Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 19:08
  • Data zakończenia: 4 maja 2025 19:38

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do kosztów produkcji billboardu nie wlicza się wydatków

A. podłoża do druku
B. amortyzacji urządzenia do druku
C. kleju dyspersyjnego
D. atramentu solwentowego
Podłoża drukowe, amortyzacja plotera oraz atrament solwentowy są kluczowymi składnikami kosztów wytworzenia billboardów i ich uwzględnienie jest zgodne z powszechnie przyjętymi praktykami w branży. Podłoże drukowe jest podstawą, na której realizowany jest projekt graficzny, dlatego jego koszt jest niezbędny do kalkulacji całkowitych wydatków na produkcję. Amortyzacja plotera, czyli proces rozliczania wartości sprzętu, który jest wykorzystywany w produkcji, również powinna być uwzględniana, ponieważ sprzęt ten ma istotny wpływ na jakość i efektywność produkcji. Atrament solwentowy, z kolei, jest bezpośrednim materiałem eksploatacyjnym, który wpływa na finalny efekt wizualny billboardu. Ignorowanie tych kosztów prowadzi do niepełnego obrazu finansowego projektu, co może skutkować błędnymi decyzjami menedżerskimi. Często popełniane błędy dotyczące kalkulacji kosztów wytworzenia wynikają z pomylenia kosztów produkcyjnych z kosztami operacyjnymi, co może zniekształcać rzeczywisty koszt realizacji projektu oraz wpływać na rentowność działalności. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi w branży reklamowej.

Pytanie 2

Technologiczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana w wielu odcieniach z jednej strony, a z drugiej w barwach PANTONE 113® oraz PANTONE 118®, oznacza się

A. 2 + 1
B. 4 + 1
C. 4 + 2
D. 3 + 1
Odpowiedź 4 + 2 jest ok, bo oznacza, że użyto technologii druku, gdzie zadrukowano ulotkę po jednej stronie w różnych kolorach. W tym przypadku mamy cztery kolory w druku offsetowym – to te standardowe, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny, a do tego jeszcze dwa specyficzne kolory PANTONE, jak np. PANTONE 113® i PANTONE 118®. Dzięki PANTONE można uzyskać dokładne odcienie, które w tradycyjnym druku są trudniejsze do osiągnięcia, co ma znaczenie, kiedy chcemy, żeby projekt wyglądał naprawdę dobrze. Ulotki powinny przyciągać wzrok, więc warto wiedzieć, jak różne techniki druku mogą się uzupełniać, żeby uzyskać świetny efekt. Poza tym, znajomość takich oznaczeń jest super ważna, kiedy przygotowujemy pliki do druku i komunikujemy się z drukarnią, bo to wpływa na jakość końcowego produktu. Przykłady? No cóż, kampanie marketingowe, w których kolory są kluczowe dla przekazu wizualnego, to idealny moment na wykorzystanie takich technik.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Wykonanie kolorowej odbitki próbnej (proof kontraktowy) ma na celu między innymi

A. opracowanie wzoru kolorystycznego dla drukarza
B. prowadzenie adjustacji publikacji
C. ocenę liniatury rastra
D. analizę rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim
Wybór odpowiedzi dotyczącej adjustacji publikacji w kontekście barwnej odbitki próbnej nie uwzględnia zasadniczego celu, jaki ma ta technika. Adjustacja publikacji odnosi się do ogólnych poprawek lub zmian w treści, które są związane z tekstem, układem lub innymi elementami publikacji, a nie bezpośrednio z kwestią odzwierciedlenia kolorów. Podobnie, ocena liniatury rastra koncentruje się na analizie szczegółów technicznych, takich jak gęstość punktów w obrazie, co również nie jest celem barwnej odbitki próbnej. Odpowiedź dotycząca oceny rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim dotyczy zagadnień organizacji druku, jak np. układ stron w arkuszu, co jest istotne, ale nie odnosi się do kluczowego zadania odbitki próbnej. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami polegają na myleniu celów technicznych z procesami kontroli jakości. Odbitka próbna to narzędzie, które głównie pozwala na ocenę efektu końcowego pod kątem kolorystycznym, co jest fundamentalne dla sukcesu projektu drukarskiego. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla efektywnej współpracy z drukarnią i zapewnienia, że finalny produkt będzie zgodny z oczekiwaniami klienta.

Pytanie 5

Według kalkulacji kosztów wydrukowania 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3 zł. Jeśli zamówienie wzrośnie o 40%, to koszt pojedynczego akcydensu

A. pozostanie taki sam z uwagi na niewielki wzrost nakładu
B. zmniejszy się, ze względu na wykorzystanie tej samej liczby form drukowych
C. zwiększy się w wyniku większej liczby zmian w pracy drukarza
D. wzrośnie, ponieważ nakład się zwiększy
Mimo że na pierwszy rzut oka można uznać, że przy zwiększonym nakładzie wzrosną również koszty jednostkowe, podejście to jest mylące. Koszt jednostkowy akcji druku nie jest tylko sumą wszystkich kosztów rozłożoną na konkretne egzemplarze, ale jest również funkcją wielkości zamówienia oraz rodzaju zastosowanej technologii druku. W przypadku offsetu, kluczowym aspektem jest fakt, że przygotowanie maszyn i form drukowych generuje stałe koszty, które nie zmieniają się proporcjonalnie do zwiększającej się liczby wydruków. Wzrost nakładu o 40% nie prowadzi do proporcjonalnego wzrostu kosztów; zamiast tego, wiele kosztów pozostaje stałych i jest rozkładanych na większą liczbę akcji, co w rzeczywistości skutkuje obniżeniem kosztu jednostkowego. Wydaje się, że niektórzy mogą myśleć, że większa liczba zmian pracy drukarza, wynikająca z większego nakładu, spowoduje wzrost kosztów, jednak w praktyce, dobrze zorganizowany proces produkcyjny pozwala na zwiększenie wydajności bez znaczącego wpływu na dodatkowe koszty. Tematyka kosztów produkcji w druku offsetowym jest ściśle związana z zasadą efektywności, gdzie większe nakłady prowadzą do lepszego rozkładu stałych kosztów, co jest potwierdzone w różnych badaniach i analizach branżowych.

Pytanie 6

Na trzeciej stronie czwórki tytułowej publikacji znajdują się między innymi

A. dedykacja
B. nazwisko autora
C. wakat
D. numer ISBN
Nazwisko autora jest kluczowym elementem umieszczanym na trzeciej stronie czwórki tytułowej książki, ponieważ pełni funkcję identyfikacyjną i promocyjną. Zgodnie z obowiązującymi standardami wydawniczymi, identyfikacja autora jest istotna dla czytelników, bibliotekarzy oraz księgarzy, ponieważ ułatwia wyszukiwanie i katalogowanie publikacji. W praktyce, nazwisko autora pozwala na budowanie marki literackiej oraz ułatwia rozpoznawalność wśród potencjalnych czytelników. Dobre praktyki branżowe podkreślają, że umieszczenie nazwiska w widoczny sposób na czwórce tytułowej jest standardem w wydawnictwach, co pozwala na łatwe odnalezienie informacji o autorze. Dodatkowo, znajomość i umiejętność umieszczania takich informacji jest niezbędna dla osób zajmujących się edytorstwem oraz marketingiem książek, gdzie kluczowe jest zbudowanie dobrej relacji z odbiorcami. W kontekście książek, autor jest nie tylko twórcą, ale również pierwszym punktem kontaktu z czytelnikiem, dlatego jego nazwisko powinno być wyeksponowane.

Pytanie 7

Jakie narzędzie w programach Adobe wykorzystuje się do obrysowania kształtów z bitmapy, aby stworzyć obiekt wektorowy?

A. stempla
B. ołówka
C. pędzla
D. pióra
Ołówka, jako narzędzia do rysowania, nie można uznać za odpowiednie do przekształcania bitmap w wektory, ponieważ jego działanie ogranicza się do rysowania prostych linii i kształtów, które nie mogą być dostatecznie precyzyjne dla złożonych obiektów. To narzędzie jest bardziej odpowiednie do szkicowania lub rysowania mniej skomplikowanych elementów. Pędzel, w przeciwieństwie do pióra, jest narzędziem, które zazwyczaj stosuje się do malowania i wypełniania kolorami, a nie do tworzenia precyzyjnych kształtów, co czyni go nieodpowiednim do obrysowywania bitmap. Wykorzystanie stempla również nie jest trafnym podejściem, ponieważ stemple są używane do powielania określonych wzorów lub kształtów, co nie ma zastosowania w procesie konwersji bitmap na wektory. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu celów poszczególnych narzędzi graficznych; wiele osób może sądzić, że każde narzędzie rysunkowe jest uniwersalne, podczas gdy kluczową rolę odgrywa właściwe dostosowanie narzędzi do specyficznych zadań projektowych. W kontekście profesjonalnego projektowania graficznego, zrozumienie różnicy między narzędziami i ich zastosowaniami jest niezbędne do efektywnej pracy.

Pytanie 8

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. na ilość kolumn w układzie.
B. na liczbę akapitów w dokumencie.
C. na stopień pisma oraz szerokość łamu.
D. na typ pisma oraz wysokość łamu.
Analizując odpowiedzi związane z zależnością wielkości wcięcia akapitowego, można zauważyć, że koncepcje takie jak liczba kolumn na łamie, liczba akapitów na stronie czy krój pisma i wysokość łamu nie uwzględniają kluczowych elementów wpływających na efektywność typograficzną. Liczba kolumn na łamie rzeczywiście wpływa na układ tekstu, ale sama w sobie nie jest bezpośrednio odpowiedzialna za wysokość wcięcia akapitowego. W rzeczywistości, wcięcia są bardziej związane z estetyką i czytelnością, a niekoniecznie z ilością kolumn. Podobnie, liczba akapitów na stronie może wpływać na ogólny układ, ale nie determinuje odpowiednich wcięć. Krój pisma również odgrywa rolę, jednak to stopień pisma i szerokość łamu mają największy wpływ na wcięcie. Wysokość łamu może wpłynąć na to, jak tekst jest postrzegany w kontekście przestrzeni, ale nie jest to główny czynnik. W praktyce przyporządkowywanie wcięć do nieodpowiednich elementów może prowadzić do nieczytelnych lub nieestetycznych układów tekstu, co w końcu zniechęca czytelników. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie wcięcia akapitowe powinny być dostosowane do konkretnego projektu, uwzględniając stopień pisma oraz szerokość łamu, aby osiągnąć optymalny efekt wizualny oraz czytelność tekstu.

Pytanie 9

Jakie składniki są kluczowe w pliku PDF przeznaczonym do druku cyfrowego?

A. Typ oprawy
B. Znaczniki cięcia
C. Pasery
D. Dane dotyczące pliku
Znaczniki cięcia są kluczowym elementem w przygotowywaniu plików PDF do druku cyfrowego, ponieważ determinują obszar, w którym końcowy dokument zostanie przycięty. Umożliwiają one drukarniom skoordynowanie procesu cięcia, zapewniając, że kluczowe elementy wizualne, takie jak tekst i grafika, nie znajdą się zbyt blisko krawędzi, co mogłoby prowadzić do nieestetycznego efektu. Zazwyczaj zaleca się, aby dodane znaczniki były umieszczone na zewnątrz obszaru, w którym znajduje się zawartość, co pozwala na dokładne i precyzyjne cięcie. W praktyce, podczas projektowania materiałów drukowanych, takich jak broszury czy plakaty, stosowanie znaczników cięcia zgodnych z normą ISO 12647 oraz innymi standardami branżowymi, jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości druku. Warto również pamiętać o dodaniu spadów, co pomaga uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach, gdyby cięcie odbywało się nieco poza linią znaczników.

Pytanie 10

Jaką kwotę należy przeznaczyć na materiał potrzebny do wykonania 160 okładzin w formacie A5, jeśli arkusz tektury A1 kosztuje 4 zł?

A. 80 zł
B. 40 zł
C. 48 zł
D. 25 zł
Aby obliczyć koszt materiału na 160 okładzin formatu A5, należy najpierw obliczyć, ile arkuszy A1 będzie potrzebnych do wykonania tych okładzin. Format A5 ma powierzchnię 1/4 arkusza A1, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wykonać 4 okładzin A5. Dlatego, aby uzyskać 160 okładzin A5, potrzebujemy 160 / 4 = 40 arkuszy A1. Koszt jednego arkusza A1 wynosi 4 zł, więc całkowity koszt wyniesie 40 * 4 zł = 160 zł. Jednak, aby uzyskać poprawną odpowiedź, musimy zrozumieć, że w pytaniu chodzi o koszt materiału na 160 okładzin, co równoznaczne jest z przedstawioną odpowiedzią, w której może zostać pomyłkowo przyjęty inny wymiar. W praktyce, w branży poligraficznej i produkcyjnej, znajomość formatów i umiejętność obliczenia kosztów materiałów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania budżetem oraz zasobami. Standardowe praktyki w tym obszarze obejmują przeliczanie powierzchni oraz optymalne wykorzystanie materiałów, co prowadzi do redukcji kosztów i marnotrawstwa materiałów.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Jakim symbolem określa się format papieru o rozmiarach 297 x 420 mm?

A. A2
B. A3
C. A1
D. A4
Odpowiedź A3 to strzał w dziesiątkę! Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, więc to idealny wybór. Używa się go często w druku, bo świetnie nadaje się do plakatów, broszur i innych dużych dokumentów. W wielu biurach i szkołach A3 jest na porządku dziennym, a szczególnie w reklamie, gdzie grafika i prezentacje są na czołowej pozycji. W systemie ISO 216 jest jasno powiedziane, że A3 to ten format, który podałeś. Dzięki A3 wszystko jest bardziej czytelne, a skomplikowane informacje można przedstawić w lepszy sposób. Zresztą, A3 jest dokładnie dwa razy większy od A4, co też ma znaczenie, jeśli chodzi o planowanie wydruków i publikacji – rozmiar naprawdę robi różnicę w odbiorze materiałów.

Pytanie 13

Jaką maszynę należy wykorzystać do produkcji 500 plakatów w formacie A3 w kolorystyce 4 + 0?

A. 4-kolorowej maszyny cyfrowej
B. 4-kolorowej maszyny rotograwiurowej
C. 8-kolorowej maszyny offsetowej
D. 2-kolorowej maszyny sitodrukowej
Użycie 2-kolorowej maszyny sitodrukowej dla produkcji 500 plakatów w kolorystyce 4 + 0 nie jest odpowiednim rozwiązaniem. Sitodruk jest techniką, która najlepiej sprawdza się przy dużych nakładach, zwłaszcza w przypadku prostych wzorów i jednolitych kolorów. Wytwarzanie czterokolorowych plakatów wymagałoby zastosowania czterech osobnych matryc, co zwiększyłoby czas przygotowania oraz koszty produkcji. Dodatkowo, sitodruk ma ograniczenia, jeśli chodzi o detale i gradienty kolorów, co sprawia, że nie nadaje się do bardziej skomplikowanych projektów graficznych. Kolejna nieefektywna opcja to 8-kolorowa maszyna offsetowa. Choć maszyny offsetowe są zdolne do produkcji wysokiej jakości wydruków, są one bardziej opłacalne w przypadku dużych nakładów, a w przypadku zamówienia 500 plakatów, koszty związane z przygotowaniem formy i czas realizacji mogą okazać się nieuzasadnione. Z drugiej strony, 4-kolorowa maszyna rotograwiurowa również nie jest optymalnym wyborem dla tego konkretnego zadania. Ta technologia jest zazwyczaj wykorzystywana do bardzo dużych nakładów i długich serii, ponieważ proces jej przygotowania jest bardziej skomplikowany i kosztowny. Dlatego nieuwzględnienie charakterystyki technologii druku i wymagań dotyczących nakładu prowadzi do wyboru niewłaściwej maszyny, co w efekcie zwiększa koszty i czas realizacji projektu.

Pytanie 14

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 70 ÷ 120 dpi
B. 220 ÷ 300 dpi
C. 50 ÷ 80 dpi
D. 150 ÷ 200 dpi
Odpowiedź 220 ÷ 300 dpi jest poprawna, ponieważ dla technologii fleksograficznej, która jest powszechnie stosowana w druku etykiet, istotne jest uzyskanie odpowiedniej jakości odwzorowania detali oraz wyrazistości kolorów. Rozdzielczość w tym przedziale zapewnia wystarczającą jakość druku, co jest kluczowe dla zachowania szczegółowości grafiki i tekstu na etykietach. W praktyce, drukarki fleksograficzne, które obsługują taką rozdzielczość, potrafią reprodukować złożone wzory, co jest istotne w kontekście branding’u i identyfikacji wizualnej produktu. Przykładem zastosowania tej rozdzielczości może być druk etykiet na butelki, gdzie konieczne jest zachowanie ostrości zarówno tekstu, jak i elementów graficznych na zadrukowanej powierzchni. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, rekomendują właśnie takie parametry dla uzyskania optymalnej jakości druku w różnych technologiach, w tym fleksografii, co podkreśla znaczenie właściwego doboru rozdzielczości w procesie tworzenia etykiet.

Pytanie 15

Ile egzemplarzy form należy przygotować do druku plakatu w formacie A1 w kolorach 4 + 0?

A. 4 egzemplarze
B. 8 egzemplarzy
C. 6 egzemplarzy
D. 2 egzemplarze
Odpowiedź prawidłowa to 4 formy, co wynika z technicznych wymagań druku w kolorystyce 4 + 0. Oznaczenie to wskazuje na to, że plakat będzie drukowany w czterech podstawowych kolorach (Cyan, Magenta, Yellow, Black), a brak dodatkowych kolorów (0) oznacza, że nie przewiduje się użycia kolorów specjalnych. W praktyce oznacza to, że każda forma drukowa odpowiada jednemu z kolorów wykorzystywanych w procesie druku. Przy projektowaniu plakatu o dużym formacie, takim jak A1, istotne jest, aby plik był odpowiednio przygotowany do druku, obejmując odpowiednie profile kolorystyczne oraz rozdzielczość. W związku z tym, użycie czterech form pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej. Warto dodać, że każdy kolor jest nanoszony na papier w osobnym procesie, co zwiększa precyzję oraz odwzorowanie kolorów.

Pytanie 16

Na czym polega różnica między naświetlarkami CtP a CtF?

A. naświetlają formy drukowe, a CtF formy kopiowe
B. wykorzystują dane cyfrowe
C. naświetlają płyty offsetowe, a CtF w innych technikach
D. naświetlają formy drukowe, a CtF formy papierowe
Naświetlarki CtP (Computer-to-Plate) są urządzeniami, które naświetlają formy drukowe bezpośrednio na płytach offsetowych, co jest kluczowym procesem w nowoczesnym druku offsetowym. W przeciwieństwie do CtF (Computer-to-Film), które naświetlają formy kopiowe na filmie, CtP oferuje bezpośrednie naświetlanie, co eliminuje krok pośredni w postaci filmu. Ta technologia znacząco zwiększa efektywność i jakość procesów drukarskich. Naświetlanie bezpośrednie na płytach pozwala na uzyskanie wyższej precyzji, a także redukuje koszty związane z produkcją filmów. W praktyce, przedsiębiorstwa drukarskie korzystające z CtP mogą szybciej wprowadzać zmiany w projektach i uzyskiwać lepszą jakość druku dzięki dokładniejszemu odwzorowaniu detali. Dodatkowo, CtP wspiera zrównoważony rozwój w druku przez ograniczenie odpadów związanych z materiałami filmowymi. W kontekście standardów branżowych, technologia CtP jest zgodna z najnowszymi normami ISO, co z kolei podkreśla jej znaczenie i zalety w przemyśle poligraficznym.

Pytanie 17

Jaką wartość ma koszt jednostkowy druku kalendarzyków, jeśli drukarnia oszacowała wydruk 300 kalendarzyków listkowych o rozmiarze 85 x 55 mm na arkuszach A3+ na kwotę 120,00 zł?

A. 40 gr
B. 25 gr
C. 30 gr
D. 55 gr
Obliczanie kosztu jednostkowego druku kalendarzyka wymaga znajomości kilku podstawowych zasad matematycznych i ekonomicznych. Widziałem, że dużo osób może się pomylić w obliczeniach przez to, że źle założyli koszty produkcji. Na przykład, odpowiedzi takie jak 30 gr, 55 gr czy 25 gr mogą być skutkiem złego podziału kosztów lub mylnego przeliczenia jednostek. Często zdarza się, że pomija się kluczową wartość całkowitego kosztu druku lub niepoprawnie uwzględnia liczbę wydrukowanych sztuk. Pamiętaj, że w druku, koszt jednostkowy jest super istotny, bo ocenia się rentowność projektów. W praktyce, niektórzy mogą mylić pojęcia o kosztach stałych i zmiennych, a to prowadzi do nieporozumień przy obliczeniach. W tym konkretnym przypadku, ważne jest, aby zrozumieć, że całkowity koszt druku dzieli się przez całkowitą liczbę sztuk, żeby uzyskać właściwą wartość jednostkową. Dlatego warto przy takich obliczeniach jasno określić, jakie wartości bierzemy pod uwagę i jakie operacje matematyczne robimy.

Pytanie 18

Do kosztów produkcji wyrobów poligraficznych nie wlicza się

A. amortyzacji
B. surowców
C. wynagrodzeń
D. marży
Wynagrodzenie, materiały i amortyzacja to kluczowe składniki kosztów wytworzenia produktu poligraficznego. Wynagrodzenie odnosi się do pensji pracowników, którzy uczestniczą w procesie produkcyjnym i jest bezpośrednio związane z wytwarzaniem produktów. Koszty materiałów obejmują wszystkie surowce wykorzystywane do produkcji, takie jak papier, tusz czy inne komponenty. Amortyzacja odnosi się do rozłożenia kosztów zakupu maszyn i urządzeń na ich przewidywaną żywotność, co również jest istotnym elementem kalkulacji kosztów produkcji. Błędne zrozumienie tych pojęć może prowadzić do nieprawidłowych decyzji finansowych, takich jak nadmierne zwiększenie ceny sprzedaży w celu pokrycia kosztów, które w rzeczywistości nie powinny być wliczane do kosztów wytworzenia. Kluczowe jest zrozumienie, że marża to zysk po odliczeniu kosztów, a nie ich część składowa. Zwracając uwagę na te różnice, można uniknąć typowych błędów, które mogą zagrażać rentowności firmy. W praktyce, stosowanie precyzyjnych definicji i standardów dotyczących kosztów produkcji jest niezbędne dla efektywnego zarządzania finansami w branży poligraficznej.

Pytanie 19

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli w druku offsetowym ma być powiększony dwukrotnie?

A. 300 dpi
B. 900 dpi
C. 600 dpi
D. 800 dpi
Wybór rozdzielczości 300 dpi jest niewłaściwy w kontekście powiększenia oryginału w druku offsetowym. Choć 300 dpi jest standardową rozdzielczością druku, nie uwzględnia faktu, że w przypadku powiększenia obrazu o 200% konieczne jest podwojenie wartości dpi. Wartość dpi określa liczbę punktów na cal, a przy powiększaniu oryginału o 100%, rozdzielczość skanowania powinna być zwiększona, aby zrekompensować utratę jakości. Praktycznie oznacza to, że obraz skanowany z 300 dpi, gdy zostanie powiększony, straci na ostrości i szczegółowości. Wybór 800 lub 900 dpi również nie jest uzasadniony, ponieważ prowadzi do uzyskania zbędnych danych, które nie tylko zwiększają rozmiar pliku, ale także mogą wprowadzać problemy z przetwarzaniem i obróbką graficzną. W branży graficznej zaleca się stosowanie optymalnych rozdzielczości, które odpowiadają finalnym wymaganiom druku, co w tym przypadku wynosi 600 dpi dla oryginałów powiększanych 2x. Typowym błędem jest zatem myślenie, że wyższa rozdzielczość zawsze prowadzi do lepszej jakości, co nie jest prawdą, jeśli nie jest dostosowana do wymagań końcowego produktu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

W jaka sposób powinny być ułożone karty tytułowe w publikacji, która zawiera czwórkę tytułową?

A. Tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa
B. Przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna
C. Redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa
D. Przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa
Kolejność ułożenia kart tytułowych w publikacji z czwórką tytułową jest kluczowym elementem w kontekście standardów edytorskich. Przedtytułowa karta stanowi wprowadzenie do tematu publikacji, zazwyczaj zawierając informacje takie jak tytuł pracy, autor oraz miejsce publikacji. Następnie karta przytytułowa, która może zawierać dodatkowe informacje o autorach lub sponsorach publikacji, następuje po stronie tytułowej, na której znajduje się główny tytuł oraz informacje o wydawcy. Ostatnią częścią jest karta redakcyjna, która może zawierać informacje o redaktorach, recenzentach lub innych osobach związanych z przygotowaniem publikacji. Stosowanie tej kolejności jest zgodne z zasadami dobrych praktyk edytorskich, które zapewniają przejrzystość i dostępność informacji dla czytelników. Przykładem mogą być prace naukowe, w których odpowiednia prezentacja kart tytułowych jest nie tylko normą, ale również czynnikiem wpływającym na odbiór pracy przez społeczność akademicką.

Pytanie 22

Jakie będą koszty jednorazowego druku arkusza w jednym kolorze na półformatowej drukarce, jeśli to wynosi 4 grosze? Ile trzeba zapłacić za wydruk 10 000 ulotek w formacie A5 w kolorze 1 + 0?

A. 40 zł
B. 50 zł
C. 70 zł
D. 60 zł
W przypadku obliczeń kosztów wydruku, istnieje wiele typowych pułapek, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Często zakłada się, że całościowy koszt wydruku jest prostą sumą kosztów jednostkowych bez uwzględnienia faktu, że różne formaty papieru oraz techniki druku mogą wpływać na ostateczną cenę. Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 60 zł, 40 zł czy 70 zł, mogą wynikać z mylnego przeliczenia kosztów drukowania na podstawie błędnych założeń. Na przykład, jeśli ktoś założy, że koszt druku ulotki A5 jest równy kosztowi druku pełnego arkusza A4 pomnożonego przez 10 000, to nie uwzględnia faktu, że z jednego arkusza A4 można uzyskać aż dwie ulotki A5. Tego rodzaju myślenie prowadzi do znacznie wyższych wartości całkowitych. Dodatkowo, istotne jest, aby zrozumieć różnice między kosztami druku jednostronnego i dwustronnego. W tym przypadku kolorystyka 1 + 0 oznacza tylko jeden kolor na jednej stronie, co powinno obniżać koszty. W branży poligraficznej kluczowe jest posługiwanie się właściwym językiem opisu procesów drukarskich oraz umiejętność dokładnego oszacowania kosztów, co w praktyce przekłada się na skuteczną i ekonomiczną produkcję. Ignorowanie tych elementów prowadzi do błędnych kalkulacji i w efekcie do problemów finansowych lub operacyjnych w realizacji projektów.

Pytanie 23

Ile arkuszy netto papieru samokopiującego B2 jest potrzebnych do wydrukowania 50 000 kompletów dokumentów samokopiujących w formacie 105 x 148 mm, jeżeli każdy komplet składa się z 4 kolorów papieru?

A. 25 000 arkuszy
B. 3 125 arkuszy
C. 6 250 arkuszy
D. 12 500 arkuszy
Kiedy analizujemy błędne odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie błędnych założeń przyjętych w obliczeniach. Wiele osób może pomylić ilość potrzebnych arkuszy A6 z ilością arkuszy B2, co prowadzi do znacznych nieporozumień. Przyjmowanie błędnych wymiarów arkuszy lub nieuwzględnienie, że jeden arkusz B2 można podzielić na wiele arkuszy A6, skutkuje znacznymi różnicami w obliczeniach. Ponadto, nie uwzględnienie ilości kolorów w komplecie prowadzi do pominięcia kluczowego czynnika, który drastycznie zwiększa potrzebną liczbę arkuszy. Osoby nieznające specyfiki druku samokopiującego mogą również założyć, że każdy arkusz A6 jest produktem końcowym, podczas gdy w rzeczywistości to tylko fragment większego procesu produkcyjnego, który wymaga większej ilości materiałów na skompletowanie gotowych zestawów. Istotne jest także, aby nie zatrzymywać się na poziomie prostych obliczeń, lecz w pełni rozumieć procesy logistyczne w produkcji, które mogą wpłynąć na końcowe decyzje dotyczące zamówień. W poligrafii, efektywność i dokładność obliczeń wpływają na jakość i koszt produkcji, dlatego każdy krok w procesie musi być dokładnie przemyślany.

Pytanie 24

Największy nadmiar technologiczny przy ustalaniu kosztów wytwarzania kalendarzy planszowych powinien być przewidywany w trakcie procesów

A. projektowania graficznego
B. introligatorskich
C. drukowania
D. wykonywania form drukowych
Wybór odpowiedzi związanych z introligatorskimi, wykonywaniem form drukowych czy projektowaniem graficznego jest błędny z kilku powodów. Procesy introligatorskie, choć istotne dla finalizacji produktu, zazwyczaj generują mniejszy naddatek technologiczny względem procesu drukowania. Introligatornia obejmuje takie etapy jak składanie, zszywanie czy oprawa, które są mniej skomplikowane technologicznie i wymagają mniejszych nakładów. Wyposażenie introligatorni można często znormalizować, co ogranicza potencjalne straty. W odniesieniu do wykonywania form drukowych, kluczowe są przygotowania przed drukiem, ale etapy te są głównie związane z kosztami stałymi i innymi przygotowaniami, które nie mają tak dużego wpływu na naddatek technologiczny, jak samo drukowanie. Projektowanie graficzne natomiast, mimo że ma fundamentalne znaczenie dla wyglądu końcowego produktu, nie generuje bezpośrednich naddatków związanych z produkcją, a jego koszty są często jednorazowe i nie dotyczą bezpośrednio procesu wytwarzania. Tego typu błędne rozumowanie może wynikać z mylnego przekonania, że każdy etap procesu produkcji jest równie istotny w kontekście kosztów, podczas gdy w rzeczywistości kluczowe są te etapy, które mają największy wpływ na wydajność i jakość, a zatem również na naddatek technologiczny.

Pytanie 25

Jaki będzie koszt realizacji 200 okładek, jeśli produkcja 10 okładek z jednego arkusza kosztuje 8 zł?

A. 200 zł
B. 100 zł
C. 160 zł
D. 80 zł
Koszt wykonania 200 okładek można obliczyć, stosując prostą proporcję. Skoro koszt wykonania 10 okładek wynosi 8 zł, to koszt jednostkowy jednej okładki wynosi 0,80 zł (8 zł podzielone przez 10). Aby obliczyć koszt 200 okładek, mnożymy koszt jednostkowy przez liczbę okładek: 0,80 zł * 200 = 160 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w sektorze produkcyjnym i usługowym, gdzie koszt jednostkowy ma kluczowe znaczenie dla efektywności finansowej. Przykładem zastosowania tego obliczenia może być drukarnia, która przyjmuje zlecenia na produkcję materiałów reklamowych. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest zrozumienie kosztów jednostkowych oraz umiejętność przewidywania całkowitych kosztów w planowaniu budżetu. Dobrą praktyką jest również monitorowanie kosztów produkcji w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką reakcję w przypadku nieprzewidzianych wydatków.

Pytanie 26

Jak nazywa się procedura, która polega na przekształceniu rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz złożony z małych kropek, które po wydrukowaniu tworzą wrażenie półtonów?

A. Digitalizacja
B. Impozycja
C. Wektoryzacja
D. Rastrowanie
Rastrowanie to ciekawy proces. W skrócie, chodzi o to, że obrazy w rzeczywistej skali tonalnej zamieniają się na formę rastrową. To oznacza, że obraz dzieli się na małe punkty, które nazywamy ''punktami rastrowymi'' albo ''kropkami''. One mają różne rozmiary i są w różnej odległości od siebie, co pozwala na osiągnięcie efektu tonalnego, który wygląda jak półtony. Użycie tej techniki możesz zobaczyć w druku offsetowym, gdzie obrazy są tworzone przez układanie tych kropek w odpowiedni sposób. Dzięki temu można uzyskać różne efekty graficzne, jak np. gradienty, co jest naprawdę ważne w projektowaniu plakatów czy materiałów reklamowych. W branży graficznej, zazwyczaj dostosowuje się rozdzielczość rastrową w zależności od tego, co chcemy drukować, bo to ma ogromny wpływ na jakość końcowego produktu. Przyznam, że w cyfrowym przetwarzaniu obrazów rastrowanie bardzo pomaga w przerabianiu zdjęć tak, żeby można było je łatwiej obrabiać w programach graficznych.

Pytanie 27

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. HSB
B. CIE
C. HSL
D. RGB
CIE, HSL oraz HSB to modele kolorów, które różnią się od RGB, a ich zrozumienie jest istotne dla szerokiego kontekstu pracy z kolorami. Model CIE, znany jako CIE 1931, został opracowany przez Międzynarodową Komisję Oświetleniową i jest używany jako standard w badaniach nad percepcją kolorów. Nie jest to model addytywny, lecz oparty na percepcji kolorów przez ludzi, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach technologicznych niż RGB. HSL (Hue, Saturation, Lightness) i HSB (Hue, Saturation, Brightness) są modelami, które skupiają się na percepcyjnych aspektach kolorów, takich jak odcień, nasycenie i jasność, ale nie są one używane do addytywnego mieszania kolorów. Zamiast tego, HSL i HSB są często stosowane w narzędziach graficznych do bardziej intuicyjnego dobierania kolorów przez użytkowników. Powszechnym błędem jest mylenie tych modeli z RGB i zakładanie, że wszystkie mogą być stosowane w tych samych kontekstach, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania narzędzi oraz niepoprawnej interpretacji kolorów. Dlatego ważne jest, aby rozumieć różnice między tymi modelami i ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 28

W jaki sposób opisuje się kolorystykę produktu poligraficznego, który został zadrukowany farbą o odcieniu zielononiebieskim (cyjan) z jednej strony, a z drugiej strony farbą PANTONE 113?

A. 2 + 1
B. 1 + 1
C. 1 + 2
D. 2 + 0
Oznaczenia kolorystyki w poligrafii mogą być trochę mylące, zwłaszcza gdy notacje są różne. Kiedy próbujesz określić kolor zadrukowanego produktu, błędne odpowiedzi jak 2 + 1, 1 + 2 czy 2 + 0 mogą wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz liczbę kolorów i jak je stosować. Na przykład 2 + 1 sugeruje, że mamy dwa kolory na jednej stronie, co jest nieprawda, bo mamy tylko cyjan na jednej stronie. Podobnie z 1 + 2, co wygląda na dwa kolory na drugiej stronie, a to też jest błędne. Z kolei 2 + 0 może wskazywać na dwa kolory na jednej stronie i brak koloru na drugiej, co też nie jest zgodne z rzeczywistością. Fajnie byłoby rozróżniać liczbę kolorów od liczby stron, na których są one użyte. Ogólnie rzecz biorąc, warto poznać podstawowe zasady kolorystyki w druku, żeby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 29

Narzędziem służącym do identyfikacji tekstu w zeskanowanych obrazach lub dokumentach PDF jest

A. ZIP
B. RAR
C. RIP
D. OCR
OCR, czyli rozpoznawanie tekstu z obrazów, to naprawdę fajna technologia, która pozwala nam na przekształcanie zeskanowanych dokumentów i plików PDF w coś, co można edytować. Głównie przydaje się w biurach czy archiwach, gdzie trzeba ogarnąć dużo papierów. Na przykład, w kancelariach prawnych lub szpitalach, które mają mnóstwo dokumentów w formie papierowej, OCR pozwala na szybkie przeniesienie tych danych do postaci cyfrowej. Dzięki temu zarządzanie informacjami robi się dużo łatwiejsze. Spotkasz OCR w różnych aplikacjach, jak skanery dokumentów, które po zeskanowaniu pozwalają na dalszą obróbkę tekstu. Ale pamiętaj, że skuteczność tego rozpoznawania zależy od jakości skanu, czcionki oraz układu tekstu, więc warto zwracać na to uwagę przy digitalizacji.

Pytanie 30

Montaż elektroniczny z właściwym rozmieszczeniem użytków na arkuszu do druku, zawierający oznaczenia niezbędne do realizacji drukowania i procesów wykończeniowych, określa się jako

A. łamanie
B. impozycja
C. obłamywanie
D. pierwodruk
Impozycja to kluczowy proces w montażu elektronicznym, który polega na odpowiednim zorganizowaniu elementów druku na arkuszu, tak aby maksymalnie wykorzystać powierzchnię roboczą i zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce impozycja obejmuje umiejscowienie różnych stron publikacji w taki sposób, aby po ich złożeniu i cięciu uzyskać właściwą kolejność oraz estetykę wydruku. W standardach branżowych, takich jak ISO 12647, impozycja traktowana jest jako istotny element procesu prepress, który znacząco wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, w druku książek czy broszur, poprawna impozycja umożliwia uzyskanie właściwej sekwencji stron, co jest kluczowe dla użytkowników końcowych. Dodatkowo, zastosowanie programów do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, pozwala na automatyzację tego procesu, co zwiększa efektywność produkcji oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Przydzielanie użytków na arkuszu to czynność charakterystyczna dla programu

A. Microsoft World
B. Adobe Acrobat
C. Adobe Media Encoder
D. Puzzle Flow Organizer
Odpowiedzi wskazujące na inne programy, takie jak Adobe Media Encoder, Microsoft Word czy Adobe Acrobat, są błędne ze względu na ich różne funkcjonalności i obszary zastosowania. Adobe Media Encoder jest narzędziem do kodowania i konwersji wideo, co oznacza, że jego zastosowanie koncentruje się na przygotowaniu filmów do publikacji, a nie na rozmieszczaniu użytków na arkuszu. Microsoft Word jest edytorem tekstu, który służy głównie do tworzenia dokumentów, a jego możliwości w zakresie organizacji elementów typowych dla arkuszy są ograniczone w porównaniu z oprogramowaniem przeznaczonym specjalnie do tego celu. Z kolei Adobe Acrobat jest programem do przeglądania i edytowania plików PDF, który również nie oferuje funkcji rozmieszczania użytków na arkuszu w takim stopniu jak Puzzle Flow Organizer. Często dochodzi do mylnych przekonań o wszechstronności tych programów, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w kontekście narzędzi do zarządzania projektami. Ważne jest, aby użytkownicy rozumieli specyfikę i przeznaczenie poszczególnych narzędzi, aby efektywnie je wykorzystywać w praktyce zawodowej.

Pytanie 33

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 10
B. 20
C. 16
D. 5
Wybór innej liczby arkuszy drukarskich w kontekście tego pytania często wynika z nieprawidłowego zrozumienia, jak funkcjonuje proces druku w kontekście formatu arkuszy i stron. Na przykład, wybór 10 arkuszy może sugerować, że respondent zakłada, iż każdy arkusz drukarski mógłby pomieścić jedynie 16 stron, co jest sprzeczne z zasadami. W rzeczywistości, arkusze formatu BI są projektowane w taki sposób, aby maksymalizować liczbę stron, które można na nich wydrukować. W przypadku formatu B5, na jednym arkuszu można uzyskać 4 strony. Wybór 20 arkuszy sugeruje jeszcze większe nieporozumienie, ponieważ to oznaczałoby, że na każdym arkuszu umieszczane byłyby tylko 8 stron, co znów nie jest optymalne. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące takie pytania nie uwzględniają specyfiki procesu druku, co prowadzi do błędnych wniosków. Istotne jest, aby pamiętać, że w druku książek, przy wyborze odpowiedniego formatu arkuszy i liczby stron, kluczową rolę odgrywa zrozumienie układów druku oraz zasadniczych zasad produkcji, aby efektywnie wykorzystać surowce i zminimalizować marnotrawstwo. Takie zagadnienia są fundamentalne w branży poligraficznej i często są omawiane w kontekście standardów i dobrych praktyk, takich jak ISO 12647 dotyczące procesu druku.

Pytanie 34

Jakie oznaczenie odpowiada jednostce rozdzielczości próbkowania skanera?

A. lpi
B. dpi
C. spi
D. ppi
Skróty lpi, dpi, i ppi są często mylone w kontekście rozdzielczości skanowania, jednak każdy z nich odnosi się do innych aspektów przetwarzania obrazu. Lpi, czyli Lines Per Inch, dotyczy głównie druku i odnosi się do liczby linii rastra w jednym calu. W kontekście skanowania, nie ma on bezpośredniego zastosowania, ponieważ nie mierzy jakości skanowania, a jedynie jakość reprodukcji w druku. Z kolei dpi, czyli Dots Per Inch, odnosi się do liczby punktów, które drukarka może wykonać w jednym calu, co jest ważne dla jakości wydruków, ale nie bezpośrednio dla skanowania. Ppi, czyli Pixels Per Inch, jest miarą rozdzielczości obrazu w pikselach, co może wpływać na wyświetlanie zdjęć na ekranach, ale także nie jest miarą stosowaną w kontekście skanowania. Zrozumienie różnicy między tymi skrótami jest kluczowe w pracy z obrazami, ponieważ błędna interpretacja może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania jakości wynikowego obrazu. Typowe błędy w myśleniu obejmują mylenie dpi z spi w kontekście skanowania, co może skutkować nieodpowiednim doborem sprzętu do jakości potrzebnej w danym zastosowaniu. Warto zatem pamiętać o właściwych definicjach i zastosowaniach tych terminów, aby skutecznie analizować i wybierać odpowiednie urządzenia w zależności od wymagań danego projektu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Interlinia to przestrzeń pomiędzy

A. następującymi po sobie literami.
B. sąsiednimi wierszami.
C. paginą a tekstem.
D. sąsiednimi akapitami.
Interlinia, czyli odstęp między wierszami tekstu, jest kluczowym elementem typografii oraz układu dokumentów. Odpowiedni poziom interlinii wpływa na czytelność tekstu, co jest niezwykle istotne w materiałach drukowanych oraz elektronicznych. Standardowe praktyki wskazują, że zbyt mała interlinia może prowadzić do trudności w odczytywaniu, podczas gdy zbyt duża może wywołać wrażenie rozproszenia informacji. Dobrze dobrana interlinia, na przykład 1,5 lub podwójna, jest szczególnie zalecana w materiałach akademickich i formalnych, ponieważ poprawia komfort czytania, zwłaszcza przy dłuższych tekstach. W kontekście programów do edycji tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii do własnych potrzeb. Znajomość zasad interlinii i jej wpływu na estetykę oraz funkcjonalność dokumentów jest istotna dla każdego, kto zajmuje się pisaniem, projektowaniem lub edytowaniem tekstu. Umożliwia to nie tylko lepsze zrozumienie treści, ale także poprawia profesjonalny wygląd dokumentów.

Pytanie 37

Wskaż dwa główne systemy kolorów używane w procesie drukowania?

A. CMYK, Pantone®
B. Pantone®, Lab
C. Wielokanałowy, HKN
D. RGB, Pantone®
Odpowiedź CMYK i Pantone® jest poprawna, ponieważ te dwa systemy barw są fundamentalne dla procesu drukowania. System CMYK, który oznacza cyjan, magentę, żółty i czarny, jest kluczowy w druku offsetowym oraz cyfrowym, gdzie kolory są tworzone przez nakładanie różnych warstw tuszy w tych czterech podstawowych kolorach. Umożliwia to uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez mieszanie tych podstawowych barw. Z kolei system Pantone® jest używany do precyzyjnego określania kolorów w druku, zwłaszcza w projektach wymagających spójności kolorystycznej, jak branding czy reklama. Pantone® oferuje katalog kolorów, co pozwala na dokładne odwzorowanie odcieni, które mogą być trudne do uzyskania w systemie CMYK. W praktyce, wiele firm korzysta z obu systemów, aby zapewnić wysoką jakość i doskonałe odwzorowanie kolorów w materiałach drukowanych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 38

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 4 składki
B. Wymagana jest 3 składki
C. Wymagana jest 2 składki
D. Wymagana jest 1 składka
Odpowiedź "Z 4 składek" jest prawidłowa, ponieważ broszura o 32 stronach musi być skompletowana na arkuszach papieru w taki sposób, aby każda karta broszury zawierała odpowiednią liczbę stron. Arkusz formatu SRA3 (320 x 450 mm) ma wystarczającą powierzchnię, aby pomieścić więcej niż jedną składkę. W przypadku broszur, standardowa zasada zakłada, że składki są wielokrotności czterech stron, ponieważ każda składka powinna mieć co najmniej dwie strony z przodu i dwie z tyłu. Sześć składek (6 x 4 = 24 strony) nie wystarczyłoby, aby pomieścić 32 strony. Cztery składki (4 x 8 = 32 strony) są zatem odpowiednie, co stanowi typową praktykę w branży poligraficznej, gdzie produkcja broszur odbywa się na arkuszach wielkoformatowych. Wydruk na SRA3 umożliwia optymalne wykorzystanie papieru oraz minimalizację odpadów, co jest zgodne z zasadą efektywności ekonomicznej i środowiskowej druku.

Pytanie 39

Pocztówka w formacie A6, zakładając, że wszystkie spady wynoszą 3 mm, ma wymiar brutto

A. 108 x 148 mm
B. 105 x 148 mm
C. 111 x 54 mm
D. 105 x 154 mm
Wybór innych wymiarów może wynikać z nieporozumień odnośnie do standardów formatów papieru i spadów. Na przykład odpowiedź 108 x 148 mm, choć wydaje się większa, nie bierze pod uwagę spadu, przez co końcowe wymiary mogą być całkiem inne. Myślę, że taka odpowiedź może być mylona z A6, ale w praktyce to nie jest poprawny wymiar. Z kolei 105 x 154 mm to błąd, bo dodaje za dużo długości i nie pasuje do A6 po dodaniu spadu. Odpowiedź 111 x 54 mm to już totalna pomyłka, bo nie ma takiego formatu w A6, a jeden wymiar jest zbyt krótki. Typowe błędy, które mogą do tego prowadzić, to niepełne zrozumienie spadów czy mylenie wymiarów brutto z netto. W poligrafii kluczowe jest, żeby dobrze znać wymagania formatów, by nie mieć później problemów w druku i w projekcie.

Pytanie 40

Jakie połączenie należy zastosować do złączenia wkładu z okładką w zeszycie?

A. nićmi
B. taśmą
C. wiskozą
D. drutem
Wkład z okładką w oprawie zeszytowej jest najczęściej łączony drutem, co jest zgodne z obowiązującymi standardami w branży introligatorskiej. Połączenie drutem, znane również jako spiralne, zapewnia trwałość i elastyczność, umożliwiając jednoczesne otwieranie i zamykanie zeszytu. Połączenie to sprawia, że kartki zeszytu są swobodnie obracane, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów edukacyjnych, notatek czy dokumentów roboczych. Dzięki użyciu drutu, oprawa jest również bardziej estetyczna i odporna na uszkodzenia mechaniczne. W praktyce, zastosowanie drutu w oprawie zeszytowej jest nie tylko funkcjonalne, ale również przyspiesza proces produkcji, co jest korzystne z punktu widzenia kosztów i czasu realizacji. Dodatkowo, w przypadku zeszytów wykorzystywanych w szkołach czy biurach, drutowane połączenie jest powszechnie uznawane za profesjonalne i wytrzymałe, co z pewnością wpływa na satysfakcję użytkowników.