Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 18:03
  • Data zakończenia: 17 maja 2025 18:09

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na prawidłowy rozwój młodego organizmu oraz odpowiednią strukturę kości ma wpływ witamina

A. K
B. D
C. C
D. E
Inne witaminy, jak E, K czy C, mają swoje ważne role w organizmie, ale nie są bezpośrednio odpowiedzialne za budowę kości, jak to jest z witaminą D. Witamina E działa głównie jako antyoksydant, co jest ok, ale nie wpływa bezpośrednio na mineralizację kości. Witamina K jest ważna do krzepnięcia krwi, a także pomaga w metabolizmie wapnia, ale jej rola w kościach jest bardziej wspierająca. Witamina C jest potrzebna do produkcji kolagenu, który jest ważny dla tkanki łącznej i kości, ale wpływ na mineralizację kości ma mniejszy niż witamina D. Często ludzie mylą funkcje tych witamin i ich konkretne działania w organizmie. Ważne jest, by zrozumieć, że witaminy współdziałają ze sobą, ale w kontekście zdrowego wzrostu kości, witamina D jest po prostu niezastąpiona. Żeby dbać o zdrowie kości, warto dostarczyć odpowiednie ilości różnych witamin i minerałów, a szczególnie tej jednej, czyli D.

Pytanie 2

Ruja u krów przejawia się między innymi

A. skakaniem na inne zwierzęta
B. leżeniem
C. brakiem apetytu
D. oddaleniem się od stada
Skakanie na inne zwierzęta jest jednym z najbardziej charakterystycznych objawów rui u krów. W okresie rui, samice stają się bardziej ekspresyjne i skłonne do interakcji z innymi osobnikami, co może przejawiać się w zachowaniach takich jak skakanie. To zachowanie jest naturalne i wynika z hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, zwiększając jej aktywność i gotowość do krycia. W praktyce, hodowcy mogą wykorzystać te zachowania do planowania procesu inseminacji, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mlecznej oraz rozmnażania. Ważne jest, aby obserwować stado i notować zachowania krów, co pozwoli na lepszą koordynację działań związanych z reprodukcją. Warto również dodać, że zrozumienie cyklu rui i związanych z nim zachowań jest fundamentalne dla zarządzania stadem oraz zapewnienia ich dobrostanu, co jest zgodne z aktualnymi standardami w chowie bydła.

Pytanie 3

Jak długo po zauważeniu początkowych symptomów rui powinno się przeprowadzić zabieg sztucznego unasienniania u krowy?

A. Od 12 do 18 godzin
B. Od 18 do 24 godzin
C. Od 10 do 12 godzin
D. Od 6 do 10 godzin
Odpowiedź 'Od 12 do 18 godzin' jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie sztucznego unasienniania u krów. Wykonanie zabiegu w tym czasie jest kluczowe, ponieważ w okresie rui dochodzi do owulacji, a nasienie powinno być wprowadzane do układu rozrodczego samicy w momencie, gdy jajnik uwalnia komórkę jajową. Zazwyczaj owulacja następuje około 12 do 14 godzin po pierwszych objawach rui, dlatego tak istotne jest, aby inseminację przeprowadzić w oknie czasowym 12-18 godzin po zauważeniu pierwszych symptomów. Przykładowo, jeżeli pierwsze oznaki rui zaobserwowano o godzinie 8:00, sztuczne unasiennianie powinno zostać przeprowadzone pomiędzy 20:00 a 2:00. Takie podejście zwiększa szansę na zapłodnienie oraz poprawia efektywność hodowli. Warto również pamiętać, że kontrola rui i odpowiednie monitorowanie samic powinny być częścią rutynowych praktyk w hodowli, co przyczynia się do lepszego zarządzania stadem oraz obniżenia kosztów związanych z nieefektywnym unasiennianiem.

Pytanie 4

Aby zapewnić bezpieczne dojenie krów i uniknąć kopnięć, stosuje się

A. kantar
B. dutkę
C. klucz Harmsa
D. poskrom laskowy
Dutka jest narzędziem, które może być używane w hodowli bydła, ale jej zastosowanie w kontekście bezpiecznej obsługi krów podczas doju nie jest wystarczająco efektywne. Dutka, będąca rodzajem elastycznego łańcucha, może ograniczać ruchy zwierzęcia, lecz nie zapewnia takiego poziomu stabilności i kontroli, jak poskrom laskowy. Zastosowanie dutki może prowadzić do sytuacji, w których zwierzę może zyskać niekontrolowaną mobilność, co zwiększa ryzyko wypadków i potencjalnych obrażeń zarówno dla krów, jak i dla osób dojących. Kantar, z kolei, jest narzędziem służącym głównie do prowadzenia zwierząt, a nie do ich stabilizacji podczas doju. Stosowanie kantara w przypadku krów może nie zapewniać odpowiedniego bezpieczeństwa w sytuacjach, gdy zwierzęta są pobudzone lub niespokojne, co może zwiększać ryzyko kopnięć. Klucz Harmsa, mimo że jest użyteczny w kontekście wydobywania mleka, nie jest narzędziem do zabezpieczania krów przed kopnięciami. Istnieje zatem błędne przekonanie, że te inne narzędzia mogą być równoważne poskromowi laskowemu w kontekście bezpieczeństwa i komfortu zwierząt podczas doju. Tego rodzaju myślenie prowadzi do zaniedbania istotnych aspektów dobrostanu zwierząt oraz bezpieczeństwa pracy, co jest kluczowe w profesjonalnej hodowli bydła.

Pytanie 5

Ejakulacja to

A. popęd płciowy
B. wzwód
C. uwolnienie komórki jajowej
D. wytrysk nasienia
Ejakulacja to proces, w którym nasienie jest wydalane z męskich narządów płciowych, co jest kluczowym elementem reprodukcji. To zjawisko jest regulowane przez skomplikowane mechanizmy neurologiczne oraz hormonalne. Ejakulacja następuje zazwyczaj jako wynik podniecenia seksualnego, kiedy dochodzi do skurczów mięśni gładkich w obrębie prostaty i cewki moczowej, co prowadzi do wypchnięcia nasienia na zewnątrz. Praktycznie, zrozumienie ejakulacji jest istotne nie tylko w kontekście prokreacji, ale także zdrowia seksualnego. Na przykład, mężczyźni, którzy mają problemy z ejakulacją, mogą doświadczać trudności w relacjach intymnych, co może prowadzić do problemów psychologicznych. W terapii seksualnej często omawia się kwestie ejakulacji oraz jej wpływ na satysfakcję seksualną partnerów. Ponadto, znajomość procesu ejakulacji jest niezbędna w kontekście edukacji seksualnej, aby prawidłowo informować młodzież o biologii człowieka i konsekwencjach aktywności seksualnej.

Pytanie 6

Gatunkiem ptaków gospodarskich, który ma najkrótszy czas wylęgu jaj, są

A. indyki
B. gęsi
C. kury
D. kaczki
Kury są gatunkiem drobiu, który charakteryzuje się najkrótszym czasem inkubacji jaj, wynoszącym około 21 dni. W porównaniu do innych gatunków drobiu, takich jak kaczki, gęsi czy indyki, kury mają znacząco krótszy cykl rozmnażania. Wiedza na temat czasu inkubacji jest kluczowa w praktyce hodowlanej, ponieważ pozwala planować i zarządzać procesami produkcyjnymi, a także optymalizować wykorzystanie zasobów. W hodowli intensywnej, gdzie czas jest istotnym czynnikiem, skrócony czas inkubacji jaj kurzych umożliwia szybsze uzyskiwanie nowego pokolenia ptaków oraz zwiększa wydajność produkcyjną. W praktyce, hodowcy powinni stosować odpowiednie technologie inkubacyjne, które zapewniają optymalne warunki do rozwoju zarodków. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują kontrolę temperatury i wilgotności, a także regularne monitorowanie stanu jaj, co wpływa na wskaźniki wylęgowości i zdrowie piskląt.

Pytanie 7

Do grupy soczystych pasz objętościowych zaliczają się

A. ekspelery, zielonki
B. wysłodki buraczane, otręby
C. młóto, plewy
D. okopowe, maślanka świeża
Pasze objętościowe soczyste to grupa pasz, która zawiera znaczną ilość wody i jest stosowana w żywieniu zwierząt, szczególnie w hodowli bydła. Do tej grupy zaliczają się pasze okopowe, takie jak buraki cukrowe, marchew czy ziemniaki, które dostarczają nie tylko energii, ale również cennych składników odżywczych. Maślanka świeża, z kolei, jest produktem ubocznym z przemysłu mleczarskiego, bogatym w białko, które wspiera wzrost i regenerację zwierząt. W praktyce, pasze objętościowe soczyste są kluczowe w diecie bydła mlecznego, gdzie ich stosowanie prowadzi do zwiększenia produkcji mleka oraz poprawy zdrowia zwierząt. Warto zauważyć, że stosowanie takich pasz powinno być zgodne z zasadami żywienia zwierząt, uwzględniając ich potrzeby pokarmowe i kondycję zdrowotną. Dbanie o zrównoważoną dietę zwierząt przyczynia się nie tylko do ich dobrej kondycji, ale również do efektywności produkcji rolnej.

Pytanie 8

W przypadku lochy, która została pokryta 1 kwietnia, kiedy przewiduje się poród?

A. 30 czerwca
B. 2 września
C. 24 lipca
D. 7 sierpnia
Prawidłowe określenie terminu porodu lochy wymaga dokładnego zrozumienia cyklu reprodukcyjnego i fizjologii świń. Odpowiedzi, które wskazują na inne daty, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego długości ciąży u loch. W praktyce wiele osób myli się, sądząc, że ciąża trwa dłużej niż 114 dni, co prowadzi do błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź sugerująca 2 września zakładałaby czas ciąży wynoszący niemal 152 dni, co znacznie przekracza standard. Z kolei 30 czerwca, sugerujący 90 dni ciąży, również jest zbyt krótkim okresem, co jest niemożliwe z punktu widzenia biologii świń. Odpowiedzi takie jak 7 sierpnia i 24 lipca mogą wynikać z błędów w liczeniu dni, gdzie przeskakiwanie dat lub mylenie ich z innymi cyklami może prowadzić do takich pomyłek. Ważne jest, aby hodowcy mieli świadomość, że przygotowanie do porodu to nie tylko kwestia daty, ale także stanu zdrowia lochy oraz odpowiednich warunków, które powinny być zapewnione. Właściwe monitorowanie cyklu i zdrowia zwierząt oraz prowadzenie dokumentacji są kluczowe, aby uniknąć takich mylnych obliczeń i wzmocnić efektywność stada.

Pytanie 9

Jaką rośliną jest trudno uzyskać zakwas?

A. życzica
B. kukurydza
C. kupkówka
D. koniczyna
Koniczyna jest rośliną, która ma trudności z procesem kiszenia, co wynika z jej specyficznej budowy i składu chemicznego. W porównaniu do innych roślin, koniczyna charakteryzuje się wysoką zawartością białka i niską zawartością strukturalnych węglowodanów, co sprawia, że proces fermentacji w warunkach kiszenia przebiega niekorzystnie. Ponadto, koniczyna ma dużą ilość substancji fenolowych, które mogą hamować aktywność bakterii kwasu mlekowego, a te są kluczowe dla skutecznego kiszenia. Przykładowo, w praktyce rolniczej, podczas przygotowywania paszy z koniczyny, często stosuje się dodatki enzymatyczne lub bakterie probiotyczne, aby wspomóc proces fermentacji i poprawić jej jakość. W zgodzie z dobrą praktyką, zaleca się również mieszanie koniczyny z innymi roślinami, które lepiej się kisi, co może poprawić końcowy efekt w produkcie kiszonym.

Pytanie 10

Kto jest odpowiedzialny za wydanie duplikatu zaświadczenia unasienniania krowy w przypadku jego zgubienia?

A. podmiot, który dostarczył nasienie do przeprowadzenia zabiegu
B. podmiot, który wykonał zabieg unasienniania
C. osoba prowadząca księgę hodowlaną buhaja
D. osoba prowadząca księgę hodowlaną krowy
Podmiot, który wykonał zabieg unasienniania, jest odpowiedzialny za wydawanie duplikatów zaświadczeń unasienniania, ponieważ to on ma pełną kontrolę nad dokumentacją oraz historią zabiegów przeprowadzonych na danym zwierzęciu. W kontekście hodowli bydła, zaświadczenie to jest kluczowym dokumentem potwierdzającym przeprowadzenie inseminacji, a tym samym, jaką linię genetyczną nasienia zastosowano. W praktyce, jeżeli oryginalne zaświadczenie zostanie zgubione lub zniszczone, hodowca powinien zgłosić się bezpośrednio do podmiotu, który przeprowadził zabieg, aby uzyskać duplikat. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają, aby dokumentacja dotycząca inseminacji była prowadzona w sposób przejrzysty i dostępny dla hodowców. Oprócz tego, posiadanie aktualnych i dokładnych dokumentów jest niezbędne w kontekście ewentualnych kontroli oraz w przypadku sprzedaży zwierząt, gdzie takie zaświadczenia mogą stanowić istotny element wartości genetycznej zwierzęcia.

Pytanie 11

W ekologicznej hodowli bydła mięsnego nie rekomenduje się rasy

A. hereford
B. belgijska błękitno-biała
C. limousine
D. aberdeen angus
Jak się wybiera rasy bydła, to ważne jest, żeby rozumieć, że każda rasa ma swoje specyficzne cechy i to wpływa na metody chowu. Na przykład, Aberdeen Angus jest znany z fajnego mięsa i łagodnego temperamentu, więc często się go używa w ekologii. Limousine też ma niezłe właściwości mięsne, jest łatwy w hodowli i dość odporny na choroby. A Hereford to już kompletny hit, bo super nadaje się do naturalnego chowu, zwłaszcza na pastwiska. Wybierając te rasy w ekologii, bierze się pod uwagę, że są dobrze przystosowane do lokalnych warunków i mają naturalne predyspozycje do dobrostanu. Czasami jednak można nie zrozumieć, czemu niektóre rasy, jak belgijska błękitno-biała, nie nadają się do ekologii i można przez to wyciągać złe wnioski. Często hodowcy myślą tylko o wydajności, zapominając o zdrowiu i dobrostanie zwierząt. Dlatego warto pamiętać, że wybór rasy powinien chodzić nie tylko o wydajność, ale także o potrzeby zwierząt i wymogi ekologiczne, bo to ważne dla zrównoważonego rozwoju hodowli.

Pytanie 12

Krzyżowanie mające na celu zamianę genów jednej rasy genami innej rasy, które posiada pożądane cechy, nazywamy krzyżowaniem

A. krewniaczym
B. wypierającym
C. towarowym
D. przemiennym
Krzyżowanie towarowe, krewniacze i przemienne to takie pojęcia, które niby są związane z genetyką, ale nie mówią o tym, jak zastępować geny jednej rasy genami innej w celu osiągnięcia fajnych cech. Krzyżowanie towarowe w sumie chodzi o tworzenie hybryd, które mają lepsze cechy towarowe, ale niekoniecznie chodzi o usuwanie genów jednej rasy. Krzyżowanie krewniacze z kolei to łączenie osobników, które są sobie bliskie, co może prowadzić do utrwalenia niekorzystnych cech, zamiast ich eliminacji. A krzyżowanie przemienne to strategia, gdzie korzysta się z różnych ras w kolejnych pokoleniach, co nie do końca oznacza, że jeden gen wypiera drugi. To raczej jest mieszanie ras. Typowe błędy, jakie tu mogą wystąpić, to mylenie celów krzyżowania czy brak zrozumienia zasad dziedziczenia genów. W hodowli naprawdę ważne jest, żeby wiedzieć, jakie są różnice między tymi metodami, żeby móc stosować odpowiednie strategie i osiągać to, co chcemy.

Pytanie 13

Co zaliczamy do produktów wytwarzanych przez pszczoły?

A. bundz
B. kumys
C. pierzga
D. smuszka
Pierzga jest produktem pszczelarskim, który powstaje z pyłku kwiatowego zbieranego przez pszczoły oraz enzymów i substancji odżywczych, które pszczoły dodają podczas przetwarzania. Jest niezwykle cennym źródłem białka, witamin, minerałów oraz kwasów tłuszczowych. W pszczelarstwie pełni kluczową rolę jako pokarm dla młodych pszczół, co wpływa na ich rozwój i zdrowie całej kolonii. Pierzga jest używana także w medycynie naturalnej i suplementach diety ze względu na swoje właściwości wzmacniające odporność, regeneracyjne oraz wspomagające pracę układu pokarmowego. Warto również podkreślić, że zgodnie z normami jakości dla produktów pszczelarskich, pierzga powinna być starannie przetwarzana i przechowywana, aby zachować swoje wartości odżywcze, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży pszczelarskiej.

Pytanie 14

Z kanalików mlecznych mleko przemieszcza się do

A. przestrzeni międzykomórkowych
B. przewodu brodawkowego
C. zatoki mlecznej
D. pęcherzyków mlecznych
Odpowiedź "zatoki mlecznej" jest poprawna, ponieważ to właśnie w tych strukturach następuje zbieranie mleka spływającego z kanalików mlecznych. Zatoki mleczne, znane również jako zatoki mleczne sutka, pełnią kluczową rolę w procesie laktacji. Mleko, które powstaje w pęcherzykach mlecznych, transportowane jest do kanalików mlecznych, a następnie spływa do zatok mlecznych, gdzie jest gromadzone przed wydaleniem przez przewód brodawkowy podczas karmienia. Dzięki temu mechanizmowi, matka może kontrolować ilość mleka uwalnianego w odpowiedzi na potrzeby dziecka, co jest zgodne z dobrą praktyką karmienia piersią. Zrozumienie tej struktury anatomicznej jest istotne nie tylko dla pracowników służby zdrowia zajmujących się laktacją, ale także dla matek karmiących, które chcą lepiej zrozumieć proces karmienia. Ponadto, badania wykazują, że prawidłowe funkcjonowanie zatok mlecznych ma kluczowe znaczenie dla wydolności laktacyjnej, co jest istotnym czynnikiem w zdrowiu zarówno matki, jak i dziecka.

Pytanie 15

Rozwojowa nieprawidłowość objawiająca się brakiem lub niepełnym zstąpieniem jąder do moszny to

A. stulejka
B. spodziectwo
C. aplazja
D. wnętrostwo
Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to wada rozwojowa, która polega na braku lub niecałkowitym zstąpieniu jąder do moszny. Jądra u zdrowych chłopców zazwyczaj zstępują do moszny przed narodzinami, a ich obecność w prawidłowej lokalizacji jest kluczowa dla odpowiedniego rozwoju układu rozrodczego. Nieleczone wnętrostwo może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym zwiększonego ryzyka wystąpienia nowotworów jądra oraz zaburzeń hormonalnych. W praktyce medycznej, diagnostyka wnętrostwa obejmuje badania fizykalne oraz obrazowe, takie jak ultrasonografia. Leczenie najczęściej polega na chirurgicznym zstąpieniu jądra do moszny, czyli orchidopeksji, co powinno być przeprowadzone przed ukończeniem trzeciego roku życia, aby zminimalizować ryzyko powikłań. Warto pamiętać, że regularne badania kontrolne są istotne dla monitorowania stanu zdrowia chłopców z wnętrostwem.

Pytanie 16

Jaką ilość zielonki, wyrażoną w kilogramach, powinno się podać krowie ważącej 620 kg w ciągu jednego dnia?

A. 31 kg
B. 76 kg
C. 62 kg
D. 84 kg
Wybór niewłaściwej ilości zielonki może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych wśród krów. Odpowiedzi takie jak 76 kg, 31 kg i 84 kg nie uwzględniają rzeczywistych potrzeb żywieniowych krowy. Na przykład, 76 kg przekracza optymalną dawkę, co może skutkować nadwagą i problemami z metabolizmem. Krowy, które są przekarmiane, mogą doświadczać trudności w trawieniu oraz obniżonej wydajności mlecznej. Z kolei 31 kg to zbyt mała ilość, co może prowadzić do niedoborów składników odżywczych, obniżając odporność i wydolność zwierzęcia. Ponadto, 84 kg to zbyt duża ilość i, podobnie jak w przypadku 76 kg, prowadzi do niezdrowych warunków życia. Prawidłowe podejście do żywienia krów opiera się na precyzyjnych wyliczeniach opartych na masie ciała, potrzebach pokarmowych oraz fazie laktacji. Dlatego tak ważne jest, aby hodowcy stosowali się do wytycznych dotyczących żywienia bydła, które uwzględniają potrzeby energetyczne i białkowe zwierząt. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do istotnych strat ekonomicznych związanych z obniżoną produkcją mleka oraz wyższymi kosztami leczenia zwierząt.

Pytanie 17

Jakie działania należy podjąć w przypadku ukąszenia psa przez węża?

A. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów
B. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów
C. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów
D. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów
Założenie opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia oraz przykładanie zimnych okładów to sprawdzona procedura w przypadku ukąszenia przez węża. Opaska uciskowa ma na celu ograniczenie krążenia krwi w obszarze ukąszenia, co może spowolnić rozprzestrzenianie się toksyn w organizmie. Zimne okłady pomagają w redukcji obrzęku oraz bólu, co jest szczególnie istotne w sytuacji stresowej. Przykładanie zimnych kompresów powinno być krótkotrwałe, aby nie doprowadzić do odmrożeń, a także należy pamiętać, aby nie stosować zbyt mocnego ucisku, aby nie zablokować przepływu krwi całkowicie. W sytuacjach zagrożenia życia, takich jak ukąszenie węża, kluczowe jest jak najszybsze dostarczenie poszkodowanego do szpitala, gdzie lekarze mogą podjąć dalsze kroki, w tym podanie surowicy przeciwwężowej. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się medycyną ratunkową, odpowiednie postępowanie może zdecydować o dalszym przebiegu leczenia.

Pytanie 18

W układzie pokarmowym owcy czepiec usytuowany jest pomiędzy

A. przełykiem a żwaczem
B. żwaczem a księgami
C. księgami a trawieńcem
D. trawieńcem a dwunastnicą
Czepiec (omasum) jest jednym z czterech głównych żołądków u przeżuwaczy, takich jak owce. Znajduje się pomiędzy żwaczem (rumen) a księgami (abomasum). Jego główną funkcją jest dalsze przetwarzanie i trawienie pokarmu, który został wstępnie rozłożony w żwaczu. Czepiec działa jako filtr, który oddziela cząstki pokarmowe, umożliwiając ich dalsze trawienie w księgach, a także absorpcję wody i substancji odżywczych. W praktyce, zrozumienie położenia czepca i jego funkcji jest kluczowe w dietetyce zwierząt, ponieważ poprawne zarządzanie dietą owiec wpływa na ich zdrowie i wydajność produkcyjną. Na przykład, niewłaściwe skomponowanie diety może prowadzić do problemów trawiennych, co w konsekwencji może wpłynąć na wzrost i produkcję mleka. Dlatego też, znajomość anatomii przewodu pokarmowego jest niezbędna dla weterynarzy i hodowców, aby zapewnić optymalne warunki dla zwierząt.

Pytanie 19

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.

A. hereford.
B. charolaise.
C. piemontese.
D. salers.
Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rasy bydła, która jest znana przede wszystkim z Włoch. Bydło piemontese jest rasą mięsną, która charakteryzuje się dużą masą ciała oraz wyjątkowym umięśnieniem, co czyni je idealnym do produkcji wysokiej jakości mięsa. Umaszczenie tej rasy jest zazwyczaj jasnoszare lub ciemnoszare, a ich cechy morfologiczne są zgodne z normami uznawanymi w branży. Rasa ta jest również znana z wykorzystania mleka do produkcji sera parmezanu, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie w kontekście włoskiej tradycji kulinarnej. W praktyce, osoby zajmujące się hodowlą bydła powinny zwrócić uwagę na odpowiednie metody żywienia oraz dobrostan zwierząt, co wpływa na jakość uzyskiwanego mięsa. W kontekście praktyk hodowlanych, zaleca się stosowanie standardów dobrostanu zwierząt oraz prowadzenie analiz jakości mięsa w celu zapewnienia najlepszych rezultatów w hodowli.

Pytanie 20

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. fitaza
B. tokoferol
C. lizyna
D. ksylitol
Lizyna to jeden z aminokwasów egzogennych, co oznacza, że musi być dostarczana z pożywieniem, ponieważ organizm nie jest w stanie jej syntetyzować. Jako dodatek paszowy, jest kluczowa w diecie zwierząt, szczególnie w przypadku świń i drobiu, gdzie wspomaga wzrost i rozwój. Lizyna odgrywa istotną rolę w syntezie białek, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jej niedobór może prowadzić do obniżonej wydajności produkcyjnej, mniejszych przyrostów masy ciała oraz osłabienia układu odpornościowego zwierząt. W praktyce, dodawanie lizy do pasz pozwala na zwiększenie ich wartości odżywczej oraz efektywności wykorzystania paszy, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt. Współczesne praktyki w produkcji zwierzęcej kładą duży nacisk na optymalizację diety, co często wiąże się z precyzyjnym doborem aminokwasów, takich jak lizyna, aby maksymalizować wydajność i zdrowie zwierząt.

Pytanie 21

Najlepsze warunki dla przyjaznego zachowania zwierząt hodowlanych tworzy

A. zbilansowana dieta
B. określenie hierarchii w stadzie
C. opieka nad młodym
D. zapewnienie dobrostanu
Zapewnienie dobrostanu zwierząt gospodarskich jest kluczowym elementem ich przyjaznego zachowania. Dobrostan definiuje się jako stan, w którym zwierzęta żyją w warunkach sprzyjających ich zdrowiu, dobroci oraz ogólnym samopoczuciu. Obejmuje to aspekty takie jak dostęp do odpowiedniego pokarmu, wody, schronienia, a także możliwość wyrażania naturalnych zachowań. Przykłady dobrych praktyk obejmują tworzenie przestrzeni, w której zwierzęta mogą się swobodnie poruszać, a także zapewnienie im odpowiedniej opieki weterynaryjnej. Właściwe podejście do dobrostanu zwierząt sprzyja ich zrównoważonemu rozwojowi, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne, np. w hodowli bydła mięsnego czy mlecznego, gdzie stres zwierząt może negatywnie wpływać na jakość mięsa i mleka. Ponadto, zgodność z normami dobrostanu, takimi jak te ustalone przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), nie tylko promuje etyczne traktowanie zwierząt, ale także zwiększa zaufanie konsumentów do produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 22

Osoba oferująca usługi związane z sztucznym unasiennianiem powinna korzystać z nasienia od reproduktorów

A. z określoną wartością użytkową
B. których samodzielnie pobiera i ocenia nasienie
C. dla których prowadzi rejestr hodowlany
D. spełniających wymagania ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich
Odpowiedzi sugerujące, że podmiot zajmujący się sztucznym unasiennianiem może używać nasienia reproduktorów, które sam ocenia, są błędne. Tego typu podejście nie uwzględnia pełnych wymagań co do jakości i bezpieczeństwa. Heterogeniczność nasienia z różnych źródeł może powodować problemy zdrowotne u potomstwa, co jest wbrew zasadom hodowli. Poza tym, odpowiedzi dotyczące dokumentacji hodowlanej nie biorą pod uwagę, że sama dokumentacja to nie wszystko, żeby mieć pewność, że nasienie pochodzi od zdrowych zwierząt. Istnieje ryzyko, że reproduktory mogą mieć ukryte problemy zdrowotne, co rzekomo wpływa na jakość nasienia. Tego typu błędne myślenie może prowadzić do przekonania, że wystarczy samodzielna ocena reproduktora. Naprawdę, ten proces powinien być wspierany przez badania weterynaryjne i przestrzeganie prawa, co jest kluczowe w odpowiedzialnej hodowli. Wartości użytkowe reproduktorów powinny być potwierdzane przez zewnętrzne jednostki, żeby zapewnić ich rzetelność. Dlatego tak ważne jest, żeby każdy, kto zajmuje się sztucznym unasiennianiem, trzymał się przepisów, co pozwala uniknąć dużych błędów i zapewnia wysoką jakość nasienia.

Pytanie 23

Wybierz odpowiedni sprzęt do przeprowadzania sztucznego unasienniania kozy, realizowanego bezpośrednio do rogów macicy?

A. Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy
B. Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą
C. Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem
D. Kateter Gedis, rozwieracz pochwy
No, tutaj niestety coś poszło nie tak z wyborem narzędzi. Wiesz, odpowiedzi takie jak 'Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy' nie do końca pasują do realiów inseminacji. Choć pipeta jest w porządku, to rozwieracz pochwy w tym kontekście nie jest potrzebny, bo przy inseminacji laparoskopicznej dostęp do narządów płciowych odbywa się trochę inaczej. Z kolei odpowiedź 'Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem' to narzędzia z tradycyjnych metod, ale nie wystarczą do precyzyjnego umiejscowienia nasienia w rogach macicy. Pistolet sprawdza się przy inseminacji przez szyjkę macicy, co w naszym przypadku jest nie na miejscu. A jak już mówimy o 'Kateter Gedis, rozwieracz pochwy', to znowu to nie to. Kateter Gedis to narzędzie do innych zastosowań. Często ludzie nie znają różnicy między metodami inseminacji i ich wymaganiami technicznymi. Ważne, żeby zrozumieć, że skuteczne unasiennianie potrzebuje precyzyjnych narzędzi dostosowanych do konkretnej procedury. To pokazuje, jak istotna jest edukacja i nabieranie praktycznego doświadczenia w tej dziedzinie.

Pytanie 24

Zabieg dekornizacji cieląt powinien zostać przeprowadzony

A. po zakończeniu 6 miesiąca życia
B. w okresie między 2 a 3 tygodniem życia
C. po osiągnięciu 3 miesiąca życia
D. w okresie między 6 a 8 tygodniem życia
Przeprowadzenie zabiegu dekornizacji po ukończeniu 3 miesiąca życia, jak również po 6 miesiącu życia, wiąże się z wieloma problemami, które mogą wpływać negatywnie na zdrowie i dobrostan cieląt. W tych okresach rogi są już w znacznym stopniu rozwinięte, co oznacza, że zabieg staje się znacznie bardziej skomplikowany oraz obciążony większym ryzykiem powikłań, takich jak krwawienie, ból czy infekcje. Warto zauważyć, że wprowadzenie zabiegu w późniejszym okresie życia cielęcia prowadzi do większego stresu zarówno dla zwierzęcia, jak i dla hodowcy, gdyż cielęta mogą wykazywać objawy oporu i strachu. Istotnym błędem jest także myślenie, że późniejsza dekornizacja jest bardziej humanitarna – w rzeczywistości młodsze cielęta lepiej znoszą ten zabieg. Podobnie, wybór okresu między 6 a 8 tygodniem życia, mimo że jest nieco bliższy optymalnemu terminowi, nadal nie jest zalecany, gdyż cielęta w tym czasie również mogą odczuwać znaczny dyskomfort. Ważne jest zrozumienie, że zgodnie z praktykami weterynaryjnymi, kluczowym celem jest nie tylko usunięcie rogów, ale także minimalizacja stresu i bólu, co jest trudniejsze do osiągnięcia w późniejszych etapach życia zwierząt. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieodpowiednich praktyk hodowlanych, które są sprzeczne z aktualnymi standardami dobrostanu zwierząt.

Pytanie 25

Optymalnym momentem na unasienienie krowy jest

A. 6-12 godz. przed rują
B. 24 godz. po rui
C. pierwsza połowa rui
D. druga połowa rui
Najdogodniejszym terminem do unasienienia krowy jest rzeczywiście druga połowa rui, co wynika z biologii reprodukcyjnej bydła. W tym okresie komórki jajowe są już uwolnione z jajników i gotowe do zapłodnienia, co zwiększa szanse na zajście w ciążę. W praktyce, zaleca się przeprowadzenie inseminacji w czasie od 12 do 18 godzin po pierwszych objawach rui, zwłaszcza w jej drugiej połowie. Dobre praktyki sugerują, aby monitorować zachowanie zwierząt oraz ich objawy rui, takie jak skakanie na inne krowy czy wzmożona aktywność. Dodatkowo, warto korzystać z narzędzi takich jak detektory rui czy aplikacje mobilne, które wspomagają hodowców w śledzeniu cykli rui. Zastosowanie takiej wiedzy przyczynia się do efektywności produkcji mleka oraz poprawy wskaźników reprodukcyjnych w stadzie, co jest kluczowe dla rentowności gospodarstw rolnych.

Pytanie 26

Prosięta można odsadzać dopiero po upływie minimum

A. 28 dni od narodzin
B. 35 dni od narodzin
C. 42 dni od narodzin
D. 21 dni od narodzin
Odsadzanie prosiąt w 28 dniu po urodzeniu jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, które wskazują, że młode zwierzęta powinny pozostawać z matką przez określony czas, aby zapewnić im odpowiedni rozwój fizyczny i psychiczny. W tym okresie prosięta korzystają z mleka matki, co jest kluczowe dla ich zdrowia, ponieważ mleko zawiera niezbędne składniki odżywcze oraz przeciwciała, które wspierają rozwój ich układu immunologicznego. Odsadzanie przed upływem 28 dni może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak osłabienie organizmu, wzrost ryzyka chorób oraz niedobory żywieniowe. W praktyce, hodowcy powinni również monitorować stan zdrowia i zachowanie prosiąt, aby upewnić się, że są one gotowe do samodzielnego życia. Wprowadzenie standardów odsadzenia po 28 dniach zgodne jest z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej, które dbają o dobrostan zwierząt oraz ich długotrwałe zdrowie.

Pytanie 27

Wskaż paszę, która ma najwyższą zawartość białka w swoim składzie?

A. Makuch rzepakowy
B. Śruta jęczmienna
C. Wysłodki buraczane
D. Kiszonka z kukurydzy
Makuch rzepakowy to naprawdę niezłe źródło białka. Zawiera go sporo, bo około 34-36% w suchej masie. Dzięki temu idealnie nadaje się jako pasza dla zwierząt, głównie bydła i drobiu, które potrzebują go w diecie, żeby mogły dobrze rosnąć i produkować. Fajnie, że makuch ma też dobre profile aminokwasowe, co sprawia, że jest lepszy niż wiele innych roślinnych źródeł białka. W praktyce często miesza się go z innymi składnikami, żeby pasze były zbilansowane – to zgodne z tym, co mówią weterynarze oraz standardami żywienia zwierząt. Używanie makuchu w paszach to naprawdę dobra praktyka, która wspiera zdrowie i wydajność zwierząt.

Pytanie 28

Co to jest produkt uboczny uzyskany podczas ekstrakcji oleju z nasion roślin oleistych, który znajduje zastosowanie w karmieniu zwierząt?

A. makuchy
B. otręby
C. wywar
D. młóto
Wywar, otręby i młóto to różne produkty, które można mylnie utożsamiać z makuchami, jednak każdy z nich ma swoje unikalne cechy i zastosowanie. Wywar, na przykład, to produkt uboczny powstający w procesie gotowania, często stosowany w żywieniu zwierząt, ale nie jest to produkt związany bezpośrednio z pozyskiwaniem oleju. Otręby pochodzą z przemiału zbóż, takich jak pszenica czy żyto, i zawierają cenne składniki odżywcze, ale nie są produktem oleistym. Młóto z kolei jest pozostałością po ekstrakcji cukrów lub skrobi z surowców roślinnych, także nie mającą związku z procesem tłoczenia oleju. Typowe błędy myślowe prowadzące do takiego błędnego wnioskowania często wynikają z mylenia terminologii związanej z różnymi surowcami roślinnymi i ich przetwórstwem. W branży paszowej istotne jest, aby rozumieć różnice między tymi produktami, ponieważ każdy z nich ma inne właściwości odżywcze i zastosowania w żywieniu zwierząt. Dlatego zrozumienie, że makuchy są unikalnym produktem ubocznym procesu tłoczenia oleju, jest kluczowe dla wykorzystania ich potencjału w produkcji pasz.

Pytanie 29

Do czego używa się sztyftu kaustycznego?

A. trokarowania
B. kurtyzowania
C. znakowania
D. dekornizacji
Sztyft kaustyczny to narzędzie, które służy do dekornizacji, czyli usuwania rogów u zwierząt. Z tego, co wiem, robimy to, żeby zapobiec dalszemu wzrostowi rogu, co jest ważne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla samej hodowli. Takie sztyfty mają substancje chemiczne, które po nałożeniu na skórę powodują, że tkanka rogowa umiera. Ważne jest, żeby robić to w odpowiednim czasie i zgodnie z zasadami, bo są odpowiednie standardy weterynaryjne, które mówią, że najlepiej przeprowadzać dekornizację u młodych zwierząt. Na przykład, w hodowli bydła mięsnego często używa się tych sztyftów, żeby uniknąć agresji i kontuzji, które mogą się zdarzyć później. Gdy dekornizacja jest przeprowadzana humanitarnie, to wszystko jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, więc warto znać odpowiednie techniki i procedury.

Pytanie 30

Która rasa świń jest stosowana w krzyżowaniu towarowym w celu zwiększenia mięsności?

A. Pietrain
B. Puławska
C. Wielka biała polska
D. Polska biała zwisłoucha
Wybór innych ras świń, takich jak Wielka Biała Polska, Puławska czy Polska Biała Zwisłoucha, do krzyżowania towarowego w celu poprawy mięsności może być mylny, ponieważ nie wszystkie z nich charakteryzują się optymalnymi cechami dla produkcji mięsnej. Rasa Wielka Biała Polska jest znana przede wszystkim z wysokiej wydajności i dobrej jakości tłuszczu, ale nie ma tak wysokiej zawartości mięśni jak Pietrain. Dlatego krzyżowanie tej rasy z innymi może nie przynieść pożądanych efektów w zakresie zwiększenia mięsności. Rasa Puławska, choć cenna ze względu na swoje walory smakowe i jakość mięsa, raczej nie jest wykorzystywana w programach krzyżowania towarowego z naciskiem na poprawę mięsności, a jej cechy sprawiają, że lepiej sprawdza się w produkcji mięsa wieprzowego o wysokiej jakości, a nie w masowej produkcji. Polska Biała Zwisłoucha, mimo że ma swoje atuty, również nie jest preferowaną rasą do krzyżowania towarowego nastawionego na maksymalizację mięsności. Wybierając rasę do krzyżowania, należy brać pod uwagę konkretną strategię hodowlaną oraz cele produkcyjne, co oznacza, że kluczowe jest dobranie odpowiednich ras, by uzyskać optymalne rezultaty, co nie zawsze jest możliwe przy wyborze wymienionych ras zamiast Pietrain.

Pytanie 31

Czubki kopyt są skierowane do wewnątrz, co powoduje, że zewnętrzne ścianki kopyt znoszą większy ciężar niż te wewnętrzne, i to pod ostrzejszym kątem. Czasami tylko jedna noga może ujawniać tę deformację. Konie przy takiej postawie często w ruchu bilardują. Taki układ występuje często w przypadku tylnych nóg o kształcie krowim.

A. zgodna
B. szpotawa
C. krowia
D. poprawna
Wybór odpowiedzi "prawidłowa" może wynikać z nieporozumienia dotyczącego biomechaniki kończyn konia. Prawidłowa postawa nóg powinna zapewniać równomierne obciążenie wszystkich części kopyta oraz stawów, co jest kluczowe dla zdrowia i sprawności konia. W przypadku postawy szpotawą, obciążenie jest nierównomierne, co prowadzi do nieprawidłowego rozkładu sił działających na koń. Z kolei odpowiedzi "zbieżna" oraz "krowia" odnoszą się do innych typów ustawienia nóg. Postawa zbieżna charakteryzuje się tym, że kończyny przednie zbliżają się do siebie w ruchu, co nie jest zgodne z opisanym przypadkiem. Z kolei postawa krowia, w której nogi tylnie ustawione są szerzej, również różni się od opisanego fenomenu. Błędne przypisanie tych terminów do sytuacji opisanej w pytaniu może wynikać z mylnych przekonań o ich definicjach. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w pracy ze zwierzętami, ponieważ może mieć znaczący wpływ na ich kondycję zdrowotną oraz możliwości treningowe. Dlatego ważne jest, aby osoby pracujące z końmi miały solidną wiedzę na temat anatomii i biomechaniki, aby skutecznie diagnozować i korygować postawy kończyn.

Pytanie 32

Jakie są nazwy naczyń, którymi krew powraca z obwodu ciała do serca?

A. Żyły
B. Naczynia włosowate
C. Tętnice
D. Naczynia limfatyczne
Żyły to takie naczynia, które zbierają krew z ciała i prowadzą ją do serca. W przeciwieństwie do tętnic, które przenoszą krew pełną tlenu do naszych narządów, żyły głównie zajmują się transportowaniem krwi ubogiej w tlen, a często pełnej dwutlenku węgla. W środku żył są zastawki, które zapobiegają cofaniu się krwi – szczególnie w kończynach, gdzie krew musi pokonywać siłę grawitacji. Weźmy na przykład żyły główne, takie jak żyła główna górna i dolna – te zabierają krew z górnej i dolnej części ciała i prowadzą do prawego przedsionka serca. Zrozumienie, jak działają żyły, jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy problemach zdrowotnych jak żylaki. Te powstają, gdy ścianki żył są osłabione lub zastawki nie działają prawidłowo. To wiedza, która przyda się każdemu, kto myśli o pracy w medycynie lub rehabilitacji.

Pytanie 33

Jaką kolejność mają odcinki jelita grubego u kota?

A. jelito czcze, dwunastnica, jelito ślepe
B. dwunastnica, okrężnica, jelito proste
C. jelito ślepe, okrężnica, jelito proste
D. jelito proste, jelito czcze, jelito biodrowe
Prawidłowa kolejność odcinków jelita grubego u kota, jaką stanowią jelito ślepe, okrężnica oraz jelito proste, jest zgodna z anatomią układu pokarmowego tych zwierząt. Jelito ślepe, znajdujące się tuż za jelitem cienkim, pełni kluczową rolę w procesach fermentacji niestrawionych resztek pokarmowych, co pozwala na efektywne wchłanianie substancji odżywczych. Okrężnica, będąca kolejnym odcinkiem, odpowiada za dalsze wchłanianie wody oraz elektrolitów, co jest istotne dla utrzymania odpowiedniego stanu hydratacji organizmu. Ostatecznie, jelito proste pełni funkcję transportową, prowadząc do wydalenia resztek pokarmowych. Zrozumienie tej kolejności jest istotne nie tylko dla weterynarii, ale także dla właścicieli kotów, którzy pragną zapewnić swoim pupilom zdrową dietę i wsparcie w przypadku problemów z układem pokarmowym. Właściwe zrozumienie anatomicznych relacji w układzie pokarmowym jest także niezbędne w kontekście diagnostyki i leczenia chorób jelitowych.

Pytanie 34

Błoną surowiczą, która otacza jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz większość znajdujących się w nich narządów, jest

A. otrzewna
B. osierdzie
C. opłucna
D. przepona
Otrzewna jest błoną surowiczą, która wyściela jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz otacza większość narządów w tych jamach. Jest kluczowym elementem w anatomii człowieka, pełniącym funkcje ochronne i wspierające. Otrzewna dzieli się na dwie części: otrzewną parietalną, która pokrywa wnętrze jamy brzusznej oraz otrzewną visceralną, która oplata narządy wewnętrzne, takie jak żołądek, jelita, wątroba czy nerki. Ta struktura nie tylko stanowi barierę mechaniczną, ale również odgrywa rolę w regulacji procesów metabolicznych, transportując substancje odżywcze i odpady. W praktyce medycznej, znajomość otrzewnej jest istotna w kontekście operacji brzusznych, diagnostyki chorób jamy brzusznej, a także w przypadku zapaleń otrzewnej, które mogą wystąpić w wyniku urazów czy infekcji. W kontekście dobrej praktyki chirurgicznej, zrozumienie anatomii otrzewnej pomaga w podejmowaniu odpowiednich decyzji klinicznych oraz minimalizowaniu ryzyka powikłań. Dlatego też, prawidłowa identyfikacja otrzewnej jako błony surowiczej w jamie brzusznej i miednicznej jest kluczowa dla zrozumienia nie tylko anatomii, ale także patofizjologii różnych stanów chorobowych.

Pytanie 35

Żel inseminacyjny stosowany jest w celu

A. wydłużenia cyklu rujowego
B. nadania rękawicom gładkości
C. poprawy żywotności spermatozoidów
D. zwiększenia efektywności krycia
Żel inseminacyjny jest preparatem, którego głównym celem jest nadanie rękawicom stosowanym w procesie inseminacji odpowiedniej śliskości. Dzięki temu, podczas procedury, możliwe jest precyzyjne i komfortowe wprowadzenie narzędzi do układu rozrodczego samicy, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka urazów tkanek oraz zapewnienia lepszego prowadzenia inseminacji. W praktyce, stosowanie żelu zwiększa skuteczność zabiegów inseminacyjnych poprzez poprawę przyczepności oraz zwiększenie mobilności plemników, co jest niezbędne w procesie zapłodnienia. Warto zauważyć, że wybór odpowiedniego żelu powinien opierać się na normach jakościowych, takich jak odpowiednia pH, osmolalność oraz brak szkodliwych substancji chemicznych, które mogłyby negatywnie wpływać na plemniki. Przykładowo, w hodowli bydła mlecznego, zastosowanie żelu o właściwej konsystencji może znacząco zwiększyć efektywność krycia, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W związku z tym, stosowanie odpowiednich żeli inseminacyjnych jest nie tylko kwestią komfortu, ale przede wszystkim efektywności zabiegów rozrodczych.

Pytanie 36

W pokarmie dla zwierząt, ilość włókna surowego powinna być ograniczana dla

A. świń
B. bydła
C. owiec
D. koni
Włókno surowe to taki ważny składnik w paszy dla świń. Mimo to, za dużo go może zrobić niezłe zamieszanie ze zdrowiem tych zwierząt. Ponieważ świnie są monogastrykami, to nie mają aż takiej zdolności do trawienia celulozy i ligniny, co sprawia, że kiedy jest za dużo włókna, ich wydajność może spadać. Żeby świnie dobrze rosły i się rozwijały, potrzebują zbilansowanej diety. Włókno surowe powinno być w takiej ilości, żeby wspierać zdrowie jelit i trawienie. Dobrze jest dodawać do paszy składniki jak śruta sojowa czy zboża, bo to poprawia przyswajalność pokarmu. Na przykład w hodowli świń rzeźnych mówi się, że włókno surowe nie powinno przekraczać 5-6% w diecie, aby lepiej przekształcać paszę i zapewnić wyższe wyniki. To podejście jest zgodne z normami w branży i tym, co mówią eksperci od żywienia zwierząt.

Pytanie 37

Które z wymienionych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Korekcja racic
B. Dój ręczny
C. Profilaktyczne używanie antybiotyków
D. Używanie leków homeopatycznych
Profilaktyczne stosowanie antybiotyków w ekologicznym chowie zwierząt jest niedopuszczalne z uwagi na zasady zrównoważonego rozwoju i ochrony zdrowia publicznego. W praktyce ekologicznej, kluczowe jest dążenie do minimalizowania interwencji medycznych, co przyczynia się do utrzymania naturalnej odporności zwierząt. W przypadku infekcji, zamiast stosowania antybiotyków, zaleca się wdrażanie strategii prewencyjnych, takich jak odpowiednia dieta, warunki życia oraz zarządzanie zdrowiem stada. Dobre praktyki obejmują regularne monitorowanie zdrowia zwierząt i wczesne wykrywanie problemów, co pozwala na szybką interwencję, zanim sytuacja stanie się krytyczna. Przykładowo, zamiast profilaktycznego podawania antybiotyków, hodowcy mogą stosować szczepienia lub naturalne metody wspierania układu immunologicznego, co jest zgodne z zasadami rolnictwa ekologicznego. Takie podejście nie tylko sprzyja lepszemu zdrowiu zwierząt, ale także redukuje ryzyko antybiotykooporności, co jest istotnym problemem w globalnym systemie ochrony zdrowia.

Pytanie 38

Jaką witaminę należy stosować, aby zapobiec krzywicy u zwierząt?

A. K
B. B1
C. E
D. D
Witamina K, witamina B1 oraz witamina E odgrywają różne role w organizmach zwierząt, jednak ich funkcje nie są związane bezpośrednio z zapobieganiem krzywicy. Witamina K jest kluczowa dla procesów krzepnięcia krwi i metabolizmu kości, ale nie ma bezpośredniego wpływu na mineralizację kości w kontekście krzywicy. Niedobór witaminy K może prowadzić do osłabienia kości, ale nie do krzywicy. Z kolei witamina B1, znana jako tiamina, ma zasadnicze znaczenie dla metabolizmu energetycznego i układu nerwowego, a jej niedobór może powodować choroby neurologiczne, takie jak beri-beri, jednak nie ma związku z mineralizacją kości. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni błony komórkowe przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, ale również nie ma bezpośredniego wpływu na rozwój krzywicy. W przypadku błędnych odpowiedzi, często spotykanym błędem jest pomieszanie funkcji witamin oraz przypisywanie im ról, których nie pełnią. Wiedza na temat funkcji witamin jest kluczowa w kontekście zdrowia zwierząt, w tym ich diety, a nieprawidłowe zrozumienie tych zależności może prowadzić do niewłaściwej suplementacji lub diety, co z kolei może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 39

Buhaje mające mniej niż 12 miesięcy życia powinny być prowadzone

A. za pomocą tyczki przymocowanej do kółka nosowego
B. w kagańcu oraz w obecności dwóch dorosłych osób
C. za pomocą tyczki o długości nie mniejszej niż 140 cm
D. na uwięzi i w towarzystwie drugiej osoby
Prowadzenie buhajów poniżej 12. miesiąca życia w kagańcu i w obecności dwóch dorosłych osób może wydawać się logiczne, jednak to podejście jest niewłaściwe i może prowadzić do niepożądanych skutków. Kagańce są stosowane w celu ograniczenia możliwości gryzienia, ale w przypadku młodych zwierząt mogą one powodować dodatkowy stres i dyskomfort, co jest przeciwne zasadom dobrostanu zwierząt. Zamiast zwiększać bezpieczeństwo, mogą one wywoływać niepokój oraz agresywne reakcje, co w konsekwencji stwarza większe ryzyko dla osób w otoczeniu. Prowadzenie buhaja za pomocą tyczki przymocowanej do kółka nosowego jest również problematyczne, ponieważ może to prowadzić do kontuzji zwierzęcia i nie służy dobremu traktowaniu bydła. Techniki takie są często stosowane w hodowli, ale powinny być używane tylko przez doświadczonych osób w ściśle kontrolowanych warunkach. Użycie tyczki o długości co najmniej 140 cm, sugerującej większą odległość pomiędzy zwierzęciem a osobą prowadzącą, również jest nieodpowiednie, ponieważ w przypadku młodego buhaja, bliskość opiekuna jest kluczowa dla zapewnienia poczucia bezpieczeństwa i komfortu. W praktyce, młode zwierzęta powinny być obsługiwane w sposób, który sprzyja ich rozwojowi oraz zdrowiu psychicznemu, co można osiągnąć jedynie poprzez stosowanie odpowiednich i akceptowanych praktyk hodowlanych.

Pytanie 40

Częstotliwość rui u owiec wynosi średnio co ile dni?

A. 17 dni
B. 28 dni
C. 10 dni
D. 21 dni
Ruja u owiec, znana również jako rujący cykl, powtarza się średnio co 17 dni, co jest kluczową informacją dla hodowców i specjalistów zajmujących się zarządzaniem stadem. Cykl ten jest istotny dla reprodukcji owiec, ponieważ indywidualne samice są w stanie zapłodnić się tylko w określonym oknie czasowym, które trwa od 24 do 36 godzin. Zrozumienie tego cyklu jest niezbędne, aby zoptymalizować proces krycia i zwiększyć wydajność rozmnażania. Hodowcy często stosują techniki monitorowania ruji, takie jak śledzenie zachowań samic czy używanie specjalnych urządzeń do detekcji rui. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może obejmować planowanie krycia w odpowiednich terminach, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem oraz zwiększenia efektywności produkcji mleka i mięsa. Dostępność i znajomość cyklu rui jest również powiązana z dobrymi praktykami hodowlanymi, które koncentrują się na zdrowiu i dobrostanie zwierząt.