Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 16:08
- Data zakończenia: 25 maja 2025 16:20
Egzamin zdany!
Wynik: 33/40 punktów (82,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Budowa nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę w przypadku
A. murowanego ogrodzenia o wysokości 2,4 m
B. ogrodowej pergoli drewnianej o wymiarach 2.2 x 4.0 x 1.5 m
C. parkowej drogi pieszo - jezdnej o nawierzchni żwirowej i długości 100 m
D. basenu ogrodowego o powierzchni 180 m2
Ogrodowa pergola drewniana o wymiarach 2.2 x 4.0 x 1.5 m nie wymaga pozwolenia na budowę, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego w Polsce, obiekty małej architektury, takie jak pergole drewniane, są zwolnione z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę, jeśli ich powierzchnia zabudowy nie przekracza 35 m2. Tego rodzaju konstrukcje są często wykorzystywane w okolicy domów jednorodzinnych, jako elementy dekoracyjne oraz funkcjonalne, które poprawiają komfort użytkowania przestrzeni zewnętrznej. W przypadku pergoli, kluczowe jest również ich odpowiednie zlokalizowanie, aby nie naruszały wymogów dotyczących odległości od granic działki oraz innych budynków. Dodatkowo, projektując pergolę, warto uwzględnić aspekty estetyki i harmonizacji z otoczeniem, co podniesie wartość wizualną przestrzeni ogrodowej. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami architektonicznymi, które kładą nacisk na integrację budynków i małej architektury z otoczeniem.
Pytanie 3
Jaką nawierzchnię warto zalecić do użycia na ścieżkach dla pieszych w miejskich lasach?
A. Tłuczniową
B. Bitumiczną
C. Żwirową
D. Betonową
Żwirowa nawierzchnia jest najwłaściwszym rozwiązaniem dla dróg pieszych w lasach miejskich, ponieważ zapewnia ona naturalny, ekologiczny wygląd, który harmonizuje z otoczeniem. Jest to materiał przepuszczalny, co oznacza, że woda deszczowa może swobodnie przenikać w głąb, co redukuje ryzyko powstawania kałuż oraz wspomaga naturalny cykl wody w ekosystemie leśnym. Żwirowe nawierzchnie są również elastyczne, co sprawia, że są wygodne dla pieszych, a ich struktura minimalizuje ryzyko poślizgnięcia się lub upadków. Ponadto, żwir ma zdolność do osłaniania korzeni drzew, co jest istotne dla ich zdrowia. Wybór żwirowej nawierzchni jest zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz zaleceniami dotyczącymi małej architektury w przestrzeni publicznej, co czyni ją doskonałą opcją w kontekście miejskich terenów zielonych. Przykładem może być wiele parków w miastach, które wykorzystują żwirowe ścieżki, aby promować rekreację na świeżym powietrzu oraz zachować naturalny charakter otoczenia.
Pytanie 4
Jak oblicza się koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym?
A. obmiaru, nakładów i cen jednostkowych
B. wartości materiałów kosztorysowych oraz pracy sprzętu, pomijając robociznę i koszty zarządu
C. przewidywanego zysku oraz wydatków na zakup materiałów
D. ogólnych kosztów budowy oraz wydatków na zarząd
Koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym są kluczowym elementem przy planowaniu i realizacji inwestycji budowlanych. Obmiar, nakłady i ceny jednostkowe stanowią fundament obliczeń kosztorysowych, ponieważ dokładnie określają ilość materiałów oraz pracy potrzebnej do wykonania danego zadania budowlanego. Przykładowo, jeśli planujemy budowę ściany, obmiar określi jej wymiary, nakłady zdefiniują, jakie materiały i ile ich będzie potrzebne, a ceny jednostkowe pozwolą na oszacowanie kosztów tych materiałów i robocizny. W praktyce, dokładne określenie tych elementów pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitych kosztów projektu, co jest niezbędne do efektywnego zarządzania budżetem. Zgodnie z normami branżowymi, właściwe ustalenie kosztów bezpośrednich przyczynia się do minimalizacji ryzyka finansowego oraz umożliwia lepsze planowanie harmonogramu prac budowlanych, co jest istotne w kontekście efektywności całego procesu budowlanego.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Które z pnączy nadających się do obsadzenia budynku nie wymaga konstrukcji wsparcia?
A. Winobluszcz trójklapowy (Parthenocissus tricuspidata)
B. Winorośl właściwa (Vitis vinifera)
C. Glicynia chińska (Wisteria sinensis)
D. Wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum)
Winobluszcz trójklapowy (Parthenocissus tricuspidata) jest pnączem, które nie wymaga budowy podpory wspierającej ze względu na swoje unikalne właściwości. Roślina ta posiada przyssawki, które umożliwiają jej przyleganie do powierzchni, takich jak ściany budynków, bez potrzeby dodatkowych podpór. Dzięki temu jest często wybierana do obsadzania elewacji budynków, ponieważ nie tylko zapewnia estetyczny wygląd, ale także chroni mury przed działaniem czynników atmosferycznych. W praktyce, winobluszcz trójklapowy jest efektywnym pnączem, które może rosnąć na różnych rodzajach podłoży, co czyni go uniwersalnym w zastosowaniu. Roślina ta charakteryzuje się szybkim wzrostem oraz bujnym ulistnieniem, co przyczynia się do zwiększenia efektywności termoizolacyjnej budynku. Przy odpowiedniej pielęgnacji, winobluszcz może żyć wiele lat, przyczyniając się do poprawy mikroklimatu wokół obiektu. Warto zaznaczyć, że zgodnie z zaleceniami branżowymi, stosowanie tego typu roślin powinno być dostosowane do specyfiki lokalizacji oraz stylu budynku.
Pytanie 7
Saletry oraz saletrzaki powinny być używane do uzupełnienia braków w glebie
A. fosforu
B. wapnia
C. azotu
D. potasu
Saletry, takie jak saletra amonowa, oraz saletrzaki są podstawowymi nawozami azotowymi, stosowanymi w celu uzupełnienia w glebie niedoborów azotu. Azot jest kluczowym składnikiem dla wzrostu roślin, ponieważ stanowi istotną część aminokwasów oraz białek, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komórek roślinnych. Wzbogacenie gleby w azot poprawia rozwój korzeni, liści oraz owoców, co przekłada się na wyższe plony. Przykładowo, w uprawach zbóż oraz roślin strączkowych, odpowiednie nawożenie azotem prowadzi do lepszego wchłaniania składników pokarmowych oraz zwiększenia odporności na choroby. Zgodnie z zaleceniami agrotechnicznymi, stosowanie nawozów azotowych powinno być dostosowane do potrzeb konkretnej rośliny oraz warunków glebowych, co można określić poprzez przeprowadzenie analizy gleby. Dobre praktyki nawożenia podkreślają także znaczenie zrównoważonego stosowania nawozów, aby uniknąć strat azotu i jego nadmiaru, co może prowadzić do eutrofizacji wód gruntowych.
Pytanie 8
Podaj kolejność trawników od najniższej do najwyższej zalecanej wysokości koszenia.
A. Dywanowe, łąkowe, parkowe
B. Łąkowe, dywanowe, parkowe
C. Dywanowe, parkowe, łąkowe
D. Parkowe, łąkowe, dywanowe
Odpowiedź wskazująca uszeregowanie trawników od najniższej do najwyższej zalecanej wysokości koszenia jest poprawna. Trawniki dywanowe, które są przeznaczone do intensywnego użytku, zazwyczaj koszone są na wysokości od 2 do 4 cm. Dzięki tej wysokości zapewniają one gęstość oraz estetykę, a także sprzyjają zdrowiu trawy poprzez poprawę fotosyntezy. Następnie mamy trawniki parkowe, które kosimy na wysokości od 4 do 6 cm, co pozwala na uzyskanie równowagi między estetyką a odpornością na uszkodzenia, a także sprzyja tworzeniu bardziej naturalnego wyglądu. Na końcu znajdują się trawniki łąkowe, które są koszone na wysokości od 6 do 10 cm. Tego rodzaju trawniki są często mniej wymagające w pielęgnacji i sprzyjają różnorodności biologicznej poprzez zapewnienie siedlisk dla różnych gatunków roślin i zwierząt. Przestrzeganie tych zaleceń ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowego i atrakcyjnego trawnika, a także zgodności z dobrą praktyką zarządzania terenami zielonymi w kontekście ochrony środowiska.
Pytanie 9
Do produkcji elementów małej architektury na obszarze skansenu stosuje się materiały
A. z drewna, kamienia naturalnego
B. ze stali, aluminium
C. z PCV, szkła
D. z betonu, ceramiki
Drewno i kamień to świetne materiały do małej architektury w skansenach. Pasują do otoczenia i sprawiają, że całość wygląda naturalnie. Drewno jest super, bo można z niego robić rzeźby, meble ogrodowe, altanki – wszystko to wkomponowuje się pięknie w krajobraz. Kamień natomiast jest mega trwały, odporny na warunki pogodowe, więc idealnie nadaje się na ścieżki czy mury. Używanie lokalnych materiałów jest często podkreślane w budownictwie historycznym, bo to nie tylko ładnie wygląda, ale też podtrzymuje lokalne tradycje. Przykłady? Drewniane wiaty w stylu góralskim albo kamienne murki, które pokazują, jak budowano kiedyś. To nie tylko codzienność, ale też nauka o przeszłości.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Jakiego typu tereny zielone obejmują pracownicze ogrody działkowe?
A. Botaniczne
B. Dydaktyczne
C. Naukowo-badawcze
D. Specjalnego przeznaczenia
Pracownicze ogrody działkowe są klasyfikowane jako tereny zieleni specjalnego przeznaczenia, ponieważ ich celem jest przede wszystkim zaspokajanie potrzeb rekreacyjnych i społecznych pracowników oraz ich rodzin. W kontekście urbanistyki i planowania przestrzennego, tereny te pełnią istotną rolę w integracji społecznej i promowaniu zdrowego stylu życia. Stanowią one przestrzeń, w której pracownicy mogą uprawiać rośliny, odpoczywać oraz spędzać wolny czas na świeżym powietrzu. Praktyczne zastosowanie ogrodów działkowych można zauważyć w miastach, gdzie stanowią one cenną przestrzeń zieloną, poprawiającą jakość życia mieszkańców oraz wpływającą na zmniejszenie miejskiego efektu wyspy ciepła. Dodatkowo, ogrody działkowe wspierają bioróżnorodność oraz stanowią miejsce do eksperymentowania z różnymi metodami uprawy roślin. Warto również zwrócić uwagę na rozwój lokalnych inicjatyw i organizacji wspierających uprawy w ogrodach działkowych, co sprzyja edukacji ekologicznej oraz społecznej odpowiedzialności. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się ochroną środowiska i zrównoważonym rozwojem.
Pytanie 12
Podczas realizacji projektu sadzenia składającego się z drzew, krzewów, bylin oraz roślin sezonowych, jakie rośliny należy posadzić jako pierwsze?
A. roślin sezonowych
B. bylin
C. krzewów
D. drzew
Sadzenie drzew na początku projektu nasadzeń roślinnych ma sens z wielu powodów. Po pierwsze, drzewa są większe i mają głębsze korzenie, co sprawia, że są istotnym elementem w ogrodach i parkach. Kiedy sadzimy je jako pierwsze, łatwiej ustalić, gdzie najlepiej umieścić pozostałe rośliny. To ważne, żeby przestrzeń była ładna i dobrze funkcjonowała. Poza tym, duże drzewa mogą zasłonić światło mniejszym roślinom, więc lepiej je posadzić na początku, żeby uniknąć późniejszych problemów z brakiem światła. W ogrodnictwie często trzymamy się zasad sadzenia, które są zgodne z różnymi standardami, jak na przykład 'Landscape Architecture Standards'. Te wytyczne mówią, że drzewo musi być sadzone w odpowiedniej odległości od innych roślin, żeby mogły one dobrze rosnąć. To jeszcze bardziej podkreśla znaczenie wcześniejszego sadzenia drzew. A jeśli dobierzesz odpowiednie gatunki drzew, pasujące do lokalnych warunków, to stworzysz zdrowy ekosystem, co jest dużym plusem dla całego projektu.
Pytanie 13
Aby uzyskać formy topiaryczne takie jak bukszpan lub cis, w szkółce powinno się wykonać cięcie
A. formujące
B. prześwietlające
C. odmładzające
D. sanitarne
Odpowiedź 'formujące' jest prawidłowa, ponieważ cięcie formujące to zabieg, który ma na celu nadanie roślinom odpowiedniego kształtu oraz zachowanie ich naturalnej formy. W przypadku roślin topiarnych, takich jak bukszpan czy cis, kluczowe jest regularne formowanie ich poprzez odpowiednie przycinanie. Cięcie formujące powinno być przeprowadzane w odpowiednich terminach, zazwyczaj na wiosnę lub wczesną jesienią, co sprzyja regeneracji i intensywnemu wzrostowi nowych pędów. W praktyce, cięcie formujące polega na usuwaniu nadmiaru pędów, co pobudza rośliny do gęstszego wzrostu oraz ogranicza ich wysokość, co jest kluczowe dla zachowania pożądanych kształtów. Dobrą praktyką jest korzystanie z ostrych narzędzi, aby zminimalizować uszkodzenia roślin i przyspieszyć proces gojenia. Ponadto, podczas formowania warto pamiętać o harmonijnym kształtowaniu bryły korony, co przyczynia się do estetycznego wyglądu roślin oraz ich zdrowia. Zastosowanie cięcia formującego jest niezwykle istotne w projektowaniu ogrodów oraz w uprawie roślin ozdobnych, gdzie regularne formowanie wpływa na atrakcyjność wizualną przestrzeni.
Pytanie 14
Który rodzaj drzewa zaleca się sadzić w ogrodach, aby uzyskać efekt liści przebarwionych na kolor pomarańczowo-czerwony?
A. Klon palmowy (Acer palmatum)
B. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba)
C. Kasztanowiec żółty (Aesculus flava)
D. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)
Klon palmowy (Acer palmatum) to gatunek drzewa, który jest szczególnie ceniony za swoje piękne, przebarwione liście. W okresie jesieni jego liście przybierają intensywne odcienie pomarańczowego i czerwonego, co czyni go doskonałym wyborem do ogrodów, które mają na celu uzyskanie efektu kolorystycznego. Klon palmowy jest drzewem o stosunkowo niewielkich wymaganiach glebowych i dobrze rośnie w różnorodnych warunkach atmosferycznych, co ułatwia jego uprawę w wielu regionach. Ze względu na swoje piękne liście oraz elegancką, architektoniczną formę, klon palmowy jest często wykorzystywany w projektach krajobrazowych i ogrodowych, zarówno jako drzewo soliterowe, jak i w kompozycjach grupowych. Dodatkowo, jego różnorodność odmian pozwala na wybór drzew o różnych kształtach i wielkościach, co daje projektantom przestrzeni ogrodowych wiele możliwości. Warto także dodać, że klon palmowy korzystnie wpływa na bioróżnorodność w ogrodzie, przyciągając różne gatunki ptaków i owadów. Dlatego sadzenie tego drzewa nie tylko wzbogaca estetykę ogrodu, ale także wspiera lokalny ekosystem.
Pytanie 15
Wewnątrz budynków, wirydarz stanowi typowy element sztuki ogrodniczej z okresu
A. starożytności
B. średniowiecza
C. baroku
D. renesansu
Wybór odpowiedzi związanej z renesansem, starożytnością lub barokiem jest zrozumiały, jednak opiera się na pewnych nieporozumieniach dotyczących historii ogrodów i ich funkcji w różnych okresach. Renesans, na przykład, przyniósł ze sobą nowe podejście do architektury ogrodowej, kładąc nacisk na proporcje, symetrię i wykorzystanie klasycznych elementów, a nie na intymność i zamknięcie charakterystyczne dla wirydarzy średniowiecznych. Ogród w stylu renesansowym często był otwarty, a jego projekt miał na celu zharmonizowanie przestrzeni z otaczającym krajobrazem. Starożytność z kolei charakteryzowała się ogrodami pałacowymi i wielkimi ogrodami ziołowymi, które również różniły się znacznie od wirydarzy. W tych czasach ogrody były często miejscem publicznym, przeznaczonym do wypoczynku dla dużych grup ludzi, co było sprzeczne z zamkniętą i osobistą przestrzenią wirydarza. Barok, choć bogaty w ornamenty i zdobienia, również nie oddaje ducha średniowiecznego wirydarza, koncentrując się bardziej na monumentalności i przepychu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że wirydarz jako koncepcja ogrodowa wyłonił się w specyficznych warunkach średniowiecznych, gdzie jego znaczenie i funkcja były unikalne i odzwierciedlały społeczne oraz duchowe potrzeby tamtej epoki.
Pytanie 16
Najskuteczniejszą metodą nawadniania boisk trawnikowych jest
A. zalewanie
B. zamgławianie
C. mikrozraszanie
D. deszczowanie
Deszczowanie to najefektywniejsza metoda nawadniania trawników sportowych, ponieważ imituje naturalny proces opadów deszczu, co sprzyja równomiernemu wchłanianiu wody przez glebę. Dzięki zastosowaniu systemów deszczownicowych, woda jest rozpylana w postaci drobnych kropli, co minimalizuje straty wody przez parowanie i umożliwia głębsze nawilżenie korzeni trawy. Przykłady zastosowania tej metody obejmują zarówno boiska piłkarskie, jak i korty tenisowe, gdzie zachowanie odpowiedniego poziomu wilgotności jest kluczowe dla utrzymania dobrej jakości nawierzchni. Ponadto, nowoczesne systemy deszczowania często są wyposażone w czujniki wilgotności gleby oraz systemy automatycznego włączania, co pozwala na optymalne zarządzanie zużyciem wody. W branży ogrodniczej i sportowej uznano deszczowanie za standard, który wspiera zrównoważony rozwój oraz efektywność wykorzystania zasobów wodnych.
Pytanie 17
Termin "krajobraz pierwotny" odnosi się do krajobrazu
A. w którym nie nastąpiły znaczące zmiany spowodowane działalnością człowieka
B. który jest wynikiem przemyślanej działalności człowieka
C. który jest efektem nieprzemyślanej działalności ludzi, w którym równowaga ekologiczna została zaburzona
D. nienaruszonego przez działalność ludzką, w którym zachowane są wszystkie jego naturalne cechy
Określenie "krajobraz pierwotny" odnosi się do obszarów, które pozostają nienaruszone przez działalność człowieka, gdzie wszystkie naturalne cechy, takie jak flora, fauna oraz ukształtowanie terenu, są zachowane w ich pierwotnej formie. Taki krajobraz jest niezwykle istotny dla badań nad ekosystemami, ponieważ stanowi odniesienie do naturalnych procesów i interakcji w środowisku. Przykładem mogą być niektóre obszary parków narodowych czy rezerwatów przyrody, które są chronione przed wpływem urbanizacji i przemysłu. Ochrona takich ekosystemów jest zgodna z międzynarodowymi standardami ochrony środowiska, takimi jak konwencje UNESCO dotyczące ochrony dziedzictwa naturalnego. Krajobrazy pierwotne są nie tylko miejscem badań naukowych, ale również pełnią kluczową rolę w zachowaniu bioróżnorodności oraz w zachowaniu równowagi ekologicznej, co jest ważne w kontekście zmian klimatycznych.
Pytanie 18
Jakie rośliny dekoracyjne, ze względu na ich wczesne kwitnienie, można zalecić do stworzenia stoiska wystawowego wczesną wiosną?
A. Berberys pospolity (Berberis vulgaris), funkia sina (Hosta glauca)
B. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata), ciemiernik biały (Hellebonis niger)
C. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare), bergenia sercowata (Bergenia cordifolia)
D. Tawuła japońska (Spiraea japonica), rozchodnik kaukaski (Sedum spurium)
Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że rośliny wymienione w tych zestawieniach nie mają cech, które sprawiałyby, że byłyby odpowiednie do wczesnowiosennego stoiska wystawowego. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare) oraz bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) kwitną znacznie później, co sprawia, że nie spełniają wymogu wczesnego kwitnienia. Ligustr jest rośliną głównie ozdobną, popularną w żywopłotach, ale jego kwitnienie zazwyczaj przypada na lato, co nie przysłuży się celom wystawowym w wczesnej wiośnie. Z kolei bergenia, mimo że ma ładne, duże liście i kwiaty, zaczyna kwitnąć dopiero na przełomie marca i kwietnia, co również jest zbyt późno na wczesnowiosenne prezentacje. Berberys pospolity (Berberis vulgaris) i funkia sina (Hosta glauca) to kolejny przykład roślin, które nie pasują do tego kontekstu. Berberys kwitnie wiosną, jednak jego kwiaty nie są szczególnie efektowne, a funkia, znana głównie z liści, również zaczyna kwitnienie w późniejszych miesiącach. Tawuła japońska (Spiraea japonica) oraz rozchodnik kaukaski (Sedum spurium) to rośliny, które również nie spełniają oczekiwań związanych z wczesnym kwitnieniem, a ich sezon kwitnienia przypada na lato i jesień. Kluczowym błędem jest nieznajomość okresów kwitnienia roślin, co prowadzi do błędnych wyborów w aranżacji i planowaniu przestrzeni zielonych. W kontekście budowania atrakcyjnych stoisk wystawowych, zrozumienie cyklu życia roślin oraz ich sezonowości jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania ich potencjału dekoracyjnego.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Jaki sposób doboru kolorów roślin umożliwi wizualne pogłębienie projektowanej kompozycji?
A. Rośliny o zimnych kolorach jednocześnie na pierwszym planie oraz w tle kompozycji
B. Rośliny o zimnych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o ciepłych kolorach w tle kompozycji
C. Rośliny o ciepłych kolorach zarówno na pierwszym planie, jak i w tle kompozycji
D. Rośliny o ciepłych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o zimnych kolorach w tle kompozycji
Rośliny o barwach ciepłych, umieszczone na pierwszym planie kompozycji, mają zdolność do przyciągania wzroku, co sprawia, że stają się one dominującym elementem przestrzeni. Ciepłe kolory, takie jak czerwień, pomarańcz i żółć, są postrzegane jako bliższe widza, co w efekcie tworzy wrażenie głębi. W tle, z kolei rośliny o barwach zimnych, takich jak niebieski, zielony lub fioletowy, wydają się być bardziej odległe. Dzięki zastosowaniu tej techniki można osiągnąć wrażenie trójwymiarowości w projektowanej kompozycji, co jest kluczowe w projektowaniu ogrodów, przestrzeni publicznych czy wnętrz. Praktycznym przykładem może być projektowanie rabaty kwiatowej, gdzie na pierwszym planie umieszczamy intensywnie czerwone tulipany, a w tle, w większej odległości, delikatne niebieskie niezapominajki. Zgodnie z zasadami kompozycji, takie zestawienie kolorystyczne pozwala skutecznie podkreślić i uwypuklić charakter danej przestrzeni oraz nadać jej głębię, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu krajobrazu.
Pytanie 21
Małe zadrzewienie w polu, które jest tworzone lub zachowywane w celu dostarczenia schronienia i pożywienia dzikim zwierzętom, nazywa się
A. gajem
B. zagajnikiem
C. klombem
D. remizą
Remiza to niewielkie zadrzewienie śródpolne, które ma na celu zapewnienie schronienia i pożywienia dla dzikich zwierząt. W praktyce remizy są niezwykle ważnym elementem krajobrazu rolniczego, ponieważ wpływają na bioróżnorodność oraz stabilność ekosystemów. Te zadrzewienia są często tworzone na obszarach wiejskich, gdzie mogą pełnić rolę korytarzy ekologicznych, łącząc różne siedliska. Przykładem dobrej praktyki jest sadzenie różnych gatunków drzew i krzewów, co zwiększa ich wartość przyrodniczą oraz przyciąga różnorodne gatunki zwierząt, w tym ptaki i owady zapylające. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju, zachowanie i tworzenie remiz jest istotne dla ochrony przyrody, a także może przyczynić się do poprawy jakości gleby i wód w okolicy, co jest zgodne z europejskimi standardami ochrony środowiska.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
Zalecana odległość, w jakiej należy sadzić krzewy na żywopłot, powinna mieścić się w granicach
A. 1,6 - 2,0 m
B. 0,6 - 0,8 m
C. 0,2 - 0,5 m
D. 1,0 - 1,5 m
Odpowiedź 0,2 - 0,5 m jest prawidłowa, ponieważ zalecana odległość sadzenia krzewów na żywopłoty uformowane wynika z ich potrzeb w zakresie przestrzeni dla rozwoju systemu korzeniowego oraz zapewnienia odpowiedniej cyrkulacji powietrza i dostępu światła. Przy takiej odległości krzewy mogą swobodnie rosnąć, co wspiera ich zdrowie i kondycję. Przykładowo, w przypadku żywopłotów z ligustru, które są popularne w Polsce, sadzenie w tej odległości sprzyja intensywnemu wzrostowi oraz zachowaniu naturalnego kształtu roślin. Dodatkowo, taka gęstość sadzenia umożliwia łatwiejszą pielęgnację, w tym przycinanie i nawożenie. W praktyce ogrodniczej, zalecenia dotyczące odległości sadzenia często opierają się na standardach, takich jak zasady dobrego sąsiedztwa roślin, które pomagają utrzymać równowagę ekosystemu w ogrodzie. Dbanie o odpowiednią odległość pomiędzy roślinami wpływa na ich estetykę oraz funkcjonalność, co jest kluczowe dla uzyskania trwałych efektów w aranżacji przestrzeni zielonej.
Pytanie 25
Zespół zajmujący się wypadkami przygotowuje dokumentację powypadkową w formie protokołu oraz karty wypadku, w terminie nie później niż
A. w dniu zdarzenia
B. 14 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku
C. tydzień po zdarzeniu
D. 30 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku
Odpowiedź, że zespół powypadkowy sporządza dokumentację powypadkową w terminie nie później niż 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku jest prawidłowa. Zgodnie z przepisami prawa pracy oraz regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy, kluczowe jest, aby dokumentacja powypadkowa była dokładnie i terminowo sporządzona, co pozwala na rzetelną analizę okoliczności zdarzenia. W praktyce oznacza to, że po uzyskaniu informacji o wypadku, zespół ma obowiązek przeprowadzenia dochodzenia oraz zgromadzenia wszystkich niezbędnych dowodów w ciągu 14 dni. Przyspiesza to proces ustalania przyczyn wypadku oraz umożliwia wdrożenie działań naprawczych, co jest niezbędne do poprawy bezpieczeństwa w miejscu pracy. Dodatkowo, sporządzanie dokumentacji w odpowiednim terminie jest również istotne dla spełnienia wymogów ubezpieczeniowych oraz możliwych dochodzeń prawnych. W praktyce, w wielu firmach, zespoły powypadkowe korzystają z gotowych wzorów protokołów i kart wypadków, co ułatwia im pracę i pozwala na szybsze zebranie wszystkich istotnych informacji.
Pytanie 26
Jaką cechą charakteryzuje się produkcja szklarniowa?
A. wydłużony czas produkcji związany z niekorzystnymi warunkami klimatycznymi.
B. ograniczony wybór roślin.
C. uprawa prowadzona przez cały rok, niezależnie od warunków klimatycznych.
D. zależność sezonowości upraw od warunków klimatycznych.
Wybór odpowiedzi dotyczących ograniczonego asortymentu roślin, sezonowości uprawy czy długiego okresu produkcji nie oddaje istoty produkcji szklarniowej. Ograniczony asortyment roślin w rzeczywistości dotyczy głównie tradycyjnych systemów upraw, gdzie zmiany sezonowe wpływają na dostępność określonych gatunków. W szklarni, ze względu na możliwość kontrolowania warunków, producenci mogą uprawiać różnorodne rośliny przez cały rok, co stoi w sprzeczności z tą koncepcją. Sezonowość uprawy uzależniona od warunków klimatycznych to kolejny mit, który nie ma zastosowania w kontekście szklarniowym. W rzeczywistości, odpowiednie zarządzanie mikroklimatem wewnątrz szklarni eliminuje te ograniczenia. Długotrwałe okresy produkcji wynikające z niesprzyjających warunków klimatycznych również są błędne, ponieważ szklarniowe uprawy są zaprojektowane tak, aby eliminować negatywne wpływy zewnętrzne i umożliwiać ciągłość produkcji. Zrozumienie, że szklarniowe systemy uprawowe są w stanie zapewnić stabilne i kontrolowane warunki wzrostu, jest kluczowe dla efektywnej produkcji rolniczej i może znacznie zwiększyć wydajność oraz jakość plonów.
Pytanie 27
Która z roślin iglastych jest rekomendowana do zakupu w celu stworzenia formowanych żywopłotów, które osiągają wysokość większą niż 2,0 m?
A. Sosna górska (Pinus mugo)
B. Żywotnik zachodni (Thuja occidentalis)
C. Jodła pospolita (Abies alba)
D. Świerk serbski (Picea omorika)
Żywotnik zachodni (Thuja occidentalis) jest jedną z najczęściej polecanych roślin iglastych do tworzenia formowanych żywopłotów, szczególnie tych o wysokości przekraczającej 2,0 m. Charakteryzuje się szybkim wzrostem oraz gęstym pokrojem, co sprawia, że doskonale nadaje się do uzyskania efektownych i trwałych ekranów zieleni. W praktyce, żywotnik zachodni jest łatwy w formowaniu, co pozwala na osiągnięcie pożądanej wysokości oraz kształtu żywopłotu. Roślina ta dobrze znosi cięcie, co jest kluczowe dla utrzymania jej w odpowiedniej formie. Dzięki różnorodności odmian, można dostosować wybór do indywidualnych potrzeb estetycznych oraz warunków lokalnych. Ponadto, żywotnik wykazuje odporność na choroby i szkodniki, co czyni go praktycznym wyborem dla działkowiczów i architektów krajobrazu. W kontekście standardów branżowych, jego wykorzystanie w projektach krajobrazowych jest rekomendowane przez wiele organizacji zajmujących się ochroną zieleni.
Pytanie 28
Która z podanych roślin wyróżnia się najszybszym wzrostem?
A. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis hybrida)
B. Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia)
C. Miskant chiński (Miscanthus sinensis)
D. Rozchodnik okazały (Sedum spectabile)
Miskant chiński (Miscanthus sinensis) jest rośliną, która charakteryzuje się bardzo silnym wzrostem, osiągającą wysokość nawet do 3 metrów. To wieloletnia trawa, która jest niezwykle popularna w ogrodnictwie ze względu na swoje walory estetyczne oraz funkcjonalność. W naturalnym środowisku, miskanty rosną na terenach przybrzeżnych, gdzie mają zapewniony dostęp do wody oraz słońca, co sprzyja ich intensywnemu wzrostowi. Oprócz imponujących rozmiarów, miskanty są również cenione za swoje właściwości ekologiczne – działają jako naturalne filtry, poprawiając jakość wód gruntowych oraz pomagając w ochronie przed erozją. Ze względu na swoje walory, miskant chiński jest często wykorzystywany w projektach krajobrazowych, zarówno w formie pojedynczych nasadzeń, jak i w większych kompozycjach. Dodatkowo, jest odporny na szkodniki oraz choroby, co czyni go idealnym wyborem dla ogrodników poszukujących roślin łatwych w pielęgnacji.
Pytanie 29
Podczas przesadzania dużych drzew można je przenieść na krótką odległość
A. przy użyciu spycharki
B. siłą wielu ludzi
C. przez przesuwanie na rolkach, z bryłą korzeniową
D. poprzez transport samochodowy
Przesadzanie dużych drzew za pomocą spycharki może się wydawać spoko, ale często to prowadzi do poważnych uszkodzeń korzeni. Spycharka, mimo że mocna, nie jest stworzona do delikatnej pracy z roślinami. Siła, którą generuje, łatwo może zniszczyć korzenie, a wtedy roślina już nie ma szans na regenerację. Co do przesadzania przez wielu ludzi, to może brzmi dobrze, ale w praktyce to jest niebezpieczne i nie za bardzo praktyczne, bo ciężar drzew jest duży. Ktoś może się jeszcze przy tym kontuzjować, a korzenie mogą ucierpieć jeszcze bardziej. Transportowanie samochodem to również nie jest najlepszy pomysł, bo takie duże drzewa wymagają specjalnego zabezpieczenia, żeby nie ruszały się za bardzo i nie dostawały dodatkowych uszkodzeń. W końcu, jak nie zastosujesz odpowiednich metod, to drzewo może obumrzeć albo znacznie osłabnąć, a to przecież kłóci się z tym, jak powinniśmy dbać o rośliny. Dlatego ważne jest, żeby używać odpowiednich technik – to naprawdę kluczowe.
Pytanie 30
Który z poniższych obiektów małej architektury można spotkać w ogrodzie botanicznym?
A. Atrium
B. Wirydarz
C. Pergola
D. Piaskownica
Pergola to naprawdę fajny element w ogrodzie, często spotykany w ogrodach botanicznych. Wygląda jak konstrukcja z drewna lub metalu, która robi przyjemne, osłonięte miejsce do odpoczynku. Często sadzi się ją w pobliżu roślin pnących, co tworzy super klimatyczne miejsca w cieniu. W ogrodach botanicznych pergole są nie tylko ładne, ale też praktyczne, bo ułatwiają zwiedzanie różnych roślin w miłych warunkach. Dobrze zaprojektowane ogrody powinny łączyć funkcję z edukacją ekologiczną, a pergole świetnie wpasowują się w ten pomysł. Można je spotkać w różnych stylach, co totalnie zmienia charakter ogrodu i mikroklimat w nim.
Pytanie 31
Przygotowanie krzewów liściastych z odsłoniętymi korzeniami do sadzenia obejmuje między innymi
A. obcięcie uszkodzonych pędów oraz skrócenie zbyt długich korzeni
B. usunięcie cienkich pędów oraz skrócenie wszystkich korzeni o jedną trzecią
C. przycięcie pędów nad drugim oczkiem oraz skrócenie korzeni do połowy
D. wyeliminowanie cienkich pędów i cienkich korzeni
Wycięcie uszkodzonych pędów oraz skrócenie zbyt długich korzeni jest kluczowym elementem przygotowania krzewów liściastych z odsłoniętym systemem korzeniowym do sadzenia. Usunięcie uszkodzonych pędów pozwala na stymulację wzrostu nowych, zdrowych pędów oraz ogranicza ryzyko infekcji patogenami, które mogą zagrażać roślinom. W przypadku zbyt długich korzeni ich skracanie do odpowiedniej długości (zwykle do 20-30 cm) umożliwia lepsze osadzenie rośliny w podłożu i sprzyja rozwojowi nowych korzeni. Przykładowo, przy sadzeniu krzewów takich jak berberys czy hortensje, właściwe przygotowanie systemu korzeniowego ma kluczowe znaczenie dla ich przyszłego wzrostu i zdrowia. Warto również pamiętać, że standardy branżowe sugerują, aby przed posadzeniem dokładnie zbadano kondycję roślin, co pozwala na skuteczne eliminowanie potencjalnych problemów zdrowotnych. Dobre praktyki w zakresie sadzenia krzewów liściastych obejmują także nawadnianie roślin po posadzeniu, co wspomaga ich aklimatyzację.
Pytanie 32
Jakie rośliny kwitnące jesienią powinny być użyte na rabaty?
A. astra alpejskiego (Aster alpinus) oraz serduszkę okazałą (Dicentra spectabilis)
B. astra nowobelgijskiego (Aster novi-belgii) oraz rozchodnika okazałego (Sedum spectabile)
C. ciemiernika białego (Helleborus niger) i przylaszczkę pospolita (Hepatica nobilis)
D. płomyka szydlastego (Phlox subulata) i ubiorka wieczniezielonego (Iberis sempervirens)
Astra nowobelgijski (Aster novi-belgii) oraz rozchodnik okazały (Sedum spectabile) to doskonały wybór na rabaty kwitnące jesienią. Astra nowobelgijski, znana z wyjątkowego długiego okresu kwitnienia, charakteryzuje się różnorodnością kolorów kwiatów, co pozwala na tworzenie atrakcyjnych kompozycji. Roślina ta kwitnie od września do października, przyciągając owady zapylające, szczególnie pszczoły, które są aktywne w tym okresie. Rozchodnik okazały, z kolei, to świetny gatunek o niskim wzroście, który doskonale sprawdza się na rabatach jako roślina okrywowa. Jego kwiaty pojawiają się jesienią i zapewniają dodatkowy kolor w ogrodzie, a także przyciągają owady. Warto również zauważyć, że rozchodnik jest rośliną sukulentową, co czyni go odpornym na suszę oraz idealnym do uprawy w różnych warunkach glebowych. Stosując te rośliny, możemy stworzyć nie tylko estetyczne, ale i funkcjonalne przestrzenie w ogrodzie, przyczyniając się do bioróżnorodności oraz wspierając lokalne ekosystemy.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Na mapie terenowej, gdzie rzeczywista odległość 5 m odpowiada 2,5 cm, zastosowano skalę
A. 1:50
B. 1:20
C. 1:100
D. 1:200
Analizując pozostałe odpowiedzi, warto zauważyć, że błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania skal. Na przykład, skala 1:50 sugeruje, że 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Zatem 2,5 cm na planie odpowiadałoby 125 cm w rzeczywistości, co jest znacznie mniej niż 5 m. To częsty błąd, gdyż użytkownik może nie uwzględnić, że taka skala znacznie pomniejsza odległości. Skala 1:100 także jest niewłaściwa, ponieważ w tym przypadku 2,5 cm na planie odpowiadałoby 250 cm (2,5 m) w rzeczywistości, co również nie zgadza się z podaną odległością 5 m. Również skala 1:20 jest niepoprawna, gdyż 2,5 cm odpowiadałoby 50 cm w rzeczywistości, co jest zupełnie nieadekwatne do rzeczywistej odległości. Typowe błędy polegają na nieprzekształceniu jednostek oraz braku uwzględnienia, jak duża jest skala w stosunku do rzeczywistości. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak obliczać przeliczenia i jakie są konsekwencje wyboru konkretnej skali dla odwzorowania wymiarów w projektach technicznych.
Pytanie 36
Do wrzośców oraz kalmii należy odpowiednio przygotować podłoże
A. kwaśne i odpowiednio wilgotne
B. zasadowe i dosyć suche
C. zasadowe i odpowiednio wilgotne
D. kwaśne i dosyć suche
Wrzośce i kalmie to rośliny, które preferują środowisko o niskim pH, co oznacza, że ich optymalne warunki glebowe są kwaśne. Takie pH sprzyja ich rozwojowi, ponieważ te rośliny są przystosowane do naturalnych siedlisk, w których gleby są często ubogie w składniki odżywcze i charakteryzują się kwaśnym odczynem. Optymalna wilgotność gleby również ma kluczowe znaczenie, ponieważ zbyt suche podłoże może prowadzić do obumierania roślin, a niedobór wody hamuje ich wzrost. W praktyce, przed sadzeniem wrzośców i kalmii, warto przeprowadzić test pH gleby, aby upewnić się, że jest ono na poziomie 4,5-6,0. Można również wzbogacić glebę o torf lub kompost, aby poprawić struktury gleby i jej zdolność do zatrzymywania wilgoci. Dodatkowo, stosowanie mulczu pomoże w regulacji temperatury gleby oraz w utrzymaniu wilgoci, co jest niezwykle istotne dla zdrowia tych roślin. Warto również pamiętać o regularnym podlewaniu, zwłaszcza w okresach suszy, aby zapewnić dostateczny dostęp wody do korzeni.
Pytanie 37
Jaką minimalną odległość należy zachować przy sadzeniu drzew od instalacji kanalizacyjnych, gazowych lub cieplnych?
A. 7,50 m
B. 2,00 m
C. 0,75 m
D. 5,00 m
Dopuszczalna minimalna odległość sadzenia drzew od przewodów kanalizacyjnych, gazowych lub ciepłowniczych wynosi 2,00 m. Takie wymagania są zgodne z normami budowlanymi oraz przepisami prawa, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno infrastruktury, jak i osób korzystających z terenów, w których prowadzona jest działalność sadownicza. Utrzymanie tej odległości pozwala na uniknięcie uszkodzeń przewodów w wyniku rozrastania się korzeni drzew, co może prowadzić do poważnych awarii, a nawet do sytuacji zagrażających życiu. W praktyce, przy sadzeniu drzew w pobliżu infrastruktury podziemnej, warto również zwrócić uwagę na rodzaj drzewa oraz jego potencjalne rozmiary w przyszłości, co może wpłynąć na konieczność zachowania większych odstępów. W przypadku projektowania ogrodów, osiedli mieszkaniowych czy terenów rekreacyjnych, przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia długoterminowej stabilności i bezpieczeństwa całej infrastruktury.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Która roślina umożliwia uzyskanie srebrzystej plamy kolorystycznej w letnim obsadzeniu dywanowym kwietnika?
A. Koleusa Blumego (Coleus blumei)
B. Starca popielnego (Senecio cineraria)
C. Alternantery powabnej (AIternanthera ficoidea)
D. Irezyny Herbsta (Iresine herbstii)
Starzec popielny, czyli Senecio cineraria, to naprawdę świetna roślina do letnich kwietników. Fajnie wygląda dzięki swoim szaro-srebrzystym liściom, które nadają kompozycji lekkości i elegancji. Najlepiej rośnie w słońcu, a gleba powinna być dobrze przepuszczalna — to czyni go idealnym do różnych aranżacji. W praktyce często zestawia się go z roślinami o intensywnych kolorach, a wtedy można uzyskać naprawdę ciekawe efekty wizualne. Co ważne, starzec jest rośliną jednoroczną, więc idealnie nadaje się do sezonowych nasadzeń, przyciągając wzrok i dodając charakteru ogrodom. No i mało wymaga, jest odporny na różne warunki pogodowe, dlatego wielu ogrodników go wybiera. Ostatnio w projektowaniu ogrodów widać trend na używanie roślinności do tworzenia kontrastów i harmonijnych kompozycji, a starzec popielny świetnie się w to wpisuje.
Pytanie 40
Jaki krzew liściasty można zalecić do uprawy na glebach suchych i piaszczystych?
A. Tamaryszek drobnokwiatowy (Tamarixparviflora)
B. Wierzba purpurowa (Salutpurpured)
C. Kaliń koralowa (Viburnum opulus)
D. Dereń biały (Cornus alba)
Wierzbę purpurową (Salix purpurea) można znaleźć w wielu ogrodach, ale jej preferencje siedliskowe są zbieżne z wilgotnymi glebami, gdzie rośnie najlepiej. Roślina ta wymaga obfitego nawodnienia, co czyni ją niewłaściwym wyborem dla gleb suchych i piaszczystych. Kalina koralowa (Viburnum opulus) również nie jest przystosowana do ekstremalnych warunków suszy, ponieważ preferuje gleby wilgotne oraz żyzne, co ogranicza jej możliwości w trudniejszych warunkach. Z kolei dereń biały (Cornus alba) ma większe wymagania co do wilgotności glebowej i również nie radzi sobie dobrze w suchych i piaszczystych warunkach. Wybór tych krzewów jest powszechnym błędem, ponieważ wiele osób nie zdaje sobie sprawy z różnorodności preferencji siedliskowych roślin. Istotnym aspektem w dobieraniu roślin do konkretnego miejsca jest zrozumienie ich naturalnych siedlisk oraz wymagań ekologicznych. Zastosowanie niewłaściwych roślin w takich warunkach może prowadzić do niepowodzeń w uprawach, co jest kosztowne i czasochłonne. Kluczowe w uprawach jest dostosowanie wyboru roślin do charakterystyki gleby oraz dostępnych zasobów wody, co powinno stanowić fundament każdej strategii ogrodniczej.