilgotnych materiałów warto pomyśleć o dodatkowych urządzeniach do rozdrabniania lub suszenia przed transportem. Dobre praktyki inżynieryjne, jak chociażby przestrzeganie norm ISO dotyczących transportu pneumatycznego, mogą uchronić nas przed poważnymi problemami. No i regularne przeglądy sprzętu też są nie do pominięcia, bo mogą naprawdę zmniejszyć ryzyko zatorów.

Pytanie 6

Który z poniższych materiałów jest najczęściej używany do produkcji zbiorników na kwas siarkowy?

A. Mosiądz

B. Aluminium

C. Stal nierdzewna

D. Miedź

Stal nierdzewna jest najczęściej używanym materiałem do produkcji zbiorników na kwas siarkowy z wielu powodów. Przede wszystkim, stal nierdzewna jest wysoko odporna na korozję, co jest kluczowe w przypadku kontaktu z agresywnym kwasem siarkowym. Dzięki obecności chromu w składzie, stal nierdzewna tworzy pasywną warstwę na powierzchni, która chroni przed dalszym utlenianiem. To sprawia, że jest to materiał nie tylko trwały, ale również ekonomicznie opłacalny w dłuższym okresie użytkowania, mimo że początkowy koszt może być wyższy. W przemyśle chemicznym stosuje się różne gatunki stali nierdzewnej, takie jak 316L, które zapewniają dodatkową odporność na działanie kwasów. Stal nierdzewna jest również odporna na wahania temperatury, co jest istotne w procesach, gdzie kwas siarkowy może być podgrzewany lub chłodzony. Warto również wspomnieć, że stal nierdzewna jest materiałem o wysokiej wytrzymałości mechanicznej, co pozwala na budowanie zbiorników o dużych rozmiarach, które są bezpieczne i spełniają wszystkie normy bezpieczeństwa. Dzięki tym właściwościom stal nierdzewna jest preferowanym wyborem w produkcji zbiorników przemysłowych na substancje żrące.

Pytanie 7

Jakie działania należy podjąć, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie przenośnika taśmowego?

A. Na regularnym nawadnianiu taśmy transportowej

B. Na ustawieniu maszyny pod kątem

C. Na utrzymywaniu właściwego napięcia taśmy

D. Na wprowadzeniu strumienia suchego powietrza

Dobre napięcie taśmy w przenośniku to naprawdę kluczowa sprawa, żeby wszystko działało jak należy. Jak taśma jest za luźna, to może się ślizgać, a to oznacza, że materiały nie będą transportowane odpowiednio. W skrajnych przypadkach może nawet dojść do uszkodzenia taśmy czy innych części. Z drugiej strony, zbyt mocne napięcie to też nie jest najlepszy pomysł, bo może zajechać napęd i obciążyć silnik, co skróci jego żywotność. Moim zdaniem, warto regularnie zaglądać pod pokrywę i sprawdzać stan taśmy oraz mechanizmy naciągu, takie jak rolki. Z tego co się orientuję, są normy, na przykład ANSI/ASME, które mówią, że dobrze mieć systemy do monitorowania napięcia taśmy. Dzięki temu można lepiej dostosować, jak taśmy pracują. Generalnie, dbanie o napięcie taśmy powinno być częścią rutyny, bo to nie tylko poprawia wydajność, ale też zwiększa bezpieczeństwo.

Pytanie 8

Zbiornik przeznaczony do magazynowania oleju opałowego ma pojemność 400 m³. Jaki czas zajmie napełnienie go do 80% pojemności, jeśli objętościowe natężenie przepływu oleju wynosi 8 m³/h?

A. 50 godzin

B. 4 godziny

C. 40 godzin

D. 5 godzin

Aby obliczyć czas napełniania zbiornika oleju opałowego o objętości 400 m³ do 80% jego pojemności, najpierw musimy określić, jaka to objętość. 80% z 400 m³ wynosi 320 m³. Następnie, mając natężenie przepływu oleju wynoszące 8 m³/h, możemy obliczyć czas potrzebny do napełnienia tej objętości, dzieląc 320 m³ przez 8 m³/h. Otrzymujemy 40 godzin. Takie obliczenia są kluczowe w praktycznych zastosowaniach inżynieryjnych, np. w zarządzaniu zbiornikami paliw, co wymaga znajomości przepływów oraz czasu napełnienia dla zapewnienia efektywności operacyjnej. W kontekście standardów, przepływomierze i systemy monitorowania są często wykorzystywane do dokładnych pomiarów, co pozwala na optymalizację procesów związanych z przechowywaniem i transportem płynów. Wiedza na temat obliczeń objętości i czasu jest niezbędna w branżach zajmujących się energetyką i transportem paliw, gdzie precyzja ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności operacji.

Pytanie 9

Jakie kroki należy podjąć, aby przygotować 250 cm³ pięciowodnego roztworu soli CuSO₄ (M_sol = 250 g/mol) o stężeniu 0,2 mol/dm³?

A. Odważyć 50 g soli, przenieść ilościowo do kolby miarowej o pojemności 500 cm3, uzupełnić wodą do kreski

B. Odważyć 8 g soli, przenieść ilościowo do kolby miarowej o pojemności 250 dm3, uzupełnić wodą do kreski

C. Odważyć 12,5 g soli, przenieść ilościowo do kolby miarowej o pojemności 250 cm3, uzupełnić wodą do kreski

D. Odważyć 12,5 g soli, przenieść ilościowo do kolby miarowej o pojemności 500 cm3, uzupełnić wodą do kreski

W celu przygotowania 250 cm³ roztworu 5-wodnej soli CuSO₄ o stężeniu 0,2 mol/dm³, najpierw musimy obliczyć wymaganą ilość soli. Stężenie molowe (C) oblicza się ze wzoru C = n/V, gdzie n to liczba moli, a V to objętość roztworu w dm³. Dla 250 cm³ (czyli 0,25 dm³) i stężenia 0,2 mol/dm³, liczba moli soli wynosi: n = C * V = 0,2 mol/dm³ * 0,25 dm³ = 0,05 mol. Molarność soli CuSO₄ wynosi 250 g/mol, więc masa soli to: m = n * M = 0,05 mol * 250 g/mol = 12,5 g. Przenosząc tę masę soli do kolby miarowej o pojemności 250 cm³ i uzupełniając wodą do kreski, zapewniamy, że roztwór ma dokładnie wymagane stężenie, co jest kluczowe w praktykach laboratoryjnych. Takie postępowanie jest zgodne z dobrymi praktykami chemicznymi, gdzie precyzyjne pomiary i standardowe procedury przygotowywania roztworów są niezbędne dla uzyskania wiarygodnych wyników.

Pytanie 10

Wyniki monitoringu przebiegu procesu technologicznego powinny obejmować między innymi: datę, godzinę oraz podpis

A. dyrektora zakładu pracy

B. kierownika linii produkcyjnej

C. brygadzisty

D. osoby wykonującej odczyt

Odpowiedź "osoby wykonującej odczyt" jest prawidłowa, ponieważ monitoring procesu technologicznego jest kluczowym elementem zarządzania jakością i produkcją. Osoba odpowiedzialna za odczyt powinna dokumentować wszystkie istotne informacje, takie jak godzina, data oraz podpis, aby zapewnić pełną przejrzystość i odpowiedzialność. Standardy jakości ISO 9001 oraz normy branżowe wymagają, aby dokumentacja była dokładna i przechowywana w sposób umożliwiający jej późniejsze odtworzenie. Działania te są istotne w kontekście audytów wewnętrznych oraz zewnętrznych, gdzie poprawne zapisanie danych ma kluczowe znaczenie dla analizy procesów. Na przykład, w przemyśle produkcyjnym, dokładne odnotowanie parametrów pracy maszyn przez wykwalifikowany personel może pomóc w identyfikacji problemów i optymalizacji procesów. Tego rodzaju praktyki wspierają również wdrażanie ciągłego doskonalenia, co jest fundamentalnym założeniem nowoczesnego zarządzania jakością.

Pytanie 11

Możliwość przeprowadzenia jednorazowej analizy stężenia tlenku węgla w gazach spalinowych uzyskuje się dzięki

A. kalorymetrowi Junkersa

B. urządzeniu Marcussona

C. aparatu Orsata

D. refraktometrowi Abbego

Aparat Orsata jest urządzeniem używanym do pomiaru zawartości tlenku węgla (CO) w gazach spalinowych, co jest kluczowe w analizie emisji oraz w ocenie efektywności procesów spalania. Zasada działania aparatu opiera się na reakcji chemicznej, w której tlenek węgla reaguje z reagentem, co skutkuje powstaniem zmiany barwy, umożliwiającej ilościowe określenie stężenia CO. W praktyce, aparat Orsata znajduje zastosowanie w branży energetycznej, motoryzacyjnej oraz w przemysłowych instalacjach grzewczych, gdzie regularne monitorowanie emisji gazów jest wymagane przez przepisy ochrony środowiska. Stosowanie tego urządzenia pozwala na szybką i precyzyjną analizę, co jest niezbędne dla oceny wpływu na jakość powietrza oraz dla zapewnienia zgodności z normami emisji. W przypadku wykrycia wysokiego stężenia tlenku węgla, operatorzy mogą podjąć odpowiednie działania korygujące, co przekłada się na zmniejszenie negatywnego wpływu na zdrowie ludzi i środowisko.

Pytanie 12

Która z tradycyjnych metod analitycznych umożliwia najszybsze określenie stężenia jonów chlorkowych w próbkach materiałów zbieranych do kontroli w czasie syntezy chlorometanu?

A. Metoda wagowa

B. Miareczkowanie jodometryczne

C. Miareczkowanie manganometryczne

D. Metoda Mohra

Metoda Mohra to klasyczna technika analityczna, która jest szczególnie skuteczna w oznaczaniu zawartości jonów chlorkowych w próbkach. Dzięki zastosowaniu wskaźnika, takiego jak chromian srebra, możliwe jest uzyskanie szybkich i wyraźnych wyników. Praktyczna aplikacja tej metody zachodzi w sytuacjach, gdy potrzebujemy szybkiej reakcji, jak to ma miejsce w przypadku kontroli jakości w procesach syntezy chemicznej. Metoda Mohra pozwala na bezpośrednie miareczkowanie, co skraca czas analizy. W branży chemicznej, gdzie precyzyjne oznaczanie stężenia chlorków ma kluczowe znaczenie, ta metoda spełnia standardy określone przez organizacje takie jak ASTM i ISO. Przy odpowiednich warunkach, metoda ta zapewnia wysoką dokładność pomiarów, co jest niezbędne do zachowania jakości produktów chemicznych. Dodatkowo, umiejętność wykorzystania metody Mohra w analizach chemicznych jest uznawana za podstawową kompetencję w laboratoriach zajmujących się chemią analityczną.

Pytanie 13

Zbiorniki używane do rozcieńczania kwasu siarkowego(VI) w procesie wytwarzania superfosfatu są wyłożone

A. polietylenem

B. polipropylenem

C. blachą ze stali nierdzewnej

D. blachą ołowianą

Blacha ołowiana jest stosowana do wykładania zbiorników przeznaczonych do rozcieńczania kwasu siarkowego(VI) z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, ołów charakteryzuje się doskonałą odpornością na działanie silnych kwasów, takich jak kwas siarkowy, co czyni go idealnym materiałem do tego rodzaju zastosowań. Zastosowanie blachy ołowianej minimalizuje ryzyko uszkodzenia zbiornika oraz potencjalne wycieki, które mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Po drugie, blacha ołowiana ma właściwości antykorozyjne, co jest istotne w kontekście długotrwałego przechowywania i transportu substancji agresywnych. Przykładem zastosowania blachy ołowianej są zbiorniki w zakładach chemicznych, gdzie przechowuje się substancje reaktywne. Użycie odpowiednich materiałów zgodnych z normami, takimi jak standardy ISO dotyczące bezpieczeństwa chemicznego, jest kluczowe w procesach przemysłowych, aby zapewnić nie tylko efektywność, ale także bezpieczeństwo operacyjne.

Pytanie 14

Które pomieszczenia będą odpowiednie na magazyn styrenu?

Styren (wybrane właściwości)
Ciecz bezbarwna Temperatura zapłonu t_z = 31°C Temperatura samozapłonu t_sz = 490°C Utlenia się pod wpływem tlenu z powietrza tworząc wybuchowe nadtlenki Łatwo polimeryzuje pod wpływem ogrzewania i światła Niekontrolowana polimeryzacja może przebiegać wybuchowo

A. Chłodne i bardzo dobrze oświetlone.

B. Dobrze ogrzewane i zaciemnione.

C. Dobrze ogrzewane i bardzo dobrze oświetlone.

D. Chłodne i zaciemnione.

Pomieszczenia chłodne i zaciemnione stanowią optymalne warunki do przechowywania styrenu, ponieważ zapobiegają niekontrolowanej polimeryzacji, która może wystąpić w wyniku podgrzewania i ekspozycji na światło. Styren, jako ciecz łatwopalna o temperaturze zapłonu wynoszącej 31°C, wymaga szczególnych środków ostrożności. Przechowywanie go w chłodnych warunkach ogranicza ryzyko samozapłonu, a zaciemnienie chroni przed działaniem promieniowania UV, które może przyspieszyć reakcje polimeryzacyjne. W branży chemicznej i przemysłowej przestrzeganie zasad przechowywania substancji niebezpiecznych jest kluczowe dla bezpieczeństwa. Zgodnie z normami takimi jak NFPA (National Fire Protection Association), pomieszczenia do składowania substancji chemicznych powinny być dostosowane do specyficznych właściwości fizycznych i chemicznych przechowywanych materiałów. Przykładem praktycznym może być zastosowanie chłodziarek przemysłowych lub magazynów chłodniczych, które spełniają wszystkie wymagania dotyczące bezpieczeństwa. Warto zwrócić uwagę na odpowiednie oznaczenia i systemy wentylacyjne, które dodatkowo zabezpieczają przed gromadzeniem się niebezpiecznych oparów.

Pytanie 15

Pierwszym krokiem w procesie konserwacji maszyn oraz urządzeń jest

A. montaż komponentów i ich regulacja

B. odnowienie elementów składowych

C. ochrona przed korozją

D. wyczyszczenie maszyny oraz jej części składowych

Odpowiedź 'oczyszczenie maszyny i jej części składowych' jest kluczowym pierwszym etapem procesu konserwacji, ponieważ skuteczne usunięcie zanieczyszczeń, takich jak kurz, oleje czy resztki smarów, jest niezbędne do prawidłowego działania maszyn. Oczyszczanie nie tylko poprawia estetykę urządzeń, ale przede wszystkim wpływa na ich trwałość oraz wydajność. Zanieczyszczenia mogą prowadzić do przyspieszonego zużycia części, a w skrajnych przypadkach do awarii. Przykładem zastosowania może być regularne czyszczenie filtrów powietrza w silnikach, które zapewnia właściwą cyrkulację powietrza i chroni silnik przed uszkodzeniem. Standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie utrzymania czystości na stanowiskach pracy jako elementu efektywnej konserwacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Oczyszczanie jest też wstępnym krokiem do dalszych działań konserwacyjnych, takich jak smarowanie czy wymiana uszkodzonych komponentów, co czyni je niezbędnym w codziennej eksploatacji maszyn.

Pytanie 16

Osoba zajmująca się konserwacją autoklawu powinna w szczególności

A. dokręcić śruby mocujące urządzenie

B. zabezpieczyć uszczelkę pokrywy smarem

C. wymienić uszczelkę pokrywy

D. wymienić manometr

Wymiana manometru, dokręcanie śrub czy nakładanie smaru na uszczelkę to rzeczy, które mogą się wydawać ważne, ale w sumie nie są kluczowe w podstawowej konserwacji autoklawu. Zmiana manometru jest potrzebna, ale jak się zepsuje, to jakoś nie wpływa na samą sterylizację - on tylko pokazuje ciśnienie, a jego awaria nie zatrzymuje urządzenia, chociaż może wprowadzać w błąd. Dokręcanie śrub jest istotne tylko jak zauważysz, że coś się poluzowało, bo luz może wpłynąć na stabilność, ale samo w sobie nie jest podstawowym krokiem konserwacyjnym. A smarowanie uszczelki? To może ją zniszczyć, co jest sprzeczne z tym, co mówią producenci. Uszczelki są zaprojektowane tak, by działały bez dodatkowego smarowania. Często ludzie skupiają się na rzeczach, które nie mają dużego wpływu na bezpieczeństwo i efektywność sterylizacji, co może prowadzić do złego użycia sprzętu i obniżenia jakości usług medycznych. Dobrze przeprowadzona konserwacja powinna się skupić na naprawdę istotnych elementach, a to w tym przypadku oznacza regularną wymianę uszczelki zgodnie z tym, co jest praktykowane w branży.

Pytanie 17

Jakie środki należy podjąć, aby zapobiec powstawaniu piany w reaktorze chemicznym?

A. Zmniejszyć ilość katalizatora

B. Obniżyć ciśnienie w reaktorze

C. Stosować substancje przeciwpieniące

D. Zwiększyć temperaturę reakcji

Podczas pracy z reaktorami chemicznymi, kontrola powstawania piany jest kluczowa, zwłaszcza gdy procesy obejmują reakcje intensywnie pieniące się. Jednym z najskuteczniejszych środków jest stosowanie substancji przeciwpieniących. Te związki chemiczne obniżają napięcie powierzchniowe cieczy, co zmniejsza stabilność piany i ułatwia jej rozpad. W praktyce przemysłowej, przeciwpieniacze są stosowane w różnych formach: jako dodatki do cieczy, w postaci aerozoli lub jako stałe. Typowe substancje przeciwpieniące to oleje silikonowe, wyższe alkohole, czy emulsyfikowane oleje mineralne. Ich wybór zależy od specyfiki procesu i rodzaju reakcji chemicznej. Właściwie dobrane substancje mogą znacząco zwiększyć efektywność i bezpieczeństwo procesu produkcyjnego, zapobiegając potencjalnym przestojom i uszkodzeniom sprzętu, jakie mogą być spowodowane nadmiernym pienieniem się. W standardach przemysłowych, takich jak ISO 9001, zwraca się uwagę na kontrolę czynników wpływających na jakość produktu, w tym skuteczne zarządzanie pianą.

Pytanie 18

Skraplanie par generowanych w wyparce zazwyczaj zachodzi przy zastosowaniu zasady

A. przeciwprądu cieplnego

B. odzyskiwania ciepła

C. przeciwprądu materiałowego

D. regeneracji materiałów

Inne odpowiedzi, takie jak 'odzyskiwanie ciepła', 'regeneracja materiałów' oraz 'przeciwprąd materiałowy', nie oddają zasadniczych zasad procesu skraplania oparów. Zacznijmy od koncepcji odzyskiwania ciepła, które polega na zbieraniu i ponownym używaniu energii, ale nie odnosi się bezpośrednio do procesu skraplania, który wymaga aktywnego chłodzenia oparów. Odzyskiwanie ciepła to metoda podnoszenia efektywności energetycznej systemów, jednak nie zwraca uwagi na kluczowy mechanizm skraplania, jakim jest przeciwprąd cieplny. Kolejna odpowiedź, regeneracja materiałów, dotyczy głównie procesów przetwórczych, w których zachodzi odzysk surowców, ale nie ma zastosowania w kontekście skraplania, gdzie celem jest przemiana gazu w ciecz. Ostatnia koncepcja, przeciwprąd materiałowy, nie jest powszechnie stosowana w kontekście skraplania, gdyż odnosi się do transportu materiałów, a nie do wymiany ciepła. Typowym błędem myślowym jest mylenie terminów związanych z transportem ciepła i materiałów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących procesów inżynieryjnych. W praktyce inżynieryjnej kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi procesami, aby skutecznie projektować systemy, które spełniają wymagania technologiczne i ekonomiczne.

Pytanie 19

Ruch materiałów w trybie przeciwprądowym jest najskuteczniejszy podczas suszenia gorącymi gazami, ale w sytuacji, gdy sucha substancja może ulegać rozkładowi, bezpieczniejsze jest zastosowanie ruchu współprądowego. W tym kontekście obowiązuje zasada

A. umiarkowania technologicznego

B. maksymalnego wykorzystania surowców

C. maksymalnego wykorzystania sprzętu

D. maksymalnego wykorzystania energii

Odpowiedź "umiary technologicznego" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zasadności wyboru metod suszenia w kontekście zachowania jakości materiałów. W przypadku suszenia gorącymi gazami w ruchu przeciwprądowym, proces ten jest wydajny energetycznie, jednak naraża substancję na wysokie temperatury przez dłuższy czas, co może prowadzić do jej rozkładu. Umiar technologiczny wskazuje na konieczność dostosowania procesów technologicznych do specyficznych właściwości materiałów, co jest kluczowe w praktykach przemysłowych. Przykładem może być suszenie ziół, gdzie wysoka temperatura może zniszczyć cenne związki aktywne. W takich przypadkach, zastosowanie ruchu współprądowego, gdzie temperatura gazów wlotowych jest niższa, chroni surowce przed degradacją. W kontekście dobrych praktyk, umiar technologiczny przyczynia się do efektywności procesów produkcyjnych i ochrony środowiska, co znajduje odzwierciedlenie w standardach jakość takich jak ISO 9001, które promują ciągłe doskonalenie procesów.

Pytanie 20

W jakim przypadku operator młyna kulowego, w którym surowiec fosforytowy jest przygotowywany do produkcji superfosfatu, powinien uznać, że proces zakończył się?

A. Kiedy 90% mielonego materiału osiągnie wymagane rozdrobnienie

B. Po wzroście temperatury mielonego surowca do 50°C

C. Po upływie 5 godzin eksploatacji młyna kulowego

D. W sytuacji, gdy temperatura mielonego surowca spadnie do 10°C

Odpowiedź, że proces mielenia kończymy, gdy 90% materiału jest odpowiednio rozdrobnione, jest całkiem trafna. To podejście jest zgodne z tym, co zazwyczaj stosuje się w branży przetwórstwa surowców mineralnych. Warto pamiętać, że skuteczna produkcja superfosfatu z fosforytu wymaga odpowiedniej frakcji cząstek, co ma duży wpływ na dalsze procesy, na przykład reakcję z kwasem siarkowym. W praktyce, normy mówią, że celem mielenia jest osiągnięcie właściwej granulacji, co znacznie poprawia potem wydajność w trakcie chemicznych procesów. Zastosowanie tego kryterium pozwala na lepsze zarządzanie czasem pracy młyna i oszczędzanie energii oraz pieniędzy. Warto też wspomnieć, że używanie systemów do monitorowania rozdrobnienia w trakcie mielenia zwiększa dokładność i pozwala na wcześniejsze zakończenie tego procesu. To zdecydowanie wpływa na efektywność całego zakładu.

Pytanie 21

Gdzie należy rejestrować wyniki analiz poszczególnych partii surowców dostarczanych do przerobu w zakładzie chemicznym?

A. W dokumentacji głównego energetyka

B. W dokumentacji głównego technologa zakładu

C. W dzienniku uwzględniającym przychód i rozchód

D. W notesie analityka wykonującego oznaczenia

Dokumentowanie wyników analiz partii surowców w dzienniku uwzględniającym przychód i rozchód jest kluczowym elementem zarządzania procesami produkcyjnymi w zakładzie chemicznym. Taki dziennik pozwala na bieżące monitorowanie jakości surowców, co jest niezbędne dla zapewnienia ciągłości produkcji oraz utrzymania wysokiej jakości finalnych produktów. Przykładem może być stosowanie systemów zarządzania jakością, takich jak ISO 9001, które wymagają od firm ścisłego rejestrowania wszystkich etapów produkcji oraz analiz. Dziennik ten nie tylko ułatwia śledzenie partii surowców, ale również w przypadku audytów pozwala na szybkie odnalezienie informacji dotyczących użytych materiałów i ich jakości. Ponadto, w sytuacjach reklamacyjnych lub kontrolnych, posiadanie dokładnych zapisów w dzienniku pozwala na efektywne ustalanie przyczyn problemów i wprowadzenie odpowiednich działań naprawczych, co jest niezbędne dla utrzymania standardów branżowych i reputacji zakładu.

Pytanie 22

Roztwór do zasilania elektrolizera przeponowego powinien mieć stężenie 24%. Do elektrolizera wprowadza się jednorazowo 2 m³ roztworu o gęstości 1180 kg/m³. Jakie składniki należy przygotować do jednorazowego załadunku elektrolizera?

A. 480 kg NaCl i 1520 m3 H2O

B. 566 kg NaCl i 1434 m3 H2O

C. 480 kg NaCl i 1880 m3 H2O

D. 566 kg NaCl i 1794 m3 H2O

Odpowiedź, w której podano 566 kg NaCl i 1794 m3 H2O, jest jak najbardziej trafna. Gdy przygotowujemy solankę do elektrolizera, musimy dobrze policzyć ilość soli i wody, żeby uzyskać stężenie 24%. Najpierw ustalamy, ile m3 roztworu potrzebujemy – tu mamy 2 m3. Potem, uwzględniając gęstość solanki, która wynosi 1180 kg/m3, obliczamy masę solanki: 2 m3 razy 1180 kg/m3 daje nam 2360 kg. Następnie, żeby stężenie NaCl wynosiło 24%, potrzebujemy 566 kg tej soli. Resztę masy to już woda, więc 2360 kg minus 566 kg daje 1794 kg H2O. Takie obliczenia to podstawa w przemyśle, gdzie dokładne przygotowanie roztworów chemicznych jest mega ważne, zarówno dla efektywności elektrolizy, jak i dla jakości produktów. W elektrolicie musimy pamiętać, że odpowiednie stężenie ma kolosalne znaczenie dla efektywności reakcji oraz bezpieczeństwa całego procesu.

Pytanie 23

W jaki sposób powinien zachowywać się pracownik nadzorujący działanie autoklawu?

A. Kontrolować wskazania manometru i zmniejszać temperaturę procesu, kiedy wartość ciśnienia przekroczy normę

B. Obserwować temperaturę procesu i systematycznie ją zwiększać, aż do osiągnięcia 150°C

C. Śledzić wskazania manometru i zwiększać temperaturę procesu, gdy wartość ciśnienia przekroczy normę

D. Monitorować temperaturę procesu i regulować ją tak, aby nie przekroczyła normy o więcej niż 20%

Odpowiedź polegająca na obserwacji wskazań manometru i obniżaniu temperatury prowadzenia procesu, gdy wartość ciśnienia przekracza normę, jest kluczowa w kontekście bezpiecznej eksploatacji autoklawu. Wysokie ciśnienie może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak eksplozje lub awarie sprzętu. W praktyce, podczas procesu sterylizacji, ważne jest, aby monitorować zarówno temperaturę, jak i ciśnienie, ponieważ te dwa parametry są ze sobą ściśle powiązane. Zmiany w ciśnieniu mogą wskazywać na problemy w procesie, takie jak nieszczelności w obiegu. Dlatego, obniżając temperaturę, można skutecznie zredukować ciśnienie, co jest zgodne z zaleceniami standardów dotyczących bezpieczeństwa w laboratoriach i placówkach medycznych. Taka praktyka jest zgodna z wytycznymi Organizacji Zdrowia oraz krajowymi normami dotyczącymi sterylizacji, co zapewnia bezpieczeństwo i skuteczność procesu.

Pytanie 24

Jakie środki ochrony osobistej powinien nosić pracownik podczas zbierania próbki roztworu z lasownika?

A. Butów, okularów i ubrania ochronnego

B. Rękawic bawełnianych, okularów i maski ochronnej

C. Rękawic gumowych, okularów i ubrania ochronnego

D. Rękawic gumowych, okularów i maski ochronnej

Kiedy pobierasz próbki roztworu z lasownika, naprawdę ważne jest, żebyś miał na sobie gumowe rękawice, okulary ochronne i odpowiednie ubranie. Rękawice gumowe są super, bo chronią przed chemikaliami, które mogą być szkodliwe dla skóry. A okulary? Też ważne, bo mogą uratować twoje oczy przed jakimiś nieprzyjemnymi rozpryskami. Ubranie ochronne to dodatkowa warstwa bezpieczeństwa, która chroni cię przed oparzeniami czy skaleczeniami. Generalnie, używanie tych wszystkich środków ochrony to coś, czego powinno się przestrzegać w laboratoriach. Tak po prostu, to norma w każdym miejscu, gdzie się pracuje z chemią. Bezpieczeństwo przede wszystkim!

Pytanie 25

Osoba obsługująca wyparkę Roberta w czasie jej działania powinna

A. monitorować temperatury czynnika grzewczego oraz wydobywających się oparów, a także poziom piany w komorze

B. sprawdzać temperatury skroplin, a także cieczy zatężonej oraz stężenie gazów w komorze

C. dostosowywać ilość podawanej surówki oraz temperaturę uzyskanego kondensatu

D. regulować ilość skroplin kierowanych do skraplacza i częściowo je zwracać do procesu zatężania

Prawidłowa odpowiedź dotyczy kluczowych aspektów monitorowania procesu pracy wyparkę. Kontrola temperatury czynnika grzewczego i odprowadzanych oparów jest istotna, ponieważ pozwala na optymalizację procesu zatężania, co wpływa na jakość produktu finalnego oraz efektywność energetyczną całego systemu. Utrzymanie właściwej temperatury czynnika grzewczego gwarantuje, że proces odparowania zachodzi w sposób ciągły i stabilny, co jest niezbędne dla uzyskania pożądanej wydajności. Dodatkowo, monitoring ilości piany w komorze wyparnej jest ważny, ponieważ nadmiar piany może prowadzić do obniżenia wydajności oraz zanieczyszczenia produktu. W praktyce, operatorzy powinni regularnie sprawdzać te parametry, aby uniknąć problemów, takich jak przegrzewanie lub niska jakość skroplin. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie automatycznych systemów monitoringu, które mogą informować o nieprawidłowościach w czasie rzeczywistym, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność procesu.

Pytanie 26

Jakiego wartościowego produktu ubocznego można otrzymać w wyniku zastosowania metody Clausa?

A. Chlor

B. Chlorowodór

C. Fluorowodór

D. Siarkę

Proces Clausa jest kluczową metodą stosowaną w przemyśle chemicznym do recyklingu siarki z gazów przemysłowych, szczególnie z gazu siarkowodorowego (H2S). Podczas tego procesu, siarkowodór jest utleniany do elementarnej siarki w obecności tlenu, co prowadzi do uzyskania czystej siarki, która ma wiele zastosowań w różnych sektorach przemysłu. Siarka jest nie tylko surowcem do produkcji kwasu siarkowego, który jest jednym z najważniejszych reagentów w chemii przemysłowej, ale również znajduje zastosowanie w produkcji nawozów, pestycydów oraz w procesach syntezy organicznej. Współczesne zakłady przetwórstwa gazów, które stosują proces Clausa, są często projektowane zgodnie z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi i normami ochrony środowiska, co pozwala na minimalizację emisji zanieczyszczeń oraz efektywne wykorzystanie surowców. Dodatkowo, siarka uzyskana w tym procesie jest wykorzystywana w przemyśle petrochemicznym oraz w produkcji materiałów budowlanych, co podkreśla jej wszechstronność i znaczenie dla zrównoważonego rozwoju przemysłu chemicznego.

Pytanie 27

Jakie czynności obejmuje konserwacja płaszczowo-rurowego wymiennika ciepła?

A. Zawiera smarowanie uszczelek miedzianych wymiennika smarem silikonowym

B. Dotyczy przedmuchania argonem zaworów znajdujących się na rurociągach doprowadzających czynnik grzewczy

C. Polega na eliminacji kamienia oraz innych zanieczyszczeń z powierzchni, na których odbywa się wymiana ciepła

D. Skupia się na usuwaniu kamienia oraz innych zanieczyszczeń z powierzchni rurociągów odprowadzających czynnik grzewczy

Wybór odpowiedzi dotyczącej przedmuchania argonem zaworów na rurociągach doprowadzających czynnik ogrzewany jest mylny, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistych potrzeb konserwacji wymienników ciepła. Przedmuchanie argonem może być techniką wykorzystywaną w specyficznych procesach spawalniczych czy przy próbach szczelności, ale nie ma zastosowania w kontekście regularnej konserwacji wymienników ciepła. Kluczowym celem konserwacji jest utrzymanie czystości powierzchni wymiany ciepła, co bezpośrednio wpływa na ich wydajność. Podobnie, usuwanie kamienia z powierzchni rurociągów odprowadzających czynnik grzewczy, chociaż ważne, nie jest wystarczające do zapewnienia pełnej efektywności wymiennika, ponieważ osady mogą również gromadzić się na powierzchni wymiany ciepła. W kontekście smarowania uszczelek miedzianych smarem silikonowym, należy zaznaczyć, że nie jest to standardowa praktyka. Uszczelki te są zazwyczaj projektowane do pracy bez dodatkowego smarowania, a ich nadmierne smarowanie może prowadzić do uszkodzenia materiału uszczelki i obniżenia szczelności układu. Warto zrozumieć, że konserwacja wymienników ciepła wymaga systematycznego podejścia i uwzględnienia wszystkich aspektów związanych z ich działaniem, co pozwala na optymalizację procesów i zmniejszenie kosztów eksploatacji.

Pytanie 28

Aby przetransportować żwir na wysokość około 20 m, należy zastosować przenośnik

A. ślimakowy

B. zgarniakowy

C. kubełkowy

D. taśmowy

Przenośniki kubełkowe są idealnym rozwiązaniem do transportu materiałów sypkich, takich jak żwir, na dużą wysokość, w tym przypadku około 20 metrów. Zasada działania przenośników kubełkowych opiera się na wykorzystaniu kubełków zamocowanych na taśmie, które napełniają się materiałem na dole przenośnika i są następnie podnoszone w górę przez system taśmowy. Dzięki swojej konstrukcji, przenośniki te są w stanie efektywnie transportować materiały, minimalizując straty i zapobiegając ich uszkodzeniu. W branży budowlanej oraz górniczej przenośniki kubełkowe są powszechnie stosowane nie tylko do transportu żwiru, ale także piasku czy kamieni. Warto zaznaczyć, że ich wydajność i elastyczność w zastosowaniach sprawiają, że są preferowanym wyborem w zakładach zajmujących się przetwarzaniem surowców, gdzie konieczne jest podnoszenie materiałów na znaczne wysokości. Dobrą praktyką jest również regularne serwisowanie tych urządzeń, co zapewnia ich długotrwałe i niezawodne działanie w trudnych warunkach operacyjnych.

Pytanie 29

Jak powinny być oznaczane partie apatytu składowane przed procesem produkcji superfosfatu?

A. Trwałą tablicą umieszczoną obok hałdy z informacjami o dostawcy, dacie dostawy oraz nazwie surowca

B. Etykietą na zbiorniku magazynowym z informacjami o harmonogramie użycia poszczególnych partii surowca

C. Etykietą na zbiorniku magazynowym zawierającą dane dotyczące dostawcy oraz imienia i nazwiska osoby odbierającej surowiec

D. Trwałą tablicą umieszczoną obok hałdy z informacjami na temat składu surowca, daty dostawy oraz imienia i nazwiska osoby odpowiedzialnej za składowanie

Oznaczenie zmagazynowanych partii apatytu za pomocą trwałej tabliczki umieszczonej obok hałdy, zawierającej informacje o dostawcy, dacie dostawy oraz nazwie surowca, jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania magazynem i bezpieczeństwa. Tego rodzaju oznaczenia pozwalają na łatwe śledzenie historii surowca, co jest kluczowe w kontekście zapewnienia jakości i bezpieczeństwa procesu produkcyjnego. Przykładem zastosowania tej metody może być sytuacja, w której należy szybko zidentyfikować partię surowca do analizy lub kontroli jakości. Informacje te są również niezbędne do zgodności z normami regulacyjnymi, które często wymagają dokumentacji dotyczącej pochodzenia surowców oraz ich historii. W praktyce, poprawne oznaczenie surowca pozwala uniknąć pomyłek, które mogą prowadzić do kosztownych błędów w produkcji, a także ułatwia komunikację pomiędzy działami odpowiedzialnymi za zakupy, magazynowanie i produkcję.

Pytanie 30

W systemie hydraulicznym substancją roboczą jest

A. ciecz

B. rozprężony gaz

C. ciało stałe

D. sprężony gaz

Ciecz jest kluczowym czynnikiem roboczym w napędach hydraulicznych, co wynika z jej właściwości fizycznych, takich jak nieściśliwość i zdolność do przenoszenia dużych sił przy minimalnych stratach energii. Dzięki tym cechom, napędy hydrauliczne są niezwykle efektywne w zastosowaniach przemysłowych oraz w maszynach budowlanych. W praktyce, zastosowanie cieczy jako medium roboczego pozwala na precyzyjne sterowanie ruchem, co jest szczególnie ważne w aplikacjach wymagających dużej siły, jak np. w prasach hydraulicznych, maszynach do formowania, czy w pojazdach takich jak dźwigi. Właściwe dobieranie cieczy hydraulicznych, które muszą spełniać normy branżowe, takie jak ISO 6743, zapewnia długą żywotność systemów oraz ich efektywność operacyjną. W ten sposób, ciecz nie tylko gwarantuje bezpieczeństwo operacyjne, ale również wpływa na ekonomiczność użytkowania systemów hydraulicznych, co czyni je fundamentalnym elementem nowoczesnych technologii inżynieryjnych.

Pytanie 31

Operator nadzorujący reaktor do produkcji amoniaku, zauważając nagły spadek stężenia NH₃ w gazach odlotowych, powinien przede wszystkim zweryfikować

A. temperaturę katalizatora

B. ciśnienie w reaktorze

C. skład gazów syntezowych

D. natężenie przepływu gazu poreakcyjnego

Temperatura katalizatora jest kluczowym czynnikiem wpływającym na efektywność procesu syntezy amoniaku. W odpowiednich warunkach temperatura umożliwia osiągnięcie optymalnej reakcji, co przekłada się na maksymalne wydobycie NH3. Zbyt niska temperatura może prowadzić do zmniejszenia aktywności katalizatora, co skutkuje obniżeniem wydajności i spadkiem stężenia amoniaku w gazach odlotowych. Przykładowo, w przemyśle chemicznym, zgodnie z najlepszymi praktykami, operatorzy monitorujący proces syntezy amoniaku dbają o regularne pomiary temperatury katalizatora, a także stosują systemy automatycznej regulacji, aby utrzymać ją w optymalnym zakresie. W przypadku stwierdzenia nagłego spadku NH3, należy najpierw skontrolować temperaturę, aby wykluczyć jej wpływ na proces. Dbałość o parametry pracy katalizatora, w tym jego temperaturę, jest szczególnie ważna w kontekście utrzymania ciągłości produkcji oraz minimalizacji strat surowców.

Pytanie 32

Urządzenia, które funkcjonują na zasadzie przesuwania materiału przy pomocy obracającego się wału o śrubowej powierzchni w otwartym lub zamkniętym korycie, to przenośniki

A. ślimakowe

B. zgarniakowe

C. członowe

D. kubełkowe

Przenośniki ślimakowe są urządzeniami, które wykorzystują zasadę działania obrotowego wału o powierzchni śrubowej do przesuwania materiałów w korytach otwartych lub zamkniętych. Ich konstrukcja pozwala na efektywne transportowanie materiałów sypkich, takich jak zboża, piasek czy węgiel. Wał ślimakowy, który jest umieszczony w obudowie, obraca się, co powoduje przesuwanie materiału w kierunku wyjścia. Przenośniki te są szeroko stosowane w różnych branżach, w tym w rolnictwie, budownictwie i przemyśle chemicznym. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące transportu materiałów, podkreślają znaczenie przenośników ślimakowych w procesach logistycznych, ze względu na ich wysoką wydajność oraz możliwość dostosowania do różnych zastosowań. Przykładowe zastosowania obejmują systemy transportowe w młynach, gdzie przenośniki te transportują mąkę, lub w zakładach produkcyjnych, gdzie przesuwają różne surowce w procesach produkcyjnych. Dodatkowo, przenośniki ślimakowe mogą być projektowane w różnych rozmiarach i konfiguracjach, co pozwala na ich dopasowanie do specyficznych wymagań operacyjnych.

Pytanie 33

Który z parametrów powinien być przede wszystkim monitorowany oraz w razie konieczności dostosowywany przez personel obsługujący krystalizator zbiornikowy z mieszadłem?

A. Temperatura

B. Ciśnienie

C. pH roztworu

D. Obrotowa prędkość mieszadła

Temperatura jest kluczowym parametrem kontrolowanym w krystalizatorach typu zbiornikowego z mieszadłem, ponieważ ma bezpośredni wpływ na rozpuszczalność substancji oraz proces krystalizacji. Utrzymanie optymalnej temperatury pozwala na osiągnięcie pożądanej wielkości i jakości kryształów, co jest niezbędne dla efektywności procesów przemysłowych. Przykładowo, w produkcji soli, niewłaściwie zarządzana temperatura może prowadzić do powstawania kryształów o różnych rozmiarach, co z kolei wpływa na dalsze etapy przetwarzania. W praktyce, standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie monitorowania i regulacji temperatury jako krytycznego elementu zapewnienia jakości produktów. Dlatego, aby osiągnąć wysoką skuteczność procesu krystalizacji, należy stosować systemy automatycznej regulacji, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie temperatury do wymagań technologicznych.

Pytanie 34

W procesie flotacji nadzór sprawuje się poprzez pobieranie do analizy ruchowej między innymi

A. odczynniki flotacyjne za pomocą sondy

B. materiał do flotacji przy użyciu świdra

C. powietrze z aeratora przy pomocy aspiratora

D. koncentrat po flotacji za pomocą zlewki

Odpowiedź 'koncentrat po flotacji za pomocą zlewki' jest poprawna, ponieważ monitorowanie procesu flotacji polega na analizie uzyskanego koncentratu, który jest kluczowym wskaźnikiem efektywności tego procesu. Flotacja jest techniką separacji, w której różne składniki mineralne są oddzielane na podstawie ich zdolności do przylegania do pęcherzyków powietrza. Po zakończeniu procesu, próbki koncentratu są pobierane do analizy, aby ocenić jakość i ilość odzyskanego materiału. W praktyce, pobranie próbki za pomocą zlewki pozwala na dokładne i kontrolowane zbadanie właściwości fizykochemicznych koncentratu. To pozwala na dostosowanie parametrów procesu flotacji, takich jak dawki reagentów czy czas kontaktu, w celu optymalizacji wydajności. Standardy branżowe zalecają regularne pobieranie i analizowanie próbek, aby zapewnić, że proces flotacji działa zgodnie z oczekiwaniami i że uzyskiwane wyniki są zgodne z wymaganiami jakościowymi.

Pytanie 35

Grafit stosuje się jako materiał konstrukcyjny w przemyśle chemicznym z powodu

A. niskiej reaktywności i odporności na większość substancji chemicznych, wysokiej odporności termicznej oraz dobrego przewodnictwa cieplnego

B. odporności na wysokie temperatury oraz dużej reaktywności, znacznej wytrzymałości mechanicznej i podatności na odkształcenia plastyczne

C. odporności na wysokie temperatury, małego przewodnictwa elektrycznego oraz dobrego przewodnictwa cieplnego i właściwości barierowych dla gazów utleniających

D. niskiej reaktywności i odporności na większość substancji chemicznych, hydrofilowości oraz małego przewodnictwa elektrycznego

Grafit jest niezwykle wartościowym materiałem w przemyśle chemicznym, co wynika z jego niskiej reaktywności oraz odporności na większość czynników chemicznych. Dzięki tym właściwościom grafit znajduje zastosowanie w produkcji sprzętu chemicznego, który musi wytrzymywać trudne warunki pracy, takie jak kontakt z agresywnymi substancjami. Ponadto, wysoka odporność termiczna grafitu sprawia, że jest on idealnym materiałem do użycia w urządzeniach pracujących w ekstremalnych temperaturach, na przykład w piecach przemysłowych. Dobre przewodnictwo cieplne grafitu pozwala na jego zastosowanie w aplikacjach, gdzie efektywne odprowadzanie ciepła jest kluczowe, takich jak elementy grzewcze czy radiatory. W kontekście standardów branżowych, materiały te często podlegają rygorystycznym testom, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i efektywność w zastosowaniach przemysłowych, co dodatkowo podkreśla znaczenie grafitu w nowoczesnych technologiach przemysłowych.

Pytanie 36

W którym z urządzeń pomiarowych wilgotności używane jest zjawisko zmiany rozmiaru elementu sensora w zależności od poziomu wilgotności?

A. W higrometrze kondensacyjnym

B. W wilgotnościomierzu pojemnościowym

C. W psychrometrze Assmanna

D. W higrometrze bimetalicznym

Higrometr bimetaliczny wykorzystuje zjawisko rozszerzania i kurczenia się dwóch różnych metali połączonych w formie bimetalu. W zależności od zmieniającej się wilgotności powietrza, różne metale w bimetalu reagują odmiennie, co prowadzi do zginania się elementu detekcyjnego. To zjawisko jest kluczowe w praktycznych zastosowaniach, ponieważ umożliwia dokładny pomiar wilgotności w różnych warunkach atmosferycznych. Higrometry bimetaliczne są często stosowane w klimatyzatorach, nawilżaczach powietrza oraz w laboratoriach, gdzie precyzyjna kontrola wilgotności jest niezbędna. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami branżowymi, urządzenia pomiarowe powinny być regularnie kalibrowane, aby zapewnić ich dokładność, a higrometry bimetaliczne są jednym z najstarszych, ale wciąż efektywnych narzędzi w tej dziedzinie. Ich prostota oraz niezawodność sprawiają, że są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, co czyni je ważnym elementem w zarządzaniu środowiskiem. Podsumowując, wybór higrometru bimetalicznego do pomiaru wilgotności oparty jest na jego zdolności do wykorzystania fizycznych właściwości metali, co jest fundamentalne dla dokładnych pomiarów.

Pytanie 37

Jakie parametry powinny być monitorowane podczas obsługi dozownika talerzowego?

A. Wilgotność materiału dozowanego oraz ustawienie zgarniaka

B. Temperatura dozowanego materiału oraz częstotliwość wibracji

C. Skład chemiczny materiału dozowanego oraz maksymalne położenie tłoka

D. Granulacja materiału dozowanego oraz częstotliwość wychyleń czerpaka

Podczas obsługi dozatora talerzowego kluczowe znaczenie ma kontrola wilgotności dozowanego materiału oraz położenia zgarniaka. Wilgotność ma istotny wpływ na właściwości fizyczne materiału, takie jak jego przepływność i skłonność do aglomeracji. Zbyt wysoka wilgotność może prowadzić do zatykania się dozatora i nierównomiernego dozowania, co z kolei wpływa na dokładność procesu. Przykładem może być stosowanie dozatorów w przemyśle farmaceutycznym, gdzie precyzyjne dozowanie substancji aktywnej jest kluczowe. Zgarniak, który odpowiada za równomierne rozprowadzanie materiału na talerzu, powinien być odpowiednio ustawiony, aby zapewnić optymalne warunki pracy. Standardy branżowe, takie jak GMP (Good Manufacturing Practice), podkreślają znaczenie monitorowania tych parametrów w celu osiągnięcia wysokiej jakości produktu. W praktyce, kontrola tych parametrów pozwala na utrzymanie stabilności procesu i minimalizację ryzyka błędów produkcyjnych.

Pytanie 38

Którego z produktów ubocznych należy zastosować do eliminacji siarkowodoru z gazu syntezowego?

A. "Czerwony szlam" pozyskany w trakcie przerobu boksytów

B. Katolit otrzymywany podczas elektrolizy NaCl

C. Fosfogips pozyskiwany z procesu wytwarzania superfosfatu

D. Żużel uzyskany w procesie zgazowania węgla

Czerwony szlam, będący produktem ubocznym procesu przerobu boksytów, jest skutecznym środkiem do usuwania siarkowodoru z gazu syntezowego dzięki swoim właściwościom chemicznym. Zawiera on tlenki żelaza i glinu, które mają zdolność do reagowania z siarkowodorem, tworząc nieprzylegające do siebie sole. Proces ten jest zgodny z aktualnymi standardami ochrony środowiska, które wymagają usuwania niebezpiecznych związków chemicznych z gazów przemysłowych. Praktyczne zastosowanie czerwonego szlamu w przemyśle chemicznym oraz energetycznym pokazuje efektywność tego materiału w procesie oczyszczania gazów. Przykłady zastosowań obejmują instalacje do oczyszczania gazów przemysłowych, gdzie czerwony szlam jest stosowany jako środek sorpcyjny. Użycie tego produktu jest także zgodne z zasadą gospodarki cyrkularnej, gdzie odpady są przetwarzane w użyteczne materiały, co przyczynia się do redukcji szkodliwych emisji i ochrony środowiska.

Pytanie 39

Aby kontrolować przebieg procesu sulfonowania próbki z mieszaniny reakcyjnej, należy pobierać ją przy użyciu

A. sondy głębinowej

B. batometru

C. probówki

D. kurka probierczego

Kurka probiercza to narzędzie, które umożliwia precyzyjne pobieranie próbek cieczy z reaktorów i innych zbiorników, co jest kluczowe w procesach chemicznych, takich jak sulfonowanie. Działa na zasadzie otwierania i zamykania przepływu cieczy, co pozwala na kontrolowane pobieranie próbki w określonym czasie i ilości. W kontekście sulfonowania, ważne jest monitorowanie składników reakcji oraz produktów, co pozwala na optymalizację warunków procesu. W praktyce, kurka probiercza jest często używana w laboratoriach chemicznych oraz w przemyśle, gdzie precyzyjne pobieranie próbek jest niezbędne do analizy jakościowej i ilościowej. Zgodnie z dobrą praktyką laboratoryjną, pobieranie próbek powinno odbywać się w sposób, który minimalizuje ryzyko zanieczyszczeń, a kurka probiercza, przy odpowiednim użyciu, spełnia te wymagania, umożliwiając uzyskanie reprezentatywnej próbki do dalszej analizy.

Pytanie 40

Jakie ciśnienie gazu występuje na wylocie wypełnionej kolumny absorpcyjnej, jeśli do absorbera dostarczany jest surowy gaz ziemny (zawierający składniki, które mają być absorbowane — CO₂ i H₂S) oraz ciekły absorbent?

A. Ciśnienie gazu jest mniejsze niż na wlocie. Temperatura gazu w trakcie procesu maleje

B. Ciśnienie gazu pozostaje na tym samym poziomie. Wypełnienie kolumny powoduje obniżenie ciśnienia gazu, jednak opary absorbentu sprawiają, że ciśnienie nie zmienia się

C. Ciśnienie gazu jest niższe niż na wlocie. Wypełnienie kolumny oraz usuwanie składników gazu powodują obniżenie ciśnienia gazu

D. Ciśnienie gazu jest wyższe niż na wlocie. Temperatura gazu w trakcie procesu rośnie

Dobra robota! Odpowiedź, że ciśnienie gazu jest niższe niż na wlocie, jest jak najbardziej trafna. Wiesz, podczas absorpcji z gazu usuwane są różne składniki, a jego objętość się zmniejsza. Kiedy gaz przepływa przez wypełnioną kolumnę, to zjawisko powoduje spadek ciśnienia. Jeśli się dobrze zastanowisz, to zasady termodynamiki oraz równanie Bernoulliego dobrze to wyjaśniają – tam, gdzie jest więcej oporu, czyli w wypełnionej kolumnie, ciśnienie faktycznie maleje. W praktyce inżynieryjnej takie coś jest istotne, zwłaszcza przy odsiarczaniu gazu ziemnego, gdzie usunięcie H2S i CO2 ma ogromne znaczenie, by spełnić normy jakości. Pamiętaj też, że projektując takie kolumny, trzeba myśleć o tych zmianach ciśnienia, żeby wszystko działało jak należy i było zgodne z normami, takimi jak API czy ASME – to naprawdę ważne w przemyśle!

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej