Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 21:55
  • Data zakończenia: 17 maja 2025 22:16

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką topologię fizyczną sieci komputerowej przedstawia rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Siatki
B. Gwiazd
C. Magistrali
D. Pierścienia
Topologia siatki jest jedną z najbardziej rozbudowanych form organizacji sieci komputerowych. Charakteryzuje się tym, że każdy węzeł sieci jest połączony bezpośrednio z wieloma innymi węzłami, co zapewnia wysoki poziom redundancji i niezawodności. Dzięki temu, w przypadku awarii jednego z połączeń lub urządzeń, dane mogą być przesyłane alternatywnymi trasami, co zwiększa odporność sieci na uszkodzenia. Topologia siatki jest często stosowana w środowiskach, gdzie niezawodność i dostępność sieci są krytyczne, na przykład w centrach danych czy sieciach operatorskich. Standardy takie jak IEEE 802.11s definiują sposób wdrażania topologii siatki w sieciach bezprzewodowych, co umożliwia tworzenie rozległych, samokonfigurowalnych sieci. W praktyce, mimo że topologia ta wiąże się z wyższymi kosztami związanymi z większą liczbą połączeń i skomplikowaną konfiguracją, oferuje niezrównane korzyści w kontekście wydajności i niezawodności, które często przeważają nad wadami, szczególnie w krytycznych aplikacjach biznesowych.

Pytanie 2

Za pomocą taśmy 60-pinowej pokazanej na ilustracji łączy się z płytą główną komputera

Ilustracja do pytania
A. jedynie dyski EIDE
B. tylko dyski SCSI
C. napędy ATAPI
D. wszystkie wymienione urządzenia
Taśma 60-pinowa jest przeznaczona do podłączania dysków SCSI do płyty głównej komputera. SCSI czyli Small Computer System Interface to standard interfejsu do przesyłania danych pomiędzy komputerem a urządzeniami peryferyjnymi. Dyski SCSI są często wykorzystywane w środowiskach serwerowych i profesjonalnych, ponieważ oferują wysoką prędkość transferu danych oraz możliwość podłączenia wielu urządzeń do jednego kontrolera SCSI. System SCSI korzysta z zaawansowanego mechanizmu kolejkowania, co pozwala na optymalizację przesyłania danych i zwiększenie wydajności systemu. Standard SCSI wspiera różne protokoły i wersje, takie jak Ultra2, Ultra320 czy Serial Attached SCSI (SAS), które oferują ulepszenia w zakresie przepustowości i niezawodności. Warto zauważyć że choć koszt dysków SCSI jest wyższy niż ich odpowiedników IDE czy SATA to w zastosowaniach gdzie liczy się niezawodność oraz wydajność są one bardzo popularne. Zastosowanie taśm SCSI jest typowe w zaawansowanych systemach komputerowych gdzie oprócz wysokiej wydajności istotna jest również możliwość rozbudowy i elastyczność konfiguracji systemu.

Pytanie 3

Jaki protokół stworzony przez IBM służy do udostępniania plików w architekturze klient-serwer oraz do współdzielenia zasobów z sieciami Microsoft w systemach operacyjnych LINUX i UNIX?

A. SMB (Server Message Block)
B. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)
C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
D. POP (Post Office Protocol)
Zrozumienie protokołów komunikacyjnych w sieciach komputerowych jest wydaje mi się ważne, ale nie zawsze to wychodzi. Na przykład POP, czyli Post Office Protocol, używamy do odbierania e-maili z serwera, więc nie ma nic wspólnego z udostępnianiem plików w modelu klient-serwer. HTTP, czyli Hypertext Transfer Protocol, to przecież głównie do przesyłania stron w Internecie, a nie udostępniania plików. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, przesyła e-maile między serwerami, więc też nie pasuje do tematu. Ludzie często mylą te funkcje z ich zastosowaniem, ale SMB jest zaprojektowany właśnie do współpracy z systemami, które pozwalają na dzielenie się plikami. Tego typu wiedza jest mega istotna, bo inaczej można łatwo poplątać się w rolach tych protokołów.

Pytanie 4

Aby podłączyć drukarkę z portem równoległym do komputera, który dysponuje jedynie złączami USB, konieczne jest zainstalowanie adaptera

A. USB na COM
B. USB na LPT
C. USB na PS/2
D. USB na RS-232
Adapter USB na LPT (Line Print Terminal) jest kluczowym rozwiązaniem, gdy chcemy podłączyć drukarkę z interfejsem równoległym do komputera z portami USB. Złącze LPT, popularne w starszych modelach drukarek, wymaga odpowiedniego adaptera, który konwertuje sygnał USB na sygnał równoległy. Tego rodzaju adaptery są szeroko dostępne i pozwalają na bezproblemowe połączenie, umożliwiając korzystanie z drukarek, które w przeciwnym razie byłyby niekompatybilne z nowoczesnymi komputerami. Przykładem zastosowania może być sytuacja w biurze, gdzie starsze drukarki są wciąż używane, a komputery zostały zaktualizowane do nowszych modeli bez portów równoległych. W takich przypadkach, zastosowanie adaptera USB na LPT pozwala na dalsze korzystanie z posiadanych zasobów, co jest zgodne z zasadą ekoinnowacji i maksymalizacji efektywności kosztowej. Warto również dodać, że wiele adapterów USB na LPT obsługuje standardy Plug and Play, co oznacza, że nie wymagają one skomplikowanej instalacji oprogramowania, co znacznie upraszcza proces konfiguracji.

Pytanie 5

Wynikiem przeprowadzenia polecenia arp -a 192.168.1.1 w systemie MS Windows jest pokazanie

A. sprawdzenia połączenia z komputerem o wskazanym IP
B. ustawień protokołu TCP/IP interfejsu sieciowego
C. listy bieżących połączeń sieciowych
D. adresu MAC urządzenia o określonym IP
Odpowiedź "adresu fizycznego urządzenia o podanym IP" jest prawidłowa, ponieważ polecenie arp -a wyświetla zawartość tablicy ARP (Address Resolution Protocol), która jest używana do mapowania adresów IP na adresy MAC (Media Access Control). Kiedy wpisujemy polecenie arp -a z określonym adresem IP, system operacyjny przeszukuje swoją tablicę ARP w celu znalezienia odpowiadającego adresu MAC. Jest to kluczowe w kontekście komunikacji w sieciach lokalnych, gdzie urządzenia muszą znać zarówno adresy IP, jak i MAC, aby poprawnie przesyłać dane. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest widoczne przy rozwiązywaniu problemów z połączeniami sieciowymi. Na przykład, jeśli podejrzewasz, że istnieje konflikt adresów IP w sieci, używając polecenia arp -a, możesz zidentyfikować, które urządzenia są przypisane do określonych adresów MAC, co może pomóc w diagnozowaniu problemu. Zrozumienie działania ARP jest istotne w kontekście bezpieczeństwa sieci, ponieważ pozwala również na wykrywanie potencjalnych zagrożeń, takich jak ataki typu ARP spoofing, gdzie nieautoryzowane urządzenia próbują podszyć się pod legalne adresy IP.

Pytanie 6

W systemie adresacji IPv6 adres ff00::/8 definiuje

A. zestaw adresów służących do komunikacji multicast
B. adres nieokreślony
C. zestaw adresów sieci testowej 6bone
D. adres wskazujący na lokalny host
Adres ff00::/8 w adresacji IPv6 jest zarezerwowany dla komunikacji multicast. Adresy multicast to unikalne adresy, które pozwalają na przesyłanie danych do wielu odbiorców jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach takich jak transmisja wideo na żywo, wideokonferencje czy gry online. Dzięki zastosowaniu multicast, zamiast wysyłać wiele kopii tej samej informacji do każdego odbiorcy, można przesłać pojedynczą kopię, a routery odpowiedzialne za trasowanie danych zajmą się dostarczeniem jej do wszystkich zainteresowanych. Ta metoda znacząco redukuje obciążenie sieci oraz zwiększa jej efektywność. W praktyce, wykorzystując adresy z zakresu ff00::/8, można budować zaawansowane aplikacje i usługi, które wymagają efektywnej komunikacji z wieloma uczestnikami, co jest zgodne z wytycznymi ustalonymi w standardzie RFC 4220, który definiuje funkcjonalności multicast w IPv6. Zrozumienie roli adresów multicast jest kluczowe dla projektowania nowoczesnych sieci oraz rozwijania aplikacji opartych na protokole IPv6.

Pytanie 7

Medium transmisyjne, które jest odporne na zakłócenia elektromagnetyczne i atmosferyczne, to

A. skrętka typu UTP
B. gruby kabel koncentryczny
C. światłowód
D. cienki kabel koncentryczny
Światłowód jest medium transmisyjnym, które charakteryzuje się niezwykle wysoką odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne oraz atmosferyczne. Wynika to z jego konstrukcji, w której sygnał przesyłany jest za pomocą impulsów światła w cienkich włóknach szklanych lub plastikowych. Dzięki temu światłowody nie przewodzą prądu elektrycznego, co czyni je niewrażliwymi na zakłócenia elektromagnetyczne, które mogą wpływać na inne typy kabli, takie jak kable koncentryczne czy skrętki. W praktyce oznacza to, że światłowody są idealnym rozwiązaniem w środowiskach, gdzie występują silne źródła zakłóceń, na przykład w pobliżu urządzeń elektrycznych czy w zastosowaniach przemysłowych. Ponadto, światłowody oferują znacznie większe przepustowości oraz zasięg przesyłu danych, co czyni je preferowanym wyborem w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych i internetowych. W branży telekomunikacyjnej stosuje się standardy jak ITU-T G.652 dla światłowodów jednomodowych, które dodatkowo zwiększają jakość przesyłu danych na dużych odległościach.

Pytanie 8

Na ilustracji pokazano przekrój kabla

Ilustracja do pytania
A. koncentrycznego
B. U/UTP
C. optycznego
D. S/UTP
Kabel optyczny, który działa na zasadzie przesyłania danych za pomocą światła w rdzeniu światłowodowym, różni się fundamentalnie od kabla koncentrycznego. Podstawową różnicą jest zastosowanie i budowa kabla optycznego, który składa się z rdzenia i płaszcza wykonanych z włókna szklanego lub tworzywa sztucznego, umożliwiającego szybki przesył danych na bardzo duże odległości bez zakłóceń elektromagnetycznych, co czyni go idealnym do zastosowań w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych, takich jak internet czy telewizja cyfrowa. Z kolei kable S/UTP i U/UTP to kategorie skrętki nieekranowanej lub ekranowanej, stosowanej przede wszystkim w sieciach komputerowych do transmisji danych. Kabel S/UTP zawiera dodatkowy ekran wokół całej wiązki przewodów, co zwiększa jego odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, jednak nadal strukturalnie i funkcjonalnie różni się od kabla koncentrycznego, który ma pojedynczy przewodnik centralny. Kable te są często używane w lokalnych sieciach komputerowych (LAN), gdzie kluczowe jest zapewnienie odpowiedniej przepustowości oraz minimalizacja interferencji. Wybór niewłaściwego typu kabla może prowadzić do problemów z jakością sygnału i niezawodnością połączenia. Zrozumienie różnic w budowie i zastosowaniach tych kabli jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się projektowaniem i instalacją sieci telekomunikacyjnych oraz komputerowych, co podkreśla znaczenie znajomości odpowiednich standardów przemysłowych, takich jak TIA/EIA i ISO/IEC.

Pytanie 9

Komputer K1 jest połączony z interfejsem G0 rutera, a komputer K2 z interfejsem G1 tego samego urządzenia. Na podstawie adresacji przedstawionej w tabeli określ właściwy adres bramy dla komputera K2.

A. 172.16.0.2
B. 192.168.0.1
C. 192.168.0.2
D. 172.16.0.1
Wybór adresów 172.16.0.1 lub 172.16.0.2 jako bramy dla komputera K2 jest błędny, ponieważ te adresy należą do innej sieci. Interfejs G0 rutera ma adres 172.16.0.1, ale K2 jest podłączony do interfejsu G1, który korzysta z innej podsieci (192.168.0.0/24). Zgodnie z zasadami routingu, każde urządzenie w sieci musi mieć bramę, która jest w tej samej podsieci, aby mogło nawiązać komunikację. W przypadku K2, jego adres IP musi być zgodny z maską 255.255.255.0, co oznacza, że wszystkie urządzenia muszą mieć adresy z zakresu 192.168.0.1 do 192.168.0.254. Wybór adresu 192.168.0.2 również jest nietrafiony, ponieważ ten adres, chociaż mieszczący się w poprawnej podsieci, nie jest adresem bramy. Adres bramy musi być przypisany do interfejsu G1, co w tym przypadku skutkuje wyborem 192.168.0.1 jako poprawnego adresu bramy. Często popełnianym błędem jest mylenie adresów IP z różnych podsieci, co prowadzi do problemów z komunikacją i konfiguracją. Dlatego kluczowe jest, aby podczas planowania adresacji sieci zawsze zwracać uwagę na zgodność adresów IP urządzeń i przypisanych im bram.

Pytanie 10

Jaki skrót oznacza rodzaj licencji Microsoft dedykowanej dla szkół, uczelni, instytucji rządowych oraz dużych firm?

A. BOX
B. VLSC
C. OEM
D. MOLP
MOLP, czyli Microsoft Open License Program, to typ licencji stworzony z myślą o organizacjach takich jak szkoły, uczelnie wyższe, instytucje rządowe oraz duże przedsiębiorstwa. Program ten oferuje elastyczność w zakresie zakupu oprogramowania, umożliwiając nabycie licencji na wiele komputerów w ramach jednej umowy. W praktyce oznacza to, że instytucje mogą korzystać z programów Microsoft, takich jak Windows i Office, w sposób dostosowany do ich specyficznych potrzeb oraz budżetu. Dodatkowo, MOLP zapewnia organizacjom dostęp do aktualizacji oprogramowania, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i wydajności systemów informatycznych. Tego typu licencjonowanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu IT, zapewniając jednocześnie wsparcie techniczne oraz opcje szkoleniowe, co jest istotne dla zwiększenia efektywności pracy użytkowników. Program MOLP promuje również odpowiedzialne korzystanie z oprogramowania, co jest zgodne z polityką Microsoft dotyczącą zrównoważonego rozwoju i etyki w biznesie.

Pytanie 11

Jeżeli użytkownik zaznaczy opcję wskazaną za pomocą strzałki, będzie miał możliwość instalacji aktualizacji

Ilustracja do pytania
A. prowadzące do uaktualnienia Windows 8.1 do wersji Windows 10
B. związane ze sterownikami lub nowym oprogramowaniem od Microsoftu
C. eliminujące krytyczną usterkę, niezwiązaną z bezpieczeństwem
D. dotyczące krytycznych luk w zabezpieczeniach
Opcjonalne aktualizacje wskazane strzałką w Windows Update mogą obejmować sterowniki oraz nowe oprogramowanie firmy Microsoft. Takie aktualizacje są często mniej krytyczne z punktu widzenia bezpieczeństwa systemu, ale mogą znacząco poprawić funkcjonalność i wydajność komputera. Przykładowo instalacja nowych sterowników może zwiększyć kompatybilność sprzętową, a także rozwiązać problemy z działaniem urządzeń peryferyjnych. Ponadto, opcjonalne aktualizacje mogą zawierać nowe wersje oprogramowania Microsoft, takie jak aplikacje biurowe czy narzędzia systemowe, które wprowadzają dodatkowe funkcje, poprawki błędów lub usprawnienia w interfejsie użytkownika. W praktyce, regularne korzystanie z tych aktualizacji jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem IT, ponieważ pomaga utrzymać system w pełnej funkcjonalności i zgodności z najnowszymi standardami technologicznymi. Warto pamiętać, że opcjonalne aktualizacje, mimo iż nie są krytyczne, mogą znacząco wpłynąć na doświadczenie użytkownika oraz stabilność działania aplikacji, co ma szczególne znaczenie w środowisku komercyjnym, gdzie każdy element infrastruktury IT powinien funkcjonować optymalnie.

Pytanie 12

Jakie polecenie służy do przeprowadzania aktualizacji systemu operacyjnego Linux korzystającego z baz RPM?

A. upgrade
B. chmode
C. zypper
D. rm
Zypper jest menedżerem pakietów używanym w dystrybucjach systemu Linux opartych na RPM, takich jak openSUSE. Umożliwia zarządzanie oprogramowaniem oraz aktualizację systemu operacyjnego. Poprzez 'zypper update' można pobrać i zainstalować najnowsze wersje dostępnych pakietów. Dzięki zypper można także zainstalować nowe pakiety, usunąć zbędne oprogramowanie i zarządzać repozytoriami. Warto zaznaczyć, że zypper posiada zaawansowane funkcje, takie jak możliwość aktualizacji systemu w trybie interaktywnym oraz automatyczne rozwiązywanie zależności między pakietami. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania oprogramowaniem, które zalecają regularne aktualizacje w celu utrzymania systemu w dobrym stanie oraz zapewnienia bezpieczeństwa. Ponadto, zypper wspiera różne formy repozytoriów, co czyni go elastycznym narzędziem w zarządzaniu pakietami.

Pytanie 13

Jakim złączem zasilany jest wewnętrzny dysk twardy typu IDE?

A. SATA
B. ATX
C. Molex
D. PCIe
Złącze Molex jest standardowym złączem zasilającym, które było powszechnie stosowane w komputerach stacjonarnych do zasilania różnych komponentów, w tym dysków twardych IDE. Złącze to składa się z czterech pinów, które dostarczają napięcie 5V i 12V, co jest zgodne z wymaganiami zasilania dla dysków twardych IDE. W praktyce, złącza Molex charakteryzują się dużą wytrzymałością i prostotą konstrukcji, co czyni je idealnym rozwiązaniem do trwałego zasilania urządzeń. Wiele starszych komputerów oraz urządzeń peryferyjnych, takich jak napędy CD/DVD, również korzysta z tego typu złącza. Dobrą praktyką w branży jest dbanie o odpowiednie połączenie kabli zasilających, aby uniknąć problemów z zasilaniem komponentów oraz ich uszkodzeniem. Warto zauważyć, że choć standard Molex jest coraz rzadziej używany w nowoczesnych konstrukcjach, jego znajomość pozostaje istotna dla specjalistów serwisujących starsze systemy komputerowe.

Pytanie 14

Fragment konfiguracji pliku httpd.conf dla serwera Apache wygląda następująco Listen 8012 Server Name localhost:8012 Aby zweryfikować prawidłowe działanie witryny WWW na serwerze, należy wpisać w przeglądarkę

A. http://localhost:apache
B. http://localhost
C. http://localhost:8080
D. http://localhost:8012
Wybór odpowiedzi http://localhost:8012 jest poprawny, ponieważ port 8012 został skonfigurowany w pliku httpd.conf serwera Apache za pomocą dyrektywy Listen. Oznacza to, że serwer nasłuchuje na tym porcie dla przychodzących połączeń. Wprowadzenie tego adresu URL w przeglądarce umożliwia nawiązanie połączenia z serwerem działającym lokalnie, co jest kluczowe w przypadku testowania aplikacji webowych. Użycie lokalnego adresu IP (localhost) oraz przypisanie odpowiedniego portu jest standardową praktyką w rozwoju oprogramowania, pozwalającą na szybkie uruchomienie i testowanie aplikacji bez potrzeby dostępu do zewnętrznych zasobów. Dodatkowo, w przypadku zmiany portu w przyszłości, należy pamiętać o aktualizacji ustawień w aplikacji klienckiej, aby zapewnić prawidłowe działanie. Zrozumienie tej koncepcji jest istotne dla każdego, kto pracuje z serwerami WWW, zwłaszcza w kontekście konfiguracji i zarządzania serwerami Apache.

Pytanie 15

Na przedstawionym schemacie urządzeniem, które łączy komputery, jest

Ilustracja do pytania
A. przełącznik
B. ruter
C. regenerator
D. most
Ruter to urządzenie sieciowe, które łączy różne sieci komputerowe i kieruje ruchem danych między nimi. W przeciwieństwie do przełączników, które działają na poziomie drugiej warstwy modelu OSI i zajmują się przesyłaniem danych w obrębie tej samej sieci lokalnej, rutery funkcjonują w trzeciej warstwie, co pozwala im na międzysegmentową komunikację. Ruter analizuje nagłówki pakietów i decyduje o najlepszej ścieżce przesłania danych do ich docelowego adresu. Jego użycie jest kluczowe w sieciach rozległych (WAN), gdzie konieczna jest efektywna obsługa ruchu pomiędzy różnymi domenami sieciowymi. Rutery wykorzystują protokoły routingu, takie jak OSPF czy BGP, umożliwiając dynamiczną adaptację tras w odpowiedzi na zmiany w topologii sieci. Dzięki temu zapewniają redundancję i optymalizację trasy danych, co jest niezbędne w środowiskach o dużym natężeniu ruchu. W praktyce ruter pozwala również na nadawanie priorytetów i zarządzanie przepustowością, co jest istotne dla utrzymania jakości usług w sieciach obsługujących różnorodne aplikacje i protokoły.

Pytanie 16

Jaką maksymalną prędkość transferu danych umożliwia interfejs USB 3.0?

A. 400Mb/s
B. 120MB/s
C. 5Gb/s
D. 4GB/s
Interfejs USB 3.0, znany również jako SuperSpeed USB, rzeczywiście umożliwia transfer danych z prędkością do 5 Gb/s, co odpowiada około 625 MB/s. Ta znaczna prędkość przesyłania danych sprawia, że USB 3.0 jest idealnym rozwiązaniem do podłączania urządzeń wymagających dużych transferów danych, takich jak zewnętrzne dyski twarde, kamery wideo oraz urządzenia do przechwytywania i edytowania multimediów. Standard ten wprowadza także lepszą efektywność energetyczną, co jest istotne w kontekście mobilnych urządzeń. Dzięki wstecznej kompatybilności z wcześniejszymi wersjami USB, użytkownicy mogą korzystać z USB 3.0 bez obaw o problemy z kompatybilnością, co jest kluczowe w praktycznych zastosowaniach. USB 3.0 wspiera również jednoczesny transfer danych i zasilania, co zwiększa jego funkcjonalność.

Pytanie 17

Rodzaj ataku komputerowego, który polega na pozyskiwaniu wrażliwych informacji osobistych poprzez podszywanie się pod zaufaną osobę lub instytucję, to

A. spam
B. spoofing
C. phishing
D. backscatter
Phishing to technika ataku komputerowego, w której cyberprzestępcy podszywają się pod zaufane instytucje lub osoby, aby wyłudzić poufne informacje, takie jak hasła, numery kart kredytowych czy dane osobowe. Ataki phishingowe często przyjmują formę e-maili lub wiadomości, które wyglądają na autentyczne, zawierają linki prowadzące do fałszywych stron internetowych, które imitują prawdziwe witryny. W praktyce użytkownicy powinni być świadomi, że prawdziwe instytucje nigdy nie proszą o poufne informacje za pośrednictwem e-maila. Aby chronić się przed phishingiem, zaleca się wdrażanie technik, takich jak weryfikacja adresów URL przed kliknięciem, korzystanie z programów antywirusowych oraz edukacja w zakresie rozpoznawania podejrzanych wiadomości. Dobre praktyki branżowe obejmują również wdrażanie polityk bezpieczeństwa, takich jak dwuskładnikowe uwierzytelnianie, które znacznie podnosi poziom bezpieczeństwa danych osobowych.

Pytanie 18

Na ilustracji ukazano port w komputerze, który służy do podłączenia

Ilustracja do pytania
A. plotera tnącego
B. drukarki laserowej
C. monitora LCD
D. skanera lustrzanego
Na rysunku przedstawiony jest złącze DVI (Digital Visual Interface) które jest typowo używane do podłączania monitorów LCD do komputerów. Złącze DVI jest standardem w branży elektronicznej i zapewnia cyfrową transmisję sygnału video o wysokiej jakości co jest istotne w kontekście wyświetlania obrazu na monitorach LCD. Złącze to obsługuje różne tryby przesyłu danych w tym DVI-D (tylko sygnał cyfrowy) DVI-A (tylko sygnał analogowy) oraz DVI-I (zarówno cyfrowy jak i analogowy) co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w wielu konfiguracjach sprzętowych. DVI zastąpiło starsze złącza VGA oferując lepszą jakość obrazu i wyższe rozdzielczości co jest kluczowe w środowisku profesjonalnym gdzie jakość wyświetlanego obrazu ma znaczenie. Przykładowo w graficznych stacjach roboczych dokładność kolorów i szczegółowość obrazu na monitorze LCD są krytyczne co czyni złącze DVI idealnym wyborem. Zrozumienie i umiejętność rozpoznawania złączy takich jak DVI jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się konfiguracją sprzętu komputerowego i zarządzaniem infrastrukturą IT.

Pytanie 19

Jaką rolę pełnią elementy Tr1 i Tr2, które są widoczne na schemacie ilustrującym kartę sieciową Ethernet?

Ilustracja do pytania
A. Zapewniają separację obwodu elektrycznego sieci LAN od obwodu elektrycznego komputera
B. Wskazują szybkość pracy karty sieciowej poprzez świecenie na zielono
C. Informują o aktywności karty sieciowej za pomocą dźwięków
D. Oferują szyfrowanie oraz deszyfrowanie danych przesyłanych przez sieć
Izolacja obwodu elektrycznego jest kluczową funkcją transformatorów Tr1 i Tr2 w kartach sieciowych Ethernet. Transformator Ethernet zapewnia galwaniczne oddzielenie obwodów sieciowych od urządzeń, do których są podłączone. Dzięki temu zabezpiecza urządzenia przed różnicami potencjałów, które mogą występować w różnych segmentach sieci, co jest szczególnie istotne w środowiskach o dużych zakłóceniach elektrycznych. Izolacja transformatorowa chroni przed przepięciami i zwarciami, minimalizując ryzyko uszkodzenia sprzętu komputerowego. W praktyce oznacza to, że wszelkie zakłócenia i piki napięciowe występujące w sieci nie przenoszą się bezpośrednio na sprzęt komputerowy, co mogłoby spowodować jego uszkodzenie. Transformator Ethernet jest zatem zgodny z normami bezpieczeństwa i dobrymi praktykami branżowymi, które wymagają zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności w pracy sieci komputerowych. Standard IEEE 802.3 określa wymagania dotyczące izolacji galwanicznej, w tym minimalne napięcie probiercze, które transformator musi wytrzymać, aby spełniać normy bezpieczeństwa. W ten sposób transformator zapewnia bezpieczne użytkowanie sieci, chroniąc sprzęt i dane przed nieprzewidzianymi awariami elektrycznymi.

Pytanie 20

W jakim gnieździe powinien być umieszczony procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

Ilustracja do pytania
A. Odpowiedź B
B. Odpowiedź A
C. Odpowiedź C
D. Odpowiedź D
Procesor Intel Core i3-4350 jest przeznaczony do współpracy z gniazdem LGA 1150 co oznacza że musi być zainstalowany w odpowiednim gnieździe obsługującym ten typ procesora. Gniazdo LGA 1150 znane również jako Socket H3 zostało wprowadzone z serią procesorów Intel Haswell i Broadwell. Jest to standardowy typ gniazda dla procesorów Intel z tego okresu co pozwala na szerokie zastosowanie w różnych konfiguracjach sprzętowych. Gniazdo LGA 1150 charakteryzuje się specyficznym rozmieszczeniem pinów które umożliwia bezpieczne i efektywne osadzenie procesora. Właściwe zainstalowanie procesora w odpowiednim gnieździe zapewnia optymalną wydajność systemu oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia sprzętu. W porównaniu do innych gniazd LGA 1150 jest zgodne z wieloma modelami płyt głównych co czyni je wszechstronnym wyborem dla użytkowników domowych i profesjonalnych. Zastosowanie się do standardów branżowych takich jak LGA 1150 gwarantuje kompatybilność i stabilność pracy systemu co jest kluczowe dla wydajności i niezawodności komputerów osobistych.

Pytanie 21

Jakie złącze powinna posiadać karta graficzna, aby umożliwić przesyłanie cyfrowego sygnału audio i wideo bez utraty jakości z komputera do zewnętrznego urządzenia, które jest podłączone do jej wyjścia?

A. D-Sub
B. DVI-A
C. HDMI
D. VGA
Odpowiedź HDMI jest właściwa, ponieważ interfejs ten został zaprojektowany specjalnie do przesyłania nieskompresowanego sygnału audio i wideo w wysokiej jakości. HDMI (High Definition Multimedia Interface) umożliwia przesyłanie zarówno obrazu w rozdzielczości HD, jak i dźwięku wielokanałowego w jednym kablu, co jest znaczną zaletą w porównaniu do starszych technologii. Przykładowo, korzystając z karty graficznej wyposażonej w złącze HDMI, można podłączyć komputer do telewizora lub projektora, co pozwala na oglądanie filmów czy granie w gry w wysokiej rozdzielczości bez utraty jakości sygnału. HDMI wspiera również wiele zaawansowanych funkcji, takich jak ARC (Audio Return Channel) czy CEC (Consumer Electronics Control), co zwiększa komfort użytkowania. Dzięki powszechnemu zastosowaniu HDMI w nowoczesnych urządzeniach, jest to standard, który staje się dominujący w branży, umożliwiając integrację różnych komponentów multimedialnych.

Pytanie 22

Zaprezentowany tylny panel płyty głównej zawiera następujące interfejsy:

Ilustracja do pytania
A. 2 x PS2; 1 x RJ45; 6 x USB 2.0, 1.1
B. 2 x HDMI, 1 x D-SUB, 1 x RJ11, 6 x USB 2.0
C. 2 x USB 3.0; 2 x USB 2.0, 1.1; 2 x DP, 1 x DVI
D. 2 x USB 3.0; 4 x USB 2.0, 1.1, 1 x D-SUB
Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony panel tylny płyty głównej rzeczywiście posiada 2 porty USB 3.0, które charakteryzują się niebieskim wnętrzem, oraz 4 porty USB 2.0, 1.1, których wnętrza są zazwyczaj czarne lub białe. Dodatkowo znajduje się tam port D-SUB, znany również jako VGA, który jest używany do przesyłania analogowego sygnału wideo do monitorów lub projektorów. USB 3.0 to standard, który zapewnia prędkość przesyłania danych do 5 Gb/s, co jest około dziesięciokrotnie szybsze niż USB 2.0. Jest to istotne w przypadku przesyłania dużych plików lub korzystania z szybkich urządzeń zewnętrznych, takich jak dyski SSD na USB. Porty USB 2.0, choć wolniejsze, są nadal powszechnie używane do podłączania urządzeń peryferyjnych takich jak klawiatury, myszy, czy drukarki. Użycie portów D-SUB jest coraz rzadsze, ale nadal występuje w starszych monitorach i projektorach. Poprawne rozpoznanie i wykorzystanie tych interfejsów jest kluczowe dla efektywnej obsługi urządzeń komputerowych, zapewniając kompatybilność i optymalną wydajność.

Pytanie 23

ping 192.168.11.3 Jaką komendę należy wpisać w miejsce kropek, aby w systemie Linux wydłużyć domyślny odstęp czasowy między pakietami podczas używania polecenia ping?

A. -s 75
B. -i 3
C. -c 9
D. -a 81
Odpowiedź -i 3 jest prawidłowa, ponieważ parametr -i w poleceniu ping w systemie Linux określa odstęp czasowy między kolejnymi wysyłanymi pakietami. Domyślnie ten odstęp wynosi 1 sekundę, a użycie -i 3 zwiększa ten czas do 3 sekund. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy chcemy zmniejszyć obciążenie sieci, na przykład podczas testowania połączenia z urządzeniem, które nie wymaga zbyt częstego pingowania. Przykładowo, w przypadku monitorowania stanu serwera, gdzie nie jest konieczne ciągłe sprawdzanie, zwiększenie odstępu czasowego jest zalecane, aby uniknąć nadmiernego generowania ruchu sieciowego. Warto również pamiętać, że korzystanie z zbyt krótkich odstępów może prowadzić do przeciążenia sieci i zafałszowania wyników testów. Standardy branżowe sugerują, aby dostosowywać parametry ping do specyficznych potrzeb użytkownika i konfiguracji sieci.

Pytanie 24

Jaki adres IP należy do urządzenia funkcjonującego w sieci 10.0.0.0/17?

A. 10.0.127.128
B. 10.0.128.254
C. 10.0.128.127
D. 10.0.254.128
Adres IP 10.0.127.128 jest poprawnym adresem w zakresie sieci 10.0.0.0/17, ponieważ maska podsieci /17 oznacza, że pierwsze 17 bitów adresu IP definiuje część sieci, a pozostałe 15 bitów jest przeznaczone dla adresacji urządzeń w tej sieci. W przypadku adresu 10.0.127.128, pierwsze 17 bitów odpowiada za zakres adresów od 10.0.0.0 do 10.0.127.255. Adres ten jest również odpowiedni, ponieważ nie jest adresem rozgłoszeniowym (broadcast), który w tym przypadku wynosi 10.0.127.255, ani adresem sieciowym, którym jest 10.0.0.0. Przykładowo, w praktycznych zastosowaniach, adresy w sieci 10.0.0.0/17 mogą być używane w dużych organizacjach do segmentacji ruchu sieciowego. Dzięki zastosowaniu maski /17 możliwe jest przypisanie do 32,766 adresów IP dla urządzeń, co czyni tę sieć bardzo elastyczną i odpowiednią dla różnych scenariuszy, takich jak lokalne sieci biurowe czy kampusy szkolne. Korzystanie z prywatnych adresów IP, takich jak te w przedziale 10.0.0.0/8, jest zgodne z RFC 1918, co czyni je preferowanym wyborem w architekturze sieciowej.

Pytanie 25

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na przekształcanie logicznych adresów z warstwy sieciowej na fizyczne adresy z warstwy

A. fizycznej
B. łącza danych
C. transportowej
D. aplikacji
Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem w sieciach komputerowych, odpowiedzialnym za mapowanie logicznych adresów IP (warstwa sieciowa modelu OSI) na fizyczne adresy MAC (warstwa łącza danych). Kiedy urządzenie w sieci chce komunikować się z innym urządzeniem, musi znać jego adres MAC, ponieważ to właśnie ten adres jest używany do przesyłania danych na poziomie lokalnym. ARP wykonuje zapytanie, aby znaleźć odpowiedni adres MAC na podstawie znanego adresu IP. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer chce wysłać pakiet danych do innego komputera w tej samej sieci lokalnej. Komputer nadawczy najpierw sprawdza swoją lokalną tabelę ARP, a jeśli nie znajdzie wpisu odpowiadającego danemu adresowi IP, wysyła broadcast ARP, na który odpowiada urządzenie z odpowiednim adresem IP, zwracając swój adres MAC. Stosowanie protokołu ARP jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, zapewniając efektywną komunikację oraz minimalizując opóźnienia w przesyłaniu danych.

Pytanie 26

Adapter USB do LPT może być użyty w przypadku braku kompatybilności złączy podczas podłączania starszych urządzeń

A. klawiatury
B. myszy
C. monitora
D. drukarki
Wybór innych urządzeń, takich jak myszy, klawiatury czy monitory, jest nieprawidłowy, ponieważ nie wymagają one użycia portu równoległego (LPT) do podłączenia do nowoczesnych komputerów. Myszy i klawiatury zazwyczaj korzystają z interfejsu USB, co czyni użycie adaptera USB na LPT zbędnym. W przypadku podłączenia myszki czy klawiatury, nie występuje problem niekompatybilności, gdyż te urządzenia są zaprojektowane z myślą o współczesnych standardach komunikacji. Podobnie sytuacja wygląda z monitorami, które najczęściej wykorzystują złącza HDMI, DisplayPort lub DVI, a nie port równoległy. Użycie adaptera do podłączenia tych urządzeń do portu LPT byłoby technicznie niemożliwe, co prowadzi do błędnych wniosków o ich potencjalnej kompatybilności. Kluczowym błędem jest nieznajomość różnorodności standardów złączy używanych w różnych typach urządzeń oraz ignorowanie faktu, że adaptery USB na LPT są dedykowane wyłącznie do urządzeń, które rzeczywiście korzystają z portów równoległych. W kontekście praktycznym, niepoprawne odpowiedzi mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz frustracji użytkowników, którzy mogą nie być świadomi ograniczeń technologicznych w zakresie podłączania sprzętu.

Pytanie 27

Który standard złącza DVI pozwala na przesyłanie jedynie sygnału analogowego?

Ilustracja do pytania
A. B
B. C
C. A
D. D
Złącze DVI-I jest wszechstronnym standardem który umożliwia przesyłanie zarówno sygnałów analogowych jak i cyfrowych. Jego wszechstronność sprawia że często jest wykorzystywane w sytuacjach gdzie wymagane jest połączenie z różnymi typami monitorów co jednak nie spełnia wymagania dotyczącego wyłącznie sygnału analogowego. DVI-D z kolei to standard zaprojektowany wyłącznie do przesyłania sygnałów cyfrowych co czyni go nieodpowiednim w kontekście przesyłania sygnałów analogowych. Jest często używany w nowoczesnych systemach wideo które korzystają z cyfrowych wyświetlaczy zapewniając wysoką jakość obrazu i dźwięku. Jednak w przypadku tego pytania jego cyfrowa natura wyklucza go z rozważania. Zrozumienie różnic między tymi standardami jest kluczowe dla inżynierów i techników zajmujących się instalacją i konfiguracją systemów wideo. Typowym błędem jest założenie że wszystkie standardy DVI mogą przesyłać każdy rodzaj sygnału co prowadzi do błędnych wyborów w konfiguracji sprzętu. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do problemów kompatybilności i jakości obrazu szczególnie w sytuacjach gdzie sprzęt cyfrowy i analogowy muszą współistnieć. Wartość edukacyjna tego pytania polega na rozpoznaniu specyficznych zastosowań i ograniczeń każdego standardu DVI co jest istotne dla efektywnego projektowania i wdrażania systemów audiowizualnych. Wybór właściwego złącza do konkretnego zastosowania odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu optymalnej jakości i funkcjonalności systemu co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 28

Jakiego protokołu używa polecenie ping?

A. ICMP
B. RDP
C. LDAP
D. FTP
Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest kluczowym elementem zestawu protokołów internetowych, który służy do przesyłania komunikatów o błędach oraz informacji diagnostycznych. W przypadku polecenia ping, ICMP jest wykorzystywany do wysyłania pakietów echo request do określonego hosta oraz odbierania pakietów echo reply, co pozwala na ocenę dostępności i czasów odpowiedzi urządzenia w sieci. Ping jest powszechnie stosowany w diagnostyce sieci, aby sprawdzić, czy dany adres IP jest osiągalny oraz jakie są czasy opóźnień w transmisji danych. Dzięki ICMP administratorzy sieci mogą szybko identyfikować problemy z łącznością i optymalizować konfigurację sieci. W dobrych praktykach sieciowych zaleca się regularne monitorowanie dostępności kluczowych urządzeń za pomocą narzędzi opartych na ICMP, co pozwala na utrzymanie wysokiej wydajności i dostępności usług. Zrozumienie działania protokołu ICMP jest istotne dla każdego specjalisty IT, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie infrastrukturą sieciową oraz identyfikowanie potencjalnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem.

Pytanie 29

Ile warstw zawiera model ISO/OSI?

A. 9
B. 7
C. 5
D. 3
Zrozumienie modelu ISO/OSI jest fundamentalne dla efektywnej komunikacji w sieciach komputerowych. Istnieje błędne przekonanie, że model ten składa się z mniejszej liczby warstw, co prowadzi do zubożenia wiedzy na temat złożoności i struktury komunikacji sieciowej. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 3 lub 5 warstw nie tylko ignorują pełen zakres modelu, ale także wprowadzają w błąd co do roli, jaką pełnią poszczególne warstwy. Warstwy te są projektowane tak, aby aplikacje mogły komunikować się ze sobą niezależnie od technologii, co pozwala na elastyczne dostosowanie systemów do zmieniających się potrzeb. Ponadto, uproszczenia te prowadzą do niedoszacowania znaczenia warstw pośrednich, które zarządzają takimi procesami jak routing czy sesję komunikacyjną. Koncentracja na zbyt małej liczbie warstw może prowadzić do błędnych diagnoz problemów w sieciach, ponieważ technicy mogą nie rozumieć, jakie funkcje są przypisane każdej warstwie. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie poznać wszystkie aspekty modelu OSI, co ułatwia projektowanie, implementację oraz zarządzanie systemami sieciowymi i ich protokołami.

Pytanie 30

Który z wymienionych adresów należy do klasy C?

A. 125.9.3.234
B. 154.0.12.50
C. 176.18.5.26
D. 196.74.6.29
Adres IP 196.74.6.29 należy do klasy C, co można stwierdzić na podstawie pierwszego oktetu, który mieści się w przedziale od 192 do 223. Klasyfikacja adresów IP opiera się na ich pierwszym oktetcie, co decyduje o przyporządkowaniu do odpowiedniej klasy. Adresy klasy C są głównie używane w sieciach lokalnych i umożliwiają obsługę małych i średnich przedsiębiorstw. Typowy zakres adresów IP w klasie C umożliwia stworzenie do 254 unikalnych adresów w danej podsieci, co czyni je praktycznym wyborem dla organizacji, które nie potrzebują dużej liczby adresów IP. W kontekście praktycznym, adresy klasy C są często używane w konfiguracji routerów oraz w sieciach komputerowych, gdzie ważne jest utrzymanie porządku i efektywności w zarządzaniu adresami. Warto zwrócić uwagę na standardy takie jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing), które pozwalają na bardziej elastyczne zarządzanie adresami IP, ale podstawowa klasyfikacja wciąż ma swoje zastosowania.

Pytanie 31

Jaki typ plików powinien być stworzony w systemie operacyjnym, aby zautomatyzować najczęściej wykonywane zadania, takie jak kopiowanie, utworzenie pliku lub folderu?

A. Plik inicjujący
B. Plik konfiguracyjny
C. Plik wsadowy
D. Plik systemowy
No więc, odpowiedzi dotyczące plików konfiguracyjnych, systemowych czy inicjujących są w sumie trochę mylące. Plik konfiguracyjny w zasadzie jest tylko takim zestawieniem ustawień dla systemu albo aplikacji, więc nie ma co liczyć na automatyzację. Pliki systemowe? One tylko działają w tle, żeby system miał po prostu jak funkcjonować, ale też nie pomagają w automatyzacji. A pliki inicjujące, które uruchamiają różne programy, ani myślą o robieniu sekwencji zadań. Wiem, że czasem można pomylić te funkcje, ale warto pamiętać, że pliki konfiguracyjne to nie to samo co automatyzacja. Wielu ludzi myśli, że skoro dotyczą ustawień, to mogą też coś tam automatyzować, ale to nie tak działa. W rzeczywistości pliki wsadowe są tym, co naprawdę pomaga w automatyzacji i w efektywnym zarządzaniu systemem.

Pytanie 32

Która z podanych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że obecnie nie jest on używany do tworzenia lokalnych sieci komputerowych?

A. Maksymalna prędkość przesyłania danych 10Mb/s
B. Brak opcji zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych
C. Maksymalna odległość między punktami wynosząca 185 m
D. Koszt narzędzi do instalacji i łączenia kabli
Maksymalna odległość pomiędzy stacjami wynosząca 185 m nie jest kluczowym czynnikiem decydującym o ograniczeniach kabla RG-58 w kontekście lokalnych sieci komputerowych. Choć rzeczywiście ta odległość może stanowić wyzwanie dla niektórych zastosowań, wiele nowoczesnych technologii, takich jak Ethernet, pozwala na większe dystanse. Na przykład, standardy przewodowe, takie jak Cat6, mogą obsługiwać odległości do 100 m przy pełnej prędkości. W rzeczywistości, w przypadku zastosowań, które wymagają dużych odległości, technologia światłowodowa jest preferowana ze względu na jej zdolność do przesyłania sygnałów na znacznie większe odległości bez strat jakości. Podobnie, cena narzędzi do montażu i łączenia przewodów nie jest czynnikiem decydującym o wyborze technologii, ponieważ koszty instalacji mogą być porównywalne w różnych systemach, a kluczowe są parametry techniczne, takie jak prędkość i jakość transmisji. Brak możliwości zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych również nie jest istotnym problemem, ponieważ RG-58 był szeroko stosowany w przeszłości i istniały systemy wsparcia. Wnioskując, istotnym powodem, dla którego RG-58 nie jest obecnie preferowany, jest niska maksymalna prędkość transmisji danych, która jest nieodpowiednia dla współczesnych wymagań sieciowych.

Pytanie 33

Aby zobaczyć datę w systemie Linux, można skorzystać z komendy

A. awk
B. irc
C. joe
D. cal
Polecenie 'cal' jest powszechnie używane w systemach Linux do wyświetlania kalendarza, co w praktyce oznacza, że można je także wykorzystać do prezentacji daty w przystępny sposób. Uruchamiając 'cal' w terminalu, użytkownik otrzymuje widok bieżącego miesiąca, co pozwala na szybkie zorientowanie się w aktualnej dacie oraz dniach tygodnia. Dla bardziej zaawansowanych zastosowań, 'cal' może również przyjmować różne argumenty, umożliwiając wyświetlenie kalendarza na inny miesiąc lub rok, co jest użyteczne w planowaniu działań. Dobrą praktyką jest łączenie 'cal' z innymi poleceniami, jak 'grep' czy 'less', by na przykład przeszukiwać lub przeglądać długie kalendarze. Użycie 'cal' jest zgodne z zasadami prostoty i efektywności w administracji systemem, co czyni go narzędziem rekomendowanym przez profesjonalistów w branży IT.

Pytanie 34

Kabel typu skrętka, w którym pojedyncza para żył jest pokryta folią, a całość kabla jest osłonięta ekranem z folii i siatki, oznacza się symbolem

A. U/FTP
B. SF/FTP
C. SF/UTP
D. U/UTP
Odpowiedź SF/FTP jest prawidłowa, ponieważ oznacza kabel typu skrętka, w którym każda para żył jest dodatkowo izolowana folią, a cały kabel jest osłonięty ekranem z folii i siatki. Skrót SF oznacza 'Shielded Foiled', co wskazuje na ekranowanie zarówno na poziomie poszczególnych par, jak i na poziomie całego kabla. Tego rodzaju konstrukcja pozwala na znaczne ograniczenie zakłóceń elektromagnetycznych, co jest kluczowe w zastosowaniach, gdzie stabilność i jakość sygnału są niezbędne, takich jak sieci komputerowe w biurach lub systemy telekomunikacyjne. Kabel SF/FTP jest idealny do instalacji w miejscach z dużym natężeniem zakłóceń, takich jak blisko urządzeń elektronicznych czy w obszarach przemysłowych. Zgodnie z normami ISO/IEC 11801 oraz ANSI/TIA-568, stosowanie ekranowanych kabli w środowiskach o wysokim poziomie interferencji jest zalecane, co czyni ten typ kabla popularnym w nowoczesnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 35

Jakie polecenie w systemie Linux rozpoczyna weryfikację dysku oraz pozwala na usunięcie jego usterek?

A. mkfs
B. lshw
C. fsck
D. fdisk
Odpowiedzi lshw, fdisk oraz mkfs nie są prawidłowymi narzędziami do sprawdzania i naprawy błędów na dysku. Lshw (list hardware) to polecenie, które służy do wyświetlania szczegółowych informacji o sprzęcie zainstalowanym w systemie, takich jak procesory, pamięć, dyski twarde oraz ich parametry. To narzędzie może być użyteczne do diagnostyki sprzętowej, ale nie ma funkcji związanych z sprawdzaniem stanu systemu plików ani ich naprawą. Fdisk to program do zarządzania partycjami dyskowymi, który pozwala na tworzenie, usuwanie i modyfikowanie partycji, a nie na sprawdzanie ich integralności. Korzystanie z fdisk do prób naprawy błędów systemu plików może prowadzić do utraty danych, ponieważ to narzędzie nie ma możliwości naprawy uszkodzeń, które mogą wystąpić w obrębie systemu plików. Mkfs, z kolei, to polecenie służące do formatowania dysków i tworzenia systemów plików. Użycie mkfs powoduje całkowite usunięcie wszystkich danych na danym urządzeniu, co czyni je nieodpowiednim narzędziem w kontekście naprawy błędów. Użytkownik powinien być świadomy, że wybór niewłaściwego narzędzia do zarządzania systemem plików może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak utrata danych, co podkreśla znaczenie znajomości funkcji i zastosowań różnych poleceń w systemie Linux. Właściwe podejście do zarządzania systemem plików opiera się na używaniu dedykowanych narzędzi w odpowiednich sytuacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 36

Celem złocenia styków złącz HDMI jest

A. zapewnienie przesyłu obrazu w rozdzielczości 4K
B. zwiększenie przepustowości powyżej wartości ustalonych w standardach
C. ulepszenie przewodności oraz trwałości złącza
D. stworzenie produktu o ekskluzywnym charakterze, aby osiągnąć wyższe zyski ze sprzedaży
Zrozumienie zastosowania złocenia styków w złączach HDMI wymaga analizy różnych aspektów technicznych i marketingowych. Odpowiedź stwierdzająca, że złocenie umożliwia przesył obrazu w jakości 4K, jest myląca, ponieważ jakość przesyłanego obrazu jest determinowana przez rozdzielczość oraz przepustowość sygnału, a nie przez materiał zastosowany na stykach. HDMI jako standard obsługuje różne rozdzielczości, a sama jakość sygnału jest bardziej związana z jego specyfikacją, niż z użyciem złota. Również stwierdzenie, że złocenie poprawia przewodność i żywotność złącza, nie jest w pełni trafne. Choć złoto ma lepszą przewodność w porównaniu do niektórych innych metali, to przewodność styków miedzianych, które są powszechnie stosowane w różnych złączach HDMI, jest wystarczająca dla większości zastosowań. Wysoka jakość przewodnictwa nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na żywotność złącza – istotne są również inne czynniki, takie jak sposób użytkowania czy warunki pracy. Podobnie, twierdzenie, że złocenie zwiększa przepustowość powyżej wartości określonych standardem, jest nieporozumieniem. Standard HDMI ma ściśle określone parametry techniczne, które nie mogą być zmieniane poprzez zastosowanie drobnych modyfikacji w materiałach. Często pojawiającym się błędem jest myślenie, że droższe materiały automatycznie przekładają się na lepsze parametry techniczne, co nie zawsze ma odzwierciedlenie w rzeczywistości. Złocenie styków jest często bardziej związane z marketingiem i postrzeganą wartością produktu niż z rzeczywistymi korzyściami technicznymi.

Pytanie 37

Jaki protokół jest stosowany do przesyłania danych w warstwie transportowej modelu ISO/OSI?

A. ARP
B. HTTP
C. TCP
D. LDAP
Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest kluczowym protokołem używanym w warstwie transportowej modelu ISO/OSI. Odpowiada za zapewnienie niezawodnej, uporządkowanej i kontrolowanej transmisji danych pomiędzy aplikacjami działającymi na różnych urządzeniach w sieci. TCP segmentuje dane na pakiety, które są przesyłane do odbiorcy, a następnie składane w oryginalną formę. Dzięki mechanizmom takim jak kontrola błędów, retransmisja zgubionych pakietów oraz kontrola przepływu, TCP zapewnia, że dane dotrą w odpowiedniej kolejności oraz bez uszkodzeń. Przykłady zastosowania TCP obejmują transfer plików przez FTP, przeglądanie stron internetowych przez HTTP oraz wiele innych aplikacji, które wymagają stabilności i niezawodności połączenia. TCP jest również zgodny ze standardami IETF, co czyni go pierwszorzędnym wyborem dla programistów i administratorów sieci, którzy muszą zapewnić sprawną komunikację w sieciach rozległych i lokalnych.

Pytanie 38

Jakim elementem sieci SIP jest telefon IP?

A. Serwerem rejestracji SIP
B. Terminalem końcowym
C. Serwerem Proxy SIP
D. Serwerem przekierowań
Wybór serwera rejestracji SIP, serwera przekierowań lub serwera proxy SIP jako odpowiedzi na pytanie o to, czym jest telefon IP, jest niepoprawny z kilku powodów. Serwer rejestracji SIP jest odpowiedzialny za zarządzanie informacjami o dostępności terminali końcowych w sieci. Jego funkcja polega na rejestrowaniu i aktualizowaniu lokalizacji urządzeń, co pozwala na ich identyfikację oraz kierowanie połączeń do właściwego terminalu. Serwer przekierowań, z kolei, działa jako pośrednik w procesie zestawiania połączeń, ale nie pełni funkcji końcowego punktu komunikacji. W przypadku serwera proxy SIP, jego rola polega na przekazywaniu komunikatów SIP między różnymi urządzeniami, a nie na bezpośrednim interfejsie użytkownika. Te elementy są integralnymi składnikami architektury SIP, ale nie stanowią samodzielnych terminali końcowych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie funkcji pośredniczących z rolą urządzeń końcowych, co prowadzi do nieporozumień. Terminal końcowy to zawsze urządzenie, które bezpośrednio uczestniczy w komunikacji, a telefony IP dokładnie spełniają tę definicję, umożliwiając użytkownikowi interakcję w czasie rzeczywistym.

Pytanie 39

Jak przywrócić stan rejestru systemowego w edytorze Regedit, wykorzystując wcześniej utworzoną kopię zapasową?

A. Eksportuj
B. Kopiuj nazwę klucza
C. Importuj
D. Załaduj gałąź rejestru
Aby przywrócić stan rejestru systemowego w edytorze Regedit za pomocą wcześniej utworzonej kopii zapasowej, należy skorzystać z opcji "Importuj". Funkcja ta pozwala na załadowanie plików z rozszerzeniem .reg, które zawierają zapisane klucze rejestru oraz ich wartości. Przykładowo, jeśli wcześniej eksportowaliśmy klucz rejestru do pliku .reg w celu zabezpieczenia ustawień systemowych, możemy go później zaimportować, aby przywrócić te ustawienia. Ważne jest, aby przed importem upewnić się, że plik pochodzi z zaufanego źródła, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń związanych z niepożądanymi zmianami w rejestrze. Importowanie jest standardową praktyką w zarządzaniu rejestrem, stosowaną zarówno przez administratorów systemów, jak i użytkowników chcących utrzymać porządek w konfiguracji swojego systemu operacyjnego. Dobrą praktyką jest również tworzenie regularnych kopii zapasowych rejestru, aby móc w razie potrzeby szybko przywrócić poprzedni stan systemu.

Pytanie 40

Aby zweryfikować mapę połączeń kabla UTP Cat 5e w sieci lokalnej, konieczne jest wykorzystanie

A. reflektometru kablowego TDR
B. testera okablowania
C. reflektometru optycznego OTDR
D. analizatora protokołów sieciowych
Tester okablowania to takie urządzenie, które pozwala sprawdzić, czy wszystko jest w porządku z połączeniami w kablach UTP, zwłaszcza tych typowych dla Cat 5e. Jego głównym zadaniem jest upewnienie się, że żyły są połączone, że nie ma błędów, no i żeby wskazać różne problemy, jak zwarcia czy przerwy. Na przykład, kiedy podczas zakupu nowej sieci lokalnej coś nie działa jak powinno, to tester okablowania pomoże szybko znaleźć przyczynę. Po zakończeniu instalacji technik może go użyć, aby zobaczyć, czy kabel jest dobrze podłączony i czy wszystko trzyma standardy TIA/EIA-568, które mówią, jak powinny być zainstalowane kable w budynkach. Regularne korzystanie z takiego testera to klucz do tego, żeby sieć działała sprawnie, co jest ważne dla aplikacji, które potrzebują stabilnego połączenia. Dlatego, mówiąc o lokalnych sieciach komputerowych, tester okablowania to narzędzie, które każdy inżynier zajmujący się tym powinien mieć pod ręką.