Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik geodeta
Kwalifikacja: BUD.19 - Wykonywanie prac geodezyjnych związanych z katastrem i gospodarką nieruchomościami
Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 22:40
Data zakończenia: 27 maja 2025 22:41

Egzamin niezdany

Wynik: 1/40 punktów (2,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie obiekty przestrzenne są wyłączone z danych zawartych w numerycznej mapie ewidencyjnej?

A. Objętościowe

B. Liniowe

C. Powierzchniowe

D. Punktowe

Bazy danych numerycznych map ewidencyjnych są skoncentrowane na przedstawianiu obiektów przestrzennych w formacie, który możliwy jest do analizy w kontekście planowania przestrzennego, gospodarki nieruchomościami oraz zarządzania infrastrukturą. Obiekty, które są klasyfikowane jako objętościowe, takie jak budynki czy inne struktury trójwymiarowe, nie są uwzględniane w tej bazie danych, która zazwyczaj operuje na obiektach dwu- lub jednowymiarowych. W praktyce oznacza to, że mapy ewidencyjne mogą obejmować obiekty punktowe (np. punkty graniczne działek), liniowe (np. drogi, rzeki) oraz powierzchniowe (np. obszary działek, parki), ale nie są przystosowane do reprezentacji obiektów wymagających trzeciego wymiaru. W związku z tym, dla specjalistów zajmujących się urbanistyką czy geodezją jest kluczowe rozumienie tych ograniczeń, aby móc prawidłowo wykorzystać dane w kontekście planowania przestrzennego, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi.

Pytanie 2

Granice terenów przeznaczonych do podziału ustala i przyjmuje się na podstawie

A. katastru nieruchomości

B. dokumentów określających status prawny nieruchomości

C. oświadczeń uczestników scalenia

D. ksiąg wieczystych

Odpowiedzi oparte na dokumentach określających stan prawny nieruchomości, księgach wieczystych oraz oświadczeniach uczestników scalenia nie stanowią właściwej podstawy do ustalania granic nieruchomości przeznaczonych do podziału. Dokumenty określające stan prawny, takie jak umowy, mogą jedynie dostarczać informacji o własności, ale nie precyzują fizycznych granic działek. Księgi wieczyste, choć ważne w kontekście potwierdzenia praw właścicieli, również nie zawierają szczegółowych informacji o granicach nieruchomości. Często zdarza się, że zapisy w księgach wieczystych są nieaktualne lub niezgodne z rzeczywistością. Oświadczenia uczestników scalenia, mimo że mogą dostarczać informacji na temat intencji właścicieli, są subiektywne i mogą prowadzić do nieporozumień, gdyż nie mają one mocy dowodowej w kontekście fizycznych granic działek. Typowym błędem jest mylenie formalności związanych z zarządzaniem nieruchomościami z rzeczywistym pomiarem i ustaleniem granic. W praktyce, nieprecyzyjne ustalenie granic może prowadzić do konfliktów sąsiedzkich oraz problemów prawnych, co podkreśla znaczenie korzystania z katastru jako wiarygodnego źródła informacji o granicach nieruchomości.

Pytanie 3

Jakie elementy wchodzą w skład mapy ewidencyjnej?

A. Miejsca lokalizacji odkrywek glebowych

B. Zarysy typów gleb

C. Symbole funkcji uzbrojenia terenu

D. Zarysy użytków gruntowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kontury użytków gruntowych stanowią kluczowy element treści mapy ewidencyjnej, ponieważ przedstawiają różne typy użytków w danym obszarze, takie jak grunty orne, łąki, lasy czy tereny zabudowane. Mapa ewidencyjna jest narzędziem wykorzystywanym w planowaniu przestrzennym oraz w zarządzaniu zasobami gruntowymi. Dzięki oznaczeniu konturów użytków gruntowych, użytkownicy mogą szybko zidentyfikować i ocenić dostępność oraz typy terenów w danym regionie. Praktycznym przykładem zastosowania konturów użytków gruntowych jest proces prowadzenia analiz przestrzennych, które pozwalają na optymalizację wykorzystania gruntów, ochronę środowiska oraz planowanie inwestycji. W Polsce standardy dotyczące ewidencji gruntów i budynków są regulowane przez przepisy prawa, takie jak Ustawa o gospodarce nieruchomościami, co zapewnia, że dane zawarte w mapach ewidencyjnych są zgodne z obowiązującymi normami i praktykami branżowymi.

Pytanie 4

Prostokątna parcela na mapie ewidencyjnej w skali 1:2000 ma wymiary 1 cm × 2 cm. Jaką powierzchnię zajmuje ta działka w rzeczywistości?

A. 8 ha

B. 4 ha

C. 8 a

D. 4 a

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Żeby obliczyć prawdziwą powierzchnię prostokątnej działki, musisz zwrócić uwagę na skalę mapy, która wynosi 1:2000. To tak, że 1 cm na mapie to 2000 cm w rzeczywistości. Wymiary działki, które masz na mapie, to 1 cm na 2 cm. Jak to przeliczymy na rzeczywiste wymiary, to 1 cm razy 2000 cm daje 2000 cm, a 2 cm razy 2000 cm to 4000 cm. Jak już masz te wymiary, to możesz policzyć powierzchnię: 2000 cm razy 4000 cm daje 8 000 000 cm². Żeby to zamienić na hektary, pamiętaj, że 1 ha to 10 000 m², a 1 m² to 10 000 cm². Więc 8 000 000 cm² dzielisz przez 10 000 i dostajesz 800 m², czyli 8 a. W praktyce umiejętność przeliczania powierzchni działek jest naprawdę ważna w geodezji i urbanistyce, bo dokładne dane o powierzchniach działek są kluczowe przy planowaniu przestrzennym oraz zarządzaniu nieruchomościami.

Pytanie 5

Użytkowanie wieczyste gruntu Skarbu Państwa przyznawane jest na czas

A. co najmniej 39 lat

B. minimum 99 lat

C. 39 lat

D. 99 lat

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Oddanie gruntu Skarbu Państwa w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat jest ustaleniem wynikającym z przepisów prawa cywilnego, które reguluje kwestie użytkowania wieczystego. Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, użytkowanie wieczyste to prawo do korzystania z nieruchomości przez dłuższy okres, co w praktyce umożliwia inwestycje na danym gruncie. Przykłady zastosowania tego prawa obejmują budowę obiektów komercyjnych, mieszkalnych czy infrastrukturalnych. Po 99 latach użytkownik wieczysty ma możliwość przedłużenia umowy, co czyni to rozwiązanie stabilnym i przewidywalnym dla długoterminowych planów inwestycyjnych. W praktyce, ta forma użytkowania jest korzystna zarówno dla inwestorów, którzy mogą planować długoterminowe projekty, jak i dla Skarbu Państwa, który zachowuje kontrolę nad gruntami publicznymi. Warto dodać, że w przypadku użytkowania wieczystego, użytkownik ponosi dodatkowe obowiązki, takie jak płacenie opłat rocznych, które są ustalane na podstawie wartości gruntu.

Pytanie 6

Jaki jest maksymalny dozwolony odstęp między znakami granicznymi stosowanymi w trakcie rozgraniczania gruntów?

A. 50 m

B. 100 m

C. 200 m

D. 150 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Maksymalny dopuszczalny odstęp między znakami granicznymi podczas rozgraniczania nieruchomości wynosi 200 m. Oznacza to, że w sytuacjach, w których właściciele gruntów decydują się na wyznaczenie granic swoich działek, mogą stosować takie odstępy bez potrzeby zabezpieczania dodatkowego dokumentowania granic. Odpowiedni odstęp jest kluczowy dla zachowania przejrzystości w procesie rozgraniczania, co jest istotne zarówno dla właścicieli gruntów, jak i dla potencjalnych inwestorów czy nabywców nieruchomości. Przykładem zastosowania tego przepisu może być sytuacja, w której w ramach planowanej inwestycji deweloperskiej, deweloper musi wyznaczyć granice działek, aby zapewnić zgodność z lokalnymi planami zagospodarowania przestrzennego. Praktyczne zastosowanie tego przepisu pozwala uniknąć sporów o granice działek, co jest szczególnie istotne w gęsto zabudowanych obszarach miejskich. Ponadto, przestrzeganie maksymalnych odstępów przyczynia się do efektywnego zarządzania przestrzenią i minimalizuje ryzyko przyszłych konfliktów prawnych dotyczących własności. Warto również zauważyć, że w przypadku granic wyznaczanych przez geodetów, stosowanie tego odstępu jest zgodne z ogólnymi wytycznymi i zasadami, które określają standardy prac geodezyjnych w Polsce.

Pytanie 7

Po jakim czasie od wykonania urządzeń melioracji wodnych należy przeprowadzić gleboznawczą klasyfikację gruntów zmeliorowanych zgodnie z załączonym fragmentem Rozporządzenia w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów?

Z urzędu klasyfikację przeprowadza się:
1) na gruntach, które nie zostały dotychczas sklasyfikowane;
2) na gruntach zmeliorowanych - po upływie 3 lat od wykonania urządzeń melioracji wodnych;
3) na gruntach objętych postępowaniem scaleniowym;
4) na gruntach, na których starosta zarządził przeprowadzenie modernizacji ewidencji gruntów i budynków albo okresowej weryfikacji danych ewidencyjnych - w przypadku zmiany użytków gruntowych na gruntach podlegających klasyfikacji;
5) po zagęstnieniu gleby żywicowej powodującej zmiany środowiska glebowego;
6) po zalesieniu gruntów na podstawie przepisów o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej lub na podstawie przepisów o wspieraniu obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.

A. Po 4 latach.

B. Po 1 roku.

C. Po 3 latach.

D. Po 2 latach.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 3 lata, co jest zgodne z zapisami zawartymi w Rozporządzeniu w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów. Zgodnie z tym dokumentem, konieczność przeprowadzenia gleboznawczej klasyfikacji gruntów zmeliorowanych po upływie 3 lat ma swoje uzasadnienie w procesach zachodzących w glebie po melioracji. Po wykonaniu urządzeń melioracyjnych, gleba przechodzi różne zmiany w składzie chemicznym, biologicznym oraz fizycznym. Te zmiany wymagają czasu, aby mogły się ustabilizować, co pozwala na dokładniejszą ocenę jej właściwości. Przykładowo, w ciągu tego okresu mogą nastąpić zmiany w strukturze gleby, poziomie wody gruntowej, a także w aktywności mikroorganizmów, co wpływa na jej jakość i użyteczność. Dobrą praktyką w melioracji jest monitorowanie tych procesów oraz ich dokumentowanie, co przyczynia się do efektywnego zarządzania gruntami oraz ich późniejszego wykorzystywania w rolnictwie czy zadrzewieniach. Wiedza ta jest również przydatna w kontekście ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 8

Geodezyjne przygotowanie projektu zagospodarowania działki lub obszaru polega na

A. zmianie projektu na kopii planu zagospodarowania przestrzennego

B. określeniu danych geodezyjnych, potrzebnych do wyznaczenia na terenie lokalizacji projektowanych obiektów budowlanych

C. opracowaniu mapy do celów projektowych

D. wytyczeniu na terenie umiejscowienia projektowanych obiektów budowlanych z użyciem sieci lokalnej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca określenia danych geodezyjnych, które są niezbędne do wyznaczenia w terenie położenia projektowanych obiektów budowlanych, jest prawidłowa, ponieważ geodezyjne opracowanie projektu zagospodarowania terenu ma na celu dostarczenie precyzyjnych informacji o lokalizacji i wymiarach obiektów budowlanych. W praktyce oznacza to, że geodeci muszą przeprowadzić pomiary w terenie, które obejmują aspekty takie jak wysokość, nachylenie terenu oraz różnorodne uwarunkowania geologiczne. Wykorzystują oni nowoczesne narzędzia takie jak GPS, tachimetry oraz skanery 3D, aby uzyskać dokładne dane, które pomagają w precyzyjnym wytyczeniu miejsca budowy. Dane te są zgodne z normami geodezyjnymi i mogą być wykorzystane w dalszych etapach projektowania oraz w procesie budowlanym, co wpływa na jakość i bezpieczeństwo realizowanych inwestycji. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tych danych jest kluczowe dla sukcesu projektu i zgodności z przepisami prawa budowlanego.

Pytanie 9

Na mapie wykonanej w skali 1:500 zaznaczono działkę o wymiarach 20x24 mm. Jakie są rzeczywiste wymiary tej działki w terenie?

A. 20,00x24,00 m

B. 40,00x48,00 m

C. 100,00x120,00 m

D. 10,00x12,00 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra robota z odpowiedzią 10,00x12,00 m! Skala 1:500 to taka, że każdy 1 mm na mapie to 500 mm w rzeczywistości. Jeśli przeliczymy wymiary działki z mapy, to 20 mm x 24 mm na mapie da nam 10 m x 12 m w rzeczywistości. Takie obliczenia są naprawdę ważne w geodezji i kartografii, bo dzięki nim możemy dobrze odwzorować rzeczywiste wymiary. W praktyce, umiejętność przeliczania wymiarów przyda się w planowaniu przestrzennym czy nawet w budownictwie. Bez tego trudno by było zrealizować różne projekty, więc warto to dobrze ogarnąć.

Pytanie 10

Jakie elementy są kluczowe przy tworzeniu profilu podłużnego osi drogi?

A. Wysokości punktów charakterystycznych terenu w pobliżu drogi

B. Wysokości punktów charakterystycznych terenu, które znajdują się w osi drogi oraz odległości pomiędzy nimi

C. Dane z pomiarów sytuacyjnych oraz wysokościowych terenu drogi

D. Skale map, które są wymagane do przygotowania projektu drogi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podstawą sporządzania profilu podłużnego osi trasy są wysokości punktów charakterystycznych terenu, położonych w osi trasy oraz odległości między nimi. Te dane są kluczowe, ponieważ profil podłużny odzwierciedla zmiany wysokości wzdłuż trasy, co jest niezbędne do zaplanowania odpowiednich parametrów geometrycznych drogi, takich jak nachylenia czy promienie krzywizn. W praktyce, analizując wysokości punktów, inżynierowie mogą ocenić, jak trasa będzie się układać w krajobrazie, co ma bezpośrednie implikacje dla bezpieczeństwa i komfortu użytkowników. Bez rzetelnych danych o wysokości, projekt mógłby prowadzić do poważnych problemów, takich jak zbyt strome zjazdy czy nieodpowiednie odwodnienie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w inżynierii ruchu i planowaniu przestrzennym. Wysokości punktów o osi trasy zazwyczaj pozyskuje się z pomiarów geodezyjnych, co jest standardem w branży budowlanej.

Pytanie 11

Jednostkami, które nie są powierzchniowymi formami podziału kraju do celów ewidencji gruntów i budynków, są

A. kompleksy gruntowe

B. jednostki ewidencyjne

C. obręby ewidencyjne

D. działki ewidencyjne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kompleksy gruntowe nie są jednostkami powierzchniowymi podziału kraju dla celów ewidencji gruntów i budynków, ponieważ odnosi się to do zestawów działek, które nie są formalnie wydzielone w systemie ewidencji. W praktyce, jednostkami ewidencyjnymi są obręby ewidencyjne, działki ewidencyjne oraz inne formalne podziały, które umożliwiają dokładne zarządzanie gruntami w danym obszarze. Zastosowanie obrębów ewidencyjnych oraz działek ewidencyjnych zapewnia precyzyjne określenie granic własności oraz ułatwia procesy administracyjne związane z ewidencją. Dobre praktyki w zakresie ewidencji gruntów wymagają przestrzegania określonych standardów, takich jak normy określone przez Prawo geodezyjne i kartograficzne, które definiują zasady prowadzenia ewidencji. W związku z tym, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi jednostkami jest kluczowe dla osób zajmujących się zarządzaniem nieruchomościami oraz dla prawników specjalizujących się w prawie nieruchomości.

Pytanie 12

Której z wymienionych informacji nie znajduje się w Ewidencji Gruntów i Budynków?

A. Adresu stałego pobytu właściciela nieruchomości

B. Kwoty podatku od nieruchomości

C. Wartości katastralnej danej nieruchomości

D. Numeru księgi wieczystej dla danej nieruchomości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ewidencja Gruntów i Budynków (EGB) jest systemem informacyjnym, który zbiera i przechowuje dane dotyczące nieruchomości w celu ich efektywnego zarządzania oraz w celu realizacji zadań publicznych. W ramach EGB rejestrowane są podstawowe informacje o działkach, takich jak ich granice, powierzchnia, rodzaj użytku, a także dane dotyczące właścicieli, takie jak imię i nazwisko oraz miejsce pobytu właściciela nieruchomości. Wartości katastralne i numery ksiąg wieczystych również są ważnymi informacjami, które są gromadzone w tym systemie. Z drugiej strony, Wartości podatku od nieruchomości, które są ustalane na podstawie lokalnych przepisów podatkowych oraz klasyfikacji nieruchomości, nie są bezpośrednio rejestrowane w EGB. Przykładowo, w przypadku sprzedaży nieruchomości, kupujący powinien sprawdzić zarówno dane z EGB, jak i dane dotyczące zobowiązań podatkowych, aby mieć pełny obraz sytuacji. Dlatego zrozumienie, jakie informacje są gromadzone w EGB, jest kluczowe dla osób zajmujących się obrotem nieruchomościami oraz pracowników administracji publicznej.

Pytanie 13

Na szkicu tyczenia należy zaznaczyć kolorem czerwonym

A. treść projektowaną

B. wyniki pomiaru kontrolnego

C. informacje dotyczące osnowy realizacyjnej

D. notatkę o przyjęciu wytyczonych elementów budowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kolor czerwony na szkicu tyczenia jest stosowany do oznaczania treści projektowanej, co jest kluczowe w procesie realizacji inwestycji budowlanych. Oznaczenie to ma na celu wyraźne wskazanie, które elementy projektu są planowane do wykonania, co pozwala na ich łatwe zidentyfikowanie na placu budowy. Stosowanie koloru czerwonego jako standardu w dokumentacji projektowej wynika z przyjętych norm oraz praktyk inżynieryjnych, które ułatwiają komunikację między projektantami a wykonawcami. Na przykład, w przypadku budowy dróg, wszystkie elementy, takie jak krawężniki, jezdnie czy chodniki, są oznaczane na rysunkach w kolorze czerwonym, co umożliwia jednoznaczne zrozumienie zamierzeń projektowych. Podobne podejście stosuje się w inżynierii lądowej i wodnej, gdzie istotne jest precyzyjne odwzorowanie zamierzeń projektowych na etapie realizacji. Użycie czerwonego koloru ma również znaczenie psychologiczne, gdyż wyróżnia te elementy, zmniejszając ryzyko ich pominięcia przez wykonawców oraz przyspieszając proces realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 14

Aby móc wskazać błędy lokalizacji punktów osnowy realizacyjnej, należy

A. zebrać informacje o dokładności urządzenia z instrukcji

B. wykonać obserwacje nadliczbowe

C. powtórzyć pomiar w innym terminie

D. samodzielnie wyznaczyć położenie punktów nawiązania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykonanie obserwacji nadliczbowych to kluczowy krok w procesie określania błędów położenia punktów osnowy realizacyjnej. Nadliczbowe obserwacje polegają na dokonaniu dodatkowych pomiarów, które pozwalają na uzyskanie informacji o zmienności wyników oraz ich precyzji. Taki proces umożliwia lepsze oszacowanie błędów systematycznych i przypadkowych, co jest zgodne z zasadami metrologii oraz normami takimi jak ISO 17123 dotyczące kontroli jakości pomiarów. Przykładem zastosowania nadliczbowych obserwacji może być sytuacja, gdy przy pomiarach geodezyjnych wykorzystujemy instrumenty takie jak teodolity czy tachimetry. W tym przypadku, dzięki powtórzeniu pomiarów, możemy uzyskać bardziej wiarygodne wyniki, które zminimalizują wpływ błędów na ostateczne dane. Dodatkowo, w praktyce geodezyjnej, stosowanie nadliczbowych obserwacji jest standardem, który pozwala na zwiększenie dokładności i precyzji pomiaru, co jest niezbędne w projektach budowlanych oraz inżynieryjnych, gdzie wymagane są wysokie standardy jakości.

Pytanie 15

Jakie są współrzędne biegunowe narożnika budynku w układzie osnowy realizacyjnej, jeśli jego współrzędne prostokątne wynoszą X = 5,00; Y = 5,00?

A. α = 100,0000g; d = 10,00 m

B. α = 50,0000g; d = 7,07 m

C. α = 90,0000g; d = 7,50 m

D. α = 45,0000g; d = 5,00 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Współrzędne biegunowe są sposobem reprezentacji punktów w przestrzeni za pomocą dwóch parametrów: kąta α oraz odległości d od początku układu współrzędnych. Aby przekształcić współrzędne prostokątne (X, Y) na współrzędne biegunowe, należy skorzystać z dwóch równań. Pierwsze z nich służy do obliczenia odległości: d = √(X² + Y²). W przypadku narożnika budynku, gdzie X = 5,00 i Y = 5,00, obliczamy d: d = √(5² + 5²) = √(25 + 25) = √50 = 7,07 m. Drugie równanie służy do obliczenia kąta α: α = arctan(Y/X). Zatem: α = arctan(5/5) = arctan(1) = 45°. W układzie grawitacyjnym (g) kąt ten przelicza się na 50,0000g, gdyż stosuje się konwencję, że 100g to kąt prosty. Taka konwersja jest standardem w geodezji i inżynierii, co podkreśla znaczenie prawidłowego przekształcania współrzędnych dla skutecznego planowania i realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 16

Systemem nawigacji satelitarnej, który umożliwia dokładne ustalanie pozycji, jest

A. GPS

B. RTN

C. GNSS

D. RTK

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź GNSS (Global Navigation Satellite System) jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do globalnego systemu nawigacji satelitarnej, który obejmuje wiele różnych systemów, takich jak GPS (Global Positioning System), GLONASS, Galileo i BeiDou. GNSS umożliwia użytkownikom na całym świecie precyzyjne określenie ich pozycji na Ziemi, co jest kluczowe w wielu dziedzinach, w tym w transporcie, geodezji, rolnictwie precyzyjnym oraz w zastosowaniach wojskowych. System GNSS wykorzystuje sygnały wysyłane z satelitów znajdujących się na orbitach okołoziemskich. Dzięki tym sygnałom, urządzenia odbiorcze mogą obliczyć swoją lokalizację z dokładnością do kilku centymetrów, co jest szczególnie przydatne w zastosowaniach wymagających wysokiej precyzji, takich jak mapowanie i nawigacja statków. Warto zwrócić uwagę, że poprawne korzystanie z systemów GNSS wymaga znajomości ich zasad działania oraz umiejętności interpretacji danych, co stanowi standard w wielu branżach technicznych.

Pytanie 17

Dokumentacja z pomiaru przemieszczeń, która ma być dalej przetworzona, powinna zawierać

A. precyzję narzędzia.

B. temat do opracowania.

C. podpis szefa.

D. rezultaty pomiarów.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wyniki obserwacji to taki klucz do zrozumienia, co się dzieje z budową. Dzięki nim możemy dalej analizować i interpretować dane. To znaczy, że musimy mieć dokładne informacje o tym, jakie pomiary robiliśmy, gdzie i w jakich warunkach. Na przykład, kiedy monitorujemy budowlę, te wyniki pomagają nam zorientować się, czy przemieszczenia są w normie, czy może coś jest nie tak i występują uszkodzenia w strukturze. Z praktyki wiem, że dobrze przygotowany raport powinien być zgodny z normami ISO 17123, co sprawia, że wyniki są jasne i łatwe do zrozumienia dla innych specjalistów. To bardzo ważne, żeby dane były przejrzyste, bo przyda się to w podejmowaniu decyzji w projektach budowlanych i inżynieryjnych.

Pytanie 18

Wstępny projekt podziału działki jest tworzony na mapie

A. topograficznej

B. wysokościowej

C. zasadniczej

D. fizjograficznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wstępny projekt podziału nieruchomości jest sporządzany na mapie zasadniczej, ponieważ to ona stanowi podstawowy dokument geodezyjny, który odzwierciedla aktualny stan zagospodarowania terenu oraz istniejące granice działek. Mapy zasadnicze zawierają szczegółowe informacje o infrastrukturze, takich jak drogi, budynki i inne obiekty, co jest niezbędne przy projektowaniu nowych podziałów. W kontekście prawa geodezyjnego i kartograficznego, mapa zasadnicza ma kluczowe znaczenie, ponieważ jest wykorzystywana jako podstawa do wszelkich działań związanych z podziałem i zagospodarowaniem nieruchomości. Przykładowo, przy projektowaniu osiedla mieszkaniowego, geodeta wykorzystuje mapę zasadniczą, aby ustalić, jak najlepiej podzielić teren na działki budowlane, uwzględniając lokalne przepisy i wymagania dotyczące zagospodarowania przestrzennego. Dobrą praktyką jest również weryfikacja mapy zasadniczej przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań budowlanych, aby upewnić się, że wszystkie plany są zgodne z aktualnym stanem prawnym i faktycznym terenu.

Pytanie 19

Do jakiej klasy rejestrowej przyporządkowane są nieruchomości kościołów oraz innych związków wyznaniowych?

A. Klasa 7

B. Klasa 14

C. Klasa 9

D. Klasa 1

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Grunty należące do kościołów i związków wyznaniowych zaliczają się do grupy 9, co wynika z przepisów dotyczących klasyfikacji gruntów w systemie ewidencji. Grupa ta obejmuje wszystkie nieruchomości, które są własnością jednostek religijnych i nie są wykorzystywane do działalności gospodarczej. Przykładem praktycznym może być grunt pod budynkiem kościelnym, który jest używany wyłącznie w celach liturgicznych. Zgodnie z obowiązującymi standardami, grunty te nie powinny być traktowane jako nieruchomości komercyjne, co ma swoje uzasadnienie zarówno w aspekcie prawnym, jak i społecznym. Warto również zaznaczyć, że w przypadku tych gruntów stosuje się preferencyjne zasady opodatkowania, co jest odzwierciedleniem ich statusu jako nieruchomości przeznaczonych do celów społecznych i religijnych. Taka klasyfikacja wpływa na sposób, w jaki są one zarządzane oraz jakie obowiązki ciążą na ich właścicielach, co podkreśla znaczenie prawidłowego zaklasyfikowania tych nieruchomości.

Pytanie 20

Jakie działania wobec służebności gruntowych na nieruchomościach objętych procesem scalania i podziału powinny być podjęte podczas tworzenia projektu scalenia i podziału?

A. Wydzielić drogi zgodnie z istniejącymi służebnościami

B. Dążyć do zniesienia zbędnych służebności

C. Zdecydowanie zaprojektować nowe służebności

D. Utrzymać wszystkie wcześniejsze służebności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dążenie do zniesienia zbędnych służebności podczas scalenia i podziału nieruchomości jest kluczowym podejściem, które sprzyja uproszczeniu zarządzania gruntami oraz poprawie ich funkcjonalności. Służebności, które są uznawane za zbędne, mogą wprowadzać niepotrzebne ograniczenia w użytkowaniu nieruchomości, co może wpływać na ich wartość rynkową oraz na możliwości zagospodarowania terenu. Przykładem może być sytuacja, w której na działce, która ma być scalona, istnieje służebność przejazdu, która nie jest już potrzebna, ponieważ teren zyskał nowy dostęp poprzez projektowane drogi. W takim przypadku, zniesienie takiej służebności może przyczynić się do lepszego zagospodarowania terenu oraz zwiększenia efektywności procesów inwestycyjnych. Ponadto, prace związane ze scaleniem powinny być zgodne z ustawą o gospodarce nieruchomościami oraz z zaleceniami dotyczącymi planowania przestrzennego, co zapewnia, że proces jest realizowany z poszanowaniem lokalnych uwarunkowań prawnych i społecznych. Warto również zauważyć, że zniesienie zbędnych służebności może ułatwić przyszłe przekształcenia nieruchomości, co jest istotnym aspektem w dynamicznie zmieniającym się środowisku gospodarczym.

Pytanie 21

Podczas tyczenia obiektów budowlanych należy wyznaczać punkty, które pozwalają na ustawienie deskowań dla ścian piwnic oraz kontrolowanie osiowości zbudowanych ścian fundamentowych. Gdzie znajdują się te punkty?

A. na ławach ciesielskich

B. na ramie geodezyjnej

C. na osnowie realizacyjnej

D. na ławach fundamentowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ławy ciesielskie są kluczowym elementem w procesie tyczenia budowli, ponieważ stanowią one podstawę do prawidłowego wykonania deskowań ścian piwnic oraz do kontrolowania osiowości fundamentów. Umożliwiają one wyznaczenie konkretnych punktów odniesienia, które są niezbędne do precyzyjnego ustawienia szalunków. Przykładowo, w trakcie budowy budynku mieszkalnego, na ławach ciesielskich można nanieść punkty, które posłużą jako baza do montażu deskowania, zapewniając jednocześnie, że ściany są zbudowane zgodnie z wymaganiami projektowymi. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 1991, podkreślają znaczenie precyzyjnego tyczenia w budownictwie, co w praktyce przekłada się na bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie punktów na ławach ciesielskich, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych w późniejszych etapach budowy.

Pytanie 22

Szkic, na którym geodeta przenosi z geodezyjnego opracowania projekt obiektu budowlanego wszystkie elementy potrzebne do jego realizacji w terenie, określany jest jako szkic

A. realizacyjnym

B. dokumentacyjnym

C. polowym

D. tyczenia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Szkic dokumentacyjny jest kluczowym elementem w procesie geodezyjnym, ponieważ służy do przedstawienia wszystkich istotnych elementów projektu budowlanego, które muszą być uwzględnione podczas realizacji inwestycji w terenie. Dokumentacja ta obejmuje m.in. lokalizację obiektu, granice działki, istniejące obiekty oraz infrastrukturę. Umożliwia to geodecie właściwe przeniesienie projektu na grunt, zgodnie z założeniami projektowymi. Przykładem zastosowania szkicu dokumentacyjnego może być przygotowanie do budowy domu jednorodzinnego, gdzie geodeta na podstawie tego szkicu wykonuje tyczenie, czyli przenosi projekt na miejsce budowy. Dobrą praktyką w branży geodezyjnej jest również archiwizowanie takich szkiców, co pozwala na późniejsze odtworzenie stanu sprzed realizacji inwestycji. Szkic dokumentacyjny jest więc integralnym narzędziem w geodezji, które zapewnia zgodność między projektem a rzeczywistością terenową.

Pytanie 23

Wyrys z ewidencji gruntowej wykonany w skali 1:1000 to opracowanie

A. małoskalowym

B. średnioskalowym

C. dużoskalowym

D. wielkoskalowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wyrys z mapy ewidencyjnej sporządzony w skali 1:1000 jest klasyfikowany jako opracowanie wielkoskalowe. W praktyce oznacza to, że mapa ta przedstawia szczegóły terenu w sposób bardzo precyzyjny, umożliwiając dostrzeganie małych obiektów oraz układów przestrzennych, co jest istotne w wielu dziedzinach, takich jak urbanistyka, inżynieria czy planowanie przestrzenne. Mapa w skali 1:1000 oznacza, że 1 jednostka na mapie odpowiada 1000 jednostkom w rzeczywistości, co pozwala na przedstawienie obiektów w ich rzeczywistych proporcjach i umożliwia precyzyjne pomiary. Przykładowo, taki wyrys jest szeroko stosowany w procesach uzyskiwania pozwoleń na budowę, gdzie ważne jest zrozumienie lokalizacji i charakterystyki działki. Warto również zauważyć, że w kontekście standardów branżowych, takie mapy są zgodne z wymaganiami prawa budowlanego oraz normami geodezyjnymi, co czyni je niezbędnym narzędziem w pracy geodetów i architektów.

Pytanie 24

Na mapie zasadniczej sieci są oznaczane kolorem fioletowym, jakie to sieci?

A. wodociągowe

B. kanalizacyjne

C. elektroenergetyczne

D. ciepłownicze

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź ciepłownicze jest poprawna, ponieważ na mapie zasadniczej sieci ciepłownicze są oznaczane kolorem fioletowym. To oznaczenie jest zgodne z przyjętymi standardami w zakresie geodezji i kartografii, które mają na celu ułatwienie identyfikacji różnych infrastruktur. Sieci ciepłownicze są kluczowym elementem systemów grzewczych w miastach, służąc do dostarczania ciepła do budynków mieszkalnych i przemysłowych. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie nowych inwestycji budowlanych, gdzie konieczne jest uwzględnienie istniejącej infrastruktury ciepłowniczej. Ponadto, podczas remontów czy rozbudowy systemów grzewczych, znajomość oznaczeń na mapie zasadniczej pozwala uniknąć uszkodzeń i zapewnić bezpieczeństwo prac. Warto również zauważyć, że poprawna interpretacja mapy zasadniczej jest ważna w kontekście przepisów prawa budowlanego oraz norm dotyczących ochrony środowiska, co potwierdza znaczenie znajomości tych kolorów w praktyce inżynieryjnej.

Pytanie 25

Jaką powierzchnię na mapie w skali 1:2 000 powinna mieć działka w formie prostokąta o wymiarach 35 m i 26 m w rzeczywistości?

A. 2,28 cm2

B. 3,64 cm2

C. 4,55 cm2

D. 1,82 cm2

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć powierzchnię działki w skali 1:2000, musimy najpierw określić jej rzeczywistą powierzchnię. Działka ma kształt prostokąta o bokach 35 m i 26 m, co daje nam powierzchnię równą 35 m * 26 m = 910 m². Następnie, aby uzyskać powierzchnię działki na mapie w skali 1:2000, musimy zastosować przeliczenie skali. Skala 1:2000 oznacza, że 1 cm na mapie odpowiada 2000 cm w rzeczywistości. Dlatego musimy podzielić rzeczywistą powierzchnię przez kwadrat przelicznika skali: 910 m² = 91000 dm² (ponieważ 1 m² = 100 dm²) i następnie dzielimy przez 2000². 91000 dm² / 4000000 = 0,02275 dm², co w cm² daje 2,275 cm², zaokrąglając do dwóch miejsc po przecinku, otrzymujemy 2,28 cm². Takie obliczenia są kluczowe w planowaniu przestrzennym, geodezji oraz przy sporządzaniu map i projektów budowlanych, gdzie precyzyjne odwzorowanie terenu jest niezbędne.

Pytanie 26

Aby możliwe było ustalenie błędów w położeniu punktów osnowy realizacyjnej, należy

A. przeprowadzić obserwacje nadliczbowe

B. powtórzyć pomiar w późniejszym terminie

C. sprawdzić dokładności instrumentu w instrukcji

D. samodzielnie wyznaczyć położenie punktów nawiązania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykonanie obserwacji nadliczbowych jest kluczowym procesem w geodezji, który pozwala na dokładniejsze określenie błędów położenia punktów osnowy realizacyjnej. Takie obserwacje są wykonywane, aby zwiększyć wiarygodność wyników pomiarów, a także umożliwić statystyczną analizę błędów. Przykładowo, w przypadku pomiarów GPS, dodatkowe obserwacje mogą być użyte do eliminacji błędów systematycznych, takich jak wielodrożność czy efekty atmosferyczne. Zgodnie z dobrymi praktykami w geodezji, zaleca się stosowanie co najmniej trzech niezależnych pomiarów, co pozwala na wyciągnięcie średniej i tym samym zmniejsza wpływ przypadkowych błędów. Ponadto, odpowiednia metoda analizy danych, np. metoda najmniejszych kwadratów, pozwala na precyzyjne określenie wartości punktów oraz ocenę ich dokładności. Wykonywanie obserwacji nadliczbowych jest zatem nie tylko wymogiem technicznym, ale także standardem w rzetelnym prowadzeniu prac geodezyjnych, co zapewnia wiarygodność uzyskanych wyników.

Pytanie 27

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przygotowuje się na podstawie kopii mapy

A. topograficznej

B. sieci uzbrojenia terenu

C. zasadniczej

D. klasyfikacyjnej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP) jest dokumentem mającym na celu regulację i organizację przestrzeni w obrębie gminy. Sporządzany jest na podstawie mapy zasadniczej, która stanowi podstawowy dokument geodezyjny dla danego terenu. Mapa zasadnicza zawiera szczegółowe informacje dotyczące zagospodarowania terenu, w tym elementy takie jak granice działek, istniejące obiekty budowlane oraz infrastrukturę techniczną. Wykorzystanie mapy zasadniczej zapewnia, że MPZP oparty jest na aktualnych i dokładnych danych, co jest kluczowe dla prawidłowego planowania przestrzennego. Na przykład, planując nowe osiedle, urbanista odnosi się do mapy zasadniczej, aby ocenić, jakie są możliwości zabudowy oraz jakie elementy infrastruktury wymagają modernizacji lub rozbudowy. Dobrą praktyką jest także konsultacja z odpowiednimi instytucjami, aby upewnić się, że dokumentacja geodezyjna jest zgodna z normami prawnymi oraz technicznymi.

Pytanie 28

Jaką osnowę nawiązuje się przy realizacji osnowy II rzędu w sieci realizacyjnej dwurzędowej?

A. Do osnowy pomiarowej

B. Do osnowy realizacyjnej I rzędu

C. Do osnowy budowlano-montażowej

D. Do geodezyjnej osnowy podstawowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Osnowa realizacyjna II rzędu nawiązuje do osnowy realizacyjnej I rzędu, ponieważ w systemach geodezyjnych i inżynieryjnych osnowy te są ze sobą powiązane w hierarchiczny sposób. Osnowa realizacyjna I rzędu stanowi podstawę dla dalszych pomiarów, zapewniając wysoką dokładność i stabilność. W praktyce, osnowa I rzędu jest wykorzystywana do zakupu i ustalenia precyzyjnych punktów kontrolnych, co jest kluczowe w dużych projektach budowlanych czy inżynieryjnych. Na jej bazie można zbudować dalsze osnowy II i III rzędu, które służą do lokalnych pomiarów czy projektów mniejszych rozmiarów. Dobrym przykładem może być budowa dróg, gdzie osnowa I rzędu wyznacza główne punkty odniesienia, a osnowy II rzędu są wykorzystywane do dokładnego ustalania wzmocnień i infrastruktury towarzyszącej. Właściwe nawiązanie do osnowy I rzędu zapewnia spójność danych i ich użyteczność w dłuższej perspektywie czasowej, co jest zgodne z normami geodezyjnymi i zasadami najlepszej praktyki w dziedzinie pomiarów geodezyjnych.

Pytanie 29

Jaką precyzję pomiaru w odniesieniu do najbliżej znajdujących się punktów osnowy geodezyjnej powinno się uzyskać podczas pomiaru znaków granicznych?

A. 0,15 m

B. 0,20 m

C. 0,05 m

D. 0,10 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0,10 m jest prawidłowa, ponieważ przy pomiarach granic działek geodezyjnych wymagane jest uzyskanie wysokiej precyzji, która minimalizuje błędy w wyznaczaniu granic. W polskich standardach geodezyjnych, w tym w normach określonych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury, podkreśla się konieczność osiągania dokładności pomiarów na poziomie co najmniej 0,10 m dla znaków granicznych. Taka precyzja jest istotna, ponieważ niewłaściwie wyznaczone granice mogą prowadzić do konfliktów prawnych, sporów sądowych oraz problemów z użytkowaniem terenu. Przykładem zastosowania tej dokładności może być sytuacja, w której geodeta wyznacza granice działki pod budowę, gdzie precyzyjne określenie granic wpływa na zgodność z planem zagospodarowania przestrzennego oraz na przyszłe korzystanie z terenu przez właściciela. W praktyce, osiągnięcie wymaganej dokładności wymaga zastosowania odpowiednich technik pomiarowych, takich jak GNSS, tachymetria czy klasyczne metody triangulacji, które zapewniają niezawodność pomiarów w trudnych warunkach terenowych.

Pytanie 30

Geodeta przeprowadził kilkukrotnie pomiar długości boku osnowy realizacyjnej, a jego średni wynik to 95,035 m ±2 mm. Jak wpłynie na ten wynik, jeśli dokona ponownego pojedynczego pomiaru tego boku, osiągnie wynik 95,035 i uwzględni go w wcześniejszych obliczeniach?

A. Średni błąd długości boku się zwiększy.

B. Średni błąd długości boku się zmniejszy.

C. Długość boku się zmniejszy.

D. Długość boku się zwiększy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dodanie nowego pomiaru, który wynosi 95,035 m, jest naprawdę korzystne. Dzięki temu możemy lepiej określić średnią długość boku osnowy realizacyjnej. Skoro ten wynik zgadza się z wcześniejszymi pomiarami, to włączenie go do zestawu pomiarów na pewno pomoże zmniejszyć średni błąd. Jak się oblicza średni błąd? Patrzymy na odchylenia pomiarów od wartości średniej. Kiedy dodajemy pomiar, który zbytnio się nie różni od średniej, to zmniejszamy odchylenia, a to w efekcie prowadzi do mniejszego błędu. W geodezji często korzystamy z technik statystycznych do analizy naszych danych, co daje lepsze wyniki. Zgodnie z normą PN-EN ISO 17123-1, precyzyjne pomiary wymagają powtórzeń i analizy statystycznej, co pozwala na sprawdzenie wyników i ich poprawę. Dlatego dodanie tego wyniku 95,035 m do wcześniejszych obliczeń jest zdecydowanie na plus dla dokładności pomiaru.

Pytanie 31

Mapy ewidencyjne o skali 1:5000 zaliczają się do kategorii map

A. przyrodniczych

B. gospodarczych

C. inżynieryjno-gospodarczych

D. społeczno-gospodarczych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Mapy ewidencyjne w skali 1:5000 są klasyfikowane jako mapy gospodarcze, ponieważ ich głównym celem jest dokumentacja i zarządzanie zasobami gruntowymi oraz działalnością gospodarczą na danym obszarze. Tego typu mapy dostarczają szczegółowych informacji o podziałach działek, a także o infrastrukturze, co jest niezwykle istotne dla planowania przestrzennego, inwestycji oraz działalności komercyjnej. Dzięki dokładności skali 1:5000, mapy te umożliwiają precyzyjne lokalizowanie obiektów, co jest ważne dla inwestorów oraz administracji publicznej. Przykładowo, w procesie wydawania decyzji o warunkach zabudowy, mapy ewidencyjne są podstawowym narzędziem, które pozwala na ocenę zgodności planowanej inwestycji z obowiązującymi planami zagospodarowania przestrzennego. Ponadto, mapy te są również wykorzystywane przez geodetów, architektów i urbanistów w celu analizy uwarunkowań terenowych i społecznych, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju urbanistycznego.

Pytanie 32

Jakie elementy nie wchodzą w skład I grupy dokładnościowej?

A. Słupy trakcji kolejowej

B. Drzewa posadowione wzdłuż linii kolejowej

C. Rozjazdy kolejowe

D. Semafory

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Drzewa posadowione wzdłuż linii kolejowej nie są zaliczane do I grupy dokładnościowej, ponieważ ich obecność nie wpływa na precyzję działania infrastruktury kolejowej. I grupa dokładnościowa obejmuje elementy, które mają kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania transportu kolejowego, takie jak słupy trakcji kolejowej, rozjazdy kolejowe oraz semafory. Słupy trakcji kolejowej są niezbędne do zasilania elektrycznego pojazdów szynowych, a ich precyzyjne rozmieszczenie jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji kolejowych. Rozjazdy kolejowe pozwalają na zmianę kierunku jazdy pociągów, co jest istotne dla organizacji ruchu na stacji i zapewnienia płynności transportu. Semafory natomiast to urządzenia sygnalizacyjne, które informują maszynistów o stanie torów, co jest fundamentem bezpieczeństwa w ruchu kolejowym. Z tego względu drzewo posadowione wzdłuż toru nie ma takiego samego znaczenia i nie jest klasyfikowane w tej grupie. Dbanie o odpowiednią odległość drzew od torów jest jednak ważne dla bezpieczeństwa, aby nie zakłócały widoczności semaforów ani nie stanowiły przeszkody w przypadku silnych wiatrów.

Pytanie 33

Nieprzekraczalna data doręczenia właścicielom działek przedstawionego zawiadomienia, o czynnościach podjętych w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych, upływa

ZAWIADOMIENIE
O czynnościach podjętych w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych

Na podstawie §38 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2021 r. poz. 1390 z poz.zm.) oraz zgłoszenia pracy geodezyjnej w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Bielsku-Białej pod nr 6640.12.2022 z dnia 02.01.2022 r. uprzejmie zawiadamiam, że w dniu 17.03.2023 r. o godzinie 9.00 odbędzie się ustalenie przebiegu granic działki ewidencyjnej nr 103 z działkami 100, 101 i 102. Rozpoczęcie czynności będzie miało miejsce obok budynku mieszkalnego nr 122 na działce ewidencyjnej nr 103. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo nie wstrzymuje czynności ustalenia przebiegu granic.

A. 17.07.2023 r.

B. 09.08.2023 r.

C. 09.07.2023 r.

D. 02.08.2023 r.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź, czyli 09.08.2023 r., opiera się na przepisach zawartych w §38 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa, które stanowią, że zawiadomienie o czynnościach związanych z ustaleniem przebiegu granic działek ewidencyjnych powinno być doręczane właścicielom działek co najmniej 7 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia tych czynności. W podanym przypadku czynności mają się rozpocząć 17.08.2023 r., co oznacza, że termin doręczenia zawiadomienia powinien przypadać na najpóźniej 09.08.2023 r. Obliczenia do tego prowadzą w sposób następujący: 17.08.2023 - 7 dni = 10.08.2023, następnie odejmujemy 1 dzień na faktyczne doręczenie, co daje 09.08.2023 r. W praktyce, przestrzeganie tych terminów jest kluczowe dla zapewnienia właścicielom działek odpowiedniego czasu na zapoznanie się z planowanymi zmianami oraz na ewentualne zgłaszanie swoich uwag i żądań. Właściwe informowanie zainteresowanych stron wpływa na przejrzystość oraz skuteczność procesów administracyjnych.

Pytanie 34

Na rzecz jakiego podmiotu może nastąpić wywłaszczenie nieruchomości?

A. Jednostki samorządu terytorialnego.

B. Każdej osoby prawnej.

C. Tylko osoby fizycznej.

D. Jedynie Skarbu Państwa.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wywłaszczenie nieruchomości jest procesem, w którym prawo do własności jest odbierane właścicielowi na rzecz podmiotu, który ma do tego prawo, w tym przypadku jednostki samorządu terytorialnego. Ustawa o gospodarce nieruchomościami określa zasady wywłaszczania, które mają na celu zaspokojenie potrzeb publicznych, takich jak budowa dróg, szkół czy infrastruktury komunalnej. Przykładem może być sytuacja, w której gmina potrzebuje terenu pod budowę nowej szkoły. W takim przypadku może wszcząć postępowanie wywłaszczeniowe, oferując właścicielowi odszkodowanie. Ważne jest, aby proces ten przebiegał zgodnie z procedurami prawnymi, co zapewnia ochronę praw właścicieli oraz zgodność z zasadami sprawiedliwości społecznej. W praktyce, wywłaszczenie jest często tematem dyskusji w kontekście urbanistyki i planowania przestrzennego, a zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie zarządzania nieruchomościami.

Pytanie 35

Geodeta wykonujący prace związane z urządzaniem gruntów ma prawo do

A. wycinania drzew, a także pomników przyrody, jeżeli utrudniają pomiary

B. nabywania gruntów w celu umieszczania znaków geodezyjnych

C. dostępu do ziemi oraz obiektów budowlanych

D. wypłacania odszkodowań za stabilizację reperów ściennych na obiektach budowlanych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca prawa geodety do wstępu na grunt i do obiektów budowlanych jest prawidłowa, ponieważ geodeci, wykonując prace urządzeniowo-rolne, mają obowiązek zbierania danych dotyczących terenu. W praktyce oznacza to, że mogą wchodzić na działki, gdzie prowadzą pomiary, aby określić granice, ukształtowanie terenu czy lokalizację budynków. Przykładem zastosowania tego prawa może być sytuacja, gdy geodeta przeprowadza inwentaryzację nieruchomości przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę. W takich przypadkach niezbędne jest uzyskanie dostępu do działek, aby sporządzić dokładne pomiary, które są podstawą do dalszych działań. Przepisy regulujące te kwestie można znaleźć w Ustawie z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne, która określa zasady wykonywania prac geodezyjnych oraz uprawnienia geodetów.

Pytanie 36

Pomiary GPS, stosowane do określenia przemieszczeń poziomych, są pomiarami

A. różnicowymi

B. niezależnymi

C. bezwzględnymi

D. odniesienia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pomiary GPS wykorzystywane do wyznaczania przemieszczeń poziomych są klasyfikowane jako pomiary różnicowe. Oznacza to, że określają one zmiany w położeniu obiektów względem siebie w czasie, a nie w odniesieniu do stałego punktu odniesienia. W praktyce, pomiary różnicowe są niezwykle istotne w geodezji oraz w zastosowaniach inżynieryjnych, gdzie dokładność i precyzja są kluczowe. Przykładem jest pomiar przemieszczeń budynków czy konstrukcji mostowych, gdzie istotne jest monitorowanie niewielkich zmian w położeniu względem poprzednich pomiarów. Metoda różnicowa polega na porównywaniu współrzędnych dwóch lub więcej punktów, co minimalizuje błędy systematyczne, takie jak te związane z atmosferą czy lokalizacją satelitów. W standardach geodezyjnych, takich jak te określone przez Międzynarodową Unię Geodezyjną, podkreśla się znaczenie pomiarów różnicowych dla uzyskania wiarygodnych danych, co jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji inżynieryjnych.

Pytanie 37

Jakim symbolem w rejestrze gruntów są oznaczane działki zajęte pod groble na obszarze stawów rybnych?

A. W

B. Wg

C. Ws

D. Wsr

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Wsr" oznacza grunty zajęte pod groble na terenach stawów rybackich i jest zgodna z obowiązującymi standardami ewidencji gruntów. Symbol ten jest stosowany w Polskim Systemie Ewidencji Gruntów, który klasyfikuje różne typy użytków gruntowych, a w szczególności typologię terenów wodnych. Groble, jako elementy infrastruktury stawów rybackich, pełnią kluczową rolę w zarządzaniu wodami, ich poziomem oraz ekosystemem stawowym. Przykładem zastosowania tego symbolu jest konieczność określenia powierzchni zajętej pod groble w kontekście analizy powierzchni użytkowej stawów, co jest istotne przy planowaniu inwestycji oraz monitorowaniu stanu środowiska. W dokumentacji technicznej ważne jest precyzyjne oznaczenie gruntów, co pozwala uniknąć nieporozumień w zarządzaniu przestrzennym i gospodarczej eksploatacji tych terenów. Wiedza na temat symboli w ewidencji gruntów jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się gospodarką wodną, ochroną środowiska oraz planowaniem przestrzennym.

Pytanie 38

Odległość pozioma pomiędzy dwiema studzienkami kanalizacji sanitarnej wynosi 50 m. Po niwelacji dna obydwu studzienek ustalono ich wysokości na 201,35 m oraz 201,85 m. Jakie jest pochylenie pomiędzy tymi studzienkami?

A. 5 %

B. 5 ‰

C. 1 ‰

D. 1%

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pochylenie między studzienkami kanalizacji sanitarnej można obliczyć za pomocą wzoru: \( P = \frac{\Delta h}{L} \), gdzie \( \Delta h \) to różnica wysokości studzienek, a \( L \) to odległość między nimi. W tym przypadku różnica wysokości wynosi \( 201,85 \, m - 201,35 \, m = 0,50 \, m \) oraz odległość pozioma wynosi 50 m. Podstawiając do wzoru, otrzymujemy: \( P = \frac{0,50}{50} = 0,01 \) co w przeliczeniu na procenty daje 1%. Pochylenie to ważny parametr w projektowaniu systemów kanalizacyjnych, ponieważ wpływa na przepływ wody w rurach. W praktyce, przy projektowaniu sieci kanalizacyjnych, minimalne pochylenie powinno wynosić co najmniej 1%, aby zapewnić prawidłowy spływ ścieków i uniknąć ich gromadzenia się w rurach. Dowód na poprawność tego podejścia można znaleźć w normach dotyczących budowy i utrzymania infrastruktury sanitarnej, takich jak PN-EN 12056. Znajomość zasad obliczania pochylenia jest zatem kluczowa dla inżynierów zajmujących się systemami odwodnienia i kanalizacji.

Pytanie 39

Gdy kierownik budowy zleci geodecie wytyczenie ścian działowych w mieszkaniach po zrealizowaniu całej konstrukcji budynku, co w takiej sytuacji zrobi geodeta?

A. wykonuje zlecenie, mierząc ruletką odległości od ścian konstrukcyjnych

B. zakłada nową osnowę realizacyjną bazując na zewnętrznej osnowie państwowej

C. wytycza punkty ze stanowisk wyznaczonych przy użyciu dwupunktowych ciągów wiszących

D. wyznacza dodatkowe punkty osnowy realizacyjnej, dowiązując je przez otwory w ścianach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, w której geodeta wykonuje zlecenie, rozmierzając ruletką odległości od ścian konstrukcyjnych, jest prawidłowa, ponieważ w praktyce geodezyjnej wytyczanie ścian działowych po zakończeniu budowy wymaga precyzyjnego ustalenia ich lokalizacji względem już istniejących elementów konstrukcyjnych. Wykorzystanie ruletki do pomiaru odległości jest powszechną metodą, stosowaną szczególnie na etapie wewnętrznych prac budowlanych, gdzie nie ma potrzeby wprowadzania skomplikowanych osnow geodezyjnych. Geodeta musi dokładnie zmierzyć odległości, aby zapewnić, że nowe ściany działowe będą zgodne z wymogami projektowymi oraz normami budowlanymi. Przykładem zastosowania tej metody może być sytuacja, gdzie w dużym lokalu mieszkalnym planowane są zmiany w układzie pomieszczeń. Geodeta, używając ruletki, może szybko i efektywnie wyznaczyć punkty, w których mają być postawione nowe ściany, co przyspiesza cały proces budowy oraz minimalizuje ryzyko błędów w pomiarach.

Pytanie 40

Przy użyciu metody graficznej nie jesteśmy w stanie ustalić danych do tyczenia z

A. wydruku mapy numerycznej

B. szkiców polowych

C. odbitki mapy do celów projektowych

D. mapy analogowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Szkice polowe, jako forma dokumentacji terenowej, są zazwyczaj nieprecyzyjne i mają charakter roboczy. Zawierają jedynie podstawowe informacje, które często są subiektywne i mogą być niekompletne. W odróżnieniu od map analogowych, odbitek mapy do celów projektowych oraz wydruków mapy numerycznej, które są opracowaniami geodezyjnymi opartymi na dokładnych pomiarach, szkice polowe nie spełniają standardów dokładności wymaganych do tyczenia. Przykładowo, w przypadku projektów budowlanych, gdzie precyzyjne wymiary i lokalizacja obiektów są kluczowe, stosowanie szkiców polowych jako podstawy do tyczenia może prowadzić do poważnych błędów, takich jak niewłaściwe umiejscowienie fundamentów. Dobre praktyki w geodezji wskazują, że do tyczenia zawsze należy korzystać z materiałów, które odzwierciedlają rzeczywiste warunki terenu, co zapewnia efektywność i dokładność realizacji projektów. W związku z tym, metodą graficzną nie można skutecznie określić danych do tyczenia z szkiców polowych, gdyż ich jakość i wiarygodność są niewystarczające.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej