Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 02:20
  • Data zakończenia: 2 maja 2025 02:28

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie Windows do wyświetlenia treści pliku tekstowego służy polecenie

A. cat.
B. echo.
C. more.
D. type.
Polecenie 'type' w systemie Windows jest używane do wyświetlania zawartości plików tekstowych w oknie konsoli. To narzędzie jest szczególnie przydatne w przypadku, gdy chcemy szybko sprawdzić zawartość pliku bez potrzeby jego otwierania w edytorze tekstu. Użycie polecenia 'type' jest proste; wystarczy wpisać 'type [nazwa_pliku.txt]' w wierszu poleceń. Na przykład, aby zobaczyć zawartość pliku 'dane.txt', należy wpisać 'type dane.txt'. W praktyce, jest to szybka metoda na przeszukiwanie zawartości plików konfiguracyjnych czy logów, co jest nieocenione w codziennej pracy administratorów systemów. Dodatkowo, polecenie 'type' pozwala na wprowadzenie potoku z innymi narzędziami, co zwiększa jego funkcjonalność. Na przykład, możemy przekierować zawartość pliku do polecenia 'find', aby wyszukać konkretny ciąg tekstowy. Zastosowanie tego narzędzia jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi i automatyzacji zadań w systemie Windows.

Pytanie 2

Złącze umieszczone na płycie głównej, które umożliwia podłączanie kart rozszerzeń o różnych ilościach pinów, w zależności od wersji, nazywane jest

A. PCI
B. AGP
C. PCI Express
D. ISA
Wybór innych złączy, takich jak PCI, ISA czy AGP, wskazuje na niepełne zrozumienie ewolucji interfejsów rozszerzeń w komputerach. Standard PCI (Peripheral Component Interconnect) był powszechnie wykorzystywany przed pojawieniem się PCI Express. Oferował on równoległy transfer danych, co ograniczało jego przepustowość. Choć był szeroko stosowany, szybko stał się niewystarczający w obliczu rosnących wymagań dotyczących prędkości przesyłania danych w nowoczesnych aplikacjach. Z kolei ISA (Industry Standard Architecture) jest jeszcze starszym standardem, który dominował w latach 80. i 90. XX wieku, ale jego ograniczenia w zakresie przepustowości i możliwości były zbyt duże, aby sprostać współczesnym wymaganiom. AGP (Accelerated Graphics Port) był złączem zaprojektowanym specjalnie dla kart graficznych, ale również zostało zastąpione przez PCI Express, które oferuje znacznie lepsze osiągi dzięki architekturze szeregowej. Wybierając te starsze złącza, można trafić na istotne ograniczenia w wydajności oraz problemy z kompatybilnością z nowoczesnymi komponentami. Dlatego, aby zbudować nowoczesny system komputerowy, warto korzystać z PCIe, co zapewnia dużą elastyczność i możliwość rozwoju.

Pytanie 3

Jakie urządzenie powinno się zastosować do przeprowadzenia testu POST dla komponentów płyty głównej?

Ilustracja do pytania
A. Rys. D
B. Rys. C
C. Rys. B
D. Rys. A
Rys. A przedstawia odsysacz do cyny, który jest używany w procesie lutowania i rozlutowywania, a nie do diagnozowania problemów z płytą główną. Podczas gdy odsysacz do cyny jest narzędziem niezbędnym dla elektroników do usuwania nadmiaru cyny z połączeń lutowanych, nie ma zastosowania w testach POST. Karta diagnostyczna POST, jak ta przedstawiona na Rys. B, jest bardziej zaawansowanym narzędziem do diagnozowania problemów hardware'owych i jest specjalnie zaprojektowana do pracy z BIOS-em płyty głównej. Rys. C pokazuje tester zasilacza komputerowego, służący do sprawdzania napięć wyjściowych zasilacza ATX. Choć tester zasilacza jest przydatny do weryfikacji poprawności działania zasilacza komputerowego, nie ma zdolności do przeprowadzania testów POST ani diagnozowania płyty głównej. Rys. D ilustruje stację lutowniczą, która jest wykorzystywana do lutowania komponentów na płytach PCB, co jest istotne w naprawach lub modyfikacjach sprzętu, ale nie służy do diagnozowania problemów z płytą główną poprzez testy POST. Wybór narzędzia do testów POST jest kluczowy, ponieważ pozwala na szybkie identyfikowanie problemów systemowych już w początkowej fazie uruchamiania komputera, co nie jest możliwe z innymi narzędziami, które nie oferują interpretacji kodów POST ani nie są zaprojektowane do pracy z BIOS-em płyty głównej.

Pytanie 4

Jakie urządzenie ma za zadanie utrwalenie tonera na papierze w trakcie drukowania z drukarki laserowej?

A. listwa czyszcząca
B. bęben światłoczuły
C. wałek grzewczy
D. elektroda ładująca
Wałek grzewczy odgrywa kluczową rolę w procesie druku laserowego, odpowiadając za trwałe utrwalenie tonera na papierze. Po nałożeniu toneru na bęben światłoczuły, który tworzy obraz w wyniku naświetlania, wałek grzewczy przyspiesza proces przyklejania tonera do papieru. Działa on na zasadzie wysokiej temperatury i ciśnienia, co powoduje, że cząsteczki tonera topnieją i wnikają w strukturę papieru. Przykładem zastosowania tego rozwiązania jest w standardowych drukarkach laserowych, które są powszechnie używane w biurach. Wałek grzewczy jest kluczowym elementem, którego poprawne działanie zapewnia wysoką jakość druku oraz trwałość wydruków, co jest zgodne z normami ISO dotyczącymi jakości druku. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk, ważne jest regularne serwisowanie drukarek, co obejmuje również kontrolę stanu wałka grzewczego, aby zapobiec jego przegrzewaniu i wydłużyć jego żywotność.

Pytanie 5

Ilustracja pokazuje rezultat testu sieci komputerowej za pomocą komendy

Badanie wp.pl [212.77.100.101] z użyciem 32 bajtów danych:
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=27ms TTL=249

A. netstat
B. tracert
C. ipconfig
D. ping
Odpowiedź ping jest poprawna ponieważ polecenie to służy do diagnozowania stanu połączenia z innym urządzeniem w sieci komputerowej. Wykorzystuje ono protokół ICMP do wysyłania pakietów echo request do docelowego hosta a następnie oczekuje na odpowiedź echo reply. W wyniku działania polecenia ping użytkownik otrzymuje informacje o czasie odpowiedzi i liczbie utraconych pakietów co jest kluczowe w diagnozowaniu problemów z wydajnością sieci oraz ustalaniu dostępności urządzeń. Na przykład w systemach Windows typowym wynikiem działania polecenia ping jest wyświetlenie adresu IP docelowego hosta liczby bajtów w pakiecie oraz czasu odpowiedzi w milisekundach. Polecenie to jest standardem w większości systemów operacyjnych co czyni je uniwersalnym narzędziem dla administratorów sieci. Znajomość tego narzędzia jest niezbędna do efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową umożliwiając szybką detekcję i lokalizację problemów z łącznością. W praktyce ping jest często pierwszym krokiem w diagnostyce sieciowej pomagając administratorom potwierdzić czy problem z siecią leży po ich stronie czy po stronie zewnętrznych dostawców usług sieciowych.

Pytanie 6

Po zainstalowaniu systemu Linux, użytkownik pragnie skonfigurować kartę sieciową poprzez wprowadzenie ustawień dotyczących sieci. Jakie działanie należy podjąć, aby to osiągnąć?

A. /etc/network/interfaces
B. /etc/resolv.configuration
C. /etc/shadow
D. /etc/profile
Poprawna odpowiedź to /etc/network/interfaces, ponieważ jest to główny plik konfiguracyjny używany w wielu dystrybucjach systemu Linux do zarządzania ustawieniami sieciowymi. W tym pliku użytkownik może definiować różne interfejsy sieciowe, przypisywać im adresy IP, maski podsieci oraz inne istotne parametry, takie jak brama domyślna i serwery DNS. Na przykład, aby skonfigurować interfejs eth0 z adresem IP 192.168.1.10, użytkownik wpisze: 'iface eth0 inet static' oraz 'address 192.168.1.10'. Warto zaznaczyć, że w zależności od wybranej dystrybucji, dostępne są różne narzędzia do edytowania tego pliku, takie jak nano czy vim. Praktyczna znajomość edycji pliku /etc/network/interfaces jest kluczowa dla administratorów systemu, którzy muszą zarządzać połączeniami sieciowymi w sposób wydajny i zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi. Użytkowanie tego pliku wpisuje się w standardy konfiguracji systemów Unix/Linux, co czyni go niezbędnym narzędziem do zrozumienia i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 7

W przedsiębiorstwie zastosowano adres klasy B do podziału na 100 podsieci, z maksymalnie 510 dostępnymi adresami IP w każdej z nich. Jaka maska została użyta do utworzenia tych podsieci?

A. 255.255.224.0
B. 255.255.240.0
C. 255.255.248.0
D. 255.255.254.0
Wybrane odpowiedzi, takie jak 255.255.224.0, 255.255.240.0 oraz 255.255.248.0, są nieodpowiednie z punktu widzenia wymagań podziału na 100 podsieci z maksymalnie 510 adresami IP dla każdej z nich. Maska 255.255.224.0 (czyli /19) pozwala na jedynie 8 podsieci, co jest niewystarczające w kontekście zadanych wymagań. Ta maska zapewnia 8192 adresy, ale jedynie 4094 z nich może być użyte dla hostów po odjęciu adresu sieciowego i rozgłoszeniowego, co nie spełnia wymogu 100 podsieci. Maska 255.255.240.0 (czyli /20) również nie jest adekwatna, ponieważ daje jedynie 16 podsieci z 4094 adresami hostów w każdej z nich. Maska 255.255.248.0 (czyli /21) oferuje 32 podsieci, ale także nie spełnia wymogu 100 podsieci, przy tym zapewniając 2046 adresów w każdej podsieci. Błędem jest zakładanie, że większa liczba adresów w danej podsieci może zrekompensować mniejszą ich liczbę w podsieciach. Istotne jest zrozumienie, że liczba wymaganych podsieci i liczba dostępnych adresów w każdej z nich są kluczowymi czynnikami przy wyborze odpowiedniej maski podsieci. Aby właściwie podejść do podziału sieci, należy stosować metodyki projektowania sieci, takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking), aby zaspokoić zarówno wymagania dotyczące podsieci, jak i hostów.

Pytanie 8

Podaj polecenie w systemie Linux, które umożliwia wyświetlenie identyfikatora użytkownika.

A. id
B. whoami
C. users
D. who
Wybierając odpowiedzi takie jak 'whoami', 'users' czy 'who', można wpaść w pułapkę mylnej interpretacji funkcji tych poleceń. Polecenie 'whoami' zwraca nazwę bieżącego użytkownika, co może sugerować identyfikację, ale nie dostarcza numeru UID. Użytkownicy często mylą te dwa pojęcia, zapominając, że identyfikator użytkownika to unikalny numer, a nie nazwa. Z kolei 'users' wyświetla listę zalogowanych użytkowników w systemie, co nie ma nic wspólnego z identyfikacją konkretnego użytkownika, a jedynie z informowaniem o tym, kto jest aktywny w danym momencie. Warto zaznaczyć, że nie dostarcza to informacji o UID ani o grupach, do których należy dany użytkownik. Polecenie 'who' także zwraca informacje o zalogowanych użytkownikach, w tym ich nazwy i czas logowania, lecz ponownie pomija istotną informację, jaką jest UID. Użytkownicy mogą mieć tendencję do stosowania tych poleceń w nadziei na uzyskanie pełnych informacji o sobie lub innych, jednak w rzeczywistości są one ograniczone i nie spełniają wymagań dotyczących uzyskiwania numeru identyfikacyjnego użytkownika. Kluczowym błędem w tym myśleniu jest nieznajomość różnic między funkcjami tych poleceń. Aby zrozumieć pełen kontekst działania systemu Linux, zaleca się zaznajomienie z dokumentacją oraz praktyczne ćwiczenia, aby unikać takich nieporozumień.

Pytanie 9

Aby móc zakładać konta użytkowników, komputerów oraz innych obiektów i przechowywać o nich informacje w centralnym miejscu, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. Usługi Domenowe Active Directory
B. Usługi LDS w usłudze Active Directory
C. Usługi certyfikatów Active Directory
D. Active Directory Federation Service
Active Directory Federation Service (AD FS) to rozwiązanie zaprojektowane do zapewniania jednolitych funkcji logowania dla użytkowników w wielu aplikacjach webowych, jednak nie jest to rola, która umożliwia tworzenie kont użytkowników i komputerów. AD FS działa głównie jako mechanizm autoryzacji, pozwalający na korzystanie z jednego zestawu poświadczeń w różnych systemach, co różni się od funkcji centralnego zarządzania obiektami w AD DS. Usługi certyfikatów Active Directory (AD CS) są odpowiedzialne za zarządzanie certyfikatami cyfrowymi w organizacji, co jest istotne dla zabezpieczania komunikacji, ale nie ma bezpośredniego związku z tworzeniem kont użytkowników czy komputerów. Z kolei Usługi LDS (Lightweight Directory Services) to alternatywa dla tradycyjnych usług katalogowych AD, jednak ich zastosowanie jest bardziej specyficzne i nie obejmuje pełnej funkcjonalności AD DS. Typowym błędem jest mylenie tych ról z funkcjami zarządzania użytkownikami, co może prowadzić do nieefektywnego wdrażania rozwiązań IT w organizacji. Kluczowe jest zrozumienie, które usługi są odpowiednie do danego zadania oraz ich wzajemnych powiązań, co jest niezbędne dla skutecznego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 10

Jakie polecenie w systemie Linux służy do przypisania adresu IP oraz maski podsieci dla interfejsu eth0?

A. ifconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0
B. ipconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0
C. ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0
D. ipconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0
Odpowiedzi, w których wykorzystano komendę 'ipconfig', są niepoprawne, ponieważ 'ipconfig' jest narzędziem z systemu Windows i nie jest obsługiwane w systemie Linux. Użytkownicy często mylą te dwa polecenia, co prowadzi do nieprawidłowego wnioskowania o dostępnych narzędziach w różnych systemach operacyjnych. Użycie słowa 'mask' zamiast 'netmask' w niektórych odpowiedziach również jest błędem, ponieważ 'netmask' jest standardowym terminem w kontekście konfiguracji sieci w systemach Linux. Rozróżnienie między tymi terminami jest kluczowe, ponieważ niepoprawne polecenia nie tylko nie skomunikują się z interfejsem sieciowym, ale mogą również prowadzić do błędnej konfiguracji, co negatywnie wpłynie na funkcjonalność sieci. Niezrozumienie różnic między systemami operacyjnymi oraz technicznymi terminami używanymi do konfiguracji sieci jest częstym źródłem błędów wśród osób uczących się administracji systemów. Ważne jest, aby dobrze zaznajomić się z dokumentacją oraz najlepszymi praktykami, aby unikać takich nieporozumień podczas pracy z sieciami.

Pytanie 11

Jakie są przyczyny wyświetlenia na ekranie komputera komunikatu o wykryciu konfliktu adresów IP?

A. Inne urządzenie w sieci posiada ten sam adres IP co komputer
B. W konfiguracji protokołu TCP/IP ustawiony jest nieprawidłowy adres bramy domyślnej
C. Usługa DHCP w sieci lokalnej jest nieaktywna
D. Adres IP komputera znajduje się poza zakresem adresów w sieci lokalnej
Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że konflikt adresów IP wynika z nadania temu samemu adresowi IP więcej niż jednemu urządzeniu w sieci lokalnej. Każde urządzenie w sieci musi mieć unikalny adres IP, aby mogło komunikować się z innymi. W sytuacji, gdy dwa urządzenia mają ten sam adres, sieć nie jest w stanie poprawnie zidentyfikować, do którego z nich wysłać dane, co prowadzi do konfliktu. Aby rozwiązać ten problem, można zastosować dynamiczne przydzielanie adresów IP przez serwer DHCP, który automatycznie nadzoruje unikalność adresów w sieci. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i aktualizacja konfiguracji sieci, aby zapobiegać błądzeniu w przydzielaniu adresów. W przypadku sprzętu działającego w sieci lokalnej, użytkownicy powinni upewnić się, że przydzielone adresy IP nie kolidują z adresami przypisanymi przez DHCP, a także mogą używać narzędzi do skanowania sieci, aby zweryfikować przydzielone adresy IP.

Pytanie 12

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie w sieci posiada dokładnie dwa połączenia, jedno z każdym z sąsiadów, a dane są przesyłane z jednego komputera do drugiego w formie pętli?

A. Drzewa
B. Siatki
C. Gwiazdy
D. Pierścienia
Wybór nieprawidłowych topologii może wynikać z błędnego zrozumienia struktury połączeń w sieciach. Topologia siatki, na przykład, charakteryzuje się bardziej złożonym układem, gdzie każde urządzenie może być połączone z wieloma innymi, co zapewnia wysoką odporność na awarie, ale nie spełnia warunku dwóch połączeń dla każdego urządzenia. Siatka oferuje dużą elastyczność, jednak w przypadku awarii jednego z połączeń, inne urządzenia w sieci mogą kontynuować komunikację bez problemów. Z kolei topologia drzewa łączy cechy topologii gwiazdy i magistrali, tworząc hierarchiczną strukturę. Choć pozwala na łatwe zarządzanie siecią, nie zapewnia wymaganej pętli, która jest kluczowa w przypadku topologii pierścieniowej. Wreszcie, w topologii gwiazdy wszystkie urządzenia są połączone z centralnym punktem, co eliminuje możliwość przesyłania danych w pętli, zamiast tego każde urządzenie komunikuje się z centralnym switchem lub hubem. Każda z tych topologii ma swoje zastosowanie i korzyści, ale nie są one zgodne z definicją topologii pierścieniowej, w której głównym elementem jest pętla z dokładnie dwoma połączeniami dla każdego urządzenia.

Pytanie 13

Interfejs UDMA to typ interfejsu

A. równoległy, który został zastąpiony przez interfejs SATA
B. szeregowy, który służy do transferu danych między pamięcią RAM a dyskami twardymi
C. szeregowy, stosowany do łączenia urządzeń wejściowych
D. równoległy, używany m.in. do połączenia kina domowego z komputerem
Wybór odpowiedzi, która opisuje interfejs UDMA jako szeregowy, używany do podłączania urządzeń wejścia, jest błędny z kilku powodów. Interfejs UDMA jest technologią równoległą, co oznacza, że wykorzystuje wiele linii danych do jednoczesnej transmisji informacji, co znacznie zwiększa przepustowość w porównaniu do interfejsów szeregowych, które przesyłają dane bit po bicie. Stąd pierwsza niepoprawna koncepcja związana z tą odpowiedzią to mylenie typów interfejsów. Ponadto, UDMA nie jest używany do podłączania urządzeń wejścia, lecz raczej do komunikacji z pamięcią masową, jak dyski twarde. W odniesieniu do drugiej nieprawidłowej odpowiedzi, UDMA nie został całkowicie zastąpiony przez SATA, lecz raczej ewoluował wraz z postępem technologii. Mimo że SATA jest obecnie preferowanym standardem transferu danych do dysków twardych ze względu na swoje zalety, wciąż istnieje wiele sprzętu, który wykorzystuje UDMA. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do błędnych wniosków przy projektowaniu lub modernizacji systemów komputerowych, dlatego ważne jest, aby dokładnie zrozumieć różnice między tymi technologiami oraz ich odpowiednie zastosowania. Ostatecznie, wybór odpowiedniego interfejsu powinien być oparty na aktualnych potrzebach wydajnościowych i kompatybilności z istniejącym sprzętem.

Pytanie 14

Wykorzystane kasety od drukarek powinny być

A. przekazane do wydziału ochrony środowiska
B. wyrzucone do pojemnika z odpadami komunalnymi
C. wyrzucone do pojemnika na plastik
D. przekazane firmie zajmującej się utylizacją tego typu odpadów
Wyrzucanie zużytych kaset do pojemnika przeznaczonego na plastik jest nieodpowiednie, ponieważ te odpady nie są zwykłym plastikiem, a ich recykling wymaga specjalistycznych procesów. Kasety tonerowe zawierają nie tylko plastik, ale także chemikalia, które mogą zagrażać zdrowiu ludzi i środowisku, jeśli nie zostaną odpowiednio przetworzone. Ponadto, umieszczanie ich w pojemnikach na odpady komunalne prowadzi do zanieczyszczenia strumieni recyklingowych, co komplikuje procesy segregacji i może skutkować większymi kosztami dla systemów gospodarki odpadami. Przekazywanie tych odpadów do wydziału ochrony środowiska również nie jest właściwe, ponieważ te instytucje nie zajmują się bezpośrednią utylizacją, a ich rola polega raczej na regulacjach i monitorowaniu. W związku z tym, odpady te powinny być kierowane do wyspecjalizowanych firm utylizacyjnych, które dysponują odpowiednimi technologiami i wiedzą, aby zminimalizować negatywne skutki dla środowiska. Ignorowanie tych zasad prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak postrzeganie wszystkich tworzyw sztucznych jako jednorodnych i łatwych do przetworzenia, co jest mylące i potencjalnie niebezpieczne.

Pytanie 15

Aby zrealizować wymianę informacji między dwoma odmiennymi sieciami, konieczne jest użycie

A. mostu
B. routera
C. koncentratora
D. przełącznika
Router to urządzenie sieciowe, które ma kluczowe znaczenie w zapewnieniu komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Jego główną funkcją jest kierowanie pakietów danych między różnymi segmentami sieci, co czyni go niezbędnym w przypadku wymiany informacji pomiędzy dwiema różnymi sieciami. Router działa na warstwie trzeciej modelu OSI – warstwie sieci, co pozwala mu na podejmowanie decyzji dotyczących trasowania pakietów na podstawie adresów IP. Przykładem zastosowania routera są połączenia internetowe w domach i biurach, gdzie router łączy lokalną sieć (LAN) z Internetem. Poza tym, routery często oferują funkcje takie jak NAT (Network Address Translation), co umożliwia wielu urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do Internetu poprzez jeden adres IP. W praktyce, standardy takie jak IPv4 i IPv6 są kluczowymi elementami, które routery muszą obsługiwać, aby skutecznie zarządzać ruchem danych.

Pytanie 16

Jakie będą wydatki na zakup kabla UTP kat.5e potrzebnego do stworzenia sieci komputerowej składającej się z 6 stanowisk, przy średniej odległości każdego stanowiska od przełącznika równiej 9m? Należy doliczyć m zapasu dla każdej linii kablowej, a cena za metr kabla wynosi 1,50 zł?

A. 150,00 zł
B. 90,00 zł
C. 120,00 zł
D. 60,00 zł
Poprawna odpowiedź na to pytanie to 90,00 zł, co jest wynikiem obliczeń związanych z kosztami zakupu kabla UTP kat.5e. Aby zbudować sieć komputerową z 6 stanowiskami, każde z nich wymaga kabla o długości 9 m. Całkowita długość kabla potrzebnego na 6 stanowisk wynosi więc 6 * 9 m, co daje 54 m. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami w branży, powinno się dodać zapas kabla, który zazwyczaj wynosi 10% całkowitej długości. W naszym przypadku zapas to 54 m * 0,1 = 5,4 m, co łącznie daje 54 m + 5,4 m = 59,4 m. Przy zaokrągleniu do pełnych metrów, kupujemy 60 m kabla. Cena metra kabla wynosi 1,50 zł, więc całkowity koszt zakupu wyniesie 60 m * 1,50 zł = 90,00 zł. Takie podejście nie tylko zaspokaja potrzeby sieciowe, ale również jest zgodne z normami instalacyjnymi, które zalecają uwzględnienie zapasu kabli, aby unikać niedoborów podczas instalacji.

Pytanie 17

Najskuteczniejszym sposobem na ochronę komputera przed wirusami jest zainstalowanie

A. licencjonowanego systemu operacyjnego
B. skanera antywirusowego
C. zapory FireWall
D. hasła do BIOS-u
Wprowadzenie hasła dla BIOS-u może niby zwiększyć bezpieczeństwo systemu przez zablokowanie nieautoryzowanego dostępu do ustawień komputera, ale to nie pomoże w obronie przed wirusami czy złośliwym oprogramowaniem. Hasło BIOS tak naprawdę chroni głównie sprzęt, a nie system operacyjny przed zagrożeniami. Licencjonowany system operacyjny może ograniczyć ryzyko ataków, bo zapewnia regularne aktualizacje i wsparcie, ale nie zastąpi dobrego oprogramowania antywirusowego. Bez aktywnego skanera antywirusowego, komputer i tak może być narażony na różne zagrożenia, jak wirusy, robaki czy ransomware, które mogą naprawdę namieszać. A co do zapory FireWall, to jest narzędzie do kontroli ruchu sieciowego i może pomóc w blokowaniu podejrzanych połączeń, ale samo nie potrafi identyfikować i usuwać złośliwego oprogramowania. Wiele osób myli te funkcje i myśli, że wystarczy zainstalować jedno rozwiązanie, żeby komputer był bezpieczny. To podejście jest, moim zdaniem, niebezpieczne, bo skuteczna ochrona wymaga zintegrowanej strategii z wieloma warstwami zabezpieczeń, jak skaner antywirusowy, zapora oraz regularne uaktualnienia systemu. Rozumienie różnicy między tymi mechanizmami jest kluczowe, żeby dobrze zabezpieczyć swoje dane i system operacyjny.

Pytanie 18

Zadania systemu operacyjnego nie obejmują

A. zarządzania oraz przydziału pamięci operacyjnej dla aktywnych zadań
B. organizacji i przydziału czasu procesora dla różnych zadań
C. zapewnienia mechanizmów synchronizacji zadań oraz komunikacji pomiędzy nimi
D. generowania źródeł aplikacji systemowych
System operacyjny nie zajmuje się tworzeniem źródeł aplikacji systemowych, ponieważ jego główną rolą jest zarządzanie zasobami sprzętowymi oraz zapewnienie odpowiednich mechanizmów dla aplikacji. Przykładowo, przydzielanie pamięci operacyjnej lub planowanie czasu procesora to kluczowe funkcje, które umożliwiają efektywne działanie wielu aplikacji jednocześnie. W praktyce oznacza to, że system operacyjny, jak Windows czy Linux, obsługuje różne procesy poprzez zarządzanie ich priorytetami oraz synchronizację, co wpływa na wydajność systemu. Właściwe zarządzanie zasobami jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak stosowanie algorytmów planowania (np. Round Robin, FIFO) oraz mechanizmów synchronizacji (np. semafory, monitory). Dzięki tym funkcjom, programiści mogą skupić się na tworzeniu aplikacji, a system operacyjny dba o ich poprawne działanie w środowisku multi-tasking.

Pytanie 19

Jakie narzędzie należy zastosować do podłączenia zaszycia kabla w module Keystone?

A. wkrętak typu Torx
B. praskę ręczną
C. narzędzie uderzeniowe
D. bit imbusowy
Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym elementem w procesie podłączania kabla do modułu Keystone, ponieważ umożliwia precyzyjne i skuteczne osadzenie żył kabla w złączach. Dzięki zastosowaniu narzędzia uderzeniowego, które generuje impuls energii, żyły kabla są wprowadzane w kontakt z odpowiednimi stykami w module, co zapewnia optymalne połączenie. Tego typu narzędzia są zgodne z powszechnie stosowanymi standardami, takimi jak TIA/EIA-568, które określają wymagania dotyczące instalacji i wydajności systemów okablowania strukturalnego. Użycie narzędzia uderzeniowego pozwala także na przyspieszenie procesu instalacji, eliminując potrzebę ręcznego wpinania każdej żyły, co może prowadzić do błędów i obniżonej jakości połączenia. Praktycznym przykładem zastosowania narzędzia uderzeniowego jest instalacja okablowania w biurach, gdzie liczba połączeń w module Keystone może być znaczna, a czas instalacji jest kluczowy dla efektywności projektu. Właściwe użycie tego narzędzia i przestrzeganie dobrych praktyk instalacyjnych przyczynia się do niezawodności i wydajności systemu komunikacyjnego.

Pytanie 20

Jaką szerokość ma magistrala pamięci DDR SDRAM?

A. 36 bitów
B. 72 bity
C. 32 bity
D. 64 bity
Jeśli wybrałeś inną szerokość magistrali, to warto zwrócić uwagę na kilka rzeczy. Szerokość magistrali jest kluczowa dla wydajności systemu. Wybierając 36 bitów, 32 bity czy 72 bity, możesz się trochę pogubić, bo te wartości wydają się logiczne tylko na pierwszy rzut oka. W rzeczywistości, 36 i 32 bity to za mało dla dzisiejszych standardów. Pamiętaj, że 32-bitowe systemy były w modzie w latach 90., ale teraz potrzebujemy szerszych magistrali, jak 64 bity. No a 72 bity się stosuje w specyficznych zastosowaniach, jak pamięci ECC, ale to nie jest typowy standard dla DDR SDRAM. Często można usłyszeć, że większa szerokość magistrali od razu oznacza lepszą wydajność. Ale w praktyce to zależy od wielu innych rzeczy, jak na przykład częstotliwość taktowania czy architektura pamięci. Ważne jest, żeby pamiętać, że szerokość magistrali to tylko jeden z wielu czynników, które wpływają na wydajność komputera.

Pytanie 21

Który z wymienionych adresów stanowi adres hosta w obrębie sieci 10.128.0.0/10?

A. 10.192.255.255
B. 10.191.255.255
C. 10.127.255.255
D. 10.160.255.255

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adres 10.160.255.255 to całkiem niezły wybór, bo wpasowuje się w sieć 10.128.0.0/10. To znaczy, że mieści się w tym zakresie, który ta podsieć ma przypisany. Jak spojrzysz na CIDR 10.128.0.0/10, to widzisz, że pierwsze 10 bitów to identyfikator sieci. Dzięki temu mamy zakres adresów od 10.128.0.0 do 10.191.255.255. No i 10.160.255.255 się w tym mieści, więc można go użyć dla urządzenia w tej sieci. Wiedza o takim adresowaniu jest przydatna, szczególnie w dużych firmach, gdzie trzeba zorganizować zasoby. CIDR jest super, bo umożliwia lepsze zarządzanie adresami IP i ich oszczędne przydzielanie. Dla inżynierów sieciowych to wręcz kluczowa sprawa, żeby sieć działała sprawnie i bez problemów.

Pytanie 22

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 541. Właściciel ma możliwość pliku

A. modyfikacji.
B. odczytu i wykonania.
C. jedynie wykonania.
D. odczytu, zapisu oraz wykonania.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że właściciel może odczytać i wykonać plik, jest właściwa. Uprawnienia pliku w systemie Linux są reprezentowane w postaci liczby trójcy, gdzie każda cyfra odpowiada uprawnieniom dla właściciela, grupy i innych użytkowników. W tym przypadku liczba 541 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), ale nie ma uprawnień do zapisu (0). Uprawnienia do odczytu umożliwiają właścicielowi przeglądanie zawartości pliku, a uprawnienia do wykonania pozwalają na uruchomienie pliku, jeśli jest to skrypt lub program. W praktyce, dostęp do plików wymaga zrozumienia, jakie operacje można na nich przeprowadzać: odczyt to kluczowy aspekt, gdyż wiele aplikacji wymaga dostępu do danych, a wykonanie jest istotne w kontekście skryptów automatyzacyjnych. Przykładowo, skrypt bash może być uruchamiany przez właściciela, ale nie będzie mógł go edytować, co jest zgodne z założeniami bezpieczeństwa systemów wieloużytkowych. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzenie uprawnień przed próbą dostępu do pliku, co można osiągnąć za pomocą polecenia 'ls -l'.

Pytanie 23

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. rozszerzona
B. wymiany
C. folderowa
D. systemowa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 24

Na ilustracji przedstawiono taśmę (kabel) złącza

Ilustracja do pytania
A. SATA
B. SCSI
C. ATA
D. SAS
Odpowiedzi SCSI SAS i SATA są nietrafne w kontekście przedstawionego rysunku gdyż dotyczą innych typów interfejsów różniących się znacznie zarówno konstrukcją jak i zastosowaniem SCSI to interfejs stosowany głównie w serwerach i stacjach roboczych znany z wysokiej wydajności i możliwości podłączania wielu urządzeń jednocześnie Jego złącza są bardziej skomplikowane i nie przypominają szerokiej taśmy ATA SAS będący rozwinięciem SCSI jest nowoczesnym standardem używanym w serwerach i centrach danych Złącza SAS są mniejsze i bardziej kompaktowe a interfejs ten oferuje znacznie wyższe prędkości transferu oraz zaawansowane funkcje takie jak hot-swapping SATA z kolei to standard który zastąpił ATA w komputerach domowych i biurowych Jest to interfejs szeregowy z wąskim kablem i charakterystycznym złączem L SATA oferuje wyższe prędkości transferu i bardziej efektywną konstrukcję kabla co czyni go bardziej praktycznym w nowoczesnych zastosowaniach Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieznajomości różnic konstrukcyjnych i funkcjonalnych pomiędzy tymi interfejsami oraz z braku zrozumienia historycznego kontekstu ich rozwoju Każdy z tych interfejsów służył do różnych celów z odpowiadającymi im wymaganiami co odzwierciedla rozwój technologii pamięci masowych w komputerach

Pytanie 25

Który z materiałów eksploatacyjnych nie jest stosowany w ploterach?

A. Pisak
B. Tusz
C. Atrament
D. Filament

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Filament nie jest materiałem eksploatacyjnym wykorzystywanym w ploterach, które są urządzeniami stosowanymi do druku 2D, na przykład ploterami atramentowymi czy plotterami tnącymi. Ploter używa tuszu lub atramentu do tworzenia obrazów na papierze lub innych materiałach. Filament jest materiałem stosowanym w technologii druku 3D, gdzie wykorzystuje się go do wytwarzania obiektów trójwymiarowych. W praktyce plotery atramentowe oraz tnące są standardem w branży graficznej, reklamowej oraz architektonicznej, gdzie precyzja i jakość wydruku są kluczowe. W przypadku ploterów atramentowych, tusze wodne lub solwentowe zapewniają wysoką jakość druku, a w zastosowaniach przemysłowych wykorzystywanie odpowiednich tuszy jest istotne dla trwałości i odporności wydruków na różne czynniki zewnętrzne. Dlatego odpowiedź 'Filament' jest prawidłowa, a jego zastosowanie nie jest związane z funkcją ploterów.

Pytanie 26

Jaki protokół wykorzystuje usługa VPN do hermetyzacji pakietów IP w publicznej sieci?

A. HTTP
B. SMTP
C. PPTP
D. SNMP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
PPTP, czyli Point-to-Point Tunneling Protocol, jest jednym z najstarszych protokołów używanych w usługach VPN. Jego głównym zadaniem jest tworzenie zabezpieczonych tuneli dla pakietów IP, co jest kluczowe w kontekście przesyłania danych przez publiczne sieci, takie jak Internet. Protokół ten wykorzystuje mechanizmy enkrypcji, aby chronić dane przed nieautoryzowanym dostępem, co czyni go szczególnie przydatnym w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo informacji jest priorytetem. Przykładowo, wiele organizacji korzysta z PPTP do zdalnego dostępu do swoich sieci wewnętrznych, co pozwala pracownikom na bezpieczne łączenie się z firmowymi zasobami z dowolnego miejsca na świecie. Warto również zauważyć, że PPTP jest zgodny z wieloma systemami operacyjnymi, co ułatwia jego implementację i integrację z istniejącymi infrastrukturami. Mimo że dziś istnieją nowsze i bardziej zaawansowane protokoły, takie jak L2TP czy OpenVPN, PPTP nadal jest popularnym wyborem dla prostych zastosowań związanych z VPN, głównie ze względu na swoją łatwość konfiguracji i użycia.

Pytanie 27

Na schemacie przedstawiono układ urządzenia. Do jakich portów należy podłączyć serwer o adresie IP 192.168.20.254/24 oraz stację roboczą o adresie IP 192.168.20.10/24, aby umożliwić ich komunikację w sieci?

Ilustracja do pytania
A. Do portów 1 i 2
B. Do portów 1 i 3
C. Do portów 2 i 3
D. Do portów 3 i 4

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ porty 1 i 3 są przypisane do VLAN 33. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia umożliwiająca podział jednej fizycznej sieci na kilka logicznie odseparowanych sieci. Dzięki temu urządzenia podłączone do różnych VLANów nie mogą się ze sobą komunikować, chyba że skonfigurowana jest odpowiednia trasa routingu między VLANami. W tym przypadku serwer i stacja robocza muszą znajdować się w tej samej sieci VLAN, aby mogły się komunikować. Porty 1 i 3 przypisane do tego samego VLAN 33 oznaczają, że każde urządzenie podłączone do tych portów znajduje się w tej samej logicznej sieci, co umożliwia swobodną komunikację. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania sieci, które zalecają wykorzystanie VLANów do zarządzania ruchem oraz zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności w sieci lokalnej. Umożliwia to również lepsze zarządzanie zasobami sieciowymi poprzez segmentację ruchu i jego izolację w ramach różnych grup roboczych.

Pytanie 28

Podaj maksymalną liczbę hostów, które można przypisać w każdej z 8 równych podsieci, utworzonych z sieci o adresie 10.10.10.0/24.

A. 16
B. 30
C. 62
D. 14

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 30 jest poprawna, ponieważ w przypadku sieci o adresie 10.10.10.0/24 mamy do czynienia z 256 adresami IP (od 10.10.10.0 do 10.10.10.255). Gdy dzielimy tę sieć na 8 równych podsieci, każda z nich będzie miała maskę /27, co oznacza, że każda podsieć będzie zawierała 32 adresy (od 0 do 31, 32 do 63 itd.). Z 32 adresów w każdej podsieci, 2 są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (adres pierwszego adresu w podsieci) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (adres ostatni w podsieci), co daje 30 dostępnych adresów hostów. Przykładami zastosowania mogą być sytuacje, w których organizacja potrzebuje podzielić swoją sieć na mniejsze segmenty w celu zwiększenia bezpieczeństwa i lepszej organizacji ruchu sieciowego. Zgodnie z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, segmentacja może ułatwić zarządzanie oraz przyczynić się do ograniczenia problemów związanych z przeciążeniem i kolizjami w ruchu sieciowym.

Pytanie 29

Aby utworzyć ukryty, udostępniony folder w systemie Windows Serwer, należy dodać na końcu jego nazwy odpowiedni znak

A. $
B. %
C. @
D. &
Użycie symbolu '$' na końcu nazwy katalogu w systemie Windows Server jest kluczowe dla tworzenia ukrytych, udostępnionych folderów. Gdy nadamy folderowi nazwę zakończoną tym symbolem, system traktuje go jako ukryty zasób sieciowy, co oznacza, że nie będzie on widoczny w standardowym przeglądaniu zasobów przez użytkowników. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, gdy administrator chce chronić dane wrażliwe, które są udostępniane tylko wybranym użytkownikom w sieci. Aby utworzyć taki folder, administrator może użyć polecenia 'net share', na przykład: 'net share UkrytyFolder$=C:\UkrytyFolder'. Dobre praktyki sugerują, aby zawsze dokumentować takie zasoby w celu zapobiegania nieporozumieniom wśród zespołu oraz stosować odpowiednie zasady zarządzania dostępem, aby zapewnić, że tylko autoryzowani użytkownicy mają możliwość dostępu do tych ukrytych folderów.

Pytanie 30

Jakie urządzenie pozwala na połączenie lokalnej sieci komputerowej z Internetem?

A. sterownik
B. przełącznik
C. router
D. koncentrator
Router jest kluczowym urządzeniem w architekturze sieci komputerowych, które pełni rolę bramy między lokalną siecią a Internetem. Dzięki funkcji routingu, router analizuje pakiety danych i decyduje o najlepszej trasie ich przesyłania, co pozwala na efektywne korzystanie z zasobów zewnętrznych, takich jak strony internetowe czy usługi w chmurze. W praktyce, routery są wykorzystywane w domowych sieciach Wi-Fi, gdzie łączą urządzenia lokalne z Internetem, a także w przedsiębiorstwach, gdzie zarządzają ruchem w bardziej złożonych architekturach sieciowych. Ponadto, współczesne routery często oferują dodatkowe funkcje, takie jak firewall, obsługa VPN czy zarządzanie pasmem, co czyni je wszechstronnymi narzędziami w kontekście bezpieczeństwa i optymalizacji przepustowości. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie oprogramowania układowego routera, co zapewnia bezpieczeństwo oraz wprowadza nowe funkcjonalności.

Pytanie 31

Aby skonfigurować i dostosować środowisko graficzne GNOME w różnych dystrybucjach Linux, należy użyć programu

A. GNU Compiller Collection
B. GIGODO Tools
C. GNOME Tweak Tool
D. GNOMON 3D

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
GNOME Tweak Tool to kluczowy program umożliwiający konfigurację oraz personalizację środowiska graficznego GNOME w systemach Linux. Użytkownicy mogą za jego pomocą modyfikować różne aspekty interfejsu, takie jak motywy, ikony, czcionki, oraz ustawienia okien. Przykładowo, można zmienić motyw GTK, co natychmiastowo wpłynie na wygląd całego środowiska graficznego, czyniąc je bardziej estetycznym i dostosowanym do indywidualnych preferencji. Program ten jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności i dostępności, oferując użytkownikom intuicyjny interfejs z prostymi opcjami. Warto również zaznaczyć, że GNOME Tweak Tool jest nieocenionym narzędziem dla programistów i administratorów systemów, którzy chcą dostosować środowisko pracy do specyficznych potrzeb użytkowników lub wdrożyć konkretne standardy w organizacji. Dobrze skonfigurowane środowisko graficzne może zwiększyć produktywność i komfort pracy, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach.

Pytanie 32

Jakie elementy łączy okablowanie pionowe w sieci LAN?

A. Główny punkt rozdzielczy z gniazdem dla użytkownika
B. Główny punkt rozdzielczy z punktami pośrednimi rozdzielczymi
C. Gniazdo abonenckie z punktem pośrednim rozdzielczym
D. Dwa sąsiadujące punkty abonenckie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazuje na główny punkt rozdzielczy (MDF - Main Distribution Frame), który jest kluczowym elementem w strukturze okablowania pionowego w sieci LAN. Taki punkt rozdzielczy łączy ze sobą różne segmenty sieci i pozwala na efektywne zarządzanie połączeniami z pośrednimi punktami rozdzielczymi (IDF - Intermediate Distribution Frame). Dzięki temu zapotrzebowanie na pasmo i zasoby sieciowe jest lepiej rozdzielane, co przekłada się na efektywność działania całego systemu. W praktyce oznacza to, że główny punkt rozdzielczy jest miejscem, gdzie zbiegają się wszystkie kable od poszczególnych IDF, co umożliwia zorganizowane i przemyślane zarządzanie okablowaniem. Zgodnie z normą ANSI/TIA-568, okablowanie pionowe powinno być projektowane z myślą o przyszłym rozwoju infrastruktury, co oznacza, że powinno być elastyczne i skalowalne. Dzięki odpowiedniemu planowaniu możemy uniknąć problemów związanych z ograniczoną przepustowością czy trudnościami w utrzymaniu sieci.

Pytanie 33

W systemie Linux dane dotyczące haseł użytkowników są zapisywane w pliku:

A. users
B. passwd
C. password
D. groups

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'passwd' jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux hasła użytkowników są przechowywane w pliku /etc/passwd. Plik ten zawiera informacje o użytkownikach systemu w formacie tekstowym, który jest czytelny dla administratorów. Każdy wpis w pliku passwd składa się z kilku pól, oddzielonych dwukropkami, w tym nazw użytkowników, identyfikatorów użytkownika (UID) oraz haszy haseł. Ważne jest, że od wersji Linux 2.6, hasła są zazwyczaj przechowywane w pliku /etc/shadow, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do informacji o hasłach tylko dla uprawnionych użytkowników. W praktyce, podczas zarządzania użytkownikami w systemie Linux, administratorzy korzystają z poleceń takich jak 'useradd', 'usermod' czy 'userdel', które modyfikują te pliki i zarządzają dostępem użytkowników. Dobre praktyki branżowe obejmują regularne aktualizowanie haseł oraz stosowanie silnych algorytmów haszujących, takich jak bcrypt czy SHA-512, w celu zapewnienia większego bezpieczeństwa danych użytkowników.

Pytanie 34

Licencja grupowa na oprogramowanie Microsoft należy do typu

A. OEM
B. GNU
C. MOLP
D. EULA

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
MOLP, czyli Microsoft Open License Program, to taki model licencjonowania, który pozwala różnym firmom i instytucjom korzystać z oprogramowania Microsoft w bardziej elastyczny i przystępny sposób, jeśli chodzi o koszty. Te licencje są głównie dla średnich i dużych przedsiębiorstw, więc mogą kupować licencje na oprogramowanie w pakietach, a to często obniża cenę pojedynczej licencji. To, co jest super w MOLP, to to, że jeśli firma się rozwija, to łatwo może dodać nowe licencje. Można też korzystać z różnych wersji programów. Przykład? Wyobraź sobie firmę, która właśnie otwiera nowe biura i chce mieć Windows i Office - dzięki MOLP może kupić tyle licencji, ile potrzebuje, a przy tym za lepszą cenę. Dodatkowo, MOLP wspiera zasady związane z licencjami, co jest ważne w kontekście audytów i zarządzania ryzykiem związanym z oprogramowaniem. Naprawdę fajny program, moim zdaniem!

Pytanie 35

Według KNR (katalogu nakładów rzeczowych) montaż 4-parowego modułu RJ45 oraz złącza krawędziowego to 0,07 r-g, natomiast montaż gniazd abonenckich natynkowych wynosi 0,30 r-g. Jak wysoki będzie koszt robocizny za zamontowanie 10 pojedynczych gniazd natynkowych z modułami RJ45, jeśli wynagrodzenie godzinowe montera-instalatora wynosi 20,00 zł?

A. 74,00 zł
B. 60,00 zł
C. 14,00 zł
D. 120,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć koszt robocizny montażu 10 gniazd natynkowych z modułami RJ45, należy uwzględnić stawkę godzinową oraz czas potrzebny na wykonanie tego zadania. Zgodnie z KNR, montaż gniazda abonenckiego natynkowego wynosi 0,30 r-g, co oznacza, że na zamontowanie jednego gniazda potrzeba 0,30 roboczogodziny. Zatem dla 10 gniazd będzie to: 10 gniazd x 0,30 r-g = 3,00 r-g. Stawka godzinowa montera wynosi 20,00 zł, więc całkowity koszt robocizny obliczamy mnożąc 3,00 r-g przez 20,00 zł/r-g, co daje 60,00 zł. Jednakże, musimy również uwzględnić montaż modułów RJ45. Montaż jednego modułu RJ45 na skrętce 4-parowej to 0,07 r-g. Dla 10 modułów RJ45 będzie to: 10 modułów x 0,07 r-g = 0,70 r-g. Koszt montażu modułów wynosi: 0,70 r-g x 20,00 zł/r-g = 14,00 zł. Podsumowując, całkowity koszt robocizny to 60,00 zł + 14,00 zł = 74,00 zł. Dlatego poprawną odpowiedzią jest 74,00 zł. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest uwzględnienie wszystkich elementów pracy montażowej w obliczeniach, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży instalacyjnej.

Pytanie 36

Na ilustracji ukazany jest komunikat systemowy. Jakie kroki powinien podjąć użytkownik, aby naprawić błąd?

Ilustracja do pytania
A. Podłączyć monitor do złącza HDMI
B. Zainstalować sterownik do karty graficznej
C. Zainstalować sterownik do Karty HD Graphics
D. Odświeżyć okno Menedżera urządzeń

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zainstalowanie sterownika do karty graficznej jest kluczowe, ponieważ urządzenia komputerowe, takie jak karty graficzne, wymagają odpowiednich sterowników do prawidłowego działania. Sterownik to oprogramowanie, które umożliwia komunikację między systemem operacyjnym a sprzętem. Gdy system operacyjny nie posiada odpowiednich sterowników, nie jest w stanie w pełni wykorzystać możliwości sprzętu, co może prowadzić do problemów z wydajnością czy błędami w działaniu. Zainstalowanie najnowszego sterownika od producenta karty graficznej pozwoli na optymalizację jej działania, zapewniając poprawne wyświetlanie grafiki oraz wsparcie dla zaawansowanych funkcji, takich jak akceleracja sprzętowa. Dodatkowo, aktualizacja sterowników jest zgodna z dobrymi praktykami w zarządzaniu IT i zwiększa bezpieczeństwo systemu, gdyż nowoczesne sterowniki często zawierają poprawki zabezpieczeń. Warto regularnie sprawdzać dostępność nowych wersji sterowników i instalować je, aby uniknąć potencjalnych konfliktów systemowych i poprawić stabilność komputera.

Pytanie 37

Industry Standard Architecture to standard magistrali, który określa, że szerokość szyny danych wynosi:

A. 16 bitów
B. 128 bitów
C. 32 bitów
D. 64 bitów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź z 16 bitami jest jak najbardziej trafna. To właśnie Industry Standard Architecture (ISA) określa architekturę komputerów, w której szerokość magistrali danych wynosi 16 bitów. Ten standard wymyślił Intel w latach 80., co było mega ważne dla rozwoju komputerów osobistych. Dzięki temu można było lepiej przetwarzać dane. Architektura 16-bitowa pozwalała na przechowywanie większej ilości informacji w jednym cyklu, a to naprawdę zwiększało moc obliczeniową. Dobrym przykładem są komputery PC bazujące na procesorach Intel 8086 i 80286, które były w tamtych czasach bardzo popularne. W porównaniu do starszych, 8-bitowych mikroprocesorów, 16-bitowa architektura dawała radę z większą pamięcią i bardziej skomplikowanymi aplikacjami. No i w końcu, rozwój ISA doprowadził do tego, że powstały nowsze standardy jak EISA czy PCI, które jeszcze bardziej podkręciły możliwości komputerów.

Pytanie 38

Na 16 bitach możemy przechować

A. 32767 wartości
B. 65536 wartości
C. 65535 wartości
D. 32768 wartości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 65536 wartości jest prawidłowa, ponieważ 16-bitowy system binarny ma możliwość reprezentowania 2^16 różnych kombinacji bitów. W praktyce oznacza to, że każda z 16 pozycji może przyjąć dwie wartości: 0 lub 1. Tak więc, obliczając 2^16, otrzymujemy 65536. W kontekście zastosowań, 16-bitowe liczby są powszechnie wykorzystywane w systemach komputerowych, takich jak wczesne mikroprocesory oraz w formatach plików graficznych, które muszą przechowywać wartości kolorów. Na przykład, w formacie RGB (Red, Green, Blue), każdy kolor może być reprezentowany w 16 bitach, co pozwala na uzyskanie 65536 różnych kolorów. Zrozumienie tego konceptu jest kluczowe w programowaniu i inżynierii oprogramowania, gdzie precyzyjne zarządzanie pamięcią i optymalizacja kodu są często niezbędne, aby osiągnąć wysoką wydajność aplikacji. Dodatkowo, standardy takie jak IEEE 754 dotyczące reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych w systemach komputerowych również uwzględniają te wartości w kontekście efektywnego przechowywania danych.

Pytanie 39

W systemach operacyjnych z rodziny Windows, funkcja EFS umożliwia ochronę danych poprzez ich

A. archiwizowanie
B. kopiowanie
C. szyfrowanie
D. przenoszenie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
EFS, czyli Encrypting File System, to taka technologia, która pozwala na szyfrowanie danych w systemach Windows. Fajnie, bo jej głównym celem jest ochrona ważnych informacji. Dzięki temu osoby, które nie mają uprawnień, nie mogą ich odczytać. System operacyjny zarządza kluczami szyfrującymi, a użytkownicy mogą wybrać, które pliki czy foldery mają być zabezpieczone. Przykładowo, w firmach EFS może być używane do szyfrowania dokumentów z wrażliwymi danymi, jak numery identyfikacyjne klientów czy dane finansowe. To ważne, bo nawet jeśli ktoś ukradnie dysk twardy, dane będą bezpieczne, jeśli nie ma odpowiednich uprawnień. No, i warto dodać, że EFS jest zgodne z dobrymi praktykami dotyczącymi zabezpieczania danych. Z mojego doświadczenia, szyfrowanie to kluczowy element ochrony prywatności i danych, a EFS dobrze się z tym wpisuje. EFS współpracuje też z innymi metodami zabezpieczeń, jak robienie kopii zapasowych czy zarządzanie dostępem.

Pytanie 40

Który z interfejsów stanowi port równoległy?

A. IEEE1394
B. RS232
C. IEEE1284
D. USB

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
IEEE1284 jest standardem interfejsu, który definiuje port równoległy, powszechnie stosowany do komunikacji z drukarkami i innymi urządzeniami peryferyjnymi. Jego kluczową cechą jest możliwość przesyłania wielu bitów danych jednocześnie, co odróżnia go od interfejsów szeregowych. Port równoległy IEEE1284 może obsługiwać różne tryby pracy, takie jak tryb kompatybilności, tryb nibble i tryb ECP (Enhanced Capabilities Port), co pozwala na szybki transfer danych. Przykładem zastosowania IEEE1284 jest podłączenie starszych modeli drukarek do komputerów, gdzie szybkość transferu danych była kluczowa dla wydajności pracy. W dzisiejszych czasach, mimo że porty równoległe są coraz mniej powszechne z powodu pojawienia się nowszych technologii, takich jak USB, zrozumienie ich działania i standardów jest istotne dla kogoś zajmującego się obszarami inżynierii komputerowej i systemów embedded.