Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 23:40
Data zakończenia: 13 maja 2025 23:54

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Żołądek jednokomorowy jest elementem układu pokarmowego

A. kota oraz psa

B. krowy oraz owcy

C. królika oraz kozy

D. konia oraz świni

Żołądek jednokomorowy nie występuje w przypadku krowy i owcy, ponieważ oba te gatunki mają żołądki o bardziej złożonej budowie, składające się z czterech komór. Taki typ żołądka, zwany żołądkiem przeżuwaczy, jest charakterystyczny dla zwierząt roślinożernych, które muszą przetwarzać trudne do strawienia materiały roślinne. Wymaga to odpowiedniego rozdzielenia procesu trawienia na kilka etapów, co poprawia efektywność wykorzystania pożywienia. Niezrozumienie, że krowy i owce są przeżuwaczami, prowadzi do błędnych wniosków na temat ich układu pokarmowego oraz sposobu, w jaki trawią pokarm. Podobnie niepoprawne jest przypisanie żołądka jednokomorowego do kota i psa, które są zwierzętami mięsożernymi, ale ich budowa układu pokarmowego również różni się od struktury typowej dla koni i świń. Koty i psy mają żołądki jednokomorowe, ale ich dieta oraz sposób trawienia są dostosowane do innego rodzaju pokarmu. Kluczowe jest zrozumienie, że rodzaj żołądka ma bezpośredni wpływ na dietę i strategię żywieniową tych zwierząt. Błędy w interpretacji tego zagadnienia mogą prowadzić do niewłaściwego żywienia, co z kolei wpływa na zdrowie i samopoczucie zwierząt.

Pytanie 2

Co powstaje w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego?

A. zarodek

B. ciałko żółte

C. zygota

D. blizna

Ciałko żółte, powstające w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego, odgrywa kluczową rolę w cyklu menstruacyjnym oraz w procesie reprodukcji. Po owulacji, gdy dojdzie do uwolnienia komórki jajowej, pęcherzyk jajnikowy przekształca się w ciałko żółte, które wydziela hormon progesteron. Progesteron jest niezbędny do przygotowania błony śluzowej macicy na potencjalne zagnieżdżenie się zarodka, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju ciąży. W przypadku zapłodnienia, ciałko żółte utrzymuje się i produkuje hormony przez pierwsze tygodnie ciąży, co jest niezbędne dla podtrzymania rozwijającego się zarodka. Jeśli jednak do zapłodnienia nie dojdzie, ciałko żółte degeneruje, co prowadzi do spadku poziomu progesteronu i w konsekwencji do menstruacji. Wiedza na temat funkcji ciałka żółtego jest istotna zarówno dla specjalistów zajmujących się ginekologią, jak i dla osób starających się o dziecko, ponieważ zrozumienie cyklu hormonalnego może pomóc w skuteczniejszym planowaniu rodziny i zdrowia reprodukcyjnego.

Pytanie 3

Jakie znaczenie ma stosowanie żwirku w diecie kur?

A. Opóźnia opróżnianie układu pokarmowego

B. Dostarcza ptakom mikroelementów

C. Wspiera proces rozcierania karmy w mielcu

D. Umożliwia ptakom odczucie sytości

Żwirek w diecie kur to mega ważna sprawa, bo pomaga im w trawieniu. Działa jak pomocnik, który rozdrabnia pokarm w ich żołądku, zwanym mielcem. Dzięki temu ptaki lepiej przyswajają wszystkie te dobre składniki z jedzenia. Hodowcy często dorzucają żwirek do paszy, żeby wspierać trawienie i unikać problemów z brzuszkiem. Z mojego doświadczenia, korzystanie z naturalnego żwirku to dobry ruch, bo to poprawia jakość jedzenia dla kur. A jak dobrze się odżywiają, to lepiej rozwijają się i produkują więcej jaj. I jeszcze jedno – żwirek pomaga utrzymać czystość w kurniku, co jest ważne dla dobrostanu naszych ptaków.

Pytanie 4

Aby uzyskać witaminę Bi2, konieczny jest

A. jod

B. magnez

C. kobalt

D. sód

Kobalt jest niezbędnym pierwiastkiem w procesie produkcji witaminy B12, która odgrywa kluczową rolę w metabolizmie komórkowym oraz w produkcji czerwonych krwinek. Witamina B12, znana również jako kobalamina, jest związkem, w którego strukturze chemicznej znajduje się atom kobaltu. Niedobór tej witaminy może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak anemia megaloblastyczna oraz uszkodzenia nerwów. W praktyce, osoby z niedoborem witaminy B12 mogą doświadczać objawów takich jak zmęczenie, osłabienie, a także problemy neurologiczne. Właściwe źródła kobaltu to nie tylko suplementy diety, ale także żywność, jak mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Zgodnie z zaleceniami ekspertów ds. żywienia, ważne jest, aby osoby na diecie wegańskiej lub wegetariańskiej szczególnie dbały o dostarczanie odpowiednich ilości witaminy B12, co może wymagać stosowania fortifikowanych produktów lub suplementów diety.

Pytanie 5

Wyrostki kolczyste nie są wyczuwalne, kościec kręgosłupa a także guzy biodrowe i kulszowe nie są widoczne, nasada ogona jest dobrze otłuszczona, sylwetka krowy jest mocno zaokrąglona. Jaką wartość w skali BCS powinno się przypisać krowie mlecznej na podstawie powyższego opisu?

A. 5

B. 3

C. 2

D. 4

Wybór ocen niższych niż 5 wynika z nieprawidłowej interpretacji opisu dotyczącego kondycji ciała krowy. Oceny 2, 3 i 4 wskazują na stany głodzenia lub niedoboru tkanki tłuszczowej, co jest sprzeczne z podanymi informacjami. Ocena 4 może sugerować, że krowa jest w dobrej kondycji, ale nie osiągnęła jeszcze pełnej optymalności, co również nie pasuje do opisu, który wyraźnie wskazuje na nadmiar tkanki tłuszczowej. Przy ocenie kondycji ciała, kluczowe jest zrozumienie, że miskowate kształty oraz brak wyczuwalności wyrostków kolczystych są charakterystyczne dla zwierząt z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Typowym błędem jest na przykład pomijanie kontekstu dotyczącego laktacji, co może prowadzić do nieprawidłowych ocen. Właściwe zarządzanie żywieniem i stanem zdrowia zwierząt powinno opierać się na dokładnej ocenie kondycji ciała oraz dostosowywaniu strategii żywieniowych do aktualnych potrzeb fizjologicznych zwierząt, co podkreśla znaczenie poprawnej interpretacji danych dotyczących stanu ciała. Zrozumienie tych aspektów pozwala na zapobieganie problemom zdrowotnym oraz zwiększenie wydajności produkcji mleka.

Pytanie 6

Witamina odpowiedzialna za prawidłowy proces krzepnięcia krwi to

A. B1

B. K

C. E

D. D3

Witamina K to naprawdę istotny składnik, jeśli chodzi o krzepnięcie krwi. Bez niej nasz organizm nie potrafi dobrze produkować czynników krzepnięcia, jak na przykład protrombina, czy inne czynniki krwi. Te białka są robione w wątrobie i potrzebują witaminy K, żeby właściwie działać. Jak jej brakuje, to możemy mieć problem z krwawieniem. Jest parę rzeczy, które warto wiedzieć o witaminie K. Mamy jej dwa rodzaje – K1, którą znajdziemy w zielonych warzywach jak szpinak czy brokuły, a także K2, produkowaną przez bakterie w jelitach. Warto wrzucić do diety jakieś produkty fermentowane, na przykład natto. Jeśli ktoś bierze leki przeciwzakrzepowe, to musi uważać na poziom witaminy K, bo może być potrzebna zmiana dawkowania leków. Wiedza o tym, jak działa witamina K, jest istotna dla zdrowia układu krążenia.

Pytanie 7

Indeks selekcyjny jest najbardziej obiektywną i porównywalną miarą wartości hodowlanej buhajów. W Polsce dla bydła mlecznego stosuje się indeks

A. PROS

B. CMS

C. TPI

D. PF

Zarówno TPI (Total Performance Index), CMS (Cow Management System), jak i PROS (Profil Reprodukcyjny i Ocena Selektywna) to indeksy, które funkcjonują w różnych systemach hodowlanych, ale nie są bezpośrednio związane z polskim systemem oceny bydła mlecznego. TPI jest stosowany głównie w Stanach Zjednoczonych i koncentruje się na ogólnej wydajności i jakości mleka, ale nie uwzględnia specyfiki polskiego rynku ani lokalnych warunków hodowlanych. CMS, z drugiej strony, to narzędzie zarządzania, które pomaga hodowcom analizować dane dotyczące krów, ale nie jest indeksem selekcyjnym w sensie oceny wartości hodowlanej. PROS jest podejściem, które koncentruje się na profilowaniu reprodukcyjnym, lecz nie pełni roli wszechstronnego wskaźnika do porównywania buhajów. Używanie tych indeksów w kontekście polskiego bydła mlecznego może prowadzić do mylnych wniosków i niewłaściwych decyzji hodowlanych. Dlatego kluczowe jest stosowanie indeksu PF, który jest dopasowany do lokalnych warunków, co zapewnia bardziej precyzyjne i rzetelne informacje na temat wartości hodowlanej buhajów. Zrozumienie i umiejętność korzystania z odpowiednich narzędzi selekcyjnych jest fundamentem efektywnej hodowli bydła mlecznego, a ignorowanie lokalnych standardów może skutkować nieefektywnym doborem genetycznym i nieoptymalnymi wynikami produkcyjnymi.

Pytanie 8

Obliczanie przelotowości zwierząt opiera się na

A. ruchu stada.

B. układzie stada.

C. spisie pasz.

D. rachunku zwierząt.

Odpowiedź 'obrotu stada' jest prawidłowa, ponieważ przelotowość zwierząt, czyli wskaźnik rotacji zwierząt w danym stadzie, jest ściśle związana z dynamiką obrotu stada. Przelotowość oblicza się jako stosunek liczby zwierząt, które zostały wprowadzone lub wyprowadzone z użytku w danym okresie do całkowitej liczby zwierząt w stadzie na początku tego okresu. Przykładowo, w produkcji mlecznej zrozumienie obrotu stada pozwala na optymalizację wydajności mlecznej poprzez zarządzanie czasem udoju i wyborem zwierząt, które powinny pozostać w stadzie na dłużej. W praktyce, odpowiednie zarządzanie obrotem stada umożliwia zwiększenie wydajności ekonomicznej oraz lepsze wykorzystanie zasobów paszowych. Ponadto, w świetle standardów branżowych, takie jak normy ISO w zakresie dobrostanu zwierząt, znajomość oraz analiza przelotowości jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości produkcji oraz zdrowia zwierząt. Obserwacje dotyczące obrotu stada powinny być regularnie dokumentowane, co umożliwia podejmowanie dobrze uzasadnionych decyzji zarządczych.

Pytanie 9

Związki azotowe niebiałkowe są wykorzystywane w żywieniu

A. konie

B. drób

C. bydło

D. świnie

Wykorzystanie azotowych związków niebiałkowych w żywieniu zwierząt jest kwestią, która wymaga głębszej analizy, aby uniknąć błędnych wniosków. Na przykład, zastosowanie tych związków w żywieniu świń nie jest powszechne ani zalecane, ponieważ ich metabolizm różni się znacznie od metabolizmu bydła. Świnie, jako zwierzęta monogastryczne, potrzebują bardziej złożonych źródeł białka, a nadmiar azotowych związków niebiałkowych może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak toksyczność amoniaku. Podobnie, w przypadku koni, dieta powinna być zbilansowana w oparciu o źródła białka roślinnego, ponieważ ich układ pokarmowy nie jest przystosowany do efektywnego przetwarzania azotowych związków niebiałkowych. Drobiu również nie zaleca się suplementacji tymi związkami, ponieważ może to wpłynąć negatywnie na jakość mięsa oraz jaj, a także na zdrowie ptaków. Kluczowym błędem, który może prowadzić do mylnych przekonań, jest uproszczenie zasad żywienia zwierząt poprzez uniwersalne zastosowanie azotowych związków niebiałkowych. Każda grupa zwierząt ma swoje unikalne potrzeby żywieniowe, które powinny być brane pod uwagę przy formułowaniu diety. Dlatego ważne jest, aby kierować się sprawdzonymi standardami i praktykami hodowlanymi, dostosowując skład diety do specyfiki danego gatunku zwierząt.

Pytanie 10

Jeżeli ruję u krowy zauważono o godzinie 7:00, to kiedy należy ją unasiennić?

A. 19. tego samego dnia

B. 14. następnego dnia

C. 10. następnego dnia

D. 16. tego samego dnia

Odpowiedź 19. tego samego dnia jest prawidłowa, ponieważ umasienienie krowy powinno odbywać się w odpowiednim oknie czasowym, aby zwiększyć szanse na zapłodnienie. Krowy wchodzą w ruję średnio co 21 dni i są płodne przez około 12 do 18 godzin. Kluczowe jest, aby unasiennienie odbyło się w szczytowym okresie rui, co zazwyczaj ma miejsce od 12 do 16 godzin po zauważeniu pierwszych objawów. W przypadku, gdy ruję zauważono o godzinie 7 rano, najlepszym czasem na unasiennienie będzie późniejsza część dnia, co oznacza, że godzina 19 tego samego dnia jest idealna. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i hodowlanymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego harmonogramu unasiennienia w celu optymalizacji wskaźników płodności. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dziennika obserwacji, co ułatwia monitorowanie cykli rujowych i planowanie następnych działań hodowlanych.

Pytanie 11

Która z wymienionych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito czcze

B. Jelito biodrowe

C. Jelito ślepe

D. Dwunastnica

Jelito biodrowe, jelito czcze oraz dwunastnica to trzy główne segmenty jelita cienkiego, które pełnią kluczowe funkcje w procesie trawienia i absorpcji składników odżywczych. Błędne przekonanie o przynależności jelita ślepego do jelita cienkiego może wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia anatomii układu pokarmowego. Jelito ślepe, mimo że zlokalizowane w bliskim sąsiedztwie jelita cienkiego, jest częścią jelita grubego i stanowi jego początkowy odcinek. Zrozumienie granic pomiędzy jelitem cienkim a jelitem grubym jest kluczowe w kontekście diagnostyki i terapii wielu schorzeń, w tym zapaleń jelit czy nowotworów. Ponadto, niektórzy mogą mylnie uznawać, że wszystkie odcinki jelita powiązane są z trawieniem, a tymczasem jelito ślepe pełni funkcję bardziej związaną z przechowywaniem odpadów oraz rozkładem resztek pokarmowych przez bakterie jelitowe. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie przyswoić sobie wiedzę na temat anatomii i funkcji poszczególnych odcinków jelita, co pozwala na uniknięcie typowych błędów myślowych związanych z ich klasyfikacją.

Pytanie 12

Które z ras kur nie nadają się do ekologicznej produkcji jaj konsumpcyjnych?

A. rhode island red

B. zielononóżka kuropatwiana

C. dominant white cornish

D. żółtonóżka kuropatwiana

Dominant White Cornish to rasa kur, która jest głównie hodowana pod kątem intensywnej produkcji mięsa, a nie jaj. Kury tej rasy charakteryzują się dużą masą ciała oraz szybkim tempem wzrostu, co czyni je idealnymi do produkcji mięsa. W kontekście ekologicznej produkcji jaj konsumpcyjnych, istotne są cechy takie jak zdolność do znoszenia jaj, ich jakość oraz dobrostan zwierząt. Rasy, które są uznawane za odpowiednie do ekologicznej produkcji, to te, które wykazują naturalne instynkty, takie jak możliwość grzebania w ziemi i dostęp do przestrzeni na świeżym powietrzu. Przykłady odpowiednich ras to Rhode Island Red oraz kuropatwiane rasy, które są adaptowane do warunków ekologicznych, co jest zgodne z wytycznymi Unii Europejskiej dotyczącymi dobrostanu zwierząt w produkcji rolniczej.

Pytanie 13

Wybierz rasę kóz odpowiednią do hodowli mięsnej?

A. Kaszmirska

B. Saaneńska

C. Burska

D. Alpejska

Burska koza jest jedną z najlepszych ras do użytkowania mięsnego, ze względu na swoje walory produkcyjne oraz wysoką jakość mięsa. Rasa ta charakteryzuje się dużą masą ciała, co wpływa na wydajność rzeźną. Burskie kozy osiągają wagę do 90 kg, a ich mięso jest cenione za delikatność i intensywny smak. W hodowli zwraca się uwagę na ich odporność na choroby oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach klimatycznych. Dodatkowo, burskie kozy są stosunkowo łatwe w utrzymaniu, co sprawia, że są popularne wśród rolników zajmujących się produkcją mięsa. Dobre praktyki związane z ich hodowlą obejmują odpowiednią dietę bogatą w białko oraz regularne kontrole weterynaryjne, co przekłada się na zdrowie zwierząt oraz jakość uzyskiwanego mięsa. Hodowcy, którzy decydują się na Burskie kozy, powinni również brać pod uwagę aspekty etyczne związane z dobrostanem zwierząt, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do zrównoważonego rozwoju produkcji mięsnej.

Pytanie 14

Zgłoszenie zakupu cielęcia do ARiMR powinno nastąpić w jakim terminie?

A. 30 dni od daty zakupu

B. 3 dni od daty zakupu

C. 14 dni od daty zakupu

D. 7 dni od daty zakupu

Zgłoszenie zakupu cielęcia do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) w terminie 7 dni od daty zakupu jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Zgodnie z regulacjami dotyczącymi wsparcia rolników, termin ten ma na celu zapewnienie odpowiedniej dokumentacji i monitorowania obrotu zwierzętami, co jest kluczowe dla zdrowia publicznego i bioasekuracji. W praktyce, rolnik, który dokonuje zakupu cielęcia, powinien jak najszybciej zgłosić tę transakcję, aby uniknąć ewentualnych konsekwencji prawnych i finansowych, takich jak kary administracyjne. Ponadto, szybkie zgłoszenie zakupu umożliwia ARiMR śledzenie populacji zwierząt i ich zdrowia, co jest niezbędne do realizacji programów wsparcia i monitorowania chorób zwierzęcych. Warto także pamiętać, że zgłoszenie to może być realizowane elektronicznie, co usprawnia cały proces oraz zapewnia większą dokładność danych.

Pytanie 15

Zielona, młoda i wilgotna koniczyna, spożywana przez bydło na pusty żołądek, może prowadzić do

A. kolek

B. wzdęć

C. tężyczki

D. zaparć

Młoda zielonka z koniczyny, zwłaszcza gdy jest mokra, może prowadzić do wzdęć u bydła, ponieważ zawiera dużą ilość łatwostrawnych węglowodanów i białka. Spożycie takiej paszy na czczo, kiedy układ pokarmowy zwierząt nie jest przygotowany do trawienia, może prowadzić do nadmiernej fermentacji w żwaczu. Wzdęcia są wynikiem gromadzenia się gazów w układzie pokarmowym, co może zagrażać zdrowiu bydła. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko wzdęć, zaleca się stopniowe wprowadzanie zielonki do diety bydła, szczególnie w okresach intensywnego wypasu. Ponadto, stosowanie probiotyków może wspierać zdrową florę bakteryjną w żwaczu, co również może pomóc w redukcji ryzyka wystąpienia wzdęć. Właściciele bydła powinni być świadomi potrzeby monitorowania diety swoich zwierząt i unikania nagłych zmian w żywieniu, co jest zgodne z dobrymi praktykami hodowlanymi.

Pytanie 16

Czy lekarz weterynarii może przeprowadzać zabiegi sztucznego unasienniania?

A. po odbyciu szkolenia z zakresu sztucznego unasienniania.

B. po odbyciu szkolenia i zdaniu egzaminu z zakresu sztucznego unasienniania.

C. po zdaniu dodatkowego egzaminu.

D. bez dodatkowego szkolenia.

To, że lekarz weterynarii może robić zabiegi sztucznego unasienniania bez dodatkowych szkoleń, to prawda. W Polsce trzeba mieć odpowiednie wykształcenie i być zarejestrowanym w Izbie Lekarsko-Weterynaryjnej, żeby się tym zajmować. Na studiach weterynaryjnych uczą podstaw tych procedur, takich jak jak pobierać nasienie, oceniać jego jakość i przeprowadzać inseminację. Na przykład, w hodowli zwierząt gospodarskich sztuczne unasiennianie to chleb powszedni, bo pozwala na poprawę cech genetycznych stada. Weterynarze mogą też doradzać hodowcom, jak najlepiej dobierać reproduktory, co jest ważne dla uzyskania dobrych wyników. Z mojego doświadczenia wynika, że wiedza zdobyta na studiach wystarcza, by sobie z tym poradzić w praktyce.

Pytanie 17

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, postanowiono umieścić stacje deratyzacyjne co 20 m. Ile takich stacji należy zamontować w zewnętrznej części chlewni, której długość wynosi 72 m, a szerokość 18 m?

A. 9 stacji

B. 12 stacji

C. 16 stacji

D. 5 stacji

Prawidłowa odpowiedź wynika z obliczenia liczby stacji deratyzacyjnych potrzebnych do ochrony zewnętrznej strefy chlewni. W pierwszej kolejności obliczamy obwód strefy zewnętrznej chlewni, która ma długość 72 m i szerokość 18 m. W tym przypadku, aby określić, ile stacji należy ustawić wzdłuż obwodu, przyjmujemy, że stacje są rozmieszczone co 20 m. Obwód można obliczyć jako: 2 * (72 + 18) = 180 m. Następnie dzielimy całkowitą długość obwodu przez odległość pomiędzy stacjami: 180 m / 20 m = 9. Oznacza to, że aby skutecznie zabezpieczyć cały obszar przed gryzoniami, należy ustawić 9 stacji deratyzacyjnych. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami, które zalecają rozmieszczanie stacji w regularnych odstępach, aby zapewnić efektywną kontrolę nad populacją gryzoni.

Pytanie 18

Zgodnie z zasadami dotyczącymi obrotu stadem bydła, przewidywany wskaźnik wycieleń krów z początkowego stanu szacuje się na 90%. Początkowa liczba krów wynosi 150 sztuk. Jak wiele cieląt uzyskamy "z urodzenia"?

A. 90

B. 150

C. 135

D. 45

Poprawna odpowiedź to 135 cieląt, co wynika z zastosowania planowanego wskaźnika wycieleń na poziomie 90% do stanu początkowego krów, który wynosi 150 sztuk. Aby obliczyć liczbę cieląt z urodzenia, należy pomnożyć liczbę krów przez wskaźnik wycieleń. Wzór wygląda następująco: 150 krów x 0,90 (90%) = 135 cieląt. Obliczenie to jest fundamentalne w zarządzaniu stadem bydła, ponieważ pozwala na przewidywanie liczby cieląt, co jest kluczowe w planowaniu produkcji mleka i mięsa. Przykładowo, jeśli gospodarstwo rolne planuje sprzedaż cieląt lub ich dalsze użytkowanie w produkcji, znajomość tego wskaźnika jest istotna dla podejmowania decyzji biznesowych oraz optymalizacji zasobów. Stosowanie takiej analizy pozwala na lepsze zarządzanie stanem zwierząt oraz poprawę efektywności produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej.

Pytanie 19

Do czego używa się sztyftu kaustycznego?

A. dekornizacji

B. kurtyzowania

C. trokarowania

D. znakowania

Sztyft kaustyczny to narzędzie, które służy do dekornizacji, czyli usuwania rogów u zwierząt. Z tego, co wiem, robimy to, żeby zapobiec dalszemu wzrostowi rogu, co jest ważne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla samej hodowli. Takie sztyfty mają substancje chemiczne, które po nałożeniu na skórę powodują, że tkanka rogowa umiera. Ważne jest, żeby robić to w odpowiednim czasie i zgodnie z zasadami, bo są odpowiednie standardy weterynaryjne, które mówią, że najlepiej przeprowadzać dekornizację u młodych zwierząt. Na przykład, w hodowli bydła mięsnego często używa się tych sztyftów, żeby uniknąć agresji i kontuzji, które mogą się zdarzyć później. Gdy dekornizacja jest przeprowadzana humanitarnie, to wszystko jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, więc warto znać odpowiednie techniki i procedury.

Pytanie 20

Rasa bydła mięsnego pochodząca z Włoch. Waga dorosłego buhaja wynosi od 900 do 1000 kg, natomiast krowy osiągają masę około 600 kg. Wysokość w kłębie wynosi 140-145 cm. Krowy mają umaszczenie siwo-białe, czasem jasnobeżowe, z ciemniejszymi pigmentami na śluzawicy, uszach, rogach oraz racicach. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze, z czarnym podpalaniem na głowie i rogach. Wyróżniają się stosunkowo małą głową, zwartym tułowiem, delikatnym kościołem oraz świetnym umięśnieniem zadu. Rasa dojrzewa średnio wcześnie; pierwsze krycie jałówek odbywa się w wieku 16-18 miesięcy. Krowy w okresie laktacji produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które jest wykorzystywane do produkcji sera – parmezanu.

A. piemontese

B. hereford

C. salers

D. charolaise

Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ opis dotyczy rasy bydła mięsnego pochodzącej z Włoch, która jest znana z wyjątkowych cech morfologicznych. Buhaje tej rasy ważą od 900 do 1000 kg, a krowy 600 kg, co wpisuje się w typowy zakres masy dla tej rasy. Umaszczenie siwo-białe lub jasnobeżowe z ciemnymi akcentami jest charakterystyczne dla krów, natomiast buhaje mają ciemniejsze umaszczenie z czarnym podpalaniem. Piemontese jest rasą o doskonałym umięśnieniu, co jest istotne z punktu widzenia produkcji mięsa; zwarty tułów i cienki kościec wspierają wydajność w hodowli. Rasa ta dojrzewa średnio wcześnie, co oznacza, że jałówki można kryć w wieku 16-18 miesięcy, co jest korzystne dla hodowców. Krowy produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka, co czyni je istotnym źródłem surowca do produkcji serów, takich jak parmezan, zgodnie z standardami jakości w produkcji nabiału. Właściwości te czynią ją popularną w hodowli, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 21

Dla dużej grupy zwierząt, najlepszym sposobem korzystania z pastwiska jest wypas w systemie

A. ciągłym

B. wolnym

C. kwaterowym

D. na uwięzi

Wypas na uwięzi jest klasycznym podejściem, które ogranicza ruch zwierząt, co może prowadzić do licznych problemów zdrowotnych oraz psychicznych. Przymusowy pobyt w jednym miejscu skutkuje nadmiernym wypasem i degradacją terenu. Ograniczone możliwości poruszania się wpływają na naturalne instynkty zwierząt, co może prowadzić do stresu i agresji. Wolny wypas, z kolei, mimo że zapewnia większą swobodę, może być niewłaściwy w przypadku dużych stad, ponieważ trudniej zarządzać ich rozprzestrzenieniem, co może prowadzić do nierównomiernego wykorzystania pastwiska. Ponadto, w sytuacji braku odpowiednich zabezpieczeń, zwierzęta mogą wędrować poza wyznaczone obszary, co stwarza ryzyko zagrożeń, takich jak kolizje czy kontakty z dziką fauną, a także problemy z ich odnalezieniem. W przypadku wypasu ciągłego, zwierzęta są stale wystawione na ten sam obszar pastwiska, co prowadzi do jego szybkiej degradacji, a w dłuższej perspektywie może spowodować erozję gleb oraz utratę bioróżnorodności. Takie podejścia często są wynikiem braku wiedzy na temat zarządzania pastwiskami oraz ich wpływu na środowisko i dobrostan zwierząt. Właściwe zrozumienie i stosowanie wypasu kwaterowego może znacznie poprawić zarówno efektywność produkcji, jak i jakość życia zwierząt w gospodarstwie.

Pytanie 22

Która rasa trzody chlewnej jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu?

A. duroc

B. puławska

C. landrace

D. pietrain

Rasa puławska jest szczególnie ceniona w chowie ekologicznym trzody chlewnej z uwagi na swoje przystosowanie do warunków naturalnych oraz zdolność do efektywnego wykorzystania paszy. Charakteryzuje się ona wysoką odpornością na choroby oraz dobrą adaptacją do trudnych warunków środowiskowych. Dzięki tym cechom, zwierzęta te wymagają mniejszych nakładów na profilaktykę weterynaryjną i mogą być hodowane w systemach ekologicznych, które kładą duży nacisk na dobrostan zwierząt. Dodatkowo, rasa puławska produkuje mięso o wysokiej jakości, co jest istotnym atutem na rynku ekologicznym, gdzie konsumenci poszukują produktów zdrowych i naturalnych. W praktyce, hodowcy stosują tę rasę w systemach, które promują zrównoważony rozwój i minimalizację wpływu na środowisko, co odpowiada wytycznym organizacji ekologicznych. Warto również zauważyć, że puławska jest rasą, która dobrze wpasowuje się w tradycyjne metody chowu, przyczyniając się do zachowania lokalnych tradycji rolniczych.

Pytanie 23

Jakie są rasy bydła mlecznego?

A. duńska czerwona i salers

B. guernsey i angler

C. szkocka rasa wyżynna i jersey

D. holsztyńsko-fryzyjska i galloway

Wybierając inne rasy, jak duńska czerwona czy salers, lepiej zwrócić uwagę na to, że nie są one uznawane za rasy mleczne. Duńska czerwona, chociaż to bydło, hoduje się głównie dla mięsa, a jej wydajność mleczna jest dość niska w porównaniu do guernsey i angler. Salers to fajna rasa, ale znana bardziej z mięsa niż z mleka. Szkocka rasa wyżynna i galloway też są głównie mięsne, więc nie nadają się do produkcji mleka. Często ludzie mylą rasy bydła, myśląc, że wszystkie mogą dawać mleko, co prowadzi do błędnych wniosków. Dlatego ważne jest, aby dobrze znać różnice między tymi rasami, bo każda ma swoje unikalne cechy, które są istotne w hodowli. Zrozumienie tych spraw to podstawa skutecznego zarządzania i dobrego rozwoju gospodarstwa.

Pytanie 24

Aby uniknąć wystąpienia tężyczki pastwiskowej, zwierzęta powinny otrzymać

A. wapń

B. karoten

C. magnez

D. żelazo

Magnez jest kluczowym minerałem, który odgrywa istotną rolę w metabolizmie zwierząt, a zwłaszcza w profilaktyce tężyczki pastwiskowej, która może wystąpić w wyniku niedoboru tego pierwiastka. Tężyczka pastwiskowa to stan spowodowany skurczami mięśni szkieletowych, często wywołany niskim poziomem magnezu we krwi. Magnez wpływa na przewodnictwo nerwowe i funkcjonowanie mięśni, w tym na regulację skurczów. W praktyce, aby zapobiec temu schorzeniu, zwierzęta hodowlane, szczególnie bydło, powinny otrzymywać suplementację magnezu, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu traw na pastwiskach, kiedy ich zawartość magnezu może być obniżona. Dobre praktyki obejmują monitorowanie poziomu magnezu w diecie zwierząt oraz stosowanie preparatów wspomagających, takich jak sole magnezowe, które są łatwo przyswajalne. Właściwe zarządzanie paszami oraz ich składnikami odżywczymi jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt, a także dla ograniczenia ryzyka wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak tężyczka pastwiskowa.

Pytanie 25

Nadmiar witamin w ciele ludzkim nazywany jest

A. hiperwitaminozą

B. witaminozą

C. hipowitaminozą

D. awitaminozą

Hiperwitaminoza to stan, w którym w organizmie występuje nadmiar witamin, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. W szczególności dotyczy to witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak witamina A, D, E i K, które są magazynowane w organizmie i mogą kumulować się w niebezpiecznych ilościach. Na przykład, nadmiar witaminy A może prowadzić do toksyczności, objawiającej się bólami głowy, zawrotami głowy, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia wątroby. Z kolei nadmiar witaminy D może powodować hiperkalcemię, co skutkuje osłabieniem kości i problemami z nerkami. W praktyce, aby uniknąć hiperwitaminozy, ważne jest, aby stosować się do zaleceń dotyczących dawkowania suplementów diety oraz konsultować wszelkie zmiany w diecie z lekarzem lub dietetykiem. Warto również pamiętać, że różne grupy społeczne mogą mieć odmienne zapotrzebowanie na witaminy, co powinno być brane pod uwagę w planowaniu diety. Standardy żywieniowe, takie jak te opracowane przez FAO i WHO, dostarczają wskazówek dotyczących bezpiecznego spożycia witamin.

Pytanie 26

Właściciel zwierząt gospodarskich zobowiązany jest do przechowywania ewidencji leczenia tych zwierząt, począwszy od daty ostatniego wpisu, przez co najmniej

A. 3 lata

B. 6 lat

C. 5 lat

D. 2 lata

Odpowiedzi wskazujące na krótsze okresy przechowywania ewidencji leczenia zwierząt gospodarskich nie uwzględniają istotnego aspektu, jakim jest konieczność długoterminowego monitorowania zdrowia zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez 2 lub 3 lata może wydawać się wystarczające w krótkim okresie, jednak w praktyce może prowadzić do problemów w przypadku wykrycia poważnych chorób lub epidemiologicznych zagrożeń. Tego rodzaju podejście może skutkować brakiem pełnej wiedzy na temat historii zdrowotnej zwierząt, co uniemożliwiłoby skuteczne podejmowanie decyzji w sytuacjach kryzysowych. Praktyki w zakresie zarządzania zdrowiem zwierząt, zarówno w hodowli jak i produkcji, wskazują na potrzebę dbałości o szczegółowe rejestrowanie leczenia przez przynajmniej 5 lat. Ponadto, w przypadku chorób zakaźnych, mogą występować wymogi prawne, które nakładają obowiązek przechowywania dokumentacji przez dłuższy czas, co jest kluczowe dla monitorowania i kontroli zdrowia zwierząt. Ignorowanie tych norm może prowadzić do zaniedbań w aspektach zdrowotnych, co jest niezgodne z aktualnymi standardami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu zwierzętami. W efekcie, krótki okres przechowywania mógłby ograniczyć możliwości analizy danych dotyczących zdrowia stada, co ma kluczowe znaczenie dla przyszłego zarządzania oraz dobrostanu zwierząt.

Pytanie 27

Terminowe usuwanie zawiązków rogów u cieląt polega na ich

A. wypalaniu

B. wymrażaniu przy użyciu ciekłego azotu

C. wytrawianiu środkiem chemicznym

D. wycinaniu

Usuwanie zawiązków rogów u cieląt metodą termiczną, czyli wypalanie, polega na zastosowaniu wysokotemperaturowego narzędzia, które powoduje koagulację tkanek w miejscu, gdzie zawiązki rogów się znajdują. Proces ten prowadzi do zniszczenia tkanki rogowej, co uniemożliwia dalszy rozwój rogów. Wypalanie zawiązków rogów to technika, która jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i stosowana szeroko w praktykach hodowlanych. Przykładowo, technika ta zapewnia minimalizację krwawienia i mało inwazyjny charakter, co sprzyja szybkiej regeneracji tkanek po zabiegu. Wypalanie jest również preferowane ze względu na mniejsze ryzyko zakażeń w porównaniu do bardziej inwazyjnych metod, takich jak wycinanie. Stosowanie tej metody powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, w odpowiednich warunkach sanitarnych, co podkreśla znaczenie standardów branżowych w zapewnieniu dobrostanu zwierząt podczas takich zabiegów.

Pytanie 28

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 40 ha

B. 15 ha

C. 30 ha

D. 20 ha

Aby obliczyć wymaganą powierzchnię użytków rolnych dla gospodarstwa dysponującego 30 DJP (dużymi jednostkami przeliczeniowymi), przy obsadzie 1,5 DJP na hektar użytków rolnych, stosujemy prosty wzór: powierzchnia UR = liczba DJP / obsada na ha. W tym przypadku: 30 DJP / 1,5 DJP/ha = 20 ha. Oznacza to, że gospodarstwo potrzebuje 20 hektarów użytków rolnych, aby efektywnie utrzymać 30 DJP. Ważne jest, aby w praktyce rolniczej zrozumieć, że obsada na hektar może się różnić w zależności od rodzaju hodowli, intensywności produkcji oraz lokalnych warunków glebowych. Przykładowo, w intensywnych systemach hodowli bydła mlecznego, obsada może być wyższa, co wymaga mniejszej powierzchni użytków do utrzymania tej samej liczby DJP. Rekomendacje dotyczące obsady są często zawarte w lokalnych standardach i zaleceniach agrotechnicznych, które warto uwzględniać w planowaniu gospodarstw.

Pytanie 29

Na jakie czynniki wpływa zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. odmiany.

B. masy ciała.

C. wydajności mlecznej.

D. stanu zdrowia.

Wiele osób może mylnie sądzić, że kondycja, rasa lub produkcja mleka mają największy wpływ na zapotrzebowanie bytowe krowy, jednak te aspekty mają tylko pośredni wpływ na potrzeby żywieniowe. Kondycja zwierzęcia, choć istotna, jest często wynikiem odpowiedniego żywienia i może się zmieniać w ciągu życia krowy. Krowy w lepszej kondycji mogą wymagać mniej energii w dłuższym okresie, ale ich zapotrzebowanie na składniki odżywcze wciąż będzie w dużej mierze zależało od ich masy ciała. Rasa krowy również ma znaczenie, jednak głównie w kontekście genetycznych predyspozycji do produkcji mleka czy mięsa, a nie bezpośrednio w odniesieniu do zapotrzebowania bytowego. Rasy mleczne, takie jak Holsztyn, mogą wykazywać różnice w wydajności mlecznej, ale ich zapotrzebowanie na energię wciąż pozostaje powiązane z masą ciała. Produkcja mleka z kolei jest efektem dostarczania odpowiednich składników odżywczych, lecz nie determinuje ona bezpośrednio potrzeb energetycznych, które przede wszystkim zależą od masy zwierzęcia. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą bydła, co może prowadzić do większej efektywności produkcji i lepszego zdrowia stada.

Pytanie 30

Przed przystąpieniem do zabiegu sztucznego unasienniania lochy, jaką należy osiągnąć temperaturę w kąpieli wodnej dla blistra z nasieniem knura?

A. 36-38°C

B. 15-17°C

C. 32-34°C

D. 40-42°C

Podgrzewanie blistrera z nasieniem knura do temperatury 36-38°C jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków przechowywania i transportu nasienia. W tej temperaturze komórki plemnikowe zachowują swoją żywotność oraz zdolność do zapłodnienia, co ma bezpośredni wpływ na efektywność zabiegu sztucznego unasienniania. Zbyt niska temperatura, jak 15-17°C, może prowadzić do spowolnienia metabolizmu plemników i obniżenia ich aktywności, co z kolei zmniejsza szanse na sukces zapłodnienia. Z kolei zbyt wysoka temperatura, na przykład 40-42°C, może spowodować uszkodzenia komórek plemnikowych, co prowadzi do ich śmierci i stwarza ryzyko niepowodzenia w inseminacji. W praktyce, podczas przygotowania nasienia, ważne jest monitorowanie temperatury i jej stabilizacja, aby zachować jak najwyższą jakość biologiczną nasienia do momentu jego zastosowania. Warto również stosować odpowiednie urządzenia, takie jak termometry oraz kąpiele wodne, które umożliwiają precyzyjne podgrzewanie nasienia zgodnie z zaleceniami. W przypadku zabiegów sztucznego unasienniania, zachowanie tych standardów jest niezbędne, aby maksymalizować wskaźniki ciąż i zdrowie loch.

Pytanie 31

W jakim dniu cyklu rui, który trwa 4-7 dni, powinno się przeprowadzić pierwsze krycie klaczy?

A. 4-5

B. 2-3

C. 1

D. 6-7

Odpowiedź 2-3 dni jest poprawna, ponieważ w tym okresie klacz znajduje się w fazie owulacji, co oznacza, że jest najbardziej podatna na zapłodnienie. Ruja klaczy trwa zazwyczaj od 4 do 7 dni, a moment owulacji przypada na 24-48 godzin przed końcem rui. Z tego powodu, aby osiągnąć wysoką skuteczność krycia, należy planować pierwsze krycie w dniach 2-3 rui. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest monitorowanie zachowań klaczy oraz prowadzenie notatek dotyczących objawów rui, takich jak zwiększona aktywność, gotowość do parzenia się i zmiany w zachowaniu. W praktyce hodowlanej stosuje się również metody takie jak ultrasonografia, aby dokładniej określić moment owulacji, co zwiększa szansę na skuteczne zapłodnienie i zdrowe potomstwo. Dobre praktyki w hodowli koni obejmują również regularne kontrole weterynaryjne oraz odpowiednią dietę, co może wpłynąć na cykle reprodukcyjne klaczy.

Pytanie 32

Przechowywanie nasienia buhaja, które jest wykorzystywane do sztucznego unasienniania krów, powinno odbywać się w temperaturze wynoszącej minus

A. 126°C

B. 160°C

C. 220°C

D. 196°C

Wybór odpowiedniej temperatury do przechowywania nasienia buhaja to bardzo istotna sprawa, bo wpływa na jakość. Odpowiedzi z temperaturami -220°C, -160°C i -126°C są nie do przyjęcia, bo są po prostu nierealistyczne w kontekście tego, co znamy o krioprezerwacji. Temperatura -220°C jest nieosiągalna przy aktualnych technologiach, bo najniższa, jaką udało się osiągnąć w laboratoriach, to -273,15°C, czyli zero bezwzględne. Ta temperatura nie ma sensu w praktyce, bo nie można na tym przechowywać nasienia. -160°C też nie jest dobra, bo w tej temperaturze plemniki tracą swoje właściwości zapłodniające. A -126°C jest zbyt wysoko, co może prowadzić do uszkodzeń komórek. Ważne jest, żeby zapamiętać, że krioprezerwacja w ciekłym azocie (-196°C) skutecznie zatrzymuje degenerację i procesy metaboliczne, co jest kluczowe do długiego przechowywania komórek. Wiedza o odpowiednich temperaturach dla krioprezerwacji jest istotna, bo efektywność unasienniania jest kluczowa dla sukcesu hodowli zwierząt.

Pytanie 33

Aparatu żądłowego nie mają

A. robotnice oraz poczwarki

B. trutnie oraz królowa

C. poczwarki i trutnie

D. królowa oraz robotnice

Poczwarki i trutnie nie posiadają aparatu żądłowego, co jest kluczowym elementem ich biologii. Poczwarki to stadium rozwojowe owadów, w którym nie mają one zdolności do aktywnego żądlenia, ponieważ nie są jeszcze w pełni rozwiniętymi osobnikami dorosłymi. Z kolei trutnie, będące samcami w kolonii, również nie posiadają żądła, ponieważ ich biologiczna rola nie wymaga obrony gniazda. W przeciwieństwie do robotnic i królowej, które są odpowiedzialne za ochronę kolonii i rozmnażanie, trutnie koncentrują się głównie na reprodukcji. Zrozumienie tych różnic jest ważne, zwłaszcza w kontekście ekologii i biologii społecznej owadów. W praktyce, wiedza ta ma zastosowanie w hodowli pszczół, gdzie właściwe zarządzanie różnymi kastami owadów jest kluczowe dla efektywności produkcji miodu oraz zdrowia kolonii.

Pytanie 34

Jak określa się system żywieniowy dla krów o wysokiej produkcji mleka, który polega na podawaniu mieszanki paszy pełnoporcjowej, w której składniki są starannie odmierzone i dokładnie wymieszane?

A. TMR

B. DLG

C. INRA

D. PMR

PMR, INRA i DLG to terminy związane z żywieniem bydła, ale nie są one związane z systemem TMR. PMR, czyli Posiłki Mieszane Równoważone, to metoda żywienia, która opiera się na podawaniu paszy w oddzielnych posiłkach, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania składników pokarmowych. W przeciwieństwie do TMR, PMR nie gwarantuje, że krowy będą miały stały dostęp do wszystkich niezbędnych składników odżywczych w optymalnych proporcjach, co może negatywnie wpłynąć na wydajność mleczną oraz zdrowie zwierząt. Z kolei INRA, czyli Instytut Narodowy Badań Rolniczych we Francji, prowadzi badania dotyczące żywienia bydła, ale nie jest systemem żywieniowym samym w sobie. Pomimo że publikacje INRA dostarczają cennych informacji i zaleceń dotyczących żywienia krów, stosowanie ich badań wymaga adaptacji do indywidualnych warunków gospodarstwa. DLG, czyli Niemiecka Spółka Rolnicza, promuje różne metody żywienia, ale również nie odnosi się bezpośrednio do systemu TMR. Przy wyborze systemu żywienia, ważne jest, aby unikać uproszczeń i dobrze zrozumieć zasady działania różnych metod, aby zapewnić optymalne wyniki produkcyjne.

Pytanie 35

Określ temperaturę graniczną, powyżej której plemniki buhaja mogą ulec znacznemu uszkodzeniu, np. podczas wyjmowania nasienia z pojemnika.

A. –190 °C

B. –170 °C

C. –130 °C

D. –150 °C

Temperatura graniczna –130 °C jest kluczowym punktem dla zachowania integralności plemników buhaja podczas ich przechowywania i transportu w cieczy azotowej. Plemniki są komórkami bardzo wrażliwymi na zmiany temperatury; ich struktura komórkowa oraz funkcje metaboliczne są optymalnie zachowane w ekstremalnie niskich temperaturach, jednakże powyżej tej granicy mogą wystąpić nieodwracalne uszkodzenia. W praktyce, aby zabezpieczyć wartościowe nasienie przed uszkodzeniami, należy zawsze upewnić się, że temperatura otoczenia nie przekracza –130 °C w trakcie manipulacji, na przykład podczas wyjmowania nasienia z kontenera. Zgodnie z normami i dobrą praktyką w inseminacji zwierząt, stosuje się specjalistyczne protokoły, które gwarantują, że nasienie jest przechowywane i transportowane w warunkach minimalizujących ryzyko jego uszkodzenia. Ważnym elementem jest również użycie odpowiednich materiałów izolacyjnych oraz monitorowanie temperatury w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką reakcję w razie wystąpienia nieprawidłowości.

Pytanie 36

Który system żywienia bydła opasu ma najkrótszy czas trwania?

A. Kombinowany.

B. Półintensywny.

C. Intensywny.

D. Ekstensywny.

System intensywny w żywieniu bydła opasowego to naprawdę ciekawa sprawa. Charakteryzuje się tym, że czas tuczu jest krótki, głównie dlatego, że zwierzęta dostają paszę w odpowiednich ilościach i to, co najlepiej wpływa na ich przyrosty. Zazwyczaj mają do dyspozycji pasze treściwe, które są bogate w białko i energię, co przyspiesza przyrosty masy. Przykład? Intensywne tuczenie cieląt w zamkniętych obiektach to świetny sposób. Cielaki mają wtedy stały dostęp do paszy i wody, a warunki, w jakich żyją, są starannie kontrolowane. Warto wspomnieć, że dobre praktyki zalecają monitorowanie zdrowia zwierząt oraz ich reakcje na różne pasze. To pozwala na jeszcze lepszą optymalizację tuczu. Takie systemy są powszechne w krajach, gdzie rolnictwo jest na wysokim poziomie, jak USA czy Niemcy, a efektywność produkcji mięsa tam robi wrażenie.

Pytanie 37

Na jakie części dzieli się księga hodowlana?

A. część wstępną oraz główną

B. rejestry oraz część wstępną

C. rozdziały oraz rejestry

D. rejestry oraz główną część

Księga hodowlana to dokument, w którym rejestruje się informacje dotyczące pochodzenia, cech i stanu zdrowia zwierząt. Dzieli się ona na część wstępną i część główną. Część wstępna zawiera ogólne informacje o hodowli, celu jej prowadzenia oraz zasadach związanych z wpisywaniem danych. Jest to kluczowy element, który pozwala na zrozumienie kontekstu i specyfiki danej hodowli. Z kolei część główna zawiera szczegółowe dane dotyczące poszczególnych zwierząt, takie jak ich genealogia, wyniki badań, osiągnięcia w zawodach oraz informacje o ich właścicielach. Przykładem zastosowania księgi hodowlanej jest możliwość weryfikacji pochodzenia zwierząt, co ma szczególne znaczenie w przypadku ras chronionych i wystawiania certyfikatów. W branży hodowlanej przestrzeganie tych standardów jest fundamentalne dla zachowania czystości genetycznej ras oraz dla rozwoju hodowli zgodnie z najlepszymi praktykami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 38

Jakie są kategorie uznawanych ras psów w Polsce?

A. cztery grupy według TICA

B. sześć grup według FIFe

C. dziesięć grup według FCI

D. pięć grup według AKC

Klasyfikacja uznanych w Polsce ras psów opiera się na standardach Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), która wyróżnia dziesięć głównych grup psów, w tym grupy takie jak: psy pasterskie i zaganiające, psy myśliwskie, psy stróżujące, czy też psy do towarzystwa. Każda z tych grup ma swoje specyficzne cechy, które uwzględniają zarówno ich pochodzenie, jak i przeznaczenie. Na przykład, psy pasterskie są zazwyczaj hodowane do pracy z zwierzętami gospodarskimi, a ich inteligencja i zdolności do nauki czynią je doskonałymi pomocnikami. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla hodowców, właścicieli oraz entuzjastów psów, ponieważ pozwala na lepsze dopasowanie rasy do potrzeb i stylu życia. Dobrze wykonana klasyfikacja ras jest także niezbędna w kontekście wystaw kynologicznych, gdzie rasy są oceniane według precyzyjnych kryteriów FCI, co zapewnia jednolitość i rzetelność ocen.

Pytanie 39

W rzepaku największa zawartość witaminy E występuje

A. w liściach

B. w korzeniach

C. w łodygach

D. w nasionach

Odpowiedź 'w nasionach' jest poprawna, ponieważ nasiona rzepaku są najbogatszym źródłem witaminy E w całej roślinie. Witamina E, będąca grupą związków rozpuszczalnych w tłuszczach, pełni kluczową rolę jako przeciwutleniacz, chroniąc komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. W praktyce, nasiona rzepaku są wykorzystywane do produkcji oleju rzepakowego, który jest popularnym składnikiem zdrowej diety. Olej rzepakowy, ze względu na swoją korzystną proporcję kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6 oraz wysoką zawartość witaminy E, jest zalecany w diecie jako źródło zdrowych tłuszczy. Badania wskazują, że regularne spożywanie nasion rzepaku i ich przetworów może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, a także wspierać układ odpornościowy. W związku z tym, warto włączyć produkty rzepakowe do codziennego jadłospisu, mając na uwadze ich wartości odżywcze i zdrowotne.

Pytanie 40

Zbożem, którego ziarno ma dużą ilość substancji antyżywieniowych, jest

A. owies

B. jęczmień

C. kukurydza

D. żyto

Żyto, czyli Secale cereale, ma w sobie sporo substancji antyżywieniowych, jak kwas fitynowy, który może utrudniać przyswajanie minerałów, takich jak żelazo i cynk. Myślę, że warto to mieć na uwadze, zwłaszcza dla tych, którzy jedzą dużo żywności zbożowej. Mimo tych wad, żyto ma też swoje plusy – jest bogate w błonnik i zdrowe fitozwiązki, co czyni je naprawdę wartościowym składnikiem diety. Żeby zminimalizować te negatywne skutki, można stosować różne metody, jak kiełkowanie czy fermentacja, które mogą pomóc w zmniejszeniu kwasu fitynowego. Dzięki temu, składniki odżywcze będą lepiej wchłaniane. Dlatego warto wpleść żyto do swojej diety, ale pamiętajmy też o różnorodności w pożywieniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej