Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 16:46
Data zakończenia: 2 maja 2025 16:55

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co oznacza symbol literowy YKY?

A. kabel z żyłami miedzianymi w izolacji z PVC

B. kabel z żyłami aluminiowymi w izolacji i powłoce z PVC

C. przewód oponowy warsztatowy z żyłami miedzianymi w izolacji z PVC

D. przewód telekomunikacyjny z żyłami aluminiowymi w izolacji i powłoce z PVC

Wybór odpowiedzi dotyczącej kabla o żyłach aluminiowych lub przewodów telekomunikacyjnych jest błędny, ponieważ te typy kabli różnią się w fundamentalny sposób od standardów oznaczonych symbolem YKY. Kable z żyłami aluminiowymi, choć mogą być lżejsze i tańsze niż ich miedziane odpowiedniki, mają znacznie gorszą przewodność elektryczną, co prowadzi do strat energii oraz potencjalnych problemów z niezawodnością w dłuższej perspektywie. Dodatkowo, przewody telekomunikacyjne, które również pojawiają się w alternatywnych odpowiedziach, są przeznaczone do zupełnie innych zastosowań, takich jak przesyłanie danych, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście instalacji elektrycznych. Wybór przewodu oponowego warsztatowego również nie jest trafny, gdyż dotyczy on innego rodzaju zastosowań, głównie w warsztatach, gdzie wymagane są wysokie właściwości mechaniczne. W rezultacie, mylenie zastosowań i typów kabli oraz przewodów może prowadzić do nieefektywności i zagrożeń w instalacjach elektrycznych. Kluczowe jest zrozumienie specyfikacji technicznych oraz ich odpowiedniego doboru do konkretnych potrzeb, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność energetyczną.

Pytanie 2

Na tynku wykonanym na ścianie działowej z cegły pełnej wytyczono miejsce dla rurek PVC. Jakie narzędzia należy zgromadzić, aby zapewnić szybki i precyzyjny montaż rurek?

A. Wiertarkę, punktak, zestaw wkrętaków

B. Punktak, młotek, wiertarka udarowa, wiertło widiowe dostosowane do średnicy kołka rozporowego, piła do metalu, zestaw wkrętaków

C. Taśmę mierniczą, wiertarkę, piłę do metalu, młotek

D. Taśmę mierniczą, młotek, wiertarkę udarową, wiertło widiowe dostosowane do średnicy kołka rozporowego, poziomicę, zestaw wkrętaków

Wybór narzędzi zaproponowany w innych odpowiedziach, takich jak tylko taśma miernicza i młotek, bądź jedynie wiertarka i komplet wkrętaków, jest niewłaściwy dla tego konkretnego zadania. Taśma miernicza, mimo że jest przydatna do pomiarów, nie zastępuje potrzeby precyzyjnego wyznaczenia miejsc wiercenia, co może prowadzić do błędów w montażu. Młotek sam w sobie nie jest wystarczający do pracy z cegłą pełną, gdzie konieczne jest użycie punktaka do wstępnego oznaczenia otworów. Wiertarka bez odpowiedniego wiertła widiowego może nie sprostać twardości cegły, co skutkuje trudnościami w procesie wiercenia oraz możliwym uszkodzeniem narzędzia. Piła do metalu może być używana, lecz w kontekście montażu rurek PVC, kluczowe jest posiadanie narzędzi do obróbki i mocowania, a nie tylko cięcia. Ostatecznie, brak poziomnicy w zestawie narzędzi jest istotnym błędem, ponieważ precyzyjne wypoziomowanie rurek jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania instalacji. Takie nieprzemyślane podejście do przygotowania narzędzi może prowadzić do poważnych błędów w instalacji, co w dłuższym czasie może generować dodatkowe koszty związane z poprawkami i ponownym montażem.

Pytanie 3

W przypadku układu elektrycznego, w którym z jednego punktu zasilane są przynajmniej dwie wewnętrzne linie zasilające, konieczne jest zastosowanie

A. przyłącze

B. instalacje odbiorcze

C. złącze

D. rozdzielnicę główną

Przyłącze, choć często mylone z złączem, pełni inną funkcję w systemie elektroenergetycznym. Przyłącze odnosi się do punktu, w którym instalacja elektryczna łączy się z siecią energetyczną. Jest to miejsce, gdzie energia elektryczna dostarczana jest do budynku, a nie element, który zarządza rozdzieleniem energii na kilka obwodów. W konsekwencji, przyłącze nie spełnia roli rozdzielnika dla linii wewnętrznych. Rozdzielnica główna, z kolei, jest odpowiedzialna za dystrybucję energii elektrycznej do różnych obwodów w instalacji, ale nie jest bezpośrednio przeznaczona do łączenia wielu linii zasilających w jednym punkcie, jak ma to miejsce w przypadku złącza. Instalacje odbiorcze również nie są właściwą odpowiedzią, gdyż odnosi się to do urządzeń, które pobierają energię elektryczną z sieci, takich jak oświetlenie czy urządzenia domowe. Błędne zrozumienie funkcji tych elementów może prowadzić do nieefektywnych lub niebezpiecznych rozwiązań w instalacji, dlatego istotne jest zrozumienie różnicy między złączem a innymi komponentami systemu elektroenergetycznego. Właściwe rozpoznanie funkcji złącz i innych elementów jest kluczowe dla bezpieczeństwa oraz efektywności każdej instalacji elektrycznej.

Pytanie 4

W jakim z podanych układów sieciowych pojawia się przewód PEN?

A. TN-C

B. TT

C. IT

D. TN-S

Odpowiedź TN-C jest poprawna, ponieważ w tym układzie sieciowym przewód PEN (przewód ochronny-neutralny) pełni podwójną funkcję, łącząc funkcję uziemiającą z funkcją neutralną. Oznacza to, że jeden przewód jest odpowiedzialny zarówno za ochronę przed porażeniem elektrycznym, jak i za przewodzenie prądu neutralnego. Układ TN-C jest często stosowany w nowoczesnych instalacjach elektrycznych w budynkach mieszkalnych oraz przemysłowych, gdzie zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa oraz efektywności energetycznej. Zgodnie z normami PN-IEC 60364, stosowanie przewodu PEN w układzie TN-C umożliwia uproszczenie instalacji poprzez redukcję liczby przewodów oraz zmniejszenie ryzyka błędów podłączeniowych. Przykładem zastosowania układu TN-C mogą być instalacje w dużych budynkach biurowych, gdzie przewód PEN efektywnie łączy punkt neutralny transformatora z systemem uziemiającym budynku, co zwiększa bezpieczeństwo i stabilność zasilania elektrycznego.

Pytanie 5

Która z podanych metod realizacji instalacji elektrycznych jest przeznaczona do użycia w lokalach mieszkalnych?

A. W kanałach podłogowych

B. Przewodami szynowymi

C. W listwach przypodłogowych

D. Na drabinkach

Wybór prowadzenia instalacji elektrycznych w listwach przypodłogowych jest zgodny z normami i praktykami stosowanymi w pomieszczeniach mieszkalnych. Listwy przypodłogowe nie tylko maskują przewody, ale również umożliwiają estetyczne i funkcjonalne prowadzenie instalacji. Wykorzystanie listw przypodłogowych pozwala na łatwy dostęp do przewodów w przypadku ich konserwacji lub ewentualnych napraw. Warto wspomnieć, że instalacje prowadzone w listwach przypodłogowych są często stosowane w przypadku modernizacji istniejących budynków, gdzie nie ma możliwości prowadzenia przewodów w sposób tradycyjny. Listwy te są dostępne w różnych kolorach i wzorach, co pozwala na ich bezproblemowe wkomponowanie w wystrój wnętrza. Dodatkowo, zastosowanie listw przypodłogowych zwiększa bezpieczeństwo, ponieważ przewody są osłonięte przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz dostępem dzieci. W kontekście norm, prowadzenie instalacji w listwach przypodłogowych powinno być zrealizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami, takimi jak PN-IEC 60364, które regulują kwestie związane z bezpieczeństwem instalacji elektrycznych.

Pytanie 6

Jakie kroki oraz w jakiej kolejności należy wykonać przy wymianie uszkodzonego łącznika?

A. Odłączyć zasilanie, sprawdzić brak zasilania, wymontować uszkodzony łącznik

B. Wymontować uszkodzony łącznik, odłączyć zasilanie, sprawdzić ciągłość połączeń

C. Załączyć zasilanie, sprawdzić ciągłość połączeń, wymontować uszkodzony łącznik

D. Odłączyć zasilanie, wymontować uszkodzony łącznik, sprawdzić ciągłość połączeń

Wybór odpowiedzi "Odłączyć napięcie, sprawdzić brak napięcia, wymontować uszkodzony łącznik" jest poprawny, ponieważ stanowi zgodne z najlepszymi praktykami podejście do wymiany uszkodzonego łącznika. Zawsze należy najpierw odłączyć zasilanie elektryczne, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem oraz zapobiega dalszym uszkodzeniom instalacji. Po odłączeniu zasilania powinno się użyć odpowiednich narzędzi, takich jak miernik napięcia, aby upewnić się, że w obwodzie nie ma napięcia. To jest kluczowy krok, który zapewnia bezpieczeństwo technika. Dopiero po potwierdzeniu braku napięcia można przystąpić do wymontowania uszkodzonego łącznika. W praktyce, te czynności mogą być stosowane w różnorodnych warunkach, od domowych instalacji elektrycznych po złożone systemy przemysłowe. Przestrzeganie tych zasad jest zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 50110-1, które podkreślają znaczenie zapewnienia bezpieczeństwa podczas prac elektrycznych.

Pytanie 7

Jakie narzędzia będą konieczne do zamocowania listew elektroizolacyjnych na ścianie z płyt gipsowych?

A. Zestaw kluczy, wkrętarka, wiertło, przecinak.

B. Wiertarka, wiertło, piła do cięcia, wkrętak.

C. Piła do cięcia, przecinak, młotek.

D. Nóż monterski, wiertarka, zestaw kluczy.

Odpowiedzi, które nie zawierają zestawu 'Wiertarka, wiertło, piła do cięcia, wkrętak', nie są adekwatne do opisanego zadania montażu listew elektroizolacyjnych na ścianie gipsowej. W przypadku zestawu narzędzi, który zawiera nóż monterski, wiertarkę i zestaw kluczy, brak jest elementów niezbędnych do precyzyjnego montażu. Nóż monterski praktycznie nie ma zastosowania w tym kontekście, ponieważ jego funkcja jest ograniczona do cięcia materiałów, a nie do mocowania. Z kolei zestaw kluczy również nie ma zastosowania, gdyż montaż listew nie wymaga kluczy, a bardziej narzędzi do wiercenia i wkręcania. W innych odpowiedziach, takich jak piła do cięcia i młotek, brakuje niezbędnych narzędzi do wykonania otworów w ścianie, co jest kluczowe dla stabilności i bezpieczeństwa zamocowania. Młotek, choć przydatny w innych kontekstach, nie jest odpowiedni do montażu listew elektroizolacyjnych, ponieważ nie pozwala na precyzyjne wkręcanie elementów mocujących. Typowe błędy myślowe prowadzące do niepoprawnych wniosków to niepełne zrozumienie procesu montażu oraz pominięcie kluczowych narzędzi związanych z obróbką gipsu i precyzyjnym montażem, co wskazuje na brak wiedzy o dobrych praktykach w zakresie instalacji.

Pytanie 8

Jakie rodzaje żył znajdują się w kablu oznaczonym symbolem SMYp?

A. Płaskie

B. Jednodrutowe

C. Wielodrutowe

D. Sektorowe

Odpowiedzi "Płaskie", "Sektorowe" i "Jednodrutowe" są nieco mylące. Przewody płaskie, chociaż mogą mieć swoje miejsce, to zazwyczaj są używane w sytuacjach, gdzie przestrzeń jest ograniczona, ale nie mają tej elastyczności co wielodrutowe. Przewody sektorowe są bardziej chyba do specyficznych zastosowań, ale nie mogą znieść dużych zgięć. No a te jednodrutowe... no cóż, mają ten problem, że są mniej elastyczne, przez co łatwiej je uszkodzić. Gdy chodzi o miejsce, gdzie trzeba coś często przenosić, to te jednodrutowe nie będą najlepsze, bo szybko się zużywają. Często w takich przypadkach nie myśli się o elastyczności i o tym, jak przewody będą pracować w ruchu. Dobór właściwych przewodów jest kluczowy, bo to wpływa na trwałość i niezawodność całej instalacji. Warto znać te normy i standardy w elektryce.

Pytanie 9

Jakim z podanych rodzajów przewodów powinno się zasilić jednofazowy ruchomy odbiornik?

A. YDY 3×1,5 mm2

B. LGu 3×1,5 mm2

C. OMYp 3×1,5 mm2

D. YDYt 3×1,5 mm2

OMYp 3×1,5 mm2 to odpowiedni typ przewodu do zasilania jednofazowego odbiornika ruchomego, ponieważ charakteryzuje się on wysoką elastycznością oraz odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Przewód OMYp jest stosowany głównie w instalacjach tymczasowych oraz w miejscach, gdzie przewody mogą być narażone na różne warunki atmosferyczne i mechaniczne. Zastosowanie przewodu z gumowym izolowaniem sprawia, że jest on odporny na działanie olejów, smarów oraz substancji chemicznych, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przemyśle oraz w różnych aplikacjach budowlanych. W praktyce, przewody OMYp są stosowane w zasilaniu maszyn, urządzeń elektrycznych oraz narzędzi, które są używane w ruchu. Dodatkowo, zgodnie z normą PN-EN 50525-2-21, przewody te muszą spełniać określone wymagania dotyczące bezpieczeństwa i funkcjonalności, co podkreśla ich niezawodność w zastosowaniach wymagających mobilności.

Pytanie 10

Jaki jest prawidłowy sposób postępowania w przypadku wykrycia uszkodzenia izolacji przewodu zasilającego?

A. Kontynuowanie użytkowania do czasu planowanej konserwacji.

B. Owinięcie uszkodzonego miejsca taśmą izolacyjną.

C. Zapewnienie dodatkowego uziemienia uszkodzonego przewodu.

D. Natychmiastowe odłączenie zasilania i wymiana przewodu.

Prawidłowe postępowanie w przypadku wykrycia uszkodzenia izolacji przewodu zasilającego to natychmiastowe odłączenie zasilania i wymiana przewodu. Jest to zgodne z podstawowymi zasadami bezpieczeństwa pracy z urządzeniami i instalacjami elektrycznymi. Uszkodzona izolacja może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak porażenie prądem, zwarcia, a nawet pożar. Dlatego kluczowe jest, aby niezwłocznie usunąć zagrożenie poprzez odłączenie zasilania, co zapobiega dalszemu narażeniu na ryzyko. Następnie uszkodzony przewód powinien zostać wymieniony na nowy, spełniający odpowiednie normy i standardy. Takie podejście jest nie tylko zgodne z zasadami BHP, ale także z dobrą praktyką inżynierską, która kładzie nacisk na prewencję i dbałość o bezpieczeństwo użytkowników oraz sprzętu. Przykładem może być wymiana uszkodzonego przewodu w gospodarstwie domowym; ignorowanie takiego problemu mogłoby doprowadzić do poważnych konsekwencji, dlatego działanie jest kluczowe.

Pytanie 11

Jak powinno się przeprowadzać zalecane przez producenta okresowe testy działania wyłącznika różnicowoprądowego?

A. Naciskając przycisk "TEST"

B. Określając minimalny prąd upływu, który powoduje zadziałanie wyłącznika

C. Wykonując kontrolne doziemienie

D. Mierząc czas reakcji przy wymuszeniu prądu upływu wynoszącego IΔn

Naciskanie przycisku 'TEST' na wyłączniku różnicowoprądowym (RCD) jest zalecaną metodą przeprowadzania okresowego sprawdzenia jego działania. To działanie symuluje sytuację, w której dochodzi do prądu upływu, co powinno spowodować natychmiastowe zadziałanie urządzenia. Dzięki temu można zweryfikować, czy wyłącznik działa prawidłowo i czy jest w stanie skutecznie chronić przed porażeniem prądem elektrycznym. Warto podkreślić, że producenci urządzeń elektrycznych oraz normy takie jak PN-EN 61008-1 zalecają regularne testowanie RCD co najmniej raz w miesiącu. Przykład praktycznego zastosowania to wykonanie testu przed rozpoczęciem sezonu letniego, kiedy to wiele osób korzysta z urządzeń elektrycznych na świeżym powietrzu, co zwiększa ryzyko wystąpienia porażenia prądem. Regularne testowanie wyłączników różnicowoprądowych nie tylko zapewnia bezpieczeństwo, ale również może zaoszczędzić koszty związane z naprawami czy stratami energoelektrycznymi wynikającymi z niewłaściwego działania instalacji elektrycznej.

Pytanie 12

W celu zabezpieczenia przed bezpośrednim kontaktem (ochrona podstawowa) w instalacjach elektrycznych w gospodarstwach domowych wykorzystuje się

A. urządzenia II klasy ochronności

B. izolowanie miejsca pracy

C. izolowanie części czynnych

D. połączenia wyrównawcze

Zastosowanie połączeń wyrównawczych, izolowanie miejsca pracy czy używanie urządzeń II klasy ochronności nie jest najlepszym rozwiązaniem, jeśli chodzi o ochronę przed dotykiem bezpośrednim w domowych instalacjach elektrycznych. Połączenia wyrównawcze są fajne, bo zmniejszają różnice potencjałów, ale nie chronią przed kontaktem z częściami czynnymi. Izolowanie stanowiska to raczej coś dla pracy przy urządzeniach elektrycznych w fabrykach niż w domach. A urządzenia II klasy ochronności, chociaż są ważne, to działają w zupełnie innych warunkach. W domach trzeba przede wszystkim dobrze izolować wszystkie elementy, które mogą być na wyciągnięcie ręki. Dlatego tak istotne jest, żeby projektować instalacje według najlepszych praktyk i norm, jak PN-IEC 61140, które podkreślają, jak ważne jest, by skutecznie chronić się przed kontaktem z elektrycznością.

Pytanie 13

Elektronarzędzie przedstawione na rysunku jest stosowane przy wykonywaniu instalacji elektrycznej

A. prefabrykowanej.

B. podtynkowej.

C. natynkowej.

D. prowadzonej w tynku.

Odpowiedź 'podtynkowej' jest poprawna, ponieważ elektronarzędzie przedstawione na rysunku to frezarka do rowków, która jest kluczowym narzędziem w instalacjach elektrycznych podtynkowych. Umożliwia ono precyzyjne wykonywanie bruzd w murach, gdzie następnie kable elektryczne są układane pod tynkiem. Taki sposób instalacji jest zgodny z najlepszymi praktykami budowlanymi, które zalecają ukrywanie przewodów dla zapewnienia estetyki i bezpieczeństwa. Instalacje podtynkowe chronią kable przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz eliminują ryzyko zwarcia spowodowanego wystawieniem przewodów na działanie czynników zewnętrznych. W przypadku zastosowań w obiektach mieszkalnych, standardy budowlane, takie jak PN-IEC 60364, podkreślają znaczenie odpowiedniej izolacji oraz układania instalacji w sposób, który minimalizuje ryzyko uszkodzeń i ułatwia przyszłe prace konserwacyjne.

Pytanie 14

Na przyrządzie ustawionym na zakres 300 V zmierzono napięcie w sieci, które wynosi 230 V. Do wykonania pomiaru zastosowano miernik analogowy o dokładności w klasie 1,5. Jaki jest błąd bezwzględny uzyskanego pomiaru?

A. ± 4,60 V

B. ± 4,30 V

C. ± 4,50 V

D. ± 4,40 V

Błędy w obliczeniach błędów bezwzględnych pomiaru mogą wynikać z niedokładnego zrozumienia klasy dokładności miernika oraz sposobu jej zastosowania. W przypadku analizowania błędów pomiarowych istotne jest, aby pamiętać, że klasa dokładności odnosi się do całego zakresu pomiarowego, a nie tylko do konkretnego odczytu. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogłyby sugerować, że błąd bezwzględny pomiaru wynosi ± 4,30 V lub ± 4,40 V, co jest wynikiem mylenia wartości procentowych z rzeczywistymi pomiarami. Klasa 1,5% oznacza, że błąd ten powinien być obliczany z całkowitego zakresu, a nie bezpośrednio z odczytu. Ponadto, pomijanie kontekstu zastosowania miernika oraz jego ograniczeń prowadzi do nieprawidłowych wniosków, co może być krytyczne w praktycznych zastosowaniach, takich jak instalacje elektryczne. Przykładowo, nieprawidłowe oszacowanie błędu pomiarowego może prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów systemu lub nieprawidłowej oceny stanu instalacji, co w konsekwencji może wpłynąć na bezpieczeństwo użytkowników oraz efektywność energetyczną całego systemu. Dlatego tak ważne jest, aby przy obliczaniu błędów pomiarowych zawsze stosować przyjęte normy i metodyki, zapewniając rzetelność wyników.

Pytanie 15

Który z wymienionych parametrów można zmierzyć przyrządem przedstawionym na ilustracji?

A. Chwilową moc obciążenia.

B. Rezystancję izolacji.

C. Impedancję pętli zwarcia.

D. Prąd upływu.

Rezystancja izolacji jest kluczowym parametrem, który można zmierzyć przy pomocy miernika izolacji, znanego również jako megomierz. Urządzenie to jest wykorzystywane do oceny stanu izolacji elektrycznej w instalacjach i urządzeniach elektrycznych. Pomiar ten jest niezwykle istotny, ponieważ odpowiednia rezystancja izolacji zapewnia bezpieczeństwo użytkowania i zapobiega porażeniom prądem, a także minimalizuje ryzyko awarii. Miernik izolacji generuje wysokie napięcie, które powoduje, że prąd przepływa przez izolację. Na podstawie zmierzonego prądu można obliczyć rezystancję, która jest wyrażana w megaomach (MΩ). W praktyce, normy takie jak PN-EN 61557-2 określają wymagania dotyczące pomiarów rezystancji izolacji. Regularne pomiary rezystancji izolacji są zalecane w ramach działań prewencyjnych, szczególnie w przemyśle, gdzie eksploatacja urządzeń elektrycznych odbywa się w trudnych warunkach. Dbanie o odpowiednie wartości rezystancji izolacyjnej to nie tylko wymóg prawny, ale również dobra praktyka, która przyczynia się do zapewnienia długotrwałej i bezawaryjnej pracy instalacji.

Pytanie 16

Jakie pomiary są wykonywane przy sprawdzaniu wyłącznika różnicowoprądowego?

A. napięcia sieciowego oraz prądu obciążenia

B. napięcia sieciowego oraz prądu różnicowego

C. prądu różnicowego oraz czasu jego działania

D. prądu obciążenia oraz czasu jego działania

Sprawdzanie wyłącznika różnicowoprądowego to naprawdę ważna sprawa, bo chodzi tu o nasze bezpieczeństwo. Mierzymy prąd różnicowy i czas, w jakim wyłącznik zadziała, bo to zapewnia, że wszystko działa jak należy w instalacjach elektrycznych. Prąd różnicowy to różnica pomiędzy prądem, który idzie do urządzenia, a tym, który wraca. W normalnych warunkach ta różnica powinna być mała. RCD działa w ten sposób, że jeśli ta różnica przekroczy pewien próg, najczęściej 30 mA dla ochrony osób, to odcina zasilanie. Regularne testy wyłączników pozwalają upewnić się, że są w porządku i że nas chronią przed porażeniem prądem. Moim zdaniem, dobrze jest testować to przynajmniej raz w roku, aby mieć pewność, że ochrona działa jak należy. Do testów można użyć specjalnych urządzeń, które naśladują prąd różnicowy i pokazują, w jakim czasie wyłącznik się włączy. Jest to naprawdę istotne, żeby się tym zajmować.

Pytanie 17

Korzystając z zamieszczonego fragmentu instrukcji obsługi multimetru, wyznacz względny błąd pomiaru napięcia, jeżeli woltomierz wskazał 120 V.

Instrukcja obsługi multimetru (fragment)
Uchyb pomiaru: 0,1% w.m. ±0,05% w.z. (podzakresy 100 mV, 1 V) 0,2% w.m. ±0,05% w.z. (podzakresy 10 V, 100 V, 1000 V)
gdzie w.m. oznacza wartość zmierzoną, a w.z. wartość zakresu.

Instrukcja obsługi multimetru (fragment)

Uchyb pomiaru:

0,1% w.m. ±0,05% w.z. (podzakresy 100 mV, 1 V)

0,2% w.m. ±0,05% w.z. (podzakresy 10 V, 100 V, 1000 V)

gdzie w.m. oznacza wartość zmierzoną, a w.z. wartość zakresu.

A. 0,74%

B. 0,07%

C. 0,62%

D. 6,10%

Istnieje kilka kluczowych aspektów, które mogą prowadzić do błędnych wniosków przy obliczaniu względnego błędu pomiarowego. Przede wszystkim, jedna z powszechnych pułapek polega na nieprawidłowym dodaniu błędu stałego do błędu procentowego. Różne odpowiedzi wskazujące na niewłaściwe wartości mogą wynikać z nieuwzględnienia rzeczywistej wartości zmierzonej przy obliczeniach. Na przykład, korzystając z nieprawidłowego wzoru lub błędnych wartości, można dojść do mylnej konkluzji, że błąd wynosi 0,07% lub 0,74%, co jest dalekie od rzeczywistości. Kolejnym typowym błędem jest pomijanie kontekstu pomiarów, takich jak tolerancje urządzenia czy jego kalibracja, co prowadzi do nieprawidłowego oszacowania dokładności. Należy również pamiętać, że różne urządzenia pomiarowe mają swoje specyfikacje dotyczące błędów. Na przykład, jeśli nie uwzględnimy pełnych danych dotyczących błędu procentowego, nasza ocena pomiaru może być znacząco zaniżona lub zawyżona. Zrozumienie tych aspektów jest niezwykle istotne w kontekście uzyskiwania rzetelnych wyników pomiarowych i podejmowania właściwych decyzji inżynieryjnych. Bez tych umiejętności, można w łatwy sposób wprowadzić się w błąd, co może mieć poważne konsekwencje w praktycznych zastosowaniach elektrotechnicznych.

Pytanie 18

Jakie napięcie powinno być zastosowane w mierniku podczas pomiaru rezystancji izolacyjnej urządzenia elektrycznego o nominalnym napięciu 230/400 V?

A. 750 V

B. 500 V

C. 1 000 V

D. 250 V

Odpowiedź 500 V jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami i zaleceniami dotyczącymi pomiarów rezystancji izolacji, napięcie testowe powinno być na poziomie 500 V dla maszyn elektrycznych o napięciu znamionowym 230/400 V. Pomiar taki ma na celu wykrycie ewentualnych uszkodzeń izolacji, które mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. W praktyce, napięcie testowe 500 V jest standardem branżowym, szczególnie w przypadku sprzętu niskonapięciowego, gdyż zapewnia wystarczającą moc do przetestowania izolacji bez ryzyka uszkodzenia elementów wrażliwych. Dodatkowo, w wielu krajach stosowane są normy IEC 60364 oraz IEC 61557, które precyzują wymagania dotyczące pomiarów izolacji, a ich przestrzeganie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania maszyn. Przykładowo, w przypadku stacji transformatorowych, regularne pomiary izolacji przy użyciu napięcia 500 V pozwalają na wczesne wykrywanie problemów i zapobieganie awariom, co przekłada się na dłuższą żywotność urządzeń oraz zwiększone bezpieczeństwo operacyjne.

Pytanie 19

Na podstawie danych katalogowych przedstawionych w tabeli określ, którym wyłącznikiem należy zastąpić uszkodzony wyłącznik różnicowoprądowy P304 25/0,03 A w instalacji mieszkaniowej trójfazowej o napięciu znamionowym 230/400 V.

Prąd znamionowy	25 A	25 A	25 A	25 A
Liczba biegunów	2P	4P	4P	2P
Znamionowy prąd różnicowy	30 mA	30 mA	300 mA	300 mA
Typ wyłączania	AC	AC	AC	AC
Znamionowe napięcie izolacji	500 V	500 V	500 V	500 V
Częstotliwość znamionowa	50 Hz	50 Hz	50 Hz	50 Hz
Wytrzymałość elektryczna (liczba cykli)	2 000	2 000	2 000	2 000
Temperatura pracy	-25°C ÷ 40°C	-25°C ÷ 40°C	-25°C ÷ 40°C	-25°C ÷ 40°C
Znamionowa zwarciowa zdolność łączeniowa	15 kA	15 kA	15 kA	15 kA
	A.	B.	C.	D.

A. A.

B. B.

C. C.

D. D.

Wybranie odpowiedzi B. jest właściwe, ponieważ wyłącznik różnicowoprądowy P304 25/0,03 A ma specyfikację prądu znamionowego 25 A oraz prądu różnicowego 30 mA. W kontekście instalacji mieszkaniowych trójfazowych, istotne jest, aby odpowiedni wyłącznik miał te same parametry. Wyłącznik oznaczony literą B. również spełnia te normy: 25 A prądu znamionowego i 30 mA prądu różnicowego, co zapewnia efektywne zabezpieczenie przed porażeniem elektrycznym oraz przeciążeniem. Dodatkowo, typ wyłączania AC jest zgodny z typowymi wymaganiami dla instalacji domowych, gdzie obciążenia są zwykle jednofazowe, a występowanie prądów różnicowych jest minimalne. Zastosowanie wyłączników różnicowoprądowych zgodnych z tymi parametrami nie tylko zwiększa bezpieczeństwo użytkowników, ale także spełnia standardy określone w normach PN-EN 61008-1, które regulują kwestie instalacji elektrycznych. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla każdego elektryka, aby zapewnić właściwe działanie instalacji elektrycznych.

Pytanie 20

Który z poniższych przewodów powinien być użyty do zasilania ruchomego odbiornika w II klasie ochronności z sieci jednofazowej?

A. H03VVH2-F 2×0,75

B. H05VV-U 2×1,5

C. H03VV-F 3×0,75

D. H05VV-K 3×1,5

Wybór przewodów H03VV-F 3×0,75, H05VV-K 3×1,5 oraz H05VV-U 2×1,5 do zasilenia ruchomego odbiornika wykonane w II klasie ochronności nie jest odpowiedni z kilku powodów. Przewód H03VV-F, chociaż elastyczny, jest przewodem o trzech żyłach, co sugeruje możliwość uziemienia, co nie jest zgodne z zasadami dotyczącymi urządzeń w II klasie ochronności. II klasa nie wymaga dodatkowej żyły uziemiającej, a zatem użycie przewodu z uziemieniem może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji w instalacji elektrycznej. Przewód H05VV-K, pomimo że oferuje dobry poziom elastyczności, ma również dodatkową żyłę, co jest zbędne dla urządzeń tej klasy ochronności. Zastosowanie przewodów z uziemieniem w przypadkach, gdzie nie jest to wymagane, może prowadzić do nieprawidłowego podłączenia oraz zwiększać ryzyko uszkodzenia sprzętu. Natomiast H05VV-U, będący przewodem sztywnym, nie jest zalecany do aplikacji ruchomych, ponieważ jego konstrukcja ogranicza elastyczność, co jest kluczowe w przypadku sprzętu, który może być często przestawiany. Wybór niewłaściwego przewodu do zasilania ruchomych odbiorników może skutkować nieefektywną pracą urządzenia, a w najgorszym przypadku stwarzać zagrożenie dla użytkownika oraz dla samego sprzętu, gdyż niektóre przewody mogą nie wytrzymać obciążeń mechanicznych czy niekorzystnych warunków środowiskowych.

Pytanie 21

Jaką rolę pełni uzwojenie pomocnicze w silniku prądu stałego?

A. Generuje napięcie remanentu

B. Obniża rezystancję obwodu twornika

C. Wytwarza pole magnetyczne wzbudzenia

D. Eliminuje niekorzystne zjawiska oddziaływania wirnika

Wybór tej odpowiedzi, która mówi, że uzwojenie pomocnicze wytwarza napięcie remanentu, jest błędny. Napięcie remanentu to coś, co zostaje w rdzeniu silnika po wyłączeniu zasilania, związane z pamięcią magnetyczną materiałów ferromagnetycznych. Uzwojenie pomocnicze nie ma z tym za wiele wspólnego. Kolejny błąd to stwierdzenie, że uzwojenie pomocnicze zmniejsza rezystancję obwodu twornika. To nie tak działa, bo rezystancja zależy od materiałów i ich kształtu, a uzwojenie pomocnicze bardziej wpływa na pole magnetyczne i stabilność działania. No i ostatni błąd – mówi się, że uzwojenie pomocnicze wytwarza pole magnetyczne wzbudzenia, co jest mylące. To pole jest generowane przez uzwojenie wzbudzenia, nie pomocnicze. Uzwojenie pomocnicze ma na celu poprawę stabilności i eliminację efektów ubocznych, a nie tworzenie podstawowego pola magnetycznego. Te nieporozumienia mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia funkcji różnych elementów silnika oraz ich interakcji, co jest kluczowe, żeby silniki działały tak, jak powinny.

Pytanie 22

Jakie jest wymagane napięcie testowe przy pomiarze rezystancji izolacji obwodów w instalacjach elektrycznych 230/400 V?

A. 250V

B. 500V

C. 1000 V

D. 750V

Wymagane napięcie probiercze przy badaniu rezystancji izolacji obwodów w instalacjach elektrycznych 230/400 V wynosi 500 V. Taki poziom napięcia jest zgodny z normami określonymi w dokumentach takich jak PN-EN 61557-2, które regulują przeprowadzanie badań izolacji. Stosowanie napięcia 500 V jest efektywne w testowaniu izolacji, gdyż pozwala na uzyskanie rzetelnych wyników, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka uszkodzenia izolacji. Praktyczne zastosowanie tego napięcia jest szczególnie widoczne w instalacjach o napięciu roboczym 230/400 V, gdzie niskie napięcie mogłoby nie ujawnić potencjalnych problemów, a zbyt wysokie mogłoby prowadzić do uszkodzeń lub fałszywych odczytów. Regularne testy rezystancji izolacji przy użyciu odpowiednich napięć są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności instalacji elektrycznych, co wynika z praktyk branżowych oraz przepisów BHP.

Pytanie 23

Który z urządzeń umożliwia bezpośredni pomiar cos 9?

A. Fazomierz

B. Watomierz

C. Omomierz

D. Waromierz

Watomierz, omomierz i waromierz to przyrządy, które pełnią różne funkcje, ale nie są odpowiednie do bezpośredniego pomiaru cos φ. Watomierz mierzy moc elektryczną, co jest istotne w kontekście zużycia energii, ale nie informuje nas o kącie fazowym. Zrozumienie tego narzędzia jest kluczowe, jednak nie można go używać do oceny współczynnika mocy, ponieważ wymaga to pomiaru zarówno prądu, jak i napięcia, a także ich faz. Omomierz, z kolei, służy do pomiaru oporu, co w przypadku prądów zmiennych jest niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia on aspektu fazowego. Użycie omomierza w kontekście pomiaru cos φ może prowadzić do mylnych wniosków i błędów w ocenie stanu obwodu. Waromierz, który jest narzędziem do pomiaru energii w obwodach prądu zmiennego, także nie dostarcza informacji o fazie, co czyni go nieprzydatnym w tym kontekście. Wielu użytkowników może myśleć, że wystarcza pomiar mocy lub oporu, jednak te podejścia pomijają kluczowy aspekt, jakim jest kąt fazowy, co jest fundamentalne dla zrozumienia efektywności energetycznej. W praktyce, nieznajomość różnicy między tymi przyrządami a fazomierzem może prowadzić do poważnych problemów w diagnostyce i zarządzaniu systemami elektrycznymi.

Pytanie 24

W jakiej sytuacji poślizg silnika indukcyjnego wyniesie 100%?

A. Wirnik silnika osiągnie prędkość wyższą niż prędkość synchroniczna

B. Gdy silnik będzie zasilany, jego wirnik pozostanie w bezruchu

C. Silnik będzie zasilany prądem w przeciwnym kierunku

D. Silnik będzie funkcjonować w trybie jałowym

W przypadku zasilania silnika przeciwprądem, wirnik nie jest w stanie rozwijać normalnej prędkości obrotowej, jednak nie prowadzi to do 100% poślizgu. Zasilanie przeciwprądem powoduje, że wirnik obraca się w kierunku przeciwnym do kierunku pola magnetycznego, co może prowadzić do inwersji momentu obrotowego, ale nie zatrzymuje wirnika całkowicie. W praktycznych zastosowaniach, takie zjawisko jest wykorzystywane do regeneracji energii, ale nie jest to sytuacja, która generuje 100% poślizgu. Kiedy wirnik zostaje dopędzony powyżej prędkości synchronicznej, jego prędkość obrotowa przekracza pole magnetyczne, co prowadzi do negatywnego poślizgu, a nie do 100%. Przykładem może być silnik, który wchodzi w stan asynchroniczny przy dużym obciążeniu. Z kolei pozostawienie silnika na biegu jałowym nie skutkuje 100% poślizgiem, ponieważ wirnik wciąż obraca się, choć z obniżoną prędkością. Takie błędne zrozumienie poślizgu może prowadzić do niepoprawnych diagnoz w przypadku usterek czy awarii, co w końcu przekłada się na zwiększenie kosztów eksploatacji oraz skrócenie żywotności urządzeń. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, jak różne sytuacje wpływają na poślizg silnika oraz jakie są ich praktyczne implikacje w kontekście efektywności i bezpieczeństwa pracy urządzeń elektrycznych.

Pytanie 25

Jaką wartość ma prędkość obrotowa pola magnetycznego stojana silnika indukcyjnego przy danych: f_N = 50 Hz; p = 4?

A. 1 450 obr./min

B. 750 obr./min

C. 1 500 obr./min

D. 720 obr./min

Prędkość obrotowa pola magnetycznego stojana silnika indukcyjnego można obliczyć za pomocą wzoru: n = (120 * f_N) / p, gdzie n to prędkość obrotowa w obr./min, f_N to częstotliwość zasilania w hercach, a p to liczba par biegunów. W podanym przypadku f_N wynosi 50 Hz, a liczba par biegunów p wynosi 4. Podstawiając wartości do wzoru, otrzymujemy: n = (120 * 50) / 4 = 1500 obr./min. Jednakże, aby uzyskać prędkość obrotową rzeczywistą, musimy uwzględnić poślizg silnika indukcyjnego, który wynosi zazwyczaj od 2 do 5% w zależności od obciążenia. Przy założeniu typowego poślizgu na poziomie 5%, obliczamy prędkość rzeczywistą: 1500 - (0,05 * 1500) = 1425 obr./min. W praktyce jednak standardowe silniki indukcyjne o częstotliwości 50 Hz i 4 parach biegunów mają prędkość nominalną wynoszącą 750 obr./min, co odpowiada ich charakterystyce pracy w rzeczywistych warunkach. Takie parametry są zgodne z normami IEC 60034-1, które opisują wymagania dla maszyn elektrycznych.

Pytanie 26

Ile maksymalnie jednofazowych gniazd wtykowych o napięciu 230 V można zainstalować w pomieszczeniach mieszkalnych zasilanych z jednego obwodu?

A. 3 szt.

B. 13 szt.

C. 6 szt.

D. 10 szt.

Maksymalna zalecana liczba jednofazowych gniazd wtykowych o napięciu 230 V w pomieszczeniach mieszkalnych, zasilanych z jednego obwodu, wynosi 10 sztuk. Jest to zgodne z polskimi normami budowlanymi oraz standardami ochrony przeciwpożarowej. W praktyce oznacza to, że na jednym obwodzie elektrycznym możemy bezpiecznie podłączyć do 10 gniazd, co umożliwia równomierne rozłożenie obciążenia elektrycznego. Przy projektowaniu instalacji elektrycznej konieczne jest uwzględnienie nie tylko liczby gniazd, ale także ich przewidywanego obciążenia. W sytuacji, kiedy przez gniazda będą podłączane urządzenia o dużym poborze mocy, jak np. odkurzacze czy grzejniki, warto ograniczyć liczbę gniazd na obwodzie do mniejszej wartości, aby uniknąć przeciążenia. Dla obwodów o większej liczbie gniazd wtykowych można zastosować dodatkowe zabezpieczenia, takie jak wyłączniki różnicowoprądowe, co zapewnia dodatkową ochronę użytkowników. Dobra praktyka obejmuje również regularne sprawdzanie stanu technicznego instalacji oraz wymianę zużytych komponentów, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowania.

Pytanie 27

Przedstawiony na rysunku przełącznik funkcji przyrządu do pomiaru parametrów instalacji elektrycznych ustawiono na pomiar

A. rezystancji uziemienia.

B. impedancji pętli zwarcia.

C. ciągłości przewodów.

D. rezystancji izolacji.

Prawidłowa odpowiedź to rezystancja uziemienia, co zostało wskazane przez ustawienie przełącznika na pozycję "RE". Pomiar rezystancji uziemienia jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa instalacji elektrycznych. Uziemienie chroni użytkowników przed skutkami przepięć oraz zapewnia stabilność układu elektrycznego. W praktyce, pomiar rezystancji uziemienia pozwala na ocenę skuteczności systemu uziemiającego, co jest szczególnie istotne w obiektach przemysłowych, gdzie bezpieczeństwo jest kluczowe. Niskie wartości rezystancji uziemienia, zalecane w normach takich jak PN-IEC 60364-5-54, powinny wynosić poniżej 10 ohmów. Regularne pomiary są niezbędne do weryfikacji, czy system uziemiający spełnia te normy, a ich stosowanie w praktyce zapobiega zagrożeniom związanym z przepięciami i może ochronić przed pożarami czy porażeniem prądem.

Pytanie 28

Korzystając z podanego wzoru i tabeli wyznacz wartość rezystancji izolacji kabla w temperaturze 20 oC, jeżeli rezystancja izolacji tego kabla zmierzona w temperaturze 10 oC wyniosła 8,1 MΩ.

Współczynniki przeliczeniowe K₂₀ dla rezystancji izolacji kabli z izolacją połwinnitową

R₂₀ = K₂₀·R_t

Temperatura w °C	4	8	10	12	16	20	24	26	28
Współczynnik przeliczeniowy K₂₀	0,11	0,19	0,25	0,33	0,63	1,00	1,85	2,38	3,13

A. 4,1 MΩ

B. 16,2 MΩ

C. 2,0 MΩ

D. 32,4 MΩ

Odpowiedzi 4,1 MΩ, 32,4 MΩ i 16,2 MΩ są błędne z kilku powodów. Wartość 4,1 MΩ nie bierze pod uwagę, że rezystancja izolacji spada, kiedy temperatura rośnie, a to kluczowe. W przypadku 32,4 MΩ można pomyśleć, że rezystancja rośnie z temperaturą, co jest całkowicie mylne. Takie myślenie jest sprzeczne z tym, co mówią normy w elektrotechnice, bo wyższe temperatury skutkują niższymi wartościami rezystancji. I jeszcze 16,2 MΩ nie ma sensu, bo nie korzysta z dobrej formuły do obliczeń i nie odnosi się do standardów pomiarowych. Zawsze musisz pamiętać, jak materiały izolacyjne reagują na zmiany temperatury, bo to ma ogromne znaczenie przy ocenie stanu technicznego instalacji elektrycznych.

Pytanie 29

Którą klasę ochronności posiada oprawa oświetleniowa oznaczona przedstawionym symbolem graficznym?

A. Klasę 0

B. Klasę II

C. Klasę I

D. Klasę III

Odpowiedź "Klasę I" jest prawidłowa, ponieważ symbol przedstawiony na zdjęciu jednoznacznie wskazuje na tę klasę ochronności. Klasa I opraw oświetleniowych charakteryzuje się tym, że są one wyposażone w uziemienie, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników. Uziemienie zapewnia, że w przypadku wystąpienia awarii, prąd będzie odprowadzany do ziemi, minimalizując ryzyko porażenia elektrycznego. W praktyce, oprawy tej klasy stosowane są w miejscach, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z wodą lub w obiektach przemysłowych, gdzie warunki eksploatacji są trudniejsze. Warto zauważyć, że zgodnie z normą IEC 60598-1, wszystkie oprawy oświetleniowe klasy I muszą posiadać odpowiednie połączenie z przewodem ochronnym. W konsekwencji, stosowanie opraw klasy I w odpowiednich warunkach zwiększa bezpieczeństwo, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży elektrycznej.

Pytanie 30

Jaką liczbę klawiszy oraz zacisków ma typowy pojedynczy łącznik schodowy?

A. Jeden klawisz i cztery zaciski

B. Dwa klawisze i cztery zaciski

C. Dwa klawisze i trzy zaciski

D. Jeden klawisz i trzy zaciski

Klasyczny pojedynczy łącznik schodowy to urządzenie elektryczne, które służy do włączania i wyłączania oświetlenia w pomieszczeniach. Posiada jeden klawisz, który umożliwia obsługę światła oraz trzy zaciski. Zaciski te są niezbędne do prawidłowego podłączenia łącznika w obwodzie elektrycznym. W typowej konfiguracji, jeden z zacisków jest podłączony do źródła zasilania, a dwa pozostałe do obwodów oświetleniowych, co umożliwia kontrolę oświetlenia z jednego miejsca. Przykładowe zastosowanie to montaż łącznika w korytarzu, gdzie można włączać i wyłączać światło centralne. Zgodnie z normą PN-IEC 60669, stosowanie łączników schodowych powinno zapewniać bezpieczeństwo oraz wygodę użytkowania. Właściwe zrozumienie budowy łącznika pozwala na jego efektywne wykorzystanie w instalacjach elektrycznych, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania systemów oświetleniowych.

Pytanie 31

Który element przedstawiono na ilustracji?

A. Oprawkę źródła światła.

B. Wkładkę topikową bezpiecznika.

C. Gniazdo zapłonnika.

D. Wkładkę kalibrową.

Oprawka źródła światła jest kluczowym elementem w instalacjach elektrycznych, umożliwiającym prawidłowe podłączenie i utrzymanie źródła światła, takiego jak żarówka. Jej główną funkcją jest nie tylko mechaniczne wsparcie, ale także zapewnienie odpowiedniej izolacji elektrycznej. Oprawki są projektowane zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 60238, które określają wymagania techniczne dla oprawek żarówek. Przykłady zastosowania obejmują różnorodne instalacje oświetleniowe w domach, biurach i zakładach przemysłowych. Warto również zauważyć, że odpowiedni dobór oprawki ma znaczenie dla efektywności energetycznej systemu oświetleniowego, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych standardów zrównoważonego rozwoju. Właściwa instalacja i użytkowanie oprawki przyczyniają się do dłuższej żywotności źródła światła oraz minimalizują ryzyko awarii, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa użytkowników oraz ochrony mienia.

Pytanie 32

Wybierz zestaw narzędzi koniecznych do zamocowania listew instalacyjnych w natynkowej instalacji elektrycznej z użyciem kołków szybkiego montażu?

A. Wiertarka z zestawem wierteł, młotek, piła

B. Osadzak gazowy, młotek, obcinaczki

C. Osadzak gazowy, wkrętak, obcinaczki

D. Wiertarka z zestawem wierteł, szczypce płaskie, piła

Wybór zestawu narzędzi obejmującego wiertarkę z kompletem wierteł, młotek i piłę jest trafny, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie montażu listew instalacyjnych w natynkowej instalacji elektrycznej. Wiertarka z wiertłami pozwala na precyzyjne wykonanie otworów w materiałach budowlanych, co jest niezbędne do umiejscowienia kołków szybkiego montażu. Użycie młotka może być konieczne do delikatnego wbijania kołków lub kotew w przypadku materiałów, które wymagają większej siły. Piła natomiast może być używana do przycinania listew do odpowiednich długości, co jest często wymagane w praktycznych zastosowaniach, aby idealnie dopasować je do wymiarów instalacji. Dobór narzędzi powinien opierać się na standardach bezpieczeństwa i ergonomii pracy, aby zminimalizować ryzyko kontuzji oraz zwiększyć efektywność montażu. Dzięki zastosowaniu właściwych narzędzi, prace instalacyjne mogą przebiegać sprawnie i zgodnie z obowiązującymi normami. Przykładem dobrych praktyk jest również stosowanie podkładek lub dystansów przy montażu, co pozwala na uzyskanie estetycznego i funkcjonalnego efektu końcowego.

Pytanie 33

W celu sprawdzenia poprawności działania dwóch wyłączników różnicowoprądowych EFI-2-25/003 pracujących w instalacji elektrycznej zmierzono ich różnicowe prądy zadziałania. Na podstawie wyników pomiarów zamieszczonych w tabeli, określ poprawność działania tych wyłączników przy założeniu, że zmierzony różnicowy prąd zadziałania powinien wynosić (0,5 ÷ 1) I_ΔN.

Wyłącznik różnicowoprądowy	Zmierzony prąd różnicowoprądowy I_Δ w mA
1	15
2	25

A. 1 - sprawny, 2 - niesprawny.

B. Oba sprawne.

C. 1 - niesprawny, 2 - sprawny.

D. Oba niesprawne.

Oba wyłączniki różnicowoprądowe EFI-2-25/003 są uznawane za sprawne, ponieważ zmierzone prądy różnicowe wynoszą odpowiednio 15 mA oraz 25 mA, co mieści się w zakresie 0,5 ÷ 1 IΔN, gdzie IΔN wynosi 30 mA. Oznacza to, że obydwa wyłączniki działają prawidłowo, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa, które zalecają, aby różnicowe prądy zadziałania były w tym zakresie. Przykładem praktycznego zastosowania tych wyłączników może być ochrona ludzi przed porażeniem prądem oraz zabezpieczenie instalacji elektrycznych przed skutkami upływu prądu. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normą PN-EN 61008-1, wyłączniki różnicowoprądowe powinny być regularnie testowane, aby zapewnić ich niezawodność, a pomiary powinny być wykonywane przez wykwalifikowany personel. Odpowiednie testowanie pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych usterek, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników oraz trwałości instalacji elektrycznych.

Pytanie 34

W trakcie korzystania z instalacji elektrycznej często dochodzi do zadziałania wyłącznika różnicowoprądowego. Jakie mogą być przyczyny tej usterki?

A. Częściowe zwarcie w instalacji elektrycznej pomiędzy przewodem L a PE

B. Zwarcie w instalacji elektrycznej pomiędzy przewodem L a N

C. Użycie wyłącznika o zbyt długim czasie reakcji

D. Wykorzystywanie urządzeń o zbyt dużej mocy

Częściowe zwarcie między przewodem L a PE to jedna z najczęstszych przyczyn, przez które wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) może zadziałać. Tego typu zwarcie grozi niebezpiecznymi sytuacjami, bo prąd upływowy może pojawiać się na obudowach urządzeń, co zagraża bezpieczeństwu osób je używających. Te wyłączniki są zaprojektowane, żeby w momencie wykrycia różnicy prądów automatycznie przerywać obwód, co oznacza, że prąd może płynąć do ziemi przez niezamierzony kanał, na przykład przez osobę dotykającą urządzenia. Dlatego warto regularnie testować RCD, co jest zalecane przez normy, takie jak PN-EN 60947-2. To naprawdę ważne dla naszej ochrony przed porażeniem w instalacjach elektrycznych. Jeśli masz problemy z RCD, dobrze byłoby zlecić sprawdzenie instalacji elektrycznej profesjonalnemu elektrykowi, żeby zidentyfikował problem i usunął przyczynę zwarcia, co pozwoli nam bezpiecznie korzystać z urządzeń elektrycznych.

Pytanie 35

Narzędzie przedstawione na ilustracji przeznaczone jest

A. do docinania przewodów.

B. do ściągania izolacji z żył przewodów.

C. do zaciskania końcówek tulejkowych.

D. do zaciskania końcówek oczkowych.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ narzędzie przedstawione na ilustracji to szczypce do ściągania izolacji, które są specjalistycznym narzędziem używanym w elektryce do precyzyjnego usuwania izolacji z przewodów elektrycznych. Dzięki charakterystycznemu kształtowi ostrzy oraz zastosowanemu mechanizmowi regulacji, te szczypce umożliwiają bezpieczne usuwanie izolacji bez ryzyka uszkodzenia samej żyły przewodowej. W praktyce, umiejętność prawidłowego użycia tego narzędzia jest kluczowa w instalacjach elektrycznych, gdzie niezbędne jest zachowanie integralności przewodów. Standardy branżowe, takie jak IEC 60079 lub ANSI/NFPA 70E, podkreślają znaczenie stosowania odpowiednich narzędzi do zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności pracy. W związku z tym, znajomość i umiejętność korzystania z narzędzi do ściągania izolacji przyczynia się do jakości i bezpieczeństwa wykonania instalacji elektrycznych.

Pytanie 36

Jaka maksymalna wartość impedancji pętli zwarcia może wystąpić w trójfazowym układzie elektrycznym o napięciu znamionowym 230/400 V, aby ochrona przeciwporażeniowa była skuteczna w przypadku uszkodzenia izolacji, wiedząc, że zasilanie tego układu ma przerwać instalacyjny wyłącznik nadprądowy B10?

A. 4,6 Ω

B. 2,3 Ω

C. 8,0 Ω

D. 7,7 Ω

Wartości impedancji pętli zwarcia 2,3 Ω, 7,7 Ω oraz 8,0 Ω nie są odpowiednie z różnych powodów. Impedancja pętli zwarcia o wartości 2,3 Ω może wydawać się atrakcyjna, ale jest zbyt niska, co może prowadzić do nieprawidłowego działania wyłącznika nadprądowego, czyniąc go bardziej podatnym na fałszywe wyzwolenia. Wyłączniki nadprądowe mają swoje charakterystyki czasowe, a przy zbyt niskiej impedancji prąd zwarciowy może być niewystarczający do ich skutecznego działania w momentach awaryjnych. Z kolei wartość 7,7 Ω, choć nieco bardziej akceptowalna, przekracza maksymalne wartości, które zapewniają odpowiednią ochronę w standardowych instalacjach, co może prowadzić do niebezpieczeństwa porażenia. Zbyt wysoka impedancja pętli zwarcia powoduje, że prąd zwarciowy, który z reguły musi być odpowiednio wysoki, aby wyzwolić zabezpieczenia, może nie osiągnąć wartości progowej przy zwarciu, co w konsekwencji skutkuje wydłużonym czasem wyłączenia zasilania i narażeniem użytkowników na niebezpieczeństwo. Wartość 8,0 Ω jest jeszcze bardziej niekorzystna, ponieważ znacznie przekracza parametry zalecane przez normy, co może prowadzić do poważnych zagrożeń w przypadku uszkodzenia izolacji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla inżynierów oraz techników, którzy projektują instalacje elektryczne, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i zgodność z normami branżowymi.

Pytanie 37

Przedstawiona na ilustracji wstawka kalibrowa bezpiecznika przeznaczona jest do instalacji o napięciu znamionowym

A. co najmniej 500 V i wkładek topikowych o prądzie znamionowym nie przekraczającym 63 A

B. co najmniej 500 V i wkładek topikowych o prądzie znamionowym co najmniej 63 A

C. nie wyższym niż 500 V i wkładek topikowych o prądzie znamionowym co najmniej 63 A

D. nie wyższym niż 500 V i wkładek topikowych o prądzie znamionowym nie przekraczającym 63 A

Analizując błędne odpowiedzi, należy skupić się na kilku kluczowych koncepcjach, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. W wielu przypadkach odpowiedzi sugerujące, że wstawka kalibrowa może obsługiwać napięcie co najmniej 500 V, są nieprawdziwe. Oznaczenie "500 V" jednoznacznie wskazuje maksymalną wartość, a nie minimalną. W kontekście bezpieczeństwa elektrycznego, przekroczenie tego napięcia może skutkować poważnymi konsekwencjami, w tym ryzykiem pożaru czy porażenia prądem. Ponadto, odpowiedzi sugerujące wyższe wartości prądu znamionowego, takie jak "co najmniej 63 A", również są nieprawidłowe. Tego typu błędne rozumienie wynika najczęściej z niedostatecznej wiedzy na temat parametrów technicznych bezpieczników oraz ich zastosowania. Ważnym aspektem jest również zrozumienie, że każdy rodzaj zabezpieczenia musi być odpowiednio dobrany do specyfikacji instalacji, aby zapewnić maksymalną efektywność i bezpieczeństwo. W praktyce, stosowanie wzorców i standardów, jak PN-EN 60269, jest kluczowe dla prawidłowego doboru elementów zabezpieczających. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych awarii oraz zagrożeń dla osób obsługujących instalacje elektryczne.

Pytanie 38

W jakim typie układu sieciowego możemy spotkać przewód PEN?

A. TN-S

B. TT

C. IT

D. TN-C

Odpowiedź TN-C jest prawidłowa, ponieważ w tym układzie sieciowym przewód PEN łączy funkcje przewodu neutralnego (N) i ochronnego (PE). Układ TN-C jest stosowany w wielu instalacjach elektrycznych, w tym w budynkach użyteczności publicznej oraz w przemyśle, gdzie zapewnia zarówno transport energii, jak i ochronę przed porażeniem elektrycznym. Kluczowym aspektem tego układu jest to, że przewód PEN jest wspólny dla wielu odbiorników i umożliwia efektywne prowadzenie instalacji przy ograniczeniu liczby przewodów. Zgodnie z normą PN-EN 60364, przewód PEN musi być odpowiednio zaprojektowany i wykonany, aby zapewnić wysoką niezawodność oraz bezpieczeństwo użytkowników. W praktyce stosowanie przewodu PEN w układzie TN-C jest również korzystne z punktu widzenia kosztów, ponieważ ogranicza ilość potrzebnych przewodów, co przekłada się na mniejsze wydatki materiałowe oraz prostotę instalacji. Na przykład w wielu budynkach mieszkalnych stosuje się układ TN-C, co pozwala na wydajne i bezpieczne zasilanie różnych urządzeń elektrycznych.

Pytanie 39

Podczas inspekcji świeżo zrealizowanej instalacji elektrycznej nie ma potrzeby weryfikacji

A. wyboru i oznakowania przewodów

B. wyboru zabezpieczeń oraz urządzeń

C. wartości natężenia oświetlenia na stanowiskach pracy

D. rozmieszczenia tablic informacyjnych i ostrzegawczych

Wartość natężenia oświetlenia na stanowiskach pracy nie jest bezpośrednio związana z podstawowymi wymaganiami, jakimi są bezpieczeństwo i sprawność instalacji elektrycznej. W kontekście nadzoru nad nowo wykonanymi instalacjami, ważniejsze jest upewnienie się, że instalacja jest zgodna z normami oraz dobrze zorganizowana pod względem zabezpieczeń, oznaczeń i tablic informacyjnych. Obowiązki związane z badaniem natężenia oświetlenia są zazwyczaj związane z ergonomią pracy i komfortem użytkowników, co zalicza się do bardziej szczegółowych aspektów eksploatacji. W praktyce, standardy takie jak PN-EN 12464-1 oferują wytyczne dotyczące oświetlenia miejsc pracy, ale przed przystąpieniem do pomiarów natężenia, należy upewnić się, że sama instalacja elektryczna działa sprawnie i jest bezpieczna.

Pytanie 40

W jakiej jednostce miary określa się moment obrotowy, który należy zastosować przy dokręcaniu śrub w urządzeniach elektrycznych?

A. Pa

B. kgˑm2

C. Nˑm

D. kg

Moment siły, znany również jako moment obrotowy, jest miarą siły, która powoduje obrót ciała wokół osi. Jednostką momentu siły w międzynarodowym układzie jednostek SI jest niutonometr (N·m). W kontekście dokręcania zacisków śrubowych aparatów elektrycznych, używanie odpowiedniego momentu siły jest kluczowe, aby zapewnić prawidłowe i bezpieczne połączenie elektryczne. Zbyt mały moment może prowadzić do luzów, co z kolei może skutkować przerwaniem kontaktu elektrycznego, a zbyt duży moment może spowodować uszkodzenie śrub lub elementów, które są łączone. W praktyce, producenci sprzętu często podają zalecany moment dokręcania w instrukcjach obsługi, co może być wzorem do naśladowania w codziennym użytkowaniu. Stosowanie momentu siły w N·m jest również zgodne z normami branżowymi, co podkreśla jego znaczenie w zapewnieniu bezpieczeństwa i niezawodności w instalacjach elektrycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej