Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 12 marca 2025 12:31
  • Data zakończenia: 12 marca 2025 12:52

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Która z instrukcji obowiązujących w lokalu gastronomicznym odnosi się do systemu GHP?

A. Instrukcja dotycząca ekspedycji potraw
B. Instrukcja dotycząca przyjęcia towarów
C. Instrukcja dotycząca rozmrażania surowców
D. Instrukcja dotycząca higieny personelu
Wybór instrukcji, która nie dotyczy systemu GHP, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad, na jakich opiera się Dobra Praktyka Higieniczna. Instrukcja przyjęcia towaru, mimo że jest istotna dla zarządzania jakością surowców, nie odnosi się bezpośrednio do higieny samego personelu. Kluczowe jest, aby personel zachowywał odpowiednie standardy higieniczne na każdym etapie pracy, a nie tylko przy przyjęciu towaru. Z kolei instrukcja rozmrażania surowców również nie odnosi się do praktyk higienicznych w kontekście zachowań personelu, a raczej skupia się na technicznych aspektach obróbki surowców spożywczych. Ważne jest, by nie mylić procedur dotyczących obróbki żywności z zasadami higieny pracowników. Instrukcja ekspedycji potraw, mimo że dotyczy finalnego etapu serwowania żywności, również nie odnosi się bezpośrednio do higieny personelu, lecz bardziej do standardów jakościowych potraw. Często w edukacji gastronomicznej dochodzi do pomyłek, gdzie uczniowie koncentrują się wyłącznie na technikach obróbczych, zapominając o fundamentalnym znaczeniu higieny na każdym etapie procesów gastronomicznych. Aby osiągnąć wysoki poziom bezpieczeństwa żywności, kluczowe jest zrozumienie, że higiena personelu to nie tylko jeden z aspektów, ale fundament, na którym opierają się wszystkie inne procedury w gastronomii.

Pytanie 3

Jakie urządzenia służą do krojenia warzyw i owoców?

A. obieraczka, szatkownica, nóż kuchenny
B. szatkownica, nóż kuchenny, tarka
C. maszyna uniwersalna, płuczko-obieraczka
D. nóż jarzyniak, deska, blender
Szatkownica, nóż kuchenny i tarka to takie podstawowe narzędzia w kuchni, które naprawdę ułatwiają życie, jeśli chodzi o krojenie warzyw i owoców. Szatkownica jest super, bo można szybko pokroić składniki w cienkie plastry albo paski, co przydaje się zwłaszcza przy sałatkach czy stir-fry. Nóż kuchenny jest mega ważny do robienia bardziej skomplikowanych rzeczy, jak filetowanie, krojenie w kostkę czy siekanie. A tarka? To już w ogóle przydatna rzecz, bo pozwala na zrobienie drobnych kawałków do ciast lub sosów. Pamiętaj, że dobrze używać tych narzędzi zgodnie z zasadami BHP i higieną, żeby kuchnia była czysta i żeby uniknąć kontaminacji jedzenia. Trzymanie się tych zasad jest totalnie zgodne z normami HACCP. Odpowiedni wybór narzędzi nie tylko przyspiesza gotowanie, ale też sprawia, że jedzenie wychodzi lepsze.

Pytanie 4

Na podstawie danych o składnikach odżywczych potrawy zamieszczonych w tabeli określ, ile wynosi. wartość energetyczna potrawy.

Składnik odżywczyIlość [ g]
białko5
węglowodany przyswajalne62
błonnik2
tłuszcz1

A. 269 kcal
B. 260 kcal
C. 277 kcal
D. 285 kcal
Jednym z najczęstszych błędów w obliczaniu wartości energetycznej potrawy jest pomijanie kluczowych składników odżywczych, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Osoby, które wybierają błędne odpowiedzi, często mylą wartości kaloryczne poszczególnych składników, nie zdając sobie sprawy, że białko i węglowodany przyswajalne mają tę samą wartość energetyczną wynoszącą 4 kcal na gram, podczas gdy tłuszcz dostarcza znacznie więcej – 9 kcal na gram. W praktyce, jeśli obliczamy wartość energetyczną potrawy i nie uwzględniamy wszystkich składników, w tym tłuszczy, możemy zauważyć znaczne różnice w wynikach. Dodatkowo, niepoprawne sumowanie kalorii, takie jak dodawanie błonnika do wartości energetycznej, jest powszechnym błędem, ponieważ błonnik nie dostarcza energii i jego wartość kaloryczna wynosi 0 kcal. Kluczowe jest zrozumienie, że każde źródło energii musi być ujęte w obliczeniach zgodnie z jego specyfiką. Warto również zwrócić uwagę na to, jak różne źródła składników odżywczych wpływają na naszą dietę. Na przykład, jedzenie potraw bogatych w węglowodany, ale ubogich w białko czy tłuszcze, może prowadzić do wahań energii w organizmie oraz złych nawyków żywieniowych. Dlatego tak ważne jest stosowanie właściwych metod obliczania wartości energetycznej, które są zgodne z aktualnymi normami i badaniami w dziedzinie żywienia.

Pytanie 5

Do produktów konserwowanych przy użyciu cukru można zaliczyć

A. marmolady i konfitury
B. soki i napoje
C. powidła i nektary
D. miód i syropy
Marmolady i konfitury to przetwory, które są utrwalane technologicznie poprzez zastosowanie cukru, co jest istotnym elementem ich produkcji. Cukier nie tylko działa jako środek konserwujący, ale również wpływa na smak, konsystencję i kolor produktu. W procesie produkcji konfitur i marmolad wykorzystuje się świeże owoce, które są poddawane gotowaniu z cukrem, co prowadzi do ich gęstnienia i zachowania aromatów. Zastosowanie pektiny, naturalnego składnika owoców, w połączeniu z cukrem, pozwala uzyskać odpowiednią żelową konsystencję, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Przykładem może być produkcja konfitur truskawkowych, gdzie owoce są gotowane z cukrem w proporcji 1:1, co daje produkt o wysokiej jakości i długim terminie przydatności. Cukier w tych produktach nie tylko służy do konserwacji, ale także do poprawy walorów smakowych, co czyni je popularnymi dodatkami do pieczywa, deserów oraz składnikami do wypieków.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Podaj nazwę kuchni, w której część dań przygotowuje się na oczach klientów z użyciem wózka kelnerskiego?

A. Angielska
B. Niemiecka
C. Francuska
D. Rosyjska
Wybór odpowiedzi "Rosyjski", "Niemiecki" lub "Francuski" nie jest trafny w kontekście pytania o serwis potraw przygotowywanych w obecności konsumenta. Chociaż w kuchni rosyjskiej i francuskiej można znaleźć elementy serwowania potraw w sposób zwracający uwagę na gościa, to nie są one tak ściśle związane z bezpośrednim przygotowywaniem na jego oczach jak w kuchni angielskiej. W kuchni niemieckiej dominują bardziej tradycyjne metody serwowania, które nie kładą nacisku na interakcję z gościem w taki sam sposób. Poza tym, w kuchni francuskiej, choć istnieją techniki oparte na prezentacji, jak carving lub flambé, nie są one tak powszechnie praktykowane w kontekście bezpośredniego przygotowywania potraw przy stole, co jest charakterystyczne dla kuchni angielskiej. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie tradycyjnych metod serwowania z tymi, które faktycznie angażują gościa w proces przygotowywania potraw. Zrozumienie różnic między tymi stylami jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznawania i klasyfikacji różnorodnych technik kulinarnych oraz ich zastosowania w branży gastronomicznej.

Pytanie 8

Wskaż artykuł, dla którego określono idealne warunki oraz czas przechowywania?

A. Gotowane warzywa - temperatura 10 °C, 5 - 10 dni
B. Ciastka z nadzieniem - temperatura 21 °C, 3 - 4 dni
C. Świeże ryby - temperatura 6 °C - 8 °C, 2 - 4 dni
D. Surowy drób - temperatura 2 °C - 4 °C, 1 - 2 dni
Drób surowy przechowywany w temperaturze od 2 °C do 4 °C ma optymalne warunki do zachowania świeżości i bezpieczeństwa mikrobiologicznego. W tej temperaturze wzrost bakterii patogennych, takich jak Salmonella czy Campylobacter, jest znacznie ograniczony, co jest kluczowe dla zapobiegania chorobom pokarmowym. Zgodnie z wytycznymi amerykańskiej Agencji Żywności i Leków (FDA), drób należy przechowywać w chłodniach, aby zminimalizować ryzyko zepsucia. Czas przechowywania wynoszący 1-2 dni od daty zakupu jest zalecany, aby zapewnić, że produkt pozostaje świeży i bezpieczny do spożycia. W praktyce, warto stosować zasadę FIFO (first in, first out), aby zużywać starsze produkty jako pierwsze. Regularne sprawdzanie temperatury w lodówkach oraz stosowanie termometrów do żywności może pomóc w utrzymaniu odpowiednich warunków przechowywania. Dla osób zajmujących się gastronomią zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia jakości serwowanych potraw oraz bezpieczeństwa klientów.

Pytanie 9

Jakie dodatki można zaproponować do zrazów wołowych?

A. Kasza gryczana i buraczki
B. Frytki i marchewka z wody
C. Puree z grochu oraz szpinak
D. Ryż oraz kapusta zasmażana
Kasza gryczana i buraczki to idealne dodatki do zrazów wołowych ze względu na ich właściwości smakowe i odżywcze. Kasza gryczana, będąca źródłem białka roślinnego i błonnika, doskonale komponuje się z bogatym smakiem mięsa, a jednocześnie wzbogaca danie o wartości odżywcze. Buraczki z kolei, dzięki swojej słodyczy i kwasowości, balansują ciężkość zrazów, wprowadzając ciekawe kontrasty smakowe. W kuchni polskiej, takie połączenia są zgodne z tradycyjnymi zasadami łączenia składników, które podkreślają naturalny smak potraw. Przykładem mogą być zrazy wołowe podawane na przyjęciach lub rodzinnych obiadach, gdzie dbałość o detale w doborze dodatków ma kluczowe znaczenie dla ogólnego odbioru dania. Dodatkowo, kasza gryczana i buraczki są łatwe w przygotowaniu i mogą być podawane zarówno na ciepło, jak i na zimno, co czyni je elastycznym wyborem w różnych kontekstach kulinarnych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

W niemieckim serwisie surówkę warzywną do dania głównego należy serwować

A. na talerzu zakąskowym
B. w metalowym pucharku
C. w nelsonce
D. na półmisku
Odpowiedź "na talerzu zakąskowym" jest poprawna, ponieważ w tradycyjnej niemieckiej kuchni serwowanie surówki warzywnej w takim naczyniu jest standardem. Talerz zakąskowy jest przystosowany do podawania mniejszych porcji, co sprzyja różnorodności na stole oraz umożliwia gościom wybór różnych smaków. W kontekście estetyki podania, talerz zakąskowy pozwala na efektowne ułożenie warzyw, co wpływa na pierwsze wrażenie dania. Zgodnie z zasadami kulinarnymi, zwłaszcza w usługach gastronomicznych, prezentacja jedzenia ma kluczowe znaczenie dla doświadczeń kulinarnych gości. Przykładem zastosowania może być podanie surówki w eleganckim restauracyjnym menu, gdzie wyróżnia się ona na talerzu zakąskowym, podkreślając świeżość i jakość składników. Warto pamiętać, że odpowiednia prezentacja i serwowanie potraw wpływa na postrzeganą wartość dania oraz zadowolenie klientów, co jest niezbędne w branży gastronomicznej.

Pytanie 12

Jakie artykuły spożywcze powinny być składowane w magazynie z produktami suchymi?

A. Warzywa bulwiaste.
B. Olejki.
C. Ogórki marynowane.
D. Mięsa wędzone.
Wędliny są produktami, które wymagają specjalnych warunków przechowywania, zazwyczaj w chłodni lub zamrażarce, aby zapobiec rozwojowi bakterii oraz psuciu się. Wędliny, jako produkty mięsne, są podatne na zepsucie w wyniku działania mikroorganizmów, co czyni je złym przykładem do przechowywania w suchym magazynie. Każdy, kto ma do czynienia z przechowywaniem żywności, powinien znać zasady dotyczące temperatury i wilgotności, aby zapewnić bezpieczeństwo produktów. Ogórki kiszone, pomimo że są produktami fermentowanymi, również nie mogą być przechowywane w suchym magazynie. Potrzebują one odpowiednich warunków w piwnicy lub lodówce, gdzie temperatura jest kontrolowana, co zapobiega ich psuciu i utracie smaku. Warzywa korzeniowe, takie jak marchewki czy buraki, również wymagają szczególnego traktowania. Właściwe dla nich warunki to chłodne i ciemne miejsce, ale niekoniecznie suche, ponieważ nadmierna wilgotność może prowadzić do ich gnicia. Bardzo ważne jest, aby nie mylić warunków przechowywania różnych produktów spożywczych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie produkty można przechowywać w tych samych warunkach, co często prowadzi do ich szybszego psucia się i potencjalnych zagrożeń zdrowotnych.

Pytanie 13

Do wyrobów z ciasta wyrabianego w naczyniu można zaliczyć

A. makarony
B. kluski francuskie
C. kopytka
D. kluski leniwe
Wybór nieprawidłowych odpowiedzi, takich jak kluski leniwe, makarony czy kopytka, wynika z niepełnego zrozumienia klasyfikacji wyrobów z ciasta. Kluski leniwe, chociaż są popularnym daniem, należą do grupy klusek wykonanych na bazie twarogu oraz mąki, co zasadniczo różni je od ciasta zarabianego. Makarony, z kolei, są produkowane na bazie mąki i wody, a ich wyrób nie obejmuje procesu gotowania ciasta w naczyniu. Ponadto makarony wymagają innego sposobu obróbki, co sprawia, że nie zaliczają się do wyrobów z ciasta zarabianego. Kopytka, chociaż są kluskami, również nie są przygotowane na bazie ciasta zarabianego. W ich przypadku wykorzystuje się zmielone ziemniaki oraz mąkę, co także nie odpowiada definicji ciasta zarabianego. Typowym błędem w analizie tych odpowiedzi jest mylenie różnych rodzajów ciast i technik ich przygotowania. Kluczowe jest zrozumienie, że ciasto zarabiane w naczyniu, takie jak ciasto choux, ma specyficzne właściwości oraz metody obróbcze, które odróżniają je od innych rodzajów ciast. W gastronomii znajomość tych różnic jest kluczowa dla właściwego przygotowania potraw, a także dla uzyskania oczekiwanej jakości i smaku dań.

Pytanie 14

Według zasad HACCP do przygotowywania mięs gotowanych powinny być używane deski o kolorze

A. brązowym
B. żółtym
C. białym
D. czerwonym
Zastosowanie desek o niewłaściwej barwie dla mięs gotowanych może prowadzić do poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa żywności. W przypadku wyboru deski żółtej, która jest zazwyczaj przeznaczona dla owoców i warzyw, istnieje ryzyko kontaminacji z substancjami, które mogą być obecne na surowych produktach roślinnych. Użycie desek o barwie białej, przeznaczonych zazwyczaj do produktów mlecznych lub pieczywa, również może wprowadzić zamieszanie w przygotowaniu mięs, prowadząc do krzyżowania się surowców. Z kolei czerwone deski, które są dedykowane dla surowego mięsa, mogą być mylone z tymi przeznaczonymi do mięs gotowanych, co z kolei stwarza ryzyko przeniesienia bakterii z nieodpowiednich powierzchni. Często mylone koncepcje dotyczące kolorów desek kuchennych mogą prowadzić do lekceważenia zasady oddzielania surowych i gotowych produktów, co jest kluczowe w systemie HACCP. Przykłady z praktyki pokazują, że nieprzestrzeganie tych zasad często kończy się niezgodnościami w inspekcjach sanitarno-epidemiologicznych oraz poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi dla konsumentów. Dlatego niezwykle istotne jest, aby pracownicy kuchni byli świadomi przypisania kolorów do konkretnych grup produktów, co nie tylko wspiera bezpieczeństwo, ale również umożliwia skuteczną organizację pracy w kuchni.

Pytanie 15

Produktem spożywczym, który zawiera dużą ilość mioglobiny, jest

A. makaron.
B. marchew.
C. mleko.
D. mięso.
Mięso jest głównym źródłem mioglobiny, białka odpowiedzialnego za transport tlenu w mięśniach zwierząt. Mioglobina, podobna do hemoglobiny w krwi, ma zdolność wiązania tlenu i dostarczania go do komórek mięśniowych, co jest kluczowe dla ich funkcjonowania i wydolności. Warto zauważyć, że mięso czerwone, takie jak wołowina, dziczyzna czy baranina, zawiera wyższe stężenia mioglobiny niż mięso białe, takie jak kurczak czy indyk. Z tego powodu, osoby aktywne fizycznie i sportowcy często sięgają po mięso, aby wspierać regenerację i rozwój mięśni. Ponadto, mioglobina nadaje mięsu charakterystyczny czerwony kolor, co jest istotnym aspektem dla konsumentów. W diecie człowieka, mioglobina przekłada się na lepsze wchłanianie żelaza, co jest kluczowe dla produkcji czerwonych krwinek. W kontekście przemysłu spożywczego, zrozumienie roli mioglobiny w mięsie ma znaczenie dla zachowania jakości i bezpieczeństwa produktów mięsnych.

Pytanie 16

Aby przygotować sos "tzatziki", konieczne jest wykorzystanie

A. jogurtu, czosnku i świeżych ogórków
B. oleju, warzyw oraz przecieru pomidorowego
C. majonezu, ogórków oraz grzybów konserwowych
D. oleju, żółtek oraz soku z cytryny
Sos tzatziki jest tradycyjnym, greckim sosem, który charakteryzuje się świeżym smakiem i kremową konsystencją. Jego głównymi składnikami są jogurt naturalny, czosnek oraz świeże ogórki, co sprawia, że jest on nie tylko smaczny, ale również zdrowy. Jogurt dostarcza białka i probiotyków, co wspomaga zdrowie układu pokarmowego. Czosnek nadaje sosowi intensywności oraz właściwości przeciwbakteryjnych, a ogórki wnoszą do kompozycji świeżość i chrupkość. W kontekście kulinarnym, tzatziki są często serwowane jako dip do warzyw, pita lub jako dodatek do mięs grillowanych. Można go także wykorzystać jako sos do sałatek. Warto pamiętać, że prawidłowe przygotowanie sosu polega na starannym odsączeniu ogórków z nadmiaru wody, co zapobiega rozrzedzeniu konsystencji sosu. Znajomość tego przepisu jest niezbędna w kuchni śródziemnomorskiej, a umiejętność jego przygotowania może znacząco wzbogacić ofertę dań serwowanych na różnego rodzaju imprezach i spotkaniach towarzyskich.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Jakie metody obróbki cieplnej mogą prowadzić do spadku jakości przygotowanych dań mięsnych?

A. Smażenie mięsa na rozgrzanym oleju
B. Smażenie mięsa na zimnym tłuszczu
C. Obsmażanie mięsa przed właściwym pieczeniem
D. Pieczenie mięsa w odpowiednio nagrzanym piekarniku
Smażenie mięsa na nierozgrzanym tłuszczu jest działaniem, które negatywnie wpływa na jakość potrawy. W takiej sytuacji mięso zaczyna się dusić, a nie smażyć, co prowadzi do utraty jego soczystości i smaku. Właściwa temperatura tłuszczu jest kluczowa, ponieważ pozwala na szybką reakcję Maillarda, która nadaje potrawom charakterystyczny aromat i złotą skórkę. Podobne techniki, jak wcześniejsze podgrzanie patelni i używanie odpowiedniego oleju do smażenia, są standardem w gastronomii. W praktyce, przed dodaniem mięsa do patelni, warto sprawdzić temperaturę tłuszczu, co można zrobić poprzez dodanie małego kawałka mięsa lub kropli wody; jeśli słychać skwierczenie, oznacza to, że tłuszcz jest odpowiednio rozgrzany. Ignorowanie tego kroku może prowadzić do powstania nieapetycznej, gumowatej struktury mięsa, co jest niezgodne z dobrą praktyką kulinarną.

Pytanie 19

Który z deserów wymaga użycia żelatyny do stężenia?

A. Krem sułtański
B. Mleczko waniliowe
C. Sorbet z truskawek
D. Krem bawarski
Krem bawarski jest klasycznym deserem, który wymaga użycia żelatyny do osiągnięcia odpowiedniej konsystencji i stabilności. Żelatyna, będąca naturalnym zagęszczaczem, pozwala na uzyskanie gładkiej, aksamitnej tekstury, co jest kluczowe dla tego typu deserów. Przygotowując krem bawarski, najpierw należy przygotować bazę z mleka, żółtek jaj oraz cukru, a następnie po połączeniu z ubitą śmietanką, wprowadza się rozpuszczoną żelatynę. Dzięki temu deser staje się sprężysty i łatwy do krojenia. Przykładem zastosowania kremu bawarskiego jest podawanie go w formie eleganckich deserów na specjalne okazje, często dekorowanych owocami, sosami owocowymi czy czekoladą. Zgodnie z dobrą praktyką kulinarną, ważne jest, aby żelatynę rozpuszczać w ciepłej wodzie, a następnie dokładnie wprowadzać do masy, aby uniknąć grudek. Warto podkreślić, że żelatyna jest kluczowym składnikiem w wielu przepisach na desery, a jej umiejętne użycie pozwala na doskonałe efekty wizualne i smakowe.

Pytanie 20

Oblicz wartość koniaku w kieliszku o pojemności 0,05 l, jeśli cena detaliczna butelki o objętości 0,5 l wynosi 100 zł, a zakład stosuje marżę w wysokości 25%?

A. 7,50 zł
B. 5,00 zł
C. 12,50 zł
D. 10,00 zł
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów. Na przykład, cena 10,00 zł nie bierze pod uwagę marży, tylko sam koszt materiału. A w gastronomii, jak się zapomina o marży, to wszystko może pójść nie tak. Z kolei cena 5,00 zł to za mało, bo to znaczy, że coś źle policzyłeś, najprawdopodobniej przy dzieleniu ceny butelki przez objętość kieliszka. To może wynikać z tego, że nie wiesz do końca, jak ustala się ceny w knajpach. No i odpowiedź 7,50 zł też nie uwzględnia marży i to jest błąd w obliczeniach. Chociaż może się to wydawać nieistotne, zrozumienie, jak marża wpływa na cenę końcową, jest kluczowe w zarządzaniu kasą w restauracji. Ignorowanie tych rzeczy może prowadzić do strat i źle ustalonych cen, co w efekcie jest niekorzystne dla biznesu. Ważne, żeby przed ustaleniem ceny zrobić porządne analizy kosztów i marżę, żeby móc działać z zyskiem i być konkurencyjnym na rynku.

Pytanie 21

Kluczowym punktem, który należy obserwować podczas przygotowywania udek nadziewanych pieczarkami oraz papryką, jest temperatura

A. duszenia pieczarek
B. blanszowania papryki
C. smażenia cebuli
D. pieczenia udek
Duszenie pieczarek, pieczenie udek i blanszowanie papryki to procesy kulinarne, które, choć istotne w kontekście przygotowania udek faszerowanych, nie są kluczowymi punktami kontrolnymi, które powinny być monitorowane w takim samym stopniu jak smażenie cebuli. Duszenie pieczarek ma na celu ich zmiękczenie i oczyszczenie z nadmiaru wody, co jest ważne, ale nie wiąże się bezpośrednio z bezpieczeństwem żywności. Temperatura duszenia powinna być utrzymywana na poziomie około 80-90 stopni Celsjusza, co jest wystarczające do zmiękczania grzybów, ale brak odpowiedniego monitorowania nie stwarza tak bezpośredniego ryzyka jak w przypadku smażenia cebuli. Podobnie, pieczenie udek jest procesem, w którym najważniejsza jest osiągnięcie odpowiedniej temperatury wewnętrznej, wynoszącej co najmniej 75 stopni Celsjusza, aby zapobiec rozwojowi bakterii, jednak nie jest to tak krytyczny punkt w kontekście modyfikacji smaku. Blanszowanie papryki, z temperaturą wody wynoszącą około 90-100 stopni Celsjusza, ma na celu jedynie podniesienie walorów wizualnych i teksturalnych warzywa, a nie jest kluczowe w kontekście smaku potrawy. Dlatego każde z tych procesów pełni swoją rolę, ale to właśnie smażenie cebuli powinno być traktowane jako kluczowy punkt kontrolny, który nie tylko wpłynie na smak i teksturę, ale także na bezpieczeństwo potrawy. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do niewłaściwego przygotowania dania, co skutkuje niezadowoleniem konsumentów oraz potencjalnymi problemami zdrowotnymi.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

W trakcie czyszczenia i konserwacji automatycznej krajalnicy do wędlin, po zakończeniu pracy urządzenia, jakie kroki należy wykonać?

A. zdjąć osłonę, wszystkie elementy krajalnicy umyć gorącą wodą, wypłukać, osuszyć
B. zdjąć osłonę, odłączyć krajalnicę od zasilania, wszystkie elementy krajalnicy umyć gorącą wodą z detergentem, osuszyć
C. odłączyć krajalnicę od zasilania, zdjąć osłonę, wszystkie elementy krajalnicy umyć gorącą wodą z detergentem, wypłukać, osuszyć
D. odłączyć krajalnicę od zasilania, zdjąć osłonę, wszystkie elementy krajalnicy umyć gorącą wodą, wypłukać, osuszyć
Wyłączenie krajalnicy z sieci przed rozpoczęciem jakiejkolwiek konserwacji jest kluczowym krokiem dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkownika. Następnie zdjęcie osłony umożliwia dostęp do wszystkich części maszyny, co jest niezbędne do ich dokładnego umycia. Użycie gorącej wody z detergentem do mycia wszystkich części krajalnicy jest istotne, ponieważ detergent skutecznie usuwają wszelkie zanieczyszczenia, tłuszcze i resztki żywności, co ma ogromne znaczenie dla zachowania higieny w miejscu pracy. Po myciu, wypłukanie i osuszenie wszystkich elementów zapobiega powstawaniu korozji i gromadzeniu się bakterii, co jest zgodne z wytycznymi HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Przestrzeganie tej sekwencji działań pomoże utrzymać urządzenie w dobrym stanie technicznym, co z kolei przekłada się na jego dłuższą żywotność i bezpieczniejsze użytkowanie.

Pytanie 24

Wskaż grupę trzech artykułów spożywczych, których konsumowanie powinno być ograniczone, aby uniknąć otyłości?

A. Wieprzowina, sery podpuszczkowe, makarony
B. Podroby, oliwa z oliwek, brokuły
C. Cielęcina, masło, ziemniaki
D. Drób, ryż brązowy, jogurt
Wybór wieprzowiny, serów podpuszczkowych i makaronów jako produktów, których spożycie należy ograniczyć, jest uzasadniony ich wysoką kalorycznością oraz zawartością tłuszczów nasyconych. Wieprzowina, zwłaszcza w postaci przetworzonej, często ma wysoką zawartość tłuszczu, co może przyczyniać się do nadmiaru kalorii w diecie. Sery podpuszczkowe, takie jak cheddar czy gouda, są bogate w tłuszcze i kalorie, co sprawia, że ich nadmierne spożycie może prowadzić do otyłości. Makarony, zwłaszcza te z białej mąki, mają wysoki indeks glikemiczny, co może powodować szybki wzrost poziomu cukru we krwi, a następnie uczucie głodu, co prowadzi do dalszego jedzenia. Ograniczając te produkty, warto zastąpić je zdrowszymi alternatywami, takimi jak pełnoziarniste zboża, chude białka i warzywa. Dbanie o zrównoważoną dietę i kontrola porcji to kluczowe elementy w prewencji otyłości. Zgodnie z wytycznymi WHO, zdrowa dieta powinna być bogata w owoce, warzywa oraz pełnoziarniste produkty, a ograniczać tłuszcze nasycone i cukry prosty.

Pytanie 25

Który produkt spożywczy ma w 100 g największą zawartość błonnika pokarmowego?

A. Miód pszczeli
B. Ryż biały długoziarnisty
C. Kasza gryczana prażona
D. Ser twarogowy chudy
Ser twarogowy chudy, ryż biały długoziarnisty i miód pszczeli to takie produkty, które nie mają za dużo błonnika, więc nie są najlepszym wyborem, jak chce się go więcej w diecie. Ser twarogowy ma dużo białka, ale błonnika prawie nie zawiera. Niektórzy mogą myśleć, że nabiał to dobre źródło błonnika, ale to nieprawda, bo mleko czy sery na ogół są w to ubogie. Ryż biały także nie jest najlepszy, bo jak się go bieli, to większość wartości odżywczych, w tym błonnika, znika. W 100 gramach ryżu białego jest tylko około 0,4 grama błonnika, co jest raczej za mało. Miód, mimo że ma dużo prostych cukrów i wartości odżywczych, też nie ma błonnika, więc nie pomoże w jego zwiększaniu. Często ludzie myślą, że jak coś ma dużo białka czy naturalnych cukrów, to na pewno ma błonnik, ale to nie tak działa. Żeby skutecznie podnieść spożycie błonnika, warto wprowadzać do diety pełnoziarniste produkty, warzywa, owoce oraz rośliny strączkowe, co jest zgodne z zaleceniami ekspertów od żywienia.

Pytanie 26

Cechy charakterystyczne mięs przygotowywanych na sposób angielski to

A. różowy sok i różowoczerwony przekrój
B. krwisty sok i szarobrązowy przekrój
C. szarobrązowy sok i bladoróżowy przekrój
D. krwisty sok i bladoróżowy przekrój
Odpowiedź "krwisty sok i bladoróżowy przekrój" jest uznawana za poprawną w kontekście przygotowywania mięs smażonych po angielsku, co odnosi się głównie do metod gotowania jak klasyczne smażenie czy grillowanie. Mięso przygotowane w ten sposób, jak na przykład stek, osiąga optymalny poziom krwistości, co jest pożądanym efektem w wielu kuchniach na całym świecie. Krwisty sok to wynik zachowania naturalnych soków mięsnych, które są bogate w smak i aromat, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości potrawy. Bladoróżowy przekrój zewnętrzny wskazuje na to, że mięso zostało usmażone w odpowiedniej temperaturze, co pozwoliło na równomierne rozprowadzenie ciepła, nie doprowadzając do wysuszenia. W praktyce, zastosowanie tych zasad przy przygotowywaniu mięs pozwala na osiągnięcie efektów zgodnych z aktualnymi standardami kulinarnymi, takimi jak te określone przez Culinary Institute of America, które promują techniki gotowania zachowujące walory organoleptyczne produktów. Dla przykładu, przy przygotowywaniu steków ważne jest, aby używać termometru do mięsa, aby monitorować wewnętrzną temperaturę, co gwarantuje idealny stopień wysmażenia.

Pytanie 27

Który z deserów powinien być wykończony warstwą karmelizowanego cukru?

A. Krem brulee
B. Tiramisu
C. Krem sułtański
D. Pana cotta
Krem brulee to naprawdę klasyczny deser, który ma coś wyjątkowego w sobie. Chyba każdy uwielbia tę chrupiącą skorupkę z cukru, prawda? To ona nadaje całości charakteru. Skarmelizowanie cukru to sztuka – trzeba go podgrzać, aż zacznie się topić i zmienia kolor na złotobrązowy. Osobiście uważam, że najlepszy sposób na osiągnięcie idealnej skorupki to użycie palnika kuchennego. Pozwala on na naprawdę precyzyjne działanie, co jest super ważne, żeby nie przypalić cukru. Krem brulee powinien mieć fajny kontrast – chrupiąca skorupka i gładki, delikatny krem. W restauracjach często podają ten deser, żeby pokazać swoje umiejętności w cukiernictwie. I nie zapominajmy, jak ważne jest ładne podanie. Eleganckie naczynia naprawdę podnoszą estetykę dania, a to w gastronomii jest dzisiaj mega istotne.

Pytanie 28

W mięsie zwierząt rzeźnych po 48 godzinach od momentu uboju, w warunkach chłodniczych następuje

A. stężenie pośmiertne
B. fermentacja octowa
C. stwardnienie
D. dojrzewanie
Fermentacja octowa to proces, w którym cukry zawarte w produktach spożywczych są przekształcane w kwas octowy przez mikroorganizmy, głównie bakterie z rodzaju Acetobacter. Choć proces ten jest istotny w produkcji niektórych produktów spożywczych, takich jak ocet, nie ma zastosowania w kontekście mięsa. Fermentacja nie zachodzi w mięsie w sposób porównywalny do produktów roślinnych, co prowadzi do błędnych wniosków na temat jego zachowania po uboju. Stężenie pośmiertne to termin odnoszący się do zjawiska, które zachodzi w mięśniach po śmierci zwierzęcia, gdzie mięśnie kurczą się i twardnieją, co jest skutkiem wyczerpania zapasów energii i braku dostępu do tlenu. Mimo że to zjawisko występuje, nie jest to proces, który trwa 48 godzin i nie wpływa na dojrzewanie mięsa. Stwardnienie, z kolei, odnosi się do zmiany konsystencji mięsa, które staje się twardsze w wyniku procesów biochemicznych, ale to również nie jest odpowiednie w kontekście 48-godzinnego okresu oraz nie definiuje kluczowego etapu dojrzewania. Pojęcia te mogą być mylone z procesami zachodzącymi w mięsie, jednak ich zastosowanie jest ograniczone i nie odpowiada rzeczywistości związanej z obróbką mięsa po uboju.

Pytanie 29

Podczas smażenia wołowiny w płytkim tłuszczu na patelni uzyskuje się

A. gulasz
B. sztukę mięsa
C. befsztyk
D. boeuf Strogonow
Befsztyk to potrawa uzyskiwana poprzez smażenie wołowiny na patelni w płytkim tłuszczu, co pozwala na szybkie i równomierne przygotowanie mięsa. Kluczowym aspektem smażenia kontaktowego jest wysoka temperatura, która umożliwia zrumienienie powierzchni wołowiny, co z kolei prowadzi do powstania aromatycznej skórki. Dobre praktyki kulinarne zalecają stosowanie mięsa o odpowiedniej jakości, np. antrykotu lub rostbefu, które najlepiej nadają się do tego typu obróbki cieplnej. Smażenie na odpowiednio rozgrzanej patelni, z minimalną ilością tłuszczu, pomaga zachować soczystość w środku, podczas gdy zewnętrzna warstwa staje się chrupiąca. Warto również pamiętać, aby mięso przed smażeniem było w temperaturze pokojowej, co przyspiesza proces smażenia i pozwala na lepsze osiągnięcie pożądanej tekstury. Umiejętność przygotowania befsztyku jest fundamentalna w gastronomii i przyczynia się do dalszego rozwoju technik kulinarnych oraz kreatywności w przygotowywaniu innych potraw.

Pytanie 30

Porcja 100 g naleśników z serem dostarcza organizmowi 10 g białka, 10 g tłuszczu i 27 g węglowodanów. Ile wynosi wartość energetyczna naleśników?

Nazwa potrawy: Kanapka z szynką
Lp.Nazwa produktuIlość na 1 kanapkę [g]Zawartość w 100 g produktu
Białko [g]Energia [kcal]
1.Pieczywo1006246
2.Szynka5016235
3.Masło śmietankowe51660
4.Pomidor50115

A. 147 kcal
B. 188 kcal
C. 238 kcal
D. 323 kcal
Aby obliczyć wartość energetyczną naleśników z serem, zastosowaliśmy standardowe wartości energetyczne dla makroskładników. Białko oraz węglowodany dostarczają 4 kcal na gram, natomiast tłuszcz 9 kcal na gram. W przypadku naszych naleśników, mamy 10 g białka, co daje 40 kcal, 10 g tłuszczu, co daje 90 kcal, oraz 27 g węglowodanów, co przekłada się na 108 kcal. Sumując te wartości, otrzymujemy: 40 kcal (białko) + 90 kcal (tłuszcz) + 108 kcal (węglowodany) = 238 kcal. Ta wiedza jest istotna w kontekście zdrowego odżywiania, szczególnie dla osób monitorujących kaloryczność poszczególnych posiłków czy planujących dietę. Zrozumienie wartości energetycznej produktów spożywczych pozwala na lepsze zarządzanie własnym jadłospisem oraz dostosowywanie dawek kalorii do indywidualnych potrzeb.

Pytanie 31

Jakie czynności należy wykonać w odpowiedniej kolejności przy przygotowywaniu surówki z marchwi i jabłka?

A. Mycie składników, usuwanie elementów niejadalnych, płukanie, rozdrabnianie
B. Przyprawianie, mycie składników, usuwanie elementów niejadalnych
C. Usuwanie elementów niejadalnych, rozdrabnianie, mycie składników
D. Rozdrabnianie, usuwanie elementów niejadalnych, płukanie składników
Mycie surowców, usuwanie części niejadalnych, płukanie oraz rozdrabnianie to standardowa kolejność czynności przy przygotowywaniu surówki z marchwi i jabłka. Proces ten zaczyna się od dokładnego umycia warzyw i owoców, co jest kluczowe w celu usunięcia zanieczyszczeń, pestycydów i bakterii, które mogą być obecne na ich powierzchni. Następnie, po umyciu, należy usunąć części niejadalne, takie jak skórki, gniazda nasienne czy wszelkie niepożądane fragmenty, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość potrawy. Płukanie surowców po ich oczyszczeniu może być zbędne, ale zaleca się ponowne przepłukanie, aby upewnić się, że wszystkie resztki zostały usunięte. Na koniec, surowce należy rozdrabniać, co ułatwia ich późniejsze połączenie oraz podnosi walory smakowe i estetyczne potrawy. Przestrzeganie tej kolejności jest zgodne z najlepszymi praktykami sanitarnymi oraz kulinarnymi, które mają na celu maksymalizację smaku i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 32

W diecie o niskiej zawartości błonnika zaleca się podawanie:

A. potrawki z kaczki, fasolki szparagowej
B. zrazów zawijanych, surówki z kapusty
C. sztuki mięsa, marchewki gotowanej
D. kotletów pożarskich, kalafiora gotowanego
W diecie łatwostrawnej z ograniczeniem błonnika kluczowe jest dostarczanie składników odżywczych w formie, która nie obciąża układu pokarmowego. Sztuka mięsa oraz marchewka z wody są idealnym wyborem, ponieważ mięso dostarcza białka w łatwo przyswajalnej formie, a gotowana marchewka jest łagodna dla żołądka i zawiera niezbędne witaminy oraz składniki mineralne. Gotowanie marchwi pozwala na rozłożenie błonnika, co czyni ją łatwiejszą do strawienia. W praktyce, dla osób z problemami trawiennymi, zaleca się unikanie potraw bogatych w błonnik, które mogą powodować wzdęcia i inne dolegliwości. Dobrą praktyką w przygotowywaniu posiłków w tej diecie jest używanie metod gotowania takich jak gotowanie na parze czy duszenie, które nie tylko zachowują wartości odżywcze, ale również poprawiają strawność potraw. Tego rodzaju posiłki są zgodne z wytycznymi dietetycznymi dla osób z ograniczoną tolerancją pokarmową.

Pytanie 33

Miejsce przeznaczone do relaksu i jedzenia posiłków dla personelu kuchni powinno być zlokalizowane

A. w obszarze ekspedycji
B. w obszarze konsumpcji
C. w obszarze socjalnym
D. w obszarze produkcji
Pomieszczenie, w którym pracownicy kuchni mogą odpoczywać i jeść, powinno być w części socjalnej. Tak naprawdę to nie tylko sprawia, że czują się lepiej, ale też oddziela ich od reszty procesu, co jest mega ważne. Z tego, co wiem, według zasad BHP, takie miejsce powinno być dobrze wentylowane i mieć wszystko, co potrzebne do relaksu, czyli jakieś meble i sprzęt. Dobrze jak jest kawałek z kanapami, aneks kuchenny i dostęp do jakichś napojów czy przekąsek. Taki rozkład ułatwia organizację czasu pracy i poprawia atmosferę, a to może sprawić, że ludzie są bardziej zadowoleni i efektywni w tym, co robią.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Który sposób utrwalania mięsa przedstawiono w opisie?

n n n n
n „Wodę zagotować z pokrojoną w krążki cebulą, przyprawami i octem. Ostudzić. Zimną zalewą zalać ułożone w naczyniu mięso."n

A. Blanszowanie.
B. Bejcowanie.
C. Kiszenie.
D. Peklowanie.
Kiszenie, peklowanie oraz blanszowanie to techniki, które różnią się znacznie od bejcowania i mają inne cele oraz metody działania. Kiszenie jest procesem fermentacji, w którym mięso jest poddawane działaniu bakterii kwasu mlekowego, co sprzyja jego konserwacji, ale również zmienia jego smak i teksturę. Pełne zrozumienie tego procesu wymaga znajomości mikrobiologii, ponieważ nieodpowiednie warunki mogą prowadzić do niepożądanych efektów zdrowotnych. Peklowanie to z kolei metoda, w której mięso jest marynowane w solance, co również wpływa na jego smak, ale jest bardziej ukierunkowane na długoterminowe przechowywanie i konserwację. Peklowanie często wiąże się z używaniem azotynów, które mają właściwości konserwujące, co może być mylące dla osób, które nie rozumieją ich roli. Blanszowanie, natomiast, to proces krótkotrwałego gotowania w wodzie o wysokiej temperaturze, mający na celu przede wszystkim zachowanie koloru i wartości odżywczych warzyw, a nie mięsa. Pomieszanie tych metod i ich celów prowadzi do nieporozumień, co może skutkować błędnym wnioskiem, że wszystkie one są oparte na tych samych zasadach. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej z tych technik, aby prawidłowo je stosować w kuchni oraz nie mylić ich z bejcowaniem, które ma specyficzne zastosowanie w kontekście poprawy smaku i aromatu mięsa.

Pytanie 36

Które z wymienionych warzyw zawiera najwięcej witaminy C na 100 g produktu?

A. Ogórek
B. Dynia
C. Papryka
D. Bakłażan
Papryka jest warzywem, które zawiera znaczące ilości witaminy C, przekraczające 100 mg na 100 g surowca, co czyni ją jednym z najlepszych źródeł tej witaminy w diecie. Witamina C pełni kluczową rolę w organizmie, jako silny przeciwutleniacz, wspierający układ odpornościowy oraz uczestniczący w syntezie kolagenu, co jest istotne dla zdrowia skóry, naczyń krwionośnych oraz kości. Wykorzystanie papryki w codziennej diecie może przyczynić się do zwiększenia spożycia witaminy C, a także innych składników odżywczych, takich jak witaminy A i K oraz błonnik. Przykład praktycznego zastosowania to dodawanie surowej papryki do sałatek, co nie tylko zwiększa wartość odżywczą potrawy, ale także dodaje smaku i koloru. Ponadto, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, zaleca się spożycie co najmniej 400 g owoców i warzyw dziennie, a papryka jest doskonałym sposobem na zwiększenie tej ilości, przy jednoczesnym dostarczaniu cennych składników odżywczych.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Która substancja wprowadzona do żywności pełni rolę konserwanta?

A. Glutaminian sodu
B. Lecytyna
C. Aspartam
D. Benzoesan sodu
Aspartam jest słodzikiem, który wykorzystywany jest głównie w produkcie żywnościowym jako substytut cukru, a nie jako środek konserwujący. Jego główną funkcją jest nadawanie słodkiego smaku, co czyni go popularnym w napojach dietetycznych oraz produktach niskokalorycznych. W związku z tym, nie spełnia on funkcji ochronnej, jakie pełnią substancje konserwujące. Glutaminian sodu to dodatek smakowy, który intensyfikuje umami, lecz nie wpływa na trwałość żywności, przez co nie można go klasyfikować jako środek konserwujący. Lecytyna, będąca emulgatorem, również nie ma właściwości konserwujących i jest stosowana w celu poprawy konsystencji oraz stabilności emulgacji w produktach spożywczych. Kluczowym błędem w rozumowaniu jest mylenie funkcji różnych dodatków do żywności. W przemyśle spożywczym każda substancja dodawana do żywności ma ściśle określoną rolę, a ich niewłaściwe przyporządkowanie może prowadzić do nieprawidłowego rozumienia ich zastosowania. Dlatego niezwykle ważne jest zrozumienie, że nie każdy dodatek do żywności działa jako konserwant, a ich klasyfikacja jest oparta na badaniach i regulacjach, które definiują ich funkcje w kontekście bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 39

Produkty mięsne z wołowiny po zjedzeniu stanowią źródło pełnowartościowego białka, witamin z grupy B, substancji ekstrakcyjnych oraz

A. żelaza
B. wapnia
C. błonnika
D. glukozy
Glukoza, wapń i błonnik to składniki, które raczej nie mają nic wspólnego z mięsem wołowym. Glukoza to głównie cukier, źródło energii, ale w mięsie jej nie ma, bo to białko zwierzęce. Dobrze jest wiedzieć, że jeśli chodzi o energię, to glukoza pochodzi głównie z węglowodanów, jak zboża, owoce, warzywa. Wapń za to jest minerałem, który znajdziemy głównie w mleku i produktach mlecznych, jak sery czy jogurty. W mięsie wołowym praktycznie go nie ma. Co do błonnika, to on jest roślinny i pomaga w trawieniu, a jego źródła to pełnoziarniste zboża, owoce i warzywa, a nie mięso. Wskazówki dietetyczne mówią, żeby błonnik był w odpowiednich ilościach w diecie, ale mięso nie dostarczy nam tego składnika. Tak że, mogąc mylić te pojęcia, można dojść do dziwnych wniosków o diecie i jej wartościach odżywczych. Zrozumienie, jak różne składniki odżywcze działają, jest istotne dla zdrowego stylu życia.

Pytanie 40

Jak długo od momentu produkcji można przechowywać zimne przekąski w zakresie temperatury od 2 °C do 6 °C?

A. Do 12 godzin
B. Do 24 godzin
C. Do 18 godzin
D. Do 6 godzin
Wybranie odpowiedzi, która sugeruje dłuższy czas przechowywania niż 12 godzin, może wynikać z nie do końca zrozumianych zasad dotyczących mikroorganizmów. Odpowiedzi takie jak 18 czy 24 godziny mogą wskazywać na błędne zrozumienie norm dotyczących przechowywania w chłodniach. Kluczowe jest zrozumienie niebezpiecznej strefy temperatury, która wynosi od 5 °C do 60 °C, gdzie bakterie mogą się rozwijać dość szybko. Przechowywanie żywności poniżej 2 °C może być fajne, ale nie zawsze jest praktyczne, zwłaszcza w kuchniach. Zbyt długie przetrzymywanie jedzenia w temperaturze między 2 °C a 6 °C, przekraczające 12 godzin, może prowadzić do nieprzyjemnych rzeczy, ale bakterie mogą być niewidoczne, co może stworzyć poważne problemy zdrowotne. Różne produkty mają różne ryzyko – na przykład jedzenie z surowymi składnikami psuje się szybciej. Więc trzymanie odpowiedniej temperatury i czasu to podstawa, zwłaszcza jeśli chodzi o standardy jak ISO 22000, które mówią o zarządzaniu ryzykiem w dostawach. Dlatego warto trzymać się zalecanych czasów przechowywania, żeby zapewnić bezpieczeństwo i jakość jedzenia.