Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 00:43
Data zakończenia: 4 maja 2025 01:15

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie urządzenie wykorzystuje się do cyfrowego odwzorowania slajdów lub negatywów fotograficznych?

A. Przystawka cyfrowa

B. Ploter

C. Aparat cyfrowy

D. Skaner

Skaner jest urządzeniem, które służy do przekształcania fizycznych slajdów lub negatywów fotograficznych na formaty cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu obrazu przy użyciu światła, które odbija się od materiału, a następnie przetwarzaniu go na obraz cyfrowy. Skanery do slajdów są wyposażone w specjalne źródła światła, które umożliwiają dokładne odwzorowanie kolorów i szczegółów. W praktyce skanery te są wykorzystywane w archiwizacji zdjęć, digitalizacji rodzinnych albumów oraz w profesjonalnych studiach fotograficznych. Standardy jakości skanowania, takie jak rozdzielczość (dpi), są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości obrazu, co ma znaczenie w kontekście późniejszego wydruku czy publikacji online. Warto także dodać, że skanery mogą być wyposażone w oprogramowanie do edycji obrazu, co pozwala na poprawę jakości skanowanych zdjęć.

Pytanie 2

Tryb pracy aparatu fotograficznego oznaczony symbolem M oznacza

A. manualny dobór parametrów ekspozycji

B. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją czasu

C. tryb programowy z automatycznym doborem parametrów

D. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją przysłony

Odpowiedź 'manualny dobór parametrów ekspozycji' jest prawidłowa, ponieważ tryb oznaczony literą M w aparatach fotograficznych rzeczywiście oznacza pełną kontrolę nad ustawieniami ekspozycji. W tym trybie fotograf ma możliwość samodzielnego ustawienia zarówno czasu naświetlania, jak i wartości przysłony. Dzięki temu możemy precyzyjnie dostosować sposób, w jaki światło wpada do aparatu, co jest kluczowe w fotografii artystycznej czy w warunkach o zmiennym oświetleniu. Przykładowo, w ciemnym pomieszczeniu, zmniejszenie wartości przysłony (większa liczba f) oraz wydłużenie czasu naświetlania pomoże uchwycić więcej światła, podczas gdy w jasnym świetle słonecznym można użyć krótszego czasu naświetlania oraz mniejszej przysłony, aby uniknąć prześwietlenia. Tryb M jest często preferowany przez profesjonalnych fotografów, ponieważ pozwala na pełną kontrolę nad efektem końcowym zdjęcia, co zwiększa kreatywność podczas pracy. To właśnie w tym trybie można najlepiej wykorzystać umiejętności i wiedzę na temat ekspozycji, co czyni go niezwykle cennym narzędziem w rękach kreatywnych fotografów.

Pytanie 3

W jakim celu używa się siatki kadrowej (grid) w wizjerze aparatu?

A. Do zwiększenia precyzji w ocenie głębi ostrości

B. Do ułatwienia kompozycji kadru zgodnie z zasadą trójpodziału

C. Do poprawy dokładności ręcznego ustawiania ostrości

D. Do zmniejszenia refleksów świetlnych w wizjerze

Siatka kadrowa, znana również jako grid, jest narzędziem fotograficznym, które pomaga w poprawnym komponowaniu kadru. Jednym z najczęściej stosowanych standardów kompozycji jest zasada trójpodziału, według której obraz dzielimy na dziewięć równych części za pomocą dwóch poziomych i dwóch pionowych linii. Umiejscowienie kluczowych elementów kompozycji wzdłuż tych linii lub na ich przecięciach pomaga w stworzeniu wizualnie bardziej atrakcyjnych i zrównoważonych zdjęć. Taki układ jest zgodny z naturalnym sposobem, w jaki ludzkie oko skanuje obraz, co sprawia, że zdjęcie jest przyjemniejsze do oglądania. Zasada ta jest powszechnie stosowana nie tylko w fotografii, ale również w malarstwie i filmie. Użycie gridu w wizjerze aparatu ułatwia fotografowi szybkie i efektywne zastosowanie tej zasady bez konieczności późniejszego kadrowania podczas postprodukcji. Z mojego doświadczenia, stosowanie siatki kadrowej może znacząco poprawić jakość wizualną zdjęć, zwłaszcza dla osób początkujących, które dopiero uczą się zasad kompozycji.

Pytanie 4

Jaki symbol wskazuje na proces przetwarzania pozytywu kolorowego?

A. C 41

B. E 6

C. EP 2

D. RA 4

Inne odpowiedzi, takie jak EP 2, C 41 czy E 6, są związane z różnymi procesami, które dotyczą innych technik fotograficznych. EP 2 to symbol związany z czarno-białą obróbką i nie ma nic wspólnego z kolorowymi pozytywami. Często ludzie mylą to z wywoływaniem kolorów, co prowadzi do pomyłek. C 41 to standard, który dotyczy negatywów, co już diametralnie różni się od pozytywów. Trzeba pamiętać, że C 41 generuje negatywy, a nie pozytywy, dlatego ta odpowiedź jest nietrafiona. E 6 z kolei to proces do wywoływania diapozytywów, co także wskazuje na inny typ obróbki. Ważne, żeby rozumieć różnice między tymi procesami, bo każdy z nich wymaga innych chemikaliów i sprzętu. Z własnego doświadczenia wiem, że takie pomyłki wynikają głównie z braku znajomości podstaw fotograficznych.

Pytanie 5

W kontekście procesu wywoływania forsownego materiału światłoczułego, nie jest prawdą, że ten proces

A. podnosi kontrast

B. zwiększa wrażliwość

C. redukuje ostrość

D. zmniejsza ziarnistość

Wybór odpowiedzi, że proces wywoływania forsownego materiału światłoczułego zwiększa kontrast, nie jest prawidłowy, chociaż może wydawać się logiczny na pierwszy rzut oka. Należy zauważyć, że wywołanie forsowne wpływa na dynamikę tonalną materiału, co może prowadzić do subiektywnego wrażenia większego kontrastu, ale w rzeczywistości nie jest to jego główny cel. Zwiększenie czułości to kolejna nieprawidłowa koncepcja, ponieważ sama czułość materiału światłoczułego jest stałą właściwością danego filmu lub emulsji, która nie zmienia się w wyniku samego procesu wywoływania. Proces forsownego wywoływania, zamiast zwiększać czułość, może prowadzić do utraty detali w jasnych partiach obrazu, co jest przeciwieństwem oczekiwań związanych z poprawą czułości. Co więcej, zmniejszenie ostrości również jest błędnym wnioskiem. W rzeczywistości, wywoływanie forsowne może w niektórych przypadkach prowadzić do wyostrzenia obrazu poprzez zintensyfikowanie kontrastów w obrębie tonalnym, jednak to zjawisko również nie jest pożądane w kontekście zachowania naturalnej jakości obrazu. W związku z tym, kluczowe jest, aby zrozumieć, że techniki wywoływania należy dostosowywać do specyficznych potrzeb projektu fotograficznego, a decydując się na forsowane procesy, warto rozważyć wszelkie ich konsekwencje dla jakości finalnego obrazu.

Pytanie 6

Aby usunąć zanieczyszczenia, naprawić uszkodzenia lub uzupełnić braki w fotografii cyfrowej, należy skorzystać z narzędzia

A. lasso

B. różdżka

C. stempel

D. gąbka

Narzędzie stempel jest kluczowym narzędziem w edycji fotografii cyfrowej, które umożliwia precyzyjne usuwanie niepożądanych zanieczyszczeń, uszkodzeń lub uzupełnianie ubytków. Działa poprzez kopiowanie fragmentów obrazu i 'stemplowanie' ich w wyznaczone miejsce, co pozwala na zachowanie tekstur i szczegółów, które są kluczowe dla naturalnego wyglądu fotografii. Przykładowo, jeżeli na zdjęciu znajduje się plama, stempel może być użyty do skopiowania otaczającego obszaru i pokrycia plamy. W praktyce, przy użyciu tego narzędzia, ważne jest, aby wybierać fragmenty z podobnymi kolorami i teksturami, co pomoże zminimalizować widoczność poprawek. Stempel jest zgodny z standardami branżowymi dotyczącymi edycji obrazów, takimi jak Adobe Photoshop, gdzie jego zastosowanie jest powszechnie zalecane przez profesjonalnych fotografów. Warto również znać różnicę między stempelkiem a innymi narzędziami, takimi jak pędzel klonowania, które choć podobne, różnią się w sposobie działania i zastosowania.

Pytanie 7

Czujnik typu stacked CMOS w aparatach cyfrowych charakteryzuje się

A. warstwową budową z wbudowaną pamięcią i przetwornikiem A/C

B. zwiększoną czułością na promieniowanie podczerwone

C. zmniejszonym zużyciem energii przy tych samych parametrach

D. zwiększoną odpornością na uszkodzenia mechaniczne

Choć zwiększona czułość na promieniowanie podczerwone może być właściwością niektórych czujników, nie jest charakterystyczna dla stacked CMOS. Ten typ czujnika przede wszystkim skupia się na architekturze warstwowej, a nie na specyficznych właściwościach związanych z czułością na różne zakresy promieniowania. Niekiedy można mylić czułość czujników CMOS z ich zdolnością do rejestrowania obrazów w różnych warunkach oświetleniowych, co może prowadzić do nieporozumień. Zmniejszone zużycie energii przy tych samych parametrach to również nie jest kluczowa cecha stacked CMOS. Choć nowoczesne technologie dążą do optymalizacji zużycia energii, sama konstrukcja stacked CMOS nie gwarantuje tego bezpośrednio. Z kolei zwiększona odporność na uszkodzenia mechaniczne nie jest typowa dla tego typu czujników. Przykłady zastosowań czujników CMOS pokazują, że ich trwałość w dużej mierze zależy od zastosowanych materiałów i konstrukcji w danym urządzeniu, a nie tylko od samego typu czujnika. Warto zwrócić uwagę, że błędne przekonania mogą wynikać z ogólnego postrzegania technologii CMOS jako nowoczesnych i efektywnych, co nie zawsze przekłada się na konkretne właściwości poszczególnych modeli.

Pytanie 8

Które z narzędzi w Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do miejscowej korekcji cieni i świateł?

A. Crop Tool (Kadrowanie)

B. Magic Wand (Różdżka)

C. Color Picker (Próbnik koloru)

D. Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie)

Narzędzie Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie) w Adobe Photoshop jest doskonałym wyborem do miejscowej korekcji cieni i świateł, ponieważ pozwala na precyzyjne manipulowanie jasnością i kontrastem wybranych obszarów obrazu. Umożliwia to artystyczne podejście do retuszu zdjęć, gdzie można podkreślić detale w cieniach lub wyeksponować jaśniejsze fragmenty bez wpływu na całe zdjęcie. Na przykład, jeśli chcemy uwydatnić rysy twarzy modela, używamy narzędzia Rozjaśnianie na wybranych partiach, a następnie narzędzia Ściemnianie w miejscach, gdzie chcemy dodać głębi. Warto pamiętać, że przez nadmierne rozjaśnianie lub ściemnianie można uzyskać niepożądane efekty, dlatego ważne jest, aby zawsze pracować na warstwach i dostosowywać intensywność efektu. Zastosowanie tych narzędzi w odpowiednich proporcjach i z umiarem to klucz do uzyskania naturalnych i efektownych rezultatów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obróbce zdjęć.

Pytanie 9

Który format plików najlepiej nadaje się do archiwizacji zdjęć z pełną informacją o edycjach niedestrukcyjnych?

A. JPEG 2000

B. HEIC z profilem kolorów ICC

C. DNG z osadzonym plikiem XMP

D. TIFF z kompresją ZIP

Wybór innych formatów plików, takich jak JPEG 2000, TIFF z kompresją ZIP czy HEIC z profilem kolorów ICC, nie zapewnia takiej samej wszechstronności i bezpieczeństwa w kontekście archiwizacji zdjęć z pełną informacją o edycjach niedestrukcyjnych. JPEG 2000, chociaż jest nowoczesnym formatem z lepszą kompresją niż standardowy JPEG, nie obsługuje metadanych w taki sposób jak DNG. Nie zapewnia również pełnej informacji o edycji, co może prowadzić do utraty danych, jeśli zdjęcie zostanie edytowane w różnych programach. TIFF z kompresją ZIP, mimo że jest bardzo jakościowym formatem, nie jest tak powszechnie używany w kontekście edycji niedestrukcyjnej. TIFF zazwyczaj nie przechowuje informacji o zmianach, a jego zastosowanie do archiwizacji może prowadzić do problemów z zarządzaniem wersjami plików. Z kolei HEIC, który zyskał popularność dzięki zastosowaniu w iOS, nie jest tak szeroko wspierany w aplikacjach do edycji zdjęć oraz zarządzania metadanymi, a jego obsługa może być ograniczona. W rezultacie, wybór tych formatów nie tylko nie spełnia wymagań archiwizacyjnych, ale również stwarza ryzyko utraty kluczowych informacji o edycji, co może wpłynąć na przyszłą pracę z tymi zdjęciami.

Pytanie 10

Właściwa ekspozycja podczas robienia zdjęcia pejzażu jest następująca: czas naświetlania 1/125 s, przysłona f/5,6. Aby zwiększyć głębię ostrości oraz zachować tę samą ilość światła docierającego do matrycy, jakie powinny być ustawienia ekspozycji?

A. 1/125 s; f/16

B. 1/125 s; f/22

C. 1/30 s; f/16

D. 1/30 s; f/11

Odpowiedzi, które sugerują inne kombinacje czasu naświetlania i przysłony, są niepoprawne z kilku istotnych powodów. Zmiana wartości przysłony na f/16 lub f/22 bez odpowiedniego dostosowania czasu naświetlania prowadzi do niedoświetlenia zdjęcia. Im mniejsza wartość przysłony, tym więcej światła wpada na matrycę, co wpłynie na ekspozycję. Przykładowo, przysłona f/22 znacznie ograniczy ilość światła, co w połączeniu z czasem 1/125 s spowoduje, że zdjęcie będzie zbyt ciemne. Ponadto, większa głębia ostrości przy f/16 jest osiągana kosztem ilości światła, co wymaga dłuższego czasu naświetlania, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję. Nasze błędne rozumienie zasad fotografii może prowadzić do mylnych decyzji; kluczowe jest zrozumienie, że każda zmiana w jednym parametrze wymaga odpowiedniej kompensacji w innych, aby zachować prawidłową ekspozycję. W praktyce, stosowanie zasady przysłony i czasu naświetlania wymaga precyzyjnego obliczenia, aby uniknąć artefaktów, takich jak ziarno czy prześwietlenie, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Jakiego tła powinno się użyć, aby uzyskać na kolorowym obrazie jak największy kontrast jasności pomiędzy tłem a uwiecznioną czerwoną truskawką?

A. Purpurowego

B. Zielonego

C. Szarego

D. Białego

Białe tło jest najbardziej odpowiednie do uzyskania maksymalnej różnicy jasności pomiędzy tłem a czerwoną truskawką, ponieważ biały kolor odzwierciedla wszystkie długości fal światła, co powoduje, że kolor czerwony truskawki staje się bardziej wyrazisty. W kontekście fotografii, różnice w jasności są kluczowe dla uchwycenia detali i kontrastu na obrazie. Wybierając białe tło, możemy wykorzystać naturalną luminancję fotografie, co pozwala na lepsze oddanie intensywności koloru czerwonego. Przykładem zastosowania tej zasady są sesje fotograficzne owoców, gdzie białe tło często używane jest w celu podkreślenia ich kolorów. Całość wizualna stanie się bardziej zharmonizowana i przyciągająca wzrok, co jest szczególnie ważne w marketingu produktów spożywczych. Ponadto, białe tło zgodne jest z zasadami kompozycji, które wskazują na wykorzystanie kontrastu dla wzmocnienia efektu wizualnego.

Pytanie 14

Podczas fotografowania interaktywnych obiektów 360° należy zastosować

A. stół obrotowy i zestaw lamp o stałych parametrach

B. teleobiektyw z funkcją makro

C. szerokokątny obiektyw typu rybie oko

D. lampę błyskową z dyfuzorem

Podejście do fotografowania interaktywnych obiektów 360°, które zakłada użycie szerokokątnego obiektywu typu rybie oko, teleobiektywu z funkcją makro czy lampy błyskowej z dyfuzorem, ma swoje ograniczenia. Szerokokątny obiektyw, mimo że umożliwia uchwycenie większego obszaru, może wprowadzać zniekształcenia na krawędziach zdjęcia, co jest szczególnie problematyczne w kontekście interaktywnych obrazów 360°. Te zniekształcenia mogą znacznie wpłynąć na postrzeganie obiektu, czyniąc go mniej atrakcyjnym dla odbiorców. Teleobiektyw z funkcją makro z kolei, choć doskonały do uchwytywania detali, nie jest odpowiedni do rejestrowania całych obiektów w jednym ujęciu, co jest kluczowe w fotografii 360°. Wreszcie, lampa błyskowa z dyfuzorem, mimo że może poprawić jakość oświetlenia, nie jest w stanie zapewnić stabilności oświetlenia w porównaniu do zestawu lamp o stałych parametrach, co jest niezwykle istotne w tym kontekście. Użycie tych elementów może prowadzić do niejednolitego oświetlenia i różnic w kolorze, co znacznie obniża jakość końcowej prezentacji. Dlatego także w standardach przemysłowych preferuje się odpowiednie oświetlenie stałe oraz stabilne mechanizmy, takie jak stół obrotowy, które zapewniają jednolitość i wysoką jakość fotografii.

Pytanie 15

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop służy do wygładzania skóry?

A. stempel

B. gumka

C. inteligentne wyostrzanie

D. separacja częstotliwości

Gumka, stempel oraz inteligentne wyostrzanie to narzędzia, które, choć mogą być używane w procesie edycji zdjęć, nie są odpowiednie do techniki wygładzania skóry. Gumka jest narzędziem, które pozwala na usuwanie obszarów z warstwy, co w przypadku retuszu skóry może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak szumy i niejednolitość. Użycie gumki w tym kontekście może skutkować zniszczeniem niektórych detali obrazu, a także trudnościami w uzyskaniu naturalnego wyglądu. Stempel, z kolei, kopiuje piksele z jednego miejsca w obrazie i wkleja je w inne, co przy nieostrożnym stosowaniu może wprowadzać widoczne powtórzenia oraz nienaturalne plamy na skórze, co jest niepożądanym efektem w procesie retuszu. Inteligentne wyostrzanie to narzędzie służące do poprawy ostrości obrazu, które może być użyteczne w kontekście podkreślenia detali, ale w przypadku wygładzania skóry może pogłębiać widoczność niedoskonałości, co prowadzi do nieestetycznego rezultatu. Kluczowym błędem jest mylenie tych narzędzi z techniką separacji częstotliwości, która bazuje na zaawansowanej obróbce częstotliwości, umożliwiającej precyzyjne wygładzanie bez utraty detali, co jest nieosiągalne przy użyciu wymienionych narzędzi. Właściwe podejście do retuszu skóry wymaga zrozumienia, że różne techniki mają swoje zastosowania, które powinny być dostosowane do zamierzonych efektów oraz specyfiki obrazu.

Pytanie 16

Technika uzyskiwania zdjęć, która polega na bezpośrednim oświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, na którym znajdują się obiekty o różnym poziomie przezroczystości to

A. luksografia.

B. cyjanotypia.

C. bromolej.

D. izohelia.

Luksografia to technika graficzna, która polega na bezpośrednim naświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, takiego jak papier lub folia, za pomocą światła, które przenika przez obiekty o różnej przezroczystości. W rezultacie powstaje obraz, gdzie ciemniejsze obszary odpowiadają bardziej nieprzezroczystym elementom, a jaśniejsze obszary odpowiadają elementom bardziej przezroczystym. Ta metoda jest szeroko stosowana w sztuce, a także w dokumentacji naukowej i konserwacji zabytków, ponieważ pozwala na uchwycenie szczegółowych cieni i tekstur obiektów. Luksografia jest cenna w procesie reprodukcji dzieł sztuki i w różnorodnych dziedzinach, takich jak fotografia, gdzie elementy naświetlenia oraz kontrastu odgrywają kluczową rolę. Standardy jakości w luksografii wymagają precyzyjnego doboru materiałów oraz kontrolowania warunków naświetlenia, aby uzyskać optymalne rezultaty graficzne. Ponadto, luksografia jest również wykorzystywana w edukacji artystycznej, gdzie studenci uczą się, jak manipulować światłem i cieniem, aby uzyskać pożądane efekty wizualne.

Pytanie 17

Aby wykonać zdjęcie sylwetkowe w studiu, należy odpowiednio ustawić źródło światła

A. za obiektem, skierowanego na obiektyw

B. przed obiektem, skierowanego na obiekt

C. z boku obiektu, skierowanego na obiektyw

D. przed obiektem, skierowanego na obiektyw

Wybór lokalizacji źródła światła jest kluczowy dla uzyskania zamierzonego efektu w fotografii sylwetkowej. Odpowiedzi, które sugerują ustawienie światła z boku obiektu lub przed nim, mogą prowadzić do niepożądanych rezultatów. Umieszczając źródło światła z boku, utracimy efekt konturu, ponieważ światło równomiernie oświetli zarówno obiekt, jak i tło, co spowoduje, że sylwetka nie będzie wyraźnie oddzielona od otoczenia. Efektem końcowym może być płaski obraz, który nie oddaje charakteru i głębi, których można oczekiwać w wysokiej jakości fotografii. Z kolei ustawienie światła przed obiektem, skierowanego na obiekt, prowadzi do tzw. oświetlenia frontalnego, które eliminuje cień i może spłaszczać rysy twarzy oraz sylwetkę. To podejście jest mniej efektywne w kontekście sylwetkowym, ponieważ przytłacza wizualną narrację i sprawia, że model staje się mniej interesujący wizualnie. Klasycznym błędem związanym z fotografią sylwetkową jest próba uzyskania detali przy użyciu światła frontalnego, co zamiast podkreślenia formy, prowadzi do zatarcia konturów. Zrozumienie roli światła w każdym kadrze jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnych rezultatów w fotografii, a nieodpowiednie ustawienie źródła światła może zniweczyć wszystkie starania w zakresie kompozycji i wykonania zdjęcia.

Pytanie 18

Najlepszym materiałem do archiwizowania wydruków fotograficznych jest papier

A. kredowy błyszczący

B. zwykły biurowy 80 g/m²

C. bezkwasowy o wysokiej gramaturze

D. kalka techniczna

Zwykły biurowy papier o gramaturze 80 g/m² nie jest odpowiedni do archiwizowania wydruków fotograficznych. Choć może wydawać się to wygodne i tanie rozwiązanie, jego skład chemiczny zawiera kwasy, które w dłuższym okresie mogą prowadzić do żółknięcia i degradacji zdjęć. Archiwizacja wymaga materiałów o wysokiej trwałości, a taki papier szybko się zniszczy, co może wpłynąć na bezpieczeństwo przechowywanych obrazów. Kredowy błyszczący papier, mimo że daje atrakcyjny wygląd zdjęć, nie jest odpowiedni do archiwizacji, ponieważ jego powłoka może zawierać substancje chemiczne, które nie sprzyjają długotrwałemu przechowywaniu. Kalka techniczna, z kolei, jest materiałem o dużej przezroczystości, ale nie oferuje odpowiedniej ochrony ani trwałości dla wydruków fotograficznych. Właściwe podejście do archiwizacji powinno opierać się na zrozumieniu, jak różne materiały wpływają na jakość i trwałość przechowywanych prac. Ostatecznie, wybierając niewłaściwy papier, można narazić swoje cenne wspomnienia na nieodwracalne zniszczenie.

Pytanie 19

Jaką lampę oświetleniową należy wybrać do zapewnienia równomiernego oświetlenia dużego obiektu za pomocą światła rozproszonego?

A. Błyskową z wrotami

B. Światła ciągłego z reflektorem

C. Światła ciągłego z tubusem

D. Błyskową z softboksem

Błyskowa lampa z softboksem to najlepsze rozwiązanie do równomiernego oświetlenia dużego obiektu światłem rozproszonym. Softboksy są konstrukcją, która pozwala na rozprzestrzenienie światła, co minimalizuje cienie i zapewnia jednolite oświetlenie. Używanie błyskowych źródeł światła powoduje, że możemy uzyskać bardzo wysoką moc błysku, a dzięki softboksowi, światło staje się łagodniejsze i bardziej naturalne. Jest to szczególnie ważne w fotografii portretowej, produktowej czy też w przypadku oświetlania dużych scen. W praktyce, softboksy są wykorzystywane w studio fotograficznym oraz w warunkach zewnętrznych, gdzie wymagane jest oświetlenie o wysokiej jakości. Warto także zwrócić uwagę na różnorodność rozmiarów softboksów, co pozwala na dostosowanie ich do konkretnych potrzeb. Standardy branżowe podkreślają, że równomierne oświetlenie przyczynia się do uzyskania lepszej jakości obrazu oraz umożliwia łatwiejszą postprodukcję, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 20

Technika zdjęciowa, która redukuje pozytyw do płaszczyzn z wyraźnie rozdzielonymi tonami szarości, to

A. izohelia

B. pseudosolaryzacja

C. solaryzacja

D. guma

Techniki fotograficzne, takie jak guma, solaryzacja czy pseudosolaryzacja, są zupełnie inne od izohelii. Guma to taki proces, co robi odbitki i wykorzystuje organiczne podłoża, no i te mokre emulsje, co daje miękkie przejścia tonalne. Ale nie chodzi tutaj o wyraźne płaszczyzny szarości, jak w izohelii. Solaryzacja to technika, gdzie mamy do czynienia z częściową ekspozycją na światło i efekty są dość nieprzewidywalne, z negatywnymi tonami – a to już nie ma nic wspólnego z izohelią. Pseudosolaryzacja trochę wprowadza zamieszanie w tonacji obrazu, więc teoretycznie nie uzyskujemy oddzielnych obszarów szarości, co faktycznie powinno być kluczowe przy izohelii. Kiedy wybieramy techniki, które do tego się nie nadają, jak guma czy solaryzacja, to zwykle kończy się na tym, że detale znikają i kontrast idzie w dół. Dlatego warto dobrze zrozumieć izohelię, jeśli chce się, żeby prace miały ten odpowiedni styl i tonalność.

Pytanie 21

Jakie powinno być minimalne rozdzielczość skanowania oryginału płaskiego o wymiarach 10×15 cm, aby uzyskać obraz w formacie 40×60 cm przy rozdzielczości 150 dpi, unikając interpolacji danych?

A. 150 spi

B. 300 spi

C. 600 spi

D. 1 200 spi

Wybór rozdzielczości skanowania 1200 spi, 300 spi lub 150 spi opiera się na błędnych założeniach dotyczących wymagań jakościowych i technicznych związanych z procesem skanowania i druku. Rozdzielczość 1200 spi jest zbyteczna w tym kontekście, ponieważ przeszacowuje wymagania, co może prowadzić do niepotrzebnego obciążenia plików oraz wydłużenia czasu przetwarzania bez zauważalnej poprawy jakości. Użytkownicy mogą mylić wysoką rozdzielczość skanowania z lepszą jakością obrazu, co nie zawsze jest prawdą; zbyt wysoka rozdzielczość nie poprawi jakości, a jedynie zwiększy rozmiar pliku. Z kolei wybór 300 spi może wydawać się rozsądny, ale w przypadku tego konkretnego formatu druku i wymagań dotyczących jakości, nie dostarcza wystarczających szczegółów, co prowadzi do ryzyka utraty jakości podczas powiększania obrazu. Ostatecznie, opcja 150 spi zdecydowanie nie jest wystarczająca dla profesjonalnych wydruków w takich formatach, gdzie jakość i wyrazistość są kluczowe. Chociaż jest to akceptowalna rozdzielczość w niektórych kontekstach, nie spełnia ona standardów dla druku, do którego przeznaczony jest ten obraz. Prawidłowe zrozumienie wymaganych parametrów skanowania i ich wpływu na jakość końcowego produktu jest kluczowe w branży fotograficznej i graficznej.

Pytanie 22

W programie Photoshop narzędzie, które umożliwia efektywne i szybkie usuwanie niechcianych elementów z zdjęć, to

A. stempel

B. rozmywanie

C. różdżka

D. lasso

Narzędzie stempel w Photoshopie to naprawdę fajna opcja, która pozwala na usuwanie niechcianych rzeczy z zdjęć. Działa to tak, że kopiujesz piksele z jednego miejsca i wklejasz w inne. Dzięki temu możesz dosyć naturalnie wypełnić luki tłem czy innymi elementami. To narzędzie sprawdza się świetnie, zwłaszcza przy retuszu portretów, bo możesz zatuszować niedoskonałości skóry czy jakieś niechciane obiekty w tle. Jeśli chcesz uzyskać jak najlepszy efekt, warto bawić się różnymi rozmiarami pędzla i zmieniać źródło klonowania - daje to bardziej naturalny wygląd. Również ważne jest, żeby odpowiednio ustawić krycie i twardość, bo to naprawdę może poprawić jakość pracy. No i oprócz usuwania obiektów, stempel można też wykorzystać do poprawy detali w obrazach, co czyni go niezbędnym narzędziem dla każdego, kto zajmuje się retuszem.

Pytanie 23

Technologia pixel shift w nowoczesnych aparatach cyfrowych służy do

A. redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO

B. zwiększenia szybkości działania autofokusa

C. poprawy stabilizacji obrazu przy długich czasach naświetlania

D. zwiększenia rozdzielczości i jakości obrazu przez wykonanie serii zdjęć z minimalnym przesunięciem matrycy

Stwierdzenie, że technologia pixel shift służy do poprawy stabilizacji obrazu przy długich czasach naświetlania, jest nieprawidłowe. Stabilizacja obrazu w aparatach cyfrowych najczęściej osiągana jest za pomocą mechanizmów optycznych lub cyfrowych, które zapobiegają drganiom i poruszeniom podczas fotografowania. Technologia pixel shift, choć poprawia jakość obrazu, nie ma na celu stabilizacji, lecz zwiększenie detali poprzez przesunięcie matrycy. W kontekście redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO, warto zrozumieć, że szumy są czynnikiem związanym z przetwarzaniem sygnału z matrycy, a nie sposobem na pozyskiwanie większej ilości informacji o obrazie. Techniki redukcji szumów polegają na przetwarzaniu obrazu po jego wykonaniu, a nie na technologiach optycznych. Z kolei zwiększenie szybkości działania autofokusa dotyczy całkowicie innego aspektu działania aparatu, który opiera się na systemach detekcji fazy lub kontrastu. Zakażenie tych błędnych koncepcji często wynika z pomyłki w rozumieniu funkcji technologii wykorzystywanych w nowoczesnych aparatach oraz ich wzajemnych zależności. Ważne jest, aby zrozumieć różnice między różnymi technologiami, aby móc w pełni wykorzystać ich możliwości w praktyce.

Pytanie 24

Technika cyfrowa zwana luminosity masking w zaawansowanej obróbce fotografii polega na

A. separacji kolorów na podstawie ich jasności w modelu HSL

B. tworzeniu masek selekcji bazujących na jasności poszczególnych obszarów zdjęcia

C. zastosowaniu filtrów neutralnych podczas wykonywania zdjęć w trudnych warunkach oświetleniowych

D. automatycznym balansowaniu ekspozycji pomiędzy najjaśniejszymi i najciemniejszymi obszarami

Technika luminosity masking polega na tworzeniu masek selekcji, które są oparte na jasności poszczególnych obszarów zdjęcia. Dzięki temu fotograf może precyzyjnie kontrolować, które fragmenty obrazu zostaną poddane obróbce, a które pozostaną nietknięte. Na przykład, jeśli chcemy zwiększyć kontrast w ciemniejszej części zdjęcia, możemy stworzyć maskę, która obejmuje tylko te obszary. To podejście jest niezwykle przydatne w fotografii krajobrazowej, gdzie różnice w oświetleniu mogą być znaczne. Luminosity masking pozwala na zachowanie detali w cieniach i światłach, co jest zgodne z dobrymi praktykami obróbki w programach takich jak Adobe Photoshop. Umożliwia to uzyskanie bardziej naturalnych i estetycznie przyjemnych efektów, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii. Warto również zaznaczyć, że ta technika, choć na początku może wydawać się skomplikowana, staje się z czasem intuicyjna i pozwala na znaczne podniesienie jakości pracy fotografa.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

W programie Adobe Photoshop malowanie po maskach przy pomocy kolorów czarnego i białego skutkuje następującymi efektami:

A. czarny zasłania warstwę, która znajduje się poniżej maskowanej warstwy

B. czarny zakrywa maskowaną warstwę

C. biały zasłania warstwę, która leży nad maskowaną warstwą

D. biały zasłania maskowaną warstwę

Wszystkie nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na błędnym zrozumieniu działania masek w Adobe Photoshop. W przypadku stwierdzenia, że biały kolor zakrywa maskowaną warstwę, warto zauważyć, że biały kolor na masce nie zakrywa niczego. Wręcz przeciwnie, biały kolor pozwala na ujawnienie warstwy, która jest maskowana, co oznacza, że obszary pomalowane na biało stają się widoczne w finalnym obrazie. Wskazanie, że biały kolor zakrywa warstwę nad maskowaną warstwą, jest również błędne, ponieważ nie ma to miejsca w kontekście masek. Maski działają na zasadzie włączania lub wyłączania widoczności warstw, a nie na zasadzie zakrywania warstwy znajdującej się wyżej w hierarchii. Z kolei twierdzenie, że czarny kolor zakrywa maskowaną warstwę jest nieprecyzyjne, ponieważ czarny kolor nie zakrywa samej warstwy; on maskuje jej widoczność. To zrozumienie jest kluczowe dla efektywnej pracy z maskami, które są niezwykle potężnym narzędziem w Photoshopie. Kluczowe jest, aby zawsze pamiętać, jakie kolory są używane do malowania po maskach i jakie mają konsekwencje dla widoczności warstw w ostatecznym obrazie.

Pytanie 27

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło nazywane jest

A. światłem tła (background light)

B. światłem wypełniającym (fill light)

C. światłem kluczowym (key light)

D. światłem konturowym (rim light)

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło, nazywane światłem kluczowym (key light), odgrywa kluczową rolę w kreowaniu atmosfery i głębi obrazu. To właśnie to światło jest najważniejsze, ponieważ określa ogólny kształt i charakter subiektu, na którym się skupiamy. Światło kluczowe jest najjaśniejsze w kompozycji i jego kierunek oraz intensywność mają ogromny wpływ na to, jak model lub obiekt będzie przedstawiony. Przykładowo, umieszczając je z boku, możemy uzyskać efekt trójwymiarowości, podkreślając rysy twarzy lub detale ubioru. W stosunku do światła kluczowego, pozostałe źródła światła, takie jak światło wypełniające, są używane do łagodzenia cieni. W praktyce dobór światła kluczowego powinien być przemyślany i dostosowany do stylu fotografii, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Dzięki temu fotograf ma większą kontrolę nad emocjami i stylem zdjęcia, co jest istotne w pracy z klientami lub w tworzeniu portretów artystycznych.

Pytanie 28

W cyfrowym procesie postprodukcji określenie "clipping" oznacza

A. utratę detali w prześwietlonych lub niedoświetlonych obszarach

B. dodawanie efektów specjalnych do fotografii

C. proces kadrowania obrazu do określonego formatu

D. usuwanie niepożądanych elementów ze zdjęcia

Clipping w kontekście postprodukcji cyfrowej odnosi się do zjawiska, w którym detale obrazu są utracone w obszarach prześwietlonych lub niedoświetlonych. Kiedy wartości jasności pikseli przekraczają zakres, który może być poprawnie odwzorowany, dochodzi do ich 'ucięcia', co oznacza, że zamiast różnorodnych tonów w danym obszarze, piksele będą jedynie białe lub czarne. Przykładowo, podczas pracy z obrazem o dużym kontraście, jeśli zbyt mocno podkręcimy ekspozycję, możemy stracić szczegóły w jasnych fragmentach, jak chmurowe niebo czy refleksy. W praktyce, aby zapobiec clippingowi, warto korzystać z histogramów w programach graficznych, które pokazują rozkład jasności pikseli. Dobrym zwyczajem jest również monitorowanie i dostosowywanie poziomów ekspozycji, aby uzyskać optymalne odwzorowanie detali w całym zakresie tonalnym. W branży fotograficznej i filmowej, techniki takie jak HDR (High Dynamic Range) są stosowane, aby zminimalizować ryzyko clippingu, umożliwiając rejestrację szerszego zakresu tonalnego.

Pytanie 29

Ilustracja przedstawia ikonę narzędzia programu Adobe Photoshop o nazwie

A. punktowy pędzel korygujący.

B. pędzel korygujący.

C. pędzel historii.

D. artystyczny pędzel historii.

Ikona przedstawiona na ilustracji jest charakterystyczna dla narzędzia "pędzel historii" w programie Adobe Photoshop. To narzędzie umożliwia artystom i projektantom przywracanie wcześniejszych stanów obrazu w wybranych miejscach, co jest kluczowe w procesie edycji, zwłaszcza podczas skomplikowanych kompozycji. Pędzel historii korzysta z zapisanych punktów stanu obrazu, co pozwala na selektywne przywracanie wcześniejszych modyfikacji, eliminując potrzebę tworzenia wielu warstw. W praktyce, użytkownik może używać tego narzędzia do poprawy detali w obrazie, co jest szczególnie przydatne w retuszu fotografii. Na przykład, jeżeli podczas edycji dodamy efekt, który nie spełnia oczekiwań, możemy łatwo cofnąć go w określonych miejscach, zamiast wracać do całego obrazu. To podejście wspiera najlepsze praktyki w zakresie edycji graficznej, umożliwiając zachowanie elastyczności i kontroli nad finalnym efektem.

Pytanie 30

Technika reprodukcji obrazów, która opiera się na zjawisku elektrostatycznego transferu obrazu na materiał, określana jest jako

A. solaryzacją

B. kserografią

C. izohelią

D. holografią

Kserografia jest nowoczesną metodą reprodukcji obrazów, która opiera się na zjawisku elektrostatycznego przenoszenia obrazu na podłoże, najczęściej papier. Proces ten polega na naładowaniu elektrycznym bębna światłoczułego, który następnie naświetlany jest obrazem. Naładowane miejsca przyciągają toner, który jest następnie przenoszony na papier. Kserografia jest szeroko stosowana w biurach i instytucjach edukacyjnych, oferując efektywne i szybkie kopiowanie dokumentów. Warto wspomnieć, że kserografia jest fundamentalną technologią w dziedzinie druku cyfrowego, a jej zastosowanie obejmuje nie tylko standardowe kopiowanie, ale także drukowanie zdjęć, dokumentów oraz materiałów marketingowych. Dzięki kserografii możliwe jest również tworzenie wydruków w różnych formatach oraz kolorach, co czyni ją niezwykle wszechstronnym narzędziem w codziennej pracy z dokumentami. Kserografia wyróżnia się również efektywnością kosztową, szczególnie przy dużych nakładach.

Pytanie 31

Najbardziej efektywną metodą usuwania kurzu z matrycy aparatu cyfrowego jest

A. użycie sprężonego powietrza z puszki pod wysokim ciśnieniem

B. czyszczenie za pomocą specjalnych patyczków sensorowych i płynu do czyszczenia

C. przecieranie matrycy suchą szmatką z mikrofibry

D. użycie odkurzacza z małą końcówką do usunięcia największych cząstek

Czyszczenie matrycy aparatu cyfrowego przy użyciu specjalnych patyczków sensorowych oraz dedykowanego płynu jest najskuteczniejszą metodą, ponieważ zapewnia precyzyjne i delikatne usunięcie zanieczyszczeń, które mogą wpływać na jakość zdjęć. Patyczki sensorowe są wykonane z materiałów, które nie rysują powierzchni matrycy, co jest kluczowe, biorąc pod uwagę jej delikatność. Płyn do czyszczenia jest zaprojektowany tak, aby nie pozostawiał smug ani resztek, co jest istotne, aby uniknąć dodatkowych problemów przy robieniu zdjęć. Tego rodzaju czyszczenie powinno odbywać się w warunkach kontrolowanych, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczeń z otoczenia. Warto również zauważyć, że producenci aparatów często zalecają regularne czyszczenie matrycy, by uniknąć gromadzenia się brudu. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody jest czyszczenie matrycy po sesji zdjęciowej w trudnych warunkach, na przykład na plaży czy w lesie, gdzie kurz i piasek mogą się osadzać. Zamawiając specjalistyczne akcesoria do czyszczenia, warto zwrócić uwagę na rekomendacje producentów sprzętu fotograficznego oraz opinie innych użytkowników.

Pytanie 32

Podaj prawidłową sekwencję kroków w barwnym procesie odwracalnym.

A. Wywołanie pierwsze, wybielanie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, garbowanie, płukanie, utrwalanie

B. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, zadymianie, kondycjonowanie, wybielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie

C. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, utrwalanie, płukanie, wybielanie, garbowanie

D. Wywołanie pierwsze, zadymianie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, wybielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie

Niepoprawne odpowiedzi prezentują różne błędy w kolejności etapów barwnego procesu odwracalnego, co może prowadzić do niedoskonałych rezultatów w uzyskaniu pożądanych kolorów. Na przykład, w niektórych podejściach pomija się kluczowy krok zadymiania lub zmienia się jego kolejność, co z kolei może prowadzić do nieefektywnego wprowadzenia barwników. Odpowiedzi, które umieszczają odbielanie przed kondycjonowaniem, także wskazują na fundamentalne zrozumienie procesu, gdyż kondycjonowanie powinno nastąpić po zadymianiu, co sprzyja lepszemu wchłanianiu barwników. Ponadto, pominięcie utrwalania lub umiejscowienie go w niewłaściwej sekwencji wprowadza ryzyko blaknięcia kolorów w trakcie użytkowania materiału. W przemyśle tekstylnym, niewłaściwe uporządkowanie tych etapów może prowadzić do odpadów oraz zmarnotrawienia surowców, co jest niezgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Aby uniknąć tych problemów, istotne jest zastosowanie się do ustalonych standardów branżowych oraz dobrych praktyk, które zapewniają, że każdy etap procesu jest dokładnie przemyślany i właściwie zrealizowany. Należy pamiętać, że każdy krok w procesie barwienia ma swoje uzasadnienie i razem tworzą spójną całość, która jest kluczowa dla osiągnięcia wysokiej jakości wyników.

Pytanie 33

Realizacja montażu zdjęcia panoramicznego, zestawienie fotografii w technice HDR oraz tworzenie stykówki i animacji jest możliwa w programie

A. Adobe Lightroom

B. Adobe Photoshop

C. Paint

D. GIMP

Adobe Photoshop to wszechstronny program stworzony do zaawansowanej edycji grafiki rastrowej, który oferuje szeroki wachlarz narzędzi do montażu fotografii panoramicznych, łączenia zdjęć w technice HDR, wykonywania stykówek oraz animacji. Dzięki funkcji Photomerge, użytkownicy mogą łatwo łączyć wiele zdjęć w jedną panoramę, co jest szczególnie przydatne w przypadku krajobrazów lub dużych scen. Technika HDR, polegająca na łączeniu zdjęć o różnych ekspozycjach, pozwala uzyskać obrazy o szerokim zakresie tonalnym, co jest nieosiągalne w tradycyjnej fotografii. Photoshop udostępnia również narzędzia do tworzenia stykówek, które są zbiorem miniaturek zdjęć w jednym pliku, co ułatwia przeglądanie i wybieranie najlepszych ujęć. Dodatkowo, za pomocą funkcji animacji, użytkownicy mogą tworzyć ruchome obrazy i filmy, co otwiera nowe możliwości w zakresie prezentacji wizualnych. Adobe Photoshop jest uznawany za standard w branży, z licznymi samouczkami i materiałami edukacyjnymi dostępnymi w sieci, co czyni go idealnym narzędziem zarówno dla profesjonalnych fotografów, jak i amatorów.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jakie filtry powinny być użyte przy kopiowaniu negatywów na czarno-biały papier wielogradacyjny, aby uzyskać pozytywowe kopie o odmiennym kontraście?

A. Żółty i purpurowy

B. Żółty i niebieskozielony

C. Purpurowy i zielony

D. Niebieskozielony i czerwony

Wybór innych filtrów, takich jak purpurowy i zielony, nie prowadzi do uzyskania zamierzonych efektów w kopiowaniu negatywów na czarno-biały papier wielogradacyjny. Filtr purpurowy, jak wspomniano, jest skuteczny w absorpcji światła niebieskiego, ale jego połączenie z zielonym nie jest właściwe w kontekście kontrastowania obrazu. Zielony filtr wpływa na tonację obrazu, ale nie jest w stanie skutecznie modyfikować kontrastu w taki sposób, jak jest to potrzebne w procesach kopiowania negatywów. Niebieskozielony i czerwony filtry również nie są odpowiednie, ponieważ ich zastosowanie może prowadzić do zbyt dużego zmiękczenia obrazu. W rzeczywistości filtry te mogą ograniczać zakres tonów i prowadzić do utraty szczegółów w obszarach zarówno jasnych, jak i ciemnych, co jest sprzeczne z celem uzyskania kopii o różnym kontraście. Filtr żółty w połączeniu z purpurowym jest standardem w tej dziedzinie, ponieważ optymalnie komponują się w kontekście regulacji kontrastu i tonalności. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że inne filtry będą miały porównywalny wpływ na wynik końcowy, co nie jest zgodne z dobrą praktyką w fotografii analogowej. Zrozumienie roli, jaką pełnią poszczególne filtry, jest kluczowe dla uzyskania pożądanych rezultatów, dlatego zaleca się testowanie i adaptację metod w oparciu o konkretne potrzeby procesu twórczego.

Pytanie 36

Na której ilustracji przedstawiono modyfikator oświetlenia dający ukierunkowany, wąski strumień światła?

A. Na ilustracji 4.

B. Na ilustracji 1.

C. Na ilustracji 3.

D. Na ilustracji 2.

Ilustracja 4 przedstawia snoot, który jest specjalistycznym modyfikatorem oświetlenia wykorzystywanym w fotografii i filmowaniu do tworzenia skoncentrowanego, wąskiego strumienia światła. Snooty są często stosowane w portretach i do oświetlania detali, ponieważ ich konstrukcja pozwala na precyzyjne kierowanie światła na wybrane elementy sceny, co może tworzyć interesujące efekty wizualne i dramatyczne cienie. W przeciwieństwie do innych modyfikatorów, takich jak parasole czy softboxy, które rozpraszają światło, snoot skupia je w wąski promień. W praktyce oznacza to, że fotograf może na przykład podświetlić atrybuty modela lub wyodrębnić jeden element ze sceny, nadając tym samym całości bardziej złożoną kompozycję. Użycie snoota jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii studyjnej, gdzie precyzyjne kierowanie światła odgrywa kluczową rolę w uzyskaniu pożądanych efektów estetycznych.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. PNG

B. PSD

C. TIFF

D. JPEG

Odpowiedź JPEG jest całkowicie na miejscu. Ten format wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, a przy tym jakość obrazu jest wciąż akceptowalna. W praktyce JPEG jest mega popularny w fotografii cyfrowej i wszędzie tam, gdzie musimy wrzucać zdjęcia do internetu, bo wszyscy chcą, żeby strona ładowała się szybko, a miejsce na dysku też jest cennym towarem. Wiesz, zdjęcia w JPEG mogą mieć rozmiar od paru kilobajtów do kilku megabajtów, więc są naprawdę wygodne do używania w sieci. Ciekawe, że JPEG sprawdza się najlepiej przy obrazach z bogatymi kolorami i różnymi przejściami, ale jak mamy do czynienia z dużymi płaszczyznami jednolitych barw, to może warto pomyśleć o innym formacie, np. PNG. Standard JPEG, wymyślony przez grupę JPEG, jest jednym z najczęściej używanych formatów na świecie, co tylko pokazuje, że jest niezawodny i sprawdzony w praktyce.

Pytanie 40

Ilustracja przedstawia

A. konwerter.

B. slider.

C. pilota do lamp.

D. światłomierz.

Światłomierz to urządzenie, które odgrywa kluczową rolę w procesie fotografii, umożliwiając precyzyjne pomiary natężenia światła. Na przedstawionej ilustracji widoczny jest światłomierz, którego charakterystyczne cechy to pokrętło i mała, wystająca kula. Te elementy są typowe dla modeli analogowych, które wykorzystują fotokomórki do pomiaru oświetlenia. Dzięki zastosowaniu światłomierza fotograf może skutecznie ustalić odpowiednie ustawienia ekspozycji aparatu, co jest niezbędne do uzyskania optymalnych rezultatów w fotografii. Przykładowo, w sytuacji silnego nasłonecznienia, światłomierz pozwala na określenie, czy użycie krótszej migawki lub mniejszej przysłony będzie konieczne, aby uniknąć prześwietlenia. Użycie światłomierza jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotografii, co potwierdzają liczne publikacje i szkolenia dla fotografów. Wiedza na temat pomiaru światła jest nie tylko teoretyczna, ale ma również zastosowanie praktyczne, co czyni światłomierz niezastąpionym narzędziem w arsenale każdego profesjonalnego fotografa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej