Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 13:28
Data zakończenia: 4 maja 2025 13:46

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby stworzyć kopczyki chroniące krzewy róż rabatowych przed przemarznięciem, najkorzystniej jest zastosować

A. glebę

B. torf

C. trociny

D. liście

Wykonanie kopczyków zabezpieczających krzewy róż rabatowych przed przemarzaniem przy użyciu gleby jest najlepszą praktyką ze względu na jej właściwości izolacyjne oraz zdolność do zatrzymywania wilgoci. Gleba, szczególnie dobrze wymieszana z kompostem lub materią organiczną, tworzy stabilną warstwę, która nie tylko chroni korzenie roślin przed niskimi temperaturami, ale także wspiera ich rozwój, dostarczając niezbędne składniki odżywcze. Przykładowo, podczas zimowych miesięcy, kopczyki z gleby mogą skutecznie osłonić system korzeniowy przed mrozem, co zmniejsza ryzyko przemarznięcia i zapewnia lepsze warunki do wzrostu wiosną. Dodatkowo, stosowanie gleby jako materiału do kopczykowania jest zgodne z zaleceniami ogrodników oraz standardami ogrodnictwa, które promują naturalne metody ochrony roślin. Ta technika jest również szeroko stosowana w różnych strefach klimatycznych, co potwierdza jej skuteczność oraz uniwersalność.

Pytanie 2

Zieleń znajdująca się w pobliżu szpitali nie pełni roli

A. sanitarnej

B. izolacyjnej

C. estetycznej

D. gospodarczej

Zieleń towarzysząca obiektom szpitalnym pełni wiele funkcji, jednak funkcja gospodarcza jest w tym kontekście najmniej istotna. Zieleń w szpitalach przede wszystkim ma na celu poprawę jakości życia pacjentów oraz personelu medycznego poprzez zapewnienie przestrzeni do relaksu i regeneracji. Z punktu widzenia sanitarnego, roślinność może również przyczyniać się do poprawy jakości powietrza, redukując zanieczyszczenia i zwiększając wilgotność. Izolacyjna funkcja zieleni, zwłaszcza w kontekście akustycznym, jest istotna, gdyż rośliny mogą działać jako bariera dla hałasu, co jest kluczowe w środowisku szpitalnym. Estetyka otoczenia ma również ogromne znaczenie, ponieważ przyjemne otoczenie sprzyja lepszemu samopoczuciu pacjentów, co może wpływać na proces leczenia. W związku z tym, podczas projektowania przestrzeni zielonych wokół obiektów medycznych, istotne jest uwzględnienie standardów projektowych oraz dobrych praktyk w zakresie architektury krajobrazu, które koncentrują się na zrównoważony rozwój i integrację z otoczeniem.

Pytanie 3

Do jednorocznych chwastów, które rosną na trawnikach, zalicza się

A. szczaw polny

B. chwastnica jednostronna

C. mlecz pospolity

D. babka lancetowata

Mlecz pospolity (Taraxacum officinale), szczaw polny (Rumex acetosella) oraz babka lancetowata (Plantago lanceolata) to rośliny, które mogą być mylone z chwastami jednorocznymi, ale w rzeczywistości są to chwasty wieloletnie. Mlecz pospolity, powszechnie znany z żółtych kwiatów i charakterystycznych puchatych nasion, to roślina, która przetrwa w trudnych warunkach i potrafi szybko zdominować trawniki, wprowadzając chaos w ich ekosystem. Szczaw polny, z kolei, to roślina o liściach o charakterystycznym kwasie szczawiowym, która również jest wieloletnia i może prowadzić do obniżenia jakości trawnika, jednak jego charakter wzrostu jest inny niż chwastnicy. Babka lancetowata, znana ze swoich długich liści ułożonych w rozetę, jest także rośliną wieloletnią, która może być mylona z jednorocznymi chwastami ze względu na jej szeroką obecność w różnych siedliskach. Typowym błędem myślowym jest uznawanie tych roślin za jednoroczne tylko dlatego, że mogą występować w podobnych miejscach, jak chwastnica jednostronna. Zrozumienie biologii tych roślin oraz ich cyklów życia jest kluczowe dla skutecznego zarządzania trawnikiem i zwalczania chwastów, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie ekologicznych praktyk ogrodniczych.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Który z poniższych zabiegów ogrodniczych nie jest częścią rewaloryzacji ogrodu?

A. Zwalczanie chorób i szkodników

B. Rekultywacja terenu pod nasadzenia

C. Usuwanie samosiewów

D. Wymiana pierwotnie istniejącej szaty roślinnej

Wszystkie inne wymienione działania mają istotny wpływ na proces rewaloryzacji ogrodu, jednakże ich zrozumienie wymaga głębszej analizy. Zwalczanie chorób i szkodników jest niezbędnym elementem dbania o stan zdrowia roślin. Choroby i szkodniki mogą znacząco obniżać estetykę i funkcjonalność ogrodu, dlatego ich kontrola jest kluczowa. Odpowiednie metody ochrony roślin, takie jak stosowanie nawozów organicznych i naturalnych środków biobójczych, mogą przyczynić się do poprawy zdrowia roślin, co podnosi ich wartość estetyczną. Rekultywacja terenu pod nasadzenia jest kolejnym istotnym krokiem, który może obejmować poprawę struktury gleby, co z kolei wpływa na możliwość wzrostu nowych roślin. Poprawne przygotowanie podłoża, takie jak drenaż i wzbogacenie gleby o substancje organiczne, jest fundamentem dla zdrowego rozwoju roślinności. Usuwanie samosiewów również odgrywa ważną rolę w utrzymaniu estetyki ogrodu. Samosiewy mogą szybko zajmować przestrzeń, co prowadzi do nieładu i wzrostu konkurencji dla innych roślin. Właściwe zarządzanie tymi elementami pozwala na bardziej zrównoważony rozwój ogrodu i zachowanie jego estetycznych walorów.

Pytanie 6

Przed wysiewem nasion trawnika, grunt powinien być

A. spulchniony

B. wyrównany

C. wodowany

D. uwałowany

Uważanie gruntu przed wysiewem nasion trawnika jest kluczowym krokiem w procesie zakupu idealnego trawnika. Uwałowanie polega na zagęszczeniu powierzchni gleby, co pomaga w eliminacji pustych przestrzeni i zapewnia lepszą stabilność podłoża. Dzięki temu nasiona trawnika będą miały lepszy kontakt z glebą, co sprzyja ich zakorzenieniu i wzrostowi. Uwałowanie jest szczególnie istotne w przypadku gleb luźnych czy piaszczystych, które mogą nie zapewniać odpowiedniej struktury dla nasion. Przykładowo, glebę można uważować przy użyciu walca ręcznego lub motorowego, co pozwala na równomierne zagęszczenie. Warto również zwrócić uwagę, aby nie przeprowadzać tej czynności na glebie zbyt mokrej, co mogłoby prowadzić do zbicia podłoża i obniżenia jakości trawnika. Standardy dobrego zakupu trawnika, takie jak zasady agrotechniki, podkreślają znaczenie uwałowania jako kluczowego etapu przygotowań do wysiewu.

Pytanie 7

Na jaką głębokość powinna zostać przekopana gleba zbitą i słabo przepuszczalną, przygotowując miejsce pod sadzenie grupy krzewów?

A. 15-20 cm

B. 60-70 cm

C. 30-40 cm

D. 5-10 cm

Odpowiedzi, które sugerują płytkie przekopywanie gleby, takie jak 15-20 cm, 5-10 cm, czy nawet 60-70 cm, nie uwzględniają istotnych aspektów związanych z kondycją gleby oraz wymaganiami roślin. Płytkie przekopywanie, na przykład na głębokość 5-10 cm, jest niewystarczające do skutecznego rozluźnienia zbitą strukturę gleby, co prowadzi do utrzymania niekorzystnych warunków dla korzeni. Takie podejście może skutkować niewłaściwym drenażem oraz ograniczeniem dostępu do powietrza, co w konsekwencji wpływa na rozwój roślin. Z kolei głębokość 60-70 cm przekracza zalecane normy dla większości krzewów, które zazwyczaj nie potrzebują tak głębokiego podłoża, co może prowadzić do niepotrzebnego naruszenia warstw gleby i podniesienia kosztów przygotowania terenu. Warto zaznaczyć, że zbyt głębokie przekopywanie może również naruszyć bioróżnorodność mikroorganizmów glebowych oraz ich naturalne procesy, co jest kluczowe dla zdrowia gleby. Kluczową zasadą w pracach ogrodniczych jest dostosowywanie głębokości przekopywania do specyficznych potrzeb roślin oraz warunków glebowych, co pomoże w osiągnięciu optymalnych rezultatów.

Pytanie 8

Jak obliczyć cenę brutto usługi ogrodniczej?

A. do kwoty netto doliczyć obowiązującą stawkę VAT

B. do wydatków bezpośrednich doliczyć koszty pośrednie

C. do wartości kosztorysowej robocizny i materiałów dodać wydatki na sprzęt

D. do kwoty netto dodać wartość wydatków bezpośrednich

Aby poprawnie obliczyć cenę brutto usługi ogrodniczej, kluczowym krokiem jest dodanie do kwoty netto obowiązującej stawki VAT. VAT, czyli podatek od towarów i usług, jest podatkiem pośrednim, który nałożony jest na sprzedaż towarów i usług. W Polsce standardowa stawka VAT wynosi 23%, aczkolwiek w niektórych przypadkach mogą obowiązywać stawki obniżone, jak 8% czy 5%. Przykładowo, jeśli wartość netto usługi ogrodniczej wynosi 1000 zł, to po doliczeniu VAT-u całkowity koszt dla klienta wynosi 1230 zł. Wprowadzenie poprawnych stawek VAT jest nie tylko kluczowe dla ustalania ceny, ale także dla zgodności z przepisami prawa podatkowego. Praktyka ta jest standardem w branży, umożliwiającym przedsiębiorcom rzetelne prezentowanie kosztów oraz ułatwiającym kontrolę finansową. Warto również zauważyć, że brak odpowiedniego naliczenia VAT może prowadzić do poważnych konsekwencji podatkowych dla firmy.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

W miejscu, gdzie znajduje się wiele osób postronnych, podczas wykonywania prac w obrębie głębokich wykopów należy

A. rozstawić taśmę ochronną na wys. 0,75 m, umieścić napisy ostrzegawcze i czerwone światła nocne

B. rozstawić taśmę ochronną na wys. 1,1 m, umieścić napisy ostrzegawcze i białe światła nocne

C. ustawić poręcze ochronne wys. 0,75 m, umieścić napisy ostrzegawcze i białe światła nocne

D. ustawić poręcze ochronne wys. 1,1 m, umieścić napisy ostrzegawcze i czerwone światła nocne

Odpowiedzi wskazujące na rozpięcie taśmy ochronnej na wysokości 0,75 m oraz do stosowania białych świateł nocnych są niewłaściwe z perspektywy bezpieczeństwa i zgodności z normami. Taśma ochronna na wysokości 0,75 m nie zapewnia wystarczającej ochrony, aby skutecznie zapobiegać przypadkowemu wpadnięciu osób do wykopu. Wysokość ta jest znacznie poniżej rekomendacji zawartych w normach bezpieczeństwa, co może prowadzić do poważnych wypadków. Ponadto, użycie białych świateł nocnych jest niedopuszczalne w kontekście stref niebezpiecznych, ponieważ mogą one nie zapewniać odpowiedniego sygnalizowania zagrożenia. Czerwone światła są powszechnie uznawane za standardowe oznaczenie zagrożeń, ponieważ przyciągają uwagę i są łatwiejsze do zidentyfikowania w warunkach nocnych. Osoby, które wybierają te niewłaściwe opcje, często nie są świadome zasadniczych zagrożeń związanych z niewłaściwą organizacją stref roboczych. Takie myślenie może wynikać z bagatelizowania wymogów bezpieczeństwa lub z braku znajomości aktualnych przepisów i norm, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście prac budowlanych, gdzie bezpieczeństwo jest kluczowym aspektem każdej operacji. Warto zatem dobrze przyswoić wymagania dotyczące zabezpieczeń na placach budowy, aby uniknąć potencjalnych tragedii.

Pytanie 11

Bukszpan wiecznie zielony powinien być sadzony w odpowiednią glebę

A. ubogą, dobrze przepuszczalną i kwaśną

B. bogatą, wystarczająco wilgotną i kwaśną

C. żyzną, przewiewną i bogatą w wapń

D. żyzną, zwartą i zasadową

Wybór niewłaściwej gleby dla bukszpanu wiecznie zielonego może prowadzić do poważnych problemów w jego uprawie. Gleba żyzna, zwięzła i zasadowa może wydawać się atrakcyjna, jednak zwięzłość gleby często prowadzi do ograniczenia przepuszczalności, co zwiększa ryzyko zastoju wody i chorób korzeni. Bukszpan preferuje gleby, które mają dobrą strukturę, umożliwiającą swobodny przepływ wody oraz powietrza do korzeni. Z kolei gleba zasobna, dostatecznie wilgotna i kwaśna również nie jest odpowiednia, ponieważ zbyt niskie pH może ograniczać przyswajalność niektórych składników odżywczych, w tym wapnia, co jest niezbędne dla prawidłowego rozwoju bukszpanu. Utworzenie ubogiej, przepuszczalnej i kwaśnej gleby jest innym błędnym podejściem, które może prowadzić do niedoborów składników odżywczych i słabego wzrostu rośliny. Typowym błędem jest również ignorowanie specyficznych potrzeb danej rośliny, co może wynikać z ogólnego podejścia do upraw roślin. Dlatego kluczowe jest, aby dostosować warunki glebowe do wymagań bukszpanu, co pozwoli na jego zdrowy rozwój oraz estetyczny wygląd w ogrodzie.

Pytanie 12

Najefektywniejszą metodą zakupu trawników na dużych obszarach oraz zazieleniania wysokich, stromo nachylonych skarp jest

A. aerosiew

B. hydrosiew

C. wysiew nasion siewnikami

D. wysiew ręczny nasion

Aerosiew jest metodą, która polega na wysiewaniu nasion przy użyciu powietrza, zazwyczaj z użyciem samolotów. Choć może wydawać się efektywna w przypadku dużych obszarów, nie zapewnia precyzyjnego umiejscowienia nasion, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu. Wysiew nasion siewnikami pozwala na bardziej kontrolowane podawanie nasion, jednak w przypadku dużych powierzchni i stromo nachylonych skarp może nie być wystarczająco efektywny, a także bardziej czasochłonny w porównaniu do hydrosiewu. Wysiew ręczny nasion jest najmniej preferowanym sposobem, szczególnie na dużych terenach, ponieważ jest pracochłonny i mało wydajny. Ręczne wysiewanie nasion również zwiększa ryzyko nierównomiernego rozmieszczenia nasion, co prowadzi do problemów z ich późniejszym wzrostem. Powszechnym błędem jest ignorowanie warunków terenowych oraz ryzyka erozji, które mogą skutkować niepowodzeniem w zazielenianiu. Wybór odpowiedniej metody siewu powinien być zawsze dostosowany do specyficznych warunków danego terenu oraz celów, jakie chcemy osiągnąć, co czyni hydrosiew najbardziej odpowiednią i nowoczesną metodą w takich sytuacjach.

Pytanie 13

Aby przewieźć odspojony grunt na dystans 50 m, konieczne jest użycie

A. samochodu - wywrotki

B. szufli

C. spycharki

D. zgarniaczy

Zgarniarki, szufle oraz samochody wywrotki, mimo że są użytecznymi narzędziami w budownictwie, nie są najbardziej odpowiednimi rozwiązaniami do transportu odspojonego gruntu na odległość 50 m. Zgarniarki, choć skuteczne w zbieraniu mas ziemi, nie są przystosowane do przenoszenia ich na większe dystanse. Ich głównym zadaniem jest równomierne rozprowadzanie materiałów, a nie ich transportowanie. Szufle, natomiast, są narzędziem ręcznym, które wymaga dużego wysiłku fizycznego, a ich wydajność nie jest wystarczająca w porównaniu do maszyn, takich jak spycharki. Użycie szufli do transportu gruntu na odległość 50 m byłoby nieefektywne i czasochłonne, co mogłoby opóźnić postęp prac budowlanych. Samochody wywrotki są idealne do transportu materiałów na dłuższe dystanse, jednak w kontekście przetransportowania gruntu na tak krótką odległość, ich użycie może być nieopłacalne. Nie tylko zwiększa to koszty operacyjne, ale również generuje dodatkowy ruch na placu budowy, co może wprowadzać chaos i zagrażać bezpieczeństwu. Wybór odpowiedniego sprzętu budowlanego jest kluczowy dla efektywności i bezpieczeństwa pracy, a spycharka, ze swoją wszechstronnością i mocą, jest najodpowiedniejszym rozwiązaniem w tej konkretnej sytuacji.

Pytanie 14

W szkółce roślin dekoracyjnych o ograniczonym budżecie, bez wpływu na jakość upraw, można zrezygnować z

A. systematycznego podlewania

B. nawożenia nawozem o całosezonowym działaniu

C. przycinania młodych krzewów

D. systematycznego odchwaszczania

Nawożenie nawozem o całosezonowym działaniu jest kluczowym elementem w produkcji roślin ozdobnych, jednak w sytuacji ograniczonych możliwości finansowych można je czasowo odsunąć na bok, nie wpływając na jakość końcowego produktu. Nawozy całosezonowe, takie jak granulaty o kontrolowanym uwalnianiu, zapewniają roślinom stały dostęp do składników odżywczych przez dłuższy czas. Ich zawartość azotu, fosforu i potasu jest dostosowana do potrzeb roślin w różnych fazach ich wzrostu. Przy odpowiednim planowaniu, rośliny mogą przetrwać okres bez nawożenia, zwłaszcza jeśli ziemia, w której są sadzone, ma już odpowiednie parametry odżywcze. W praktyce, przeprowadzenie analizy gleby przed sezonem wegetacyjnym pozwala na zidentyfikowanie zasobów składników odżywczych, co z kolei umożliwia optymalizację kosztów w zakresie nawożenia. Dobrą praktyką w szkółkach jest również stosowanie kompostu lub innych organicznych materiałów, które mogą wzbogacić glebę o niezbędne składniki bez znacznych nakładów finansowych.

Pytanie 15

Przy projektowaniu kwietnika o okrągłym kształcie z kanny, lobelii, szałwii i aksamitki, co powinno znajdować się w centralnej części?

A. kannę

B. szałwię

C. aksamitkę

D. lobelię

Wybór innych roślin do umieszczenia w centralnej części kwietnika, takich jak aksamitka, lobelia czy szałwia, jest powszechnym błędem wynikającym z niewłaściwego podejścia do zasad projektowania przestrzeni zielonej. Aksamitka, mimo że jest atrakcyjna, ma niewielkie rozmiary i niezbyt wyrazistą formę, co sprawia, że nie podkreśli ona w odpowiedni sposób kompozycji. Umieszczenie jej w środku kwietnika sprawiłoby, że centralny punkt kompozycji zniknąłby, a cała aranżacja straciłaby na dynamice i atrakcyjności. Z kolei lobelia, choć niektóre jej odmiany mogą mieć ciekawe kolory, również nie jest przystosowana do pełnienia roli rośliny dominującej, a jej niski wzrost sprawia, że w centralnym miejscu zostanie przytłoczona przez wyższe rośliny. Szałwia, będąc rośliną o średnim wzroście, nie ma wystarczającej masy wizualnej, aby skutecznie dominować w kwietniku i byłaby bardziej odpowiednia jako obwódkowa roślina niż centralny element. Takie błędne decyzje w projektowaniu mogą prowadzić do nieharmonijnych kompozycji, które nie tylko nie spełniają oczekiwań estetycznych, ale także mogą negatywnie wpływać na zdrowie roślin, które nie będą miały wystarczającej ilości światła i przestrzeni do wzrostu. W kontekście dobrych praktyk w projektowaniu ogrodów, kluczowe jest zrozumienie roli i wzrostu każdej rośliny oraz ich wzajemnych relacji w kompozycji.

Pytanie 16

Ile m3 gliny trzeba przygotować do posadzenia 10 róż, gdy norma zużycia gliny na 100 sztuk sadzonek wynosi 0,6 m3?

A. 0,60 m3

B. 6,00 m3

C. 1,20 m3

D. 0,06 m3

Odpowiedź 0,06 m3 jest poprawna, ponieważ obliczamy zużycie gliny na podstawie podanej normy. Norma wynosi 0,6 m3 na 100 sadzonek róż. W związku z tym, aby obliczyć potrzebną ilość gliny dla 10 róż, stosujemy proporcję. Wzór na obliczenie zużycia gliny to: (0,6 m3 / 100 sztuk) * 10 sztuk = 0,06 m3. W praktyce, znajomość takich norm jest kluczowa, ponieważ pozwala na efektywne planowanie przestrzeni oraz odpowiednie dobieranie materiałów na rabaty. W branży ogrodniczej, precyzyjne obliczenia są niezbędne do utrzymania optymalnych warunków wzrostu roślin, co z kolei wpływa na ich zdrowie oraz plonowalność. Warto również zwrócić uwagę, że stosowanie się do norm pozwala na unikanie marnowania materiałów oraz obniżania kosztów eksploatacji na etapie zakupu materiałów ogrodniczych. Dlatego też, znajomość takich zasad i ich umiejętne zastosowanie w praktyce jest niezwykle ważne w pracy każdego ogrodnika.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Który z podanych elementów małej architektury powinno się uwzględnić w aranżacji skweru?

A. Trejaż.

B. Ogrodzenie.

C. Ławkę.

D. Altanę.

Ławka to naprawdę ważny element w małej architekturze, który powinien być brany pod uwagę w projektowaniu skwerów. Pozwala ludziom na relaks i odpoczynek, co jest mega istotne w przestrzeniach publicznych, gdzie spędzamy czas na świeżym powietrzu. Dobrze by było, żeby miejsca do siedzenia były umiejscowione w strategicznych punktach skweru – na przykład blisko alejek spacerowych, w słońcu lub przy takich atrakcjach jak fontanny czy place zabaw. Ważne, żeby ławki były zrobione z solidnych materiałów, które wytrzymają różne warunki pogodowe, jak stal nierdzewna czy jakieś fajne drewno egzotyczne. To zapewni im dłuższe życie i ładny wygląd. Fajnie jest też różnicować styl i układ ławek, żeby pasowały do lokalnego charakteru skweru i potrzeb ludzi. No i nie zapomnijmy o ławeczkach dla osób z niepełnosprawnościami – to naprawdę ważne, by nasze przestrzenie były dostępne dla wszystkich. Te proste rzeczy sprawiają, że ławki tworzą przyjazną atmosferę, zachęcają do integracji społecznej i poprawiają komfort korzystania z tych miejsc.

Pytanie 19

Aby zredukować straty w trakcie transportu roślin doniczkowych, producenci roślin używają substancji skarlających, które są

A. gibereliny

B. cytokininy

C. retardanty

D. auksyny

Wybór substancji skarlających w kontekście ograniczenia wzrostu roślin doniczkowych jest kluczowy, a błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące hormonów roślinnych. Cytokininy, na przykład, to hormony, które stymulują podziały komórkowe i mogą prowadzić do zwiększenia wzrostu oraz rozwoju roślin. Ich stosowanie w uprawach jest zatem sprzeczne z celem minimalizacji wzrostu, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście transportu. Auksyny to kolejne hormony, które regulują rozwój roślin, w tym elongację komórek, co również nie sprzyja ograniczaniu wzrostu. Zastosowanie auksyn w produkcji roślin ma na celu stymulację wzrostu, co prowadzi do wyższych roślin, bardziej podatnych na uszkodzenia podczas transportu. Gibereliny z kolei są hormonami wspomagającymi wzrost, które mogą powodować wydłużenie łodyg oraz stymulację kiełkowania nasion, co jest przeciwieństwem pożądanej reakcji w przypadku roślin doniczkowych. Wybierając niewłaściwe substancje, producenci mogą zwiększać ryzyko uszkodzeń roślin w trakcie transportu, co negatywnie wpływa na jakość oraz ich sprzedaż. Kluczowe jest zatem zrozumienie funkcji i wpływu hormonów roślinnych na wzrost, aby podejmować świadome decyzje w zakresie pielęgnacji i transportu roślin.

Pytanie 20

Co można uznać za cechy charakterystyczne upraw w szklarni?

A. sezonowość upraw uzależniona od warunków atmosferycznych

B. ograniczenie w zakresie wyboru roślin

C. całoroczna produkcja, niezależna od warunków atmosferycznych

D. długi czas trwania produkcji, wynikający z niekorzystnych warunków atmosferycznych

Produkcja szklarniowa charakteryzuje się przede wszystkim całorocznością uprawy, co oznacza, że możliwe jest prowadzenie hodowli roślin niezależnie od warunków atmosferycznych panujących na zewnątrz. Szklarniowe warunki umożliwiają kontrolowanie temperatury, wilgotności powietrza oraz nasłonecznienia, co jest kluczowe dla optymalnego wzrostu roślin. Przykładem mogą być uprawy pomidorów, ogórków czy papryki, które w warunkach szklarniowych mogą być zbierane przez cały rok, a nie tylko w sezonie letnim. Dobre praktyki w produkcji szklarniowej obejmują również zastosowanie nowoczesnych technologii, takich jak systemy nawadniania kropelkowego, które zwiększają efektywność wykorzystania wody oraz minimalizują straty. Zarządzanie mikroklimatem w szklarni jest istotne, aby osiągnąć maksymalne plony oraz jakość owoców i warzyw, co spełnia wymagania rynkowe oraz standardy produkcji ekologicznej.

Pytanie 21

Jaką długość będzie miała trawa na planie wykonanym w skali 1:200, jeśli jej rzeczywista długość wynosi 18 m?

A. 0,9 cm

B. 1,8 cm

C. 3,6 cm

D. 9,0 cm

Pozostałe odpowiedzi niestety są błędne i opierają się na złym rozumieniu skalowania. Na przykład 1,8 cm to może być wynik źle przeprowadzonych obliczeń, bo bez uwzględnienia skali, nie da się dobrze wyliczyć wymiarów. Ktoś mógł też pomylić jednostki i nie przerobić metrów na centymetry, co prowadzi do znacznych błędów. Takie odpowiedzi jak 0,9 cm czy 3,6 cm mogą być skutkiem pomyłek w obliczeniach lub zamiana jednostek. Pamiętaj, że skala 1:200 oznacza, że rzeczywista długość jest 200 razy większa od tej na planie. Jak nie złapiesz tego, to możesz szybko otrzymać błędne wyniki. W praktyce precyzyjność w obliczeniach jest mega ważna, bo jak wymiar jest niepoprawny, to mogą się pojawić problemy później w realizacji projektów, dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły w przeliczeniach i projektowaniu.

Pytanie 22

Krajobraz wewnętrzny, którego proporcja otwarcia ścian wynosi od 30% do 60%, to typ wnętrza

A. konkretnego

B. subiektywnego

C. otwartego

D. obiektywnego

Odpowiedzi, które sugerują inne definicje wnętrza krajobrazowego, wprowadzają w błąd przez niepełne zrozumienie pojęć związanych z architekturą krajobrazu. Wnętrze konkretne, które często mylone jest z wnętrzem obiektywnym, odnosi się do specyficznych, zamkniętych przestrzeni, gdzie nie ma wystarczającej interakcji z otoczeniem. Tego rodzaju przestrzenie mogą być użyteczne, ale nie osiągają pełni potencjału, jakie niesie ze sobą otwartość w projekcie. Subiektywne wnętrze krajobrazowe z kolei opiera się na indywidualnych odczuciach i interpretacjach, co sprawia, że jest ono bardziej intymne, a nie obiektywne, jak wymaga pytanie. Wreszcie, wnętrze otwarte może sugerować, że przestrzeń nie ma ograniczeń, co nie jest zgodne z parametrami określonymi w pytaniu. Wszystkie te błędne koncepcje prowadzą do typowych mylnych przekonań w projektowaniu przestrzeni, gdzie brakuje zrozumienia dla znaczenia otwarcia w kontekście funkcji publicznej i estetycznej. Kluczowe jest, aby projektanci i architekci znali różnice między tymi typami wnętrz, aby tworzyć przestrzenie, które będą zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne, zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 23

Jaką minimalną szerokość powinna mieć brama na drodze pożarowej w osiedlu?

A. 1,2 m

B. 3,5 m

C. 4,5 m

D. 2,5 m

Minimalna szerokość bramy na osiedlowej drodze pożarowej to 3,5 metra, co jest zgodne z przepisami budowlanymi i normami ochrony przeciwpożarowej. Taka szerokość pozwala na swobodne przejazdy wozów strażackich i innych służb ratunkowych, co jest mega ważne w kryzysowych sytuacjach, gdzie czas ma znaczenie. Można to zobaczyć w projektach urbanistycznych, które biorą pod uwagę nie tylko bezpieczeństwo pożarowe, ale też komfort dla mieszkańców. Umożliwia to też łatwiejszy dojazd do budynków w sytuacjach ewakuacyjnych oraz transport sprzętu gaśniczego. Zwykle przyjmuje się, że odpowiednia szerokość dróg pożarowych powinna spełniać normę PN-EN 13501-1, co jest istotne dla zapewnienia dostępności, a to z kolei wpływa na efektywność w akcjach ratunkowych. Dobre praktyki mówią też, że warto projektować te drogi z pewnymi marginesami bezpieczeństwa, więc ta szerokość to tak naprawdę standard w budownictwie mieszkaniowym i komercyjnym.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Nasiona traw można wmieszać w glebę na głębokość około 1 cm przy użyciu

A. miotłograbii

B. wałokolczatki

C. piaskownicy

D. łopaty

Szpadel, choć jest narzędziem powszechnie używanym do pracy w glebie, nie jest odpowiedni do precyzyjnego mieszania nasion traw z glebą na głębokość 1 cm. Użycie szpadla może prowadzić do zbyt głębokiego zakopania nasion, co skutkuje utrudnionym kiełkowaniem. Nasiona traw wymagają kontaktu z glebą, ale ich umiejscowienie powinno być płytkie, aby mogły łatwo wchłonąć wilgoć i uzyskać dostęp do światła. Piaskówka, z kolei, jest narzędziem używanym głównie do aeracji gleby i może nie być skuteczna w wprowadzaniu nasion w glebę, zwłaszcza na małej głębokości. Miotłograbi, z przeszłością w użytkowaniu do zbierania liści czy rozprowadzania materiałów organicznych, nie są w stanie efektywnie przemieszać nasion z glebą, co może prowadzić do ich nierównomiernego rozmieszczenia. W kontekście upraw traw, istotne jest stosowanie odpowiednich narzędzi, które pozwolą na skuteczne przygotowanie gleby. Zastosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do nieefektywności, a w dłuższej perspektywie do obniżenia plonów. Ważne jest, aby przy wyborze narzędzi kierować się ich funkcjonalnością oraz specyfiką uprawianych roślin.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Spis roślinności w inwentaryzacji szczegółowej drzewostanu obejmuje nazwy gatunków drzew oraz

A. średnice koron i grubości głównych gałęzi

B. grubości głównych gałęzi i wysokości

C. średnice koron, pierśnice i wysokości

D. pierśnice oraz odległości pomiędzy drzewami

W analizie inwentaryzacji drzewostanu nie można pominąć istotnych parametrów, jakimi są średnice koron, pierśnice oraz wysokości drzew, które w sposób bezpośredni wpływają na ocenę zdrowia i wartości drzew w ekosystemie. Zamiast tego, niektóre odpowiedzi sugerują, że pomiar średnic koron i grubości głównych konarów jest wystarczający. Takie podejście jest błędne, ponieważ pomijają one kluczowy aspekt, jakim jest pierśnica, a także oferują zbyt wąski zakres danych. Z kolei obliczanie grubości konarów nie przekłada się bezpośrednio na zdrowie całego drzewostanu, ponieważ konary mogą być jedynie elementem składowym drzewa, a nie jego ogólnym stanem zdrowia. Ponadto, odpowiedzi opierające się na parametrach takich jak odległości między drzewami odzwierciedlają aspekty strukturalne, ale nie dostarczają informacji o stanie zdrowia poszczególnych drzew. Brak zrozumienia znaczenia kompleksowej oceny drzewostanu poprzez wielowymiarowe podejście do pomiarów prowadzi do błędnych wniosków, co może negatywnie wpłynąć na decyzje dotyczące zarządzania i konserwacji zasobów leśnych. Niezrozumienie tych aspektów może skutkować stratą wiedzy niezbędnej do skutecznej ochrony i zarządzania ekosystemami leśnymi, co jest kluczowe w kontekście współczesnych wyzwań ekologicznych.

Pytanie 30

Saletry oraz saletrzaki powinny być używane do uzupełnienia braków w glebie

A. azotu

B. wapnia

C. fosforu

D. potasu

Wybór potasu, wapnia lub fosforu jako uzupełnienia dla azotu w glebie jest niezgodny z podstawową wiedzą na temat nawożenia roślin. Potas, choć niezwykle ważny dla funkcjonowania roślin, wpływa przede wszystkim na procesy osmotyczne i fotosyntezę, a nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za syntezę białek czy wzrost masy zielonej. Uzupełniając glebę w potas, można poprawić odporność roślin na choroby oraz ich zdolności do akumulacji wody, jednak nie zaspokaja to ich zapotrzebowania na azot. Wapń, z kolei, jest kluczowy dla struktury komórek roślinnych oraz regulacji pH gleby, co wpływa na dostępność innych składników odżywczych, ale jego rola w kontekście niedoboru azotu jest marginalna. Fosfor, który jest ważny dla energii komórkowej i rozwoju korzeni, także nie zaspokaja potrzeb roślin w zakresie azotu. Typowym błędem w myśleniu o nawożeniu jest traktowanie wszystkich składników pokarmowych jako równorzędnych, co prowadzi do nieefektywnych strategii nawożenia. W praktyce, nieodpowiednie dostosowanie nawozów do rzeczywistych potrzeb roślin może skutkować nie tylko obniżeniem plonów, ale także negatywnym wpływem na środowisko, w tym zanieczyszczeniem wód gruntowych. Dlatego dokładna analiza gleby oraz zrozumienie potrzeb konkretnej uprawy są kluczowe dla efektywnego i zrównoważonego nawożenia.

Pytanie 31

Kwietnik o okrągłym rzucie, wznoszący się ku centralnej części ponad otaczającym go terenem, powinien być obsadzany

A. z zewnątrz do wnętrza

B. z lewej do prawej

C. z wnętrza na zewnątrz

D. z prawej do lewej

Odpowiedzi, które mówią o obsadzaniu kwietnika od zewnątrz do środka, czy to z lewej do prawej, czy z prawej do lewej, są po prostu nietrafione. Gdy sadzimy od zewnątrz, to rośliny w środku będą miały trudniej, bo są trudniejsze do podlewania i pielęgnacji. Takie podejście też może sprawić, że rośliny na zewnątrz będą miały mniej światła, co nie jest dobre dla ich wzrostu. W przypadku podniesionych kwietników, ważne jest, żeby te w środku były wyższe, bo wtedy wszystko wygląda lepiej. A jak ktoś sadzi w linii poziomej, to zapomina, że rośliny potrzebują przestrzeni i mają swoje naturalne sposoby wzrostu. Często mylimy się myśląc, że wszystkie rośliny muszą być równomiernie rozmieszczone, a to nie uwzględnia ich potrzeb. Dobre projektowanie kwietników wymaga zrozumienia, jak rośliny rosną i jak ze sobą współpracują, a to jest klucz do stworzenia ładnej kompozycji w ogrodzie.

Pytanie 32

Korzystając z danych zawartych w tabeli, zaczerpniętej z obwieszczenia Ministra Środowiska z 28.10.2004 r., określ wysokość opłaty za usunięcie wierzby o obwodzie 30 cm.

STAWKI OPŁAT DLA POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW I GATUNKÓW DRZEW
Lp.	Rodzaje, gatunki i odmiany drzew	Stawki w zł za 1 cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm
1	2	3
1	Topola, olsza, klon jesionolistny, wierzba, czeremcha amerykańska, grochodrzew	11,04
2	Kasztanowiec, morwa, jesion amerykański, czeremcha zwyczajna, świerk pospolity, sosna zwyczajna, daglezja, modrzew, brzoza brodawkowata i omszona	30,01
3	Dąb, buk, grab, lipa, choina, iglicznia, głóg — forma drzewiasta, jarząb, jesion wyniosły, klon z wyjątkiem klonu jesionolistnego, gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha; leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), sosna (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik (wszystkie gatunki), platan klonolistny, wiąz, cyprysik	73,00
4	Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik, bożodrzew	275,40

A. 980,40 zł

B. 625,60 zł

C. 331,20 zł

D. 442,40 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, takich jak 625,60 zł, 442,40 zł lub 980,40 zł, kluczowym błędem jest niewłaściwe zastosowanie stawek opłat za usunięcie drzew. Wiele osób może mylić wartość obliczeń lub przyjmować błędne podstawy do swoich rachunków. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 625,60 zł, może wydawać się, że osoba obliczyła opłatę na podstawie innej stawki, nieodpowiednio przyjmując lub mnożąc wartości. Z kolei, odpowiedzi 442,40 zł oraz 980,40 zł mogą wynikać z pomyłek w obliczeniach lub z przyjęcia fikcyjnych wartości, które nie mają odniesienia do rzeczywistej tabeli opłat. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każda opłata jest ściśle związana z dokładnym pomiarem obwodu pnia oraz znajomością obowiązujących stawek. Tego rodzaju błędy mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie planowania budżetu na usuwanie drzew, a także do nieprawidłowego podejścia do zarządzania zasobami zielonymi. Dlatego tak ważne jest, aby zapoznać się z obowiązującymi przepisami, tabelami oraz stawkami, które są częścią systemu ochrony środowiska. Wiedza ta pozwoli uniknąć błędnych decyzji oraz nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 33

Jakiego zabiegu nie powinno się wykonywać podczas jesiennego sadzenia róż?

A. Podlewania

B. Przycinania pędów

C. Usuwania chwastów

D. Pokrywania gleby ściółką

Przycinanie pędów róż jesienią nie jest zalecane, ponieważ może osłabić rośliny przed zimą. W okresie jesiennym róże powinny być przygotowywane do zimowania, co oznacza, że cięcia należy ograniczyć do minimum. Przycinanie w tym czasie może spowodować, że nowe pędy będą wrażliwe na mróz, co może doprowadzić do ich uszkodzenia. W praktyce, najlepszym czasem na przycinanie róż jest wczesna wiosna, kiedy rośliny zaczynają budzić się z okresu spoczynku. Wtedy możemy usunąć martwe lub uszkodzone pędy oraz skrócić te zdrowe, aby poprawić kształt rośliny i pobudzić jej wzrost. Dodatkowo, zaleca się, aby przycinanie odbywało się przy użyciu ostrych narzędzi, aby zminimalizować uszkodzenia rośliny. Prawidłowe przycinanie róż zwiększa ich odporność na choroby i sprzyja lepszemu kwitnieniu w sezonie wegetacyjnym.

Pytanie 34

Zgodnie z wytycznymi jakościowymi dla materiału szkółkarskiego opracowanymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, różaneczniki i azalie, które mają być sprzedawane, powinny charakteryzować się

A. wykształconymi dwoma lub trzema pędami, bez pąków kwiatowych

B. wykształconymi dwoma lub trzema pędami z uformowanymi pąkami kwiatowymi

C. wykształconymi liścieniami oraz pierwszymi pędami

D. wykształconą rozwiniętą rozetą liści

Odpowiedzi wskazujące na wykształconą rozwiniętą rozetę liściową, liścienie i pierwsze pędy, czy na pędy bez pąków kwiatowych, nie spełniają kryteriów jakościowych ustalonych przez Związek Szkółkarzy Polskich. Wykształcenie rozwiniętej rozetę liściową może sugerować, że roślina jest w dobrym stanie, ale sama obecność liści nie jest wystarczająca dla materiału do sprzedaży. Rośliny muszą wykazywać również potencjał do kwitnienia, co jest kluczowe dla ich atrakcyjności dla klientów. Liścienie i pierwsze pędy mogą być oznaką wczesnego etapu rozwoju, jednak brakuje im istotnych cech, takich jak uformowane pąki kwiatowe, które są niezbędne do oceny zdolności roślin do kwitnienia. Z kolei posiadanie pędów bez pąków kwiatowych jest wręcz sprzeczne z wymaganiami, ponieważ klienci oczekują roślin, które wyraźnie zapowiadają swoje przyszłe walory estetyczne. W praktyce, nieodpowiednie przygotowanie materiału szkółkarskiego skutkuje nie tylko niezadowoleniem klientów, ale również utratą reputacji szkółki. Właściwe zrozumienie potrzeb i oczekiwań rynku jest kluczowe dla sukcesu w branży szkółkarskiej. Dlatego ważne jest, aby dostarczać rośliny, które odpowiadają rygorystycznym standardom jakości, co przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywność sprzedaży.

Pytanie 35

Wykonywanie analiz funkcjonalno-przestrzennych ma na celu

A. zapewnienie rozwiązań programowych i przestrzennych dla określonego obszaru

B. przygotowanie zaleceń dotyczących pielęgnacji dla istniejącego drzewostanu

C. zgromadzenie informacji niezbędnych do oceny stanu zdrowotnego drzewostanu

D. ocenę warunków siedliskowych dla roślin

Analizy funkcjonalno-przestrzenne mają na celu nie tylko ocenę stanu istniejących elementów ekosystemu, ale przede wszystkim tworzenie rozwiązań, które odpowiadają na specyficzne potrzeby danego terenu. Odpowiedzi związane z pielęgnacją drzewostanu czy oceną warunków siedliskowych są istotne, jednak ich zakres nie obejmuje pełnej wizji przestrzennej, którą powinny dostarczać analizy funkcjonalno-przestrzenne. Pielęgnacja drzewostanu, choć istotna, koncentruje się na utrzymaniu zdrowia istniejących roślin, a nie na planowaniu i projektowaniu nowych rozwiązań, które mogłyby poprawić jakość życia w danym obszarze. Z kolei ocena warunków siedliskowych roślin jest bardziej szczegółowym badaniem, które niekoniecznie odnosi się do całościowego planowania przestrzennego. Często mylnie zakłada się, że działania koncentrujące się na poszczególnych aspektach, takich jak zdrowotność drzewostanu czy zbieranie danych o warunkach siedliskowych, mogą zastąpić kompleksowe analizy przestrzenne. Takie podejście może prowadzić do fragmentaryzacji wiedzy i nieefektywnego zarządzania przestrzenią, co w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynie na równowagę ekosystemu i jakość życia mieszkańców. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że analizy funkcjonalno-przestrzenne powinny być traktowane jako integralna część planowania urbanistycznego i środowiskowego, co pozwala na harmonijną współpracę różnych elementów przestrzeni.

Pytanie 36

Liście stają się żółte, usychają lub zauważane są ich deformacje. Na łodydze, spodniej stronie liścia oraz szypułce kwiatostanu można dostrzec skupiska czarnych, bezskrzydłych pluskwiaków, którymi są

A. mszyce

B. węgorki

C. przędziorki

D. wciornastki

Mszyce to grupa owadów z rzędu pluskwiaków, które charakteryzują się miękkim ciałem i zazwyczaj zielonym, czarnym lub brązowym kolorem. Te owady potrafią tworzyć kolonie na roślinach, gdzie żywią się sokiem roślinnym, co prowadzi do żółknięcia i zasychania liści, a także zniekształcenia ich kształtu. Obecność mszyc można zauważyć nie tylko na liściach, ale również na łodygach i szypułkach kwiatostanów, gdzie kolonizują te części rośliny. Aby skutecznie zarządzać problemem mszyc, można stosować różne metody, w tym naturalne drapieżniki, takie jak biedronki, które są znane z tego, że żywią się mszycami. Wprowadzenie takich naturalnych wrogów do ogrodu wspiera bioróżnorodność oraz ogranicza potrzebę stosowania pestycydów. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, warto regularnie monitorować rośliny na obecność mszyc i podejmować szybkie działania w przypadku ich wykrycia, aby zminimalizować szkody dla roślin.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jakiej rośliny należy unikać przy projektowaniu placów zabaw dla dzieci?

A. Tawuły japońskiej (Spirea japonica)

B. Cisa pospolitego (Taxus baccata)

C. Kosaćca niskiego (Iris pumilla)

D. Funkii sinej (Hosta glauca)

Tawuła japońska (Spirea japonica), kosaćce niskie (Iris pumilla) oraz funkii sinej (Hosta glauca) to przykłady roślin, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się dobrym wyborem do projektowania terenów zabaw dla dzieci. Jednak wybór odpowiednich roślin wymaga znacznie głębszej analizy i zrozumienia ich właściwości. Tawuła japońska, chociaż jest piękną rośliną ozdobną, może być trudna w utrzymaniu w niektórych warunkach. Niektóre jej odmiany mogą być podatne na choroby, co może prowadzić do konieczności użycia chemikaliów ochrony roślin, które są szkodliwe w pobliżu dzieci. Kosaćce niskie, z kolei, wymagają określonych warunków glebowych i mogą nie przetrwać w trudniejszych warunkach, co nie czyni ich najlepszym wyborem do stref zabaw, gdzie stabilność roślin jest kluczowa. Funkii sinej, znana ze swojej dekoracyjności, może być również źródłem problemów, ponieważ ma tendencję do obumierania w miejscach o stale wilgotnym podłożu, co nie tylko wpływa na estetykę, ale także na bezpieczeństwo. W kontekście projektowania przestrzeni dla dzieci, ważne jest, aby unikać roślin, które mogą być trudne w utrzymaniu lub wymagać stosowania pestycydów, a także tych, które mogą stanowić zagrożenie w postaci kolców czy ostrych liści. Kluczowym jest, aby w przestrzeniach przeznaczonych dla dzieci skupić się na roślinach, które są nie tylko estetyczne, ale również bezpieczne i łatwe w pielęgnacji, aby zapewnić zdrowe i przyjemne środowisko do zabawy.

Pytanie 39

Jaką roślinę warto zasadzić w skrzynkach na balkonie z ekspozycją na słońce?

A. Niecierpek nowogwinejski (Impatiens hawkeri)

B. Bluszcz pospolity (Hedera helix)

C. Uczep rózgowaty (Bidens ferulifolia)

D. Plektrantus koleusowaty (Plectranihus forsteri)

Niecierpek nowogwinejski (Impatiens hawkeri) to roślina, która często mylona jest z odpowiednim wyborem na słoneczne balkony. Jednakże, w rzeczywistości nie toleruje on pełnego słońca oraz gorąca, preferując raczej półcień. Przy pełnym nasłonecznieniu, liście mogą ulegać przypaleniu, co prowadzi do ich deformacji i obniżenia estetyki rośliny. Bluszcz pospolity (Hedera helix) z kolei, będąc rośliną cieniolubną, również nie sprawdzi się w takich warunkach, gdyż jego naturalne środowisko to chłodniejsze, zacienione miejsca. Tego typu błędne podejście do wyboru roślin prowadzi do niepowodzeń w pielęgnacji i estetyce balkonu, a także marnowania zasobów, które mogłyby zostać lepiej wykorzystane na rośliny dostosowane do danych warunków. Plektrantus koleusowaty (Plectranthus forsteri) to z kolei roślina, która również preferuje półcień i wilgotniejsze stanowiska, co czyni ją nieodpowiednią na wystawy południowe. Kluczowym błędem w podejściu do doboru roślin do słonecznych balkonów jest nieodpowiednie zrozumienie wymagań siedliskowych roślin. Wybierając rośliny, należy zawsze brać pod uwagę ich naturalne preferencje dotyczące światła, wilgotności oraz rodzaju gleby, aby uniknąć rozczarowań i przywrócić równowagę w ekosystemie balkonowym.

Pytanie 40

Krzewem dekoracyjnym o kształcie kolumnowym jest

A. jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)

B. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

C. sosna górska odm. Wintergold (Pinus mugo 'Wintergold')

D. jałowiec pospolity odm. Hibernica (Juniperus communis 'Hibernica')

Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) jest krzewem liściastym, który osiąga kształt bardziej rozłożysty i owalny, a nie kolumnowy. Krzew ten charakteryzuje się dużymi, pachnącymi kwiatami, które pojawiają się w czerwcu i są doskonałym elementem dekoracyjnym w ogrodzie, jednak jego pokrój jest niewłaściwy dla klasyfikacji jako roślina o pokroju kolumnowym. Sosna górska odm. Wintergold (Pinus mugo 'Wintergold') to drzewo iglaste o zaokrąglonym kształcie, które również nie wpisuje się w definicję krzewu kolumnowego. Mimo że sosny są często stosowane w ogrodach, ich pokrój oraz wymagania pielęgnacyjne są zupełnie inne niż w przypadku jałowca. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) to kolejny przykład krzewu o rozłożystym pokroju, który może przybierać formę drzewiastą z dość szeroką koroną. Wybierając krzewy do ogrodu, warto zwrócić uwagę na ich formę oraz wymagania, aby uniknąć błędów projektowych. Typowym błędem jest mylenie pokroju roślin, co prowadzi do niedopasowania ich do oczekiwań estetycznych i funkcjonalnych w ogrodzie. Prawidłowe rozpoznawanie typów pokroju roślin jest kluczowe w projektowaniu przestrzeni zielonych, a także w kontekście ich późniejszej pielęgnacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej