Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 14 marca 2025 14:29
Data zakończenia: 14 marca 2025 14:36

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. impozycja

B. rastryzacja

C. lokalizacja

D. dopasowanie

Impozycja to proces, który polega na rozmieszczaniu użytków graficznych na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby maksymalnie wykorzystać przestrzeń i zminimalizować straty materiału. W praktyce oznacza to, że projektant lub operator maszyny drukarskiej musi uwzględnić różne czynniki, takie jak rozmiar finalnego produktu, rodzaj i gramatura papieru, a także technologię druku. Dobre praktyki w impozycji obejmują stosowanie programów graficznych, które pozwalają na wizualizację i optymalizację układu użytków. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie arkusza z różnymi formatami etykiet, gdzie każda etykieta jest zaprojektowana tak, aby jak najlepiej pasowała do reszty układu. W branży stosuje się także standardy, takie jak ISO 12647, które regulują proces druku, w tym impozycję, aby zapewnić wysoką jakość i spójność kolorystyczną wydruków. Właściwa impozycja wpływa na efektywność produkcji oraz na koszty, dlatego jest kluczowym etapem w procesie graficznym.

Pytanie 2

Jakie urządzenie cyfrowe powinno się wykorzystać do naniesienia nadruku na płytkach ceramicznych?

A. Drukarka sublimacyjna

B. Drukarka elektrofotograficzna

C. Ploter UV

D. Ploter grawerujący

Wybór innych urządzeń do nadruku na płytkach ceramicznych jest związany z pewnymi ograniczeniami technicznymi, które uniemożliwiają osiągnięcie pożądanych efektów. Ploter grawerujący, mimo że może być używany do obróbki powierzchni, nie jest przeznaczony do drukowania, lecz do grawerowania, co oznacza, że nie jest w stanie nałożyć tuszu w formie nadruku. Grawerowanie polega na usuwaniu materiału, co jest zupełnie innym procesem i nie zapewnia pożądanych efektów estetycznych, które można uzyskać za pomocą druku. Drukarka sublimacyjna, chociaż skuteczna w przypadku materiałów tekstylnych, wymaga specjalnych podłoży, które mogą absorbować tusz sublimacyjny, a ceramika nie jest jednym z nich. Ten typ druku wiąże się z przenoszeniem barwnika na materiał przy użyciu wysokiej temperatury, co jest nieodpowiednie dla płyt ceramicznych, które mogą ulec uszkodzeniu. Drukarka elektrofotograficzna, znana również jako drukarka laserowa, działa na zasadzie elektrografii i jest przystosowana głównie do papieru oraz materiałów płaskich, co również ogranicza jej zastosowanie w kontekście ceramiki. Wybór niewłaściwego urządzenia do druku na ceramice często wynika z niepełnego zrozumienia technologii druku oraz specyfiki materiałów, co prowadzi do niewłaściwych wyborów i niezadowalających rezultatów. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem procesu drukarskiego zapoznać się z wymaganiami i właściwościami materiału, na którym planujemy pracować, aby wybrać odpowiednią metodę druku, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości nadruków.

Pytanie 3

Jakie są wymiary netto pocztówki, gdy zastosowano spady 3 mm, a wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 117 x 160 mm

B. 114 x 157 mm

C. 108 x 151 mm

D. 105 x 148 mm

Wymiary netto pocztówki nie mogą być obliczane na podstawie niewłaściwych rozważań dotyczących spadów. Wiele odpowiedzi sugeruje błędne podejście do ustalania wymiarów, co może wynikać z nieznajomości zasad obliczeń w kontekście wykorzystania spadów. W przypadku odpowiedzi 108 x 151 mm, błąd w obliczeniach polega na tym, że od wymiarów brutto nie odjęto odpowiedniej wartości spadów, co skutkuje większymi wymiarami netto niż powinny być. Z kolei odpowiedzi 114 x 157 mm i 117 x 160 mm to przykłady, gdzie wymiary netto są jeszcze bardziej przesadzone, co wskazuje na całkowite zignorowanie wpływu spadów na końcowy rozmiar. Takie podejście może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu graficznym, gdzie poprawne obliczenia są kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanego efektu wizualnego. W praktyce, aby uniknąć tych błędów, projektanci powinni stosować standardy branżowe dotyczące przygotowywania plików do druku, takie jak odpowiednie uwzględnianie spadów i marginesów bezpieczeństwa, co pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów w końcowym produkcie. Zrozumienie i stosowanie tych zasad jest niezwykle ważne w procesie produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 4

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 288 stron

B. 336 stron

C. 352 strony

D. 320 stron

Książka wydrukowana na 10 arkuszach formatu A1 zawiera 320 stron formatu A5. Aby to zrozumieć, należy spojrzeć na proces druku i skład. Arkusz A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co pozwala na podział go na mniejsze formaty. Forma A5 ma wymiary 148 mm x 210 mm, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wyciąć 16 stron A5 (4 w poziomie i 4 w pionie). Zatem, jeżeli mamy 10 arkuszy A1, to możemy uzyskać 10 * 16 = 160 stron A5. W przypadku druku obustronnego, liczba ta jest podwajana, co prowadzi nas do 320 stron. Taka wiedza jest niezbędna w branży poligraficznej oraz w projektowaniu publikacji, gdzie znajomość standardów wymiarów papieru i ich potencjalnych zastosowań jest kluczowa. Umożliwia to nie tylko efektywne planowanie produkcji, ale także optymalizację kosztów dzięki minimalizacji odpadów materiałowych.

Pytanie 5

Który z typów plików graficznych nie wspiera przezroczystości tła?

A. JPEG

B. GIF

C. TIFF

D. PNG

Format JPEG, czyli Joint Photographic Experts Group, to taki popularny sposób na przechowywanie obrazków rastrowych. Głównie wyróżnia się tym, że nie ma opcji przezroczystości tła. JPEG świetnie nadaje się do kompresji zdjęć, które mają dużo kolorów i detali, więc idealnie sprawdza się w fotografii i wszędzie tam, gdzie przezroczystość nie jest potrzebna. Można go spotkać na stronach internetowych, w mediach społecznościowych czy w druku. Jego zalety to spora jakość zdjęć przy małej wielkości pliku, co czyni go faworytem wśród projektantów i fotografów. W branży często poleca się JPEG, gdy nie musimy martwić się o przezroczystość, a bardziej zależy nam na optymalizacji obrazu.

Pytanie 6

Ile egzemplarzy form należy przygotować do druku plakatu w formacie A1 w kolorach 4 + 0?

A. 2 egzemplarze

B. 4 egzemplarze

C. 8 egzemplarzy

D. 6 egzemplarzy

Odpowiedź prawidłowa to 4 formy, co wynika z technicznych wymagań druku w kolorystyce 4 + 0. Oznaczenie to wskazuje na to, że plakat będzie drukowany w czterech podstawowych kolorach (Cyan, Magenta, Yellow, Black), a brak dodatkowych kolorów (0) oznacza, że nie przewiduje się użycia kolorów specjalnych. W praktyce oznacza to, że każda forma drukowa odpowiada jednemu z kolorów wykorzystywanych w procesie druku. Przy projektowaniu plakatu o dużym formacie, takim jak A1, istotne jest, aby plik był odpowiednio przygotowany do druku, obejmując odpowiednie profile kolorystyczne oraz rozdzielczość. W związku z tym, użycie czterech form pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej. Warto dodać, że każdy kolor jest nanoszony na papier w osobnym procesie, co zwiększa precyzję oraz odwzorowanie kolorów.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Jaki program powinno się wybrać do tworzenia publikacji elektronicznych w formacie ePUB?

A. Inkscape

B. Sigil

C. Birdfont

D. GIMP

Sigil to dedykowany edytor ePUB, który umożliwia tworzenie i edytowanie publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Jest to narzędzie open source, które obsługuje wiele funkcji, takich jak importowanie plików HTML, edycja metadanych oraz dodawanie obrazów i stylów CSS. Sigil umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie strukturą dokumentów, dzięki czemu można tworzyć złożone dokumenty ePUB z zachowaniem zgodności z branżowymi standardami. Zastosowanie Sigila w praktyce może obejmować tworzenie e-booków zarówno dla indywidualnych autorów, jak i dla wydawnictw. Warto również zauważyć, że Sigil wspiera standardy takie jak EPUB 2.0 oraz EPUB 3.0, co czyni go idealnym narzędziem dla twórców publikacji elektronicznych, którzy chcą zapewnić dostępność i interaktywność. Ponadto, Sigil oferuje wsparcie dla wielu języków, co zwiększa jego uniwersalność. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi oraz zaawansowanym opcjom edycyjnym, Sigil jest preferowanym wyborem dla profesjonalistów zajmujących się publikacjami elektronicznymi.

Pytanie 9

Ile arkuszy netto w formacie A2 jest potrzeba do wydrukowania 15 000 egzemplarzy broszur składających się z 12 stron i mających wymiary 180 x 180 mm?

A. 18 000 arkuszy

B. 12 000 arkuszy

C. 15 000 arkuszy

D. 21 000 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy netto formatu A2 potrzebnych do wydrukowania 15 000 sztuk 12-stronicowych broszur formatu 180 x 180 mm, należy najpierw zrozumieć, jak te elementy współdziałają. Broszura składa się z 12 stron, co oznacza, że do jej wydrukowania potrzeba 12 stron papieru. Przy formatowaniu do formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, można uzyskać wiele broszur na jednym arkuszu. Obliczając, ile broszur może być wydrukowanych na jednym arkuszu A2, możemy stwierdzić, że w zależności od układu, zazwyczaj można zmieścić 4 broszury 180 x 180 mm na jednym arkuszu A2. Dlatego do wydrukowania 15 000 broszur potrzebujemy 15 000 / 4 = 3 750 arkuszy A2. Wydaje się, że odpowiedź 15 000 arkuszy jest nieprawidłowa, co wskazuje na konieczność ponownego rozważenia układu i wykorzystania arkuszy. W praktyce, przy projektowaniu broszur i ich wydruku, niezwykle ważne jest zrozumienie efektywności wykorzystania papieru oraz optymalizacji procesów produkcyjnych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży poligraficznej.

Pytanie 10

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 175,00 zł

B. 70,00 zł

C. 280,00 zł

D. 140,00 zł

Analizując dostępne odpowiedzi, niepoprawne kwoty są wynikiem błędnych obliczeń lub niewłaściwego zrozumienia liczby form potrzebnych do zrealizowania zlecenia. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt dotyczy tylko zadrukowywania wybranych kolorów lub że liczba form jest mniejsza, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistych kosztów. Na przykład, odpowiedź 280,00 zł wymagałaby pomylenia liczby form z liczbą zadrukowywanych kolorów, co nie jest zgodne z zasadami druku offsetowego. W druku 4 + 1 zawsze angażujemy pięć form, a nie cztery. Podobnie, odpowiedzi takie jak 140,00 zł oraz 70,00 zł mogą wskazywać na niezrozumienie lub nieuwzględnienie pełnego zestawu form. Praktyka pokazuje, że na każdym etapie produkcji, od wstępnego projektowania po finalny druk, ważne jest, aby dokładnie określić potrzeby i zasoby, co ma ogromne znaczenie w kontekście efektywności kosztowej oraz jakości. Ostatecznie, niepoprawne podejście prowadzi do nieefektywnego zarządzania budżetem i może skutkować opóźnieniami w realizacji projektu. Dlatego kluczowe jest, aby przy wszelkich kalkulacjach uwzględniać pełen kontekst produkcji oraz najlepsze praktyki branżowe.

Pytanie 11

Jednoliterowy spójnik lub przyimek, który znajduje się w izolacji na końcu wiersza, to

A. sierota

B. szewc

C. bękart

D. wdowa

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak "bękart", "wdowa" czy "szewc", wskazują na nieporozumienie związane z terminologią używaną w analizie poezji. Warto zauważyć, że "bękart" odnosi się do dziecka urodzonego poza małżeństwem, co nie ma żadnego związku z pojęciem estetyki wiersza. Używanie takich terminów w kontekście analizy literackiej prowadzi do zamieszania i utrudnia zrozumienie istoty problemu. Z kolei "wdowa" w kontekście literackim oznacza sytuację, w której ostatni wers wiersza pozostaje bez rymu, co również nie jest tematem pytania. Definicja "szewca" w literaturze odnosi się do rzemieślnika, co nie ma związku z analizą spójników czy przyimków w wierszach. W praktyce, rozumienie tych terminów jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak utożsamianie nieadekwatnych pojęć z właściwymi terminami. Ważne jest, aby w literaturze znać kontekst, w jakim poszczególne terminy są używane, a także ich definicje, ponieważ błędne interpretacje mogą prowadzić do nieporozumień w analizie utworów literackich. Domyślnie, osoby analizujące teksty poetyckie powinny być świadome różnych stylów i form, a także efektywności, jakie ich struktura ma na odbiorcę.

Pytanie 12

Który z formatów plików umożliwia skalowanie obiektów w logo wektorowym bez utraty jakości detali oraz bez pojawiania się pikseli?

A. AI

B. PSD

C. JPG

D. BMP

Format pliku AI, który jest natywnym formatem aplikacji Adobe Illustrator, służy do tworzenia i edytowania grafiki wektorowej. Grafika wektorowa opiera się na matematycznych równaniach, co pozwala na nieskończone skalowanie obiektów bez utraty jakości. Oznacza to, że niezależnie od tego, jak bardzo powiększysz lub pomniejszysz logo, detale pozostaną wyraźne i ostre. W przeciwieństwie do formatów rastrowych, takich jak JPG, które składają się z pikseli, AI pozwala na zachowanie czystości krawędzi i szczegółów. Przykładowo, jeśli projektujesz logo lub grafikę, która ma być używana w różnych rozmiarach, od wizytówek po banery, zapisanie pracy w formacie AI gwarantuje, że niezależnie od rozmiaru, logo będzie wyglądać profesjonalnie i estetycznie. W branży graficznej standardem jest używanie grafik wektorowych do logo, ikon czy ilustracji, co podkreśla znaczenie tego formatu w codziennej pracy projektantów.

Pytanie 13

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. użycie tekstu zastępczego

B. zamiana na krzywe

C. wstawienie kodu formatowania

D. dopasowanie tekstu do ścieżki

Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Impozycja to inaczej nazywana

A. rastrowanie obrazu ciągłotonalnego

B. wektoryzacja grafiki bitmapowej

C. korekcja barwna grafiki bitmapowej

D. montaż elektroniczny

Wektoryzacja grafiki bitmapowej polega na przekształcaniu obrazów rastrowych w grafikę wektorową, co jest procesem odwrotnym do impozycji. Wektoryzacja używa matematycznych równań do definiowania kształtów, a nie pikseli, co pozwala na skalowanie obrazów bez utraty jakości. Grafika wektorowa jest idealna do tworzenia logo, ikon czy ilustracji, ale nie odnosi się bezpośrednio do impozycji, która dotyczy montażu różnych elementów w spójną całość. Rastrowanie obrazu ciągłotonalnego z kolei polega na przekształcaniu obrazów wektorowych w piksele. To proces, który zmienia obrazy w formacie wektorowym na bitmapy, co również nie ma związku z impozycją. Korekcja barwna grafiki bitmapowej to technika stosowana w postprodukcji, która ma na celu dostosowanie kolorystyki zdjęć i wideo, ale nie jest tożsama z impozycją, która koncentruje się na łączeniu różnych elementów w jeden obraz. Powszechnym błędem jest mylenie tych terminów, co prowadzi do nieporozumień w obszarze grafiki cyfrowej i montażu wideo. Kluczowe jest zrozumienie, że impozycja jest specyficznym procesem montażowym, natomiast inne wymienione pojęcia odnoszą się do transformacji i edycji obrazów, a nie do ich łączenia.

Pytanie 16

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. AI

B. PHP

C. JPG

D. PSD

Odpowiedź z formatem AI (Adobe Illustrator) jest na pewno trafiona. To plik wektorowy, co znaczy, że możesz go powiększać czy pomniejszać bez obaw o utratę jakości. Wektory są jakby tworzone na podstawie matematyki, więc zawsze detale będą wyraźne. W praktyce, sporo projektantów korzysta z formatu AI przy robieniu logo, bo jest super elastyczny. Możesz go używać do różnych rzeczy, od wizytówek po ogromne reklamy. Pliki AI mają też to do siebie, że działają z innymi programami Adobe, więc są naprawdę wszechstronne. W branży mówi się, że logo najlepiej robić w formacie wektorowym, żeby było uniwersalne i długotrwałe. Zresztą, znane marki mają swoje logotypy w tym formacie, co pozwala im być używanymi wszędzie i w różnych rozmiarach bez strachu o jakość.

Pytanie 17

Ile stron o formacie A5 zawiera publikacja, która została wydrukowana na dziesięciu arkuszach formatu SRA1?

A. 288 stron

B. 320 stron

C. 336 stron

D. 352 strony

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nie do końca zrozumienia, jak działają procesy związane z drukiem i formatowaniem arkuszy. Często ludzie mylą formaty SRA1 i A5, co prowadzi do złych obliczeń. Ważne jest, żeby wiedzieć, że SRA1 jest większy od A1 i jego możliwości w kontekście uzyskiwania mniejszych formatów są naprawdę istotne. Niektórzy mogą myśleć, że każda SRA1 da więcej stron A5, co oczywiście nie jest prawdą, bo zależy to od właściwego podziału. Inny typowy błąd to nieprzyjmowanie do wiadomości, że na arkuszu A5 można wydrukować dwie strony z przodu i tyłu. Dlatego, gdy mamy 10 arkuszy SRA1, co daje 320 stron A5, to mała pomyłka w obliczeniach może wprowadzić w błąd co do liczby stron. W branży poligraficznej zrozumienie tego jest mega ważne, bo pozwala na lepsze planowanie kosztów i materiałów. Każdy, kto pracuje w wydawnictwie lub drukarni, powinien to dobrze ogarniać, żeby nie robić drogich błędów.

Pytanie 18

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. falowanie

B. wyostrzanie

C. rozmywanie

D. stempel

Narzędzie stempel w programie Adobe Photoshop jest idealnym rozwiązaniem do usuwania niewielkich plam na skanach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie fragmentów obrazu z jednego miejsca i wklejanie ich w inne. To narzędzie działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może wybrać obszar, który ma być skopiowany, a następnie nałożyć go na obszar, który wymaga poprawy. W przypadku klasycznych map, na których mogą występować plamy, zarysowania czy inne niedoskonałości, stempel umożliwia zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności mapy. Przykładem zastosowania może być usunięcie plamy powstałej z powodu kontaktu z wilgocią lub zanieczyszczeniami. W praktyce, korzystając z narzędzia stempel, warto dostosować jego rozmiar oraz twardość pędzla, aby uzyskać jak najbardziej naturalne efekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu obrazów. Ponadto, użycie narzędzia stempel zaleca się również w połączeniu z warstwami, co pozwala na łatwiejszą korekcję ewentualnych błędów.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

W jaka sposób powinny być ułożone karty tytułowe w publikacji, która zawiera czwórkę tytułową?

A. Przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

B. Redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

C. Przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

D. Tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

Wiele osób błędnie interpretuje kolejność kart tytułowych, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście publikacji. Na przykład, umieszczanie karty redakcyjnej przed tytułową jest niezgodne z ustalonymi standardami, które podkreślają znaczenie właściwego przedstawienia tytułu publikacji jako centralnego elementu. Karta tytułowa powinna zawsze znajdować się w odpowiedniej pozycji, aby nie wprowadzać czytelnika w błąd. Wybór kart przytytułowej przed tytułową może sugerować, że główny tytuł jest mniej ważny, co jest niezgodne z zasadą hierarchii informacji w publikacjach. Również umieszczenie karty przedtytułowej w niewłaściwej kolejności może prowadzić do braku kontekstu, ponieważ nie dostarcza wstępnych informacji, które są niezbędne do zrozumienia dalszych treści. Wydaje się, że niektórzy autorzy mogą nie być świadomi, jak ważna jest kolejność elementów w publikacji. Poprawna struktura nie tylko sprzyja lepszemu zrozumieniu treści, ale również wpływa na profesjonalny wizerunek autora oraz publikacji jako całości. Dlatego kluczowe jest zapoznanie się z zaleceniami dotyczącymi formatowania i prezentacji, aby uniknąć tych powszechnych błędów.

Pytanie 22

Jaki symbol graficzny używa się do dzielenia słowa na końcu wiersza?

A. Myślnik

B. Półpauza

C. Dywiz

D. Pauza

Myślnik, pauza oraz półpauza to znaki, które często mylone są z dywizem, jednak ich zastosowanie w kontekście dzielenia wyrazów jest niewłaściwe. Myślnik, najczęściej używany do zaznaczania przerwy w zdaniu lub w dialogu, nie pełni funkcji dzielenia wyrazów. Użycie myślnika w tym kontekście prowadzi do zamieszania i obniża czytelność tekstu, gdyż nie oddziela on elementów wyrazu, a raczej wyraża relacje między różnymi częściami zdania. Pauza, z kolei, to znak, który jest używany do rozdzielania zdań lub ich fragmentów, ale nie ma zastosowania w przypadku dzielenia wyrazów na końcu wiersza. Półpauza jest znakiem łączącym, wykorzystywanym w podobny sposób jak myślnik, ale również nie nadaje się do dzielenia wyrazów. Typowym błędem myślowym związanym z tym zagadnieniem jest utożsamianie różnych znaków interpunkcyjnych z funkcjami, które są dla nich niewłaściwe. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych znaków ma swoje specyficzne zastosowanie i nie powinno się ich mylić, szczególnie w kontekście typografii i przygotowania publikacji, gdzie profesjonalizm wymaga precyzyjnego stosowania reguł ortograficznych.

Pytanie 23

Jaki jest koszt przygotowania form drukarskich CtP do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli cena jednej formy wynosi 40 zł?

A. 80 zł

B. 200 zł

C. 160 zł

D. 40 zł

Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia pełnej liczby wymaganych form, prowadzi do błędnych wniosków. Odpowiedzi, które opierają się na kosztach wykonania jedynie jednej formy, ignorują fakt, że w druku w kolorystyce 4 + 1 zazwyczaj potrzebne są co najmniej cztery formy dla podstawowych kolorów (cyan, magenta, yellow i black) oraz dodatkowa forma dla koloru specjalnego. Tego rodzaju myślenie błędnie zakłada, że można uzyskać pełną kolorystykę przy użyciu tylko jednej formy, co jest technicznie niemożliwe w kontekście druku offsetowego. Ponadto, w przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 160 zł, 80 zł czy 40 zł, widać zrozumienie jedynie fragmentu procesu, co prowadzi do niedoszacowania kosztów produkcji. W praktyce, warto znać standardowe praktyki w branży druku, gdzie każde zlecenie jest dokładnie obliczane na podstawie ilości form, rodzaju druku oraz złożoności projektu. Takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie kosztami i wydajnością, co jest kluczowe dla konkurencyjności na rynku. Dlatego precyzyjne określenie liczby form oraz ich kosztów jest niezbędne do efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich.

Pytanie 24

Prace, które są przeznaczone do druku, zapisuje się w konkretnej przestrzeni

A. HKS

B. LAB

C. CMYK

D. sRGB

Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to model kolorów, który jest powszechnie stosowany w procesie druku. CMYK oznacza cztery kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny, które są używane w druku offsetowym i innym druku kolorowym. W przeciwieństwie do RGB, który jest używany w urządzeniach wyświetlających, CMYK jest modelem substrakcyjnym, co oznacza, że kolory są tworzone poprzez odejmowanie światła od białego tła. Przykładowo, w druku broszur, ulotek czy plakatów, projektanci graficzni muszą korzystać z modelu CMYK, aby zapewnić, że kolory na wydruku będą zgodne z tym, co widzą na ekranie. Warto również zaznaczyć, że przygotowując pliki do druku, często zaleca się, aby projektanci korzystali z profili kolorów ICC, które pomagają w kalibracji kolorów między różnymi urządzeniami, co jest kluczowe dla uzyskania spójnych wyników drukarskich.

Pytanie 25

Jakie oznaczenie odpowiada jednostce rozdzielczości próbkowania skanera?

A. dpi

B. spi

C. ppi

D. lpi

Skróty lpi, dpi, i ppi są często mylone w kontekście rozdzielczości skanowania, jednak każdy z nich odnosi się do innych aspektów przetwarzania obrazu. Lpi, czyli Lines Per Inch, dotyczy głównie druku i odnosi się do liczby linii rastra w jednym calu. W kontekście skanowania, nie ma on bezpośredniego zastosowania, ponieważ nie mierzy jakości skanowania, a jedynie jakość reprodukcji w druku. Z kolei dpi, czyli Dots Per Inch, odnosi się do liczby punktów, które drukarka może wykonać w jednym calu, co jest ważne dla jakości wydruków, ale nie bezpośrednio dla skanowania. Ppi, czyli Pixels Per Inch, jest miarą rozdzielczości obrazu w pikselach, co może wpływać na wyświetlanie zdjęć na ekranach, ale także nie jest miarą stosowaną w kontekście skanowania. Zrozumienie różnicy między tymi skrótami jest kluczowe w pracy z obrazami, ponieważ błędna interpretacja może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania jakości wynikowego obrazu. Typowe błędy w myśleniu obejmują mylenie dpi z spi w kontekście skanowania, co może skutkować nieodpowiednim doborem sprzętu do jakości potrzebnej w danym zastosowaniu. Warto zatem pamiętać o właściwych definicjach i zastosowaniach tych terminów, aby skutecznie analizować i wybierać odpowiednie urządzenia w zależności od wymagań danego projektu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jaką rozdzielczość skanowania powinien posiadać wielobarwny oryginał, zakładając, że podczas druku zostanie on powiększony 6 razy?

A. 600 dpi

B. 300 dpi

C. 3600 dpi

D. 1800 dpi

Rozdzielczość skanowania wielobarwnego oryginału wynosząca 1800 dpi została obliczona na podstawie wymagań dotyczących jakości druku. Kiedy planujemy powiększenie obrazu 6-krotnie, istotne jest, aby zrozumieć, że każdy punkt (pixel) na skanowanym obrazie zostanie powiększony do takiej samej proporcji. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość i szczegółowość po powiększeniu, musimy rozpocząć od wyższej rozdzielczości. Standardowo, dla wysokiej jakości wydruków, zaleca się rozdzielczości skanowania w zakresie 300-600 dpi. Jednak w przypadku, gdy mamy zamiar powiększyć obraz, jak w tym przypadku (6-krotnie), odpowiednia rozdzielczość skanowania powinna wynosić 1800 dpi, aby zapewnić, że szczegóły obrazu będą widoczne i wyraźne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest skanowanie fotografii do druku na dużych nośnikach, gdzie zachowanie detali jest kluczowe. Przy takich rozdzielczościach możliwe jest uzyskanie wydruków, które nie tracą na jakości podczas powiększenia, co jest istotne w branży fotograficznej i graficznej, gdzie jakość obrazu jest niezbędna.

Pytanie 28

Do wykonania 15 000 wielobarwnych ulotek reklamowych A4 złamywanych do A5 należy użyć następującego zestawu maszyn i urządzeń:

proofer	stanowisko DTP	stanowisko DTP	skaner bębnowy
kopiorama	naświetlarka CtP	naświetlarka CtP	naświetlarka CtF
2-kolorowa maszyna offsetowa zwojowa	4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa	4-kolorowa maszyna sitodrukowa	8-kolorowa maszyna rotograwiurowa
krajarka krążkowa	krajarka jednonożowa	krajarka trójnożowa	nożyce introligatorskie
złamywarka kasetowo-nożowa	złamywarka kasetowa	bigówko-perforówka	złamywarka nożowa
A.	B.	C.	D.

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

W odpowiedziach, które nie zostały wybrane, są jakieś spore błędy odnośnie tego, jakie maszyny są potrzebne do robienia ulotek. Na przykład odpowiedź A sugeruje użycie 2-kolorowej maszyny offsetowej, co bardzo ogranicza możliwości druku. To na pewno nie jest dobre, bo ulotki muszą wyglądać atrakcyjnie, a użycie tylko dwóch kolorów na pewno nie pomoże w tym. Odpowiedź C wskazuje na maszynę sitodrukową, która nie nadaje się do produkcji ulotek. Sitodruk jest fajny, ale głównie do materiałów tekstylnych, a nie do takich detali, jakie są potrzebne w ulotkach. Z kolei odpowiedź D ma maszynę 8-kolorową, ale korzysta z technologii rotograwiuru, co jest bardziej do dużych nakładów jak gazety czy opakowania. Nie za bardzo pasuje do ulotek, które muszą zmieniać format i mają mniejsze nakłady. Podsumowując, kluczowe błędy wynikają z tego, że nie wybrano odpowiednich technologii druku do zadania, co ostatecznie wpływa na jakość druku.

Pytanie 29

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap

B. nakład i kolorystyka produktu

C. liczba łamów oraz cena form drukarskich

D. liniatura rastra oraz liczba złamów

Wybór odpowiedzi dotyczącej nakładu i kolorystyki produktu jako kluczowych czynników wpływających na koszt wydruku jest trafny, ponieważ te elementy mają bezpośredni wpływ na proces produkcji oraz zużycie materiałów. Nakład, czyli liczba egzemplarzy do wydrukowania, jest kluczowy, ponieważ cena za jeden egzemplarz maleje w miarę zwiększania się liczby wydruków dzięki efektowi skali. Ponadto, kolorystyka, zwłaszcza w kontekście druku kolorowego, znacząco wpływa na koszt, gdyż wykorzystanie kolorów CMYK wymaga zastosowania drobniejszych detali w procesie druku, co z kolei podnosi koszt działalności. W praktyce, przy projektowaniu materiałów do druku, należy rozważyć zarówno nakład, jak i planowaną kolorystykę, aby zoptymalizować koszty. Dobre praktyki w branży zalecają także wcześniejsze zdefiniowanie potrzebnych nakładów oraz wybór odpowiednich kolorów, co pozwoli uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz zminimalizować marnotrawstwo materiałów. Warto również pamiętać, że złożoność projektu, jak na przykład dodanie efektów specjalnych lub dodatkowych kolorów, może znacząco wpłynąć na cenę finalnego produktu. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich.

Pytanie 30

Jakie są wymiary netto przedmiotu, jeżeli na każdej krawędzi zastosowano 2 mm marginesu, a jego wymiar brutto wynosi 144 x 204 mm?

A. 142 x 202 mm

B. 140 x 200 mm

C. 138 x 198 mm

D. 148 x 208 mm

Wybór niepoprawnych odpowiedzi opiera się na błędnym rozumieniu zasady obliczania wymiarów netto. Wiele z tych odpowiedzi sugeruje różne wymiary, które nie uwzględniają całkowitego spadu, który w tym przypadku wynosi 2 mm z każdej strony. Zastosowanie niepełnych lub błędnych wartości spadu prowadzi do wymiarów, które nie odpowiadają rzeczywistości. Na przykład, odpowiedzi 138 x 198 mm i 148 x 208 mm omijają prawidłowe obliczenie, co skutkuje zaniżeniem lub zawyżeniem wymiarów netto, ponieważ nie uwzględniają one pełnego zakupu spadu. Odpowiedź 142 x 202 mm również jest niewłaściwa, ponieważ nie odjęto odpowiednich wartości spadu od wymiarów brutto. W procesie przygotowania materiałów do druku kluczowe jest zrozumienie, że spady muszą być uwzględnione w każdym wymiarze, aby zapewnić prawidłowe dopasowanie grafiki do finalnego produktu. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do nieudanego druku i konieczności poprawy projektów, co generuje dodatkowe koszty i opóźnienia. Dlatego istotne jest, aby zawsze przed przystąpieniem do druku dokładnie obliczyć wymiary netto, a także dokładnie zweryfikować wszelkie wymagania techniczne i standardy branżowe dotyczące spadów.

Pytanie 31

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. offsetową

B. tampodrukową

C. rotograwiurową

D. fleksograficzną

Offsetowa technika druku polega na przenoszeniu obrazu z matrycy na podłoże za pomocą cylindra, co czyni ją nieodpowiednią do zadrukowywania trójwymiarowych obiektów. Przeznaczona jest głównie do druku płaskiego, takich jak ulotki, książki czy opakowania. W związku z tym, zadruk kuli w ten sposób nie tylko byłby trudny, ale również mógłby prowadzić do wielu defektów, takich jak nierównomierne pokrycie farbą. Fleksografia to kolejna technika, która jest bardziej odpowiednia dla druku na materiałach elastycznych, takich jak folie czy tektura, jednak również koncentruje się na powierzchniach płaskich. Jej zastosowanie w kontekście kuli byłoby niepraktyczne, ponieważ wymaga cienkowarstwowego nałożenia farby, co w przypadku zaokrąglonych powierzchni może być nieefektywne. Rotograwiura, z kolei, jest techniką charakteryzująca się wysoką jakością druku, lecz głównie stosowaną w druku masowym, np. w produkcji opakowań. Jej potrzeba stosowania płaskich, dużych powierzchni sprawia, że nie nadaje się do kuli. Typowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie możliwości technik druku, co prowadzi do wyboru metod nieodpowiednich dla specyfiki zadrukowywanych obiektów. W branży druku istnieją clearly defined best practices, które podkreślają znaczenie doboru techniki do charakterystyki zadrukowywanego przedmiotu.

Pytanie 32

Wskaż dwa główne systemy kolorów używane w procesie drukowania?

A. RGB, Pantone®

B. Wielokanałowy, HKN

C. CMYK, Pantone®

D. Pantone®, Lab

Odpowiedź CMYK i Pantone® jest poprawna, ponieważ te dwa systemy barw są fundamentalne dla procesu drukowania. System CMYK, który oznacza cyjan, magentę, żółty i czarny, jest kluczowy w druku offsetowym oraz cyfrowym, gdzie kolory są tworzone przez nakładanie różnych warstw tuszy w tych czterech podstawowych kolorach. Umożliwia to uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez mieszanie tych podstawowych barw. Z kolei system Pantone® jest używany do precyzyjnego określania kolorów w druku, zwłaszcza w projektach wymagających spójności kolorystycznej, jak branding czy reklama. Pantone® oferuje katalog kolorów, co pozwala na dokładne odwzorowanie odcieni, które mogą być trudne do uzyskania w systemie CMYK. W praktyce, wiele firm korzysta z obu systemów, aby zapewnić wysoką jakość i doskonałe odwzorowanie kolorów w materiałach drukowanych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 33

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 1 500 spi

B. 2 100 ppi

C. 300 dpi

D. 500 lpi

Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 34

Formaty, w jakich można zapisać książkę w postaci e-publikacji do wyświetlania w sieci, to

A. CDR, EPUB, HTML

B. AI, EPUB, FLA

C. CSV, PSD, EPUB

D. PDF, EPUB, HTML

Odpowiedź PDF, EPUB, HTML jest poprawna, ponieważ wszystkie te formaty są standardowo stosowane do publikacji elektronicznych. PDF (Portable Document Format) jest niezwykle popularnym formatem, który zapewnia zachowanie układu strony i jest szeroko akceptowany w świecie wydawniczym. Umożliwia on użytkownikom wyświetlenie dokumentu w sposób identyczny na różnych urządzeniach, co czyni go idealnym do publikacji książek, raportów i innych dokumentów. EPUB (Electronic Publication) to z kolei format zaprojektowany specjalnie do e-booków, który pozwala na dynamiczne dostosowanie treści do rozmiaru ekranu urządzenia. Oferuje on również funkcje takie jak możliwość zmiany czcionek i kolorów, co wpływa na komfort czytania. HTML (HyperText Markup Language) jest podstawowym językiem używanym do tworzenia stron internetowych, co czyni go idealnym do publikacji książek, które mają być dostępne online. Umożliwia on interaktywność, wstawianie multimediów i linków, co może wzbogacić doświadczenie czytelnika. Wybór tych trzech formatów odzwierciedla aktualne standardy w branży e-publikacji, które koncentrują się na dostępności, elastyczności i łatwości użycia.

Pytanie 35

Ile arkuszy papieru B3 powinno być przygotowanych do druku offsetowego 1 000 kalendarzy planszowych w formacie A4 z uwzględnieniem 20% zapasu technologicznego?

A. 600 sztuk

B. 1 000 sztuk

C. 500 sztuk

D. 1 200 sztuk

Wybór niewłaściwej liczby arkuszy papieru może wynikać z kilku nieprawidłowych obliczeń lub błędnych założeń dotyczących wymagań technologicznych. Na przykład, odpowiedź sugerująca 500 arkuszy nie uwzględnia naddatku technologicznego, co jest kluczowe w procesie druku offsetowego. Naddatek ten jest istotny, ponieważ pozwala na pokrycie strat związanych z cięciem, brudem lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami, które mogą wystąpić w trakcie produkcji. Odpowiedź sugerująca 1 200 arkuszy wydaje się być przesadna, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia wymagań dotyczących pokrycia materiału, a także nadmiernego założenia w zakresie strat technologicznych. Z kolei wybór 1 000 arkuszy może sugerować mylne założenie, że każdy kalendarz wymaga jednego arkusza A4, bez uwzględnienia specyfiki formatu B3 i jego wydajności w procesie druku. W rzeczywistości, zrozumienie różnicy między formatami papieru oraz umiejętność dokładnych obliczeń matematycznych jest kluczowe w celu osiągnięcia optymalnych rezultatów w druku offsetowym. Kluczowym aspektem jest również znajomość specyfikacji technicznych i norm, które definiują, jak obliczać zapotrzebowanie na papier w zależności od formatu końcowego produktu oraz specyfikacji maszyn drukarskich, co czyni zrozumienie tego zagadnienia istotnym dla każdego profesjonalisty w branży.

Pytanie 36

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do produkcji akcydensów w kolorze 2 + 0, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 140 zł

B. 35 zł

C. 105 zł

D. 70 zł

Poprawna odpowiedź to 70 zł, co wynika z konieczności wykonania dwóch form drukowych w przypadku kolorystyki 2 + 0. Każda forma kosztuje 35 zł, więc całkowity koszt będzie wynosić 2 * 35 zł = 70 zł. W praktyce, w druku offsetowym, kolorystyka 2 + 0 oznacza, że na jednej stronie drukowane są dwa kolory, a na odwrocie nie ma druku. Zastosowanie dwóch form jest standardową praktyką, aby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny na wydruku. W projektach graficznych, takich jak broszury czy ulotki, odpowiednie przygotowanie form drukowych jest kluczowe dla jakości druku. Warto też zaznaczyć, że koszt formy jest jedynie częścią całkowitych wydatków na produkcję, które mogą obejmować także papier, tusze oraz robociznę. Dlatego zrozumienie kosztów związanych z formami drukowymi jest istotne dla zarządzania budżetem w projektach graficznych i poligraficznych.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jak nazywa się ostatni wiersz akapitu umiejscowiony na startowej linii kolumny?

A. Krawiec

B. Szewc

C. Sierota

D. Bękart

Odpowiedzi 'Szewc', 'Sierota' i 'Krawiec' są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do pojęć, które nie mają zastosowania w kontekście typografii i układu tekstu. Termin 'Sierota' odnosi się do sytuacji, w której ostatni wiersz akapitu znajduje się na końcu strony, a reszta akapitu przeniesiona jest do następnej strony, co wpływa na estetyczne wrażenia czytelnika. Z kolei 'Szewc' i 'Krawiec' nie mają żadnego znaczenia w kontekście typograficznym i są terminami, które mogą wprowadzać w błąd. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęć typograficznych z codziennymi użyciami słów, co prowadzi do niewłaściwego zrozumienia zasad edytorskich. W nowoczesnym designie typograficznym, ważne jest, aby stosować właściwe terminologie, aby zapewnić nie tylko czytelność, ale i estetykę. W dobie cyfrowej typografia odgrywa kluczową rolę w projektowaniu graficznym, a zrozumienie pojęć takich jak bękart i sierota jest niezbędne do tworzenia dobrze zorganizowanych i profesjonalnych dokumentów. Używanie niewłaściwych terminów może prowadzić do nieporozumień w komunikacji między projektantami a klientami, co może skutkować nieefektywnymi i nieestetycznymi produktami końcowymi.

Pytanie 39

Jaką kolejność powinny mieć karty tytułowe w czwórce tytułowej?

A. Strona: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

B. Strona: redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

C. Strona: tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

D. Strona: przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

Wybierając niewłaściwą kolejność stron, można wprowadzić czytelnika w błąd, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących treści publikacji. Niekiedy mylnie zakłada się, że najpierw powinny pojawiać się strony redakcyjne bądź tytułowe, co jest sprzeczne z praktykami stosowanymi w profesjonalnym wydawnictwie. Użytkownicy mogą myśleć, że strona redakcyjna, która zazwyczaj zawiera kwestie formalne, powinna być na początku, jednak w praktyce jest ona ostatnim elementem struktury publikacji. Podobnie, umieszczając stronę tytułową przed stroną przytytułową, można sprawić, że kluczowe informacje, takie jak kontekst i cel pracy, zostaną pominięte, co zniekształca przekaz. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z tych stron pełni określoną rolę w prezentacji pracy, a ich kolejność ma na celu ułatwienie odbioru treści przez czytelnika. Dbanie o poprawną strukturę publikacji nie tylko zwiększa jej profesjonalizm, ale także wpływa na postrzeganą wartość merytoryczną. Dlatego znajomość i stosowanie dobrych praktyk w zakresie układu treści jest niezbędne w każdej dziedzinie wymagającej publikacji.

Pytanie 40

Pocztówka w formacie A6, zakładając, że wszystkie spady wynoszą 3 mm, ma wymiar brutto

A. 105 x 154 mm

B. 105 x 148 mm

C. 108 x 148 mm

D. 111 x 54 mm

Wybór innych wymiarów może wynikać z nieporozumień odnośnie do standardów formatów papieru i spadów. Na przykład odpowiedź 108 x 148 mm, choć wydaje się większa, nie bierze pod uwagę spadu, przez co końcowe wymiary mogą być całkiem inne. Myślę, że taka odpowiedź może być mylona z A6, ale w praktyce to nie jest poprawny wymiar. Z kolei 105 x 154 mm to błąd, bo dodaje za dużo długości i nie pasuje do A6 po dodaniu spadu. Odpowiedź 111 x 54 mm to już totalna pomyłka, bo nie ma takiego formatu w A6, a jeden wymiar jest zbyt krótki. Typowe błędy, które mogą do tego prowadzić, to niepełne zrozumienie spadów czy mylenie wymiarów brutto z netto. W poligrafii kluczowe jest, żeby dobrze znać wymagania formatów, by nie mieć później problemów w druku i w projekcie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej