Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 16:51
Data zakończenia: 4 maja 2025 17:08

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiej liczbie punktów typograficznych odpowiada 1 cycero?

A. 36 punktom

B. 12 punktom

C. 24 punktom

D. 10 punktom

1 cycero odpowiada 12 punktom typograficznym, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami w typografii. Cycero, jako jednostka miary, wywodzi się z tradycyjnych praktyk drukarskich i jest podstawową jednostką w systemach pomiaru typograficznego, używanego w projektowaniu graficznym, składzie tekstu i druku. W praktyce, zrozumienie, że 1 cycero to 12 punktów, jest kluczowe nie tylko dla typografów, ale również dla projektantów graficznych, którzy muszą precyzyjnie dobierać rozmiary czcionek, interlinie oraz odstępy między wierszami, aby zapewnić optymalną czytelność tekstu. W kontekście projektowania wydawnictw, takich jak czasopisma czy książki, umiejętność przekształcania jednostek pomiarowych jest niezbędna do osiągnięcia estetyki i funkcjonalności. Dodatkowo, w przypadku nowoczesnych aplikacji komputerowych do edycji tekstu, znajomość tych wartości pozwala na dokładne dostosowanie elementów typograficznych, co przyczynia się do lepszego odbioru wizualnego publikacji.

Pytanie 2

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 35 kg

B. 70 kg

C. 50 kg

D. 95 kg

Wiesz, żeby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 × 1 000 mm i gramaturze 100 g/m², można użyć prostego wzoru. Najpierw musisz znaleźć powierzchnię jednego arkusza, czyli 0,7 m × 1,0 m, co daje nam 0,7 m². Następnie, liczymy masę jednego arkusza, czyli 0,7 m² pomnożone przez 100 g/m², co kończy się na 70 g za arkusz. Teraz, żeby znaleźć masę tych 1 000 arkuszy, wystarczy pomnożyć 1 000 arkuszy przez 70 g, więc mamy 70 000 g, co w kilogramach daje 70 kg. W branży poligraficznej znajomość gramatury i wymiarów papieru jest naprawdę ważna, bo pomaga dokładnie zaplanować koszty materiałów i transportu. Dobrą praktyką jest sprawdzenie wszystkich obliczeń przed rozpoczęciem produkcji, bo to może uratować nas przed niepotrzebnymi problemami z finansami.

Pytanie 3

Jakie są wymiary plakatu w formacie A0?

A. 500 x 707 mm

B. 595 x 841 mm

C. 707 x 1000 mm

D. 841 x 1189 mm

Format A0 to taki podstawowy rozmiar w systemie ISO 216, co znaczy, że to coś, co definiuje, jak mają wyglądać różne formaty papieru, no i są jeszcze formaty B i C. Wymiary A0 to 841 na 1189 mm, czyli mamy tu prawie 1 metr kwadratowy. Często używa się go do druku plakatów, grafik czy prezentacji, bo ma naprawdę dużo miejsca na różne pomysły i informacje. A0 jest jak taka bazowa wersja dla innych formatów serii A, bo każde kolejne to tak jakby cięcie poprzedniego na pół wzdłuż krótszej krawędzi, co sprawia, że proporcje się zgadzają. Przykładowo A1 ma 594 na 841 mm, a A2 to 420 na 594 mm. W sumie, znajomość tych formatów jest mega ważna dla projektantów, architektów czy marketerów, bo często muszą dostosowywać swoje prace do wymogów druku czy prezentacji. Fajnie też wiedzieć, że te standardy są używane na całym świecie, co ułatwia współpracę i wymianę materiałów między różnymi krajami i branżami.

Pytanie 4

Ile egzemplarzy form drukowych trzeba przygotować do druku wielobarwnego folderu reklamowego dwustronnego, stosując technikę druku z obracaniem arkusza?

A. 2

B. 6

C. 10

D. 8

Odpowiedź 8 jest prawidłowa, ponieważ w przypadku wydrukowania wielobarwnego dwustronnego folderu reklamowego przy użyciu druku z odwracaniem arkusza, konieczne jest przygotowanie odpowiednich form drukowych dla każdej strony folderu oraz dla każdej strony kolorów. Folder reklamowy, zakładając, że ma cztery strony, wymaga 2 form drukowych dla każdej strony (przód i tył) oraz po jednej formie dla każdej z czterech kolorów (zazwyczaj CMYK). Dlatego 2 formy na stronę, pomnożone przez 4 strony, dają 8 form. W praktyce, takie podejście jest zgodne z branżowymi standardami, które zalecają przygotowywanie form drukowych uwzględniających kolory oraz strony druku, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruku oraz spójności kolorystycznej w rezultacie. Warto zaznaczyć, że stosowanie druku z odwracaniem arkusza jest często preferowane w produkcji materiałów reklamowych, ponieważ zmniejsza straty papieru oraz obniża koszty produkcji, a także zwiększa efektywność procesu druku.

Pytanie 5

Określ technologiczny zapis barw dla akcydensu zadrukowanego z jednej strony na złoto, a z drugiej na czarno i srebrnie.

A. 2 + 2

B. 1 + 3

C. 1 + 4

D. 1 + 2

Odpowiedzi 1 i 2 są w porządku, bo pokazują, jak fajnie można łączyć kolory w druku. Kolor złoty, jako metaliczny, zazwyczaj dostaje numer 2, a czarny i srebrny to odpowiednio 1 i 3. To wszystko działa w ramach systemu Pantone, który w drukarstwie jest bardzo popularny – pomaga w precyzyjnym określaniu kolorów. Technologia druku, jak offset, sprawia, że kolory są intensywne i mają efekty metaliczne, co jest ważne w reklamie czy opakowaniach. Dobrze dobrane kolory nie tylko ładnie wyglądają, ale też wpływają na to, jak klienci postrzegają produkt. Dlatego warto znać te oznaczenia i umieć je dobrze wykorzystać, żeby wszystko wyglądało tak, jak powinno.

Pytanie 6

Format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien mieć

A. wielkość równą maksymalnemu formatowi danej naświetlarki

B. wielkość równą formatowi określonej strony w projekcie

C. wielkość mniejszą niż format określonej strony w projekcie

D. wielkość większą niż format określonej strony w projekcie

Nieprawidłowe podejście do ustalania formatu naświetlania formy kopiowej w technologii CtF często wynika z mylnego przekonania o tym, że format naświetlania powinien być mniejszy lub równy formatowi zdefiniowanej strony w projekcie. Wybór formatu mniejszego od tego, który jest wymagany, może prowadzić do sytuacji, w której istotne elementy projektu nie zostaną uwzględnione w finalnym wydruku. Z kolei odpowiedź sugerująca, że format naświetlania powinien być równy maksymalnemu formatowi danej naświetlarki, nie uwzględnia praktycznych aspektów związanych z marginesami i przesunięciami podczas naświetlania. W rzeczywistości, naświetlarki są projektowane z myślą o pewnym marginesie i przestrzeni roboczej, co czyni ich maksymalny format niewłaściwym odniesieniem. Zastosowanie formatu równego zdefiniowanej stronie w projekcie również może prowadzić do nieprawidłowości, zwłaszcza jeżeli projekt zawiera elementy, które sięgają krawędzi strony, co grozi ich obcięciem lub zniekształceniem. Typowy błąd myślowy polega na ignorowaniu znaczenia marginesów bezpieczeństwa. Osoby podejmujące decyzje w tej kwestii powinny być świadome, że poprawne przygotowanie materiałów do druku, w tym prawidłowe określenie formatu naświetlania, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku, a także dla redukcji kosztów związanych z błędami produkcyjnymi.

Pytanie 7

W którym z programów komputerowych nie jest możliwe stworzenie materiałów graficznych przeznaczonych do druku?

A. Adobe InDesign

B. Corel Draw

C. Adobe Illustrator

D. Impozycjoner

Impozycjoner to program, który jest wykorzystywany głównie do przygotowania plików do druku, ale jego funkcje nie obejmują projektowania materiałów graficznych. W przeciwieństwie do programów takich jak Adobe Illustrator, Corel Draw czy Adobe InDesign, które są dedykowane do tworzenia i edycji grafiki wektorowej i układów publikacji, impozycjonery koncentrują się na organizacji i optymalizacji plików przed drukiem, w tym na ustawianiu rozkładów arkuszy i zarządzaniu kolorami. Przykładem impozycjonera może być program, który umożliwia rozmieszczenie wielu stron dokumentu na jednym arkuszu papieru, co jest kluczowe dla efektywności produkcji drukarskiej. Użycie impozycjonera jest standardem w branży druku, ponieważ pozwala na oszczędność materiałów i redukcję kosztów druku, co jest istotne w kontekście produkcji komercyjnej. Warto również zauważyć, że w przypadku projektowania materiałów graficznych, każdy z wymienionych programów pozwala na szeroką gamę działań, od tworzenia ilustracji po skomplikowane układy typograficzne.

Pytanie 8

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 80

B. 50

C. 30

D. 20

Zarówno odpowiedzi 30, 20, jak i 80 nie uwzględniają właściwego podejścia do obliczania ilości potrzebnego papieru do druku. W przypadku odpowiedzi sugerującej 30 kartek, wynika to z niedostatecznego oszacowania powierzchni, jaką zajmują bilety. Przy takim założeniu użytkownik mógł nie zrealizować prawidłowego podziału powierzchni kartki SRA3, co prowadzi do nieprawidłowego wniosku o mniejszej ilości papieru. Odpowiedź 20 również jest błędna, ponieważ nie tylko ignoruje straty materiałowe, ale także nie bierze pod uwagę, że nawet jeśli technicznie można uzyskać 17 biletów na kartkę, dla 800 biletów wymagana byłaby co najmniej 48 kartek, co już przekracza podaną wartość. Co do odpowiedzi 80, to jest ona zbyt wysoka i wskazuje na nadmierny zapas papieru w stosunku do obliczonej potrzeby, co nie tylko generuje zbędne koszty, ale również wpływa na efektywność procesu produkcyjnego. W druku przemysłowym kluczowe jest zrozumienie właściwych proporcji oraz uwzględnienie każdego aspektu, w tym strat, również w kontekście optymalizacji kosztów. Typowym błędem w takich obliczeniach jest również pomijanie marginesów czy przestrzeni między biletami, co prowadzi do zawyżania wyników. Dlatego każda kalkulacja powinna dokładnie uwzględniać wszystkie te czynniki.

Pytanie 9

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 60 m

B. 80 m

C. 40 m

D. 20 m

W przypadku błędnych odpowiedzi, często występują typowe nieporozumienia związane z jednostkami miary i ilościami. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 20 m lub 60 m mogły wynikać z błędnego zrozumienia proporcji oraz konwersji jednostek. Użytkownicy mogą pomylić długość drutu potrzebnego na jedną broszurę z całkowitą długością, co prowadzi do znacznych rozbieżności w obliczeniach. Odpowiedź 80 m z kolei może powstać w wyniku nadmiernego mnożenia, gdzie użytkownik może założyć, że każda broszura wymaga znacznie więcej materiału niż w rzeczywistości. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każda zszywka ma określoną długość, a ich liczba jest związana bezpośrednio z liczbą broszur. Dlatego, przy obliczaniu zapotrzebowania na drut itroligatorski, niezwykle istotne jest zrozumienie, jak liczba zszywek i ich długość wpływają na całkowite zużycie materiału. Użytkownicy powinni zatem zwrócić uwagę na dokładność obliczeń i unikać uproszczeń, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Dobre praktyki w produkcji materiałów drukowanych wymagają staranności w planowaniu, co przekłada się na oszczędności i efektywność – kluczowe aspekty w branży drukarskiej.

Pytanie 10

Jaką przybliżoną ilość farby drukarskiej należy użyć do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 pokryciem o pełnej powierzchni, jeśli zużycie farby na 1 m² apli wynosi 1,7 g?

A. 5 kg

B. 3 kg

C. 7 kg

D. 2 kg

Aby obliczyć ilość farby potrzebnej do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 o pełnym stopniu pokrycia, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię, która ma być pokryta. Format B3 ma wymiary 353 mm x 500 mm, co przekłada się na 0,176 m² dla jednego arkusza. Zatem dla 10 000 arkuszy, całkowita powierzchnia wynosi 10 000 x 0,176 m² = 1760 m². Przy zużyciu farby wynoszącym 1,7 g na m², całkowite zużycie farby wyniesie 1760 m² x 1,7 g/m² = 2992 g, co w przybliżeniu daje 3 kg. W praktyce, przy planowaniu produkcji, warto uwzględniać także straty wynikające z technicznych aspektów druku, takich jak zjawisko zwanego 'przyklejaniem się farby' lub 'splashing', co może wpłynąć na rzeczywiste zużycie farby. Dobrą praktyką jest także zawsze mieć na uwadze margines bezpieczeństwa w zamówieniach materiałów eksploatacyjnych, by uniknąć przestojów w produkcji.

Pytanie 11

Przydzielanie użytków na arkuszu to czynność charakterystyczna dla programu

A. Microsoft World

B. Adobe Media Encoder

C. Puzzle Flow Organizer

D. Adobe Acrobat

Odpowiedzi wskazujące na inne programy, takie jak Adobe Media Encoder, Microsoft Word czy Adobe Acrobat, są błędne ze względu na ich różne funkcjonalności i obszary zastosowania. Adobe Media Encoder jest narzędziem do kodowania i konwersji wideo, co oznacza, że jego zastosowanie koncentruje się na przygotowaniu filmów do publikacji, a nie na rozmieszczaniu użytków na arkuszu. Microsoft Word jest edytorem tekstu, który służy głównie do tworzenia dokumentów, a jego możliwości w zakresie organizacji elementów typowych dla arkuszy są ograniczone w porównaniu z oprogramowaniem przeznaczonym specjalnie do tego celu. Z kolei Adobe Acrobat jest programem do przeglądania i edytowania plików PDF, który również nie oferuje funkcji rozmieszczania użytków na arkuszu w takim stopniu jak Puzzle Flow Organizer. Często dochodzi do mylnych przekonań o wszechstronności tych programów, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w kontekście narzędzi do zarządzania projektami. Ważne jest, aby użytkownicy rozumieli specyfikę i przeznaczenie poszczególnych narzędzi, aby efektywnie je wykorzystywać w praktyce zawodowej.

Pytanie 12

Jakie zasobniki tonerów w drukarce cyfrowej mogą wymagać uzupełnienia po wydrukowaniu apli o wartości C0 M20 Y0 K80?

A. Purpurowy, czarny

B. Niebieski, żółty

C. Niebieski, purpurowy

D. Purpurowy, żółty

Inne odpowiedzi po prostu nie rozumieją, jak działa zużycie tonerów w druku. Na przykład, jeśli ktoś myśli, że niebieski lub żółty toner mają znaczenie, to się myli. C0 mówi, że niebieskiego toneru nie ma w użyciu, więc nie ma sensu myśleć o jego uzupełnieniu. A pisanie, że żółty toner mógłby być potrzebny, to też błąd, bo Y0 pokazuje, że nie ma jego zużycia. Takie podejście do analizy może prowadzić do marnowania zasobów. W druku cyfrowym, rozumienie proporcji kolorów jest super ważne, żeby nie wydawać niepotrzebnie kasy i nie mieć przerw w pracy. Dlatego trzeba naprawdę zwracać uwagę na te dane o zużyciu tonerów, żeby podejmować dobre decyzje.

Pytanie 13

Przygotowanie formy drukowej w technologii offsetowej, które polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z systemu komputerowego na płytę offsetową, wymaga użycia technologii oznaczanej symbolem

A. RIP

B. OCR

C. CtF

D. CtP

CtP, czyli Computer to Plate, to nowoczesna technologia w druku offsetowym, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu z systemu komputerowego na płytę drukarską. Proces ten eliminuje potrzebę korzystania z tradycyjnych metod pośrednich, takich jak filmowanie lub tworzenie matryc. Dzięki CtP, możliwe jest osiągnięcie wyższej jakości druku oraz skrócenie czasu przygotowania produkcji. Przykładem zastosowania tej technologii jest przygotowanie płyt do druku offsetowego w dużych drukarniach, które obsługują zlecenia o wysokiej jakości i dużej objętości. CtP wykorzystuje nowoczesne oprogramowanie RIP (Raster Image Processor), które przekształca dane graficzne w format rastrowy oraz technologię laserową do precyzyjnego naświetlania płyt. Wdrożenie CtP w procesie produkcji druku jest uznawane za standard w branży, gdyż przyczynia się do zwiększenia efektywności, redukcji odpadów oraz poprawy jakości finalnych produktów. Praktyki te są zgodne z normami ISO 12647, które definiują wymagania dla jakości druku offsetowego.

Pytanie 14

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. CMS

B. DTP

C. PJP

D. CTP

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na mylenie różnych pojęć związanych z procesem przygotowania materiałów do druku. CTP, czyli Computer to Plate, odnosi się do procesu, w którym obrazy są bezpośrednio przenoszone na płyty drukarskie, a więc jest to krok, który następuje po etapie PJP. Odpowiedzi CMS (Color Management System) dotyczą zarządzania kolorami w procesie druku, co jest istotne, lecz nie opisuje samej konwersji obrazu ciągłotonalnego na rastrowy. DTP, czyli Desktop Publishing, jest terminem szerszym, obejmującym różne aspekty przygotowania publikacji do druku, ale także nie odnosi się bezpośrednio do procesu rasteryzacji. Te koncepcje, mimo że są związane z przygotowaniem do druku, nie dotyczą bezpośrednio procesu przygotowania plików w kontekście zamiany obrazów ciągłotonalnych na rastrowe. Wiele osób może mylić te etapy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących workflow w drukarniach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie i rolę, a nieprawidłowe postrzeganie ich jako synonimów może skutkować błędami w przygotowaniu materiałów do druku.

Pytanie 15

Jaki format pozwala na zapis animowanego pliku przeznaczonego do publikacji w sieci z zachowaniem przezroczystości?

A. GIF

B. PSD

C. JPG

D. EPS

Odpowiedzi takie jak JPG, PSD oraz EPS nie są odpowiednie do zapisywania animowanych plików z zachowaniem przezroczystości, co jest kluczowym aspektem omawianego zagadnienia. Format JPG (Joint Photographic Experts Group) jest popularny do przechowywania obrazów rastrowych, jednak nie obsługuje przezroczystości ani animacji. JPG jest idealny dla zdjęć wysokiej jakości, lecz jego algorytm kompresji usuwa informacje o przezroczystości, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście animacji, gdzie przezroczystość jest często wymagana. Z kolei format PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików programu Adobe Photoshop, służącym do przechowywania wszystkich warstw, efektów oraz innych informacji o projekcie. Choć PSD może zawierać przezroczystość, nie jest on formatem przeznaczonym do publikacji w Internecie i nie obsługuje animacji w tradycyjnym sensie. Format EPS (Encapsulated PostScript) również nie jest odpowiedni dla animacji. EPS jest używany głównie do wymiany grafik wektorowych oraz bitmapowych między różnymi systemami graficznymi, ale nie oferuje wsparcia dla animacji ani przezroczystości w sposób, który można by wykorzystać w sieci. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że te formaty mogłyby spełniać wymagania dotyczące animacji, jednak ich struktura i przeznaczenie są inne, co prowadzi do niewłaściwych wyborów przy projektowaniu interaktywnych treści internetowych.

Pytanie 16

Stworzenie wizytówki oraz realizacja próbnego wydruku wymaga zestawu:

A. komputer z systemem operacyjnym, tablet graficzny, skaner

B. oprogramowanie graficzne, tablet graficzny, drukarka cyfrowa

C. oprogramowanie graficzne, naświetlarka, maszyna offsetowa

D. komputer z systemem operacyjnym, program graficzny, drukarka cyfrowa

Prawidłowa odpowiedź to komputer z systemem operacyjnym, program graficzny oraz drukarka cyfrowa, ponieważ każdy z tych elementów odgrywa kluczową rolę w procesie projektowania wizytówki i jej wydruku. Komputer z systemem operacyjnym to podstawowe narzędzie, które umożliwia uruchamianie oprogramowania graficznego. Program graficzny, taki jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, pozwala na tworzenie profesjonalnych projektów wizytówek, wykorzystując różnorodne narzędzia do rysowania, edytowania grafiki, oraz tekstu. Drukarka cyfrowa natomiast umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu wizytówki. W praktyce, po zaprojektowaniu wizytówki w programie graficznym, użytkownik może przetestować różne opcje wydruku, co pozwala na optymalizację jakości przed podjęciem decyzji o masowym druku. Warto również zwrócić uwagę na standardy kolorystyczne, jak CMYK, które są istotne w kontekście druku, by uzyskać zgodność między tym, co widać na ekranie, a tym, co jest drukowane.

Pytanie 17

Który z wymienionych formatów jest najlepszy do publikowania grafik wektorowych w Internecie?

A. JPEG

B. SVG

C. PNG

D. TIFF

Format JPEG jest popularny w przypadku fotografii i obrazów rastrowych z dużą ilością szczegółów, ale nie jest najlepszy dla grafik wektorowych. JPEG kompresuje dane stratnie, co oznacza, że przy każdej edycji czy konwersji może tracić na jakości. To sprawia, że nie nadaje się do grafik, które wymagają precyzyjnego odwzorowania kształtów i kolorów, jak w przypadku wektorów. PNG to format bezstratny, ale również rastrowy, co oznacza, że mimo że nie traci jakości przy zapisie, to nie jest skalowalny w taki sposób, jak formaty wektorowe. Jest odpowiedni dla grafik z przezroczystościami i mniejszymi detalami, ale nie dla złożonych grafik wektorowych, które wymagają skalowalności. TIFF to format używany głównie w profesjonalnej fotografii i druku, ale z uwagi na duży rozmiar plików i brak wsparcia dla elementów wektorowych w standardowych zastosowaniach sieciowych, nie jest efektywny w publikacjach internetowych. Z powodu tych ograniczeń, SVG jest optymalnym wyborem dla grafik wektorowych w sieci, jako że zapewnia skalowalność, edytowalność i wsparcie dla interaktywnych funkcji, co jest nieosiągalne w przypadku JPEG, PNG czy TIFF.

Pytanie 18

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. ICC

B. CMY

C. RGB

D. CMS

Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Pytanie 19

Jakim symbolem opisuje się papier w formacie 500 × 700 mm?

A. A2

B. B2

C. A1

D. B1

Odpowiedź B2 jest poprawna, ponieważ arkusz papieru o wymiarach 500 × 700 mm jest klasyfikowany według systemu formatów papieru ISO 216, który jest powszechnie stosowany w Europie i innych krajach. System ten definiuje różne formaty papieru, w tym popularne A, B i C, gdzie każdy z tych typów ma określone wymiary. Format B2 ma wymiary 500 × 707 mm, co jest zarówno bliskie podanym wymiarom, jak i zgodne z normą. Przykłady zastosowania formatu B2 obejmują druki reklamowe, plakaty oraz inne materiały, które wymagają większej przestrzeni do przedstawienia informacji. Wiedza o formatach papieru jest istotna dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ umożliwia efektywne planowanie produkcji oraz optymalne wykorzystanie materiałów. Użycie odpowiednich formatów zapewnia również lepszą jakość druku oraz estetykę finalnych produktów.

Pytanie 20

Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają

A. wielkość wysunięcia spadu.

B. numer ramki tekstowej.

C. ilość łamów na kolumnie.

D. szerokość marginesów wewnętrznych.

Poprawność odpowiedzi dotyczącej szerokości marginesów wewnętrznych wynika z analizy przedstawionych symboli na rysunku. Symbole '< 10 mm' w kontekście wydania graficznego bezpośrednio wskazują na maksymalną szerokość, jaką powinny mieć marginesy wewnętrzne. W projektowaniu materiałów drukowanych, odpowiednie marginesy mają kluczowe znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności dokumentu; wpływają na czytelność tekstu oraz umożliwiają zachowanie estetycznej harmonii w układzie graficznym. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, podkreślają znaczenie odpowiednich marginesów dla zachowania integralności projektu. Ponadto, praktyka wskazuje, że marginesy wewnętrzne nie powinny być zbyt małe, aby uniknąć problemów związanych z odcinaniem tekstu w procesie druku. Warto również zauważyć, że różne typy publikacji mogą wymagać różnych szerokości marginesów, co powinno być uwzględnione na etapie projektowania.

Pytanie 21

Jakie narzędzie jest najczęściej używane do wycinania obiektów w programach graficznych?

A. Gradient

B. Pędzel

C. Lasso

D. Gumka

Narzędzie Lasso jest jednym z najczęściej używanych narzędzi w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, GIMP czy CorelDRAW, do selekcji i wycinania obiektów z obrazu. Jego popularność wynika z elastyczności i precyzji, jaką oferuje przy wybieraniu nieregularnych kształtów. Lasso umożliwia użytkownikowi ręczne obrysowanie obiektu, co jest szczególnie przydatne, gdy automatyczne algorytmy nie radzą sobie z precyzyjnym wyborem. Dzięki narzędziu Lasso można z łatwością izolować skomplikowane elementy grafiki, takie jak włosy czy gałęzie drzew, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu prostszych narzędzi selekcji. W praktyce często stosuje się kombinację narzędzia Lasso z innymi technikami, takimi jak maski warstwowe, aby uzyskać jak najlepsze rezultaty. Znajomość tego narzędzia jest kluczowa dla każdego grafika, który chce efektywnie edytować zdjęcia i tworzyć złożone kompozycje graficzne. W branży graficznej dobra selekcja to podstawa wielu zaawansowanych technik edycji.

Pytanie 22

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 80

B. 100

C. 120

D. 140

Obliczenia związane z ilością papieru potrzebnego do druku mogą prowadzić do różnych błędów, zwłaszcza gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych danych. Łatwo można pomylić jednostki miary lub zignorować istotne parametry, takie jak wymiary i gramatura. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia formatu B5, którego pole powierzchni wynosi 44 cm², co jest kluczowe dla dalszego obliczenia. W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest również zrozumienie, że każda gramatura papieru ma swoje specyficzne właściwości, co wpływa na całkowity koszt druku oraz jakość. Na przykład, zbyt niska gramatura może prowadzić do problemów z trwałością wydruków, co w dłuższym okresie może negatywnie wpłynąć na opinie klientów. Istnieje również ryzyko niedoszacowania lub przeszacowania potrzebnej ilości papieru, co może prowadzić do niepotrzebnego marnotrawstwa lub opóźnień w produkcji. Kluczowe jest więc, aby zrozumieć, jak obliczenia wpływają na proces produkcji i jakie są standardy w branży druku. Właściwe podejście do obliczeń oraz zrozumienie technicznych aspektów procesów drukarskich są niezbędne do efektywnego zarządzania projektami związanymi z drukiem.

Pytanie 23

"Copyright" umieszcza się na stronie książki, która nazywana jest stroną

A. tytułową

B. redakcyjną

C. przedtytułową

D. przytytułową

Wybór odpowiedzi tytułowej, przytytułowej czy przedtytułowej wskazuje na brak zrozumienia struktury książki oraz zasad umieszczania informacji o prawach autorskich. Strona tytułowa to miejsce, gdzie znajduje się tytuł książki, nazwisko autora oraz ewentualnie wydawcy, ale nie zawiera szczegółowych informacji dotyczących praw autorskich ani redakcji. Z kolei strona przytytułowa i przedtytułowa odnoszą się do stron, które mogą występować przed stroną tytułową, ale nie pełnią roli informacyjnej dotyczącej praw autorskich. Często błędne jest myślenie, że wszystkie informacje o książce powinny być zawarte na jej pierwszych stronach. Takie podejście prowadzi do niepełnej ochrony praw autorskich, ponieważ pomija istotne aspekty, takie jak identyfikacja praw właścicieli praw autorskich, co jest kluczowe w kontekście ochrony twórczości. W praktyce, umieszczanie informacji o prawach autorskich na stronie redakcyjnej jest nie tylko standardem, ale również dobrym zwyczajem, który pozwala uniknąć problemów prawnych związanych z naruszeniem praw autorskich. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do nieporozumień i sporów prawnych, co podkreśla znaczenie prawidłowego umiejscowienia takich informacji w publikacjach.

Pytanie 24

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 1 440 zł

B. 2 100 zł

C. 1 800 zł

D. 1 080 zł

Podczas obliczania kosztów wydrukowania billboardów często pojawiają się błędy wynikające z nieprawidłowego podejścia do analizy wymiarów i powierzchni. Wiele osób może pomylić całkowitą powierzchnię billboardów z wymiarami jednego z nich. Na przykład, jeśli ktoś skupi się tylko na wymiarach billboardu, może pomyśleć, że 3 m x 6 m to 18 m², ale przy obliczeniach dla 20 billboardów ważne jest, aby uwzględnić wielokrotność tej powierzchni. Ponadto, niektórzy mogą nie uwzględnić jednostki miary w obliczeniach, co prowadzi do błędnych wyników. Inny typowy błąd to mylenie kosztu wydruku z kosztami innymi, co skutkuje zaniżeniem lub zawyżeniem całkowitych wydatków. Przy obliczaniu kosztów, warto również zwrócić uwagę na to, że cena za metr kwadratowy może się różnić w zależności od dostawcy usług druku oraz od zastosowanych materiałów. Przykładem jest różnica w cenie między drukiem cyfrowym a sitodrukiem, co może mieć istotny wpływ na całkowity koszt projektu. Zrozumienie wszystkich tych elementów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania budżetem kampanii reklamowej oraz podejmowania właściwych decyzji dotyczących wyboru dostawców i technologii produkcji.

Pytanie 25

Który typ pliku jest używany jako wyjściowy do realizacji automatycznej impozycji użytków na arkuszu?

A. PDF

B. PNG

C. FLA

D. TIFF

PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem plików używanym w druku i publikacji cyfrowej, który doskonale sprawdza się w automatycznej impozycji. Jego główną zaletą jest to, że zachowuje oryginalne formatowanie, czcionki i kolory niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, co jest kluczowe w procesach drukarskich. PDF umożliwia również osadzanie rozmaitych elementów, takich jak obrazy, teksty oraz grafiki wektorowe, co czyni go idealnym nośnikiem dla złożonych projektów graficznych. W praktyce, przygotowując dokument do druku, często konwertuje się pliki z programów graficznych (np. Adobe InDesign) do formatu PDF, co pozwala na łatwe i precyzyjne zarządzanie kompozycją stron. Standard PDF/X, stworzony specjalnie dla branży drukarskiej, zapewnia, że dokumenty są dostosowane do wymogów druku komercyjnego, co z kolei minimalizuje ryzyko błędów w procesie produkcyjnym. Dlatego PDF jest preferowanym formatem do wykonania automatycznej impozycji użytków.

Pytanie 26

Jakie są wymiary arkusza A5?

A. 148 mm x 210 mm

B. 350 mm x 500 mm

C. 105 mm x 148 mm

D. 175 mm x 250 mm

Odpowiedź 148 mm x 210 mm jest prawidłowa, ponieważ są to standardowe wymiary formatu A5 określone w międzynarodowym systemie ISO 216. Format A5 jest połową rozmiaru A4, co czyni go popularnym wyborem w biurach i instytucjach do tworzenia notatek, ulotek i broszur. Dzięki swoim wymiarom A5 jest wystarczająco kompaktowy, aby zmieścić się w torbie, jednocześnie oferując wystarczającą przestrzeń na tekst i grafikę. Stosowanie standardowych formatów papieru, takich jak A5, ułatwia proces druku i składania, a także pozwala na efektywne planowanie projektów graficznych. Warto zauważyć, że korzystanie z uznanych norm papieru pozwala na łatwe zrozumienie wymagań dotyczących wydruków w różnych krajach, co jest szczególnie istotne w kontekście globalizacji. W branży drukarskiej i projektowej znajomość standardów formatu A5 jest kluczowa dla optymalizacji procesów produkcyjnych, a także dla uzyskania zadowalających rezultatów wizualnych.

Pytanie 27

Co oznacza operacja łamania w kontekście technologii poligraficznej?

A. Formatowaniem tekstu na stronie oraz integrowaniem go z grafiką

B. Modyfikacją kątów rastra w rozbarwieniu typu CMYK

C. Krojeniem stosów papieru o grubości powyżej 70 mm

D. Składaniem arkuszy lub wstęgi papieru od 2 do 4 razy

Operacja łamania, znana również jako skład tekstu, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania materiałów drukowanych. To proces, który polega na precyzyjnym formatowaniu tekstu i łączeniu go z elementami graficznymi na stronie. Dobrze przeprowadzona operacja łamania zapewnia, że tekst jest czytelny, estetycznie rozmieszczony i odpowiednio spójny z grafiką, co jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości wizualnej publikacji. Przykładem zastosowania może być projektowanie magazynów, gdzie tekst, zdjęcia i grafiki muszą być harmonijnie zintegrowane, aby przyciągnąć uwagę czytelnika. W branży poligraficznej standardy takie jak ISO 12647-2 dotyczące kontroli procesu drukowania i kolorystycznego, podkreślają znaczenie tego etapu w całym procesie produkcji materiałów drukowanych. Odpowiednie łamanie tekstu wpływa nie tylko na wartość estetyczną, ale również na funkcjonalność publikacji, co przekłada się na lepsze doświadczenia dla odbiorców.

Pytanie 28

Który format arkusza drukarskiego z dwustronnym zadrukiem odpowiada arkuszowi drukarskiemu z jednostronnym zadrukiem formatu B2?

A. B4

B. B5

C. B2

D. B3

Odpowiedź B3 jest prawidłowa, ponieważ układ dwustronnie zadrukowanego arkusza formatu B3 odpowiada jednostronnie zadrukowanemu arkuszowi formatu B2. W branży poligraficznej stosuje się standardowe formaty arkuszy, które są ustandaryzowane w normach ISO 12647. W kontekście zadrukowywania arkuszy, format B2 ma wymiary 500 x 707 mm, podczas gdy format B3, który jest większy, ma wymiary 353 x 500 mm. Przy zadrukowywaniu arkuszy, praktyka polega na tym, że dwa jednostronnie zadrukowane arkusze formatu B2 mogą być zadrukowane jako jeden dwustronny arkusz formatu B3. W przemyśle drukarskim znajomość standardów formatów arkuszy pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz oszczędność materiałów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowywanie projektów graficznych, gdzie projektanci muszą uwzględnić odpowiednie formaty, aby efektywnie wykorzystać dostępny materiał drukarski.

Pytanie 29

Podczas obliczania wydatków na druk 1 000 egzemplarzy plakatów metodą offsetową, stwierdzono, że cena druku pojedynczego plakatu wynosi 5 zł. Jeśli liczba zamawianych egzemplarzy wzrośnie do 2 000, to koszt wyprodukowania jednego plakatu

A. zmniejszy się z racji mniejszej liczby form drukowych

B. zostanie niezmieniony

C. spadnie z powodu podziału kosztów formy drukowej oraz czasu pracy maszyny na większy nakład

D. wzrośnie

Dobra robota! Zwiększenie nakładu plakatów z 1 000 do 2 000 rzeczywiście prowadzi do obniżenia kosztów jednostkowych. To dlatego, że w druku offsetowym mamy pewne stałe koszty, takie jak przygotowanie formy czy praca maszyny, które nie zmieniają się z wielkością zamówienia. Jak zwiększamy nakład, to te koszty rozkładają się na więcej egzemplarzy, więc koszt jednostkowy spada. Weźmy na przykład ten koszt przygotowania formy, powiedzmy 1 000 zł — przy nakładzie 1 000 plakatów to wyjdzie 1 zł za sztukę, a przy 2 000 plakatów już tylko 0,50 zł. Generalnie, dla ludzi zajmujących się drukiem, większe zamówienia są korzystniejsze, bo to jest w sumie zasada ekonomii skali. Trzeba też pamiętać, że zarządzanie kosztami produkcji to kluczowy temat w poligrafii, bo każda firma chce być jak najwydajniejsza i jak najtańsza.

Pytanie 30

Podaj program oraz narzędzie, które mogą być wykorzystane do wstępnej analizy poprawności pliku PDF zgodnego ze standardami drukarskimi?

A. Impozycjoner i kreator obrazu

B. Adobe Acrobat i podgląd wyjściowy

C. Adobe InDesign i style obwiedniowe

D. Corel Draw i menadżer obiektów

Adobe Acrobat to jedno z najważniejszych narzędzi w branży graficznej, szczególnie w kontekście przygotowania plików do druku. Umożliwia ono dokładną ocenę poprawności plików PDF, które są zgodne z drukarskimi standardami, takimi jak PDF/X. Funkcja podglądu wyjściowego w Adobe Acrobat pozwala na wizualizację, jak dokument będzie wyglądał po wydrukowaniu, co jest kluczowe w procesie prepress. Dzięki podglądowi można dostrzec potencjalne błędy w kolorach, marginesach, a także sprawdzić, czy wszystkie elementy grafiki są odpowiednio osadzone i czy nie występują problemy z fontami. Przykładem zastosowania może być przygotowywanie broszur, gdzie istotne jest, aby wszystkie strony były odpowiednio uporządkowane i miały właściwe formaty. Zastosowanie Adobe Acrobat w tym kontekście pozwala na zminimalizowanie ryzyka błędów przed przekazaniem pliku do drukarni, co przynosi korzyści zarówno ekonomiczne, jak i czasowe. Warto również pamiętać, że znajomość narzędzi do oceny plików PDF jest nieodzowna dla specjalistów zajmujących się przygotowaniem materiałów drukowanych.

Pytanie 31

Jaką rozdzielczość skanowania powinien mieć oryginał wielobarwny, jeśli jego powiększenie w trakcie druku wynosi 4 razy?

A. 300 dpi

B. 1 200 dpi

C. 600 dpi

D. 2 400 dpi

Wybór innych wartości rozdzielczości skanowania, takich jak 600 dpi, 300 dpi czy 2 400 dpi, może wynikać z błędnego zrozumienia zależności między rozdzielczością skanowania a powiększeniem obrazu. W przypadku 600 dpi, nawet jeśli zwiększa ona jakość skanowania w porównaniu do 300 dpi, nie jest wystarczająca w kontekście 4-krotnego powiększenia oryginału. W praktyce, zastosowanie takiej rozdzielczości mogłoby prowadzić do utraty detali, szczególnie w przypadku skanowania przedmiotów o bogatej kolorystyce i szczegółach, takich jak fotografie. Z kolei 300 dpi jest standardową rozdzielczością dla skanowania dokumentów, ale nie zaspokaja wymagań związanych z powiększeniem, ponieważ skanując w tej rozdzielczości, obraz po powiększeniu straciłby na wyrazistości. Z kolei 2 400 dpi, choć teoretycznie wyższa, może być zbędna w tym kontekście, prowadząc do nadmiarowego rozmiaru pliku i wydłużenia czasu przetwarzania, co nie jest praktyczne. Takie pomyłki w ocenie właściwej rozdzielczości skanowania mogą prowadzić do nieefektywności w produkcji graficznej, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie dostosowywania parametrów skanowania do specyfikacji projektu.

Pytanie 32

Jaki typ fontów jest używany w przypadku tworzenia materiałów zarówno do druku offsetowego, jak i do zastosowań internetowych?

A. TrueType

B. Type 1

C. Type 3

D. OpenType

Typ 3 i Type 1 to starsze formaty fontów, które mają swoje ograniczenia w kontekście nowoczesnych zastosowań. Type 1, wprowadzony przez Adobe w latach 80-tych, był popularny w czasach drukowania cyfrowego, jednak nie obsługuje wielu zaawansowanych funkcji typograficznych, które są standardem w dzisiejszym designie. Jego użycie jest ograniczone do specyficznych aplikacji i nie jest zalecane do nowoczesnych projektów, które wymagają elastyczności i wszechstronności. Format Type 3, stworzony jako rozszerzenie Type 1, wprowadza pewne nowości, ale nie zyskał szerokiego uznania w branży z powodu problemów z kompatybilnością i ograniczonego wsparcia. Współczesne aplikacje graficzne rzadko oferują wsparcie dla tych formatów, co ogranicza ich użycie w szerokim zakresie projektów. TrueType, chociaż szeroko stosowany i obsługiwany, posiada swoje ograniczenia związane z brakiem wsparcia dla niektórych zaawansowanych funkcji typograficznych. Z tego powodu, w projektach wymagających profesjonalnej typografii, nie jest to najlepszy wybór. Powszechnym błędem jest zakładanie, że starsze formaty mogą być wystarczające w kontekście współczesnych standardów, podczas gdy w rzeczywistości, aby uzyskać wysoką jakość oraz elastyczność, należy korzystać z nowoczesnych formatów, takich jak OpenType.

Pytanie 33

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. pozostaje bez zmian

B. maleje

C. rośnie

D. waha się

Wybrałeś odpowiedź 'maleje' i to jest całkiem słuszne. W przemyśle, jak na przykład w produkcji folderów, jednostkowy koszt wykonania rzeczywiście zazwyczaj maleje, gdy produkcja rośnie. To zjawisko nazywa się 'efektem skali'. Chodzi o to, że przy większych zamówieniach, koszty stałe, np. sprzętu czy wynajmu, są dzielone na więcej wyprodukowanych egzemplarzy. Dzięki temu, jak produkcja rośnie, jednostkowy koszt może się znacznie zmniejszyć, co sprawia, że firma staje się bardziej efektywna i konkurencyjna. W praktyce, na przykład drukarnia, przy dużych zamówieniach na foldery, ma szansę wynegocjować lepsze ceny za materiały, co obniża koszty jednostkowe. Rozumienie tego może mocno pomóc w zarządzaniu kosztami i podejmowaniu dobrych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 34

Przygotowano 500 wydruków w formacie B1 do foliowania. Jaką powierzchnię folii należy zarezerwować na jednostronne pokrycie tych wydruków?

A. 20 m2

B. 350 m2

C. 50 m2

D. 1 000 m2

Odpowiedzi 50 m2, 1 000 m2 oraz 20 m2 opierają się na błędnych założeniach dotyczących wymiarów i obliczeń. Przy odpowiedzi 50 m2, można zauważyć, że osoba odpowiadająca myli się w rozumieniu wymiarów formatu B1. Powierzchnia jednostkowa wydruku została zaniżona, co prowadzi do drastycznego niedoszacowania całkowitej powierzchni folii potrzebnej do pokrycia 500 wydruków. Przy 1 000 m2 odpowiedź ta opiera się na założeniu, że każdy wydruk zajmuje znacznie większą powierzchnię, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ nie uwzględnia prawidłowych wymiarów formatu B1 i efektywności wykorzystania materiału. Odpowiedź 20 m2 jest skrajnym przykładem niedoszacowania, które może wynikać z błędnego przeliczenia jednostek lub nieznajomości standardowych formatów papieru. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest zrozumienie, jak ważne jest precyzyjne obliczanie potrzebnych materiałów. Niewłaściwe oszacowania mogą prowadzić do nieefektywności w produkcji, zwiększonych kosztów oraz problemów z terminowością realizacji zleceń. Zrozumienie koncepcji takich jak powierzchnia jednostkowa oraz umiejętność pracy z formatami papieru są niezbędne dla każdego specjalisty w tej dziedzinie, aby uniknąć typowych błędów myślowych oraz osiągnąć satysfakcjonujące wyniki w pracy.

Pytanie 35

Jakie technologie mogą być zastosowane do wykonania odbitek próbnych?

A. fotopolimerowej oraz cyfrowej

B. polimerowej i tradycyjnej

C. fotoutwardzalnej i mechanicznej

D. fotochemicznej oraz cyfrowej

Wybór niepoprawnych technologii, takich jak "polimerowa i klasyczna" czy "fotoutwardzalna i mechaniczna", nie oddaje rzeczywistości współczesnych procesów produkcji odbitek próbnych. Technologia polimerowa, choć jest stosowana w niektórych procesach druku, nie jest typowo używana do odbitek próbnych. W kontekście druku, polimery są bardziej związane z metodami takimi jak druk fleksograficzny, gdzie wykorzystuje się elastyczne formy drukarskie, a nie bezpośrednio do wywoływania obrazów na bazie światłoczułych materiałów. Klasyczna technologia daje nam do czynienia z tradycyjnymi metodami, jak sitodruk czy offset, które mogą mieć ograniczenia w zakresie szybkości i elastyczności w porównaniu do nowoczesnych technik. Odpowiedzi takie jak "fotochemiczna" są bliskie, jednak nie uwzględniają pełnego spektrum dostępnych rozwiązań. Ostatecznie stosowanie technologii fotoutwardzalnej i mechanicznej odzwierciedla przestarzałe podejścia, które są mniej efektywne w porównaniu do metod cyfrowych, które pozwalają na szybsze prototypowanie i testowanie projektów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie tych technologii z nowoczesnym podejściem do produkcji odbitek, co prowadzi do nieadekwatnych wniosków na temat ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 36

W jakiej przestrzeni kolorów powinno się stworzyć projekt graficzny przeznaczony do wydruku na kartonowym opakowaniu?

A. LAB

B. HSL

C. CMYK

D. RGB

Wybór RGB, LAB i HSL do projektowania rzeczy do druku to duże nieporozumienie, jeśli chodzi o procesy druku i kolory w różnych mediach. RGB (Red, Green, Blue) jest stosowane głównie w urządzeniach, jak monitory czy telewizory, gdzie kolory tworzymy przez mieszanie światła w różnych proporcjach. Niestety, RGB nie sprawdzi się w druku, bo nie oddaje tego, jak tusze się mieszają. LAB to inna sprawa, bo jest bardziej uniwersalne, ale nie jest standardem w druku. Można go używać w obróbce kolorów, ale znowu, przy druku musisz zmieniać na CMYK, co może prowadzić do problemów z kolorami. HSL (Hue, Saturation, Lightness) także ma swoje plusy, ale do druku się nie nadaje. HSL jest bardziej o tym, jak postrzegamy kolory, niż o fizycznym mieszaniu barw, więc to złe podejście, gdy się robi grafikę do druku. W sumie, wybór złej przestrzeni barwnej na początku projektu może dać sporo problemów z jakością kolorów w finalnym produkcie, co często zdarza się projektantom, którzy nie widzą różnicy między mediami elektronicznymi a drukowanymi.

Pytanie 37

Co oznacza zapis kodu cyfrowego pokazanego na rysunku?

A. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego.

B. Rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

C. Numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

D. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki.

Poprawna odpowiedź to Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego (ISSN), który jest unikalnym identyfikatorem stosowanym do oznaczania czasopism i innych wydawnictw ciągłych, takich jak roczniki czy periodyki. ISSN jest przydzielany przez Międzynarodowy Związek Wydawców i jest niezbędny do katalogowania publikacji w bibliotekach oraz w bazach danych. Przykłady zastosowania ISSN obejmują biblioteki, które wykorzystują ten numer do klasyfikacji i udostępniania czasopism, a także wydawców, którzy muszą go podać w celu spełnienia wymogów formalnych przy rejestracji publikacji. Posiadanie ISSN ułatwia także śledzenie i zarządzanie dostępnością publikacji, co jest kluczowe w dobie cyfryzacji. Z tego powodu, znajomość i umiejętność posługiwania się tym numerem jest istotna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub bibliotecznej.

Pytanie 38

Numer wskazujący na porządek stron w publikacji to

A. paser

B. punktura

C. sygnatura

D. pagina

Termin 'pagina' odnosi się do jednostki, która definiuje jedną stronę w publikacji, zarówno w kontekście książek, jak i materiałów drukowanych. W literaturze i edytorstwie, numeracja stron jest kluczowym elementem organizacji tekstu, umożliwiającym czytelnikom łatwe odnalezienie informacji. Przykładem praktycznego zastosowania jest system ISBN, który wymaga precyzyjnej numeracji stron, aby zapewnić integralność publikacji. W kontekście projektowania publikacji, odpowiednia numeracja jest istotna dla zachowania przejrzystości i dostępu do treści. Norma ISO 9706 dotycząca długowieczności dokumentów papierowych również podkreśla znaczenie paginacji w kontekście archiwizacji, co świadczy o jej fundamentalnym znaczeniu w różnych dziedzinach. Użycie terminu 'pagina' jest zgodne z międzynarodowymi standardami oraz dobrą praktyką w edytorstwie, co czyni go właściwym wyborem w omawianym pytaniu.

Pytanie 39

Podaj liczbę arkuszy papieru w formacie BI, potrzebną do wydrukowania 320 000 etykiet w formacie B7?

A. 5 000

B. 2 500

C. 2 000

D. 10 000

Aby określić liczbę arkuszy papieru formatu B1 potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet formatu B7, musimy najpierw zrozumieć, ile etykiet można uzyskać z jednego arkusza. Format B7 ma wymiary 88 mm x 125 mm, natomiast format B1 to 707 mm x 1000 mm. Obliczając, ile arkuszy formatu B7 mieści się na arkuszu B1, dokonujemy podziału powierzchni. Arkusz B1 ma powierzchnię wynoszącą 707 mm x 1000 mm = 707 000 mm², natomiast arkusz B7 ma powierzchnię 88 mm x 125 mm = 11 000 mm². Dzieląc powierzchnię arkusza B1 przez powierzchnię arkusza B7, otrzymujemy 707 000 mm² / 11 000 mm² = 64,27. Oznacza to, że na jednym arkuszu B1 można wydrukować 64 etykiety B7. Aby obliczyć, ile arkuszy B1 jest potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet B7, dzielimy 320 000 przez 64, co daje 5000 arkuszy B1. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w przemyśle poligraficznym, gdzie optymalizacja zużycia papieru jest istotna dla kosztów produkcji oraz ochrony środowiska. Ponadto, znajomość formatów papieru i ich wydajności na etykiety jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 40

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. impozycja

B. wektoryzacja

C. digitalizacja

D. rastrowanie

Rastrowanie to coś w rodzaju zamiany obrazu na siatkę małych punktów, które nazywamy pikselami. Dzięki temu możemy lepiej odwzorować różne odcienie, tak jak w oryginale. Wiesz, to jest super przydatne w grafice komputerowej, nadruku i wszędzie tam, gdzie tworzymy cyfrowe obrazy. Rastrowanie jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy drukowaniu, bo pozwala na oddanie detali i kolorów na papierze, co jest niezbędne, jeśli chcemy, żeby wydruk wyglądał dobrze. W technice CMYK, gdzie mamy cyan, magentę, żółty i czarny, każdy kolor jest przedstawiony przez swoje pole rastra, co sprawia, że kolory są dokładniejsze. Dobre praktyki w grafice rastrowej to między innymi odpowiednia rozdzielczość obrazu, bo wpływa to na jakość druku oraz umiejętne korzystanie z przestrzeni kolorystycznej, co jest istotne przy profesjonalnych projektach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej