Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 12:16
Data zakończenia: 22 maja 2025 12:52

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ sytuację firmy w zakresie rotacji zapasów materiałów.

Kwartał	Wskaźnik rotacji zapasów materiałów
Kwartał	w dniach	w razach
I	30	3
II	25	3,6
III	22	4
IV	18	5

A. Firma ponosi coraz większe koszty magazynowania materiałów.

B. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz dłuższy.

C. Firma coraz wolniej wymienia zapasy materiałów.

D. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz krótszy.

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć występowanie typowych błędów myślowych, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Stwierdzenie, że okres wymiany zapasów materiałów jest coraz dłuższy, przeczy przedstawionym danym o rotacji zapasów. W przypadku, gdy wskaźnik ten maleje, sugeruje to, że firma zwiększa efektywność swoich operacji, co jest sprzeczne z ideą wydłużania okresu wymiany. Wysokie koszty magazynowania materiałów mogą być mylnie interpretowane jako oznaka problemów z rotacją, podczas gdy w rzeczywistości, zmniejszenie okresu wymiany może prowadzić do optymalizacji kosztów. Ostatnia odpowiedź sugerująca, że firma wymienia zapasy materiałów coraz wolniej, również jest niezgodna z danymi. Tego typu błędne podejście może wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad zarządzania zapasami oraz ich wpływu na ogólną wydajność przedsiębiorstwa. Kluczowym elementem skutecznego zarządzania zapasami jest analizy wskaźników rotacji, które umożliwiają podejmowanie świadomych decyzji operacyjnych. W obliczu zmieniającego się rynku, umiejętność szybkiej adaptacji i efektywnego gospodarowania zapasami staje się niezbędna dla zapewnienia konkurencyjności firmy.

Pytanie 2

Badania oraz pomiary czynników szkodliwych, które mogą wystąpić w miejscu pracy, są realizowane na koszt

A. pracodawcy

B. pracowników

C. Inspektora Bezpieczeństwa i Higieny Pracy

D. Państwowej Inspekcji Pracy

Wybrana przez Ciebie odpowiedź, która mówi, że to inni ponoszą koszty badań, jest błędna. Pracownicy nie muszą płacić za badania związane z bezpieczeństwem pracy. Ich zadaniem jest zgłaszanie problemów i przestrzeganie zasad BHP, a nie ponoszenie kosztów. To pracodawca powinien zadbać o bezpieczeństwo w pracy. W dodatku, pomiarów nie można zrzucić na pracowników, bo to ich obowiązek. Nie ma sensu mówić, że koszty pokrywa Państwowa Inspekcja Pracy, bo to nie ich rola. Inspektorzy dbają o przestrzeganie przepisów, ale nie pokrywają kosztów. Musimy zrozumieć, że to pracodawca odpowiada za zapewnienie dobrych warunków pracy i przeprowadzanie niezbędnych badań.

Pytanie 3

W skład obligatoryjnych ubezpieczeń społecznych opłacanych przez pracodawcę wchodzą:

A. emerytalne – 9,76%, rentowe – 6,5% i wypadkowe

B. emerytalne – 9,76%, chorobowe – 2,45% i zdrowotne

C. emerytalne – 9,76%, rentowe – 1,5% i zdrowotne

D. emerytalne – 9,76%, rentowe – 8% i chorobowe

Błędne odpowiedzi, które wskazują na inne składki, wynikają z nieporozumień dotyczących systemu ubezpieczeń społecznych. Odpowiedzi, które podają składki zdrowotne lub chorobowe, sugerują, że te ubezpieczenia są finansowane przez pracodawcę w taki sam sposób jak emerytalne i rentowe, co jest mylące. Ubezpieczenie zdrowotne, które rzeczywiście jest obowiązkowe, jest finansowane w inny sposób, a jego wysokość nie stanowi części obowiązkowych ubezpieczeń społecznych opłacanych przez pracodawcę w kontekście składek na ubezpieczenia społeczne. Podobnie, składka chorobowa, chociaż również istotna, jest opłacana przez pracowników, a nie przez pracodawców, przez co nie znajduje się w wykazie obowiązkowych składek, które muszą być finansowane przez pracodawcę. Często występuje też błąd w interpretacji procentów składek, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie różnicy pomiędzy składkami społecznymi a zdrowotnymi oraz ich rolą w systemie zabezpieczeń społecznych. Właściwe zrozumienie tych zasad jest niezbędne, aby móc prawidłowo zarządzać obowiązkami w zakresie ubezpieczeń społecznych oraz budować skuteczne strategie zatrudnienia zgodne z obowiązującym prawem.

Pytanie 4

Jakie zdarzenie uprawnia pracownika do skorzystania z urlopu okolicznościowego?

A. Pogrzeb stryja

B. Zawarcie małżeństwa przez dziecko

C. Zawarcie małżeństwa przez ojca

D. Chrzest dziecka

Wybór innych okoliczności, takich jak ślub ojca, pogrzeb wujka czy chrzest dziecka, nie jest zgodny z przepisami prawa pracy dotyczącymi przyznawania urlopów okolicznościowych. Ślub ojca, mimo że jest ważnym wydarzeniem rodzinnym, nie kwalifikuje się do urlopu okolicznościowego według polskiego prawa. Pracownik nie ma ustawowego prawa do takiego urlopu w przypadku ceremonii związanej z rodzicem. Pogrzeb wujka również nie jest objęty standardami prawa pracy, które precyzują, że urlop okolicznościowy przysługuje jedynie w przypadku śmierci bliskich członków rodziny, jak rodzice czy rodzeństwo. Takie podejście do przyznawania urlopów opiera się na zasadzie, że bliskość relacji rodzinnych ma kluczowe znaczenie w kontekście udzielania takich przywilejów. Chrzest dziecka, chociaż jest ważnym wydarzeniem religijnym, również nie figuruje w katalogu sytuacji, które uprawniają do urlopu okolicznościowego. W związku z tym, pracownicy często popełniają błąd myślowy, zakładając, że wszelkie ważne wydarzenia rodzinne kwalifikują się do takiego urlopu. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do frustracji związaną z niewłaściwym oczekiwaniem na przyznanie urlopu oraz zrozumieniem przepisów regulujących prawa pracowników.

Pytanie 5

W czwartym kwartale 2021 roku firma otrzymała dostawy surowców w następujących interwałach czasowych: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni. Oblicz średni cykl dostaw przy użyciu metody średniej arytmetycznej w IV kwartale 2021 roku?

A. 6 dni

B. 15 dni

C. 30 dni

D. 8 dni

Aby obliczyć średni cykl dostaw przy użyciu metody średniej arytmetycznej, sumujemy wszystkie wartości czasów dostaw i dzielimy przez ich liczbę. W tym przypadku mamy następujące czasy dostaw: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni. Suma tych wartości wynosi 90 dni. Następnie dzielimy 90 dni przez 6 (liczba dostaw), co daje nam średnią 15 dni. Zastosowanie średniej arytmetycznej w tym kontekście jest standardową praktyką w zarządzaniu łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na uzyskanie przeciętnego czasu realizacji dostaw, co jest niezbędne do planowania produkcji, optymalizacji zapasów oraz poprawy efektywności operacyjnej. Znajomość średniego cyklu dostaw umożliwia przedsiębiorstwom lepsze prognozowanie zapotrzebowania oraz identyfikację potencjalnych problemów w łańcuchu dostaw, co w efekcie poprawia ich konkurencyjność na rynku.

Pytanie 6

Jednym z zadań Ministerstwa Finansów jest między innymi

A. prowadzenie rozliczeń z płatnikami składek na ubezpieczenie społeczne

B. zarządzanie płynnością banków oraz ich refinansowanie

C. przygotowanie projektu budżetu państwowego

D. określanie zasad tworzenia rezerwy obowiązkowej banków

Opracowanie projektu budżetu państwa jest kluczowym zadaniem Ministerstwa Finansów, które ma na celu wskazanie, w jaki sposób będą wydawane publiczne środki w nadchodzących latach. Budżet państwa to dokument o charakterze planistycznym, który precyzuje dochody i wydatki państwa na dany okres, zazwyczaj rok. Jako centralny organ administracji rządowej, Ministerstwo Finansów odpowiada za koordynację procesów budżetowych, analizę potrzeb finansowych oraz rozwój polityki fiskalnej. W praktyce, przygotowanie budżetu wymaga współpracy z innymi ministerstwami oraz instytucjami, co sprawia, że jest to złożony proces wymagający szczegółowych analiz ekonomicznych oraz prognozowania skutków finansowych. Dobrym przykładem może być analiza wpływu polityki podatkowej na dochody budżetowe, co pozwala na lepsze planowanie wydatków w obszarach takich jak edukacja, zdrowie czy infrastruktura. Zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania finansami publicznymi, projekt budżetu powinien być transparentny i dostępny dla obywateli, co podnosi standardy odpowiedzialności publicznej.

Pytanie 7

Koszty poniesione przez przedsiębiorstwo na wyprodukowanie partii 2 000 sztuk produktów wyniosły: (tabela poniżej) Jednostkowy koszt własny wytworzenia 1 sztuki produktu wynosi

Pozycje kalkulacyjne	Poniesione koszty (zł)
Materiały bezpośrednie	30 000,00
Płace bezpośrednie	16 000,00
Koszty wydziałowe	4 600,00
Koszty zarządu	2 400,00

A. 24,20 zł

B. 23,00 zł

C. 25,30 zł

D. 26,50 zł

Podczas analizy odpowiedzi na to pytanie można zauważyć typowe błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, odpowiedzi 26,50 zł i inne sugerują, że koszt jednostkowy został obliczony w sposób, który nie uwzględnia wszystkich wydatków poniesionych na produkcję. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce jednostkowy koszt wytworzenia musi brać pod uwagę nie tylko bezpośrednie koszty materiałów, ale także koszty pośrednie, takie jak wynagrodzenia pracowników, koszty energii, amortyzację maszyn oraz inne wydatki operacyjne. Otrzymanie błędnych wyników może również wynikać z pomyłek arytmetycznych, co w praktyce jest zjawiskiem powszechnym, szczególnie w przypadku dużych zestawień kosztów. Niezrozumienie zasady agregacji kosztów może prowadzić do wyboru niewłaściwej odpowiedzi, co z kolei może skutkować nieoptymalnymi decyzjami finansowymi. Kluczowe jest, aby podczas obliczeń zachować szczególną uwagę na szczegóły oraz stosować odpowiednie metody analizy kosztów, które są standardem w zarządzaniu finansami w przedsiębiorstwach. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwala uniknąć pułapek finansowych oraz wspiera efektywne planowanie budżetu i cen produktów.

Pytanie 8

W tabeli zaprezentowano poziom wskaźnika bieżącej płynności w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Handlowym. Najlepszą zdolność do wywiązywania się z bieżących zobowiązań przedsiębiorstwo odnotowało w roku

Poziom wskaźnika bieżącej płynności osiągnięty w latach 2008 – 2011 przez Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe
Rok	Wskaźnik bieżącej płynności
2008	1,00
2009	1,10
2010	2,00
2011	0,90

A. 2011

B. 2008

C. 2009

D. 2010

Wskaźnik bieżącej płynności jest kluczowym wskaźnikiem finansowym, który pozwala ocenić zdolność przedsiębiorstwa do regulowania bieżących zobowiązań. W roku 2010 przedsiębiorstwo osiągnęło najwyższy poziom tego wskaźnika, wynoszący 2,00. Oznacza to, że na każdą jednostkę zobowiązań krótkoterminowych przypadały dwie jednostki aktywów obrotowych, co wskazuje na bardzo dobrą kondycję finansową. Praktycznie, przedsiębiorstwo w takiej sytuacji jest w stanie łatwo pokryć wszystkie swoje zobowiązania, co buduje zaufanie wśród kredytodawców oraz klientów. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wskaźnik bieżącej płynności powinien wynosić co najmniej 1,5, aby zapewnić stabilność finansową. Dopuszczalne są różnice w zależności od sektora, jednak wyniki na poziomie 2,00 są zdecydowanie pozytywne i świadczą o dobrym zarządzaniu finansami. Przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować ten wskaźnik, aby w porę reagować na potencjalne trudności finansowe i podejmować odpowiednie decyzje strategiczne.

Pytanie 9

Obliczona kwota podstawowej stawki VAT, w oparciu o wartość netto produktu, wynosi 1 150,00 zł. Jaką wartość netto ma ten towar?

A. 14 375,00 zł

B. 3 000,00 zł

C. 5 000,00 zł

D. 15 525,00 zł

Jak chcesz obliczyć wartość netto towaru, mając VAT w wysokości 1150,00 zł, użyj wzoru na podatek: VAT = wartość netto * stawka VAT. W Polsce podstawowa stawka VAT to 23%, więc robimy tak: 1150,00 zł = wartość netto * 0,23. Jak przekształcimy wzór, to dostaniemy wartość netto = 1150,00 zł / 0,23, co daje nam 5000,00 zł. Wartość netto to coś, co musisz znać, bo na jej podstawie potem obliczasz VAT. Przykładowo, dla przedsiębiorców znalazłoby to zastosowanie przy ustalaniu cen sprzedaży i przy rozliczeniach podatkowych z urzędami skarbowymi.

Pytanie 10

Jak nazywa się część biznesplanu, która została opisana w przedstawionym fragmencie tekstu?

Restauracja Pełny talerz będzie biznesem rodzinnym świadczącym usługi przede wszystkim dla mieszkańców Nysy oraz okolic.

Nasze podstawowe atuty:

przyjazna atmosfera i fachowa obsługa,
wysoka jakość posiłków w przystępnych cenach,
bogata oferta tradycyjnych potraw kuchni polskiej, a także kuchni włoskiej, francuskiej i greckiej.
własny lokal o powierzchni 600 m², umożliwiający organizację imprez okolicznościowych, takich jak: wesela, chrzciny, studniówki,
lokalizacja w centrum miasta, blisko przystanku głównych linii autobusowych oraz dworca PKP,
parking dla gości restauracji.

Dysponujemy kapitałem własnym w wysokości 800 000 zł i otrzymaliśmy promesę od Banku na udzielenie kredytu inwestycyjnego w wysokości 200 000 zł pod zastaw posiadanego przez nas lokalu.

A. Streszczenie.

B. Analiza rynku.

C. Profil produkcji.

D. Plan finansowy.

Inne odpowiedzi mogą prowadzić do niejasności co do tego, jak różne części biznesplanu mają działać. Na przykład "Plan finansowy" dotyczy bardziej prognoz finansowych i analiz kosztów, a to jest ważne, ale nie odnosi się bezpośrednio do opisu firmy. To może być mylące, zwłaszcza jeśli ktoś skupia się tylko na finansach – pytanie dotyczyło tego, jak wygląda działalność. "Analiza rynku" również jest istotna, bo bada otoczenie rynkowe i konkurencję, ale nie przedstawia zwięzłych informacji o samej restauracji. Niektórzy mogą myśleć, że powinna być na początku, przez co można mylnie uznać ją za najważniejszy element. "Profil produkcji" natomiast mówi o oferowanych produktach i usługach, ale to też nie jest to, czego szukamy w tym pytaniu. Wybór tych odpowiedzi pokazuje typowe błędy w myśleniu, które mogą wynikać z niezrozumienia struktury biznesplanu. Każdy element ma swoją rolę, więc ważne, żeby dobrze je rozróżniać, bo nieprawidłowe zrozumienie może zniekształcić cały obraz przedsięwzięcia.

Pytanie 11

Właścicielami Przedsiębiorstwa Handlowego AXA sp. z o.o. jest trzech wspólników. Dane dotyczące liczby posiadanych przez nich udziałów przedstawiono w tabeli. Przedsiębiorstwo Handlowe AXA sp. z o.o. wypracowało w 2014 r. zysk netto w kwocie 500 000 zł. Spółka postanowiła przeznaczyć 50% wypracowanego zysku netto na dywidendy dla udziałowców proporcjonalnie do liczby posiadanych przez nich udziałów. Otrzymają oni odpowiednio:

Udziałowcy	Liczba udziałów
Jan Kapa	5
Leon Kawa	3
Eryk Kot	2
Ogółem liczba udziałów	10

A. Jan Kapa - 125 000,00 zł, Leon Kawa - 75 000,00 zł, Eryk Kot - 50 000,00 zł

B. Jan Kapa - 150 000,00 zł, Leon Kawa - 50 000.00 zł, Eryk Kot - 75 000,00 zł

C. Jan Kapa - 150 000,00 zł, Leon Kawa - 50 000,00 zł, Eryk Kot - 50 000,00 zł

D. Jan Kapa - 125 000,00 zł, Leon Kawa - 75 000,00 zł, Eryk Kot - 75 000,00 zł

Zrozumienie mechanizmu podziału dywidendy w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością jest kluczowe dla prawidłowego obliczania zysków dla udziałowców. W przypadku błędnej odpowiedzi, może wystąpić kilka typowych nieporozumień. Jednym z nich jest myślenie, że dywidendy są dzielone równo, bez uwzględnienia liczby posiadanych udziałów. Każdy wspólnik ma prawo do dywidendy proporcjonalnie do liczby posiadanych udziałów, co oznacza, że wspólnik z większą liczbą udziałów otrzyma wyższą kwotę. Osoby wybierające inne kwoty mogły również zignorować całkowitą kwotę przeznaczoną na dywidendy, nie obliczając jej jako połowy zysku netto. Ponadto, błędne podejście może wynikać z niezrozumienia, jak oblicza się wartość jednego udziału w kontekście wypłacanych dywidend. Dobrą praktyką jest dokładne analizowanie dostępnych danych oraz stosowanie rzetelnych metod obliczeniowych, aby uniknąć nieporozumień. W biznesie ważne jest, aby podziały zysku były przejrzyste i zgodne z ustalonymi zasadami, co zapewnia zarówno transparentność, jak i zaufanie współwłaścicieli. Bez tych zasad, można łatwo wpaść w pułapki myślowe prowadzące do błędnych wniosków.

Pytanie 12

W skład wynagrodzenia brutto pracownika wchodzi płaca zasadnicza wynosząca 4 000,00 zł oraz prowizja równa 2% od przychodów ze sprzedaży. Oblicz, o ile wzrosło wynagrodzenie brutto pracownika w grudniu w porównaniu do listopada, jeżeli przychód ze sprzedaży w listopadzie wyniósł 80 000,00 zł, a w grudniu 100 000,00 zł.

A. 40,00 zł

B. 1 600,00 zł

C. 400,00 zł

D. 2 000,00 zł

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 40,00 zł lub 2 000,00 zł, podstawowym nieporozumieniem jest błędne obliczenie różnicy w prowizji przy uwzględnieniu stałej płacy zasadniczej. Odpowiedź 40,00 zł sugeruje, że różnica w wynagrodzeniu brutto jest minimalna, co nie uwzględnia faktycznego wzrostu prowizji w wyniku wyższego przychodu. Z kolei odpowiedź 2 000,00 zł błędnie zakłada, że różnica ta wynika wyłącznie z prowizji grudniowej, pomijając wynagrodzenie listopadowe oraz metodę obliczenia różnicy. Warto zauważyć, że odpowiedź 1 600,00 zł również nie uwzględnia całkowitego wynagrodzenia grudniowego i porównania go z wynagrodzeniem listopadowym, co prowadzi do znacznego przeszacowania wzrostu wynagrodzenia. Przy obliczeniu wynagrodzenia brutto kluczowe jest zrozumienie, że całkowite wynagrodzenie składa się z płacy zasadniczej oraz różnej prowizji, a przy ich zmienności istotne jest prawidłowe obliczenie zarówno wynagrodzenia w danym miesiącu, jak i różnic pomiędzy miesiącami. Wiedza w zakresie takich obliczeń jest niezbędna dla menedżerów, którzy muszą podejmować decyzje dotyczące polityki wynagrodzeń oraz motywacji pracowników.

Pytanie 13

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż wysokość całkowitych przychodów i całkowitych kosztów, przy których przedsiębiorstwo osiąga próg rentowności.

Ilość wytworzonych produktów (w sztukach)	100	200	300	400	500	600
Przychody całkowite (w zł)	14 000	16 000	19 000	24 000	28 000	30 000
Koszty całkowite (w zł)	16 000	18 000	19 000	22 000	24 000	25 000

A. Przychody całkowite na poziomie 14 000 zł, koszty całkowite na poziomie 16 000 zł.

B. Przychody całkowite na poziomie 24 000 zł, koszty całkowite na poziomie 22 000 zł.

C. Przychody całkowite na poziomie 19 000 zł, koszty całkowite na poziomie 19 000 zł.

D. Przychody całkowite na poziomie 16 000 zł, koszty całkowite na poziomie 18 000 zł.

Poprawna odpowiedź wskazuje, że przychody całkowite wynoszą 19 000 zł, a koszty całkowite również 19 000 zł. Oznacza to, że przedsiębiorstwo osiąga próg rentowności, co jest kluczowym pojęciem w zarządzaniu finansami. Próg rentowności to poziom sprzedaży, przy którym przychody pokrywają wszystkie koszty, a zysk netto wynosi zero. W praktyce oznacza to, że przy sprzedaży 300 sztuk produktu, przedsiębiorstwo nie ponosi strat ani nie osiąga zysku. Analizując dane dotyczące kosztów stałych i zmiennych, przedsiębiorstwa mogą lepiej planować strategie cenowe oraz operacyjne. Warto zauważyć, że zrozumienie progu rentowności jest niezbędne do podejmowania decyzji inwestycyjnych, gdyż pozwala na ocenę, przy jakim poziomie sprzedaży firma zaczyna generować zyski. Przykładowo, przedsiębiorstwa często stosują analizę wrażliwości, aby ocenić, jak zmiany w cenach lub kosztach wpłyną na próg rentowności.

Pytanie 14

Wspólnicy nie odpowiadają za zobowiązania spółki, które powstały w wyniku wykonywania wolnego zawodu przez innych wspólników w tej spółce?

A. jawnej

B. partnerskiej

C. cywilnej

D. komandytowej

Odpowiedzi odnoszące się do spółek cywilnych, komandytowych i jawnych nie są zgodne z zasadami odpowiedzialności w ramach tych struktur prawnych. W spółce cywilnej wszyscy wspólnicy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, co oznacza, że każdy z nich może być pociągnięty do odpowiedzialności majątkowej za długi powstałe w wyniku działania całej spółki, niezależnie od tego, kto z nich działał na rzecz danej transakcji. Spółka jawna również nie zapewnia takiej ochrony, a jej wspólnicy są odpowiedzialni całym swoim majątkiem za zobowiązania firmy. W spółce komandytowej istnieje podział na komandytariuszy, którzy ponoszą ograniczoną odpowiedzialność do wysokości wniesionych wkładów, oraz komplementariuszy, którzy odpowiadają całym swoim majątkiem. W związku z tym, nie można założyć, że wspólnicy tych spółek będą chronieni w podobny sposób, jak w spółce partnerskiej. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie odpowiedzialności ograniczonej z pełną odpowiedzialnością, co jest kluczowe dla zrozumienia różnic między tymi formami działalności gospodarczej. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla osób podejmujących decyzje o formie prawnej prowadzonej działalności zawodowej, zwłaszcza w kontekście ryzyka zawodowego i odpowiedzialności prawnej.

Pytanie 15

Jan Nowak, po otrzymaniu informacji o wysokości podatku od nieruchomości, złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Która zasada postępowania administracyjnego została w tym przypadku zastosowana?

A. Zasada szybkości oraz prostoty postępowania.

B. Zasada dwuinstancyjności postępowania

C. Zasada ugodowego załatwiania sporów.

D. Zasada trwałości decyzji administracyjnych.

Zasada ugodowego załatwiania spornych spraw nie znajduje zastosowania w przedstawionej sytuacji. Odnosi się ona do możliwości osiągnięcia porozumienia między stronami konfliktu administracyjnego, co w przypadku odwołania od decyzji podatkowej nie jest standardowym podejściem. W rzeczywistości, w sprawach podatkowych, decyzje często są podejmowane na podstawie przepisów prawa, które nie przewidują możliwości ugodowego załatwienia sporu. Zasada trwałości decyzji administracyjnych sugeruje, że decyzje powinny być stabilne i niezmienne, co może prowadzić do przekonania, że odwołanie nie jest w ogóle możliwe. Jednakże, prawo administracyjne dopuszcza odwołanie jako środek kontrolny i naprawczy, co stoi w sprzeczności z tą zasadą. Wreszcie, zasada szybkości i prostoty postępowania odnosi się do procedur, które powinny być efektywne, ale nie uzasadnia ona samego odwołania. Mylenie tych zasad może prowadzić do błędnych interpretacji prawa administracyjnego i nieprawidłowych wniosków dotyczących możliwości korzystania z prawa do odwołania. W kontekście administracyjnym, kluczowe jest zrozumienie, że dwuinstancyjność umożliwia pełne wykorzystanie ścieżek odwoławczych, co nie jest uwzględniane przez inne zasady.

Pytanie 16

Tabela przedstawia przeciętny stan zatrudnienia w przedsiębiorstwie produkcyjnym w 2004 roku. Udział pracowników produkcyjnych w ogólnej liczbie zatrudnionych wynosi

Grupa zawodowa	Przeciętny stan zatrudnienia ( w osobach)
Pracownicy administracji	60
Pracownicy produkcyjni	120
Pracownicy pomocniczy	20
Razem	200

A. 60%

B. 40%

C. 50%

D. 80%

Twoja odpowiedź jest trafna, bo wyliczyłeś, że w firmie produkcyjnej pracuje 120 osób z ogółem 200 zatrudnionych. To daje nam 60% - czyli całkiem spoko wynik. Zrozumienie takich danych jest mega ważne, bo pomaga firmom lepiej zarządzać swoimi pracownikami i zauważyć, gdzie można coś poprawić. Taki wskaźnik to fajne narzędzie do sprawdzenia, jak efektywnie działa produkcja i czy mamy wystarczającą ilość pracowników do realizacji planów. Regularne sprawdzanie takich rzeczy to dobra praktyka, bo pozwala firmom szybko reagować na zmiany na rynku i optymalizować swoje działania.

Pytanie 17

W tabeli zaprezentowano cechy czterech spółek. Która z nich jest spółką partnerską?

Spółka A.	Spółka B.
– jest spółką kapitałową – posiada osobowość prawną – wspólnicy zobowiązani są przepisami do wyłonienia władz spółki	– jest spółką osobową – nie ma osobowości prawnej – wspólnicy odpowiadają solidarnie bez ograniczeń za zobowiązania spółki
Spółka C.	Spółka D.
– jest spółką kapitałową – posiada osobowość prawną – wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki do wysokości wniesionych wkładów	– jest spółką osobową – nie ma osobowości prawnej – wspólnicy winni posiadać uprawnienia do wykonywania wolnego zawodu

A. A.

B. C.

C. B.

D. D.

Wybór odpowiedzi, która nie identyfikuje spółki D jako spółki partnerskiej, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego definicji i charakterystyki tego typu podmiotów gospodarczych. Spółki partnerskie są unikalne, ponieważ wszystkie osoby zaangażowane w ich działalność muszą posiadać odpowiednie kwalifikacje do wykonywania zawodu, co odróżnia je od innych form prawnych, takich jak spółki z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółki akcyjne. Często myli się je z innymi spółkami osobowymi, które niekoniecznie wymagają, aby wszyscy wspólnicy mieli specjalistyczne uprawnienia. Na przykład, w spółkach jawnych czy komandytowych, mogą występować wspólnicy, którzy nie mają odpowiednich kwalifikacji zawodowych, co nie jest dozwolone w przypadku spółek partnerskich. Warto również zwrócić uwagę, że spółka partnerska nie jest jedyną formą prawną, w jakiej mogą działać profesjonaliści, jednak jej struktura i zasady działania są dostosowane do specyfiki wykonywanych zawodów, co ma kluczowe znaczenie dla zachowania wysokich standardów etycznych i zawodowych. Dlatego istotne jest, aby przed podjęciem decyzji o odpowiedzi, dobrze zrozumieć różnice między poszczególnymi formami prawnymi prowadzenia działalności gospodarczej oraz ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 18

Zamieszczone w ramce zadania realizuje

pozyskiwanie i gospodarowanie środkami finansowymi na realizację zadań z zakresu aktywizacji lokalnego rynku pracy,
rejestrowanie bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy,
świadczenie usług w zakresie pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego,
świadczenie pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy,
inicjowanie, organizowanie i finansowanie prac interwencyjnych i robót publicznych,
przyznawanie i wypłacanie zasiłków oraz innych świadczeń z tytułu bezrobocia.

A. Wojewódzki Urząd Pracy.

B. Powiatowa Rada Zatrudnienia.

C. Powiatowy Urząd Pracy.

D. Wojewódzka Rada Zatrudnienia.

PUP, czyli Powiatowy Urząd Pracy, to naprawdę ważna instytucja w naszym kraju, jeśli chodzi o rynek pracy. Przede wszystkim rejestruje ludzi, którzy nie mają zatrudnienia, a to jest kluczowe, żeby mogli skorzystać z różnych usług i wsparcia finansowego. Kiedy mówimy o pośrednictwie pracy, to PUP łączy pracodawców z osobami, które szukają pracy, co jest mega pomocne. Są też różne programy, jak prace interwencyjne czy roboty publiczne, które mają na celu aktywizację zawodową bezrobotnych. Nie zapomnijmy o zasiłkach dla tych, którzy są bez pracy - to ważne wsparcie w trudnych chwilach. Wszystkie te działania są zgodne z Ustawą o promocji zatrudnienia, która reguluje, jak te urzędy powinny działać. Zresztą, widać to w praktyce - dobra praca PUP rzeczywiście może zmniejszyć bezrobocie w regionie i poprawić sytuację osób szukających zatrudnienia.

Pytanie 19

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal przeciętne miesięczne zatrudnienie w przedsiębiorstwie w I kwartale 2018 roku metodą średniej arytmetycznej.

Zestawienie liczby pracowników w poszczególnych miesiącach I półrocza 2018 roku według wykształcenia
Wykształcenie	Styczeń	Luty	Marzec	Kwiecień	Maj	Czerwiec
zasadnicze zawodowe	104	108	120	115	120	130
średnie	350	355	368	371	368	360
wyższe	78	70	73	73	79	70
Razem	532	533	561	559	567	560

A. 358 osób.

B. 542 osoby.

C. 362 osoby.

D. 552 osoby.

Wybór błędnej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z kilku typowych nieporozumień dotyczących obliczeń statystycznych. Odpowiedzi takie jak 362 osoby, 358 osób czy 552 osoby mogą sugerować różne błędy w interpretacji danych lub w obliczeniach. Na przykład, odpowiedź 362 osoby mogła wynikać z błędnego zsumowania miesięcznego zatrudnienia, gdzie pominięto jednego z pracowników lub zrozumiano, że to liczba pracowników w jednym z miesięcy, a nie średnia. Z kolei 358 osób mogło być wynikiem błędnego podzielenia sumy zatrudnienia, co może zdarzyć się, gdy ktoś niepoprawnie ocenia liczbę miesięcy. Z drugiej strony, odpowiedź 552 osoby może wynikać z błędnego założenia, że liczba ta reprezentuje wyższy poziom zatrudnienia w jednym z miesięcy, co prowadzi do zawyżenia średniej. Kluczowe jest zrozumienie, że średnia arytmetyczna jest miarą tendencji centralnej, która wymaga poprawnego zsumowania wszystkich wartości oraz ich podziału przez liczbę elementów w zbiorze. Dlatego przy obliczaniu przeciętnego miesięcznego zatrudnienia należy zachować szczególną ostrożność i upewnić się, że wszystkie dane są prawidłowo zebrane i przeliczone. W praktyce obliczania średniej ważne jest również, aby nie mylić przeciętnej z medianą lub innymi miarami, co może prowadzić do poważnych błędów w analizie danych zatrudnienia.

Pytanie 20

Zakład krawiecki otrzymał zlecenie na 500 sztuk jedwabnych apaszek. Norma zużycia materiału na jedną apaszkę wynosi 0,5 m.b. jedwabiu. W magazynie firmy znajduje się 100 m.b. jedwabiu. Ile metrów bieżących jedwabiu należy dokupić, aby zrealizować to zlecenie?

A. 250 m.b.

B. 400 m.b.

C. 150 m.b.

D. 300 m.b.

Często, kiedy próbujesz rozwiązać takie zadanie, zdarzają się błędne założenia co do obliczeń. Na przykład, jeżeli ktoś myśli, że potrzeba 400 metrów jedwabiu, to może mieć problem ze zrozumieniem, jak się liczy zużycie materiału. To pokazuje, że nie do końca wiesz, jak obliczać całkowite zużycie w oparciu o jednostkowe zużycie i ilość zamówionych apaszek. Czasem można też zapomnieć, że zapasy w magazynie muszą być uwzględnione, co prowadzi do zafałszowania obliczeń. Jeszcze inna rzecz to niewłaściwe zrozumienie, ile materiału potrzebujesz na zamówienie – jeśli pomylisz się w tym, może ci to znacząco zawyżyć wyniki. W zarządzaniu zapasami kluczowe jest umiejętne planowanie i dokładne analizy, w przeciwnym razie można ponieść zbędne koszty. Dobrze jest być ostrożnym przy kalkulacjach i zawsze sprawdzać zapasy, wtedy łatwiej uniknąć problemów z niedoborami.

Pytanie 21

Instruktaż na stanowisku powinien być zrealizowany

A. przed upływem 1 tygodnia od dnia dopuszczenia pracownika do pracy

B. w ciągu 3 dni od złożenia wniosku o przeprowadzenie instruktażu

C. przed dopuszczeniem pracownika do realizacji zadań na danym stanowisku

D. w przeciągu 3 dni od momentu rozpoczęcia pracy przez pracownika na danym stanowisku

Instruktaż stanowiskowy jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności w miejscu pracy. Przeprowadzenie go przed dopuszczeniem pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku jest zgodne z zasadami BHP oraz wymogami prawa pracy. Taki instruktaż pozwala pracownikowi zapoznać się z zasadami bezpieczeństwa, obsługą urządzeń oraz procedurami obowiązującymi w danym miejscu. Przykładem może być sytuacja w fabryce, gdzie nowy pracownik musi zrozumieć, jak bezpiecznie korzystać z maszyn, a także jakie są procedury postępowania w przypadku awarii. Praktyczne zastosowanie wiedzy zdobytej podczas instruktażu przekłada się na zmniejszenie ryzyka wypadków, podniesienie jakości pracy i zwiększenie efektywności operacyjnej. Ważne jest, aby każdy nowy pracownik przeszedł ten proces, ponieważ nie tylko chroni to jego zdrowie i życie, ale także wpływa na bezpieczeństwo kolegów z zespołu. Wszelkie zaniedbania w tym zakresie mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla pracowników, jak i dla pracodawcy.

Pytanie 22

Jakie narzędzie w zakresie polityki promocyjnej opiera się na przedstawieniu oferty firmy bezpośrednio podczas rozmowy pracownika z potencjalnym klientem w celu przeprowadzenia transakcji sprzedaży?

A. Promocja dodatkowa

B. Public relations

C. Sprzedaż osobista

D. Reklama

Reklama to forma komunikacji marketingowej, której celem jest dotarcie do szerokiego grona odbiorców i budowanie świadomości marki. Niemniej jednak, nie jest to podejście, które zakłada bezpośrednią interakcję z potencjalnym nabywcą, co czyni je nieodpowiednim w kontekście tego pytania. Reklama skupia się na przekazie masowym, co może prowadzić do nieefektywnej konwersji, ponieważ klienci mogą nie czuć się zaangażowani w komunikację. Public relations, z drugiej strony, koncentruje się na zarządzaniu wizerunkiem firmy i budowaniu relacji z otoczeniem. Chociaż ma to swoje znaczenie, nie ma na celu bezpośredniego zamknięcia transakcji, a raczej na tworzenie pozytywnego postrzegania marki. Promocja dodatkowa, obejmująca różne formy zachęt, takie jak zniżki czy próbki, może wspierać proces sprzedaży, ale również nie angażuje klienta w osobistą interakcję. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest mylenie różnych narzędzi marketingowych z osobistym podejściem, które jest istotą sprzedaży osobistej. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest niezbędne do skutecznego planowania strategii marketingowej oraz skutecznej sprzedaży.

Pytanie 23

Na podstawie informacji zamieszczonych w ramce wskaż wskaźnik, który został zinterpretowany.

Wartość wskaźnika w roku 2013 wyniosła 0,25, a w 2014 roku 0,16, co oznacza, że jedna złotówka osiągniętego przychodu ze sprzedaży w roku 2013 generuje 25 groszy zysku netto, natomiast w 2014 roku 16 groszy zysku netto.

A. Rotacji należności.

B. Produktywności aktywów.

C. Płynności bieżącej.

D. Rentowności sprzedaży.

Analizując podane odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na koncepcje, które mogą być mylone z wskaźnikiem rentowności sprzedaży. Na przykład, wskaźnik płynności bieżącej, który określa zdolność firmy do regulowania bieżących zobowiązań, nie ma nic wspólnego z rentownością, lecz z zarządzaniem kapitałem obrotowym. Często pojawia się błąd w myśleniu, że płynność finansowa jest wystarczającym wskaźnikiem zdrowia finansowego przedsiębiorstwa, co może prowadzić do ignorowania zysków i strat. Z kolei wskaźnik rotacji należności wskazuje na efektywność w ściąganiu należności od klientów i również nie odnosi się bezpośrednio do rentowności sprzedaży. Właściwe zarządzanie należnościami może wpływać na płynność, ale nie jest miarą efektywności generowania zysku. Ostatnim przykładem jest wskaźnik produktywności aktywów, który mierzy, jak efektywnie przedsiębiorstwo wykorzystuje swoje aktywa do generowania przychodów. Choć może on dawać pewne pojęcie o efektywności operacyjnej, nie ma bezpośredniego związku z rentownością sprzedaży, ponieważ nie uwzględnia kosztów związanych z działalnością. Świadomość tych różnic jest kluczowa dla wyciągania właściwych wniosków z analizy finansowej i podejmowania świadomych decyzji zarządczych.

Pytanie 24

W sekcji C teczki osobowej pracownika mieszczą się dokumenty

A. dotyczące nawiązania zatrudnienia

B. dotyczące przebiegu pracy

C. związane z zakończeniem zatrudnienia

D. związane z aplikowaniem o pracę

Dokumenty związane z ustaniem zatrudnienia stanowią kluczowy element akt osobowych pracownika, ponieważ zawierają informacje dotyczące zakończenia stosunku pracy, które są istotne zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy. W aktach osobowych można znaleźć takie dokumenty jak wypowiedzenia, protokoły z rozmów dotyczących zakończenia umowy, zgody na rozwiązanie umowy o pracę, a także wszelkie informacje dotyczące przyczyn ustania zatrudnienia. Zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma obowiązek przechowywania tych dokumentów przez określony czas po ustaniu stosunku pracy, co ma znaczenie dla przyszłych rozliczeń oraz ewentualnych postępowań sądowych. Przykładowo, jeśli pracownik występuje o zasiłek dla bezrobotnych, instytucje takie jak urząd pracy wymagają dostarczenia odpowiednich dokumentów potwierdzających zakończenie zatrudnienia. Prawidłowe zarządzanie dokumentacją dotyczącą ustania zatrudnienia jest także kluczowe w kontekście audytów pracowniczych oraz przestrzegania przepisów prawa pracy, co wpływa na reputację firmy oraz jej działania zgodne z regulacjami prawnymi.

Pytanie 25

W tabeli przedstawiono dane na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji w jednostce handlowej. W toku postępowania wyjaśniającego kierownik jednostki ustalił, że cały niedobór ziemniaków jest niezawiniony. Określ wartość niedoboru niezawinionego przekraczającego dopuszczalne normy ubytków naturalnych.

Towar	Stan według ewidencji księgowej	Stan rzeczywisty według spisu z natury	Zakładowa norma ubytków naturalnych
Ziemniaki	1 500,00 zł	1 000,00 zł	200,00 zł

A. 500 zł

B. 200 zł

C. 300 zł

D. 1 000 zł

Wybierając inne odpowiedzi, można zauważyć typowe nieporozumienia związane z obliczaniem wartości niedoboru niezawinionego. Na przykład, jeśli ktoś wskazuje 200 zł, może to wynikać z pomylenia całkowitego niedoboru z ubytkami naturalnymi, co prowadzi do niedoszacowania wartości rzeczywistego niedoboru. Warto pamiętać, że ubytki naturalne są przewidywalne i akceptowane w zarządzaniu zapasami, dlatego nie powinny być brane pod uwagę przy obliczaniu niedoboru niezawinionego, który wykracza poza te normy. Z kolei odpowiedzi takie jak 1 000 zł czy 500 zł mogą świadczyć o braku zrozumienia, jakie elementy należy uwzględnić w rachunkach. W praktyce, ważne jest, aby przed dokonaniem jakichkolwiek obliczeń, dobrze zrozumieć, co wchodzi w skład wartości niedoboru — jest to kluczowe w procesach inwentaryzacyjnych oraz w analizach finansowych. Typowym błędem myślowym może być nieuwzględnianie różnicy pomiędzy stanem ewidencyjnym a rzeczywistym, co jest fundamentem w procesie identyfikacji oraz wartościowania niedoborów. Warto dążyć do poprawy wiedzy w zakresie norm ubytków oraz ich wpływu na bilans magazynowy, aby w przyszłości unikać takich nieporozumień.

Pytanie 26

W firmie produkującej meble biurowe oszacowano kwartalne (90-dniowe) zapotrzebowanie na deski na 9 000 sztuk. Jaki powinien być minimalny zapas desek, jeśli wskaźnik zapasu minimalnego wynosi 6 dni?

A. 900 szt.

B. 100 szt.

C. 300 szt.

D. 600 szt.

Aby obliczyć minimalny zapas desek, należy najpierw ustalić dzienne zużycie. Skoro kwartalne (90-dniowe) zużycie wynosi 9 000 sztuk, to dzienne zużycie obliczamy dzieląc tę wartość przez 90, co daje nam 100 sztuk dziennie. Wskaźnik zapasu minimalnego wynosi 6 dni, więc minimalny zapas obliczamy mnożąc dzienne zużycie przez liczbę dni, czyli 100 sztuk x 6 dni = 600 sztuk. Takie podejście, oparte na analizie zużycia i wskaźników zapasowych, jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu łańcuchem dostaw. W przemyśle meblarskim, utrzymanie odpowiedniego poziomu zapasów minimalnych ma kluczowe znaczenie dla ciągłości produkcji oraz zaspokajania potrzeb klientów w przypadku nagłych wzrostów popytu. Przykładowo, w sytuacji, gdyby wystąpiło opóźnienie w dostawie lub wzrost zamówień, posiadanie zapasu na poziomie 600 sztuk pozwala na elastyczność operacyjną, co jest istotne w konkurencyjnej branży.

Pytanie 27

W jakiej jednostce przychód z działalności gospodarczej ma na celu realizację jej celów statutowych i nie może być dzielony pomiędzy jej członków?

A. W spółdzielni

B. W stowarzyszeniu

C. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

D. W spółce komandytowej

Wybór spółki komandytowej, spółdzielni lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w kontekście przeznaczenia dochodów jest błędny z kilku powodów. Spółka komandytowa to forma działalności, w której przynajmniej jeden wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, a pozostali wspólnicy (komandytariusze) są odpowiedzialni tylko do wysokości wniesionych wkładów. W takim przypadku dochody są dzielone pomiędzy wspólników zgodnie z umową spółki, co jest z definicji sprzeczne z zasadą, że dochód nie może być przeznaczony do podziału. Podobnie w przypadku spółdzielni, która jest zorganizowana w celu zaspokajania potrzeb swoich członków. Dochody, które generuje spółdzielnia, są dzielone pomiędzy jej członków w formie dywidend lub obniżonych cen usług, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością natomiast, jako podmiot gospodarczy, ma na celu generowanie zysku dla swoich właścicieli i może dzielić dochody w postaci dywidend. W kontekście tych jednostek, istotne jest zrozumienie, że każda z nich ma inne cele i zasady funkcjonowania, co wpływa na sposób zarządzania dochodami. Powszechnym błędem jest mylenie celów działalności społecznej z działalnością gospodarczą, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat przeznaczenia dochodów w różnych formach organizacyjnych.

Pytanie 28

Liczba produktów gotowych wyprodukowanych przez pracowników w danym okresie czasu określana jest mianem

A. rytmiczności wytwarzania

B. materiałochłonności w produkcji

C. wydajności pracy

D. pracochłonności w procesie produkcji

Odpowiedź 'wydajności pracy' jest poprawna, ponieważ odnosi się do ilości wyrobów gotowych wytworzonych przez pracowników w określonej jednostce czasu. Wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności produkcji, który pozwala na ocenę, jak dobrze wykorzystuje się zasoby ludzkie w procesie produkcyjnym. Na przykład, w zakładach produkcyjnych, zwiększenie wydajności pracy może być osiągnięte poprzez wprowadzenie odpowiednich szkoleń dla pracowników, co pozwala na usprawnienie procesów i zredukowanie czasu potrzebnego na wykonanie zadania. Zwiększenie wydajności ma również na celu optymalizację użycia maszyn i narzędzi, co jest istotne w kontekście Lean Manufacturing, gdzie dąży się do eliminacji marnotrawstwa i ciągłego doskonalenia. W związku z tym, wydajność pracy nie tylko wpływa na wyniki finansowe przedsiębiorstwa, ale również na jego zdolność konkurowania na rynku. Warto również zauważyć, że wysoka wydajność pracy powinna iść w parze z dbałością o jakość produkcji oraz zadowolenie pracowników, co jest istotne dla utrzymania efektywności w dłuższym okresie czasu.

Pytanie 29

Osoba, która odpowiada za zobowiązania firmy tylko do wysokości wniesionego kapitału i nie ma uprawnień do reprezentowania firmy w stosunku do osób trzecich, to

A. komplementariusz.

B. komandytariusz.

C. pełnomocnik.

D. prokurent.

Wybór odpowiedzi komplementariusz jest błędny, ponieważ komplementariusz to wspólnik w spółce komandytowej, który odpowiada za zobowiązania całym swoim majątkiem. Jego odpowiedzialność jest nieograniczona, co oznacza, że w przypadku niewypłacalności spółki może być zmuszony do pokrycia długów z własnych środków, co w odróżnieniu od komandytariusza stawia go w znacznie trudniejszej sytuacji finansowej. Prokurent z kolei to osoba, która posiada pełnomocnictwo do działania w imieniu spółki, ale nie jest wspólnikiem i nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania. Pełnomocnik również nie jest wspólnikiem, a jedynie osobą, która działa na zlecenie innej osoby, co nie ma zastosowania do opisanego pytania. Typowym błędem myślowym przy wyborze błędnych odpowiedzi jest mylenie ról w strukturze spółek. Osoby często zakładają, że każdy wspólnik ma takie same obowiązki i prawa, co prowadzi do nieporozumień dotyczących odpowiedzialności cywilnej i reprezentacji spółki. Dlatego zrozumienie różnic między tymi rolami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania każdej spółki, zwłaszcza w kontekście ograniczenia ryzyka finansowego i ochrony osobistego majątku wspólników.

Pytanie 30

W firmie zajmującej się produkcją suszarek do bielizny w ciągu jednego miesiąca wyprodukowano:
- 4 000 szt. suszarek z wykończeniem na poziomie 100 %,
- 2 000 szt. suszarek z wykończeniem na poziomie 50 %. Koszt techniczny produkcji wyniósł 50 000 zł. Jakiej wartości jest koszt wytworzenia jednej sztuki suszarki do bielizny?

A. 6,00 zł

B. 4,00 zł

C. 12,50 zł

D. 10,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących kalkulacji kosztów jednostkowych. W przypadku pierwszej z błędnych odpowiedzi, 6,00 zł, mogło to wynikać z niepełnego uwzględnienia całkowitych kosztów produkcji oraz liczby wyprodukowanych sztuk. Oszacowanie kosztu 4,00 zł wiąże się z pominięciem odpowiedniego przeliczenia stopnia wykończenia suszarek. Koszt jednostkowy nie może być obliczany jedynie na podstawie surowej liczby sztuk, ponieważ niektóre z nich nie są w pełni wykończone, co wpływa na ich wartość. Ostatnia błędna odpowiedź, 12,50 zł, mogła powstać z błędnego założenia, że wszystkie suszarki są pełnowartościowe. Tego typu błędy myślowe są powszechne w analizach kosztowych, gdy nie uwzględnia się rzeczywistych wydatków związanych z produkcją. Ważne jest, aby przy ocenie kosztów produkcji zawsze brać pod uwagę zarówno całkowity koszt, jak i stopień wykończenia wyrobów, ponieważ to bezpośrednio wpływa na kalkulacje cenowe. Rzetelna analiza kosztów wytworzenia jest kluczowa dla poprawnego ustalania cen, co z kolei wpływa na konkurencyjność przedsiębiorstwa na rynku.

Pytanie 31

Jednostka handlowa będąca podatnikiem podatku VAT UE sprzedała towary kontrahentowi z Włoch i wystawiła w dniu 4 stycznia 2010 r. fakturę na dostawę wewnątrzwspólnotową o wartości 10 000 EUR. Zapłata należności od kontrahenta zagranicznego wpłynęła na rachunek bankowy w dniu 15 stycznia 2010 r. Korzystając z informacji o kursach EUR zamieszczonych w zestawieniu, określ zrealizowaną różnicę kursową.

Waluta	Średni kurs NBP na dzień wystawienia faktury	Kurs kupna na dzień wpływu należności
EUR	4,50 PLN/EUR	4 PLN/EUR

A. Ujemna różnica kursowa w kwocie 5 000 zł

B. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 500 zł

C. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 5 000 zł

D. Ujemna różnica kursowa w kwocie 500 zł

Wybór odpowiedzi związanej z dodatnią różnicą kursową jest błędny, ponieważ nie uwzględnia podstawowej zasady dotyczącej obliczania różnic kursowych. Różnice kursowe powstają w oparciu o fakt, że wartości transakcji są wyrażone w różnych terminach, co prowadzi do różnic w przeliczeniu na walutę krajową. Kluczowe jest zrozumienie, że gdy kurs waluty w dniu wpływu jest niższy niż w dniu wystawienia faktury, przedsiębiorstwo ponosi stratę, co skutkuje ujemną różnicą kursową. Przykłady błędów często wynikają z nieprawidłowego analizy kursów walutowych oraz niewłaściwego zakupu waluty w dniu transakcji. Dodatnia różnica kursowa mogłaby wystąpić jedynie w przypadku wzrostu kursu waluty, co w tym przypadku nie miało miejsca. Zachęca się przedsiębiorców do stosowania polityki zarządzania ryzykiem walutowym, aby lepiej radzić sobie z takimi sytuacjami. Należy również pamiętać o dokumentacji i ścisłym przestrzeganiu procedur księgowych, aby różnice kursowe były prawidłowo klasyfikowane i ujmowane w sprawozdaniach finansowych. Tylko w ten sposób można uniknąć błędnych interpretacji i nieprawidłowych rozliczeń. Warto zainwestować czas w zrozumienie mechanizmów rynków walutowych oraz ich wpływu na wyniki finansowe przedsiębiorstwa.

Pytanie 32

W tabeli zamieszczono wybrane informacje o instytucjach administracji rządowej i samorządowej. Które z nich dotyczą gminy?

Instytucja A.	Instytucja B.
– podstawowa jednostka podziału terytorialnego – organem wykonawczym jest wójt, burmistrz lub prezydent	– jednostka podziału terytorialnego drugiego stopnia – organem wykonawczym jest starosta
Instytucja C.	Instytucja D.
– regionalna wspólnota samorządowa – pracą organu wykonawczego kieruje marszałek województwa	– określa strategię rozwoju województwa – za wykonanie polityki rządu na swoim terenie odpowiada wojewoda

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Jak patrzymy na odpowiedzi B, C i D, to można zauważyć, że one w ogóle nie dotyczą gminy jako jednostki administracyjnej. Zamiast tego, mogą dotyczyć innych szczebli, jak powiaty czy województwa, które mają inną strukturę i różne zadania. Często myślimy, że wszystkie miejsca lokalne robią podobne rzeczy, a tak nie jest. Na przykład powiaty zajmują się bardziej rozbudowanymi usługami, jak transport regionalny czy zarządzanie zdrowiem publicznym, co jest dużą różnicą w porównaniu do gmin. Gminy są bardziej nastawione na lokalne potrzeby i mają bezpośredni kontakt z mieszkańcami. Czasem mylimy też roli wójta czy burmistrza, myśląc, że odpowiadają oni za wszystko w regionie, a tak naprawdę ich kompetencje są ściśle związane z gminą. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każda jednostka administracyjna ma swoje zadania i odpowiedzialności. Osoby pracujące w administracji muszą być tego świadome, żeby skutecznie wypełniać swoje obowiązki i podejmować dobre decyzje. To ważne też dla obywateli, którzy chcą aktywnie uczestniczyć w demokratycznych procesach i mieć wpływ na lokalną politykę. Właściwe zrozumienie ról jednostek administracyjnych jest kluczowe dla działania całego systemu administracji publicznej.

Pytanie 33

Osoba ucząca się w technikum (w wieku 18 lat) zatrudniona na podstawie umowy zlecenia otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2 000,00 zł. Jaką kwotę zostanie potrąconą z jego wynagrodzenia jako zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych?

A. 0,00 zł

B. 340,00 zł

C. 298,00 zł

D. 272,00 zł

Wynagrodzenie ucznia technikum zatrudnionego na umowę zlecenia w wysokości 2 000,00 zł nie podlega potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT) z uwagi na to, że student ma prawo do tzw. ulgi dla młodych. W Polsce osoby do 26. roku życia, które nie przekraczają określonego limitu dochodów, mogą korzystać z zwolnienia z podatku dochodowego. W 2023 roku limit ten wynosi 85 528 zł rocznie. W praktyce, w przypadku umowy zlecenia, wynagrodzenie nie przekraczające tej kwoty jest zwolnione od zaliczki na PIT, co oznacza, że w tym przypadku 2 000,00 zł nie będzie obciążone podatkiem. Ulgi te mają na celu wsparcie młodych ludzi na rynku pracy oraz ich aktywizację zawodową, a także ułatwienie zdobywania doświadczeń zawodowych bez obciążenia podatkowego.

Pytanie 34

Plan przedsiębiorstwa obejmujący długoterminowe cele znajduje się w dokumencie

A. strategicznym

B. statystycznym

C. operacyjnym

D. taktycznym

Plan strategiczny firmy to bardzo ważny dokument. W nim tak naprawdę określamy, jakie mamy cele na kilka lat do przodu oraz jakie kroki podejmiemy, aby je zrealizować. Warto tam zawrzeć naszą misję, wizję i wartości, bo to one będą nas prowadzić. Na przykład, mogą to być cele związane z powiększeniem udziału w rynku czy też wprowadzeniem nowych, innowacyjnych produktów. Dobrze jest też dodać analizy SWOT, które pomogą nam zobaczyć, co robimy dobrze, a co możemy poprawić, oraz jakie szanse i zagrożenia czekają na nas z zewnątrz. Dzięki temu lepiej dostosujemy nasze działania do tego, jak zmienia się rynek, co jest kluczowe, jeżeli myślimy o długoterminowych sukcesach.

Pytanie 35

Gdy pracownik otrzymuje zasiłek chorobowy, pracodawca powinien przedstawić na formularzu liczbę dni zasiłkowych oraz kwotę świadczenia

A. ZUS RSA

B. ZUS ZZA

C. ZUS ZUA

D. ZUS RCA

Formularze ZUS, takie jak ZUS RCA, ZUS ZUA czy ZUS ZZA, mają różne zastosowania i koncentrują się na odmiennych aspektach związanych z ubezpieczeniami społecznymi. ZUS RCA jest stosowany do rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne dla pracowników, a ZUS ZUA służy do zgłaszania osób do ubezpieczeń oraz do rozliczania zasiłków. Natomiast ZUS ZZA dotyczy osób, które nie mają stałego zatrudnienia, a ich dokumentacja jest związana z wypłatą zasiłków dla bezrobotnych lub osób na urlopach wychowawczych. Często pojawia się mylne przekonanie, że każdy z tych formularzy może być użyty do wykazywania zasiłku chorobowego, co jest błędne. Pracodawcy powinni dokładnie zrozumieć, które dokumenty są właściwe w danej sytuacji, aby uniknąć komplikacji prawnych. Niezrozumienie funkcji poszczególnych formularzy może prowadzić do błędnych rozliczeń oraz problemów z ZUS, co powinno być priorytetem dla każdej organizacji. Właściwe rozliczenie zasiłków, jak i zrozumienie roli każdego dokumentu, jest kluczowe dla prawidłowych praktyk kadrowych i płacowych.

Pytanie 36

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie za kwiecień dla pracownika zatrudnionego w systemie akordu progresywnego.

Stawka wynagrodzenia za wykonanie podzespołu w granicach normy	1,50 zł/szt.
Stawka wynagrodzenia za wykonanie podzespołu po przekroczeniu normy	2,00 zł/szt.
Liczba podzespołów wyprodukowanych przez pracownika w kwietniu zgodnie z normą jakościową	2 150 szt.
Liczba przepracowanych przez pracownika godzin w kwietniu zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy	160 godz.
Obowiązująca norma pracy	12 szt./godz.

A. 3 225,00 zł

B. 4 300,00 zł

C. 3 340,00 zł

D. 2 880,00 zł

Wybór 3 225,00 zł, 4 300,00 zł i 2 880,00 zł wskazuje na pewne nieporozumienia w temacie akordu progresywnego. Często ludzie myślą, że wynagrodzenie w tym systemie jest stałe albo, że nie zwraca się uwagi na różnice w stawkach. Ci, co zaznaczyli 3 225,00 zł mogą uważać, że tylko wynagrodzenie za normę liczy się na końcu, co jest błędne, bo nie biorą pod uwagę stawki za dodatkowe podzespoły. Z kolei odpowiedź 4 300,00 zł może wynikać z tego, że ktoś myśli, że nie ma górnej granicy wynagrodzenia za nadnormę, a to też wprowadza w błąd. A jeśli ktoś wybrał 2 880,00 zł, to może sugerować, że nie zrealizował odpowiedniej liczby podzespołów, co też jest nieprawidłowe. W systemie akordu progresywnego ważne jest, by zrozumieć, jak normy i stawki wpływają na zarobki, dlatego trzeba myśleć zarówno o normach, jak i nadnormach, bo to klucz do liczenia wynagrodzeń w tym systemie.

Pytanie 37

Przedsiębiorstwo, oceniając zdolność do osiągania zysków ze sprzedaży, korzysta z wskaźnika

A. efektywności operacyjnej

B. zyskowności aktywów

C. rentowności kapitału własnego

D. rentowności sprzedaży

Rozumienie wskaźników finansowych jest istotne, ale użycie złego wskaźnika może prowadzić do błędnych wniosków. Zyskowność majątku, choć pokazuje jak dobrze wykorzystują aktywa do generowania zysków, nie jest najważniejsza przy ocenianiu sprzedaży. Czasem może wprowadzać w błąd, zwłaszcza w firmach, które mają dużo inwestycji w aktywa, ale nie za bardzo potrafią zarabiać na sprzedaży. Innym wskaźnikiem może być sprawność działania, ale to też nie skupia się całkowicie na rentowności, więc w kontekście sprzedaży może być mniej przydatny. Zyskowność kapitału własnego, mimo że ważna dla inwestorów, nie mówi o tym, jak firma działa operacyjnie. Dlatego, jak wybierzemy złe wskaźniki, to możemy źle zinterpretować sytuację finansową firmy, co może sprawić, że podejmowanie decyzji strategicznych będzie trudniejsze.

Pytanie 38

Sprzedawca z sklepu odzieżowego uregulował dług wobec hurtownika za towar o wartości 3 100 zł, przy pomocy weksla. Wartość nominalna tego weksla wynosi 3 200 zł. Oblicz kwotę dyskonta.

A. 3100 zł

B. 3200 zł

C. 100 zł

D. 300 zł

Odpowiedź 100 zł jest prawidłowa, ponieważ kwota dyskonta to różnica między wartością nominalną weksla a wartością zobowiązania. W tym przypadku wartość nominalna weksla wynosi 3 200 zł, a wartość zobowiązania to 3 100 zł. Zatem, aby obliczyć dyskonto, należy od wartości nominalnej odjąć wartość zobowiązania: 3 200 zł - 3 100 zł = 100 zł. Dyskonto to istotny element finansowy, który odzwierciedla różnicę między kwotą, którą wierzyciel otrzymuje, a kwotą, na jaką opiewa weksel. W praktyce, dyskonto ma zastosowanie nie tylko w kontekście weksli, ale również w innych instrumentach dłużnych, gdzie interesariusze muszą ocenić wartość bieżącą przyszłych płatności. W sektorku finansowym, znajomość mechanizmu dyskonta jest kluczowa przy podejmowaniu decyzji o inwestycjach czy ocenie rentowności projektów, ponieważ wpływa na obliczenia związane z wartością pieniądza w czasie oraz zarządzaniem ryzykiem.

Pytanie 39

Korzystając z zamieszczonego fragmentu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskaż maksymalną kwotę, którą można przekazać na rzecz organizacji pożytku publicznego, jeżeli podatek należny wyliczony w rocznym zeznaniu podatkowym PIT-37 wynosi 14 488,00 zł.

Fragment ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
(…)
Art. 45c. 1. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo dla złożenia zeznania podatkowego, na wniosek, o którym mowa w ust. 3 i 3a, przekazuje na rzecz jednej organizacji pożytku publicznego (…) kwotę w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego wynikającego:
1)	z zeznania podatkowego złożonego przed upływem terminu określonego na jego złożenie albo
2)	z korekty zeznania, o którym mowa w pkt 1, jeżeli została dokonana w ciągu miesiąca od upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego
– po jej zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy w dół.
(…)

A. 144,90 zł

B. 144,80 zł

C. 144,00 zł

D. 145,00 zł

Poprawna odpowiedź to 144,80 zł, co jest zgodne z przepisami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa ta umożliwia podatnikom przekazanie 1% swojego podatku dochodowego na rzecz organizacji pożytku publicznego (OPP). Aby obliczyć tę kwotę, należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na wysokość podatku należnego, który w tym przypadku wynosi 14 488,00 zł. Zastosowanie wzoru: 14 488,00 zł * 1% prowadzi nas do kwoty 144,88 zł. Jednak zgodnie z przepisami, kwotę tę należy zaokrąglić do pełnych dziesiątek groszy w dół, co skutkuje wartością 144,80 zł. Przekazywanie 1% podatku na rzecz OPP to ważny mechanizm wspierania działalności społecznej, a także sposób na zaangażowanie się w pomoc innym. Znajomość tych przepisów jest kluczowa dla każdego podatnika, aby móc efektywnie wspierać organizacje, które są bliskie jego wartościom. Warto również zwrócić uwagę, że taka forma wsparcia nie tylko wspiera lokalne inicjatywy, ale także umożliwia podatnikom aktywne uczestnictwo w życiu społeczno-kulturalnym.

Pytanie 40

Do zadań, które wykonują banki komercyjne, należy między innymi

A. udzielanie kredytów zarówno osobom fizycznym, jak i przedsiębiorcom.

B. obsługa rachunków bankowych instytucji publicznych.

C. wydawanie gotówki.

D. określanie wysokości stopy rezerw obowiązkowych.

Banki komercyjne odgrywają kluczową rolę w gospodarce, a jednym z ich podstawowych zadań jest udzielanie kredytów przedsiębiorcom i osobom fizycznym. Udzielanie kredytów jest istotne, ponieważ pozwala na finansowanie inwestycji, rozwój działalności gospodarczej oraz zaspokojenie potrzeb konsumpcyjnych. Kredyty umożliwiają firmom rozwój, zakup maszyn, zatrudnienie pracowników, a także pokrycie bieżących wydatków. Z perspektywy klienta indywidualnego, kredyty pozwalają na sfinansowanie takich potrzeb jak zakup mieszkania, samochodu czy edukacji. Banki muszą przy tym przestrzegać regulacji dotyczących oceny zdolności kredytowej, co jest standardem w branży. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie modeli ryzyka kredytowego, które pomagają bankom w ocenie wiarygodności klientów oraz w zarządzaniu portfelem kredytowym. Dzięki tym praktykom banki mogą minimalizować ryzyko niewypłacalności i zoptymalizować swoje działania w zakresie udzielania kredytów, co przyczynia się do stabilności całego systemu finansowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej