Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rolnik
Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 22:18
Data zakończenia: 22 maja 2025 22:41

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W procesie wytwarzania piwa, kaszy oraz pasz wykorzystuje się

A. szyszki chmielowe

B. ziarna jęczmienia

C. bulwy ziemniaków

D. nasiona lnu

Ziarno jęczmienia jest kluczowym składnikiem w produkcji piwa, kaszy oraz pasz. W procesie warzenia piwa, jęczmień jest poddawany procesowi słodowania, który polega na kiełkowaniu ziaren, a następnie ich suszeniu. Słód jęczmienny dostarcza nie tylko cukrów fermentacyjnych, ale również aromatów i kolorów, które są niezbędne do uzyskania pożądanych cech piwa. W produkcji kaszy, jęczmień, w postaci kaszy jęczmiennej, jest ceniony za swoje wartości odżywcze, bogactwo błonnika oraz witamin z grupy B. W przypadku pasz, ziarno jęczmienia jest często wykorzystywane jako źródło energii dla zwierząt, ze względu na wysoką zawartość skrobi. Stosując jęczmień w produkcji, należy przestrzegać norm jakościowych, takich jak standardy HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności. Zrozumienie właściwości jęczmienia i jego zastosowania pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz uzyskiwanie produktów o wysokiej jakości.

Pytanie 2

Zmniejszenie globalnego zapotrzebowania, redukcja produkcji, pojawienie się recesji oraz obniżenie poziomu zatrudnienia wskazują na istnienie bezrobocia?

A. sezonowym

B. strukturalnym

C. technologicznym

D. koniunkturalnym

Bezrobocie technologiczne, strukturalne i sezonowe różnią się znacznie od bezrobocia koniunkturalnego, co może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących przyczyn wzrostu bezrobocia. Bezrobocie technologiczne odnosi się do sytuacji, w której postęp technologiczny prowadzi do automatyzacji procesów, co skutkuje redukcją zatrudnienia w niektórych branżach. Przykładem mogą być zakłady przemysłowe, które wprowadzają nowoczesne maszyny, eliminując potrzebę zatrudniania wielu pracowników. Z kolei bezrobocie strukturalne występuje wtedy, gdy umiejętności pracowników nie odpowiadają wymaganiom rynku pracy lub gdy określone branże znikają, a nowe nie są w stanie wchłonąć pracowników z tych sektorów. Na przykład, zmiany w zapotrzebowaniu na węgiel mogą prowadzić do bezrobocia w regionach górniczych. Bezrobocie sezonowe natomiast dotyczy pracowników zatrudnionych w branżach, gdzie zapotrzebowanie na pracę zmienia się w ciągu roku, jak w rolnictwie czy turystyce. Mylenie tych typów bezrobocia z koniunkturalnym może prowadzić do niewłaściwych strategii interwencji i podejmowania działań, które nie odpowiadają rzeczywistym przyczynom problemu na rynku pracy.

Pytanie 3

Przedsiębiorca zaciągnął kredyt na zakup urządzeń w walucie szwajcarskiej. Miesięczna rata kredytu wynosi 1 200 franków, a kurs franka w dniu spłaty to 2,54 PLN/CHF. Jaką kwotę w złotych będzie wynosić rata spłaty?

A. 304 800,00 zł

B. 304,80 zł

C. 3 048,00 zł

D. 30 480,00 zł

Aby obliczyć ratę spłaty kredytu w złotych, należy pomnożyć wysokość raty kredytu w frankach szwajcarskich przez kurs franka w dniu spłaty. W tym przypadku, rata wynosi 1 200 CHF, a kurs franka to 2,54 PLN/CHF. Zatem, obliczenie wygląda następująco: 1 200 CHF * 2,54 PLN/CHF = 3 048 PLN. To oznacza, że całkowity koszt raty kredytu wynosi 3 048 złotych. Takie obliczenia są istotne w praktyce finansowej, szczególnie dla przedsiębiorców zaciągających kredyty w walutach obcych. Przedsiębiorcy powinni regularnie monitorować kursy walutowe oraz skutki związane z wahaniaami, aby zrozumieć, jak mogą one wpłynąć na całkowity koszt ich zobowiązań. Dobrą praktyką jest także prowadzenie analizy ryzyka walutowego oraz korzystanie z narzędzi hedgingowych, które mogą pomóc w zabezpieczeniu się przed niekorzystnymi zmianami kursów walut. Warto również zapoznać się z regulacjami prawnymi dotyczącymi kredytów walutowych, które mogą różnić się w zależności od kraju oraz instytucji finansowej.

Pytanie 4

Podczas oznaczania bydła kolczykami należy

A. założyć kolczyk z numerem stada, w którym urodziło się zwierzę, na lewą małżowinę uszną

B. część męską kolczyka umieścić po wewnętrznej stronie małżowiny usznej

C. założyć po jednym kolczyku z tym samym numerem identyfikacyjnym na każdej małżowinie usznej

D. założyć kolczyk na brzegu prawej małżowiny usznej

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami i standardami w zakresie identyfikacji bydła, każdy osobnik powinien być oznakowany w sposób jednoznaczny i czytelny. Umieszczenie kolczyków na obu małżowinach usznych z tym samym numerem identyfikacyjnym pozwala na skuteczną identyfikację zwierzęcia w każdym momencie, niezależnie od tego, z której strony jest obserwowane. Praktyka ta jest szczególnie istotna w kontekście zarządzania stadem oraz kontroli zdrowotnej. Dzięki jednoznacznej identyfikacji, możliwe jest szybkie reagowanie w przypadku wykrycia chorób, a także zapewnienie zgodności z przepisami unijnymi dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Użycie kolczyków z tym samym numerem na obu uszach minimalizuje ryzyko pomyłek i zapewnia, że informacje o zwierzęciu będą zawsze dostępne dla hodowcy, weterynarza i inspekcji weterynaryjnej. Warto również pamiętać, że w wielu krajach istnieją szczegółowe wytyczne dotyczące sposobu zakupu, zakupu i umieszczania kolczyków, co podkreśla znaczenie tej praktyki w hodowli bydła.

Pytanie 5

Wzdęcia u bydła pojawiają się w wyniku podawania

A. zbyt dużej ilości sianokiszonki z traw.

B. pasz pełnoporcjowych w systemie TMR.

C. młodej i wilgotnej zielonki z lucerny.

D. zbyt dużej ilości kiszonki z liści buraków.

Zielonka z lucerny, szczególnie gdy jest młoda i odpowiednio wilgotna, to fajne źródło białka i węglowodanów, które mogą fermentować. To może powodować, że bydło ma problemy z gazami w żołądku. Dobrze wiemy, że ich układ trawienny jest wrażliwy na zmiany, więc jeżeli nagle wprowadzimy dużo tej paszy, to mogą się pojawić wzdęcia. Żeby zminimalizować ten problem, warto wprowadzać lucernę stopniowo, żeby mikroflora w żwaczu miała czas na adaptację. Też nie można zapominać o odpowiedniej ilości włókna w diecie i wilgotności paszy, bo to kluczowe, żeby uniknąć problemów. Z mojego doświadczenia, monitorowanie zdrowia bydła i szybka reakcja, gdy zauważymy objawy wzdęć, to podstawa. Czasem zmiana diety czy konsultacja z weterynarzem może uratować sytuację.

Pytanie 6

Rolnik zamierza użyć soli potasowej zawierającej 60% K20 w ilości 120 kg czystego składnika na 1 hektar do uprawy pszenicy. Ile nawozu powinien zakupić na pole o powierzchni 8 hektarów?

A. 1,0 tonę

B. 2,0 tony

C. 1,6 tony

D. 1,2 tony

Aby obliczyć, ile nawozu potasowego trzeba na 8 hektarów, trzeba najpierw wiedzieć, ile czystego K2O potrzebujemy. Rolnik planuje użyć 120 kg K2O na hektar, więc na 8 hektarów wychodzi 960 kg K2O. Ta sól potasowa, którą zamierza zastosować, ma 60% K2O, co znaczy, że tylko ta część masy to czysty składnik. Żeby obliczyć, ile nawozu potrzebujemy, dzielimy 960 kg przez 0,6 i dostajemy 1600 kg nawozu, czyli 1,6 tony. Takie obliczenia są mega ważne w rolnictwie, żeby dobrze nawozić i zapewnić roślinom odpowiednie warunki. Dzięki temu rolnik może lepiej dbać o pszenicę i uzyskać fajne plony.

Pytanie 7

Głęboką orkę przeprowadza się

A. przed zimą na polach, gdzie planuje się siew roślin jarych

B. latem, po zbiorach zbóż

C. wiosną, przed siewem roślin jarych

D. jesienią, przed siewem roślin ozimych

Wiele osób może mylnie sądzić, że orka głęboka powinna być przeprowadzana w różnych porach roku, jednak podejścia te są często niepoprawne z punktu widzenia praktyk agronomicznych. Odpowiedzi sugerujące wykonanie orki latem po zbiorze zbóż czy wiosną przed siewem roślin jarych pomijają istotne aspekty związane z sezonowością i charakterystyką gleby. Orka latem może prowadzić do nadmiernego wysuszenia gleby i obniżenia jej żyzności, co jest niekorzystne dla przyszłych upraw. Z kolei wykonywanie orki wiosną przed siewem roślin jarych może nie zapewnić wystarczającego czasu na przekształcenie gleby i jej zagęszczenie, co jest kluczowe dla dobrego wzrostu roślin. Ponadto, orka przed zimą pozwala na naturalne zmiany w glebie, takie jak napowietrzenie i przekształcenie resztek pożniwnych, które są korzystne dla mikroorganizmów glebowych. W ten sposób przyczynia się do lepszej struktury gleby i jej zdolności do zatrzymywania wody. Dlatego też, ważne jest, aby rolnicy stosowali sprawdzone metody orki głębokiej przed zimą, aby móc cieszyć się lepszymi plonami w nadchodzących sezonach.

Pytanie 8

Do masowej hodowli brojlerów najbardziej odpowiednie są mieszańce z oznaczeniem handlowym

A. Astra B

B. Astra D

C. Astra P

D. Astra N

Wybór innych mieszańców, takich jak Astra N, Astra D czy Astra P, może wynikać z powszechnego przekonania, że różnorodność genetyczna jest kluczem do sukcesu w hodowli brojlerów. W rzeczywistości, podczas gdy różne mieszańce mogą mieć swoje unikalne cechy, nie wszystkie z nich są odpowiednie do intensywnej produkcji w systemach wielkotowarowych, co może prowadzić do błędnych wniosków. Astra N, na przykład, może mieć lepsze właściwości w zakresie odporności na choroby, ale niekoniecznie przekłada się to na optymalne przyrosty masy ciała i konwersję paszy. Z kolei Astra D może być uznawana za bardziej plenarną, jednak jej wydajność w warunkach komercyjnych nie spełnia standardów określonych dla czołowych mieszańców, takich jak Astra B. Wybór niewłaściwego mieszańca może prowadzić do zwiększonego kosztu produkcji, a także do obniżenia rentowności gospodarstwa, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnącej konkurencji na rynku mięsa drobiowego. Typowym błędem jest nieuzasadnione przywiązywanie się do starych lub lokalnych ras, które mogą być mniej wydajne w porównaniu do nowoczesnych mieszańców, takich jak Astra B. Zrozumienie różnic między tymi genotypami oraz ich wpływu na wyniki produkcji jest kluczowe dla sukcesu w branży drobiarskiej.

Pytanie 9

Wskaż, w którym pomieszczeniu zachowane są optymalne warunki temperatury i wilgotności dla tuczników.

Pomieszczenie	Temperatura powietrza (°C)	Wilgotność powietrza (%)
A.	10 ÷ 12	50 ÷ 70
B.	14 ÷ 16	80 ÷ 90
C.	18 ÷ 20	60 ÷ 70
D.	8 ÷ 10	70 ÷ 75

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Wybierając niewłaściwe pomieszczenie, można spotkać się z powszechnym błędem zrozumienia wymaganych warunków dla tuczników. Ważne jest, aby zrozumieć, że tuczników nie można hodować w ekstremalnych warunkach temperaturowych i wilgotnościowych, które mogą prowadzić do stresu oraz problemów zdrowotnych. Często błędne decyzje są wynikiem mylnego przekonania, że tucznikom wystarcza jedynie przestrzeń do poruszania się, nie biorąc pod uwagę znaczenia klimatu w ich otoczeniu. Pomieszczenia, które nie spełniają określonych standardów, mogą prowadzić do zmniejszonej wydajności wzrostu, a także zwiększonej podatności na choroby. W rzeczywistości, nieodpowiednie wartości temperatury i wilgotności mogą powodować, że tuczniki będą mniej odporne na infekcje, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na całkowity wynik finansowy hodowli. Dodatkowo, często lekceważy się potrzebę regulacji wilgotności, co prowadzi do zjawiska kondensacji, sprzyjającego rozwojowi szkodliwych patogenów. Brak odpowiedniego monitorowania tych parametrów jest typowym błędem, który może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi dla zwierząt i obniżeniem standardów hodowlanych. Dlatego kluczowe jest zapewnienie odpowiednich warunków, które są zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli trzody chlewnej.

Pytanie 10

Jakie pH gleby jest wymagane dla roślin okopowych korzeniowych?

A. 6,0 - 7,2

B. powyżej 7,2

C. 4,5 - 5,9

D. poniżej 4,5

Rośliny okopowe korzeniowe, takie jak marchew, buraki czy ziemniaki, najlepiej rosną w glebie o pH w przedziale 6,0 - 7,2. Taki odczyn gleby sprzyja najlepszym warunkom dla procesów metabolicznych roślin, a także wpływa na ich zdolność do przyswajania składników pokarmowych. W tym zakresie pH, zawartość składników odżywczych, takich jak azot, fosfor czy potas, jest optymalna, co przekłada się na lepszy wzrost i plonowanie. Na przykład, w glebie o pH niższym niż 6,0, rośliny okopowe mogą doświadczać niedoborów składników odżywczych, a także mogą być bardziej narażone na choroby i szkodniki. Dlatego, przed rozpoczęciem upraw, warto przeprowadzić badania gleby, aby dostosować odczyn pH do wymagań roślin. Stosowanie wapna lub materiałów organicznych może pomóc w regulacji pH, co jest zgodne z dobrymi praktykami w rolnictwie ekologicznym oraz konwencjonalnym.

Pytanie 11

Cielę, które przyszło na świat w gospodarstwie, należy oznaczyć i zgłosić do ARiMR przed opuszczeniem siedziby stada, jednak nie później niż

A. w ciągu 10 dni od dnia urodzenia

B. przed ukończeniem 1 miesiąca życia

C. przed ukończeniem 3 miesiąca życia

D. w ciągu 7 dni od dnia urodzenia

Oznakowanie cieląt oraz ich zgłaszanie do ARiMR w ciągu 7 dni od urodzenia jest kluczowym elementem w hodowli bydła. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, każde nowo narodzone cielę musi być zidentyfikowane w odpowiednim czasie, co pozwala na efektywne zarządzanie stadem oraz zapewnia przejrzystość w łańcuchu produkcyjnym. Szybkie zgłoszenie umożliwia również monitorowanie zdrowia zwierząt, co jest niezbędne do wczesnego wykrywania chorób i podejmowania odpowiednich działań. Przykład praktyczny: jeśli hodowca zarejestruje cielę w ciągu 7 dni, ma pewność, że jego dane zostaną wprowadzone do systemu, co ułatwi późniejsze zarządzanie stadem, w tym kontrolę nad programami szczepień oraz żywienia. Ponadto, przestrzeganie tych norm jest istotne dla uzyskania dopłat bezpośrednich, które są często związane z posiadaniem zwierząt w systemie ewidencji.

Pytanie 12

Tuczniki trzymane w kojcach bezściołowych muszą w dniu narodzin przejść proces

A. tatuowania

B. kurtyzowania ogonków

C. kastracji

D. karbowania uszu

Kastracja to zabieg chirurgiczny, który polega na usunięciu jąder, jednak w przypadku prosiąt, nie jest to procedura przeprowadzana w pierwszym dniu życia. Wymaga ona większej interwencji oraz znieczulenia, co może być nieodpowiednie w tak wczesnym etapie życia zwierzęcia. Kastracja wiąże się z ryzykiem powikłań oraz dłuższą rekonwalescencją, co czyni tę metodę mniej praktyczną w porównaniu do kurtyzowania ogonków. Karbowanie uszu, znane również jako tatuażowanie, ma na celu identyfikację zwierząt, lecz nie jest zabiegiem, który powinno się przeprowadzać na tak młodych prosiętach. Uszy prosiąt są wrażliwe, a ich deformacja może prowadzić do trwałych konsekwencji zdrowotnych. Tatuowanie, jako forma znakowania, również nie jest uzasadnione w tym etapie życia, ponieważ nie przynosi korzyści zdrowotnych. Nieodpowiednie podejście do tych procedur może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących dobrostanu i zdrowia zwierząt, a tym samym wpłynąć na wydajność hodowli. Właściwe planowanie zabiegów w hodowli świń powinno opierać się na aktualnych wytycznych oraz dobrych praktykach, co zapewnia zarówno efektywność, jak i bezpieczeństwo zwierząt.

Pytanie 13

Wprowadzenie do rejestru zwierząt powinno nastąpić

A. niezwłocznie po wystąpieniu zdarzenia, które wymaga wpisu, nie później jednak niż w ciągu 7 dni

B. w ciągu 10 dni od daty przeprowadzenia inspekcji w przypadku bydła oraz 14 dni dla innych grup zwierząt

C. tuż przed wystąpieniem zdarzenia wymagającego wpisu, jednak nie wcześniej niż na 3 dni przed

D. w ciągu 7 dni od daty przeprowadzenia inspekcji dla bydła oraz 10 dni dla pozostałych kategorii zwierząt

Właściwe procedury dotyczące wpisu do księgi rejestracji zwierząt wymagają, aby dokonanie takiego wpisu odbywało się bezpośrednio po zaistnieniu zdarzenia objętego obowiązkiem wpisu, nie później niż w terminie 7 dni. Taki wymóg ma na celu zapewnienie rzetelności oraz aktualności danych o zwierzętach, co jest kluczowe dla monitorowania ich zdrowia oraz stanu weterynaryjnego. Przykładem może być sytuacja, w której nowonarodzone cielę musi być zarejestrowane w księdze, aby uniknąć ewentualnych problemów związanych z jego identyfikacją i zdrowiem. Zgodnie z przepisami prawa w wielu krajach, terminowe zgłaszanie takich informacji jest ściśle regulowane i ma na celu nie tylko ochronę zwierząt, ale również bezpieczeństwo publiczne oraz ochronę zdrowia ludzi. Brak szybkiego zgłoszenia mógłby prowadzić do problemów w sytuacjach kryzysowych, takich jak wybuch choroby zakaźnej w stadzie. Warto więc regularnie przypominać sobie o tych obowiązkach i stosować się do najlepszych praktyk w zakresie rejestracji zwierząt.

Pytanie 14

Główne procesy trawienia błonnika u koni zachodzą w

A. jelicie cienkim

B. żołądku

C. jelicie ślepym

D. prostnicy

Jelito ślepe odgrywa kluczową rolę w trawieniu włókna u koni, co jest związane z unikalną budową ich przewodu pokarmowego. Konie są zwierzętami roślinożernymi, a ich dieta bogata w włókna roślinne wymaga specjalnych procesów trawiennych. W jelicie ślepym, które jest dużym odcinkiem jelita grubego, zachodzi fermentacja włókna przez mikroorganizmy, co pozwala na efektywne przyswajanie składników odżywczych. Warto pamiętać, że jelito ślepe konia ma pojemność około 30-40 litrów, co daje mu możliwość przechowywania i fermentowania dużej ilości pokarmu. Dobre zarządzanie dietą koni powinno uwzględniać odpowiednie źródła włókna, takie jak siano czy pasze objętościowe, aby wspierać zdrowie jelita ślepego. Ponadto, regularne badania weterynaryjne i obserwacja zachowań żywieniowych koni mogą pomóc w identyfikacji problemów związanych z trawieniem i zapobieganiu chorobom. Wiedza na temat prawidłowego trawienia włókna jest kluczowa dla hodowców i właścicieli koni, aby zapewnić ich zdrowie i dobre samopoczucie.

Pytanie 15

Początkowa masa bukata w określonej grupie wiekowej oraz produkcyjnej wynosi 85 kg. Masa końcowa osiąga 450 kg. Średni okres opasu tego typu trwa 12 miesięcy. Wyznacz dobowe przyrosty masy ciała?

A. 600 g

B. 750 g

C. 800 g

D. 1 000 g

Aby obliczyć dobowe przyrosty masy ciała bukata, należy najpierw ustalić całkowity przyrost masy, który wynosi 450 kg - 85 kg = 365 kg. Następnie, aby obliczyć przyrost masy ciała na dzień, dzielimy tę wartość przez czas trwania opasu, który wynosi 12 miesięcy, co daje 365 kg / 12 miesięcy = 30,42 kg/miesiąc. Przekształcając ten wynik na dobowe przyrosty, dzielimy przez 30 dni, co daje około 1 kg/dzień. Dlatego dobowe przyrosty masy ciała wynoszą 1 000 g. Takie obliczenia są kluczowe w praktykach hodowlanych, gdzie precyzyjne monitorowanie wzrostu zwierząt wpływa na planowanie żywienia i zarządzanie stadem. W kontekście dobrych praktyk w hodowli zwierząt, regularne pomiary masy ciała oraz analizy przyrostów masy ciała pozwalają na optymalizację strategii żywieniowych oraz poprawę efektywności produkcji. Umożliwia to również szybsze reagowanie na ewentualne problemy zdrowotne zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).

Pytanie 16

Aby zapobiec zatruciom pokarmowym ludzi i zwierząt po spożyciu roślin poddanych zabiegom chemicznej ochrony, konieczne jest

A. stosowanie rotacji pestycydów

B. używanie pestycydów systemicznych

C. przestrzeganie okresu prewencji

D. przestrzeganie okresu karencji

Zachowanie okresu karencji jest kluczowym elementem ochrony zdrowia ludzi i zwierząt po zastosowaniu chemicznych środków ochrony roślin. Okres karencji to czas, który musi upłynąć od momentu zastosowania pestycydu do momentu, gdy roślina może być zbierana lub spożywana bez ryzyka dla zdrowia. Jest to istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności, ponieważ pestycydy mogą pozostać w roślinach lub w glebie, co stwarza ryzyko ich przenikania do organizmów ludzi i zwierząt. Przykładem zastosowania okresu karencji może być uprawa warzyw, gdzie po oprysku preparatem ochronnym należy odczekać określony czas, zanim warzywa będą mogły być zbierane i sprzedawane. W praktyce, producenci powinni zawsze stosować się do wytycznych zawartych w etykietach preparatów oraz przestrzegać regulacji krajowych i unijnych dotyczących maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności. Regularne kontrole i audyty w gospodarstwach rolnych pomagają w zapewnieniu, że okres karencji jest odpowiednio przestrzegany, co jest niezbędne dla zachowania bezpieczeństwa konsumentów i ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 17

Odkładnicę śrubową wykorzystuje się do orki na glebach

A. zachwaszczonych

B. zwięzłych

C. nadmiernie wilgotnych

D. zadarnionych

Gdy mówimy o stosowaniu odkładnicy śrubowej, ważne jest zrozumienie odpowiednich warunków glebowych, w których to narzędzie jest efektywne. Odpowiedzi sugerujące, że odkładnica jest używana do orki gleb zachwaszczonych, zwięzłych lub nadmiernie wilgotnych, są nieprawidłowe. Gleby zachwaszczone, choć mogą wymagać orki, nie są odpowiednim kontekstem dla odkładnicy, ponieważ roślinność może powodować zatory i obniżać efektywność narzędzia. Natomiast gleby zwięzłe, takie jak gliny, mogą być trudne do obrabiania dla odkładnicy, co może prowadzić do jej uszkodzenia lub nieefektywnej pracy. W przypadku gleb nadmiernie wilgotnych, nadmiar wody również negatywnie wpływa na proces orki, ponieważ może powodować zbijanie się gleby i uniemożliwiać skuteczne działanie odkładnicy. W praktyce, kluczowe jest dobieranie narzędzi uprawowych do konkretnych warunków glebowych, aby uzyskać optymalne rezultaty i uniknąć błędów, które mogą prowadzić do strat w plonach lub uszkodzeń sprzętu.

Pytanie 18

Oblicz, ile poideł miskowych należy zamontować w oborze wolnostanowiskowej dla 120 krów o średniej masie ciała 600 kg.

Masa zwierzęcia (kg) od:	300	400	500	600	700
Liczba zwierząt na 1 podło miskowe	8	8	6	6	6
Liczba zwierząt na 1 metr podła komorowego	13	12	11	10	10

A. 120 szt.

B. 6 szt.

C. 60 szt.

D. 20 szt.

Odpowiedź 20 poidełek jest jak najbardziej trafna. Zgodnie z normami hodowli bydła, dla krów ważących 600 kg, jedno poidełko przypada na 6 krów. Więc jak mamy 120 krów w oborze, to dzielimy 120 przez 6 i wychodzi nam 20. To ważne, bo odpowiednia ilość wody to klucz do zdrowia krów. Dobrze jest też pamiętać, że woda powinna być dostępna w różnych porach dnia, żeby krowy mogły pić, kiedy potrzebują. Regularne sprawdzanie stanu poidełek też jest na plus, żeby nie zdarzyło się, że zwierzęta nie mają dostępu do wody. Jeśli trzymamy się tych standardów, to krowy będą bardziej wydajne i lepszej jakości mleko też zdobędziemy.

Pytanie 19

Podczas nawożenia azotem zbóż jarych w ilości przekraczającej 100 kg N/ha, najkorzystniej będzie zastosować

A. całą dawkę bezpośrednio po wschodach

B. całość dawki przy uprawie przedsiewnej

C. 1/3 dawki przy uprawie przedsiewnej, 1/3 dawki w trakcie krzewienia, 1/3 dawki na początku kłoszenia

D. 1/2 dawki przy uprawie przedsiewnej, 1/2 dawki na początku kłoszenia

Podział dawki nawozowej na trzy etapy stosowania jest najlepszym rozwiązaniem w przypadku nawożenia azotem zbóż jarych, szczególnie przy dawkach przekraczających 100 kg N/ha. Taki sposób aplikacji pozwala na lepsze wykorzystanie azotu przez rośliny, co przekłada się na wyższe plony oraz lepszą jakość ziarna. Pierwsza część nawozu stosowana przed siewem wspiera wczesny rozwój roślin, zapewniając dostępność azotu w momencie krytycznym dla kiełkowania i wzrostu. Następnie, aplikacja azotu w czasie krzewienia stymuluje rozwój systemu korzeniowego oraz liści, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej masy wegetatywnej. Ostatnia dawka, zastosowana na początku kłoszenia, ma na celu wsparcie procesów generatywnych, co jest niezbędne dla dobrej jakości plonów. Taki rozkład nawożenia jest zgodny z zasadami agrotechniki, które podkreślają rolę odpowiedniego zbilansowania składników odżywczych w różnych fazach rozwoju roślin, co sprzyja efektywniejszemu wykorzystaniu zasobów oraz minimalizuje ryzyko strat azotu na przykład przez wymywanie czy denitryfikację.

Pytanie 20

CCM - to pasza przygotowywana z

A. nasion i łodyg słonecznika

B. kolb kukurydzy

C. zielonki żyta zbieranej w końcowym etapie strzelania w źdźbło

D. koniczyny czerwonej zebranej po zakończeniu kwitnienia

Zielonki żyta zbierane w końcowym okresie strzelania w źdźbło, koniczyna czerwona po przekwitnięciu oraz nasiona i łodygi słonecznika to elementy, które choć mogą być wykorzystywane w żywieniu zwierząt, nie są podstawowym składnikiem CCM. Zielonki żyta, zbierane w późnym etapie wzrostu, charakteryzują się dużą zawartością włókna, ale ich wartość energetyczna jest znacznie niższa w porównaniu do kolb kukurydzy. Rośliny te, mimo że stanowią źródło białka i składników mineralnych, nie dostarczają wystarczającej ilości energii niezbędnej do intensywnego wzrostu i produkcji mleka u bydła. Podobnie koniczyna czerwona, mimo że jest bogata w białko, nie jest w stanie dostarczyć równie wysokiej energii jak kukurydza. Nasiona i łodygi słonecznika, z drugiej strony, są często wykorzystywane w paszach, jednak ich główną zaletą jest wysokotłuszczowa zawartość, a nie energia dostępna dla zwierząt. Typowym błędem myślowym jest mylenie roślinnych źródeł białka z energetycznymi; także nie wszystkie rośliny białkowe są równie efektywne w zastosowaniach paszowych. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze pasz kierować się ich zawartością energetyczną oraz ich wpływem na zdrowie i produkcję zwierząt, co jest kluczowe dla efektywności produkcji zwierzęcej.

Pytanie 21

Podaj datę odsadzenia prosiąt od lochy, która wyprosiła się 20 lipca, jeśli prosięta przybywają z matką po 28 dniach.

A. 17 sierpnia

B. 24 sierpnia

C. 11 sierpnia

D. 20 sierpnia

Prosięta powinny być odsadzone od lochy po 28 dniach od narodzin. W przypadku lochy, która wyprosiła się 20 lipca, dodajemy 28 dni do tej daty. Obliczenia wyglądają następująco: 20 lipca + 28 dni = 17 sierpnia. W praktyce oznacza to, że w tym czasie prosięta osiągają wiek, w którym są w stanie samodzielnie pobierać pokarm i przystosować się do życia bez matki. W branży hodowlanej kluczowe jest, aby planować proces odsadzenia, uwzględniając zdrowie i rozwój prosiąt, co odpowiada standardom dobrostanu zwierząt. Odsadzenie zbyt wcześnie może prowadzić do problemów zdrowotnych, w tym niedoborów pokarmowych, podczas gdy zbyt późne odsadzenie może wpływać na kondycję matki oraz jej zdolność do kolejnych ciąż. Dlatego ścisłe przestrzeganie okresu 28 dni jest uznawane za najlepszą praktykę w hodowli trzody chlewnej, co pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów oraz zminimalizowanie ryzyka zdrowotnego zarówno dla prosiąt, jak i loch.

Pytanie 22

Obecność białych, przypominających watę skupisk grzybni na roślinach pszenicy, głównie na blaszce liściowej oraz częściowo w pochewkach liściowych, sugeruje występowanie

A. rdzy brunatnej pszenicy

B. mączniaka prawdziwego zbóż i traw

C. głowni źdźbłowej

D. septoriozy paskowanej liści pszenicy

Mączniak prawdziwy zbóż i traw to choroba wywoływana przez grzyby z rodzaju Blumeria, która charakteryzuje się białymi, mączystymi osadami, głównie na powierzchni liści pszenicy. Te osady to grzybnia, która rozwija się w warunkach wysokiej wilgotności i sprzyjającej temperatury. W przeciwieństwie do innych chorób, takich jak rdza brunatna czy głownia źdźbłowa, mączniak prawdziwy tworzy specyficzne zjawisko porażeń, które mogą prowadzić do znacznych strat plonów. Aby skutecznie kontrolować tę chorobę, zaleca się stosowanie odpornych odmian pszenicy oraz wprowadzenie dobrych praktyk agrotechnicznych, takich jak rotacja upraw, odpowiednie nawożenie i nawadnianie. Dodatkowo, monitorowanie stanu zdrowia roślin oraz stosowanie fungicydów w odpowiednim momencie jest kluczowe dla ochrony upraw. Wiedza na temat mączniaka prawdziwego jest niezwykle istotna dla rolników, aby mogli podejmować świadome decyzje w zarządzaniu zdrowiem swoich upraw, co jest zgodne z aktualnymi standardami ochrony roślin.

Pytanie 23

W przypadku zgubienia kolczyka przez kozę kupioną w Holandii hodowca powinien

Posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do jego oznakowania i zgłoszenia tego faktu Agencji przed opuszczeniem przez zwierzę gospodarstwa lub

w terminie do 7 dni od dnia urodzenia zwierzęcia - w przypadku bydła
w terminie do 180 dni od urodzenia - w przypadku owiec i kóz
w terminie 30 dni od dnia urodzenia - w przypadku świń

Zwierzęta kupione z krajów Unii Europejskiej przy wjeździe do Polski zachowują dotychczasowe oznakowanie. Nie wolno usuwać kolczyka lub zastępować go innym. W przypadku utraty lub uszkodzenia kolczyka należy złożyć zamówienie na jego duplikat na odpowiednim formularzu, a po otrzymaniu kolczyka z tym samym numerem, założyć go odpowiedniemu zwierzęciu.

A. zgłosić zakup zwierzęcia w Biurze Powiatowym ARiMR w ciągu 30 dni.

B. założyć nowy kolczyk w ciągu 7 dni.

C. złożyć w Biurze Powiatowym ARiMR zamówienie na jego duplikat, a po otrzymaniu kolczyka z tym samym numerem, założyć go kozie.

D. w ciągu 180 dni zgłosić zakup zwierzęcia i wystąpić o nowy kolczyk.

Odpowiedź jest prawidłowa, gdyż zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, w przypadku zgubienia kolczyka identyfikacyjnego przez hodowcę zwierząt, konieczne jest złożenie w Biurze Powiatowym ARiMR zamówienia na jego duplikat. Proces ten powinien być wykonany na odpowiednim formularzu, który jest dostępny w każdym Biurze Powiatowym. Po złożeniu zamówienia, hodowca otrzyma nowy kolczyk z tym samym numerem identyfikacyjnym, który należy założyć kozie. Takie postępowanie jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli, ponieważ zapewnia ciągłość identyfikacji zwierzęcia oraz zgodność z przepisami dotyczącymi rejestracji i ewidencji zwierząt. Przykładowo, jeżeli hodowca nie zgłosi zagubienia kolczyka, może napotkać trudności w przypadku ewentualnej kontroli weterynaryjnej czy administracyjnej, co może skutkować karami finansowymi. Dlatego tak istotne jest, aby każdy hodowca znał procedury dotyczące identyfikacji swoich zwierząt i w praktyce stosował się do obowiązujących norm.

Pytanie 24

Do chwastów rosnących przy ziemi, które wyrastają w dolnej części łanu roślin, zalicza się

A. chwastnica jednostronna

B. owies głuchy

C. gwiazdnica pospolita

D. komosa biała

Chwastnica jednostronna (Echinochloa crus-galli), komosa biała (Chenopodium album) i owies głuchy (Avena fatua) to rośliny, które mogą być mylone z chwastami przyziemnymi, ale nie rozwijają się w dolnej części łanu roślin. Chwastnica jednostronna jest znana z pionowego wzrostu i dominacji w wyższych warstwach roślinności, co sprawia, że nie konkuruje bezpośrednio z innymi roślinami w dolnej warstwie. Komosa biała, również roślina o wysokim wzroście, ma zdolność do dominacji w różnych warunkach glebowych, ale jej struktura wzrostu nie sprzyja konkurencji w dolnych warstwach łanu. Z kolei owies głuchy, jako chwast o silnym wzroście, zazwyczaj występuje w górnych warstwach roślinności. Zrozumienie różnic w morfologii i taktyce wzrostu tych chwastów jest kluczowe w strategiach ich kontroli. Kluczowym błędem jest założenie, że wszystkie chwasty rozwijają się w tej samej strefie okolicy roślin uprawnych, co może prowadzić do niewłaściwego zastosowania środków ochrony roślin i strategii zarządzania. Wiedza na temat specyficznych cech morfologicznych chwastów oraz ich preferencji środowiskowych jest niezbędna do skutecznego ich zwalczania.

Pytanie 25

Minimalna odległość, w jakiej osoby postronne powinny znajdować się od pracujących kosiarek rotacyjnych, wynosi

A. 40 m

B. 30 m

C. 20 m

D. 50 m

Odpowiedzi 40 m, 30 m, 20 m są niewłaściwe, ponieważ nie spełniają wymogów bezpieczeństwa określonych w normach dotyczących pracy z maszynami rolniczymi i ogrodniczymi. Wiele osób może myśleć, że krótsze odległości mogą być wystarczające, ponieważ kosiarki są często używane w ograniczonej przestrzeni. Jednakże takie podejście ignoruje ryzyko związane z odpryskującymi przedmiotami oraz hałasem generowanym przez urządzenia. W przypadku odpowiedzi 40 m, choć ta odległość wydaje się stosunkowo bezpieczna, w rzeczywistości nie wystarcza, aby skutecznie ochronić osoby postronne przed potencjalnymi zagrożeniami. Z kolei odpowiedź 30 m może wynikać z błędnego założenia, że mniejsza odległość nie stwarza większego ryzyka, co jest mylne w kontekście pracy z maszynami wirującymi. Również 20 m jest rażąco niewystarczające, biorąc pod uwagę, że w tej strefie mogą występować niebezpieczne projekty, które przy nieodpowiednich warunkach mogą osiągać znaczne prędkości. W związku z tym, niedoszacowanie wymagań dotyczących strefy bezpieczeństwa prowadzi do zwiększonego ryzyka wypadków, które mogą mieć poważne konsekwencje, zarówno dla operatorów, jak i osób postronnych.

Pytanie 26

W czasie dojrzewania zbóż mocny wiatr oraz krótkotrwały, intensywny deszcz mogą powodować

A. wyleganie źdźbeł roślin.

B. zmniejszenie porastania ziarna w kłosach.

C. jednolite dojrzewanie ziarna.

D. spowolnienie wzrostu pędu głównego.

Wyleganie źdźbłowe roślin to zjawisko, które występuje w wyniku działania niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak silny wiatr i intensywne opady deszczu, zwłaszcza w okresie dojrzewania zbóż. W takich warunkach rośliny mogą stracić swoją pionową postawę, co prowadzi do leżenia źdźbeł na ziemi, a tym samym do utrudnienia zbiorów oraz obniżenia jakości plonów. Wyleganie może być szczególnie dotkliwe dla roślin o długich i cienkich źdźbłach, które nie mają wystarczającej siły do utrzymania się w trakcie silnych podmuchów wiatru. Praktycznym przykładem jest stosowanie odpowiednich zabiegów agrotechnicznych, takich jak nawożenie azotowe w umiarkowanych ilościach, co zwiększa odporność roślin na wyleganie. Ponadto, wybór odpowiednich odmian zbóż, które charakteryzują się silniejszymi korzeniami oraz krótszymi, bardziej sztywnymi źdźbłami, może zwiększyć odporność upraw na wyleganie. Ważne jest również, aby rolnicy monitorowali warunki atmosferyczne i podejmowali odpowiednie działania w okresie krytycznym występowania takich zjawisk.

Pytanie 27

Jaka jest minimalna temperatura potrzebna do kiełkowania kukurydzy?

A. 8 - 10 stopni C

B. 5 - 7 stopni C

C. 11 - 14 stopni C

D. 1 - 4 stopni C

Temperatura minimalna wymagana do kiełkowania kukurydzy wynosi od 8 do 10 stopni Celsjusza. W tej temperaturze proces kiełkowania przebiega optymalnie, co jest kluczowe dla uzyskania zdrowych roślin. Kiedy temperatura spada poniżej 8 stopni C, tempo kiełkowania może się znacząco opóźnić, co negatywnie wpływa na rozwój rośliny. W praktyce, jeśli farmerzy planują siew kukurydzy, powinni monitorować temperaturę gleby, aby zapewnić, że osiągnie ona minimum 8 stopni C. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie termometrów do pomiaru temperatury gleby oraz zakładanie osłon na rośliny, które mogą pomóc w utrzymaniu stabilniejszej temperatury. Ponadto, w badaniach nad genotypami kukurydzy, różne odmiany mogą mieć różne wymagania temperaturowe, co warto brać pod uwagę przy wyborze nasion. Przestrzeganie tych zasad jest zgodne z najlepszymi praktykami agronomicznymi, co wpływa na wydajność plonów i jakość upraw.

Pytanie 28

Zanim przystąpimy do pobierania gnojowicy ze zbiornika, powinniśmy ją

A. rozcieńczyć

B. oczyścić z części stałych

C. ujednorodnić

D. napowietrzyć

Napowietrzenie gnojowicy w zbiorniku nie jest zalecanym działaniem przed jej wybieraniem, ponieważ może prowadzić do procesów fermentacyjnych, które generują nieprzyjemne zapachy i obniżają jakość nawozu. Z kolei rozcieńczanie gnojowicy może powodować zbyt dużą utratę składników odżywczych, co w praktyce wpływa na jej efektywność jako nawozu. Zmniejszenie stężenia składników odżywczych przez dodawanie wody może prowadzić do sytuacji, w której rośliny nie otrzymają odpowiedniej ilości niezbędnych substancji. Oczyszczanie gnojowicy z części stałych jest również niewłaściwe przed jej aplikacją, ponieważ te frakcje są często bogate w składniki odżywcze. W wielu systemach zarządzania gnojowicą, szczególnie w rolnictwie ekologicznym, dąży się do maksymalnego wykorzystania wszystkich frakcji gnojowicy. Dlatego, zamiast eliminować ciała stałe, należy je ujednolicić, co pozwala na uzyskanie nawozu o stałych parametrach. Zrozumienie procesów związanych z obróbką gnojowicy oraz ich wpływu na jakość nawożenia jest kluczowe dla skutecznego zarządzania nawozami organicznymi.

Pytanie 29

Który z zestawów nawozów zawiera wyłącznie nawozy organiczne?

A. Gnojówka, obornik, kompost

B. Obornik, kompost, polifoska

C. Unifoska, gnojowica, słoma

D. Słoma, tlenek wapnia, gnojowica

Gnojówka, obornik i kompost to przykłady nawozów organicznych, które odgrywają kluczową rolę w zrównoważonym rolnictwie. Gnojówka, będąca płynnym nawozem pochodzącym z odchodów zwierząt, dostarcza roślinom niezbędnych składników odżywczych, takich jak azot, fosfor i potas. Obornik, czyli przetworzony nawóz stały, również jest bogaty w te składniki, a dodatkowo poprawia strukturę gleby i zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wody. Kompost, wytwarzany z organicznych odpadów roślinnych i zwierzęcych, nie tylko dostarcza składników odżywczych, ale także wspiera mikroorganizmy glebowe, które przyczyniają się do zdrowia ekosystemu glebowego. Stosowanie nawozów organicznych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, jako że ogranicza użycie nawozów syntetycznych, które mogą negatywnie wpływać na jakość gleby i wód gruntowych. Przykłady ich zastosowania to nawożenie upraw ekologicznych czy poprawa jakości gleb w systemach agroekologicznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie agrotechniki.

Pytanie 30

Ilość substancji mineralnych, które roślina uprawna czerpie z gleby podczas sezonu wegetacyjnego w celu uzyskania plonu, to

A. wskaźnik żywieniowy

B. ilości nawozów

C. potrzeby pokarmowe

D. potrzeby nawozowe

Odpowiedź "potrzeby pokarmowe" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do ilości składników mineralnych, które roślina jest w stanie pobrać z gleby w trakcie swojego wzrostu, aby zaspokoić swoje wymagania żywieniowe i wytworzyć plon. Potrzeby pokarmowe roślin są kluczowe dla optymalizacji produkcji rolniczej i są ściśle związane z ich zdrowiem oraz plonem. Zrozumienie tych potrzeb jest istotne dla rolników i ogrodników, ponieważ pozwala na skuteczne planowanie nawożenia. Przykładowo, stosując analizy gleby, można określić, jakie składniki odżywcze są niedoborowe i dostosować dawki nawozów do rzeczywistych potrzeb roślin. W praktyce, znajomość potrzeb pokarmowych umożliwia także precyzyjne zarządzanie agrotechnicznym, co może prowadzić do zwiększenia efektywności produkcji oraz minimalizacji strat związanych z przeszacowanym nawożeniem. W branży rolniczej standardem jest przeprowadzanie badań glebowych oraz monitorowanie stanu zdrowia roślin, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi upraw.

Pytanie 31

Wyznacz, ile nawozu należy użyć na 1 ha uprawy kukurydzy przy zakładanym plonie 60 ton zielonej masy, jeśli na każde 10 ton zielonej masy przypada 90 kg nawozu?

A. 1 080 kg

B. 190 kg

C. 540 kg

D. 1 200 kg

Aby obliczyć ilość nawozu potrzebną do uprawy 1 ha kukurydzy przy przewidywanym plonie 60 ton zielonki, należy zastosować proporcjonalną metodę. Na 10 ton zielonej masy przypada 90 kg nawozu. Zatem dla 60 ton zielonki, obliczenia wyglądają następująco: (60 ton / 10 ton) * 90 kg = 540 kg nawozu. To podejście opiera się na zasadach agrotechnicznych, które wskazują na konieczność dostosowania dawek nawozów do przewidywanego plonu, co jest zgodne z dobrą praktyką rolniczą. Właściwe dawkowanie nie tylko wspiera wzrost plonów, ale również minimalizuje ryzyko strat związanych z nadmiernym nawożeniem, co może prowadzić do zanieczyszczenia środowiska. W praktyce, taka dawka nawozu zapewnia odpowiednią ilość składników odżywczych dla roślin, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych wyników produkcyjnych.

Pytanie 32

Jak często powinno się przeprowadzać przegląd oraz dezynfekcję systemu klimatyzacji w traktorze rolniczym?

A. raz w roku

B. dwa razy w roku

C. raz na 5 lat

D. co 2 lata

Przegląd i odkażanie instalacji klimatyzacyjnej w ciągniku rolniczym należy przeprowadzać co najmniej raz w roku, ponieważ regularna konserwacja jest kluczowa dla zapewnienia prawidłowego działania systemu. W ciągnikach rolniczych, które często pracują w trudnych warunkach, gromadzenie się zanieczyszczeń, takich jak kurz, pył i wilgoć, może prowadzić do poważnych awarii systemu klimatyzacji. Co więcej, zaniedbanie przeglądów może skutkować obniżeniem efektywności chłodzenia oraz zwiększeniem zużycia paliwa. Przykładowo, regularne czyszczenie filtrów oraz kontrola stanu chłodnicy pomagają utrzymać odpowiednią wydajność systemu, co przekłada się na komfort pracy operatora oraz dłuższą żywotność urządzenia. Zgodnie z zaleceniami producentów oraz normami branżowymi, przeprowadzanie takiej konserwacji co najmniej raz w roku jest najlepszą praktyką, która pozwoli uniknąć kosztownych napraw oraz zapewni bezpieczeństwo i komfort eksploatacji.

Pytanie 33

W sytuacji wystąpienia intensywnego krwotoku z nosa, jak należy postąpić z poszkodowanym?

A. umieścić w pozycji bezpiecznej

B. posadzić z głową pochyloną do przodu i nałożyć zimny okład na nos

C. posadzić z głową pochyloną do przodu i nałożyć gorący okład na nos

D. położyć go na plecach

W przypadku silnego krwotoku z nosa, odpowiednie postępowanie ma kluczowe znaczenie dla zminimalizowania utraty krwi oraz zapewnienia komfortu poszkodowanemu. Ułożenie osoby poszkodowanej w pozycji siedzącej z pochyloną głową do przodu pozwala na swobodne odpływanie krwi z nosa, co zapobiega jej dostawaniu się do gardła i ewentualnemu zadławieniu. Zastosowanie zimnego okładu na nos działa jako środek chłodzący, który może pomóc w zwężeniu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do zmniejszenia krwawienia. Warto również pamiętać, że unikanie pozycji leżącej na wznak jest kluczowe, ponieważ taka pozycja mogłaby prowadzić do udrożnienia krwi do dróg oddechowych. W praktyce, taka metoda pierwszej pomocy jest zgodna z wytycznymi organizacji zajmujących się zdrowiem i bezpieczeństwem, które podkreślają znaczenie skutecznej interwencji w przypadku krwotoków, co może uratować życie lub zapobiec poważnym powikłaniom.

Pytanie 34

W przypadku pożaru instalacji elektrycznej w chlewni, która jest pod napięciem, jak należy ją ugasić?

A. gaśnicą proszkową

B. hydronetką wodną

C. gaśnicą pianową

D. kocem termicznym

Gaśnica proszkowa jest najskuteczniejszym narzędziem do gaszenia pożarów związanych z instalacjami elektrycznymi, które są pod napięciem. Działa na zasadzie rozprzestrzeniania proszku gaśniczego, który skutecznie tłumi płomienie i izoluje źródło ognia. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, w przypadku pożaru w obszarach, gdzie znajdują się urządzenia elektryczne, należy unikać używania wody, ponieważ może to spowodować porażenie prądem. Gaśnice proszkowe są oznaczone symbolem klasy B i C, co oznacza, że mogą być używane do gaszenia pożarów cieczy palnych oraz gazów. Przykład praktycznego zastosowania to sytuacja, gdy w wyniku zwarcia elektrycznego w instalacji, dochodzi do zapłonu elementów drewnianych lub plastikowych obok przewodów. Użycie gaśnicy proszkowej pozwala na szybkie i skuteczne ugaszenie ognia bez ryzykowania dalszych uszkodzeń lub zagrożenia dla osób znajdujących się w pobliżu. Warto także pamiętać o regularnych przeglądach gaśnic, aby zapewnić ich skuteczność w nagłych przypadkach.

Pytanie 35

Ile kilogramów materiału siewnego, należy przygotować do siewu na polu o powierzchni 3 ha położonym na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego?

Zalecane ilości wysiewu jęczmienia ozimego na 1 ha
Jednostki	Kompleks glebowy
Jednostki	Pszenny bardzo dobry i dobry, żytni bardzo dobry	Żytni dobry
mln ziaren	3,0-3,5	3,7-3,9
kg	128-158	148-176

A. 1110-1170 kg

B. 384-174 kg

C. 444-528 kg

D. 900-1050 kg

Aby odpowiednio przygotować się do siewu na polu o powierzchni 3 ha, musimy uwzględnić zagęszczenie siewu, które w przypadku gleb kompleksu żytniego bardzo dobrego wynosi zazwyczaj od 128 do 144 kg nasion na hektar. Przyjmując średnią wartość około 128 kg/ha, obliczamy potrzebną ilość materiału siewnego: 3 ha x 128 kg/ha = 384 kg. Z kolei przy górnej granicy 144 kg/ha, całkowita ilość wynosi 432 kg. Wartości te pokazują, że podane w odpowiedzi kilogramy mieszczą się w zakresach uznawanych za standardowe. W praktyce warto również zarezerwować pewną ilość nasion na ewentualne straty, co może wpłynąć na ostateczne zapotrzebowanie. Uwzględniając te różnice oraz stosując dobre praktyki agrotechniczne, takie jak odpowiednie przygotowanie gleby i wybór jakościowego materiału siewnego, możemy znacznie zwiększyć plony. Prawidłowe przygotowanie do siewu jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko niepowodzeń związanych z nieodpowiednią ilością siewu, co może prowadzić do nierównomiernych plonów.

Pytanie 36

Który środek ochrony roślin jest fungicydem stosowanym w uprawie ziemniaków?

Nazwa środka	Sposób działania
Sencor 70 WG	Preparat chwastobójczy zwalczający wszystkie chwasty dwuliścienne i niektóre chwasty jednoliścienne.
Calypso 480 EC	Środek systemiczny przeznaczony do zwalczania stonki ziemniaczanej.
Pyton 60 WG	Preparat grzybobójczy przeznaczony do zwalczania alternariozy i zarazy ziemniaczanej.
Basta 150 SL	Środek przeznaczony do chemicznego niszczenia łęcin ziemniaka.

A. Basta 150 SL.

B. Calypso 480 EC.

C. Sencor 70 WG.

D. Pyton 60 WG.

Pyton 60 WG jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ jest to fungicyd dedykowany do zwalczania chorób grzybowych w uprawie ziemniaków. Preparat ten skutecznie działa przeciwko alternariozie oraz zarazie ziemniaczanej, które stanowią poważne zagrożenie dla jakości i plonów tego warzywa. Stosowanie Pytonu 60 WG jest zgodne z zaleceniami agronomów, którzy podkreślają znaczenie profilaktyki oraz efektywnego zarządzania chorobami roślin w celu zapewnienia wysokiej wydajności upraw. Przykłady efektywnego zastosowania tego środka obejmują jego wprowadzenie w program ochrony roślin, gdzie regularne monitorowanie stanu zdrowotnego roślin oraz odpowiednie terminy aplikacji mogą znacząco zmniejszyć występowanie infekcji grzybowych. Ponadto, stosowanie fungicydów powinno być zgodne z zasadami integrowanej ochrony roślin, co oznacza, że należy łączyć chemiczne metody ochrony z innymi praktykami agrotechnicznymi, takimi jak rotacja upraw czy dobór odpornych odmian.

Pytanie 37

Jakim dodatkiem do paliwa w ciągnikach o wysokiej mocy spełniających normę emisji EURO IIIB jest?

A. AdBlue

B. benzyna

C. WD 40

D. biodiesel

AdBlue to roztwór mocznika, który jest stosowany jako dodatek do paliwa w silnikach wysokoprężnych, aby spełniać normy emisji spalin, w tym normy EURO IIIB. Jego głównym zadaniem jest redukcja emisji tlenków azotu (NOx) poprzez wdrożenie technologii selektywnej redukcji katalitycznej (SCR). W procesie tym AdBlue jest wtryskiwane do układu wydechowego, gdzie reaguje z tlenkami azotu, przekształcając je w azot i wodę, co znacząco wpływa na poprawę jakości powietrza. Przykładem zastosowania AdBlue są nowoczesne ciągniki rolnicze oraz maszyny budowlane, które, aby spełnić zaostrzone normy emisji, wymagają tej technologii. Wdrażanie AdBlue w praktyce wiąże się z koniecznością regularnego monitorowania poziomu tego płynu oraz jego uzupełniania, co jest integralną częścią eksploatacji pojazdów ciężarowych i maszyn budowlanych, a także wpływa na ich efektywność oraz obniżenie kosztów eksploatacji w kontekście kar finansowych za przekroczenie norm emisji.

Pytanie 38

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, mięso, które poddaje się obowiązkowym badaniom na obecność włośni, to

A. świń

B. owiec

C. bydła

D. kóz

Odpowiedź 'świnie' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami sanitarnymi, mięso wieprzowe jest jednym z produktów, które podlega obowiązkowym badaniom na obecność włośni, czyli pasożyta wywołującego włośnicę. Włośnica jest chorobą, która może być przenoszona na ludzi poprzez spożycie surowego lub niedostatecznie przetworzonego mięsa zakażonych zwierząt. Badania te są regulowane przez przepisy prawa weterynaryjnego oraz przepisy dotyczące bezpieczeństwa żywności. W praktyce, kontrola ta jest przeprowadzana w rzeźniach, gdzie mięso świń jest poddawane szczegółowym badaniom, w tym badaniom laboratoryjnym, co ma na celu ochronę zdrowia publicznego. Dzięki tym standardom możliwe jest zapewnienie, że produkty mięsne trafiające do obrotu są wolne od patogenów, co stanowi podstawę bezpiecznego łańcucha żywnościowego.

Pytanie 39

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż próbkę nasion pszenicy o najwyższej wartości użytkowej.

Numer próbki nasion	Czystość (%)	Zdolność kiełkowania (%)
I	98	95
II	98	80
III	95	90
IV	99	90

A. II

B. IV

C. III

D. I

Próbka nasion pszenicy o numerze I została wybrana jako ta o najwyższej wartości użytkowej ze względu na jej imponującą czystość wynoszącą 98% oraz zdolność kiełkowania na poziomie 95%. Te parametry są kluczowe w ocenie jakości nasion, ponieważ wysoka czystość oznacza mniejsze zanieczyszczenie innymi roślinami, co stabilizuje plon i poprawia efektywność upraw. Zdolność kiełkowania jest równie istotna, ponieważ im wyższy jej poziom, tym większa pewność, że nasiona będą zdolne do wzrostu i osiągną zamierzony plon. W praktyce, wybór nasion z wysoką czystością i zdolnością kiełkowania jest kluczowy dla rolników, którzy chcą maksymalizować efektywność swoich upraw. Standardy jakości nasion, takie jak te określone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) oraz krajowe normy, podkreślają te dwa wskaźniki jako kluczowe, co sprawia, że praktyczne zastosowanie posiadania nasion o takich parametrach ma istotne znaczenie w produkcji rolniczej.

Pytanie 40

W ekologicznej uprawie pszenicy wykorzystuje się ścieżki technologiczne w celu

A. przeprowadzenia oprysków na chwasty dwuliścienne

B. inspekcji plantacji oraz eliminacji uciążliwych chwastów

C. umożliwienia wjazdu agregatu podczas nawożenia pogłównego

D. hodowli rzadkich gatunków ptaków

Pojęcie ścieżek technologicznych w ekologicznej uprawie pszenicy jest ściśle związane z ich rolą w lustracji plantacji oraz efektywnym zarządzaniu chwastami. Wybór odpowiedzi dotyczącej rozmnażania rzadkich gatunków ptaków jest całkowicie mylny, ponieważ ścieżki technologiczne nie są projektowane ani wykorzystywane w celu wsparcia ochrony ptaków czy ich siedlisk. Chociaż ochrona bioróżnorodności jest istotna, to konkretne działania związane z zarządzaniem pszenicą koncentrują się na bezpośrednich aspektach agrotechnicznych. Z kolei wjazd agregatu przy nawożeniu pogłównym, choć może być istotny w kontekście mechanizacji, nie jest celem samym w sobie, a jego realizacja musi być dostosowana do struktury pola i obecności chwastów. Ponadto, wykonanie oprysków przeciwko chwastom dwuliściennym, mimo że jest standardową praktyką, nie powinno być mylone z główną funkcją ścieżek technologicznych, które służą głównie monitorowaniu stanu plantacji oraz ich ochranianiu przed nadmiernym występowaniem chwastów. Kluczowym błędem myślowym jest łączenie działań związanych z ochroną roślin z celami, które nie są bezpośrednio powiązane z uprawą rolniczą. Właściwe zrozumienie roli ścieżek technologicznych w uprawie pszenicy wymaga skupienia się na praktykach agrotechnicznych oraz ich wpływie na efektywność i rentowność produkcji rolniczej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej