Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik technologii drewna
- Kwalifikacja: DRM.04 - Wytwarzanie wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych
- Data rozpoczęcia: 13 lutego 2025 11:09
- Data zakończenia: 13 lutego 2025 11:30
Egzamin zdany!
Wynik: 25/40 punktów (62,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jaką sekwencję technologiczną należy zastosować przy obróbce desek podłogowych?
A. Piłowanie, struganie, frezowanie, szlifowanie
B. Struganie, szlifowanie, piłowanie, frezowanie
C. Struganie, piłowanie, szlifowanie, frezowanie
D. Piłowanie, struganie, szlifowanie, frezowanie
Odpowiedź 'Piłowanie, struganie, frezowanie, szlifowanie' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla właściwą kolejność operacji technologicznych w procesie obróbki desek podłogowych. Piłowanie jest pierwszym krokiem, w którym deski są cięte na odpowiednie długości, co zapewnia ich wstępną formę. Następnie struganie wygładza powierzchnię drewna, eliminując nierówności i przygotowując je do dalszej obróbki. Frezowanie jest kluczowym etapem, w którym krawędzie desek zyskują odpowiedni kształt oraz przygotowuje się je do montażu, np. poprzez wycinanie wpustów i piór. Ostatnim krokiem jest szlifowanie, które nadaje deską ostateczny gładki i estetyczny wygląd, a także pozwala na usunięcie drobnych niedoskonałości. Taki porządek operacji jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają dokładne przygotowanie materiału na każdym etapie obróbki, co zapewnia wysoką jakość finalnego produktu.
Pytanie 3
Który środek jest przeznaczony do zabezpieczenia drewna przed grzybami i nanoszenia na powierzchnie przy pomocy natrysku?
| A. | B. | C. | D. | |
|---|---|---|---|---|
| Główny składnik | Związki boru, związki amonowe | Preparat miedziowy bezchromowy | Chromiany, związki miedzi, związki boru | Chlorek dwudecylodwumetyloamoniowy, pochodna hydantoiny, n-oktylizotiazolon |
| Zabezpieczenie | Ogień, grzyby, owady, pleśnie | Grzyby, owady, pleśnie | Grzyby, owady | Owady |
| Trwałość zabezpieczenia | Kilkanaście lat | Przez cały okres użytkowania drewna | Przez cały okres użytkowania drewna | Ok. 6 miesięcy |
| Barwa | Bezbarwny, zielony, brązowy | Zielony | Szara zieleń, odcień oliwki | Bezbarwny |
| Rozpuszczalnik | Woda | Woda | Woda | Woda |
| Sposób nakładania | Pędzel, natrysk, kąpiel, ciśnieniowa | Do nasączania w wannach, do autoklawów | Do nasączania w wannach, do autoklawów | Natrysk, kąpiel w wannach |
A. B.
B. A.
C. C.
D. D.
Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na środek, który skutecznie zabezpiecza drewno przed działaniem grzybów, a jego aplikacja odbywa się za pomocą natrysku, co jest ważnym aspektem w kontekście efektywności pokrycia powierzchni. Związki boru i amonowe, zawarte w tym preparacie, są szeroko stosowane w budownictwie i przemyśle meblarskim, gdyż nie tylko chronią drewno przed grzybami, ale również pleśnią oraz szkodnikami, co czyni je wszechstronnymi w zastosowaniu. Warto zaznaczyć, że zgodnie z normami branżowymi, preparaty te powinny być stosowane na surowym drewnie przed jego malowaniem lub lakierowaniem, co zapewnia optymalną ochronę. Dodatkowo, aplikacja natryskowa pozwala na równomierne pokrycie powierzchni, co zwiększa skuteczność ochrony i wydajność środka. W praktyce, stosowanie takich środków w miejscach narażonych na wilgoć, jak piwnice czy obszary zewnętrzne, znacząco wydłuża żywotność elementów drewnianych.
Pytanie 4
Aby przygotować do transportu takie same elementy mebli po demontażu, należy je zorganizować w paczki, owinąć tekturą falistą oraz
A. ścisnąć taśmą stalową
B. połączyć długimi śrubami
C. umieścić w szczelnej skrzyni
D. owinąć cienkimi listwami
Ścisnięcie elementów mebli taśmą stalową to kluczowy krok w procesie ich transportu, który zapewnia stabilność i ochronę podczas przemieszczania. Taśma stalowa, dzięki swojej wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, pozwala na skuteczne unieruchomienie paczek, co znacznie redukuje ryzyko uszkodzeń mechanicznych. Przykładem zastosowania tej metody może być transport gotowych mebli do klienta, gdzie każde zdemontowane komponenty muszą być bezpiecznie zabezpieczone, aby uniknąć tarcia lub zderzeń między sobą. Standardy branżowe, takie jak ISO 11607, podkreślają znaczenie odpowiedniego pakowania i zabezpieczania materiałów, aby zapewnić ich integralność w trakcie transportu. W praktyce, stosowanie taśmy stalowej jest powszechną metodą w branży meblarskiej, szczególnie dla dużych lub ciężkich elementów, które mogą być podatne na uszkodzenia. Dodatkowo, użycie taśmy stalowej wspiera efektywność logistyczną, umożliwiając lepsze wykorzystanie przestrzeni w transporcie oraz magazynowaniu.
Pytanie 5
Jakie złącza w meblach, podczas ich naprawy i odnawiania, potrzebują wsparcia?
A. Ruchome, które nie były demontowane
B. Uszkodzone oraz zdemontowane
C. Wszystkie, bez względu na to, czy są demontowane
D. Te, które wymagają rekonstrukcji
Kiedy analizuje się połączenia w meblach, ważne jest zrozumienie, które z nich wymagają wzmocnienia i dlaczego. Odpowiedzi, które sugerują wzmocnienie wszystkich połączeń niezależnie od ich stanu, mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami i nadmiernych kosztów. Wzmocnienie popsutych lub zdemontowanych połączeń nie jest zasadne, ponieważ w tym przypadku kluczowe jest najpierw przywrócenie struktury, co wymaga dokładnej inspekcji i, często, całkowitej wymiany uszkodzonych elementów. W przypadku połączeń podlegających rekonstrukcji, ich wzmocnienie może nie być konieczne, jeżeli cała konstrukcja jest do wymiany. Często zdarza się, że nieprawidłowe podejście do wzmocnienia ruchomych połączeń prowadzi do ignorowania ich specyfiki; takie połączenia, ze względu na swój charakter, są bardziej narażone na zużycie. Przykładowo, połączenia w stolarstwie, które są narażone na ruch, takie jak zawiasy w drzwiach, powinny być wzmacniane w sposób, który nie ogranicza ich funkcjonalności. Zrozumienie, które połączenia wymagają szczególnej uwagi, jest kluczowe dla efektywnej naprawy mebli, co podkreśla znaczenie fachowej wiedzy i zastosowania dobrej praktyki w renowacji i naprawie mebli.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Aby oznaczyć linie cięcia wzdłużnego na tarcicy nieobrzynanej, należy zastosować
A. ołówka, liniału i miary zwijanej
B. poziomnicy, dłuta oraz cyrkla
C. kątownika i dłuta
D. miary zwijanej oraz ołówka
Odpowiedź ołówka, liniału i miary zwijanej jest prawidłowa, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie trasowania linii cięcia na tarcicy nieobrzynanej. Ołówek umożliwia precyzyjne zaznaczanie linii, które będą podstawą do dalszych działań. Liniał, jako narzędzie do pomiaru, pozwala na uzyskanie dokładnych długości oraz utrzymanie linii prostej, co jest niezwykle istotne przy pracy z materiałami drewnianymi. Miara zwijana natomiast jest nieoceniona w przypadku pomiarów dłuższych odcinków, które nie mieszczą się w tradycyjnych narzędziach pomiarowych. Dobrą praktyką jest również stosowanie tych narzędzi w odpowiednich warunkach oświetleniowych dla lepszej widoczności linii. Używanie tych trzech narzędzi sprzyja uzyskaniu precyzyjnych i równo przyciętych elementów, co znacząco wpływa na jakość końcowego produktu oraz minimalizuje straty materiału.
Pytanie 8
Po każdym użyciu pilarki taśmowej należy czyścić olejem maszynowym 26 przy użyciu oliwiarki
| Zespół smarowny | Gatunek smaru lub oleju | Sposób smarowania, ilość | Okres wymiany |
|---|---|---|---|
| Łożyska toczne górnego koła | ŁT 4S | Smarownica 1 cm3 | Co 6 miesięcy |
| Łożyska toczne tarcz oporowych | ŁT 4S | Smarownica 1 cm3 | Co 6 miesięcy |
| Prowadnice suportu | ŁT 4S | Smarownica 1 cm3 | Co 6 miesięcy |
| Mechanizm napędu blokady listwy zębatej | ŁT 4S | Rozebrać, przemyć naftą i nałożyć smar na powierzchnie współpracujące | Raz na rok |
| Listwa zębata | Olej maszynowy 26 | oliwiarką | Po pracy, po oczyszczeniu z kurzu |
| Powierzchnia stołu | Olej maszynowy 26 | Lekko zwilżoną olejem szmatką | Po pracy, po oczyszczeniu z kurzu |
A. listwę zębatą.
B. prowadnice suportu.
C. powierzchnię stołu.
D. łożyska toczne górnego koła.
Wybór odpowiedzi dotyczący powierzchni stołu, prowadnic suportu lub łożysk tocznych górnego koła wskazuje na niepełne zrozumienie zasad konserwacji pilarek taśmowych. Powierzchnia stołu, choć ważna, nie wymaga smarowania olejem maszynowym 26 w takiej samej formie jak listwa zębata. Oczyszczanie stołu powinno koncentrować się głównie na usuwaniu resztek materiałowych oraz pyłu, co jest kluczowe dla zachowania jakości cięcia, ale nie wymaga użycia oleju. Prowadnice suportu są elementem, który również wymaga regularnego czyszczenia, ale ich konserwacja polega na używaniu odpowiednich smarów, które mogą różnić się od oleju maszynowego 26. Łożyska toczne górnego koła mają z kolei swoje specyficzne wymagania dotyczące smarowania, które powinny być zgodne z instrukcjami producenta. Stosowanie niewłaściwych środków smarnych lub zaniedbanie tych czynności może prowadzić do przyspieszonego zużycia elementów maszyny oraz potencjalnych awarii. Zrozumienie, które części wymagają konkretnych form konserwacji, jest kluczowe dla efektywnego funkcjonowania maszyn, co podkreśla znaczenie odpowiednich praktyk w zakresie utrzymania sprzętu.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Na czym polega przygotowanie złożonych mebli do przewozu za pomocą meblowozu?
A. Owinięciu ich folią
B. Przykryciu ich powierzchni papierem
C. Unieruchomieniu części ruchomych
D. Umieszczeniu ich w skrzynię
Odpowiedzi o umieszczaniu mebli w skrzyni, zakrywaniu ich powierzchni papierem i owijaniu folią sugerują podejścia, które mogą być mylące w kontekście prawidłowego przygotowania mebli do transportu. Umieszczanie mebli w skrzyni, chociaż może dawać pewne poczucie bezpieczeństwa, nie zabezpiecza samego mebla przed uszkodzeniem podczas transportu, szczególnie gdy części ruchome nie są stabilizowane. Jeśli meble są luźne w skrzyni, mogą ulegać przesunięciom, co stwarza ryzyko zarysowań czy uszkodzeń. Zakrywanie powierzchni papierem, choć może chronić przed kurzem, nie jest wystarczającą metodą zabezpieczenia przed mechanicznymi uszkodzeniami. Taki materiał nie zapewnia odpowiedniej amortyzacji ani stabilności dla delikatnych elementów mebla. Owinięcie mebli folią ma swoje zastosowanie, jednak bez unieruchomienia ruchomych części, folia nie zrealizuje swojego celu. W transporcie mebli kluczowe jest unikanie błędów w zabezpieczeniu, które mogą prowadzić do uszkodzeń. Wiele osób popełnia błąd, myśląc, że wystarczy jedynie owinąć mebel materiałem, a nie bierze pod uwagę, że ruchome elementy wymagają specjalistycznych technik zabezpieczających. Właściwe przygotowanie do transportu wymaga kompleksowego podejścia, które uwzględnia wszystkie aspekty związane z stabilizacją, ochroną i bezpieczeństwem mebli.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Aby odnowić powierzchnię mebla pokrytą politurą na wysoki połysk, należy zastosować
A. roztwór alkoholu z szelakiem
B. wosk pszczeli
C. olej lniany
D. lakier olejno-żywiczny
Roztwór alkoholu z szelakiem jest najodpowiedniejszym środkiem do renowacji powierzchni mebli wykończonych politurą na wysoki połysk, ponieważ szelak działa jako naturalny film utwardzający. Jego zastosowanie pozwala na uzyskanie gładkiej, lustrzanej powłoki, która efektownie odbija światło. Szelak, będący żywicą naturalną, jest rozpuszczany w alkoholu, co umożliwia łatwe nakładanie na powierzchnię mebla. Dzięki temu procesowi, możemy skutecznie usunąć drobne rysy i zmatowienia, przywracając blask mebla. W praktyce, przed nałożeniem roztworu, należy dokładnie oczyścić powierzchnię z kurzu i zanieczyszczeń, a następnie, przy użyciu pędzla lub ściereczki, równomiernie nanieść preparat. Po wyschnięciu, co zwykle zajmuje około pół godziny, można przeszlifować powłokę drobnoziarnistym papierem ściernym, a następnie nałożyć kolejną warstwę, jeśli to konieczne. Taki zabieg nie tylko poprawia estetykę, ale również zabezpiecza drewno przed działaniem wilgoci i innych szkodliwych czynników. Warto dodać, że stosowanie roztworu alkoholu z szelakiem jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży meblarskiej, co czyni go zalecanym rozwiązaniem w przypadku renowacji mebli.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Określ właściwą sekwencję działań i procesów technologicznych przy realizacji czopa?
A. Trasowanie, nacinanie, odsadzanie, pasowanie
B. Nacinanie, odsadzanie, trasowanie, pasowanie
C. Pasowanie, trasowanie, nacinanie, odsadzanie
D. Odsadzanie, pasowanie, trasowanie, nacinanie
Trasowanie, nacinanie, odsadzanie i pasowanie to kluczowe operacje w procesie wykonywania czopa, które powinny być realizowane w podanej kolejności, aby zapewnić precyzję i jakość wykonania. Trasowanie polega na wyznaczaniu linii, które następnie służą jako przewodnik do nacinania, co jest etapem, w którym materiał jest wstępnie obrabiany, aby uzyskać pożądany kształt i wymiary. Odsadzanie następuje po nacinaniu i polega na usunięciu nadmiaru materiału w celu uzyskania dokładniejszych wymiarów, co jest szczególnie istotne w przypadku czopów, które muszą idealnie pasować do innych elementów. Ostatnim krokiem jest pasowanie, które zapewnia, że wszystkie elementy są ze sobą skomponowane w sposób ścisły. Przykładem zastosowania tej sekwencji jest produkcja elementów maszyn, gdzie precyzyjne dopasowanie jest kluczowe dla ich funkcjonowania. Standardy branżowe, takie jak ISO 2768, podkreślają znaczenie kolejności operacji w obróbce mechanicznej, co potwierdza, że prawidłowe wykonanie tych czynności jest nadrzędne dla uzyskania wysokiej jakości produktu końcowego.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Która kolejność operacji technologicznych jest właściwa dla przygotowania powierzchni elementów drewnianych do lakierowania?
| zaprawianie wad | usuwanie plam | usuwanie plam | zaprawianie wad |
| usuwanie plam | zaprawianie wad | szlifowanie | szlifowanie |
| szlifowanie | barwienie | zaprawianie wad | usuwanie plam |
| barwienie | szlifowanie | barwienie | barwienie |
| A. | B. | C. | D. |
A. C.
B. D.
C. A.
D. B.
Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ przedstawia właściwą kolejność operacji technologicznych, które są kluczowe dla przygotowania powierzchni elementów drewnianych przed lakierowaniem. Pierwszym krokiem jest usunięcie plam i zabrudzeń, co pozwala na uzyskanie jednolitej powierzchni. Następnie należy przeprowadzić szlifowanie, które ma na celu wygładzenie powierzchni oraz usunięcie wszelkich nierówności. Kolejnym etapem jest zaprawianie wad, które pozwala na wypełnienie ubytków i przygotowanie drewna do dalszych procesów. Ostatecznie barwienie elementów drewnianych przyczynia się do poprawy estetyki oraz podkreślenia naturalnego rysunku słojów. Te operacje są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i zapewniają trwałość oraz estetykę lakierowanej powierzchni. Warto podkreślić, że każdy z tych kroków ma znaczący wpływ na jakość końcowego wyrobu oraz jego odporność na czynniki zewnętrzne.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Jaki rodzaj kleju należy przed zastosowaniem namoczyć i podgrzać?
A. Glutynowy
B. Kazeinowy
C. Fenolowy
D. Wikol
Klej glutynowy jest jednym z najczęściej używanych klejów w przemyśle drzewnym i meblarskim. Przed jego zastosowaniem należy go zmoczyć i podgrzać, co pozwala na aktywację jego właściwości klejących. Proces ten polega na rozpuszczeniu składników kleju w wodzie oraz podgrzewaniu go, co zwiększa jego lepkość oraz zdolność do wnikania w struktury materiału, co jest kluczowe dla uzyskania silnego połączenia. W praktyce, klej glutynowy jest szeroko wykorzystywany w produkcji mebli, gdzie wymagana jest wysoka jakość połączeń i trwałość. Warto również zaznaczyć, że stosowanie klejów glutynowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, ponieważ są one często produkowane z naturalnych surowców i są biodegradowalne. Dobre praktyki w zakresie użycia kleju glutynowego obejmują dokładne przestrzeganie instrukcji producenta dotyczących przygotowania i aplikacji, co przekłada się na optymalne rezultaty.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, do którego sortymentu tarcicy obrzynanej należy zaliczyć tarcicę o wymiarach 100 x 150 mm.
| Nazwa sortymentu | Grubość [mm] | Szerokość [mm] |
| Belki | 200÷250 | 200÷275 |
| Krawędziaki | 100÷175 | 100÷175 |
| Łaty | 32÷90 | 32÷90 |
| Listwy | 19÷25 | 25÷32 |
A. Krawędziaki.
B. Łaty.
C. Belki.
D. Listwy.
Tarcica o wymiarach 100 x 150 mm zalicza się do kategorii krawędziaków, ponieważ jej wymiary mieszczą się w standardowych zakresach dla tego sortymentu. Krawędziaki są to elementy drewniane, których grubość zazwyczaj wynosi od 100 do 150 mm, co czyni je odpowiednimi do zastosowań konstrukcyjnych, takich jak budowa szkieletów, więźb dachowych czy jako elementy nośne. Warto zauważyć, że krawędziaki muszą spełniać odpowiednie normy jakościowe, takie jak PN-EN 14081, które określają wymagania dla drewna stosowanego w budownictwie. Użycie krawędziaków pozwala na uzyskanie stabilnych i trwałych konstrukcji, co jest kluczowe w każdym projekcie budowlanym. W praktyce, znajomość klasyfikacji tarcicy obrzynanej jest istotna dla wykonawców oraz projektantów, którzy muszą dobierać odpowiednie materiały do planowanych konstrukcji, zapewniając ich bezpieczeństwo oraz funkcjonalność.
Pytanie 24
Aby sprawdzić, czy ściany korpusu szafki są prostopadłe do siebie, należy porównać długości
A. przekątnych ścian bocznych
B. przekątnych korpusu
C. ścian bocznych
D. wieńców
Aby sprawdzić, czy ściany korpusu szafki są względem siebie prostopadłe, należy przeprowadzić pomiar przekątnych korpusu. Metoda ta polega na pomiarze długości obu przekątnych w prostokątnym układzie, który tworzy korpus. Jeżeli długości obydwu przekątnych są równe, wskazuje to na to, że kąty między ścianami są proste, co jest istotne dla stabilności i estetyki konstrukcji meblowej. Przykładowo, podczas budowy mebli w standardzie meblarskim, często stosuje się metodę 3-4-5, czyli mierzenie długości boków trójkąta prostokątnego, co dodatkowo potwierdza prawidłowość kątów. W praktyce, wykorzystanie tej metody w produkcji mebli jest zgodne z zaleceniami norm ISO dotyczących jakości i precyzji w obróbce materiałów. Ponadto, poprawne ustawienie ścian korpusu pozwala na prawidłowe zamontowanie drzwi oraz szuflad, co jest kluczowe dla funkcjonalności i trwałości mebla.
Pytanie 25
Jak wysoka może być maksymalna dopuszczalna wysokość stosu płyt stolarskich składowanych w magazynie?
A. 1,50 m
B. 3,50 m
C. 4,50 m
D. 2,50 m
Maksymalna zalecana wysokość stosu płyt stolarskich wynosząca 2,50 m jest zgodna z normami dotyczącymi składowania materiałów drewnianych. Wysokość ta została ustalona w celu zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa podczas składowania. Przy przekroczeniu tej wartości istnieje ryzyko, że materiał może się przewrócić, co może prowadzić do uszkodzenia płyt oraz stwarzać zagrożenie dla pracowników. Praktyczne zastosowanie tego zalecenia widoczne jest w magazynach, gdzie w trosce o bezpieczeństwo i efektywność operacyjną stosuje się różnorodne systemy przechowywania, takie jak regały paletowe, które uwzględniają maksymalne obciążenia. Oprócz tego, zaleca się regularne monitorowanie stanu składowanych materiałów oraz ich odpowiednie zabezpieczanie, aby uniknąć odkształceń. W wielu branżach, w tym w stolarstwie, przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla utrzymania jakości produktów oraz ochrony zdrowia pracowników.
Pytanie 26
W której z wymienionych metod suszenia drewno jest umieszczane pomiędzy elektrodami zmiennego pola elektrycznego?
A. Pojemnościowej
B. Stykowej
C. Konwekcyjnej
D. Promiennikowej
Metoda pojemnościowa suszenia drewna polega na umieszczaniu materiału między elektrodami generującymi szybkozmienne pole elektryczne, co pozwala na efektywne usuwanie wilgoci z wnętrza drewna. Proces ten wykorzystuje zjawisko dielektryczne, gdzie cząsteczki wody w drewnie stają się dipolami elektrycznymi i poruszają się w odpowiedzi na pole elektryczne. W praktyce, ta metoda jest szczególnie cenna w przemysłach, gdzie szybkość suszenia jest kluczowa, na przykład w produkcji mebli, stolarki budowlanej czy wytwarzaniu paneli drewnianych. Dzięki zastosowaniu tej technologii możliwe jest osiągnięcie niższej wilgotności drewna w krótszym czasie, co przekłada się na zmniejszenie ryzyka odkształceń i innych wad, które mogą powstać w wyniku nieodpowiedniego suszenia. Warto również zauważyć, że metoda ta jest zgodna z nowoczesnymi standardami zrównoważonego rozwoju, ponieważ pozwala na oszczędność energii i ograniczenie emisji CO2, co jest coraz bardziej cenione w branży.
Pytanie 27
Zastosowanie powłoki kryjącej na drewnie różni się od użycia przezroczystej poprzez konieczność wykonania dodatkowego zabiegu
A. szpachlowania
B. barwienia
C. odżywiczania
D. gruntowania
Pytanie dotyczy różnic między wykończeniem powierzchni drewna powłoką kryjącą a przezroczystą, a odpowiedzi sugerują operacje, które nie są bezpośrednio związane z koniecznością szpachlowania. Odżywiczanie, które jest procesem aplikacji olejów lub żywic, ma na celu poprawę naturalnego wyglądu drewna oraz jego właściwości ochronnych, ale nie dotyczy wypełniania ubytków, co jest kluczowe w przypadku wykończeń kryjących. Gruntowanie natomiast, choć istotne dla przygotowania drewna do malowania, nie jest operacją, która różnicowałaby wykończenia kryjące i przezroczyste. Gruntowanie ma na celu stworzenie odpowiedniej bazy pod farbę, ale nie wypełnia ubytków, co czyni je nieodpowiednią odpowiedzią w kontekście pytania. Barwienie, z kolei, odnosi się do zmiany koloru drewna przy użyciu specjalnych preparatów, które podkreślają jego strukturę, ale nie jest to operacja związana z poprawą powierzchni przed nałożeniem powłok kryjących. Widzimy tutaj typowy błąd myślowy polegający na myleniu operacji, które mogą poprawić estetykę drewna, z tymi, które są kluczowe dla uzyskania gładkiej i jednolitej powierzchni wymaganej w przypadku powłok kryjących.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
Jakie gatunki drzew są klasyfikowane jako iglaste?
A. Brzoza, cis, jarzębina
B. Orzech, grab, jawor
C. Sosna, świerk, modrzew
D. Olcha, osika, klon
Odpowiedź 'Sosna, świerk, modrzew' jest poprawna, ponieważ wszystkie te gatunki należą do rodziny drzew iglastych, znanej również jako coniferous trees. Drzewa iglaste charakteryzują się posiadaniem igieł zamiast szerokich liści, co pozwala im na lepsze przetrwanie w trudnych warunkach klimatycznych, w tym w niskich temperaturach i na ubogich glebach. Sosna jest często wykorzystywana w przemyśle budowlanym i meblarskim ze względu na swoje właściwości mechaniczne oraz łatwość obróbki. Świerk jest popularny w produkcji papieru oraz jako materiał budowlany, a także jest często stosowany jako choinka w okresie świątecznym. Modrzew, z kolei, jest ceniony za swoją odporność na warunki atmosferyczne i jest wykorzystywany w budownictwie zewnętrznym, takim jak tarasy czy altany. Wiele z tych drzew znajduje się w lasach europejskich i amerykańskich, co sprawia, że stanowią one istotny element ekosystemów leśnych oraz gospodarki leśnej. Wiedza o tych drzewach jest kluczowa dla ekologów, leśników oraz architektów krajobrazu.
Pytanie 30
Na podstawie instrukcji konserwacji określ, który zespół lub część tokarki wymaga najczęstszego smarowania.
| Zespół | Opis | Metoda smarowania | Częstotliwość smarowania |
|---|---|---|---|
| Skrzynka przekładniowa | Łożyska | Spray | 1 smarowanie po 10 dniach od uruchomienia, 2 po 20 dniach od uruchomienia, następne co 60 dni |
| Suport | Prowadnice | Praska smarownicza | Co 6 tygodni |
| Suport | Zębatka | Praska smarownicza | Co 6 miesięcy |
| Konik | Śruba Pinola | Praska smarownicza | Codziennie przed pracą |
A. Zębatka.
B. Suport.
C. Łożyska.
D. Konik.
Konik tokarki jest elementem, który wymaga najczęstszego smarowania, co jest zgodne z zaleceniami zawartymi w instrukcji konserwacji. Smarowanie konika powinno odbywać się codziennie przed rozpoczęciem pracy, co zapewnia jego prawidłowe funkcjonowanie oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Konik jest kluczowym komponentem, który ma bezpośredni wpływ na stabilność i dokładność obróbki. W przypadku jego niewłaściwego smarowania, mogą wystąpić problemy z precyzją obróbcza, co z kolei prowadzi do zwiększonego zużycia narzędzi skrawających oraz obniżenia jakości wykonanych detali. Warto również pamiętać, że zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, okresowe przeglądy i konserwacja maszyn powinny obejmować kontrolę układów smarowania, co pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych usterek. W przestrzeni przemysłowej, utrzymanie odpowiednich standardów smarowania przyczynia się do zwiększenia efektywności maszyn oraz zminimalizowania kosztów związanych z naprawą i przestojem.
Pytanie 31
Aby chronić powierzchnię mebla przed wgnieceniem podczas wyciągania gwoździ, co należy zrobić?
A. pod narzędzie podłożyć deseczkę z drewna lipowego
B. osłonić powierzchnię fornirem
C. nałożyć na powierzchnię wosk
D. pod narzędziem umieścić cienką stalową płytkę
Zabezpieczanie powierzchni fornirem nie jest skuteczną metodą ochrony przed wgnieceniem podczas pracy z narzędziami. Fornir to cienka warstwa drewna, która ma na celu estetyczne wykończenie mebla, ale nie zapewnia odpowiedniej ochrony przed siłami mechanicznymi. Szkoła myślenia, która sugeruje wykorzystanie fornira, często bazuje na błędnym przekonaniu, że każdy materiał drewniany będzie odpowiedni do ochrony powierzchni. W rzeczywistości, w przypadku wyciągania gwoździ, fornir może ulec uszkodzeniu samodzielnie, co prowadzi do poważnych defektów estetycznych oraz strukturalnych. Wosk, choć może w pewien sposób chronić powierzchnię przed wilgocią, nie zabezpiecza jej przed wgnieceniami, ponieważ nie tworzy twardej bariery między narzędziem a meblem. Przeciwnie, nałożenie wosku może wręcz zwiększyć ryzyko uszkodzenia, ponieważ mógłby on wprowadzać dodatkowe tarcie, co w połączeniu z uderzeniem narzędzia powoduje większe uszkodzenia. Podkładanie deseczki z drewna lipowego również nie jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ drewno, mimo iż jest miększe, może łatwo ulec uszkodzeniu i nie rozprasza siły tak efektywnie jak stalowa płytka. Istnieje również praktyka, która zaleca stosowanie odpowiednich narzędzi i akcesoriów, które są dedykowane do takich zadań, co z kolei zwiększa bezpieczeństwo i skuteczność działań. Kluczowym błędem w podejściu do zabezpieczania mebli jest zatem niedocenianie znaczenia wyboru odpowiednich materiałów i technik, które powinny opierać się na zasadach fizyki oraz ergonomii pracy.
Pytanie 32
Jakim urządzeniem można sprawdzić ciśnienie wewnętrzne autoklawu?
A. Higrometrem
B. Termometrem
C. Manometrem
D. Barometrem
Termometr, higrometr i barometr to przyrządy, które choć związane z pomiarem różnych parametrów, nie są odpowiednie do wprawnej kontroli ciśnienia wewnętrznego autoklawu. Termometr służy do pomiaru temperatury i choć temperatura jest istotnym czynnikiem w procesie sterylizacji, nie dostarcza informacji o ciśnieniu, które jest równie ważne. Higrometr, z kolei, mierzy wilgotność, co również jest istotne w niektórych procesach, ale nie ma zastosowania w monitorowaniu ciśnienia. Barometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia atmosferycznego, co nie ma zastosowania w kontekście ciśnienia wewnętrznego autoklawu, które zazwyczaj jest znacznie wyższe niż ciśnienie otoczenia. Wybór niewłaściwego instrumentu może prowadzić do poważnych błędów w procesie sterylizacji, co może zagrażać zdrowiu pacjentów i obniżać skuteczność zabiegów. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie, jakie parametry są kluczowe w danym procesie technologiczny, jest niezbędne do prawidłowego wyboru narzędzi pomiarowych, a znajomość działania manometru jako odpowiedniego przyrządu do pomiaru ciśnienia w autoklawie jest podstawą dla prawidłowego przeprowadzania procedur sterylizacyjnych.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Ile litry rozcieńczalnika powinno się dodać do 100 litrów kleju, jeśli receptura zakłada rozcieńczanie w stosunku 20:1?
A. 5 litrów
B. 6 litrów
C. 8 litrów
D. 7 litrów
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć ilość rozcieńczalnika, który należy dodać do 100 litrów kleju w proporcji 20:1, należy zrozumieć, że proporcja ta oznacza, iż na każdy 20 litrów kleju przypada 1 litr rozcieńczalnika. Zatem, aby ustalić, ile litrów rozcieńczalnika potrzeba przy 100 litrach kleju, wystarczy podzielić objętość kleju przez 20. Wykonując to obliczenie: 100 litrów kleju / 20 = 5 litrów rozcieńczalnika. Taki sposób obliczeń jest zgodny z powszechnie stosowanymi standardami w branży chemicznej, gdzie precyzyjne proporcje są kluczowe dla uzyskania właściwych właściwości mieszanki. Przykładem mogą być aplikacje w budownictwie, gdzie odpowiednie rozcieńczenie kleju wpływa na jego lepkość oraz zdolność do wiązania, co z kolei ma znaczenie dla trwałości konstrukcji. Zachowanie właściwych proporcji jest zatem nie tylko kwestią techniczną, ale również gwarancją jakości i bezpieczeństwa gotowego produktu.
Aby obliczyć ilość rozcieńczalnika, który należy dodać do 100 litrów kleju w proporcji 20:1, należy zrozumieć, że proporcja ta oznacza, iż na każdy 20 litrów kleju przypada 1 litr rozcieńczalnika. Zatem, aby ustalić, ile litrów rozcieńczalnika potrzeba przy 100 litrach kleju, wystarczy podzielić objętość kleju przez 20. Wykonując to obliczenie: 100 litrów kleju / 20 = 5 litrów rozcieńczalnika. Taki sposób obliczeń jest zgodny z powszechnie stosowanymi standardami w branży chemicznej, gdzie precyzyjne proporcje są kluczowe dla uzyskania właściwych właściwości mieszanki. Przykładem mogą być aplikacje w budownictwie, gdzie odpowiednie rozcieńczenie kleju wpływa na jego lepkość oraz zdolność do wiązania, co z kolei ma znaczenie dla trwałości konstrukcji. Zachowanie właściwych proporcji jest zatem nie tylko kwestią techniczną, ale również gwarancją jakości i bezpieczeństwa gotowego produktu.
Pytanie 35
Przypalenia politury na meblach powstają w wyniku
A. aplikowania preparatu ruchem "ósemkowym"
B. nałożenia oleju lnianego
C. użycia denaturatu
D. stosowania zbyt dużej ilości pumeksu
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Użycie zbyt dużej ilości pumeksu podczas polerowania politury jest kluczowym czynnikiem prowadzącym do powstawania przypaleń na powierzchni mebli. Pumeks, jako materiał ścierny, powinien być stosowany z umiarem, aby uniknąć zbyt intensywnego tarcia, które może doprowadzić do przegrzewania się powierzchni. Wysoka temperatura generowana podczas nadmiernego pocierania powoduje, że politura ulega stopieniu i przypaleniu, co prowadzi do uszkodzenia estetyki mebla. W praktyce, podczas pracy z politurą zaleca się używanie minimalnej ilości pumeksu oraz regularne nawilżanie powierzchni, co zmniejsza ryzyko przypaleń. Dobrą praktyką jest również stosowanie techniki polerowania na zimno, gdzie pumeks jest stosowany w połączeniu z odpowiednimi olejami lub wodą, co pozwala na łagodniejsze ścieranie. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi standardami w obróbce drewna, co zapewnia zarówno trwałość, jak i estetykę mebli.
Użycie zbyt dużej ilości pumeksu podczas polerowania politury jest kluczowym czynnikiem prowadzącym do powstawania przypaleń na powierzchni mebli. Pumeks, jako materiał ścierny, powinien być stosowany z umiarem, aby uniknąć zbyt intensywnego tarcia, które może doprowadzić do przegrzewania się powierzchni. Wysoka temperatura generowana podczas nadmiernego pocierania powoduje, że politura ulega stopieniu i przypaleniu, co prowadzi do uszkodzenia estetyki mebla. W praktyce, podczas pracy z politurą zaleca się używanie minimalnej ilości pumeksu oraz regularne nawilżanie powierzchni, co zmniejsza ryzyko przypaleń. Dobrą praktyką jest również stosowanie techniki polerowania na zimno, gdzie pumeks jest stosowany w połączeniu z odpowiednimi olejami lub wodą, co pozwala na łagodniejsze ścieranie. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi standardami w obróbce drewna, co zapewnia zarówno trwałość, jak i estetykę mebli.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Aby uwydatnić naturalny rysunek drewna sosnowego, przed rozpoczęciem barwienia należy wykonać
A. wybielanie powierzchni
B. szczotkowanie powierzchni
C. szlifowanie powierzchni
D. naparzanie powierzchni
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Szczotkowanie powierzchni drewna sosnowego przed barwieniem ma na celu uwypuklenie naturalnego rysunku drewna poprzez usunięcie wierzchniej warstwy miękkiego drewna i odsłonięcie twardszych włókien. Dzięki temu procesowi struktura drewna staje się bardziej widoczna i atrakcyjna po nałożeniu pigmentu. W praktyce, szczotkowanie wykonuje się za pomocą szczotek drucianych lub nylonowych, co pozwala na uzyskanie odpowiedniego efektu bez nadmiernego usuwania materiału. Taki zabieg jest zalecany w standardach obróbki drewna, ponieważ poprawia przyczepność farb i lakierów, co skutkuje lepszym wykończeniem powierzchni. Warto również zauważyć, że szczotkowanie można łączyć z innymi technikami, takimi jak szlifowanie, aby uzyskać jeszcze bardziej dopracowany efekt. W przypadku drewna sosnowego, które charakteryzuje się unikalnym rysunkiem i różnorodnością słoje, szczotkowanie pozwala na maksymalne wydobycie jego naturalnego piękna, co jest szczególnie ważne w produkcji mebli oraz elementów dekoracyjnych.
Szczotkowanie powierzchni drewna sosnowego przed barwieniem ma na celu uwypuklenie naturalnego rysunku drewna poprzez usunięcie wierzchniej warstwy miękkiego drewna i odsłonięcie twardszych włókien. Dzięki temu procesowi struktura drewna staje się bardziej widoczna i atrakcyjna po nałożeniu pigmentu. W praktyce, szczotkowanie wykonuje się za pomocą szczotek drucianych lub nylonowych, co pozwala na uzyskanie odpowiedniego efektu bez nadmiernego usuwania materiału. Taki zabieg jest zalecany w standardach obróbki drewna, ponieważ poprawia przyczepność farb i lakierów, co skutkuje lepszym wykończeniem powierzchni. Warto również zauważyć, że szczotkowanie można łączyć z innymi technikami, takimi jak szlifowanie, aby uzyskać jeszcze bardziej dopracowany efekt. W przypadku drewna sosnowego, które charakteryzuje się unikalnym rysunkiem i różnorodnością słoje, szczotkowanie pozwala na maksymalne wydobycie jego naturalnego piękna, co jest szczególnie ważne w produkcji mebli oraz elementów dekoracyjnych.
Pytanie 38
Jakie rodzaje tarcicy iglastej są zaliczane do obrzynanych lub nieobrzynanych?
A. Krawędziak i bal
B. Bal i deska
C. Belka i łata
D. Łata i deska
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Bal i deska to klasyfikacje tarcicy, które wskazują na ich obrzynany lub nieobrzynany charakter. Bal, będący produktami o większych wymiarach, jest często stosowany w konstrukcjach drewnianych, takich jak domy czy altany, gdzie wymagana jest duża nośność oraz stabilność. Z kolei deska, będąca cieńszym sortymentem, jest wykorzystywana w szerokim zakresie zastosowań, od podłóg po meble, co czyni ją niezwykle wszechstronnym materiałem. Obrzynany charakter tych produktów oznacza, że ich krawędzie zostały obrobione, co poprawia estetykę oraz ułatwia montaż. W praktyce, stosowanie obrzynanej tarcicy minimalizuje ryzyko pojawienia się niepożądanych wad, takich jak pęknięcia czy nierówności, co jest kluczowe w branży budowlanej, gdzie precyzja jest niezbędna. Zgodnie z normami ISO oraz branżowymi standardami, klasyfikacja ta ma istotne znaczenie dla zachowania wysokiej jakości produktów drewnianych, a także dla ich odpowiedniego zastosowania w różnych projektach.
Bal i deska to klasyfikacje tarcicy, które wskazują na ich obrzynany lub nieobrzynany charakter. Bal, będący produktami o większych wymiarach, jest często stosowany w konstrukcjach drewnianych, takich jak domy czy altany, gdzie wymagana jest duża nośność oraz stabilność. Z kolei deska, będąca cieńszym sortymentem, jest wykorzystywana w szerokim zakresie zastosowań, od podłóg po meble, co czyni ją niezwykle wszechstronnym materiałem. Obrzynany charakter tych produktów oznacza, że ich krawędzie zostały obrobione, co poprawia estetykę oraz ułatwia montaż. W praktyce, stosowanie obrzynanej tarcicy minimalizuje ryzyko pojawienia się niepożądanych wad, takich jak pęknięcia czy nierówności, co jest kluczowe w branży budowlanej, gdzie precyzja jest niezbędna. Zgodnie z normami ISO oraz branżowymi standardami, klasyfikacja ta ma istotne znaczenie dla zachowania wysokiej jakości produktów drewnianych, a także dla ich odpowiedniego zastosowania w różnych projektach.
Pytanie 39
Jaki sposób pakowania zapewni ochronę elementom mebla o różnych rozmiarach przed przesuwaniem się podczas transportu?
A. Owinięcie i zabezpieczenie folią stretch.
B. Z użyciem zintegrowanych opakowań paletowych.
C. Z zastosowaniem kartonów z wypełnieniem.
D. W pudełkach fasonowych.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór kartonów z wypełnieniem jako metody pakowania mebli o różnych wymiarach jest kluczowy dla ich zabezpieczenia podczas transportu. Kartony te oferują elastyczność, pozwalając na dostosowanie kształtu i wielkości opakowania do specyfiki przewożonych elementów. Dzięki zastosowaniu wypełnienia (np. papieru bąbelkowego, styropianu czy folii piankowej), można skutecznie zminimalizować ryzyko przemieszczania się części mebla w trakcie transportu, co jest kluczowe dla zachowania ich integralności i estetyki. W branży transportowej oraz przeprowadzkowej standardem jest używanie kartonów z wypełnieniem, co potwierdzają liczne praktyki i wytyczne, które zalecają ich stosowanie w celu ochrony przed wstrząsami i uderzeniami. Na przykład, przy pakowaniu szklanych elementów mebli, takich jak witryny czy szafy, wypełnienie w kartonach może znacząco zmniejszyć ryzyko uszkodzenia. Warto również pamiętać, że odpowiednie oznaczenie takich kartonów, zwłaszcza w przypadku zawartości kruchej, jest istotne dla osoby transportującej, co wspiera ogólne bezpieczeństwo transportu.
Wybór kartonów z wypełnieniem jako metody pakowania mebli o różnych wymiarach jest kluczowy dla ich zabezpieczenia podczas transportu. Kartony te oferują elastyczność, pozwalając na dostosowanie kształtu i wielkości opakowania do specyfiki przewożonych elementów. Dzięki zastosowaniu wypełnienia (np. papieru bąbelkowego, styropianu czy folii piankowej), można skutecznie zminimalizować ryzyko przemieszczania się części mebla w trakcie transportu, co jest kluczowe dla zachowania ich integralności i estetyki. W branży transportowej oraz przeprowadzkowej standardem jest używanie kartonów z wypełnieniem, co potwierdzają liczne praktyki i wytyczne, które zalecają ich stosowanie w celu ochrony przed wstrząsami i uderzeniami. Na przykład, przy pakowaniu szklanych elementów mebli, takich jak witryny czy szafy, wypełnienie w kartonach może znacząco zmniejszyć ryzyko uszkodzenia. Warto również pamiętać, że odpowiednie oznaczenie takich kartonów, zwłaszcza w przypadku zawartości kruchej, jest istotne dla osoby transportującej, co wspiera ogólne bezpieczeństwo transportu.
Pytanie 40
Po wyschnięciu lakieru na drewnie można wyczuć małe nierówności. Co jest przyczyną tych zgrubień?
A. użycie zbyt rzadkiego lakieru
B. wysoka wilgotność lakierowanej powierzchni
C. nierównomierne nałożenie lakieru
D. nieodpylenie powierzchni przed nałożeniem lakieru
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zastosowanie zbyt rzadkiego lakieru na powierzchni drewna może prowadzić do powstawania drobnych zgrubień po wyschnięciu powłoki. Rzadki lakier nie tworzy jednolitej warstwy, co skutkuje nierównomiernym rozkładem substancji chemicznych na powierzchni drewna. W wyniku tego, podczas procesu schnięcia, lakier może się kurczyć w miejscach, gdzie jest cieńszy, tworząc zgrubienia. Aby uniknąć takich problemów, ważne jest stosowanie lakierów zgodnych z zaleceniami producenta oraz odpowiednie przygotowanie materiału. Dobrym przykładem jest stosowanie lakierów o odpowiedniej lepkości, które zapewniają równomierne pokrycie. Rekomenduje się również przeprowadzanie testów na niewielkich powierzchniach przed nałożeniem na całość, aby sprawdzić, jak lakier zachowuje się w rzeczywistych warunkach. Ponadto, zgodność z normami branżowymi, takimi jak ISO 9001 dotycząca jakości produktów, zapewnia, że stosowane materiały są odpowiednie do danego zastosowania.
Zastosowanie zbyt rzadkiego lakieru na powierzchni drewna może prowadzić do powstawania drobnych zgrubień po wyschnięciu powłoki. Rzadki lakier nie tworzy jednolitej warstwy, co skutkuje nierównomiernym rozkładem substancji chemicznych na powierzchni drewna. W wyniku tego, podczas procesu schnięcia, lakier może się kurczyć w miejscach, gdzie jest cieńszy, tworząc zgrubienia. Aby uniknąć takich problemów, ważne jest stosowanie lakierów zgodnych z zaleceniami producenta oraz odpowiednie przygotowanie materiału. Dobrym przykładem jest stosowanie lakierów o odpowiedniej lepkości, które zapewniają równomierne pokrycie. Rekomenduje się również przeprowadzanie testów na niewielkich powierzchniach przed nałożeniem na całość, aby sprawdzić, jak lakier zachowuje się w rzeczywistych warunkach. Ponadto, zgodność z normami branżowymi, takimi jak ISO 9001 dotycząca jakości produktów, zapewnia, że stosowane materiały są odpowiednie do danego zastosowania.