Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 21:42
Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 21:54

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jeśli według ustalonej normy jeden betoniarz w ciągu 26,38 r-g zrealizuje 100 m² stropu żelbetowego, to dwuosobowy zespół pracując przez 5 dni roboczych po 8 godzin dziennie wykona

A. 303,26 m2 stropu

B. 263,80 m2 stropu

C. 131,90 m2 stropu

D. 151,63 m2 stropu

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć typowe błędy w obliczeniach i założeniach dotyczących wydajności pracy. Wiele osób może przyjąć, że czas pracy zespołu 2-osobowego jest po prostu podzielony przez liczbę pracowników, co jednak nie uwzględnia rzeczywistej wydajności wynikającej z pracy zespołowej. Przykładowo, zakładając, że każdy z betoniarzy pracuje niezależnie, moglibyśmy błędnie obliczyć, że wykonają 131,90 m², co zasugerowałoby, że wydajność pracy nie wzrosła w wyniku współpracy. Ponadto, zignorowanie czasu potrzebnego na przygotowanie i sprzątanie miejsca pracy, które również wpływa na ogólną wydajność, może prowadzić do przeszacowania wyników. Obliczenia muszą uwzględniać nie tylko czas pracy, ale również wspólną dynamikę zespołu oraz praktyki organizacyjne, które wpływają na efektywność. W standardach budowlanych zaleca się przeprowadzanie analizy wydajności z uwzględnieniem czynników takich jak przerwy, zmęczenie, a także różne techniki budowlane, które mogą zwiększyć lub zmniejszyć wydajność. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania pracami budowlanymi i optymalizacji procesów.

Pytanie 2

Powiększenie fundamentu, bez względu na jego typ oraz sposób realizacji, zawsze odbywa się w segmentach o maksymalnej długości wynoszącej

A. 1,2 m

B. 1,8 m

C. 2,0 m

D. 1,5 m

Poszerzenie fundamentu to kluczowy proces w budownictwie, który ma na celu zwiększenie nośności i stabilności budowli. Odpowiedź 1,2 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami budowlanymi, szczególnie w dokumentach takich jak Eurokod 7, maksymalna długość odcinków poszerzenia fundamentu powinna wynosić 1,2 m. Praktyczne zastosowanie tej zasady ma na celu unikanie problemów z równomiernością osiadania i pozwala zachować odpowiednią kontrolę nad procesem budowlanym. Odcinki większe niż 1,2 m mogą prowadzić do lokalnych deformacji pozostałej części fundamentu, co w rezultacie może wpłynąć na stabilność całego budynku. Dobre praktyki w zakresie budowy fundamentów zawsze uwzględniają te wytyczne, co podkreśla znaczenie ich przestrzegania w procesie projektowania i wykonawstwa. Ponadto, w sytuacjach, gdzie grunt ma niską nośność, zastosowanie krótszych odcinków może być kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 3

Według ustalonej normy 1 robotnik jest w stanie wykonać 100 m² deskowania systemowego stóp fundamentowych w ciągu 108 r-g. Ile zmian roboczych, trwających po 8 godzin, należy przewidzieć na zadeskowanie stóp o powierzchni 80 m² przez 2 robotników?

A. 6 zmian

B. 5 zmian

C. 11 zmian

D. 10 zmian

Obliczenie liczby zmian roboczych wymaganych do zadeskowania stóp fundamentowych rozpoczynamy od ustalenia, ile m2 potrafi zrealizować jeden robotnik w ciągu określonego czasu. Zgodnie z podanymi wartościami jeden robotnik w ciągu 108 roboczogodzin wykonuje 100 m2 deskowania. Z tego wynika, że wydajność jednego robotnika wynosi około 0,9259 m2 na godzinę (100 m2 / 108 r-g). Aby obliczyć, jak wiele roboczogodzin potrzebnych jest do zadeskowania 80 m2, mnożymy powierzchnię przez czas potrzebny na zrealizowanie 1 m2: 80 m2 * 108 r-g / 100 m2 = 86,4 r-g. Następnie, aby obliczyć liczbę zmian roboczych, dzielimy całkowity czas przez liczbę godzin w jednej zmianie. 86,4 r-g / (2 robotników * 8 godzin) = 5,4 zmian, co zaokrąglenie daje 6 zmian. W praktyce, znajomość takich obliczeń pozwala na precyzyjne planowanie pracy, zapewniając optymalne wykorzystanie zasobów. Przykłady zastosowania tego typu kalkulacji znajdują się w projektach budowlanych, gdzie efektywne zarządzanie czasem pracy robotników jest kluczowe dla terminowego zakończenia inwestycji.

Pytanie 4

Aby przygotować podłoże przed nałożeniem samopoziomującego podkładu, należy je odpowiednio przygotować przez

A. zmatowienie

B. zagruntowanie

C. oczyszczenie

D. osuszenie

Odpowiedź 'oczyszczenie' jest kluczowym etapem w przygotowaniu podłoża przed nałożeniem podkładu samopoziomującego. Oczyszczone podłoże zapewnia lepszą przyczepność materiałów budowlanych, co znacząco wpływa na ich trwałość i stabilność. Zanieczyszczenia, takie jak kurz, olej, resztki zaprawy czy inne substancje, mogą zakłócić interakcję między podkładem a podłożem, prowadząc do osłabienia struktury i w konsekwencji do uszkodzeń. Przykładem dobrych praktyk w tym zakresie jest stosowanie odkurzaczy przemysłowych do usuwania pyłu oraz środków chemicznych przeznaczonych do czyszczenia podłoża, które mogą pomóc w eliminacji tłuszczu lub smarów. Standardy branżowe, takie jak normy PN-EN 13813, wskazują, że odpowiednie przygotowanie podłoża jest niezbędne dla osiągnięcia wymaganego poziomu jakości i bezpieczeństwa. Oczyszczenie powinno być zawsze dostosowane do specyfiki podłoża oraz zastosowanego materiału, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego etapu w procesie budowlanym.

Pytanie 5

W jakim rodzaju gruntu można użyć ażurowego deskowania do ochraniania ścian wykopu wąskoprzestrzennego o głębokości 3 m?

A. Miękkoplastycznym

B. Zwartym

C. Płynnym

D. Plastycznym

Odpowiedź "zwartym" jest poprawna, ponieważ ażurowe deskowanie jest najczęściej stosowane w gruntach o zwartej strukturze, które charakteryzują się stabilnością mechaniczną i ograniczoną podatnością na deformacje. Grunty zwarte, takie jak gliny ciężkie lub piaski zwięzłe, zapewniają odpowiednie wsparcie dla konstrukcji, co jest kluczowe podczas realizacji wykopów o większej głębokości. Ażurowe deskowanie, ze względu na swoją konstrukcję, umożliwia równomierne rozłożenie ciśnienia w obrębie ścian wykopu oraz minimalizuje ryzyko zawalenia się gruntu podczas prac budowlanych. W praktyce, zastosowanie ażurowego deskowania w gruntach zwartym jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie takich rozwiązań przy głębokości wykopów do 3 m. Dobrym przykładem zastosowania ażurowego deskowania może być budowa fundamentów budynków mieszkalnych w miejscach, gdzie podłoże składa się z gruntów o wysokiej nośności. Tego typu podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo robót budowlanych, ale również przyspiesza proces ich realizacji, co jest istotne w kontekście efektywności kosztowej.

Pytanie 6

Ilość materiałów z rozbiórki przeznaczonych do ponownego wykorzystania ustala się na podstawie

A. pomiarów z natury przeprowadzonych po rozbiórce.

B. inwentaryzacji zrealizowanej przed rozbiórką.

C. projektu robót rozbiórkowych.

D. projekty architektonicznego.

Pomiarów z natury przeprowadzonych po rozbiórce są kluczowym elementem procesu oceny ilości materiałów, które można wykorzystać ponownie. Tego rodzaju pomiary pozwalają na dokładne określenie, jakie surowce pozostały po zakończeniu prac rozbiórkowych oraz w jakim są stanie. W praktyce oznacza to, że ekipa rozbiórkowa przeprowadza szczegółowy audyt materiałów, takich jak cegły, drewno, stal czy beton, co umożliwia ich późniejsze zagospodarowanie. Zastosowanie tej metody jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz polityką gospodarki o obiegu zamkniętym, które promują recykling i ponowne wykorzystanie materiałów. Specjaliści w branży budowlanej, korzystając z pomiarów z natury, mogą również ocenić jakość materiałów, co jest istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa i zgodności z obowiązującymi normami budowlanymi. Tego rodzaju podejście znacząco minimalizuje odpady budowlane i przyczynia się do ochrony środowiska, co jest coraz bardziej doceniane w przemyśle budowlanym.

Pytanie 7

Remont ściany murowanej z cegły, w której wzdłuż spoin występują pojedyncze pęknięcia o szerokości do 4 mm, niezagrażające stabilności konstrukcji, polega na

A. oczyszczeniu powierzchni, poszerzeniu pęknięć, wypełnieniu ich zaprawą cementową

B. torkretowaniu spękanej ściany mieszanką betonową

C. rozbiórce spękanej ściany i ponownym jej wymurowaniu

D. zastosowaniu ściągów z prętów stalowych zamocowanych w narożach ścian i sprężonych nakrętką rzymską

Odpowiedź dotycząca oczyszczenia powierzchni, poszerzenia pęknięć oraz wypełnienia ich zaprawą cementową jest poprawna z uwagi na charakter uszkodzenia. Pęknięcia o szerokości do 4 mm są typowymi zjawiskami w ścianach murowanych, które mogą występować z różnych powodów, takich jak osiadanie budynku, zmiany temperatury czy też nawilżenie. Oczyszczenie powierzchni jest kluczowe, aby zapewnić dobrą adhezję zaprawy do muru. Następnie, poszerzenie pęknięć pozwala na głębsze wniknięcie materiału w uszkodzenia, co zwiększa stabilność i trwałość naprawy. Wypełnienie pęknięć zaprawą cementową, zgodnie z normą PN-EN 998-1, zapewnia odpowiednią wytrzymałość, a także odporność na warunki atmosferyczne. Tego typu prace są często stosowane w praktyce budowlanej, aby zminimalizować koszty i czas napraw, zachowując jednocześnie trwałość konstrukcji. Regularne monitorowanie stanu ścian oraz odpowiednia konserwacja mogą zapobiec poważniejszym uszkodzeniom w przyszłości.

Pytanie 8

W trakcie inwentaryzacji obiektu budowlanego, który ma być remontowany, nie tworzy się

A. harmonogramu robót remontowych

B. zestawienia powierzchni użytkowej

C. opisu technicznego danego obiektu

D. rzutów poszczególnych kondygnacji

Inwentaryzacja obiektu budowlanego jest kluczowym procesem, który ma na celu dokładne zbadanie aktualnego stanu technicznego obiektu. Sporządzanie opisu technicznego jest niezbędne, ponieważ dostarcza informacji o materiałach budowlanych, konstrukcji oraz stanie technicznym elementów budynku. Zestawienie powierzchni użytkowej również pełni ważną rolę, ponieważ pozwala na ocenę, jakie zmiany będą konieczne w kontekście planowanych prac remontowych. Rzuty poszczególnych kondygnacji są równie istotne, ponieważ umożliwiają wizualizację układu przestrzennego budynku oraz identyfikację potencjalnych problemów, które mogą wystąpić w trakcie remontu. Pojawiające się nieporozumienia dotyczące roli harmonogramu robót remontowych w kontekście inwentaryzacji wynikają z błędnego założenia, że wszystkie dokumenty projektowe powinny być przygotowywane w tym samym czasie. W rzeczywistości harmonogram jest narzędziem planistycznym, które powstaje na podstawie wyników inwentaryzacji i służy do zarządzania czasem i zasobami podczas realizacji remontu. Dlatego też nie jest elementem samej inwentaryzacji, lecz następuje po niej, jako efekt analizy i planowania w oparciu o zebrane dane. Zrozumienie tego procesu jest niezwykle istotne dla skutecznego zarządzania projektami budowlanymi i unikania pułapek związanych z chaotycznym wprowadzaniem danych i działań. Poprawne podejście do inwentaryzacji i planowania remontów nie tylko zwiększa efektywność prac, ale również wpływa na ich jakość i zgodność z wymaganiami normatywnymi.

Pytanie 9

Ściany działowe o szerokości ¼ cegły i wysokości przekraczającej 2,5 m powinny być zbrojone

A. ciętym włóknem szklanym dodawanym do murarskiej zaprawy

B. siatką z prętów ø8 w pierwszej oraz ostatniej poziomej spoinie

C. bednarką w poziomych spoinach co trzecią-czwartą warstwę

D. bednarką w pionowych spoinach w odstępach co około 1 m

Odpowiedź, że ściany działowe o grubości ¼ cegły i wysokości większej niż 2,5 m należy zbroić bednarką w spoinach poziomych co trzecią-czwartą warstwę, jest zgodna z zaleceniami norm budowlanych i praktykami inżynieryjnymi. Zbrojenie to ma na celu zwiększenie stabilności i wytrzymałości ścian działowych, które w przeciwnym razie mogą być narażone na pęknięcia lub inne uszkodzenia pod wpływem obciążeń. W praktyce, umieszczanie bednarki co trzecią lub czwartą warstwę zapobiega rozprzestrzenianiu się ewentualnych pęknięć w obrębie ściany, co może być szczególnie istotne w wyższych budynkach. Zbrojenie w poziomie jest preferowane, ponieważ umożliwia lepsze rozłożenie obciążeń oraz zwiększa elastyczność ściany, co jest kluczowe w przypadku mylenia materiałów budowlanych. Przykłady zastosowania tego rozwiązania można znaleźć w budynkach użyteczności publicznej oraz mieszkalnych, gdzie wymagania dotyczące trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji są szczególnie wysokie. Dodatkowo, zgodność z normami budowlanymi, takimi jak Eurokod 6, potwierdza konieczność stosowania takich praktyk w przypadku ścian działowych o dużych wysokościach.

Pytanie 10

Określ zasady pomiaru schodów wykonanych z żelbetu.

A. Schody oblicza się w m2, jako powierzchnię wszystkich stopnic i podstopnic, z pominięciem powierzchni spoczników

B. Schody oblicza się w m2, traktując powierzchnię rzutu biegów na płaszczyznę poziomą, bez brania pod uwagę powierzchni spoczników

C. Schody oblicza się w m2, jako powierzchnię wszystkich stopnic i podstopnic, z uwzględnieniem powierzchni spoczników

D. Schody oblicza się w m2, traktując powierzchnię rzutu biegów na płaszczyznę poziomą, z uwzględnieniem powierzchni spoczników

Obliczanie schodów żelbetowych w m2 jako powierzchnię rzutu biegów na płaszczyznę poziomą, z uwzględnieniem powierzchni spoczników, jest zgodne z obowiązującymi normami budowlanymi oraz zasadami inżynieryjnymi. Rzut biegów schodowych odzwierciedla rzeczywistą powierzchnię, którą zajmują schody w projekcie, co jest kluczowe dla prawidłowego oszacowania materiałów budowlanych oraz kosztów wykonania. Uwzględnienie spoczników, które mają zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa i funkcjonalności schodów, prowadzi do dokładniejszego obliczenia ilości betonu i zbrojenia potrzebnego do ich konstrukcji. Praktyka ta jest kluczowa w projektach budowlanych, gdzie spoczniki pełnią rolę przejść i miejsc odpoczynku, dlatego ich powierzchnia jest istotna dla zachowania ergonomii i wygody użytkowania. W kontekście wytycznych, takich jak PN-EN 1991-1-1, a także norm budowlanych dotyczących bezpieczeństwa pożarowego i użytkowego, takie podejście jest nie tylko zalecane, ale także niezbędne.

Pytanie 11

Aby wydobyć 15 cm warstwę gleby urodzajnej (humusu) przy użyciu lemiesza oraz przetransportować urobek na terenie budowy na odległość 60 m, należy zastosować

A. spycharki gąsienicowej

B. ładowarki samojezdnej

C. zgarniarki samojezdnej

D. koparki podsiębiernej

Spycharka gąsienicowa jest odpowiednim wyborem do odspojenia warstwy ziemi urodzajnej (humusu) oraz przemieszczenia urobku na krótkie odległości, takie jak 60 m. Gąsienice zapewniają lepszą przyczepność i stabilność na nierównych i miękkich gruntach, co jest kluczowe podczas pracy w terenie, gdzie występują różne warunki glebowe. Spycharka gąsienicowa jest wyposażona w lemiesz, który pozwala na efektywne i precyzyjne odspojenie humusu, co jest istotne dla zachowania jego wartości odżywczych. W praktyce, spycharki gąsienicowe są często stosowane w budownictwie drogowym oraz w pracach ziemnych, gdzie efektywność, mobilność i moc są kluczowe. Poprawne wykorzystanie spycharki gąsienicowej przyczynia się do zminimalizowania strat materiałowych, a także do efektywnego kształtowania terenu. Warto również zauważyć, że operacje związane z przemieszczaniem humusu powinny odbywać się zgodnie z normami ochrony środowiska, aby zminimalizować negatywny wpływ na lokalny ekosystem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 12

Rozbiórkę obiektów murowanych należy wykonywać etapami, zaczynając od demontażu

A. podłóg oraz konstrukcji stropu najwyższego poziomu

B. pokrycia dachu oraz konstrukcji dachu

C. ścianek działowych na najwyższym poziomie

D. urządzeń oraz elementów instalacji elektrycznej

Rozbiórka budynków murowanych w pierwszej kolejności powinna obejmować demontaż urządzeń i elementów instalacji elektrycznej. Jest to kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas prowadzenia prac rozbiórkowych. Przed przystąpieniem do rozbiórki, wszelkie instalacje elektryczne powinny zostać wyłączone oraz odpowiednio zabezpieczone. Demontaż urządzeń elektrycznych minimalizuje ryzyko porażenia prądem oraz pozwala na uniknięcie uszkodzeń innych elementów konstrukcyjnych. Dobrą praktyką jest również oznaczenie obszarów, w których znajdują się instalacje elektryczne, co ułatwia planowanie prac. W praktyce, usunięcie instalacji elektrycznych jako pierwszego kroku w procesie rozbiórki jest zgodne z wytycznymi zawartymi w normach bezpieczeństwa, jak PN-EN 61936-1, które zalecają szczegółowe przygotowanie miejsca pracy pod kątem bezpieczeństwa operacji związanych z demontażem. Ponadto, odpowiednie szkolenia dla pracowników w zakresie pracy z instalacjami elektrycznymi są niezbędne, aby zapewnić ich kompetencje w zakresie identyfikacji i usuwania zagrożeń.

Pytanie 13

Jaką maszynę należy zastosować do realizacji głębokiego wykopu jamistego?

A. Koparki chwytakowej

B. Koparki przedsiębiernej

C. Zgarniarki

D. Wibromłota

Koparka chwytakowa to świetne narzędzie do robienia głębokich wykopów jamistych. Jej budowa i funkcje są naprawdę unikalne. Ma chwytak, który wręcz idealnie chwyta i podnosi ziemię, co jest mega ważne, gdy robisz głębokie wykopy. Operator ma pełną kontrolę nad tym, jak głęboko wykopuje, a to jest kluczowe, zwłaszcza w budownictwie i inżynierii. W praktyce koparki chwytakowe są bardzo popularne przy robotach ziemnych, jak na przykład budowa fundamentów czy instalacja kanalizacji. W porównaniu do innych maszyn, jak koparki przedsiębierne, oferują większą wszechstronność i lepszą kontrolę nad wykopem. W branży budowlanej, przestrzeganie norm bezpieczeństwa i efektywności jest mega ważne, a używanie odpowiednich maszyn do konkretnych zadań pomaga w utrzymaniu wysokiej jakości i unika uszkodzeń w trakcie robót ziemnych.

Pytanie 14

Jedną z klasycznych metod usuwania ścian w budynkach przy użyciu sprzętu mechanicznego jest ich przewrócenie za pomocą liny stalowej ciągniętej przez

A. samochód skrzyniowy

B. żuraw wieżowy

C. wózek widłowy

D. ciągnik gąsienicowy

Ciągnik gąsienicowy to maszyna, która charakteryzuje się dużą siłą ciągu oraz zdolnością do poruszania się w trudnych warunkach terenowych. W kontekście wyburzania, jest on wykorzystywany do przewracania ścian budynków poprzez zastosowanie liny stalowej, co pozwala na kontrolowane usuwanie konstrukcji. Działanie to polega na przymocowaniu liny do ściany i ciągnięciu jej przez ciągnik, co prowadzi do strącenia elementów budynku. Użycie ciągnika gąsienicowego zamiast innych pojazdów, takich jak wózek widłowy czy żuraw, jest uzasadnione jego stabilnością oraz lepszym rozkładem masy, co minimalizuje ryzyko przewrócenia maszyny. W praktyce, takie metody wyburzania są zgodne z zasadami bezpieczeństwa pracy na placu budowy, określonymi przez normy takie jak PN-EN 16228 czy PN-EN ISO 45001, które podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru sprzętu do konkretnych zadań budowlanych.

Pytanie 15

W którym zbiorze norm kosztów znajdują się przepisy dotyczące szacowania kosztów prac ziemnych realizowanych za pomocą koparek z transportem urobku samochodami samowyładowczymi?

A. KNR 4-01

B. KNR 2-01

C. KNR 2-25

D. KNR 2-02

KNR 2-01 to katalog norm nakładów rzeczowych, który obejmuje koszty robót ziemnych wykonywanych przy użyciu koparek, a także transportu urobku samochodami samowyładowczymi. W ramach KNR 2-01 można znaleźć szczegółowe informacje dotyczące różnych typów robót ziemnych, takich jak wykopy, nasypy i inne operacje związane z manipulacją gruntami. Normy te są stworzone na podstawie analiz technicznych i doświadczeń z realizacji projektów budowlanych, co pozwala na precyzyjne oszacowanie kosztów. Przykładowo, jeśli planujesz budowę drogi, znajomość tych norm pozwala na dokładne zaplanowanie budżetu oraz harmonogramu prac, co jest kluczowe dla efektywności całego projektu. Dobrą praktyką w branży budowlanej jest regularne aktualizowanie wiedzy o obowiązujących normach oraz ich stosowanie w codziennej pracy, aby zapewnić precyzyjność i oszczędność w kosztach realizacji inwestycji.

Pytanie 16

Przed przystąpieniem do rozbiórki instalacji elektrycznej w obiekcie, na początku należy

A. usunąć oświetlenie

B. zdjąć rozdzielnię elektryczną

C. zlikwidować gniazda wtyczkowe

D. odłączyć urządzenia zasilające

Dobra robota! Odłączenie prądu przed rozbiórką instalacji elektrycznej to mega ważny krok, żeby zapewnić bezpieczeństwo wszystkim, którzy tam są. Zgodnie z normą PN-IEC 60364, zawsze musisz wyłączyć zasilanie, zanim zabierzesz się do pracy przy elektryce. Na przykład, fajnie jest wyłączyć obwody w tablicy rozdzielczej i korzystać z blokad bezpieczeństwa, żeby nikt przypadkiem nie włączył prądu podczas twojej pracy. Dobrze jest też oznakować, że obwody są wyłączone, żeby wszyscy wiedzieli, co się dzieje. Jak już upewnisz się, że wszystko jest odłączone i zasilanie wyłączone, wtedy możesz zacząć demontować resztę instalacji. To jest zgodne z zasadami BHP i najlepszymi praktykami w inżynierii.

Pytanie 17

Jakie urządzenie umożliwia transport mieszanki betonowej na znaczne odległości zarówno w poziomie, jak i w pionie?

A. Pompą do betonu

B. Wózkiem dwuosiowym

C. Rurami odprowadzającymi

D. Przenośnikiem taśmowym

Wózki dwukołowe nie są odpowiednim narzędziem do transportu betonu na dużą odległość. Ich konstrukcja oraz ograniczona nośność sprawiają, że nadają się jedynie do krótkich dystansów, co ogranicza ich przydatność w dużych projektach budowlanych. Rury spustowe, mimo że mogą transportować beton, mają swoje ograniczenia związane z nachyleniem oraz odległością, na jaką można przesyłać mieszankę bez utraty jej jakości. Często są stosowane w układach prostych, jednak ich użycie w złożonych konstrukcjach może prowadzić do problemów z równomiernym podawaniem betonu, co jest kluczowe dla integralności strukturalnej. Z kolei przenośniki taśmowe, choć skuteczne w transporcie materiałów sypkich, nie są przystosowane do formuły mieszanki betonowej, która wymaga szczególnej ostrożności i precyzyjnego podawania. Właściwa grubość i jakość betonu mogą być naruszone, co prowadzi do osłabienia struktury wykonanej z betonu. W związku z tym, błędne jest myślenie, że te urządzenia będą w stanie efektywnie i bezpiecznie transportować beton na większe odległości.

Pytanie 18

W trakcie realizacji prac rozbiórkowych planuje się pozyskanie 145 m³ ceglanego gruzu. Odbiorca odpadów dysponuje kontenerami o pojemności 4 m³ oraz 7 m³. Który zestaw kontenerów będzie wystarczający do zebrania zgromadzonego gruzu?

A. 18 kontenerów o pojemności 7 m3 i 5 kontenerów o pojemności 4 m3

B. 20 kontenerów o pojemności 7 m3

C. 36 kontenerów o pojemności 4 m3

D. 16 kontenerów o pojemności 7 m3 i 7 kontenerów o pojemności 4 m3

Odpowiedź, która wskazuje na konieczność użycia 18 kontenerów o pojemności 7 m³ i 5 kontenerów o pojemności 4 m³ jest poprawna, ponieważ całkowita pojemność tych kontenerów wynosi 18 x 7 m³ + 5 x 4 m³ = 126 m³ + 20 m³ = 146 m³. To wystarczająco dużo, aby pomieścić 145 m³ gruzu ceglanego, co stanowi praktyczne podejście do zarządzania odpadami budowlanymi. W praktyce, stosowanie różnych pojemności kontenerów pozwala na elastyczność w transporcie różnych ilości odpadów, co jest zgodne z zasadami efektywności i redukcji kosztów w branży budowlanej. Warto również zauważyć, że według norm i regulacji dotyczących gospodarki odpadami, optymalizacja transportu i minimalizacja liczby kursów przyczyniają się do zmniejszenia emisji CO2 oraz obniżenia kosztów operacyjnych. Ponadto, stosowanie kontenerów o różnych pojemnościach umożliwia lepsze dostosowanie do specyfiki projektu, co jest kluczowe dla zachowania standardów ochrony środowiska oraz jakości usług.

Pytanie 19

Jakie informacje nie są wymagane w tablicy informacyjnej budowy?

A. Określenia rodzaju robót budowlanych oraz lokalizacji ich prowadzenia

B. Adresu i numeru telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego

C. Nazwiska i imienia oraz numeru telefonu kierownika budowy

D. Adresu oraz numeru telefonu odpowiedniego organu nadzoru budowlanego

Odpowiedź wskazująca, że tablica informacyjna budowy nie musi zawierać adresu i numeru telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego, tablica ta powinna zawierać jedynie kluczowe informacje dotyczące samej budowy, a nie wszelkie dane kontaktowe instytucji nadzorujących. Standardy branżowe wskazują, że podstawowe dane, które muszą być umieszczone na tablicy, to imię i nazwisko kierownika budowy oraz jego numer telefonu, a także dane kontaktowe organu nadzoru budowlanego, co ma na celu zapewnienie odpowiedzialności i łatwego dostępu do informacji o realizacji inwestycji. Ważne jest, aby tablica informacyjna spełniała swoje funkcje informacyjne oraz ułatwiała komunikację w przypadku jakichkolwiek wątpliwości czy potrzeby zgłoszenia sytuacji kryzysowych. W praktyce, dostarczenie jedynie niezbędnych informacji pozwala skupić się na kluczowych aspektach prowadzenia budowy, a nadmierna ilość danych może prowadzić do dezinformacji lub ignorowania istotnych informacji.

Pytanie 20

Zgodnie z KNR, jeśli nakład pracy pompy do betonu przy układaniu 100 m³ mieszanki wynosi 6,30 m-g, to ile godzin pracy pompy powinno być uwzględnionych w harmonogramie dla zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach 15,00 × 8,00 × 0,5 m?

A. 15,87 m-g

B. 3,15 m-g

C. 3,78 m-g

D. 38,10 m-g

Poprawna odpowiedź wynika z obliczenia ilości betonu potrzebnego do zabetonowania płyty fundamentowej oraz zastosowania odpowiednich wskaźników KNR. Wymiary płyty fundamentowej wynoszą 15,00 m długości, 8,00 m szerokości oraz 0,5 m wysokości. Aby obliczyć objętość płyty, stosujemy wzór na objętość prostopadłościanu: V = a * b * h, gdzie a to długość, b to szerokość, a h to wysokość. Po podstawieniu wartości otrzymujemy: V = 15,00 m * 8,00 m * 0,5 m = 60 m³. Następnie, korzystając z KNR, gdzie nakład pracy pompy do betonu na 100 m³ wynosi 6,30 m-g, obliczamy nakład pracy na 60 m³. Używając proporcji, obliczamy: (60 m³ / 100 m³) * 6,30 m-g = 3,78 m-g. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w planowaniu harmonogramu prac budowlanych oraz efektywnego zarządzania czasem i zasobami na placu budowy, co wpisuje się w standardy dobrego zarządzania projektami budowlanymi, takie jak PMI czy PRINCE2.

Pytanie 21

Pęknięcia w konstrukcji, które wystąpiły w betonowej podstawie podłogi, powinny być po poszerzeniu zagruntowane, a następnie uzupełnione

A. kitem polimerowym trwale plastycznym

B. masą asfaltową z wypełniaczami

C. zaprawą cementowo-wapienną

D. żywicą epoksydową z dodatkiem tiksotropowym

Wiesz, żywice epoksydowe z dodatkiem tiksotropowym to naprawdę świetny wybór do wypełniania szczelin w betonowych podkładach. Mają bardzo dobre właściwości mechaniczne i dobrze się łączą z betonem. Po zagruntowaniu pęknięć, ta żywica wypełnia mikroszczeliny i tworzy mocne połączenie z podłożem. Jej tiksotropowość sprawia, że łatwo ją nałożyć w wąskie spacje, a podczas schnięcia nie wypływa, co jest spoko. Można to zobaczyć na przykład w renowacji podłóg przemysłowych, bo tam jest naprawdę duże obciążenie, więc trzeba używać materiałów o dużej wytrzymałości. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 1504, użycie żywic epoksydowych w naprawach jest polecane, bo pozwala to odbudować strukturę i zabezpieczyć przed kolejnymi uszkodzeniami. Tak więc, odpowiedź, która wskazuje na żywicę epoksydową jako materiał wypełniający, jest jak najbardziej na miejscu i zgodna z aktualnymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 22

Jaka jest minimalna wysokość ogrodzenia na terenie budowy?

A. 1,8 m

B. 2,0 m

C. 1,5 m

D. 1,1 m

Minimalna wysokość ogrodzenia terenu budowy wynosząca 1,5 m jest zgodna z obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno na placu budowy, jak i w jego otoczeniu. Tego rodzaju ogrodzenie stanowi barierę, która nie tylko ogranicza dostęp osób nieuprawnionych, ale również chroni przed wypadkami związanymi z materiałami budowlanymi czy pracami prowadzonymi na terenie. Przykłady zastosowania tej regulacji można znaleźć w projektach budowlanych, gdzie zgodność z przepisami jest kluczowa dla uzyskania pozwolenia na budowę. W praktyce, wysokość ogrodzenia powinna być dostosowana do specyfiki terenu, a także do charakteru prowadzonej budowy, co w połączeniu z odpowiednimi znakami ostrzegawczymi i informacyjnymi, znacząco zwiększa poziom bezpieczeństwa. Warto również zwrócić uwagę na dodatkowe regulacje lokalne, które mogą wprowadzać surowsze normy dotyczące ochrony terenu budowy.

Pytanie 23

Jakie kroki powinien podjąć właściciel budynku, gdy planowany remont dotyczy wycięcia otworu drzwiowego w ścianie nośnej?

A. Sporządzenie opisu robót remontowych w książce obiektu budowlanego

B. Opracowanie dokumentacji projektowej w celu uzyskania pozwolenia na budowę

C. Przygotowanie szkicu inwentaryzacyjnego w celu zgłoszenia robót

D. Opracowanie dokumentacji projektowej w celu zgłoszenia robót

Wykonanie szkicu inwentaryzacyjnego w celu zgłoszenia robót jest podejściem, które może nie spełniać wymogów prawnych związanych z ingerencją w konstrukcję budynku. Tego rodzaju szkic może być przydatny w kontekście wizualizacji obecnego stanu nieruchomości, jednak nie zastępuje formalnej dokumentacji projektowej wymaganej do uzyskania pozwolenia na budowę. W praktyce, może to prowadzić do nieporozumień z organami nadzoru budowlanego, które wymagają ścisłej analizy planowanych prac. Sporządzenie dokumentacji projektowej w celu zgłoszenia robót również nie jest wystarczające, ponieważ nie wszystkie prace wymagają jedynie zgłoszenia. W przypadku poważnych zmian konstrukcyjnych, jak wybijanie otworów w ścianie nośnej, konieczne jest uzyskanie pełnego pozwolenia na budowę, co wiąże się z dostarczeniem bardziej szczegółowych analiz i obliczeń. Wykonanie opisu robót remontowych w książce obiektu budowlanego jest przydatne, ale nie może zastąpić formalnych procedur uzyskania pozwolenia, które są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz zgodności z obowiązującymi przepisami. Brak odpowiednich dokumentów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożenia dla bezpieczeństwa obiektu, a także osób korzystających z budynku.

Pytanie 24

Jaką wartość osiąga kosztorysowa kwota brutto, gdy wartość kosztorysowa netto wynosi 7 899,85 zł, a stawka VAT to 23%?

A. 6 422,64 zł

B. 6 082,88 zł

C. 9 716,82 zł

D. 8 081,55 zł

Wybór innych wartości kosztorysowych jako odpowiedzi na to pytanie może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia obliczeń związanych z podatkiem VAT oraz kosztami netto i brutto. Często spotykaną pomyłką jest nieprzyliczenie stawki VAT do wartości netto lub błędne zastosowanie formuły. Na przykład, niektórzy mogą błędnie pomyśleć, że wartość brutto jest równa wartości netto, co jest fałszywe, ponieważ pomija to dodatek podatku VAT. Inna możliwa nieprawidłowość polega na zastosowaniu stawki VAT w sposób niezgodny z rzeczywistością, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia obliczeń. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z pomyłek arytmetycznych, jak np. błędne dodawanie lub mnożenie. W kontekście praktycznym, takie błędy mogą prowadzić do istotnych konsekwencji finansowych w projektach budowlanych. Niezrozumienie koncepcji kosztorysowania oraz wpływu VAT na budżet projektu może skutkować nieprzewidzianymi wydatkami, które mogą wpłynąć na rentowność firmy. Warto zatem, aby osoby pracujące w branży budowlanej dokładnie zapoznały się z zasadami obliczeń kosztów oraz zrozumiały, jak prawidłowo stosować stawki podatkowe do wartości netto.

Pytanie 25

Opracowanie planu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa (planu BIOZ) jest wymagane

A. wykonawcy

B. kierownika budowy

C. inwestora

D. inspektora nadzoru

Sporządzenie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (planu BIOZ) jest kluczowym obowiązkiem kierownika budowy, który ponosi odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa na placu budowy. Plan BIOZ powinien być sporządzony jeszcze przed rozpoczęciem prac budowlanych i zawierać informacje dotyczące zagrożeń, jakie mogą wystąpić w trakcie realizacji projektu, oraz środki, które należy podjąć w celu ich minimalizacji. Przykładem może być identyfikacja ryzyk związanych z pracami na wysokości, co wymaga określenia odpowiednich zabezpieczeń, takich jak siatki ochronne czy rusztowania. W praktyce kierownik budowy powinien współpracować z zespołem wykonawczym oraz inspektorem nadzoru, aby zintegrować plan BIOZ z innymi dokumentami projektowymi. Standardy branżowe, takie jak normy ISO 45001 dotyczące systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, podkreślają znaczenie proaktywnego podejścia do identyfikacji i zarządzania ryzykiem, co jest decydujące dla bezpieczeństwa wszystkich osób zaangażowanych w projekt budowlany.

Pytanie 26

Jakie instalacje wymagają przeprowadzania okresowej kontroli stanu technicznego przynajmniej co 5 lat?

A. Elektryczna

B. Dymowa

C. Wentylacyjna

D. Gazowa

Instalacje elektryczne podlegają okresowej kontroli stanu technicznego co najmniej raz na 5 lat, zgodnie z normami obowiązującymi w Polsce oraz regulacjami prawnymi. Kontrola ta ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa użytkowników oraz skuteczności działania systemów elektrycznych. Zgodnie z normą PN-IEC 60364, regularne przeglądy instalacji elektrycznej pozwalają na identyfikację potencjalnych zagrożeń, takich jak uszkodzenia przewodów, przeciążenia czy niewłaściwe połączenia, które mogą prowadzić do pożaru lub porażenia prądem. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest konieczność przeprowadzania przeglądów w obiektach użyteczności publicznej, takich jak szkoły, szpitale czy biura, gdzie bezpieczeństwo jest kluczowe. Bezpieczeństwo instalacji elektrycznych jest także potwierdzone przez konieczność uzyskiwania odpowiednich certyfikatów po każdym przeglądzie, co dokumentuje ich zgodność z obowiązującymi normami. Utrzymanie aktualnych przeglądów jest także istotne z perspektywy ubezpieczenia, które może wymagać dowodów na regularne kontrole.

Pytanie 27

Prace związane z kryciem dachów nie mogą być realizowane, jeśli prędkość wiatru jest wyższa niż

A. 2 m/s

B. 4 m/s

C. 10 m/s

D. 8 m/s

Prace dekarskie są szczególnie narażone na wpływ warunków atmosferycznych, w tym prędkości wiatru. W zależności od rodzaju materiałów używanych do pokryć dachowych oraz zastosowanych technik, maksymalna prędkość wiatru, przy której można bezpiecznie prowadzić prace dekarskie, wynosi 10 m/s. Przy przekroczeniu tej wartości ryzyko uszkodzenia dachu lub wypadków pracy znacznie wzrasta. Na przykład, podczas montażu blachodachówki lub dachówki ceramicznej, silny wiatr może spowodować, że materiały te będą niekontrolowane i mogą spaść z dachu, co stwarza zagrożenie dla osób pracujących w pobliżu, jak i dla przechodniów. Dodatkowo, w standardach budowlanych oraz kodeksach bezpieczeństwa pracy przewidziano ograniczenia związane z warunkami atmosferycznymi, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników. Dlatego przed rozpoczęciem prac dekarskich, zawsze warto dokładnie monitorować prognozy pogody oraz oceniać warunki wiatrowe, aby uniknąć niebezpieczeństw związanych z pracą w trudnych warunkach.

Pytanie 28

Korzystając ze specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót wykończeniowych określ, który ze sposobów klejenia tapety z włókna szklanego jest zgodny z technologią.

Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót wykończeniowych (fragment)
1.	Ułożenie tapety z włókna szklanego
1.1.	Przygotowanie podłoża Podłoże musi być gładkie, suche, czyste i wolne od kurzu, a także chłonne i wytrzymałe. Szorstkie podłoża wygładzić masą szpachlową.
1.2.	Przycinanie tapety Pasy tapety przycina się nożycami stalowymi lub ostrym nożem, dodając do żądanej długości zwyczajowy zapas około 10 cm.
1.3.	Nakładanie kleju Tapety z włókna szklanego należy przykleić nierozciończonym klejem Metylan extra. Klej nanieść na podłoże przy pomocy wałka, a w przypadku rzadkich tkanin przy użyciu szpachli, równomiernie i nie za grubo (klej nie może przedostawać się na zewnątrz przez tkaninę), pasmami. Następnie należy położyć na posmarowane podłoże tkaninę i docisnąć. Klej należy stosować zgodnie z zaleceniami producenta tapety.

A. Klej nanieść wałkiem na czyste i lekko wilgotne podłoże, a przycięte z zapasem bryty tapety również posmarować klejem i docisnąć do podłoża.

B. Klej nanieść przy użyciu szpachli na przycięte z zapasem bryty tapety, a następnie docisnąć bryty do czystego i suchego podłoża.

C. Klej nanieść przy użyciu szpachli na suche i czyste podłoże, a przycięte z zapasem bryty tapety również posmarować klejem i docisnąć do podłoża.

D. Klej nanieść wałkiem na suche i czyste podłoże, a przycięte z zapasem bryty tapety docisnąć do podłoża.

Wybór niewłaściwych metod klejenia tapet z włókna szklanego często wynika z błędnego zrozumienia specyfiki materiałów oraz ich wymagań technologicznych. Nanosić klej na przycięte z zapasem bryty tapety, a następnie doklejać je do podłoża to podejście, które może prowadzić do wielu problemów, takich jak nierównomierne przyleganie czy pojawianie się pęcherzyków powietrza. Taka technika nie uwzględnia konieczności przygotowania podłoża, które powinno być zawsze czyste i suche, by klej mógł skutecznie związać tapetę z powierzchnią. Dodatkowo, klejenie wałkiem na lekko wilgotnym podłożu jest techniką, która może doprowadzić do osłabienia siły adhezji, ponieważ wilgoć może wpływać na właściwości chemiczne kleju, co w efekcie prowadzi do odklejania się tapety. Niezastosowanie się do tych zasad może skutkować nie tylko wadliwym wykonaniem, ale także dodatkowymi kosztami związanymi z naprawą czy ponownym klejeniem. Kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do klejenia tapety, dokładnie zrozumieć wymagania technologiczne i materiały, z którymi się pracuje, aby uniknąć typowych błędów i zapewnić trwałość oraz estetykę realizowanego projektu.

Pytanie 29

Który z materiałów jest najczęściej wykorzystywany do izolacji przeciwwodnej fundamentów?

A. Wełna mineralna

B. Cegła

C. Papa termozgrzewalna

D. Gips

Papa termozgrzewalna to materiał, który znajduje szerokie zastosowanie w izolacji przeciwwodnej fundamentów. Jest to forma papy asfaltowej, która dzięki specjalnej technologii produkcji zyskała właściwości termozgrzewalne. Oznacza to, że podczas montażu wymaga jedynie podgrzania przy użyciu palnika, co pozwala na łatwe i trwałe przyklejenie jej do powierzchni. Dzięki swojej elastyczności i odporności na działanie wody, jest idealna do stosowania w warunkach, gdzie fundamenty są narażone na działanie wilgoci i wody gruntowej. Zastosowanie papy termozgrzewalnej jest zgodne z normami budowlanymi oraz dobrą praktyką w branży, co czyni ją popularnym wyborem wśród wykonawców. Moim zdaniem, jej trwałość i skuteczność w ochronie przed wodą to kluczowe zalety, które decydują o jej powszechnym użyciu. W praktyce, izolacja fundamentów papą termozgrzewalną jest stosunkowo prosta i szybka do wykonania, co z pewnością jest atutem na placu budowy.

Pytanie 30

Demontaż dachu powinno się rozpocząć od

A. rozbiórki elementów nośnych dachu

B. usunięcia pokrycia dachu

C. zniesienia pokrycia z łat lub desek

D. demontażu rur odpływowych i rynien

Rozpoczęcie rozbiórki dachu od usunięcia poszycia z łat lub desek może wydawać się logiczne, jednak takie podejście niesie ze sobą kilka istotnych ryzyk. Poszycie dachowe pełni rolę ochronną, a jego demontaż przed usunięciem rur spustowych i rynien może prowadzić do poważnych problemów, takich jak zalanie wnętrza budynku w przypadku opadów deszczu. W momencie, gdy dach staje się 'goły', wszelkie pozostające elementy, takie jak rynny, mogą być narażone na zniszczenie i nieprawidłowe odprowadzanie wody, co w konsekwencji może prowadzić do uszkodzeń konstrukcji. Zdejmowanie elementów konstrukcyjnych dachu jako pierwsze również może skutkować niebezpieczeństwem, zwłaszcza jeśli nie zostaną wcześniej odpowiednio zabezpieczone i wzmocnione. Pracownicy mogą być narażeni na upadki lub inne wypadki. Ponadto, samodzielne rozebranie poszycia dachu bez wcześniejszego demontażu rynien może prowadzić do niekontrolowanego spadania elementów, co stwarza zagrożenie dla osób w pobliżu. Odpowiednia sekwencja działań jest kluczowa, aby zachować bezpieczeństwo i efektywność pracy na budowie, dlatego ważne jest przestrzeganie ustalonych standardów i dobrych praktyk w branży budowlanej.

Pytanie 31

Jaką minimalną temperaturę należy osiągnąć, aby można było wykonać powłokę z materiałów bitumicznych?

A. +10 °C

B. +5 °C

C. 0 °C

D. -5 °C

Minimalna temperatura, w której dopuszczalne jest wykonywanie powłoki z materiałów bitumicznych, wynosi +5 °C. Wartość ta jest kluczowa, ponieważ w niższych temperaturach materiały bitumiczne mogą nie osiągnąć optymalnej przyczepności do podłoża, co z kolei prowadzi do powstawania wad w warstwie izolacyjnej. Przy temperaturze poniżej +5 °C, struktura materiału nie jest wystarczająco plastyczna, co zagraża integralności powłok, a także ich właściwościom mechanicznym. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest proces wykonywania izolacji dachów, gdzie temperatury poniżej wskazanej granicy mogą skutkować nieefektywnym związaniem warstwy bitumicznej z podłożem. Standardy branżowe, takie jak Polskie Normy (PN) czy normy międzynarodowe, często podkreślają te wymagania, aby zapewnić długoterminową trwałość i skuteczność stosowanych powłok. Dlatego zawsze warto monitorować temperaturę otoczenia podczas prac związanych z aplikacją materiałów bitumicznych, aby zapewnić ich skuteczność oraz trwałość.

Pytanie 32

Podczas kładzenia płytek ceramicznych, nadmiar zaprawy do spoinowania należy usunąć przy pomocy

A. pędzla płaskiego

B. pacy gumowej

C. szpachelki stalowej

D. pacy stalowej gładkiej

Użycie pacy gumowej do usuwania nadmiaru zaprawy spoinującej jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ zapewnia delikatność i precyzję, a jednocześnie minimalizuje ryzyko uszkodzenia płytek ceramicznych. Pacę gumową można z łatwością dostosować do kształtu i tekstury powierzchni, co pozwala na skuteczne usunięcie nadmiaru zaprawy, nie pozostawiając smug ani zarysowań. Przykładowo, podczas pracy na nierównych lub strukturalnych powierzchniach pacy gumowej można używać w sposób, który pozwoli na dokładne wypełnienie szczelin i jednocześnie usunięcie zbędnej zaprawy. W branży budowlanej paca gumowa jest standardowym narzędziem, które znajduje zastosowanie w wielu czynnościach, nie tylko przy układaniu płytek, ale również przy nakładaniu materiałów wykończeniowych i innych pracach glazurniczych, co czyni ją wszechstronnym narzędziem. Korzystanie z pacy gumowej jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie układania płytek, ponieważ umożliwia uzyskanie estetycznego wykończenia oraz dbałość o detale, co jest kluczowe dla każdego profesjonalnego glazurnika.

Pytanie 33

Do usuwania warstw gruntu przy użyciu lemiesza oraz transportowania urobku na odległość do 100 m, stosuje się

A. równiarki

B. ładowarki

C. spycharki

D. zgarniarki

Spycharki są maszynami budowlanymi, które doskonale nadają się do odspajania gruntu warstwami oraz przemieszczania urobku na krótkie odległości, do 100 m. Ich konstrukcja, wyposażona w szeroki lemiesz, pozwala na efektywne zbieranie i przesuwanie materiału ziemnego. Spycharki są często wykorzystywane w pracach przygotowawczych na budowach, takich jak wyrównywanie terenu, usuwanie przeszkód oraz korytowanie. Dzięki różnorodności osprzętu, spycharki mogą również wykonywać dodatkowe zadania, takie jak formowanie skarp czy zsuwanie materiałów. W branży budowlanej spycharki są standardem, a ich stosowanie zgodne jest z normami jakości i bezpieczeństwa, co zapewnia właściwe zarządzanie urobkiem oraz minimalizację wpływu na środowisko. Przykładem dobrych praktyk jest regularne szkolenie operatorów, które zwiększa efektywność pracy i bezpieczeństwo operacji na placu budowy.

Pytanie 34

Jakie są minimalne i maksymalne odległości w świetle pomiędzy wiązarami dachów krokwiowych, jeśli rozstaw osiowy wiązarów wynosi 100 cm, szerokość krokwi to 10 cm, a dopuszczalne odchylenie w rozstawie krokwi wynosi ±1 cm?

A. Minimalna 90 cm, maksymalna 91 cm

B. Minimalna 88 cm, maksymalna 90 cm

C. Minimalna 89 cm, maksymalna 91 cm

D. Minimalna 91 cm, maksymalna 92 cm

Wybór odpowiedzi, która nie obejmuje zakresu od 89 cm do 91 cm, wynika z braku zrozumienia istoty rozstawu oraz tolerancji konstrukcyjnej. W przypadku, gdy rozstaw osiowy wynosi 100 cm, kluczowe jest uwzględnienie zarówno szerokości krokwi, jak i dopuszczalnego odchylenia. Niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że odległość między wiązarami jest równozłotna szerokości krokwi, co jest błędne, ponieważ powinno się brać pod uwagę również odchylenie. W rzeczywistości, obliczając maksymalną odległość, należy dodać tolerancję do odległości, co sprawia, że wynik będzie wyższy niż po prostu odejmowanie szerokości krokwi. Typowym błędem jest pomijanie wpływu tolerancji na końcowy wynik obliczeń. W budownictwie, pomyłki w takich obliczeniach mogą prowadzić do niepoprawnie wymierzonych konstrukcji, co z kolei zwiększa ryzyko wystąpienia problemów w czasie eksploatacji budynku. Niezastosowanie się do standardów tolerancji, takich jak te przedstawione w normach budowlanych, może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno finansowych, jak i technicznych, w budownictwie. W praktyce, inżynierowie muszą przeprowadzać dokładne analizy i uwzględniać wszystkie czynniki, aby uniknąć potencjalnych problemów konstrukcyjnych.

Pytanie 35

Jakie spoiwo znajduje się w składzie masy do produkcji posadzki chemoodpornej?

A. Żywica epoksydowa

B. Mleczko cementowe

C. Żywica akrylowa

D. Wapno gaszone

Wybór niewłaściwego spoiwa do masy posadzkowej może prowadzić do wielu problemów, w tym nietrwałości powłok oraz niskiej odporności na substancje chemiczne. Użycie żywicy akrylowej, mimo że ma swoje zastosowania w budownictwie, nie jest odpowiednie w kontekście posadzek chemoodpornych. Żywice akrylowe charakteryzują się niższą odpornością na chemikalia w porównaniu do epoksydów, co czyni je niewłaściwym wyborem w środowiskach przemysłowych, gdzie intensywne oddziaływanie substancji chemicznych jest normą. Mleczko cementowe również nie spełnia wymagań posadzek chemoodpornych, gdyż jego odporność na substancje chemiczne jest ograniczona, a także może być mało elastyczne, co prowadzi do pęknięć. Co więcej, wapno gaszone, będące materiałem stosowanym głównie w tradycyjnym budownictwie oraz do wapnowania gruntów, nie oferuje właściwości chemoodpornych, przez co również jest niewłaściwym materiałem do tworzenia posadzek w wymagających warunkach. Stosowanie tych materiałów może prowadzić do szybkiego zniszczenia posadzki oraz zwiększonych kosztów związanych z naprawami. Właściwe zrozumienie właściwości różnych materiałów budowlanych oraz ich zastosowań jest kluczowe dla osiągnięcia trwałych i funkcjonalnych powierzchni w budownictwie przemysłowym.

Pytanie 36

Określ właściwą kolejność technologiczną montażu elementów lekkiej ścianki działowej z jednolitą okładziną płytami gipsowo-kartonowymi w systemie suchej zabudowy?

A. Pionowe profile C → poziome profile U → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

B. Poziome profile U → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → pionowe profile C → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

C. Poziome profile U → pionowe profile C → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

D. Pionowe profile C → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → poziome profile U → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

Wybór niewłaściwej kolejności montażu komponentów ścianki działowej może prowadzić do wielu problemów konstrukcyjnych oraz funkcjonalnych. W przypadku zamontowania pionowych profili C przed poziomymi profilami U, konstrukcja nie będzie miała solidnej podstawy, co może skutkować niestabilnością oraz trudnościami w prawidłowym osadzeniu płyt gipsowo-kartonowych. Taki błąd może prowadzić do deformacji ściany, jej pęknięcia lub wręcz zawalenia się, co stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa użytkowników. Umieszczanie płyt gipsowo-kartonowych przed montażem profili również nie jest zalecane, ponieważ pozbawia to konstrukcję niezbędnej sztywności i może skutkować trudnościami w zainstalowaniu izolacji akustycznej, co w rezultacie zmniejsza efektywność całej ścianki. Z kolei ignorowanie kolejności montażu wełny mineralnej prowadzi do strat w zakresie izolacji termicznej oraz akustycznej, a tym samym obniża komfort użytkowania pomieszczeń. Również istotne jest, aby zwracać uwagę na stosowanie odpowiednich narzędzi oraz technik montażowych, aby zapewnić trwałość oraz funkcjonalność ścianek działowych. Osoby projektujące i wykonujące takie konstrukcje powinny kierować się normami budowlanymi oraz zaleceniami producentów materiałów, aby uniknąć typowych błędów konstrukcyjnych oraz zapewnić wysoką jakość wykonania.

Pytanie 37

Podłogę w pomieszczeniach narażonych na wilgoć, takich jak umywalnia, należy wykonać z

A. klepek parkietowych

B. paneli podłogowych

C. płytek gresowych

D. wykładziny tekstylnej

Płytki gresowe są idealnym rozwiązaniem do pomieszczeń mokrych, takich jak umywalnie, ze względu na ich wysoką odporność na wodę i łatwość w utrzymaniu czystości. Gres jest materiałem ceramicznym, który charakteryzuje się niską nasiąkliwością, co oznacza, że nie wchłania wody ani innych cieczy, co jest kluczowe w miejscach narażonych na wilgoć. Dodatkowo, płytki gresowe mają wysoką twardość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co sprawia, że są trwałe. W praktyce, wiele obiektów użyteczności publicznej oraz domów jednorodzinnych wybiera gres do łazienek i kuchni, ponieważ jest to materiał nie tylko funkcjonalny, ale również estetyczny. Gres występuje w różnych wzorach i kolorach, co umożliwia szeroką personalizację wnętrza. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami budowlanymi, użycie płytek gresowych w pomieszczeniach mokrych zalecane jest przez wiele organizacji, co odzwierciedla ich wysokie standardy jakości i bezpieczeństwa.

Pytanie 38

Jaką rolę pełni wieniec stropowy w budynku?

A. Ochroni ściany działowe przed destabilizacją

B. Powiększa rozpiętość konstrukcji stropu

C. Usztywnia konstrukcję budynku wspólnie ze stropem

D. Zwiększa izolacyjność termiczną ścian zewnętrznych

Wieniec stropowy jest kluczowym elementem konstrukcyjnym, który współdziała ze stropem, usztywniając całą konstrukcję budynku. Pełni funkcję łącznika pomiędzy ścianami nośnymi, co zapobiega ich odkształcaniu się pod wpływem obciążeń. Usztywnienie konstrukcji jest szczególnie istotne w przypadku budynków wielokondygnacyjnych, gdzie różnorodne siły działające na budynek mogą prowadzić do powstawania naprężeń. W praktyce, wieniec stropowy pomaga w równomiernym rozkładzie obciążeń, co jest zgodne z zasadami inżynierii budowlanej. Użycie wieńca stropowego pozwala także na zredukowanie ryzyka pęknięć w ścianach i zapewnia większą stabilność całej struktury. Przykładowe normy, takie jak Eurokod, podkreślają znaczenie odpowiedniego projektowania wieńców stropowych w kontekście bezpieczeństwa budynków.

Pytanie 39

Główną korzyścią płynącą z metody kolejnego wykonywania robót jest

A. najkrótszy czas transportu materiałów

B. najniższy koszt transportu materiałów

C. najmniejsze zatrudnienie ludzi

D. najniższe zużycie materiałów i sprzętu

Podstawową zaletą metody kolejnego wykonywania robót jest rzeczywiście najmniejsze zatrudnienie ludzi. Metoda ta koncentruje się na sekwencyjnym podejściu do realizacji zadań, co pozwala na zminimalizowanie liczby pracowników zaangażowanych w dany proces. Przykładowo, w przypadku budowy obiektu, roboty mogą być zaplanowane w taki sposób, aby kolejne etapy były realizowane jeden po drugim, co skutkuje mniejszym zapotrzebowaniem na pracowników w każdym z etapów. W kontekście zarządzania projektami budowlanymi, takie podejście pozwala na redukcję kosztów związanych z wynagrodzeniami, a także na zwiększenie efektywności wykorzystania dostępnych zasobów. Praktyczne zastosowanie tej metody można zaobserwować w projektach, które są realizowane w technologii Lean Management, gdzie dąży się do eliminacji marnotrawstwa i optymalizacji procesów produkcyjnych. Zmniejszenie liczby pracowników w poszczególnych fazach projektu nie tylko wpływa na koszty, ale również na organizację pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi i inżynieryjnymi.

Pytanie 40

Na placu budowy naturalne kruszywo do produkcji betonu powinno być składowane w

A. pryzmach, po połączeniu różnych frakcji

B. pryzmach, z rozdzieleniem na frakcje

C. silosach, po zmieszaniu z cementem

D. zasiekach, w pomieszczeniach z ogrzewaniem

Odpowiedź, że kruszywa trzeba składować w pryzmach i podzielić na różne frakcje, jest całkiem dobra. Właściwe przechowywanie tych materiałów jest naprawdę ważne, żeby beton miał dobrą jakość. Jak kruszywa leżą w pryzmach, to można je łatwo wziąć, a przy okazji mniej się brudzą. Różne frakcje mają różne właściwości fizyczne, co ma ogromny wpływ na to, jak ostatecznie będzie wyglądać mieszanka betonowa. Na przykład, do betonu wysokiej klasy fajnie sprawdzają się kruszywa o dopasowanych frakcjach, bo to pozwala lepiej wypełnić przestrzeń między ziarnami, przez co beton jest mocniejszy i bardziej odporny. Jeśli chodzi o normy PN-EN 12620, to one mówią, że lepiej przechowywać kruszywa w oddzielnych grupach, żeby przypadkiem się nie wymieszały, bo to może zepsuć jakość finalnego produktu. Dobrze jest też zabezpieczyć pryzmy przed deszczem, bo wilgoć na pewno nie jest im na rękę.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej