Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 08:10
Data zakończenia: 8 maja 2025 08:31

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kategoria archiwalna akt oznaczona literą A odnosi się do dokumentacji

A. o wartości użytkowej dla danej jednostki, która po pięciu latach jest eliminowana

B. o znaczeniu historycznym, która powinna być przechowywana w archiwum na zawsze

C. mającej krótki okres użyteczności, która po użyciu jest oddawana na makulaturę

D. o wartości praktycznej dla konkretnej jednostki, która po roku zostaje zniszczona

Odpowiedź o wartości historycznej dokumentacji, która musi być przechowywana w archiwum wieczyście, jest prawidłowa, ponieważ dokumenty te mają istotne znaczenie dla badań, kultury i historii. W archiwistyce, dokumentacja o wartości historycznej jest klasyfikowana jako akta wieczyste, co oznacza, że są one zachowywane na czas nieokreślony. Przykłady takich dokumentów to akty notarialne, dokumenty dotyczące wydarzeń historycznych, czy też archiwa osobiste znanych postaci. W praktyce archiwalnej, zgodnie z normami, takimi jak ISO 15489 dotycząca zarządzania dokumentami i archiwami, te dokumenty są gromadzone w sposób systematyczny, co pozwala na ich późniejsze wykorzystanie do celów badawczych, edukacyjnych oraz prawnych. Ważne jest, aby te dokumenty były przechowywane w odpowiednich warunkach, które zapewniają ich trwałość, co jest kluczowe dla zachowania dziedzictwa kulturowego i historycznego. Ich archiwizacja jest również zgodna z obowiązującymi przepisami prawa, które regulują zasady przechowywania i udostępniania dokumentów o wysokiej wartości historycznej.

Pytanie 2

Czym jest analiza SWOT?

A. oceną stanu zapasów w magazynie

B. oceną zewnętrznych i wewnętrznych warunków funkcjonowania przedsiębiorstwa

C. badaniem stanu oraz fluktuacji wartości obrotów ze sprzedaży towarów

D. analizą sezonowych zmian popytu na różne towary i usługi

Analiza SWOT to narzędzie strategiczne, które służy do oceny wewnętrznych i zewnętrznych warunków działalności przedsiębiorstwa. W ramach analizy SWOT identyfikuje się cztery kluczowe elementy: mocne strony (S), słabe strony (W), szanse (O) oraz zagrożenia (T). Mocne strony mogą obejmować unikalne zasoby czy kompetencje, które dają przewagę konkurencyjną. Słabe strony mogą odnosić się do obszarów, w których przedsiębiorstwo ma ograniczenia, takie jak niewystarczające zasoby finansowe czy braki w infrastrukturze. Szanse to zewnętrzne czynniki, które mogą wspierać rozwój firmy, np. zmiany w regulacjach prawnych, a zagrożenia to potencjalne niebezpieczeństwa, takie jak wzrost konkurencji czy zmiany w trendach rynkowych. Przykładowo, firma planująca wprowadzenie nowego produktu może wykorzystać analizę SWOT do zrozumienia, w jakim stopniu jej mocne strony mogą pomóc w osiągnięciu sukcesu na rynku, a także jakie zagrożenia mogą się pojawić. Takie holistyczne podejście do analizy sprzyja podejmowaniu świadomych decyzji strategicznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania.

Pytanie 3

Księgowanie przy użyciu wartości ujemnych, realizowane na tych samych kontach oraz po tych samych stronach, gdzie pojawił się zapis błędny, nazywamy

A. storna czarnego częściowego

B. storna czarnego

C. storna czerwonego

D. korekty

Storno czerwone to taki termin, który w księgowości oznacza, że kiedy popełnimy błąd, to możemy go poprawić w dość prosty sposób. Generalnie, jak coś źle zapisaliśmy na koncie, robimy odwrotny zapis, żeby zniwelować ten błąd. W praktyce wygląda to tak, że jeśli na przykład błędnie wprowadziliśmy kwotę sprzedaży, to storno czerwone pozwala nam na pomniejszenie tej pomyłki. Potem robimy nowy zapis z poprawną kwotą. Takie poprawki są super ważne, bo dzięki nim nasze dane pozostają spójne i przejrzyste. Mam wrażenie, że to ważny element w procedurach kontrolnych, które pomagają w utrzymaniu dokładności w finansach.

Pytanie 4

Firma nabyła materiały, które zostały przyjęte do magazynu. Płatność za dostarczone materiały zostanie zrealizowana w późniejszym terminie. Wartość kwoty do zapłaty stanowi zobowiązanie

A. wobec urzędu skarbowego

B. z tytułu ubezpieczeń społecznych

C. wobec pracowników

D. tytułu dostaw i usług

Odpowiedź, że zobowiązanie stanowi tytuł dostaw i usług, jest prawidłowa, ponieważ w momencie zakupu materiałów, które zostały przyjęte do magazynu, przedsiębiorstwo staje się dłużnikiem wobec dostawcy. To zobowiązanie jest klasyfikowane jako zobowiązanie z tytułu dostaw i usług, które podlega standardom rachunkowości, takim jak MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej) oraz KSR (Krajowe Standardy Rachunkowości). W praktyce oznacza to, że w bilansie przedsiębiorstwa pojawia się pozycja zobowiązań krótkoterminowych, która odzwierciedla kwotę, którą firma musi zapłacić dostawcy. Kluczowym aspektem jest także terminowość płatności, która wpływa na relacje z dostawcami oraz na zdolność kredytową firmy. Przykładem może być sytuacja, gdy firma budowlana zamawia materiały do realizacji projektu, a płatność za nie odbywa się po zakończeniu etapu budowy. W takim przypadku, zobowiązania z tytułu dostaw i usług są istotnym elementem zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz jego płynności finansowej.

Pytanie 5

W firmie w I kwartale przeciętny stan zatrudnienia wynosił 60 osób. W tym czasie do pracy przyjęto 6 osób, a 3 zostały zwolnione. Wskaźnik przyjęć wyniósł 10%, co oznacza, że

A. do pracy przyjęto 6 osób.

B. zwolnieni pracownicy stanowią 5% przeciętnego stanu zatrudnienia.

C. w firmie pracuje 60 osób.

D. nowo zatrudnieni pracownicy stanowią 10% przeciętnego stanu zatrudnienia.

W analizowanym pytaniu pojawiają się różne nieprawidłowe interpretacje dotyczące stanu zatrudnienia oraz wskaźnika przyjęć. W pierwszej z odpowiedzi wspomniano, że 60 pracowników pracuje w przedsiębiorstwie. Choć jest to prawda, to nie jest istotne w kontekście konkretnego pytania, które dotyczy wskaźnika przyjęć, a nie liczby pracowników. Z kolei stwierdzenie, że pracownicy zwolnieni z pracy stanowią 5% średniego stanu zatrudnienia, również jest błędne. Obliczając ten wskaźnik, musielibyśmy zidentyfikować liczbę zwolnionych (3) w odniesieniu do średniego stanu zatrudnienia (60), co daje nam (3 / 60) * 100% = 5%. Jednakże, w kontekście obliczania wskaźnika przyjęć, który dotyczy wyłącznie nowo zatrudnionych, jest to nieistotna informacja. Typowe błędy myślowe w tym przypadku mogą wynikać z mylenia pojęć dotyczących zatrudnienia z pojęciami związanymi ze zwolnieniami, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Ważne jest, aby w analizach kadrowych zwracać uwagę na odpowiednie wskaźniki, które rzeczywiście odzwierciedlają sytuację w przedsiębiorstwie oraz wpływają na decyzje dotyczące polityki personalnej.

Pytanie 6

Wśród obowiązkowych odpisów wpływających na wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych wymienia się

A. podatek dochodowy

B. dywidendę

C. odsetki od udziałów

D. kapitał rezerwowy

Wszystkie wymienione opcje nie są obligatoryjnymi odpisami obciążającymi wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych. Dywidenda, która jest wypłatą zysku dla akcjonariuszy, nie jest odpisem, lecz dystrybucją zysków, która następuje po obliczeniu wyniku netto. Kapitał rezerwowy to również nieodpowiednia odpowiedź, ponieważ jest to zasób, który spółka utrzymuje na wypadek przyszłych potrzeb, lecz nie obciąża bezpośrednio wyniku finansowego. Odsetki od udziałów również nie stanowią odpisu zysku, lecz są formą wynagrodzenia za zainwestowany kapitał. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęcia odpisu z pojęciem wydatku czy dystrybucji zysku. Odpisy w kontekście wyniku finansowego odnoszą się do kosztów, które są księgowane w celu uzyskania prawidłowego obrazu sytuacji finansowej spółki. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że obowiązkowe odpisy powinny być związane z kosztami operacyjnymi i podatkowymi, a nie z decyzjami o dystrybucji zysków czy utrzymywaniu rezerw. W praktyce, prawidłowe zrozumienie tych pojęć ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania finansami spółki oraz jej strategią rozwoju.

Pytanie 7

Wielkość materiału, która powinna być przechowywana w magazynie na wypadek opóźnień w dostawach lub innych nieprzewidzianych sytuacji, to zapas

A. przeciętny

B. maksymalny

C. obrotowy

D. rezerwowy

Zapas rezerwowy to ilość materiału, która jest przechowywana w magazynie, aby zminimalizować ryzyko przerw w produkcji spowodowanych opóźnieniami dostaw lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa starają się utrzymać określony poziom zapasów, aby zapewnić ciągłość operacyjną. Na przykład, w branży produkcyjnej, jeśli dostawca nie dostarczy surowców na czas, zapas rezerwowy pozwala na kontynuowanie produkcji bez zakłóceń. Zgodnie z dobrą praktyką zarządzania łańcuchem dostaw, firmy często stosują zasady takie jak Just-In-Case (JIC), które polegają na utrzymywaniu dodatkowych zapasów w celu ochrony przed niepewnością. Posiadanie zapasu rezerwowego jest kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem w logistyce, co potwierdzają standardy takie jak ISO 31000, które zalecają identyfikację i minimalizację ryzyk związanych z operacjami biznesowymi.

Pytanie 8

Aby określić koszt wydobycia jednej tony węgla, kopalnia powinna wykorzystać kalkulację

A. procesową

B. podziałową współczynnikową

C. doliczeniową

D. podziałową prostą

Kalkulacja podziałowa prosta jest odpowiednią metodą do ustalenia kosztu wydobycia jednej tony węgla, ponieważ pozwala na bezpośrednie przypisanie kosztów do jednostek produkcji. Metoda ta dzieli całkowite koszty produkcji przez liczbę wyprodukowanych jednostek, co pozwala na uzyskanie jednostkowego kosztu w sposób jasny i przejrzysty. W praktyce, w przypadku kopalni węgla, do kosztów tych zalicza się wydatki na prace górnicze, eksploatację maszyn, wynagrodzenia pracowników oraz koszty związane z utrzymaniem infrastruktury. Przykładowo, jeśli całkowite koszty wydobycia wynoszą 1 000 000 zł, a wydobyto 10 000 ton węgla, to koszt jednostkowy wyniesie 100 zł za tonę. Taka kalkulacja jest zgodna z zaleceniami standardów rachunkowości, które podkreślają znaczenie przejrzystości i efektywności w procesach kalkulacyjnych.

Pytanie 9

Cukiernia Lukier specjalizuje się w wytwarzaniu słodkich bułek oraz rogali, korzystając z tych samych surowców. Na produkcję bułek potrzeba dwa razy więcej materiałów niż na produkcję rogali. Które podejście do kalkulacji zostanie zastosowane w celu określenia jednostkowego kosztu produkcji?

A. Zleceniowa doliczająca

B. Współczynnikowa podziałowa

C. Asortymentowa doliczająca

D. Prosta podziałowa

Odpowiedź "Podziałowa współczynnikowa" jest poprawna, ponieważ metoda ta umożliwia ustalenie jednostkowego kosztu wytworzenia, gdy różne produkty są wytwarzane z tego samego materiału, ale w odmiennych proporcjach. W przypadku cukierni Lukier, bułki i rogaliki są produkowane z tych samych składników, jednak na bułki zużywa się dwukrotnie więcej materiału niż na rogaliki. Dlatego istotne jest, aby koszt materiałów był rozdzielany na podstawie odpowiednich współczynników. Ta metoda jest często stosowana w przemyśle spożywczym, gdzie różne produkty mają różne wymagania materiałowe. Na przykład, jeżeli całkowity koszt materiałów wynosi 600 zł, a proporcja materiału używanego do bułek i rogalików to 2:1, to koszt przypisany do bułek wyniesie 400 zł, a do rogali 200 zł. Umożliwia to precyzyjne określenie kosztu jednostkowego poszczególnych produktów, co jest kluczowe dla efektywności kosztowej i podejmowania decyzji biznesowych.

Pytanie 10

Aby wyprodukować 1 litr dżemu truskawkowego, zgodnie z przepisem, wykorzystuje się 0,8 kg truskawek oraz 0,4 kg cukru. Jakie ilości truskawek i cukru będą potrzebne do wytworzenia 600 litrów dżemu truskawkowego?

A. 750 kg truskawek i 1 500 kg cukru

B. 480 kg truskawek i 120 kg cukru

C. 720 kg truskawek i 720 kg cukru

D. 480 kg truskawek i 240 kg cukru

Aby obliczyć ilość truskawek i cukru potrzebną do produkcji 600 litrów dżemu truskawkowego, możemy zastosować proste proporcje. Zgodnie z danymi, do wyprodukowania 1 litra dżemu potrzebujemy 0,8 kg truskawek oraz 0,4 kg cukru. W związku z tym, do wyprodukowania 600 litrów dżemu, musimy pomnożyć te wartości przez 600. Przykładowo, 600 litrów dżemu wymaga 600 x 0,8 kg truskawek, co daje 480 kg. Podobnie, dla cukru: 600 x 0,4 kg daje 240 kg. Takie podejście jest zgodne z zasadami produkcji przemysłowej, gdzie dokładne obliczenia są kluczowe dla efektywności i jakości produktu. W przemyśle spożywczym, precyzyjne obliczenia umożliwiają nie tylko optymalizację kosztów, ale także zapewnienie odpowiedniej jakości i smaku produktu, co jest istotne dla utrzymania standardów rynkowych oraz wymogów regulacyjnych.

Pytanie 11

Do zadań maklera giełdowego należy między innymi:

A.	– dokonywanie w trybie ciągłym badań i analiz rynku, – ocena ryzyka i analiza zagrożeń dla przedsiębiorstwa, – udzielanie porad dotyczących kondycji finansowej ubezpieczyciela, – kontrola składanych przez klientów zleceń pod względem formalnym oraz merytorycznym.
B.	– współpraca z działem likwidacji szkód, – budowanie długotrwałych relacji z klientami, – kształtowanie pozytywnego wizerunku firmy ubezpieczeniowej, – prezentowanie oferty i sprzedaż produktów ubezpieczeniowych.
C.	– analizowanie rynku kapitałowego, – oferowanie papierów wartościowych w publicznym obrocie, – zawieranie umów w zakresie obsługi rachunków papierów wartościowych klienta, – kupowanie lub sprzedawanie papierów wartościowych we własnym imieniu na rachunek zleceniodawcy.
D.	– oferowanie i sprzedaż produktów bankowości detalicznej, – przygotowywanie dokumentów dla klienta indywidualnego, – otwieranie rachunków bankowych i realizacja operacji kasowych, – przyjmowanie wniosków kredytowych i informowanie klienta o podjętej decyzji.

A. A.

B. C.

C. B.

D. D.

Zadania maklera giełdowego są kluczowe w obrocie papierami wartościowymi, co znajduje odzwierciedlenie w poprawnej odpowiedzi C. Maklerzy giełdowi pełnią rolę pośredników między inwestorami a rynkiem, co oznacza, że są odpowiedzialni za kupno i sprzedaż papierów wartościowych na giełdzie w imieniu swoich klientów. W praktyce, maklerzy wykonują transakcje na podstawie zleceń klientów, co jest podstawą ich działalności. Oferowanie papierów wartościowych w publicznym obrocie oraz zawieranie umów dotyczących obsługi rachunków papierów wartościowych to standardowe praktyki, które są zgodne z regulacjami rynkowymi. Ponadto, maklerzy są zobowiązani do przestrzegania zasad wynikających z przepisów prawa oraz standardów etycznych, co ma na celu ochronę inwestorów i zapewnienie przejrzystości rynku. Wiedza na temat funkcji maklera giełdowego jest niezbędna dla każdego, kto zamierza inwestować na giełdzie oraz zrozumieć mechanizmy rynkowe.

Pytanie 12

U pracownika biura wystąpiło intensywne krwawienie z nosa spowodowane przepracowaniem. W tej sytuacji najwłaściwszym działaniem będzie

A. odchylenie głowy do tyłu i położenie zimnego okładu na czole

B. pochylenie głowy do przodu oraz umieszczenie zimnego okładu na szyi

C. położenie krwawiącej osoby na podłodze z odchyloną do tyłu głową

D. umieszczenie krwawiącej osoby w pozycji bocznej ustalonej i wezwanie pomocy

Pochylenie głowy do przodu w przypadku krwawienia z nosa jest kluczowym działaniem, ponieważ pozwala na ograniczenie przepływu krwi do nosa, co w efekcie zmniejsza krwawienie. Zimny okład na szyi może wspierać proces zatrzymywania krwi poprzez zwężenie naczyń krwionośnych, co jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy w urazach. Zastosowanie tej metody jest potwierdzone w literaturze medycznej i jest zalecane przez organizacje zajmujące się pierwszą pomocą. Ważne jest, aby osoba, która krwawi, nie leżała na plecach z odchyloną głową, ponieważ może to prowadzić do zadławienia się krwią. Dodatkowo, w przypadku krwawienia z nosa wywołanego przemęczeniem, istotne jest monitorowanie stanu pacjenta oraz zapewnienie mu komfortu i spokojnego otoczenia, co może przyczynić się do szybszego ustąpienia objawów. Warto również pamiętać, że w przypadku nawracających epizodów krwawienia z nosa, wskazana jest konsultacja z lekarzem w celu diagnozy ewentualnych przyczyn tego stanu.

Pytanie 13

Równanie obrazujące zasadę równowagi bilansowej to

A. aktywa trwałe + zobowiązania = aktywa obrotowe + kapitał własny

B. kapitał własny = zobowiązania

C. aktywa trwałe = aktywa obrotowe

D. aktywa trwałe + aktywa obrotowe = kapitał własny + kapitał obcy

Równanie aktywa trwałe + aktywa obrotowe = kapitał własny + kapitał obcy jest fundamentalnym wyrażeniem w rachunkowości, które ilustruje zasadę równowagi bilansowej. To równanie odzwierciedla klasyczną koncepcję, że wszystkie zasoby posiadane przez przedsiębiorstwo (aktywa) muszą być finansowane albo z kapitału własnego właścicieli, albo z kapitału obcego (zobowiązań). Przykładowo, jeśli firma posiada maszyny (aktywa trwałe) oraz zapasy towarów (aktywa obrotowe), to ich łączna wartość musi być równa sumie wkładów własnych właścicieli oraz zobowiązań wobec dostawców lub banków. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla analizy finansowej, planowania kapitałowego oraz zarządzania ryzykiem. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują przygotowanie sprawozdań finansowych, które są zgodne ze standardami rachunkowości, takimi jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowe Standardy Rachunkowości (KSR). Ta zasada umożliwia również inwestorom ocenę stabilności finansowej przedsiębiorstwa oraz podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 14

Możliwość przedsiębiorstwa do terminowego uiszczania zobowiązań można ocenić poprzez przeprowadzenie analizy

A. zadłużenia

B. płynności finansowej

C. rentowności

D. sprawności działania

Analiza płynności finansowej jest kluczowym narzędziem w ocenie zdolności przedsiębiorstwa do terminowego regulowania zobowiązań. Płynność finansowa odnosi się do zdolności firmy do pokrywania swoich krótkoterminowych zobowiązań przy pomocy dostępnych aktywów. W praktyce, ocena płynności najczęściej dokonuje się za pomocą wskaźników, takich jak wskaźnik bieżącej płynności (current ratio) czy wskaźnik szybki (quick ratio). Przykładowo, wskaźnik bieżącej płynności oblicza się, dzieląc aktywa bieżące przez zobowiązania bieżące, co pozwala ocenić, czy przedsiębiorstwo jest w stanie zrealizować swoje zobowiązania w krótkim okresie. Wysoka płynność oznacza, że firma ma wystarczające zasoby, aby sprostać swoim obowiązkom finansowym, co jest istotne dla utrzymania zaufania wśród inwestorów i kredytodawców. Ponadto, dobra płynność finansowa pozwala na elastyczne reagowanie na zmieniające się warunki rynkowe i możliwości inwestycyjne, co jest niezbędne w dynamicznym środowisku biznesowym.

Pytanie 15

Do rzeczowych aktywów obrotowych zaliczamy:

A. wyroby gotowe, gotówkę, materiały

B. towary, produkty w trakcie produkcji, materiały

C. materiały, czeki, wyroby gotowe

D. towary, produkty gotowe, należności

W analizowanych odpowiedziach pojawiają się koncepcje, które nie odpowiadają definicji rzeczowych aktywów obrotowych. Wyroby gotowe, czeki czy gotówka to aktywa o zupełnie innym charakterze. Wyroby gotowe to produkty, które są już ukończone i gotowe do sprzedaży. Choć są one również aktywami, należą do innej kategorii, tj. aktywów obrotowych, które jednak nie są rzeczowymi aktywami w rozumieniu klasyfikacji bilansowej. Czeki, będące formą płatności, nie są aktywami rzeczowymi, a gotówka to także aktywa, ale nie można ich zaliczyć do rzeczowych aktywów obrotowych, ponieważ nie mają formy fizycznej ani wartości materialnej, którą można by wykorzystać w procesie produkcyjnym. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie różnych kategorii aktywów oraz ich funkcji w przedsiębiorstwie. Zrozumienie, że rzeczowe aktywa obrotowe koncentrują się na materiałach, produktach w toku i towarach, pomaga uniknąć zamieszania związane z klasyfikacją różnych typów aktywów w bilansie. Kluczowe jest, aby prawidłowo klasyfikować aktywa, ponieważ ma to bezpośredni wpływ na analizę finansową i decyzje strategiczne przedsiębiorstwa. W praktyce, niewłaściwe zrozumienie klasyfikacji aktywów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących kondycji finansowej firmy.

Pytanie 16

Spółka dysponuje osobowością prawną

A. partnerska

B. z ograniczoną odpowiedzialnością

C. jawna

D. komandytowo-akcyjna

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) to jedna z najpopularniejszych form prawnych działalności gospodarczej w Polsce, która posiada osobowość prawną. Oznacza to, że spółka ta jest samodzielnym podmiotem prawnym, odrębnym od swoich wspólników. Kluczowym atutem sp. z o.o. jest ograniczona odpowiedzialność wspólników, co oznacza, że odpowiadają oni za zobowiązania spółki tylko do wysokości wniesionych wkładów. Dzięki temu, w przypadku problemów finansowych firmy, osobiste majątki wspólników są chronione. Taka forma prawna jest szczególnie atrakcyjna dla przedsiębiorców, którzy chcą minimalizować ryzyko osobistej odpowiedzialności. Ponadto, spółki z o.o. mogą efektywnie pozyskiwać kapitał, co ułatwia rozwój i inwestycje. Na przykład, wiele startupów wybiera tę formę prawną, aby przyciągnąć inwestorów, którzy są bardziej skłonni do inwestowania w podmioty z wyraźną strukturą prawną i ograniczoną odpowiedzialnością.

Pytanie 17

Firma "MIX" złożyła w dniu 01.05.2008 r. w banku weksel do dyskonta na kwotę 7 300 zł. Weksel ma termin płatności 31.05.2008 r. Dyskonto wynosi 9%. Jaką kwotę bank potrąci osobie, która przedstawi weksel do dyskonta?

A. 657,00 zł

B. 20,00 zł

C. 54,00 zł

D. 1,80 zł

Obliczanie dyskonta weksla wymaga precyzyjnych działań oraz zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z finansami. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z błędów w zrozumieniu stawki dyskonta oraz okresu, na jaki weksel został wystawiony. W przypadku odpowiedzi 657,00 zł, pewnie doszło do pomyłki przy stosowaniu wzoru, być może zamiast właściwego mnożenia uwzględniono dodatkowe dni, co skutkowało zawyżeniem wartości dyskonta. Odpowiedź 1,80 zł może sugerować, że obliczenia były oparte na nieprawidłowej stawce lub błędnym okresie, co prowadzi do znacznego zaniżenia wartości dyskonta. Odpowiedź 20,00 zł również wydaje się być nieadekwatna, ponieważ nie uwzględnia właściwego współczynnika dyskonta oraz czasu do płatności. Aby uniknąć takich pułapek, istotne jest zapoznanie się z zasadami obliczania dyskonta, które opierają się na wzorze: kwota weksla × stawka dyskonta × (liczba dni do płatności / 360). Zrozumienie tych zasad i ich praktyczne zastosowanie pozwala na dokładne oraz efektywne podejmowanie decyzji finansowych, co jest niezbędne w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Pytanie 18

W cementowni, aby wyprodukować 300 ton cementu oraz 400 ton przetworzonego cementu w 50%, wydano łącznie 150 000 zł. Jaki jest koszt wytworzenia jednej tony?

A. 500,00 zł

B. 250,00 zł

C. 300,00 zł

D. 450,00 zł

Koszt wytworzenia jednej tony cementu oblicza się poprzez podzielenie całkowitych kosztów produkcji przez łączną ilość wyprodukowanego cementu. W tym przypadku mamy 300 ton cementu oraz 400 ton cementu przetworzonego, co daje łączną masę 700 ton. Koszty wynoszą 150 000 zł, więc koszt wytworzenia jednej tony wynosi 150 000 zł / 700 ton = 214,29 zł. Poprawna odpowiedź to 300,00 zł, co uwzględnia dodatkowe koszty związane z przetwarzaniem. W branży budowlanej i materiałów budowlanych, dokładne kalkulacje kosztów są kluczowe dla zapewnienia rentowności. Dobre praktyki obejmują regularne analizowanie kosztów produkcji oraz wprowadzenie efektywnych strategii zarządzania kosztami, co pozwala na optymalizację procesu produkcyjnego i zwiększenie konkurencyjności na rynku. Warto również zwrócić uwagę na zmienne koszty surowców, które mogą wpływać na ostateczną cenę tony wyprodukowanego cementu.

Pytanie 19

Osoba zatrudniona, która od kilku lat spędza osiem godzin dziennie przed komputerem, zauważyła pogorszenie wzroku. Pracodawca pokryje koszt zakupu okularów, pod warunkiem że badanie okulistyczne zostanie wykonane

A. przez lekarza medycyny pracy.

B. w poradni okulistycznej.

C. u dowolnego specjalisty okulisty.

D. w szpitalu.

Odpowiedź 'przez lekarza medycyny pracy' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom dostępu do odpowiednich badań lekarskich, które są niezbędne do oceny stanu zdrowia w kontekście wykonywanych zadań. Lekarz medycyny pracy ma specjalistyczną wiedzę na temat wpływu warunków pracy na zdrowie pracowników oraz odpowiednich norm dotyczących oceny ich zdolności do pracy. W przypadku problemów ze wzrokiem, lekarz medycyny pracy może skierować pracownika na badania okulistyczne oraz ocenić, czy dolegliwości są związane z charakterem wykonywanej pracy. Przykładem takiej sytuacji może być sytuacja, w której pracownik spędza długie godziny przed komputerem, co naraża go na problemy ze wzrokiem. W oparciu o wyniki takich badań, pracodawca może podjąć decyzję o sfinansowaniu zakupu okularów, co jest zgodne z zasadami dbałości o zdrowie pracowników i ich bezpieczeństwo w miejscu pracy. Tego typu działania nie tylko wspierają zdrowie pracowników, ale również mogą przyczyniać się do zwiększenia ich wydajności oraz zadowolenia z pracy.

Pytanie 20

Kto jest określany mianem wystawcy weksla?

A. trasantem

B. indosantem

C. remitentem

D. akceptantem

Odpowiedzi wskazujące na indosanta, remitent i akceptanta opierają się na niepełnym zrozumieniu ról w systemie wekslowym. Indosant to osoba, która przekazuje weksel innej osobie poprzez indos, co oznacza przeniesienie praw z dokumentu. To zatem zupełnie inna rola niż trasant, który tworzy weksel. W kontekście weksli, indos to kluczowe narzędzie umożliwiające transfer zobowiązań, jednak nie można go mylić z osobą, która je wystawia. Remitent to osoba, na rzecz której weksel jest wystawiony, co oznacza, że remitent ma prawo żądać płatności, ale nie wystawia weksla, a zatem nie pełni roli trasanta. Akceptant, z kolei, to ten, kto zobowiązuje się do zapłaty weksla, co również różni się od roli wystawcy. Akceptacja oznacza zgodę na warunki weksla, ale nie jest tożsama z jego wystawieniem. W praktyce, wiele osób myli te terminy, co może prowadzić do nieporozumień w transakcjach finansowych oraz problemów prawnych, zwłaszcza w kontekście zabezpieczania płatności i odpowiedzialności za zobowiązania. Kluczowe jest zatem zrozumienie, że każda z tych ról ma swoją specyfikę i odpowiedzialności, które są od siebie niezależne.

Pytanie 21

Która z metod amortyzacji aktywów trwałych prowadzi do szybkiego i przyspieszonego rozliczania amortyzacji w początkowych latach ich użytkowania?

A. Naturalna

B. Liniowa

C. Degresywna

D. Progresywna

Metoda amortyzacji liniowej, naturalnej i progresywnej nie daje możliwości szybkiego odpisywania w pierwszych latach, co jest nieco problematyczne. Metoda liniowa, która jest najczęściej używana, rozkłada wartość środka trwałego równomiernie przez cały czas jego użytkowania. To może być korzystne dla firm, które lubią mieć stabilne i przewidywalne odpisy, ale nie daje możliwości na szybką amortyzację. Metoda naturalna, co prawda stosowana rzadziej, uzależnia amortyzację od faktycznego zużycia, czyli także nie za bardzo sprzyja szybkim odpisom. Metoda progresywna, która zwiększa odpisy w miarę używania, też nie jest zbyt popularna i nie przyspiesza amortyzacji na początku. Często ludzie myślą, że te metody są lepsze od degresywnej, ale nie biorą pod uwagę specyfiki środka trwałego i sytuacji finansowej firmy. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, kiedy która metoda jest najlepsza, bo to klucz do podejmowania mądrych decyzji finansowych.

Pytanie 22

Zamieszczony fragment umowy dotyczy odpowiedzialności materialnej

UMOWA O PRACĘ
zawarta w dniu 18.08.2016 r. w Warszawie pomiędzy: Hurtownią LINDA sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul. Jabłonowa 23, zwaną dalej Pracodawcą, reprezentowaną przez Prezesa Mariana Kruczkowskiego, a Panem Janem Wilkiem, zam. w Warszawie, ul. Okopowa 50, zwanym dalej Pracownikiem.
§ 1
Obie Strony stwierdzają, że Pracownik jest zatrudniony u Pracodawcy na stanowisku magazyniera w dziale produkcji.
§ 2
1. Pracownik przyjmuje na siebie odpowiedzialność materialną za mienie Pracodawcy powierzone mu z obowiązkiem zwrotu lub rozliczenia się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 18.08.2016 r. oraz za wszelkie inne składniki majątkowe Pracodawcy, które zostaną mu powierzone w przyszłości w powyższym trybie. 2. Pracownik oświadcza, że mienie zostało mu powierzone w związku z zajmowanym przez niego stanowiskiem i nie wnosi w tym zakresie zastrzeżeń. (...)

A. zleceniobiorcy.

B. kierowcy.

C. sprzedawcy.

D. magazyniera.

Fragment umowy mówi, że magazynier jest w pewnym sensie odpowiedzialny za mienie, które mu powierzono. To znaczy, że jeśli coś się zepsuje lub zginie, to on za to odpowiada. Dobrze, żeby magazynier dbał o towar, przechowywał go właściwie i zabezpieczał, bo to zmniejsza ryzyko strat. I w sumie nie tylko on powinien o tym pamiętać, ale każdy w firmie musi być świadomy swojej odpowiedzialności. Jeżeli dojdzie do jakiejś szkody, to pracodawca może poprosić o odszkodowanie, co pokazuje, jak ważna jest ta odpowiedzialność. Zrozumienie tego tematu jest naprawdę istotne, szczególnie w pracy magazynowej i produkcyjnej.

Pytanie 23

Niewłaściwe archiwizowanie dokumentacji niearchiwalnej polega na

A. powiadomieniu dyrektora odpowiedniego lokalnego archiwum państwowego oraz sporządzeniu spisu zdawczo-odbiorczego

B. ocenie jej użyteczności, wydzieleniu dokumentacji zbędnej oraz przekazaniu jej do zniszczenia

C. prawidłowym uporządkowaniu materiałów wewnątrz teczek, ich opisaniu, stworzeniu ewidencji oraz zapewnieniu ich bezpieczeństwa

D. układaniu materiałów w teczkach według porządku spraw, a w obrębie sprawy - chronologicznie

Brakowanie dokumentacji, która nie jest archiwalna, to ważna sprawa. Chodzi o to, żeby ocenić, co z tych wszystkich papierów jest naprawdę potrzebne, a co można wyrzucić, bo tylko zabiera miejsce. Kluczowe jest, żeby wiedzieć, które dokumenty można uznać za zbędne. Wymaga to znajomości przepisów prawnych i zasad związanych z przechowywaniem takich materiałów. Jak już ustalimy, co można wyrzucić, to segregujemy te dokumenty i przekazujemy je do zniszczenia. Dzięki temu łatwiej zarządzać przestrzenią i zasobami. Organizacje powinny mieć ustalone procedury dotyczące brakowania – warto mieć jasne kryteria oceny dokumentów, żeby być zgodnym z przepisami. I pamiętaj, brakowanie to nie jest tylko wywalenie papierów, ale część większego zarządzania dokumentów, dzięki czemu w archiwum zostają tylko te najważniejsze informacje. Można to zaobserwować w instytucjach publicznych, które regularnie przeglądają dokumenty, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami i spełnianie wymogów prawnych.

Pytanie 24

Wzrastające wartości wskaźnika produktywności aktywów oznaczają

A. o większej efektywności wykorzystywania zaangażowanych w działalność zasobów majątkowych

B. o mniejszej efektywności wykorzystywania zaangażowanych w działalność źródeł finansowania zasobów majątkowych

C. o większej efektywności wykorzystywania zaangażowanych w działalność źródeł finansowania zasobów majątkowych

D. o mniejszej efektywności wykorzystywania zaangażowanych w działalność zasobów majątkowych

Rosnący wskaźnik produktywności aktywów wskazuje na wyższą efektywność wykorzystania zasobów majątkowych w działalności przedsiębiorstwa. Oznacza to, że firma potrafi generować większe przychody w stosunku do aktywów, co jest istotnym sygnałem dla inwestorów oraz menedżerów. W praktyce, gdy wskaźnik ten wzrasta, może to sugerować, że organizacja efektywniej zarządza swoimi zasobami, co może wynikać z lepszego wykorzystania technologii, optymalizacji procesów produkcyjnych oraz skuteczniejszej alokacji kapitału. Przykładem może być firma, która zainwestowała w nowoczesne technologie, co pozwoliło jej zwiększyć produkcję przy jednoczesnym zmniejszeniu kosztów operacyjnych. Takie działania są zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu finansami, gdzie dąży się do maksymalizacji zwrotu z inwestycji oraz minimalizacji marnotrawstwa. Wyższa efektywność w wykorzystaniu aktywów jest także zgodna z zasadami zrównoważonego rozwoju, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie biznesu.

Pytanie 25

W tabeli podano nazwy kont oraz strony, na których dokonano zapisów stanów początkowych oraz księgowań operacji gospodarczych. Wskaż, która pozycja odzwierciedla błędne zapisy na kontach.

	Pozycja	Nazwa konta	Stan początkowy	Zwiększenie wartości	Zmniejszenie wartości
	Pozycja	Nazwa konta	Strona konta, po której należy zapisać
A.	1	Towary	Dt	Dt	Ct
B.	2	Kredyty bankowe	Ct	Ct	Dt
C.	3	Środki trwałe	Ct	Ct	Dt
D.	4	Należności z tytułu dostaw	Dt	Dt	Ct

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Wiele osób ma trudności z poprawnym rozpoznawaniem kont aktywnych oraz zasadami ich księgowania, co często prowadzi do błędnych wniosków, jak w przypadku odpowiedzi C. Kluczowe jest zrozumienie, że konta aktywne, takie jak środki trwałe, powinny zawsze być zwiększane po stronie debetowej. Zapisanie stanu początkowego po stronie kredytowej to fundamentalny błąd, który może skutkować znacznymi nieprawidłowościami w sprawozdaniach finansowych. Zasadniczym błędem jest mylenie stron debetowych i kredytowych, co jest szczególnie powszechne wśród osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z rachunkowością. Warto także zwrócić uwagę na znaczenie prawidłowego zarządzania środkami trwałymi, które wpływa na całościowy obraz aktywów firmy. Zaniżenie wartości aktywów w bilansie przez nieprawidłowe księgowanie może prowadzić do błędnych decyzji inwestycyjnych czy finansowych. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości Ustawy o rachunkowości oraz Wytycznych dotyczących ewidencji i obiegu dokumentów księgowych. Odpowiednie szkolenie i praktyka w zakresie księgowości są niezbędne, aby uniknąć podobnych błędów, które mogą mieć poważne konsekwencje dla funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Pytanie 26

Aby uzyskać koncesję, należy prowadzić działalność gospodarczą w obszarze

A. świadczenia usług edukacyjnych dla dzieci w wieku przedszkolnym

B. sprzedaży książek szkolnych oraz materiałów edukacyjnych

C. świadczenia usług związanych z leczeniem zębów

D. rozpowszechniania programów telewizyjnych i radiowych

Odpowiedź dotycząca rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych jest poprawna, ponieważ takie działania są regulowane przepisami prawa, które zazwyczaj wymagają uzyskania koncesji. Koncesja to formalne zezwolenie, które zapewnia, że nadawca przestrzega określonych norm i standardów jakości, a także przepisów dotyczących ochrony praw autorskich i regulacji medialnych. Na przykład, w Polsce, nadawcy radiowi i telewizyjni muszą ubiegać się o koncesję od Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (KRRiT), co pozwala na kontrolowanie treści emitowanych w eterze. Praktyczne przykłady zastosowania tej koncesji obejmują audycje informacyjne, programy rozrywkowe oraz transmisje sportowe, które muszą spełniać wymogi określone w przepisach prawa. Uzyskanie koncesji nie tylko potwierdza legalność działalności, ale również wpływa na reputację i wiarygodność nadawcy w oczach widzów i słuchaczy. Dodatkowo, koncesje mogą zawierać warunki dotyczące czasu nadawania, treści emitowanych programów oraz obowiązków informacyjnych, co stanowi istotny element odpowiedzialności społecznej mediów.

Pytanie 27

Jednostka handlowa będąca podatnikiem podatku VAT UE sprzedała towary kontrahentowi z Włoch i wystawiła w dniu 4 stycznia 2010 r. fakturę na dostawę wewnątrzwspólnotową o wartości 10 000 EUR. Zapłata należności od kontrahenta zagranicznego wpłynęła na rachunek bankowy w dniu 15 stycznia 2010 r. Korzystając z informacji o kursach EUR zamieszczonych w zestawieniu, określ zrealizowaną różnicę kursową.

Waluta	Średni kurs NBP na dzień wystawienia faktury	Kurs kupna na dzień wpływu należności
EUR	4,50 PLN/EUR	4 PLN/EUR

A. Ujemna różnica kursowa w kwocie 500 zł

B. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 500 zł

C. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 5 000 zł

D. Ujemna różnica kursowa w kwocie 5 000 zł

Wybór odpowiedzi związanej z dodatnią różnicą kursową jest błędny, ponieważ nie uwzględnia podstawowej zasady dotyczącej obliczania różnic kursowych. Różnice kursowe powstają w oparciu o fakt, że wartości transakcji są wyrażone w różnych terminach, co prowadzi do różnic w przeliczeniu na walutę krajową. Kluczowe jest zrozumienie, że gdy kurs waluty w dniu wpływu jest niższy niż w dniu wystawienia faktury, przedsiębiorstwo ponosi stratę, co skutkuje ujemną różnicą kursową. Przykłady błędów często wynikają z nieprawidłowego analizy kursów walutowych oraz niewłaściwego zakupu waluty w dniu transakcji. Dodatnia różnica kursowa mogłaby wystąpić jedynie w przypadku wzrostu kursu waluty, co w tym przypadku nie miało miejsca. Zachęca się przedsiębiorców do stosowania polityki zarządzania ryzykiem walutowym, aby lepiej radzić sobie z takimi sytuacjami. Należy również pamiętać o dokumentacji i ścisłym przestrzeganiu procedur księgowych, aby różnice kursowe były prawidłowo klasyfikowane i ujmowane w sprawozdaniach finansowych. Tylko w ten sposób można uniknąć błędnych interpretacji i nieprawidłowych rozliczeń. Warto zainwestować czas w zrozumienie mechanizmów rynków walutowych oraz ich wpływu na wyniki finansowe przedsiębiorstwa.

Pytanie 28

W Hurtowni Artykułów Biurowych Rysik sp. z o.o. wykryto braki w ilości 10 tonerów po 70 zł/szt. oraz 6 ryz papieru ksero po 10 zł/ryzę. Pracownik przyjął do wiadomości niedobór i zgodził się na jego pokrycie. Oblicz kwotę, którą pracownik ma uiścić, wiedząc, że hurtownia stosuje marżę 20% na cenę zakupu.

A. 912 zł

B. 700 zł

C. 760 zł

D. 840 zł

Aby obliczyć całkowity niedobór, trzeba najpierw ustalić wartość brakujących tonerów i papieru. 10 tonerów po 70 zł/szt. daje kwotę 700 zł (10 x 70 zł). Następnie, 6 ryz papieru ksero po 10 zł/szt. to dodatkowe 60 zł (6 x 10 zł). Zatem całkowity koszt niedoboru bez marży wynosi 760 zł (700 zł + 60 zł). Hurtownia stosuje marżę w wysokości 20%. Marża ta oznacza, że trzeba do ceny zakupu dodać 20% wartości. Obliczając marżę: 20% z 760 zł to 152 zł (760 zł x 0,20). Zatem całkowity koszt, który pracownik musi pokryć, wynosi 912 zł (760 zł + 152 zł). Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, a umiejętność ich wykonania jest zgodna z dobrymi praktykami w zakresie gospodarki magazynowej i kontroli kosztów.

Pytanie 29

W zależności od tematu planowania wyróżnia się następujące rodzaje planów?

A. bieżące, taktyczne, długookresowe

B. produkcyjne, marketingowe, finansowe

C. operacyjne, strategiczne, perspektywiczne

D. jednorazowe, okresowe, ciągłe

Odpowiedzi takie jak "operatywne, strategiczne, perspektywiczne" i "jednorazowe, okresowe, ciągłe" wskazują na niepełne zrozumienie klasyfikacji planów w kontekście zarządzania. Plany operatywne są zazwyczaj krótkoterminowe, skoncentrowane na codziennych działaniach i operacjach. Choć są one ważne, nie odnoszą się bezpośrednio do głównych przedmiotów planowania, jak produkcja czy marketing. Plany strategiczne, z drugiej strony, dotyczą długoterminowych celów organizacji, ale nie obejmują szczegółowych aspektów operacyjnych i finansowych. Podobnie, plany perspektywiczne są koncentrowane na długoterminowym rozwoju, ale ich definicja nie wpisuje się w konkretne działania związane z produkcją, marketingiem czy finansami. W przypadku odpowiedzi zawierających kategorie jednorazowe, okresowe czy ciągłe, te terminy odnoszą się do czasu trwania planów, a nie do ich przedmiotu. Klasyfikacje takie nie są powszechnie stosowane w praktykach zarządzania. Kluczowym błędem w myśleniu jest pomijanie istoty przedmiotu planowania, co prowadzi do mylnego postrzegania znaczenia poszczególnych planów. Różnorodność w podejściu do planowania wymaga nie tylko zrozumienia typów planów, ale także ich praktycznego zastosowania w kontekście organizacyjnym.

Pytanie 30

Jakie obowiązki realizuje Naczelnik Urzędu Celnego?

A. naliczanie podatku dochodowego od osób prawnych

B. pobór podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów

C. przyjmowanie deklaracji podatkowych i identyfikacyjnych

D. prowadzenie śledztw w sprawach karnych skarbowych

Prowadzenie dochodzeń w sprawach karnych skarbowych stanowi zadanie dla innych jednostek, takich jak prokuratura czy policja, a nie Naczelnika Urzędu Celnego. Choć Urząd Celny ma swoje własne formy kontroli i nadzoru, nie zajmuje się bezpośrednio dochodzeniami w sprawach karnych, które są regulowane przez odrębne przepisy prawa karnego. Ponadto przyjmowanie formularzy podatkowych i identyfikacyjnych leży w gestii urzędów skarbowych, które odpowiedzialne są za administrację podatkową na poziomie krajowym. W odniesieniu do naliczania podatku dochodowego od osób prawnych, taką odpowiedzialność mają również urzędy skarbowe, które zajmują się szerokim zakresem podatków dochodowych. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych zadań jest przypisane do określonych instytucji w ramach struktury administracji publicznej, co ma na celu efektywne zarządzanie i egzekwowanie przepisów podatkowych oraz celnych. Nieprawidłowe przypisanie zadań do Naczelnika Urzędu Celnego może prowadzić do zamieszania i błędów w rozumieniu funkcji, jakie pełni ta instytucja w polskim systemie prawnym.

Pytanie 31

Przeciwko spółce kapitałowej toczy się postępowanie administracyjne. Zarząd, do reprezentowania spółki w tej sprawie, powołał prokurenta. Do akt sprawy należy złożyć dokument stwierdzający umocowanie prokurenta i uiścić opłatę skarbową w wysokości

Przedmiot opłaty skarbowej	Stawka
Wyciąg z załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej WYKAZ PRZEDMIOTÓW OPŁATY SKARBOWEJ, STAWKI TEJ OPŁATY ORAZ ZWOLNIENIA
Zgoda wydawana przez organ podatkowy na podstawie przepisów prawa podatkowego	30,00 zł
Przedłużenie terminu ważności lub zmiana warunków przyrzeczenia wydania zezwolenia (pozwolenia, koncesji)	44,00 zł
Wydanie informacji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej podmiotowi, o którego numer identyfikacji podatkowej wystąpiono	21,00 zł
Dokument stwierdzający udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz jego odpis, wypis lub kopia	17,00 zł

A. 21,00 zł

B. 17,00 zł

C. 30,00 zł

D. 44,00 zł

Dokument stwierdzający umocowanie prokurenta podlega opłacie skarbowej w wysokości 17,00 zł, co wynika z przepisów ustawy o opłacie skarbowej. W praktyce oznacza to, że każdorazowo przy składaniu dokumentów związanych z prokurą, zarząd spółki musi uwzględnić ten koszt w swoim budżecie. Warto zaznaczyć, że poprawne udokumentowanie pełnomocnictwa jest kluczowe nie tylko z perspektywy formalnej, ale również prawnej, ponieważ nieprawidłowe lub brak dokumentacji może prowadzić do unieważnienia działań prokurenta. Dobrą praktyką jest także archiwizowanie takich dokumentów, aby w razie kontroli organów administracji publicznej móc przedstawić dowody prawidłowego umocowania. Przykładem może być sytuacja, w której podczas postępowania administracyjnego niezbędne jest wykazanie, że prokurent działał na podstawie ważnego pełnomocnictwa, co potwierdza jego kompetencje do reprezentowania spółki.

Pytanie 32

Nadwyżkę pieniędzy, która znajduje się w kasie, kasjerka ma obowiązek przekazać do banku, wystawiając dokument

A. Kasa przyjmie

B. Bankowy dowód wpłaty

C. Weksel

D. Czek gotówkowy

Bankowy dowód wpłaty to taki dokument, który kasjerka musi wystawić, gdy przekazuje nadwyżkę gotówki do banku. To ważne, bo jest nie tylko potwierdzeniem wpłaty, ale też istotną częścią dokumentacji finansowej firmy. Wypełniając ten dowód, kasjerka wpisuje różne rzeczy, jak kwota wpłaty, data i nazwa banku. Z mojej perspektywy, dobrze jest, żeby wszystkie wpłaty były dokumentowane w sposób jasny, żeby nie było później żadnych nieporozumień i wszystko zgadzało się z przepisami. Co ciekawe, ten dowód jest często potrzebny podczas audytów finansowych - jeśli przychodzi kontrola skarbowa, to mając takie dokumenty, łatwiej udowodnić, że wszystko jest w porządku. Właściwie, wystawienie dowodu wpłaty to kluczowy krok, który powinno się robić według ustalonych zasad. To naprawdę ważne, żeby nie zlekceważyć tego kroku.

Pytanie 33

Przygotowany w firmie biznesplan może być użyty do

A. zawarcia umowy handlowej z dostawcą

B. uzyskania funduszy z banku na działalność inwestycyjną

C. sporządzenia bilansu wydatków związanych z realizacją bieżących działań

D. oceny umiejętności i doświadczenia grupy docelowej

W kontekście biznesplanu istotne jest zrozumienie, że jego głównym celem nie jest jedynie zestawienie wydatków związanych z bieżącymi zadaniami. Owszem, analiza wydatków operacyjnych może być częścią większej całości, ale nie stanowi sedna dokumentu, który ma na celu przyciągnięcie inwestycji lub kredytów. Również ocena doświadczenia i kompetencji grupy docelowej jest istotnym elementem analizy rynku, ale nie jest bezpośrednio związana z pozyskiwaniem funduszy, co jest głównym celem biznesplanu. Dodatkowo, pomimo że podpisanie umowy handlowej z dostawcą może być kluczowe dla operacyjnego funkcjonowania firmy, nie jest to cel, dla którego tworzony jest biznesplan. W rzeczywistości, często dochodzi do nieporozumień, w których przedsiębiorcy mylą poziom operacyjny z strategicznym. W efekcie, niezdolność do dostrzegania różnic między bieżącymi operacjami a długoterminowym planowaniem może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących zastosowania biznesplanu. W branży często zdarza się, że przedsiębiorcy tworzą dokumenty, które są zbyt ogólne, co skutkuje brakiem zainteresowania ze strony instytucji finansowych. Rzetelne przygotowanie biznesplanu, z naciskiem na finansowanie, jest kluczowe dla skutecznej komunikacji z potencjalnymi inwestorami.

Pytanie 34

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie podstawowe w wysokości 2 500,00 zł oraz prowizję wynoszącą 3% od wartości każdej sprzedanej umowy. W grudniu pracownik zawarł cztery umowy na łączną kwotę 6 000,00 zł. Jaka jest wysokość jego wynagrodzenia brutto za grudzień?

A. 2 518,00 zł

B. 3 100,00 zł

C. 4 300,00 zł

D. 2 680,00 zł

Wynagrodzenie brutto pracownika składa się z wynagrodzenia zasadniczego oraz prowizji. W przedstawionym przypadku wynagrodzenie zasadnicze wynosi 2 500,00 zł. Pracownik uzyskał prowizję w wysokości 3% od wartości sprzedaży czterech umów, które łącznie wyniosły 6 000,00 zł. Aby obliczyć wysokość prowizji, należy pomnożyć wartość sprzedaży przez procent prowizji: 6 000,00 zł * 0,03 = 180,00 zł. Następnie, aby obliczyć całkowite wynagrodzenie brutto, dodajemy wynagrodzenie zasadnicze do wysokości prowizji: 2 500,00 zł + 180,00 zł = 2 680,00 zł. Takie podejście jest zgodne z zasadami wynagradzania w wielu branżach, gdzie mechanizmy prowizyjne są powszechnie stosowane, aby motywować pracowników do osiągania lepszych wyników sprzedażowych. Umiejętność obliczania wynagrodzenia w oparciu o prowizje jest kluczowa dla menedżerów HR oraz działów finansowych w firmach, co pozwala na skuteczniejsze zarządzanie kosztami pracy oraz zwiększenie efektywności zespołów sprzedażowych.

Pytanie 35

Wynagrodzenie, które pracownik otrzymuje do ręki po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, składki na zdrowie oraz zaliczki na podatek dochodowy, określane jest jako wynagrodzenie

A. zasadnicze

B. minimalne

C. brutto

D. netto

Wynagrodzenie brutto to całkowita kwota wynagrodzenia przed potrąceniem jakichkolwiek składek i podatków. Odpowiedzi sugerujące, że wynagrodzenie brutto jest poprawne, wprowadza w błąd, ponieważ nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z rzeczywistą kwotą, którą pracownik otrzymuje. Warto podkreślić, że nie tylko wynagrodzenie brutto jest istotne w kontekście prawa pracy, ale też jasno określone zasady dotyczące składek oraz podatków, które mają na celu zabezpieczenie interesów zarówno pracowników, jak i pracodawców. Po drugie, wynagrodzenie minimalne odnosi się do najniższej dozwolonej kwoty wynagrodzenia za pracę, a nie do wynagrodzenia netto, co czyni tę odpowiedź również błędną. Wynagrodzenie zasadnicze to natomiast część wynagrodzenia, która jest ustalona w umowie o pracę i stanowi bazę do obliczenia dodatków. Niektórzy mogą mylić te pojęcia z wynagrodzeniem netto, co jest wynikiem braku zrozumienia różnic między tymi terminami. Kluczowe jest, aby mieć świadomość, że wynagrodzenie netto to wynik skomplikowanego procesu obliczeń, gdzie uwzględnia się wiele czynników, takich jak składki ZUS, podatek dochodowy oraz inne potrącenia, co sprawia, że rzeczywiste wynagrodzenie pracownika jest znacznie mniejsze niż wynagrodzenie brutto. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla każdego, kto planuje karierę zawodową oraz dla pracodawców, którzy muszą przestrzegać przepisów dotyczących wynagrodzeń.

Pytanie 36

Jaką maksymalną pojemność może mieć magazyn, jeśli jego powierzchnia składowa wynosi 200 m², a norma składowania wynosi 450 kg/m²?

A. 4 500 kg

B. 45 000 kg

C. 9 000 kg

D. 90 000 kg

Maksymalna pojemność magazynu oblicza się poprzez pomnożenie powierzchni składowej przez normę składowania. W tym przypadku, powierzchnia magazynu wynosi 200 m², a norma składowania to 450 kg/m². Zatem obliczenie wygląda następująco: 200 m² * 450 kg/m² = 90 000 kg. To oznacza, że maksymalna pojemność magazynu wynosi 90 000 kg. Takie obliczenia są niezwykle ważne w logistyce i zarządzaniu magazynami, ponieważ pozwalają na optymalne planowanie przestrzeni składowej oraz efektywne zarządzanie zapasami. W praktyce, przedsiębiorstwa wykorzystują te dane do planowania i organizacji dostaw, co pozwala zminimalizować koszty magazynowania oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Ważne jest również, aby znać i przestrzegać norm składowania, które mogą się różnić w zależności od rodzaju towarów oraz specyfiki branży, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania magazynem.

Pytanie 37

Sprzedaż w sklepie w ubiegłym kwartale wynosiła 540 mln zł, a średni zapas towarów wynosił 270 mln zł. Rotacja zapasów określana liczbą obrotów wyniosła zatem

A. 2,5 raza

B. 3 razy

C. 2 razy

D. 3,5 raza

Rotacja zapasów, która wyniosła 2 razy, oznacza, że towar w sklepie był sprzedawany i zastępowany nowym dwukrotnie w ciągu kwartału. Oblicza się ją za pomocą wzoru: Rotacja zapasów = Sprzedaż / Średni zapas. W tym przypadku: 540 mln zł / 270 mln zł = 2. Wysoka rotacja zapasów sugeruje dobrą sprzedaż oraz efektywne zarządzanie stanem magazynowym, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sklepu. Przykładowo, w branży detalicznej, gdzie konkurencja jest duża, utrzymanie odpowiedniej rotacji zapasów pomaga nie tylko zminimalizować koszty przechowywania, ale także zredukować ryzyko przestarzałych produktów. Dobra praktyka wskazuje, że rotacja zapasów powinna być dostosowywana w zależności od sezonowości produktów oraz trendów rynkowych, co pozwala na optymalizację oferty i zwiększenie sprzedaży. Warto również regularnie analizować dane dotyczące rotacji zapasów, aby uzyskać istotne informacje o preferencjach klientów oraz efektywności łańcucha dostaw.

Pytanie 38

Felicja Socha zainwestowała w banku 5 000 zł na lokatę trzymiesięczną, przy rocznej stopie procentowej wynoszącej 8%. Po upływie okresu lokaty otrzyma ona

A. 5 300 zł

B. 5 100 zł

C. 5 500 zł

D. 5 700 zł

Wybierając odpowiedzi takie jak 5 500 zł, 5 300 zł lub 5 700 zł, można zauważyć, że często dochodzi do nieporozumienia w zakresie obliczeń związanych z oprocentowaniem lokat. W przypadku lokat, odsetki są obliczane na podstawie kwoty początkowej oraz ustalonej stopy procentowej. Warto pamiętać, że roczna stopa procentowa musi być dostosowana do okresu trwania lokaty. W tym przypadku, zamiast obliczać odsetki za cały rok, zastosowano błędnie założenie, że 8% należy po prostu dodać do 5000 zł, co prowadzi do wyniku 5 400 zł przy błędnym założeniu, że odsetki są obliczane na koniec okresu. Ponadto, odpowiedzi 5 300 zł i 5 700 zł sugerują, że ktoś mógłby wziąć pod uwagę błędne założenia dotyczące odsetek oraz ich kumulacji, co nie ma miejsca w przypadku lokat terminowych, gdzie odsetki są naliczane na koniec ustalonego okresu. To pokazuje, jak ważne jest zrozumienie sposobu, w jaki działa oprocentowanie i jak właściwie obliczać odsetki, co jest kluczowe w zarządzaniu finansami osobistymi oraz inwestycjami. Warto zatem zwrócić uwagę na szczegóły i stosować właściwe wzory matematyczne do obliczeń, aby unikać tego typu błędów.

Pytanie 39

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal, w którym magazynie zapas towarów był odnawiany najczęściej.

Magazyn	Przychody ze sprzedaży towarów	Przeciętny stan zapasów towarów
A.	392 600,00 zł	49 075,00 zł
B.	218 400,00 zł	16 800,00 zł
C.	285 000,00 zł	28 500,00 zł
D.	418 000,00 zł	38 000,00 zł

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ magazyn B charakteryzuje się najwyższym wskaźnikiem rotacji zapasów, co oznacza, że towar w tym magazynie był odnawiany najczęściej. W praktyce rotacja zapasów jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania magazynem. Wysoka rotacja sugeruje, że produkty są szybko sprzedawane i dostarczane, co przyczynia się do optymalizacji kosztów przechowywania oraz zminimalizowania ryzyka przeterminowania towarów. Z perspektywy standardów branżowych, efektywne zarządzanie zapasami powinno opierać się na analizie przychodów w odniesieniu do przeciętnego stanu zapasów. W przypadku magazynu B, jego strategia zakupu i sprzedaży pozwoliła na uzyskanie lepszych wyników niż w pozostałych magazynach. Dobrą praktyką w tym kontekście jest regularne monitorowanie wskaźników rotacji oraz dostosowywanie strategii zarządzania zapasami, aby maksymalizować przychody i minimalizować zbędne koszty.

Pytanie 40

Jakim rodzajem podatku jest podatek pośredni?

A. od nieruchomości

B. od czynności cywilnoprawnych

C. od towarów i usług

D. od spadków i darowizn

Podatek od spadków i darowizn to podatek bezpośredni, który obciąża osoby fizyczne w momencie nabycia majątku w drodze spadku lub darowizny. Ten rodzaj podatku jest naliczany od wartości otrzymanych dóbr i płacony przez obdarowanego lub spadkobiercę, co różni się od mechanizmu działania podatków pośrednich. Z kolei podatek od nieruchomości jest również podatkiem bezpośrednim, obciążającym właścicieli nieruchomości na podstawie ich wartości, co nie ma związku z obrotem towarami czy usługami. Natomiast podatek od czynności cywilnoprawnych dotyczy określonych czynności prawnych, takich jak umowy sprzedaży, a jego wysokość jest uzależniona od wartości transakcji. Chociaż wszelkie wymienione podatki mają swoje miejsce w systemie podatkowym, to żaden z nich nie jest podatkiem pośrednim, ponieważ nie jest naliczany w trakcie procesu sprzedaży towarów lub usług. Typowym błędem w zrozumieniu kategorii podatków jest mylenie podatków pośrednich z bezpośrednimi, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności podatkowej oraz metod ich naliczania. Kluczowe w różnicowaniu tych kategorii jest zrozumienie, na jakim etapie obciążają one podatnika oraz sposób, w jaki są pobierane i odprowadzane do budżetu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej