Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 16:50
Data zakończenia: 22 maja 2025 17:10

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby przygotować siewki drzew ozdobnych do wysyłki, należy je sklasyfikować według ustalonych norm, uwzględniając

A. średnicę szyjki korzeniowej oraz liczbę i długość korzeni szkieletowych

B. długość szyjki korzeniowej oraz liczbę i długość korzeni bocznych

C. średnicę szyjki korzeniowej oraz jakość korzeni szkieletowych

D. długość szyjki korzeniowej i stopień rozwoju systemu korzeniowego

Zrozumienie, jak sortować siewki drzew ozdobnych, wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących ich rozwoju i zdrowia. Wiele odpowiedzi w tej kwestii bazuje na błędnych założeniach o istotności poszczególnych parametrów. Na przykład, skupianie się na długości szyjki korzeniowej oraz liczbie i długości korzeni bocznych może prowadzić do pominięcia kluczowych informacji o zdrowiu i potencjale wzrostu siewek. Korzenie boczne, choć ważne, nie są głównymi strukturami stabilizującymi roślinę, co czyni je mniej istotnymi w kontekście ich sortowania do ekspedycji. Ponadto, analizowanie tylko długości szyjki korzeniowej bez uwzględnienia jej średnicy nie odzwierciedla rzeczywistego stanu rośliny. Odpowiedzi, które koncentrują się na stopniu rozrośnięcia systemu korzeniowego, mogą nie brać pod uwagę faktu, że korzenie szkieletowe są kluczowe dla zdrowia siewek oraz ich zdolności do przetrwania w nowym środowisku. Niejednokrotnie można spotkać się z sytuacją, w której siewki z dobrze rozwiniętą średnicą szyjki korzeniowej i korzeniami szkieletowymi przewyższają swoimi właściwościami siewki o długich korzeniach bocznych, które mogą być mniej stabilne. W praktyce, stosowanie niewłaściwych kryteriów sortowania prowadzi do zmniejszenia jakości materiału szkółkarskiego oraz zwiększenia ryzyka niepowodzeń w dalszym etapie uprawy.

Pytanie 2

Na edukacyjnej ścieżce przyrodniczej umieszcza się

A. kapliczkę

B. zjeżdżalnię

C. piaskownicę z piaskiem

D. tablicę informacyjną

Tablica informacyjna jest kluczowym elementem ekologicznych ścieżek dydaktycznych, ponieważ pełni funkcję edukacyjną i informacyjną. Jej głównym celem jest przekazywanie informacji na temat lokalnej flory i fauny, ekosystemów oraz zasad ochrony środowiska. Właściwie zaprojektowana tablica informacyjna powinna być czytelna, estetyczna i dobrze umiejscowiona, aby przyciągała uwagę odwiedzających. Przykładem zastosowania tablicy informacyjnej może być umieszczenie na niej mapy szlaku, informacji o gatunkach roślin i zwierząt, a także wskazówek dotyczących zachowań proekologicznych. W wielu krajach, zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się ochroną środowiska, tablice te powinny być regularnie aktualizowane, aby odzwierciedlały zmiany w ekosystemach oraz dostarczały najnowsze informacje o ochronie środowiska. W ten sposób tablice informacyjne nie tylko edukują, ale również angażują społeczność w działania na rzecz ochrony przyrody.

Pytanie 3

Gdzie w Polsce występują największe torfowiska?

A. w Wigierskim Parku Narodowym

B. w Ojcowskim Parku Narodowym

C. w Biebrzańskim Parku Narodowym

D. w Białowieskim Parku Narodowym

Biebrzański Park Narodowy to miejsce, które charakteryzuje się największymi torfowiskami w Polsce, a jego powierzchnia obejmuje znaczące obszary mokradeł i torfowisk. Te ekosystemy, bogate w bioróżnorodność, są istotne zarówno z perspektywy ochrony środowiska, jak i badań naukowych. Torfowiska odgrywają kluczową rolę w regulacji wód gruntowych, magazynowaniu węgla oraz jako siedliska dla licznych gatunków roślin i zwierząt, w tym wielu gatunków chronionych. Przykładowo, torfowiska Biebrzańskiego Parku Narodowego stanowią dom dla takich rzadkich ptaków jak żuraw czy bocian czarny, co czyni je ważnym obszarem dla ornitologów i ekologów. Dodatkowo, poprawne zarządzanie tymi ekosystemami jest zgodne z międzynarodowymi standardami ochrony środowiska, takimi jak Konwencja Ramsarska, która podkreśla znaczenie mokradeł dla globalnej bioróżnorodności.

Pytanie 4

W produkcji szczepionych roślin ozdobnych, pędy wyrastające z podkładki powinny być usuwane

A. przed rozpoczęciem okresu wegetacji

B. natychmiast po ich wyrośnięciu

C. po zakończeniu okresu wegetacji

D. po zdrewnieniu odrostów

Natychmiastowe usuwanie pędów odbijających z podkładki jest kluczowym aspektem w produkcji szczepionych roślin ozdobnych. Pędy te, nazywane również odrostami, mogą poważnie osłabić roślinę, konkurując z podkładką o składniki odżywcze i wodę. Poprzez ich wczesne usunięcie, zapewniamy, że energia rośliny jest skoncentrowana na wzroście i rozwoju szczepu, co jest szczególnie ważne w kontekście uzyskania zdrowych i silnych roślin ozdobnych. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami producentów roślin oraz standardami agrotechnicznymi, które podkreślają znaczenie kontroli wzrostu niepożądanych pędów. Na przykład, jeżeli mamy do czynienia z różami szczepionymi na podkładkach, ich wczesne przycinanie pozwala na lepsze ukierunkowanie wzrostu i obfite kwitnienie. Warto także pamiętać, że regularne monitorowanie roślin oraz ich pielęgnacja, w tym usuwanie odrostów, powinny być integralną częścią zarządzania uprawą, co przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości produktu końcowego.

Pytanie 5

Teren skalisty, naturalny lub stworzony przez człowieka, na którym sadzi się rośliny wysokogórskie zazwyczaj w celach edukacyjnych i badawczych, to

A. oranżeria

B. patio

C. alpinarium

D. rosarium

Alpinarium to takie specjalne miejsce, które stworzyli po to, żeby hodować rośliny wysokogórskie. To na pewno super ważne dla nauki i edukacji. Dzięki alpinarium możemy badać, jak różne rośliny radzą sobie w różnych warunkach klimatycznych, co ma dużą wagę dla ochrony bioróżnorodności. Wiele ogrodów botanicznych i szkół wykorzystuje alpinaria jako miejsca do nauki o ekosystemach górskich. Można tam na przykład prowadzić badania związane ze zmianami klimatycznymi i ich wpływem na roślinność w górach, co jest bardzo ciekawe. W ogrodnictwie warto pamiętać, że alpinaria powinny być projektowane z myślą o naturalnych warunkach, w jakich rosną te rośliny, bo wtedy mają większe szanse na przetrwanie i rozmnażanie. Z mojego doświadczenia wiem, że odpowiednie nawadnianie, dobór podłoża oraz wystawienie na słońce są kluczowe, żeby alpinarium dobrze funkcjonowało. No i widać, że znajomość botaniczna jest tu bardzo istotna.

Pytanie 6

Co należy zrobić, gdy preparat owadobójczy dostanie się do oczu?

A. użyć kropli do oczu oraz nałożyć jałowy opatrunek

B. przepłukać oczy obfitą ilością wody i skonsultować się z lekarzem

C. skonsultować się z lekarzem bez udzielania pomocy poszkodowanemu

D. przepłukać oczy wodą i użyć kropli do oczu

Kiedy preparat owadobójczy dostanie się do oczu, naprawdę ważne jest, żeby szybko działać, żeby zminimalizować ewentualne uszkodzenia. Przemycie oczu dużą ilością wody to najlepsza opcja – tak mówią różne organizacje zajmujące się zdrowiem, w tym Światowa Organizacja Zdrowia. Woda działa świetnie, bo rozpuszcza te chemikalia i wypłukuje je, co zmniejsza ich kontakt z delikatną błoną śluzową oka. Po przemyciu warto jednak iść do lekarza, żeby sprawdzić, co się stało i czy nie ma jakichś poważniejszych uszkodzeń. Czasami potrzebne są odpowiednie krople, które mogą złagodzić podrażnienie. Ignorowanie tego kroku nie jest dobrym pomysłem, bo mogą być poważne konsekwencje dla zdrowia, nawet uszkodzenia wzroku. Dlatego wszyscy pracujący w rolnictwie lub używający chemii powinni dobrze znać te procedury pierwszej pomocy.

Pytanie 7

Kiedy powinno się zbierać pędy roślin ozdobnych w celu wykonania sadzonek zdrewniałych?

A. Od października do listopada, przed opadnięciem liści

B. Od stycznia do marca, w fazie bezlistnej

C. Od czerwca do sierpnia, w pełni fazy wegetacyjnej

D. Od kwietnia do maja, po pojawieniu się oznak wegetacji

Pozyskiwanie pędów roślin ozdobnych w celu wykonania sadzonek zdrewniałych od stycznia do marca jest uzasadnione biologicznie i praktycznie. W tym okresie rośliny znajdują się w stanie spoczynku, co sprzyja procesom ukorzeniania się. Pędy pobrane w stanie bezlistnym mają skumulowane zapasy energetyczne, które są kluczowe dla rozpoczęcia wzrostu nowych korzeni. Warto również dodać, że w tym czasie rośliny są mniej podatne na choroby i szkodniki, co zwiększa szanse na sukces w ich rozmnażaniu. Dobrą praktyką jest również zastosowanie hormonów ukorzeniających, które mogą wspierać proces zdrewnienia sadzonek. W ogrodnictwie zawodowym oraz amatorskim, ta technika jest powszechnie stosowana, co potwierdzają liczne badania na temat skuteczności ukorzeniania w różnych warunkach. Dodatkowo, pozyskiwanie pędów w tym okresie pozwala na wcześniejsze zaplanowanie rozwoju ogrodu, co jest istotne zwłaszcza w kontekście sezonowych prac ogrodniczych.

Pytanie 8

Pojedyncza roślina drzewiasta, występująca w sztucznie ukształtowanej przestrzeni, to

A. soliter

B. bindaż

C. boskiet

D. szpaler

Termin 'soliter' odnosi się do pojedynczego drzewa, które jest wysadzone w przestrzeni zaprojektowanej przez człowieka, takiej jak park, ogród czy aleja. Tego rodzaju nasadzenia mają na celu podkreślenie estetyki przestrzeni, a także zapewnienie cienia i miejsca do wypoczynku. Solitery są często używane w projektach krajobrazowych, gdzie ich wyrazista sylwetka i struktura zwracają uwagę i stanowią punkt centralny. Przykładem może być dąb sadzony jako soliter w parku miejskim, który nie tylko przyciąga wzrok, ale także jest miejscem dla ptaków i innych organizmów. W praktyce, podczas projektowania przestrzeni, należy uwzględnić odpowiednią przestrzeń dla korony drzewa, co jest zgodne z zasadami dobrego planowania krajobrazu, aby uniknąć konfliktów z innymi roślinami oraz zapewnić drzewu optymalne warunki do wzrostu. Standardy dotyczące sadzenia solitary określają także minimalne odległości od budynków oraz innych elementów infrastruktury, aby zapewnić ich prawidłowy rozwój.

Pytanie 9

Na jakim etapie uprawy roślin w szkółce wykonuje się zabieg stratyfikacji?

A. Kiełkowania nasion oraz rozwoju siewek

B. Przygotowania roślin do zimowego odpoczynku

C. Przygotowania nasion do siewu

D. Wzrostu i rozwoju nadziemnych części roślin

Stratyfikacja jest kluczowym procesem stosowanym w szkółkach przy przygotowywaniu nasion do siewu, szczególnie w przypadku roślin, które wymagają określonych warunków do kiełkowania. Proces ten polega na poddaniu nasion działaniu niskich temperatur i wilgoci przez określony czas, co imituje naturalne warunki zimowe. Dzięki stratyfikacji, nasiona, które w naturze muszą przejść ten etap, zyskują możliwość skutecznego kiełkowania w odpowiednich warunkach. Na przykład, wiele gatunków drzew liściastych, takich jak dąb czy buk, wymaga stratyfikacji, aby nasiona mogły wykiełkować wiosną. W praktyce, zabieg ten stosuje się w szkółkach poprzez umieszczanie nasion w wilgotnym podłożu i przechowywanie ich w chłodnym pomieszczeniu lub na wolnym powietrzu w zimie. Standardy dotyczące stratyfikacji, takie jak te opracowane przez organizacje zajmujące się hodowlą roślin, podkreślają znaczenie tego procesu dla uzyskiwania zdrowych i silnych siewek, co jest niezbędne w produkcji roślin ozdobnych i użytkowych.

Pytanie 10

Jaką wartość brutto będą miały wydatki na założenie trawnika, jeśli koszt netto to 1 740,00 zł, a stawka VAT wynosi 8%?

A. 3 132,00 zł

B. 1 879,20 zł

C. 1 753,92 zł

D. 1 741,39 zł

Analizując dostępne odpowiedzi, zauważamy, że wiele z nich może być wynikiem błędnego zastosowania wzorów matematycznych lub nieprawidłowego podejścia do obliczeń. Przykłady odpowiedzi, które nie są zgodne z prawidłowym obliczeniem wartości brutto, mogą wynikać z pomyłek w obliczeniach lub z niepełnego zrozumienia pojęcia VAT. Na przykład, w odpowiedzi 1 753,92 zł, można odnieść wrażenie, że osoba obliczająca wartość brutto mogła źle obliczyć podatek VAT lub nie uwzględniła go w pełnej kwocie netto. Z kolei odpowiedź 3 132,00 zł jest znacznie zawyżona, co może sugerować, że osoba ta pomyliła się w obliczeniach, dodając VAT wielokrotnie lub myśląc, że VAT powinien być dodawany w innej proporcji. Innym typowym błędem jest pomijanie istotnych kroków w obliczeniach, takich jak dodawanie kwoty netto do obliczonego VAT. Ponadto, niektórzy mogą mylnie zakładać, że stawka VAT powinna być obliczana w inny sposób lub mylić procenty z wartościami pieniężnymi. Wiedza o tym, jak właściwie obliczać wartość brutto, jest nie tylko przydatna w codziennych transakcjach, ale również kluczowa w kontekście zarządzania finansami w firmach. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozytywnie wpływa na efektywność operacyjną i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 11

Dostarczanie azotu roślinom ozdobnym skutkuje

A. opadaniem liści oraz kwiatów

B. żółknięciem pędów oraz liści

C. skarłowaceniem młodych pędów

D. intensywnym wzrostem części wegetatywnej

Nawożenie roślin ozdobnych azotem jest kluczowym elementem ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Azot jest jednym z podstawowych makroelementów, który wpływa na rozwój części wegetatywnej roślin, w tym liści i pędów. Jego obecność w nawozach stymuluje syntezę chlorofilu, co prowadzi do intensyfikacji fotosyntezy. W praktyce oznacza to, że rośliny nawożone azotem wykazują szybszy wzrost oraz lepszą kondycję, co jest niezwykle istotne w przypadku roślin ozdobnych, które mają być atrakcyjne wizualnie. Zastosowanie nawozów azotowych, takich jak saletra amonowa czy mocznik, powinno być dostosowane do fazy wzrostu roślin; na przykład w okresie intensywnego wzrostu warto zwiększyć dawki azotu, aby maksymalizować efekty. Dobrze zaplanowane nawożenie azotem przyczynia się także do poprawy odporności roślin na choroby oraz wpływa na jakość kwiatów. W kontekście dobrych praktyk w ogrodnictwie, monitorowanie poziomu azotu w glebie oraz dostosowanie nawożenia do specyficznych potrzeb roślin jest kluczowe dla uzyskania najlepszych wyników.

Pytanie 12

Jaką czynność należy wykonać jako pierwszą w celu przygotowania podłoża do sadzenia roślin?

A. Zasilenie gleby w składniki odżywcze

B. Wyrównanie powierzchni terenu

C. Porządkowanie terenu

D. Spulchnienie górnej warstwy gleby

Uporządkowanie terenu to kluczowy pierwszy krok w procesie przygotowywania podłoża do nasadzeń roślinnych. Ten etap polega na usunięciu wszelkich przeszkód, takich jak kamienie, korzenie, śmieci czy inne zanieczyszczenia, które mogą utrudniać dalsze prace oraz wzrost roślin. Przygotowanie terenu poprawia dostęp do gleby, co jest niezbędne do jej dalszej obróbki, takiej jak spulchnienie czy wzbogacenie w składniki pokarmowe. Przykładowo, w przypadku zakupu działki pod ogród, uporządkowanie terenu pozwala na lepsze zaplanowanie przestrzeni, co ułatwia rozmieszczenie roślin oraz nawodnienie. Dobre praktyki wskazują, że prawidłowe uporządkowanie terenu jest fundamentem, który pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów gleby. Ponadto, stanowi podstawę do dalszych działań, jak np. wyrównywanie i pielęgnacja roślin, co jest istotne dla ich zdrowego wzrostu i rozwoju.

Pytanie 13

Do grupy drzew, których nie należy przycinać na początku wiosny z powodu zjawiska tzw. wiosennego płaczu, zaliczają się

A. jesiony, lipy

B. topole, jarząby

C. dęby, wierzby

D. graby, klony

Graby i klony to gatunki drzew, które powinny być pielęgnowane z uwagą, zwłaszcza w kontekście wczesnowiosennego cięcia. Płacz wiosenny, zwany także sokowaniem, występuje, gdy temperatura rośnie, a sok drzewny zaczyna krążyć z korzeni do gałęzi. W przypadku grabów i klonów, cięcie w tym okresie może prowadzić do znacznych strat soku, co wpływa na zdrowie i kondycję drzew. Ponadto, standardy arborystyczne zalecają, aby cięcie drzew odbywało się w odpowiednich porach roku, co ma kluczowe znaczenie dla ich długowieczności. W praktyce, aby zminimalizować straty soku, zaleca się cięcie tych drzew w okresie spoczynku, czyli późną jesienią lub zimą. Takie podejście pozwala na skuteczną regenerację drzew oraz dostosowanie ich do warunków środowiskowych. Wiedza na temat odpowiedniego terminu cięcia jest kluczowa dla arborystów i ogrodników, dbających o zdrowie drzew oraz estetykę przestrzeni zielonych.

Pytanie 14

Krzewy ozdobne, które są szczepione i sprzedawane w pojemnikach, powinny być sadzone na głębokość

A. nieco mniejszą niż rosły w pojemniku

B. nieco większą niż rosły w pojemniku

C. taką, aby zasłonić miejsce szczepienia

D. taką, na jakiej rosły w pojemniku

Sadzenie krzewów ozdobnych szczepionych na zbyt dużą głębokość to spory błąd. Przykrycie miejsca szczepienia ogranicza dostęp do powietrza i światła, przez co rośliny mogą łapać różne choroby, np. grzyby czy gnicie. Miejsce szczepienia łączy dwa różne systemy roślinne, więc niewłaściwe jego umiejscowienie może osłabić roślinę. Jak posadzisz je za głęboko, to mogą też być problemy z drenowaniem, co prowadzi do zalania korzeni. A jeśli sadzisz za płytko, to korzenie mogą być narażone na niekorzystne warunki i szkodniki. Często ludzie mylą głębokość sadzenia z wysokością krzewu, co prowadzi do błędów. Żeby tego uniknąć, warto trzymać się zasad sadzenia, dostosowanych do gatunku i warunków glebowych. To ważne dla zdrowia rośliny.

Pytanie 15

Jakie rośliny można by polecić do użycia jako rośliny okrywowe w miejscu cienistym, osłoniętym przez korony drzew?

A. jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)

B. płomyk szydlasty (Phlox subulata), goździk kropkowany (Dianthus deltoides)

C. barwinek pospolity (Vinca minor), bluszcz pospolity (Hedera helix)

D. macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum), karmnik ościsty (Sagina subulata)

Wybór jałowca płożącego (Juniperus horizontalis) i wrzosu pospolitego (Calluna vulgaris) jako roślin okrywowych na stanowisku zacienionym jest błędny ze względu na ich preferencje dotyczące światła. Jałowiec płożący najlepiej rozwija się w pełnym słońcu lub w półcieniu, a nadmierny cień może prowadzić do osłabienia jego wzrostu oraz do problemów z grzybami, co znacząco wpływa na jego zdrowotność i walory estetyczne. Wrzos pospolity również preferuje dobrze nasłonecznione stanowiska i może mieć trudności z rozwinięciem się w cieniu, gdzie rośliny te mogą stawać się podatne na choroby i szkodniki. Z kolei płomyk szydlasty (Phlox subulata) oraz goździk kropkowany (Dianthus deltoides) również nie są odpowiednie do zacienionych warunków, ponieważ preferują pełne słońce, co oznacza, że w zacienieniu ich rozwój będzie ograniczony. Macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum) oraz karmnik ościsty (Sagina subulata) także nie są idealnymi roślinami do takich warunków, ponieważ wymagają słońca oraz dobrze przepuszczalnej gleby. Wybierając rośliny do ogrodów zacienionych, należy kierować się ich naturalnymi preferencjami, aby zapewnić im optymalne warunki do wzrostu oraz uniknąć problemów zdrowotnych, które mogą wyniknąć z niewłaściwego doboru roślin. Ważne jest, aby dostosowywać wybór roślin do warunków rozwojowych ich naturalnych siedlisk, co pozwoli na stworzenie trwałych i estetycznych kompozycji ogrodowych.

Pytanie 16

Aby obniżyć pH gleby przeznaczonej do uprawy roślin preferujących kwaśne środowisko, należy wykorzystać

A. kompost z resztek roślinnych

B. ziemię liściową

C. nawóz wapniowy

D. torf wysoki

Torf wysoki jest organicznym materiałem, który charakteryzuje się niskim pH, co czyni go idealnym do obniżania odczynu gleby. Rośliny kwasolubne, takie jak azalie, różaneczniki czy borówki, preferują glebę o odczynie kwaśnym, dlatego dodanie torfu wysokiego do podłoża może znacząco wspierać ich wzrost i rozwój. W praktyce, torf można stosować jako podstawowy składnik podłoża lub jako dodatek do istniejącej gleby, co poprawia jej strukturę oraz retencję wody. Warto także wspomnieć, że torf zawiera składniki odżywcze, które wspomagają rozwój roślin. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, zaleca się regularne testowanie odczynu gleby, aby dostosować jego pH do potrzeb konkretnych roślin. Użycie torfu wysokiego jest zatem skutecznym i ekologicznym sposobem poprawy warunków wzrostu roślin kwasolubnych przez modyfikację odczynu gleby.

Pytanie 17

Aby zredukować obecność młodych siewek komosy białej na trawniku, należy

A. systematycznie kosić trawnik

B. nawozić trawnik fosforem

C. nawozić trawnik azotem

D. przeprowadzić piaskowanie trawnika

Wykonywanie piaskowania trawnika, nawożenie azotem czy fosforem nie są skutecznymi metodami w ograniczaniu występowania młodych siewek komosy białej. Piaskowanie trawnika ma na celu poprawę struktury gleby oraz jej przepuszczalności, co jest korzystne dla wzrostu trawy, ale nie eliminuje istniejących nasion chwastów ani nie zmniejsza ich liczby. W przypadku nawożenia azotem, choć może to wspierać wzrost trawy, to jednocześnie sprzyja intensyfikacji wzrostu chwastów, w tym komosy białej, która doskonale adaptuje się do takich warunków. Z kolei nawożenie fosforem, choć ważne dla rozwoju korzeni, nie jest wystarczające w kontekście kontroli chwastów. Poprzez dostarczanie składników odżywczych, które sprzyjają wzrostowi roślin, możemy niechcący pogłębiać problem z chwastami, zamiast go rozwiązywać. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że nawożenie samo w sobie może regulować stosunki między gatunkami, co jest nieprawidłowe. Efektem niewłaściwego podejścia może być nie tylko wzrost komosy białej, ale także osłabienie traw, co negatywnie wpływa na cały ekosystem trawnika. Dlatego istotne jest przyjęcie całościowego podejścia do pielęgnacji trawnika, które uwzględnia nie tylko nawożenie, ale przede wszystkim regularne koszenie jako podstawową metodę kontroli chwastów.

Pytanie 18

Jaką metodę nawadniania powinno się wdrożyć w przypadku uprawy roślin w wielodoniczkach?

A. Deszczownianą

B. Zalewową

C. Kroplową

D. Bruzdową

Metody nawadniania, jak bruzdowa, kroplowa czy deszczowniana, chociaż bywają używane, nie są najlepsze w przypadku wielodoniczek. Nawadnianie bruzdowe, które polega na robieniu rowków, może prowadzić do tego, że woda nie rozchodzi się równomiernie, a to nie sprzyja dobremu wzrostowi roślin. W niektórych miejscach może być za dużo wody, a w innych za mało, co jest szczególnie złe dla małych sadzonek. Z kolei nawadnianie kroplowe, mimo że w dużych ogrodach działa, w małych doniczkach może być problematyczne, bo kroplowniki mogą się zapychać i ciężko kontrolować, ile wody się podaje. A jeśli chodzi o deszczownię, to ryzyko zbyt dużej wilgoci i chorób grzybowych, to może być prawdziwa katastrofa dla młodych roślin. W praktyce, złe podejście do nawadniania może prowadzić do dużych strat w uprawach, dlatego ważne, żeby wybierać metody odpowiednie do danego systemu i fazy wzrostu roślin.

Pytanie 19

Obszar przeznaczony na uprawę warzyw, ziół oraz drzew owocowych, usytuowany w tylnej części ogrodu, można zakwalifikować do strefy

A. rekreacyjnej

B. izolacyjnej

C. reprezentacyjnej

D. użytkowej

Miejsce upraw warzyw, ziół i drzew owocowych w tylnej części ogrodu zaliczane jest do strefy użytkowej, ponieważ jego głównym celem jest produkcja żywności oraz aktywne użytkowanie przestrzeni w sposób praktyczny. Strefa użytkowa w ogrodzie obejmuje elementy, które są używane do codziennych czynności, takich jak uprawa roślin, które mogą być spożywane. W projektowaniu ogrodów zgodnie z zasadami permakultury, zaleca się tworzenie takich stref, które umożliwiają efektywne wykorzystanie dostępnej przestrzeni oraz zasobów. Przykłady dotykające strefy użytkowej to warzywniki, ogródki ziołowe czy sady, które nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale przede wszystkim praktyczną. Dobrą praktyką jest planowanie tych stref w taki sposób, aby były one łatwo dostępne, co sprzyja regularnemu dbaniu o rośliny oraz zbieraniu plonów, a także sprzyja zdrowemu stylowi życia poprzez promowanie aktywności fizycznej na świeżym powietrzu.

Pytanie 20

Przy projektowaniu parawanu z roślin osłaniających plac zabaw dla dzieci, czego nie powinno się używać?

A. róży pomarszczonej

B. derenia białego

C. bukszpanu wiecznie zielonego

D. forsycji pośredniej

Wybieranie roślin do robienia osłon w placach zabaw dla dzieci to naprawdę ważna sprawa, bo tu trzeba myśleć o bezpieczeństwie i komforcie. Bukszpan wiecznie zielony, forsycja i derenie białe to rośliny, które mogą się nadać w tej roli i z reguły są bezpieczne. Bukszpan jest fajny, bo ma gęstą, niską formę, dzięki czemu daje dobrą osłonę i jest wytrzymały, a to świetny wybór do miejsc zabaw. Forsycja z kolei ma ładne kwiaty na wiosnę i nie ma ostrych pędów, więc jest bezpieczna. Deren białe mają przyjemne liście, a ich owoce nie są toksyczne, co też jest ważne. Czasami ludzie nie rozumieją, czemu róża pomarszczona to zły wybór, bo nie zdają sobie sprawy z ryzyka, które niesie ze sobą jej kolczasta natura. Takie błędne myślenie może prowadzić do projektów, które nie są bezpieczne i komfortowe, a w miejscach zabaw jest to kluczowe. Dlatego warto kierować się dobrymi praktykami i wybierać rośliny, które są nie tylko ładne, ale przede wszystkim bezpieczne.

Pytanie 21

Jaką technologię uprawy roślin można zastosować w gospodarstwie ogrodniczym, które nie dysponuje tunelami ani ogrzewanymi szklarniami?

A. Uprawianie roślin doniczkowych

B. Rozmnażanie roślin jednorocznych z rozsady

C. Pędzenie roślin cebulowych

D. Rozmnażanie krzewów z sadzonek zdrewniałych

Wybór metod rozmnażania roślin jednorocznych z rozsady oraz pędzenia roślin cebulowych w kontekście gospodarstwa ogrodniczego, które nie dysponuje tunelami i ogrzewanymi szklarniami, nie jest trafny. Rozmnażanie roślin jednorocznych z rozsady to technika, która wymaga zapewnienia odpowiednich warunków do kiełkowania nasion, a także optymalnej temperatury i wilgotności, co jest trudne do osiągnięcia bez kontrolowanych warunków, jakimi dysponują tunele czy szklarnie. W przypadku pędzenia roślin cebulowych, metoda ta również wymaga precyzyjnej kontroli temperatury i światła, aby uzyskać pożądany efekt wzrostu cebul. Takie podejście może prowadzić do niepowodzeń, ponieważ rośliny nie będą miały odpowiednich warunków do rozwoju, co w efekcie skutkuje słabymi plonami. Uprawa roślin doniczkowych z kolei, wymaga przestrzeni oraz odpowiednich pojemników, które muszą być umieszczone w miejscach zapewniających ich właściwy rozwój, co w przypadku braku tuneli i szklarni również staje się wyzwaniem. Ponadto, często popełnianym błędem jest brak zrozumienia, że wiele roślin doniczkowych, jak również jednorocznych, wymaga szczególnej opieki w zakresie nawadniania i nawożenia, co może być problematyczne w warunkach ograniczonego dostępu do odpowiednich technologii uprawy. Zrozumienie specyfiki tych metod oraz ich wymagań jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w ogrodnictwie.

Pytanie 22

Jakie narzędzia są kluczowe do przesadzenia małych, młodych drzew oraz krzewów?

A. Taczka i szpadel

B. Widły oraz grabie

C. Szpadel i grabie

D. Przesadzarka i łopata

Odpowiedź "Taczka i szpadel" jest prawidłowa, ponieważ oba te narzędzia odgrywają kluczową rolę w procesie przesadzania młodych drzew i krzewów. Taczka jest niezbędna do transportu roślin oraz gleby, co znacznie ułatwia prace ogrodnicze, zwłaszcza gdy przenosimy większe ilości materiału. Szpadel zaś służy do wykopywania roślin oraz przygotowania nowego dołka, w którym nowe rośliny będą sadzone. Zastosowanie szpadla umożliwia precyzyjne i minimalnie inwazyjne usunięcie rośliny z jej pierwotnego miejsca, co jest istotne dla ich zdrowia, a także dla zachowania struktury bryły korzeniowej. W praktyce, podczas przesadzania, powinniśmy również zadbać o odpowiednie warunki glebowe w nowym miejscu, co często wymaga użycia taczki do transportu kompostu lub innego organicznego materiału, który poprawi jakość gleby. Stosowanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie, które podkreślają znaczenie dbałości o rośliny oraz minimalizowanie stresu ich środowiska.

Pytanie 23

Do roślin bylinowych, które zimują w pomieszczeniach, zalicza się

A. fiołek.

B. aster.

C. mieczyk.

D. piwonia.

Aster (Aster) to roślina jednoroczna lub wieloletnia, która nie jest przystosowana do zimowania w pomieszczeniach. W rzeczywistości, astery najlepiej rosną w ogrodach i na świeżym powietrzu, gdzie mogą korzystać z naturalnych warunków atmosferycznych. Przenoszenie ich do wnętrza w okresie zimowym najczęściej prowadzi do ich osłabienia, ponieważ roślina nie jest przystosowana do takich warunków. Fiołek (Viola) również nie jest byliną zimującą w pomieszczeniach. Chociaż fiołki są dosyć odporne na chłód, to jednak ich wzrost w pomieszczeniach zwykle prowadzi do spadku jakości kwitnienia. Fiołki preferują naturalne zmiany temperatury i nie reagują dobrze na sztuczne warunki. Piwonia (Paeonia) to kolejna roślina, która nie jest przystosowana do zimowania w zamkniętych przestrzeniach. Piwonie potrzebują zimnej, a nawet mroźnej pogody, aby zakończyć cykl wzrostu i przygotować się do wiosennego kwitnienia. Trzymanie ich w pomieszczeniach może prowadzić do zahamowania wzrostu i chorób. Również mieczyk, mimo że jest poprawną odpowiedzią, w kontekście porównania z pozostałymi roślinami, wykazuje wiele różnic w wymaganiach dotyczących warunków zimowania. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji odnośnie do zimowania roślin, uwzględniać ich specyficzne potrzeby i naturalne środowisko, co jest kluczowe dla ich zdrowia i rozwoju.

Pytanie 24

Jakie konstrukcje budowlane umożliwiają płazom przejście na drugą stronę autostrady?

A. Rowy melioracyjne

B. Wiadukty drogowe nad autostradą

C. Estakady drogowe

D. Wydzielone przepusty pod autostradą

Rowy odwadniające nie są skutecznym rozwiązaniem dla zapewnienia płazom bezpiecznego przejścia przez autostrady. Ich podstawowym celem jest odprowadzanie wody deszczowej i zapewnienie odpowiednich warunków do użytkowania drogi, a nie tworzenie korytarzy ekologicznych. Przepusty pod autostradą, chociaż są bardziej przyjazne dla fauny, nie zapewniają płazom optymalnych warunków do przemieszczania się, gdyż często są zbyt małe lub źle zaprojektowane. Wiadukty drogowe, mimo że mogą wydawać się korzystne, nie oferują dostępu do naturalnych siedlisk i mogą stać się barierą, ponieważ nie umożliwiają zwierzętom przejścia na niższy poziom. Estakady drogowe również nie są stosownym rozwiązaniem, gdyż działają na zasadzie podnoszenia drogi, co uniemożliwia przejście zwierząt przez intensywnie uczęszczane obszary. W kontekście planowania infrastruktury transportowej, często pomija się potrzebę tworzenia odpowiednich przejść dla zwierząt, co prowadzi do degradacji siedlisk naturalnych. Istotne jest, aby inżynierowie i projektanci uwzględniali aspekty ekologiczne, stosując wytyczne dotyczące konstrukcji przejść dla zwierząt, co jest fundamentem zrównoważonego rozwoju i ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 25

Aby stworzyć kompozycję roślinną w stylu "paralel", należy dobrać naczynie

A. wysokie, zwężające się ku dołowi

B. owalne, szersze u podstawy

C. okrągłe, kielichowato rozszerzające się

D. płytkie okrągłe lub prostokątne

Wybór naczynia do kompozycji roślinnej w stylu 'paralel' jest kluczowy dla uzyskania zamierzonego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego. Wybierając owalne naczynie o szerokiej podstawie, można napotkać problemy związane z niestabilnością roślin. Koncepcja owalności, mimo że może wydawać się atrakcyjna wizualnie, w praktyce utrudnia zachowanie równowagi w ustawieniu roślin w linii równoległej, co jest fundamentalne dla stylu 'paralel'. Przykładem błędnego myślenia jest założenie, że szerokie dno sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni; owalne naczynia mogą zapobiegać właściwej cyrkulacji powietrza oraz ograniczać miejsce na wzrost. Wysokie naczynia zwężające się u dołu również są nieodpowiednie, ponieważ ich kształt sprawia, że utrudniają dostęp do roślin, co negatywnie wpływa na ich pielęgnację. Wysokość naczynia może powodować, że rośliny umieszczone w dolnej części nie będą miały wystarczającego dostępu do światła, co jest kluczowym elementem dla ich zdrowego wzrostu. Naczynia okrągłe, ale kielichowato rozszerzające się, również nie są zalecane, ponieważ ich kształt może wprowadzać zamieszanie w układzie roślin, co prowadzi do utraty harmonii. Kluczowym błędem jest także pomijanie, że geometria naczynia powinna wspierać ideę równoległych linii, a nie ją zakłócać. Przy wyborze naczynia warto kierować się zasadą, że jego kształt powinien harmonizować z ustawieniem i rozwojem roślin, co w końcowym efekcie przekłada się na estetykę i funkcjonalność kompozycji.

Pytanie 26

Do zakupu kwietników sezonowych z roślinami jednorocznymi wykorzystuje się

A. dobrze rozwiniętą rozsadę z pąkami i pierwszymi kwiatami

B. dobrze rozwinięte siewki

C. rozsadę w doniczkach w fazie kilku liści właściwych

D. ukorzenione sadzonki tych gatunków

Wybór odpowiedzi dotyczący dobrze wykształconych siewek, ukorzenionych sadzonek czy rozsad doniczkowych w fazie kilku liści właściwych, choć zrozumiały, nie uwzględnia kluczowych czynników wpływających na sukces w zakładaniu kwietników sezonowych. Siewki, nawet jeśli są dobrze wykształcone, często wymagają dodatkowego czasu na wzrost i mogą nie być gotowe do natychmiastowego kwitnienia. To z kolei opóźnia efekt wizualny i może prowadzić do strat estetycznych, gdyż kwietniki mogą wyglądać „puste” przez dłuższy czas. W przypadku ukorzenionych sadzonek, ich wykorzystanie w kwietnikach sezonowych nie jest optymalne, gdyż mogą one jeszcze nie być w pełni rozwinięte i nieprzygotowane do intensywnego kwitnienia, co jest oczekiwana cechą roślin jednorocznych. Rozsada doniczkowa w fazie kilku liści właściwych również nie spełnia wymagań dla natychmiastowego efektu, ponieważ te rośliny muszą jeszcze intensywnie rosnąć i rozwijać swoje kwiaty. Te typowe błędy myślowe mogą prowadzić do niewłaściwego wyboru roślin, co ostatecznie negatywnie wpływa na estetykę ogrodu. Warto zaznaczyć, że wydajna uprawa kwiatów wymaga nie tylko zrozumienia cyklu wzrostu roślin, ale również umiejętności dopasowania ich do specyficznych warunków i oczekiwań związanych z sezonową aranżacją przestrzeni. W związku z tym, zawsze należy kierować się najlepszymi praktykami i standardami w uprawie roślin, aby osiągnąć zamierzony cel estetyczny i funkcjonalny w ogrodzie.

Pytanie 27

Obcinanie drzew oraz krzewów w celu uzyskania form sztucznie stworzonych, takich jak szpalery i formowane żywopłoty, polega na

A. przycinaniu pędów tegorocznych w sezonie jesiennym

B. kilkukrotnym przycinaniu pędów w każdym sezonie wegetacyjnym

C. corocznym przycinaniu młodych pędów w okresie wiosny

D. corocznym obcinaniu drzew i krzewów w pełnym wzroście

Kilukrotnie przycinanie pędów w każdym sezonie wegetacyjnym to kluczowa technika stosowana do formowania drzew i krzewów, aby uzyskać estetyczne kształty, takie jak szpalery i żywopłoty. Takie podejście zapewnia, że rośliny utrzymują pożądany kształt oraz zdrowy wzrost. Regularne przycinanie w sezonie wegetacyjnym, zazwyczaj wiosną i latem, pozwala na usunięcie martwych lub uszkodzonych gałęzi, co sprzyja lepszemu dopływowi światła i powietrza do wnętrza korony. Przykładem zastosowania tej techniki jest formowanie żywopłotu z bukszpanu, gdzie regularne przycinanie pozwala na uzyskanie gęstej i zwartej struktury. Zgodnie z zaleceniami arborystów i specjalistów od pielęgnacji roślin, taktyka ta jest zgodna z najlepszymi praktykami, które promują zdrowie roślin i ich estetykę. Ponadto, odpowiednie cięcie sprzyja regeneracji roślin oraz ich dłuższej żywotności, co jest szczególnie istotne w kontekście pielęgnacji terenów zielonych w miastach.

Pytanie 28

Podczas przeprowadzania szczegółowej inwentaryzacji drzew należy

A. zmierzyć powierzchnię zadrzewień, a także wysokości i średnice koron drzew

B. zmierzyć wysokości drzew, średnice koron oraz obwody pni na wysokości 1,30m

C. obliczyć liczbę drzew oraz zmierzyć wysokości i średnice pni drzew

D. wyliczyć liczbę drzew oraz zmierzyć średnice koron i obwody pni na wysokości 1,00 m

Pomiar wysokości drzew, średnic koron oraz obwodów pni na wysokości 1,30 m jest kluczowym elementem przy wykonywaniu szczegółowej inwentaryzacji drzew. Obwód pnia, mierzony na standardowej wysokości 1,30 m (tzw. wysokość pierśnicy), pozwala na ustandaryzowane porównanie pomiędzy różnymi drzewami i umożliwia oszacowanie ich wieku oraz wartości. Z kolei pomiar średnicy koron dostarcza informacji o zdrowotności i kondycji drzew, co jest istotne w planowaniu działań ochronnych oraz zarządzania zadrzewieniami. Wysokość drzew jest istotna w kontekście ich adaptacji do środowiska oraz ich wpływu na mikroklimat, co jest szczególnie ważne w urbanistyce i planowaniu przestrzennym. Przykładem zastosowania tych danych może być analiza wpływu drzew na jakość powietrza oraz cień, który stwarzają w miastach. Ponadto, zgodnie z lokalnymi i międzynarodowymi standardami, takie pomiary są niezbędne do prowadzenia badań nad bioróżnorodnością oraz planowania zrównoważonego rozwoju. Zbierane dane mogą być również wykorzystywane do oceny wartości ekologicznych i społecznych zadrzewień.

Pytanie 29

Jakie gatunki roślin mają znaczenie biologiczne jako źródło pożywienia dla ptaków?

A. Azalia pontyjska (Rhododendron luteum), hortensja bukietowa (Hydrangeapaniculata)

B. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum)

C. Jarząb pospolity {Sorbus aucuparid), róża dzika (Rosa canina)

D. Budleja Dawida (Buddleja davidii), bukszpan wieczniezielony (Buxus semperyirens)

Wybór innych roślin jako potencjalnych źródeł pokarmowych dla ptaków jest błędny z różnych powodów. Azalia pontyjska oraz hortensja bukietowa to rośliny ozdobne, których owoce nie są jadalne dla ptaków. Azalie często zawierają substancje toksyczne, które mogą być szkodliwe dla ptaków. Hortensje, mimo że są piękne, nie oferują wartości pokarmowych dla dzikich ptaków. W przypadku Budlei Dawida, chociaż kwiaty przyciągają owady, to nie dostarczają one pożywienia w postaci owoców dla ptaków. Bukszpan wieczniezielony jest również mało wartościowy jako pokarm ze względu na swoje liście i owoce, które nie są stanowią pokarmu dla ptaków. Miłorząb dwuklapowy i kasztanowiec biały są roślinami, które również nie pełnią funkcji pokarmowej dla ptaków. Kasztanowce produkują owoce, które są toksyczne dla wielu gatunków zwierząt, w tym ptaków. Zrozumienie, które rośliny dostarczają składników odżywczych ptakom, jest kluczowe dla tworzenia środowisk sprzyjających ich rozwojowi. Prawidłowe dobieranie roślinności w ogrodach i terenach zielonych powinno opierać się na wiedzy o ich wartościach pokarmowych oraz ich roli w ekosystemie.

Pytanie 30

Rośliny o intensywnych rozgałęzieniach, z cienkimi i łamliwymi pędami, powinny być pakowane na czas transportu

A. w pozycji poziomej w warstwach do skrzyniopalet i transportowane do samochodu-chłodni

B. w układzie poziomym w warstwach na podłodze odkrytego środka transportu

C. w pozycji pionowej w odkrytym pojeździe

D. w układzie pionowym na wózkach z półkami i załadunek do samochodu zakrytego z windą

Transport roślin o delikatnych i kruchych pędach w pozycji poziomej, niezależnie od wybranej opcji, niesie ze sobą wysokie ryzyko uszkodzeń. Gdy rośliny są układane warstwami na podłodze w odkrytym pojeździe, są narażone na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak deszcz, wiatr czy silne promieniowanie słoneczne, co może prowadzić do ich osłabienia i obumarcia. Ponadto, w przypadku transportu w pozycji poziomej, rośliny są bardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne, ponieważ nie mają odpowiedniego wsparcia, a ich pędy mogą ulegać złamaniom. Odpowiednie praktyki transportowe wymagają, aby rośliny były transportowane w pozycji, która zapewnia ich stabilność. Wybór transportu w odkrytym pojeździe dodatkowo zwiększa ryzyko, ponieważ nie ma ochrony przed czynnikami zewnętrznymi, co jest szczególnie istotne w przypadku roślin o wrażliwych częściach. Standardy branżowe, takie jak ISO 22000, podkreślają znaczenie zabezpieczenia transportowanych towarów, co w przypadku roślin obejmuje utrzymanie ich w odpowiedniej pozycji oraz ochronę przed szkodliwymi warunkami.

Pytanie 31

Introspektywny ogród, otoczony ze wszystkich stron krużgankami z kolumnami oraz arkadami, wyróżnia się w ogrodzie

A. manierystycznym

B. sentymentalnym

C. średniowiecznym

D. renesansowym

Wybór odpowiedzi o średniowiecznym ogrodzie jako takiej przestrzeni do kontemplacji jest strzałem w dziesiątkę. Wiesz, to wszystko pasuje do tego, jak wtedy myślano o ogrodach. Średniowieczne ogrody były często miejscem, gdzie ludzie mogli w spokoju posiedzieć i pomedytować. Ich projektowanie kładło duży nacisk na harmonię z otoczeniem oraz na to, co miało związek z wiarą. Krużganki z kolumnadami, które tak często można spotkać przy klasztorach, oferowały cień i spokój, co sprzyjało takim chwilom refleksji. Przykładowo, w ogrodach klasztorów franciszkańskich rośliny były starannie dobierane, by tworzyły przestrzeń do modlitwy. To pokazuje, że te ogrody były nie tylko ładne, ale miały także swoje praktyczne znaczenie, bo dostarczały ziół i roślin do medycyny. Dzięki zrozumieniu, jaką rolę pełniły ogrody w średniowieczu, możemy lepiej docenić, jakie były dla ludzi w tamtych czasach i jak wpłynęły na późniejsze style ogrodowe.

Pytanie 32

W krajobrazie najwyżej cenione są walory przyrodnicze

A. kulturowym harmonijnym

B. kulturowym dysharmonijnym

C. naturalnym

D. pierwotnym

Wybór odpowiedzi dotyczących krajobrazów kulturowych, zarówno dysharmonijnych, jak i harmonijnych, jest błędem, ponieważ te typy krajobrazów są w dużej mierze kształtowane przez działalność człowieka, co często prowadzi do degradacji naturalnych walorów przyrodniczych. Krajobraz kulturowy dysharmonijny to taki, w którym elementy naturalne i sztuczne są ze sobą w konflikcie, co negatywnie wpływa na wartość estetyczną i funkcjonalną przestrzeni. Przykłady obejmują obszary mocno zurbanizowane, gdzie naturalne siedliska zostały zniszczone. Z kolei krajobraz kulturowy harmonijny, mimo że lepiej zintegrowany z naturą, również nie może równać się z pierwotnym krajobrazem pod względem bioróżnorodności i zachowania naturalnych procesów ekologicznych. Krajobrazy pierwotne, niewątpliwie, oferują najcenniejsze walory przyrodnicze, ponieważ obejmują oryginalne i nietknięte przez człowieka środowiska, które są kluczowe dla zachowania różnorodności biologicznej. Ostatecznie, wybór krajobrazu pierwotnego jako odpowiedzi podkreśla potrzebę ochrony i zachowania obszarów o niskim poziomie antropopresji, co jest zgodne z aktualnymi standardami ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 33

Jakim jednoliściennym chwastem można spotkać w trawnikach?

A. mniszek lekarski (Taraxacum officinale)

B. pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)

C. perz właściwy (Elymus repens)

D. bylica pospolita (Artemisia vulgaris)

Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) jest rośliną wieloletnią, której liście i kwiaty są często mylone z chwastami, jednak w kontekście trawnika pełni rolę pożyteczną, przyciągając pszczoły i inne zapylacze. Jego obecność może być postrzegana jako wskaźnik żyzności gleby, a niekoniecznie jako problem. Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) to roślina, która preferuje wilgotne środowiska i jest bardziej związana z miejscami zacienionymi, a jej obecność w trawnikach jest rzadsza. Jej właściwości mogą być wykorzystane w ziołolecznictwie oraz jako składnik nawozów organicznych, co czyni ją bardziej pożyteczną niż inwazyjną. Bylica pospolita (Artemisia vulgaris) także nie jest typowym chwastem jednoliściennym w trawnikach. Znana ze swoich właściwości odstraszających szkodniki, może występować w przydrożach, ale jej obecność w zdrowym trawniku jest ograniczona. Generalnie, do chwastów jednoliściennych zalicza się rośliny, które mają charakterystyczną budowę liści i systemu korzeniowego, który znacznie różni się od roślin dwuliściennych. Stąd, odpowiedzi te nie tylko nie są właściwe, ale również pokazują zamieszanie w identyfikacji typowych roślin występujących w trawnikach, co może prowadzić do niewłaściwych praktyk w pielęgnacji zieleni.

Pytanie 34

Aby zneutralizować kwasowość gleby w ogrodzie, co kilka lat powinno się stosować nawożenie

A. kompostem

B. dolomitem

C. kizerytem

D. torfem

Używanie dolomitu do odkwaszania gleby to naprawdę skuteczna metoda. Dolomit ma w sobie węglan wapnia oraz magnezu, co pomaga podnieść pH gleby. Jeśli mamy gleby kwaśne, gdzie pH jest niskie, to dodanie dolomitu może znacznie poprawić sytuację, a rośliny na tym korzystają. Zazwyczaj stosuje się go w ilości od 1 do 3 ton na hektar, w zależności od tego, na ile gleba wymaga odkwaszenia. Z mojego doświadczenia, warto przeprowadzić badanie gleby przed dodaniem dolomitu, żeby wiedzieć, co tam się dzieje. Można go używać w różnych porach roku, ale wczesna wiosna albo jesień to najczęściej najlepszy czas. Regularne użycie dolomitu nie tylko odkwasza glebę, ale również dostarcza magnezu, co jest ważne dla wielu roślin, szczególnie warzyw i owoców. Pamiętaj, że poprawa pH może też wpłynąć na to, jak rośliny przyswajają składniki odżywcze. To kluczowe dla zdrowia roślin.

Pytanie 35

W analizie dendrologicznej obwód pnia wyrażany jest w

A. m

B. mm

C. dm

D. cm

W inwentaryzacji dendrologicznej obwód pnia drzewa jest podawany w centymetrach (cm), ponieważ ta jednostka miary jest najbardziej praktyczna i powszechnie stosowana w naukach przyrodniczych oraz leśnictwie. Przykładowo, pomiar obwodu pnia na wysokości 130 cm nad ziemią, znany jako wysokość pierśnicy, jest kluczowy dla określenia wieku drzewa oraz jego wartości ekonomicznej. Użycie centymetrów umożliwia dokładne porównanie danych między różnymi badaniami oraz ułatwia ich interpretację przez specjalistów. W praktyce, w wielu systemach inwentaryzacyjnych, takich jak zintegrowane systemy zarządzania zasobami leśnymi, podawanie danych w centymetrach jest standardem, co zapewnia spójność i jednoznaczność w analizach. Warto również zauważyć, że standardy międzynarodowe, takie jak ISO 8601, zalecają stosowanie jednostek SI, w tym centymetrów, w kontekście pomiarów biologicznych i ekologicznych, co dodatkowo potwierdza słuszność tej jednostki w kontekście pomiaru obwodu pnia.

Pytanie 36

Jakie zestawienie dwóch gatunków roślin pozwala na uzyskanie efektu kontrastu w ich pokroju?

A. Jałowiec płożący 'Wiltonii' (Juniperus horizontalis 'Wiltonii') i cis pospolity 'Repandens' (Taxus baccata 'Repandens')

B. Jałowiec skalny 'Skyrocket' (Juniperus scopulorum 'Skyrocket') i jałowiec pospolity 'Suecica' (Juniperus communis 'Suecica')

C. Żywotnik zachodni 'Globosa' (Thuja occidentalis 'Globosa') i sosna górska 'Mops' (Pinus mugo 'Mops')

D. Jałowiec skalny Skyrocket (Juniperus scopulorum 'Skyrocket') i żywotnik zachodni 'Globosa' (Thuja occidentalis 'Globosa')

Wybór innych par roślin do uzyskania efektu kontrastu pokroju może prowadzić do niewłaściwych rezultatów w aranżacji przestrzeni ogrodowej. Jałowiec skalny 'Skyrocket' wraz z jałowcem pospolitym 'Suecica' tworzy dość jednolitą kompozycję, ponieważ oba te rośliny mają podobne cechy pokroju, które mogą nie dostarczyć pożądanego efektu kontrastu. Użycie jałowca płożącego 'Wiltonii' i cisa pospolitego 'Repandens' także nie generuje zjawiska kontrastu, gdyż oba gatunki mają niski, płożący pokrój, co skutkuje brakiem wyraźnych różnic w formach. W przypadku żywotnika zachodniego 'Globosa' i sosny górskiej 'Mops' również występuje problem z kontrastem, gdyż oba gatunki charakteryzują się zaokrąglonym pokrojem, co może zniwelować zróżnicowanie w aranżacji. Kluczowe dla uzyskania efektu kontrastu pokroju jest umiejętne łączenie roślin o różnorodnych formach, kształtach oraz wysokościach. Stosowanie jedynie roślin o podobnych cechach znacznie ogranicza możliwości wizualne i estetyczne, a także może wprowadzać monotonię do projektu. Warto zatem zwrócić uwagę na różnice w pokroju, aby uzyskać dynamiczne i interesujące kompozycje w przestrzeni ogrodowej.

Pytanie 37

Jaką roślinę można uznać za użyteczną ze względu na jej zdolności do produkcji miodu?

A. Cis pospolity (Taxus baccata)

B. Lipa drobnolistna (Tilia cordata)

C. Grab pospolity (Carpinus betulus)

D. Jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata)

Lipa drobnolistna (Tilia cordata) jest rośliną o wysokich walorach miododajnych, co czyni ją szczególnie cenną dla pszczelarstwa. Kwiaty lipy wydzielają dużą ilość nektaru, który jest źródłem pokarmu dla pszczół, a ich obecność w okolicy ogrodów i terenów zielonych może znacząco zwiększyć produkcję miodu. Ponadto, lipa jest rośliną, która może być wykorzystywana w tworzeniu alejek i parków, stanowiąc jednocześnie element estetyczny oraz ekologiczny. W kontekście ochrony bioróżnorodności, sadzenie lip w miastach może wspierać populacje pszczół i innych zapylaczy, co w dobie ich wymierania jest niezwykle istotne. W branży ogrodniczej i pszczelarskiej rekomenduje się sadzenie lipy z uwagi na jej miododajność oraz łatwość w pielęgnacji. Warto zauważyć, że lipa ma również właściwości lecznicze, a napar z jej kwiatów jest wykorzystywany w medycynie naturalnej, co czyni ją rośliną wszechstronną.

Pytanie 38

Aby przeprowadzić pomiary w terenie metodą domiarów prostokątnych, należy wykorzystać

A. taśmę mierniczą, węgielnicę i tyczki geodezyjne

B. planimetr, węgielnicę oraz wysokościomierz

C. niwelator, szpilki geodezyjne oraz szkicownik

D. kompas, taśmę mierniczą oraz szpilki geodezyjne

Taśma miernicza, węgielnica i tyczki geodezyjne to kluczowe narzędzia do wykonania pomiarów metodą domiarów prostokątnych, która jest istotną techniką w geodezji. Taśma miernicza pozwala na dokonanie precyzyjnych pomiarów odległości w terenie, co jest niezbędne do określenia wymiarów obszaru. Węgielnica, z kolei, umożliwia kontrolę kątów prostych, co jest ważne w zapewnieniu dokładności geometrii pomiarów. Tyczki geodezyjne służą do wyznaczania punktów kontrolnych w terenie, co ułatwia późniejsze prace związane z pomiarami i ich dokumentacją. Zastosowanie tych narzędzi zgodnie z branżowymi standardami zapewnia wysoką jakość i rzetelność wyników. Na przykład, w praktycznych zastosowaniach, przy wytyczaniu granic działki, wykorzystanie tych narzędzi pozwala na uzyskanie precyzyjnych i wiarygodnych wyników, które są kluczowe dla wszelkich działań związanych z geodezją i budownictwem.

Pytanie 39

Jakie narzędzia wykorzystuje się w terenie do wyznaczania punktów o określonej wysokości?

A. taśmę mierniczą oraz łaty niwelacyjne

B. węgielnicę oraz pochylnik

C. niwelator oraz łaty niwelacyjne

D. poziomnicę i linijkę

Używanie taśmy mierniczej i łat niwelacyjnych do wyznaczania punktów wysokościowych to nie najlepszy pomysł, bo taśma raczej służy do pomiarów liniowych, a nie wysokościowych. Może się sprawdzić do orientacyjnych pomiarów poziomych, ale nie da nam dokładności, której potrzebujemy do wyznaczania różnic wysokości. Węgielnica i pochylnik to narzędzia do kontrolowania kątów, a nie do pomiarów wysokości. Jak użyjemy ich do wyznaczania punktów wysokościowych, to możemy mieć błędne wyniki, bo nie pozwalają one na dokładne ustalenie poziomu odniesienia, co jest kluczowe w geodezji. Tak samo poziomnica i linijka – chociaż są lepsze do pomiarów poziomych, to też nie wystarczą do precyzyjnego wyznaczania różnic wysokości. Poziomnica potwierdzi tylko, że coś jest wypoziomowane, ale nie pomoże nam w ustaleniu wysokości w stosunku do poziomu odniesienia. Wszystkie te narzędzia mają swoje zastosowanie w budownictwie lub geodezji, ale do faktycznego niwelowania potrzebujemy niwelatora i łat, bo to one są przeznaczone do takich zadań i spełniają branżowe standardy pomiarów wysokości.

Pytanie 40

Dendrometria to dziedzina nauki

A. koncentrująca się na uprawie drzew

B. zajmująca się uprawą krzewów

C. dotycząca pomiarów drzew

D. badająca systematykę drzew i krzewów

Dendrometria to taka ciekawa dziedzina, która zajmuje się pomiarami drzew. Mówiąc prościej, bada, jak one rosną i jakie mają właściwości. Specjaliści używają różnych narzędzi, żeby zmierzyć wysokość, średnicę pnia albo wiek drzew. Na przykład, dzięki dendrometrii możemy ocenić, jak zdrowe są lasy i lepiej je zarządzać. Tak naprawdę jest to mega ważne dla ochrony środowiska! Bez tych danych ciężko by było podejmować dobre decyzje w kwestii zarządzania lasami. Narzędzia takie jak tachymetr czy lasery to podstawowe wyposażenie w tej pracy. Dendrometria wiąże się też z innymi naukami, jak ekologia czy biologia, co sprawia, że jest naprawdę interdyscyplinarna i ma sporo zastosowań w praktyce.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej