Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 21:03
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 21:26

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki protokół mailowy pozwala między innymi na przechowywanie odbieranych wiadomości e-mail na serwerze, zarządzanie wieloma katalogami, usuwanie wiadomości oraz przenoszenie ich pomiędzy katalogami?

A. Internet Message Access Protocol (IMAP)
B. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)
C. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME)
D. Post Office Protocol (POP)
Post Office Protocol (POP) to protokół używany do pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalne urządzenie, lecz nie oferuje zaawansowanych funkcji zarządzania wiadomościami, takich jak organizowanie ich w foldery czy synchronizacja zmian. Główną różnicą w porównaniu do IMAP jest to, że POP zazwyczaj pobiera wiadomości i usuwa je z serwera, co ogranicza elastyczność użytkownika, zwłaszcza gdy chce on uzyskać dostęp do swoich e-maili z różnych urządzeń. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME) z kolei to standard, który rozszerza możliwości przesyłania wiadomości e-mail, pozwalając na dodawanie załączników i formatowanie tekstu, ale nie jest protokołem do zarządzania wiadomościami. Zastosowanie SMTP, który jest protokołem wykorzystywanym do wysyłania wiadomości, również nie odpowiada na potrzeby użytkowników dotyczące odbierania i organizacji e-maili. Wybór niewłaściwego protokołu może prowadzić do frustracji użytkowników, którzy oczekują pełnej kontroli nad swoimi wiadomościami e-mail, a błędne zrozumienie funkcji każdego z protokołów może skutkować nieefektywnym korzystaniem z systemów pocztowych. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi protokołami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania komunikacją oraz bezpieczeństwa danych w środowisku cyfrowym.

Pytanie 2

Jak nazywa się licencja oprogramowania, która pozwala na bezpłatne rozpowszechnianie aplikacji?

A. OEM
B. freeware
C. MOLP
D. shareware
Odpowiedź 'freeware' jest poprawna, ponieważ odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne za darmo i umożliwia użytkownikom jego nieodpłatne rozpowszechnianie. Freeware to model licencjonowania, który pozwala na korzystanie z oprogramowania bez konieczności płacenia za jego licencję, co czyni go atrakcyjnym wyborem dla użytkowników oraz deweloperów. Przykładem freeware mogą być popularne programy takie jak Adobe Acrobat Reader czy Mozilla Firefox, które użytkownicy mogą pobierać i używać bez opłat, ale nie mają praw do ich modyfikacji. W praktyce, freeware jest często wykorzystywane w celu promowania programów, co może prowadzić do zwiększenia liczby użytkowników, a w dłuższej perspektywie do ewentualnej sprzedaży innych, płatnych produktów lub usług. W kontekście standardów branżowych, freeware wpisuje się w strategie marketingowe oraz modele dystrybucji oprogramowania, które dążą do zwiększenia dostępności technologii oraz wspierania innowacyjności.

Pytanie 3

Domyślny port, na którym działa usługa "Pulpit zdalny", to

A. 3379
B. 3369
C. 3389
D. 3390
Odpowiedzi związane z portami 3369, 3379 oraz 3390 są niepoprawne, ponieważ nie są one związane z domyślnym działaniem protokołu RDP. Port 3369 jest używany przez inne aplikacje i usługi, ale nie ma związku z pulpitem zdalnym. Podobnie, port 3379 również nie jest standardowym portem dla RDP, a jego przypisanie do jakiejkolwiek usługi zdalnego dostępu jest rzadkie i niekonwencjonalne. Port 3390 także nie jest związany z Pulpitem zdalnym, co może prowadzić do mylnych przekonań na temat jego zastosowania w kontekście zdalnego dostępu do systemu. Typowym błędem jest przyjęcie, że porty są uniwersalne i stosują się do różnych protokołów bez uwzględnienia ich specyficznych zastosowań. Zrozumienie, które porty są standardowe dla konkretnych usług, jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci oraz zapewnienia bezpieczeństwa. W praktyce, nieznajomość domyślnych portów i ich przypisania do odpowiednich protokołów może prowadzić do problemów z dostępem oraz do nieautoryzowanego wykorzystywania portów, co powinno być unikane w każdej dobrze zarządzanej infrastrukturze IT.

Pytanie 4

W przypadku planowania wykorzystania przestrzeni dyskowej komputera do przechowywania oraz udostępniania danych, takich jak pliki oraz aplikacje dostępne w internecie, a także ich zarządzania, komputer powinien być skonfigurowany jako

A. serwer terminali
B. serwer plików
C. serwer DHCP
D. serwer aplikacji
Kiedy rozważamy inne typy serwerów, warto zrozumieć, na czym polegają ich funkcje oraz dlaczego nie są one odpowiednie do przechowywania i udostępniania plików. Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest odpowiedzialny za przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci. Jego głównym celem jest automatyzacja procesu konfiguracji sieci, co nie ma związku z przechowywaniem plików. Niewłaściwym podejściem jest myślenie, że serwer DHCP mógłby pełnić rolę serwera plików, ponieważ jego funkcjonalność jest zupełnie inna. Serwer aplikacji to platforma, która umożliwia uruchamianie aplikacji na zdalnych serwerach i nie zajmuje się przechowywaniem plików jako takich. Przyjęcie, że serwer aplikacji może zaspokoić potrzeby dotyczące plików, jest błędne, ponieważ jego głównym celem jest zarządzanie aplikacjami i ich zasobami. Serwer terminali, z kolei, to system, który umożliwia wielu użytkownikom dostęp do zdalnych desktopów i aplikacji, ale nie jest przeznaczony do udostępniania plików. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, aby właściwie skonfigurować infrastrukturę IT w zależności od potrzeb organizacji. Właściwy wybór serwera jest fundamentalny dla efektywności operacyjnej i bezpieczeństwa danych.

Pytanie 5

Czynność przedstawiona na ilustracjach dotyczy mocowania

Ilustracja do pytania
A. taśmy barwiącej w drukarce igłowej
B. bębna zintegrowanego z tonerem w drukarce laserowej
C. głowicy w drukarce rozetkowej
D. kartridża w drukarce atramentowej
Odpowiedzi dotyczące taśmy barwiącej w drukarce igłowej, kartridża w drukarce atramentowej oraz głowicy w drukarce rozetkowej nie odnoszą się do przedstawionej czynności. Drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące, które są fizycznie uderzane przez igły tworząc wydruk poprzez kontakt z papierem. Technologia ta jest już przestarzała i rzadko stosowana, głównie w drukarkach paragonowych. Drukarki atramentowe, z kolei, korzystają z kartridży wypełnionych ciekłym atramentem, który rozprowadzany jest na papierze w postaci mikroskopijnych kropli. Proces ten różni się diametralnie od drukowania laserowego, które opiera się na elektrostatycznym przenoszeniu cząstek tonera. Głowice w drukarkach rozetkowych, choć mogą brzmieć podobnie do głowic igłowych, dotyczą specyficznej technologii druku, która nie jest związana z laserowym czy atramentowym drukowaniem. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z braku zrozumienia różnic technologicznych między różnymi typami drukarek oraz ich komponentów. Zrozumienie specyfiki każdej z tych technologii jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznawania komponentów i ich funkcji w kontekście obsługi i konserwacji urządzeń biurowych. Właściwe rozróżnienie tych technologii pozwala na efektywne rozwiązanie problemów związanych z drukowaniem i dobór odpowiednich części zamiennych lub materiałów eksploatacyjnych. Poprawna identyfikacja tych elementów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania sprzętem drukującym w środowisku biurowym.

Pytanie 6

Która norma odnosi się do okablowania strukturalnego?

A. BN-76/8984-09
B. EIA/TIA 568A
C. ZN-96/TP
D. TDC-061-0506-S
Odpowiedź EIA/TIA 568A jest poprawna, ponieważ jest to standard stworzony przez Electronic Industries Alliance i Telecommunications Industry Association, który definiuje wymagania dotyczące okablowania strukturalnego w instalacjach telekomunikacyjnych. Standard ten określa szczegółowe kroki dotyczące projektowania, instalacji oraz testowania okablowania sieciowego, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej wydajności i niezawodności systemów komunikacyjnych. Przykładem zastosowania normy EIA/TIA 568A jest jej implementacja w biurach oraz budynkach komercyjnych, gdzie zapewnia ona właściwe połączenia dla różnych aplikacji, takich jak VoIP, transmisja danych czy systemy zabezpieczeń. Ponadto, standard ten kładzie nacisk na odpowiednie zastosowanie kabli krosowych oraz strukturę okablowania, co pozwala na łatwe skalowanie i modyfikację sieci w miarę potrzeb. Warto również podkreślić, że stosowanie standardów EIA/TIA 568A jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co przyczynia się do zmniejszenia kosztów eksploatacyjnych oraz zwiększenia efektywności operacyjnej.

Pytanie 7

Firma uzyskała zakres adresów 10.10.10.0/16. Po podzieleniu na podsieci zawierające 510 hostów, jakie są adresy podsieci z zastosowaną maską?

A. 255.255.254.0
B. 255.255.240.0
C. 255.255.0.0
D. 255.255.253.0
Propozycje 255.255.0.0, 255.255.240.0 i 255.255.253.0 nie są trafione i warto by je lepiej przeanalizować. Zaczynając od 255.255.0.0, to odpowiada notacji /16, co oznacza, że 16 bitów idzie na sieć. W takim wypadku liczba dostępnych adresów dla hostów wynosi 2^(32-16) - 2 = 65,534, co zdecydowanie więcej niż potrzebujesz, bo potrzebujesz tylko 510. Zbyt wiele adresów to kiepskie zarządzanie przestrzenią adresową, więc to nie jest dobra droga. Maska 255.255.240.0, czyli /20, także się nie sprawdzi, bo daje 12 bitów na hosty, co pozwala na 2^(32-20) - 2 = 4,094 adresów. No i maska 255.255.253.0, co to /21, daje 11 bitów na hosty i 2^(32-21) - 2 = 2,046 adresów. Generalnie, zbyt duże przydziały adresów mogą wprowadzać zamieszanie. Kluczowy błąd to brak ogarnięcia, jak dobrze dopasować maskę podsieci do realnych potrzeb, co jest mega istotne dla każdego, kto się zajmuje sieciami.

Pytanie 8

Podczas testowania kabla sieciowego zakończonego wtykami RJ45 przy użyciu diodowego testera okablowania, diody LED zapalały się w odpowiedniej kolejności, z wyjątkiem diod oznaczonych numerami 2 i 3, które świeciły równocześnie na jednostce głównej testera, natomiast na jednostce zdalnej nie świeciły wcale. Jaka mogła być tego przyczyna?

A. Pary odwrócone
B. Pary skrzyżowane
C. Nieciągłość kabla
D. Zwarcie
Wybór innych opcji jako przyczyny problemu z połączeniem w kablu sieciowym nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z zasadami działania kabli oraz standardami okablowania. Pary skrzyżowane są sytuacją, w której żyły przewodów są zamienione miejscami, co może prowadzić do problemów z komunikacją. Jednak w przypadku testera diodowego nie zaobserwujemy, aby diody zapalały się równocześnie dla innych par, co wskazuje, że to nie jest przyczyna problemu. Nieciągłość kabla oznaczałaby, że jedna z żył nie jest połączona, co byłoby widoczne w teście jako brak sygnału, co również nie miało miejsca, gdyż diody zapalały się dla innych par. Pary odwrócone to sytuacja, w której żyły są nieprawidłowo podłączone, ale również nie prowadziłoby to do równoczesnego zapalania się diod na jednostce głównej testera. W przeciwnym razie test wykazałby niesprawność w przesyłaniu sygnału do jednostki zdalnej. Zachowanie diod na testerze jasno wskazuje, że przyczyną problemu jest zwarcie, co prowadzi do mylnych konkluzji w przypadku błędnego wyboru. W praktyce, zrozumienie tych różnic oraz umiejętność diagnozowania problemów jest kluczowe dla efektywnej pracy z sieciami komputerowymi, a także dla zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania zgodnie z powszechnie przyjętymi standardami branżowymi.

Pytanie 9

Schemat blokowy karty dźwiękowej jest przedstawiony na rysunku. Jaką rolę odgrywa układ oznaczony numerem 1?

Ilustracja do pytania
A. Konwertuje sygnał cyfrowy na analogowy
B. Zwiększa sygnał wyjściowy
C. Zwiększa sygnał wejściowy
D. Konwertuje sygnał analogowy na cyfrowy
Układ oznaczony cyfrą 1 na schemacie odpowiada za zamianę sygnału analogowego na cyfrowy co jest kluczowym procesem w pracy karty dźwiękowej. Proces ten umożliwia komputerowi przetwarzanie i analizowanie dźwięków. Dzięki konwersji analogowo-cyfrowej można przechowywać dźwięk w postaci cyfrowej co pozwala na jego edycję miksowanie oraz przesyłanie w formie cyfrowej. W praktyce układy ADC (Analog to Digital Converter) są szeroko stosowane w urządzeniach audio takich jak mikrofony cyfrowe rejestratory dźwięku oraz systemy nagłośnieniowe. Konwersja ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami audio takimi jak PCM (Pulse Code Modulation) co zapewnia wysoką jakość dźwięku. W kontekście karty dźwiękowej ADC odgrywa istotną rolę w interfejsach MIDI umożliwiając współpracę z instrumentami muzycznymi. Zrozumienie procesu konwersji analogowo-cyfrowej jest kluczowe dla inżynierów dźwięku i techników audio gdyż wpływa na jakość i precyzję przetwarzanego dźwięku.

Pytanie 10

Który protokół przesyła datagramy bez gwarancji ich dostarczenia?

A. TCP
B. HTTP
C. UDP
D. ICMP
UDP (User Datagram Protocol) to protokół komunikacyjny, który charakteryzuje się brakiem gwarancji dostarczenia przesyłanych datagramów. Oznacza to, że nie zapewnia on mechanizmów kontroli błędów ani retransmisji, co prowadzi do sytuacji, w których datagramy mogą zostać zgubione, zduplikowane lub dotrzeć w niewłaściwej kolejności. Taki model jest szczególnie przydatny w aplikacjach, gdzie szybkość przesyłania danych jest kluczowa, a małe opóźnienia są akceptowalne. Przykładem zastosowania UDP jest transmisja strumieniowa audio i wideo, gdzie utrata kilku pakietów nie wpływa znacząco na jakość odbioru. Inne zastosowania to gry online i protokoły takie jak DNS (Domain Name System), które wymagają szybkiego przesyłania niewielkich ilości danych. Warto pamiętać, że dzięki swojej prostocie i wydajności, UDP jest często wybierany w sytuacjach, gdzie priorytetem jest czas, a nie niezawodność dostarczenia.

Pytanie 11

Protokół transportowy bez połączenia w modelu ISO/OSI to

A. STP
B. TCP
C. UDP
D. FTP
UDP, czyli User Datagram Protocol, jest bezpołączeniowym protokołem warstwy transportowej, który działa na modelu ISO/OSI. Jego główną cechą jest to, że nie nawiązuje trwałego połączenia przed przesłaniem danych, co pozwala na szybszą transmisję, ale kosztem pewności dostarczenia. UDP jest często wykorzystywany w aplikacjach czasu rzeczywistego, takich jak strumieniowanie wideo, gry online oraz VoIP, gdzie opóźnienia są bardziej istotne niż całkowita niezawodność. W przeciwieństwie do TCP, który zapewnia mechanizmy kontroli błędów i retransmisji, UDP nie gwarantuje dostarczenia pakietów, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie szybkość jest kluczowa, a niewielkie straty danych są akceptowalne. Przykładem zastosowania UDP w praktyce może być transmisja głosu w czasie rzeczywistym, gdzie opóźnienia są niepożądane, a niewielkie zniekształcenia lub utraty pakietów są tolerowane. W kontekście dobrych praktyk branżowych, UDP jest zalecany w sytuacjach, gdzie minimalizacja opóźnień jest priorytetem, a aplikacje są zaprojektowane z myślą o obsłudze potencjalnych strat danych.

Pytanie 12

Problemy z laptopem, objawiające się zmienionymi barwami lub brakiem określonego koloru na ekranie, mogą być spowodowane uszkodzeniem

A. portu D-SUB
B. interfejsu HDMI
C. pamięci RAM
D. taśmy matrycy
Taśma matrycy jest kluczowym elementem łączącym ekran laptopa z jego płytą główną. Uszkodzenie taśmy matrycy może prowadzić do problemów z wyświetlaniem obrazu, takich jak zmienione kolory czy całkowity brak koloru. W przypadku uszkodzenia taśmy, sygnały video mogą nie być prawidłowo przesyłane z karty graficznej do matrycy, co skutkuje zniekształceniem obrazu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być diagnozowanie problemów w laptopach podczas serwisowania; technicy najpierw sprawdzają połączenia taśmy matrycy, zanim przejdą do bardziej skomplikowanych testów związanych z innymi komponentami. Dobre praktyki wskazują, że przy wymianie lub naprawie taśmy matrycy warto zwrócić uwagę na jakość używanych komponentów, ponieważ taśmy niskiej jakości mogą szybko ulegać awariom, co wpływa na długowieczność sprzętu.

Pytanie 13

Taśma drukarska stanowi kluczowy materiał eksploatacyjny w przypadku drukarki

A. igłowej
B. laserowej
C. termicznej
D. atramentowej
Taśma barwiąca jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w drukarkach igłowych, które wykorzystują mechanizm uderzenia igieł w taśmę w celu przeniesienia atramentu na papier. Drukarki te są często stosowane w biurach oraz do drukowania dokumentów, które wymagają trwałego i wyraźnego wydruku, takich jak faktury czy etykiety. Taśmy barwiące są dostępne w różnych kolorach, co umożliwia drukowanie w kolorze oraz czerni. Warto zauważyć, że taśmy barwiące są bardziej ekonomiczne w porównaniu do innych materiałów eksploatacyjnych, co czyni je atrakcyjnym wyborem w środowiskach, gdzie koszty druku są istotne. W standardach branżowych, takich jak ISO 9001, rekomenduje się stosowanie odpowiednich materiałów eksploatacyjnych, co zapewnia uzyskanie wysokiej jakości druku oraz efektywności operacyjnej. Dobre praktyki wskazują, że regularna wymiana taśmy barwiącej wpływa na jakość wydruku, dlatego ważne jest monitorowanie jej stanu.

Pytanie 14

Złącze IrDA służy do bezprzewodowej komunikacji i jest

A. rozszerzeniem technologii BlueTooth
B. złączem szeregowym
C. złączem umożliwiającym przesył danych na odległość 100m
D. złączem radiowym
Złącza radiowe, jak Wi-Fi czy Zigbee, bardzo różnią się od IrDA, bo to ostatnie używa podczerwieni do komunikacji. Te złącza radiowe mogą działać na znacznie większych odległościach niż te standardowe 1-2 metry, dlatego są wykorzystywane w różnych zastosowaniach, od domowych sieci internetowych po smart home. Kolejna kiepska koncepcja to mówienie o przesyłaniu danych na 100 m – z jednej strony, standardy radiowe mogą to umożliwiać, ale IrDA nie ma takich możliwości zasięgowych. No i pomylenie IrDA z Bluetooth to dość powszechny błąd, bo Bluetooth ma większy zasięg i działa całkiem inaczej niż IrDA, która jest raczej do punktu do punktu, a Bluetooth potrafi łączyć więcej urządzeń naraz. Warto też pamiętać, że IrDA to złącze szeregowe, więc dane lecą w kolejności. Można w łatwy sposób się pomylić, myląc te technologie, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności i zastosowaniu.

Pytanie 15

Wszystkie ustawienia użytkowników komputera są przechowywane w gałęzi rejestru oznaczonej akronimem

A. HKCR
B. HKLM
C. HKCC
D. HKCU
HKCU, czyli HKEY_CURRENT_USER, to gałąź rejestru systemu Windows, która zawiera ustawienia konfiguracyjne dla zalogowanego użytkownika. W tej gałęzi przechowywane są dane dotyczące preferencji użytkownika, takie jak ustawienia pulpitu, preferencje aplikacji oraz inne osobiste ustawienia, co czyni ją kluczowym elementem w zarządzaniu środowiskiem użytkownika. Przykładowo, jeśli użytkownik zmienia tapetę na pulpicie, zmiany te są zapisywane w HKCU, umożliwiając systemowi Windows przywrócenie tych ustawień przy kolejnej sesji. Z perspektywy administracji systemem, zrozumienie i umiejętność manipulacji danymi w tej gałęzi rejestru są niezbędne, szczególnie podczas rozwiązywania problemów związanych z ustawieniami użytkownika. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych rejestru przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian, co pozwoli na łatwe przywrócenie wcześniejszych konfiguracji w przypadku niepożądanych skutków.

Pytanie 16

Aby zmienić port drukarki zainstalowanej w systemie Windows, która funkcja powinna zostać użyta?

A. Właściwości drukarki
B. Menedżer zadań
C. Ostatnia znana dobra konfiguracja
D. Preferencje drukowania
Jak widzisz, odpowiedź "Właściwości drukarki" to strzał w dziesiątkę! W tym miejscu można zmieniać ustawienia drukarki, łącznie z portem, który służy do komunikacji. W systemie Windows zmiana portu jest dość prosta. Trzeba po prostu otworzyć Panel sterowania, iść do "Urządzenia i drukarki", kliknąć prawym przyciskiem myszy na drukarkę i wybrać "Właściwości drukarki". Potem w zakładce "Porty" zobaczysz wszystkie dostępne porty i możesz zmienić ten, na którym masz drukarkę. Na przykład, jeśli drukarka działa teraz na USB, a chcesz, żeby działała na sieci, to zrobisz to bez problemu. W biurach to dosyć istotne, bo jak jest dużo urządzeń w sieci, to dobrze skonfigurowane porty pomagają w utrzymaniu sprawnej komunikacji, no i ogólnej wydajności. Warto też zapisywać, jakie zmiany się robi, żeby potem łatwiej było rozwiązywać problemy, które mogą się pojawić.

Pytanie 17

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do prezentowania konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ipconfig
B. ping
C. tracert
D. ifconfig
Polecenie 'ifconfig' jest jednym z podstawowych narzędzi w systemie operacyjnym Linux, stosowanym do wyświetlania oraz konfiguracji interfejsów sieciowych. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie szczegółowych informacji na temat aktualnych interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, statystyki ruchu oraz stany interfejsów. Przykładowo, komenda 'ifconfig -a' wyświetli listę wszystkich interfejsów, nawet tych, które są wyłączone. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane przez administratorów sieci do monitorowania i diagnostyki, np. w celu rozwiązywania problemów z połączeniem sieciowym. Warto jednak zauważyć, że 'ifconfig' zostało częściowo zastąpione przez bardziej nowoczesne polecenie 'ip', które jest częścią zestawu narzędzi iproute2. Znajomość obu tych narzędzi jest kluczowa dla efektywnego zarządzania siecią w systemach Linux, co jest zgodne z dobrymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 18

Czym jest VOIP?

A. protokół przeznaczony do przesyłania materiałów wideo przez Internet
B. protokół do dynamicznego routingu
C. protokół przeznaczony do przesyłania dźwięku w sieci IP
D. protokół służący do tworzenia połączenia VPN
Wybór innej odpowiedzi często wynika z mylnego zrozumienia funkcji protokołów w sieciach komputerowych. Na przykład, protokół służący do przesyłania treści wideo w Internecie nie jest bezpośrednio związany z VOIP, który koncentruje się na transmisji dźwięku. Protokół, który służy do przesyłania treści wideo, to zazwyczaj RTSP (Real-Time Streaming Protocol) lub HTTP Live Streaming, które są zaprojektowane do obsługi multimediów. Protokół routingu dynamicznego, z kolei, odnosi się do sposobów, w jakie routery w sieci wymieniają informacje o dostępnych trasach, co nie ma związku z przesyłaniem głosu. Przykładami takich protokołów są OSPF (Open Shortest Path First) i BGP (Border Gateway Protocol), które służą do optymalizacji routingu. Kiedy mówimy o protokole zestawienia połączenia VPN, odnosimy się do technologii, która ma na celu zapewnienie bezpiecznych połączeń w Internecie przez szyfrowanie danych, co również nie jest związane z VOIP. Zrozumienie różnicy między tymi technologiami jest kluczowe, aby uniknąć mylnych wniosków, które mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania narzędzi komunikacyjnych. Warto zainwestować czas w naukę na temat różnych protokołów i ich funkcji, aby poprawić swoje umiejętności w zakresie technologii sieciowych.

Pytanie 19

Jakie jest zadanie programu Wireshark?

A. analiza wydajności komponentów komputera
B. obserwacja działań użytkowników sieci
C. ochrona komputera przed wirusami
D. uniemożliwienie dostępu do komputera przez sieć
Wybór odpowiedzi sugerującej, iż Wireshark odpowiada za zabezpieczenie komputera przed wirusami, prowadzi do nieporozumienia dotyczącego funkcji tego narzędzia. Wireshark nie jest aplikacją zabezpieczającą, lecz narzędziem do analizy ruchu w sieci. Zabezpieczenia przed wirusami wymagają użycia programów antywirusowych, które są zaprojektowane do identyfikacji, blokowania i usuwania złośliwego oprogramowania. Wireshark dostarcza szczegółowych informacji na temat komunikacji w sieci, co może pomóc w wykrywaniu złośliwych działań, ale nie przeciwdziała im bezpośrednio. W kontekście monitorowania użytkowników, Wireshark oferuje jedynie pasywny wgląd w sieć, a nie aktywne nadzorowanie działań użytkowników, co jest innym rodzajem funkcji, często zarezerwowanym dla systemów zarządzania tożsamością lub usług zabezpieczeń sieciowych. Jeśli chodzi o sprawdzanie wydajności elementów komputera, Wireshark koncentruje się na analizie protokołów komunikacyjnych, a nie na wydajności sprzętu. Ostatnia sugestia, że Wireshark może zapobiegać dostępowi do komputera przez sieć, jest także błędna. Narzędzie to nie ma funkcji przerywania połączeń ani blokowania dostępu, a jedynie monitoruje i rejestruje ruch, co może być użyteczne w celu późniejszej analizy. W rezultacie, zrozumienie rzeczywistych funkcji Wiresharka jest kluczowe dla jego efektywnego wykorzystania w praktyce IT.

Pytanie 20

Minimalna zalecana ilość pamięci RAM dla systemu operacyjnego Windows Server 2008 wynosi przynajmniej

A. 512 MB
B. 2 GB
C. 1 GB
D. 1,5 GB
Wybierając odpowiedzi inne niż 2 GB, można naprawdę się pomylić co do wymagań systemowych. Odpowiedzi takie jak 512 MB, 1 GB, czy 1,5 GB kompletnie nie biorą pod uwagę, czego naprawdę potrzebuje Windows Server 2008. W dzisiejszych czasach pamięć RAM to kluczowy element, który wpływa na to, jak dobrze wszystko działa. Jak jest jej za mało, serwer często korzysta z dysku twardego, co prowadzi do opóźnień. W branży mówi się, że minimalne wymagania to tylko początek, a w praktyce może być tego znacznie więcej w zależności od obciążenia i uruchomionych aplikacji. Ignorując wymagania dotyczące RAM, można napotkać problemy z aplikacjami klienckimi, co podnosi koszty związane z utrzymaniem systemu. Z mojego punktu widzenia, pomijanie tych wskazówek to prosta droga do komplikacji, a ryzyko awarii rośnie, co w pracy nie może być akceptowalne.

Pytanie 21

Aby skonfigurować i dostosować środowisko graficzne GNOME w różnych dystrybucjach Linux, należy użyć programu

A. GIGODO Tools
B. GNOMON 3D
C. GNOME Tweak Tool
D. GNU Compiller Collection
GNOME Tweak Tool to kluczowy program umożliwiający konfigurację oraz personalizację środowiska graficznego GNOME w systemach Linux. Użytkownicy mogą za jego pomocą modyfikować różne aspekty interfejsu, takie jak motywy, ikony, czcionki, oraz ustawienia okien. Przykładowo, można zmienić motyw GTK, co natychmiastowo wpłynie na wygląd całego środowiska graficznego, czyniąc je bardziej estetycznym i dostosowanym do indywidualnych preferencji. Program ten jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności i dostępności, oferując użytkownikom intuicyjny interfejs z prostymi opcjami. Warto również zaznaczyć, że GNOME Tweak Tool jest nieocenionym narzędziem dla programistów i administratorów systemów, którzy chcą dostosować środowisko pracy do specyficznych potrzeb użytkowników lub wdrożyć konkretne standardy w organizacji. Dobrze skonfigurowane środowisko graficzne może zwiększyć produktywność i komfort pracy, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach.

Pytanie 22

Aby przetestować funkcjonowanie serwera DNS w systemach Windows Server, można skorzystać z narzędzia nslookup. Jeśli w poleceniu podamy nazwę komputera, np. nslookup host.domena.com, to dojdzie do weryfikacji

A. strefy przeszukiwania do przodu
B. strefy przeszukiwania wstecz
C. obu stref przeszukiwania, najpierw wstecz, a później do przodu
D. aliasu przypisanego do rekordu adresu domeny
Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na szereg nieporozumień dotyczących działania systemu DNS. Idea przeszukiwania wstecz polega na konwersji adresu IP na nazwę hosta, co jest zupełnie innym procesem niż przeszukiwanie do przodu. Użytkownicy mogą mylnie twierdzić, że podczas korzystania z nslookup można uzyskać informacje o aliasach, co jest możliwe, ale wymaga dodatkowych kroków i odpowiednich rekordów CNAME w konfiguracji DNS. Warto również podkreślić, że przeszukiwanie strefy wstecz nie ma zastosowania w przypadku standardowego polecenia nslookup bez odpowiednich parametrów. Często pojawia się błąd polegający na myśleniu, że narzędzie to automatycznie przeszukuje wszystkie dostępne strefy, co nie jest prawdą. Należy pamiętać, że każda strefa DNS jest zdefiniowana niezależnie, a nslookup działa na podstawie konkretnych zapytań skierowanych do właściwego serwera, co podkreśla znaczenie precyzyjnego formułowania zapytań. Istotne jest również zrozumienie, że w praktyce konfiguracja i zarządzanie strefami DNS powinny być zgodne z zasadami organizacyjnymi i wymaganiami sieciowymi, co podkreśla znaczenie odpowiedniego zarządzania i monitorowania DNS w kontekście bezpieczeństwa i dostępności usług.

Pytanie 23

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania

Ilustracja do pytania
A. myszy optycznej
B. drukarki termosublimacyjnej
C. skanera płaskiego
D. cyfrowego aparatu fotograficznego
Mysz optyczna korzysta z zaawansowanej technologii optycznej bazującej na diodach LED i czujnikach obrazowych takich jak matryce CMOS lub CCD aby precyzyjnie śledzić ruch. Podstawową zasadą działania myszy optycznej jest emitowanie światła przez diodę LED które odbija się od powierzchni i wraca przez soczewki do sensora optycznego. Sensor przetwarza odbite światło na obraz który następnie jest analizowany przez układ DSP w celu określenia kierunku i prędkości ruchu myszy. Cały proces odbywa się w czasie rzeczywistym co zapewnia płynność i precyzję działania. Praktyczne zastosowanie tej technologii można zaobserwować w szerokim wachlarzu urządzeń od komputerów osobistych po specjalistyczne zastosowania w grach komputerowych gdzie precyzja i szybkość reakcji są kluczowe. Standardowe praktyki branżowe obejmują stosowanie matryc o wyższej rozdzielczości aby zwiększyć precyzję śledzenia oraz wykorzystywanie bardziej zaawansowanych algorytmów do poprawy dokładności działania co jest szczególnie ważne na powierzchniach o niskiej jakości optycznej. Dzięki temu mysz optyczna jest niezawodnym narzędziem w codziennej pracy i rozrywce.

Pytanie 24

Pamięć RAM pokazana na ilustracji jest instalowana na płycie głównej posiadającej gniazdo

Ilustracja do pytania
A. DDR2
B. DDR3
C. DDR
D. DDR4
Pamięć RAM DDR3 ma charakterystyczny układ pinów i nacięcie, co wyróżnia ją spośród innych rodzajów. Wprowadzono ją w 2007 roku i szybko zyskała popularność, bo oferuje lepszy współczynnik wydajności do zużycia energii w porównaniu do DDR2. Pracuje na wyższych zegarach, co oznacza lepszą przepustowość danych. Częstotliwości DDR3 zaczynają się od 800 MHz, a czasem dochodzą nawet do 2133 MHz, co daje dużą elastyczność dla różnych użytkowników. Znajdziemy ją w komputerach, serwerach i różnorodnych urządzeniach sieciowych. Dodatkowo, moduły DDR3 działają na niższym napięciu - mają 1,5 V, a te niskonapięciowe to nawet 1,35 V. Dzięki tym cechom, DDR3 sprzyja budowie bardziej energooszczędnych i wydajnych systemów. Z mojego doświadczenia, lepiej jest wybierać pamięci o wysokiej częstotliwości i niskim opóźnieniu, żeby uzyskać jak najlepszą wydajność.

Pytanie 25

W systemie Linux, aby uzyskać informację o nazwie aktualnego katalogu roboczego, należy użyć polecenia

A. cat
B. finger
C. echo
D. pwd
Wybierając inne polecenia, takie jak 'cat', 'echo' czy 'finger', można napotkać na szereg nieporozumień dotyczących ich funkcji. Polecenie 'cat' służy do wyświetlania zawartości plików tekstowych. Choć jest to przydatne narzędzie do przeglądania plików, nie dostarcza informacji o bieżącym katalogu. Natomiast 'echo' wykorzystuje się do wyświetlania tekstu lub zmiennych na standardowym wyjściu, co również nie ma związku z lokalizacją w systemie plików. Z kolei 'finger' to polecenie, które wyświetla informacje o użytkownikach systemu, a nie o strukturze katalogów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że jakiekolwiek polecenie w terminalu może dostarczać informacji o lokalizacji w systemie plików, podczas gdy każde z wymienionych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania. Dlatego kluczowe jest zrozumienie kontekstu i funkcji każdego polecenia, co pozwala na efektywne korzystanie z systemu oraz unikanie frustracji związanej z błędnym używaniem narzędzi. Osoby uczące się Linuxa powinny szczególnie zwracać uwagę na specyfikę poleceń oraz ich przeznaczenie, aby stać się biegłymi użytkownikami tego systemu.

Pytanie 26

Z jakim protokołem związane są terminy "Sequence number" oraz "Acknowledgment number"?

 Sequence number: 117752 (relative sequence number)
Acknowledgment number: 33678 (relative ack number)
Header Length: 20 bytes
Flags: 0x010 (ACK)
Window size value: 258

A. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
B. IP (Internet Protocol)
C. TCP (Transmission Control Protocol)
D. UDP (User Datagram Protocol)
Protokół TCP czyli Transmission Control Protocol jest kluczowy dla niezawodnej transmisji danych w sieciach komputerowych Ponieważ TCP zapewnia kontrolę przepływu i potwierdzanie danych Sequence number i Acknowledgment number są fundamentalnymi koncepcjami w TCP Sequence number określa kolejność bajtów które są przesyłane co pozwala odbiorcy na zrekomponowanie danych w ich pierwotnej kolejności Jest to niezbędne dla aplikacji które wymagają porządku w danych Acknowledgment number z kolei jest używany do potwierdzania odbioru danych przez odbiorcę co pozwala na wykrywanie utraty pakietów i retransmisję TCP jest protokołem połączeniowym co oznacza że przed rozpoczęciem transmisji danych nawiązywane jest połączenie między nadawcą a odbiorcą Zabezpiecza to integralność danych i pozwala na kontrolę nad przepływem danych co jest niezwykle ważne w środowiskach sieciowych gdzie mogą wystąpić zakłócenia lub utrata pakietów W praktyce TCP jest szeroko stosowany w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności takich jak przeglądarki internetowe klienty poczty elektronicznej i komunikatory internetowe Protokół TCP stosuje różne techniki optymalizacji takie jak kontrola przeciążeń co przyczynia się do jego powszechnego zastosowania w branży

Pytanie 27

Oprogramowanie, które jest dodatkiem do systemu Windows i ma na celu ochronę przed oprogramowaniem szpiegującym oraz innymi niechcianymi elementami, to

A. Windows Embedded
B. Windows Defender
C. Windows Azure
D. Windows Home Server
Windows Defender jest wbudowanym programem zabezpieczającym w systemie Windows, który odgrywa kluczową rolę w ochronie komputerów przed oprogramowaniem szpiegującym oraz innymi zagrożeniami, takimi jak wirusy czy trojany. Jego zadaniem jest monitorowanie systemu w czasie rzeczywistym oraz skanowanie plików i aplikacji w poszukiwaniu potencjalnych zagrożeń. Windows Defender stosuje zaawansowane mechanizmy heurystyczne, co oznacza, że może identyfikować nowe, wcześniej nieznane zagrożenia poprzez analizę ich zachowania. Przykładowo, jeśli program próbuje uzyskać dostęp do poufnych danych bez odpowiednich uprawnień, Defender może zablokować jego działanie. Warto również wspomnieć, że Windows Defender regularnie aktualizuje swoją bazę sygnatur, co pozwala na skuteczną obronę przed najnowszymi zagrożeniami. Standardy branżowe, takie jak NIST SP 800-53, zalecają stosowanie rozwiązań zabezpieczających, które zapewniają ciągłą ochronę i aktualizację, co dokładnie spełnia Windows Defender, czyniąc go odpowiednim narzędziem do zabezpieczenia systemów operacyjnych Windows.

Pytanie 28

Jaką cechę posiada przełącznik w sieci?

A. Z odebranych ramek wydobywa adresy MAC
B. Z przesyłanych pakietów pobiera docelowe adresy IP
C. Działa na fragmentach danych określanych jako segmenty
D. Korzysta z protokołu EIGRP
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że przełącznik sieciowy używa protokołu EIGRP, wskazuje na nieporozumienie dotyczące roli różnych urządzeń w architekturze sieci. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) jest protokołem routingu używanym w routerach do wymiany informacji o trasach w sieciach rozległych (WAN). Przełączniki natomiast operują na warstwie drugiej modelu OSI, skupiając się głównie na adresach MAC i lokalnym przesyłaniu danych. Z kolei odpowiedź dotycząca operowania na segmentach danych myli rolę przełącznika z funkcją routera, który zajmuje się przekazywaniem pakietów na podstawie adresów IP, co jest zarezerwowane dla innej warstwy modelu OSI (warstwa trzecia). Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe, ponieważ przełączniki nie analizują adresów IP ani nie podejmują decyzji na ich podstawie. Na końcu, wybór dotyczący odczytywania docelowych adresów IP z przesyłanych pakietów jest typowym błędem myślowym, który wynika z mylenia operacji przełączania z routowaniem. Aby skutecznie projektować i zarządzać sieciami, istotne jest, aby rozumieć, które urządzenia operują na jakich warstwach oraz jakie są ich funkcje i protokoły, z których korzystają. Ta wiedza jest kluczowa w kontekście projektowania infrastruktury sieciowej oraz zapewnienia jej prawidłowego funkcjonowania.

Pytanie 29

Jak wygląda układ przewodów w złączu RJ45 zgodnie z kolejnością połączeń T568A?

Ilustracja do pytania
A. Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Niebieski Biało-niebieski Pomarańczowy Biało-brązowy Brązowy
B. Biało-niebieski Niebieski Biało-brązowy Brązowy Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Pomarańczowy
C. Biało-brązowy Brązowy Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony
D. Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony Biało-brązowy Brązowy
Sekwencja T568A dla wtyków RJ45 to jeden z tych dwóch standardów, które mamy w sieciach. Dobrze się znać na kolejności przewodów, bo to naprawdę ważne. W T568A mamy: biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, pomarańczowy, biało-brązowy i brązowy. Ta sekwencja jest istotna, bo zapewnia, że wszystko działa jak należy. Słyszałem, że w domowych sieciach czy w firmach, gdzie się stosuje różne urządzenia jak routery i switche, ten standard jest dość popularny. Jak się przestrzega takich norm, to można uzyskać lepszą jakość przesyłu danych i uniknąć zakłóceń elektromagnetycznych, co jest super ważne w sieciach Ethernet. Poznanie i używanie takich standardów jak T568A na pewno poprawia wydajność systemów teleinformatycznych, więc warto się tym zainteresować.

Pytanie 30

Aby przyznać użytkownikowi w systemie Windows możliwość zmiany czasu systemowego, należy skorzystać z narzędzia

A. services.msc
B. certmgr.msc
C. secpol.msc
D. eventvwr.msc
Odpowiedzi zawierające 'services.msc', 'eventvwr.msc' oraz 'certmgr.msc' są błędne, ponieważ każde z tych narzędzi ma inne, specyficzne funkcje, które nie są związane z przydzielaniem uprawnień do zmiany czasu systemowego. 'Services.msc' to narzędzie do zarządzania usługami systemowymi, które pozwala na uruchamianie, zatrzymywanie i konfigurowanie usług działających w systemie Windows. Niewłaściwe zrozumienie tej przystawki może prowadzić do mylenia jej funkcji z politykami bezpieczeństwa, co jest kluczowym aspektem administracji systemem. 'Eventvwr.msc' to dziennik zdarzeń, który służy do monitorowania i przeglądania zdarzeń systemowych, aplikacyjnych i zabezpieczeń. Choć jest to potężne narzędzie do analizy problemów i audytów, nie umożliwia przydzielania żadnych uprawnień. Z kolei 'certmgr.msc' jest odpowiedzialne za zarządzanie certyfikatami w systemie, co jest istotne w kontekście zabezpieczeń, ale nie ma nic wspólnego z czasem systemowym. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie różnych narzędzi administracyjnych i ich funkcji, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania systemem oraz naruszeń bezpieczeństwa. Zrozumienie roli każdego z narzędzi jest kluczowe dla skutecznego zarządzania i zabezpieczania systemu operacyjnego.

Pytanie 31

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. folderowa
B. wymiany
C. rozszerzona
D. systemowa
Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 32

Które z połączeń zaznaczonych strzałkami na diagramie monitora stanowi wejście cyfrowe?

Ilustracja do pytania
A. Połączenie 2
B. Połączenia 1 i 2
C. Żadne z połączeń
D. Połączenie 1
Rozumienie, które złącze to wejście cyfrowe, wymaga wiedzy o różnicach między sygnałami cyfrowymi a analogowymi. Na przykład, złącze DSUB, często zwane VGA, przesyła sygnały wideo w sposób analogowy. To oznacza, że sygnał jest wysyłany jako ciągła fala, co może prowadzić do gorszej jakości przez zakłócenia elektromagnetyczne oraz konieczności konwersji do formy cyfrowej w monitorze. Przy DVI, które jest cyfrowe, dane są przesyłane binarnie, co minimalizuje te straty. Często myślimy, że wszystkie złącza widoczne na schemacie są tego samego rodzaju, ale to może być mylne. Złącza cyfrowe jak DVI stosują protokół TMDS, co zapewnia szybki i efektywny przesył danych bez konwersji. Myleniem jest także myślenie, że brak znajomości specyfikacji technologicznych złącz nie ma znaczenia - to może prowadzić do złych decyzji, jak wybieranie niewłaściwych kabli czy urządzeń. Rozumienie tych różnic technologicznych i funkcjonalnych jest naprawdę kluczowe, żeby zapewnić dobrą jakość obrazu i działanie systemów wizualnych. Dlatego warto znać standardy złączy i wiedzieć, jak je zastosować w pracy, zwłaszcza w dziedzinach, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i szczegółów jest ważne, na przykład w kreatywnych branżach czy medycynie.

Pytanie 33

Na 16 bitach możemy przechować

A. 65535 wartości
B. 65536 wartości
C. 32768 wartości
D. 32767 wartości
Wybór 65535 wartości jako poprawnej odpowiedzi opiera się na błędnym założeniu, że liczba wartości możliwych do zapisania w systemie binarnym jest redukowana o jeden. Często wynika to z mylnego postrzegania, że zakres wartości liczbowych powinien być obliczany jako 'maksymalna wartość minus jeden'. To podejście jest stosowane w przypadku, gdy mówimy o liczbach całkowitych bez znaku, gdzie maksymalna wartość 16-bitowa wynosi 65535. Jednakże ważne jest, aby zrozumieć, że w kontekście liczby reprezentacji bitów, 16-bitowy system binarny w rzeczywistości może reprezentować 65536 wartości, obejmując zakres od 0 do 65535. Podobnie, odpowiedzi 32767 i 32768 opierają się na błędnym rozumieniu zarówno liczb całkowitych z znakiem, jak i bez znaku. W przypadku liczb całkowitych z znakiem, zakres 16-bitowy wynosi od -32768 do 32767, co może wprowadzać w błąd. Użytkownicy często mylą interpretacje zakresów dla różnych typów danych, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że gdy pytanie dotyczy liczby możliwych kombinacji bitów, kluczowe jest odniesienie do potęg liczby 2, co jest praktyką standardową w teorii informacji i informatyce. Systemy komputerowe i programowanie wymagają precyzyjnego zrozumienia takich koncepcji, aby skutecznie zarządzać danymi i uniknąć typowych błędów w logice programowania.

Pytanie 34

Użytkownik pragnie ochronić dane na karcie pamięci przed przypadkowym usunięciem. Taką zabezpieczającą cechę oferuje karta

A. SD
B. CF
C. MS
D. MMC
Karty pamięci SD (Secure Digital) są powszechnie stosowane w elektronice użytkowej i oferują mechaniczne zabezpieczenie przed przypadkowym skasowaniem danych. W przypadku kart SD, zabezpieczenie to jest realizowane poprzez fizyczny przełącznik, który można przestawić na pozycję "lock". Gdy przełącznik jest w tej pozycji, karta nie pozwala na zapis nowych danych ani na ich usuwanie, co chroni zawartość przed niezamierzonym skasowaniem. To funkcjonalność, która jest szczególnie przydatna w sytuacjach, gdy użytkownik nie chce ryzykować utraty ważnych danych, na przykład podczas przenoszenia plików między urządzeniami. Warto dodać, że standardy SD są zgodne z międzynarodowymi normami, co zapewnia kompatybilność z wieloma urządzeniami, takimi jak aparaty cyfrowe, smartfony, laptopy czy konsolki do gier. Karty SD są dostępne w różnych pojemnościach i klasach prędkości, co umożliwia ich szerokie zastosowanie w codziennym użytkowaniu i profesjonalnych aplikacjach.

Pytanie 35

Jakie złącze powinna posiadać karta graficzna, aby umożliwić przesyłanie cyfrowego sygnału audio i wideo bez utraty jakości z komputera do zewnętrznego urządzenia, które jest podłączone do jej wyjścia?

A. HDMI
B. DVI-A
C. D-Sub
D. VGA
Wybór innych interfejsów, takich jak VGA, DVI-A i D-Sub, jest nieodpowiedni ze względu na ich ograniczenia w przesyłaniu sygnału audio-wideo. VGA (Video Graphics Array) to analogowy standard, który obsługuje jedynie przesył obrazu, a nie dźwięku, co sprawia, że nie nadaje się do nowoczesnych zastosowań wymagających transmisji multimedialnej. DVI-A (Digital Visual Interface - Analog) również koncentruje się na przesyłaniu sygnału wideo, nie oferując możliwości przekazywania dźwięku. Ostatecznie, D-Sub, jako starszy standard analogowy, również nie wspiera przesyłu audio i ma ograniczoną rozdzielczość w porównaniu do HDMI. Wybierając te interfejsy, można napotkać problemy związane z jakością sygnału, koniecznością stosowania dodatkowych kabli audio oraz ograniczoną kompatybilnością z nowoczesnymi urządzeniami. W praktyce, wiele osób korzysta z HDMI, nie zdając sobie sprawy z ograniczeń starszych technologii, co może skutkować frustracją przy podłączaniu urządzeń. Dlatego ważne jest, aby być świadomym różnic pomiędzy tymi interfejsami, aby uniknąć potencjalnych problemów związanych z jakością obrazu i dźwięku.

Pytanie 36

W kontekście adresacji IPv6, użycie podwójnego dwukropka służy do

A. jednorazowego zastąpienia jednego bloku jedynek
B. wielokrotnego zastąpienia dowolnych bloków zer oddzielonych blokiem jedynek
C. jednorazowego zastąpienia jednego lub więcej kolejnych bloków składających się wyłącznie z zer
D. wielokrotnego zastąpienia dowolnych bloków jedynek
Wszystkie odpowiedzi, które sugerują, że podwójny dwukropek w adresacji IPv6 może zastąpić bloki jedynek lub wielokrotnie zagnieżdżone bloki zer, są błędne. Podwójny dwukropek stosuje się wyłącznie do zastępowania bloków zer, a nie jedynek, co jest kluczowe dla zrozumienia struktury adresów IPv6. Wadresie IPv6 jedynki i zera są zdefiniowane przez określone bloki sześcioznakowe, które pozwalają na jednoznaczne zdefiniowanie adresu. Kiedy próbujemy zastosować podwójny dwukropek do zastąpienia bloków jedynek, wprowadzamy niejasności, które mogą prowadzić do błędnych konfiguracji i problemów z routingiem. Dodatkowo, niepoprawne jest sugerowanie, że podwójny dwukropek może pojawić się wielokrotnie w jednym adresie, ponieważ może to prowadzić do niejednoznaczności. RFC 4291 wyraźnie ogranicza zastosowanie podwójnego dwukropka do jednego wystąpienia w adresie IPv6, co podkreśla znaczenie przestrzegania zasad dotyczących adresacji w celu zapewnienia integralności i czytelności adresów. W praktyce, błędne interpretacje mogą prowadzić do problemów z komunikacją w sieciach IPv6, dlatego ważne jest, aby inżynierowie sieciowi dobrze znali zasady rządzące tym elementem adresacji.

Pytanie 37

Aby podłączyć kabel w module Keystone, jakie narzędzie należy zastosować?

A. narzędzie ręczne do zaciskania
B. narzędzie uderzeniowe
C. wkrętak typu Torx
D. bit imbusowy
Narzędzie uderzeniowe to kluczowy element w procesie podłączania kabli w module Keystone, gdyż umożliwia precyzyjne i skuteczne zaszycie przewodów w gniazdach bez uszkadzania ich. Jego działanie polega na zastosowaniu mechanizmu uderzeniowego, który wprowadza druty do odpowiednich styków w module, zapewniając solidne połączenie. Tego typu narzędzia są szczególnie cenione w branży, ponieważ minimalizują ryzyko błędów oraz przyspieszają proces instalacji. W praktyce, zastosowanie narzędzia uderzeniowego jest zgodne z normami instalacyjnymi, takimi jak TIA/EIA-568, które definiują standardy dla okablowania strukturalnego. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie narzędzi przed użyciem, aby zagwarantować ich prawidłowe działanie oraz uniknąć niepotrzebnych problemów podczas pracy. Właściwe zaszycie kabli w module Keystone przyczynia się do wydajności i niezawodności sieci, co jest kluczowe w dzisiejszym środowisku technologicznym.

Pytanie 38

Użytkownik systemu Windows może korzystając z programu Cipher

A. usunąć konto użytkownika wraz z jego profilem i dokumentami
B. wykonać przyrostową kopię zapasową plików systemowych
C. zeskanować system w celu wykrycia malware
D. ochronić dane poprzez szyfrowanie plików
Odpowiedź, że program Cipher umożliwia ochronę danych przez szyfrowanie plików, jest prawidłowa. Program Cipher to narzędzie wbudowane w system Windows, które pozwala na szyfrowanie i deszyfrowanie plików i folderów. Dzięki zastosowaniu szyfrowania, użytkownicy mogą zabezpieczyć swoje dane przed nieautoryzowanym dostępem, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony informacji wrażliwych. Przykładem zastosowania Cipher może być szyfrowanie plików zawierających dane osobowe lub finansowe, które powinny być chronione przed potencjalnymi naruszeniami bezpieczeństwa. Zastosowanie szyfrowania zgodnie z zasadami dobrych praktyk bezpieczeństwa IT, wyróżnia się tym, że nawet w przypadku fizycznego dostępu do komputera przez nieupoważnioną osobę, zaszyfrowane pliki pozostaną niedostępne bez odpowiedniego klucza. Warto też podkreślić, że Cipher korzysta z standardu szyfrowania AES (Advanced Encryption Standard), co zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa danych. Stosowanie szyfrowania jest nie tylko zalecane, ale w wielu branżach staje się wymogiem prawnym, co czyni umiejętność korzystania z narzędzi takich jak Cipher szczególnie cenną.

Pytanie 39

Karta sieciowa przedstawiona na ilustracji ma zdolność przesyłania danych z maksymalną prędkością

Ilustracja do pytania
A. 300 Mb/s
B. 54 Mb/s
C. 108 Mb/s
D. 11 Mb/s
Karta sieciowa przedstawiona na obrazku działa w standardzie IEEE 802.11g który został opracowany jako rozwinięcie wcześniejszego standardu 802.11b. Standard 802.11g pozwala na przesyłanie danych z maksymalną prędkością 54 Mb/s co czyni go wydajniejszym rozwiązaniem w porównaniu do 802.11b który oferuje tylko 11 Mb/s. Dzięki zastosowaniu technologii OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing) 802.11g zapewnia lepszą przepustowość i stabilność połączenia w środowiskach o dużym zagęszczeniu urządzeń. Praktyczne zastosowania kart sieciowych w standardzie 802.11g obejmują sieci domowe oraz biurowe gdzie wymagana jest umiarkowana prędkość transmisji danych wystarczająca do przeglądania Internetu przesyłania plików czy oglądania multimediów w standardowej jakości. Warto również podkreślić że 802.11g jest wstecznie kompatybilny z 802.11b co umożliwia integrację z istniejącymi urządzeniami bez konieczności wymiany całej infrastruktury sieciowej. W latach gdy 802.11g był dominującym standardem stanowił istotny krok w kierunku rozwoju technologii bezprzewodowych dzięki czemu zyskał szeroką akceptację w branży IT.

Pytanie 40

Skoro jedna jednostka alokacji to 1024 bajty, to ile klastrów zajmują pliki przedstawione w tabeli na dysku?

A. 3 klastry
B. 4 klastry
C. 6 klastrów
D. 5 klastrów
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących alokacji pamięci na dysku. Często popełnianym błędem jest zliczanie wielkości plików bez uwzględnienia, jak te pliki są właściwie alokowane w jednostkach zwanych klastrami. Na przykład, jeżeli ktoś wybiera 3 klastry, może to sugerować, że zlicza tylko pliki, które w pełni wypełniają klastry, co prowadzi do pominięcia faktu, że niektóre pliki zajmują mniej niż 1024B, a tym samym wykorzystują przestrzeń dyskową w sposób nieefektywny. W przypadku wyboru 4 klastrów, może to wynikać z błędnego założenia, że ostatni plik Domes.exr nie wymaga pełnego klastra, co jest błędne, ponieważ każdy plik musi być przypisany do jednego klastra, nawet jeśli jego rozmiar jest znacznie mniejszy od 1024B. Ostatecznie, wybór 6 klastrów jest również nieprawidłowy, ponieważ przekracza całkowitą liczbę klastrów potrzebnych do przechowywania wszystkich plików. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy klaster jest jednostką alokacji pamięci, i nawet jeśli nie jest w pełni wykorzystany, nadal zajmuje miejsce na dysku, co było istotnym elementem w tym pytaniu. Oprócz tego ważne jest, aby pamiętać o praktykach efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową, co może wpłynąć na wydajność systemów komputerowych.