Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 26 lutego 2025 06:52
  • Data zakończenia: 26 lutego 2025 07:13

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zmiany kolorystyczne, które mogą wystąpić na barwnej bluzce, mogą być spowodowane

A. praniem jej w wodnej kąpieli o temperaturze 40°C
B. płukaniem jej w zmiękczaczu
C. suszeniem jej na słońcu
D. prasowaniem jej za pomocą żelazka o wysokiej temperaturze
Płukanie bluzki w środku zmiękczającym nie jest zazwyczaj przyczyną wybarwienia materiału, ponieważ środki zmiękczające mają na celu poprawę miękkości tkanin, a ich skład nie powinien wpływać negatywnie na kolory. W rzeczywistości zmiękczacze są używane dla zwiększenia komfortu noszenia odzieży, jednak ich nadmiar może prowadzić do osadzania się resztek na tkaninie, co z czasem może zmienić jej wygląd. W kontekście prasowania, użycie żelazka o wysokiej temperaturze może prowadzić do uszkodzenia włókien, jednak nie jest to typowa przyczyna wybarwienia. Zbyt wysoka temperatura może wywołać reakcje termiczne, które wpływają na strukturę materiału, aczkolwiek nie jest to tożsame z utratą koloru na skutek zjawiska fotodegradacji. Pranie w kąpieli wodnej o temperaturze 40°C jest uważane za umiarkowane i nie powinno powodować wybarwienia, pod warunkiem użycia odpowiednich detergentów. Często błędnie zakłada się, że każde działanie na tkaninie, takie jak płukanie, może prowadzić do negatywnych efektów, co nie jest prawdą, gdyż kluczowe znaczenie ma intensywność oraz specyfika stosowanych substancji. Właściwe metody prania, prasowania i suszenia są kluczowe dla zachowania estetyki odzieży, a ich nieznajomość może prowadzić do niezamierzonych uszkodzeń.

Pytanie 2

Aby uniknąć zmniejszania się odzieży podczas obróbki oraz używania, materiał należy poddać

A. odprasowaniu
B. sprasowaniu
C. zaprasowaniu
D. dekatyzowaniu
Sprasowanie, zaprasowanie oraz odprasowanie to procesy, które w kontekście obróbki tkanin mają swoje specyficzne funkcje, jednak nie są skutecznymi metodami zapobiegania kurczeniu się odzieży. Sprasowanie tkaniny polega na usunięciu zagnieceń poprzez działanie wysokiej temperatury i ciśnienia, co ma na celu poprawę estetyki i wyglądu odzieży. Chociaż ten proces może chwilowo wygładzić materiał, nie wpływa na jego właściwości strukturalne ani na zapobieganie kurczeniu się w przyszłości. Z kolei zaprasowanie to technika, która ma na celu nadanie tkaninie pożądanych kształtów i linii, co również nie rozwiązuje problemu kurczenia. Odprasowanie, jak sama nazwa wskazuje, służy do usuwania zagnieceń po praniu, ale również nie jest w stanie zminimalizować przyszłych zmian wymiarowych. W praktyce, wiele osób może mylić te procesy z dekatyzowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Podstawowym błędem myślowym jest przekonanie, że jedynie estetyka tkaniny ma znaczenie, podczas gdy właściwości fizyczne materiałów są kluczowe dla ich funkcjonalności i trwałości. Niezrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami może skutkować nieodpowiednim przygotowaniem tkanin do dalszej obróbki i użytkowania.

Pytanie 3

Jakie akcesoria krawieckie powinny być użyte do żakietu pokazanym na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Włosiankę, taśmę, nici oraz guzik
B. Lampasy, rękawówkę, guzik oraz nici
C. Guziki, nici, wkład klejowy oraz podszewkę
D. Zamek, guziki, kamel oraz watolinę
Wybór niewłaściwych dodatków krawieckich w kontekście żakietu jest częstym błędem, który może wynikać z braku zrozumienia ich funkcji oraz roli w procesie szycia. Zamek, chociaż jest praktycznym elementem zapięcia, nie jest standardowo stosowany w żakietach, które najczęściej wykorzystują guziki lub inne formy zapięć. Ponadto, kamel, będący materiałem, nie jest odpowiednim dodatkiem krawieckim, a jego zrozumienie w kontekście konstrukcji żakietu jest mylące. Watolina, z kolei, jest materiałem ocieplającym, który nie ma zastosowania w klasycznych żakietach, których celem jest zachowanie eleganckiej formy. Zastosowanie watoliny w takiej odzieży mogłoby sprawić, że żakiet będzie wyglądał na ciężki i nieproporcjonalny. W przypadku lampasów i rękawówki, ich pominięcie w odpowiednich odpowiedziach prowadzi do braku zrozumienia estetycznych i funkcjonalnych aspektów żakietu. Lampasy nie tylko dodają charakteru, ale również mogą pełnić funkcję dekoracyjną, co jest zgodne z aktualnymi trendami w modzie. Rękawówka, jako element konstrukcyjny, jest niezbędna do zapewnienia poprawnego kształtu rękawów i ich trwałości. Finalnie, zrozumienie roli dodatków krawieckich powinno być fundamentem każdej pracy krawieckiej, a ich dobór powinien kłaść nacisk na zgodność z funkcją i estetyką odzieży.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Podaj kluczowe wymiary potrzebne do zaprojektowania oraz wykonania modelu spódnicy z półkola.

A. Wysokość talii, obwód talii
B. Wysokość kolana, obwód bioder
C. Obwód bioder, obwód talii
D. Obwód talii, długość spódnicy
Wybór obwodu pasa i długości spódnicy jest mega ważny, bo te dwa wymiary mają duży wpływ na to, jak spódnica będzie wyglądać i leżeć na ciele. Obwód pasa decyduje o tym, jak spódnica będzie się trzymać, więc to kluczowy wymiar. Z kolei długość spódnicy mówi nam, jak daleko od pasa spódnica będzie sięgać, a to z kolei wpływa na styl, jaki chcemy osiągnąć. W praktyce, mając te dwa wymiary, można obliczyć obwód dołu spódnicy, bo przecież w spódnicy z połowy koła to z promienia wynika, a jego długość równocześnie określa długość spódnicy. Warto też pamiętać o dodatkach na szwy i marginesach, bo to też się liczy, gdy mierzymy i tniemy materiał. Rozumienie tych wymiarów to podstawa do uzyskania dobrego dopasowania i komfortu noszenia spódnicy.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Z dzianin odpasowanych, bezszwowych produkuje się

A. bieliznę korygującą
B. spodnie do piżamy
C. koszule nocne
D. bluzę do piżamy
Bielizna korygująca wykonana z dzianin odpasowanych, bezszwowych jest produktem, który charakteryzuje się wysokim komfortem noszenia oraz estetyką wykonania. Dzianiny odpasowane pozwalają na elastyczność i dopasowanie do ciała, co jest kluczowe w przypadku odzieży korygującej, której zadaniem jest modelowanie sylwetki. Brak szwów minimalizuje ryzyko otarć i podrażnień, co jest szczególnie ważne w bieliźnie noszonej na co dzień. Przykłady zastosowania obejmują majtki i topy korygujące, które są często wybierane przez osoby pragnące uzyskać lepszy wygląd w obcisłych ubraniach. Dobre praktyki w branży bieliźniarskiej sugerują stosowanie dzianin z dodatkiem elastanu, co zapewnia dodatkową elastyczność i komfort. Ponadto, bielizna korygująca powinna być projektowana z myślą o różnych typach sylwetek, co podkreśla znaczenie innowacyjnych technik produkcji oraz rozwoju nowych materiałów.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Jak uzyskuje się formę kołnierza koszulowego na stójce?

A. z podkroju szyi
B. z kąta prostego
C. z formy przodu oraz tyłu
D. z formy przodu
Wybór odpowiedzi związanych z formą przodu, podkrojem szyi oraz formą przodu i tyłu opiera się na błędnym zrozumieniu zasad konstrukcji kołnierzy. Forma przodu odnosi się do kształtu, który ma przednia część koszuli, ale nie jest to bezpośrednio związane z tworzeniem stójki kołnierza. Podkrój szyi, z drugiej strony, to linia, która określa, jak materiał koszuli układa się wokół szyi, lecz sama w sobie nie definiuje kąta, który jest kluczowy dla formy stójki. Zastosowanie formy przodu i tyłu również nie jest adekwatne, ponieważ chociaż obie formy współpracują w konstrukcji koszuli, nie mają one bezpośredniego wpływu na kąt, który jest istotny dla stójki kołnierza. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych aspektów konstrukcji odzieży, co prowadzi do wniosku, że te elementy są ze sobą ściśle powiązane. W rzeczywistości każdy element konstrukcji odzieżowej pełni niezwykle specyficzną rolę, a zrozumienie tych złożonych relacji jest kluczowe dla projektowania odzieży o wysokiej jakości. Właściwe podejście wymaga zrozumienia technik krawieckich oraz umiejętności analizy proporcji i kąta, co jest niezbędne do uzyskania optymalnego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego.

Pytanie 12

Stos materiału składający się ze 100 warstw, przygotowany do wycinania sukienek w różnych rozmiarach, w klasycznie zorganizowanym procesie krojenia powinien być na początku podzielony na

A. rozmiary.
B. części.
C. sekcje.
D. elementy.
Wybór odpowiedzi, które zakładają podział na wielkości, elementy lub rozmiary, nie uwzględnia kluczowych aspektów procesu rozkroju materiałów. Termin 'wielkości' może sugerować skupienie na rozmiarze odzieży, jednak w kontekście rozkroju materiału odnosi się to bardziej do klasyfikacji gotowych produktów, co nie jest pierwszym krokiem w procesie produkcji. Podobnie, nazwa 'elementy' może wprowadzać w błąd, ponieważ nie precyzuje, że każdy element odzieży powinien być częścią większej sekcji. W przypadku sukienki, mamy do czynienia z różnymi sekcjami, które składają się z wielu elementów. Ponadto, 'rozmiary' sugerują gotowe wyroby, co jest nieadekwatne w kontekście surowego materiału. W procesie produkcji odzieży, szczególnie w kontekście szybkiej mody, kluczowe jest wydajne zarządzanie materiałem, co osiąga się przez właściwe podzielenie go na sekcje. Ten proces pozwala na lepsze dopasowanie do finalnych produktów, a także minimalizuje straty materiałowe oraz zwiększa efektywność produkcji. Rekomendowane jest zatem, aby zrozumieć, że podział na sekcje jest fundamentalnym krokiem, który wspiera dalsze etapy procesu produkcyjnego.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Jaką maszynę specjalistyczną należy wykorzystać do zabezpieczenia brzegów elementów odzieżowych przed strzępieniem?

A. Ryglówka
B. Overlock
C. Podszywarka
D. Pikówka
Overlock to maszyna specjalna, która jest niezbędna w produkcji odzieży, szczególnie w kontekście zabezpieczania krawędzi materiałów. Działa ona poprzez jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi materiału, co skutecznie zapobiega ich strzępieniu. Dzięki zastosowaniu odpowiednich igieł i nici, overlock tworzy estetyczne, elastyczne szwy, które nie tylko są trwałe, ale również zachowują się dobrze pod wpływem rozciągania. W praktyce, overlock jest często wykorzystywany do wykańczania szwów w bluzkach, sukienkach, spodniach i wielu innych elementach odzieży. Użycie tej maszyny zgodne jest z normami branżowymi, które zalecają stosowanie technik obrzucania w celu zapewnienia wysokiej jakości wykończeń. Warto również dodać, że overlock pozwala na szybszą produkcję dzięki swoim zaawansowanym funkcjom, co jest istotne w przemyśle odzieżowym, gdzie czas realizacji jest kluczowym czynnikiem konkurencyjności.

Pytanie 15

Klientka o wymiarach 164/72/96 zamówiła uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm. Jaki będzie koszt wykonania spódnicy z tkaniny o szerokości 150 cm, gładkiej wełnianej, pobranej z magazynu, jeśli cena za 1 metr tkaniny wynosi 40,00 zł, a koszt robocizny to 70,00 zł (koszt robocizny obejmuje także wydatki na dodatki krawieckie użyte przy szyciu)?

A. 92,00 zł
B. 110,00 zł
C. 121,00 zł
D. 114,00 zł
W analizie kosztów uszycia spódnicy kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się całkowity koszt produkcji. Wiele osób popełnia błąd w obliczeniach przez niewłaściwe założenia dotyczące zużycia tkaniny. W tym przypadku, jeśli ktoś obliczy koszt tkaniny na podstawie zbyt dużej ilości, może dojść do zawyżenia całkowitego kosztu. Na przykład, przyjęcie, że potrzebne jest 1 metr tkaniny, zamiast 0,5 m, prowadzi do kosztu tkaniny wynoszącego 40,00 zł, co znacząco podnosi całkowity koszt do 110,00 zł przy dodaniu robocizny. Kolejnym typowym błędem jest nieprawidłowe uwzględnienie kosztu robocizny. Niekiedy, w niektórych odpowiedziach, można spotkać się z próbą pominięcia rzeczywistego kosztu robocizny lub jego niedoszacowaniem, co jest błędne, ponieważ w branży odzieżowej to właśnie robocizna często stanowi znaczną część całkowitych kosztów. Niezrozumienie, że robocizna w tym przypadku wynosi 70,00 zł, może prowadzić do niedoszacowania całkowitego kosztu. Ważne jest, aby przy kosztorysowaniu brać pod uwagę wszystkie składowe, w tym ewentualne dodatkowe materiały, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Doskonałe zrozumienie procesów kosztorysowania jest niezbędne do skutecznego zarządzania finansami w działalności krawieckiej.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Zmiana bluzki ukazanej na ilustracji, mająca na celu dopasowanie jej do talii figury, wymaga odszycia zaszewek

Ilustracja do pytania
A. od linii boku w przodzie
B. od linii ramienia w przodzie
C. pionowych w przodzie i w tyle
D. barkowych w tyle
Wybór zaszewek barkowych w tyle nie jest odpowiedni w przypadku, gdy celem jest dopasowanie bluzki w talii. Zaszewek barkowych używa się głównie do modelowania linii ramion i dekoltu, a nie do kształtowania talii. Odszycie takich zaszewek może wpłynąć na komfort noszenia, jednak nie ma wpływu na dopasowanie w dolnych partiach bluzki. Z kolei zaszewki od linii boku w przodzie są również niewłaściwe, ponieważ skupiają się na bocznych partiach odzieży, a nie na talji. Tego rodzaju zaszewki mogą pomóc w poprawie dopasowania w obszarze bioder, ale nie dostosują bluzki do sylwetki w talii. W przypadku zaszewek od linii ramienia w przodzie, ich zastosowanie ogranicza się do obszaru ramion, co również w żaden sposób nie wpływa na kształt talii. W praktyce, niewłaściwe odszycie zaszewek może prowadzić do nieestetycznych marszczeń i niedopasowania odzieży, co jest częstym błędem wśród początkujących krawców. Zrozumienie, gdzie i jak powinny być umiejscowione zaszewki, jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego dopasowania. Dlatego warto zwrócić uwagę na odpowiednie techniki krawieckie, aby uniknąć tych powszechnych pułapek.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Wskaż proces obróbki parowo-cieplnej tkaniny odzieżowej, który powinien być wykonany przed rozkrojem?

A. Sprasowanie
B. Dekatyzowanie
C. Odparowanie
D. Wprasowanie
Inne operacje, takie jak odparowanie, sprasowanie czy wprasowanie, nie są odpowiednimi metodami obróbki parowo-cieplnej przed rozkrojem odzieży. Odparowanie odnosi się do procesu usuwania wody z materiału, ale nie obejmuje stabilizacji tkaniny w taki sposób, jak dekatyzowanie. Odparowanie nie jest kontrolowanym procesem, a więc nie zapewnia takich samych efektów w zakresie skurczu materiału. Sprasowanie i wprasowanie to techniki, które mają na celu wygładzenie i formowanie tkanin, ale nie eliminują skurczu ani nie stabilizują materiałów przed krojeniem. Sprasowanie polega na zastosowaniu wysokiego ciśnienia i temperatury, co może prowadzić do nadmiernej deformacji tkaniny, a wprasowanie jest raczej techniką wykończeniową, stosowaną na gotowych produktach, a nie na surowych materiałach. W kontekście przemysłu odzieżowego, błędne podejście do obróbki materiałów przed krojeniem może prowadzić do niezgodności wymiarowych, co z kolei wpływa na jakość i estetykę odzieży. Niezrozumienie tych różnic może skutkować nieefektywnym procesem produkcyjnym oraz niezadowoleniem klientów z gotowych wyrobów.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Jaką maszynę należy wykorzystać do szycia elastycznych i rozciągliwych szwów montażowych?

A. Łańcuszkową
B. Podszywarkę
C. Ryglówkę
D. Stębnową
Podszywarka, ryglówka i stębnowa to maszyny, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są zoptymalizowane do szycia elastycznych, rozciągliwych szwów montażowych. Podszywarka jest używana głównie do wykańczania krawędzi materiałów oraz do szycia tkanin, ale jej konstrukcja nie oferuje wystarczającej elastyczności, aby efektywnie obsłużyć wymagania związane z rozciągającymi się materiałami. Szwów, które są wykonane na podszywarce, mogą nie wytrzymać rozciągania, co prowadzi do ich uszkodzenia. Ryglówka, z kolei, jest maszyną, która tworzy gęsty szew zabezpieczający krawędzie materiału, ale nie jest przystosowana do zapewnienia elastyczności. Szwów ryglowych używa się głównie do łączenia materiałów w miejscach, gdzie nie jest wymagane rozciąganie. Stębnowa maszyna, która służy do wykonywania prostych lub dekoracyjnych szwów, również nie spełnia wymogów elastyczności. Szycie tkanin elastycznych na stębnowej maszynie może prowadzić do pęknięcia szwu, co jest wynikiem braku odpowiedniej elastyczności. Podsumowując, błędne wybory tych maszyn wynikają z niepełnego zrozumienia ich funkcji i zastosowań w kontekście różnorodności tkanin oraz wymagań dotyczących szwów w odzieży. Właściwy dobór maszyny do szycia stanowi kluczowy aspekt procesu produkcyjnego, a znajomość ich właściwości jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości wyrobów odzieżowych.

Pytanie 22

Jakiego rodzaju materiał krawiecki należy użyć do wykończenia wewnętrznej strony damskiego żakietu?

A. Podszewkę
B. Włókninę
C. Kamel
D. Watolinę
Podszewka jest kluczowym elementem wykończenia od wewnętrznej strony żakietu damskiego, gdyż pełni nie tylko funkcję estetyczną, ale także praktyczną. Stosowanie podszewki w żakietach pozwala na uzyskanie gładkiej i eleganckiej wewnętrznej powierzchni, co znacząco wpływa na komfort noszenia. Dodatkowo, podszewka chroni wierzchnie materiały przed uszkodzeniami, a także poprawia właściwości cieplne odzieży. W przypadku żakietów z materiałów delikatnych, takich jak wełna czy jedwab, zastosowanie podszewki jest wręcz niezbędne, aby uniknąć podrażnień skóry oraz zapewnić lepsze dopasowanie. Ponadto, różne typy podszewki, takie jak satynowe czy poliestrowe, mogą być wykorzystywane w zależności od rodzaju odzieży i pożądanych efektów wizualnych. Przy projektowaniu i szyciu żakietów, stosowanie podszewki jest uznawane za standard w branży, co podkreśla jej znaczenie w kontekście jakości i wykonania odzieży.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Aby naprawić błąd w spódnicy, w której szew boczny jest przesunięty w dół ku tyłowi, co należy zrobić?

A. pogłębiać podkrój przodu spódnicy wzdłuż linii środka
B. poszerzać spódnicę wzdłuż linii dołu
C. zwężać spódnicę wzdłuż linii dołu
D. opuszczać przód spódnicy wzdłuż linii środka
Odpowiedzi sugerujące opuszczenie przodu spódnicy lub poszerzenie jej na linii dołu nie są odpowiednie, ponieważ nie rozwiązują one problemu przesunięcia szwu bocznego. Opuszczenie przodu spódnicy na linii środka może prowadzić do dalszego zaburzenia proporcji, co tylko pogłębia istniejący błąd. W kontekście modowym, taka zmiana nie wpływa na poprawę dopasowania i może skutkować nieestetycznym wyglądem, ponieważ nie eliminuje źródła problemu. Podobnie, poszerzanie spódnicy na linii dołu nie przyczyni się do rozwiązania problemu z przesunięciem szwu, a może wręcz spowodować, że spódnica będzie wyglądała na zbyt luźną lub nieproporcjonalną, co jest niezgodne z zasadami dobrego kroju. Z kolei zwężenie spódnicy na linii dołu również nie jest odpowiednie, ponieważ nie ma bezpośredniego związku z przesunięciem szwu bocznego. W rzeczywistości, takie działanie może jedynie podkreślić wady konstrukcyjne i nie rozwiązuje problemu z równowagą kształtu spódnicy. Dlatego kluczowe jest, aby w takich sytuacjach skupić się na dostosowaniu podkroju przodu, co stanowi uznaną praktykę w zawodzie krawca i jest zgodne z najlepszymi standardami branżowymi.

Pytanie 25

Jaki wymiar ciała uzyskuje się, gdy dokonuje się pomiaru na sylwetce kobiety od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii?

A. SySvXp
B. SyTy
C. SySvXpTp
D. XpXp
Wybór odpowiedzi niepoprawnych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące pomiarów antropometrycznych i ich zastosowań. Odpowiedzi takie jak XpXp, SySvXp i SySvXpTp wydają się sugerować inne wymiary lub kombinacje wymiarów, które nie odpowiadają rzeczywistym pomiarom od siódmego kręgu szyjnego do tylnej talii. XpXp nie odnosi się do żadnego standardowego pomiaru, co może prowadzić do dezorientacji. SySvXp sugeruje, że uwzględnione są dodatkowe punkty pomiarowe, jednak nie są one zgodne z normami, które definiują konkretne wymiary ciała. SySvXpTp dodaje do tego dodatkowy wymiar, ale również nie jest oparty na rzeczywistych standardach pomiarowych. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi mogą wynikać z nadinterpretacji definicji wymiarów ciała oraz braku zrozumienia ich praktycznego zastosowania. W rzeczywistości, aby uzyskać miarodajne wyniki w projektowaniu odzieży, konieczne jest dokładne zrozumienie, które wymiary mają znaczenie i w jaki sposób powinny być stosowane w praktyce. Niepoprawne odpowiedzi mogą prowadzić do zastosowań, które nie uwzględniają indywidualnych cech sylwetki, co w konsekwencji może wpływać na jakość i komfort gotowych produktów.

Pytanie 26

Miejsce, w którym przecinają się dwie linie konstrukcyjne elementu odzieży, to

A. węzeł technologiczny
B. punkt montażowy
C. punkt pomiarowy
D. węzeł konstrukcyjny
Zarówno punkt montażowy, jak i punkt pomiarowy oraz węzeł technologiczny, to terminy, które mogą być mylnie stosowane w kontekście konstrukcji odzieży, ale nie oddają one istoty przecięcia linii konstrukcyjnych. Punkt montażowy odnosi się do miejsca, w którym poszczególne elementy odzieży są łączone podczas produkcji. To bardzo ważny termin, jednak nie obejmuje on aspektu projektowania, który jest kluczowy w kontekście węzłów konstrukcyjnych. Punkt pomiarowy, z kolei, jest to miejsce, w którym dokonuje się pomiarów odzieży, co jest istotne dla sprawności produkcji, ale nie dotyczy bezpośrednio przecięcia linii konstrukcyjnych. Wreszcie, węzeł technologiczny może być używany w kontekście procesów technologicznych w produkcji, ale również nie ma bezpośredniego związku z przecięciem linii konstrukcyjnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych pojęć z węzłem konstrukcyjnym, co prowadzi do nieporozumień w trakcie projektowania i produkcji odzieży. Kluczowe jest zrozumienie, że węzeł konstrukcyjny ma swoje unikalne miejsce w dokumentacji technicznej i pełni kluczową rolę w określaniu struktury wyrobu odzieżowego.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Jakie wymiary są niezbędne do przekształcenia spódnicy z fałdami w spódnicę prostą?

A. obt, ot
B. ZTv, ZUo, ZKo
C. ZTv, ZKo, obt
D. ZWo, ZTv, ot
Odpowiedź obt, ot jest prawidłowa, ponieważ w procesie przeróbki spódnicy z fałdami na spódnicę prostą kluczowe jest poznanie wymiarów obwodu talii (ot) oraz obwodu bioder (obt). Obwód talii jest niezbędny do odpowiedniego dopasowania spódnicy, a obwód bioder do zapewnienia właściwej swobody ruchów w biodrach. W przypadku spódnic z fałdami, które zazwyczaj mają większą objętość, zmiana na prostą wymaga precyzyjnego przeliczenia tych wymiarów, aby uniknąć niepożądanych efektów wizualnych i komfortu noszenia. W praktyce, podczas szycia, warto również uwzględnić zapasy materiału na szwy oraz ewentualne korekty. Zastosowanie tych wymiarów jest zgodne z dobrą praktyką krawiecką, która polega na dokładnym pomiarze sylwetki klienta lub osoby, dla której wykonywana jest odzież, co pozwala na idealne dopasowanie i satysfakcję z noszenia odzieży.

Pytanie 29

Merceryzacja, polegająca na przepuszczaniu napiętej tkaniny przez zimny roztwór mocnego ługu sodowego, co pozwala na uzyskanie trwałego połysku, jest stosowana w przypadku tkanin

A. poliakrylonitrylowych
B. bawełnianych
C. wełnianych
D. poliamidowych
Wybór poliakrylonitrylu, wełny czy poliamidu jako materiałów poddawanych merceryzacji jest nieuzasadniony, ponieważ te włókna nie reagują w taki sam sposób jak bawełna. Poliakrylonitryl, będący włóknem syntetycznym, nie ma właściwości chemicznych, które umożliwiłyby mu efektywne przetwarzanie w procesie merceryzacji. Dodatkowo, wełna, będąca włóknem pochodzenia zwierzęcego, poddawana jest innym procesom, takim jak filcowanie, które mają na celu zwiększenie grubości i trwałości, ale nie nadają jej połysku w sposób, w jaki robi to merceryzacja. Poliamidy, jak nylon, również nie mogą być poddawane merceryzacji ze względu na ich odmienność chemiczną, co prowadzi do rozkładu włókien w kontakcie z silnymi zasadami. Wspólnym błędem myślowym jest zakładanie, że procesy stosowane w przemyśle tekstylnym są uniwersalne dla wszystkich rodzajów włókien. W rzeczywistości, każdy typ włókna ma swoje unikalne właściwości, co wpływa na wybór odpowiednich technologii obróbczych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że merceryzowanie jest procesem specyficznym dla bawełny, a jego zastosowanie do innych rodzajów włókien nie tylko mija się z celem, ale może również prowadzić do uszkodzenia materiału.

Pytanie 30

W celu rozwiązania sporu pomiędzy dwoma pracownikami krojowni zastosowano metodę arbitrażu, w której

A. udziałowcy konfliktu prowadzą rozmowy mające na celu osiągnięcie zgody
B. udziałowcy konfliktu liczą na to, że spór z czasem wygaśnie samoczynnie
C. udziałowcy konfliktu wybierają osobę trzecią - specjalistę, która podejmie decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu
D. strony konfliktu korzystają z pomocy mediatora, który wspiera je w prowadzeniu dyskusji
Technika arbitrażu polega na zaangażowaniu osoby trzeciej, która podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu pomiędzy stronami. Jest to formalny proces, w którym arbiter, będący specjalistą w danej dziedzinie, analizuje sytuację, wysłuchuje argumentów obu stron i na podstawie przedstawionych dowodów podejmuje ostateczną decyzję. Przykładem zastosowania arbitrażu może być sytuacja, w której dwaj pracownicy w zakładzie produkcyjnym mają spór dotyczący podziału obowiązków. Jeśli rozmowy między nimi nie przynoszą rezultatów, mogą zdecydować się na arbitraż, aby uzyskać obiektywną opinię i rozstrzyganie konfliktu przez osobę, która posiada wiedzę na temat specyfiki pracy w danej branży. Arbitraż często jest stosowany w negocjacjach biznesowych i sporach handlowych, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozwiązanie problemu, bez konieczności angażowania sądów. W profesjonalnych środowiskach dobrze jest stosować arbitraż jako alternatywę dla długotrwałych i kosztownych procesów sądowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu konfliktami."

Pytanie 31

Jakie wymiary krawieckie są konieczne do uszycia spódnicy kloszowej?

A. Obwód talii oraz długość spódnicy
B. Obwód talii oraz wysokość talii
C. Obwód bioder oraz długość spódnicy
D. Obwód bioder oraz wysokość kolana
Wybór innych kombinacji pomiarów, takich jak obwód bioder czy wysokość kolana, może prowadzić do nieprawidłowych rezultatów w procesie szycia spódnicy kloszowej. Obwód bioder, chociaż istotny w kontekście wielu fasonów spódnic, nie jest bezpośrednio związany z kloszem, który w zasadzie opiera się na talii. Używanie tylko obwodu bioder jako punktu odniesienia może prowadzić do zbyt dużego lub zbyt małego dopasowania w pasie, co jest kluczowe dla tego modelu. Długość spódnicy natomiast, bez znajomości obwodu talii, nie da pełnego obrazu dla konstrukcji spódnicy. Wysokość talii również nie jest wystarczającym parametrem, ponieważ nie uwzględnia, jak spódnica będzie się układać na ciele. Niewłaściwe odniesienie się do tych pomiarów może skutkować błędami w kroju, prowadząc do dyskomfortu w noszeniu oraz niezadowolenia z końcowego produktu. Neznajomość właściwych miar oraz ich kontekstu w praktyce krawieckiej często prowadzi do typowych błędów, takich jak ignorowanie indywidualnych cech sylwetki czy brak uwzględnienia dynamiki ruchu, co w przypadku spódnic kloszowych jest szczególnie ważne.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza
B. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan
C. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni
D. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni
Wybór obwodu uda, szerokości nogawki na dole oraz długości spodni jako wymiary do skrócenia i zwężenia dołu spodni jest uzasadniony z perspektywy techniki krawieckiej. Przy skracaniu spodni kluczowe jest określenie długości nogawki, aby zrealizować odpowiednią proporcję w stosunku do sylwetki. Szerokość nogawki na dole jest istotna, ponieważ decyduje o końcowym wyglądzie spodni oraz ich dopasowaniu do ciała. Obwód uda jest również bardzo ważny, ponieważ spodni powinny być wygodne w okolicach ud, a ich zwężenie w tym obszarze wpłynie na komfort noszenia. Przykładowo, przy projektowaniu spodni o kroju slim fit, precyzyjne pomiary tych wymiarów pozwalają na uzyskanie estetycznego efektu końcowego, zgodnego z aktualnymi trendami mody. Dobrą praktyką w krawiectwie jest również uwzględnienie indywidualnych preferencji klienta oraz typologii jego figury, co może wpłynąć na dokonane zmiany w standardowych wymiarach.

Pytanie 34

Aby równocześnie wykonać dwa równoległe szwy bieliźnianych w spodniach typu "jeans", należy użyć urządzenia

A. stębnowej jednoigłowej
B. łańcuszkowej jednoigłowej
C. łańcuszkowej dwuigłowej
D. stębnowej zygzakowej
Odpowiedzi takie jak 'stębnowa jednoigłowa', 'stębnowa zygzakowa' oraz 'łańcuszkowa jednoigłowa' nie są właściwe w kontekście wykonywania dwóch równoległych szwów w spodniach typu 'jeans'. Maszyna stębnowa jednoigłowa, mimo że potrafi wykonywać mocne szwy, jest przystosowana do szycia jednego szwu na raz, co ogranicza jej zastosowanie w przypadku, gdy potrzebne są dwa równoległe szwy. Równocześnie, stębnowa zygzakowa jest użyteczna w sytuacjach, gdzie elastyczność szwu jest kluczowa, ale nie oferuje możliwości jednoczesnego szycia w takiej samej formie, jak maszyna łańcuszkowa dwuigłowa. Z kolei maszyna łańcuszkowa jednoigłowa może wytwarzać szwy o większej elastyczności, jednak nie jest w stanie jednocześnie wykonywać dwóch szwów równoległych, co jest wymogiem w produkcji spodni typu 'jeans'. W rezultacie, wybór odpowiedniej maszyny nie jest tylko kwestią preferencji, ale także wymaga zrozumienia zastosowania i funkcji poszczególnych technologii szycia. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwego sprzętu, co w efekcie wpływa na jakość i trwałość końcowego produktu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Zastosowanie apretury przeciwgniotliwej dotyczy tkaniny

A. wełnianej
B. poliestrowej
C. wiskozowej
D. jedwabnej
Wykończenie apreturą przeciwgniotliwą nie jest właściwe dla tkanin wełnianych, poliestrowych ani jedwabnych. W przypadku tkanin wełnianych, natura materiału sprawia, że posiada on naturalne właściwości sprężystości i zdolności do regeneracji kształtu. Wełna jest materiałem, który w większości przypadków dobrze adaptuje się do różnych warunków i nie wymaga dodatkowych zabiegów przeciwgniotliwych. Zastosowanie apretury w tej tkaninie mogłoby prowadzić do utraty jej unikalnych właściwości oraz obniżenia przepuszczalności powietrza. Tkaniny poliestrowe, z kolei, charakteryzują się wysoką odpornością na gniecenie i nie wymagają dodatkowych apretur, a ich możliwości obróbcze są dostosowane do łatwego użytkowania. Co więcej, wykończenie poliestrowych tkanin może być szkodliwe, ponieważ może prowadzić do zmniejszenia ich elastyczności i funkcji, takich jak odprowadzanie wilgoci. Jedwab również nie jest odpowiednią tkaniną do stosowania apretury przeciwgniotliwej, ponieważ ten luksusowy materiał zyskuje na kontroli gniecenia dzięki naturalnym właściwościom splotu. W przypadku jedwabiu, stosowanie dodatkowych substancji chemicznych może doprowadzić do pogorszenia delikatności tkaniny oraz jej łatwości w uszkodzeniach. Dlatego wybór odpowiedniej tkaniny do apretury przeciwgniotliwej powinien opierać się na zrozumieniu właściwości materiałów oraz ich odpowiednich zastosowań.

Pytanie 37

Klientka posiadająca wymiary 164/88/94 zamówiła u krawcowej uszycie krótkiego żakietu z materiału w asymetryczną kratę o szerokości 150 cm. O ile % maksymalnie powinna być zwiększona norma zużycia tego materiału?

A. 12 %
B. 8 %
C. 14 %
D. 10 %
Poprawna odpowiedź wynika z analizy wymagań dotyczących zużycia materiału na uszycie krótkiego żakietu. Klientka o wymiarach 164/88/94 oznacza, że krój żakietu musi uwzględniać dodatkową przestrzeń dla komfortu oraz odpowiedniego dopasowania. Asymetryczna krata o szerokości 150 cm wymaga odpowiedniej kalkulacji, aby uniknąć marnotrawstwa materiału. W praktyce, dla tkanin z wyraźnym wzorem, takim jak krata, dodatkowe zużycie materiału na dopasowanie wzoru oraz minimalizację rozbieżności w układzie wzoru jest kluczowe. Standardy branżowe wskazują, że przy wzorach asymetrycznych oraz w przypadku szwów, które mogą wymagać dodatkowych zapasów, normę można zwiększyć o około 8%. To podejście zapewnia zadowolenie klientki z końcowego produktu, uwzględniając estetykę oraz funkcjonalność."

Pytanie 38

Co może być przyczyną usterek w maszynie stębnowej, gdy nić górna przerywa się w trakcie szycia?

A. nieprawidłowe zamocowanie igły w uchwycie
B. niewłaściwy nacisk stopki na zszywane warstwy materiału
C. nieprawidłowe nawleczenie bębenka mechanizmu chwytacza
D. uszkodzone krawędzie sprężynki regulacyjnej w bębenku
Niewłaściwe zamocowanie igły w uchwycie jest kluczowym problemem, który może prowadzić do zrywania nici górnej podczas szycia. Prawidłowe umiejscowienie igły w uchwycie jest niezbędne dla właściwego działania maszyny stębnowej. Jeśli igła jest zamocowana zbyt luźno, może się przesuwać, co prowadzi do niewłaściwego prowadzenia nici. Dodatkowo, zły kąt nachylenia igły może powodować, że nić nie przechodzi prawidłowo przez szczelinę w uchwycie, co również skutkuje zrywaniem. Standardy branżowe wskazują, że igły powinny być zamocowane zgodnie z instrukcją producenta maszyny, a ich końcówki muszą być w odpowiedniej pozycji względem bębna i stopki. W praktyce, aby uniknąć tego problemu, należy regularnie sprawdzać mocowanie igły oraz w razie potrzeby wymieniać igły, aby dostosować je do rodzaju szytego materiału. Używanie odpowiednich narzędzi do zakupu igieł i ich prawidłowe mocowanie może znacznie poprawić jakość szycia i zredukować ryzyko zrywania nici.

Pytanie 39

Przy obliczaniu normy zużycia materiału o szerokości 140 cm, który ma być użyty do wykonania płaszcza kąpielowego z kapturem, należy uwzględnić takie wymiary jak: długość płaszcza oraz

A. wzrost i obwód bioder
B. długość rękawa i wysokość kaptura
C. wzrost oraz obwód klatki piersiowej
D. długość rękawa oraz obwód klatki piersiowej
Wybór odpowiedzi wskazującej na "wzrost i obwód klatki piersiowej" jako istotnych wymiarów do obliczania normy zużycia materiału na płaszcz kąpielowy jest mylący. Wzrost, choć ważny dla określenia ogólnego rozmiaru odzieży, nie wpływa bezpośrednio na zużycie materiału w kontekście konkretnego modelu płaszcza z kapturem. Obwód klatki piersiowej, mimo że jest istotny w kontekście dopasowania odzieży, nie uwzględnia specjalnych wymagań konstrukcyjnych, jakimi są długość rękawów czy wysokość kaptura. Dlatego nie można polegać wyłącznie na tych wymiarach, aby oszacować potrzebną ilość materiału. Podobnie, odpowiedzi wskazujące na "długość rękawa i obwód klatki piersiowej" lub "wzrost i obwód bioder" również są niewłaściwe, ponieważ obwód bioder nie ma znaczenia w przypadku płaszcza kąpielowego. Kluczowe jest, by w procesie projektowania brać pod uwagę specyfikę produktu oraz jego funkcjonalność. W branży odzieżowej niepoprawne podejście do obliczeń może prowadzić do błędów w produkcie, a w konsekwencji do niezadowolenia konsumentów oraz strat finansowych dla producentów. Właściwe określenie wymiarów nie tylko ułatwia proces produkcji, ale również wpływa na jakość i komfort gotowego wyrobu.

Pytanie 40

Do produkcji płaszczy przeciwdeszczowych wykorzystuje się materiały odzieżowe z powłoką

A. antyelektrostatyczną
B. wodoodporną
C. przeciwwiatrową
D. niemnącą
Odpowiedź 'wodoodpornym' jest prawidłowa, ponieważ płaszcze przeciwdeszczowe muszą być wykonane z materiałów, które skutecznie zapobiegają przenikaniu wody. Materiały wodoodporne, takie jak Gore-Tex czy PVC, są zaprojektowane tak, aby tworzyć barierę przed deszczem, a jednocześnie pozwalać na odprowadzenie wilgoci z wnętrza, co jest kluczowe w zapewnieniu komfortu użytkownika. Stosowanie takich materiałów jest zgodne z normami ochrony osobistej, które wymagają, aby odzież robocza w trudnych warunkach atmosferycznych była nie tylko odporna na wodę, ale także funkcjonalna. W praktyce, płaszcze wykonane z materiałów wodoodpornych są często używane przez osoby pracujące na zewnątrz, na przykład w budownictwie, ratownictwie czy w turystyce, gdzie nieprzewidywalność pogody może być wyzwaniem. Dzięki odpowiedniemu wykończeniu, użytkownicy mają pewność, że pozostaną suchi i komfortowi, co jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa i wydajności w pracy.