Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 00:57
Data zakończenia: 15 maja 2025 01:10

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby przeprowadzić digitalizację wielokolorowych slajdów z myślą o wykorzystaniu ich w projekcie graficznym, konieczne będzie użycie

A. drukarki wielkoformatowej

B. spektrofotometru

C. naświetlarki CtP

D. skanera bębnowego

Skaner bębnowy to naprawdę jedno z najlepszych narzędzi, jeśli chodzi o digitalizację kolorowych slajdów. Daje niesamowitą jakość skanowania i świetnie odwzorowuje kolory. To wszystko dzięki bębnowi, który obraca skanowany materiał. Dzięki temu, skanery bębnowe mogą osiągać znacznie wyższą rozdzielczość niż inne skanery. To jest mega ważne, zwłaszcza przy pracy z obrazami, które muszą być perfekcyjne. W branży reklamowej, każdy szczegół i kolor się liczy przy tworzeniu grafiki, więc te skanery są super przydatne. Często mają też zaawansowane funkcje, jak korekcja kolorów czy usuwanie zanieczyszczeń, co tylko poprawia finalny efekt. Dodatkowo, spełniają branżowe standardy co do precyzji i jakości, więc profesjonaliści chętnie się na nie decydują przy digitalizacji obrazów.

Pytanie 2

Jaką powierzchnię folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 125 m2

B. 110 m2

C. 130 m2

D. 115 m2

Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do jednostronnego laminowania 1000 arkuszy formatu A3, należy uwzględnić wymiary samego arkusza. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje 0,125 m2 na jeden arkusz. Zatem, dla 1000 arkuszy, całkowita powierzchnia do laminowania wynosi 0,125 m2 x 1000 = 125 m2. W praktyce, można wykorzystać tę wiedzę w branży poligraficznej, gdzie laminowanie jest powszechną metodą ochrony dokumentów i materiałów reklamowych. Laminowanie nie tylko zwiększa trwałość wydruków, ale również poprawia ich estetykę. Warto także pamiętać, że odpowiednia ilość folii jest kluczowa dla efektywności produkcji, aby uniknąć przerw w pracy z powodu niewystarczających zapasów. W związku z tym, znajomość tych obliczeń jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się obróbką graficzną i drukiem.

Pytanie 3

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. koncepcyjne

B. stykowe

C. fotograficzne

D. impozycyjne

Odpowiedź impozycyjne jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do próbnych odbitek, które wykorzystywane są w procesie przygotowania do druku. Impozycja to etap, w którym rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim jest planowane i wizualizowane w celu zapewnienia prawidłowego ułożenia finalnych materiałów. W praktyce, impozycyjne odbitki umożliwiają weryfikację, jak będą wyglądać poszczególne strony po złożeniu i cięciu arkusza, co jest kluczowe dla uniknięcia pomyłek, które mogą prowadzić do dużych strat w materiałach oraz czasie pracy. W branży poligraficznej stosuje się różne techniki impozycyjne, w tym cyfrowe narzędzia do przygotowania impozycji, które pozwalają na efektywne zarządzanie procesem produkcji oraz optymalizację kosztów. Dobrą praktyką jest wykonywanie próbnych odbitek w różnych formatach, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak finalny produkt będzie się prezentował w rzeczywistości.

Pytanie 4

Ile offsetowych form drukarskich CtP trzeba przygotować, aby zadrukować arkusz w kolorystyce 2 + 2 metodą odwracania arkusza przez margines boczny?

A. 2 formy

B. 4 formy

C. 3 formy

D. 1 formę

Przygotowanie nieodpowiedniej liczby form drukowych może prowadzić do poważnych komplikacji w procesie druku. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że wystarczy jedna forma, warto zauważyć, że w druku offsetowym każdy kolor wymaga osobnej formy. Oznacza to, że dla kolorystyki 2 + 2, czyli dwóch kolorów na awersie i dwóch na rewersie, konieczne jest przygotowanie co najmniej dwóch form. Odpowiedzi wskazujące na trzy lub cztery formy również są niepoprawne w kontekście opisanej sytuacji. Przygotowanie trzech form sugerowałoby, że jeden z kolorów byłby stosowany na obu stronach, co nie odpowiada założonej kolorystyce. Z kolei przygotowanie czterech form byłoby zbędne, gdyż każdy z kolorów musi być naniesiony na formę oddzielnie. Często zdarza się, że osoby nowicjusze w druku offsetowym nie zdają sobie sprawy z tego, jak ważne jest precyzyjne przygotowanie form oraz zrozumienie, że efektywna produkcja wymaga starannego planowania i zarządzania zasobami. W praktyce, nieodpowiednia liczba form może prowadzić do odrzucenia całej serii druku z powodu błędów w kolorze lub jakości, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i stratami czasu. Warto więc przyswoić sobie te zasady, aby uniknąć przyszłych komplikacji w procesie produkcji.

Pytanie 5

Ile oddzielnych kolorów trzeba przygotować do druku offsetowego w schemacie 2+4?

A. 8 oddzielnych kolorów

B. 3 oddzielne kolory

C. 6 oddzielnych kolorów

D. 2 oddzielne kolory

Odpowiedź wskazująca na 6 separacji barwnych w kontekście druku offsetowego w kolorystyce 2+4 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu kolorów używanego w tej technologii. W druku offsetowym najczęściej wykorzystuje się model kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje 4 podstawowe barwy. Z kolei termin '2+4' sugeruje, że oprócz tych czterech kolorów, wykorzystuje się dodatkowe dwa kolory spotowe. Może to być na przykład kolor Pantone, który pozwala na dokładniejsze odwzorowanie specyficznych barw, które nie mogą być osiągnięte przez standardowe mieszanie CMYK. Stąd suma 4 kolorów podstawowych oraz 2 dodatkowych daje 6 separacji. W praktyce, takie podejście jest wykorzystywane w projektach, które wymagają większej precyzji w odwzorowaniu kolorów, takich jak materiały reklamowe, które muszą być zgodne z identyfikacją wizualną marki. Stosowanie separacji barwnych zgodnie z tą zasadą jest standardem w branży, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz zgodność z oczekiwaniami klientów.

Pytanie 6

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 125 m2

B. 115 m2

C. 130 m2

D. 110 m2

Odpowiedź 125 m2 jest prawidłowa, ponieważ do jednostronnego laminowania arkuszy A3 potrzeba obliczyć powierzchnię laminowanej folii. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 0,125 m2. Zatem dla 1000 arkuszy obliczamy 1000 x 0,125 m2 = 125 m2. Warto pamiętać, że przy laminowaniu jednostronnym folia jest używana tylko z jednej strony arkusza, co przyczynia się do oszczędności materiału. W praktyce, to obliczenie jest istotne w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne kalkulacje materiałów wpływają na efektywność kosztową produkcji. Stosowanie odpowiednich marginesów i uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych są również dobrą praktyką, dlatego warto wziąć pod uwagę nieco większe zapotrzebowanie na folię, aby uniknąć przerw w produkcji. W branży poligraficznej standardy laminowania oraz dokładność obliczeń materiałowych są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu. Z tego powodu, znajomość wyliczeń powierzchni i właściwego doboru folii jest niezwykle ważna.

Pytanie 7

Jaką kwotę będzie kosztować wydruk jednej teczki, jeśli drukowanie 1 000 teczek A4 kosztuje 3 000 zł brutto?

A. 3 zł

B. 6 zł

C. 9 zł

D. 10 zł

Odpowiedzi, które sugerują wyższe ceny jednostkowe, wynikają z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad kalkulacji kosztów. Na przykład, odpowiedzi wskazujące ceny 6 zł lub 9 zł wskazują na nieprawidłowe podzielenie, które może wynikać z błędnego założenia dotyczącego całkowitych kosztów lub liczby jednostek. Osoby, które wybrały 10 zł, mogły błędnie założyć, że całkowity koszt jest znacznie wyższy, co jest niezgodne z podanymi danymi. W praktyce, takie błędy mogą mieć poważne konsekwencje finansowe, gdyż mogą prowadzić do zawyżania cen produktów, co w efekcie może wpłynąć na konkurencyjność i sprzedaż. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie analizy kosztów jednostkowych w kontekście strategii cenowej. Ustalenie ceny, która przewyższa rzeczywiste koszty jednostkowe, może prowadzić do utraty klientów, dlatego tak istotne jest dokładne zrozumienie struktury kosztów. Uczestnicy testu powinni zwrócić uwagę na to, jak obliczenia wpływają na decyzje biznesowe oraz na praktyczne aspekty kalkulacji kosztów, które są nieodłącznym elementem strategii każdej firmy produkcyjnej. Właściwe podejście do analizy kosztów i cen jednostkowych pozwala na lepsze zarządzanie finansami oraz osiąganie zysków.

Pytanie 8

Podczas skanowania w skali 1:1, jaka powinna być rozdzielczość skanowania dla oryginałów z kodami kreskowymi?

A. 1200 ppi

B. 300 ppi

C. 220 ppi

D. 600 ppi

Skanowanie oryginałów kreskowych w rozdzielczości 1200 ppi (pikseli na cal) jest standardem w branży, ponieważ zapewnia najwyższą jakość odwzorowania szczegółów. Przy tej rozdzielczości możliwe jest uchwycenie nawet najmniejszych detali na etykietach czy kodach kreskowych, co jest kluczowe dla późniejszego przetwarzania i odczytu. Kody kreskowe, zwłaszcza te o wysokiej gęstości, wymagają precyzyjnego skanowania, aby uniknąć błędów odczytu. Przykładowo, w zastosowaniach magazynowych i logistycznych, gdzie automatyzacja i dokładność są kluczowe, skanowanie w 1200 ppi minimalizuje ryzyko błędów związanych z rozmyciem czy zniekształceniem obrazu. Dobre praktyki zalecają również, aby skanować w tej rozdzielczości, gdyż umożliwia to późniejsze wykorzystanie skanów w różnych zastosowaniach, takich jak archiwizacja czy reprodukcja w wysokiej jakości. W przemyśle drukarskim oraz w obszarze weryfikacji jakości, odpowiednia rozdzielczość jest również istotna dla reprodukcji graficznej i identyfikacji błędów. W przypadku skanowania materiałów, gdzie szczegóły są kluczowe, 1200 ppi to wartość, która zapewnia zgodność z normami branżowymi.

Pytanie 9

Kluczowym elementem właściwego odwzorowania kolorów w procesie druku jest zastosowanie systemu zarządzania kolorami, który szczególnie uwzględnia określenie

A. składu barw RGB oraz nasycenia kolorów

B. przestrzeni barwnej oraz profilu ICC

C. profilu ICC oraz skali szarości

D. modułu dopasowania barw oraz jasności barw

Odpowiedź 'przestrzeni barwnej oraz profilu ICC' jest prawidłowa, ponieważ oba te elementy są kluczowe w zarządzaniu kolorami w produkcji poligraficznej. Przestrzeń barwna definiuje, jakie kolory mogą być reprezentowane w danym systemie, a jej wybór wpływa na to, jak kolory będą wyglądać w finalnym produkcie. Najczęściej stosowane przestrzenie barwne w druku to CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz RGB (red, green, blue) dla mediów elektronicznych. Profil ICC (International Color Consortium) to standard, który umożliwia opisanie charakterystyki urządzeń w sposób, który pozwala na konwersję kolorów pomiędzy różnymi urządzeniami (np. z monitora na drukarkę). Dzięki zastosowaniu profili ICC, można uzyskać większą wierność kolorystyczną oraz spójność kolorów pomiędzy różnymi etapami produkcji. Przykładowo, w druku offsetowym, zastosowanie odpowiednich profili ICC dla drukarek pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów kolorystycznych, a także minimalizuje ryzyko różnic w odczuciu kolorów w różnych partiach druku. Dlatego zrozumienie i stosowanie zarówno przestrzeni barwnej, jak i profilu ICC, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 10

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. przygotowywania tekstów w edytorze

B. przetwarzania bitmap

C. tworzenia pliku postscriptowego

D. naświetlania matrycy drukarskiej

Odpowiedź dotycząca przygotowywania pliku postscriptowego jest poprawna, ponieważ proces ten obejmuje definiowanie zalewki wektorowych elementów przed ich ostatecznym wydrukowaniem. Plik PostScript jest formatem opartym na języku opisu strony, który umożliwia precyzyjne odwzorowanie grafiki wektorowej i tekstu. W momencie przygotowywania pliku PostScript, projektanci mogą ustalać szczegóły dotyczące kolorów, gradientów oraz efektów specjalnych, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego efektu wizualnego na wydruku. Przykładowo, podczas przygotowywania pliku do druku broszury, ważne jest, aby zdefiniować zalewki dla elementów graficznych, aby uniknąć problemów związanych z brakiem koloru na krawędziach, co może prowadzić do nieestetycznych efektów. Dobre praktyki w zakresie przygotowania plików do druku obejmują również korzystanie z odpowiednich profili kolorów, które zapewniają spójność kolorystyczną między wyświetlaniem na ekranie a wynikiem na papierze.

Pytanie 11

Który z wymienionych programów nie jest odpowiedni do edycji grafiki rastrowej?

A. Adobe Fireworks

B. Corel Photo-Paint

C. Adobe Photoshop

D. AutoCAD

AutoCAD jest programem stworzonym głównie do projektowania i modelowania obiektów inżynieryjnych oraz architektonicznych, a nie do edycji grafiki rastrowej. Jego głównym zastosowaniem jest tworzenie precyzyjnych rysunków technicznych w formacie wektorowym, co czyni go narzędziem niezastąpionym w branży budowlanej i inżynieryjnej. Przykładowo, inżynierowie mogą używać AutoCAD-a do tworzenia planów budynków czy schematów instalacji. W przeciwieństwie do programów takich jak Adobe Photoshop czy Corel Photo-Paint, które specjalizują się w edycji obrazów rastrowych, AutoCAD nie zaoferuje narzędzi do modyfikacji pikseli czy manipulacji zdjęciami. W kontekście standardów branżowych, AutoCAD przestrzega wytycznych dotyczących projektowania i dokumentacji, co zapewnia wysoką jakość i precyzję w pracy inżynierskiej. Dlatego wybór AutoCAD-a do zadań związanych z grafiką rastrową byłby niewłaściwy i nieefektywny.

Pytanie 12

Aby przygotować 2 000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0, należy skorzystać z

A. cyfrowej maszyny drukarskiej o formacie SRA3.

B. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej.

C. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej.

D. solwentowego plotera drukującego o szerokości zadruku 1,8 m.

Półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa jest najlepszym wyborem do produkcji 2000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością reprodukcji kolorów oraz dużą efektywnością przy dużych nakładach. W przypadku plakatu o takiej wielkości, offset pozwala na uzyskanie wyraźnych i intensywnych kolorów, co jest niezbędne w materiałach reklamowych. Dodatkowo, przy dużych zamówieniach, koszt jednostkowy druku offsetowego maleje, co czyni go bardziej opłacalnym rozwiązaniem. W praktyce, maszyny offsetowe używane do takich zleceń są w stanie zadrukować duże arkusze papieru, co również przyspiesza proces produkcji. Przykładowo, maszyny takie jak Heidelberg czy Komori są standardem w branży, umożliwiając jednoczesne nanoszenie czterech kolorów na arkusz. W przypadku plakatu 4 + 0, co oznacza cztery kolory zadruku i brak druku z tyłu, offset idealnie spełnia te wymagania, oferując możliwość zastosowania różnych rodzajów papieru, co zwiększa atrakcyjność finalnego produktu.

Pytanie 13

Jaką wartość w punktach typograficznych powinno mieć wcięcie akapitowe, zakładając, że szerokość tekstu nie przekracza 25 cycer, a używany krój pisma to garmond?

A. 12

B. 14

C. 10

D. 16

Wcięcie akapitowe wynoszące 10 punktów typograficznych jest zgodne z zaleceniami branżowymi w przypadku tekstów o szerokości poniżej 25 cycer i składu garmondem. Wartość ta została zaproponowana na podstawie analizy czytelności oraz estetyki tekstu. W przypadku typowych prac graficznych lub publikacji, odpowiednie wcięcie akapitowe sprzyja lepszej organizacji tekstu i ułatwia czytelnikowi nawigację po treści. Ustalając wcięcia, warto także zwrócić uwagę na proporcjonalność, co jest szczególnie istotne w przypadku skomplikowanych układów. Przykładem może być książka lub artykuł naukowy, w którym tekst jest gromadzony w różnych układach, a właściwe wcięcie akapitowe przyczynia się do poprawy ogólnej estetyki strony. Dodatkowo, standardy typograficzne, takie jak zasady punktacji, sugerują, że dla tekstów o mniejszej szerokości, minimalizacja wcięć do 10 pt jest kluczowa dla zachowania harmonii wizualnej. Ustanowienie właściwego wcięcia akapitowego wspiera także zasady projektowania dostępności, umożliwiając łatwiejsze przyswajanie treści przez różne grupy odbiorców.

Pytanie 14

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Broszura

B. Czasopismo

C. Akcydens

D. Książka

Czasopismo to publikacja, która ukazuje się w regularnych odstępach czasu, zazwyczaj raz w tygodniu lub rzadziej, co jest zgodne z definicją podaną w pytaniu. Czasopisma charakteryzują się ponadto numeracją bieżącą, co oznacza, że każda nowa publikacja jest oznaczana numerem, na przykład "Tom 5, Nr 3". Dzięki tej regularności i numeracji, czasopisma są często wykorzystywane w nauce i edukacji, jako źródło aktualnych informacji z różnych dziedzin, takich jak nauka, kultura, polityka czy sport. Warto zauważyć, że czasopisma mogą być naukowe, profesjonalne lub popularnonaukowe, co wpływa na ich treść oraz grupę docelową. W kontekście standardów branżowych, czasopisma są odpowiednio indeksowane w bazach danych, co sprzyja ich odnajdywaniu i cytowaniu. Przykładem czasopisma może być „Nature”, które ukazuje się co tydzień i jest uznawane za jedno z najważniejszych czasopism naukowych na świecie.

Pytanie 15

Liczba wskazująca porządek stron w publikacji to

A. pagina

B. ligatura

C. sygnatura

D. interlinia

Odpowiedź 'pagina' jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do numeracji stron w publikacji, co jest kluczowym elementem w organizacji i nawigacji w dokumentach drukowanych i cyfrowych. W kontekście publikacji, pagina to jednostka, która pozwala czytelnikowi orientować się w strukturze tekstu, umożliwiając odnalezienie konkretnych informacji z łatwością. Praktyczne zastosowanie numeracji stron można zaobserwować w książkach, czasopismach oraz raportach, gdzie numery stron są niezbędne do efektywnego posługiwania się dokumentem. Współczesne standardy edytorskie oraz zasady typograficzne podkreślają znaczenie paginacji, sugerując, że każdy dokument powinien być jasny i przejrzysty dla użytkownika, co także wpływa na profesjonalny wygląd publikacji. Dobrą praktyką jest umieszczanie numerów stron w stałych miejscach, takich jak nagłówek lub stopka, co dodatkowo ułatwia ich odnajdywanie. Ponadto, w dokumentach elektronicznych, takich jak PDF, paginacja staje się integralną częścią nawigacji, co sprawia, że użytkownicy mogą szybko przechodzić do interesujących ich sekcji.

Pytanie 16

Czym jest akapit?

A. fragment tekstu znajdujący się pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym

B. krótkie słowo lub końcowa część wyrazu przeniesionego do następnego wiersza.

C. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od marginesu.

D. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, znajdujący się w kolumnie.

Akapit to kluczowy element struktury tekstu, który pozwala na organizację myśli oraz ułatwia czytelność. Definiowany jako fragment tekstu pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym, akapit pełni funkcję segregacyjną, odzwierciedlając jednocześnie nową ideę lub wątek. W praktyce, akapity są stosowane w większości form pisemnych, takich jak eseje, artykuły, czy raporty. Dobrze zbudowany akapit powinien zawierać wprowadzenie do tematu, rozwinięcie myśli oraz zakończenie, co sprzyja logice prezentacji treści. Zgodnie z dobrymi praktykami typograficznymi, akapity są oddzielane przestrzenią lub wcięciem, co dodatkowo ułatwia ich identyfikację. Użycie akapitów w tekstach wpływa na doświadczenie czytelnika, ponieważ umożliwia skupienie się na poszczególnych myślach i argumentach, co jest niezwykle ważne w kontekście nauczania i komunikacji.

Pytanie 17

Jakie oznaczenie jest właściwe dla formatu publikacji o wymiarach 250 x 350 mm?

A. A3

B. A4

C. B3

D. B4

Odpowiedzi A4, B3 oraz A3 są błędne z kilku powodów. Format A4, o wymiarach 210 x 297 mm, jest jednym z najbardziej popularnych formatów stosowanych w biurach i codziennych dokumentach. Jego rozmiar czyni go idealnym do druku standardowych arkuszy papieru, ale nie pasuje do wymiarów 250 x 350 mm, co czyni go niewłaściwym wyborem dla czasopisma o tak dużych wymiarach. Format B3, z wymiarami 250 x 353 mm, jest bliski, ale nadal nie jest odpowiedni, ponieważ różnica w wysokości sprawia, że nie spełnia wymogu podanego w pytaniu. Z kolei format A3, który ma wymiary 297 x 420 mm, jest znacznie większy niż wymagany format, co również wyklucza go z możliwości odpowiedzi. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z mylnego rozumienia różnic między formatami A i B, które różnią się nie tylko wymiarami, ale także przeznaczeniem. Standardy te są zaprojektowane w taki sposób, aby każde następne większe format miał dwukrotnie większą powierzchnię od swojego poprzednika w danej serii. Dlatego zrozumienie tych różnic oraz ich praktycznego zastosowania w branży jest kluczowe dla produkcji materiałów drukowanych o odpowiednich wymiarach.

Pytanie 18

Plakat zaprojektowany ma format netto A1. Jakie będą wymiary brutto plakatu, jeśli zastosowane zostały spady o wielkości 3 mm?

A. 423 x 597 mm

B. 600 x 847 mm

C. 597 x 844 mm

D. 426 x 600 mm

Odpowiedź 600 x 847 mm jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wymiar brutto plakatu w formacie A1, który wynosi 594 x 841 mm. Przy dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy dodać 6 mm do długości i szerokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary brutto: 594 mm + 6 mm = 600 mm oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm. Spady są kluczowym elementem w projektowaniu graficznym, szczególnie w druku, ponieważ zapewniają, że po przycięciu materiału na krawędziach nie pojawią się białe krawędzie. Dobrą praktyką jest zawsze projektowanie z uwzględnieniem spadów, aby uniknąć problemów z estetyką końcowego produktu. W przypadku plakatów i innych materiałów promocyjnych, dobrze zaprojektowane spady mogą znacząco poprawić wygląd i profesjonalizm finalnej produkcji, co jest szczególnie istotne w branży reklamowej i marketingowej.

Pytanie 19

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów

B. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF

C. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów

D. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów

Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.

Pytanie 20

Jaki format plików jest domyślnie przypisany do aplikacji Adobe InDesign?

A. DOC

B. INDD

C. CDR

D. AI

Odpowiedź INDD jest poprawna, ponieważ jest to domyślny format plików stosowany przez program Adobe InDesign. Format ten został zaprojektowany z myślą o profesjonalnym składzie i edycji publikacji, co czyni go idealnym narzędziem dla grafików, typografów oraz wydawców. INDD umożliwia przechowywanie wszystkich elementów projektu, w tym tekstów, obrazów, grafiki wektorowej oraz ustawień strony, co pozwala na łatwe zarządzanie złożonymi dokumentami. Przykładowo, przy tworzeniu magazynu, projektant może używać formatu INDD do składania różnych stron oraz uwzględniania tekstów w wielu kolumnach. Dodatkowo, InDesign wspiera współpracę z innymi programami Adobe, co pozwala na łatwe importowanie grafik z Adobe Illustrator w formacie AI i z Adobe Photoshop w formacie PSD, co zwiększa elastyczność pracy. W branży graficznej standardem jest stosowanie formatu INDD do produkcji materiałów drukowanych i cyfrowych, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych projektantów.

Pytanie 21

Ulotka, która została symetrycznie podzielona na dwie równe części, ma wymiary netto 100 x 210 mm. Jakie będą wymiary brutto rozłożonej ulotki, jeżeli spady wynoszą 3 mm?

A. 206 x 210 mm

B. 206 x 216 mm

C. 106 x 216 mm

D. 106 x 210 mm

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia procesu obliczania formatu brutto w druku. Przy analizie błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe pomyłki związane z pomijaniem spadów lub błędnym dodawaniem ich do wymiarów netto. W przypadku odpowiedzi, które podają szerokości 106 mm, nie uwzględniono pełnych spadów, co prowadzi do błędów w wymiarach. Inna nieprawidłowa odpowiedź z wymiarem 210 mm na długość również ignoruje spady, które powinny zostać dodane do wymiaru netto. W odpowiedziach tych brakuje także zrozumienia, że w przypadku złożonej ulotki format netto jest połową formatu brutto. Warto zaznaczyć, że w poligrafii spady mają kluczowe znaczenie dla estetyki gotowego produktu; nawet niewielkie błędy w ich uwzględnieniu mogą wpływać na jakość druku. W związku z tym, aby uniknąć takich nieporozumień, projektanci powinni zawsze dokładnie sprawdzać wymiary oraz upewnić się, że wszelkie istotne elementy projektu są odpowiednio oddalone od krawędzi, co potwierdza znaczenie staranności w etapach przygotowania do druku.

Pytanie 22

Jakie podłoże należy zastosować do cyfrowego druku dwustronnych, wielobarwnych wizytówek firmowych?

A. karton satynowany o gramaturze 350 g/m2

B. tektura jednostronna o gramaturze 1200 g/m2

C. papier fotograficzny o gramaturze 150 g/m2

D. papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2

Karton satynowany o gramaturze 350 g/m2 to super opcja na wizytówki. Dzięki wysokiej jakości tego kartonu, kolory wyglądają naprawdę świetnie, a detale są wyraźne. Gramatura 350 g/m2 sprawia, że wizytówki są sztywne, co jest ważne, bo nie mogą się wyginać ani psuć. Do tego, gładka powierzchnia kartonu daje eleganckie wykończenie. W branży druku cyfrowego używanie materiałów o odpowiedniej gramaturze i fakturze to najlepsza praktyka, co wpłynie pozytywnie na to, jak ludzie postrzegają Twoje wizytówki. W dodatku, klienci lepiej reagują na wizytówki z kartonu satynowanego, co może pozytywnie wpłynąć na ich wrażenia o firmie. Warto też pamiętać, że ten typ kartonu jest często używany w druku offsetowym, więc dobrze się sprawdza w różnych sytuacjach.

Pytanie 23

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Tampondrukowa

B. Fleksograficzna

C. Ink-jet

D. Offsetowa

Offsetowa technika druku, choć popularna w wielu branżach, nie jest odpowiednia do produkcji etykiet termokurczliwych. Proces ten opiera się na druku z płaskich form, co ogranicza elastyczność przy pracy z różnymi podłożami. Etykiety termokurczliwe wymagają, aby druk był aplikowany na materiałach, które będą poddawane obróbce termicznej, co jest trudne do osiągnięcia w procesie offsetowym. Co więcej, proces ten jest wolniejszy i bardziej kosztowny w porównaniu do fleksografii, co czyni go nieefektywnym w zastosowaniach, gdzie potrzebne są szybkie zmiany i drukowanie dużych nakładów. Technika ink-jet, choć rozwijająca się, nie oferuje takiej samej jakości i efektywności przy dużych produkcjach etykiet. Z kolei tampondruk, mimo że świetnie sprawdza się w drukowaniu na nierównych powierzchniach, również nie jest odpowiedni dla masowej produkcji etykiet termokurczliwych ze względu na ograniczenia w szybkości i kosztach. Osoby wybierające metody drukarskie często mylą wydajność z jakością, co prowadzi do błędnych wyborów technologicznych. W kontekście etykietowania termokurczliwego, elastyczność i szybkość to kluczowe czynniki, które fleksografia spełnia najlepiej, podczas gdy inne techniki mają swoje ograniczenia, które czynią je mniej odpowiednimi.

Pytanie 24

Jakie proporcje użyte w tworzeniu kolumny książkowej odpowiadają zasadzie złotego podziału?

A. 1 : 0,376

B. 1 : 1,618

C. 1 : 1,353

D. 1 : 0,667

Wybór proporcji 1 : 1,353, 1 : 0,667, czy 1 : 0,376 jako odpowiedzi na to pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ żadna z tych wartości nie odzwierciedla zasady złotego podziału. Proporcje te mogą być mylnie interpretowane jako korzystne w designie, jednakże nie spełniają one kryteriów estetycznych i harmonijnych, jakie zapewnia złoty podział. Proporcja 1 : 1,353 nie jest stosowana w żadnym uznawanym standardzie projektowym; z kolei 1 : 0,667 i 1 : 0,376 nie mają żadnego uzasadnienia w kontekście estetyki wizualnej, co czyni je nieodpowiednimi. Właściwe zrozumienie zasady złotego podziału, która wynosi około 1 : 1,618, jest kluczowe dla projektantów, którzy pragną tworzyć kompozycje wizualne, które są nie tylko funkcjonalne, ale i przyjemne dla oka. Typowe błędy w myśleniu prowadzą do stosowania nieodpowiednich proporcji, które mogą wydawać się atrakcyjne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości nie zapewniają harmonii. W projektowaniu kluczowe jest dążenie do proporcji, które są zgodne z naturalnymi preferencjami ludzkiego oka, co znajduje odzwierciedlenie w liczbie phi. Dlatego istotne jest, aby w każdej pracy projektowej bazować na uznanych zasadach i standardach, co pozwala uniknąć pułapek myślowych związanych z subiektywnym postrzeganiem estetyki.

Pytanie 25

Jaką liczbę zadrukowanych arkuszy A2 powinien otrzymać pracownik obsługujący złamywarkę, jeśli nakład 16-stronicowego czasopisma w formacie A4 wynosi 5 000 egzemplarzy, a naddatek technologiczny na procesy introligatorskie to 3%?

A. 10 300 sztuk

B. 5 300 sztuk

C. 10 600 sztuk

D. 5 150 sztuk

Zauważyłem, że wybrałeś 10 600, 5 300 albo 5 150, co nie do końca się zgadza. Często takie pomyłki wynikają z błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź 10 600 może sugerować, że nadmiar naddatku technologicznego został dodany w złym miejscu. Przypomnij sobie, naddatek wynosi 3%, a powinno się go obliczać na podstawie 10 000 arkuszy A2, nie dodawać do błędnej wartości. W przypadku 5 300 i 5 150, może popełniłeś błąd przy dzieleniu nakładu na arkusze A2. Możliwe, że nie uwzględniłeś wszystkich 16 stron lub pomyliłeś się w liczbie potrzebnych arkuszy A4. Takie błędy w obliczeniach mogą prowadzić do problemów, bo w poligrafii każdy szczegół ma znaczenie. Dlatego ważne jest, aby na spokojnie wszystko przeliczyć przed zamówieniem.

Pytanie 26

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Powielacz risograficzny

B. Skaner

C. Naświetlarka CtP

D. Proofer

Proofer to zaawansowane urządzenie do wykonywania próbnych odbitek kontraktowych, które pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali na różnych rodzajach papieru. Umożliwia to drukarzom i projektantom ocenę, jak finalny produkt będzie wyglądał przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Proofer działa na zasadzie symulacji procesu drukowania, co pozwala na dostosowanie parametrów kolorystycznych, takich jak nasycenie, kontrast czy jasność. Użytkownicy mogą korzystać z profili ICC, aby zapewnić zgodność kolorystyczną między odbitkami a finalnym wydrukiem. W praktyce, korzystając z proofera, można szybko wprowadzać poprawki do projektów graficznych, co znacznie zmniejsza ryzyko kosztownych błędów w ostatecznej produkcji. W branży poligraficznej, zastosowanie proofera jest standardem, który podnosi jakość usług i zadowolenie klientów poprzez zapewnienie, że finalne produkty spełniają ich oczekiwania. Dla profesjonalnych drukarń, które zajmują się wysokiej jakości reprodukcją, proofer to istotny element procesu produkcyjnego.

Pytanie 27

Wskaż rodzaj oryginału, którego reprodukcję przedstawiono na rysunku.

A. Negatyw, transparentny, wielotonalny.

B. Diapozytyw, transparentny, jednotonalny.

C. Negatyw, refleksyjny, jednotonalny.

D. Diapozytyw, refleksyjny, wielotonalny.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące różnic między rodzajami materiałów fotograficznych. Odpowiedzi, które sugerują diapozytyw, są niepoprawne, ponieważ diapozytywy, w przeciwieństwie do negatywów, ukazują obrazy pozytywowe i są używane w projektorach do wyświetlania gotowych zdjęć. Kluczowym błędem w myśleniu może być mylenie przezroczystości negatywu z pozytywu, co prowadzi do pomyłki w identyfikacji materiału. Dodatkowo, opisywanie negatywu jako jednotonalnego jest nieścisłe, ponieważ jednostronny materiał nie byłby w stanie uchwycić bogactwa detali i odcieni. Negatyw wielotonalny, z drugiej strony, jest zaprojektowany do rejestrowania szerokiej gamy tonów, co jest kluczowe przy późniejszej obróbce obrazu. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla poprawnej analizy materiałów fotograficznych oraz ich zastosowania w praktyce. Warto zwrócić uwagę na to, że negatywy nie tylko nie są jednolitymi tonami, ale również w praktyce mają zastosowanie w fotografii analogowej i cyfrowej, gdzie ich właściwości przetwarzania światła mają kluczowe znaczenie dla końcowego rezultatu wizualnego.

Pytanie 28

Jakiego urządzenia pomiarowo-kontrolnego należy użyć do sprawdzenia zgodności kolorów podczas drukowania prac w wielu barwach?

A. Densytometru refleksyjnego

B. Kalibratora

C. Densytometru transmisyjnego

D. Lupki poligraficznej

Lupka poligraficzna jest kluczowym narzędziem w ocenie spasowania kolorów w procesie drukowania prac wielobarwnych. Umożliwia ona szczegółowe obserwacje i analizę kolorów oraz detali, co jest niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości wydruków. Dzięki powiększeniu, lupka pozwala na dokładne sprawdzenie, czy kolory na wydruku odpowiadają tym na wzorze, co jest szczególnie istotne w przypadku prac, które wymagają dużej precyzji kolorystycznej, jak np. projekty graficzne czy reprodukcje dzieł sztuki. Użytkownicy mogą stosować lupki w celu oceny zgodności kolorów z paletami barw, co jest zgodne z metodami kontroli jakości w branży poligraficznej. W praktyce, standardy takie jak ISO 12647-2 wskazują na potrzebę stosowania narzędzi optycznych, w tym lup poligraficznych, do monitorowania reprodukcji kolorów, co potwierdza ich znaczenie w codziennej pracy drukarni.

Pytanie 29

Czwarta strona 'czwórki tytułowej', określana jako redakcyjna, może zawierać:

A. nazwiska tłumaczy, symbol serii wydawniczej, opis bibliograficzny CIP

B. ostrzeżenie o prawach autorskich, dane o serii książkowej, tytuł utworu

C. nazwę wydawcy, informację o prawach autorskich, dane dotyczące materiałów ilustracyjnych

D. informację o podstawie tłumaczenia, nazwiska współautorów dzieła, podtytuł utworu

Czwarta strona 'czwórki tytułowej' jest kluczowym elementem publikacji, na której znajdują się istotne informacje dla czytelników oraz instytucji zajmujących się dystrybucją książek. Zawiera ona nazwę wydawcy, co jest istotne dla identyfikacji źródła publikacji oraz dla budowania zaufania wśród odbiorców. Nota copyright stanowi ochronę prawną dla autora i wydawcy, informując o prawie do reprodukcji i dystrybucji dzieła. Informacja o materiałach ikonograficznych jest istotna dla użytkowników, którzy mogą potrzebować wiedzieć, z jakich źródeł korzystano przy tworzeniu ilustracji lub grafik w książce. Przykładem zastosowania tych informacji jest sytuacja, w której bibliotekarz może potrzebować skontaktować się z wydawcą w celu uzyskania dodatkowych kopii lub informacji o prawach autorskich. Wszystkie te elementy są zgodne z normami branżowymi, takimi jak standardy ISBN, które regulują kwestie związane z identyfikacją książek oraz ich prawami autorskimi, co wpływa na transparentność i profesjonalizm w obiegu wydawniczym.

Pytanie 30

Wiersz akapitowy, który nazywamy szewcem, to

A. zawiera mniej niż 12 znaków

B. jest napisany inną wersją czcionki

C. w pełni wypełnia kolumnę

D. pozostaje na końcu łamu

Odpowiedź "został pozostawiony na końcu łamu" jest prawidłowa, ponieważ termin "szewc" w kontekście tekstów oznacza wiersz, który nie mieści się w danym akapicie i jest przenoszony na koniec kolumny. W praktyce, szewcem nazywa się wiersz, który ze względu na brak miejsca na stronie lub w kolumnie tekstu zostaje ucięty, co grozi jego nieczytelnością lub zaburzeniem formatu. Z punktu widzenia typografii oraz projektowania układów tekstu, ważne jest, aby unikać sytuacji, w których wiersz zostaje przeniesiony na dół strony w sposób, który narusza harmonię układu graficznego. W dobrych praktykach typograficznych, zwraca się uwagę na równomierne rozmieszczenie tekstu oraz unikanie nieestetycznych przerw i szewców, które mogą wpłynąć na odbiór wizualny dokumentu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być edytowanie tekstu w programach do składu, gdzie istnieją opcje automatycznego ustawiania wierszy w celu poprawy jakości układu stron.

Pytanie 31

Ile kolorowych separacji powinno się przygotować do realizacji offsetowych form drukarskich dla druku w palecie kolorów 4+1?

A. 1 separację

B. 4 separacje

C. 8 separacji

D. 5 separacji

Odpowiedź 5 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym z kolorystyką 4+1, mamy do czynienia z podstawowym zestawem kolorów CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowym kolorem, który jest często używany do rozszerzenia palety barw lub uzyskania efektów specjalnych. Ten dodatkowy kolor może być na przykład kolorem Pantone, co pozwala na uzyskanie bardziej nasyconych kolorów i lepszego odwzorowania odcieni. W praktyce w druku offsetowym do drukowania materiałów reklamowych, broszur czy katalogów, posiadanie pięciu separacji pozwala na większą elastyczność w kreowaniu projektów graficznych. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania kolorów w procesie druku. Dodatkowa separacja zwiększa możliwości w zakresie uzyskania unikalnych efektów wizualnych, co jest istotne w kontekście marketingowym. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego dostosowywania procesu druku do różnych wymagań projektów graficznych.

Pytanie 32

Który program jest stworzony do przygotowywania wielostronicowych materiałów graficzno-tekstowych?

A. Puzzle Flow

B. Audacity

C. Painter

D. Adobe InDesign

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania, które jest szczególnie cenione w branży graficznej za swoje zaawansowane możliwości tworzenia i edytowania wielostronicowych publikacji. Program ten umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie tekstem i grafiką, co jest kluczowe przy projektowaniu książek, magazynów, broszur oraz innych materiałów drukowanych. Dzięki funkcjom takim jak style tekstowe, układ siatki i zaawansowane opcje typograficzne, użytkownicy mają pełną kontrolę nad estetyką i funkcjonalnością swoich projektów. InDesign wspiera także standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami wydawniczymi. Przykładowo, wydawcy mogą wykorzystać InDesign do zaprojektowania magazynu, tworząc spójny układ na wielu stronach, efektywnie zarządzając treścią i obrazami, co znacząco przyspiesza proces produkcji i zwiększa profesjonalizm końcowego produktu.

Pytanie 33

Jakie parametry ustala się przy tworzeniu pliku PDF zgodnego ze standardami druku?

A. Rozmiar spadów, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia i pasowania

B. Formatowanie obrazu, rozmiar spadów, znaki pasowania

C. Skalowanie obrazu, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia

D. Kadrowanie obrazu, formatowanie obrazu, znaki pasowania

Wybór parametrów przy tworzeniu pliku PDF o standardzie drukarskim jest procesem wymagającym zrozumienia specyfikacji technicznych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości wydruku. Odpowiedzi opierające się na kadrowaniu obrazu, formatowaniu obrazu czy skalowaniu obrazu wskazują na niepełne zrozumienie wymagań technicznych. Kadrowanie obrazu, choć ważne w kontekście kompozycji wizualnej, nie jest parametrem, który bezpośrednio wpływa na proces druku. Formatowanie obrazu odnosi się bardziej do sposobu prezentacji i edycji grafiki, a nie do specyfikacji technicznych wymaganych w druku. Skalowanie obrazu może prowadzić do zniekształceń, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Ponadto, pominięcie takich elementów jak znaki cięcia, które są kluczowe dla precyzyjnego przycięcia i dopasowania, może prowadzić do nieprofesjonalnego wyglądu finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że wydajny proces druku wymaga ścisłego przestrzegania norm, które są oparte na doświadczeniach w branży oraz standardach, takich jak ISO 12647, które zapewniają spójność w reprodukcji kolorów oraz jakość wydruku. Właściwe przygotowanie plików PDF uwzględniające odpowiednie parametry techniczne jest fundamentem sukcesu w projektowaniu graficznym i produkcji druków.

Pytanie 34

Oblicz wydatek na przygotowanie form drukarskich, które są niezbędne do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt wyprodukowania jednej formy wynosi 30 zł.

A. 300 zł

B. 600 zł

C. 900 zł

D. 150 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z kosztami druku. Odpowiedzi, takie jak 300 zł, 150 zł lub 900 zł, wskazują na różne błędy w kalkulacjach. Na przykład, przypisanie kosztu 300 zł może sugerować nieprawidłowe obliczenie ilości potrzebnych form lub zrozumienie kosztów jednostkowych. Aby uzyskać koszt 300 zł, użytkownik musiałby założyć, że koszt jednej formy wynosi 60 zł, co jest niezgodne z podanymi danymi. Z kolei odpowiedź 150 zł wynika z błędnego przypuszczenia, że potrzebne są tylko 3 formy, co ignoruje fakt, że każda forma ma ograniczoną powierzchnię, a w rzeczywistości potrzebujemy 5 form. Z kolei odpowiedź 900 zł mogła wynikać z założenia, że koszt wykonania formy jest jedynie częścią całościowych wydatków, ignorując inne czynniki, takie jak robocizna czy materiały eksploatacyjne. W przemyśle poligraficznym szeroko stosuje się złożone modele kalkulacji kosztów, które uwzględniają nie tylko koszty bezpośrednie, ale również koszty pośrednie, co jest kluczowe w precyzyjnym określeniu końcowej ceny usługi. Dlatego ważne jest zrozumienie całego procesu produkcyjnego oraz jego kosztów, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 35

Wskaż najodpowiedniejsze podłoże do wydruku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷170 g/m2

B. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2

C. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

D. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300÷315 g/m2

Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷170 g/m2 jest optymalnym wyborem do wydruku dwustronnych, wielobarwnych ulotek reklamowych z kilku powodów. Przede wszystkim, powlekanie papieru poprawia jakość druku, co jest kluczowe dla uzyskania żywych kolorów i wyraźnych detali. Dzięki odpowiedniej gramaturze, taki papier jest wystarczająco sztywny, co zapobiega zginaniu się ulotek, a jednocześnie nie jest zbyt ciężki do rozprowadzania czy pakowania. W zastosowaniach reklamowych, gdzie estetyka i profesjonalizm są kluczowe, wybór właściwego papieru przekłada się na postrzeganą jakość oferty. Ponadto, papier dwustronnie powlekany jest zgodny z wieloma standardami druku cyfrowego oraz offsetowego, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem. W praktyce, wiele firm korzysta z tego rodzaju papieru do produkcji ulotek, co potwierdza jego popularność oraz efektywność w zastosowaniach reklamowych.

Pytanie 36

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 780 zł

B. 2 600 zł

C. 2 240 zł

D. 2 420 zł

Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 37

Opracowanie materiału promocyjnego do ekspozycji na maszcie windera wymaga

A. nasączenia środkiem odpornym na działanie słońca

B. przeszycia tunelu na tkaninie

C. zainstalowania stalowych oczek

D. wzmocnienia krawędzi kapitałką

Wzmocnienie brzegów kapitałką, wbicie stalowych oczek oraz nasączenie płynem odpornym na działanie słońca są technikami, które mogą być stosowane w produkcji materiałów reklamowych, ale nie są one kluczowe w kontekście przygotowania do ekspozycji na maszcie windera. Wzmocnienie brzegów kapitałką, choć może zwiększać trwałość materiału, nie zapewnia odpowiedniego mocowania do masztu. Ta metoda, choć użyteczna w niektórych aplikacjach, nie tworzy odpowiedniego tunelu, który jest niezbędny do zamocowania na windera. Wbicie stalowych oczek również ma swoje zastosowanie, lecz w kontekście masztów windera, nie jest to wystarczająco stabilna metoda, gdyż oczka mogą ulegać uszkodzeniom pod wpływem sił działających na materiał w warunkach wietrznych. Z kolei nasączenie płynem odpornym na działanie słońca, choć pomocne w ochronie tkanin przed blaknięciem, nie wpływa na sposób mocowania materiału. W rzeczywistości, użycie odpowiednich technik przygotowania, takich jak przeszycie tunelu, jest kluczowe dla zapewnienia, że materiał będzie w stanie wytrzymać warunki atmosferyczne oraz nie zostanie uszkodzony podczas ekspozycji. Nieprawidłowe podejście do przygotowania materiału może prowadzić do jego uszkodzenia, co z kolei negatywnie wpływa na skuteczność reklamy.

Pytanie 38

Które z narzędzi do selekcji w programie Adobe Photoshop nadaje się do zaznaczenia konturu białego niedźwiedzia poruszającego się po śniegu?

A. Różdżka

B. Zaznaczanie eliptyczne

C. Szybkie zaznaczanie

D. Lasso

Różdżka, choć jest popularnym narzędziem do selekcji kolorów, nie jest odpowiednia do zaznaczania kształtów takich jak sylwetka białego niedźwiedzia na śniegu. Jej działanie opiera się na analizie koloru pikseli, co oznacza, że zaznaczenie może być trudne, gdy obiekt ma złożone kontury lub różnice w kolorach z otoczeniem. Zazwyczaj wykorzystywana jest do selekcji obszarów o jednorodnej barwie, co w przypadku białego niedźwiedzia, który jest widoczny na białym tle, może prowadzić do znacznych trudności. Zaznaczanie eliptyczne jest narzędziem, które pozwala na tworzenie zaznaczeń w kształcie elipsy lub koła, co nie ma zastosowania w kontekście skomplikowanej sylwetki niedźwiedzia. Szybkie zaznaczanie jest alternatywnym narzędziem, które również bazuje na kolorze pikseli, co sprawia, że może nie być wystarczająco precyzyjne przy zaznaczaniu bardziej złożonych kształtów. Wybór niewłaściwego narzędzia do zaznaczenia prowadzi do frustracji i marnowania czasu, ponieważ wymaga wielokrotnego korygowania zaznaczenia, co jest nieefektywne i może wpłynąć na jakość końcowego efektu. Wiedza o tym, jakie narzędzia są odpowiednie do różnych zadań, jest kluczowa w pracy z Photoshopem, aby osiągnąć zadowalające rezultaty w edycji obrazów.

Pytanie 39

Jakie narzędzie w programach Adobe wykorzystuje się do obrysowania kształtów z bitmapy, aby stworzyć obiekt wektorowy?

A. ołówka

B. pędzla

C. stempla

D. pióra

Pióro to narzędzie wektorowe, które umożliwia precyzyjne rysowanie kształtów oraz ścieżek w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. Użycie pióra pozwala na tworzenie krzywych i linii o dowolnym kształcie, co jest kluczowe przy obrysowywaniu bitmap, by przekształcić je w obiekty wektorowe. W praktyce, za pomocą narzędzia pióra można stworzyć dokładny kontur bitmapy, który następnie można edytować, skalować lub modyfikować bez utraty jakości, co jest fundamentalną zaletą grafiki wektorowej w porównaniu do bitmap. Przykładowo, jeśli mamy obrazek logo w formacie rastrowym, obrysowanie go piórem pozwoli na utworzenie czystej, skalowalnej wersji, którą łatwo można wykorzystać na różnych nośnikach, od wizytówek po billboardy. Dodatkowo, standardem w branży jest korzystanie z narzędzi wektorowych do pracy nad grafiką, ponieważ zapewniają one większą elastyczność i jakość w procesie projektowania graficznego.

Pytanie 40

Podaj liczbę arkuszy papieru w formacie BI, potrzebną do wydrukowania 320 000 etykiet w formacie B7?

A. 2 500

B. 2 000

C. 10 000

D. 5 000

W przypadku rozważania niepoprawnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na typowe błędy w obliczeniach, które mogą prowadzić do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2 500 lub 2 000 mogą wynikać z nieprawidłowego założenia dotyczącego liczby etykiet, które można uzyskać z jednego arkusza B1. Niekiedy osoby obliczające mogą nie uwzględnić całkowitych wymiarów papieru lub popełnić błąd w obliczeniach matematycznych, co prowadzi do zaniżenia liczby arkuszy potrzebnych do wydruku. Inny typowy błąd to niewłaściwe przyjęcie wartości powierzchni etykiety lub arkusza, co także wpływa na końcowy wynik. W przemyśle poligraficznym istotne jest jednocześnie zrozumienie, że każdy arkusz papieru, który nie jest w pełni wykorzystany, generuje straty, co ma wpływ na koszty produkcji oraz efektywność. Dlatego ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować wszystkie dane i stosować standardowe praktyki kalkulacji, aby uniknąć nieefektywnego wykorzystywania materiałów. Warto także przyjrzeć się technologiom druku, które mogą wpłynąć na wydajność produkcji i zminimalizowanie strat, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej