Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 14 marca 2025 17:09
Data zakończenia: 14 marca 2025 17:26

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Proces HACCP w trakcie produkcji majonezu obejmuje

A. ustalanie norm.

B. obliczanie kosztów.

C. dezynfekcję jaj.

D. czas rozmrażania.

Dezynfekcja jaj jest kluczowym elementem w systemie HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) podczas produkcji majonezu, ponieważ jaja są jednym z głównych składników, a ich niewłaściwe przetwarzanie może prowadzić do zanieczyszczenia mikrobiologicznego, w tym obecności salmonelli. W kontekście HACCP, dezynfekcja jaj powinna odbywać się zgodnie z ustalonymi procedurami, które zapewniają skuteczne usunięcie patogenów. Przykładem może być stosowanie roztworów dezynfekujących, takich jak roztwór wody o temperaturze 60°C oraz środki sanitarno-higieniczne zatwierdzone przez organy kontroli. Proces ten nie tylko zmniejsza ryzyko infekcji, ale także spełnia wymagania norm dotyczących bezpieczeństwa żywności, takich jak rozporządzenie (WE) nr 852/2004. Ponadto, wiedza o tym, jak prawidłowo dezynfekować jaja, jest ważna dla producentów, którzy chcą zapewnić wysoką jakość swoich produktów oraz uniknąć ewentualnych problemów prawnych związanych z bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 2

Jaką temperaturę powinny mieć mrożonki przyjmowane do magazynu?

A. -15°C

B. -13°C

C. -10°C

D. -18°C

Kiedy temperaturę mrożonek ustawiamy powyżej -18°C, jak w przypadku -15°C czy -13°C, to może być kiepsko. W takich warunkach mikroorganizmy mają szansę na szybszy rozwój, a żywność może się popsuć. Może i temperatura -15°C wydaje się wystarczająca, ale w praktyce nie chroni większości mrożonych produktów. Stosując -10°C, można zauważyć, że zmienia się tekstura i smak, co szczególnie widać w owocach i warzywach. -13°C też nie stanowi bezpiecznego poziomu, bo wiele produktów naprawdę potrzebuje skrajnej temperatury -18°C, żeby nie powstały kryształy lodu, które mogą je uszkodzić. Słabsze chłodzenie prowadzi do czegoś, co nazywamy „szokiem termicznym”, co z kolei wpływa negatywnie na jakość. Dlatego tak ważne jest, żeby stosować się do norm i zasad przechowywania żywności, bo różnice w temperaturze naprawdę mają znaczenie dla jakości i zdrowia konsumentów.

Pytanie 3

Kluczowym punktem nadzoru w procesie przygotowywania potraw, które są poddawane obróbce termicznej i serwowane na ciepło, jest

A. czas i temperatura - parametry procesów cieplnych

B. przyjmowanie surowców z magazynów

C. dzielenie porcji

D. przygotowanie wstępne

Czas i temperatura są kluczowymi parametrami w procesach obróbki cieplnej żywności, szczególnie w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa oraz jakości potraw. Prawidłowe ustawienie tych dwóch wskaźników pozwala na skuteczne eliminowanie patogenów, co jest szczególnie istotne w przypadku żywności poddawanej obróbce cieplnej. Na przykład, mięso powinno być gotowane w odpowiednich warunkach, aby osiągnąć temperaturę wewnętrzną co najmniej 75°C, co zapewnia zniszczenie bakterii, takich jak Salmonella czy E. coli. W praktyce, zastosowanie termometrów oraz systemów monitorowania temperatury w kuchni profesjonalnej jest niezmiernie ważne, aby zapewnić, że potrawy są przygotowywane zgodnie z standardami sanitarno-epidemiologicznymi. Przestrzeganie określonych czasów obróbczych jest równie istotne, ponieważ zbyt krótka obróbka może prowadzić do niedogotowania, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. Właściwe zarządzanie czasem i temperaturą podnosi również jakość potraw, poprawiając ich teksturę i smak, co jest kluczowe dla satysfakcji gości restauracyjnych.

Pytanie 4

Aby przygotować kaszę gryczaną na sypko z 1 kg surowca, jakie ilości wody są potrzebne?

A. 2,5 l wody

B. 1,5 l wody

C. 3,0 l wody

D. 2,0 l wody

Aby uzyskać prawidłowo przygotowaną kaszę gryczaną na sypko, kluczowe jest dostarczenie odpowiedniej ilości wody. Do przygotowania 1 kg surowca potrzebne jest 1,5 litra wody. Takie proporcje pozwalają na skuteczne ugotowanie kaszy, dzięki czemu ziarna nie będą się kleić, a potrawa zachowa odpowiednią teksturę. W praktyce, przygotowanie kaszy gryczanej wymaga najpierw jej przepłukania w zimnej wodzie, co pozwala usunąć zanieczyszczenia oraz gorycz. Następnie, po dodaniu 1,5 litra wody do garnka, należy zagotować ją, a następnie dodać kaszę. Po ponownym zagotowaniu, wystarczy zmniejszyć ogień, przykryć garnek i gotować przez około 15-20 minut. Po tym czasie warto odstawić kaszę na kilka minut, aby dobrze wchłonęła pozostałą wodę. Przestrzeganie tych zasad przyczyni się do uzyskania idealnej kaszy, co jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi. Większe ilości wody mogą prowadzić do rozgotowania kaszy, co negatywnie wpływa na jej smak i konsystencję.

Pytanie 5

Jakiego urządzenia należy użyć, aby jednocześnie poddać obróbce cieplnej różne potrawy?

A. Piec konwekcyjny

B. Piec do pizzy

C. Kuchni mikrofalowej

D. Kuchni indukcyjnej

Piec konwekcyjny jest idealnym urządzeniem do przeprowadzania obróbki cieplnej różnorodnych potraw jednocześnie. Dzięki zastosowaniu wentylatorów, które zapewniają równomierny obieg ciepłego powietrza, piec konwekcyjny umożliwia równoczesne pieczenie, grillowanie czy duszenie kilku potraw na różnych poziomach. Ta technologia pozwala na znaczne skrócenie czasu gotowania oraz uzyskanie lepszej jakości potraw, ponieważ wszystkie składniki są poddawane jednakowemu działaniu temperatury. Przykładem zastosowania pieca konwekcyjnego może być pieczenie mięsa, warzyw oraz chleba jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w restauracjach i dużych kuchniach profesjonalnych. Standardy branżowe zalecają korzystanie z pieców konwekcyjnych ze względu na ich energooszczędność oraz możliwość szybkiego uzyskania pożądanej temperatury, co przekłada się na efektywność pracy kuchni. Wysoka jakość obróbki cieplnej w piecach konwekcyjnych została potwierdzona przez wiele badań, które wykazują ich przewagę nad tradycyjnymi metodami pieczenia.

Pytanie 6

Podczas udzielania pierwszej pomocy osobie, która straciła przytomność, co należy zrobić w pierwszej kolejności?

A. przenieść osobę do chłodnego miejsca, podać zimny napój

B. położyć osobę na plecach, wachlować okolice czoła

C. wykonać sztuczne oddychanie

D. ulegować osobę na plecach, obrócić głowę na bok, lekko unieść nogi do góry

Ułożenie pracownika na plecach, obrócenie jego głowy na bok oraz lekke uniesienie nóg to kluczowe kroki w udzielaniu pierwszej pomocy osobie omdlałej. Taka pozycja, znana jako pozycja bezpieczna, ma na celu zapewnienie drożności dróg oddechowych, co jest niezwykle ważne w przypadku utraty przytomności. Obrót głowy na bok zapobiega zadławieniu się osobą, która może mieć w ustach wymioty lub inne ciała obce. Lekko uniesione nogi poprawiają krążenie krwi, co może pomóc w przywróceniu świadomości. W sytuacjach kryzysowych, takich jak omdlenie, kluczowe jest działanie zgodnie z wytycznymi wyznaczonymi przez organizacje zajmujące się pierwszą pomocą, takie jak Międzynarodowa Rada Zwalczania Omdleń. Dodatkowo, zawsze warto monitorować stan poszkodowanego i być przygotowanym na udzielenie dalszej pomocy, jeśli to konieczne, co podkreśla znaczenie praktycznych umiejętności w sytuacjach ratunkowych.

Pytanie 7

W pomieszczeniu, gdzie temperatura wynosi od 15 do 18°C oraz wilgotność względna powietrza oscyluje w granicach 55-60%, powinno się przechowywać

A. owoce, warzywa

B. masło, wędliny

C. mleko, margarynę

D. mąkę, cukier

Mąka i cukier to produkty, które najlepiej przechowywać w warunkach o temperaturze 15-18°C i wilgotności względnej 55-60%. Takie warunki sprzyjają utrzymaniu ich jakości oraz zapobiegają rozwojowi szkodników, takich jak mole spożywcze. Mąka, jako produkt sypki, nie wymaga chłodzenia, ale musi być chroniona przed wilgocią, co może prowadzić do zbrylania oraz rozwoju pleśni. Cukier jest również stabilny w takich warunkach, a jego właściwości nie zmieniają się znacząco. W praktyce, przechowywanie tych produktów w suchych, ciemnych miejscach, takich jak spiżarnie czy szafki kuchenne, pozwala na długotrwałe zachowanie ich świeżości. Dobre praktyki branżowe wskazują, że ważne jest, aby produkty te były przechowywane w szczelnych pojemnikach, co minimalizuje ryzyko ich kontaktu z wilgocią oraz powietrzem, co z kolei może wpływać na jakość i trwałość tych składników.

Pytanie 8

Kiedy używa się kutra?

A. do rozdrabniania ziemniaków

B. do wyciskania soków

C. do rozdrabniania mięsa

D. do podgrzewania talerzy

Kuter to naprawdę ważne urządzenie w każdej profesjonalnej kuchni. W branży mięsnej wręcz bez niego ani rusz! Głównie służy do rozdrabniania mięsa, co daje nam jednolite masy mięsne, które idealnie sprawdzają się do robienia kiełbas, pasztetów albo różnych farszów. Dzięki nowoczesnym technologiom i ostrzom, kuter tnie mięso na bardzo drobne kawałki, co nie tylko poprawia ich strukturę, ale także potrafi znacząco podnieść smak. Jego wysoka prędkość i możliwość regulacji stopnia rozdrobnienia sprawiają, że jest naprawdę wszechstronny. Moim zdaniem, posiadanie kutra w każdej kuchni to podstawa, zwłaszcza że musi spełniać normy sanitarno-epidemiologiczne, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa żywności. No i korzystanie z kutra pozwala zaoszczędzić czas i zwiększyć wydajność, co jest mega ważne w dużych restauracjach czy firmach cateringowych.

Pytanie 9

Która z wymienionych potraw jest wegetariańska?

A. Kotlety sojowe

B. Ossobuco

C. Paprykarz

D. Kołduny litewskie

Kotlety sojowe to potrawa w pełni wegetariańska, ponieważ są wykonane z soi, rośliny strączkowej bogatej w białko, która stanowi doskonałe źródło substytutów białka zwierzęcego. W kuchni wegetariańskiej i wegańskiej, soja jest powszechnie wykorzystywana do przygotowywania różnych produktów, takich jak tofu, tempeh, czy właśnie kotlety sojowe. Przygotowanie kotletów sojowych może obejmować łączenie rozdrobnionej soi z przyprawami, warzywami oraz innymi składnikami roślinnymi, co pozwala na uzyskanie smacznej i pożywnej alternatywy dla tradycyjnych mięsnych kotletów. Istotne jest, że korzystanie z produktów wegetariańskich, takich jak kotlety sojowe, nie tylko wspiera zdrową dietę, ale również przyczynia się do zmniejszenia wpływu na środowisko poprzez ograniczenie hodowli zwierząt na mięso. Warto zwrócić uwagę na odpowiednie etykiety i certyfikaty, takie jak „wegetariańskie” lub „wegańskie”, aby mieć pewność, że wybierane produkty spełniają rygorystyczne normy jakościowe i zdrowotne.

Pytanie 10

Sorbinian potasu, który znajduje się na etykiecie w składzie marmolady wieloowocowej, jest substancją

A. spulchniającą

B. emulgującą

C. konserwującą

D. zagęszczającą

Sorbinian potasu, znany również jako sól kwasu sorbowego, jest substancją konserwującą, powszechnie stosowaną w przemyśle spożywczym. Jego głównym zadaniem jest zapobieganie rozwijaniu się mikroorganizmów, takich jak bakterie i pleśnie, co znacząco wydłuża trwałość produktów spożywczych, takich jak marmolady i dżemy. Sorbinian potasu działa poprzez hamowanie enzymów, które są niezbędne do wzrostu drobnoustrojów. W efekcie tego działania, produkty z jego dodatkiem mogą być przechowywane przez dłuższy czas bez utraty jakości. Przykładem zastosowania sorbinianu potasu są różne wyroby owocowe, w tym soki, marmolady, a także wyroby piekarskie. W kontekście standardów branżowych, wprowadzenie substancji konserwujących, takich jak sorbinian potasu, odbywa się zgodnie z regulacjami FDA w Stanach Zjednoczonych oraz EFSA w Europie, które precyzują maksymalne dozwolone stężenia tych substancji w produktach spożywczych, zapewniając ich bezpieczeństwo dla konsumentów.

Pytanie 11

Ciasta parzone uzyskują swoją objętość dzięki działaniu

A. piany z białek

B. pary wodnej

C. sody oczyszczonej

D. proszku do pieczenia

Ciasta parzone, znane również jako ciasta na bazie mąki pszennej, wykorzystują parę wodną do spulchnienia. Proces ten polega na wytwarzaniu pary w gorącym piekarniku, co powoduje, że ciasto się rozpręża i zwiększa swoją objętość. Para wodna wnika w strukturę ciasta, tworząc pęcherzyki powietrza, które są kluczowe dla osiągnięcia odpowiedniej lekkości i tekstury. Dobrze przygotowane ciasto parzone może być używane do produkcji różnych wyrobów cukierniczych, takich jak profiterole, eklery czy pączki. Warto zauważyć, że technika ta wymaga dokładnego przestrzegania temperatury i czasu pieczenia, aby uzyskać optymalne rezultaty. W standardach branżowych zaleca się, aby temperatura pieczenia była na poziomie co najmniej 200°C, co pozwala na efektywne wytwarzanie pary wodnej i odpowiednią spulchnienie ciasta. W praktyce, odpowiednia proporcja składników oraz umiejętność kontrolowania warunków pieczenia mają kluczowe znaczenie dla sukcesu procesu.

Pytanie 12

Lokalizację ekspedycji potraw powinno się planować w pobliżu

A. przygotowalni czystej

B. magazynu żywności

C. magazynu podręcznego

D. kuchni gorącej

Umiejscowienie ekspedycji potraw w sąsiedztwie przygotowalni czystej, magazynu żywności czy magazynu podręcznego wiąże się z kilkoma fundamentalnymi błędami w rozumieniu logistyki gastronomicznej. Przygotowalnia czysta jest strefą, w której odbywa się przygotowanie składników i potraw w warunkach spełniających wysokie normy sanitarnych. Umieszczanie ekspedycji w pobliżu tej strefy może prowadzić do nieefektywności, gdyż wymagane jest, aby potrawy, które już zostały przygotowane, były transportowane w sposób szybki i nieprzerywany do obszaru wydawania, a nie do obszaru, gdzie wciąż odbywa się obróbka surowców. Z kolei magazyn żywności, choć istotny w całym procesie, nie jest odpowiednim miejscem dla lokalizacji ekspedycji potraw, ponieważ jego funkcja skupia się na przechowywaniu surowców, a nie na ich serwowaniu. Magazyn podręczny z kolei wspiera kuchnię, dostarczając niezbędnych produktów, jednak również nie powinien być miejscem dla ekspedycji, ponieważ jego celem jest zapewnienie dostępności składników w odpowiednich ilościach. Umieszczając ekspedycję z dala od kuchni gorącej, ryzykujemy opóźnienia w serwowaniu potraw oraz ich utratę jakości, co negatywnie wpływa na doświadczenie klienta. W branży gastronomicznej, optymalizacja procesów i właściwe usytuowanie stref są kluczowe dla zapewnienia wysokiej efektywności operacyjnej oraz spełnienia oczekiwań gości.

Pytanie 13

Jakim sposobem przygotowuje się potrawę marchewkę z groszkiem?

A. smażona

B. zapiekana

C. gotowana

D. duszona

Marchewka z groszkiem często mylnie kojarzona jest z technikami takimi jak zapiekanka, smażenie czy gotowanie. Pierwsza z tych metod, zapiekanka, na ogół polega na pieczeniu potrawy w piekarniku z dodatkiem serów, sosów lub innych składników, co zupełnie nieoddaje charakteru duszonej marchewki z groszkiem. Taka technika zmienia strukturę warzyw i może prowadzić do utraty ich naturalnych wartości odżywczych, co jest sprzeczne z zasadami zdrowego gotowania. Smażenie, z kolei, wiąże się z użyciem dużej ilości tłuszczu, co zwiększa kaloryczność dania i może generować niezdrowe substancje chemiczne w procesie obróbki cieplnej. Gotowanie, choć technicznie poprawne, zazwyczaj polega na wrzucaniu składników do wrzącej wody, co może skutkować zbyt dużą utratą aromatów oraz składników odżywczych do wody. W kontekście duszenia, celem jest zachowanie intensywnego smaku i wartości odżywczych, co jest realizowane przez gotowanie w niewielkiej ilości płynu. Dlatego, choć inne techniki mają swoje zastosowanie w różnych potrawach, marchewka z groszkiem najlepiej oddaje swoje walory, gdy jest duszona. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w dążeniu do wyrobienia dobrych nawyków kulinarnych oraz w kreowaniu zdrowego i smacznego jedzenia.

Pytanie 14

Jakie urządzenia służą do krojenia warzyw i owoców?

A. maszyna uniwersalna, płuczko-obieraczka

B. nóż jarzyniak, deska, blender

C. szatkownica, nóż kuchenny, tarka

D. obieraczka, szatkownica, nóż kuchenny

Szatkownica, nóż kuchenny i tarka to takie podstawowe narzędzia w kuchni, które naprawdę ułatwiają życie, jeśli chodzi o krojenie warzyw i owoców. Szatkownica jest super, bo można szybko pokroić składniki w cienkie plastry albo paski, co przydaje się zwłaszcza przy sałatkach czy stir-fry. Nóż kuchenny jest mega ważny do robienia bardziej skomplikowanych rzeczy, jak filetowanie, krojenie w kostkę czy siekanie. A tarka? To już w ogóle przydatna rzecz, bo pozwala na zrobienie drobnych kawałków do ciast lub sosów. Pamiętaj, że dobrze używać tych narzędzi zgodnie z zasadami BHP i higieną, żeby kuchnia była czysta i żeby uniknąć kontaminacji jedzenia. Trzymanie się tych zasad jest totalnie zgodne z normami HACCP. Odpowiedni wybór narzędzi nie tylko przyspiesza gotowanie, ale też sprawia, że jedzenie wychodzi lepsze.

Pytanie 15

Przyprawa, która nie jest zalecana w potrawach dla osób na diecie lekkostrawnej, to

A. majeranek

B. pieprz

C. cynamon

D. sól

Sól, cynamon i majeranek są postrzegane jako przyprawy, które nie mają tak silnego wpływu drażniącego na układ pokarmowy jak pieprz. Sól jest podstawowym składnikiem diety, często stosowanym do wzmacniania smaku potraw, a jej umiarkowane użycie jest zasadniczo akceptowane w diecie lekko strawnej. Cynamon, z kolei, posiada właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne, co czyni go bardziej korzystnym niż pieprz w kontekście problemów trawiennych, chociaż również należy używać go z umiarem. Majeranek, jako zioło, jest często zalecany w dietach, ponieważ działa łagodząco na dolegliwości żołądkowe i ma działanie wspomagające trawienie. Wybierając te przyprawy, niektórzy mogą myśleć, że są one bezpieczne w każdej sytuacji, co prowadzi do błędnej interpretacji ich wpływu na dietę lekko strawna. Ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszystkie przyprawy są sobie równe; pieprz, ze względu na swoje działanie drażniące, powinien być wykluczony z diety, co podkreśla konieczność starannego analizowania wpływu każdej przyprawy na układ pokarmowy, zwłaszcza w kontekście diet terapeutycznych.

Pytanie 16

Befsztyk powinien być przygotowywany

A. z polędwicy wieprzowej

B. z ligawy

C. z antrykotu

D. z polędwicy wołowej

Befsztyk, jako klasyczne danie mięsne, najczęściej przygotowuje się z polędwicy wołowej, co wynika z jej wyjątkowych właściwości smakowych i teksturalnych. Polędwica wołowa jest jednym z najdelikatniejszych i najsmaczniejszych kawałków mięsa, charakteryzującym się niską zawartością tłuszczu oraz doskonałą kruchością, co czyni ją idealną do smażenia na wysokiej temperaturze. Przygotowując befsztyk, należy pamiętać o technikach takich jak marynowanie, które wpływa na poprawę smaku i miękkości mięsa. Dobrze jest również pozwolić mięsu odpocząć po smażeniu, aby soki miały czas na równomierne rozmieszczenie, co zwiększa soczystość dania. W branży gastronomicznej standardy dotyczące befsztyków często wskazują na konieczność używania wysokiej jakości polędwicy wołowej, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich walorów smakowych. Dla przykładu, renomowane restauracje często wybierają polędwicę z certyfikowanych hodowli, co zapewnia nie tylko doskonały smak, ale także zgodność z normami etycznymi.

Pytanie 17

Gzik to specyficzna potrawa z regionu Wielkopolski, serwowana z ziemniakami i przyrządzana

A. z warzyw strączkowych i jajek

B. z sera twarogowego i śmietanki

C. z mięsa oraz ciasta francuskiego

D. z ciasta drożdżowego i kapusty

Gzik to tradycyjna potrawa kuchni wielkopolskiej, w której głównymi składnikami są ser twarogowy i śmietanka. Te dwa składniki, łącząc się, tworzą delikatny i kremowy dip, który doskonale współgra z gotowanymi ziemniakami. Gzik jest często podawany jako dodatek do mięsnych dań lub jako samodzielna przekąska. Warto podkreślić, że twaróg jest bogatym źródłem białka oraz zawiera cenne składniki odżywcze, takie jak wapń i witaminy z grupy B. Śmietanka natomiast dodaje potrawie odpowiedniej konsystencji oraz bogatego smaku. W praktyce kulinarnej, przygotowując gzik, możemy również wzbogacić go świeżymi ziołami lub dodatkiem czosnku, co podnosi walory smakowe dania. Zgodność z regionalnymi tradycjami kulinarnymi oraz wykorzystywanie lokalnych produktów, takich jak twaróg, są zgodne z trendami promującymi kuchnię regionalną i zdrowe odżywianie.

Pytanie 18

Jaką metodę obróbki termicznej wykorzystuje się do przygotowania gniazdek poznańskich?

A. Wrzenie.

B. Duszenie.

C. Smażenie.

D. Pieczenie.

Smażenie to technika obróbki cieplnej, która polega na gotowaniu składników w tłuszczu, co nadaje potrawom charakterystyczny smak oraz teksturę. W przypadku gniazdek poznańskich, smażenie jest kluczowym krokiem, który pozwala na uzyskanie chrupiącej skórki, a jednocześnie zachowanie soczystości wnętrza. Technika ta jest często stosowana w gastronomii, ponieważ pozwala na szybkie przygotowanie potraw, a właściwie dobrany tłuszcz może znacząco wpłynąć na walory smakowe potrawy. Przykładem jest użycie oleju rzepakowego lub masła, które dodają smaku i aromatu. W standardach kulinarnych ważne jest również utrzymanie odpowiedniej temperatury smażenia, co zapewnia równomierne przyrumienienie i unikanie przylegania składników do patelni. Warto zwrócić uwagę na dobór odpowiednich narzędzi kuchennych, takich jak patelnie z nieprzywierającą powłoką, które ułatwiają proces i zapewniają lepsze efekty kulinarne.

Pytanie 19

W trakcie przygotowywania ciasta biszkoptowego konieczne jest użycie metody

A. mieszania

B. krojenia

C. zarabiania

D. parzenia

Poprawna odpowiedź to 'mieszania', ponieważ technika ta jest kluczowa w procesie przygotowywania ciasta biszkoptowego. Mieszanie składników ma na celu połączenie ich w jednorodną masę, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej struktury i tekstury ciasta. W przypadku biszkoptu istotne jest, aby nie wprowadzać zbyt dużo powietrza do masy, co mogłoby prowadzić do jego nadmiernego spulchnienia. Zastosowanie techniki delikatnego mieszania składników, takich jak jajka, cukier, mąka i tłuszcz, pozwala na zachowanie optymalnej lekkości ciasta. Dobrym przykładem praktycznym jest wykorzystanie techniki 'folding', która polega na delikatnym składaniu masy, aby nie zniszczyć pęcherzyków powietrza, co jest kluczowe dla uzyskania puszystego biszkoptu. Warto również zauważyć, że standardy cukiernicze podkreślają znaczenie dokładności w pomiarach składników oraz odpowiedniej temperatury, co wpływa na końcowy efekt. Dlatego mieszanie jest nie tylko techniką, ale także sztuką, która wymaga doświadczenia i wyczucia.

Pytanie 20

Jaką technikę przetwarzania należy wykorzystać w opisanym etapie przygotowania sałatki z czerwonej kapusty? "Cienko poszatkowaną kapustę skropić octem, obgotować przez około 2-3 minuty w wrzącej wodzie i schłodzić zimną wodą"?

A. Blanszowanie

B. Macerowanie

C. Bejcowanie

D. Marynowanie

Blanszowanie to technika obróbki kulinarnej, której celem jest krótkotrwałe gotowanie produktów spożywczych, a następnie ich schłodzenie w zimnej wodzie. W przypadku sałatki z czerwonej kapusty, proces blanszowania pozwala na zachowanie intensywnego koloru warzywa oraz jego chrupkości, a także ogranicza gorzki posmak, który może występować w świeżej kapuście. Po obgotowaniu przez 2-3 minuty w wrzącej wodzie i schłodzeniu, kapusta staje się delikatniejsza, co ułatwia jej dalsze przetwarzanie, na przykład w sałatkach, gdzie tekstura jest kluczowa. Blanszowanie również zwiększa przyswajalność niektórych składników odżywczych, co jest istotne z punktu widzenia zdrowego żywienia. W praktyce, blanszowanie jest szeroko stosowane w gastronomii, zwłaszcza w przygotowywaniu warzyw do sałatek, potraw stir-fry czy do zamrażania, gdzie ważne jest, aby zachować jak najwięcej wartości odżywczych oraz koloru.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Aby przygotować farsz do kołdunów, należy wykorzystać mięso

A. wieprzowe

B. wołowe

C. drobiowe

D. cielęce

Zastosowanie wieprzowego mięsa do farszu kołdunów jest nieodpowiednie, ponieważ wieprzowina ma inny profil smakowy i właściwości, które mogą wpłynąć na ostateczną jakość potrawy. Wieprzowina, choć może być soczysta, często zawiera więcej tłuszczu, co sprawia, że farsz może być zbyt ciężki i tłusty. W kontekście tradycyjnych receptur kołdunów, użycie wieprzowiny nie jest zgodne z zaleceniami kulinarnymi, które preferują bardziej neutralne i delikatne smaki, jakie daje wołowina. Z kolei cielęcina, będąca mięsem młodych zwierząt, może być zbyt delikatna i mało wyrazista w smaku. Farsz z cielęciny może nie spełniać oczekiwań związanych z intensywnością smaku, jakie typowe są dla tradycyjnych kołdunów. W przypadku drobiowego mięsa, choć jest to mięso chude, jego smak i tekstura znacznie różnią się od wołowiny, co prowadzi do utraty charakterystycznego smaku potrawy. Użycie drobiu może wprowadzić także niepożądane zmiany w konsystencji farszu, przez co danie może być mniej apetyczne. Wnioskując, wybór odpowiedniego mięsa do farszu jest kluczowy dla zachowania autentyczności i jakości potrawy, a błędne decyzje dotyczące składników mogą prowadzić do rozczarowania w smaku i tekście końcowego dania.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Która z metod zabezpieczeń nie stanowi ochrony przed porażeniem prądem?

A. Izolacja komponentów elektrycznych

B. Używanie uziemienia

C. Osłona wirujących elementów maszyn

D. Separacja urządzeń odbiorczych

Osłanianie wirujących części maszyn nie jest bezpośrednim środkiem ochronnym przed porażeniem prądem, ponieważ dotyczy głównie mechanicznych aspektów bezpieczeństwa, a nie elektrycznych. Ochrona przed porażeniem prądem opiera się na zabezpieczeniach elektrycznych, takich jak izolowanie części elektrycznych, stosowanie uziemienia oraz separacja odbiorników, które mają na celu minimalizację ryzyka kontaktu z prądem. Izolowanie części elektrycznych zapobiega przypadkowemu dotykaniu przewodów pod napięciem. Uziemienie z kolei odprowadza nadmiar prądu do ziemi, co jest kluczowe w przypadku awarii urządzeń. Separacja odbiorników zapewnia, że urządzenia nie są ze sobą połączone w sposób, który mógłby prowadzić do porażenia. W praktyce, w zakładach przemysłowych i budynkach użyteczności publicznej, stosuje się te metody w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracowników i użytkowników. Dobrą praktyką jest również regularne przeprowadzanie inspekcji oraz testów zabezpieczeń elektrycznych, co jest zgodne z normami takimi jak PN-IEC 60364.

Pytanie 25

Jakie dania powinny być serwowane pojedynczo na talerzu razem z daniem głównym?

A. Sznycel ministerski, ziemniaki puree, fasolka szparagowa z wody

B. Pulpety w sosie koperkowym, ryż, sałatka z buraków

C. Kotlet schabowy, ziemniaki z wody, mizeria

D. Sztuka mięsa w sosie chrzanowym, kasza jaglana, sałatka z czerwonej kapusty

Sznycel ministerski, ziemniaki puree oraz fasolka szparagowa z wody to idealny zestaw potraw do podania jednoporcjowo na talerzu, zgodnie z zasadami sztuki kulinarnej. Taki sposób serwowania dania zasadniczego zapewnia estetykę oraz funkcjonalność. Sznycel ministerski, jako danie główne, charakteryzuje się wyjątkowym smakiem i soczystością, a jego podanie z delikatnym puree ziemniaczanym nadaje całości kremowej konsystencji. Fasolka szparagowa z wody wprowadza element świeżości i chrupkości, co jest niezwykle istotne w kontekście zrównoważonej diety. Tego typu zestaw potraw odzwierciedla wysokie standardy gastronomiczne, które kładą nacisk na różnorodność tekstur oraz harmonijne połączenie smaków. Dodatkowo, odpowiednie komponowanie dań na talerzu wspiera estetyczną prezentację, co jest kluczowe w gastronomii. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają podawanie dań w sposób przemyślany i atrakcyjny wizualnie, co potęguje doświadczenie kulinarne.

Pytanie 26

Jaka będzie cena netto jednego zestawu obiadowego, jeśli koszt składników do przygotowania 5 zestawów wynosi 50 zł, a marża gastronomiczna to 20 zł?

A. 14 zł

B. 10 zł

C. 8 zł

D. 20 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną netto jednego zestawu obiadowego, należy najpierw ustalić łączny koszt surowców dla pięciu zestawów, który wynosi 50 zł. W związku z tym koszt surowców na jeden zestaw to 50 zł podzielone przez 5, co daje 10 zł. Następnie dodajemy do tego marżę gastronomiczną, która wynosi 20 zł. W tym przypadku marża ta dotyczy całej partii pięciu zestawów, więc na jeden zestaw przypada 20 zł podzielone przez 5, co wynosi 4 zł. Zatem cena gastronomiczna netto jednego zestawu to 10 zł (koszt surowców) + 4 zł (marża), co łącznie daje 14 zł. Tego typu obliczenia są fundamentalne w branży gastronomicznej, ponieważ umożliwiają precyzyjne ustalenie cen, które są zgodne z kosztami produkcji oraz oczekiwaniami finansowymi restauratorów. Zrozumienie, jak dokładnie wyliczyć koszty jednostkowe oraz marżę, jest kluczowe w zarządzaniu gastronomicznym, ponieważ wpływa na rentowność i konkurencyjność lokalu.

Pytanie 27

Rękawiczki jednorazowe powinny być zakładane podczas

A. przygotowywania gorących przekąsek

B. przygotowywania zimnych przekąsek

C. serwowania gorących zup

D. serwowania dań głównych

Jednorazowe rękawiczki powinny być stosowane podczas dekorowania zakąsek zimnych, ponieważ ich użycie zapewnia odpowiedni poziom higieny i bezpieczeństwa żywności. W przypadku zimnych zakąsek, które są często podawane na surowo lub w minimalnym przetworzeniu, istotne jest, aby zachować czystość rąk i zapobiec zanieczyszczeniu mikrobiologicznemu. Używanie rękawiczek jednorazowych pozwala na ograniczenie ryzyka przeniesienia bakterii i wirusów z rąk do żywności. Dobrą praktyką jest także regularne zmienianie rękawiczek, zwłaszcza gdy następuje przejście między różnymi rodzajami żywności. Przykładem zastosowania mogą być sałatki, koreczki czy desery, gdzie estetyczny wygląd oraz higiena mają kluczowe znaczenie. Użycie rękawiczek jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się bezpieczeństwem żywności, takimi jak HACCP, które podkreślają znaczenie higieny osobistej w gastronomii.

Pytanie 28

Który system zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego żywności bada możliwości wystąpienia zagrożeń oraz określa metody ich kontrolowania?

A. TQM

B. GMP

C. GHP

D. HACCP

System HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli, to super ważne podejście, które pomaga nam ogarniać ryzyko związane z bezpieczeństwem żywności. To coś jak detektyw, który analizuje różne zagrożenia, czy to biologiczne, chemiczne, czy jakieś fizyczne, które mogą pojawić się na każdym etapie produkcji. Dzięki HACCP można szybciej wyłapać problemy i wdrożyć działania, które zwiększają bezpieczeństwo jedzenia. Na przykład, w produkcji mięsa zwraca się uwagę na krytyczne punkty, jak obróbka termiczna, i wtedy monitoruje się temperaturę oraz czas gotowania – to naprawdę zwiększa pewność, że jedzenie jest bezpieczne. Co więcej, HACCP jest zgodny z międzynarodowymi standardami, jak ISO 22000 i normami FDA, przez co jest szeroko uznawany w branży przetwórstwa żywności. Wydaje mi się, że to świetne narzędzie, które każdy producent powinien znać.

Pytanie 29

Jakim środkiem spożywczym o mineralnym pochodzeniu jest?

A. miód z drzew liściastych

B. żelatyna jadalna

C. sól kuchenna

D. ocet alkoholowy

Sól kuchenna, znana chemicznie jako chlorek sodu (NaCl), jest typowym środkiem spożywczym pochodzenia mineralnego. Pochodzi z procesów naturalnych, głównie z wydobycia wód solankowych oraz z minerałów takich jak halit. Sól kuchenna odgrywa kluczową rolę nie tylko w kuchni, gdzie jest używana jako przyprawa, ale również w przemyśle spożywczym jako środek konserwujący. Dodawanie soli do żywności nie tylko poprawia jej smak, ale także zapobiega rozwojowi mikroorganizmów, co jest podstawą wielu tradycyjnych metod konserwacji. Właściwe stosowanie soli w żywności nie tylko przyczynia się do lepszego smaku, ale również do równowagi elektrolitowej w organizmach ludzi, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania. W kontekście regulacji prawnych, sól kuchenna jest uznawana za dodatek do żywności, który musi spełniać określone normy jakości, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów. Z tego powodu, znajomość pochodzenia i roli soli w diecie jest kluczowa zarówno dla konsumentów, jak i producentów żywności.

Pytanie 30

Na podstawie danych z tabeli ustal cenę gastronomiczną włoszczyzny, jeżeli marża wynosi 25%.

Lp	Nazwa produktu	Ilość [kg]	Cena 1 kg [zł]
1.	Kapusta	0,30	2,00
2.	Marchew	0,30	2,00
3.	Pietruszka	0,15	5,00
4.	Seler	0,15	5,00
5.	Cebula	0,10	3,00

A. 3,25 zł

B. 3,75 zł

C. 4,00 zł

D. 4,25 zł

Ustalając cenę gastronomiczną włoszczyzny, często można spotkać się z szeregiem błędnych podejść, które mogą prowadzić do niepoprawnych wyników. Zdarza się, że osoby obliczające cenę pomijają kluczowy element, jakim jest marża, lub błędnie interpretują, jak ją zastosować. Na przykład, obliczając marżę, niektórzy mogą przyjąć kwotę 4,00 zł jako cenę podstawową, nie uwzględniając, że jest to kwota po dodaniu marży, a nie przed. W tym przypadku nie są świadomi, że należy najpierw ustalić całkowite koszty składników, które wynoszą 3,00 zł. Kiedy marża wynosi 25%, konieczne jest dodanie tej wartości do kosztów, co prowadzi do całkowitej ceny 3,75 zł, a nie 4,00 zł. Podobne błędy myślowe mogą wynikać z założenia, że wyższa cena zawsze wiąże się z lepszą jakością, co jest nieprawidłowe, ponieważ kluczowym celem jest osiągnięcie odpowiedniej równowagi pomiędzy kosztami a oczekiwaną marżą. Dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć mechanizm ustalania cen, aby uniknąć nieporozumień i podejmować trafne decyzje, które wpłyną na rentowność lokalu gastronomicznego.

Pytanie 31

Aby przygotować frytki, należy wybrać odpowiednie ziemniaki

A. średnioskrobiowe: zawartość skrobi od 14% do 16%

B. o niskiej zawartości skrobi: poniżej 12%

C. o wysokiej zawartości skrobi: od 16% do 21%

D. niskoskrobiowe: zawartość skrobi od 12% do 14%

Wybór ziemniaków o bardzo dużej zawartości skrobi, czyli w przedziale od 16% do 21%, może wydawać się kuszący, jednak w praktyce prowadzi do uzyskania frytek, które mogą być zbyt miękkie i mało chrupiące. Wysoka zawartość skrobi powoduje, że frytki mogą wchłaniać zbyt dużo tłuszczu podczas smażenia, co negatywnie wpływa na ich teksturę i walory smakowe. Ziemniaki niskoskrobiowe, z zawartością skrobi od 12% do 14%, z kolei nie mają wystarczającej ilości skrobi, aby uzyskać pożądaną chrupkość, co może prowadzić do frytek, które są gumowate lub mało apetyczne. Ziemniaki o bardzo małej zawartości skrobi, poniżej 12%, nie nadają się do smażenia, ponieważ ich struktura nie pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji i mogą się łatwo rozpadać. W branży gastronomicznej ważne jest, aby zrozumieć, że wybór odpowiedniego surowca to klucz do sukcesu, a wykorzystanie nieodpowiednich ziemniaków w procesie produkcji frytek może skutkować niezadowoleniem klientów oraz obniżeniem standardów jakości, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami obowiązującymi w tej dziedzinie.

Pytanie 32

W okresie zimowym oraz wiosennym najwięcej przyswajalnej witaminy C występuje

A. w owocach ziarnkowych

B. w kiszonej kapuście

C. w kiszonych ogórkach

D. w owocach jagodowych

Kiszone warzywa, w tym kiszona kapusta, stanowią doskonałe źródło witaminy C, szczególnie w okresie zimowym i wiosennym, kiedy świeże owoce i warzywa są mniej dostępne. Proces kiszenia nie tylko zwiększa biodostępność witamin i składników odżywczych, ale także wspomaga rozwój pożytecznych bakterii probiotycznych, które korzystnie wpływają na mikrobiom jelitowy. Kiszoną kapustę można stosować jako dodatek do sałatek, dań głównych czy zup, co czyni ją wszechstronnym składnikiem diety. Warto pamiętać, że witamina C jest niezbędna do produkcji kolagenu, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia skóry, kości oraz naczyń krwionośnych. Kiszona kapusta może być także stosowana w diecie osób dbających o zdrowie, jako naturalny środek wspomagający odporność, zwłaszcza w sezonie przeziębień. Świadomość korzyści płynących z kiszonej kapusty jest zgodna z zaleceniami dietetyków, którzy promują spożycie żywności fermentowanej.

Pytanie 33

Podawanie potraw za pomocą wózka kelnerskiego lub stolika pomocniczego to rodzaj serwisu

A. angielski

B. rosyjski

C. francuski

D. amerykański

Wybór odpowiedzi związany z serwisem francuskim, rosyjskim czy amerykańskim jest mylny, ponieważ każda z tych form serwowania potraw ma swoje unikalne cechy, które różnią się od serwisu angielskiego. Serwis francuski zakłada podawanie potraw w mniej interaktywny sposób, z większym naciskiem na przygotowanie dań w kuchni i ich prezentację na talerzach, co ogranicza możliwość wyboru dla gości. Z kolei serwis rosyjski polega na serwowaniu potraw w dużych naczyniach, gdzie goście sami nakładają sobie jedzenie, co również nie odpowiada zasadzie serwisu angielskiego, gdzie kelnerzy aktywnie uczestniczą w procesie podawania. Odpowiedź związana z serwisem amerykańskim, który często polega na podawaniu potraw na talerzach już w kuchni, również nie oddaje istoty serwisu, który wykorzystuje stolik pomocniczy. Wybór niewłaściwej formy serwisu może wynikać z nieznajomości różnic pomiędzy tymi stylami. Kluczowe jest zrozumienie, że różnorodność serwisu w gastronomii nie polega tylko na sposobie podawania, ale także na doświadczeniu gościa, które powinno być wzbogacone przez profesjonalizm obsługi, co jest kluczowe w serwisie angielskim.

Pytanie 34

Zachowywanie mięsa w solance z wody, soli, cukru, saletry i przypraw to

A. peklowanie

B. bejcowanie

C. macerowanie

D. tablerowanie

Peklowanie to proces konserwacji mięsa, który polega na zanurzeniu go w mieszance wody, soli, cukru, saletry i przypraw. Saletra, będąca źródłem azotanów, odgrywa kluczową rolę w zatrzymywaniu rozwoju bakterii, co pozwala na dłuższe przechowywanie mięsa oraz zachowanie jego jakości. Proces ten wpływa również na kolor, smak oraz teksturę mięsa, co czyni go bardziej apetycznym. Peklowanie jest powszechnie stosowane w przemyśle mięsnym oraz w domowych praktykach kulinarnych, szczególnie przy produkcji kiełbas i innych przetworów mięsnych. Ważne jest, aby stosować odpowiednie proporcje składników, aby zapewnić skuteczność konserwacji oraz bezpieczeństwo żywności. Dobre praktyki peklowania, zgodne z normami HACCP, skupiają się na zachowaniu higieny w trakcie całego procesu, aby uniknąć kontaminacji. Warto także pamiętać, że mięso peklowane nie tylko lepiej smakuje, ale także jest bardziej soczyste i aromatyczne, co przekłada się na większą satysfakcję konsumenta.

Pytanie 35

Dostosowanie mieszkań jest kluczowe dla osób

A. młodych, z nadmierną aktywnością

B. używających wózków inwalidzkich

C. cierpiących na anoreksję

D. dorosłych, z nadwagą

Adaptacja obiektów mieszkalnych jest kluczowym elementem zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich. Osoby te często napotykają na szereg barier architektonicznych, które mogą utrudniać lub wręcz uniemożliwiać samodzielne funkcjonowanie w przestrzeni mieszkalnej. Dlatego tak istotne jest, aby przestrzeń była dostosowana do ich potrzeb, co obejmuje m.in. szerokie drzwi, brak progów, odpowiednią wysokość mebli oraz dostępność łazienki i kuchni. Przykłady dobrych praktyk obejmują instalację uchwytów w łazienkach, dostosowanie wysokości umywalek i kabin prysznicowych oraz zastosowanie systemów automatyzacji budynków, które mogą ułatwić codzienne czynności. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi dostępności budynków, które są częścią norm krajowych i międzynarodowych, adaptacja przestrzeni mieszkalnych jest konieczna, aby zapewnić równy dostęp do wszystkich pomieszczeń oraz zwiększyć niezależność osób z niepełnosprawnościami.

Pytanie 36

Jaka temperatura jest wymagana do przechowywania ciepłych dań głównych w bemarze?

A. 45°C

B. 65°C

C. 80°C

D. 100°C

Temperatura, w jakiej powinno się przechowywać gorące dania w bemarze, to 65°C. To bardzo ważne, żeby utrzymać tę temperaturę, bo to wpływa na bezpieczeństwo jedzenia i jego jakość. Właśnie w tej temperaturze mikroorganizmy, które mogą psuć jedzenie, są skutecznie inaktywowane. Również smak i tekstura potraw pozostają na odpowiednim poziomie. W restauracjach czy innych miejscach zajmujących się gastronomią, warto mieć termometry, żeby na bieżąco kontrolować temperaturę w bemarze. Według norm HACCP, każda potrawa powinna być przechowywana w takich warunkach, żeby nie rozwijały się patogeny, a 65°C to minimum, które zapewnia bezpieczeństwo dla gorących dań. Oprócz tego, warto także obserwować czas, przez jaki potrawy są trzymane w bemarze, żeby zredukować ryzyko ich zepsucia.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jakie ryzyko może wynikać z jedzenia chleba ze pleśnią?

A. Zatrucie akroleiną

B. Zatrucie solaniną

C. Zatrucie pestycydami

D. Zatrucie mykotoksynami

Spożycie chleba porażonego pleśnią może prowadzić do zatrucia mykotoksynami, które są toksycznymi substancjami produkowanymi przez niektóre rodzaje pleśni, takie jak Aspergillus, Penicillium czy Fusarium. Mykotoksyny mogą powodować szereg poważnych problemów zdrowotnych, w tym uszkodzenia wątroby, nerek, a także obniżenie odporności organizmu. W przemyśle spożywczym istotne jest przestrzeganie standardów jakości, aby unikać kontaminacji produktów. Wiele krajów posiada regulacje dotyczące maksymalnych poziomów mykotoksyn w żywności, które mają na celu ochronę konsumentów. Przykładem może być unijna dyrektywa dotycząca mykotoksyn w paszach i żywności, która wymaga regularnych kontroli i testowania produktów w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko, ważne jest przechowywanie chleba w odpowiednich warunkach, unikanie wilgoci oraz monitorowanie daty przydatności do spożycia, co pozwala na wykrycie i eliminację potencjalnie niebezpiecznych produktów.

Pytanie 39

Aby zapobiec kontuzjom palców podczas mielenia mięsa przy użyciu urządzenia wilk, pracownik powinien

A. korzystać z rękawic stalowych do popychania mięsa na obracający się ślimak.

B. używać łopatki do popychania mięsa na obracający się ślimak.

C. popychać mięso na obracający się ślimak dłonią.

D. stosować popychacz do mięsa na obracający się ślimak.

Stosowanie popychacza do mięsa jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas pracy z urządzeniem wilk, które przetwarza surowe mięso. Popychacz zapobiega kontaktowi rąk z obracającym się ślimakiem, co znacząco redukuje ryzyko urazów, takich jak przycięcia czy zmiażdżenia palców. Popychacz pozwala na efektywne przesuwanie mięsa w kierunku ostrzy, zachowując jednocześnie odpowiednią odległość od ruchomych części maszyny. W branży przetwórstwa mięsnego, zgodnie z normami BHP, korzystanie z narzędzi mechanicznych takich jak popychacz, stanowi standardową praktykę bezpieczeństwa. Dodatkowo, stosowanie popychacza ułatwia równomierne mielenie mięsa, co wpływa na jakość końcowego produktu, a także pozwala na zwiększenie wydajności pracy. Przykładem zastosowania popychacza może być sytuacja, gdy pracownik mieli dużą ilość mięsa; dzięki popychaczowi można uniknąć częstego zatrzymywania maszyny oraz minimalizować ryzyko kontaminacji poprzez kontakt rąk z surowym mięsem.

Pytanie 40

W podgrzanym mleku rozpuścić drożdże, dodać sól, podgrzaną masę jajowo-cukrową oraz przesianą mąkę, a następnie wyrobić ciasto. Do masy dodać upłynniony tłuszcz, wymieszać z ciastem i pozostawić do wyrośnięcia.

Zgodnie z powyższym opisem należy przygotować ciasto

A. drożdżowe metodą jednofazową

B. krucho-drożdżowe

C. półfrancuskie drożdżowe

D. drożdżowe metodą dwufazową

Odpowiedź 'drożdżowe metodą jednofazową' jest prawidłowa, ponieważ opisany proces przygotowania ciasta wskazuje na jednofazową metodę. Metoda ta polega na połączeniu wszystkich składników w jednym etapie, co jest zgodne z przedstawionym opisem. Rozpuszczenie drożdży w podgrzanym mleku, dodanie soli oraz połączenie z masą jajowo-cukrową i przesianą mąką to standardowe praktyki w przygotowywaniu ciasta drożdżowego. W tym przypadku, dodanie upłynnionego tłuszczu na końcu procesu nie zmienia charakterystyki metody, gdyż wszystkie składniki są łączone w jednym etapie. W praktyce, ciasta drożdżowe metodą jednofazową są często stosowane w piekarstwie, co zapewnia efektywność i prostotę procesu, pozwalając na uzyskanie lekkich i puszystych wypieków. Dodatkowo, ważne jest, aby pamiętać o odpowiedniej temperaturze składników oraz ich jakości, ponieważ mają one kluczowy wpływ na proces fermentacji i finalny smak wyrobu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej